มึงต้องเปลี่ยนความคิดว่ะ การที่มึงดูแลตัวเอง คือเพื่อนตัวเอง ไม่ใช่เพื่อคนอื่น
ถึงมึงนกแต่มึงก็ได้กำไรจากการที่ดูดีขึ้น กูก็คิดงี้นะ แม้ตอนนี้จะเจ็บชิบหายจากการอกหักครั้งก่อนแต่อย่างน้อยกูก็รักตัวเองตอนนี้มากขึ้นกว่าตอนอกหักแรกๆเยอะ
Last posted
Total of 1000 posts
มึงต้องเปลี่ยนความคิดว่ะ การที่มึงดูแลตัวเอง คือเพื่อนตัวเอง ไม่ใช่เพื่อคนอื่น
ถึงมึงนกแต่มึงก็ได้กำไรจากการที่ดูดีขึ้น กูก็คิดงี้นะ แม้ตอนนี้จะเจ็บชิบหายจากการอกหักครั้งก่อนแต่อย่างน้อยกูก็รักตัวเองตอนนี้มากขึ้นกว่าตอนอกหักแรกๆเยอะ
สมัยนี้เขาค้องมีเงินก่อน แล้วถึงมาคุยเรื่องทำตัวดีไหม ถ้ามึงดีแค่ไหนแต่ไม่มีตังค์เขาไม่แลเมิงหรอก
เรื่องเงินเรื่องใหญ่เหมือนกันเฟ้ย เพื่อนกูเจอเกาะแดกแล้วเข็ดเลย นางบอกขั้นต่ำต้องไม่เดือดร้อนเงินทองกูถ้าคิดจะคบกัน
เงินมันเป็นปัจจัยที่มึงต้องมีระดับที่ไม่ฉุดอีกฝั่งให้ตกต่ำลงไปอะ ไม่ต้องรวยล้นฟ้าก็ได้ แต่ยุคนี้ใครมันจะมากัดก้อนเกลือกินด้วยวะ
ถ้าจนเพราะมีเหตุจำเป็นก็ว่าไป แต่ถ้าจนเพราะใช้เงินไม่เป็น เค้ากลัวเกาะแดกกันอะ
กูนี่ไม่ชอบเลยไอพวกผญที่แชร์ "วันเกิดปีนี้ไม่ขอไรมาก ขอแค่แบงค์เทาๆก็พอ"
คือเหี้ยไรวะ นี่มึงเป็นแฟนหรือกะหรี่สัส
(กูหมายถึงผญบางคนนะ ไม่ได้เหมารวม)
ผู้ชายนี่เข้าใจยากเนอะ ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองอีกแล้ว
........ทักเขาไปตั้งแต่วันเสาร์ด้วยความเป็นห่วง
บัดนี้ก็ยังไม่อ่านไม่ตอบเลย ; w;
ก่อนหน้านี้ยังอ่านบ้างตอบบ้าง 55555 บ้าง
นี่กูกลายเป็นหมาหัวเน่า 100% แล้วเหรอวะเนี่ย
โม่ง กูรู้สึกสับสนว่ะ
กูรู้ตัวว่าเป็นโลกส่วนตัวสูง (มาก) กูรู้สึกว่า กูอยู่คนเดียวได้โดยที่ไม่ต้องมีแฟน หรือมีครอบครัว มีลูก มีหลาน
กูเคยมีแฟนมา 2คน คนแรกคบกันได้ไม่ถึงสองสัปดาห์ ก็เลิกกัน เพราะแม่งผู้ชายเลว คิดถึงแฟนเก่า แต่อยากคบกับกูต่อ กูเลยเทไป พอมาคบคนที่สอง กูก็รู้สึกว่าเค้าเข้ามาจุ้นจ้านกับชีวิตส่วนตัวของกูมากจนเกินไป กูเลยเทไปอีกคน
หลังจากนั้น ก็มีคนมาจีบอยู่เรื่อย เวลาคุย กูก็คุยเป็นคนๆไป ไม่เคยคุยหลายคนพร้อมกัน มีอยู่สองคนที่กูคุยด้วยนานอยู่เป็นครึ่งปีได้ แต่สุดท้ายกูก็เทไปแม่งทั้งคู่อีก คนแรกแม่งก้าวก่ายความชอบกูมากจนเกินไปจนกูทนไม่ไหว กูไม่เคยไปก้าวก่ายเรื่องงานอดิเรกของมันเลย ส่วนคนที่สอง เป็นคนที่ทำงานเดียวกับกู แต่แม่งหื่นจัดเกินไป จนกูไม่โอเค กูรู้สึกเหมือนคุยกับคนโรคจิตยังไงก็ไม่รู้ กูเลยเทไม่เอาแล้ว
หลังจากนั้น กูก็ไม่เคยคุยกับใคร (และไม่มีใครมาคุยกับกูด้วย) กุรู้สึกโอเคนะกับการใช้ชีวิตแบบนี้ แต่บางครั้งกูก็รู้สึกว่ากูอยากมีความรัก อยากมีแฟน อยากแต่งงาน จนกูสับสนว่ะว่ากูรู้สึกยังไงกันแน่
แต่กูก็คิดเอาไว้ด้วย ถ้ากูจะมีแฟน กูไม่อยากได้คนในที่ทำงานเดียวกัน กูรู้สึกว่าถ้าจบไม่สวย แม่งก็เข้าหน้าไม่ติด ทำงานกันลำบากอีก แต่ด้วยไลฟ์สไตล์ของกู เลิกงานกลับบ้าน เสาร์-อาทิตย์อยู่บ้าน ไม่อยู่บ้านก็เดินห้างกับที่บ้าน เพราะงั้นกูก็ได้แต่คิดว่า แล้วกูจะไปหาใครจากที่ไหนได้อีกล่ะวะ
เวลาไปงานเลี้ยงรวมญาติที ก็ชอบเข้ามาถามกูกันอยู่ได้ว่า มีแฟนยัง ทำไมยังไม่มี ญาติชอบบ่นว่าต้องแต่งงาน ต้องมีคู่ แต่ด้วยนิสัยของกู กูรู้ตัวเลยว่าเข้ากับคนอื่นยากมาก ชีวิตแทบไม่ได้อยู่กับโลกภายนอก ทำงานกลับบ้าน วนเวียนแบบนี้ แล้วกูจะไปเจอใครที่ไหนได้ เพื่อนฝูงกูก็มีแต่เพศเดียวกันอีก แถมกูเป็นคนมีเพื่อนน้อย ยิ่งไม่แย่เข้าไปใหญ่อีกเหรอวะ
>>911 มึงเป็นฝาแฝดกูใช่ไหม ทุกวันนี้โสดเลี้ยงหมามีความสุขดี พ่อแม่ปลงไปแล้วแต่กูมีเพื่อนสาวโสดอยู่บนคานเยอะนะ กูโลกส่วนตัวสูงแค่ไหน... ห้องนอนพ่อแม่ห้ามเข้า ใครเข้ามากูโกรธ เวลากูจะออกจากบ้านห้ามถามว่าไปไหน อยากบอกบอกเอง เที่ยวเมืองนอหกินบุเฟ่ชาบูปิ้งย่างคนเดียวได้ชิวๆ กูมีเพื่อนแบบยกเลิกงานแต่งเพราะทำใจไม่ได้ที่ต้องนอนห้องเดียวกับใคร มีเพื่อนที่แฟนบอกว่าคิดถึงไม่เจอหน้ายอนไม่หลับมันด่ากลับว่าไม่ชอบชีวิตคนสองคนไม่ควรผูกติดกันขนาดนั้น ดังนั้นมึงไม่แปลกหรอก
>>911 >>912 เราคงเป็นแฝดสามที่จากกันมานาน
พ่อแม่กูบอกดูไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็มีคนที่ชอบและอยากแต่งงานอีก (ว่าง่ายก็เหมือนอยากให้กูมีแฟนแต่งงานมีลูก)
แต่กูไม่เอาอะ กูรับไม่ได้กับนิสัยบางคน (กูเรื่องมากด้วย กูรู้ กูเลยไม่อยากให้ใครมาทนนิสัยกู) และกูเป็นคนที่จริงจังกับชีวิตพวกนี้มากๆ และกูก็กลัวการแต่งงาน(คนเยอะๆ กูไม่ชอบ กูหายใจไม่ออก) ไม่อยากมีลูก (ขนาดกูยังเอาแต่ใจ สร้างปัญหา ถ้ากูมีลูกกูไม่ฆ่าแม่งทิ้งเลยเหรอวะ...)
