Last posted
Total of 1000 posts
>>>/lounge/68/ วันศุกร์ที่หนึ่ง
>>>/lounge/216/ วันศุกร์ที่สอง
>>>/lounge/286/ วันศุกร์ที่สาม
>>>/lounge/408/ วันศุกร์ที่สี่
>>>/lounge/765/ วันศุกร์ที่ห้า
>>>/lifestyle/1530/ วันศุกร์ที่หก
>>>/lifestyle/2284/ วันศุกร์ที่เจ็ด
>>>/lifestyle/3353/ วันศุกร์ที่แปด
มีคนตั้งกระทู้ใหม่แล้ววว
สิ้นปีทั้งที....ซาลารี่แมนทั้งหลายคงคึกครื้น โดนอะไรกันไปบ้างจ๊ะเพื่อนๆ
มาระบายความอัดอั้นสิ้นปีกันเถอะ
ของกูคือ ขอบ่นเถอะ ชีวิตเหี้ยมากกกกกก ยอมอดทนอยู่กับงานที่เจอคนแบบมนุษย์ป้าคอยหาเรื่องจนสิ้นปี ทำงานเกินหน้าที่เกินเงิน หวังแต่เจ้านายจะเห็นใจเรื่องโบนัสเราบ้าง
สรุป.... ได้หลักพันเลยจ้า คิดคร่าวๆคือได้แค่ 0.2.....
กูนี่ไปแอบร้องไห้ในห้องน้ำเลย รับไม่ได้อ่ะ เหตุผลที่กดเหลอแค่นี้เพราะกูเคยมาสาย กูใช้วันลาพักร้อนหมด จำเป็นต้องมากดกันขนาดนี้เลยเหรอ...
ไม่ไหวจริงๆ เงินก็ไม่ขึ้นให้ อ้างว่าปีนี้ปัญหาการเงินเยอะ.... ฮือออ
กลับจากหยุดปีใหม่กูตั้งใจจะยื่นใบลาเลย งานใหม่ยังหาไม่ได้ก็่ช่าง กูไม่ทนแล้วห่า ได้แต่ด่าตัวเองแม่งโคตรควาย ให้เขาใช้ไถนาอยู่ได้ เงินกำไรอะไรไม่ได้กับเขาเลย แล้วไม่ได้มีแต่กูที่ได้น้อยนะ คนอื่นไม่เคยสายไม่เคยลายังได้กันน้อยๆ กูเห็นแล้วสาปแช่งบริษัทเหี้ยนี่เลยอ่ะ
อยากจะไปเที่ยวช่วงปีใหม่กับครอบครัวบ้างก็อุสาลางานล่วงหน้าไว้แล้วน้าแต่เสือกโดนเรียกให้มาทำงานด่วนจนผิดแพลนที่วางเอาไว้ซะงั้น
อยู่บ้านชักว่าวคนเดียวแน่เลยกุ...
ปีนี้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ เยอะทั้งเรื่องงาน เรื่องแง่ดีแง่ลบของ บ.
เพื่อนร่วมงานเปลี่ยนหน้าไปเกือบหมด คนมาใหม่หลังๆ เริ่มมีพฤติกรรมกากๆ เยอะขึ้น สุขภาพจิตเราแย่ลง
ขึ้นปีใหม่ถ้าเงินเดือนยังไม่ขยับคงต้องขยายตัวเองออกไปหางานอื่นแทน
ยื่นใบลาออกเตรียมไปต่อโท mba ตลอดทั้งปีเป็นปีที่ได้เห็นความไม่โอเคของทีมเยอะมาก จนถึงจุดที่ว่า ครบปีแล้วออกเถอะ ไม่ไหวแล้ว ทั้งๆที่ เริ่มเรียนโท กลางปี ขอออกไปใช้เงินเก็บกิน ดีกว่า ทนสุขภาพจิตเสื่อมแบบตอนนี้
ปีนี้ยังไม่ได้หยุดเลยจย้าาาา แล้วก็ปีใหม่ก็ได้หยุดแค่ 1 กับ 2 เองฮืออๆๆๆๆๆ
อยากไปเรียนต่ออออ
แต่พนวันศุกร์แล้ววว น้ำตาจะกูจะไหลล
แม่ง หัวหน้าใช้งานกูตอนจะเลิกงาน กะไม่ให้กูไปเที่ยววันหยุดแบบสบายใจเลยเหรอวะ
มนุษย์เจ้านายที่ไหนก็เหมือนกันจริงเว้ย ชอบใช้งานตอนจะเลิกงาน กับกำลังจะหยุดยาว
วันนี้เป็นวันทำงานวันสุดท้ายของปีที่กูใช้ไปคุ้มค่ามาก
เปิดถึงออฟฟิซเกือบๆ 11 โมง ลงมาธนาคารจ่ายค่าอะไรต่างๆของเดือนก่อน คิวยาวมากกว่าจะได้จ่ายก็เกือบเที่ยง
ขึ้นไปเอาประเป๋าแล้วไปกินข้าวไกลๆเดินเล่นในห้างซื้อของเข้าบ้านสำหรับหยุดยาว กว่าจะกลับถึงออฟฟิซก็บ่ายสองครึ่ง
กูไปถึงบางคนหนีกลับแล้ว บางคนยังไม่กลับมาจากกินข้าว กูก็เลยเก็บของกลับบ้านแม่งเลย
รถไฟคนแน่นไปหน่อยกว่าจะถึงบ้านเลยนาน แต่ก็มีเวลาว่างมานั่งทำไรเล่นก่อนกินข้าวเย็น โคตรฟิน~
ถ้าพวกมิงไม่มีภาระแล้วงานไม่เวิคอ่ะ ออกเลยเว้ยอย่าไปทนให้มันเอาเปรียบ แต่ถ้ามิงมีภาระ กุว่ามิงหาลู่ทางไว้บ้างก้อนออกเหอะว่ะ อันตรายย
เพื่อนโม่งที่รัก คือกูมีเรื่องปรึกษา
กูเคยได้ยินคำพูดที่ว่าคนที่ออกมาทำกิจการเองส่วนหนึ่งก็คือพวกที่หางานทำไม่ได้ ไม่เก่งพอ ไม่มีคนจ้างเลยต้องออกมาทำธุรกิของตัวเอง คนที่เก่งจริงก็มีนะแต่ก็ต้องยอมรับว่าบางคนไม่มีคนจ้างจริงๆ
ทีนี้กูก็ไม่คิดว่าคนนั้นจะเป็นกูหรอก กูมีงานทำนะแต่ไม่ได้ดีมีอนาคต ถึงจะเป็นสายงานที่ตัวเองชอบแต่ถือว่าความมั่นคง จำนวนเงินแม่งอยู่ระดับล่างๆเลย พอกูจะหางานใหม่ๆที่อยู่ในสายงานเดิมแต่เงินเดือนสูงขึ้นก็หาไม่ได้ ตอนนี่เลยคิดว่าจะทำโปรเจกใหญ่ที่เป็นของตัวเองเลยตั้งใจพยายามเรียนรู้อยู่
แล้วอยู่ๆความคิดที่ว่าเพราะไม่เก่งพอเลยไม่มีคนจ้างแม่งก็ผุดขึ้นมาว่ะ กูที่ไปสูงกว่านี้ไม่ได้ไม่มีคนจ้างก็เพราะไม่เก่ง ไร้ค่ามากๆจนถึงขนาดต้องสร้างงานให้ตัวเองแทน แล้วแม่งก็รู้สึกแบบชีวิตกูทำไมแพ้มาตลอดเลยล่ะวะ ก็เฟลไปเลยอ่ะ แล้วพวกมึงว่ายังไงอ่ะ
ไม่เกี่ยวนี่ มันเหมือนทางเลือกอ่ะ คนนั่งเครื่องบินไม่ได้ก็นั่งรถไฟไปแทน แถวบัานมึงหาซื้อข้าวยากก็ต้องหาซื้อบะหมี่แทน
พวกที่ไม่รู้จะทำอะไรจริงๆ เลยทำของตัวเองมันก็มีจริงๆ แต่มันก็ไม่ได้แปลว่าแค่มึงลงล็อกกับระบบนี้ไม่ได้ ก็แปลว่ามันจะเข้ากับระบบแบบอื่นไม่ได้นี่หว่า
โดนแบน
อยู่เป็น ตามน้ำ play safe โชคดีนะทุกคน
>>17 ในโดราเอมอนตอนที่ไปดูอนาคตของโรบิตะ มีตอนนึงบอกว่าโนบิตะเรียนจบมหาลัยกากแล้วจบมาก็หางานไม่ได้ สุดท้ายเลยต้องเิดบริษัทเป็นของตัวเอง
ซึ่งมันก็ตรงกับแนวคิดนี้อยู่นะ หรืออย่างในโม่งที่ถามกันเรื่องประวัติไม่ดีสมัครงานที่ไหนก็ไม่มีใครเอาเลยต้องมาทำกิจการส่วนตัวไรงี้ กูว่ามันก็มองได้ว่าคนทำกิจการส่วนตัวบางคนก็คือพวกที่ไม่มีคนเอาจริงๆ ซึ่งตัวชี้วัดว่าจะเป็นคนเก่งจริงมั้ยก็อยู่ที่ผลประกอบการอ่ะ
เบื่องานที่ทำมากเหมือนนั่งหายใจรอเวลาเลิกงาน
สวัสดีข้าราชการไทย ตอนนี้ทำงานกันหนักไหม กลับที่พักกันดึกไหม มีเรื่องอะไรให้เครียด บ้างหรือป่าว คน งาน ระบบ ประสาน ผู้มาติดต่อ ประชาชน
>>19 เอาไปเทียบกับการ์ตูนเมื่อกี่ปีมาแล้ว... 1. นั่นคือญี่ปุ่น การแข่งขันสูงขนาดไหน 2. คนเขียนก็ต้องหาเรื่องให้โนบิตะดูกากๆอยู่แล้ว แต่ความจริงทำกิจการส่วนตัวก็ไม่เห็นจะแย่อะไร 3. ถ้ามึงต้องเชื่อแนวคิดคนอื่นทุกเรื่อง มึงก็คงต้องเดินตามตูดคนอื่นไปตลอด 4. จังหวะชีวิตคนเราไม่เหมือนกัน ปัจจัยต่างๆไม่เหมือนกัน บางคนมีเหตุให้ต้องเลิกทำงานบริษัท หรือ ทำงานสายที่เรียนมา ละมาหาอะไรทำของตัวเอง ก็ไม่ได้แปลว่าเค้าไม่เก่ง 5. กูมีเพื่อนเรียนม.รัฐดังๆตั้งหลายคน ที่พอเรียนจบ มาทำงานของที่บ้าน ซึ่งก็ไม่ใช่ธุรกิจใหญ่อะไร แต่มันก็เป็นสิ่งที่เค้าเลือก บางคนไปทำงานบริษัทได้ปีสองปี ก็ออกมาหาไรทำของตัวเอง มีมากมายหลายรูปแบบเลยทีเดียว
วันนี้ไปสัมภาษณ์งานกับนายฝรั่งมา ตื่นสุดไรสุด ตอบได้ไม่ค่อยดีเลย แต่เขาบอกเขาก็สนใจกูนะ อาจให้เป็นฟรีแลนซ์แทน โอ๊ย ผี กูคงไม่ได้งาน
ฝนตกแต่เช้าสู้ๆนะมนุษย์เงินเดือนทุกคน
>>25 เป็นไอทีหน่วยงานหนึ่ง ตอนนี้มีข่าวลือแปลก ๆ ว่าต่อไปจะรับแต่สายเทคนิคคอมมา แล้วให้ไปทำงานอื่นที่ไม่เกี่ยวกับ สายคอม
แต่ให้ไปทำงานอื่นแทน แล้วเราก็จะได้พนักงานทำอย่างอื่น แต่ดูแลคอมได้ด้วย
อยากจะถามเหมือนกัน เอาหัวหรือส้นตีนคิด ได้ข่าวคนพูดเป็นถึงรองกรม แล้วถ้าวันนั้นมาถึงกูควรทำอย่างไงดี
แต่ก็มีแฟกในใจแล้วละนะ ถ้าจะเหนื่อยมากขึ้นกูไปเหนื่อยในสายงานที่เรียนมาดีกว่า ไม่ได้พิสวาสงานราชการขนาดนั้น
เคยเห็นนักบัญชีไปเป็นวิศวกรไหมสัด
พวกมึงรู้สึกยังไงกับประชุมพร่ำเพรือวะ แล้วประชุมทีนึงเลิกดึกชิบหาย แต่สาระสำคัญสรุปได้ซักสองชั่วโมง
ประธานก็ไม่ได้ตั้งใจฟัง หนีออกกลางคันอีก ทิ้งให้ที่เหลืออยู่จนดึก
มึง ขอถามหน่อยนะ อายุ 29 เราควรมีเงินเก็บเท่าไรวะตอนนี้
>>30 ตอนนี้กูพักอยู่หอใกล้ๆที่ทำงาน แพงหน่อย 6000 บาท ห้องก็ไม่ได้กว้างมาก
เคยคิดจะย้ายออกไปอีกหอ ค่าเช่า 6200 แต่ห้องกว้างกว่า ตกแต่งสวยกว่า อยู่ไกลไปอีก 4-5ป้ายรถเมล์
มาเช้านี้กูเปลี่ยนความคิดเลยว่ะ ขนาดฝนตกหนักออกจากห้อง8.00 โมงกว่า ยังไปทำงานสายแค่ 10 นาที
เพราะเลือกพักใกล้ๆที่ทำงาน ต่อให้รถติดหนักก็ทนยืนอัดกันบนรถเมล์แค่ 10 นาที
พอเข้าเน็ตเห็นสภาพรถติดของพื้นที่อื่นแล้วก็ตัดสินใจได้เลยว่า หอพักที่ใกล้ที่ทำงานเนี่ย ดีที่สุดแล้ว
ช่วยประหยัดเวลาได้เยอะ
>>39 สัก 3-5 แสนมั้ง
กูว่ามันเป็นวัยใกล้สร้างครอบครัว บางคนอีกนิดก็แพลนจะซื้อบ้าน ซื้อคอนโดแล้ว ถ้าอยากมีก็ต้องมีก้อนนึงไว้วางดาวน์แหละ
แต่ก็แล้วแต่สภาพครอบครัวกับแพลนชีวิตของแต่ละคนนะ อย่างคนมีผ่อนรถ จะไม่มีเงินเก็บกูก็คิดว่าไม่แปลกเพราะวันนี้คงผ่อนรถใกล้หมดแล้ว ถือว่ามีทรัพย์สิน
บางคนต้องส่งบ้านงี้ จะเงินเก็บน้อยก็ไม่แปลก
มีที่ทำงานที่ไหน ที่ไม่มีคนนินทาลับหลังกันมั้ยวะ กูอยากไปทำงานที่นั่น
พวกมึง กูไม่รู้จะทำไงกับพนง.คนนึงในบ.ว่ะ บ.เข้างานตอน 9โมง แต่พนง.คนนี้จะมาสายเป็น 9.30 ไม่ก็ 10โมงเลย โดยอ้างตลอดว่า ก็ตื่นเช้าไม่ไหว เป็นโรคความดันต่ำ มาเร็วสุดได้แค่นี้ คือเข้างาน 9โมง แต่ออกจากบ้าน 9โมง มันใช่เหรอวะ ไหนจะต้องรอรถเมล์ที่จริงๆแล้วมีมาถึงบ.หลายสายเลยนะ แต่พนง.คนนี้เลือกที่จะรอสายเดียวเพราะป้ายอยู่ใกล้บ.ที่สุด สายอื่นมันต้องเดินเยอะหน่อยเท่านั้น ทั้งๆที่รู้ว่าตัวเองสาย แต่ก็ไม่คิดจะรีบเลย แล้วสุดท้ายพอโดนเรียกไปเตือนก็ทำหน้าไม่พอใจ เอาแต่บอกว่าก็เร็วสุดได้แค่นี้ให้ทำไง คือแม่งเอ๊ย มาสมัครงานที่ไหนก็ต้องรับกฎเกณฑ์ที่นั่นได้เปล่าวะ ในเมื่อเลือกจะมาทำที่นี่ก็ควรปฏิบัติตาม ไม่ใช่หาข้ออ้างน่ะ
โม่งกูใกล้จะฝึกงานแล้ว ถามหน่อย ความหน้าตาดีมีผลกับการฝึกงานมั้ย รุ่นพี่กูเพิ่งโดนมา กุเลยหวั่นๆ จริงไม่จริงวะ
อันนี้เชื่อได้ปะครับ แต่ละงานรายได้โหดสัส ใครพอมีข้อมูลบ้างมั้ยครับ
พวกมึงกุสอบผ่านได้งานใหม่ละว่ะ สอบมาสองปีเสียวันลาเพื่อมาสอบปีละเกือบสิบวัน
ในที่สุดกุก็ทำได้สักที เหี้ยกุจะร้องไห้ว่ะพวกมึง
ยินดีกับกุหน่อยดิเพื่อนนน
