Fanboi Channel

ต่อจาก >>996

ขอโทษถ้าพิมพ์ไม่รู้เรื่องนะ กูไม่ค่อยมีสติอะตอนนี้

นอกจากเซ้นส์รับกลิ่นเหี้ยๆของกู มันก็มีเซ้นส์ผู้หญิงด้วยแหละ

ในตอนนั้นที่กูเอะใจเรื่องกลิ่น กูพยายามหลอกตัวเองให้มองในแง่ดีแล้วนะ แค่บังเอิญแหละว่ะ แค่บังเอิญ ลึกๆกูก็คิดไว้อยู่ว่าแม่งใช่แน่เลยว่ะ

กูไม่อยากเจาะจงเนื้อหามากกว่านี้ให้ใครโจมตีแฟนกูหรือเพื่อนกูว่าเหี้ย กูคิดว่าคนเรามันคงมีเหตุผลรองรับการกระทำ ถึงจะเป็นเหตุผลเหี้ยๆก็เหอะ

แต่กูในตอนนั้นที่บอกเลิกไป คือไม่อยากรับรู้อะไรว่ะ เพราะกูเป็นคนที่เผชิญอะไรแย่ๆไม่ไหวจะเดินหนี

ที่เหี้ยคือยังต้องเจอหน้ามันที่มอทุกวัน

>>997 จมูกดีก็ดีนะ อย่างน้อยเรื่องมึงก็เคลียได้ไว เจ็บแต่จบก็ดี
กูระบายนิดนึงละกัน งานกูทำเกี่ยวกะเด็ก(ม.ปลายup) แล้วกูก็รู้สึกว่า พวกเด็กๆ แม่งหาแฟนง่ายจังวะ
(ถึงในโรงเรียนมันน่าจะง่ายก็เหอะ) แล้วทำไมกูหาคนจีบยากจังวะ
ไม่ใช่ว่าจีบไม่ติดนะ เลวร้ายกว่านั้นก็คือ กูไม่ได้ตกหลุมรักใคร/แอบชอบใครมา 3-4 ปีละ
เซ็งระดับเกือบไปใช้แอปหาคู่ 555 แต่คิดอีกทีกูยังไม่กล้าขนาดนั้น
แย่ๆ นี่กูมานั่งอิจฉาเด็ก 17-18 เหรอวะนี่.....

>>994 ถ้าเป็นเราอะ คือมันฝืนเรื่องเดิมๆ มาซ้ำๆ กัดกร่อนแล้วอะ
เราเคยนะ กับเพื่อนคนนึง รักมากด้วย คบมาเป็นสิบปี
แต่นางชอบแกล้ง ชอบเหยียด ชอบทำตัวเหนือกว่าคนอื่น
รู้ว่านางรัก รู้ว่านางไม่ตั้งใจ แต่อะไรที่สะสมมานานอะ
พอถึงวันนึงนะมึง มันไม่โกรธ มันไม่แคร์
แต่มันชา มันไม่อยากเจอหน้าอีกต่อไป
ที่สุดของคำตรงข้ามคำว่ารัก ไม่ใช่เกลียด แต่คือ กูไม่รู้สึกอะไรแล้ว
กุไม่เกลียดคนๆนี้ กุไม่รัก แต่คือ ออกจากชีวิตกุไปเหอะ
พอถึงวันนั้นแล้ว เมิงจะทำดีกะกุแค่ไหน ก็คงไม่กลับไปอะ
อยากให้มึงมองในมุมมองแฟน แล้วเคารพการตัดสินใจคนอื่นบ้าง
ที่สุดแล้วหลังเลิกรักกัน ก็เลิกเห็นแก่ตัวด้วยการตื้อยื้อต่อเถอะ
มันไม่สบายใจ กับคนที่เทไปแล้ว จะมาตามร้องขอคบต่ออีกหาพระแสงอะไร

ปิดโพส สุขสันต์ปีใหม่เพื่อนโม่ง!