ไอดอลมหัศจรรย์มีหีที่แร้ 555
https://imgur.com/7jOzPGr
https://imgur.com/63yeL4F
https://imgur.com/TtHPa0p
Last posted
Total of 1000 posts
>>904 มึงเป็นคนแปลกๆ นะเนี่ย 555 กุไม่แน่ใจว่านักวาดเค้าจะโอเคมั้ยนะที่ต้องแบ่งกันวาดกะคนอื่น บางคนก็อาจไม่โอเค มึงต้องบอกนักวาดก่อน แล้วก็ระวังดราม่าว่าทำไมใช้ปกคนละนักวาด รวมทั้งการเปรียบเทียบ คนนี้วาดสวยกส่าคนนั้น บลาๆๆๆ ส่วนตัวกูในฐานะนักเขียนและนักอ่านกูชอบปกนักวาดคนเดียวกัน ถ้ามันเป็นเรื่องเดียวกันหรือเซ็ตเดียวกันน่ะนะ มันจะมีเอกลักษณ์และเข้าชุดกันมากกว่า
Ky หายจากวงนักเขียนไปนาน แต่มีเพื่อนเป็นนักเขียนสิงในทวิตอยู่ ช่วงนี้เขามีดราม่าอะไรกันอีกแล้ววะ เห็นมีนักเขียนออกมาตัดพ้อขอกำลังใจ เพื่อให้นิยายมีคนมาชอบมาอ่าน แล้วก็มีหลายคนพูดแนวโอ๋ๆกอดๆ เดี๋ยวตามอ่านนะ เฝ แล้วงงว่าวิธีแบบนี้เรียกนักอ่านได้จริงเหรอ คนที่บอกจะตามไปสุดท้ายก็เห็นกลับมาเล่นแท็กนิยายด้วย คงไปอ่านจริงๆนั่ยแหละ ปัญหาคือถ้านักเขียนไม่ตัดพ้อ เขาจะอ่านมั้ย
>>904 เอาจริงๆ นักวาดเขาไม่คิดไรมากหรอก เขาก็รับงานแค่นั้น แต่คนอ่านอะคิดค่ะมึง 55555 ช่วยให้ปกมันเข้า set กันเถอะ ถ้านักวาดแพงมาก มึงจะ 1 2 3 ปกเดียวกัน แล้วเปลี่ยนเลข กุในฐานะ นักอ่าน กุโอเคกว่าสามปกสามนว.อีก ยิ่งถ้าพิมพ์เล่ม กุยิ่งรู้สึกว่าพระนางเหมือนศัลยกรรมใหม่ไปทุกปก หัวปวด แบบสนพ.หนึ่ง แถวๆ นี้ที่มีทู้แยก แล้วหน้าปกใช้ปกสำเร็จจากนักวาดแต่ละคน นางเอกหน้าตาไม่ไปทางเดียวกัน จนนักอ่านถาม ละแถกันไปเรื่อยว่าปกสุดท้าย ตัวร้ายขึ้นปก
>>909 เป็นนักวาดที่แปลกนะฝากบอกมันด้วยละ ทบทวนความคิดตัวเองบ้างเหอะ อีโก้ค้ำคอเหรอ นักวาดดังๆเพื่อนกูที่วาดปกนิยายก็ไม่ถามด้วยซ้ำว่าเรื่องอะไร
บางทีจ้างทีละปกแล้วพอปกถามไปคิวนักวาดเต็มก็ต้องไปจ้างคนอื่น กูเจอประจำ ขอโทษได้ปะละ ทำไมไม่จองคิวไว้ก่อนน555555555 บางคนคงก็ไม่รู้ตัวเองว่าต้องงอกกี่เล่มเขียนไปเรื่อยๆ กูสงสารบางคนจ้างปกเล่ม1แล้วพอเสร็จงานถึงบอกจะจ้างเล่ม2 แต่คิวกูอีกทีปีหน้าละ555
>>910 จริง นักวาดไม่เคยถามนะว่าเรื่องอะไร กี่ภาคยังไง ถ้าคนที่ติดว่ากุจะต้องวาดทุกภาค นี่ม่ะใช่แล้วมะ สิทธิ์ของคนจ้างล้วนๆ เยอะนักก็หาคนวาดอื่น แต่กูยืนยันนะ สามภาค ไม่ควรสามลายเส้น เท่าที่เจอหลายภาค ถ้าต้องเปลี่ยน นักเขียนก็จะพยายามหาลายเส้นที่ดูไปทางเดียวกันอะ