โม่งไอทีด้านพัฒนาแอปมือถือคนไหนพร้อมรับกูไปฝึกงานมั้ยมึง กูนิสัยน่ารักบ๊องแบ๊ว
โม่งเอกชน ที่อัตราเงินเดือนเท่าๆกับข้าราชการ รู้สึกมั้ยว่าข้าราชการไทย ได้เปรียบ(เอาเปรียบ)กว่า แล้วถ้าเป็นไปได้อยากมาเป็นข้าราชการมั้ย หรือเคยเป็นแต่ทนอยู่ในระบบไม่ได้เลยออกมา เล่าสู่กันฟังหน่อย
ขอถามเรื่องบริษัทหางานญี่ปุ่นหน่อย คือเขาเรียกไปทดสอบภาษา อยากรู้ว่าส่วนใหญ่ที่ถามมีไรมั่งอ่ะ อยากเตรียมตัวไปหน่อย เพราะพูดไม่เก่งเลย ไม่ใช่แค่ภาษาที่สองที่สามนะ แต่ภาษาไทยเองก็พูดไม่เก่ง5555
ปกติใบประกาศรับสมัครงาน ต้องเขียนเงินเดือนปะวะ
คือกูงง เขียนความต้องการเยอะมาก เป็นสิบบรรทัด แต่ไม่ใส่เงินเดือน
กูเคยเรียกสูงแล้วเขาไม่รับ ;-; สูงที่ว่าแค่ สองหมื่นเหมือนเขามีเกณฑ์ว่างบจ้างใหม่จะไม่เกิน
ที่อื่นทำสุดท้ายกูก็โดนกดเหลือ หมื่นหก-หมื่นแปด orz แต่กูคิดว่ามีสกิลพอตัวไม่ห่วย แต่ก็เจอกดเงิน
กูร้องไห้เงินเดือน
>>65 https://www.youtube.com/watch?v=gbllXijpa3k เอาไปเป็นแนวทาง
ว่าแต่พอจะบอกได้ไหมว่าสมัครตำแหน่งอะไร
มึง กูรู้สึกว่า ตั้งแต่กูมาคุมงานน้องในทีม กูดุน้องมากกว่าตอนยังไม่ได้มาคุมจนรุ้สึกผิด แต่บางทีอดไม่ได้ว่ะแบบ กูรุ้สึกว่า น้องเกี่ยงงาน แบบพองานเพิ่มก็มาบอกกูเลยว่า ทำไม่ไหวหรอก รอบแรก น้องเพิ่งเข้ามา กูไปเอามาช่วยทำ รอบนี้อีกแล้ว แต่น้องทำงานทาครึ่งปีแล้ว คือทำไม เกี่ยงงานขนาดนั้น เด็กรุ่นเดียวกันก็งานเท่ากันอ่ะ กูผิดไหมวะ กูไม่ได้ดุแบบด่านะ แบบเหมือนนอยด์ๆใส่ เสียงแข็งนิดนึงไรงี้
เพื่อนสนิทกูไม่ทำงานมา 2 ปีแล้ว อยู่บ้านเฉยๆ รอแต่สอบเข้าบริษัท หน่วยงานนั่นนี่ พอไม่ผ่านก็เฟล ดราม่า กูเจองานอะไรเอาไปแนะนำให้ก็มาเฟล เหวี่ยงใส่ กูก็ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่หาอะไรทำวะ กูเองออกจากงานมาสองสัปดาห์ยังเซ็งเลย หางานใหม่ หาฟรีแลนซ์ทำรัวๆ ยื่นงานอะไรแม่งยังคิดเผื่อเพื่อน เอาไปให้เพื่อนยื่นด้วย พอแม่งไม่ได้ มันก็มางอแง บางงานรับเทสต์มาเหมือนกัน เอามาให้กูช่วยดู ทั้งที่กูส่งไปก่อน พอตกก็มางอแงๆๆๆๆๆ สัส ปีนี้ 26 แล้วนะ กูไม่เข้าใจว้อยยยยย กูหางานทำเองยังลำบากเลย
จะซื้อคอนโดใกล้ที่ทำงาน เป็นคนต่างจังหวัดมาทำงานใน กทม เป็นงานที่มั่นคงมาก แต่มีโอกาสย้ายไปต่างจังหวัด เลยชั่งใจอยู่ว่าจะซื้อคอนโดหรือเช่าหอต่อ ตอนนี้คิดว่าจะอยู่สาขา กทม เกิน10ปีแน่ๆ และถ้าไม่เปลี่ยนสายงานหรือได้ตำแหน่งสูงๆที่ต่างจังหวัดก็คงอยู่ได้ถึง 20ปี แต่ถ้าย้ายคงต้องขายคอนโดทิ้ง
อยากถามคนมีประสบการณ์ว่าคอนโดที่ผ่อนไม่หมดนี่ขายได้มั้ย สมมุตว่าราคา2ล้าน ผ่อนมา1ล้าน จะขายต่อ5แสนแล้วให้คนใหม่ผ่อนต่อ แบบนี้ทำได้ป่าว
>>74 ตามหลักการเด๊ะๆไม่แน่ใจว่ะ โอนหนี้มันจะวุ่นวายนิดๆมั้ง ต้องดูเรื่องความสามารถในการชำระหนี้กับเครดิตของฝั่งคนซื้อด้วย
แต่แบบที่ง่ายกว่าคือขาย 1.5 ล้าน แล้วเอา 1 ล้านที่ได้มาปิดหนี้ของมึง ฝั่งคนซื้อก็แล้วแต่เค้าว่าจะหาเงินมายังไง ไม่ต้องไปสนใจก็ได้
แต่มึงต้องระวังนิดนึงเรื่องปิดหนี้ก่อนครบอายุสัญญา คือกู้บ้านมันจะมีกำหนดว่าห้ามจ่ายเงินคืนครบก่อน 3 ปี(บางที่นานกว่านั้น) ไม่งั้นมึงจะโดนปรับ จ่ายดอกเยอะขึ้น
อีกอย่างก็เรื่องภาษี ลองศึกษาดูว่าขายต่อแบบไหนจะเสียภาษีน้อยที่สุด อย่าลืมเอาส่วนนี้มาบวกด้วยตอนตั้งราคาขาย
สุดท้ายคือ มึงซื้อมา 2 ล้านจะขายต่อแค่ 1.5 ล้านไม่ด๊ายยยย พ่อพระหรอออ ขายขาดทุนเนี่ย เอากำไรหน่อยเว้ยยยย ตั้ง 10 ปีราคาขึ้นไปไหนต่อไหนแล้ว
พี่ที่ทำงานกูน่ารำคาญว่ะ
แม่งชอบทำเรื่องเล็กเป็นเรื่องใหญ่
แล้วก็พูดคำหยาบ พูดเหมือนด่าตลอดเวลา ขึ้นเสียงตลอดเวลา
มีพนักงานใหม่ ก็จ้องจับผิดแม่งทั้งวัน
ทำพลาดนิดหน่อย แม่งพูดเหมือนทำเงินหาย10ล้าน
แล้วมาบ่นตอนเย็น ว่าวันนี้เหนื่อยจัง
อีเหี้ย แค่กูนั่งฟังมึงด่าเด็กใหม่ กูก็อยากลาออกละ
รำคาญชิบ
ทำไมมึงไม่เอาเวลาไปทำงานให้ดีซะ ตัวเองก็ไม่ใช่ว่าจะทำงานดีอะไร ก็เห็นโดนเจ้านายบ่นแม่งทุกวัน
สัดใครเคยเจอลูกพี่ที่ทำงานแบบนี้มั่งเนี่ย คือมันโดนดองไม่ให้ทำงานมา 3 ปีแล้วกะให้มันทนแรงกดดันไม่ไหนลาออกไปแต่เสือกไม่ออก ด้านทนนั่งเฉยๆหายใจทิ้งไปวันๆ แล้วกูเป็นลูกน้องแม่งไง กูก็ทำงานไปเหอะวันๆมึงได้รับรู้ว่าใครทำอะไร โปรเจ็คไหนหรอก คนอื่นเค้าเห้นมึงเป็นธาตุอากาศเวลาสั่งงานก็มาสั่งตรงกูเลยไม่ผ่านมึงไง
แล้ววันดีคืนดีผู้ใหญ่อยู่ๆเสือกคิดได้มั้งว่าไหนๆ มันก็ไม่ยอมลาออกแล้วเอามันมาใช้งานล่ะกัน แล้วไงจับมาลงจ๊อปเดียวกะกู คือมึงงงงงงงง สัดยิ่งกว่าเด็กจบใหม่อีก คือมึงเข้าใจอารมณ์คนไม่ได้ทำงานมานาน ไม่เข้าใจระบบงาน ไม่รู้ว่าต้องทำอะไร รอคนป้อนงาน ถ้าไม่มีคนป้อนงานแม่งก็นั่งงงๆมึนๆ แล้วเสือกเป็นลูกพี่กูด้วย กูก็พูดอะไรไม่ได้โคตรอึดอัด แล้วในที่ประชุมก็เสือกปากดีว่าจะทำนู่นนี่นั่น มึงไม่ได้ดู schedule เลยว่ามันทันไม้ แล้วจะไปทำงานทับไลน์ชาวบ้านเพื่อ หางานมางอกให้ทีมอีก
ทำงานด้วยแล้วกูปวดหัวจี๊ดเลย ตัวถ่วงชัดๆ กูเห็นความชิบหายของโปรเจ็คอยู่รำไร เพราะมันเสือกรับเอางานที่เป็นหัวใจหลักไปทำ บอกผมจะทำเอง สัดมึงกลับไปนั่งเป็นตอไม้อยู่เฉยๆเหมือนเดิมเหอะกูไหว้ล่ะ
คือ งานสาขาวิชาอะไรวะ? ทำไมระดับซีเนียร์แถมต้องลงเงินเป็นล้านๆอีก ที่กูถามไว้นี่เอาไว้เป็นวิทยานทานนะ จะได้ไม่ไปทำผิดพลาดตอนนั่งระดับซีเนียร์แล้ว
กู 89 สัดพูดถึงก็งานเข้ากูเลย อยู่ๆแม่งก็ถามกูว่า ตัวย่อนี้ของอุปกรณ์นี้คืออะไร กูต้องมานั่งอธิบายอีก แล้วปิดท้ายว่าเพ่เปนคนเขียนเสป็คเองนี่ แม่งแลดูอึนๆ
แล้วกูดูสเป็คที่แม่งเขียนยังกะไปลอกมาจากคาตาล็อคมา คือบางอย่างถ้ามึงไม่มีประสบการณ์มึงจะไม่เข้าใจโว้ย
โปรเจ็คกูจะรอดไม๊วะสัด 555
ที่ทำงานเก่า เพิ่งขึ้นเงินเดือนจาก 13000 เป็น 15000 สวัสดิการค่อนข้างน้อย หยุดแค่วันอา. ไม่หยุดตามราชการ
กับได้งานใหม่เงินเดือน 12000 มีกองทุนเงินเก็บ(ที่เก่าไม่มี) หยุดตามข้าราชการ อยู่ที่ไหนดีวะ
มีใครไม่ได้ทำงานประจำบ้างวะ แต่มีเงินใช้แต่ละเดือนราวๆ 12-15K สังคมญาติพี่น้องมองยังไงกันมั่ง ของเรานี้กดดันชิบหาย เมื่อไรจะออกไปทำงานเป็นชิ้นเป็นอัน เหนื่อยใจ
ฮา กูเปิดร้านเอง กูมีตังเหลือต่อเดือนน้อยกว่ามึงอีก 555
มีโปรแกรมเมอร์ในโม่งไหม มาทำ Startup กัน
>>97 เอาที่เราทำได้และไม่เดือดร้อนใครน่ะแหละ พอแล้ว
ถ้าตอนนี้ยังรู้สึกว่าไม่พอก็ลองขยับ ขยายอะไรเพิ่ม ถ้ามีโอกาสนะ
ไม่ต้องไปสนคนอื่น ถ้าเราทำได้ดีแล้ว คือถ้าต้องออกไปข้างนอกแล้วได้เงินเหมือนเดิมแต่เจอค่าเช่าห้อง ค่าโน่นนี่ไม่เหลือเก็บ เพื่อแค่ว่าญาติจะไม่ต้องมาบ่น จะทำไปเพื่ออะไรวะ
ถ้าวันนึงเราพลาด เราล้ม ถึงเวลานั้นเค้ามาช่วยเราไหมล่ะ นี่ล่ะ น่าคิด
ยังไงเรายืนด้วยตัวเองอย่างมั่นคง แล้วค่อยขยับขยาย คว้าโอกาสเมื่อเข้ามาไปนั่นแหละ สู้ๆ
เห้ยเพื่อนโม่งปรึกษาหน่อยว่ะ กุเป็นเด้กจบใหม่เพิ่งผ่านโปรเข้าทำงาน บ. ใหญ่ได้ แต่ CEO มีนโยบาย ลดคน ลดสาขา อ่ะแล้วแผนกกุมันก้ไม่ใช่แผนกที่ทำกำไรให้ บ. อ่ะมีไว้แต่อุดรอยรั่วเฉยๆ กุเลยเกิดคำถามว่ากุควรทำงานที่นี่ต่อยาวๆหรือรีบแสวงหาความรู้ไปสอบราชการดีวะ (ไม่อยากเปลี่ยนงานเอกชนตอนอายุงาน ไม่ถึง 6 เดือนว่ะกลัวโดนด่าว่าเด้กโปก)
พูดถึงเรื่องอายุการทำงานแล้ว ถ้าออกจากงานตอนผ่านโปรพอดี 4 เดือนนี่มันไม่ควรใส่ลงไปในเรซูเม่ให้เค้าครหาใช่มั้ยวะ ว่าแบบคนนี้อาจมีพฤติกรรมแปลก ๆ เลยอยู่แค่ไม่กี่เดือน
กูออกจากงานเพราะมีปัญหาหนักมากๆ เบอร์ว่าส่งผลกับสุขภาพจิต ตั้งใจว่าจะไปเรียนต่อต่างประเทศปีนี้ สักช่วงพฤษภาก็น่าจะไปแล้ว แต่ทีนี้ตัวกูยังอยู่กรุงเทพ งานฟรีแลนซ์ก็หายากใช้ได้ กูเลยสมัครงานไปเรื่อย กะขอแค่มีเงินกินใช้ทุกวันนี้ก่อน แต่ตอนนี้เพื่อนๆเริ่มติงมาว่าทำไมกูสมัครแต่งานประจำ เดี๋ยวก็จะไปต่างประเทศแล้ว ทำไมไม่หาพาร์ทไทม์ หาฟรีแลนซ์ทำ กูก็ไม่รู้จะยังไงดีเนี่ย เห้อ
พวกมึง กูเพิ่งถูกประเมินให้ไม่ผ่านโปรวันนี้ YY รู้สึกเหมือนโลกทั้งใบมืดเลย กูมีเวลาอีก 30 วันในการอยู่ที่นี่ แต่เหมือนใจไม่มา งานไม่เดินแล้วอ่ะ พยายามกลั้นน้ำตาอยู่
พยายามคิดว่าที่ไม่ผ่านไม่ได้เป็นเพราะตัวเองไม่มีค่า ไม่ได้เรื่องอยู่ คือมันก็เผลอเอาตัวเองไปเทียบกับคนอื่น ๆ ไม่ได้ แบบเพื่อนผ่านหมด ทำไมเราถึงไม่ผ่าน
เพื่อนโม่งกูถามความคิดเห็นหน่อย คือถ้าเรียนจบออกมาทำงานแล้วแต่ยังอยู่บ้านพ่อแม่เหมือนเดิมนี่ถือว่าเหี้ยไหมสำหรับพวกมึง
คือกูกำลังจะเรียนจบปีนี้ ยังไม่ได้คิดหรอกนะว่าจะทำงานอะไรหรือที่ไหนแต่แม่กูบอกว่าอยู่บ้านเดิมก็ได้นะ แต่กูรู้สึกว่าสายตาของสังคมมันชอบจับผิดคนที่ยังอยู่บ้านเดียวกับพ่อแม่รึเปล่า
ปล. กูไม่มีแฟนเพราะงั้นตัดประเด็นเรื่องมีคนมาเจ๊าะแจ๊ะกวนครอบครัวออกไป
>>115 สำหรับกู ที่ต้องอยู่หอตั้งแต่มหาลัย กูว่าการที่มึงอยู่บ้านพ่อแม่มันดีมากนะ มึงได้ประหยัดเงินช่วงแรก ไม่ต้องเสียเงินค่าหอให้เปลือง เก็บเงินเพราะช่วงแรกมึงอาจจะยังไม่ได้เงินเยอะไรมากมาย คือกูก็ไม่รู้นะว่าพฐการเงินมึงเป็นไง มึงอาจจะไม่ซีเรียสกับการออกมาอยู่นอกบ้าน เช่าคอนโด หรืออยู่หอ บลาๆๆ ก็แล้วแต่ ... แต่นี่มึงสนใจสายตาคนอื่นหรอวะ
ค่าหอ+ค่าน้ำไฟเนตเนี่ย
ผ่อนอีโคคาร์ได้เลยนะมึง...
