Fanboi Channel

บ้างทีกูก็เบื่อพี่ตัวเองนะ ชอบคิดว่าตัวเองเก่งทำได้ทุกอย่าง(นิสัยนักเลงหน่อย) ชอบว่าคนเลว(ไม่เคยมองตัวเอง) ตีแฟนตัวเอง
อะไรไม่ชอบใจแม่งก็โวยว้ายไปทั่ว กับบ้างก็ไม่รู้เก็บกดมาจากไหน ด่าพ่อตัวเองสาระพัด(ทั้งที่เรื่องมันนาน ตั้ง 10 กว่าปีก็ด่าๆ)
กับเป็นพวกชอบโกหกตัวเองจนเป็นสันดาร(อันนี้กูยิ่งไม่ชอบ) (คือพี่กูเป้นแบบนี้ตั้งแต่เด็ก ตั้งแต่พ่อพิการมั้ง)
กีบเมื่อก่อนเพื่อนก็ไม่ค่อยคบ จน 2-3ปีที่ก็กลับมาคบกันอีก แรกๆก็ทำตัวดีทุกอย่าง(พอดีมีเพื่อนที่สนิทชี้แนะ)
หลังๆแม่งก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม จากประมาณว่ากำลังกลับตัวกลับมาแย่เหมือนเดิม อายุก็ปา20กลางๆละ ไม่ทำงานขอเงินแม่แดรก

>>5 ต่อๆ หลังๆนี้ตอนอารมณ์เสียหรือไม่พอใจ ก็ด่าแม่ อันนี้กูก็ไม่ค่อยชอบวะ
กูอยากให้พี่กูแก้นิสัย นี้ทำยังไงดีวะ เดี่ยวพูดอะไรเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาทำบ้างไม่ทำบ้าง คือเดี่ยวนี้กุก็ไม่ได้อยู่กับพี่กูแล้ว กูมาเรียนในกทม
กับ คนที่ค่อยชี้แนะ พี่กูก็ไม่อยู่ด้วยตลอดเลยค่อยสอนนั้นนี้(เมื่อก่อนเขามาอยู่บ้านกับพี่กู)

เออ ขอระบายหน่อย วันนี้คุยกะแม่เรื่องเงินที่ให้ญาติยืมไปลงทุนทำธุรกิจซึ่งญาติทำท่าจะไม่คืนเงินกูละ ผัดผ่อนมาเกือบปี ซึ่งตลอดมาแม่กูคิดว่ากูเป็นเด็กโลกสวย หลอกง่าย นิสัยดี เค้าเลยบอกกูว่าคราวหน้าไม่ต้องเสนอตัวให้ใครยืมไรนะ กูเป็นเด็กดีอยากช่วยคนอื่นก็เข้าใจแต่เด๋วกูโดนหลอกอะไรเอาอีก ซึ่งกูดันหลุดออกไปว่าที่ให้ยืมนั่นกูก็ได้ผลประโยชน์(ในด้านอื่น)นะ คือกูไม่ได้ให้ด้วยหัวใจบริสุทธิ์อยากช่วยเหลือคนอื่นอะไรแบบนั้นกูคิดทบต้นทบดอกหมดแล้ว กูหน้าเลือด กลายเป็นแม่กูช๊อคมาก คิดว่ากูเป็นคนเลวเลย(ซึ่งกูก็เลวจริงๆน่ะแหละแต่คีปลุคโลกสวยไง) แล้วแม่ก็ว่ากูว่าพูดงี้ได้ไง กูต้องไม่ควรคิดถึงผลประโยชน์กับญาติแบบนั้น ทำเอารู้สึกผิดสัส จนแบบไม่น่ามีอีโก้เล้ย รู้งี้กูน่าจะยอมให้ถูกมองว่าโง่ โลกสวยหลอกง่ายต่อไปดีกว่าทำอะไรจะได้ไม่มีใครระแวงเพราะเค้าคิดว่าเราเป็นคนดีไม่มีพิษภัย

กลายเป็นว่าตอนนี้ถึงจะรู้สึกดีอย่างนึงว่าตัวเองไม่ได้ดูโง่ไม่ทันคนแต่ก็เป็นคนเลว พอตอนทำตัวเป็นคนดีก็ดูโง่ชิบหายอีก ความฉลาดกับการเป็นคนดี โลกสวยมันไปด้วยกันไม่ได้ใช่มั้ยวะ กูจะวางตัวไงดีให้น่าไว้วางใจแต่ไม่โดนมองว่าเป็นไอ้โง่วะ

>>7 อย่าไปแคร์ดิว่าใครจะมองมึงโง่ มองโง่สิดีมึงจะได้หลอกใช้ได้ หรือเวลามีคนมาหลอกมึงมันก็จะไม่ระวัง มึงก็จะจับได้ไล่ทันง่ายกว่า เคยได้ยินปะ "คนฉลาดจริงคือพวกฉลาดที่แกล้งโง่" แต่มึงเล่นหลุดปากกะแม่ไปแล้วนี่สิจากนี้ไปคงลำบากหน่อย

>>8 มันก็ใช่แหละ เมื่อก่อนกูก็ใช้หลักนี้นำทางกูถึงได้คีปลุคเด็กแสนดีมาจนปัจจุบันได้ไง แต่ว่าพอกูถูกมองว่าเป็นคนโง่บ่อยๆมันก็ค่อนข้างทำร้ายจิตใจมากๆอ่ะ ถึงจะบอกตัวเองว่านี่กูไม่ได้โง่นะแต่ว่าคนอื่นมองกูแบบนั้นตามที่กูแสดงออก ถึงเราจะจงใจให้เป็นแบบนั้นเองแต่มันก็รู้สึกแย่เวลาเห็นคนดูถูกตัวเองอ่ะ แบบไอ้นี่มันไม่รู้เรื่องอะไรหรอกแบบนี้ กูซึ่งเป็นคนอีโก้สูงและเกลียดการถูกด่าว่าโง่มากๆหลังๆเลยเริ่มเก็บไม่อยู่ อยากแสดงให้คนอื่นรู้บ้างว่ากูก็ร้ายนะ กูก็ไม่ได้ไม่ทันคนอย่างที่คนอื่นคิด กูอยากโชว์บ้างทั้งๆที่รู้ว่าทำตัวโง่ๆ เป็นคนดีมันทำอะไรได้ง่ายกว่าแต่ก็เริ่มรับไม่ได้ละที่ตัวเองจะโดนมองแบบนั้น วันนี้มันเลยหลุดไปไง แล่วก็มาคิดว่าปล่อยให้ตัวเองดูโง่ดีกว่า ใช่ กูรู้ผลลัพธ์อยู่แล้วว่าถ้าแสดงออกไปแม่จะต้องมองไม่ดี แต่ก็อดไม่ได้จริงๆว่ะ กูนี่โง่จริงจริ๊งอีโก้สูงชิบหาย

http://9gag.com/gag/anyzO5o
เผื่อโม่งจะเก็บไว้ใช้กับญาติๆ

กูอยากได้คำปรึกษา กูควรทำไงดี กูขอพิมพ์ยาวหน่อยนะเรื่องมันยาว
พ่อมีเมียน้อย มีอะไรกันมานานแล้วด้วย
คือพ่อกูโดนย้ายที่ทำงานไปประจำที่ต่างจังหวัดตั้งกะ 3 ปีก่อน มีที่พักที่นั่น (กูกับแม่กูเคยไปดูที่พักครั้งเดียว แค่ตอนที่เขาย้ายไปใหม่ๆ) แต่ก็จะกลับบ้านทุกเสาร์อาทิตย์ ส่วนกูเรียนมหาลัยไกลบ้าน เลยต้องอยู่หอ กลับบ้านเสาร์อาทิตย์เหมือนกัน(บางสัปดาห์ก็ไม่กลับ ติดงานติดสอบ ฯลฯ) แต่ละสัปดาห์เลยกลายเป็นว่า ต่างคนต่างอยู่ วันหยุดถึงได้มาเจอกัน
แล้วปกติความสัมพันธ์พ่อแม่กูไม่ค่อยหวานชื่นอยู่แล้วอะ แม่กูเป็นคนเอาแต่ใจตัวเองมากๆ ตัวเองต้องมาก่อน ส่วนพ่อก็ปากหนัก มีอะไรไม่พูด ชอบมองแม่ในแง่ลบ เวลาจะคุยแชท คุยโทรศัพท์อะไรกับแม่ต้องคุยผ่านกู แล้วมาบ่นกะกู กูที่ไม่ค่อยได้กลับบ้านพอฟังพ่อบ่นมากเข้าก็ชักเข้าข้างพ่อ มีครั้งนึงพ่อถามว่าถ้าหย่ากันแล้วพ่ออยู่กับลูกสองคนจะโอเคมั้ย ตอนนั้นกูยังเชื่อพ่ออยู่กูเลยตอบตกลงไป
มีช่วงนึงพ่อสงสัยว่าแม่แอบมีชู้ เพราะเสาร์อาทิตย์ชอบออกไปไหนคนเดียว (แม่กูชอบไปวัด มีเพื่อนที่นั่นเยอะ) เวลาไปเที่ยววัดต่างจังหวัดกับเพื่อนก็จะถ่ายรูปอวด พ่อกูก็เอาแต่สงสัยว่าแม่ต้องมีชู้แน่ๆ แล้วย้ำนักย้ำหนาว่าถ้าจับได้ว่าคบชู้เลิกแน่นอน (แต่กูไม่เชื่อว่าแม่กูจะมีชู้ เพราะแม่กูกับกูมีอคติอย่างนึงเหมือนๆกันคือ รับได้ทุกอย่าง ยกเว้นการมีชู้กับการทำร้ายร่างกาย)
แต่หลังๆกูเริ่มสงสัยพ่อ เพราะหลังๆมานี่พ่อติดแชทมาก ว่างเป็นต้องหยิบมือถือมาแชทแม่งตลอดเวลา ตอนแรกกูก็นึกว่าคุยงาน แต่กูบังเอิญมองจอแล้วเห็นว่าแชทเฟสบุ๊คที่พ่อกูคุยบ่อยๆแม่งใช้สีแชทสีชมพู ใครวะที่กล้าเปลี่ยนสีแชทส่วนตัวเป็นสีนี้ ปกติกูเห็นแต่คนเป็นแฟนกันใช้ กูเลยพยายามหาโอกาสแอบอ่านแชทในมือถือ คนที่พ่อกูคุยด้วยเป็นลูกน้องผู้หญิงที่ทำงานที่ต่างจังหวัด อายุอ่อนกว่าสัก10ปีได้ แต่ตอนนั้นกูไม่เนียน พ่อกูเห็นซะก่อน แล้วถึงเปิดดูมือถือว่ากูอ่านอะไร เขาคงคิดว่ากูรู้เรื่องแล้วล่ะ แต่ประโยคสุดท้ายในแชทที่กูทันเปิดไปเห็นคือพ่อกูเขียนว่า "พี่รักน้องมากนะ" โอ้โหตอนนั้น กูแทบใจสลาย กูเชื่อมาตลอดว่าพ่อกูถึงจะนิสัยไม่ดียังไงก็ไม่คบชู้แน่นอน กูรู้สึกผิดมากที่เชื่อพ่อที่กล่าวหาแม่ว่ามีชู้ แต่พ่อดันมีซะเอง
หลังจากตอนนั้นกูเริ่มมองพ่อในแง่ลบ เริ่มเสียงแข็งใส่ กระฟัดกระเฟียดใส่ เพื่อให้เขารู้ตัวว่ากูไม่พอใจ แต่กูก็ยังเห็นว่าเขายังคุยกะอีผู้หญิงคนนี้อยู่ โชคดีที่คอมที่บ้านพ่อกูล็อคอินเฟสค้างไว้ กูเลยตัดสินใจแอบอ่านแชทย้อนหลังของพ่อ
ตอนแรกกูสงสัยว่าอีผู้หญิงคนนี้จะเข้ามาเล่นกับพ่อกูก่อน แต่เปล่าเลย มันมีผัวอยู่แล้ว พ่อกูก็รู้ แต่พยายามไปช่วยมัน เอากูไปอวดมัน เรียกมันว่าเมีย มีนัดไปหาบ้านแม่มัน ทำธุระเรื่องบ้านให้ ถ่ายรูปอวัยวะเพศตัวเองส่งไปแล้วบอก เนี่ย แค่คิดถึงน้องตอนมีอะไรกันก็...ขนาดนี้แล้ว
แชทหลังๆเหมือนพ่อกูกับมันจะระหองระแหงกัน แต่ก็ยังไปง้ออีก
กูเก็บหลักฐานทั้งหมดไว้แล้วแหละ แต่ตอนนี้กูรู้สึกแย่มาก ใจกูตอนแรกอยากจะฟ้องแม่แล้วให้หย่าๆกันไปซะเดี๋ยวนั้น แต่ก็ก็ทำไม่ลง เพราะพ่อกูก็เลี้ยงกูมาอย่างดี ถ้าไม่นับเรื่องที่ทะเลาะกับแม่บ่อยๆก็ไม่มีปัญหาอะไรเลย แต่กูรับเรื่องนี้ไม่ได้จริงๆ กูควรทำไงดีวะ

>>11 มึงบอกพ่อมึงว่ามึงรู้แล้ว และอยากให้เขาเลิกกัน บอกไปตามตรงว่ามึงไม่พอใจยังไง ลองถามว่าพ่อมึงสงสารแม่บ้างมั้ย ถ้าแม่รู้จะรู้สึกยังไง พูดกันดีๆนะ ถ้าพ่อมึงยอมเลิก มึงก็ไม่ต้องเอาเรื่องนี้มาพูดอีก ไม่ต้องพูดให้แม่มึงรู้เลยด้วย ถ้าพ่อมึงยังไม่หลงอีนั่นมากเกินไป เขาน่าจะรู้สึกตัว แต่ถ้าพ่อมึงบอกว่าเรื่องของผู้ใหญ่ มึงอย่าเสือกไรงี้ ฟ้องแม่ไปเถอะ กูแนะนำได้เหี้ยมาก รอคห.ถัดไป 5555555

>>11 ไม่รู้ว่ะ เรื่องนี้มันพูดยาก มันก็เป็นเรื่องของผู้ใหญ่เขาจริงๆ กูเคยเปิดแชทไลน์ของพ่อไปเจอคุยกับผู้หญิงอายุ 20-30 เหมือนกัน มันเรียกพ่อกูว่าน้า พ่อกูบอกคิดถึงกับฝันดี แต่กูตามหาหลักฐานต่อไม่ได้ เลยไม่รู้ตกลงเป็นไงมาไงกันแน่ แต่สุดท้ายกูก็ทำเป็นไม่เห็น ไม่รู้เรื่อง เพราะเขากลับบ้านตรงเวลาทุกวัน แล้วก็ดูแลกูกับแม่ทุกอย่างเหมือนเดิม กูเลยหลับตาข้างนึงแล้วทำเป็นลืมๆไปซะ เพราะสุดท้ายเขาก็ยังทำตัวเป็นพ่อที่ดีอยู่อ่ะ กูเลยไม่อยากให้ครอบครัวหวาดระแวงกันด้วยเรื่องแบบนี้ แต่ของมึงนี่ พ่อมึงน่าจะถลำลึกมาก กูไม่รู้ว่ะ รอคห.ถัดไป 555

>>11 ฆ่าทิ้งแม่มมมม =_=

กูเครียดว่ะพี่สาวกูจะแต่งงานไงแล้วแม่กูงี่เง่าให้ฝ่ายชายมาคุยที่บ้านแต่บ้านกูแคบๆอ่ะคนที่มาคุยก็เป็นทหารยศใหญ่ๆเงี้ยพี่สาวกูก็กลัวอึดอัดอ่ะเนอะเลยไปคุยบ้านผชพี่เขยกูแหละพาพ่อไปด้วย พ่อแม่กูเลิกกันนะ ทีนี้แม่มางี่เง่าพี่กูโวยวายสารพัด กูเครียดมาจนตัดกันอ่ะเพราะอะไรเดือนนึงเงินแม่เงินพ่อใหม่ 2คนปาไปเกือบ3หมื่นแต่มาขอพี่สาวกูใช้อ่ะมึง ลูกใหม่สองคนเขาก็รักนักรักหนากูอยากอ้วก ด่าแต่กูกับพี่กู พี่น้องคนละพ่อมึงรักกันได้มั้นมึงให้รักเท่าพี่แท้ๆอ่ะก็ทำไม่ได้แกชอบมาด่ากูไม่รักกูเกลียดนู่นี่คือสรุปแม่กูโคตรตะระงี่เง่าชิบหายนิสัยเด็กด่ากูจองหองไม่คุย(คุยไปแล้วไม่มีอะไรดีขึ้นกูจะคุยด้วยเพื่อ) แม่งชอบตบตีกูกับพี่สาวลูกใหม่ไม่เคยทำห่าอะไรใช้งานทำงานบ้านแบ่งหน้าที่ก็ไม่ทำโคตรเดือดเสือกมาพูดอีกกูไม่ทำห่าอะไรเงินก็ไม่ให้จนชิบหายกูอ่ะตอนนี้แค่เงินไปสมัครมหาลัยยังไม่มีกูคงได้กศนแน่ๆไม่ก็สายอาชีพ แม่งบ่นกู กูว่ากูเหี้ยเพราะสถาบันครอบครัวนิแหละ สึดดดดด