>>912 3500 ไปจนถึง 7500 ในทวิตมีเยอะแยะอะ ส่วนใหญ่เจอจากทวิต นักวาดดังก็จองยากหน่อย แต่ที่ยังไม่ดังมาก แต่งานดีเยอะแยะ กรุ๊ปนักวาดก็ได้ อันนี้มึงสามารถบอกแนวกับงบเลย เค้าจะมาเสนอเอง กุยืนยันนะ นักวาดหาไม่ยาก ที่มันยากคือเส้นที่มึงชอบละเค้าแท่งฮิตในหมู่นักเขียน เปิดรับทีเต็มภายในไม่ถึงนาทีนี่กุก็ซึม จองไม่ทัน
กุไม่ใช่นักวาดนะแต่ถ้ากุเป็นคนวาดเล่ม 2 คงกุมหัวว่าต้องคิดคาร์ใหม่หมดไหมหรือตามเล่ม 1 ไปได้เลย แล้วจะโดนนักอ่านด่าไหม 55
>>916 เล่ม 2 ก็คงโดนบ่นๆ ถ้ามันไม่สวยเท่าเล่มแรก ถ้าเล่มแรกสวยว้าว แล้วคนชอบเยอะ เล่มต่อมาไม่ได้ ก็คงบ่นว่าเสียดาย ไม่เข้ากัน บลาๆๆ แต่ว่านักวาดไม่ต้องคิดสิ คนบรีฟคิด แบบที่จำเป็นต้องเปลี่ยนนี่แอบสงสารนักวาดที่มาแทน กุเคยเห็นแบบที่ไม่ใบ่เล่มต่อ แต่แค่เซตเดียวกัน เปลี่ยนนักวาดยังบ่นเลย ตอนนั้นยังไม่เข้าวงการ555 กุยังบ่นเลย แบบเซตเดียวกันอะ ทำไมวะ ทำไม ตอนนี้รู้แล้ว ระบบการจองงาน นักวาดดังๆ บางทีคอมมิชชันยาวยันปีหน้า 🤣
ยอดอีบุ๊กกลับมาปกติแล้วว่ะ สรุปแม่งเป็นอาถรรพ์ มกราทมิฬ จริงๆ //น้ำตาจิไหล
ขอแวะมาky
อยู่ดีๆเฟสบุ้คก็โชว์กรุ้ปนักเขียนมาให้กูส่อง
ทำไมโชว์รายได้กันเยอะจังวะ ไม่กลัวสรรพกรลงกันเรอะ
อ่อแล้วก็ถึงนขไม่แชร์รายได้ สรรพากรก็มา meb มันหัก ภาษี ณ ที่จ่าย ยังไงก็รู้ ไม่ใช่เหรอวะ มึงน่ะ จ่ายยัง เดี๋ยวเก็บย้อนหลังจะอ้วกเอา
KY ในทวิตประเด็น adult minor ไม่เหมาะสมวนมาอีกแล้ว ก็จะมีพวกมหาลัยกะม.ปลายก็ผิดค่ะ บลา ๆ กุถามจริงว่าถ้าสมมติพระนางกุเขารักกันบริสุทธิ์ไม่ได้จ้องเยดกันตอนนั้นก็ยังผิดอยู่ดีมั้ย กุจะโดนฉอดมั้ยน้อ
ถามนักเขียนที่เคยเขียนมาทั้งเรื่องสั้นแล้วเรื่องยาวหน่อย ระหว่างเขียนเรื่องสั้นได้เดือนล่ะ 1-2 เรื่อง กับเขียนเรื่องยาว 4-5 เดือนขึ้นไป รายได้ของพวกมึงอันไหนดีกว่ากัน แล้วเขียนแนวไหน กูอยากลอกข้อสอบ คืออยากเขียนเรื่องยาวนะ แต่กูเขียนมาหลายเรื่องแล้วแม่งไม่รุ่งสักที ในเว็บก็ยอดดีพอใช้ได้อยู่หรอก แต่อีบุ๊คนี่เงียบกริบเลย แต่กูอยากได้เงินเป็นก้อนหน่อย ติดเหรียญมันได้เป็นก้อนยากถ้าเรื่องมันไม่แมส ลงตอนเดียวคนซื้อหลักพันอะ
คบกันตอนมัธยม คนนึง 17 อีกคน 18 ผ่านมาปีนึงกลายเป็น 18 19 ต้องเลิก ห้ามคบต่อ ไว้ปีหน้าค่อยว่ากัน ยังงี้เหรอวะ 55
โม่งไหนก็ได้ขายสนพ.ดี ๆ ให้กุที กุหน้าใหม่ไร้ประสบการณ์ ส่องรีวิวบน ๆ เห็นบอกสนพ.เล็กดีกว่าสนพ.ใหญ่ ยกตย.มา 2 ที่ D ตื๊ด กะ ดีตื๊ดตื๊ด ที่แรกลองส่องดูละไม่ค่อยชอบปก ที่สองดูดีหน่อยแต่ค่าตอบแทนน้อยกว่า ละที่ที่บรีฟปกได้มันอันไหนวะ เฉลยกูที ต้องการมากเรื่องนี้เรื่องใหญ่ 5555
