Last posted
Total of 1000 posts
>>929 แล้วแต่สไตล์นิยายด้วยว่ะถ้านิยายตามกระแส เขียนเป็นเรื่องสั้นยังไงก็ขายได้ แต่ถ้าทำเป็นยาว ๆ เรื่องอาจจะซับซ้อนหน่อย แต่ก็ต้องจับกระแสตลาดอยู่ดีถึงจะได้เงินดี
ส่วนตัวกูเป็นคนเขียนนิยายตามใจตัวเอง ขายได้มบ้าง บางเรื่องขายดีบ้าง บางเรื่องเฉย ๆ ก็มีเงินเขามาหลายหมื่นทุกเดือน กูตั้งไว้ว่าจะมีนิยายออกทุกเดือน เขียนเรื่องสั้น พอมันถึงจุดนิยายมีหลายเล่มแล้ว คราวนี้เวลานักอ่านมาอ่าน เขาจะมากดซื้อเรื่องอื่นแบบรวดเดียวก็มี กูเคยเจอ วันหนึ่งขายได้18เล่ม แต่พอกดดูทุกเรื่องเรื่องละเล่ม
ส่วนเรื่องยาวก็แต่งแบบแต่ง ๆ หยุด ๆ แต่ไม่เอาลงเว็บให้อ่าน เขียนจบก่อนแล้วค่อยให้อ่านทีเดียว
สำหรับคนอื่นเป็นไงไม่รู้นะ แต่กูเป็นค่าขนมลูกได้ ไม่เดือดร้อนเงินประจำ ก็เลยทำแบบนี้ต่อไป
>>938 ทำไปเถอะ คนละคนได้อยู่แล้ว หลายคนก็ทำงี้ แต่กูอยากให้แจ้งตอนเปิดพรีว่ะ ว่าแบบ ปกโดยคนนี้น้า แต่ภาพในเล่มคนนี้วาดนะเออ คนละคน กูเห็นหลายคนชอบไม่บอกอะ แค่บอกว่าด้านในมีรุปประกอบ มันก็ทำคนคาดหวังมะว่าภาพขาวดำข้างในคนเดียวกับนักวาดปก ถึงไม่คาดหวังแต่พอเจอคุณภาพต่างกันโคตรๆ ปกสวยเช้ง แต่ด้านในอนาโตมี่เพี้ยนแบบไม่ต้องมีก็ได้มันก็แอบหมดอารมณ์อะมึง แต่ถ้ามีดีและสวยทั้งสองแบบก็ไม่ขัดนะ
กูเล่นทวิตแต่ช่วงนี้อัลกอริธึมมันเหี้ย ชอบสุ่มนักเขียนมาบนฟีดให้กูตลอด ทั้งที่กูไม่ฟอลใครเลยเพราะไม่อยากเครียดกดดัน แล้วกูก็จะเห็นคนอวดยอดขาย อวยนิยายตัวเองว่าดีเริ่ดกว่าใคร ชั้นบอกให้ทุกคนซื้อบนเว็บแล้วได้เงินเพิ่มขึ้นมั่ก หน้าเดิมๆคนเดิมๆมาตลอด จะบล็อกก็ดูรุนแรงไป โอ่ยย เหลือแค่ลบแอปละ มันกดดันไป55555
>>948 เออสงสัยนิดนึง ปกตินักเขียนนักอ่านที่ฟอลกันอยู่เนี่ยเค้าคุยกันบ่อยมั้ย ในฐานะที่กุเป็นนักอ่านสายเงียบ(แบบคอยซื้อคอยโดเนทตลอด แต่ไม่ค่อยได้หวีดเป็นตัวอักษรมากนัก) ถ้านักเขียนที่ชอบมาฟอลก็จะเลิ่กลั่กนิดนึง คือแบบ ใจนึงก็ดีใจแบบกรี๊ดดดดดในใจว่านักเขียนที่ชอบฟอลกลับแหละ อีกใจก็แบบ เขินๆนิดนึงเวลาจะหวีด กลัวเจ้าตัวเห็น (แบบบางอารมณ์มันจะอยากหวีดแบบไม่ได้หวีดลงแท็กไรงี้ อธิบายไม่ถูก) เลยอยากรู้ว่านักอ่านคนอื่นนอกจากกุเค้ายังไงกันเหรอ5555
