>>403 >>407
สัส อ่านแล้วนึกถึงตัวกูเองตอนทำ เดอะสิส เลยไอ้ฉิบหายเอ้ย คือตอนเริ่มทำทีสิสนี่แม่งคาดหวัง + ฝัน ว่าแม่งจะออกมาเจ๋งแน่ๆ ร้อนวิชาชิบหาย อยากทำนู่นนี่ อยากเอานั่นมาใส่เอามานี่มาเพิ่ม อยากทำให้แม่งอาร์ตๆ ติสแตกหลุดโลกไปเลย กูเรียนภาพยนตร์ ม.รัฐ ไง
คิดเหี้ยไรไม่รู้เห็นเพื่อนทำหนัง ทำภาพนิ่ง ทำฟิล์มกันหมด ตอนนั้นกูกำลังสนใจ doc (ภาพยนตร์สารคดี) พอดี ไม่เคยทำมาก่อน
อยากลองสัสท้าทายขีดจำกัดตัวเอง ลุยเข้าป่าเข้าเขา ลงหาวัตถุดิบมาทำหนัง ทีแรกไปป่าไม่เวิร์คจับประเด็นอะไรไม่ได้
ทีนี้ดีดเหี้ยไรไม่รู้ ขึ้นเขาไปหาหมู่บ้านกะเหรี่ยงที่เชียงราย in to the wild life สัสๆ สัญญาณมือถือในหมู่บ้านก็ไม่มี ตอนกลางคืนก็มืดเหี้ยๆ
เพราะเขาไม่เปิดไฟกันนอนกันตั้งแต่หัวคํ่า กูกับเพื่อน(ลืมบอกว่าทำคู่)ไม่มีไรทำตอนกลางคืนเลยมานั่ง ถ่ายดาวเล่น ถ่าย time lape เล่นกัน
เพราะนอนไม่หลับปกตินอนกัน ตี2-3 ไง สุดท้ายการจะได้ข้อมูลวัตถุดิบในการทำ doc แม่งต้องฝังตัวลงพื้นที่เพื่อหาข้อมูลนานมากๆๆๆ
สุดท้ายไม่ไหว เพราะต้องไปกลับเชียงราย + ไม่มีประสบการณ์ทำ doc เลยแม่งเลยประเมินสถานการณ์อะไรไม่ออกเลยว่าควรจะหาข้อมูลยังไง
จับประเด็นไหน จะเล่าอะไร สุดท้ายแห้ว ต้องพับโปรเจ็คนี้ไปทั้งๆที่แม่งน่าสนใจไม่น้อย กลับมาเอาตีนก่ายหน้าผากที่กรุงเทพ
พร้อมๆกับจบช้าไปหนึ่งปีเต็มๆ กว่าจะจบได้โดนแก้เล่มไปยับเลย เครียดชิบหายกว่าจะจบ จบช้ากว่าเพื่อนสัสเอ๋ย
แถมผลงานที่ออกมาก็ไม่ได้ดั่งใจเท่าไหร่ คิดแล้วเซ็ง เก็บไว้เป็นประสบการณ์เตือนและสอนใจตัวเอง
โม่งคนไหนจะทำธีสิส เตือนไว้ก่อนนะ เอาเรื่องที่มึงเชี่ยวชาญจริงๆ ถนัดจริงๆ และมั่นใจว่าคุมได้ เอาอยู่แน่ๆ
อย่าไปเล่นเรื่องไกลตัวมากไปจะคุมไม่อยู่ โดยเฉพาะเรื่องที่ต้องไป reseach ข้อมูลไกลๆๆแบบ ตจว เลยให้คิดดีๆก่อน
ค่าใช้จ่ายในการเดินทาง+ค่าที่พัก เหนื่อยแน่ๆ
กว่าจะจบได้แทบอ้วก ไม่น่าห้าวหีเลยกรูทำหนังแนวที่ถนัดก็จบชัวร์ๆแล้ว ฮือๆๆๆ