>>937 อ้อ แล้วเวลาเราเล่าให้ฟังตามนี้ เขาก็บอกให้เราทำบ้างสิ ทำอย่างอื่นไปด้วยได้เขาไม่ว่าอะไร จนเราเลือกจะเมินๆมันไปจะได้ไม่ทะเลาะกัน ถือว่าเรางี่เง่าเอง แต่ที่เราไม่ไหวจริงๆคือไม่รับฟังนี่แหละ เหมือนมาเฉพาะเวลาที่ตัวเองต้องการคนปลอบ ดูค่อยๆห่างเหินไปทุกวัน ไม่ได้คุยกันก็ไม่เป็นไร ต่อให้บอกว่าเหงาก็แค่ตอบโอ๋ๆแล้วหายไปเล่นเกม ทำอย่างอื่น ว่างๆเข้ามาใหม่ตอบอีกคำแล้วก็ไป เราถึงไม่รู้จะมีแฟนแบบนี้ไปทำไม แต่เอาจริงๆถ้ามองเวลาอยู่ด้วยกันเขาก็เป็นแฟนที่ดี คือดูแลเราดีอะทำกับข้าวให้กิน ขับรถไปส่ง แต่คือดีแค่ทางกาย ทางใจเหมือนช่วยคิด ช่วยปรึกษาอะไรไม่ค่อยได้ ปลอบก็ไม่ปลอบด่าซ้ำอีกต่างหาก คือถ้าเราไม่ควรเลิกเพราะเรื่องแบบนี้ก็ช่วยเตือนสติเราที ไม่รู้ทำไงจริงๆ