จิ่วฉงจื่อกับยามดอกวสันนี่ย้อนเวลาเหมือนกันแต่คนละอารมณ์เลย. จิ่วนี่นางเอกฉลาดมากคงเพราะชาติก่อนผัวเหลาะแหละตัวเองต้องเป็นหลัก . ดอกวสันนี่จะรู้สึกได้ถึงความน้องของนางเอก. แบบสไตล์คุณหนูในหอห้อง สนุกคนละแบบพระเอกดอกวสันลุงสี่เท่ห์ดี. เคมีไปกันกับนางเอกได้. นางเอกต้วมเตี้ยมคิดมากลุงสี่โคตรฉลาด. ผิดใจกันทีลุงสี่จะโกรธน้องแล้วหนีไปคิดหาข้อสรุปเองเงียบๆแบบทำไมน้องถึงทำแบบนี้. ทำไมไม่ยอมบอกเหตุผล. สรุปเสร็จหลอกน้องมาคุยจนเคลียกันได้ (น้องแม่งยังรู้สึกผิดคิดว่าจะเลี่ยงไม่ไปคุยขอความช่วยเหลืออีก) ตลกตอนที่พระเอกอ่านบัญชี นางเอกไปร้องไห้ใกล้ๆแม่งคิดเลขผิดจนต้องบอกคนสนิทให้ห้ามนางเอกเข้ามาตอนคิดบัญชี. ทั้งๆที่ลุงสี่เคยอ่านบัญชีท่านกลางเสียงคร่ำครวญของเจ้าของร้านได้จนจบ.