กูมีปัญหากับเพื่อนสนิทว่ะ เกี่ยวกับเงินๆทองๆ คือกูปกติไม่ค่อยลำบาก มีเงินผ่านมือตลอด แล้วมีเพื่อนของเพื่อนฝากขายของ ตอนนั้นกูเห็นว่าขายใครไม่ได้เลย กูเลยรับไว้ แต่กูโอนทันทีไม่ได้ เพราะกูกำลังจะเปิดร้านขายของ กูบอกเพื่อนตลอด แต่นิสัยมันเหมือนไม่ค่อยสนใจอะไรที่กูพูด แล้วก็เป็นคนขอโทษบ่อยมากพอๆกับทำลูปบ่อยมาก
กูนัดไว้ว่าต้นเดือนก็ติดต่อมาถ้าจะขาย ปรากฏว่าเงียบ กูไม่เห็น กูนึกว่าเขาเปลี่ยนใจไม่ขายไปแล้ว กูก็เลยเอาไปลงทุนนั่นนี่ เหลือติดบัญชีนิดหน่อย กูต้องไปเบิกบช.หลักเข้าบช.กู ซึ่งบุ๊คป๊ากูเป็นคนเก็บ กูฝากไว้เอง (กูอยู่ลาดพร้าว ป๊าอยู่สาทร) ซึ่งกูจะไปวันจันทร์ มีติดตัวพันนึง และนัดดูห้องใหม่พรุ่งนี้ คือสำหรับกูมันสบายมากๆ แต่
อยู่ๆเมื่อวาน เพื่อนบอกให้กูรีบโอน เพื่อนมันจะใช้วันพรุ่งนี้ มาทวงแล้ว ก็งง งงมากว่าอ้าวขายเหรอสรุป ไหนบะญชี ไหนของ ก็เพิ่งเอามากางให้ดูเหมือนนึกขึ้นได้ กูไม่โอเคมากๆ รู้สึกเหมือนหักคอกูให้จ่าย (เคยมีกรณีคล้ายๆแบบนี้คือ เพื่อนไปเอฟของให้กู ปรากฏว่าแม่ค้ามีประวัติไม่ส่งของ แต่เพื่อนก็ยังบังคับให้โอน เพราะมันบอกมันเอฟไปแล้ว) กูบ่นเยอะเลยแหล่ะเพราะไม่ชอบอะไรแบบนี้ เพราะไม่ใช่ตัวกูที่ผิดนัด มันก็ขอโทษ แล้วก็เฉยอะ ขอโทษไปงั้นๆเหมือนทุกครั้ง กูเลยรู้สึกส่ากูหมดความอดทนละ กูเลยโอนค่าของแปดร้อยให้เพื่อน แล้วบอกว่ากูไม่เอาของ และมึงถ้าไม่จำเป็นไม่ต้องทักอะไรกูมาอีก
เพื่อนมันก็อ้อนวอนกูนะ บอกไม่อยากเลิกคบ อยากอยู่ด้วย อยากคุยกับกู กูกฌโบ้มล่ะว่าเป็นงี้กี่ครั้งกี่หนแล้ว ที่แม่วพอเกิดอะไรก็ยืนดูกูมีปัญหา กูบอกไปตามตรงละว่าตอนนี้กูมีติดตัวเท่านั้น มันบอกว่าจะโอนมาให้ แต่คือกูไม่เอาแล้ว กูบอกว่าราคานั้นจ้างเลิกคุยก็ได้นะ กูเหนื่อยจริงๆกับคำขอโทษไม่จบไม่สิ้น
สรุปอีกพักนึงในกรุ๊ปแชท คนที่ตามตื้อมันอยู่ อยู่ๆก็พูดว่าเครียด เป็นห่วงเพื่อน ก็เลยแคปอันนี้ไปถามว่าคืออะไร มันก็ตอบเลี่ยงๆว่าสงสัยเป็นเรื่องมันไปตจว. แต่ในใจกูไม่เชื่ออะ กูคิดว่าแม่งไปเล่าให้ฟัง แล้วเช้าวันนี้คือเพื่อนอันฟอลทวิตจ้า ทั้งที่กูแทบยังไม่ได้ทำอะไรสักอย่างเลย
ตอนนี้กูเริ่มสับสนว่ากูควรทำไง กูรู้ตัวนะว่าเป็นคนขี้บ่น บางทีก็เหวี่ยง แต่กูให้ใจเพื่อนทุกคนเต็มร้อยมาก แต่สิ่งที่มันแสดงกับกูมันกลับไปกลับมาอะ บอกอยากอยู่กับกูแต่อันฟอลกู ขอโทษแล้วก็ทำผิดซ้ำๆ กูควรจะเก็บเพื่อนแบบนี้ไว้มั้ย หรือปล่อยแม่งไปตามทางดี