กูอ่านของ >>13 แล้วนึกถึงตัวเองเลย
ของกูบังเอิญเปิดเขอพ่อแชทกับลูกน้องผู้หญิง ไม่รู้หรอกว่าก่อนหน้านี้คุยอะไรกัน แต่ผู้หญิงเค้าส่งมาว่าขอให้พ่อกูเลิกคุยกับเขาแบยนั้น เขาอึดอัด
พ่อกูตอบไปว่า เรื่องที่อยากบอกก็บอกไปหมดแล้ว

กูเจองี้กูไปไม่เป็นเลย คือกูอ่านแล้วยังไงก็รู้ากว่ามีsomething (หรืออาจจะไม่มีวะ กูคิดมากไปเองปะวะ) กูก็ไม่กล้าคุยเรื่องนี้หรอก เพราะปกติพ่อกูไม่มีพิรุธอะไรเลยอะ ก็ทำตัวเหมือนเดิมตามปกติแบบที่เคยทำมาตลอด
กูก็ทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหมือนกันละเก็บมันไว้ในใจ แต่กูก็โคตรรู้สึกไม่ดีเลยอะ แย่ว่ะ

>>14 ใจเย็นๆมึง กูยังอยากมีอนาคตที่ดีอยู่ 555
ช่วงนี้กูมีสอบไฟนอลด้วย เลยยังไม่อยากเอาเรื่องนี้มาคิดมาก อาจจะได้เคลียร์เรื่องนี้จริงจังหลังสอบ กูไม่อยากเก็บเรื่องนี้ไว้คนเดียวอะมึง มันเครียด กูกลัวจะกูเก็บกดจนเกินไป
แต่นึกแล้วก็รู้สึกแย่อะมึง แบบนั่งกินข้าวกันสามคนงี้ พ่อแม่นั่งตรงข้ามกัน กูเห็นแม่นั่งกินข้าวอย่างมีความสุข ส่วนพ่อกูก้มหน้าก้มตาคุยกับมัน แล้วถ่ายรูปกูไปอวดตอนกำลังกินข้าว และกูทำอะไรไม่ได้ เป็นอะไรที่เหี้ยมาก

ไอ่สัส สมัย MSN กูบอกเลยว่า กูเคยเจอประวัติการสนทนาของพ่อกูกับกิ๊ก ช่วงนั้นพ่อกูชอบเข้ากรุงเทพไปบ่อยๆ อ้างแม่กูว่าวิ่งของ ซึ่งอาจจะวิ่งจริงๆก็ได้

แต่กลายเป็นว่านัดสายในเน็ตไว้และไปนอนด้วยกันมั้ง ด้วยความที่กูเก็บกดในใจพ่อกูมันเป็นพวกทำร้ายร่างกายลูกตัวเอง เก่งแต่กับในบ้านข้างนอกเป็นหมา

กูเลยก็อปข้อความทั้งหมด แล้วเอาให้แม่กูดู เพราะกูอยากให้เลิกๆกันไปซะ กูจะได้หมดเวรหมดกรรมเสียที ณ เวลานั้นกูน่าจะอายุประมาณ 12-13 ได้

แต่มึงรู้ไหมผลลัพธ์ ของกูนั้นเป็นยังไง ตอนแรกก็มีปากเสียงกันเลยจ้า แม่กูโวยวายๆ แต่ไม่ได้ทำร้ายร่างกายกัน ด่าพ่อกู ไล่พ่อกูให้ออกไปอยู่กับอีนั่น

กูจำได้ว่ากูเป็นคนออกไปปิดประตูบ้าน ตอนที่พ่อกูออกไป พ่อกูมองตากูแล้วบอกว่า "มึงรู้นะว่ามึงทำอะไร" ไอ่เย็ดแม่เอ้ย กูคิดในใจไอ่สัสกูไม่สนหรอก

ถ้าเทียบกับที่มึงทำร้ายร่างกายกูมาตลอด ไล่กูให้ออกจากบ้านอย่างกับหมูกับหมา ทั้งที่กูยังไม่จบมอต้นด้วยซ้ำ ที่จริงกูเพิ่งขึ้นมาเอง มันตบตีกูตั้งแต่เด็ก

เรื่องที่มึงพูดมานี้ไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว กูสะใจมาก แต่กลับกลายเป็นว่า 3 วันต่อมา กูได้ยินแม่กูร้องไห้คุยโทรศัพท์กับพ่อกูบอกว่า แม่กูรักพ่อกูมากนะ

เสียงทางปลายสายก็บอกว่า เค้าก็รักมากเหมือนกัน ควยยเอ้ย นรกแตก กูรู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อ ปกติแม่กูก็ไม่ช่วยอะไรกูอยู่แล้วเวลากูโดนทำร้ายร่างกาย มันไม่ใช่การตี มันเป็นการทำร้ายร่างกายเลยไอ่สัส อย่างเดียวที่ออกมาจากแม่กูคือสายตาเวทนากู ซึ่งทำให้กูเกลียดเค้าอีกคนจนตอนนี้

กูคิดว่าจะหนีไปให้เสียพ้นๆหลังหมดผูกเรื่องเงินซึ่งกันและกันหลังกูเรียนจบตรี ซึ่งกูก็เหลืออีกเทอมเดียว

ต่อเรื่องผลลัพธ์นั้นคือ พ่อกูได้กลับมาบ้าน กูยังจำภาพนั้นได้ติดตา เป็นอย่างที่กูคิดทุกอย่าง เค้าทำร้ายร่างกายกูบ่อยขึ้น หนักขึ้น และวันที่เค้ามานั้น เค้าหาเรื่องกูเลย บ้องหูกู เตะกู กูยังเด็กอยู่เลย แล้วมันก็ไปนั่งหอบ (มันเป็นความดัน) แม่กูทำยังไงรู้ไหม แม่กูนั่งพับเพียบออยู่ข้างๆเก้าอี้ที่มันนั่งหอบแล้วมองกูด้วยสายตาที่เวทนา

กูคิดในใจว่า กูจะไม่มีวันลืมเหตุการณ์นี้เด็ดขาดไม่ว่ายังไง แม่กูไม่ได้รักลูก เค้ารักคนรักของเค้า ทั้งๆที่ชีวิตของเค้า โดนจับคลุมถุงชน

และไอ่พวกพี่น้องแม่กูก็ชอบมาเป่าหูกูอยู่นั่นว่าให้รักแม่กูมากๆ ของแบบนี้ไม่ต้องพูดหรอกไอ่สัส ถ้ากูรู้สึกได้ว่ามันมีรักกูก็รัก

สำหรับคนที่อยากรู้ปัจจุบันคือ พ่อกูหลอกขอเงินกู้ OD แม่กูไป 10 ล้านแล้วหนีไปกับเมียน้อยละ จบข่าว กูละสมน้ำหน้าผัวเมียคู่นี้ชิบหาย เหี้ยไม่รู้จะสมเพชใคร

แต่กูสงสารตัวเองจริงๆ...

กูเคยเจอแบบญาติอ่ะ แบบกูงงมาก และยังงงมาถึงทุกวันนี้ คือแม่กูมีน้องชายที่เค้าแต่งงานแล้ว แล้วน้าขายมีลูกสอบคน กูก็ดูว่าครอบครัวอบอุ่นนะ แล้ววันนึงน้าสะใภ้กูเอาคอมกูไปใช้คุยเอ็มเอสเอ็มกับกิ๊ก กูก็แบบเข้ามาตอนที่เค้าทิ้งหน้าจอไว้ แล้วกูเห็นกูก็แบบอึ้งอ่ะ แล้วลูกพี่ลูกน้องกูสองคนก็สนับสนุนน้าสะใภ้ แบบเค้าก็มาบอกกูว่าอย่าไปบอกน้าชายนะ แต่กูแบบ ไม่คิดว่าจะมีใครสนับสนุนให้แม่มีชู้ไรงี้อ่ะ แต่ก็เรื่องของเขา ทุกวันนี้น้าชายน้าสะใภ้ก็ยังโอเคกันอยู่

กูเริ่มรู้สึกพ่อกูมีพิรุธขึ้นทุกวัน เฟซเล่นก็ไม่ยอมแอดใครในบ้าน ชื่ออะไรกูยังไม่รู้เลย แต่กูเคยแอบๆส่อง เพื่อนก็ดูไม่ค่อยเยอะว่ะ ไลน์ก็ล็อกรหัสอย่างดี แต่เมื่อสองสามปีก่อนกูเคยแอบเปิดไปเจอเหมือนคุยกับสาว แต่จับอะไรไม่ได้แถมกูมีบ้านอีกหลังที่อยู่ใกล้โรงเรียนมากกว่า ปกติกูจะไปอยู่กับแม่วันธรรมดา เสาร์อาทิตย์อยู่บ้าน ส่วนพ่อก็อยู่บ้าน เมื่ออาทิตย์ก่อนกูอยู่บ้านทั้งอาทิตย์ พ่อกูก็ทำท่าเหมือนอยากให้กูกับแม่ไปอยู่อีกบ้านเต็มทน แต่ตอนที่กูอยู่อีกบ้านเขาก็จะทักไลน์มาหาตลอดตอนกลางคืน ส่วนตอนที่อยู่บ้านเขาก็กลับเวลาปกติทุกวัน แม่งเอ๋ย พ่อกูจะเกษียนอยู่แล้วยังมีอะไรแบบนี้อีก กูอยากจะบ้า กูอยากสืบดูว่าตกลงมันมีอะไรกันแน่ โว้ย มีใครรู้วิธีแฮกไลน์อะไรพวกนี้บ้างไหม

>>18 เชี่ยกูสงสารมึงว่ะ อารมณ์แบบตัวคนเดียวในโลกอ่ะ กูกลัวว่าสุดท้ายเด๋วทั้งแม่มึงทั้งพ่อมึงพอลำบากก็จะบากหน้ามาขอจากมึงอ้างความกตัญญูจริงๆ ถ้ามึงจะไม่ให้อะไรเค้ากูก็เข้าใจอ่ะสัส ในตอนที่เราโดนทำร้ายจากคนที่ควรจะปกป้องเราและถูกหมางเมินจากคนที่ควรจะดูแลเราแม่งทิ่มแทงชิบหาย

กูว่าพ่อหลายๆคนก็น่าจะมีกิ๊กวะ แต่เรื่องตีกันในครอบครัวก็อีกเรื่องหนึ่ง

สมัยนี้อินเตอร์เน็ตมันสะดวกทำให้สันดานคนโผล่มามากขึ้นมั้ง พ่อกูแต่ไหนแต่ไรไม่มีเรื่องอะไรพอเกษียณมาอยู่บ้านเล่นเฟสก็เจอแอบคุยกะสาวรุ่นลูก เรียกเป็นเมียรัก มีโอนตังค่ามือถือให้ด้วยนะ ดีหน่อย(จริงๆก็ไม่รู้จะเรียกว่าดีได้รึเปล่าอะนะ)ที่สังขารแกดูโทรมๆ เลยต้องเอารูปสมัยหนุ่มมาหลอกเด็กว่าเป็นตัวเองตอนนี้ คงไม่กล้านัดเย็ดหรือนัดเจออะไรขนาดโม่งที่เล่าข้างบน

ทำไมผู้ชายมันเป็นอย่างนี้กันวะ กูขอเหมารวมแปป เยอะจริงๆ หรือเพราะโครงสร้างร่างกายสร้างให้ผู้ชายมักมากวะ กูโมโห

>>24 อาจเป็นได้ กูเองตอนนี้ก็ใช้หีเทียมชักว่าวทุกวัน โหลดหนังโป๊ใหม่ๆไม่ได้ขาด

เบื่อกับแม่ปัญญาอ่อนของกูจริงๆ ยิ่งนับวันยิ่งบ้า ทำอาหารให้แดกแม่งก็ด่าไม่ทำก็เสือกด่า เมื่อวานก็มาหาเรื่องกูเพราะทำกับข้าวช้าแต่เสือกสั่งไว้ให้กูทำความสะอาดบ้านทั้งหลังเลยก่อนแม่งกลับมาแล้วพอกลับมากูยังไม่เสร็จงานเลยอีดอก แล้วผักกูยังต้องเอามาล้างทำความสะอาดก่อนปรุงอีก สุดท้ายทำับข้าวได้แต่เหมือนทำคุณบูชาโทษ ----> โมโหกูและไม่แดกสิ่งที่กูทำไว้พร้อมปล่อยจนมันเสียสุดท้ายกูต้องทิ้ง พร้อมมาด่ากูอีกวันนี้กูไม่ทำละเสือกมาคะยั้นคะยอให้กูทำอีห่า ด่าสารพัดทุกอย่างจนแม่งพอใจกลับไปดูละครอารมณ์ดีต่อ ควยถอกเถอะ อยากไปอยู่คนเดียวก็หาเรื่องยืมเงินกูที่ทำงานมานานจนกูไปตั้งตัวไม่ได้เหมือนกลัวกูจะหนีมึง พอกูยาจกละตั้งท่าจะไล่อย่างเดียว เห็นคนในตระกูลต่ำเตี้ยหยั่งก่ะทาส ไพร่เลยหว่ะ ที่กูจนอยู่ได้ไม่เส้นเลือดในสมองแตกตายเพราะยังมีวาสนาเล่นโม่งนะเนี่ย

คือ กูไม่รู้ว่ากูมาถูกมู้หรือเปล่าด้วยซ้ำ กูไม่รู้ว่ากูควรรู้สึกยังไงกับเรื่องนี้ด้วยซ้ำอะ แต่รู้สึกว่าอยากเล่าให้ใครสักคนฟังเฉยๆ
ตอนอยู่ประถม สักป.4-5 พ่อกับแม่กูหย่ากัน กูอยู่กับพ่อ พ่อเป็นคนปลุกกูไปเรียน แล้วไม่ได้ใช้นาฬิกาปลุก บางทีเขาจะเอาตัวมาคร่อมกู(ที่ห่มผ้าอยู่) แล้วก็ทำท่าเด้าๆ บอกว่า "จะตื่นไม่ตื่น นี่แน่ะๆ" กูไม่รู้เลยว่ามันเป็นการกระทำไม่เหมาะสม จนโตมาพอจะประสีประสานั่นแหละ
กูเคยฝันว่าโดนข่มขืน ละตอนตื่นมา กางเกงนอนกูหลุดออกจากตัวอะ ตอนแรกนึกว่าเป็นเพราะกูดิ้นเยอะจัด แต่พอกูโตมานั่งนึกดีๆแล้ว
ดิ้นยังไงมันก็ไม่น่าหลุดอะ เว้นแต่กูถอดเอง แต่กูคิดยังไงก็มักจะมีข้อสันนิษฐานว่าพ่อถอดกางเกงกูตลอดเลยวะ
จำได้ว่าเล่าให้พ่อฟังว่าตื่นมาแล้วกางเกงหลุดด้วย (แต่ไม่ได้เล่าว่าโดนข่มขืน เพราะกูก็เริ่มเข้าเว็บโป๊ตอนอายุประมาณนั้น) กูจำไม่ได้ว่าเขามีปฏิกิริยายังไงด้วยซ้ำอะ

ทุกวันนี้พ่อกูตายแล้ว และกูก็ไม่ได้โดนลักหลับเย็ดตอนนั้น(เพราะกูไม่เจ็บ) แต่หลายๆอย่างที่กูนึกขึ้นได้เกี่ยวกับเขา มันทำให้กูรู้สึกไม่ดีกับเขา
แล้วก็ไม่มีใครจะให้คำตอบกูได้ด้วยว่าจริงๆแล้ววันนั้นเกิดไรขึ้นกันแน่

พวกมึงเล่าซะกูไม่อยากได้ลูกสาวเลย

>>28 มึงไปดูห้องกามา มู้ทำอะไรแผลงๆกับพี่น้องสิ มีเรื่องchild abuse เต็มไปหมด อ่านแล้วรู้สึกแย่แต่ทำไรไม่ได้

แม่กูเป็นคนเชื่อพวกฟอเวิร์ดเมลล์มาก พอหลังๆเล่นไลน์เป็นก็เปลี่ยนมาเชื่อข้อความที่ส่งต่อๆกันในไลน์แทน
วันนี้เค้าคงก็ไปอ่านเจอเรื่องพวกเอามือถือวางไว้ในห้องครัวแล้วมันร้อนระเบิดเองหรืออะไรพวกนี้มั้ง
กูกำลังผัดผักอยู่ดีๆเค้าก็เดินเข้าครัวแล้วบอกว่าเอามือถือใส่ในกระเป๋าตอนทำกับข้าวมันอันตรายเดี๋ยวมันระเบิด
แล้วก็เดินมาจะล้วงเอามือถือกูออกจากกระเป๋า กูก็บอกเค้าว่าอย่าเพิ่งกำลังผัดอยู่ เดี่ยวทำจานนี้เสร็จแล้วจะเอาออกเอง
เค้าก็ไม่ฟังเดินมาจะดึงกูก็สะดุ้งเพราะตกใจก็เลยเอาศอกไปถองโดนเค้า
แถมมือสะบัดกระทะผิดจังหวะจนของข้างในกระเด็นออกมาลวกแขนกูอีก
ผลสรุปคือกูเป็นคนผิดที่ดื้อไม่เชื่อฟังเค้าแล้วยังไม่ระวังทำของในกระทะกระเด็นมาลวกตัวเองอีก อืม...

