ต่อ >>179
ผ่านไปสักพัก ถึงช่วงปิดเทอม ซึ่งเราเริ่มรู้สึกว่ามีปัญหาเยอะมาก ทั้งเรียน ทั้งเศรษฐกิจของที่บ้าน ทั้งความรู้สึกแย่ๆของตัวเอง จนรู้สึกว่าเราควรถอยออกจากB เพราะเกรงใจเรื่องเวลา กับรู้สึกว่าฐานะเรามันต่างกันเกินไป(คือเค้าแบบลูกนักธุรกิจไรงี้) จนไม่กล้าที่จะบอกหรือพูดอะไรออกไป เค้าชวนคุยหรืออะไรก็ได้แต่ทำเสียงร่าเริง หรือพิมพ์แบบยิ้มๆไปตลอด ทั้งๆที่ในใจมันไม่ไหวแล้ว แต่ก็ฝืน
จนตอนนั้นได้มีโอกาสไปเจอคนๆนึง ในค่ายนึง (ขอแทนว่าC) แค่ระยะเวลาวันเดียว ก็เลยคิดว่าจะเปิดใจคุยกันอะไรแบบนี้ จนกลายเป็นรู้สึกดีที่ได้พูดได้คุยกับC แถมCยังแบบพยายามให้กำลังใจตลอดจนก้าวผ่านไปไหว
ระหว่างนั้นก็กลายเป็นเราก็คุยกับCทั้งวันแทบจะตลอดเวลา โดยที่ไม่ได้หันกลับไปมองแชทBซึ่งเป็นแฟนเลยว่าเป็นอย่างไรบ้าง
จนสุดท้าย เราก็เลยกลายเป็น'คุยๆ'กับC ซ้อนกับBที่เป็นแฟน จนไปบอกเลิกBตามที่Cต้องการ
ซึ่งระหว่างนั้นBก็ไม่รู้นะว่าเราคบซ้อน
แต่สุดท้ายก็ยื้อกันไปยื้อกันมา จนก็ยังคบกับBต่อ ในขณะที่Cก็ถอยไปเรื่อยๆ แต่ก็เป็นการคบแบบตึงๆ