ทุกวันนี้ก็ยังใช้ชีวิตคนโสดได้แบบชิวๆ
>>912 >>913 กูดีใจที่มีคนแบบกูเป็นเพื่อน กูเจอแฝดที่พลัดพรากแล้ว
คือกูมีความรู้สึกว่า กูสามารถอยู่คนเดียวได้โดยไม่ต้องพึ่งพาผู้ชาย กูซ่อมปะปา เปลี่ยนไฟ ต่อสายไฟ ทำพวกนี้เองได้หมด จนกูมีความรู้สึกว่า แล้วกูจะแต่งงานเอาผู้ชายมาอีกทำไม แต่ที่บ้านกูก็บอกว่าต้องแต่ง ต้องหาคู่ ห้ามโสด ห้ามขึ้นคาน แล้วด้วยไลฟ์สไตล์คนแบบกู กูจะไปเอาคนมาแต่งด้วยจากไหนวะ ที่บ้านก็ชอบบอกว่า กูไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่ทำไมไม่มีใครเอากู กูก็ได้แต่กลอกตา มองบนไปเรื่อย
แต่ไม่รู้ดิ บางครั้ง บางอารมณ์กูก็รู้สึกอยากมีแฟน อยากมีคนคอยมาฟังกูบ่น มาปลอบกูบ้างงี้ กูรู้สเปคตัวเองด้วยนะว่าอยากได้ผู้ชายแบบไหน แต่สเปคก็คงสูงเกินไปอีก เพราะงั้นกูเลือกที่จะอยู่อย่างโสดๆแบบนี้ดีกว่า 30ขึ้นคานแล้วจะทำไม ใครแคร์ กุไม่แคร์ ทำไมกูต้องแคร์คนอื่นด้วย แต่กูก็ไม่เคยคิดที่จะอยากมีลูกนะ กูเกลียดเด็ก แล้วกูเห็นสังคมปัจจุบันนี้ดูโหดร้ายมาก
ไอเหี้ย แฝดเยอะจังวะ ไปตั้งแก๊งแฝดหกแบบโอโซมัตสึเลยไหม 5555555555
กุเคียด หาแฟนกันยังไง ทำไมเหมือนเป็นเรื่องง่าย นี่ไม่เคยมีเลย ทั้งๆที่หน้าตาก็ไม่แย่ นิสัยก็ไม่แย่ ทุกคนก็ดูงงและตกใจที่รู้ว่ากูไม่มีแฟน ง๊ง งง ทำไงให้มีแฟน แล้วยิ่งตอนนี้ผ่านช่วงรับน้อง(กูอยู่ปีหนึ่ง) เหมือนก็ยิ่งหายากขึ้น
มึง กูเป็นคนที่รู้สึกว่าอารมณ์รุนแรงว่ะ (แต่ไม่แสดงออก พยายามคุมๆ มัน) คือ กูแบบ ถ้ากูรักใครแล้วกูจะทุ่มทุกอย่างให้จนน่ากลัว แล้วแบบ จิตนาการแต่ละอย่างนี่กูแทบก้มกราบตัวเอง...เหมือนพวกโรคจิตดีๆ อะ แล้วแบบ ถ้าไม่ได้รู้เรื่องใดเรื่องนึงของเขา (เช่น เขาบอกคนอื่นว่าทำงานนี้แล้วกูไม่ได้รู้กูจะรู้สึกอยากฆ่าไอคนได้ยิน อยากจำกัดคนที่อยู่ข้มันให้พ้นๆ อย่างบอกไม่ถูก) ซึ่งมันรำคาญใจกูมาก กูยังอยากรักเขา แต่ไม่ใช่รักที่รุนแรงเหี้ยๆ ขนาดนี้...ทำไงดีวะ แล้วมีอาการมาประมาณ 2 - 3 ปี (รุนแรงตอนปีที่ 2...)
กูก็เคยมีแฟนนะแต่กูตายด้านชิบหาย แบบรักนะแต่ไม่หึงหวงไรปานนั้น (เลิกกันเพราะแม่งติดเกม แล้วกูก็บอกเลิกเองด้วย) แต่ทำไมพอมาแอบชอบคนนี้อาการแม่งรุนแรงจังวะ งงใจ
>>923 คล้ายๆกูมั้ง ถ้ากูรู้ว่าเขาชอบอันนี้นะ แทบจะหามาถวายให้ทุกอย่างทุกเวลาที่มีโอกาส
รู้จักบ้านก็อยากไปหาถึงบ้าน อยากไปส่ง ถ้าเขาไม่ตอบแชทก็อยากไปถึงหน้าบ้าน......สตอกเกอร์เหี้ยๆกูนี่
(แต่ก็ยังรู้ตัวนะ เลยไม่ได้ทำที่ว่ามา...)