จะผิดบอร์ดมั้ยวะ เกี่ยวกับการเขียนเหมือนกันแต่กุเป็นนักอ่าน ขอระบายหน่อย กุตามแอครีวิวในทวิตอยู่พอสมควร แล้วบางแอคทำกุรู้สึกอึดอัด กุไม่รู้ว่าคนอื่นเป็นเหมือนกุมั้ย หรือกุก็แค่เซ้นสิทีฟไปเอง คือบางแอคเค้าจะชอบใช้คำแบบว่า "ทุกคนต้องอ่านให้ได้ ห้ามพลาดเด็ดขาด" "บังคับรี(เรื่องที่แอครีวิวอยู่)" หรืออื่นๆที่เว่อร์มากๆ อวยมากๆ หรือเหมารวมว่ามันดีมันสนุกสำหรับทุกคน ยิ่งบางแอคพยายามขายเรื่องเดิมซ้ำๆ ซึ่งกุก็เข้าใจว่าเขาคงชอบมากและก็อยากจะซัพนักเขียนจริงๆ แต่บางทีในฐานะนักอ่านกุก็อึดอัดนิดนึง ไม่รู้เพราะวิธีใช้คำของเขามั้ย เหมือนกุโดนบังคับว่าต้องเข้าไปช่วยรีช่วยอ่าน พอยอดรีน้อยก็มาตัดพ้อว่าตัวเองรีวิวไม่ดีพอจนกุก็รู้สึกผิดอีก ทั้งๆที่เรื่องแบบนี้มันขึ้นกับรสนิยมด้วยอ่ะ บางแอคเค้าก็พยายามพูดดีๆว่าเค้าชอบเรื่องนี้ตรงนี้ๆๆแล้วย้ำว่ารสนิยมคนเราไม่เหมือนกัน ลองเข้าไปชิมดูได้ แบบนี้กุสบายใจที่จะตามอ่านนะ แต่แอคที่พูดเป็นแนวๆบังคับหรืออวยเกินเหตุนี่บางทีกุก็พลอยรู้สึกแย่กับงานที่เขารีวิวไปด้วย ทั้งที่นักเขียนไม่ผิดเลยอ่ะ
โทษทีบ่นยาวไปหน่อย จริงๆกุ mute แอครีวิวที่ทำให้กุรู้สึกไม่สบายใจไปแล้วแหละ แต่ก็เสียดายเพราะงานที่เขารีวิวมันโดนใจกุหลายเรื่องอยู่ กุแค่รู้สึกอีดอัดกับวิธีใช้คำพูดของเจ้าของแอครีวิวเท่านั้นเอง
>>954 มึงไม่ได้ซีเรียสเกินไป กูก็อึดอัด เหมือนโดนกดดันทั้งที่มันก็ไม่มาบังคับกูได้อ่ะนะ
พอๆ กับทอล์คท้ายตอน บางทีกูเจอนักเขียนชอบบิลด์จัง อย่างตอนไหนมีมือที่สามโผล่มาก็ว่า พวกเธอต้องเลือกเดี๋ยวนี้ จะอยู่ข้างใคร (พระเอกหรือพระรอง) / ทีมไหน แสดงตัว / รีบเกียมไม้มะยมเอาไว้ตีขานางเอก
ซีนไหนนางเอกโดนเข้าใจผิดก็จะแบบ โอ๋ลูก วงวาร ชั้นไม่ยกให้พระเอกแล้ว / รีบพาลูกสาวหนี
อะไรทำนองนี้ กูก็เข้าใจว่านักเขียนอยากบิลด์เพื่อเรียกเมนต์นะ แต่บางอย่างมันน่าจะมาจากนักอ่านเองมากกว่า เป็นคนเขียนให้นางเอกโดนเองแล้วมาอินเอง มันแปลกสำหรับกู ทีนี้กูจะเมนต์จุดอื่นที่ไม่เกี่ยวกับทอล์ค กูเลยเกรงๆนิดนึงว่าขวานผ่าซากจังวะเรา