https://pantip.com/topic/37327598
ทำไมกูรู้สึกว่ามนุษย์พันทิปแม่งเหมือนยอดมนุษย์วะ "ขั้นต่ำควร 30% นะคะ" "นี่ก็พึ่งย้ายมาได้ 50%++"
คืออยากจะบอกว่าไอ้ 30%++ ถ้ามึงเงินเดือนไม่ถึง 15000 น่ะเรียกได้ (เค้าจะให้รึเปล่าอีกเรื่อง)
มึงลองเงินเดือน 50000 แล้วเรียก 30% สิส่วนมากแม่งไม่ให้ทั้งนั้นแหละยกเว้นจะขอซื้อตัวมาเองนะ
เข้าไปดูในกระทู้นี่มีแต่บับ 30% เองหรอนี่เรียกได้ตั้ง 50% นะโฮ๊ะๆๆๆ ตูเห็นแล้วก็เพลีย
>>120 กูว่าตรงกันข้ามนะ พวกเงินเดือน 15 เนี่ยจะเรียกอัพ 30 เปอร์น่าจะยาก เพราะพวกที่เงินเดือนเท่านี้แปลว่าเป็นพวกดาดดื่น ในเมื่อดาดดื่นอยู่ดีๆ ใครจะไปให้ 30 เปอร์อัพ สลับกัน พวกเงินเดือนสูงๆ จะเป็นพวก outstanding พวกนี้มักจะโพรไฟล์ดี พรีเซนต์ตัวเองเก่ง กล้าเรียก แล้วบ.ก็มักจะกล้าให้ ส่วนเรื่องดีจริงสมราคาคุยหรือเปล่าอันนั้นยกไว้เป็นอีกเรื่อง
สังคมพันดริฟ บางทีก็น่าเบื่อ โม้เหม็น บางทีมันก็เป็นโลกที่คนบางคนไม่เคยรู้จักเลยคิดว่าไม่มีจริง ก็เข้าใจแหละว่าคนจากต่างชนชั้นต่างสังคมมารวมตัวกันแบบไม่รู้ใครเป็นใคร ถึงสังคมพันดริฟจะน่าเบื่อแค่ไหนแค่ปิดบราวเซอร์ก็จบแระ แต่สังคมที่ทำงานตราบใดที่ยังไม่อิ่มทิพย์และพ่อแม่ไม่ได้มีมรดกร้อยล้านมากองให้ก็ต้องอดทนต่อไป เบื่อว้อยย อยากอิ่มทิพย์ กูจะเป็นนีทให้สะใจจจจจจจจจจจ เบื่ออออออออออออ อ๊ากกกกกกกกกกกก
กุสมัครงานตำแหน่งธรรมดาๆในบ.ใหญ่แห่งหนึ่งมา ปรากฎว่าวันนี้ hr โทรมาว่าจะรับ กูเลยเรียกเงินเดือนไป 25k กะว่าเขาไม่ไหวก็คงต่อเองแหละ สรุปเขาโอเค แต่กลายเป็นว่าตำแหน่งที่กุได้เป็นเมเนเจอร์แทน กุงงมากอะไรมาก แถมพอไปกูเกิลหาข้อมูลบ.ดูเจอแต่บ่นว่าเงินน้อย เป็นเมเนเจอร์ ประสบการณ์ 10 ปี จบโทราชภัฎได้ 23k ก็มากแล้วนั่นนี่ แต่คือกุประสบการณ์ทำงานแค่ปีเดียวเองไง ตอนนี้นี่แม่งงงไปหมดว่าจะเอาไงดีวะ
เดี๋ยวนี้ HR เค้าชอบไปดู CV เวปไหนกันวะยังใช้ Jobdb เหมือนเดิมป่ะ
แล้วเวลา update CV แล้วระหว่างไป update id เดิมกะสร้าง id ใหม่อันไหนดีกว่าวะ เวลา HR เค้าเสริจมันจะเจออันไหนก่อน
>>127 ถ้าบริษัทยุคใหม่หน่อยน่าจะ https://www.linkedin.com/ นะเวปมันคล้ายๆแนว facebook แต่ไว้เน้นลงโพรไฟล์เกี่ยวกะการทำงาน
พวกมึงคิดไงกับบอสหรือหัวหน้าที่ชอบจี้งานทางไลน์วะ กูรู้สึกเหมือนกูทำงาน 24 ชม.แล้วว่ะ ในเวลางานก็ไลน์ นอกเวลาก็ไลน์
>>131 ใช่ เพราะถ้าเงินเดือนสูงแล้ว+นิดเดียว มันแทบไม่มีนัยยะอะไรกับชีวิต แลกกับการต้องไปเสี่ยงที่ใหม่ไม่รู้จะเจองานแบบไหน คนแบบไหน แต่สำหรับพวกเบสต่ำ+นิดเดียวก็มีความหมายมากมายละ อีกอย่างเบสต่ำกระบอกเงินเดือนก็แคบตาม ไปที่ไหนก็ได้ไม่หนีกันเท่าไหร่ ไม่เหมือนพวกเบสสูงกระบอกเงินเดือนกว้าง หรือบางทีต่อให้เรียกสูงเกินเพดานแต่ถ้าเค้าอยากได้จริงๆ เค้าก็จะเอาเรื่องเข้าที่ประชุมคุยกับผู้บริหารเลย ในขณะที่ตำแหน่งของพวกเงินเดือนเบสน้อยๆ เรื่องมันไม่ไปถึงระดับนั้นอยู่แล้วไง ถ้าเรียกเกินเพดานเค้าก็คัดทิ้ง จบปิ้ง
เห็นข่าว สมาชิกSweat16 บ่นทีมงาน นี่เปลี่ยนความคิดกูเลยว่ามีแต่ระบบราชการที่บริหารจัดการห่วยแตก ขนาดLove is Yoshimoto มีทั้งเงินมีทั้งประสบการณ์แต่ยังบริหารวงออกมาแย่จนสมาชิกออกมาบ่น ไม่น่าเชื่อเลยว่าเป็นบริษัทเอกชนแท้ๆแต่ทำงานไม่มืออาชีพเลย
กูแม่งเสียเซลฟ์กับเจ้านายกูมากเลยว่ะ แม่งคือหัวหน้ากุ กับ พนักงานอีกแผนกคุยกันไม่ลงรอยแต่กูเป็นฝ่ายส่งเอกสารประสานงานทั้งสองคนทีนี้เออทุกอย่างมันดีแล้วแหละ แต่คุยกันไปมาคุยกันไม่ถูกคอ ไอ้เหี้ยยยยยมาลงที่กูเฉย ทั้งที่กูไม่ได้ทำอะไรผิดนะเว้ยกูแม่งเสียใจสัสๆ
โม่งกุเริ่มขายออนไลน์มาปีนึง ช่วงนี้ขายดีมากน่าจะได้เกือบสองแสน แต่กุรู้สึกชีวิตกุติดลูป กุไม่มีสังคม กุอยากออกไปหางานประจำทำควบด้วยเพื่อสุขภาพจิตและความมั่นคงในชีวิตกุ เมิงว่ามันจำเป็นไหมวะ กุมีเงินแต่กุไม่เห็นรู้สึกแบบรู้สึกเหมือนตอนเรียนหนังสือเลยที่กุได้เจอเพื่อนแฮงค์เอ้าท์กินข้าวด้วยกันทุกๆวันงี้
ถ้าจะเปลี่ยนงานตอนอายุ 32 นี่ยากมั้ย
เงินเดือนประมาณ 20,000 บาทน่ะ
ตอนนี้กูเครียดกับชีวิตมากเลยทำงานที่เก่านานเกินไป จนตอนนี้กูรู้สึกว่าตัวเองน่าจะรีบเปลี่ยนงานได้แล้ว แต่มันสายไปแล้วใช่มะ
>>137 กุเจอเพื่อนได้แค่เสาทิดอ่ะ วันธรรมดาก็อ่านสือ เล่นเน็ตไรไป แต่มันก็เบื่อ กุรู้สึกว่าชีวิตน่าจะมีสีสันกว่านี้ เพราะกุว่างเกินไปด้วยมั้ง ไม่รู้จะทำอะไรดี
ส่วนเรื่องน้ำ กำไรดีนะ แต่อยู่ที่ทำเลจริงๆ และค่าเช่าจะกินเงินเมิงไปเยอะมากๆ ลองคิดค่าใช้จ่ายในการเปิดร้าน และจำนวนแก้วที่เมิงควรจะขายได้ต่อวัน ศึกษาคู่แข่ง สมมตเมิงอยากขายห้างไหน เมิงไปนั่งอยู่ห้างนั้นนะ แล้วสังเกตร้านขายน้ำเขาขายดีแค่ไหน พยายามนับค่าเฉลี่ยยอดขายจำนวนแก้วออกมาเลย ถ้ารายได้คุ้มค่ารายจ่ายที่คาดเดาไว้ค่อยทำ (กุชอบน้ำ Pakka แก้วละ 20 อร่อยดี เขามาออกร้าน แต่ไม่แน่ใจว่าแฟรนไชส์จะดีไหมนะ)
>>140 32 แล้วค่อนข้างยากนะ ยกเว้นสกิลดีเป็นที่ต้องการจริงๆ แนะนำให้ได้ที่ใหม่ก่อนค่อยชิ่งที่เก่า ถ้า 32 ลาออกมาเตะฝุ่นนี่ควรเครียดหนัก
>>138 >>139 >>142 คือจริงๆแล้วกูอยากเก็บเงินซื้อบ้านน่ะ แล้วเลยคิดว่าอยากได้ตึกแถวมากกว่าจะได้มีพื้นที่ไว้ทำธุรกิจส่วนตัวตอนแก่ ซึ้งธุรกิจที่คิดไว้ก็คือขายน้ำเนี่ยแหละ คิดว่าน่าจะอยู่รอด แต่อีกใจนึงก็คิดว่าน้ำราคาแก้วละ 30-40 มันจะมีคนยอมซื้อจริงๆหรอวะ คือมันก็เหมือนมีแต่ชนชั้นกลางกินกันอ่ะมึง กูก็กลัวเจ้ง
แล้วทีนี้พอคิดว่าจะขายก็ต้องหาตึกแถวที่มันเป็นทำเลค้าขายด้วย ซึ่งราคาแม่งก็จะสูงกว่าบ้านทั่วไปเฉยเลย ตอนนี้เลยคิดว่าตัวเองคิดถูกป่าววะที่จะเอาตึกแถว ถ้าซื้อตึกแถวราคาแพงเพื่อมาต่อยอดธุรกิจตอนแก่แล้วธุรกิจแม่งเจ๊งกูก็ชิบหายอีก แต่ถ้าเอาเป็นบ้านธรรมดาชีวิตกูก็จะทางเลือกน้อย แล้วกูไม่รู้ว่าทำเลดีๆมันจะต้องประกอบไปด้วยอะไรบ้าง คือตอนนี้แถวบ้านมีร้านเหล้าจะเซ้งอยู่ กูกำลังคิดอยู่ว่าควรไปเทคโอเวอร์มาดีมั้ยแล้วเปลี่ยนเป็นชานมไข่มุกแทนเพราะกูทำร้านเหล้าไม่ไหว แต่ยังไงการซื้อตึกแถวก็น่าจะคุ้มกว่าใช่ป่ะ
>>143 ดูกลุ่มลูกค้าก่อน ร้านเหล้านี่ขายได้กับใคร คือถ้าขายแต่แบบคนโรงงาน เขาก็ไม่มาซื้อชานมไข่มุกกินกันนะเว่ย กูขายน้ำปั่นแบบพวกนม โกโก้ ขายได้เพราะร้านกูทำเลโอเค มันเป็นที่ต่อรถ ลูกค้าส่วนใหญ่จะเป็นทั้งเด็กกับนักศึกษาที่กลับจากโรงเรียน/มหาลัย ไม่ก็คนทำงานออฟฟิศที่มาแวะกินข้าวแถวนั้น แถมมีหอพักอีกเพียบ คนเดินผ่านไปผ่านมาทั้งวันไม่มีเงียบ แต่ขนาดนี้ก็ยังมีที่มาตั้งใกล้ๆเจ๊งไปหลายรายแล้วเหมือนกัน
มึง กุกำลังเลือกระหว่างสอบข้าราชการ กับ อัพสกิลไปลุยเอกชน กุโคตรลังเลว่ะ ถ้าสกิลกุไม่ถึงกุคงอยู่ในสายเอกชนลำบาก แต่พ่อแม่พี่น้องกุข้าราชการหมดเลยว่ะ เป้าหมายกุคืออยากมีเงินไว้ใช้เที่ยวแบบมีพอไปเที่ยว ไม่ฟุ่มเฟือย ซื้อของใช้กระเป๋าเสื้อผ้ารองเท้าที่กุชอบ ถ้ากุคิดแบบนี้ถือว่าฟุ่มเฟือยไหมวะ กุกลัวว่ามันเป็นการสุรุ่ยสุร่ายโดยที่กุไม่รู้สึกตัว แล้วกุกลัวชีวิตหลังเกษียณด้วยว่ะ กุไม่อยากรอลูกมาเลี้ยงตอนแก่ว่ะ เออ แล้วแล้วหารายได้เสริมกันยังไงวะ บางคนกุเห็นเก็บตังซื้อห้องเช่าละ
>>146 ระยะยาวยังไงข้าราชการก็สบายกว่า เงินเดือนเริ่มต้นก็ไม่น้อยแล้ว ถ้าบรรจุต่างจังหวัดค่าครองชีพถูก แถมบางหน่วยมีบ้านให้อยู่ฟรี ถึงไม่หรูเหมือนห้องเช่าดีๆใน กทม แต่ก็พออยู่ได้ อยู่ไปนานๆเงินเดือนปรับขึ้นเรื่อยๆ ถ้าโสดไม่มีครอบครัวนี่เหลือเที่ยวเหลือช็อปอ่ะ
แต่ต้องทำใจกับระบบหน่อยนะ อย่าหวังว่าเข้าไปแล้วจะเปลี่ยนอะไรได้ อยากอยู่แบบสบายๆต้องทำตัวโง่ๆเข้าไว้
เพื่อนโม่ง ปรึกษาหน่อยดิ กูทำงานเงินเดือน 16 + 20 + ทิป รวมๆ เดือนนึงได้ราวๆ 37-40k ทีนี้กูอยู่หอกับรูมเมท ค่าเช่ารวมน้ำไฟตกคนละ 4-5 พัน
ทีนี้เพื่อนกูจะย้ายออกภายในปีนี้ แล้วถ้ากลับไปอยู่บ้านค่า BTS เดือนนึงแม่งก็เยอะ ขับรถก็รถติดไหนจะค่าน้ำมัน แบบอีกนิดก็เท่าค่าเช่าหอแล้ว กูเลยมีความคิดว่าถ้าจะต้องเช่าหอคนเดียวไม่มีคนช่วยหาร กูกลั้นใจผ่อนคอนโดไปเลยดีป่าววะ
กูมีเงินเก็บราวๆ 5-6 แสน โปะๆ กับกองทุน ที่บ้านอาจจะช่วยอีกสักครึ่งนึง ถ้าดาวน์เยอะหน่อยแบบล้านนึง แล้วผ่อนโปะต้นเยอะๆ อยู่แบบประหยัด จะดีกว่ามั้ยวะ
คือกูไม่ค่อยมั่นใจเลยว่ะ กลัวไปเอาหนี้มาเป็นภาระตัวเอง 10 ปีล่วงหน้าไรงี้
คอนโดที่ดูๆไว้อยู่ในหลัก 3-4 ล้าน แต่ใกล้ที่ทำงานแบบนั่งวินได้
ถามยาวโคตรๆ แต่ใครมีประสบการณ์ช่วยแชร์หน่อย
>>140 จะว่ายากก็ยาก จะว่าไม่ยากก็ไม่ยาก เอาเป็นว่าถ้าอยากเปลี่ยนงานก็ลองหางานดูก่อน ได้งานใหม่แล้วค่อยออกงานเก่า มึงได้เปรียบตรงทำงานที่เดิมมานานนี่แหละ ดูเป็นคนทำงานทนดี ต่างกับกูทำได้ทีละไม่กี่ปีประวัติไม่สวยเท่าไหร่
สมัย 2X กูลาออกแบบโนสนโนแคร์ ออกก่อนหางานใหม่ตลอด แต่ก็ได้งานใหม่ก่อนครบ 1 เดือนลาออกทุกครั้ง พอ 3X กูเลิกเปรี้ยวละ หางานใหม่ได้ก่อนค่อยออกจากงานเก่า รู้ตัวว่าเริ่มแก่ ประสบการณ์เริ่มเฉพาะทาง ความต้องการของตัวเองก็เริ่มมีเงื่อนไขเยอะขึ้น ความต้องการของบริษัทก็เยอะตามเช่นเดียวกัน หางานใหม่ไม่ได้ง่ายๆ แบบตอนเด็กแล้ว
การที่บริษัทสามารถทำประกันสังคมให้พนงได้ ต้องเป็นบริษัทที่จดจะเบียนหรืออะไรทำนองนี้หรือเปล่า
ที่อยากรู้เพราะบริษัทที่กำลังจะเข้าไปทำ มันเล็กเสียจนน่าสงสัยไปหมด ว่าเป็นบริษัทจริงๆหรือเปล่า
แต่เขาบอกว่าทำประกันสังคมได้น่ะ
ที่ทำงานกำลังมีสงครามเย็น (แม่งคุกรุ่นมานานมากแล้ว แต่เพิ่งมาระเบิดสัปดาห์ที่แล้ว)
ฝั่งนึงพวกเยอะมาก
อีกฝั่งหัวเดียวกระเทียมลีบ แต่นั่งข้างกู สนิทกับกูมากกว่า
แต่ละคนจะเกษียณอยู่แล้วไม่มีใครยอมใครเลย สงสารหัวหน้าที่เป็นคนกลางมาก สงสารตัวเองด้วย
พวกเซลส์นี่เนเจอร์เป็นคนปากหมา พูดจาหมาไม่แดกอย่างงี้ทุกคนเลยหรอ โดยเฉพาะเซลส์ผู้หญิง สงสัยกูไม่ใช่ลูกค้าเขา เป็นแค่คนประสานงาน จะขอจะทำอะไรแทบจะต้องประเคนให้ ขออะไรไปไม่เคยได้ต้องให้ทวงหลาย ๆ รอบ ทวงไปแม่งก็ด่าทวงมากลำไย บอกงานพี่เยอะ พี่ไม่ได้ว่างมากนะ คือแล้วที่กูต้องมาเสียเวลานั่งตามมึงเพื่อให้งาานเดิน คือกูมากกว่าหรอ?
