กูขอมาบ่นปนระบายหน่อย คือเหตการณ์ในที่ทำงานกูวันเนี้ย กูเดินผ่านห้องคนที่ทำงานคนหนึ่ง ก็ทักทายกันก่อนกลับบ้านปกติ เห็นเขาว่าจะปลูกทานตะวันกูเลยถามว่าจะปลูกเมื่อไหร่ เขาตอบกูมาว่าทำไมหรอจะเอาสตรอเบอรี่มาปลูกด้วยรึไง กูก็มึนๆไม่ได้ตอบอะไรขัรถกลับบ้านเเต่พอคิดดูดีๆว่าอยู่ๆทำไมเขาพูดเเบบนี้วะกูเลยนึกขึ้นได้ว่านี่เขาด่าว่ากูตอแหลปะวะ อิเหี้ย กูยอมรับว่าบางเรื่องกูก็ตอจริง เเต่ในที่ทำงานใครโผ่งผางใส่ตรงแหน่วกันเบอร์สิบบ้างวะมันก็ต้องมีความอยู่รอดของสถานะทางสังคม กูก็มาพิจารณาดูว่ากูไม่เคยทำอะไรให้นางเดือดร้อนนะเฮ้ยเพิ่งเข้ามาทำงานด้วย บางครั้งอีกคนก็มานินนินทานางให้กูฟังกูยังแบ่งรับแแบ่งสู้เเทนนางเลย เจ็บใจอ่ะ หรือกูคิดไปเอง(กูสับสน) ลุคกูใสๆซื่อๆ มึนๆ จริง กูมึนจริงกูไม่ได้ตอ ส่วนหนึ่งกูก็ลุยมาก บางคนก็รำคาญกูเข้าใจเเต่คนมันก็มีหลายมิติปะวะ ตอนเรกกูก็โกรธนะขับรถกลับบ้านหัวชาเลย ตอนนี้เอาเลยจ้าเรื่องของมึงเลยจ้า เเต่เสียดายวันศุกร์กู ต้องมาคิดเรื่องอะไรเเบบนี้เนี่ย พวกมึงลองบอกกูหน่อยสิว่าตนตอแหลในสายตาพวกมึงเป็นไงกูจะได้มาพิจารณาเผื่อกูตอแหลจนชินจนไม่รู้ตัว - -; จะได้นำมาปรับปรุงตัวเอง