>>30 นึกถึงตัวเอง กูเคยทำหลอดไฟตกลงมาแตกเพราะแม่กูมาช่วย(หรอ) ตอนกูเปลี่ยนหลอดไฟ
แล้วเอาแต่กรี๊ดๆตอนกูพยายามหมุนหลอดไฟออกจนกูตกใจเผลอปล่อยหลอดไฟตกลงมา
สุดท้ายกูผิดเหมือนกันจ้า

กูคือ>>11 กับ>>17 เอง
กูเปิดใจคุยกับพ่อแล้วล่ะ พ่อกูรู้ตัวดี(คือกำลังจะเลิกกับมันอยู่แล้ว)และขอโทษกูใหญ่เลย พ่อกูสำนึกผิดจริงๆ แต่เอาจริงๆกูเองก็หมดศรัทธาในตัวพ่อกูไปแล้วนะ เพราะขนาดจะเลิกกันยังแชทชวนกันไปเที่ยวอยู่เลย(ชวนส่วนตัวแต่บอกกูว่าไปกับคนที่ทำงาน)
สรุปคือกูก็ต้องปิดหูปิดตาเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ happy end มั้ง

เคสของพ่อกูคือแบบ คนไกลบ้าน ร่างกายอ่อนแอ ป่วยบ่อย คนที่บ้านทำอะไรไม่ได้ จนคนที่ทำงานมาดูแลแทนแล้วไปตกหลุมรักเขาอะมึง แม่งโคตรพล็อตละคร คือถ้าเป็นคนโสดนี่กูเชียร์ให้คบกันเลย แต่นี่แม่งคนมีลูกเมียแล้ว 5555

ขอบคุณเพื่อนโม่งมากๆที่ให้โอกาสกูได้มาระบายนะ

กูจะทนไม่ไหวแล้ว ทำไมพ่อกูถึงได้บ้าอาหารเสริมงี่เง่าที่มันเป็นธุรกิจเครือข่ายได้ขนาดนี้วะแม่ง แพงก็แพง เห็นปุ๊บรู้ปั๊บว่าหลอกลวงประชาชน ซื้อมาอยู่ได้ ทีพวกผักสดผลไม้อะไรมีประโยชน์พวกนี้ไม่กิน จะกินแต่อาหารเสริม บุหรี่ก็ไม่เลิกสูบ สมัยก่อนบอกจะเลิกบุหรี่แต่ก็เลิกไม่ได้ สมัยนี้น่ะหรอ อ่อ ก็ไม่ได้คิดอยากจะเลิกไง เอ้า อะไรวะ ความกลับไปกลับมานี้ น้ำก็ต้องเป็นน้ำด่างบ้าบอคอแตกจากเครื่องกรองน้ำโมเลกุลห่าอะไรไม่รู้ แม่ง โมเลกุลน้ำมันก็มีอยู่แบบเดียว จะหาหกเหลี่ยมเจ็ดเหลี่ยมบ้าอะไร น้ำที่ดี pH ก็เป็นกลาง ยังจะมากรดด่างอะไรไม่รู้ แล้วเดี๋ยวนี้ก็เลิกกินส้ม บอกเป็นกรด มากินมะนาว บอกเป็นด่าง กูอยากจะบ้า หรือมันมีนิยามลึกลับของความเป็นกรดด่างที่ไม่ใช่ค่า pH ที่กูไม่เข้าใจวะ โอ้ยกูจะประสาทแดก มึง พ่อกูแม่งมีหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ทุกอันเลยนะ จากเว็บไซต์ที่แม่งขายของหลอกลวงพวกนี้นี่แหละ เอาอะไรที่เป็นความจริงมาคัดค้านก็ไม่ฟัง ใครมีวิธีหยุดความบ้านี้ได้บ้าง กูไม่ไหวแล้ว

>>30 ไม่ใช่แม่มึงหรอก แม่กูก็เป็น พวกผู้ใหญ่ที่เกิดต้นปี2500 ไม่รู้ว่าสมัยนั้นแม่งบูชาผีสางเทวดากันแทนเทคโนโลยีทางวิทยาศาสตร์ซะมากมั้ง หรือไม่ก็เลี้ยงดูกันแบบคอมมิวนิสต์ถึงได้ว่านอนสอนง่าย โดนหลอกต้มตุ๋นกันง่ายยิ่งกว่าอะไรดี พอมามีโอกาสเล่นสมาร์ทโฟนได้ก็เจอเหี้ยห่าไรเชื่อไปซะหมด เชื่อยันแชร์ลูกโซ่กับฟอเวิร์ดเมล์ทำงานเสริมออนไลน์อ่ะอีสัส ขนาดเรื่องยาป้ายแม่งยังเชื่อเลยว่ามีจริง จนกูต้องประชดไปว่าโจรใช้ยานามสกุลถังแล้วจ้าาา ละยิ่งแกยิ่งสันดานดิบออกนะมึง พูดส้นตีนไรไม่เข้าหูนี่คือโหวกเหวกโวยวายเลยอ่ะ ถ้าจะต้องเลี้ยงดูตอนแก่จริงๆก็เลี้ยงในวัดหรือไม่ก็เลี้ยงให้ตายไวๆกันนะ

สุดท้ายก็ไม่มีใครเข้าใจกูซักคน กูป่วยไอเหี้ยกูจะตายอยู่แล้วมึงด่ากูว่าขี้เกียจเรียนขาดบ่อยควย กูตั้งใจเรียนเพื่อให้เกรดแม่งดีพวกมึงก็แค่ดูแล้วก็ไม่พูดไรเลยเก่งแต่ด่ากันจริงๆไอบ้านเหี้ยเนี่ย

>>33 มึงลองรอเวลาดู บ้านกุเคยงมงายอยู่สามสี่ปี กุก็ทำไรไม่ได้เพระเด็กไง พยายามเอาข้อมูลที่เชื่อเถือได้ยัดก็โดนสวนด้วยพวกข้อมูลหลอกลวงอะ แต่ไปๆมาๆเขาก็หายบ้าได้เองนะ

ตอนนี้กุสามารถด่าเรื่องเชื่อข้อมูลไปทั่วกะเขาได้ละ 555555

>>36 กู 33 มึง พ่อกูยิ่งแก่ยิ่งเป็นหนัก ทั้งบ้าน 3 คนพ่อแม่ลูก พ่อกูเป็นอยู่คนเดียว กูกับแม่อยากจะหัวโขกข้างฝา แม่ง สะกดจิตมีจริงไหมวะ กูอยากเอาพ่อกูไปล้างสมองมาก เอามันตั้งแต่จิตใต้สำนึกเลย เงินมีก็หายเพราะไอ้อาหารเสริมพวกนี้นี่แหละ ดีที่ไม่ได้เดือดร้อนถึงเงินที่ใช้ในบ้าน

พ่อมึงยังไม่แก่มากป่าววะ โชคดีจริงๆที่พ่อมึงกลับมาได้ กูโคตรสิ้นหวังเลย

แม่กูชอบเรอชอบผายลมเสียงดังมากอ่ะมึง ชอบกินน้ำ กิยข้าวเสียงดัง กูอายมาก บอกให้ทำดีๆ ทำไมต้องไปเรอเสียงดังด้วย แม่กูก็บอกทำไมอ่ะ มันเป็นเรื่องธรรมชาติ ใครจะมาว่า คือคนรอบๆเค้าไม่อยากคุยกับแม่กูละ กูก็อาย บอกให้แก้นิสัยแบบนี้ก็ไม่ยอมแก้

>>39 แม่กูนี่ดูสง่ามาก ออกงานสังคม มีหน้ามีตาดั่งพญาหงส์ พอกลับเข้าบ้านเท่านั้นแหละ แดกๆอยู่ตดพรืด เสียบรรยากาศกูจังเลย ยืนตดเหนือลมงี้ ลมตีขึ้นคองี้ เอิ้กกกก อย่างดัง เคยบอกแม่ว่ากลั้นไว้สิ แม่บอกมันทำได้ที่ไหน ธรรมชาติของคน
พอถามว่าแล้วตอนอยู่กับคนเยอะๆล่ะ
แม่ตอบว่า มันเป็นไปเอง อยู่ดีๆมันก็สง่าขึ้นมาเอง

>>40 กูตลก 55

จงบอกความเหี้ยที่สุดของแม่พวกโม่งมา

>>42 กูเคยท้องผูก ท้องผูกครั้งแรก ก็ทรมานอะ แม่กูก็ไปเล่าให้ทุกคนฟังว่ากูท้องผูก
จนอีกไม่นาน เวลากูปวดท้องเข้าห้องน้ำก็จะไม่ค่อยบอกแม่ แม่เห็นว่ากูแปลกๆ เลยถามกูย้ำมากว่า เป็นอะไร โดนใครข่มขืนมาใช่มั้ย บอกมา โดนข่มขืนใช่มั้ย
(ตอนนั้นก็เด็กนะแล้วอยู่กับพ่อแม่ตลอด งงว่าเอาความคิดแบบนี้ที่พูดกับลูกมาจากไหนวะ คือกูฟังแล้วช็อคมาก แม่คิดว่ากูไปโดนใครเย็ดงี้เหรอ)
พอโตหน่อยกูอยู่บ้านคนเดียว (แค่แปดเก้าขวบอะ) จุดเทียนเล่นในบ้าน พอกลับบ้านมา แม่ด่าว่ากุเล่นยา กูติดดมกลิ่นควันเทียน (ควยไร้??????)
ตอนเรียน ทำงานโต้รุ่ง แม่เรียกกูไปคุยว่า นี่กินยาบ้ารึเปล่า กินยาบ้าใช่มั้ย

อีสัส555เชี่ยแม่งงง ไม่รู้ อาจจะไม่เหี้ยก็ได้ มั้ง นึกออกแค่นี้

>>43 แม่มึงเสพหนังอะไรมากไปปะวะดราม่าดี 555555

>>42 ไม่มีอะไรพิเศษ แค่กูไม่ทำตามใจเขา กลังจากกูตามใจเขาทุกอย่างจนเรียนจบ ผลคือ กูเป็นลูกที่ตัดออกจากกองมรดกไปแล้ว คุยกันวันละไม่กี่ประโยคแค่นั้นอ่ะ กูแบบ ความสัมพันธ์แม่ลูกมันเจือจางดีเนอะ กูไม่ได้ห่วงมรดกเขานะ แค่กูไม่เข้าใจว่า ทำไมกูต้องทำตามเขาทุกอย่างถึงเป็นลูกเข้าได้หรอ

เคยมีปัญหาหนักมากกับที่บ้าน จริงๆพ่อแม่กูดีมากนะกับลูกๆ จะเอาใจใส่ไห้ทั้งเงินและเวลามาก แต่มีปัญหาแม่กูจะไม่ชอบญาติพ่อ ไม่ชอบพ่อ แล้วจะมาด่าไห้ป้าฟัง ป้าจะด่าหห้พวกกูฟังอีกที ไห้กูเกลียดพ่อกับญาติพ่อ ซึ่งตอนเด็กๆกูก็ยอมอะนะ แต่พอโตขึ้นเข้าใจว่าพ่อเค้าดีกับเรามากเลยไม่เกลียดแล้วส่วนญาติพ่อ ถึงจะพยายามไม่คุย เพาาะถ้าคุยแม่จะไม่พอใจ แต่พอเรียนจบมาทำงานก็มีปัญหาอีก คือทำกับกิจการที่บ้าน พ่อไห้กูคุมโรงงาน บอกไห้อพนาจตัดสินใจทุกอย่าง แต่พอกูจะเปลี่ยนไห้จ่ายเงินตามจำนวนชิ้น พ่อกูไม่ยอม ก็ทะเลาะกันหนัก สรุปกูเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้เลย แต่พอมีเรื่องไม่ดีกูโดนใส่เต็มที่ ส่วนแม่กูก็ชอบมาบ่นเรื่องพ่อไห้กูฟังกูเองก็บ่น แต่ที่น่าโมโหคือ เวลากูทะเลาะกับพ่อแม่กํจะย้ายข้างไปอยู่ข้างพ่อทันที ทั้งๆที่เค้าบ่นพ่อมากที่สุด ในเมื่อกูทำอะไรไม่ได้ กูก็ลาออกมาเล่นหุ้น ก็โอเคนะเลี้ยงตัวได้สบายๆ แต่ในบ้านจะมีคู่มวยอื่นแทน พอทะเลาะกันกูจะหนีหปข้างนอกเลย พอแม่กูจะบ่นเรื่องพ่อไห้ฟังกูจะหนี เพราะพอมีเรื่องทีไรแกย้ายข้างตลอด เลยบอกว่าคงช่วยอะไรเค้าไม่ได้ พี่กับน้องกูแต่งงานไปแล้ว มีความสุขดีสุขภาพจิตดีขี้นมาก แต่กูมีปัญหาที่ไม่ไว้ใจผู้หญิงเพราะประสบการณ์ การที่รับรู้เรื่องราวต่างๆ เพาะกูมีญาติผู้ไหญ่เจ้าชู้มาก เล่าเรื่องต่างๆทำห้กูรู้ด้านมืดของผู้หญิง ขนาดท้องกับคนนึงแต่ไปหลอกคนญี่ปุ่นว่าท้องกับมันก็มี แถมสถิติการนอกใจในไทยมากขนาดไหนก็รู้อยู่ ทั้งผู้หญิงผู้ชายพอกันเลย กูคงพยายามแต่งงานมีลูก แต่ไม่ยอมจดทะเบียนเด็ดขาด กลัวโดนหลอก แต่ยังไงก็จะเลี้ยงดูลูกเมียไห้ดีละ คือกูเป็นคนดีแต่ไม่ยอมดีเป็นควายนะ

>>43 กูว่าแม่เมิงต้องการความดราม่าในชีวิต

>>46 ช่วงประโยคท้ายๆเรื่องการมีคู่ครองอ่ะ มึงอย่าจดทะเบียนและมีลูกเด็ดขาด! มีเป็นแค่แฟนพอ ถ้ามึงมีลูก ฝั่งใดฝั่งนึงก็ทิ้งลูกได้นะบอกไว้ก่อนเลย เพราะกูคือหนึ่งในกระบวนการนี้ กูเป็นลูกที่ไม่ได้มาจากการจดทะเบียน แต่พ่อทิ้งกูไป ไม่ส่งเสียทุกอย่าง ให้แม่กูดูแลยัน10ปีกับน้องที่ทำตัวเหี้ยๆเสเพลอีกคน แนะนำว่ามึงอย่ามีครอบครัวเลย ถ้าไม่ม่สวยงามมันก็จะเลวร้ายกว่าที่คิด

ไม่ๆกูดูแลลูกกูอย่างดีอยู่แล้ว ถ้าลูกกูจริงนะ แต่ไม่จดแน่นอนเพราะจดกันโดนหลอกหมดตัวก็มีมาแล้วนะ ค่าเลี้ยงดูลูกไม่เหลือบ่ากว่าแรงหรอก กูมีความรับผิดชอบพอ คนเดี๋ยวนี้ไม่จดแต่ดูแลลูกอย่างดีส่งเสียก็มีเยอะนะ อดีตนายก ยิ่งลักษณ์เค้าก็ไม่ได้จดนะ แต่ดูแลลูกได้ บางคนจดแต่ทิ้งๆขว้างๆลูกก็มีแล้วแต่คนเลย

เออทำไมก่อนแต่งงาน7วันต้องเก็บตัวว่ะสงสัย+พี่กูทะเลาะกับแม่บ่อยมากก่อนแต่งช่วงนี้เกี่ยวมะ

>>50 เป็นแบบความเชื่ออะไรเงี้ย เขาบอกฝึกความอดทน(?) แต่กูว่าน่าจะเจอกันเพื่อปรึกษาช่วงโค้งสุดท้ายงานแต่งดีกว่าว่ะ
พี่มึงผู้หญิงป่ะ เคยได้ยินว่าผู้หญิงใกล้แต่งงานจะแบบอารมณ์แปรปรวนง่าย สับสน ไม่รู้ตัดสินใจถูกมั้ย ประมาณเนี้ย

เซ็งสัส ยายกูอยู่ๆเส้นเลือดในสมองตีบ ตอนนี้อยู่โรงบาลแต่จำอะไรไม่ได้แล้ว แม่กูเครียดมากร้องไห้ทั้งวัน กินข้าวไม่ลง ความดันก็ขึ้น เพราะสนิทกับยายที่สุดตั้งแต่เด็กจนตอนนี้แม่60กว่าแล้ว แม่กูบอกถึงไม่ตายแต่จำไม่ได้แบบนี้ก็เหมือนยายคนเดิมจากเค้าไปแล้ว ใครมีคำพูดปลอบใจอะไรให้ใช้มั่งไหม