ควยมึงจะกั๊กอะไรกันนักกันหนาวะ คือมึงมีวิธีการทำให้มันเร็วมึงมีทางลัดมึงไม่บอกกูอันนี้กูรับได้ถือว่าเป็นหนทางทำมาหากินมึง
แต่โปรแกรมบ.มึงมันเป็นอินเฮาส์ซอฟแวร์ว้อยชาวบ้านเค้าไม่ใช้กัน
แล้วเสือกใช้ยากชิบหายมึงก็กั๊กเหมือนจะไม่ให้กูใช้เป็นถามคำตอบคำ
พอกูทำเสร็จเค้าก็ให้มึงมาตรวจงานกู "ไม่ได้นะคะมันต้อง @#$@#%$#$^" แล้วเดินไปรายงาน ผจก. ว่างานกูผิด ควยสรุปแก้ใหม่เกือบหมดงานกูทำมา 3 วัน แล้วไม่ใช่กูไม่ถามมึงนะ กูถามมึงทุกขั้นตอนกะอีโปรแกรมหัวควยมึงเนี่ย
ไอ้สัดจะวางยากูอีกบอกกูต้องใส่ค่า!@#$@# ตั้งกะต้นด้วยไม่งั้นมันไม่คำนวนน้ำหนักให้ คือมึงต้องทำใหม่หมดเลยดีกูเอะใจก่อนเดินไปถาม ผจก. กูว่าต้องเอาน้ำหนักไม๊ ผจก.กูบอกว่าไม่เอาเอาแค่ราคา มันก็ทำหน้านิ่งๆเดินกลับโต๊ะไป ไอ้สัดเกือบทำใหม่อีกรอบ
บางทีก็รู้สึกรำคาญหัวหน้าตัวเองจัง
วันนี้ไปทำงานที่ใหม่วันแรก รู้สึกไม่มั่นใจเลย
เรียนมาอย่างนึง พอไปทำงานที่แรกดันได้ไม่ตรงสาย ที่ใหม่นี้เป็นงานตรงสาย
แต่มีอะไรเยอะแยะให้เรียนรู้ใหม่เพียบ แล้วหัวหน้าดันเป็นฝรั่ง+ไม่มีเพื่อนร่วมงานเลย(ตำแหน่งกูไม่รวมหัวหน้าก็กูคนเดียว)
คุยกันแบบติดๆขัดๆ บางทีนึกคำไม่ออก โว้วๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไม่มีไรมาบ่นเฉยๆ ขอกำลังใจหน่อยดิ
หัวหน้างานกูกำลังจะออกสิ้นเดือนนี้ กูพึ่งมาอยู่ได้แค่สามเดือน จบใหม่ แล้วแกก็บ่นๆให้ฟังบ่อยๆว่าที่เนี่ยมันล้าหลังมาก ทำนองเอาแนวคิดของยุคเมื่อ 30 ปีที่แล้วมาบริหาร ไม่ยอมลงทุนอะไรเลยอยากได้แต่กำไร กูควรทำไงดีอยู่ต่อ หรือ ออกเต็มตัวเพื่อหางานใหม่
ทำงานไม่ผ่านโปรอ่ะมึง ผ่านมาเดือนนึงกูยังหางานใหม่ไม่ได้เลย
กูเหนื่อยกับเจ้านายจังว่ะ อยากจัดงานทีจะเอาใหญ่ๆ เว่อร์ๆ ปังๆ แต่จำนวนพนักงานกระจ้อยร่อยมากมึง คนทำเป็นก็เหนื่อยไปดิ....
และบางอย่างกูว่ามันไม่เมคเซ๊นกูเลยสวนถามไปคำตอบที่ได้คืออึกๆอักๆ บ้างก็ตอบไม่ตรงคำถาม กูเหนื่อยมากจริงๆ
>>168 จะทำยังไง ถ้ามึงทำงานราชการ แล้วมึงไม่ชอบในหน่วยงานที่มึงทำอยู่ เพราะหลายๆเหตุผล
มึงอยากย้ายไปอยู่เขตอื่น แต่ผู้อำนวยการไม่ยอมให้ย้าย เพราะเขตมึงมีคนทำตำแหน่งมึงแค่คนเดียว
ถ้ามึงย้ายจะทำให้ขาดคนทำงานในตำแหน่งมึง แต่ก่อนหน้านี้มีคนย้ายได้ เพราะใช้เส้น แต่มึงไม่มีเส้น ก็เลยต้องทนทำอยู่ที่นี่ไปเรื่อยๆ
มึงอยากย้ายมากๆจนบางครั้งอยากจะลาออกไปเลย มึงจะทำยังไง
แบบว่า จนปัญญา อยากถามความเห็นเพื่อนๆโม่ง ควรลาออกเลยดีมั้ย หรือ จะพอมีวิธีทำให้ได้ย้าย โดยไม่ต้องเส้นมั้ย
มึงโม่งรับคนเข้าทำงาน สมมุติกูเรียนไอที จบม.เอกชน ได้เกียรตินิยม พัฒนาแอปเป็นของตัวเองระหว่างเรียนสามอัน ร่วมแข่งหลายที่ (เข้ารอบบ้างแต่ไม่ได้ชนะ แต่ก็เคยเข้ารอบ) เชี่ยวชาญพัฒนาแอปบนios เป็นพิเศษ กูต้องยื่นให่้เขาดูด้วยไหม มีประสบการณ์ไปดูงานตปท(กับมอ) แลกเปลี่ยนวัฒนธรรมกับจีน และสอบโทเฟลได้คะแนนดี มีใบcert หรือเขาจะเลือกพวกจบม.รัฐ(บางคนม.รัฐก็ไม่ได้เก่งเลยแบบพี่กู เอาพอจบ) กูจะได้ไม่ต้องเสียเวลาสมัคร เป็นฟรีแลนส์ไปเลย ไม่ก็ไปตปท. มีคนชวนกูไป
แต่ใจจริงกูอยากอยู่ไทย กูขี้เกียจไปต่างบ้านต่างเมือง มันหาของกินที่ชอบยาก คิดว่ามีโอกาสไหม หรือกูต้องออกนอกจริงๆ
>>171 เดี๋ยวนะ มึงคนเดียวพัฒนาแอปสามอันช่วงที่เรียนอยู่!!!! แถมมีใบcert กับเชี่ยวชาญพัฒนาแอปiosด้วย!!!! เห้ย กูสงสัยจังว่าตอนสมัยมึงเรียนมัธยมนี่เกรดวิชาคณิต อังกฤษ วิทยาศาสตร์ เท่าไหร่วะ? ครอบครัวมึงมีฐานะยังไงอ่ะ? ทำไมมึงดูเวลาพัฒนาตัวเองได้แบบไม่ต้องห่วงเรื่องอื่นเลยวะ? แต่กูนี่รู้สึกตระหนักได้ขึ้นมานิดนึงละว่าช่วงที่แอดมินแม่งไป ตปท. จนมาคุมโม่งไม่ได้ละโทรลจะเยอะขึ้น โทรลที่นี่หลายสายสัสๆ มีทั้งโทรลตอแหล และโทรลด่ากราด
เป็นปกติหรือเปล่าวะที่หัวหน้าจะฉีกกระดาษต่อหน้าลูกน้องที่ทำงานผิดเพียงครั้งเดียว
https://readthecloud.co/thoughts-17/
อ่านบทความนี้แล้วเพิ่งรุ้ว่าในองค์กรเอกชนก็เรียกผู้บังคับบัญชาที่สนิทๆกันว่า "นาย"
นึกว่าจะมีเฉพาะระบบราชการ
มีเพื่อนร่วมงานeqต่ำละเหนื่อยใจว่ะ โคตรทำลายบรรยากาศเลย
คนอื่นห้ามคุย คุยไม่ได้ รำคาญ กูคุยได้คนเดียว ชั้นทำงานแม่งเงียบยังกะห้องสอบ
ดีลงานก็ลำบาก พูดแดกดันเค้าไปหมด ละใครอยากจะไปคุยกะมึงวะ พอเลี่ยงไม่คุยงานแม่งก็ไม่ลื่น
จะโวยแม่งก็ติดเรื่องระบบอาวุโสอีก
จะรู้ตัวมั้ยวะวันไหนแม่งไม่มาบรรยากาศนี่โคตรดีเลย
ตอนทำงานแล้วมีคนแหกปากคุยกันมันก็น่ารำคาญนะ แบบคุยกันเสียงดังได้ยินกันทุกคนน่ะ ไม่รู้เหมือนกันว่าลิมิตของแต่ละคนอยู่ตรงไหน
บ่นห้องนู้นไปแล้ว ขอมาบ่นที่ห้องนี้อีกรอบ
กูง่วง กูอยากนอน กูขี้เกียจทำงาน ทำไมกูต้อฃทำงานกับคนโง่ๆที่อายุมากกว่ากู แต่ไม่ยอมเข้าใจว่าโลกแม่งพัฒนาไปไกลแล้วด้วยวะ อีเหี้ยยยยยยย
แม่งให้ดูดรูปผิดลิขสิทธิ์มาใช้ เถียงอยู่นั่นว่าไม่เป็นไรๆๆ เพราะเจ้าของภาพเป็นฝรั่ง เค้าไม่รู้หรอก อิเวนนนนนน
แล้วชอบบรีานวนไปมา ส่งเมล์บรีฟในลูปเดียวกันสามรอบ ไม่เหมือนเดิมสักรอบทั้งที่เป็นงานเดิม จนลูกค้าต้องไลน์มาถามกูว่าไปสรุปงานกันใหม่เมื่อไหร่ ทำไมลูกค้าไม่รู้
อ้าว อิเวนนนน กูจะไปรู้มั้ย กูไม่ได้เข้ามีตติ้ง อีเวร อีเออีหัวควย
พอโดนฟ้องก็โป้ยเมิง
>>178 เดี๋ยวนะ ใครไปสัมภาษณ์กับไอ้เจ้าของรายการนี้เนี่ย เป็นกูนี่รู้สึกว่ารายการตลาดสดพระรามสี่ยังดูโอเคกว่ามากอ่ะ นับตั้งแต่รายการห่านี่ทำexpo ละมีเรื่องฉาวปลานกแก้วเอามาทำในร้านข้าวต้มแบบผิดกฎหมายกูก็เริ่มไม่โอละ ร้านบางเจ้าไม่อร่อยอ่ะใช่นะ แต่บางเจ้านี่นอกจากบริการหมาไม่แดกแล้วอาหารยังส้นตีนอีก มันกล้าออกปากกับคนสัมภาษณ์ได้เพราะมันคือผู้นำเสนองานไงสัส เถ้าแก่ร้านอาหารก็คงไม่โง่ทำแบบไม่จัดเต็มหรอกเนาะถ้าได้ออกทีวีโปรโมตร้านตัวเอง อาต๋อยแม่งไม่เท่าไหร่ เข้าใจว่าตอแหลเพราะงาน แต่อีพวกลูกกระจอกสี่ห้าตัวที่มายืนแดกๆจนรกรายการนี่แหละกูงงว่าทำไมยังเอาไว้อยู่บนหน้าจอเพราะแทบไม่มีบทบาทส้นแตดอะไรเลย รกหูรกตากูมาก นับวันยิงแต่มุกแป้กๆ หาความฮาเท่าไออู๋ที่ทำงานหลังฉากช่องWPยังไม่ได้เลย
สงสัยเพราะ บ. กุมันเก่าด้วยแหละ 5555 แต่ตั้งสาขาที่ไทยได้20กว่าปี
เอื้อ โดนภาษีร้าน ร้านกูชั้นล่างอย่างเดียว แต่เค้าคิด 2 ชั้น(ที่กูปล่อยว่าง) อั่กส์
พอตัดสินใจลาออกได้ซักครั้ง ครั้งต่อไปก็เริ่มทำใจง่ายขึ้นว่ะ อะไรที่ไม่ใช่ ยังไงก็ไม่ใช่จริงๆ
ในแผนกกูรวมหัวหน้าเป็น 4 คน ทุกคนออกหมดแล้วเหลือกูคนเดียว ผู้บริหารเรียกพบกูเจอไปประโยคนึงกูจุกชิบหายเลยว่ะ "เค้าไปหมดแล้ว จะอยู่ทำไม"
กูคือโม่งทำงานเม้นบนๆที่มาบ่นๆเรื่องกูมาอยู่ได้แค่สามเดือนน่ะแหละ แล้วเพื่อนโม่งอื่นๆบอกให้อยู่ซักปี พอวันนี้กูเจออย่างนี้กูควรทำยังไงวะ
ขายของออนไลน์อยู่ โดนร้านก้อปสินค้าแบบเดียวกันไปขายตัดราคา กำลังคิดว่าจะปล่อยไป / ก้อปสินค้าตัดราคาคืน / เล่นงานแจ้งหมกเม็ดภาษีดี
กุเลือดเย็นไปไหมวะ ถ้าทำจะบาปมะ
>>192 อยู่ต่อให้โดนไล่ออกเองได้มะ จะได้ค่าตกใจ 3 เดือน
บ่นเรื่องกูหน่อย อิเวน กูเกลียดเออีหัวดอบ.กูมาก ควย พูดจาเหี้ยไรไม่รู้เรื่อง วันประชุมพูดอย่าง ผลออกมาไม่ดีก็โทษกู อีเหี้ย มึงไซโคลูกค้าจนเลือกงานมึงเอง
เป็นเออีเสือกกระแดะทำตัวเป็นครีเอทีฟ/MKT อีเหี้ย
เรา: เสนอให้ลงเรื่องAAAนะคะ
เค้า: แต่พี่ว่าBBB ดีกว่า เอาBBBนี่แหละ (หันไปหาลูกค้า) ผมว่าBBBนี่แหละครับ เนอะ
ลค: ตาม AE ว่าค่ะ
เรา: คอนเท้นแนวนั้นคนไม่ค่อยสนใจนะคะ
เค้า: น้องอย่าไปคิดแทนคนอื่นสิ
เรา: ...