ตอนที่รู้ว่าเขาตกลงคบกับคนอื่น กูก็แบบ.......อยากฆ่าไอ้ตัวผู้ตัวนั้นชิบหาย เจอหน้าแม่งแล้วก็แบบ อารมณ์อยากเอามีดปาดคอมันลอยขึ้นมาเลย
ทำไมคนคิดว่าเข้ากิจกรรมแล้วจะได้เส้นวะ รุ่นพี่กุยังตกมาเรียนกับกุอยุ่เนี่ย พวกบ้ากิจกรรมทั้งนั้น พวกไม่เอาตอนนี้ทำstartupไปแล้ว ไม่มีเวลามาเล่นกิจกรรมเด็กทำกันหรอก
>>926 คนกิจกรรมต้องเป็นแบบรุ่นพี่มึง? มันแล้วแต่คนเนาะลูก
ว่าจะใช้โอกาสให้เป็นประโยชน์ไหม เราสามารถเรียนรู้อะไรจากโอกาสที่เราได้พบปะผู้คนหลากหลาย เช่นฝึกการเข้าหรือปรับตัวกับสังคมใหม่ๆ ถ้าอย่างรุ่นพี่มึงก็คงคิดเล่นไปวันๆน่ะแหละ มึงก็คงจะเรียนเยอะจนลืมไปว่ายังมีคนอีกหลายคนที่ไม่ได้เป็นแบบรุ่นพี่มึง
หวัดดี พอดีมีเรื่องจะปรึกษาน่ะ คือค่อนข้างจะเป็นรักสามเศร้าหน่อยๆ คือกุชอบคนๆนึงมานานมาก (ขอเรียกคนนี้ว่า A แล้วกัน) คือตอนที่กุชอบ A ช่วงแรกๆเลยพยายามเข้าหาแบบเพื่อน ไปๆมาก็กลายเป็นเฟรนด์โซนน่ะแหละ จนวันนึงกุทนไม่ไหวเลยสารภาพรักไป แต่เขาก็บอกว่าคิดกับกุแค่เพื่อนจริงๆ กุก็โอเค เขาก็เป็นเพื่อนกับกุต่อเรื่อยมา แต่กุเองก็ยังรักเขาอยู่แหละ แต่ก็พยายามไม่ไปทำให้เขารู้สึกไม่ดีหรือจีบแรงๆเกินเพื่อน
แล้ววันนึงก็มีตัวละครใหม่โผล่มา คือ B
มีช่วงนึงที่ต้องทำให้พบเจอกันหลายๆครั้งทำให้กุสนิทกับ B มากๆช่วงนึง และนั้นก็ทำให้ B ได้เจอกับ A ไปในตัว
B เองก็รู้มาบ้างว่ากุยังชอบ A อยู่เหมือนกัน ก็คอยมาหลอกถามไถ่ข้อมูลของ A กับกุบ่อยๆ เพราะกุสนิทกับ A ระดับนึง (ก็เพราะมารู้ตัวทีหลังนั่นแหละว่าโดนหลอกถามเยอะอยู่นะ 555)
พอกุสงสัยว่า B จะชอบ A รึเปล่าเลยถามไปตรงๆ แต่ B ก็บอกว่าเปล่า ไม่ได้คิดอะไร กุเลยเชื่อ
พอผ่านไปสักพัก B กับ A ก็เริ่มไปไหนมาไหนไม่ชวนกุ คือแอบไปกันสองคน จนกุเริ่มสงสัยละ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ก็คิดแค่ว่าเขาคงไม่อยากให้เราไปด้วย และแล้ว....B กับ A ก็คบกัน ซึ่งยอมรับว่าตอนแรกก็งงๆ ช๊อคๆปนนอยด์ๆว่าทำไมแฟน A ถึงเป็น B ที่ตอนแรกบอกว่าไม่ได้คิดอะไร คือกุไม่ได้โกรธที่เขาคบกัน แต่กุโกรธที่ตอนนั้นทำไม B โกหก (เพราะมารู้ทีหลังว่า B แอบชอบ A ก่อนจะเข้ามาสนิทกันสามคนอีก เลยเข้าทางกุเพื่อตีสนิทกับ A)
.
แล้วตอนนี้ B ก็เหมือนจะพยายามเป่าหู A ว่าอย่ามายุ่งกับกุ อารมณ์แบบคงไม่อยากให้กูที่เป็นคนที่เคยแอบรัก A มาจุ้นจ้านรอบๆตัว B คงหวงของมาก โดยไม่นึกถึงใจกุเลยว่ากุเองก็ยังอยากเป็นเพื่อนกันสามคนเหมือนกันนะ กุโคตรเสียดายมิตรภาพที่ผ่านมาเลย กุพยายามทำตัวให้ปกติที่สุด พยายามเข้าหา A แบบปกติไม่ให้เกินหน้าเกินตา B ตลอด แต่ B ก็เหมือนจะบอกให้ A ถอยห่างกุทุกครั้ง จนกุรู้สึกโคตรเหงาเลย น้อยใจ A ด้วยนิดๆ แต่ก็เข้าใจว่าคงไม่อยากให้แฟนเสียใจที่ยังมาาสนิทกับกุที่ไม่ได้เป็นอะไรดกัน คือกุแคร์ A มากจนไม่อยากให้เรื่องนี้ทำให้เราตัดขาดกันเว้ย
ส่วน B กุก็ไม่รู้ว่ายังมองกุเป็นเพื่อนอยู่มั้ย หรือมองกุเป็นแค่อดีตคนที่แอบรัก A ที่อยู่ไปก็รำคาญสายตางี้??
.
เพื่อนโม่งกุควรจะเอายังไงกับชีวิตดี ยอมรับว่าตอนนี้กุเหงามากที่ต้องถอยออกมาในจุดที่กุเคยยืน กุลองไปหาเพื่อนกลุ่มใหม่ๆแล้วแต่ก็ไม่สนุกเท่าตอนที่อยู่กับ A ว่ะ
>>929 อีบีแม่งเหี้ยอ่ะมึง ในสายตากูนะ มันจงใจใช้มึงตั้งแต่แรกอยู่แล้ว มึงไม่ต้องเก็บมันไว้หรอก เก็บไปมันก็แทงข้างหลังมึงอยู่ดี
ส่วนเอน่ะ กูไม่รู้ว่ามันเป็นคนหูเบารึเปล่า แต่คนส่วนใหญ่จะเชื่อแฟนมากกว่าเพื่อนอยู่แล้ว มึงก็ห่างๆมาหน่อย แต่อย่าห่างมาก เดี๋ยวจะกลายเป็นขาดกัน มึงทำตัวปกติโนสนโนแคร์เว่ย
แต่ถ้าเอเชื่ออีบีมากกว่า กูว่ามึงเททั้งสองคนไปเหอะ อย่าเสียดายเลย เก็บไว้ก็ทุกข์ใจ ถึงอยู่กับเพื่อนคนอื่นจะไม่สนุก แต่อย่างน้อยมึงก็ไม่ต้องระวังคนแว้งกัด มึงไม่ได้จะเจอคนๆนี้เป็นคนสุดท้ายนะเว่ย
พวกมึง ทำยังไงให้ผู้หญิงเป็นฝ่ายเข้าหาก่อนวะ?
