>>166 นี่กูเองนะ กูเจอคนที่กูชอบมานานละ ทนไม่ไหวเลยลองเสิร์ชชื่อหาดูในเฟส หาอยู่นานจนเจอ รู้สึกก็ยังไม่มีคอมเหมือนเดิมแต่ไปเล่นร้านเกมเอา กูรับไม่ได้... เป็นเด็กแว๊นไปแล้วอ่ะมึง แว๊นไม่พอ เจาะจมูก สักคิ้ว กินเหล้า ดูดหรี่ มีเมีย มีลูกแล้วอีก แถมเมียหน้าตาเหี้ยมาก สรุปแล้ว กูแม่งฝันเพ้อเจ้อจริงๆ แบบคิดว่าเด็กเมืองกรุงลูกคุณหนูกับเด็กบ้านนอกแสนซื่อจะได้มารักกัน เขาจะรักษาสัญญา เป็นคนเดิมไม่เปลี่ยน
พอกูกดแอดไปตอนแรกไม่เห็นไงว่ามีเมียมีลูกแล้ว รับแอดอย่างไวแล้วโคตรหน้าม่อ แว๊นเต็มตัวไปแล้ว แบบอะไรวะ พอรู้ว่ากูเป็นเพื่อนเก่าสมัยเด็กๆ เล่นด้วยกันประจำ ทักมาไม่หยุด พูดจาอะไรไม่เหมือนสมัยก่อนเลย แล้วมาโพสอะไรเต็มรูปกูไม่รู้ คือแม่ง ทำไมเปลี่ยนไปขนาดนี้ แค่ 6 ปีเองนะ กูยังไม่เปลี่ยนไปเลย กูแบบรอมาก ยิ่งรอก็ยิ่งชอบ ยิ่งรัก นี่กลายเป็นคนละคนไปแล้ว ดูแล้วถึงกูกลับไปบ้านย่า กูคงไม่ไปเจอเขาอีกแล้วล่ะ นี่ว่าถ้าไปไม่โดนปล้ำก็โดนโทรม ไม่งั้นก็โดนเมียมันพาสก๊อยรุมตบชัวๆ แล้วเพื่อนเขาแม่งโคตรกุ๊ย ไอ้เด็กวัดเฟรนลี่ๆที่กูเคยเล่นด้วยไปไหนหมดแล้ว เมื่อก่อนปู่ทำเม้าก้านกล้วยมาเล่นด้วยกัน เด่วนี้มันเล่นม้าของจริงไปละมั้ง
กูพูดไม่ถูก ไม่รู้จะรู้สึกยังไงดี รึกูผิดเองที่ไม่รับโทรศัพท์เขาเมื่อ 4 ปีก่อน ถ้าคุยกันตั้งแต่ตอนนั้นอาจจะไม่เปลี่ยนไปขนาดนี้ รู้สึกว่าตัวเองโง่จัง คิดมากนอนไม่หลับเด่วก็คงตื่นไปเรียนสายเพราะรักแรกกลายเป็นเด็กแว๊น 55555