(ผ่านไปสามวัน)
เรา: (ลงคอนเท้นBBB)
เค้า: คอนเท้นไม่เวิร์คเลย ทำไมลงBBB ล่ะ
เรา: อ้าว ก็พี่บอกให้ลง
เค้า: ไม่ ก็คุยกันไปในห้องประชุมแล้วไงว่าให้ลง AAA เพราะ BBB คนไม่สนใจกัน ไม่เห็นเมล์บรีฟเหรอ
เรา: ไม่มีนี่คะ
เค้า: งั้นเดี๋ยวพี่ส่งให้ (ส่งเมล์บรีฟมาตอนนั้น เพิ่งเขียนเดี๋ยวนั้น)
ควย ใครสั่งใครสอนให้เมล์บรีฟหลังLaunch งาน อีง่าว พ่อมึงตาย
มีเพื่อนร่วมงานรุ่นน้องที่ทำงาน แต่เคยไปแฮงค์เอาท์ด้วยกันหลังเลิกงานบ้าง คือกูไม่ชอบที่มันงก เอะอะไรๆก็รอแดกฟรี อ้างเป็นรุ่นพี่ต้องเลี้ยงสิ คือกูก็เคยพูดกับมันตรงๆว่ามันทำแบบนี้กูไม่โอเค แต่เวลาอยู่ที่ทำงานก็พยายามทำตัวกับมันปกติในฐานะเพื่อนร่วมโลก คุยได้อะไรได้ หลังๆมาแม่งมาทำเมินใส่กูเว้ย บางทีกูคุยกับคนอื่นอยู่ อีเหี้ยนี่ก็เข้ามาแทรก แล้วพยายามพูดเหมือนมุกวงในที่กูจะไม่เข้าใจ พอกูถามอะไรหรอ แม่งก็บอกเออเรื่องนี้กูไม่รู้เรื่องหรอก แล้วก็ทำเมินกูไป เป็นแบบนี้หลายรอบมาก ซึ่งถ้าแค่นั้นกูไม่แคร์อยู่แล้วไง แต่บางทีมัน awkward กับคนกลาง แล้วกูไม่ชอบความรู้สึกตึงๆแบบนี้ คือตอนนี้ก็พยายามช่างแม่งอยู่
กูทำงานครบจบเรียบร้อยไม่มีค้างคา และยื่นใบลาออก30วันตามกำหนด แต่! เงินเดือนและค่าประกันงานกูยังไม่ได้
ฝ่ายบุคคลบริษัทบอกรอ7 วัน กูแบบห้ะ? ได้หรอวะกูควรทำยังไงไปกรมแรงงานต้องเตรียมไรบ้าง พรุ่งนี้กูจะไปกรมอ่ะ
https://money.sanook.com/548379/
ทำไมเงินเกษียณมันน้อยแปลกๆวะ
วันนี้ได้หยุดยาว แต่กลับไปวันจันทร์งานด่วนรออยู่ เมื่อตืนเสือกเก็บเอางานมาฝันอีก เห้อ
ทำไงดีวะ กูลงโปรไฟล์ตัวเองในลิงค์อินเพื่อนหางานแล้วก็ได้กดคอนเนคชั่นกับหลายๆคน แล้วทีนี้แม่งมีคนนึงเป็นฝรั่งทักมาจีบ แต่คือมันเป็นลิงค์อินไงไม่ใช่ทินเดอร์มันเลยรู้สึกแปลกๆที่จะมาจีบกูในเว็บหางาน ใจนึงกูก็อยากทำความรู้จักเอาไว้เพราะอาจจะเปิดกว้างในเรื่องคอนเนคชั่นของกู แต่อีกใจก็รู้สึกแบบ เค้าตั้งใจมาจีบนะถ้าไม่ได้สนใจก็ควรปฎิเสธไปมั้ย มันจะเป็นเรื่องไม่ดีรึเปล่า
เอาไงดีวะ คือถ้าเป็นทินเดอร์กูคงปล่อยเบลอไง แต่ลิงค์อินคอนเนคชั่นมันอาจมีประโยชน์ก็ได้แล้วมันเป็นเว็บงาน แล้วกูก็โสดแหละจะคุยกับใครก็ได้แต่มันแปลกๆอ่ะ เอาดีวะแม่ง
ตอนนี้ขายของออนไลน์เบื่อๆ เนือยๆ อยู่บ้านพ่อแม่ ควรออกไปอยู่หอกับเพื่อนไหม รู้สึกต้องการไฟในชีวิตมากกว่านี้
ไม่มีข้าวกินสามมื้อ ต้องขับรถไปห้างตลอด มีเงินมีตังแต่ชีวิตเหมือนมีอะไรขาดหายไป
คิดถึงตอนอยู่หอมหาลัย อ่านการ์ตูน ขี่จักรยานไปตลาดม้ากกก
เกิดอะไรขึ้นกะ TTCL วะใครรู้มั่งในวงการนี่แม่งแกร่งระดับต้นๆเลยนะ ทำไมเจอ TEC ตัดหางปล่อยวัด+หุ้นดิ่งเหววะ กูก็ออกมาทำที่อื่นนานและถามไอ้พวกที่ยังอยู่ก็มีแต่ตัวน้อยๆ ไม่รู้เรื่องอะไรแค่บอกว่ามีแต่ proposal งานไม่ค่อยมี
กูที่มาบ่นบ่อยๆว่าทำงานได้3เดือนเจ้าเก่านะเพื่อนโม่ง กูขอพื้นที่ระบาย(อีกแล้ว) หัวหน้างานกูออกแล้ว ส่วนเพื่อนร่วมงานกูพึ่งออกเมื่อวานวันแรก มันไม่สนเงินประกันสังคมอ่ะ แม่งชิ่งเลย คราวนี้เวรกรรมของกูชิบหาย กูต้องแบกงานเองทั้งๆที่กูยังพึ่งเรียนรู้งาน! หัวหน้ากูก่อนออกก็ไม่ปล่อยงานให้กูเลย ไม่ได้เรียนรู้เชี้ยไรทั้งนั้น เหี้ยยย เครียดดด
แต่กูยื่นใบลาออกแล้วล่ะ ออกปลายมีนานี้ อืม
ขอบใจโม่งก่อนหน้าที่แนะนำให้กูอยู่ซักปีนะ กูขอโทษด้วย เรื่องระบบมันยุบยิบกว่านั้ยด้วยแหละมึง เฮ้อ
แนะนำ บ.เฮดฮันเตอร์ที่เน้นไปทางสายปิโตให้กูที กูไม่ไหวจะเคลียร์กะงานปัจจุบันและสัด
ลูกพี่แต่ละแผนกทำงานแบบไม่คุยกัน กูเป็นลูกน้องใช้กูไปคุยกะลูกพี่แม่งแล้วให้กลับมารายงานมัน พอมันมีคำถามก็ให้กูไปถามให้ใหม่อีห่าน กูต้องบริหารจัดการงานกูเองหมด มีอยู่รอบโปรเจ็คตามงานทำไมลูกพี่กูไม่ทำวะ แม่งก็มาบอกทำไมกูไม่ดู schedule งานวะ เอ้ามันงานมึงไม่ใช่งานกูนี่ กูไม่ใช่เลขามึงต้องไปนั่งบอกมึงว่ามึงต้องทำอะไรต่อ งานไหนถึงดิวแล้ว...สัด
https://thaipublica.org/2018/03/scb-academy-digital-bank/
อย่างหรูเลยว่ะ พอๆกับบริษัทแถวซิลิคอนวัลเล่ย์เลย
กูเครียด เครียดกับงานจนไม่อยากมาทำงานแล้วว่ะ กูรู้สึกว่าโดนแกล้งจากที่ทำงาน ให้กูทำงานแต่ไม่ได้ผลงาน ไม่ได้ตำแหน่ง เหมือนหลอกให้กูทำไปวันๆ แล้วยื้อเวลากูไปเรื่อยๆ กูขอออกจากโปรเจคก็ไม่ให้กูออก แต่ก็ไม่ยอมอัพตำแหน่งและเงินเดือนให้กูตามลักษณะงานที่กูทำอยู่ กูเครียดมาก ถึงขั้นว่านอนแล้วไม่อยากตื่น บางทีก็อยากฆ่าตัวตายให้รู้ๆกันไปจะได้ไม่ต้องตื่นมาทำงานอีกแล้ว กูหันไปคุยกับพวกเมเนเจอร์เค้าก็ไม่สนใจกูเลยซักคนว่ะ ปรึกษาที่บ้านก็บอกว่าให้ทนทำไป เพื่อนก็บอกว่าถ้าผ่านก็ถือว่าเราเก่งได้ฝึกตนไม่ดีใจเหรอ แต่คือไม่มีใครมาอยู่ในจุดกูเลยไงเลยพูดกันได้เปล่าวะ ทุกวันนี้ตื่นเช้ามากูก็ไม่อยากมาทำงาน มาถึงที่ทำงานก็มัวแต่คิดว่าเมื่อไหร่จะเลิกงาน กูเหนื่อย กูท้อมากว่ะ กูควรทำไงต่อไปดีวะ กูดันมีความจำเป็นที่ไม่สามารถลาออกจากที่นี่อยู่อีก
>>217 แล้วมึงก็จะหมดไฟเหมือนพวกกูหลายๆคนที่กองรวมกันอยู่แถวนี้ไง คือเอาจริงๆลักษณะนี้ปกติกูแนะนำให้หางานใหม่แล้วค่อยลาออกนะ ทำไมมึงถึงออกไม่ได้วะ
กูก็เหมือนมึงแหละทำงานไปวันๆ ไร้ตัวตน ไร้ผลงานเมเนเจอร์ไม่แลไม่เคยคุยกะกูด้วยซ้ำมั้ง ประเมินออกมาพอใช้ทุกปี สรุปทำมากทำน้อยไม่มีผลต่อการประเมินแล้วกูจะขยันทำงานไปเพื่อ กูก็ทำๆเล่นเน็ต เล่นโทรศัพท์ไปวันๆ กูอยากออกจะตายห่าแต่หางานใหม่ไม่ได้เศรษฐกิจมันแย่สายงานกูหางานลำบาก
ก็ได้แต่คิดว่าเอาวะยังดีที่มีเงินเดือนแหละ
>>219 +1 แล้วระหว่างที่หางานใหม่อยู่นี้ก็หากิจกรรมอย่างอื่นทำไปด้วย ให้สมองเราไปจดจ่อกับสิ่งอื่นบ้าง อย่าไปอินกับงานบริษัทมากไป ก่อนนี้กูก็เครียดกับนโยบายบริษัทมาก เครียดสะสม แต่จะออกก็เสียดายทีมงานในแผนก พอลองปรับใหม่ เลิกงานละชัทดาวน์เรื่องงานเลย ไปหัดทำนู่นนี้ เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ก็รู้สึกสภาพจิตใจดีขึ้น ทำใจให้ "ช่างแม่ง" กับบางเรื่องได้ดีขึ้น
เบื่อดราม่าในที่ทำงานว่ะ สำหรับกูความเครียดมีกับเรื่องงานอย่างเดียวก็หนักพอแล้ว กูขี้เกียจเอาเรื่องอื่นมาเพิ่มอีก
เพราะงั้นกูเลยพยายามเข้าได้กับทุกคน ทีนี้แม่งมีปัญหาอีก พอเข้าได้กับทุกคนแม่งก็มาสงสัยกูอีก กูตอบไลน์ช้าหน่อยก็มาพาล
ถ้าไม่ติดว่าต้องทำงานด้วยกันกูสวนกลับไปแล้วว่าเรื่องมึง มึงอยากคิดยังไงก็เรื่องของมึง
แต่ก็ไม่ได้อีก ต้องมาประนีประนอมกับคนในที่ทำงานนี่โคตรน่าเบื่อเลย แทนที่จะรับความเครียดจากงานอย่างเดียว
ความเป็นคนกลางนี่แม่งลำบากจริง ที่ทำงานกูคือกูถูกจ้างมาด้วยงบของหัวหน้าคนนึง
แต่ทำงานในโปรเจคของหัวหน้าอีกคน แล้วสองฝั่งนี้แม่งก็ดราม่าการเมืองเชี่ยไรกันไม่รู้นักหนา ปวดหัว
>>226 ของกูนี่ตอนคุยกันก็ดีกับกูนะ แต่มีวันหนึ่งนางไบน์มาถามเรื่องที่กูเคยคุยต่อหน้าคนอื่น แล้วกูตอบช้า วันต่อมานางไลน์มาเหมือนจะน้อยใจว่าทำไมแคปหน้าจอไปเล่าคนอื่นฟัง
กูอยากสวนกลับไปว่ามึงอ่ะประสาทแดกแล้ว กูยังไม่ทันเล่าอะไรให้ใครฟังเลย กูถือคติว่าจะทำตัวไม่มีปัญหากับใคร แต่ขนาดอยู่เฉยๆยังโดนพวกขี้ระแวงมาสงสัยอีก แค่กูคุยกับอีกฝ่ายที่ทันไท่ถูกกันแค่นั้น อยู่กับคนแบบนี้แล้วเบื่อว่ะ แน่นอนว่าเป็นผู้หญิง
โม่งหญิงก็เบื่อเรื่องนี้เหมือนกัน แม่งจะเกลียดกันทำไมต้องลากกูเข้าไปยุ่งด้วยวะ งานอย่างเดียวก็จะตายห่าอยู่แล้ว
เบื่อพวกป้าๆระดับหัวหน้าที่ชอบข้ามมาหาเรื่องพนักงานทีมอื่นกับเรื่องไม่เป็นเรื่องว่ะ
มีจดหมายเมล์มาเตือนเรื่องพนักงานประเมินบ.และหัวหน้ามาหา
ก็มาถามว่าพวกกูประเมินรึยังทำด้วยสิทั้งที่ไม่ใช่ลูกน้องในทีมป้าแกเลยซักนิด (และพวกกูทำเสร็จตั้งแต่วันแรกที่เค้าส่งแบบประเมินมาให้แล้ว)
แล้วก็ไม่ถามเด็กในทีมตัวเองซักคำทั้งที่เด็กทีมตัวเองนั่งเป็นเป่าสาก
แถมพอมีเมล์ปาร์ตี้ก็ขยันFWDมาให้จัง แถมบอกให้ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อมทุกงาน แต่พอเรื่องเมล์โบนัสกับเงินเดือนนี่เงียบกริบไม่เคยส่งมาให้กัน
คนวงในมีปัญหากัน บีบกันออก บลัฟกัน แล้วหัวหน้ากูโดนบีบให้เด้งออกลูกน้องทั้งแผนกก็ต้องออกไอ้เหี้ยยยยย
บ.กูคิดคำตั้งชื่อตำแหน่งไม่ออกมั้ง ตอนนี้คือทุกคนในออฟฟิศเป็น manager กับ specialist กันหมด อีห่า ไม่มีใครเป็นลูกน้องสักคนไง
บริษัทไม่ซื่อตรงกับพาร์ตเนอร์ แล้วให้กูเป็นตัวกลางรับทุกเรื่อง กูควรจะไปก่อนที่ทุกอย่างจะหมักหมมแล้วระเบิดมาลงกูคนเดียวใช่มั้ย
ที่ทำงานพวกมึงมีคนที่บ้ามารยาท อาวุโสกันมาก ๆ ป่าววะ
ถ้าจะถามบ.ว่ารับนศ.ฝึกงานไหม กูส่งเมลไปถาม แล้วต้องแนบcv กับ port ด้วยปล่าววะ หรือแค่เมลไปถาม พอเขาตอบค่อยส่ง
น้องที่เข้างานหลังกูครึ่งเดือนทำงานช้ามากเลยว่ะมึง เหมือนน้องเอาแต่แชทคุยกับเพื่อนอ่ะ กูก็ไม่รู้ว่าจะเตือนยังไงดี เพราะกูกับพี่ในทีมก็เล่นก็แชทเหมือนกัน ต่างแค่ว่าจำนวนงานที่ทำได้มันเยอะกว่าน้องเท่านึงเลย กูคิดว่าถ้าน้องเห็นสรุปงานในทุกวันแล้วเจอตัวเลขเยอะๆ น้องจะสปีดตัวเองขึ้นมาเอง แต่ก็เหมือนจะเหลวว่ะ น้องก็ยังติดแชทต่อไป
เพื่อนโม่ง คืองี้มีบริษัทโทรมาเสนอตำแหน้งงานให้กูฟังแล้วเค้าก็เหมือนๆให้กูไปพิจารณาดู กูดูแล้วก็รู้สึกว่าน่าสนใจแต่ไม่รู้จะตอบเมล์ยังไงดีอ่ะ
แบบสมัยก่อนกูมักเป็นคนส่งเมล์ติดต่อบริษัทไปเองนี่เป็นครั้งแรกที่บริษัทติดต่อมา ซึ่งถ้ากุสนใจกุยังต้องส่งพอร์ตกับเรซูเม่ไปให้เค้าอีกมั้ย แล้วต้องบอกว่าไง สนใจครับ นัดวันสัมภาษณ์เลยครับงี้หรอ
อยากทำงานdatabase administratorต้องเริ่มจากงานอะไรอะ เพราะตำแหน่งนี้เอาแต่คนมีประสบการณ์ กูใกล้จบแล้วแต่ไม่รู้จะทำอะไรก่อน