ก่อนอื่นคือกุเป็นโม่งชาย และนิสัยส่วนตัวกุค่อนข้างเป็น perfectionist ที่จะกลัวการที่ตัวเองเสียหน้ามากอ่ะ เพราะงั้นกุจะไม่สามรถเข้าหาคนอื่นก่อนได้เลย เพราะงั้นภายนอกกุน่าจะดูเป็นคนหยิ่ง ไม่แคร์ชาวบ้าน (จริง ๆ คือกลัวทำพลาดจนต้องตึงตลอดเวลา) แต่ปัญหาคือกุอยากมีแฟนน่ะ ที่ผ่านมากุถึงได้พยายามพัฒนาตัวเอง เพื่อให้ฝ่ายหญิงเป็นฝ่ายเข้าหาก่อน เสื้อผ้าหน้าผม ทำจมูก ฟิตหุ่น ศึกษาเรื่องแฟชั่น ทำงานพิเศษหาเงินใช้ อ่านหนังสือเยอะ ๆ หลายแขนง จนตอนนี้กุก็คิดว่าตัวเองดูดีมากในระดับนึงแล้ว (ระดับที่สาวที่เคยเดินสวนกันในมหาลัยซุบซิบกันว่าคนตะกี้ดูดีเนอะ) เรื่องพูดคุย (ถ้ามีคนเข้ามาทักก่อน) ณ ตอนนี้กุคุยได้แทบทุกเรื่อง ข่าวสาร แฟชั่นยันปรัชญา
แต่สุดท้ายแล้วแม่งก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับชีวิตกุอยู่ดีว่ะ ไม่มีใครเข้าหา ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหมือนเดิม(ไม่ใช่ว่ากุเลือก แต่ไม่มีเลยจริง ๆ) จนชักหมดกำลังใจละ กุควรทำยังไงต่อดีวะ?
>>935 กูในฐานะผู้หญิง จะบอกมึงว่า โอกาสถ้าไม่เข้ามา เราก็ต้องเข้าไปหา เข้าไปคว้ามันเอง
ถ้ามัวแต่ยึดติดว่าตัวเองเป็นเพอเฟคชั่นนิส มัวแต่หลงตัวเองหีแตดไรนี่ก็ชักว่าวไปนั่นแหละดีแล้ว
ถ้าอย่างที่มึงโม้มามันจริง มึงก็ทำแม่งได้ทุกอย่างแต่เสือกไม่กล้าจะลอง ไม่กล้าจะเสี่ยง ไม่กล้าที่จะพลาดพลั้ง มึงก็จะไม่ได้เรียนรู้อะไรซักอย่างเลย
รู้แค่ว่าตัวเองแม่งนิยามว่าเป็นนั่นเป็นนี่ คิดว่าตัวเองแม่งเพอเฟคเลิศเลอ ดียังงั้นดียังงี้ ที่แม่งซุบซิบมึง มันอาจจะมองมึงเป็นพวกหลงตัวเองก็ได้
มึงคิดแต่เรื่องตัวเอง กลัวตัวเองจะเสียหน้า แต่ไม่ได้คิดถึงคนอื่น สุดท้ายมึงแค่อยากหาใครสักคนมาอยู่ข้างๆเพราะมึงเหงา แต่มึงไม่ได้ชอบเค้าจริงๆ อยู่คนเดียวไปเหอะแบบนี้ สงสารผู้หญิง
>>937
ขอบคุณมึงมาก กุเข้าใจสิ่งที่มึงบอกนะ แต่
อนึ่ง กุไม่ได้หลงหรือยึดติดว่าตัวเองเป็น perfectionist หรืออะไร กุเกลียดตัวเองที่เป็นแบบนี้จะตายชัก แต่กุไม่สามารถบังคับตัวเองไม่ให้เป็นแบบนี้ได้เว้ย จริงอย่างที่มึงบอกว่าถ้าไม่กล้าพลาดพลั้งกุจะไม่ได้อะไรเลย แต่สำหรับกุแล้ว เพราะกุเคยลองแล้วพลาดกุถึงกลายมาเป็นคนแบบนี้ไง สมัยก่อนกุเคยไปชอบผู้หญิงคนนึง ซึ่งมารู้ทีหลังว่าผู้หญิงคนนั้นแม่งสนิทกับพวกนักเลงในห้อง ผลคือกุกลายเป็นไอโง่ loser โดนแกล้งตลอด 3 ปีเต็ม จนกุต้องดรอปเรียนไปสองปี เพราะงั้นหลายปีที่ผ่านมานี้กุถึงพยายามพัฒนาตัวเองเต็มที่ เพื่อที่จะไม่กลับเป็นแบบนั้นอีก
ใช่ กุคิดแต่เรื่องตัวเอง ที่มึงบอกว่ากุแค่เหงาก็อาจจะจริงก็ได้ แต่ถึงอย่างงั้นกุก็อยากมีคนที่ต้องการตัวกุจริงๆ สักคนอ่ะ และถ้ามีคนแบบนั้นจริง ๆ กุก็อยากทำให้เขามีความสุขเหมือนกัน แบบนี้ยังจัดว่าเห็นแก่ตัวอยู่อีกเหรอวะ?
