>>73 อ๊ะ นั่นไง กูว่าแล้วมึงต้องเข้าใจว่าให้ยอมรับแล้วก็ยอมแพ้ไป กูยังเสนอให้มึงพัฒนาตัวเองและทำเท่าที่ทำได้นะ แต่ไม่ใช่ทุ่มไปสุดตัว
เพราะเค้าจะมองว่าเราเหมือนของตาย และก็ดูไม่มีค่าไป เหมือนคนที่มีชีวิตแต่ไม่ใช่ชีวิตของตัวเองอะ แล้วถ้าถึงจุดที่มึงต้องยอมรับตัวเองว่ามันเป็นไปไม่ได้ มันจะยิ่งรู้สึกไร้ค่าไปอีก เพราะมึงเอาชีวิตตัวเองไปแขวนไว้กับสิ่งนึง จนไม่ได้มองถึงอนาคตและชีวิตของตัวเอง
มากันที่เรื่องอยากพัฒนาตัวเอง กูอยากให้มึงยอมรับว่าตัวเองเป็นคนยังไง เพราะการจะพัฒนาตัวเอง เราต้องรู้จักตัวเองก่อน
มีจุดไหนที่ต้องพัฒนา เช่น ทำกับข้าวไม่เก่ง ก็ไปฝึก ไม่สวย มีตังก็ศัลยกรรม อ้วนก็คุมอาหาร ออกกำลังกาย
พูดไม่เก่ง ลองหัดพูดกับคนที่บ้าน ลูกค้า แม่ค้าขายข้าว ที่สำคัญต้องยิ้มให้เป็น ยกระดับหน้าที่การงานด้วยพาตัวเองไปอยู่ในที่จะสามารถพัฒนาตัวเองและยกระดับตัวเองขึ้นได้ เพื่อการต่อยอดในหน้าที่การงาน ถ้าต้องฝึกภาษาก็ไปฝึก สุดท้ายแล้วอยู่ที่ต้นทุนชีวิตทั้งเวลาโอกาสเงิน ก็อยู่ที่มึงแล้วจะจัดการยังไง
"ก็กูรักเค้า กูอยากให้เค้าเลือกกู"
การพยายามเพื่อความรักเป็นสิ่งที่ดีและสวยงาม แต่ความรักมันคือเรื่องของคนสองคนไม่ใช่แค่มึงคนเดียว มันจะกลายเป็นว่ามึงแค่คนเห็นแก่ตัวในความรักคนนึงเท่านั้น