เรื่องเพื่อนน้อย สมัยก่อนกูว่าสนุกอยู่นะ แต่มันสนุกในยุคของมันอ่ะ คำเป็นเรื่องแรกที่บรรหยัดคำว่าสวยเสียของเลยมั้ง
เรื่องแปลเว้นวรรค สมัยก่อนกูอ่านแล้วไม่รู้สึกอะไรนะ จิตนาการกูพอฝ่าฟันไปได้ ขนาดอีสาวหลุดโลกเล่มแรกๆ กูยังอ่านได้เลย ไปรู้สึกตัวกับไอ้ประเภทใช้คำขัดใจมั่วซั่วตามใจคนแปลแบบ dxd เร่มแรกๆ นะ
ส่วนเรื่องรื้องานกูว่าเป็นไปไม่ได้น่ะ ที่รื้องานแปล มีแค่นกย่างเจ้าเดียวเองมั้ง ยิ่งสมัยก่อนยิ่งไม่ค่อยง้อลูกค้ากันด้วย