ประเด็นสุ่มเสี่ยงในงานเขียนโผล่มาตลอด พอ ๆ กับประเด็นชิปเหี้ยในด้อมการ์ตูน ตีกันให้ตายก็ไม่รู้จบ คือถ้าอยู่ในยุคเสรี มึงไม่อาจสั่ง "ห้าม" ค.คิด/การสร้างสรรค์หรือเสพผลงาน ได้อะ เว้นแต่จะเป็นประเทศเผด็จการ เช่นอีสี หรือยุคที่ห้ามแตะการเมือง ไม่งั้นโดนแบน ซึ่งก็ถือว่าปท.แม่งมีปัญหากับเสรีภาพการแสดงออกแล้ว
แต่มันก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่างานเขียนหรืองานใด ๆ มันแอบแฝงแนวคิดสนับสนุนเรื่องนั้น ๆ อยู่ ไม่งั้นงานบ้ง ๆ จะโดนแหกกันยับเหรอ อย่างป้าทมงี้ โรแมนติไซ้เรปกันทั้งบ้านทั้งเมือง ละครไทยตบจูบกันจนชิน นี่ไงปัญหา แต่จะให้ทำไงอะ เพราะมันคือแฟนตาซีของคน คนที่อินกับของพวกนี้มันก็มี เออ แม่งเหี้ย แม่งทุเรศ แต่ทำไมคนยังสรรหากันมาเสพวะ เพราะมันเป็นความบันเทิงที่หาไม่ได้ในชีวิตจริงไง และที่ความผิดตัวใหญ่ ๆ ก็ไปตกอยู่กับอีสื่อที่ไม่คัดกรองการเข้าถึงนั่นแหละ
สำหรับกุ เขียนได้ เขียนให้โรแมนติไซ้ก็ยังได้ แต่คนเขียนต้องตระหนักว่าประเด็นนั้นมันมีปัญหา มันไม่ควรทำในชีวิตจริง อาจจะไม่ใส่ส่วนนี้ลงไปในเรื่องก็ได้ ***แต่ควร*** stated ให้ชัดในหน้านิยายว่ะ อย่างน้อยคนที่คิดวิเคราะห์ไม่ได้จริง ๆ มันจะได้แอบสะกิดใจตื่นรู้สักนิด ขอให้มันอยู่ในโลกแฟนซีเท่านั้น แต่แม่งทำไงได้อะ ไม่ใช่ทุกคนที่คิดได้ ไม่ใช่ทุกคนที่แคร์ ขนาดละครบ้ง ๆ ขึ้น 18+ ก็แล้วคนมันสนใจที่ไหน แม่งก็มีปัญหากับการศึกษากระบวนการค.ว.ย.ของคนปท.นี้ไง
ส่วนอีนข.ที่ดึงดันเอางานบ้ง ๆ สู่สาธารชนแบบโนสนโนแคร์ กุจะสนับสนุนแบบนี้แล้วมันจะทำไม ก็สมควรโดนฉอดค่ะ มึงเขียนอะไรสุ่มเสี่ยงหมิ่นเหม่สร้างค.เชื่อผิด ๆ มึงก็ต้องรับผิดชอบและยอมรับผลด้วย ไม่ใช่ลอยหน้าลอยตารับผล พูดแล้วยังแค้นอีป้าทมอยู่เลย ฮ่วย
เรื่องเหยื่อในชีวิตจริงที่ถูกยกมาอ้างเสมอว่าควรกำจัดงานพวกนี้ให้หมดเพราะต้องเห็นใจเหยื่อ กุก็มองทั้งสองมุมนะ ถ้าบอกให้เหยื่อจัดการตัวเองอย่างเดียวก็ดูใจร้ายไป ในขณะที่ถ้ากวาดล้างมันให้หมดก็ดูไม่แฟร์กับคนที่อินเฉพาะเรื่องพวกนี้และแยกแยะได้อีก เพราะเคยเห็นเคสที่เหยื่อก็แยกแยะได้ ไม่ได้รู้สึกอะไรกับนิยายสุ่มเสี่ยงพวกนั้นก็มี คนที่ทริกเกอร์จ๋าเลยก็มีเหมือนกัน
ก็รับผิดชอบกันครึ่ง ๆ อะ คนผลิตคอนเท้นก็ควรบอกให้ชัดแล้วชัดอีก คนอ่านก็ช่วยใช้สมองคิดตามด้วย
สรุปจัดให้มันอยู่เป็นที่เป็นทาง แอบได้แอบ หลบได้หลบ เขียนแปะไปเลยว่าไม่เหมาะสม ไม่ควรทำตาม แต่ในเรื่องมึงจะบิดเบี้ยวแค่ไหนก็เอาที่เห็นสมควร และต้องทำใจรับแรงต้านให้ไหวด้วย เท่านี้แหละ