Fanboi Channel

เคยมีปัญหาหนักอะไร หรือกำลังมี มาเล่าให้ฟังกันเถิด

เคยโกหกคนในเกมว่าเป็นเด็กผู้ชายแล้วเล่นกับคนในกิลล์คุยแบบผช. คุยสไกด์ก็บอกไปว่าไม่มีตังค์ซื้อไมค์พิมพ์อย่างเดียวผ่านไปสักพักก็ลบกลุ่มในเฟซปลอมลบเพื่อนออกหมด เมื่อเร็วๆนี้โดนแฟนบอกว่าเป็นผญปลอมเป็นผชมาหลอกเต๊าะ แล้วพึ่งเลิกกันไป 4 เดือนที่แล้ว ถือเป็นเรื่องพีคปะวะ

กู>>2 นะ มันอาจไม่หนักสำหรับคนอื่น แต่จนตอนนี้กูยังรู้สึกแย่ในหลายๆความหมาย

>>2 >>3
คงมีการเสียความรู้สึกกันนะ ถ้าเป็นคนที่แคร์ความรู้สึกคนอื่นมากก็คงรู้สึกแย่ได้

>>2 เรื่องโลกออนไลน์นี่กูผ่านมาเยอะ
กูเคยปลอมเป็นผู้ชายในเฟซแล้วไปจีบเพื่อนสนิทตัวเอง เพื่อนก็ชอบกลับ แล้วก็โป๊ะแตก มันร้องไห้หนักมาก มองหน้ากันไม่ติดไปพักใหญ่ๆ

อีกครั้งนึงคือเล่นเกมแล้วทำตัวเป็นผู้ชายเพราะรำคาญคนมาม่อ แล้วเสือกมีหญิงมาชอบ กูก็เลยปล่อยให้เขาชอบไป แต่ปฏิเสธเขาไปว่าเราคิดกับเขาแค่เพื่อนแต่เขาก็ตามเราไปทุกที่ จนถึงจุดนึง ทนต่อไม่ไหว ไม่อยากโกหกต่อ เลยเลิกเล่นเกมดื้อๆเลย ป่านนี้เป็นไงมั่งไม่รู้

>>2 ถ้าคิดจะโกหกตัวตน มึงต้องทำใจตั้งแต่ต้นว่ามันมีระยะที่มึงจะไม่สามารถสนิทกับคนอื่นได้มากกว่านี้ ห้ามเสียใจภายหลัง

ทำไมกูอ่าน >>2 ละงงวะ 555
ของกูมั่ง กูเคยมีปัญหาจนต้องออกจากมหาลัย......แต่ก็แค่นั้นแหละ ชีวิตทุกวันนี้ก็มีสุขดี

เคยเจอโดนรุมแบนทั้งห้อง โดนรังเกียจ เป็นคนร้องไห้ง่ายแต่ตอนนั้นไม่เคยน้ำตาหยดต่อหน้าใคร มากสุดแค่คลอๆ แต่คลอเบ้าทุกวันจริงๆ ตอนนั้นยอมรับว่ามีนิสัยแย่บ้าง แต่หลังจากปรับตัวได้ก็พยายามทำตัวให้ดีขึ้น แต่ก็ยังโดนเกลียดอยู่ จนย้ายโรงเรียน ก็ไม่ได้ทำตัวแตกต่างจากโรงเรียนเก่า แต่มีแต่คนชอบว่ะ.. กูเลยรู้ว่าที่กูโดนเกลียด ไม่ใช่ทั้งหมดที่กูเหี้ย แต่คนอื่นแม่งเหี้ยเอง แล้วก็อุปทานหมู่เกลียดกูกัน อิพวกเหี้ย สมน้ำหน้า ไม่มีคนให้ลอกการบ้านแล้วไง ขอให้ชีวิตมึงเจอเรื่องแบบกูบ้าง จะได้รู้ว่าเจ็บปวดขนาดไหน

เคยนอนอยู่ดีๆแล้วจมูกกับปากไปทับหมอน หายใจไม่ออกเกือบตาย ความรู้สึกตอนนั้นแม่งดิ้นรนมากๆ
เพราะกูตื่นไม่ได้ไม่รู้เป็นไรคงจะเพราะเหนื่อยมาทั้งวัน
ต้องใช้แรงเฮือกสุดท้ายเพื่อขยับหัวสักนิดก็ยังดี พอพ้นขีดอันตราย ตื่นมาอีกที่ทำให้รู้ว่าชีวิตรแม่งมีค่าแค่ไหน

ถูกหาว่าไม่มีความรับผิดชอบเพราะไม่ยอมรายงานคนอื่นว่าจะไปไหนหรือทำไรอยู่ ทั้งๆที่กูรับผิดชอบชีวิตตัวเองได้ดีไม่เคยสร้างปัญหา แต่แค่กูต้แงการพื้นที่ส่วนตัว ไม่อยากมาเที่ยวรายงานคนอื่นว่าจะไปไหนทำไรบ้างเหมือนนักโทษ ก็กลายเป็นเป็นคนเหี้ยละ

นี่มันมู้ที่โคตรต้องการมานานอห. นี่เครียดเรื่องเรียนกับเรื่องการบ้านมากกกกกสอบทีไรรู้สึกที่เรียนมาไร้ค่าสัสๆ เวลาอยู่กับเพื่อนพวกมันจะคุยกันว่าทุกอย่างไปได้ด้วยดีคะแนนสอบเริ่ดการบ้านง่ายแต่กับตัวเองคือแม่งรู้สึกไม่โอเคพอบอกว่าไม่โอเคแม่งยากรับไม่ไหวเพื่อนจะบอกตอแหล เอ๊าอีห่าก็กูทำไม่ด๊ายยยยย กูเรียนจนกูท้ออ่ะเลิกเรียนบ่าย2ครึ่งเกือบทุกวันเหมือนจะดีแต่กูต้องเรียนพิเศษยัน2ทุ่มช่วงสอบกูมีเรียนต่ออีกจน4ทุ่มเงี้ยกว่าจะทำการบ้านกว่าจะนอนกูโต้รุ่งจนเป็นเรื่องปกติ แต่เวลาสอบกูจะไม่รู้เรื่องไรเลยที่เรียนมาแม่งโคตรไร้ประโยชน์ การบ้านแม่งก็เยอะชิบหายครูก็งี่เง่าง้องแง้งเอาแต่ใจจนไม่ดูเด็กสั่งการบ้านสั่งภาระงานซ้ำๆซากๆทุกวิชาทุกวัน กูนอนตีสามเกือบทุกวันเพราะนั่งทำการบ้าน ปัญหาแต่ละวันกูยังไม่พอกูมีปัญหาเรื่องเกรดกับทางบ้านอีก เกรดกูมัน3กว่าๆก็ไม่ได้ดีแต่ก็ไม่น่าเกลียดขนาดนั้นแต่ที่บ้านกูบอกว่ากูห่วยกูไม่ได้เรื่องแบบนี้จะได้ต่อม.4ได้ไหมมหาลัยอย่าหวังบลาๆๆแบะๆๆ ช่วงนี้กูเครียดมากกลัวแม่งทุกอย่างกูกดดันจนอไม่อยากอยู่ตรงนี้อยากหายตัวไปไกลๆกูท้อมากกูเหนื่อยมาก แต่กูทำไรได้นอกจากทนอย่างเดียวTT