>>594 อันนี้จริงอยู่ กูสงสารนาง(เคสป่าท้อ)แต่นข.ควรด่าเฉพาะคนที่ก๊อปนางน่ะ รู้สึกกรณีนี้นางดูพาลไปเลยที่ไปว่านส.
กูขอญาตหวีดหงส์ขังนะ(ไม่รู้ทันไหม55)
กูชอบเนื้อเรื่องน่ะ ตอนแรกคิดว่ามาแนวพล็อตซ้ำๆทะลุมิติ ข้ามเวลาไรงี้ แต่พออ่านดูมันสนุกดีว่ะ กูชอบตรงเขาไม่ได้พยายามกดความสามารถของคนสมัยก่อนให้นางเอกดูซูดูเก่งเวอร์อ่ะ อะไรหลายๆอย่างในเรื่องมันดูเรียลเหมือนคนจริงๆดี นอ.รู้เท่าที่ประวัติศาสตร์บันทึก(ซึ่งบางอย่างประวัติมันไม่ได้มีรายละเอียดเยอะเท่ากับเจอเองจริงๆ) ใจเย็น มีสติ มีความตรงไปตรงมาตัดเป็นตัด นางเข้มแข็งแต่ไม่กระด้าง มีด้านที่เห็นแก่ตัว ทำพลาดไปบ้างแต่นางไม่ได้หนีปัญหากล้าที่จะยอมรับและปรับปรุง ที่สำคัญไม่งี่เง่าปสด.เหมือนนอ.หลายๆเรื่อง<<ตรงนี้กูรักมากกก ส่วนพอ.หล่อ(หรือสวยว่ะ) เลว ไซโคพาธ เก่ง ฉลาด จนใครได้เป็นหลัวคือโคตรซวย แต่การกระทำฮีมีเหตุผลรองรับอ่ะ กูชอบที่นข.ไม่ได้เขียนให้พอ.ดูคลั่งรักนอ.แบบโต้งๆ รู้จักเลือกรู้จักวางแผนถึงเวลาถ้าต้องเลือกจริงๆก็เลือกได้แบบไม่ลังเล ไม่ดันทุรังจะเอาทั้งสองสิ่ง พอรู้ว่ารักแสดงออกแบบชัดเจนที่การกระทำไม่มีนั่งเล่นตัวให้เสียเวลา เอาจริงตลอดทั้งเรื่องกูไม่เห็นคำว่าข้ารักเจ้าออกจากปากพระนางเลยน่ะ ตอนจบก็ไม่เห็น เหมือนคำว่ารักได้แสดงออกผ่านการกระทำของสองคนนี้แล้ว
ทั้งนี้ขอบคุณสำหรับพื้นที่การหวีดหงส์ขังน่ะ น่าจะเป็นนิยายขึ้นหิ้งในใจกูไปอีกนาน