ระหว่างสองทางเลือกชีวิตแบบนี้ ถ้ามึงเลือกได้ เลือกแบบไหนกันวะ?
-มึงมีพ่อแม่ครบสมาชิกในบ้าน แต่แม่งทำตัวจนความคิด ฐานะแย่ เลี้ยงลูกด้วยอารมณ์ บางทีเป็นที่รองรับอารมณ์ของพ่อแม่ตัวเองจากงานด้วย ที่แย่กว่าคือทั้งพ่อทั้งแม่แม่งเกี่ยงกันเลี้ยงลูกด้วยซ้ำ ขับไสไล่ส่งลง ตจว. ไม่ซ้ำปีการศึกษา หวงมรดก ไม่คิดแบ่งให้ลูกคนไหนเลย ส่งเสียลูกแบบอัตคัตแต่หวังพึ่งบุญบารมีตอนแก่สัสๆ
-มึงเป็นเด็กกำพร้าแต่แรกอยู่กับย่ายายที่ไม่คุ้นเลย ญาติไม่ใช่คนในสายเลือด พ่อก็พ่อเลี้ยง แต่ฐานะดี เรื่องกินเรื่องใช้ ไม่ขัด เงินมีพอใช้เหลือๆถ้าไม่ฟุ่มเฟือย ย่าแม่งแค่เคี่ยวเข็ญให้ดูแลกิจการความสะอาดเรียบร้อยบ้านแกให้ดีๆ แล้วเรียนให้ได้ ส่งเสียเรียนพิเศษบ้างประปราย ที่เหลือแกรับผิดชอบให้ได้ อย่าก๋ากั่นเกินวัย อย่าเที่ยวเล่นเกินงามเป็นพอ มรดกไม่มี มีที่อยู่ให้แค่หอพักที่เปิดเช่าละอยู่กับย่าเพื่อหลับนอนได้
หรือไม่เลือกทั้งสองทางนี้ไปเลย?