กูเครียดมากว่าจะไปห้องไหนเพราะแม่งเป็นเพื่อนที่เหมือนไม่ใช่เพื่อน เอาเป็นว่ากูมาห้องนี้ก็แล้วกัน
ที่กูเล่าอาจอ้อมๆหรือเพิ่มอะไรใส่ไปบ้างเพื่อกันโม่งแตกกระจุยกระจาย แต่ทั้งหมดทั้งมวลมาจากเรื่องจริงของกู
เท้าความว่ากูกับเพื่อนคนนี้เคยเกือบได้เป็นคนรักกันมาก่อน กูเป็นคนสันโดษชอบอยู่คนเดียว เขาเป็นพวกที่อยากได้ความสนใจความรักมากๆ เข้าขั้นโรคเลยเหอะ กูกล้าพูดว่ากูกับเขาไม่ปกติพอๆกันในเรื่องของความอยากตาย แค่เขามีคนคอยปลอบคอยอะไรเยอะกว่า ส่วนกูอยู่คนเดียว
ที่มาอยู่ด้วยกันได้ตอนแรกเพราะเจอกันในงานมีตแล้วเพื่อนกูกับเพื่อนเขาแนะนำให้รู้จักกัน จากนั้นเขาก็ทักหากูเรื่อยๆ กูก็เห็นว่าโอเค น่ารักดีทั้งนิสัยทั้งหน้าตา ถึงจะประสาทแดกไปบ้างก็เหอะ เลยอยู่ด้วย
มีช่วงนึงที่เขาtoxicใส่กูหนักมาก(ก่อนหน้านั้นคุยกันกี่ทีก็ทะเลาะแทบทุกวัน) กูเลยวางมือถอยออกมาแล้วหายไปเกือบครึ่งปีด้วยความติสท์แตกของตัวกูเอง จนมีเพื่อนของเขาทักมาหากูว่า เขาไม่ไหวแล้วจริงๆ เขารักกูแค่คนเดียวไม่ยอมมูฟออนไปไหนเลย เขาคุยไปเป็นสิบไม่มีใครเหมือนกูเลย ถ้ากูยังไม่กลับไปอีกเดี๋ยวเขาจะไม่อยู่บนโลกใบนี้แล้ว บลาๆน่ารำคาญชิบหาย กูเลยกลับมาหาเขาในฐานะเพื่อน ย้ำ ว่าเพื่อน สำหรับกูเขายังเป็นเพื่อนที่กูพอรับได้อยู่ เพราะกูมีเพื่อนที่จัญไรกว่าเขาอีก
ตอนกูกลับมาเขาก็ดีใจแบบ300% กูก็บอกว่า เออ เป็นเพื่อนกันนะ เรื่องเก่าๆไม่โกรธแล้ว ช่างมันไป อยู่กับปัจจุบันพอ รวมถึงคุยให้เข้าใจกันว่าหลังจากไม่อยู่กับเขากูเปลี่ยนไปมากนะ เขาก็โอเค เข้าใจ กูเปลี่ยนไปยังไงเขาก็รับได้ เพราะเปลี่ยนไปก็เปลี่ยนกลับได้(ซึ่งกูคงไม่เปลี่ยนตัวเองให้เขาหรอก)
ประเด็นคือกลับมาแล้วแม่งอาการหนัก หนักเหี้ยๆ หนักจัดๆ อาการหนักชิบหายวายวอด เขาไม่ชวนกูคุยนะ แต่แบบ
เอะอะก็ทักหากู คิดถึงนะ ไม่ว่างเหรอ ว่างมั้ย รักนะ รักมากๆ คิดถึงมากนะ เป็นห่วงนะไม่เข้าแชทมาเลย
หน้าด้านหน้าทนเรียกกูว่าหวานใจ ที่รัก บลาๆตลอด ทั้งๆที่กูไม่เคยเรียกเขาด้วยคำพวกนั้นเลยตั้งแต่กลับมาเป็นเพื่อนกัน
ชอบบอกรักกู พอกูไม่ตอบว่ารักเหมือนกันก็มาทำน้อยใจ ถามว่าไม่รักแล้วเหรอ
ล่าสุดกูบอกว่ากูยุ่งไม่ว่าง แถมไม่รู้จะคุยอะไรด้วย แม่งก็ถามกูว่า เบื่อเราแล้วเหรอ
เขาทักหากูอยู่แค่นี้อะ จะให้กูตอบอะไร งานกูก็ยุ่ง ต้องมาคอยแคร์เขาอีกเหรอ ละกูลงเหี้ยอะไรในเฟสในทวิตเขาไม่เคยมาเม้นมาอะไรเลย ขนาดเปิดให้มาคุยมาเล่นกันแม่งก็ไม่มา แล้วก็มางอแงว่าคิดถึง เหงา สรุปเขาต้องการอะไรวะ เขาก็รู้ว่ากูเป็นคนที่ไม่ชวนคุยก่อนอยู่แล้ว แล้วทำไม่เขาไม่เปิดบทสนทนาวะ หรืออยากให้กูวิ่งเต้นตามใจ ต้องไปเสาะหาเรื่องมาคุยกับเขาอ่อ
กูอยากจะบอกเขาไปตรงๆอีกรอบว่ากูไม่ว่าง กูไม่เหมือนเดิม เลิกเรียกกูว่าหวานใจได้แล้วอีดอกกูลำไย ง่ายๆก็พูดไอ้ที่กูเคยบอกเขาไปตอนกลับมาเป็นเพื่อนกันทั้งหมดให้เขาฟังใหม่อีกรอบเผื่อเขาจะเข้าใจภาษาคนมากขึ้น แต่เดี๋ยวแม่งร้องไห้น้ำตาแตกจะกรีดแขนอีก กูควรทำยังไงวะ แม่งงอแงจะฆ่าตัวตายๆ กูเนี่ยจะตายก่อนเพราะแม่งแล้วเนี่ยสัส