เคยเจอโดนรุมแบนทั้งห้อง โดนรังเกียจ เป็นคนร้องไห้ง่ายแต่ตอนนั้นไม่เคยน้ำตาหยดต่อหน้าใคร มากสุดแค่คลอๆ แต่คลอเบ้าทุกวันจริงๆ ตอนนั้นยอมรับว่ามีนิสัยแย่บ้าง แต่หลังจากปรับตัวได้ก็พยายามทำตัวให้ดีขึ้น แต่ก็ยังโดนเกลียดอยู่ จนย้ายโรงเรียน ก็ไม่ได้ทำตัวแตกต่างจากโรงเรียนเก่า แต่มีแต่คนชอบว่ะ.. กูเลยรู้ว่าที่กูโดนเกลียด ไม่ใช่ทั้งหมดที่กูเหี้ย แต่คนอื่นแม่งเหี้ยเอง แล้วก็อุปทานหมู่เกลียดกูกัน อิพวกเหี้ย สมน้ำหน้า ไม่มีคนให้ลอกการบ้านแล้วไง ขอให้ชีวิตมึงเจอเรื่องแบบกูบ้าง จะได้รู้ว่าเจ็บปวดขนาดไหน