มีความรู้สึกมั้ยว่าคนที่ทำงานที่ชอบพูดว่า "มีอะไรพูดมาตรงๆ เลยนะไม่ต้องกลัว มีอะไรคุยกันได้ พี่ยินดีรับฟัง คุยกันสบายๆ" มักเป็นคนที่รับความจริงไม่ได้ที่สุด จักรวาลหมุนรอบตัวเองที่สุด และจะแค้นฝังหุ่นตามจองล้างจองผลาญทุกคนที่พูดความจริงแล้วทำให้เจ้าตัวไม่พอใจ 555+
ถ้าเมิงมีเป้าหมายในชีวิตที่อยากทำแล้วทำได้แล้ว หลังจากนั้นทำไรต่อดีวะ
>>260 ความคิดเห็นเพื่อปรับปรุงแก้ไข ข้อดี/ข้อเสีย แบบตรงๆตามที่ต้องการเป๊ะ เรื่องงานล้วนๆ ไม่มีเรื่องส่วนตัวผสม ประมาณชี้ว่าตรรกะบางจุดที่ใช้ในการดึงใจคนในการอบรมมันเก่า บางครั้งมัสตรรกะวิบัติ จะใช้ได้ยากหรือไม่เหมาะสมกับคนรุ่นใหม่ จบที่กลายเป็นเรื่องส่วนตัว เกลียดกูกันถ้วนหน้า
เรื่องปกติ กูเคยติงานน้องในทีมไป เกลียดกู อันเฟรนดืกุในเฟสเลย
ตอนนี้แผนกที่กูทำเหลือกูคนเดียว ตอนแรกมีผู้จัดการรองผู้จัดการ กูพุึ่งเข้ามาได้ไม่กี่เดือนกูเคว้งมากมึงรอสิ้นเดือนก็ครบ 30 วันแล้ว ไม่ต้องบอกว่านี่เป็นโอกาสกูหรือกระไรนะ บริษัทแม่งกำลังจะเจ๊งอ่ะว่าง่ายๆ เอาเปรียบพนักงานมากอะไรนิดนึงนี่ก็เก็บกับพนักงานหักแบบโคตรพ่อโคตรแม่อ่ะ เช่น พนักงานคนนึงเค้ามีความสามารถอ่ะโดนเชิญไปเป็นวิทยากรอ่ะสมมุตงานนี้เค้าต้องได้ ชม.ละ 600 บริษัทหักเหลือ 300 ที่เหลือบอกคุณได้งานเพราะชื่อบริษัทผม กูแบบเหรออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
เท่าที่กูเจอมา พวกที่พูดว่านิสัยพี่เป็นแบบนี้ นั่นคือนิสัยที่แม่งอยากเป็น นิสัยจริงๆจะเป็นอีกอย่าง
บอกว่าตัวเองเป็นคนใจเย็น = หงุดหงิดง่ายมาก
บอกว่ารับความเห็นต่างได้ = เอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง
บอกว่าตัวเองคิดก่อนพูดเสมอ คำพูดเป็นนายเรา = ปากหมามาก
บอกว่าอยากเห็นลูกน้องก้าวหน้า = พวกชอบเอาเปรียบลูกน้องกดไว้ใต้ตีนไม่ให้โตเอาไว้ใช้งาน
บอกว่าไม่ชอบนินทาใครลับหลัง = มึงต้องระวังอีนี่ให้หนักๆ เผลอไปพูดอะไรกะแม่งมีดเสียบเต็มหลัง
กฎบริษัทห้ามแม่บ้านคุยกับพนักงานนี่แปลกมะ
>>268 มึงจงรู้ไว้เถิดว่ากฎแปลกๆ ทุกอย่างมีที่มาเสมอ แสดงว่าเคยมีคนเก่าทำเหี้ยอะไรบางอย่างเอาไว้ HR ถึงได้ต้องออกกฎประหลาดออกมา ที่บริษัทกูกฎประหลาดเยอะมาก ถถถ ตอนเข้ามาใหม่ๆ กูก็งงวย เรื่องแค่นี้ต้องเอามาบัญญัติไว้ในคู่มือพนักงานด้วยเหรอวะ ทำไมต้องห้ามด้วยวะ พออยู่ไปก็เข้าใจ ที่นี่คนบ้าแม่งเยอะ ต้องป้องกันทุกทาง กูละวงวาร HR 555+
>>270 กูกลับคิดอีกอย่างนะ ตอนก่อนทำงานกูเป็นพวกเชื่อมากว่าการที่ระบบดีแล้วจะแก้เรื่องพวกนี้ได้หมด
พอได้มาทำงานจริงๆกูรู้สึกว่าสร้างกฏมากแค่ไหน สุดท้ายคนเหี้ยมันก็หาทางทำเรื่องเหี้ยๆจนได้นั่นแหละ
บางเรื่องก็แหกกฏหน้าด้านๆเลย แต่อาศัยพูดเลียนายเอาตัวรอดได้
พอกฏเยอะมากๆเข้าก็กลายเป็นคนที่ทำงานตามปกติทำงานลำบากเพราะกฏประหลาดๆแทน
>>271 อันนี้จริงหว่ะ ถ้ามันมากๆเข้าแอบแหกกฎกันเลยก็มี เท่าที่กูเจอมาจะเป็นพวก บ.ดังๆ ซึ่งหลายๆเรื่องทั้งstandardการทำงาน หรือ ระเบียบนั่นนี่แม่งไม่โอเคมากๆ บางอย่างแม่งเสือกfixเวลาโดยไม่ดูสรีระคนทำในตำแหน่งนั้นๆเลย หรือว่าบางทีทำงานอยู่ห้ามดื่มน้ำของที่ทำงานเงี้ย(ไม่ให้แดกยันน้ำนี่คือสุดละ สุดจะทน) แต่พวกSME ถ้าเข้าใกล้เจ้าของจริงๆนี่เรื่องระเบียบจะลดไปได้เยอะมากๆ ทำงานแม่งก็ไม่กดดันห่าไรมาก
บางจังหวะชีวิตกูก็อยากออกจากงาน หาที่ดีๆข้างๆ รร. ซื้อแฟรนไชส์นำแข็งใสถูกๆถ้วยล่ะ 20 + ทำขนมปังปิ้งโง่ๆขาย...ก็ได้แต่คิด
ถ้าได้ที่ข้าง รร. เป็นห้างเล็กๆมีแอร์อ่ะกู+ค่าที่ด้วย ขายถ้วยล่ะ 25 ด้วยนี่กำไรเดือนนึงประมาณเท่าไหร่วะ ใครทำอยู่หรือเคยทำวานบอก
มึงคิดยังไงกับคนที่ทำขายตรง แล้วเอาเครื่องปั่นผลไม้มาปั่นผลไม้โชว์ที่ทำงานมั่งวะ คือทำเป็นแบบปั่นแดกน่ะแหละ แต่ชวนคนนู้นคนนี้กินแล้วปั่นรัวๆ กะขายเครื่องนั่นแหละ+อยากให้คนอื่นให้ความสำคัญ งานการไม่ทำ กูถามงานแม่งเดินหนีกูไปปั่นผลไม้ แล้วถามกูกลับ "ว่าไงนะพี่" อีดอกทำเหมือนงานที่ทำอยู่เป็นงานเสริม งานขายตรงเป็นงานหลักนะมึง อยากตบกบาลชิบหาย
ที่สุดยอดมากของบริษัทกูคือมีคนบ่นเยอะมากว่า process มันมากเกินไปจนทำงานกันลำบากมาก งานเสร็จช้าลง
สุดท้ายร้องเรียนไปแบบเป็นเรื่องเป็นราว เค้าก็บอกว่าจะไปรีวิวดูว่าตรงไหนไม่จำเป็น จะทำให้ง่ายขึ้นได้ยังไงบ้าง
สุดท้ายออกแบบ process มาให้ใหม่ แม่งเยอะกว่าเดิมอีก ควย
>>276 เพิ่ม procedure ควายๆมาให้กูทำงานลำบากขึ้นเนี่ยมันต้องโดนกันทุก บ. เลยป่ะวะ กูโดนให้ดึงข้อมูลจากโปรแกรมนึง ปกติก็ดึงตรงๆลง excel จบ ไม่รู้นึกห่าอะไรไปทำโปรแกรมมาเป็นตัวกลางเวลามึงจะดึงข้อมูลต้องผ่านโปรแกรมนี้แล้วใช้ลำบากชิบหาย ปรับเปลี่ยนเหี้ยอะไรก็ไม่ได้ ทำงานกูเพิ่มอีก
กูเป็นข้าราชการเงินเดือนต่ำต้อย เพิ่งเข้าใหม่ ไม่มีประสบการณ์การลงทุนอะไรเลย พอเข้าใหม่เค้าบังคับลง กบข. บางคนบอกดี บางคนบอกอยากออก กูเข้าไปอ่านในเว็บมันก็เขียนข้อดีสวยหรู พี่ๆโม่งรบกวนให้คำแนะนำหน่อย ว่าควรมีแนวทางออมเงินยังไง
กะอยากลองมีบัตรเครดิตแนะนำที่ไหนดี
เพื่อนโม่ง กูไม่รู้ว่ากูคิดผิดหรือถูก กูลาออกจากบริษัททั้งๆที่ยังไม่ได้ที่ใหม่ ช่วงใกล้ผ่านโปร กูว่างเป็นเดือนๆละ คือกูรับไม่ได้กับบ.มันมีอะไรหลายๆที่กูไม่โอเคแล้วมันก็ห่วยสุดๆ ที่สำคัญเงินเดือนน้อย ไม่มีสวัสดิการห่าเหวใดๆ บรรยากาศทำงานแย่ทั้งๆที่เป็นบ.ระดับมหาชน เห้ออออ
เห็นพวกมึงมาบ่นๆกันในนี้นี่เข้าใจฟีลนะ แต่แม่งเป็นแค่ที่ระบาย มีใครในมู้นี้คิดจะไปตั้งมู้แฉบริษัทแบบโต้งๆหรือที่ทำงานแย่ๆที่พวกมึงเคยผ่านมาบนfanboi underground บ้างมั้ยวะ? ถ้ามีคนตั้งจริงๆนี่คือกูไล่ดูตั้งแต่ต้นอ่ะ
>>279 ต้องถามว่าเป็นคนแบบไหน เพราะบัตรแต่ละใบมันออกแบบวิธีการใช้งานให้คุ้มอยู่
ชอบเที่ยวต่างประเทศ มีตัวเลือกเป็นพวก Citibank ROP, AEON ROP, SCB MyTravel (จะอยู่ประมาณ 15-25 บาท = 1 ไมล์)
ชอบอาหารญี่ปุ่น ตัวเลือกก็เป็นบัตร JCB มีของ KTC JCB, Krungsri JCB (ถ้าทำงานราชการน่าจะขอ KTC ง่าย)
อยากช็อปผ่อนสินค้า ส่วนใหญ่บัตร KBank โปร 0% จะเยอะ ถ้าซื้อของเครือเซนทรัลบ่อยก็ Krungsri VISA
ไม่สนใจข้างบนเลย อยากใช้คุ้มๆ ก็พวกบัตร Cashback อย่าง Citibank Cashback
ลองปรึกษาได้ แต่ขอเตือนว่าบัตร KBank นอกจากใช้โปรผ่อนของแล้ว แม้แต่บัตร Wisdom ก็ขยะ
ใครทำงานเป็นล่ามหรือตำแหน่งอื่นที่บริษัทญี่ปุ่นบ้างวะ ชีวิตเป็นไงบ้าง
>>285 ถ้าเป็นล่ามเนี่ย ไม่ว่าจะภาษาไหนถ้าต้องดีลกับคนไทยคือชิบหายหมด เพราะนิสัยโดยทั่วไปของพนักงานไทยคือ ตอบไม่ตรงคำถาม ไม่รู้ก็ยังหาเรื่องแถ พอมึงแปลคำตอบที่ไม่ตรงคำถามไป ฝรั่งหรือยุ่นแม่งก็จะคิดว่ามึงแปลผิด พอเราขอให้คนไทยพูดใหม่ แม่งก็จะด่าเราอีกว่ากาก แค่นี้แปลให้ไม่ได้เหรอ
สรุป ล่ามมือใหม่ = ส้วม ต้องสั่งสมบารมีมากๆหน่อย ถึงจะตบตีกับไอ้พวกเวรนั่นได้
กูมาเป็น พนง.ใหม่ของบริษัทนึงอยู่ในช่วงเรียนรู้งานละตำแหน่งที่กูทำหากพลาดคือชิบหายไปถึงเรื่องเงินกูชอบถามคนที่ทำมาก่อนแบบย้ำซ้ำๆ(บางจุด)ให้ชัดเจนต้องการให้ตัวเองเข้าใจ
ทำไมเขาเหวี่ยงกูวะ สรุปสัปดาห์นึงกูไม่ได้ความรู้เหี้ยไรเลยจากเขาเพราะกูกลัว Q__Q
>>288 กูก็เคยเจอแบบมึงเหมือนกัน มาตอนนี้กูต้องเทรนพนักงานใหม่เกี่ยวกับเรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ ชองบริษัทเนี่ยแหล่ะ บางทีที่เขาเหวี่ยงมึงเพราะส่วนหนึ่ง อาจจะคิดว่าเห้ย ทำไมถามอีกแล้ว ไม่จดไว้หรอ แต่กูเข้าใจนะว่าบางทีเรากลัวผิดพลาด เรื่องแบบพลาดทีอย่างซวย แต่คนสอนงานเราบางทีอาจจะคิดว่าทำไมสอนแล้วไม่จำก็ได้ มึงได้จดไว้ไหม
>>290 ถ้ามึงคิดว่าทำทุกอย่างดีแล้ว บางทีมันก็แค่คน ๆ หงุดหงิดอ่ะมึง กูเข้าใจนะ บางทีเราก็คิดว่าเราทำทุกอย่างดีแล้ว (แต่ต้องไม่เข้าข้างตัวเองนะ) แต่คน ๆ นั้นมันขึ้เกียจสอน ขี้เกียจตอบ รำคาญเด็กใหม่ ไม่ถูกชะตา มีเยอะหลายสาเหตุอ่ะมึง กูแค่จะบอกว่าถ้าเขาทำกับมึงไม่ดี และมึงทำดีแล้ว พยายามเรียนรู้และขยันจด ไม่ถามซอกแซกมาก ก็ช่างเขาไปเถอะ หาเหตุผลอะไรไม่ได้หรอกบางที
กูเบื่อมาก บริษัทกูจะย้ายออฟฟิศไปที่ที่ไกลจากบ้านกูมากกกก กูแบบลังเลสุด กูควรออกดีมั้ย แม่งส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของกุอ่ะ
ใจอยู่แม่งอยากจะทำงานอย่างสงบสุขมากๆ แบบทำไปเรื่อยๆ ไม่มีปัญหาอะไร ใครใช้อะไรก็ทำ แต่ความเป็นจริงกูดันเป็นสายแทงค์ ถ้าเจอปัญหาอะไรแม่งจะพุ่งใส่ทันที จนกลายเป็นว่าที่ใหม่นี่ไปบวกเจ้านายมา 4-5 รอบแล้ว จนเขาหมายหัวละ ค่าความเกลียดชังพุ่งปรี๊ด เวลาเขาพูดถึงกูนี่เรียกว่าคนนั้นๆ คือไม่มีใครชอบเขา โดยเฉพาะเรื่องการทำงานที่ไม่มีระบบระเบียบ ชอบโยนขยะมาให้ลูกน้องในทีมทำ แถมแม่งตัวเองจะย้ายออฟฟิศไปอยู่ตึกใหม่ไฮโซ แต่ทิ้งทีมไว้ ย้ายไปอยู่ตรงที่เก่าๆ ที่มีแต่แมลงสาบอีกต่างหาก กูบวกเขาจนไม่เหลืออะไรให้บวกละ รู้สึกเหนื่อย แต่อีกใจก็รู้สึกว่าต้องทำ เพราะคนอื่นไม่หือไม่อือ แต่กูทนไม่ได้ หรือกูไม่เหมาะกับการอยู่ประเทศนี้วะ
กูเป็นเด็กใหม่คนเดียวกับบนๆที่เขาเหวี่ยงตอนสอนงานกูนี่ล่ะ คราวนี้กูได้งานจิปาถะทำบ้างแล้วแต่เสร็จไวเกินไปหน่อยเลยได้นั่งเล่นฆ่าเวลาแทน อันนี้เลยอยากรู้ความคิดอีกมุมนึงของพนักงานเก่าๆว่า
ถ้าเจอเด็กใหม่ว่างจะคิดยังไงอ่ะ
ปล.ว่างจนของานเขาทำซึ่งกูทำหมดแล้วนะ- -
โม่งข้าราชการ ฝ่ายแผน นโยบาย ยุทธศาสตร์ งบประมาณ ช่วงนี้งานหนักไหมว่ะ
>>297 ถ้ากูเป็นพี่แล้วไม่มีงานที่จะให้มีงช่วยจริงๆจะเฉยๆนะ แต่ไม่ใช่ว่า ว่างแล้วนั่งดูหนัง จิ้มมือถือตลอดเวลาอ่ะ อย่างน้อย เปิดคอม ตรวจทานงานเก่าหรืออะไรงี้บ้าง กูว่าโอเคแล้ว ขอบ่นนิดนึง เคยเจอเด็กคนนึง ให้สอนงานหกรอบ ถามเรื่องเดิม อันเดิม พอโดนดุ ก็เปลี่ยนคนถามเหมือนหาคนทำงานให้อ่ะ ทีนี้ งานคนอื่นก็โหลด งานน้องนี่เสร็จ คนอื่นไม่เสร้จ นางก็นั่งดูyoutubeเลยจ้า อีพี่ในทีมที่อุตส่าห์สอนหลายๆรอบก็ใบ้กิน เหมือนโดนหลอกใช้ไป