(เพิ่มนิด ดูทุกที่สนพ.มันให้เงินเราน้อยจังวะ หรือกุแค่โลภมากไปเองฮือ ๆ รู้แหละว่าต้องแบกรีบทุนเยอะ แต่ก็...ทำมือเองจะได้กำไรกว่านี้มั้ยหว่า)
มีเรื่องอยากถามหน่อย พอดีเพื่อนแนะนำนักเขียนคนนึงมาให้แล้วกุว้าวมาก เขาเขียนลงเว็บ RAW นั่นแหละ เขียนเยอะมาก เท่าที่เห็นก็เกินสิบเรื่องแล้วมั้ง เรื่องนึงก็ยาวพอสมควร แนวเรื่องก็เป็นตัวของตัวเองโคตรๆ แต่ที่กุพีคคือเขาไม่ติดเหรียญ ไม่ขายเล่ม ไม่ทำอะไรเลยทั้งที่เขาน่าจะคมช.ภาพมาเยอะ กระแสตอบรับก็น่าจะดีระดับนึงสำหรับแนวโคตรจะนอกกระแส(เป็นแนวอะไรไม่รู้ ขนาดกุอ่านแล้วชอบกุยังระบุแนวไม่ถูกเลย) กุเลยเกิดความสงสัย(อยากเผือก)ขึ้นมา เลยขอมาถามโม่งนักเขียนหน่อย คือด้วยความที่กุไม่ใช่นักเขียน กุเลยสงสัยว่าคนเราจะรักการเขียนมากซะจนเขียนเป็นงานอดิเรกเพียวๆมาเยอะขนาดนี้โดยไม่สร้างรายได้บ้างเลยเหรอ ไม่แม้แต่จะถอนทุนค่าคมช.คืนด้วยซ้ำ ที่กุสงสัยเพราะกุเคยเจอนักเขียนแบบนี้ก็จริง แต่ส่วนใหญ่เขียนเรื่องสั้นระบายไม่ก็แฟนฟิค บางคนไม่ติดเหรียญก็มีเปิดคมช.งานเขียนบ้าง แต่คนที่เขียนเรื่องยาวเยอะขนาดนี้แล้วไม่เปิดคมช.ไม่ทำอะไรเกี่ยวกับการเขียนเลยเนี่ยกุเพิ่งเคยเจอ
>>933 รู้สึกว่ากุพิมพ์งงไปหน่อย ประเด็นมีแค่กุว้าวจนอยากรู้อยากเห็น(อยากเผือก)เฉยๆ แต่อยู่ๆจะทักไปถามนักเขียนก็ดูเสียมารยาท ถามในโม่งก็ดูแปลกๆแหละแต่กุไม่รู้จะไปถามใครดี เห็นในนี้มีนักเขียนอยู่เยอะเลยมาถาม ใครมีแพชชั่นกับงานเขียนมากขนาดนั้นช่วยอธิบายให้กุเข้าใจทีฮรือ
>>935 กูก็แพชชั่นแรง ถ้ารวยเหลือเฟือ ไม่ต้องทำงานทำงานก็อยากทำแบบนั้นแหละ นักอ่านจะได้อ่านฟรี ได้เข้าถึงนิยายกูเยอะ ๆ แต่อยากได้เล่มเก็บไว้กับตัวด้วย ก็อาจพิมพ์มาแจกเล่น คอมมิชภาพก็เอามาดูเล่น เห็นลูกตัวเองมีหน้าตาเป็นตัวเป็นตน ลายเส้นงาม ๆ ก็มีความสุข ทุกอย่างนี้ติดอย่างเดียวคือนอกจากไม่รวยเหลือเฟือแล้วยังจนด้วย สัส
กูขอกลับไปเรื่องคนละลายเส้นนิดนึง กูแพลนว่าปกจะจ้างนักวาดคนนึง ซึ่งหลายหมื่น ส่วนภาพประกอบจะจ้างอีกคนนึงที่กูชอบลายเส้นเค้า แต่อาจจะยังไม่ใช่สำหรับกูทุกจุดและราคาก็เบาลงมา นักอ่านจะติดอะไรมั้ยวะ คือจะให้กูจ้างคนวาดปกวาดภาพประกอบด้วย กูไม่มีปัญญาไง เล่มแรกของกูด้วย อยากให้มีภาพประกอบอะ
ไอดอลมหัศจรรย์มีหีที่แร้ 555
https://imgur.com/7jOzPGr
https://imgur.com/63yeL4F
https://imgur.com/TtHPa0p