เออ พวกมึงเรียกสรรพนามของบล็อกว่าอะไรวะ เขียนๆอยู่แล้วชะงัก กลายเป็นคาใจ ไปต่อไม่ถูกเลย กูใช้คำว่าแห่งหนึ่ง ไม่รู้ว่าได้มั้ย 555
แบบกูจะเขียนว่าเอรู้จักกับบีผ่านบล็อกแห่งหนึ่งอะไรงี้
ky ตอนนี้ติดนิยายกำลังภายในจัดๆ อยากเขียนบรรยายแอคชั่นแต่คิดพล็อตไม่ออกเลยไปตั้งรับคอมมิชฟิกกำลังภายในหาค่าหนมไปด้วยหาคนคิดพล็อตให้ด้วย ได้คนติดต่อมาจะเอาแนวเย้กำลังภายในเป็นน้ำจิ้ม จะรับดีมั้ย นึกไม่ออกว่าจะเย้พ่นแรงวัตต์ยังไงเลย ทำใจจิตใจจัดๆ T_T
>>962 กุล่ะหนึ่งที่อยากหวีดมาก แบบที่มึงยกตย.เนี่ย เพราะอะไร เพราะเขียนเองกูก็อินเอง อยู่ในหัวกูมานานก็อยากหวีดในที่สาธารณะบ้าง ไม่ได้จะบิ้วใคร สรุปเจอมาว่านักอ่านอาจจะไม่ชอบ เลยพับค.คิดเก็บไว้หวีดเองในใจต่อ เศร้าแต่ก็ต้องทน กลัวโดนเขาเหม็น 555 แต่ถ้าเจอนข.เม้นเองแบบนี้กุยิ่งชอบนะ อาจจะรีเลทกะตัวเอง 555 ดูเขาอินกับลูกตัวเองดี
>>967 มึงทำไปเถอะ งานเขียนของมึงเองอ่ะ ถ้ามึงรู้สึกอินก็แปลว่ามึงเขียนได้ดี วิธีหวีดแบบนี้คนชอบ/ไม่ชอบมันมีอยู่แล้ว
กูแชร์เพราะนึกได้ว่ามันคล้ายความรู้สึกเวลาเจอขายของ/รีวิวแบบเร่งให้ไปซื้อ สรุปอีกทีมึงมีสิทธิ์ว่าจะทอล์คแบบไหน ถ้าอดทนแล้วมันเศร้าก็ปล่อยๆออกมาบ้าง กูว่าคนชอบก็ไม่น้อยนะบิลด์สไตล์นี้
มึง ทำไงดี กุพึ่งแต่งเรื่องแรกจบลงขายไปได้สองเดือนกว่าแต่กุยังมูฟออนจากมันไม่ได้เลย ตอนอัพไฟล์แก้คำผิดก็รีไรต์เพิ่มไปเป็นพันๆ คำ อัพไฟล์ใหม่สองรอบละ พอนึกตอนนี้ยังมีจุดที่อยากแก้อีก อยากเขียนตอนพิเศษเพิ่ม ละไม่ใช่ว่ากุไม่มีเรื่องอื่นรอคิวนะ กุเปิดเรื่องใหม่ไว้สามสี่เรื่องแต่แต่งๆ ไปก็ยังวนไปคิดถึงเรื่องแรกอยุ่อ่ะ ไม่รุ้ว่ากุรักมากหรือแค่เป็นพวกทำงานไม่จบ มีวิธีมูฟออนป่ะ
>>970 ทุ่มเทกับเรื่องใหม่ให้มากๆ ใช้เวลากับมันเยอะๆ อย่าไปยุ่งกับเรื่องเก่า แต่ถถ้ามันค้างคาในในจริงแบบยังไม่มีตอนพิเศษไรวี้ก็ไปแต่งให้จบแล้วบอกตัวเองว่าพอ มันจบไปแล้ว เริ่มใหม่กับเรื่องใหม่!