>>938 รู้สึกชอบใคร สนใจใครก็ลองเข้าไปทักดูสิ ไม่ต้องถึงขั้นรุกจีบเลย แค่ทำความรู้จักในฐานะเพื่อนก่อนก็ได้
ถ้าเจอคนที่ดูดีแถมดูมีจะหยิ่งๆผู้หญิงบางส่วนก็ไม่กล้าเข้าหาหรอกนะ
ลองหากิจกรรมที่ได้เจอคนเยอะๆแล้วตัวเองก็ผ่อนคลายกับมันทำดู ให้คนอื่นได้เห็นว่าเราก็มีอีกด้าน
>>938 สิ่งที่มึงควรเรียนรู้จากปัญหาที่ผ่านมา คือการพร้อมรับมือสถานการณ์แบบนั้นและไหวตัวให้ทัน ไม่เอาตัวเองเข้าไปเต็มตัวให้โดนหลอกแบบเดิม การอยู่ในเซฟโซนของตัวเองแล้วรอให้ใครเข้ามาหาเอง ไม่ใช่การแก้ปัญหา ต่อให้มึงจะเข้าไปหาเองหรือคนอื่นเข้ามา ยังไงมึงก็ต้องเจอเรื่องที่ดีหรือไม่ดีนั่นแหละ การใช้ชีวิตคือการที่จะลองผิดลองถูก พลาดซ้ำแล้วซ้ำอีก เพื่อที่จะได้เรียนรู้ข้อผิดพลาดของตัวเอง
โม่ง กูอยากปรึกษาหน่อย
กูเป็นผู้หญิง วัยทำงานมาหลายปีแล้ว ชีวิตเข้าใกล้เลขสามในอีกไม่กี่ปี กูคิดว่ากูเป็นคนโลกส่วนตัวสูงพอประมาณ เข้ากับคนแปลกหน้ายาก เช้าตื่นมาไปทำงาน เลิกงานกลับบ้าน เสาร์อาทิตย์ถ้าไม่ไปห้างกับครอบครัวก็นอนอืดอยู่บ้าน กูว่ากูโอเคกับชีวิตแบบนี้ อยากทำอะไรก็ทำ แต่บางอารมณ์กูก็อยากมีแฟน อยากมีเพื่อนคุย อยากมีคนให้คำปรึกษา อยากมีคนคอยกอดปลอบ อยากแต่งงาน อยากมีครอบครัว แต่กูก็ไม่เคยได้ไปเจอใครเลยไง ที่ทำงานกูก็ไม่มีสเปคกูอีก เพื่อนฝูงก็น้อยแถมเป็นหญิงล้วน กูเลยคิดว่านี่ต่อไปกูต้องครองคานแน่ๆเลยใช่เปล่าวะ ที่บ้านก็พยายามบอกว่าให้กูหาแฟนอีก แต่กูจะไปหาจากไหน
>>941 สวัสดีค่ะพี่ร่างแยกของกู นึกว่าเจอเรื่องตัวเอง 55555 เคยคิดอยากจะออกจากคอมฟอร์ตโซนนะ แต่มันก็ไม่อยาก จะทำทีไรก็ล้มเลิกก่อนทุกที แต่ตอนนี้กูก็พยายามอยู่
มาปรึกษาตัวเองบ้าง เจอผู้คนนึงในแชท พยายามคุยกับเค้า ชวนคุยอะไรอย่างงี้ แต่แบบเหมือนคุยคนเดียวอ่ะ เค้าก็ตอบตลอดแหละ แต่เค้าเป็นสไตล์คุยไม่เก่งเหมือนกู มันปกติหรือเป็นสัญญานว่ากูจะนกวะ ทุกวันนี้นี่คุยแบบเป็นเพื่อนนะ หรือใครมีเคล็ดลับอะไรให้คุยไม่น่าเบื่อมั่งวะ
กูเคยโพสถามในโม่งเมื่อนานมาแล้ว เรื่องกูไม่แน่ใจตัวเองว่าแอบชอบเพื่อนสนิทของตัวเองอยู่รึเปล่า (เป็นผู้หญิงทั้งคู่)
ตอนนั้นกูคิดว่ากูได้คำตอบแล้วว่ากูแค่ติดเพื่อนมากไปหน่อย แต่พอมาตอนนี้กูกลับมาไม่แน่ใจตัวเองอีกแล้วว่ะ
คือมันมีหลายเรื่องที่ทำให้กูคิดว่าตัวกูตอนนี้อาจจะไปหลงมันขึ้นมาจริงๆแล้ว
- เมื่ออาทิตย์ก่อนเพิ่งนัดกินข้าวกันไป เวลากินข้าวแล้วมองหน้านางนี่เป็นครั้งแรกเลยที่รู้สึกว่าอีนี่น่ารักแบบมองแล้วอยากมองต่อไปเรื่อยๆ
ซึ่งที่ผ่านมาคือกูมีอาการนี้เฉพาะกับคนที่ชอบ กับเพื่อนที่สวยๆถึงจะมองบ้างแต่มันไม่ใช่อาการอยากมองไปเรื่อยๆแบบนี้
- แล้วช่วงหลังๆมันมีการ์ตูน yuri one-shot เรื่องนึงที่กูเอามาอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีก คือมันก็น่ารักดีนะ แต่เนื้อเรื่องไม่ได้พิเศษอะไรขนาดนั้น
มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับคู่เพื่อนสนิทที่คนนึงเป็นเด็กเรียน ส่วนอีกคนเป็นแกลที่ไม่ได้แรงมาก ไปกินขนมกันหลังเลิกเรียนแบบมุ้งมิ้งเกินเพื่อน
กูเพิ่งเข้าใจตัวเองว่ากูอ่านเรื่องนี้อ่านเพื่อ self-insert ตัวเองเป็นนางเอกเพราะออกนิสัยออกเด็กเรียนเหมือนกัน
ส่วนเพื่อนกูก็คล้ายตัวละครเพื่อนนางเอกตรงที่ออกเปรี้ยวๆหน่อย คือกูรู้ว่าแม่งฟังดูบ้ามาก แต่นี่คือสิ่งที่กูคิดตอนอ่านจริงๆ
- กูฝันว่ากูบอกรักมัน ซึ่งกูว่าถ้ากูไม่คิดอะไรคงไม่มาฝันอะไรแบบนี้
กูท่าจะอาการหนักแล้วแฮะ
อกหักจากสาวมา พอรู้ว่านางมีคนคุยด้วยแล้ว กูนี่ไม่อยากเปิดหน้า feed เฟซบุคเลยว่ะ ไม่อยากเห็นอะไรบาดตาบาดใจ
แต่ก็ไม่อยากอันฟอลเขาด้วยว่ะ ด้วยความคิดถึง เป็นห่วง หรือห่าอะไรก็ไม่รู้.......แต่ยังทำใจไม่ได้เลย
>>949 กูคิดว่าคงไม่พูดออกไปนะ อีกฝ่ายมีแฟน (ผู้ชาย) แล้ว และกูมั่นใจว่ามันไม่ได้เป็นไบ ยังไงก็อด
อีกอย่างเป็นเพื่อนสนิทไม่กี่คนของกูด้วย กูไม่อยากให้ความเป็นเพื่อนที่มีมานานมันต้องมาพังเพราะอะไรแบบนี้น่ะ
กูคิดว่ากูน่าจะสามารถเป็นเพื่อนกับมันต่อไปได้โดยไม่ต้องฝืนหรือรู้สึกอึดอัดอยู่ในใจได้อยู่นะ (มั้ง)
แอบชอบเพื่อนตัวเอง กุควรทำไงดีวะ
อยากรู้ว่าเขาคิดไงแต่ไม่กล้าบอกอ่ะ กลัวเสียเพื่อนสัสๆ มีวิธีสังเกตมั้ยว่าเขาคิดอะไรเกินกว่าเพื่อนรึป่าว
บริษัจัดหาคู่ที่ไหนแจ่มสุด
มันมีคนที่แอบชอบคนอื่นแบบมาก ๆทั้งๆที่ไม่เคยคุยไม่สนิทกับเขาเลยจริงเหรอวะ มีคนมาชอบกูแล้วกูอึดอัดมาก ดูเขาชอบมาก แต่เขาไม่รุ้จักกูซะหน่อย เอาอะไรมาชอบวะ แล้วจะบอกไม่ยังไงให้ดูซอฟต์ ฟ ดีอะ
>>960 มันมี และกูเคยโดน(แต่อันนี้เคยสนิทแล้วห่างไปแบบนานมาก กลับมาอีกทีแม่งสารภาพรัก เหวอเลยกู) คือ ถ้าหากมันไม่คุกคามไรมาก บอกดีๆ แบบว่า "เรายังรู้จักกันไม่มากเลยนะ ขอโทษที่ตอบรับความรู้สึกนั้นไม่ได้นะ" อะไรงี้ อย่าบอกว่ามาคุยทำความรู้จักกันก่อนนะ กันความงี่เง่าที่อาจจะงอกมาได้ (กูโดนละ กูวางโทรศัพท์จะไปขี้ กลับมาแม่งทักรัวชิบหายจนกูต้องบล็อค...)