>>938 " นักอ่านจะติดอะไรมั้ยวะ" <-- นิยายมึง อยากให้เป็นแบบไหน จ้างคนวาดกี่คนก็ตามใจ นี่คือข้อดีของการทำมือ มึงมีสิทธิ์กำหนดออกแบบเองทุกอย่าง เรื่องยาวกี่แสนคำกี่เล่ม พิสูจน์อักษรกี่รอบหรือไม่ส่งตรวจ ปกวาดปกสำเร็จ กระดาษเคลือบด้านเคลือบเงาใส่กลิตเตอร์ทำบ็อกซ์มีพวงกุญแจยังไงก็ได้
ส่วนตัวกูไม่ทำแบบที่มึงถาม (แยกนักวาดสีภาพปกกับขาวดำภาพแทรก) กูกัดฟันจ้างนักวาดคนเดียวกันแต่ลดจำนวนรูป เพราะเคยเห็นหลายงานที่ภาพขาวดำคุณภาพดร็อปจากปกเยอะมาก ในฐานะที่กูซื้อนะ ยิ่งถ้าฝีมือด้อยกว่ามากและเลือกจังหวะใส่ภาพแทรกไม่ดี (ฉากแอ็กชั่น เสือกเลือกนักวาดที่แอ็กชั่นกะโหลกกะลา เส้นสปีดระดับอนุบาล หรือฉากเดินในเมืองแต่ตึกรามเบี้ยวเปอร์สเปกทีฟ ฉากต่อสู้วาดอาวุธอย่างกับปืนฉีดน้ำ) คือไม่ใส่มาเหอะถ้าอย่างนี้ สงสารคนวาด เลือกมาฆ่ากันชัด ๆ แต่คนวาดอาจไม่คิดอะไรมากก็ได้มั้ง
แต่ก็นิยายมึงเองอ่ะ ชอบแบบไหนก็ลองเลย เอาให้พอใจ
พวกมึง นข ที่ขายอีบุ๊คสองสามเรื่องแล้วปังรายได้ถล่มทลายนี่เขาเปลี่ยนนามปากกาอวตารมารึเปล่าวะ บางคนภาษาสวยมากเหมือนคนมีประสบการณ์มานานหลายปี
เฟล ไม่รู้จะไปบ่นที่ไหน มาระบายในนี้ละกัน กูอึดอัดกับสังคมนักเขียนในทวิตชหเลย แต่กูยังอยากคีพคอนเนคชั่นไว้ ล่าสุดเจอนักเขียนที่มั่นใจว่างานตัวเองเริ่ดสุดแต่ไม่แมสเพราะคนอ่านรสนิยมเข้าไม่ถึง แล้ววิธีพูดเหมือนแขวะเรื่องคุณค่างานกูนิดหน่อยจนกูเฟลมาก หรือบางทีก็วิจารณ์งานคนอื่นแบบไม่ใช่ติเพื่อก่อบ่อยจนกูเห็นแล้วเครียด นี่ขนาดมิ้วแอคนั้นไปแล้วก็ยังหนีความท็อกซิคไม่พ้น เหนื่อย จริงๆ มีอีกเยอะ พวกดราม่ารายวัน เยอะจนกูคนเดียว ระบายไม่ไหว แต่ไงก็ขอบคุณสำหรับที่ระบาย พวกมึงคุยเรื่องเดิมกันต่อไปเลยไม่ต้องสนกู ไปละ
>>946 ไม่แปลกใจเท่าไหร่ สังคมทวิตเตี้ยนมันเหี้ยกว่าเฟสอีก นักฉอดนักแซะเยอะขนาดนั้นผมึงก็ทนอยู่ได้เนอะ555 กุว่าเพื่อสุขภาพจิตที่เีมึงควรเฟดตัวออกจากสังคมนั้นเธอะ คอนเนคชั่นก็สำหรับแต่สุดท้ายความสำคัญคือคุณค่าของตัวมึงนะ ถ้าอยู่แล้วทำให้เหนื่อยใจถูกด้อยค่างานเรื่อยๆ เพื่อแลกกับคอนเนคชั่นคือมันไม่คุ้มนะในระยะยาวงี้ โลกกว้างขนาดนี้แม่งจะมีคนกลุ่มเดียวเองเหรอที่ทำให้มึงหาแดกได้อะ
>>929 แล้วแต่สไตล์นิยายด้วยว่ะถ้านิยายตามกระแส เขียนเป็นเรื่องสั้นยังไงก็ขายได้ แต่ถ้าทำเป็นยาว ๆ เรื่องอาจจะซับซ้อนหน่อย แต่ก็ต้องจับกระแสตลาดอยู่ดีถึงจะได้เงินดี
