>>157 กูคือ >>151 และ >>155 นะ
กูไม่ได้นัดเยมัน แต่กูไปหามันถึงห้องและบอกกับมันตรงๆว่าอยากมีอะไรกับมันช่วยลงไปซื้อถุงยางมาได้ไหม(จริงๆพูดหวานกว่านี้แต่กูอาย พิมแบบนี้แทนละกัน) ไอสัส มันช็อค ทำอะไรไม่ถูกแต่ก็ลงไปซื้อ 555555555 แต่กว่าจะถึงขั้นนี้ได้คือกูก็สนิทและมั่นใจในระดับหนึ่งอะว่ามันไม่ปฏิเสธกูแน่นอน เอาจริงๆมึงอาจจะอยากรู้ว่ากูอ่อยมันยังไงถึงกล้ามาเยมันถึงที่รึป่าว ถ้าใช่กูขอข้ามนะ ถ้าพิมว่าอ่อยไงบ้างโม่งกูแหกเปิงแน่สัส สำนวนกูปิดยาก
ส่วนเรื่องที่มันรู้ไหมว่ากูเอามันแก้ขัดเฉยๆ คือกูสนิทกับมันมากอะ มันรู้นิสัยกูหมดกูรู้นิสัยมันหมด เพราะงั้นมันก็รู้อยู่ละว่ากูขี้อ่อย มันเคยถามกูว่าเคยรู้สึกอะไรบ้างไหม กูก็บอกว่าไว้ใจกับแก้เงี่ยนได้ดีละก็นัวๆจูบมันต่อเพราะขี้เกียจตอบไรมากอะ แต่คิดว่ามันคงรู้แหละว่ากูไม่ได้ชอบมัน มาเจอทีก็เอาแต่มาจู๋จี๋ไม่เคยคุยเรื่องอนาคต ไม่เคยหึงตอนมันคุยกะคนอื่น ไม่สนใจ ไม่วอแวเรื่องส่วนตัว มีคุยๆกันทั่วไปนิดหน่อยหลังเสร็จกิจอะแต่ก็ไม่ค่อยเยอะ เพราะกูมัวแต่เล่นมือถือมากกว่าตอนที่อยู่กับมัน เหี้ย มานึกทีหลังแล้วรู้สึกตอนนั้นกูทำแย่กับมันจังวะ