เธอนึกถึงครั้งนั้นที่สารภาพรักกับเขาตอนอยู่มัธยมปลายปีสอง
ทีแรกเขาแค่บอกว่าขอโทษ
แต่เธอยืนกรานและเซ้าซี้ด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยม 🥺
.
เธอจำได้เขาตอบว่า “ขอโทษนะ ฉันอยากหาคนที่ขยันไปด้วยกันกับฉัน”
ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงคิดว่าเธอไม่มีทางเป็นคนที่พยายามฝ่าฟันไปด้วยกันกับเขาได้
แต่สุดท้ายคนที่เขาคบ
ก็ไม่ใช่คนที่พยายามกับเขาไปจนถึงที่สุดสักหน่อย
.
เฉียวจิงจิงสะใจนิดๆ
แต่ในใจกลับยังมีความรู้สึกเสียดายและขมขื่นหน่อยๆ
.
ยิ่งอ่านยิ่งเหมือนในซีรีส์เเบบเป๊ะๆ เลยใช่ไหมคะ
เพ่ยเพ่ยบอกเลยว่าถ้าซีรีส์ฟินแล้ว
นิยายเองก็ฟินจิกหมอนขาดไม่แพ้กันค่า
(แถมยังได้อ่านความในใจของจิงจิงบ่อยๆ ด้วยน้า) 🤭
.
ใครอยากอ่านความฟินแบบต่อเนื่อง
หรืออ่านไปดูซีรีส์ไปก็สนุกไปอีกแบบนะคะ 😉