ส่วนตัวกูเป็นคนเขียนนิยายตามใจตัวเอง ขายได้มบ้าง บางเรื่องขายดีบ้าง บางเรื่องเฉย ๆ ก็มีเงินเขามาหลายหมื่นทุกเดือน กูตั้งไว้ว่าจะมีนิยายออกทุกเดือน เขียนเรื่องสั้น พอมันถึงจุดนิยายมีหลายเล่มแล้ว คราวนี้เวลานักอ่านมาอ่าน เขาจะมากดซื้อเรื่องอื่นแบบรวดเดียวก็มี กูเคยเจอ วันหนึ่งขายได้18เล่ม แต่พอกดดูทุกเรื่องเรื่องละเล่ม
ส่วนเรื่องยาวก็แต่งแบบแต่ง ๆ หยุด ๆ แต่ไม่เอาลงเว็บให้อ่าน เขียนจบก่อนแล้วค่อยให้อ่านทีเดียว
สำหรับคนอื่นเป็นไงไม่รู้นะ แต่กูเป็นค่าขนมลูกได้ ไม่เดือดร้อนเงินประจำ ก็เลยทำแบบนี้ต่อไป
>>938 ทำไปเถอะ คนละคนได้อยู่แล้ว หลายคนก็ทำงี้ แต่กูอยากให้แจ้งตอนเปิดพรีว่ะ ว่าแบบ ปกโดยคนนี้น้า แต่ภาพในเล่มคนนี้วาดนะเออ คนละคน กูเห็นหลายคนชอบไม่บอกอะ แค่บอกว่าด้านในมีรุปประกอบ มันก็ทำคนคาดหวังมะว่าภาพขาวดำข้างในคนเดียวกับนักวาดปก ถึงไม่คาดหวังแต่พอเจอคุณภาพต่างกันโคตรๆ ปกสวยเช้ง แต่ด้านในอนาโตมี่เพี้ยนแบบไม่ต้องมีก็ได้มันก็แอบหมดอารมณ์อะมึง แต่ถ้ามีดีและสวยทั้งสองแบบก็ไม่ขัดนะ
กูเล่นทวิตแต่ช่วงนี้อัลกอริธึมมันเหี้ย ชอบสุ่มนักเขียนมาบนฟีดให้กูตลอด ทั้งที่กูไม่ฟอลใครเลยเพราะไม่อยากเครียดกดดัน แล้วกูก็จะเห็นคนอวดยอดขาย อวยนิยายตัวเองว่าดีเริ่ดกว่าใคร ชั้นบอกให้ทุกคนซื้อบนเว็บแล้วได้เงินเพิ่มขึ้นมั่ก หน้าเดิมๆคนเดิมๆมาตลอด จะบล็อกก็ดูรุนแรงไป โอ่ยย เหลือแค่ลบแอปละ มันกดดันไป55555
>>948 เออสงสัยนิดนึง ปกตินักเขียนนักอ่านที่ฟอลกันอยู่เนี่ยเค้าคุยกันบ่อยมั้ย ในฐานะที่กุเป็นนักอ่านสายเงียบ(แบบคอยซื้อคอยโดเนทตลอด แต่ไม่ค่อยได้หวีดเป็นตัวอักษรมากนัก) ถ้านักเขียนที่ชอบมาฟอลก็จะเลิ่กลั่กนิดนึง คือแบบ ใจนึงก็ดีใจแบบกรี๊ดดดดดในใจว่านักเขียนที่ชอบฟอลกลับแหละ อีกใจก็แบบ เขินๆนิดนึงเวลาจะหวีด กลัวเจ้าตัวเห็น (แบบบางอารมณ์มันจะอยากหวีดแบบไม่ได้หวีดลงแท็กไรงี้ อธิบายไม่ถูก) เลยอยากรู้ว่านักอ่านคนอื่นนอกจากกุเค้ายังไงกันเหรอ5555
จะผิดบอร์ดมั้ยวะ เกี่ยวกับการเขียนเหมือนกันแต่กุเป็นนักอ่าน ขอระบายหน่อย กุตามแอครีวิวในทวิตอยู่พอสมควร แล้วบางแอคทำกุรู้สึกอึดอัด กุไม่รู้ว่าคนอื่นเป็นเหมือนกุมั้ย หรือกุก็แค่เซ้นสิทีฟไปเอง คือบางแอคเค้าจะชอบใช้คำแบบว่า "ทุกคนต้องอ่านให้ได้ ห้ามพลาดเด็ดขาด" "บังคับรี(เรื่องที่แอครีวิวอยู่)" หรืออื่นๆที่เว่อร์มากๆ อวยมากๆ หรือเหมารวมว่ามันดีมันสนุกสำหรับทุกคน ยิ่งบางแอคพยายามขายเรื่องเดิมซ้ำๆ ซึ่งกุก็เข้าใจว่าเขาคงชอบมากและก็อยากจะซัพนักเขียนจริงๆ แต่บางทีในฐานะนักอ่านกุก็อึดอัดนิดนึง ไม่รู้เพราะวิธีใช้คำของเขามั้ย เหมือนกุโดนบังคับว่าต้องเข้าไปช่วยรีช่วยอ่าน พอยอดรีน้อยก็มาตัดพ้อว่าตัวเองรีวิวไม่ดีพอจนกุก็รู้สึกผิดอีก ทั้งๆที่เรื่องแบบนี้มันขึ้นกับรสนิยมด้วยอ่ะ บางแอคเค้าก็พยายามพูดดีๆว่าเค้าชอบเรื่องนี้ตรงนี้ๆๆแล้วย้ำว่ารสนิยมคนเราไม่เหมือนกัน ลองเข้าไปชิมดูได้ แบบนี้กุสบายใจที่จะตามอ่านนะ แต่แอคที่พูดเป็นแนวๆบังคับหรืออวยเกินเหตุนี่บางทีกุก็พลอยรู้สึกแย่กับงานที่เขารีวิวไปด้วย ทั้งที่นักเขียนไม่ผิดเลยอ่ะ
โทษทีบ่นยาวไปหน่อย จริงๆกุ mute แอครีวิวที่ทำให้กุรู้สึกไม่สบายใจไปแล้วแหละ แต่ก็เสียดายเพราะงานที่เขารีวิวมันโดนใจกุหลายเรื่องอยู่ กุแค่รู้สึกอีดอัดกับวิธีใช้คำพูดของเจ้าของแอครีวิวเท่านั้นเอง
>>954 มึงไม่ได้ซีเรียสเกินไป กูก็อึดอัด เหมือนโดนกดดันทั้งที่มันก็ไม่มาบังคับกูได้อ่ะนะ
พอๆ กับทอล์คท้ายตอน บางทีกูเจอนักเขียนชอบบิลด์จัง อย่างตอนไหนมีมือที่สามโผล่มาก็ว่า พวกเธอต้องเลือกเดี๋ยวนี้ จะอยู่ข้างใคร (พระเอกหรือพระรอง) / ทีมไหน แสดงตัว / รีบเกียมไม้มะยมเอาไว้ตีขานางเอก
ซีนไหนนางเอกโดนเข้าใจผิดก็จะแบบ โอ๋ลูก วงวาร ชั้นไม่ยกให้พระเอกแล้ว / รีบพาลูกสาวหนี
อะไรทำนองนี้ กูก็เข้าใจว่านักเขียนอยากบิลด์เพื่อเรียกเมนต์นะ แต่บางอย่างมันน่าจะมาจากนักอ่านเองมากกว่า เป็นคนเขียนให้นางเอกโดนเองแล้วมาอินเอง มันแปลกสำหรับกู ทีนี้กูจะเมนต์จุดอื่นที่ไม่เกี่ยวกับทอล์ค กูเลยเกรงๆนิดนึงว่าขวานผ่าซากจังวะเรา
เออ พวกมึงเรียกสรรพนามของบล็อกว่าอะไรวะ เขียนๆอยู่แล้วชะงัก กลายเป็นคาใจ ไปต่อไม่ถูกเลย กูใช้คำว่าแห่งหนึ่ง ไม่รู้ว่าได้มั้ย 555
แบบกูจะเขียนว่าเอรู้จักกับบีผ่านบล็อกแห่งหนึ่งอะไรงี้
ky ตอนนี้ติดนิยายกำลังภายในจัดๆ อยากเขียนบรรยายแอคชั่นแต่คิดพล็อตไม่ออกเลยไปตั้งรับคอมมิชฟิกกำลังภายในหาค่าหนมไปด้วยหาคนคิดพล็อตให้ด้วย ได้คนติดต่อมาจะเอาแนวเย้กำลังภายในเป็นน้ำจิ้ม จะรับดีมั้ย นึกไม่ออกว่าจะเย้พ่นแรงวัตต์ยังไงเลย ทำใจจิตใจจัดๆ T_T
>>962 กุล่ะหนึ่งที่อยากหวีดมาก แบบที่มึงยกตย.เนี่ย เพราะอะไร เพราะเขียนเองกูก็อินเอง อยู่ในหัวกูมานานก็อยากหวีดในที่สาธารณะบ้าง ไม่ได้จะบิ้วใคร สรุปเจอมาว่านักอ่านอาจจะไม่ชอบ เลยพับค.คิดเก็บไว้หวีดเองในใจต่อ เศร้าแต่ก็ต้องทน กลัวโดนเขาเหม็น 555 แต่ถ้าเจอนข.เม้นเองแบบนี้กุยิ่งชอบนะ อาจจะรีเลทกะตัวเอง 555 ดูเขาอินกับลูกตัวเองดี