>>960 มึงใช่คนที่สูงๆ ผิวคล้ำๆ ตาโตๆจบวิศวะและ ฝึกศิลปะป้องกันตัวของญี่ปุ่นรึเปล่า อันนี้ขอถามเช็คดูน่ะ เผื่อเป็นคนรู้จักกู
ในความเห็นกูมันเป็นไปได้นะ เช่นคนรู้ัจักกูคนนึงไปชอบผู้ชายที่ไม่รู้จัก มันบอกว่าเคยเห็นวิธีที่คนที่มันชอบปฎิบัติต่อคนอื่นแล้วมันประทับใจมาก ดูอ่อนโยนอบอุ่น มันเลยชอบเค้าโดยที่อีกฝ่ายไม่รู้จักมันเลย แต่อีกฝ่ายดูเหมือนจะไม่ชอบมัน ก็เฮิร์ทหนักเหมือนกัน เห็นมึงพูดงี้แล้วกูนึกถึงมันเลย สงสารมัน
เออ พอพูดไปพูดมากูก็นึกขึ้นได้ ในสายตาคนที่ถูกชอบก็คงมองอย่าง >>960 อ่ะ แบบไม่รู้จักซะหน่อย เอาไรมาชอบ แต่ในความเป็นจริงแล้ว ฝ่ายที่ชอบมึงอาจจะรู้จักมึงมากกว่าที่คิดนะ แต่เค้าแค่ไม่กล้าเข้าไปทำความรู้จักมึงโดยตรง ได้แค่คอยแอบมองศึกษามึงอยู่เงียบๆโดยที่มึงไม่รู้ตัวเหมือนอย่างคนรู้จักกูคนนั้นแหละ
เสน่ห์ของผู้ชายที่ผู้หญิงมักจะมองนอกจากหล่อคืออะไรบ้างวะ
>>968 ความสามารถ พฤติกรรม
จริงๆแล้วความสามารถมาก่อนความหล่ออีกนะ เพื่อนกูเคยบอกว่าผู้ชายที่มีความสามรถเก่งๆในด้านใดด้านนึงจะดูเท่มาก ถึงจะไม่หล่อก็จะดูน่าหลงใหลอยู่ดี กลับกันถ้าหล่อแต่ไม่มีความสามารถอะไรเลย ความน่าหลงใหลมันจะลดลงอ่ะ ซึ่งของแบบนี้ต้องใช้เวลาในการเรียนรู้
เพื่อนโม่ง คุยไม่เก่งทำไงดีวะ คือกูคุยได้ในระยะสั่นๆอะ พอผ่านไปสักพักก็ไม่รู้จะคุยอะไรดี อยากคุยจีบ แหะๆ
คหสต กูคิดว่าถ้ากูยังไม่ได้คบเขากูยังคุยน้อยขนาดนี้ แล้วถ้าคบไปแล้วไม่มีเรื่องให้คุยนี้มันแปลกๆวะ ทำไงดีแนะนำกูหน่อย
>>968 เหมือนที่ >>969 บอก ไม่ต้องถึงขั้นเก่งก็ได้ ขอแค่ตั้งใจ เพราะเวลาผู้ชายตั้งใจทำไรสักอย่าง มันดูมีเสน่ห์ ตั้งใจซ้อมกีฬา ตั้งใจทำงาน อะไรงี้
กับอีกอย่างคือ ความอ่อนโยนทั้งการพูดและการกระทำ ไม่ได้หมายความว่าสปอยผู้หญิงจนเคยตัวหรือต้องยอมผู้หญิงงี่เง่านะ กูเองเป็นผู้หญิง กูก็ยังเกลียด ยิ่งไอพวกแนวเพจ มีแฟนเป็นหีเอ้ยหมี ไรเนี่ยอะ รำคาณมาก
ความอ่อนโยนคือการรู้ว่าสถานการณ์ไหนควรพูดหรือทำอะไร เช่นเมื่อผู้หญิงพลาดหรือมีปัญหา พูดจาปลอบและให้คำแนะนำ
>>968 มีความเป็นผู้นำแต่รู้จักรับฟัง ไม่ใช่เจ้ากี้เจ้าการน่ะ คือเราไม่ชอบผู้ชายโลเล หรือไม่กล้าตัดสินใจ ไม่ต้องการให้มาสักแต่จะ อะไรก็ได้ มาตามใจผู้หญิงแล้วก็เหมือน >>973 มีความตั้งใจ ทุ่มเท กุชอบpassion รังเกียมากคนไม่มี passion
แต่ได้โปรด อะไรก็ได้ อย่าอวดเก่ง อย่าเหลิง อย่าอีโก้แรง ไม่ต้องถ่อมตัวเว่อร์ แต่ช่วยรู้ว่าตัวเองรู้ไม่รู้ เก่งไม่เก่งแค่ไหน ไม่เก่งไม่เป็นไร แต่ไม่เก่งแล้วเสือกกร่างนี่ไม่โอเคมากๆ
บ่นเองมั่ง
ถึงจะหักใจยอมรับว่าเป็นได้แค่เพื่อนก็ดีแล้ว ตอนนี้ก็ยังคงไม่กล้าทักไปอยู่ดี..... อีกฝ่ายเขาก็ทักมาเรื่อยๆแหละ ช่วงหลังไม่ถึงกับทุกวัน แต่ก็มีทักมา ไม่ได้เมินอะไร
แต่เราไม่กล้าทักไปก่อนบ้างซะงั้นอ่าาาาาาาาาาาาาาาาา ทำไงกับตัวเองดี
ขอบคุณทุกเม้น ถึงกุจะไม่ใช่คนถาม แต่ก็จะจำไปใช้
>>968 กูว่าต้องดูพฤติกรรมจริงนะ เพราะบางทีผู้หญิงนี่ชอบปากไม่ตรงกะใจ ที่กูสังเกตุมา ผู้หญิงจะชอบผู้ชายที่ศีลเสมอกับมันปัญญาก็ต้องเสมอกัน เช่น ถ้าผู้หญิงเที่ยวจะชอบผู้ชายเที่ยว พวกฟรีเซ็กซ์จะคบกันเอง พวกติดยา พวกติดพนัน จะชอบผู้ชายแบบเดียวกัน บางคนคบผู้ชายเลวๆไม่ได้โดนหลอก เลวแบบรู้กันทั้งบางก็ยังเอา ฝั่งผู้หญิงอาจจะมี criminal minds set คิดว่าผู้ชายต้องเลวถึงจะฉลาดทันคนก็มี แล้วก็จะเลือกคบผู้ชายเลวๆ แล้วก็ต้องมาด่าว่าผู้ชายเลวทุกคนด้วยนะ ผู้หญิงที่รักการเรียน ตั้งใจทำงานจะชอบผู้ชายแบบเดียวกัน อาจจะไม่ 100% แต่ส่วนมากเลยละ ดังนั้นนิสัยกูเชื่อว่าไม่ต้องเฟคมากเป็นตัวของตัวเองเลย ถ้ามันไม่ชอบนิสัยมึงก็คือมันไม่เหมาะกับมึงนั่นแหละ