>>297 คือถ้ามันทำเสร็จแล้วจริง ๆ ขอจนไม่รู้ว่าจะขออะไรแล้ว กูเฉย ๆ นะ แต่ถ้าอยากให้ดูดีหน่อย เวลาว่าง ๆ ก็นั่งศึกษาพวก excel ไปซะ คือทุกคนมันคิดไม่เหมือนกันหรอกมึง บางคนบอกเสร็จแล้วจะทำอะไรก็ได้เรื่องของกู บางคนบอกเห้ย นั่งจิ้มมือถือดู youtube แบบนี้มันไม่โอว่ะ ลองสังเกตดูว่าพวกพี่ในทีมมึงเป็นคนยังไง อย่างทีมกูก็สายชิลแบบกลาง ๆ ถ้าปั่นงานจนเสร็จก็มีพักเล่นเฟสบ้าง พักดูตารางหนังบ้าง แต่ก็ไม่ได้นั่งดู youtube ไปชั่วโมง สองชั่วโมง อย่างบางทีมที่กูรู้จักเป็นสายชิล ระหว่างรอเรนเดอร์วิดีโอ ก็นั่งดูโคนันไป 5555555
คือกูว่าเร่ืองแบบนี้มึงต้องลองสังเกตุบรรยากาศทีมมึงดูว่าเป็นสายไหน อย่างกูเคยอยู่ทั้งสายเคร่งและสายชิลกลาง ๆ บอกเลยว่าไม่เหมือนกัน สายเคร่งถ้าจับมือถือหน่อยก็จิกด้วยสายตาละ ไม่ก็เดินมาว่าเลย สายชิลกลาง ๆ ก็พักได้บ้างถ้างานเสร็จ นั่นแหล่ะ ลองสังเกตสไตล์ทีมตัวเองดูนะมึง สู้ ๆ
>>300 อื้มถ้าว่างก็มีเปิดยูทูปดูนะ แต่ๆเกี่ยวกับงานน่ะอย่างเช่นโปรแกรมไว้ทำงาน ส่วนมือถือมีจับบ้างแต่มั่นใจว่าไม่เกิน 5 วิก็วางงี้ orzll #จับนานไม่กล้าหรอกอืมม ขอบคุณคห.มึงมากๆนะงืม
>>301 ก็เชิงชิลๆอยู่นะบรรยากาศแต่แอบกดดันตัวเองไงคือเคยอยู่ในบรรยากาศที่ค่อนข้างเคร่งมาก่อนพอมาสายชิลเลยเกร็งๆ แต่มีครั้งนึงเปิดกู๋หาความรู้เรื่องโปรแกรมงานพี่เดินมาบอกอย่าเปิด้สริชไรมาก แต่ก็ฟังเขานะคงดูไม่ดีอ่ะ ทำตัวไม่ถูกไม่ถูกเท่าไหร่ แต่ก็ขอบคุณสำหรับ คห.จ้วบๆ
https://twitter.com/thematterco/status/997425606265421829
190 นอนได้ชั่วโมงเดียว กูว่าแอบหลับที่ห้องน้ำบริษัทยังคุ้มกว่า
กูเป็นโม่งหญิงหน้าตาธรรมดาไปถึงขี้เหร่เล็กน้อย(หรือไม่น้อยวะ) กูไม่เคยมีแฟนเลยจนมาถึงปัจจุบัน ทำงานที่นี่ที่แรก มีหัวหน้าคนนึงชอบมาคุยเล่น กูก็เกร็งทำตัวไม่ค่อยถูก เพราะเข้ากับผู้ใหญ่ไม่ค่อยเก่ง หน.คนนั้นชอบคุยแบบตัวเองโสด เล่าเรื่องส่วนตัว เองบ้าง เล่าเริ่องกูที่เค้าไปรู้มาบ้าง จนกูรู้สึกว่าเขาคอยสังเกตกูตลอด กูไม่ชอบอะไรแบบนี้เลย จนเขาได้เฟซกู เขาก็ทักมากู บอกจะพาไปเที่ยวนู้นนี่ ก็ได้แต่บ่ายเบี่ยง ส่งสติกเกอร์โง่ๆตอบๆไป มีหัวใหญ่คนนึงเหมือนจะชงกูกะเขาตลอด กูบอกตรงๆตอนนี้คือรู้สึกกลัว เหมือนชีวิตไม่ปลอดภัย กูไม่กล้าปรึกษาที่บ้านหรือเพื่อนสนิท กลัวเขาหาว่ากูเว่อร์ แต่ใจกูคิดถึงขั้นอยากออกแต่ติดสัญญา แม่ง ดึกดื่นกูยังนอนไม่หลับ กลืนไม่เข้าคายไม่ออก จนต้องมาระบายลงโม่ง
กูไม่กล้าปฏิเสธเขา แต่ก็ไม่อยากทนอยู่ในสภาพนี้ โม่งรุานพี่คนไหนมีประสบการณ์ช่วยแนะนำที
>>304 มึงกลัวบอกเค้าไปตรงๆก็ดีนะ ลากยาวไปน่าสงสารทั้งฝ่ายมึงฝ่ายเค้า มึงกลัวและเสียเวลากะเค้า เค้าก็เสียเวลาเสียใจกะมึง พูดไปเลยตัดปัญหาไม่ต้องยื้อ พูดไห้สุภาพแล้วกัน บอกมีคนที่ชอบอยู่แล้วอะไรก็ได้
กูผู้ชายเวลาจีบหญิงลำบากเพราะไม่รู้มันคิดไง เวลาชอบก็เสือกต้องเล่นตัวต้องไห้ตื๊อ เวลาไม่ชอบโดนตื๊อแม่งก็มาด่าลับหลังอีก สรุปกูจะไปตรัสรู้มึงได้ไงวะว่าชอบไม่ชอบ อยากไห้ตื๊อรึเปล่า ไม่ไช่พอไม่ตื๊อกูเหี้ยไม่มีความอดทน พอกูตื๊อกูเหี้ยก่อความลำคาญอีก ชอบไม่ชอบก็แสดงออกบอกมาตรงๆเลยจะดีมาก
กูทำงานแล้วเพื่อนร่วมงานไม่ให้ความร่วมมือทีนี้กูเลยไปแจ้งปัญหากับหัวหน้างาน แล้วหัวหน้างานคุยยังไงไม่รู้เกลียดกูทั้งแผนก มีเหน็บ มีกัด มีแซะ คือมันมีปัญหางานอ่ะแล้วจะให้กูทำยังไงวะ กูก็กดดันนิดๆนะ แต่กูขำว่าความคิดแม่งเด็กชิบหาย แจ้งปัญหาถึงคนๆเดียวแต่แม่งรวมเป็นกรุ้ป
คิดยังไงวะโมง ถ้าญาติจะฝากงานราชการ งานนั่งคอมทั้งๆที่กุไม่ได้อยากที่จะทำเลย ตัวกุช่วยทางบ้านค้าขาย มันก็สุขใจของกุอยู่แล้ว แต่ดูเหมือนทางบ้านบางคนมองกุว่าเป็นคนไม่มีอนาคตเลยคิดที่จะทำกับกุแบบนี้ ควรทำไงดีวะ กุควรขยับไปทางไหนดีเพื่อให้ที่บ้านเลิกบังคับจิตใจกะกุสักที?
เขาคงคิดว่ามันไม่มีอนาคต ถ้าสักวันนึงต้องดูแลงานเองคนเดียวเต็มตัวจะอยู่ได้ไหม เดี๋ยวนี้ธุรกิจมันก็ยากขึ้นเรื่อยๆ เลยอยากให้มีความมั่นคงมากกว่านี้มั้ง ถ้ามึงคิดว่าหลังจากนี้ตัวเองเอาอยู่ แนวโน้มธุรกิจโอเค ก็บอกที่บ้านไปว่ามึงคิดว่างี้
จริงๆ แล้วมันก็ไม่มีอะไรปลอดภัยแน่นอนขนาดนั้นหรอกมั้ยวะ กูยังไม่รู้จะเอาไงกับตัวเองเลยเพราะกูไม่มั่นใจ มึงดูมีความมั่นใจนะ สู้ๆ ว่ะเพื่อน
กูโคตรเบื่อบริษัทที่ทำอยู่ตอนนี้ ผจก แม่งก็เหมือนอยู่ทุ่งลาเวนเดอร์ บอกบริษัทเรารักกันเหมือนพี่น้อง พี่น้องห่าไรแทงกันยับแบบนับแผลไม่ได้ งถ้ามึงเคยอยู่เงียบๆแล้วอยู่ๆมันนึงมึงมีปากมีเสียงขึ้นมามึงคือเหี้ย เล่นพรรคเล่นพวก ทำจนเด็กใหม่อยู่ไม่ได้ออกกันไปหลายคน กูนี่อาศัยไม่ยุ่งกับใครอยู่มาได้เกือบสองปี ยังไม่วายโดนกระแนะกระแหน งงในงงว่ากูไปทำไรให้ รำคาญฉิบหาย ติดตรงงานหายากสัส ไม่งั้นกูออกแล้ว ได้แต่อดทน โว้ยยยยยย สังคมเหี้ยเข้าขั้นติดลบมากๆ ทุกวันนี้ไม่อยากจะคุยกะใคร หน้ายังไม่อยากจะมอง กูขยะแขยงวะ ต่อหน้าอย่างลับหลังอย่าง //ขอบคุณพื้นที่ระบาย TT
>>304 ลองเผชิญหน้าพูดกันไปเลย แบบสุภาพ อาศัยทำตัวให้น่าเอ็นดู พี่คะหนูว่าแบบนี้มากไปหน่อยหนูเริ่มรู้สึกอึดอัดอะไรก็ว่าไป ถ้าเขายังดื้อไม่เปลี่ยนพฤติกรรม ก็คงต้องไม้แข็งขึ้นมาหน่อย เอาเรื่องนี้ไปปรึกษาฝ่ายบุคคลได้นะ
>>308 แปลว่าที่บ้านมองว่ากิจการที่บ้านไม่มั่นคงขนาดจะมาฝากชีวิตลูกไว้ได้ กลัวลูกจะยืนด้วยลำแข้งตัวเองไม่ได้ ถ้าเขาตายไปละจะลำบาก กุว่า มึงไปหางานอื่นทำเองเถอะ เขาจะไม่มาบังคับอะไรมึงหรอกถ้ามึงชัดเจนกับเส้นทางชีวิตตัวเองน่ะ โตๆ กันแล้ว
พรุ่งนี้วันจันทร์อีกละ OTL
มีใครเป็น underachiever แถวนี้มั้ยวะ ทำไงให้รู้สึกอยากก้าวหน้าดี
เพื่อนโม่งช่วยหน่อย พอดีกูใช้ KTC
ปกติถ้ากดเงินสดหรือใช้ จะเจอ interest + Usage ใช่มั้ย แล้วช่วงหลังๆกูไม่ได้กดเงินสดเลยคืนอย่างเดี่ยว อยู่ๆ interest + Usage มันมาได้ไงวะ
เบื่อพี่ที่บริษัทว่ะอีสัส ประสาทจะกิน
กูโดนทั้งแผนกอคติกับกูเหน็บกูอ้อมๆกูไม่ไหวแล้ว กูร้องไห้มาสองวันแล้ว กูไปทำไรให้วะแม่งเอ้ยยยยยยยยยยย เหี้ยยยยยยยย
ถามโม่งซาลารี่แมนหน่อย ค่าที่พักกูคิดเป็น 20% ของเงินเดือน (เฉพาะค่าห้องอย่างเดียวไม่รวมน้ำ ไฟ) อย่างนี้ถือว่าแพงไปไหมวะ
วันนี้มีเลี้ยงที่บ.กูย้ายออฟฟิศใหม่ จากสีลมไปตึกใหม่ใจกลางเมือง ไฮโซกว่าเดิม ดีกว่าเดิม กว้างกว่าเดิม ย้ายไปกันหมดยกเว้นแผนกกูที่ถูกทิ้งไว้ 13 คน +1 คนที่จะเข้าใหม่เดือนหน้า
ไปวันนี้รู้สึกถึงความเหลื่อมล้ำมากๆ เหมือนบริษัทเขาไม่ต้องการแผนกกูอ่ะ ไอ้สัส ที่เฮงซวยกว่าคือคนที่เป็นหัวหน้าแผนกเสือกย้ายไปตึกใหม่ด้วย แต่ทิ้งลูกน้องไว้ที่เก่า ตอนแรกจะย้ายพวกกูลงไปอีกชั้น ซึ่งทั้งชั้นมีแต่แมลงสาบ ห้องน้ำ ที่ซักล้างสกปรกมากๆ มากจนไม่ใช่ที่ๆ คนควรจะอยู่ได้อ่ะ จนกูไปโวยกับเลขา CEO เอารูปไปยัน พาเขาลงไปดู สุดท้ายกลายเป็นว่าเป็นเรื่องเป็นราว เขาเรียกกูกับน้องอีกคนเข้าห้องเย็นไปซักว่าใครเป็นคนบอก อ้างนั่นนี่สารพัด เพราะเขาโดนนายใหญ่ด่ามาอีกที แล้วมาบอกว่าพวกกูไม่เคยบอกว่าไม่อยากอยู่ที่เก่า เอ้า ไอ้เหี้ย ก็มึงไม่เคยถามอ่ะ
เรื่องนี้จบที่ว่าเขาวางแพลนจะเช่าสตูดิโอใหม่อีกที่ อยู่ตรงข้ามกับตึกออฟฟิศใหม่ แต่ต้องรอรีโนเวทอีก 3-4 เดือนถึงจะเสร็จ ย้ำด้วยว่าพวกกูยังไงก็ไม่ได้อยู่ตึกไฮโซ ที่ใหม่คือจะไปอยู่ตรงแถวลานจอดรถอะไรไม่รู้ พอวันนี้กูไปปาร์ตี้ย้ายออฟฟิศนี่กูหน้าโยกมากๆ คือที่ใหม่แม่งกว้างกว่าออฟฟิศเก่าเป็นเท่าตัว เขาเช่าเหมา 1 ชั้นครึ่ง โต๊ะแม่งเหลือเป็นครึ่งร้อยไม่มีคนนั่ง กูแกล้งถามว่าทำไมที่เหลือเยอะจัง ได้คำตอบว่าเผื่ออนาคต เลยยิ้มๆ แล้วพูดกลับไปว่า ก็คืออนาคตของที่นี่ ไม่มีทีมหนูสินะ
เกลียดความตอแหลของหัวหน้า เอาไปพูดกับคนไปทั่วว่าตัวเองไปไฟท์มาถึงจะได้ย้าย ไม่ต้องอยู่กับแมลงสาบ คนไฟท์คือกูนี่ ปากแม่งพูดมาได้ว่าเพื่อน้องๆ พี่ยอมลำบาก ยอมเดินทางไกลหน่อยก็ได้ ลำบากของมึงคือการย้ายไปนั่งเก้าอี้เท่ๆ ที่ตึกไฮโซแล้วทิ้งพวกกูไว้กับความเน่าหนอนเหรอ แม่งเอ๊ย ตอนไอทีย้ายเซิร์ฟเวอร์ ถอดเน็ตไป ไม่เห็นสู้เหี้ยอะไรให้ สุดท้ายพวกกูไม่มีทั้งเน็ต เข้าเว็บหลังบ้านไม่ได้ ทำงานไม่ได้ เจริญล่ะมึง
>>321 บอกไม่ได้เช่นกัน คิดเหมือนอีกโม่งว่าแล้วแต่ใครจะให้ความสำคัญกับอะไร ถ้าไม่เดือดร้อนตัวเองและคนอื่น มีเงินเก็บออม กูถือว่าโอเค โตๆ ทำงานหาเงินเองแล้วต้องมีความสุขกันบ้าง อย่างกูทำรายรับรายจ่ายแบ่งหมวดหมู่ ถ้าไม่นับหมวดพ่อแม่ที่เป็น % มากสุด กูหมดกับเรื่องแดรกว่ะ 555 ค่าหอกู5%ของเงินเดือน แต่ค่าบุฟเฟต์นั้น..... ถ้าเมิงมีความสุขกับการได้พักผ่อนในห้องดีๆ สะดวกสบายหรือใกล้ที่ทำงานมีเวลานอนมากขึ้น มีความสุข ก็ถือว่าคุ้ม
มึง กูอยากบ่น กูเพิ่งจบกำลังหางานอยู่ ไปสมัครที่บริษัทแถวบ้าน เคยฝึกงานที่นี่ด้วย สนิทกับพี่ๆพอสมควร ตอนไปสัมภาษณ์ก็คิดว่าทำได้ดี หัวหน้าที่สัมด้วยก็บอกว่ารอโทรไปเรียกได้เลย ถ้า hr ไม่โทรไป ก็โทรมาตามได้
กูเลยคิดว่าจะทำที่นี่ เพราะใกล้บ้านดี แล้วก็คุ้นเคยกับระบบงานที่นี่ เลยปฏิเสธที่อื่นไปหมดเลย รอที่นี่ที่เดียว แต่ผ่านมาเกือบ 2 อาทิตย์แล้ว ก็ยังไม่โทรมา กูโทรไปตามก็บอกว่าต้องรอให้บริษัทโทรไปเองนะ หมายความว่ากูหมดหวังกับที่นี่แล้วใช่มั้ย เสียดายที่อื่นที่ปฏิเสธไปว่ะ
ปกติเขารอกันกี่สัปดาห์กี่เดือนอ่ะ
ของเราเคยปีนึง เพิ่งโทรมา งานล่ามญี่ปุ่นรพ.น่ะ เขาเหมือนรอให้คนเดิมออกแล้วค่อยรับคนใหม่ประมาณนั้น
ของกูงานแรกรอนานมาก น่าจะเดือนครึ่งได้มั้ง คือไปสัมภาษณ์แล้วเค้าเหมือนจะโอเคกับกู