ตอนกูแต่งเรื่องแรกจบก็มูฟออยไม่ได้เซม ต้องไปเปิดไฟล์อ่านเรื่อยๆ (เห่อแหละ) แก้คำผิดตลอด ตัดคำเติมคำ ขนาดแต่งเรื่องใหม่ยังเขียนชื่อพระนางจากเรื่องเก่าเลย แต่ต้องมูฟว่ะ คิดเรื่องใหม่ใช้เวลากับมันเยอะๆแล้วจะมูฟออนได้เอง มันผูกพันแหละ แต่งมานาน พิมเวิร์ดเรื่องนี้เป็นเดือนๆอะเนาะ สู้ๆ น้ามึง รีบเข็นเล่มใหม่ออกมาเร้ววว
Ky พวกนิยายผู้ใหญ่ตาม meb พิมพ์อวัยวะเพศหยาบๆตรงๆในเรื่องเลยได้มั้ย พวก kuy he เงี้ย กูแต่ง pwp ติดเหรียญตามเน็ตแล้วอยากเอามารวมๆ กันไปขาย ถ้าลงไม่ได้จะได้บิดแก้สำนวน
ยอดอีบุ๊ควันแรกเยอะสุดชะปะ เห็นวันหลังๆ หัวทิ่มดิน
ของกุวันแรกยังไม่สู้วันสุดท้ายที่หมดโปรว่ะ พุ่งมาก ส่วนที่เหลือก็นะ ตามนั้น 555
อีกอย่างที่กูอยากถามโม่งทุกคน คือ ทำไงให้ไม่รู้สึกว่าแต่งเพื่อเงินจนเกินไปวะ คือ กูก็มีงานประจำอยู่แล้ว แต่ยังชอบหน้าเงิน ชอบนึกถึงว่าอยากได้เงินแล้วพอแต่งๆ อยู่เลยทำให้ไม่ใจเย็นกับมัน อยากรีบจบๆ รีบขาย ซึ่งก็ทำให้กูไม่พอใจงานตัวเองเท่าที่ควร
อยากเขียนนิยายบ้างแต่กว่าจะจัดการงานเสร็จก็ไม่มีแรงเหลือแล้ว ขอคำแนะนำหน่อยเพื่อนโม่ง
อยู่กะสนพ. อีบุ๊คให้เรา 50% โม่งว่าน้อยไปปะ หรือเรทนี้แหละ ปกติ เห็นบางที่ก็ได้ 70 น่ะ กุเลยสงสัยว่าเรทไหนคือปกติวะ 555555
มีใครขาย e-book แล้วยอดดีสวนทางกับในเว็บไหม ของกูยอดในเว็บ(ค่อนข้าง)ดีสวนทางกับ e-book ที่ดิ่งลงเหว เครียด
ในโม่งมีใครหน้าใหม่ละปังตั้งแต่เรื่องแรกบ้างมั้ย คือกุไม่ได้กะเปรี้ยงปร้างหรอก แต่อยากได้ป้ายแดงก็ยังดีน่ะ
กูคิด turning point ของตัวเอกไม่ออก เพื่อนโม่งมีวิธีมั้ย มันเป็นจุดเล็กๆ ที่จะต่อเหตุการณ์ถัดไปอ่ะ
>>989 ถามว่าปังมั้ยมันก็ปังอ่ะนะ กับเรื่องแรกที่ได้ตีพิมพ์สนพ. ได้ top of the year ได้รับการกล่าวถึงอยู่ตลอด แต่จริงๆ กูว่าของพวกนี้ไม่จีรังอ่ะมึง ปังเรื่องแรก เรื่องถัดไปก็อาจจะไม่ปัง แต่เรื่องแรกไม่ปัง เรื่องต่อไปปังขึ้นเรื่อยๆ ก็ถมเถ กูว่าเรื่องแรกปังไม่ปังมันไม่ได้กำหนดอะไรหรอก อย่าไปอะไรกับมันเลย 55