พวกมึงกูปรึกษาหน่อย ตอนนี้บ้านกูมาเที่ยวบ้านย่าอะแบบรวมญาติกัน แล้วน้องกูมาเล่าว่าโดนลุงลวนลาม กูจะทำไงดีวะ ควรบอกพ่อแม่มั้ย พ่อแม่กูไม่ค่อยชอบน้องกูด้วยว่ะมันเป็นตุ๊ดกูกลัวเขาไม่เชื่อว่ะแถมพ่อกูสนิทกับลุงอีก กูยังต้องอยู่อีกหลายวันด้วย

>>52 คธรรมชาติของมนุษย์ มีความเกิด ความแก่ ความเจ็บ ความตาย ใครๆมันก็รู้สึกไม่ชอบ รู้สึกเกลียด รู้สึกกลัว ทุกข์ทั้งนั้น ทุกศาสนา เรามีความรู้ทางธรรมะในพุทธศาสนา ที่จะทำให้ความเกิด แก่ เจ็บ ตาย ไม่เป็นปัญหา ไม่เป็นความทุกข์แก่เรา

รู้ความจริงของอนัตตา ไม่ใช่ตัวตนนั่นแหละ มันจะไม่มีปัญหาเรื่องเกิด แก่ เจ็บ ตาย คือจิตที่รู้ถึงที่สุดแล้ว

มันไม่ไปเอาความเกิดมาเป็นความเกิดของเรา
มันไม่ไปเอาความแก่มาเป็นความแก่ของเรา
มันไม่เอาความเจ็บมาเป็นความเจ็บของเรา
ไม่เอาความตายมาเป็นความตายของเรา

มันเลยไม่เห็นมีปัญหา
มันอยู่เหนือความหมายของเกิด แก่ เจ็บ ตาย
แม้การที่ต้องเป็นไปตามกรรมก็เหมือนกัน ถ้าถอนตัวตน ถอนอัตตา ตัวตนเสียได้ กรรมก็ยกเลิกหมด ผลกรรมก็ยกเลิกหมด
ฉะนั้นจิตนี้เมื่ออบรมถูกต้องตามหลักธรรมะแล้วมันอยู่เหนือปัญหาของความเกิด แก่ เจ็บ ตาย หรือการที่จะต้องเป็นไปตามกรรม
เรามีจิตใจสูงเหนือสิ่งเหล่านี้ เพราะว่าอยู่เหนือความโง่ ไม่ๆยึดถือตัวตน ไม่มี ไม่รู้สึกว่ามีตัวตน มันไม่มีตัวตน ถ้าไม่มีตัวตนแล้วมันไม่มีอะไรเป็นทุกข์ได้หรอก มันจะเป็นทุกข์ได้ก็เพราะว่ามันมีตัวตน ที่จะเผชิญกับสิ่งนั้นอย่างโง่เขลา

พระอรหันต์ท่านก็ยังแก่ ยังเจ็บ ยังตาย แต่ท่านไม่เป็นทุกข์ เพราะว่าท่านไม่เอา เกิด แก่ เจ็บ ตาย มาเป็นของฉันนี่ จิตของอรหันต์หลุดพ้นแล้วจากความหมายแห่งตัวตน พระอรหันต์ก็เกิด ก็แก่ ก็เจ็บ ก็ตาย แต่ท่านก็ไม่เป็นทุกข์
ส่วนคนธรรมดานั้นนะมันเป็นทุกข์ เพราะมันเอาเกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นของตนตลอดเวลา เดี๋ยวจะเข้าใจผิดที่พระพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ในบาลีทั่วไปทุกแห่งว่า ความเกิดเป็นทุกข์ ความแก่เป็นทุกข์ ความเจ็บเป็นทุกข์ ความตายเป็นทุกข์

>>53 เป้นตุ้ดเหรอ บอกมันงั้นช่วยงัดความเป้นชายออกมาป้องกันตัวเองหน่อย หาหลักฐานไว้ ลุงมึงนี้จิตหรือเข้าข่ายเกย์ว่ะะ

>>55 น้องกูเพิ่งป.6 เอง งัดความเป็นชายกลัวมันโดนหนักกว่าเก่าอะดิ กูไปคุยกับน้าสะใภ้ให้เขาช่วยระวังๆไว้แล้วหล่ะ เห้อออ คงเป็นพวกโรคจิตอ่ะ นี่กูไม่กล้าอยู่คนเดียวเลย

>>56 อ่านเรื่องน้องมึงแล้วคิดถึงที่ห้องกามาคุยกันไว้ เด็กที่ถูกล่วงละเมิดทางเพศต้องอาศัยความกล้ามากนะที่จะบอกใครซักคนว่าตัวเองถูกกระทำ ทั้งน่าอาย ทั้งกลัวว่าจะไม่มีใครเชื่อ ทั้งกลัวว่าจะถูกหาว่าเป็นคนผิด พอบอกไปแล้วคนทำผิดยังลอยนวลเหมือนไม่เกิดอะไรขึ้น เด็กมันแค้นนะ ว่าความทรมานของมันไม่มีค่าให้ได้รับการเยียวยา ไม่มีใครออกหน้าปกป้องมันอย่างที่พ่อแม่ญาติผู้ใหญ่ควรจะปกป้องมัน มึงลองเตือนให้ผู้ใหญ่ของมึงคิดถึงข้อนี้ไว้หน่อยเหอะนะ

กูรู้ไม่ใช่เรื่องของกู แต่กูขอบ่นหน่อย อดไม่ได้
ญาติกูเป็นผู้ชายคนนึง ลูกของป้ากู อายุห้างกับกูประมาณ 10 ปี
เป็นผู้ชายที่ปากจัดตอนเมา กินเหล้า กินเบียร์ สูบบุหรี่ตั้งแต่ยังวัยรุ่น
ก่อนหน้านี้ไปคว้าผู้หญิงในผับมาคน แก่กว่ามัน 5-6 ปีได้ มีลูกติด 2 คน 2 ผัว จดทะเบียนสมรสกันซะด้วย
แม่มันเป็นคนมีตัง มันทำงานในบริษัทใจกลางกรุงแห่งหนึ่ง ซึ่งลุงเป็นคนฝากให้
เรื่องมันเกิดขึ้นตอนที่ว่ามันเล่นหุ้นจนหมดตัว ผู้หญิงคนนั้นก็ขอหย่า ขนสมบัติที่แม่มันให้มันไว้ไปจนเกลี้ยง กับขอรถอีกคันหนึ่ง มันก็ไม่ว่าอะไร รถเป็นชื่อมัน แม่มันบอกมันว่าไม่ให้ยกให้ จากนั้นก็หย่า ขาดไป
หลังจากนั้นมันก็เข้าสู่ช่วงอกหัก เวลาผ่านไปไม่นาน ซักเดือนกว่าๆ มันก็จีบผู้หญิงคนใหม่ หน้าตาสะสวย สาวออฟฟิศ ดูดี ไม่กี่สัปดาห์ก็เป็นแฟนกัน
ทีนี้กูมานั่งคิดในใจ จะไปกันรอดหรอวะ ญาติกูคนนี้ทั้งติดเหล้าเบียร์สูบบุหรี่ ปากไม่ดีอีกต่างหาก ยิ่งตอนเมา แต่ต่อหน้าผู้หญิงคงไม่แสดงออก คบกันมาสักพักละ เห็นถ่ายรูปไปเที่ยวด้วยกัน กูเห็นแล้วสงสารผู้หญิง

ระบาย//น้ากูชอบขุดว่ะ เมื่อกี่นางก็ขุดเรื่องหยุมหยิมมาด่ากู กูบอกกูจำไม่ได้หรอก จบเถอะไรงี้ แม่งก็เป่าหูกูอยู่นั่นแหละ กูโกรธ กูเลยเงียบ นั่งกินข้าวเงียบๆ ถามไรมากูก็ตอบนะ แต่ก็อือออไป แล้วก็เหมือนจะตักไรให้กู แล้วถามว่าจะเอามั้ย กูถามว่าแล้วเขาจะกินมั้ยล่ะ ถ้ากินก็กินเลย ถ้าไม่กินก็วางๆไว้แหละ เดี๋ยวกูจะกินเอง มันอาจจะดูเหี้ยสำหรับพวกมึงนะ แต่กูรู้สึกเหมือนตบหัวแล้วลูบหลังอะมึง กูตักเองได้ อย่ามายุ่งกับกู ให้กูหายเองเถอะ ถ้าจะตั้งใจเหี้ยใส่กัน ก็ไม่ต้องมาทำดีชดเชยทีหลัง กูเสียความรู้สึกไปแล้วอะ ทำไงวะ แล้วพอกลับบ้านนางก็ไลน์หากู ทั้งที่อยู่ห้องข้างๆว่ากูทำตัวไม่น่ารัก คนอยู่ด้วยเขาไม่อยากเข้าใกล้ กูต้องไม่หวั่นไหวกับคำพูดของคนอื่น กูต้องควบคุมอารมณ์ตัวเอง กูจะได้ไม่มีปัญหากับคนอื่น(กูไม่น่าเล่าเรื่องงานกลุ่มให้แม่งฟังเลย มีเหี้ยอะไรก็โยงเข้าเรื่องส้นตีนนี่หมด ก็เพื่อนมันไม่ยอมทำงานปะวะ กูบอกให้ช่วยกัน กูโดนเกลียด นี่กูผิด?) นึกอยากจะพูดไรก็พูด กูต้องอดทนรองรับมึงให้ได้งี้เหรอ กูไม่สวน ไม่ปิดประตูกระแทกหน้าแม่งก็บุญแล้วปะวะ แล้วพอกูพูด กูอธิบาย กูมีเหตุผลของกูที่อยากจะบอก ก็หาว่ากูเถียง กูไม่ฟังอีก มันก็ไม่ฟังกูป่ะ ทำไมพอกูพยายามจะดีเท่าไหร่แม่งก็ไม่พอสักทีวะ เอาแต่บอกให้กูพยายามมากขึ้นไปอีกสิ ถ้าไม่อยากอยู่คนเดียวบนโลกนี้ก็ยิ้มสิ ทำให้คนอื่นสบายใจสิ รู้สึกแย่แล้วยังไงล่ะ เรื่องของมึงดิ ควยเอ๊ย ถ้าการต้องอยู่กับคนอื่น แล้วกูต้องปั้นหน้ายิ้ม หัวเราะเฮฮา ทำเป็นว่ากูโอเคๆ ทั้งๆที่กูไม่โอเค กูเลือกอยู่คนเดียวดีกว่าวะ อย่างน้อยกูก็ได้ทำตามใจตัวเอง อย่างน้อยกูก็เหงาน้อยกว่าตอนอยู่กับพวกแม่งหรอก

กูไม่ค่อยถูกกับพ่อว่ะ ไม่รู้เป็นไร กูพูดดีๆกับเค้าน้อยครั้ง
ตอนกูยังอยู่บ้านตอนเด็กๆมอต้นกูเหวี่ยงใส่เค้าตลอดเลยว่ะ ละน้องกูก็อยู่น้องกูก็ติดกูมา จนตอนนี้กูกลับบ้านเฉพาะปิดเทอมกูใจเย็นลงมามากละไม่ค่อยโวยวาย แต่กูได้ยินน้องกูทะเลาะกับพ่อตลอดเลยว่ะ โวยวายเหมือนที่กูทำกับพ่อ กูสงสารพ่อ กูรู้สึกผิดที่เป็นตัวอย่างไม่ดีกับน้อง แต่กูก็ไม่อยากพูดอะไรมากเพราะกูไม่สนิทกับน้อง ตอนเด็กๆก็ทะเลาะกันบ่อย ทำไงดีวะ กูรู้สึกกูเป็นตัวก่อปัญหาที่ทำให้น้องกูไม่ชอบพ่อ น้องกูพูดประมาณไม่อยากเห็นหน้าอะไรแบบนี้เลยอะ แต่กูก็เข้าใจน้องเพราะพ่อกูชอบวุ่นวาย ชอบกวนประสาทอะ

อีกอย่างกูรำคาญป้ากูมาก บ่นตลอดเวลา แต่ไม่เคยช่วยงานเลย - -

ตั้งแต่จบมา กูคุยกับแม่ดีๆได้น้อยมาก จนตอนนี้ไม่คุยกันละ มีอะไรเขาก็ไปใช้น้องกู แล้วกูก็รู้เลยว่า เขาตัดหางปล่อยวัดกูแล้ว กูก็นอยด์นะ อย่างเขาบอกว่า กูเถียง พูดไม่ดี ทำไม เขาไม่คิดมั่งวะว่า กูทำงานมาเหนื่อยๆกลับก็ดึก งานก็เร่ง แต่เรื่องนิดนึงแม่ก็แว้ดๆใส่ บ่นอะไรไม่รู้เยอะใส่ตลอด กูก็ต้องเครียดไหม กูก็เลยแว้ดกลับเหมือนกันดิ ก็กูรุ้สึกว่า เขาไร้เหตุผลอ่ะ ละกูก้มานั่งรู้สึกผิด แต่ก็ผิดไม่มาก เพราะหลังเถียงจบ แม่จะปิดประเด็นด้วยว่า คิดว่าจะได้อะไรจากแม่หรอ เงินของแม่ สมบัติของแม่ บลาๆ ซึ่งกูก็แบบ กูไม่เคยคิดถึงเรื่องพวกนี้เลยปะ กูรู้สึกว่า เขารักน้องกูมากกว่า เปย์น้องกูมากกว่าตั้งแต่เด็กแล้ว อาจจะเพราะน้องกูเกิดมาตอนบ้านเริ่มมีตังค์เยอะด้วย กูก็เลยเก็บเงินเยอะๆเผื่อเรียนต่อโทนอกแล้วเขาไม่ช่วย ก็หาว่ากูงกอีก ซึ่งกูก็คิดว่า กับน้องกู เขาบอกจะส่งไปนู่นนี่ ส่วนกูเขาไม่เคยพูด กูก็ต้องดิ้นรนของกูเองปะ พอเขาไม่คุยกะกู กูก็ไม่คุยกะเขา แบบไม่มองหน้ากัน ส่วนกับพ่อ กูก็คุยปกติ แต่พ่อก็ช่วยอะไรกูไม่ได้ เขาเป็นคนขี้เกียจพูดอะไรมาก กูอยุ่บ้านละโคตรท้อ โคตรเหนื่อยเลย กูมาอ่านโม่ง กูก็รู้สึกว่า ปัญหากูเล็กมากเมื่อเทียบกับคนอื่น แต่มันบั่นทอนจิตใจว่ะ แบบสะสมมาตั้งแต่เด็กๆ ละกูก็รุ่ว่า กูมีปมด้อย แม่กูจะเทียบกูกะลูกเพื่อน เด็กข้างบ้าน เพื่อนกูทุกเรื่อง จนกูกลัว บางทีกูก็เปิดใจให้เพื่อนไม่เต็มร้อย เพราะกูถูกปลูกฝังว่า นั่นคือคู่แข่ง คือตัวเปรียบเทียบ ละสุดท้ายกูเหลือเพื่อนน้อยมากจากตอนเรียน โชคดีที่กูเป็นคนไม่ค่อยใส่ใจ มีเพื่อนจริงๆแค่คนสองคนก็พอ แต่น้องกูคือที่บ้านสปอยล์จนแบบหมอเรียกไปว่า ว่าน้องมีปัญหาสมาธิสั้น บวกกับเลี้ยงแบบไม่มีวินัยอะไรแบบนี้ พอมีอะไรโยนให้กูทำงานให้ แต่พอไม่ทำจะเจอแบบเป็นพี่นะ ทำไมช่วยน้องไม่ได้ พอกูบอกว่า ทีกูล่ะ ก็จะเจอแบบ ก็เก่งกว่าก็ดีแล้วนี่ ก็นี่น้องเด็กกว่า คือเขาลืมไปปะว่า กูก็เคยอายุเท่าน้องกูมาก่อนแต่กูต้องขวนขวายทุกอย่างเอง บางทีกูก็ไม่เข้าใจว่า เพราะอะไรวะ

61 คิดอีกแง่มึงก็โชคดีนะที่ผ่านความลำบากมา ถ้าแม่ไม่อุปการะ ต้องหาเงินเอง ก็ทำไห้เก็บเงินเป็นด้วย ถ้าเรียนจบได้ด้วยเงินตัวเองยิ่งแกร่ง ส่วนน้องมึงถูกสปอยมากอาจจะโชคร้ายกว่าก็ได้ ทำงานอะไรไม่เป็น ถึงแม่ส่งเสียก็ไม่รู้จะเรียนไหวรึเปล่า ชองอย่างงี้ต้องดูยาวๆ

