>>127 ถ้าถามกูคือมันต้องมีความพอดีด้วย เหมือนที่คนรายได้น้อยมากๆจะไม่ค่อยเก็บออมหรือลงทุนเพราะมองไม่เห็นอนาคตนั่นแหละ
อย่างกูเงี้ยไม่มีโมเม้นเก็บเงินซื้อของที่อยากได้เองเหมือนเด็กคนอื่นเลย
เพราะค่าขนมที่ได้น้อยจนถึงไม่ใช้เลยก็ต้องเก็บ 2-3 ปี ถึงจะพอซื้อ ถึงกูจะไม่ค่อยใช้เงิน
ถึงเวลาเก็บได้ของที่อยากได้มันก็เอาท์แล้วอะไรแบบนี้ เลยไม่ซื้ออยู่ดี เด็กๆเลยเป็นพวกอยากได้อะไรก็ช่างแม่งไป
มีอีกเคสที่ไม่เกี่ยวกับเรื่องเงินเท่าไหร่ คือญาติกูห้ามลูกกินขนมหรือ junk food จนเด็กเก็บกดอยากกิน
จะได้กินเฉพาะเวลาญาติพาไปเที่ยงแล้วพ่อแม่ไม่อยู่ด้วยเท่านั้นเลย กลายเป็นคนชอบของพวกนี้ไปเลย
โตขึ้นมาก็แอบไปซื้อกินลับหลังพ่อแม่จนอ้วน ยังดีที่ถึงจุดนึงเริ่มโตห่วงเรื่องหน้าตาเลยค่อยๆเลิกไปได้เอง
สรุปสำคัญที่สุดคือความพอดี ซึ่งพูดง่ายแต่ทำยากชิบหาย