ส่วนที่ต้องพัฒนาคือหน้าตา บุคลิค มึงดูดารา นักร้องที่ผู้หญิงกรี๊ดกัน เค้าก็ชอบแบบนั้นนั่นแหละ การศึกษาฐานะก็สำคัญ แต่ผู้หญิงที่ชอบคนที่ฐานะเค้าไม่ได้รักนะแต่จะสูบ มึงต้องทำตัวไห้หล่อดูดี การศึกษาต้องทำไห้ดีทำตัวไห้มีอนาคตจริงๆ ส่วนนิสัย เป็นตัวของตัวเองไห้มาก แต่อาจจะปรับไห้เข้ากับฝ่ายหญิงบ้างก็ได้ ผู้หญิงที่มึงชอบเป็นแบบไหนก็ปรับนิสัยไห้เป็นแบบนั้น
กู ญ นะ ตอนนี้ทำงานเป็นเลขาให้บริษัทที่หนึ่ง แต่ไม่ค่อยได้เจอบอสหรอก หัวหน้าโดยตรงของกูคือ ผจก.ฝ่ายสำนักงาน เป็น ช อายุน้อยกว่ากู
น้องเค้าดูแลกูดีมากอ่ะ ทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว เรื่องงานก็พูดกับกูดีถึงเป็นหัวหน้าก็ไม่พูดเชองออกคำสั่งแต่พูดขอให้ทำแบบสุภาพ "xxxครับเรื่องxxxช่วยจัดการแทนผมด้วยนะครับ" เรื่องส่วนตัวก็ดูแลดีไม่แพ้กัน ตอนกูย้ายมาทำงานที่สาขานี้ใหม่ๆ น้องเค้าก็ดูแลกูเรื่องที่พักจัดการให้ทุกอย่าง เวลาคุยด้วยก็สุภาพมาก ครับทุกคำแต่ฟังแล้วไม่เป็นทางการเหมือนเจ้านายคุยกับลูกน้อง แต่เหมือนรุ่นน้องในคณะพูดกับรุ่นพี่ผู้หญิงมากกว่า ความสัมพันธ์ตอนนี้คือกูกับเค้าสนิทกันเร็วดี และอีกฝ่ายวางตัวดี อยู่ด้วยกันในห้องแค่สองคนก็บ่อย แต่เค้าไม่เคยใช้คำพูดเชิงชู้สาวกับกูเลย(ขนาดการแซวแบบขำๆยังไม่มี)
กูอยากรู้ว่าจะพัฒนาความสัมพันธ์ไปได้อีกมั้ยวะ
บางทีกูก็แอบคิดนะว่าฝ่ายชายฐานะทางสังคมสูงกว่า(ตำแหน่งหัวหน้าฝ่าย สัญญาจ้างมั่นคงกว่า ส่วนกูแค่ลูกจ้างรายปี) มันอยู่ในฐานะที่เป็นฝ่ายเลือก ส่วนตัวกูที่เป็นผู้หญิงยังไงก็เป็นฝ่ายถูกเลือก อยากจะขยับความสัมพันธ์นี้แต่ด้วยอะไรหลายๆอย่างกูเริ่มเองไม่ได้เลย
เพ้อเจ้อยาวมาก ขอบคุณเพื่อนโม่งที่ฟัง
จะดูยังไงว่าเขาก็มีใจให้เราเหมือนกัน
กุเป็น ผช นะ อยากถามโม่งคนอื่นๆ หน่อย คือกุคุยๆ กับกลุ่มเพื่อนกุอยู่ แล้วมันเข้าถึงเรื่องกุเป็นคนไม่ละเอียดอ่อน
ไม่ชอบทำอะไรถ้าไม่จำเป็น บลาๆๆ แล้วทีนี้ ก็มีเพื่อนกุคนนึงพูดขึ้นมา ถ้ากุยังทำตัวแบบนี้ชาตินี้กุคงหาแฟนไม่ได้หรอก
มันเลยทำให้กุกลับมานั่งคิดว่า เออ หรือที่จนปัจจุบันกุไม่เคยมีแฟนเป็นตัวเป็นตนเพราะว่าแบบนั้นจริงๆ วะ คือกุก็ 20นิดหน่อยละนะ
อีกอย่างนึงที่กุคิดคือ กุยังไม่เคยเจอใครที่กุสนใจถึงขนาดกุต้องเข้าไปจีบอะ อาจจะเพราะวันๆ กุเจอ ผญ แค่ไม่กี่คนด้วย
ที่เจอๆ ก็เพื่อนๆ กันหมด กุเลยไม่ได้เข้าไปคุยกับใคร
พวกมึงคิดว่าไงอ่ะ ลองพูดๆ มาหน่อย อยากรู้ความเห็นว่าถ้ากุอยากมีแฟนกุควรเริ่มทำตัวยังไงอ่ะ
อยากมีแฟนโว้ย เกิดมาจะยี่สิบปียังไม่มีแฟนเลยโว้ย
>>982 อย่างแรกกูคิดว่ามึงอาจจะคิดว่าความรักไม่ได้จำเป็นสำหรับตอนก่อนหน้านี้เพราะงั้นมึงเลยไม่คิดจะมองหามัน เพราะงั้นกูว่าถ้ามึงอยากมีแฟนเพราะแค่เพื่อนด่า กูว่ามึงก้แค่ลองมองดูเฉยๆก่อนก็ได้ อีกอย่างกูว่ามึงเปนผชกับเพื่อนมึงคงไม่ได้ละเอียดอ่อนอะไรหรอก ก็เพื่อนอะ อย่าคิดมาก เริ่มจากการมองหาคนที่ชอบแล้วจีบได้ไม่ได้คงอีกเรื่อง อ่อไม่ก็ลองตั้งสเปคก่อนค่อยหาคนแบบนั้นจากสเปกที่ตั้งไว้ งี้ก็ดูมีความเป็นไปได้ ส่วนจะมีแฟนรึเปล่านี่อีกเรื่อง