>>59 ลองให้น้าไปสมัรรับจ้างลอกท่อมั้ย

>>63 กวนตีน เหี้ยไรมึงเนี่ย55555555

กูจัดงานแต่งปีหน้า ลิสต์รายชื่อเพื่อน ญาติ อาจารย์ที่สนิทๆ แขกส่วนตัวอย่างเจ้านาย เพื่อนร่วมงานบางคน ได้ชื่อมาไม่ถึงสี่สิบคน แต่ให้พ่อกับแม่กูลิสต์ว่าจะไปแจกซองใครบ้าง อีห่า จะเชิญมาสามสี่ร้อยคน แล้วเสือกเป็นคนที่กูไม่เคยเจอมาก่อนเลยในชีวิตด้วยนะ กูไม่เข้าใจว่าจะเชิญมาทำไมเยอะแยะ งานก็งานกู เงินกูก็ออกกับแฟนสองคน กะจะจัดแค่โต๊ะจีนสิบโต๊ะพอ เสือกบานปลายเป็นห้าสิบโต๊ะ กูจะพูดยังไงให้เขาไม่ต้องเชิญใครมามากๆขนาดนั้นวะ กูไม่ชอบเลย อึดอัดมาก

>>65 มึงลองคุยกับที่บ้านดูแนวๆว่า อยากให้งานรวบรัด มีงบไม่มาก อยากจะเชิญแต่แขกสนิทๆ อะไรแบบนี้อะ
ถ้ากูเจอแบบมึงคงอึดอัดเหมือนกันแหละ เชิญใครมาก็ไม่รู้ ขี้เกียจไปปั้นหน้าต้อนรับทีละโต๊ะๆอีก

มีลุงกูที่เป็นญาติห่างๆคนนึง ลูกชายคนเดียวของแกโดนรถชนตายไปเมื่อ 3 ปีก่อน
แล้วทุกวันนี้ก็เหมือนแกยังทำใจไม่ได้ซะที
ทุกอาทิตย์แกชอบ tag ลูกแกใน facebook แล้วก็พิมพ์เหมือนคุยกับลูก
ไปกินข้าวแล้วถ่ายรูปครอบครัวหรือถ่ายรูปวันรวมญาติแกก็จะ tag ลูกแกด้วยอยู่ตลอด
มันคงเป็นวิธีระบายความเศร้าของแก ให้ตัวเองได้รู้สึกเหมือนลูกยังอยู่ด้วย
แต่เห็นแกทำแบบนี้แล้วกูจิตตกทุกที ก็ได้แต่หวังว่าแกจะทำใจได้ไวๆ

>>65 "เพื่อนพ่อแม่" ลูกเป็นฝั่งเป็นฝาก็ต้องอยากอวดเป็นธรรมดา ถ้ามึงคือคนคุมค่าใช้จ่ายในบ้าน และต้องลงเงินจัดงานเองอย่างที่ว่าก็ปฏิเสธง่าย ผัวหนูจนค่ะ จบนะคะ แต่ถ้าพ่อแม่รวยและจะซัพพอร์ตตรงนี้ให้ อันนี้ก็ขึ้นกับมึงแล้วล่ะว่าจะเอาความสบายใจของตัวเองหรือพ่อแม่ ถ้ามึงยืนกรานเค้าก็คงจะยอมแหล่ะ แต่ก็นอยแน่ๆ

พ่อแม่ใครเป็น กูโพสอะไรด่าใครในเฟสปิดแค่เพื่อนนะ แต่มาเสือกด่าในชีวิตจริงด่าๆ
นี่ไปอีกเพื่อนไม่เชิงหรอกมาฟ้องว่ากูดูดหรี่กินเหล้าก็จริงนะแต่เรียนกูไม่ได้ยุ่งกับมันแต่ฟ้องแม่มาด่าด่าเสียด่าแบบโอ้แม่เจ้า
ขอความคิดเห็นของเพื่อนแต่ละคน

65 ควรจัดโควตาเลยมึงชวนกี่คน เมียชวนกี่คน พ่อแม่ชวนได้กี่คน ไม่งั้นอาหารไม่พอแน่ระวังงบบานปลายอีก

>>69 ทำไมกูอ่านคห.มึงไม่รู้เรื่อง...

>>71 งงเหมือนกัน จับใจความได้เหมือนว่ามันมีเพื่อนขี้ฟ้องและพ่อแม่ขี้บ่นมั้ง

มีพ่อแม่ใครเป็นบ้าง คือไม่มีเป็นเพื่อนในเฟสนะเหมือนรู้รหัสกับเมล์เฟสกูจากไหนไม่รู้กูเคยจับได้ในโทรศัพท์แม่ค้างเฟสกูเลย
เพราะเพื่อนกูบอกกูออนทั้งๆวันนั้นกูไม่มีเน็ต แล้วจะมาด่าๆสิ่งที่กูโพสเช่น แม่งเป็นเหี้ยอะไรว่ะ (ด่าเพื่อน) ทำนองเนี้ยแต่ตั้งค่าเพื่อนนะ
อีกอย่าชื่อเฟสกูตั้งชื่ออื่น ปก โปรภาพไม่ใช่ภาพกู คือมึงว่าเค้าเสือกไปมั้ยว่ะ
แล้วกูเจาะหูอีกปกติเจาะติ่งแบบทั่วไปอันนี้ไปเจาะเพิ่มปีกหูสองหูรูละข้างด่ากูอีกสก๊อยสถุนบลาๆด่ากูเรื่องเหล้าเรื่องบุหรี่ทั้งๆกูเรียนเงินที่ใช้กูทำงานแลกเอา เค้ามีสิทธิ์มาด่าหรอว่ะกูมองว่าเรื่องส่วนตัวด้วยซ้ำ แล้วเมื่อวานวนมาด่ากูอีกเรื่องโพสเหล้าไรงี้ทั้งคนในเฟสกูมีแค่คนอกแทบไม่รู้จักกับเพื่อนสนิทเพราะกูไม่ค่อยมีเพื่อนคบกูเบื่อว่ะไม่ชอบเลยกูไม่อยากที่เขามีกีดกั้นชีวิต

>>73 เริ่มจากเปลี่ยนรหัสเฟสก่อนเลยข่ะ

โดนที่บ้านบ่นเรื่องไม่ทำงานบ้าน ก็เลยช่วยทำงานบ้าน
บอกคืนนี้จะทำงานแปลดึกนะ พรุ่งนี้จะตื่นสาย ปล่อยให้นอนเถอะ
ตื่นมาโดนบ่นเละทั้งเรื่องงานเรื่องตื่นสาย กุควรรมณ์เสียไหม
พอนึกได้ก็บอก บ่นจนติด เลยลืมตัว เอิ่มมมมมม ควรไหม ควรหม๊าย

>>74 เชื่อมั้ยมึงกูเปลี่ยนตลอดแต่เข้าได้กูยังงงเลย

>>76 สร้างเฟสใหม่มะ จบปัญหา
ความเป็นไปได้เช่น
1.เขาเดารหัสเมิงถูก ซึ่งกุว่าไม่น่าใช่
2.มึงออนทิ้งไว้ตามเครื่องมือสื่อสารหรือคอมต่างๆ แล้วลืมล็อกออฟ เปลี่ยนรหัสไงถ้าเฟสเดิมเขาก็เข้าได้อยู่ดีอ่ะ
3.แฮก เพื่อนบางคนกุเคยโดนจากเพื่อนร่วมงานไอทีแต่พ่อแม่ไม่น่าโปรขนาดนั้น
สรุปแล้วพ่อแม่จะทำวิธีไหนไม่สำคัญ แต่ถ้าเมิงโดนงี้แล้วจะปล่อยทำไม สร้างเฟสใหม่สิวะ

>>77 เฟสที่10กูแล้วเพื่อน

>>78 แม่มึงมีญาณทิพย์แน่ๆ น่ากลัวชิบหาย กูไม่ชอบใจพ่อแม่ที่ทำตัวแบบนี้เลยว่ะ เข้าใจว่าเป็นพ่อแม่ แต่ก็ไม่มีสิทธิ์มาก้าวก่ายขนาดนี้ว่ะ มึงลองคุยกับแม่มึงดูยัง

>>78 มึงลองตั้งรหัสผ่านเป็นภาษาไทยแต่พิมพ์เป็นอังกฤษดิ เอายาวๆ เป็นประโยคที่มึงชอบก็ได้

>>77 อ้าวเหรอวะ กูนึกว่าตอนเปลี่ยนรหัสเฟสมันจะถามว่าสนใจจะล็อกเอ้าท์จากเครื่องอื่นมั้ย ไรงี้ซะอีก เพื่อความเซฟของผู้ใช้งานอะนะ

>>78 กูว่าพ่อแม่มึงไปรู้วิธีใช้โปรดักคีบอร์ดมาจากพวกเด็กเกรียนร้านเกมป่าววะ

กูมาเรียนอยู่บ้านคนอื่น แม่กูไม่เคยถามเลยนะว่ากูเรียนอะไร เป็นยังไงบ้าง ทำอะไรอยู่ จะถามก็ต่อเมื่อมีคนถามมาอีกทีแล้วก็ดราม่าใส่กู แม่ไม่เคยรู้เลย หนูไม่เคยเล่าอะไรให้แม่ฟังเลย แล้วกูซิ่วมา (ปี 3 เกษตรมาเรียนรามปีที่แล้ว) พวกญาติๆแม่งก็มาไซโคถามกันว่ากูจะจบไหมๆ มาบอกว่าเนี่ย กูนอนถึงสามทุ่มจะตื่นไปเรียนทันได้ไง ทั้งๆที่ตอนอยู่ต่อหน้ากูไม่เคยถามนะ อีห่า เลิกสร้างความร้าวฉาวให้กูได้ละ นี่ปีใหม่เค้ารวมตัวกันกูก็ไม่ได้นะ กูยิ่งขี้รำคาญอยู่ เผลอๆเดี๋ยวกูได้บล็อคไลน์แม่กูแน่ๆ

>>83แล้วทำไมมึงไม่เคยเล่าอะไรให้แม่มึงฟังวะ ปกติเขาไม่ถามอาจจะห่วงแต่รอให้มึงเล่าเองหรือไว้ใจมึงก็ได้ พอญาติมาสาระแนเขาจะกังวลใจก็ธรรมดาป่ะว่ามึงเป็นอย่างที่เขาพูดป่าว ถ้าทำให้แม่เขามั่นใจในตัวมึงได้ต่อให้ญาติพูดอะไรมาเขาก็ไม่มาดราม่าใส่มึงหรอก แล้วมึงล่ะเคยทำอะไรให้แม่มึงมั่นใจในตัวมึงบ้างไหม มึงซิ่วเพราอะไร มาเรียนบ้านคนอื่นเนี่ยบ้านใคร ค่าใช้จ่ายมึงออกเองหรือขอเงินแม่ แล้วนอนถึงสามทุ่มคือมึงทำอะไร และเดี๋ยวญาติมาถามต่อหน้ามึงก็รำคาญอีกอยู่ดี

>>84 มึงเข้าใจว่าลูกสองคน ลูกพ่อลูกแม่ปะ พ่อกับแม่กูหย่ากัน กูมาอยู่กับแม่ใหม่กับพ่อ ซึ่งโดยนิสัยกูไม่ใช่พวกชอบพูดมากอยู่แล้ว แต่ถ้าไว้ใจก็ควรมาถามดีๆปะวะ กังวลก็ถามกูดีๆก็ได้ มาแบบ ใส่ๆๆๆ เค้าบอกว่างั้นงี้ ถ้าหนูไม่ทำตามหนูจะมีอนาคตนะ กูนี่แบบ .....สัส
กูซิ่วเพราะได้คณะเกินตัวว่ะ สอบเข้าม.ท้อปทรีในกรุงเทพได้ คณะวิทย์ที่เน้นฟิสิกส์ ซึ่งกูไม่ชอบเลย เลือกไปอันดับสุดท้ายกันเหนียวด้วย กูเรียนไปได้สองปี กูจะฆ่าตัวตายกูเลยซิ่ว (เรื่องนี้ไม่มีใครรู้นอกจากรูมเมท กูรู้ตัวว่าจะเอาชีวิตมาทิ้งกูก็บอกเลยว่าเรียนไม่ไหว ขอซิ่ว)
แม่กูเขาไม่ฟังกูอ่ะสัส เขาไม่เชื่อลูกมึงเข้าใจไหม น้องชายกูอยู่กับแม่ วันนึงนางบอกจะส่งน้องไปอยู่กับลุง พอกูถามว่าลุงไหนก็บอกญาติฝั่งพ่ กูถามลึกๆเข้าก็บอกแม่ก็จำหน้าไม่ได้หรอก แต่เขาบอกว่าจะมาช่วยดูแลน้อง เอ้า แม่ยังไม่รู้จักเขาดีเลยแล้วจะส่งลูกชายคนเดียวไปอยู่กับเขาเหรอวะ มีอีกหลายเรื่องมึง
กูมาอยู่บ้านเมียเก่าพ่อกู โชคดีที่เขาเอ็นดูกู ดูแลกูทุกอย่าง แต่มีภาระเรื่องบ้านเขา (เขาเอาบ้านเข้าแบงค์ช่วยพ่อกู) ต้องจ่ายแบงค์เดือนละหมื่น กูได้เงินจากแม่เดือนละหมื่นกูก็เอามาช่วยเขา แต่เขาดีนะมึง เรื่องครอบครัวกูแม่งซับซ้อนเหี้ยๆ เล่าแล้วยาว
ส่วนไอ้นอนถึงสามทุ่ม กูนั่งเรือคลองแสนแสบไปที่บ้านญาติ คลองสะอาดมากมั้งมึง กูถึงกูก็เพลีย เลยอาบน้ำนอนตอนห้าโมงเย็นแล้วตื่นตอนสามทุ่ม

กูไม่รำคาญหรอกถ้าถามต่อหน้า ถามแม่กูแล้วแม่กูจะรู้เรื่องไหมล่ะ สี่ห้าเดือนมาแล้วเนี่ยที่กูไม่เจอแม่ คุยแต่ไลน์โทรหาก็ไม่มี กูว่าแม่งไม่ใช่ความผิดกูละ โทษที มาระบายแค่นี้แหละ

เบื่อพ่อจังวะ ด่ากูอ้วน บอกให้ลดๆ แต่อาหารแต่ละอย่างที่ซื้อมาให้กินนะ น้ำตาล แป้งทั้งนั้น ข้าวมันไก่งี้ หมูปิ้งงี้ กูคงผอม

พ่อกูสิ หลังๆ นี้พูดแบบกูไม่รู้เลยว่าเค้าคิดอะไรอยู่ ออกไปข้างนอกเห็นคนต่อคิวเข้าแถวก็เที่ยววิจารณ์ว่าเขาว่าเนี่ยระบบไม่ดี ไม่พัฒนาบลาๆ เรื่องสอบใบขีบขี่ของกู กูบอกเขาว่าเวลาเหลือน้อยยังไม่ได้หัดท่าสอบช่วยหัดหน่อย ก็บอกกูว่า ไม่ต้องอะไรมาก พิจารณาความสามารถถ้ามึงไม่ผ่านก็ไปซื้อใบขับขี่เอา.......
เอ่อ ให้กำลังใจให้แนวทางที่ดีต่อกูมากเลย ยู่บ้านดูทีวี ก็มีแต่ว่า ไอนัานไม่ดี ไอโน่นไม่ดี ไม่มีสมองเฮงซวย ทำงานไม่เป็นบลาๆ กำลังกายก็ไม่ค่อยไปออก
พาเครียดเลยว่ะ

มีญาติห่างๆกูที่แต่งงานกันจนลูกโตถึงวัยทำงานแล้วเพิ่งจะมาหย่ากัน เล่นเอากูช๊อคไปเลยเพราะมองภายนอกเค้าก็ดูรักกันดี
เห็นอยู่กันมานานขนาดนี้ไม่คิดว่าจะมาหย่ากันเอาป่านนี้เลย ปกติเรื่องแบบนี้ก็เคยได้ยินบ่อยๆ แต่รู้สึกว่ามันเป็นอะไรที่ไม่ได้เกิดง่ายๆ
ได้ยินมาก็เป็นเรื่องของคนอื่นที่ไกลตัว ไม่คิดว่าจะมาเกิดในวงญาติตัวเองถึงจะห่างๆหน่อยก็เถอะ

อยากรู้ความสัมพันธ์ของพี่ชาย-น้องสาววะ มันต้องสนิทกันขนาดไหนหรอ (กูห่างกัน4ปี) แบบว่าคุยกันเยอะไหม ปรึกษาเรื่องนู้นนี้นั่นอะไรแบบนี้ไหม ของกูก็ต่างคนต่างอยู่วะ ไม่ได้ยุ่งอะไรเลย คุยกันก็ไม่บ่อย อย่างของเพื่อนกูก็ห่างกัน4ปี มันแทนมันว่ากู มึงกับพี่มัน ก็ดูสนิทกันดี ไม่เหมือนกูเลย ฮา

>>90 ของกูก็คล้ายมึงอะ มีพี่ชายห่างกัน6ปี ไม่ค่อยยุ่งกัน น๊านนานจะคุยถามไถ่กันซักที ไม่ถึงขั้นเล่นหัวหรือพูดหยาบใส่กันได้ แต่กูก็รู้สึกว่าสนิทกับเขานะ ถ้ามีอะไรก็ปรึกษาได้ ไปพึ่งพาได้

