>>87 มึงถามตัวก่อนว่าอีกฝ่ายเหี้ยได้ขนาดต้องเมินเขาจริงๆไหม? รูปลักษณ์หน้าตามันทำให้คนอื่นเดือดร้อนแค่ไหน ประวัติลวนลามนั่นเกิดขึ้นจริงๆหรือแค่เสียงลือเสียงเล่าอ้างหรือแค่แตะโดนมือเบาๆแล้วคิดไปเอง? ถ้าเทียบกับพวกหน้าหล่อเจ้าชู้ที่ทำรุ่มร่ามกับผู้หญิงในคลาสแล้วไม่มีคนโวยวายล่ะ? ความเหี้ยของเขามันมาจากหน้าตาหรือนิสัย มึงวิเคราะห์ก่อน แล้วมีคนตักเตือนเขาเรื่องนี้รึยัง? แล้วปัญหาอื่นของเขาล่ะ? ถามตรงๆ มึงลิสต์ปัญหาของเขาออกมาได้เยอะมากพอจนสมควรที่ทั้งคลาสเมินเขาจริงๆไหม? มึงต้องแยกนะว่าตัวปัญหาจริงๆกับคนที่มึงไม่ชอบ มันต่างกัน ถ้าเขาไม่ได้ก่อปัญหารุนแรงจริงๆแต่ทั้งห้องไม่ได้ชอบหน้า ก็เข้าใจว่าไม่อยากทำตัวสนิทด้วย กูเข้าใจในสังคมนึงถ้ามึงเลือกจะเข้าข้างคนที่สังคมนั้นรังเกียจ มึงจะโดนผลักไปเป็นฝั่งนั้นทันที มึงไม่อยากไปอยู่กับทางนั้นใช่ไหม เพราะงั้นมึงถึงได้เลือกที่จะอยู่กับคนหมู่มาก
กูไม่รู้จักอีกฝ่ายแต่กูเชื่อว่าต่อให้คนที่เหี้ยมากๆ มันก็ยังมีมุมที่เขาต้องการสังคม ต้องการความช่วยเหลือ ไม่มีใครสมควรถูกทอดทิ้งอะ มึงเป็นส่วนนึงในสังคมเขาแล้วก็ลองคิดเลือกดูว่าเขาสมควรได้รับการปฏิบัติระดับไหน เอาที่มึงจะสบายใจในอนาคตว่ามึงไม่ได้เป็นส่วนนึงที่ทำให้ชีวิตคนๆนึงต้องบัดซบรึเปล่านะ