นายแบงค์เล่มแรก ยังไม่เจอปัญหาอะไรเท่าไรนะ
พระเอกยังไม่โชว์อะไรมาก นโยบายหมุนเงินกระตุ้นเศรษฐกิจก็เข้าใจได้ว่าระดับพนักงานแบงค์ก็น่าจะเข้าใจเรื่องนี้
บทโรแมนซ์กับเมดถึงจะเชยและเป็นสูตรสำเร็จไปหน่อย แต่ก็ไม่ได้แย่อะไร
พอมาเล่มสองนี่ปัญหาเยอะขึ้น สกิลพระเอกเริ่มเกินพนักงานธนาคารไปแล้ว อย่างตอนเจรจากับราชางู
โดนขู่ฆ่าปิดปากยังนิ่ง แถมยังคิดแผนตอบโต้ได้อีก ของแบบนี้นอกจากหัวดีวางแผนเก่งแล้ว
ต้องมีประสบการณ์ในการต่อรองระดับสูงด้วย ซึ่งถ้าวางพล็อตมาว่าพระเอกมันเป็นทีมที่ปรึกษาให้ผู้บริหารระดับสูง
หรือเป็นทีมงานในการวางนโยบายการเงินการคลังของกระทรวงอะไรซักอย่างในญี่ปุ่น กูจะไม่ติดใจอะไรเลย
บทโรแมนซ์ก็ขัดๆกว่าเล่มหนึ่ง เหมือนกับคนแต่งนึกได้ว่าเล่มหนึ่งเมดเด่นอยู่คนเดียว เล่มนี้เลยแบ่งบทให้เจ้าหญิง
แต่ก็แบ่งบทแบบจับยัดดื้อซะงั้นไม่ค่อยมีชั้นเชิงอะไรเท่าไร
แต่ถึงจะบ่นกูก็ตามต่อนะ เพราะจุดเด่นเรื่องการบรรยายเกี่ยวกับเศรษฐกิจทำได้ดีเลย
และกูชอบพระเอกแบบที่ตรงข้ามกับพระเอก LN ฮาเร็มเรื่องอื่น คือมีฝีมือ วางตัวกับผู้หญิงได้ดี
มนุษย์สัมพันธ์ดี เวลาอ่านแล้วไม่รู้สึกรำคาญ เพราะบทของมันสมควรที่สาวจะมาติด