>>90 กูห่างกะพี่ชาย 8 ปี ไม่คุยเหี้ยไรกันเลยเพราะอยู่กันคนละที่ ไม่สนิทกันอีกต่างหากตอนเด็กเล่นกันทีไรทะเลาะกันทุกครั้ง
เเทนที่จะสนิทเพิ่มกลายเป็นยิ่งห่าง เเต่ถ้าเดือดร้อนขอความช่วยเหลือจากพี่ได้นะ กูอยากสนิทกับพี่กูมากกว่านี้จัง
อยากเรียกกันมึงกูปรึกษากันได้บ้างอ่ะ เเง

ชีวิตมีแต่แม่เหี้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ๆๆๆๆๆๆๆๆ
ๆๆๆๆๆๆ
ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ๆๆๆๆๆ0ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๅๅๅๅๆ

ใจเย็นๆ บ่นเรื่องในครอบครัวได้ แต่ด่าแม่เหี้ยก็เกินไป กูเคยโดนพ่อแม่ทำไห้ช้ำใจหนักมาแล้วหลายครั้ง แต่เวลาลำบากเดือดร้อนจริงๆจะรู้ พึ่งไครไม่ได้เลยนอกจากพ่อกับแม่ของเรานี่แหละ ขนาดเพื่อนสนิท พี่น้องยังพึ่งไม่ค่อยได้เลย

หากชีวิตมึงไม่บัดซบเท่ากู มึงไม่มีทางเข้าใจหรอก เกิดเป็นลูกชังมันต้องทนหว่ะ ทนแม่งทุกๆอย่าง หนีจากพ่อจัญไรมาได้ก็เจอแม่เริ่มเป็นประสาทด่าคนในบ้านเพื่อระบายอารมณ์ กูทนทุกๆวันหาทางระบายทุกๆวัน จะหนีแม่งก็พยายามยื้อไม่ให้กูไป พอกูไม่มีที่ไปก็ตั้งท่าจะไล่กู เหี้ยมั้ยมึงก็คิดเอาเองละกัน วันๆคนในบ้านกูจะเอาแต่ผลประโยชน์ท่าเดียว เสียสละไม่เคยมีหรอก บางอย่างที่กูคิดว่าเคยทำดีก็เหมือนทำคุณบูชาโทษ ไม่ทำอะไรก็โดนด่า ทำก็โดน โดนติด่าแม่งทั้งขึ้นทั้งล่องทุกๆวันจนแทบจะบ้าอ่ะมึง ชีวิตนี้นี่อุบาทว์เหลือเกินหวะ เลือก้เกิดได้ไม่อยากเกิดในชีวิตที่มีพ่อแม่ไร้คุณภาพหรอกนะ

จะหนีจากแม่มึงต้องอายุเกิน18 และหาเงินดูแลตัวเองเองได้ถึงมึงจากไปก็ส่งเงินมาช่วยเหลือบ้างแล้วกันจะได้ไม่มีไครว่า

เออก็จริงเลยไม่เป็นกูแม่งไม่รู้จริงๆ ก็ไม่เข้าใจนะว่าคนบางคนที่บอกว่าพ่อแม่มีพระคุณทำให้เราเกิดมา ถ้าเกิดมาแล้วเจอพ่อแม่เหี้ยๆแบบนี้ก็อย่าให้กูเกิดเลย

พี่กูไปทำผู้หญิงท้องมีลูกแล้วมาบอกกูที่อยากเรียนต่อว่าให้รีบไปหางานทำ เพราะแกเงินเดือนน้อย(โดนเมียหลอกแดกนะละ)รู้สึกว่าแม้งไม่ใช่เรื่อง
พอระบายอารม์ใส่ว่าไม่เห็นด้วยโดนแม้งประเคนตีนใส่ไป3ดอกเมื่อเช้า...... โคตรเหี้ย

ถ้ากูเป็นพี่มึงเงินเดือนน้อย มีลูกเมีย กูคงส่งน้องเรียนไม่ไหวนะ มึงต้องไปหางานทำส่งตัวเองเรียนภาคค่ำแล้วละ สู้ๆ

คือกูส่งตัวเองเรียนอยู่แล้วไงทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย บางเดือนมันเอาเงินไปเปเมียจนส่งงวดรถไม่พอยังมายืมกูเลย

พ่อกูเอาแต่พูดว่าถ้าไม่ได้ยูเอ็นก็ไม่ต้องทำงานหรอก ขายขี้หน้าเปล่าๆ กูจะบ้าตาย สอบเข้าง่ายขนาดนั้นคนคงล้นแล้ววววว อธิบายยังไงก็ไม่ฟัง

แม่เฮงซวยกูนี่จะด่ายังไงก็คุ้มจริงๆ วันนี้รับนิตยสารมามีสุตรอาหารรสเด็ดจะลองปรับใช้กับของในบ้าน เสือกทำหายอีก อีห่า จะเอามาอ่านไม่ถึงเดือนเลยทำหายละอีส้นตีน แปปเดียวทำหายภายใน3คืน ควยถอก

>>101 พ่อมึงคล้ายๆพ่อกูเลย พ่อกูก็ยึดติดแต่กับจะให้สอบหมอ กูก็อยากเรียนอยู่กะว่าปีนี้ถ้าไม่ติดกูก็จะซิ่วด้วยซ้ำ ตอนคุยก็เหมือนรู้เรื่อง พอไปรวมญาติละญาติกูบอกว่ากูคงสอบไม่ติด ก็มาบอกว่าผิดหวังกับกู เอ้า ทีตอนคุยเรื่องจะซิ่วบอกไม่เป็นไรยังไงเป้าหมายก็คือแพทย์จะเสียเวลาไปอีกปีก็ไม่เป็นไรหรอก ควยออลจริงๆ
ปากก็บอกกูว่าไม่เป็นไร แต่พอไปเจอคำพูดคนอื่นก็มาบอกว่าอับอาย ผิดหวัง ขายขี้หน้า ค๊วววววยยยยยยยย แล้วจะมาพูดให้กูชื่นใจทำไมว่าเข้าใจ ถ้าไม่คิดแบบนั้นจริงๆ กูก็อยากระบายแบบที่ระบายในโม่งแต่ภาษาซอฟต์กว่าว่ากูผิดหวังกับเค้ายังไงมั่ง แต่กูก็กลัวโรคประจำตัวกำเริบละกูจะทำให้เค้าตายอีก ห่าาา
กูน้อยใจจนกูเหนื่อยที่จะน้อยใจแล้วว่าทำไมเค้าแคร์คำพูดคนอื่นขนาดนี้แต่ไม่เคยแคร์ความรู้สึกลูกตัวเองเวลาโดนบอกว่าผิดหวังในตัวลูกมันน่าเศร้าขนาดไหน กูก็ไม่เคยบอกให้เค้ามาคาดหวังในตัวกูมั้ย

ขอบคุณบอร์ดโม่งที่ให้พื้นที่ในการระบาย

>>101 บอกพ่อว่าสอบไม่ติดแล้วเป็นนีทนอนอยู่บ้านแม่ง

ทำขนมปังอยู่ มันมีหลายขั้นตอนแล้วกว่าจะได้กินมันก็นาน แม่ก็มาบ่นใส่ไปซื้อเอาเร็วกว่ามั้ย

แหม่ ถ้ามันมีร้านขายกุไม่ทำเองหรอก ดอก หงุดหงิด หลายรอบแล้ว ไม่เสือกกับการทำขนมกับอาหารของกุสักรอบได้มั้ย

กูไม่เคยเข้าใจพ่อแม่กูเลย ถ้าเกลียดกันมากทำไมไม่เลิกกันวะ ไม่ต้องเอากูเป็นข้ออ้างก็ได้ กูอยู่ตรงกลางแล้วเหนื่อย เวลาโมโหชอบมาลงที่กูทุกที กูเครียดก็ปรึกษาใครไม่ได้อีก คิดมาหลายรอบแล้วถ้ากูชิงตายก่อนจะโอเคกว่าหรือเปล่า555 อย่างน้อยกูก็ได้เก็บความทรงจำครอบครัวล่ะวะ

น้องสาวกูย้ายไปอยู่คอนโดคนเดียวมา 3 ปีละ ตั้งแต่ขึ้นม.4 สาเหตุคือมันทะเลาะกับป้า แล้วมันไม่เคยมีความสุขเวลากลับบ้านเลย กูเลยโทรไปบอกปู่กับย่าให้ช่วยกันซื้อคอนโดให้มัน กูจะผ่อนเอง หลังมันไปอยู่คอนโดคนเดียว กูรู้สึกว่านิสัยมันเปลี่ยนไปเยอะเลย จากตอนแรกๆเป็นคนบ้าๆบอๆชอบโวยวาย ตอนนี้เป็นพวกหน้าตาย พูดน้อยไปละ แล้วเหมือนมันจะเหงาสไกด์มาคุยกะกูประจำ กูเลยเริ่มรู้สึกผิดว่ะ ตกลงกูทำถูกป่าววะเนี่ย

>>107 ถูกแหละ

แม่กุไม่อาบน้ำอะทำไงดี พอบอกให้ไปอาบก็บอกว่าทำไมต้องทำตามใจคนอื่นแล้วก็ดราม่าบลาๆๆ ไม่อาบเป็นสองสัปดาห์แล้ว อยู่กทม.อากาศก็ไม่หนาวมาก กุเหม็นและเบื่อ

>>106 มึง พ่อแม่กูเลิกกันแต่ก็ยังมีเรื่องที่ต้องคุยกันอยู่ก็เรื่องลูกนี่แหละ แต่เขาไม่คุยกันเองหวะเขาคุยผ่านกู พอได้ยินคำพูดอีกฝ่ายละไม่พอใจระเบิดก็ลงใส่กู กูก็ต้องมานั่งแยกคำพูดอีกคนก่อนว่าส่วนไหนเป็นเนื้อหาส่วนไหนคำด่า ทั้งๆที่ใจจริงกูอยากบอกหมดเลย มาเกลาให้มันดีๆแล้วค่อยบอกอีกคน ต่อให้เลิกกันแล้วแต่ยังใช้ลูกเป็นคนกลางก็ประสาทแดกพอๆกันแหละมึง
แต่ปีที่แล้วกูเพิ่งวีนไปว่าที่กูเป็นคนกลางแบบนี้กูเครียด บลาๆ ก็ถอยกันบ้างละสงสัยเพราะกูอยู่ม.6ด้วย 555 กูก็ไม่รู้ว่ากูทนทำมาได้ไงตั้ง8ปี
ถ้ามึงจะวีนแบบกู กูขอยกตัวอย่างคำพูดที่มึงจะเจอ
-จะเก็บมาเครียดทำไม มันเป็นเรื่องผู้ใหญ่ (แล้วมาคุยกัน ด่ากันผ่านกูไมง่ะ...)
-บอกให้นั่งสมาธินี่ไม่นั่งเลยใช่มั้ย (ชั่ยๆ..) (ถ้าบ้านมึงเคร่งศาสนา)

อยากให้พี่น้องรักกันแต่เสือกไม่เคยสอนให้รักกัน

>>110 อย่างน้อยก็น่าจะคนละบ้านว่ะ ของกูแค่เดินผ่านก็ฮึ่มแฮ่ใส่กันแล้ว หลังจากนั้นก็จะมาเหวี่ยงโมโหใส่กู ปาของกันบ้าง คนเก็บคือกูเอง...
พี่กูก็ไม่เห็นเคยโดนบ้าง ทำไมเขาชอบมาปรี้ดใส่กูวะ5555 หน้าตากูดูเหมือนส้วมเหรอ
บ้านดูเหมือนจะเคร่งพุทธว่ะ แม่ชอบบอกให้นับถือพุทธๆ แต่ว่าแม่ด่าให้ตายๆไปซะทุกครั้งเลย(คะ คนฟังก็คือกู...) ศาสนาไม่ช่วยหน่อยเหรอ; - ;
แต่ยังไงก็วีนเหวี่ยงไม่ได้อ่ะ กูปรี้ดแตกไม่เคยได้เลย กูว่าปรี้ดไปเขาก็ไม่ฟังกันอยู่ดี ถังขยะหมายเลขหนึ่งชัดๆ

>>112 ง่ะ เหมือนกูเลย.... กูก็โดนคนเดียว น้องกูไม่เห็นโดนทั้งๆที่มันว่างกว่ากูอีก ไมไม่มีใครไปคุยผ่านมันบ้าง
กูเป็นกำลังใจให้มึงออกมาจากสภาพแวดล้อมแบบนั้นได้ไวๆนะ(._.)

>>113 กูก็อยากหลุดออกจากสภาพแบบนี้นะ แต่เอาตามจริงแล้วกูยังสองจิตสองใจอยู่เลย กลัวการเปลี่ยนแปลง กลัวนู้นนั่นนี่ สงสัยว่าทำไมเขาไม่เลิกกันไปแต่ก็ไม่อยากด้วย ลงท้ายที่เหมือนเดิม กอดมึงนะเพื่อนโม่ง พักหลังๆกูเริ่มคิดแล้วว่าเป็นความผิดกูด้วยหรือเปล่า เขาถึงเลิกกันไม่ได้ แต่อยู่กันก็ไม่รอด

เคยหมาเพราะเพื่อนก็ว่าแย่แล้ว นี่พ่อแม่ก็ทะเลาะกันมาหลายวันด่ากันเป็นจริงเป็นจัง อยู่กับแม่ก็ด่าพ่อให้ฟัง อยู่กับพ่อก็ด่าแม่ให้ฟัง เค้าไม่คุยกันเอง
กูนี่เครียดชิบหาย นอนคิดมากมาหลายคืนแล้ว กะทำใจอยู่กันไม่ได้ก็ไม่ต้องอยู่ จะได้ไม่ต้องมาทะเลาะกัน
วันนี้ดั๊นมาดีกันซะอีก เป็นห่วงเป็นใยกัน กูนี่ทั้งเห่าทั้งหอนเลยค่ะ หมั้นนนไส้โว้ยยยยยยยย โอ๊ยยยยยยยย

กูซื้อโดนัทมาฝากแม่เพราะเขาบ่นว่าอยากกินเลยวางไว้บนโต๊ะกลัวเขาไม่เห็น พอแม่กลับมากูบอกเขาว่าอย่าลืมปริ้นเอกสารนะเขาก็ทำท่าฟึดฟัดใส่กู กูเลยเข้าไปนอนได้ยินเสียงเขาเดินกระทืบเท้าเสียงดังเหมือนโมโหเลยออกไปดู เขาก็มาหงุดหงิดใส่กูเพราะโดนัทที่วางไว้บนโต๊ะแม่งมดขึ้น แล้วถามกูว่าวางทำไมบนโต๊ะไม่เข้าใจ แล้วถามกูว่าเป้นไรมากชอบมาทำสั่งเขา เอกสารเดี๋ยวเขาปริ้นเองอยู่แล้วไม่บอกเขาก็ทำ กูเลยทำเฉยๆบอกว่าที่วางบนโต๊ะอยากให้เขากลับมาเห็นเขาบอกว่าไว้ในตู้เย้นเขาก็เห้นเหมือนกัน ส่วนโดนัทเขาก็บอกว่ากินไม่ลงใครอยากกินก็กินไปละกัน แล้วเขาก็หงุดหงิดไม่คุยกับกูเลย กูผิดมากเหรอ

ทำไมพ่อแม่พวกมึงดูอารมณ์ไม่ปกติกันจังวะ

>>117 คนที่พ่อแม่ไม่มีปัญหาเขาก็ไม่เข้ามาถามสิมึง
กูมาเป็นกำลังใจให้พวกมึงทุกคนนะ

ครอบครัวกูว่าหนักแล้ว เจอโม่งคนอื่นกลายเป็นเบาไปเลย

>>117 ก็เพราะนี่มันมู้รวมคนที่มีครอบครัวปัญญาอ่อน เลวทราม สันดานเสีย หรือ ผิดแปลกแยกจากชาวบ้านไง ถ้ามึงไม่ได้มีพ่อแม่ทำตัวจัญไร ไม่ได้มีคนในครอบครัวเสเพล เหี้ย ถ่อย ต่ำ สถุน จนต้องทุกข์ทนและมาลงเรื่องราวที่นี่ มึงจงพึงสังวรณ์ไว้ซะว่ามึงคือคนที่เกิดมามีโชคมากๆแล้วนะ

กูขอให้ปัญหาครอบครัวพวกมึงในมู้นี้มันมีทางจบลงเร็วๆและมีความสุขเหมือนครอบครัวคนอื่นๆได้ไวๆนะ ถ้ามีปัญหาเรื่อยๆชีวิตการงาน การเรียน การอยู่ มันจะไม่มีคำว่าสงบอยู่เลย ทุกวันนี้กูแทบจะเหมือนโรคจิตเข้าทุกๆวันแล้วเหมือนกัน

ตอนเด็กๆสมัยประถมมีแลกของขวัญกัน กูแลกได้ตุ๊กตาน่ารักม้ากกกก แต่แม่ก็เอาตุ๊กตานั้นไปให้พี่ใช้แลกของขวัญต่อ กูโคตรเสียใจอะ แต่ก็ทำไรไม่ได้

ไม่ชอบพ่อแม่พี่น้องญาติที่เสือกเรื่องในเฟส
เสือกไม่ว่าอ่านแล้วมาด่ากู สัส
ลูกคนอื่นดีแบบนั้นแบบนี้เบื้องหลังทรามกว่ากูอีกถึงกูเที่ยวกินเหล้าดูดหรี่แต่กูเรียนกูไม่ได้ไปเอามั่วสัส

