>>714 กูว่ามึงไม่ได้อ่านเรื่องเดียวกับกู
.
.
.
.
.
ตอนจบนางเอกหนีไปอยู่กับพี่น้องร่วมสาบานของพระเอก เป็นข่าน ไม่ใช่พ่อค้าม้า แล้วก็ไม่ได้ไปอ่อยเค้า ไปถึงก็นอนตรอมใจรอวันตาย ลูกก็ปล่อยให้คนใช้กับข่านนั่นแหละเลี้ยง จนวันนึงลูกหาย นางถึงได้ฮึด ลุกออกจากเตียงมาตามหาลูก จนลูกกลับมาชีปรี๊ดแตก ตีลูกใหญ่ ลูกก็ดีใจ เพราะไอ้ที่หายไปน่ะ หายไปขอพรจากเทพเจ้าซัมติงบนเขาให้แม่แข็งแรง พอกลับมาแม่มีแรงตีตัวเองฮีก็เลยดีใจใหญ่เลยว่าแม่หายแล้ว หลังจากนั้นชีถึงได้ยึดลูกเป็นสรณะ กลับมาเป็นผู้เป็นคนอีกรอบนึง ส่วนท่านข่านก็ชอบนางเอก พูดเป็นนัยๆว่าเออ ธรรมเนียมเผ่าชั้นน่ะ ถ้าน้องชายตาย พี่ชายจะแต่งกับเมียน้องชายนะ อะไรประมาณนี้ แต่นางเอกแม่งปฏิเสธไปเลยว่าแต่ธรรมเนียมของชีไม่ใช่ ชีไม่แต่ง มึงเอามาจากไหนว่าไปอ่อยเค้าวะ
แล้วไอ้เรื่องแมวตายอ่ะ ตอนนั้นนางเอกมันไม่รู้ไงว่าชีท้องได้ ซึนึกว่าเพราะตัวเองกินยาคุมจนมดลูกพังไปแล้ว เลยเลี้ยงแมวเป็นลูก พอแมวตายเลยโศกหนัก เพราะสำหรับชี มันไม่ใช่แค่แมวตาย แต่มันเหมือนพระเอกไปมีอะไรกับผู้หญิงอื่นในคืนที่ลูกตัวเองป่วยตายอ่ะ
กูว่าเคสนี้ถ้าจะสงสารก็สงสารนางม้าผอมพระชายาเหอะ แต่คุ้นๆว่ารายนั้นก็เคยแอบหนียาคุมปล่อยตัวเองท้อง พอชีท้องอิพระเอกก็ปล่อยเลยตามเลยไง จนชีไปก่อเรื่องซัมติงอ่ะ พระเอกเลยสั่งให้แท้ง พอมาถึงคราวนางเอก ชีไม่รู้ว่าแม่นมตัวเองไปวางยาใส่ร้ายนางเอก แถมทำจนคนรอบตัวนางเอกวิบัติขนาดนั้น ตอนพระเอกจับได้ชีเลยแพนิคขนาดหนัก กลัวจะซ้ำรอยเดิม กลัวจะโดนบังคับทำแท้งอีก เลยผูกคอตายแม่ง ซึ่งเคสนี้มันโทษนางเอกไม่ได้ปะวะ
.
.
.
.
.
กูอ่านๆดูแล้วเหมือนมึงหงุดหงิดที่นางเอกเป็น "แค่กะหรี่" แต่ดันได้ดีกว่าคนอื่นไงไม่รู้ว่ะ