ต้องขอเล่าเรื่องตัวเองเลยงี้
กูไปทำงานเมืองนอกปีนึง ทางไทยติดต่อมาบอกว่ายายล้มในห้องน้ำ อาการไม่ดี ไม่รู้สึกตัวแล้ว
แต่สถานการณ์โปรเจคต์คืออยู่ในโค้งสุดท้าย กำลังชี้เป็นชี้ตาย ถ้ากูไม่อยู่คนอื่นก็พอทำได้ แต่ไม่ดีเท่ากูทำเอง และถ้ามีแอคซิเดนท์อะไรซ้ำก็คือจบเห่
ญาติทางไทยก็ตามจิกให้กูกลับใหญ่เลยไงล่ะ แล้วจะให้ทำยังไง งานกูมีอนาคตบริษัทอยู่บนบ่า และถ้าจบโปรเจคต์กูก็จะกลับอยู่แล้ว
แม่กูกับป้าที่สนิทกับครอบครัวกูบอกไม่ต้องกลับ ยายไม่รู้สึกตัวแล้ว กลับมาแล้วยายก็ไม่รู้อยู่ดีว่ากูมา จะให้ดูใจอะไร มาเยี่ยมอะไร
กูคิดแล้วก็ไม่ได้กลับ ยายก็เสียไปโดยไม่รู้สึกตัวอีกเลย แล้วหลังจากนั้นอีกสองวันโปรเจคต์ก็ปิดได้แบบเฉียดเดดไลน์ กูถึงได้บินกลับมางานศพ
แล้วกูก็กลายเป็นไอ้คนที่โตไปได้ดีลืมผู้มีพระคุณไงล่ะ
มีญาติที่ไม่ได้เจอหน้ามาสิบปีมาชี้หน้าด่า เมคเรื่องว่ายายอุตส่าห์รอกู ทั้งๆที่ยายไม่เคยรู้สึกตัว ไทยสไตล์สิ้นดี