เรื่องข้อหาขายชาติ ฮ่องเต้ให้นางเอกมาตรวจสอบ ซึ่งนางเอกก็ไม่เชื่อว่าพระรองขายชาติ พระรองได้รับการปล่อยตัว แต่ก็ขอไปออกรบอีกจนบาดแผลกำเริบตาย อันนี้กุมองว่านักเขียนเขียนคาร์พระรองได้เรียลมาก บทลงเอยเลยเป็นแบบนี้ ไม่ใช่เพราะนักเขียนให้ตัวละครแต่งงานไม่แคร์หลังบ้านแต่งงานการเมืองเลยมีจุดจบตายอนาถ แต่สร้างตัวละครที่มีความขัดแย้ง พระรองมีความสำนึกลึกๆแบบทหารที่รังเกียจขุนนางสอพลอเล่นพรรคเล่นพวก แต่การกระทำในยามจนตรอกก็คือฉวยโอกาสก้าวหน้าจากการเข้าพวก ไม่ว่าจะเป็นการแต่งงานการเมือง การแสดงออกว่าเข้ากับขุนนางฝ่ายหนึ่งกดข่มอีกฝ่ายเพื่อให้มีคนช่วยพูดในท้องพระโรงยามออกศึก แต่พอบรรลุจุดประสงค์ก็ถอยห่างตัดละทิ้งพรรคพวกอ้างความชอบธรรมของตน ตรงนี้ต่างหากที่ทำให้ตายอนาถ พระรองพยายามใช้ประโยชน์จากคนอื่นโดยไม่มีความจริงใจให้ ที่บอกว่ารักนางเอกก็เพียงแค่ความรู้สึกบั่นทอนตัวเอง แต่ในความเป็นจริงนางเอกหายไป ทุรนทุรายตามหานางเอกยังไง ก็ไม่ได้คิดว่าจะยกย่องนางเอกเป็นเมียอยู่ดี