>>967 มึงทำไปเถอะ งานเขียนของมึงเองอ่ะ ถ้ามึงรู้สึกอินก็แปลว่ามึงเขียนได้ดี วิธีหวีดแบบนี้คนชอบ/ไม่ชอบมันมีอยู่แล้ว
กูแชร์เพราะนึกได้ว่ามันคล้ายความรู้สึกเวลาเจอขายของ/รีวิวแบบเร่งให้ไปซื้อ สรุปอีกทีมึงมีสิทธิ์ว่าจะทอล์คแบบไหน ถ้าอดทนแล้วมันเศร้าก็ปล่อยๆออกมาบ้าง กูว่าคนชอบก็ไม่น้อยนะบิลด์สไตล์นี้
มึง ทำไงดี กุพึ่งแต่งเรื่องแรกจบลงขายไปได้สองเดือนกว่าแต่กุยังมูฟออนจากมันไม่ได้เลย ตอนอัพไฟล์แก้คำผิดก็รีไรต์เพิ่มไปเป็นพันๆ คำ อัพไฟล์ใหม่สองรอบละ พอนึกตอนนี้ยังมีจุดที่อยากแก้อีก อยากเขียนตอนพิเศษเพิ่ม ละไม่ใช่ว่ากุไม่มีเรื่องอื่นรอคิวนะ กุเปิดเรื่องใหม่ไว้สามสี่เรื่องแต่แต่งๆ ไปก็ยังวนไปคิดถึงเรื่องแรกอยุ่อ่ะ ไม่รุ้ว่ากุรักมากหรือแค่เป็นพวกทำงานไม่จบ มีวิธีมูฟออนป่ะ
>>970 ทุ่มเทกับเรื่องใหม่ให้มากๆ ใช้เวลากับมันเยอะๆ อย่าไปยุ่งกับเรื่องเก่า แต่ถถ้ามันค้างคาในในจริงแบบยังไม่มีตอนพิเศษไรวี้ก็ไปแต่งให้จบแล้วบอกตัวเองว่าพอ มันจบไปแล้ว เริ่มใหม่กับเรื่องใหม่!
ตอนกูแต่งเรื่องแรกจบก็มูฟออยไม่ได้เซม ต้องไปเปิดไฟล์อ่านเรื่อยๆ (เห่อแหละ) แก้คำผิดตลอด ตัดคำเติมคำ ขนาดแต่งเรื่องใหม่ยังเขียนชื่อพระนางจากเรื่องเก่าเลย แต่ต้องมูฟว่ะ คิดเรื่องใหม่ใช้เวลากับมันเยอะๆแล้วจะมูฟออนได้เอง มันผูกพันแหละ แต่งมานาน พิมเวิร์ดเรื่องนี้เป็นเดือนๆอะเนาะ สู้ๆ น้ามึง รีบเข็นเล่มใหม่ออกมาเร้ววว
Ky พวกนิยายผู้ใหญ่ตาม meb พิมพ์อวัยวะเพศหยาบๆตรงๆในเรื่องเลยได้มั้ย พวก kuy he เงี้ย กูแต่ง pwp ติดเหรียญตามเน็ตแล้วอยากเอามารวมๆ กันไปขาย ถ้าลงไม่ได้จะได้บิดแก้สำนวน
ยอดอีบุ๊ควันแรกเยอะสุดชะปะ เห็นวันหลังๆ หัวทิ่มดิน
ของกุวันแรกยังไม่สู้วันสุดท้ายที่หมดโปรว่ะ พุ่งมาก ส่วนที่เหลือก็นะ ตามนั้น 555
อีกอย่างที่กูอยากถามโม่งทุกคน คือ ทำไงให้ไม่รู้สึกว่าแต่งเพื่อเงินจนเกินไปวะ คือ กูก็มีงานประจำอยู่แล้ว แต่ยังชอบหน้าเงิน ชอบนึกถึงว่าอยากได้เงินแล้วพอแต่งๆ อยู่เลยทำให้ไม่ใจเย็นกับมัน อยากรีบจบๆ รีบขาย ซึ่งก็ทำให้กูไม่พอใจงานตัวเองเท่าที่ควร
อยากเขียนนิยายบ้างแต่กว่าจะจัดการงานเสร็จก็ไม่มีแรงเหลือแล้ว ขอคำแนะนำหน่อยเพื่อนโม่ง
อยู่กะสนพ. อีบุ๊คให้เรา 50% โม่งว่าน้อยไปปะ หรือเรทนี้แหละ ปกติ เห็นบางที่ก็ได้ 70 น่ะ กุเลยสงสัยว่าเรทไหนคือปกติวะ 555555
มีใครขาย e-book แล้วยอดดีสวนทางกับในเว็บไหม ของกูยอดในเว็บ(ค่อนข้าง)ดีสวนทางกับ e-book ที่ดิ่งลงเหว เครียด
