>>994 กูงงคำถาม พยายามแตกย่อยตามนี้
1.มึงอยากเขียนสั้น <<< เขียนเลย คนชอบอ่านสั้นก็มี นิยายยาวหลักสิบเล่มคนไทยไม่นิยมซื้อถ้าไม่ใช่เรื่องแปล
2.มึงเฟลที่นักเขียนเรื่องยาวได้แสง <<< หยุดคิดหยุดเฟล
3.พยายามเปลี่ยนความคิดว่าแต่ละคนก็ถนัดต่างกันไป <<< ทำถูกแล้ว
4.แต่ก็อดกลับมาคิดแบบเดิมเป็นระยะไม่ไหว <<< อย่าหาว่ากูประชด กูเจอเคสแบบนี้จริง โซลูชั่นที่ช่วยได้มาก หนึ่ง.ถ้าการเขียนเรื่องสั้น/นิยายสั้นทำร้ายจิตใจมึงมากเกินไป มึงยังเขียนทำไมวะ สอง.มึงมองไปทางไหนเจอแต่คนเขียนนิยาย(ยาว) แสดงว่ามึงหยุดการเข้าโซเชียลของมึงไม่ได้และมึงกำลังได้รับท็อกซิคจากมันโดยไม่รู้ตัว หรือรู้ตัวมึงก็ยังไถเข้าไปเห็นเค้าได้แสง มึงฟังกูอีกที มึงเชื่อกูนะ มึงลองปิดมือถือ ปิดไปเลยให้ได้ 24. ชั่วโมง แรกๆมึงจะกระวนกระวาย ให้มึงเอาเวลาไปทำอย่างอื่น กูขอพิมพ์เท่านี้ก่อน เผื่อว่ามึงคิดว่าไม่ได้นึกอยากทำ กูจะได้ไม่เหนื่อยฟรี