กูก็ยังชอบงานของฉางโกวฯอยู่นะ กูรู้สึกว่ามันลุ้นอยากรู้เรื่องราวว่าจะเป็นยังไงดีตอนอ่านครั้งแรก แต่พออ่านจบรู้เรื่องราวทุกอย่างแล้ว ก็ไม่รู้สึกอยากหยิบมาอ่านซ้ำเท่าไหร่ ถ้าส้มจะยกให้งานฉางโกวฯเป็นลูกรักกูก็ไม่ได้รู้สึกขัดใจอะไรนัก กูเข้าใจดีว่าถ้าสินค้าตัวไหนเป็นที่นิยมของตลาด สินค้าตัวนั้นก็ต้องได้รับการดูแลดีเป็นพิเศษหน่อย จะทำบ็อกทำของพรีเมี่ยมอะไรก็ทำมาเถอะ แต่กูจะซื้อไม่ซื้อก็อีกเรื่อง
แต่งานของนักเขียนที่กูชอบจริงๆ อย่างเทียนหรูอวี้ คนที่เขียนอาจารย์หญิง ส้มกลับไม่ค่อยเอามาแปล หรือติดปัญหาอะไรก็ไม่รู้ทำให้ยังเอามาไม่ได้ กูใจชื้นอยู่อย่างที่ยังไม่มีค่ายอื่นคิดจะเอางานนักเขียนคนนี้ไปแปล