จากใจคนที่ปังเรื่องแรกและเงียบลงเรื่องสอง ทีแรกมันก็ดีแต่โดนเปรียบเทียบงานแรกให้ช้ำใจพักใหญ่เลย ออกงานสามปังกว่าเรื่องแรก ก็ยังมีคตพูดฃว่าทำไมไม่ทำงานเก่าดีกว่านี้แต่แรก มาเหมือนชมแต้หลอกด่าเฉย สรุปแม่งขึ้นอยู่กับเรื่องที่เขียนว่ะ ว่ามันโดนใจตลาดตอนนั้นมากน้อยแค่ไหน
โอเคมั้ยวะที่กูไม่ถนัดเขียนนิยายเรื่องยาวๆ กูถนัดเขียนแต่เรื่องสั้นๆว่ะ แต่ด้วยความที่พอมองไปทางไหนก็เจอแต่คนเขียนนิยายก็แบบแอบเฟล คิดแบบว่านิยายคิอห่วงโซ่สูงสุดของวงการเขียนไปเลย ใครทำได้คือเก่งที่สุดอะไรงี้ พยายามเปลี่ยนความคิดว่าแต่ละคนก็ถนัดต่างกันไป แต่ก็อดกลับมาคิดแบบเดิมเป็นระยะไม่ไหว
>>994 กูงงคำถาม พยายามแตกย่อยตามนี้
1.มึงอยากเขียนสั้น <<< เขียนเลย คนชอบอ่านสั้นก็มี นิยายยาวหลักสิบเล่มคนไทยไม่นิยมซื้อถ้าไม่ใช่เรื่องแปล
2.มึงเฟลที่นักเขียนเรื่องยาวได้แสง <<< หยุดคิดหยุดเฟล
3.พยายามเปลี่ยนความคิดว่าแต่ละคนก็ถนัดต่างกันไป <<< ทำถูกแล้ว
4.แต่ก็อดกลับมาคิดแบบเดิมเป็นระยะไม่ไหว <<< อย่าหาว่ากูประชด กูเจอเคสแบบนี้จริง โซลูชั่นที่ช่วยได้มาก หนึ่ง.ถ้าการเขียนเรื่องสั้น/นิยายสั้นทำร้ายจิตใจมึงมากเกินไป มึงยังเขียนทำไมวะ สอง.มึงมองไปทางไหนเจอแต่คนเขียนนิยาย(ยาว) แสดงว่ามึงหยุดการเข้าโซเชียลของมึงไม่ได้และมึงกำลังได้รับท็อกซิคจากมันโดยไม่รู้ตัว หรือรู้ตัวมึงก็ยังไถเข้าไปเห็นเค้าได้แสง มึงฟังกูอีกที มึงเชื่อกูนะ มึงลองปิดมือถือ ปิดไปเลยให้ได้ 24. ชั่วโมง แรกๆมึงจะกระวนกระวาย ให้มึงเอาเวลาไปทำอย่างอื่น กูขอพิมพ์เท่านี้ก่อน เผื่อว่ามึงคิดว่าไม่ได้นึกอยากทำ กูจะได้ไม่เหนื่อยฟรี
อีกนิดนึง ตอนแรกกูก็เขียนเรื่องสั้นแบบสบายใจแหละ แต่พอเปลี่ยนมาพักไถทวิตก็เจอคนนั้นคนนี้แต่งเรื่องยาวหลายตอนจบ แล้วก็แบบเฟลเลย 55
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.