แต่บอกว่าให้รอเรียกรอบสอง เดือนครึ่งก็โทรมาถามว่าได้งานรึยัง คล้ายๆว่าเค้าจะรับเลย
แต่กระบวนการกว่าจะเรียกมาเซ็นสัญญามันเยอะเลยนาน ขอให้รอไปก่อน ต่อมาอีกครึ่งเดือนนู่นกว่าจะเรียกไปเซ็นสัญญา
เข้ามาแล้วหัวหน้าเลยแอบเล่าให้ฟังว่า ที่บริษัทมีการยุบแผนกแล้ว HR เลยอยากยัดเอาคนที่จะโดนมาให้ออกมาเสียบแทน
แต่ skill มันไม่ตรงสาย แล้ว HR กับหัวหน้าก็เลยต้องต้องเจรจากันเยอะ
ส่วนงานที่สองเร็วมาก คือเป็น outsource ที่บริษัทแม่เค้ารับแทบจะทันที (เพราะกูทำข้อสอบได้ดี ทั้งที่กูรู้สึกว่าแม่งไม่ค่อยตรงกับงาน)
แต่ต้องไปสัมภาษณ์ลูกค้าต่อด้วย สัมภาษณ์ลูกค้าหลายที่เหมือนยึกยักไม่ตอบ คล้ายๆกับเอาชื่อไปดองเผื่อจะเอาแล้วก็เงียบ
ไซต์ลูกค้าที่ได้งานนี่สัมภาษณ์บ่าย ตอนเย็นก็โทรมาบอกว่ารับเลย เหมือนจะรีบกันมาก
รีบชนิดให้ HR บริษัทแม่โทรมาถามว่าเริ่มงานเร็วกว่าที่ตกลงกันได้มั้ย เข้ามาแล้วก็งงๆ เพราะไม่เห็นงานมันจะมีอะไรรีบเลย
เฮ้อ กูตกงานมาเกือบปีแล้ว สัมภาษณ์ที่ไหนก็ไม่ได้ หรือไม่เขาก็ไม่เรียก ประสบการณ์ไม่มี เกรดกูอยู่ที่สองปลายๆ โทอิคแปดร้อย ตอนแรกกูก็เลือกงาน ตอนนี้ขนาดงานธรรมดาอย่างทำร้านคาเฟ่เขายังไม่เรียกกูเลย
ตอนนี้เงินเก็บกูร่อยหรอมาก กลายเป็นคนขาดความมั่นใจ เอาจริงๆ ตอนนี้กูรู้สึกตัวเองห่วย ไม่มีอะไรดีสักอย่างมาก
เฮ้อ กูมาบ่นแค่นี้ละ
กูมีงานแต่เสือกขี้เกียจทำงานว่ะ
สมัยนี้ถ้ามีประสบการณ์แล้วแบบ walk in แม่งโอกาสได้น้อยว่ะเหมือนต้องมีคนฝากเข้าให้ถึงจะได้
ส่วนมากมันไปกดเงินเด็กจบใหม่มากกว่า พวกมีประสบการณ์ไม่ค่อยเก็บไว้แล้ว ตอนนี้กูมีงานทำนะแต่อยู่ ตจว. หางานในสายงานกูในกรุงเทพมาปีกว่าแล้วยังไม่ได้เลย
สายงานกูดันออกแนวๆบ.นึงใช้ไม่เยอะอีกตูล่ะเซ็ง ถามอยู่สายปิโตอีกกำลังขาลงด้วยมีแต่คัดคนออก
กดเงินกูไม่พอไล่กูออกโคตรไว ไม่ผ่านงานค่ะ ห้ะะผลงานกูก็มี วิ่งงานอะไรก็วิ่ง แต่เหตุผลอะไรรู้มั้ยไม่เข้าหาผู้ใหญ่ #ร้องเหี้ยดังมาก
โดนนินทาในที่ทำงานนี่แม่งเรื่องปกติใช่ไหมวะ กูนี่ขนาดวันๆทำงานไม่ได้คุยกับใครยังโดนเอาไปนินทา หาว่ากูนี่ทำอะไรก็ไม่เคยโดน ผจก ด่า เอ๊า อีหง่าวววววว มีไอโง่ตัวไหนอยากโดนด่าวะ เขาไม่ด่ากูก็ความผิดกูงี้ งงใจ ไม่ใช่กูไม่เคยโดนด่า แต่พอโดนด่ากูก็เงียบไง เอาที่เขาด่าไปปรับปรุงตัว ไม่ได้บอกใครว่าโดนด่า หรือเวลากูโดนด่ากูต้องบอกทุกคนวะมันจะได้รู้ว่ากูก็โดนด่าเหมือนพวกมัน ตลกอะ คือไรวะ อิจฉากูเหรอ งี่เง่าฉิบหาย
แล้วยังมีมาพูดด้วยว่าเด็กๆรุ่นกู ที่เป็นเพื่อนกูลาออกกันไปหมดแล้ว อยู่ไม่ทนเลย หื้มม ถ้าไม่ติดว่าแม่งหมาหมู่พวกเยอะกูอยากจะสวนกลับไปว่า เพราะพวกมึงเป็นกันแบบนี้ไงถึงไม่มีใครเขาอยากอยู่
อีพวกแก่กะโหลกกะลา เบื่อแม่งโว้ยยยย
ใครเป็น software engineer ที่ตปท.มั่ง อยากรู้ว่าเงินเดือนของพวกจบใหม่มันเท่าไหร่
พวกมึง กูเพิ่งเรียนจบมาสดๆไม่ถึงอาทิตย์ กูถามหน่อยว่าเวลาหางานนี่มันหาได้จากไหนบ้างอะ ตอนนี้กูยังลองแค่เสิร์ชกูเกิ้ลโง่ๆแบบว่า หางาน********
งานกูแนวๆพวกนิเทศไรงี้อะ วาดรูปประกอบ ตัดต่อภาพ กราฟฟิก อะไรงี้
>>356 รวมๆ แล้วเศรษฐกิจไม่ดี บริษัทเขาก็ต้องจ้างพนักงานในระดับเงินเดือนที่เหมาะสมกับงาน
วุฒิกับใบประกอบก็ส่วนนึง ก็ไปสมัครบ.อื่น บ.นี้ผ่านแล้วก็ผ่านไป ดีไม่ดีเหตุผลที่ให้มาจะจริงรึเปล่าก็ไม่รู้
ยังไงดีนะ คำว่าวุฒิกับใบประกอบทำให้เงินเดือนสูงมันฟังเหมือนข้ออ้างไงไม่รู้ ก็ลองไปหาบริษัทที่ให้เงินเดือนสมน้ำสมเนื้อกับสิ่งที่มีดีกว่า
>>358 พออายุมากแล้วมันน่าหวั่นใจจริงๆ นะ กูเลข 3 กูก็ว่าหางานยากละ จริงๆ มันไม่เชิงว่าหายากหรอก แต่ expectation มันสูงไปตามวัยและประสบการณ์ กูล่ะอยากกลับไปเหมือนสมัย 20 ต้นๆ ทำงานรูทีนงานๆ สบายๆ ไร้ความเครียดชิบหาย ทุกวันนี้งานง่ายๆ ต้องยกให้ลูกน้องทำหมด ส่วนตัวเองต้องทำแต่งานยากๆ งานแก้ปัญหา งานจัดการ งานวางแผนกลยุทธ์ ฮือ ก็เข้าใจว่าเงินเดือนต่างกัน แต่กูว่าส่วนต่างแม่งไม่คุ้มสัดๆ กูยอมได้เงินเดือนเท่าสมัยก่อนแล้วทำงานสบายใจกลับบ้าน 5 โมงนอนหลับสนิทดีกว่า แต่พออายุมาก ใครเค้าก็ไม่เอาเราไปทำงานง่ายๆ แล้ว ต่อให้ยอมรับเงินเดือนเท่ากันก็เถอะ งานง่ายๆ จ้างเด็กวัยใสสบายหูสบายตาปกครองง่ายกว่าเยอะ สังคมมันบีบเราให้ต้องเติบโตไปตามวัยว่ะ กูว่าวัยที่เป็น lower management น่าจะเหนื่อยสุด เป็นวัยครึ่งๆ กลางๆ ที่ทั้งต้องดูแลลูกน้อง ทั้งต้องคอยรองรับ middle / top management แต่เสือกอยู่ระดับต่ำสุดในพวก management ด้วยกัน อำนาจก็ไม่ค่อยจะมีเต็มที่ แต่พอทำอะไรไม่ได้คนก็จะมองว่าก็เป็นตั้ง management level ทำไมจัดการไม่ได้
กูยังอายุ20 ต้นๆนะ แต่สงสัยปัญหาการรับอายุคนทำงานอ่ะแบบทำไมต้องรับไม่เกินเท่านั้น เท่านี้ คนอายุเยอะกว่า ปสก.ก็ต้องเยอะกว่าถูกป่ะทำไมเค้าถึงไม่รับล่ะ
>>361 งานง่ายๆ บางงานไม่จำเป็นต้องใช้ประสบการณ์มากมาย สอนแป๊ปเดียวก็ทำได้ เช่น พวกงานรูทีนทั้งหลาย คนอายุน้อยจ้างถูกกว่า ปกครองง่ายกว่า เรื่องมากน้อยกว่า ย้อมสีง่ายกว่า ส่วนคนอายุมากมีประสบการณ์จะเหมาะกับงาน 2 แบบคืองานระดับ management ที่ต้องใช้ประสบการณ์ในการคิด ตัดสินใจ วางแผน แก้ไขปัญหา กับงานแนว specialist งานยากๆ ที่ไม่ได้สอนกันได้ง่ายๆ ต้องอาศัยความรู้เฉพาะทางและประสบการณ์เช่นกัน
เพราะงั้นคนที่ลำบากสุดคือคนที่อายุมากแล้วแต่เสือกทำงานที่ไม่ใช่แนว specialist ไม่จำเป็นต้องใช้ความรู้ความชำนาญอะไรมากมาย สอนแป๊ปเดียวใครก็ทำได้ และคนที่ไม่อยากและไม่พร้อมจะขึ้นไปอยู่ระดับ management
อีกข้อสำคัญคือเมืองไทยยังมีเรื่องระบบอาวุโส ถ้ารับคนอายุมากๆ มาเป็นลูกน้องมันปกครองลำบาก จะใช้จะสอนอะไรแม่งก็ยาก เรียกใช้เด็กมันง่ายกว่าเยอะ เพราะงั้นงานง่ายๆ งานระดับ beginner มันก็เหมาะกับเด็กอายุน้อยจริงๆ นั่นแหละ ขนาดกูอายุเยอะกูยังไม่เข้าข้างพวกเดียวกันเลย คนพวกนี้เรื่องมาก เพราะอายุเยอะผ่านอะไรมาเยอะยิ่งสะสมความเขี้ยว อีโก้ เห็นคนบ่นกันเยอะเรื่องมีลูกน้องแก่กว่าเนี่ย เป็นกูกูก็ไม่อยากได้เหมือนกัน
อืมม ถ้าอย่างนั้นพวกที่อายุน้อยๆแล้วเป็นเป็ดล่ะดีมั้ย อันนี้อาจจะเป็นคำถามโง่หน่อยๆนะ
แบบทำได้หมดไม่มีจุดเด่นชัดเจนทางสายงานจำเป็นต้องรีบหาจุดเด่นที่ตัวเองถนัดใช่ไหมเพราะถ้าอายุเยอะไปแล้วะลำบากเพราะไม่มีจุดยืนชัดเจนทางสายนั้นๆป่ะ
กูจะทำไงกับชีวิตดีวะตอนนี้อายุใกล้เลขสามแล้ว กูยังไม่เคยทำงานที่ไหนมาก่อนเลย ไม่ว่าจะพาร์ทไทม์หรืองานประจำ คือตอนนี้กูนั่งอยู่บ้านโง่ๆอ่ะมึง ไม่มีประสบการณ์ใดๆทั้งสิ้น กูควรจะสมัครงานแนวไหนดี
>>369 ก็เห็นเปิดสอบบรรจุปกตินี่ ไปเอาข่าวมาจากไหน https://www.xn--12c4cbf7aots1ayx.com/now.php อันนี้เว้บรับสมัครสอบราชการ
ลองเข้าเวปเปิดสอบดูนะ เตรียมตัวอ่านหนังสือ
ชีวิตความเป็นอยู่พนักงานราชการชายแดนใต้เป็นยังไงบ้าง กูวางแผนว่าจะไปสองสามเดือนหน้า //ไม่ใช่คนใต้นะ แต่หน่วยงานน่าสนใจ
กูทำงานพลาดติดๆกันจนเครียดเลยว่ะ คือยอมรับสภาพเลยว่าตัวเองความสามารถไม่ถึง
สงสัยเงินเดือนขึ้นน้อยกว่าเพื่อนที่เข้ามาพร้อมกัน ก็ได้แต่ทำใจยอมรับ
ยังดีกว่าความสัมพันธ์ในที่ทำงานยังดี พวกรุ่นพี่ยังเอ็นดูกู(รู้ว่าโง่เลยทำตัวตามน้ำไม่หือไม่อือ ครับพี่ครับอย่างเดียว)
รู้สึกว่าถึงงานจะไม่ได้เรื่องแต่ถ้าไม่ทำตัวเหี้ยๆในที่ทำงาน มาเช้ากลับทีหลังมันก็พอช่วยได้เหมือนกันแฮะ
พวกมึง ถ้าสมมติมึงเพิ่งเริ่มงานใหม่ แต่คนก่อนหน้านี้ที่ออกไปแม่งเก่งมาก วางระบบทุกอย่างเอง ทำแผนเองจนโครงการประสบความสำเร็จได้ด้วยตัวคนเดียว พวกมึงจะทำยังไงกันวะ คือกูรู้สึกกดดันมากเลยอ่ะ ทุกคนก็พูดว่าเขาเก่งมาก กูรู้ว่ามันหลีกเลี่ยงการเปรียบเทียบอะไรแบบนี้ไม่ได้ ขนาดในในกูยังรุ้สึกเลยว่าไปไม่ถึงจุดที่เค้าอยู่แน่ ๆ แล้วคนอื่นเขาจะคิดยังไงกันวะ เด็กใหม่กากมาก สู้คนเก่าไม่ได้เลย
เหมือนเครียดเรื่องไม่เป็นเรื่องเลยอ่ะมึง
>>379 จริง อย่าเก็บเอามาคิด เขาพูดชมคนเก่าจะด้วยความคิดถึง ต้องการกดดันมึง หรืออะไรก็ตาม แต่คนเก่าก็คือคนเก่า มึงแค่ทำส่วนของตัวเองให้ดีที่สุดก็พอ กูก็เจอเหมือนกัน ขนาดผ่านมาสองปีแล้วก็ยังมีคนพูดชมถึง กูก็แค่ อ๋อ อือ ดีเนอะ เก่งจัง เสียดายไม่ได้อยู่ต่องานกันก่อน อะไรไปตามมารยาท คนเก่งคนเก่าที่เขาออกไปก็ต้องมีเหตผลอะไรบางอย่าง ถ้าอยากได้งานของคนเก่าบริษัทก็ไปตามขอร้องให้เขากลับมาทำเองแล้วกัน (กรณีที่นี่คือเงินไม่ถึงก็รั้งเทพไว้ไม่ได้)
กูกำลังจะไปสัมภาษณ์งาน เป็นงานที่กูอยากได้มากๆ ความจริงเค้าปิดรับไปแล้ว แต่กูโทรไปถามเค้า เค้าบอกให้ลองส่ง cv ไปก่อน ถ้าเข้าตาก็จะเรียกมาสัม แล้วเค้าก็เรียกไปสัมจริงๆ แต่มีคนสมัครเยอะแล้วคนอื่นก็ทำงาน มีประสบการณ์กันหมดแล้ว แต่กูเพิ่งจบใหม่ จะพอมีหวังมั้ย เครียดมากเลย
>>379 กูดีใจนะที่อย่างน้อยมึงยังเก็บมาเครียด แสดงว่ามึงยังมีความใส่ใจและจริงจังในงานอยู่บ้าง เป็นที่ทำงานกูเหรอ ใครจะเก่งใครจะทุ่มเทก็เรื่องของมึงสิ ก็กูจะทำของกูแค่นี้ ก็กูโง่อะ ก็กูขี้เกียจอะ เพราะงั้นกูก็จะทำงานได้ result ออกมาน้อยๆ และกากๆ กินแรงชาวบ้านไปวันๆ แบบนี้แหละ
สำหรับกูนะ ไม่เก่งมันช่วยไม่ได้ แต่ถ้ามีความพยายาม ความตั้งใจ ความขยันมาทดแทน ยังไงก็เอ็นดูว่ะ ไม่ใช่รู้ตัวว่าไม่เก่งเลยไม่เอาเหี้ยอะไรเลย
เบื่อชิบหายยยยประชุมวันเว้นวันเช้ายันเย็น 9โมงยัน5โมงประชุมเสร็จก็สั่งงานเพิ่ม พอไล่เคลียงานได้1วัน วันรุ่งขึ้นแม่งประชุมอีกพร้อมกับงานเพิ่มอีกกอง
กูจะเอาเวลาที่ไปทำงานให้มึงวะควย งานแต่ละอย่างไม่ได้ทำ5-10นาทีเสร็จนะไอ้เหี้ย
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.