ทำไมนิสัยของพ่อแม่คนไทยต้องห่วยขนาดนี้ด้วยวะ หรือเป็นกันทั้งภูมิภาคเอเชีย คือจะกล่าวคำชมลูกตัวเองเนี่ย มันลำบาก ปากจะพอง เป็นร้อนไน ท้องไส้ปั่นป่วนขึ้นมาเลยหรอวะ ตั้งแต่เด็กๆละกูไม่เกเรไปเรียนตลอดส่งงานครบทุกชิ้นจนอาจารชมให้ฟังที่โรงเรียน พ่อแม่กูก็เอาละ (ไม่หรอกจ้าเห็นงี้น่ะ อยู่บ้านก็เอาแต่เล่นเกมส์นอนตื่นสาย ไม่ดูแลตัวเองสิวขึ้นใส่เสื้อผ้าเก่า) ซึ่งเกี่ยวเหี้ยอะไรกับที่ครูชม และ มันใช่เรื่องที่ต้องเอามาพูดหรอวะชิบหาย จนตอนนี้กูทำงานเก็บเงินซื้อบ้านซื้อรถละ ญาติๆกับคนข้างบ้านก็ชม เออกูขยันดีดูแลตัวเองได้ พ่อแม่กูก็เอาละ ประสานมือกันด้อยค่ากู (แหมมเห็นยังงี้นะครับ กินเหล้าบ่อยจะตาย กินละนอนอยู่บ้านตื่นสายๆ แถมยังหาแฟนไม่ได้เพราะหน้าตามันไม่หล่อแบบคนอื่น แม่ก็บอก ไม่หรอกจ้า แค่ดวงดีเฉยๆน่ะ ตอนเรียนโง่จะตายต้องให้เคี่ยวเข็ญ พอโตมาตอนนี้ก็ใช้เงินเติบซื้อนู่นี่ประจำ) ซึ่งกูแยกออกมาอยู่คนเดียวปีกว่าละ ไม่เคยยืมเงินใช้สักบาท แถมส่งให้ทุกเดือนๆด้วย กูว่าถ้าพวกแม่งยังไม่แก้นิสัยนี้ อีกหน่อยกูจะตัดขาดแม่งทุกอย่างละ เพราะยังไงๆกูก็เป็นลูกไม่เอาไหนในสายตาอยู่ละนิ