มึง กุอยู่ในกลุ่มที่มีทั้งช/ญ แล้วกุชอบคิดถึงคนๆนึงในกลุ่มบ่อยๆอะ แบบบ่อยกว่าคนอื่นมากๆ
จะว่าเพราะเขาหล่อก็ไม่ใช่ เพราะคนอื่นในกลุ่มหล่อกว่าอีก แบบนี้กุชอบเขาป่าววะ ไม่รู้ใจตัวเอง
ชอบเพื่อนสนิทตัวเองแม่งทรมาณเหี้ยๆ TT
โดนบวกโดนทัชแบบอีกฝ่ายไม่น่าคิดไร ส่วนกูแม่งคิดไปไกล ฮืออออออออ
กูเศร้าว่ะ คุยกับคนนึงในแอพทุกวัน ถึงจะเพิ่งแค่ 1 อาทิตยฺก็เถอะ อยู่ดีๆเค้าก็หายไป กูไม่มีเฟสหรืออะไรด้วย ไม่กล้าขอเค้า เศร้าว่ะ โดนทิ้งไว้กลางทาง นี่เป็นครั้งแรกเลยที่กูรู้สึกอยากคบใคร ตั้งแต่เกิดมากุยังไม้เคยมีแฟนเลย T____T
เพื่อนโม่งกูอยากจะปรึกษาเรื่องนึงคือกูเป็นผู้หญิงนะ ตอนนี้กูสงสัยว่ากูชอบเพศไหนหวะ กูก็ชอบผู้ชายเหมือนคนอื่นๆทั่วๆไป เคยมีเเฟนเป็นผู้ชายด้วย เเต่มันจะมีความรู้สึกนึงที่บอกไม่ถูกกับเพื่อนผู้หญิงที่กูสนิทๆบางคนอะ ซึ่งกูก็รู้ว่ามันเกินที่เพื่อนเขาจะคิดกันไปหน่อย เวลาเขาทำอะไรดีๆให้เราก็จะเขินเเบบหน้าเเดงเลย เวลารู้ว่ามีผู้ชายเข้ามาจีบมันกูก็จะหึงเเบบเห็นจะคบกับใครกูจะเจ็บจึกๆเหมือนอกหัก เวลามันออนกูนั่งรอเเชทมันทั้งวัน คือรู้สึกเหมือนอาการเเอบชอบ เเต่เเปลกที่กูรู้สึกเเบบนี้เเต่ก็ไม่ได้รู้สึกอยากจะคบกับผู้หญิงด้วยกันเอง รู้สึกว่าคบไม่ลง ไม่ไช่ว่าเพราะสังคมจะมองยังไงนะ เเล้วเวลาเป็นก็จะเป็นกับเพื่อนทีละคนถ้าเพื่อนคนไหนตีตัวออกห่างกูนี่ร้องไห้เหมือนคนอกหัก พอเวลาผ่านมาซักพักกูจะรู้สึกกับเพื่อนสนิทคนใหม่อีกซึ่งกูจะนานๆทีเป็นกับคนนึง เพื่อนโม่งคิดว่าอาการเเบบนี้มันเเปลกไปป้ะ เเล้วคิดว่ากูชอบผู้หญิงด้วยกันเองรึเปล่า
>>994 มึงเข้าใจถูกแล้ว
>>991 ถ้าคิดว่าคนแบบนี้หายากมึงควรถีบตัวเองออกมาจากสังคมที่อยู่ตอนนี้ให้เร็วที่สุด แม่ง toxic
>>990 คือเหตุผลที่เค้าไม่มีพฤติกรรมเชิงชู้สาวมันมีได้หลายอย่างนา ทำไมต้องคิดว่า สุภาพ+เทคแคร์+ไม่หม้อ = เกย์ กันวะ
เท่าที่กูนึกได้ก็เช่น มีเมียแล้ว, มีแฟนแล้ว, ไม่สนผญแก่กว่า, ไม่ใช่สเปค, มองหาคนที่เท่าเทียม(ไม่ใช่แค่เรื่องฐานะ), ชอบแต่คิดว่าผญไม่น่าชอบผชเด็กกว่า, เป็นคนขี้อายแลยไม่ชอบพูดเรื่อง18+, เวอจิ้น, ไม่ค่อยสนใจเรื่องหาแฟน, กลัวมีปัญหากับงาน ฯลฯ
มีเรื่องปรึกษาเพื่อนโม่งหน่อย เลิกกับแฟนแบบไม่ดี แค้นอ่ะอยากแก้แค้นมัน รู้นะว่าให้อภัยกันก็ดีที่สุด แต่ก็คิดว่าต่อให้ให้อภัยหรือไม่ให้ ยังไงผลมันก็ไม่ต่างกัน ก็คือมันทำร้ายจิตใจ ข่มขู่ แล้วไปมีคนใหม่อย่างมีความสุข เอาคนใหม่มาเย้ยหยัน กุว่าคนแบบนี้ไม่ควรให้อภัย ถ้าได้แก้แค้นให้มันสะใจบ้าง แล้วกุค่อยให้อภัยมันน่าจะง่ายกว่า
ใครเคยมีประสบการณ์แย่ๆแบบนี้แชร์หน่อย หรือแนะนำอะไรที่นอกเหนือไปจากการปล่อยวาง ให้อภัย หาใหม่ อะไรเทือกนี้หน่อย
>>999 กูเคยเจอและถือคติ หมากัดอย่ากัดตอบ ถ้ามันจะมาเยาะเย้ยไร ปล่อยมันไป กูเคยแก้แค้นมันทีแม่งสภาพกูไม่ต่างไรกับหมาเลย โคตรสมเพชตัวเองตอนนั้น ย้อนเวลาไปได้จะเดินไปตบหัวตัวเองสักที
ถึงจะรู้ว่ายาก แต่ว่าพยายามทำไม่สนใจมัน หาเรื่องแอคทีฟทำ ไปเที่ยว ปลดปล่อยแม่งทุกอย่างที่มึงอยากทำ(แต่อย่าแก้แค้นเขา) กูแนะนำได้แค่นี้แหละ
กระทู้หมดโควต้าจ้า เปิดใหม่ด้วย บัย
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.