กูเคยชินกับการเห็นแม่กับพ่อเลี้ยงทะเลาะกันแล้วทำร้ายร่างกาย จนกูมาอยู่กับน้ามาเรียนมัธยมที่กรุงเทพ พอเริ่มโตกูก็เริ่มไม่คุยกับอีพ่อเลี้ยง กูทั้งด่ามันทั้งบ่นแม่ว่าถึงมันจะพูดดีทำดีกับกู แต่ถ้าทำร้ายร่างกายแม่ มันก็ไม่ใช่คนดีแล้วมั้ยไอเหี้ย ยิ่งเจอประโยคคลาสสิค 'เรื่องของผัวเมีย' กูอยากจะถุยน้ำลายใส่ แล้วพวกผู้ใหญ่พอเห็นกูมึนใส่อีพ่อเลี้ยงก็ชอบทำสายตาแบบ เอาน่าเด็กวัยกำลังต่อต้านกำลังมีปัญหา นึกออกป้ะ พวกมึงอ่ะผิดปกติ กูมีสิทธิ์จะโกรธ กูมีสิทธิ์จะด่า ไอความเกรี้ยวกราดที่กูมีแม่งยังไม่ทำให้แม่กูหลุดจากความสัมพันธ์นี้ด้วยซ้ำ แล้วกูจะยังต้องหงิมๆยืนดูแม่ถูกทำร้ายร่างกายเหรอ ควย