>>545 มันมีโรแมนซ์หลายแบบเหรอวะ 55555 กูหมายถึงแบบแก้วกานต์อย่างที่ในกระทู้นี้ชอบคุยกันนี่แหละ หรือแบบที่สมัยก่อนแพรวชอบเอามาแปลเยอะๆ มีทั้ง romantic suspense, โรแมนซ์ทั่วไป โรแมนติกคอเมดี้ ชิคลิท โรแมนซ์ผสมแฟนตาซี พารานอร์มอล อะไรพวกนี้อะ ไม่ได้หมายถึงพวกนิยายขายหวิว bodice ripper อย่างเดียว กูรู้สึกว่าสมัยก่อนในตลาดหนังสือไทยมันมีโรแมนซ์ตะวันตกหลากหลายและเยอะมากกกกกก แต่จู่ๆแม่งหายไปหมดเลย เข้าร้านหนังสือไทยไม่เจอแนวนี้ที่เป็นแปลตะวันตกอีกเลย กูเลยสงสัยว่าอะไรคือจุดเปลี่ยน อย่างแพรว/เครืออมรนี่เห็นชัดเจนมาก เอาง่ายๆก็กุหลาบอะ เปิดมาแรกๆทำแนวโรแมนซ์ชายหญิงรัวๆ แต่จู่ๆผันตัวเป็นสนพ.วายจีน แล้วไม่ทำแนวนี้อีกเลย สนพ.spell ที่เปิดมาทำแนวโรแมนซ์เหนือธรรมชาติก็ปิดไปเฉยๆ กูสงสัยว่าเขาเปลี่ยนนโยบายเพราะแนวนี้มันขายไม่ได้หรืออะไร แต่มันก็คงมีหลายๆปัจจัยเหมือนที่ทุกคนตอบข้างบนแหละมั้ง
ส่วนเรื่องคนรุ่นใหม่อ่านต้นฉบับ อันนี้กูมองว่าคนอ่านต้นฉบับกับคนอ่านหนังสือแปลมันคนละกลุ่มกันว่ะ อย่างพวกแนวสืบสวนหรือ lit fic ตะวันตกดังๆหลายเรื่องพอเอามาแปลก็ดังเปรี้ยงในไทยอยู่ดีนะ ยกตัวอย่างเรื่อง evelyn hugo งี้กูเห็นคนอ่านต้นฉบับกันเยอะแยะ พอมีแปลไทยมันก็ยังขายดิบขายดี คนรีวิวกันเต็มติ๊กต่อกอยู่ดี ของพวกนี้กูว่ามันอยู่ที่มาร์เกตติ้ง+กระแสมากกว่า ไม่น่าเกี่ยวกับว่าคนอ่านต้นฉบับกันเยอะหรือน้อย เพราะยังไงคนที่ชอบอ่านต้นฉบับภาษาอังกฤษก็ไม่น่าใช่กลุ่มเป้าหมายหลักของตลาดหนังสือแปลอยู่แล้ว