>>121 ของกูตอนย่าตายไม่มีใครยอมบวช เขาเรียกกูที่เรียนปีหนึ่งมหาวิทยาลัย ไปกูก็บอกให้กูโกนหัวแล้วให้พระติดตัวย่ากูองค์นึง แล้วกูเอาองค์ที่ว่าฝากแม่ไว้

ตอนแต่งงานพี่ชาย แม่กูบอกเห็นพานมันของน้อยเอาพระเลี่ยมทองที่ว่าวางในพานไปด้วย กะว่าจะบอกว่าขอพระคืน แต่เกรงใจไม่ได้ขอ

ผ่านไปสองปีกูก็บอกแม่ให้บอกพี่สะใภ้ตรงๆว่าพระองค์ที่ว่าควรเป็นของกู เพราะมันไม่ได้มีราคาอะไรมากมาย แต่ถ้าฝั่งย่ากูถามกูจะตอบว่าพระไปไหนได้ไง พี่สะใภ้กูโวยวายใหญ่ว่าสินสอดไม่คืนให้หมด

เออดีกูกะว่าถ้าคืนพระมาจะซื้อทองคืนให้ไปสองบาท กูเลยเอาไปเปลี่ยนเป็นทองห้าบาทใส่เองเลย ส่วนพระองค์ที่ว่าปล่อยมันนอนอยู่ในเซพพี่กูไปแล้วกัน

บ้านกูตอนใข้งานพูดโคตรดี
ตอนกูทำตัวเฉยๆด่าจองหอง
กูทำงานบ้านทุกอย่าง พอเห็นกูว่างด่ากูขี้เกลียดบลาๆ
เสือกเรื่องในเฟส ด่ากูเรื่องเงินทั้งๆให้ไม่พอใช้ด้วยซ้ำไม่ได้แบมือขอนะ ทำงานแลก
สนใจแต่เรื่องของลูกใหม่ตัวเอง

ทำไงดี แม่เหมือนใช้เงินไม่เป็น อยากได้อะไรต้องได้ อยากซื้ออะไรซื้อ ด้วยความที่ตัวเองเกษียร ไม่ทำงานแล้วมั่ง เลยลืมไปว่าทำงานมันเหนื่อย

ปกติพ่อทำงานมาจะให้แม่บริหารเงิน เงินเดือนก็หลายหมื่นอยู่ แม่ก็มีเก็บเงินแหละ แต่ก็ใช้เยอะด้วย ทั้งๆที่ครอบครัวเงินเดือนเยอะ แต่กลับมีเงินเก็บไม่เยอะตามเท่าที่ควร เงินเดือนกุก็ให้แม่อีก5000 นึกว่าจะเก็บเข้าบัญชี แต่ก็เอามาใช้ประจำวัน ตอนนี้เหมือนเป็นธรรมเนียมว่าต้องได้จากกุเดือนล่ะ5000 บางเดือนให้ช้าหน่อย ก็ทำเป็นถามทำทวง เดือนนี้ปีใหม่ก็เอา ค่าเดือนก็เอา สรุปเอาไปหมื่นนึง คือเรื่องเงินกูให้ได้ โอเค แต่อยากให้เขาใช้เงินให้เป็นมากกว่า

พ่อกุ พี่กุ กุก็เตือน แต่บางครั้งเหมือนหูทวนลม จะซื้อโทรศัพท์ใหม่แล้วเอาเครื่องเก่าให้พ่อทั้งๆเครื่องพ่อก็ยังใช้ได้อยู่ แล้วต้องไอโฟนรุ่นใหม่*ผ่อนเอา* ไรเงี่ย แถมอยากเที่ยวอยากไหน ไปเลยค่าเครื่องบินเป็นหลายพัน เวลาเขาอยากได้ ต้องเดี๋ยวนั้นเดี๋ยวนี้ กุควรทำไงดีว่ะ ไม่อยากให้เขาใช้เงินเปลือง เงินเดือนพ่อกุก็ลดลงแล้ว กลัวอนาคตพ่แกุไม่มีรายได้แล้ว ภาระหนักจะมาตกที่กุคนเดียว กุอยากเก็บเงินอยากมีบ้านอยากมีทรัพย์สินของตัวเองบ้าง อยากรู้บ้านไหนผู้ใหญ่ใช้เงิาเปลืองแล้วจัดการกับเขายังไง

*อยากได้คำปรึกษาจริงๆ ไม่มีเจตนาพูดจาโอ้อวดหรือใดๆ*

พ่อแม่ทะเลาะกันมานานมาก แม่ขี้บ่นชอบหาเรื่อง พ่อก็ยอมมาตลอด วันนี้พ่อฟิวขาดแทบจะฆ่ากัน จะหย่ากันแล้วกูก็อยากให้หย่านะแต่จบไม่สวยแบบนี้กูรู้สึกแย่สัส เครียดชิบหายไม่รู้จะระบายกับใคร

กูอ่านของแต่ละคน รวมถึงกูเอง กูอยากบอกพ่อแม่รวมถึงคนที่จะมีลูกทุกคนว่า ถ้ามึงอยากมีลูก แต่ไม่มีปัญญา ทำบ้านให้เป็นบ้าน ได้ มึงก็อย่ามีลูก กูสงสารเด็ก

>>125 ของกุทั้งพี่ทั้งน้องใช้เงินกันไม่เป็นชอบกินหรูอยู่สบาย ก็รู้นะว่าเงินเค้าแต่บางทีก็ใช้เงินเปลืองจนมาเดือดร้อนถึงกุเนี่ย

อย่างค่าไฟต้องหาร 3 ใช่ป่ะ กุบอกให้ประหยัดแต่ทุกคนบอกไม่อยากลำบาก อยากใช้เท่าไหร่ก็จะใช้ สุดท้ายเปิดแอร์เป็นวันเปิดทั้ง 2 เครื่อง อากาศจะร้อน หนาว ฝนตก ก็เปิดแอร์ เปิดกัน 22 องศา จะกลางวันกลางคืนก็เปิดแล้วแต่อารมณ์ เปิดไฟ เปิดทีวีทิ้งไว้ สนุกกันมากกกแต่พอค่าไฟออก หาร 3 แล้วยังแพงเลยสัส กุเสียดายเงินมากพูดจริงๆ ไม่อยากอยู่บ้านแล้ว

ญาติฝ่ายพ่อแม่งเข้าข้างเมียน้อยว้ะ
แม่งบอกเป็นเรื่องปกติของผช อย่างน้อยก็ดูแลพ่อ พร้อมแขวะแม่ว่าไม่รู้จักดูแล

ไม่ดูแลบ้าบอไร ก็เล่นทิ้งลูกทิ้งเมียไปเองป่ะ จะให้แม่กูตามไปป้อนข้าวเหรอ คือก็ตามประสาคนหมดรักอ่ะ ดูแลนะแต่มันกลายเป็นไม่ถูกใจพ่อ

ส่วนอีเมียน้อยก็อยู่สุขสบายฉิบหาย สูบเงินยังกะปลิงสูบเลือด ตัวดำๆนมกูยังใหญ่กว่า แม่งเป็นเด็กใจแตกท้องไม่มีพ่อตั้งแต่นมยังไม่ตั้งเต้า ทักเฟสพ่อกูมาขอเงินแล้วจะยอมทำทุกอย่าง จ้า โครตงงว่าคุ้มเหรอว้ะที่เปย์ๆให้มันไป เอาเงินไปซื้อพริตตี้หมวยๆขาวๆวันต่อวันหลังเลิกงานดีกว่าป่ะ
หอบผ้าหอบผ่อนถอนประกันชีวิตไปตั้งตัวอยุ่ต่างจังหวัด ทิ้งงานดีๆเงินเลิศๆไป แถมบีบแม่กูจะไม่ช่วยส่งเงินช่วย
ไอ้เรียกดูแลก็ไม่รู้ดูแลกันยังไง เปิดคลินิกที่ต่างจังหวัดมันคงทำเงินได้ไม่เท่าร้านที่ช่วยกันสร้างเนื้อสร้างตัวมากะแม่มั้ง พ่อกูก็โหมงานหนักขึ้นๆ บางเดือนขึ้นกรุงเทพมาทำอีกร้าน เลิกงานมาแดกเบียร์แก้เครียด สูบบุหรี่คู่กับกาแฟยามเช้า
#ล่าสุด พ่อกูก็สิ้นชีพไปช่วงหยุดเล่นน้ำเดือนเมษา ด้วยวัย45ปี โถถัง นางนอนละไม่ตื่นอ่ะ ญาติก็โทษกูจ้า บอกว่าเขาตรอมใจตายที่ลูกสาวไม่ยอมโทรหา

พ่อตายว่าเศร้าแล้วนะ นี่กูโดนด่าว่าฆ่าพ่อ?

ตายไปใช้ว่าจะจบทิ้งหนี้ไว้ให้ภรรยาตามเช็ดเงิน //เขาพึ่งซื้อรถใหม่แต่ซื้อในชื่อเมียน้อย อห กูเกือบคิดว่าโดนวางยา
จริงๆตายไปแล้วไม่น่าพูดถึงอ่ะนะ จริงๆพ่อกูก็เป็นพ่อทีดีนางบอกเก็บเงินไว้เป็นค่าแรกเข้ามหาลัยกูเจ็ดหมื่น แต่กูไม่เห็นนะ ถ้าพ่อกูโกหก ญาติคงหุบไปแล้ว *ตบมือเปาะแปะให้กับบทชีวิตกู*
มรสุมชีวิตมากอีผี กูได้แต่บอกว่าคงเป็นเพราะปีชง
อ่านไปอ่านมายังกะละคร อีผี งั้นอีกเด๊ยวกูจะขุดเจอมรดกหมื่นล้านที่สวนหลัวบ้าน 5555555555555555555555555555

>>129 งง ซื้อรถในชื่ออีเมียน้อยทำไมบ้านใหญ่ต้องใช้แทนวะ ปล่อยโดนยึดก็ได้มั้งมึง ว่าแต่อีดอกนั่นมีสิทธิในมรดกปะ?

บอกมันอยากได้รถผ่อนเอง, ไม่อยากผ่อนโอนมาให้ดูซะ

สวัสดีกู >>129 เอง
ตอบ >>130
อ่อ ไม่ๆ มันมีหนี้อย่างอื่นด้วยอ่ะ พวกบัตรเครดิต บ้านที่กูอยุ่ตอนนี้ กับรถคันเก่า หนี้บัตรกูไม่รุ้ว่าหนี้ศูนย์ไหมหรือแม่กูต้องใช้แทน //กฏหมายนี่สามีภรรยาใช้หนี้แทนกันนี่ แต่บ้านอ่ะต้องอยุ่ละยังผ่อนไม่หมดไง

อีรถเมียน้อยที่กูบ่นอ่ะคือกูคิดว่าแม่งต้องเป็นเงินเก็บพ่อกูแน่ๆอ่ะ ใครจะให้มันได้ละ555555 คือมันผ่อนไปเกือบครึ่งแล้ว
คิดดูละกันว่าพ่อกูให้มันขนาดจนมันมีเครดิตซื้อรถได้ ว๊าวๆ
#ถ้าถามว่าพ่อกูตายรถใหม่ไปไหน ญาติกูเอาไปอ่ะ เขาบอกว่าจริงๆแล้วเงินที่พ่อกูเอาไปผ่อนรถ คือพ่อกูยืมป้ามา //จริงไม่จริงกูก็ไม่รู้ ไหนๆอีรถคันนั้นก็ผ่อนมาขนาดนี้พี่สาวพ่อ(อีญาติ-อีป้านั้นแหละ)ก็จะผ่อนต่อและขอรับไว้เอง
ส่วนมรดก พ่อกูน้องเล็กสุดแสนใสซื่อ พี่สาวบอกว่าพ่อ(ปู่)ให้ตรงนี้เด๊ยวสัญญาให้นะ แต่ก็สัญญาปากเปล่าไง สรุปคือมันไม่เหลือมาให้พ่อกูแต่แรกด้วยซ้ำ5555

ปล.แต่มันก็เหมือนจะฟ้องกันได้นะ แม่กูก็จะสู้อยู่ ช่วงนี้ก็ปรับสภาพหนี้กับธนาคารอยุ่ ตอนนี้กำลังขอทนายอาสาเพราะไม่มีเงินจ้าง ทำเรื่องขอเป็นผู้จัดการทรัพสินพ่อ(ตอนนี้ย่าเป็นแต่นางไม่ชอบแม่ฉันทั้งบ้านเลยเมินเฉยไม่ช่วยเหลือหลานตาน้ำตาลซิกๆ)
ปล.พ่อกูเป็นหมอฟัน ชีวิตควรจะดีกว่านี้อ่ะ จากเจ้าของคลินิกที่มีคนไข้นับถือเยอะแยะ วงวานแกเอ๊ย ทำไมคิดไม่ได้ โดนของเหรอ? ถ้าเรื่องผญเป็นเรื่องปกติของผชจริง เข้ามาอ่านกันเป็นกรณีศึกษาอย่าทำร้ายตัวเอง นะจุ๊ฟ555555

ลองไปปรึกษาทนายอัยการดีมะ ว่าต้องไช้หนี้รึเปล่า หรือปล่อยล้มละลายจะดีกว่ากัน

>>132 โห โครตเหี้ยอ่ะ ญาติๆฝั่งมึงก็ร้ายนะอีห่านี่แม่งฮุบสมบัติกันหน้าด้านๆ แต่หนี้ทิ้งไว้ให้มึงกะอม่ต้องชดใช้ ขอให้ฟ้องเอาสิทธิมาให้ได้นะ
แต่ถ้าแม่มึุงจดทะเบียน แม่น่าจะได้สิทธิอยู่แล้วเพราะถ้าพ่อตายสินสมรสอะไรต่อมิอะไรมันจะโอนมาเป็นของแม่มึงหมดนะ พี่น้องพ่อไม่เกี่ยว ลองปรึกษาทนายดู

ส่วนมึงไม่ต้องรู้สึกผิดอะไร พ่อมึงเค้าเลือกทางนั้นเอง ช่างหัวญาติมึงดิมันก็ไม่ได้มาดูแลเหมือนกันพี่น้องกันแท้ๆไม่ใช่หรอ ทีงี้ล่ะจะเป็นจะตาย ทำไมผู้หญิงต้องมาเป็นฝ่ายดูแลผู้ชาย ผู้เป็นง่อยรึไงวะดวกส์ ตรรกะญาติมึงหัวควยมาก(ขอโทษที่ด่า) ทำไมผู้ไม่ดูแลผู้หญิงมั่งล่ะวะ เอาแต่เรียกร้องหาข้ออ้างมีเมียน้อย ไอสัส กุโครตเกลียดคนยุคเก่าหน้าหี พูดแล้วขึ้น

>>132 pantip.com/topic/32163300 ลองอ่านดู เท่าที่กูจับใจความได้คือไม่เชิงต้องใช้แทน แต่เงินส่วนของพ่อมึงต้องเอาใช้หนี้เค้าก่อน เหลือแล้วค่อยแบ่งให้ทายาท ถ้าพ่อมึงไม่มีเงินหรือทรัพย์สินติดตัวก็จบปิ้งไม่ต้องใช้ หรือถ้ามีแต่ไม่พอใช้ก็เอาเงินหรือทรัพย์สินแค่เท่าที่มีจ่ายไปให้หมดจบ ไม่ต้องรับภาระหนี้เกินกว่านั้น

>>134 พวกมีเมียน้อยก็อ้างตรรกะเหี้ยงี้ทุกตัว กูไม่เข้าใจว่าแก่หัวหงอกกันแล้วมันดูไม่ออกเรอะว่าอีน้อยเข้ามาเพราะเงิน ควยเหี่ยวอย่างแม่งทำเหี้ยไรได้ ที่ปรนเปรอมันอยู่ก็หวังแบ่งเงินทั้งนั้น กูไม่เข้าใจทำไมเปย์กันไม่อั้นปานนั้น อย่างเรื่องที่เพิ่งเป็นกระแสในสังคมไปนั่นก็ด้วย คือขนาดกู20กว่ายังดูรู้เลยว่ามาหวังแบ่งมรดกชัดๆ

>>136 บางทีกุรู้สึกว่าผู้ชายไม่ค่อยใช้หัวคิดว่ะ พอเงี่ยนแล้วก็หน้ามืด ตรรกะเหตุผลอะไรแม่งหายหมดอ่ะ