ในโม่งมีใครหน้าใหม่ละปังตั้งแต่เรื่องแรกบ้างมั้ย คือกุไม่ได้กะเปรี้ยงปร้างหรอก แต่อยากได้ป้ายแดงก็ยังดีน่ะ
กูคิด turning point ของตัวเอกไม่ออก เพื่อนโม่งมีวิธีมั้ย มันเป็นจุดเล็กๆ ที่จะต่อเหตุการณ์ถัดไปอ่ะ
>>989 ถามว่าปังมั้ยมันก็ปังอ่ะนะ กับเรื่องแรกที่ได้ตีพิมพ์สนพ. ได้ top of the year ได้รับการกล่าวถึงอยู่ตลอด แต่จริงๆ กูว่าของพวกนี้ไม่จีรังอ่ะมึง ปังเรื่องแรก เรื่องถัดไปก็อาจจะไม่ปัง แต่เรื่องแรกไม่ปัง เรื่องต่อไปปังขึ้นเรื่อยๆ ก็ถมเถ กูว่าเรื่องแรกปังไม่ปังมันไม่ได้กำหนดอะไรหรอก อย่าไปอะไรกับมันเลย 55
จากใจคนที่ปังเรื่องแรกและเงียบลงเรื่องสอง ทีแรกมันก็ดีแต่โดนเปรียบเทียบงานแรกให้ช้ำใจพักใหญ่เลย ออกงานสามปังกว่าเรื่องแรก ก็ยังมีคตพูดฃว่าทำไมไม่ทำงานเก่าดีกว่านี้แต่แรก มาเหมือนชมแต้หลอกด่าเฉย สรุปแม่งขึ้นอยู่กับเรื่องที่เขียนว่ะ ว่ามันโดนใจตลาดตอนนั้นมากน้อยแค่ไหน
โอเคมั้ยวะที่กูไม่ถนัดเขียนนิยายเรื่องยาวๆ กูถนัดเขียนแต่เรื่องสั้นๆว่ะ แต่ด้วยความที่พอมองไปทางไหนก็เจอแต่คนเขียนนิยายก็แบบแอบเฟล คิดแบบว่านิยายคิอห่วงโซ่สูงสุดของวงการเขียนไปเลย ใครทำได้คือเก่งที่สุดอะไรงี้ พยายามเปลี่ยนความคิดว่าแต่ละคนก็ถนัดต่างกันไป แต่ก็อดกลับมาคิดแบบเดิมเป็นระยะไม่ไหว
>>994 กูงงคำถาม พยายามแตกย่อยตามนี้
1.มึงอยากเขียนสั้น <<< เขียนเลย คนชอบอ่านสั้นก็มี นิยายยาวหลักสิบเล่มคนไทยไม่นิยมซื้อถ้าไม่ใช่เรื่องแปล
2.มึงเฟลที่นักเขียนเรื่องยาวได้แสง <<< หยุดคิดหยุดเฟล
3.พยายามเปลี่ยนความคิดว่าแต่ละคนก็ถนัดต่างกันไป <<< ทำถูกแล้ว
4.แต่ก็อดกลับมาคิดแบบเดิมเป็นระยะไม่ไหว <<< อย่าหาว่ากูประชด กูเจอเคสแบบนี้จริง โซลูชั่นที่ช่วยได้มาก หนึ่ง.ถ้าการเขียนเรื่องสั้น/นิยายสั้นทำร้ายจิตใจมึงมากเกินไป มึงยังเขียนทำไมวะ สอง.มึงมองไปทางไหนเจอแต่คนเขียนนิยาย(ยาว) แสดงว่ามึงหยุดการเข้าโซเชียลของมึงไม่ได้และมึงกำลังได้รับท็อกซิคจากมันโดยไม่รู้ตัว หรือรู้ตัวมึงก็ยังไถเข้าไปเห็นเค้าได้แสง มึงฟังกูอีกที มึงเชื่อกูนะ มึงลองปิดมือถือ ปิดไปเลยให้ได้ 24. ชั่วโมง แรกๆมึงจะกระวนกระวาย ให้มึงเอาเวลาไปทำอย่างอื่น กูขอพิมพ์เท่านี้ก่อน เผื่อว่ามึงคิดว่าไม่ได้นึกอยากทำ กูจะได้ไม่เหนื่อยฟรี
อีกนิดนึง ตอนแรกกูก็เขียนเรื่องสั้นแบบสบายใจแหละ แต่พอเปลี่ยนมาพักไถทวิตก็เจอคนนั้นคนนี้แต่งเรื่องยาวหลายตอนจบ แล้วก็แบบเฟลเลย 55
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.