พอกุไปอ่านพวกบทความที่บอกว่าผู้ชายมีเหตุผลกว่าผู้หญิงที่ชอบใช้ความรู้สึกตัดสิน กุก็ขำ ไอสัส ถ้าผู้ชายมีเหตุผลจริงๆอย่างที่อ้าง ปัญหาเมียน้อย ใช้กำลังในครอบครัวมันจะมีหรอวะ เพราะเอาจริงๆใครๆดูก็รู้ถ้ามันใช้สมองคิดไตร่ตรองจริงๆใครจะอยากหาเรื่องให้ตัวเอง ไหนจะหลอกแดกบ้าง ไรบ้าง สมัยก่อนผู้ชายโดยผู้หญิงปั่นหัวจนตายห่าก็มี อย่างทริคสาวงามในสามก๊กไง หลงหีกันจนหน้ามืด กุล่ะขำผู้ชายมีปัญญา หึ จริงๆแล้วพอถึงเวลานั้นมันก็หน้ามืดใช้ความรู้สึกตัดสินได้ทั้งสองเพศแหละว่ะ กุเห็นก็ทำตามอารมณ์กันทั้งผู้และเมีย
ไปๆมาๆกุยังรู้สึกว่าผู้หญิงยังมีเหตุผลซะกว่า ปัญหาครอบครัวก็มาจากผู้ชายเป็นส่วนใหญ่ ปัญหาเดิมๆ โดนหลอกแดกหลอกแดกอีกก็ยังคิดไม่ได้ คนรอบตัวกูมีแต่ปัญหาที่เกิดจากคนเป็นพ่อ มีตั้งแต่พ่อเมา พ่อมีเมียน้อย พ่อใช้เงินเป็นเบี้ย พ่อเอาเงินไปเปย์ชาวบ้านลูกเมียอด พ่อเกาะแม่กิน พ่อเล่นยาเสียสติ พ่อใช้กำลัง พ่อทิ้ง พ่อโรคจิต สารพัด เพื่อนในกลุ่มกุ 4 คน 3 คนพ่อทิ้ง 1 คนพ่อมีเมียน้อย เฮงซวยมั้ยล่ะ เห็นตัวอย่างมาเยอะจนกุเกลียดผู้ชายไปช่วงนึงเลยโครตจังไร ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยผู้ชายที่ดีจริงๆเลยว่ะ

>>133 กูไม่แน่ว่าแม่คุยหรือยังเรื่องไปถึงไหน อย่าพึ่งหงุดหงิดที่กูไม่รู้เรื่องนะ แบบแม่ก็มองว่ากูไม่ต้องยุ่งหรอก ยังไงกูก็ช่วยไรไม่ได้ ดูแลบ้านดูแลน้องตั้งใจเรียนแล้วรีบหางานมาช่วยผ่อนบ้านต่อดีดว่า กูก็โอเคร๊ 5555555555555555555
>>134 ร้ายมากกกกกกก ยังกะละคร แบบอีป้านี่นางๆก็ออกแนวอิจฉาน้องอ่ะ ได้ดีกว่าเป็นหมอ ตัวเองเป็นพยาบาล(งานหนักกว่าหมอเงินเดือนไม่คุ้ม) เวลามีปัญหาก็ชอบเสียมอ่ะ ผัวเมียทะเลาะกันชอบมาใส่ไฟ ลูกสาวป้าอายุเท่าเมียน้อยพ่อกูเลย พอวัยเดียวกันก็เสือกคุยกันได้ แบบอีเมียน้อยนี่เข้าออกบ้านฝั่งพ่อได้ งานศพก็เด๋อมาช่วยจัดงานจ้า อือฮือ พาวเว่อเยอะฉิบหาย จริงๆนังเมียน้อยก็ชะนีธรรมดาอ่ะ ถ้าญาติไม่ถือหางขนาดนี้ พ่อกูก็เหมือนกันถ้าไม่มีญาติแบบนี้อาจจะเป็นผัวที่ดีต่อไป ขยันทำงานแอบมีเล็กมีน้อยบ้างก็คงไม่เป็นไรมั้ง กูว่ามันก็ดีกว่าที่ต้องมาไกลหูไกลตากูกับแม่ขนาดนี้ สุดท้ายก็ตายแบบโดดเดี่ยวเช้ามาไม่ตื่นถึงรู้ว่าตาย
อ่อ ที่อีป้านี่เก่งตามฮุบสมบัติได้หมดเพราะผังนางเป็นทนายความค่ะ ลูกสาวนางกำลังเรียนต่อสอบเป็นอายการหรืออะไรเนี่ยไม่แน่ใจ
>>135 เพื่อนโม่งน่ารักที่สุดเลยค่ะ มาม่ะมาจุ๊ปปากทีนึง จ๊วบ
>>136 ผชคงคิดว่าตัวเองคุมเกมได้ป่ะ พ่อแก่ตัวแล้วมันก็มีโอกาศน้อยที่จะได้เยสาวๆนมตึงๆ ให้นิดให้หน่อยก็ได้เยแล้ว แต่รู้สึกตัวอีกทีอีเมียน้อยก็คุมเกมถลุงเงินมาจนหมด

น่ากลัวอ่ะ กูอยากมีผัวนะมีครอบครัว ไม่อยากกินเล็กกินน้อยแล้วตายอย่างโดดเดี่ยวแบบพ่อ แต่ไม่ได้อยากโดนหักหลังแบบแม่ TT แม่เคยพูดขึ้นมาว่า 'ตอนที่พ่อกับแม่เจอกันเขา(เมียน้อย)ยังไม่เกิดด้วยซ้ำ' อมก.ฟังแล้วตะเตือนใจ

>>137 กูว่าเหตุผลนั้นหมายถึงสัญชาตญาณว้ะ แบบเพศผู้มันต้องตื่นตัวเรื่องเพศเพราะมันต้องดำรงเผ่าพันธุ์ป่ะ ถ้าแม่งตายด้านกันหมดก็สูญพันธุ์อ่ะ
ส่วนผญก็ใช้อารมณ์ในการตัดสินใจนั้นก็ถูกแล้วแหละ อารมณ์มันอาจจะแปลถึงจรรยธรรมด้วยก็ได้ ถ้าเพศเมียไม่มีความรักก็จะไม่ผูกพันกับลูกอ่ะ อาจจะไม่เลี้ยงลูกแล้วทารกก็ไม่รอด
ผชอาจจะทำเพราะอยาก เออแค่นี่เลย มันรวดเร็วมันคือการตัดสินใจขั้นพื้นฐาน
ส่วนผญก็คิดเยอะเอาทุกอย่างมาร่วมกันคือต้องแคร์อ่ะ อยากทำนะแต่ไม่อ่ะ

แต่ทั้งหมดทั้งมวลที่กูกล่าวมา แม้พื้นฐานของสิ่งมีชีวิต ไหนๆก็เป็นมนุษย์ที่มีสมองซับซ้อนกว่าสัตว์ พ่อกูก็ควรจะคิดให้ซับซ้อนกว่านั้น(ไหนๆก็มีสมองแล้ว) เป็นคนอาจจะลำบากหน่อยที่จะเยกันกลางถนนไม่ได้ แต่นั้นแหละ ก็ไม่ใช่หมาซะหน่อย
กูคือ >>138 >>132 >>129 เอง
กูไม่ได้โกรธพ่อที่ทิ้งกูไปเลยนะจริงจริ๊ง

>>137 ผู้ชายไช้เหตุผลมากกว่า ผู้หญิงไช้อารมณ์มากกว่าก็ถูกแล้วไง มึงลองดูบุคคลสพคัญทางประวัติศาตร์มี 20 คน ผู้ชายซัก 19 คนอะ กษัตริย์ นักวิทยาศาสตร์ ผู้นำประเทศ นักบริหาร ส่วนไหญ่แม่งก็ผู้ชายทั้งนั้น ส่วนเรื่องหลอกกัน กูว่าผู้หญิงเก่งเรื่องหลอกผู้ชายมาก เพราะส่วนไหญ่ฝึกมาคิดเอาดีด้านนี้อยู่แล้ว อยากแต่งกับเสี่ย รวยๆมากกว่า แต่ผู้หญิงก็ถูกหลอกได้ง่ายเช่นกัน อย่างพวกผู้หญิงกลางคืนหลอกเอาเงินคนเก่งๆ ก็เอามาปรนเปรอแมงดาหมด เป็นทอดๆ ผู้หญิงในสามก๊กก็หลอกผู้ชายคนนึงเพื่อรับไช้ผู้ชายอีกคน

ส่วนไอ้เรื่องผู้ชายทิ้งผู้หญิงกูว่านบมือข้างเดียวไม่ดังวะ ผู้หญิงที่ชอบเลือกผู้ชายเลวๆคิดว่าเร้าใจ ผู้ชายเลว รักจริง ปกป้องได้ มีความเป็นผู้ชายสูงมีเยอะมาก แบบแสดงออกโจ่งแจ้งก็เยอะ แบบเงียบๆ ทำเป็นไม่รู้ก็เยอะ ลองดูไอ้พวก ไปคบกับพวกเลวๆที่คนรู้กันทั้งบางมีมันไม่รู้อยู่คนเดียว บางทีฟันเพื่อนมัน ฟันน้องมันแล้วมาฟันมันต่อ มันยังไม่รู้เรื่องเลย ไร้เดียงสามากเป็นไปได้ไงวะ นิสัยแม่งก็พอกันเลย ถ้าผู้ชายติดยาผู้หญิงแม่งก็ติด ผู้ชายสำมะเลเทเมา มั่วมีกิ๊ก ผู้หญิงแม่งก็จะพอกันเลยไม่ต่างกันเลย พอได้คบกันก็อวยเป็นเทวดา พอเลิกกันแม่งก็มาโยนขี้ว่าผู้ชายเลวทุกคน จริงๆผู้ชายดีๆก็มีเยอะ แต่เค้าไม่คบสก๊อยเท่านั้นเอง คนที่คิดว่าผู้ชายเลวหมดมันอยู่ในโลกของสก๊อยไง พ่อเลว คบเพื่อนเลวๆ คบแฟนเลว คนดีๆมันก็คบกันเอง

>>140 แต่คนรู้จักกูไม่ใช่คนเลวนะ ไม่ใช่พวกสก๊อย มีหน้าที่การงานมีความรับผิดชอบเลี้ยงลูกจนโต บางคนไม่ได้ร่ำรวยแต่ก็กัดฟันเลี้ยงครอบครัว เพื่อนกูนี่ตัวอย่างเลย เด็กเรียนดีไม่สก๊อย ไม่มั่วผู้ชาย เด็กเรียบร้อยเลยแหละ แม่มันก็เอาการเอางานแต่พ่อมันคือพวกขี้เมางานการไม่ทำให้เมียเลี้ยง ไม่ยอมเลิกเพราะไม่อยากให้เด็กขาดพ่อ สังคมหัวเก่าอ่ะผู้หญิงเป็นช้างเท้าหลัง

เพราะงั้นที่บอกว่าเลวๆก็คู่กะสก๊อยกุว่าไม่เสมอไปว่ะ ที่มึงพูดมาก็มีส่วนแต่กุเห็นผู้หญิงดีๆคู่กะคนเลวเยอะชิบหายและน้อยมากที่กูจะเห็ยชายดีๆคู่กะหญิงเลวๆ บางคนแม่งดีมาตลอดเจอเด็กอ่อยทีก็ไปละ
พอเข้ามหาลัยก็เจอเพื่อนระดับลูกนักธุรกิจบ้างไรบ้าง แม่งก็มีปัญหาเรื่องพ่อแต่จะเป็นอีกระดับ ประเภทพ่อใช้เงินเยอะ พ่อหน้าใหญ่ใจป๋า เพราะครอบครัวแม่งรวยละไง เจอบ่อยมากครอบครัวประเภทพ่อเป็นหัวหน้าครอบครัวแต่แม่ทำทุกอย่าง หาเงินทุกบาทยังต้องมาดูแลพ่ออีก
บางเคสพ่อดีมาตลอดแต่มาติดเหล้าช่วงหลังจนประสาทหลอนไล่ฟันลูกเมียก็คิดดู บางคนไม่ได้เลือกคนเลวแต่แม่งมาเลวเอาตอนหลัง ผู้หญิงก็ไม่ยอมเลิกด้วยเหตุผล มีลูกกันแล้ว สงสารผู้ชาย มีความรักความผูกพันธ์ บลาๆ เยอะอ่ะ ยิ่งลองกลับไปดูครอบครัวโบราณๆดิแทบจะไม่มีใครเลิกกะสามีถ้าไม่ที่สุดจนถึงชีวิตจริงๆ

แล้วกุเป็นคนที่ย้ายที่อยู่ไปเรื่อยๆด้วยนะ จะบอกว่ากูอยู่สังคมสก๊อยเลยเจอแต่ครอบครัวสก๊อยกุก็ว่าไม่ใช่มั้ง ครอบครัวที่เจอก็ไม่ใช่สก๊อย

ส่วนเรื่องบุคคลสำคัญทางประวัติศาสตร์ทำไมไม่มีผู้หญิง ก็สมัยนั้นผู้หญิงมันถูกกดขี่ไม่ใช่หรอ จะซักกี่คนที่ได้ร่ำเรียนแบบชายเรื่องจะกลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่นี่แทบไม่ต้องหวัง สมัยนั้นผู้หญิงเป็นได้แค่แม่และเมียมันถูกสอนมาแบบนั้นอยู่แล้วมันจะไปอยากเป็นผู้ยิ่งใหญ่ได้หรอในเมื่อก็ถูกปลูกฝังมาแบบนั้น
ยุคที่ผู้หญฺิงเริ่มมามีปากมีเสีย ยืนหยัดด้วยตัวเองมากขึ้นก็ยุคนี้เองมั้งมึง รุ่นแม่กุเค้ายังแคร์เรื่องหย่ากันอยู่เลย ยังคิดว่าผู้หญิงที่หย่าเป็นของมีตำหนิกันอยู่เลยเหอะ

มึงดูอย่างไฮพาเทียก็ได้ นางเป็นนักปราชหญิงอียิปในสมัยก่อน นางฉลาดขนาดนี้เพราะพ่อนางเป็นบรรณารักษ์ดูแลห้องสมุดของอเล็กซานเดรียนางเลยได้มีโอกาศศึกษาจนเก่งมีลูกศิษย์มากมาย(ถ้าเป็นลูกตาสีตาสาไม่มีหรอกนะ) สุดท้ายไปขัดพวกผู้มีอำนาจถูกหาว่าเป็นแม่มดโดนเผาตายห่าไปละ แล้วคนในยุคหลังมีซักกี่คนกันที่รู้จักนาง ถ้าเราพูดถึงอริสโตเติลหรือโสเครติสยังพอได้ยินชื่ออยู่บ้าง แต่นางเองก็ดังในประวัติศาสตร์แต่แทบไม่มีใครเขียนถึงเลย

กุเคยอ่านหนังสือเล่มนึงเค้าว่าราฟาเอลคนวาดภาพ school of athens อยากจะวาดนางใส่เข้าไปคู่กะพลาโตและอริสโตเติลด้วยซ้ำแต่คนจ้างแม่งไม่เอาเพราะนางเป็นหญิง ราฟาเอลเลยต้องเอานางไปแอบไว้ตรงตำแหน่งอื่นในภาพ กุดูภาพนั้นแล้วทั้งหมดแม่งมีแต่ผู้ชาย ก็คิดดูขนาดในโลกสมมติในภาพวาดผู้หญิงยังไม่มีสิทธิอยู่ตรงนั้นเลย แล้วในโลกความจริงคนที่โด่งดังจนมาถึงปัจจุบันได้ต้องขนาดนไหนล่ะ ขนาดปัจจุบันยังมีแนวคิดที่เหลื่อมล้ำทางเพศเลย เพราะงั้นกุว่าไม่ใช่เพราะสมัยนั้นผู้ชายเก่งหรอกแต่เป็นผู้หญิงที่ถูกกดขี่ด้วยตะหาก

เรื่องอารมณ์หรือเหตุผลกูมองว่าทั้งสองเพศใช้อารมณ์เหมือนกันอ่ะ แต่ผู้หญิงมันแค่มีอารมณ์ที่ละเอียดละอ่อนกว่า คิดเยอะและซับซ้อน ในอีกแง่นึงกูว่ามันมีเหตุผลมากกว่าด้วย อย่างเวลากุเจอคอมเม้นเรื่องผู้หญิงคบคนเพราะเงินของผู้ชายแล้วเจอผู้หญิงมาชี้แจง แม่งพูดถึงเรื่องการวางแผนครอบครัว ผลระยะยาว ลูก อนาคต บลาๆ ในขณะที่คอมเม้นผู้ชายจะเจอแต่รักกันจริงก็ผ่านไปได้ ไม่ได้มองเรื่องข้อจำกัดอะไรเลยยังกะอยู่ในโลกความฝัน รักๆๆอย่างเดียว น้านนานทีจะเจอผู้ชายที่พูดจามีเหตุผลซักคน กุเลยมองว่าผู้ชายแม่งเหมือนไม่มีหัวคิดเลย คิดน้อยชอบไปตายเอาดาบหน้า อย่างงี้กุไม่เรียกว่ามีเหตุผลอ่ะ

คนดีๆคู่เลวๆกูว่าหายาก และอาจจะเพราะมึงฟังความข้างเดียวด้วยเลยคิดว่าเพื่อนมึงดีวิเศษ ข้อแรก รายได้ผู้ชายมากกว่าผู้หญิง ส่วนหหญ่คู่แต่งงานในไทยและต่างประเทศ ผู้ชายเป็นฝ่ายหาเงินมากกว่า หาเลี้ยงครอบครัวมากกว่า และสมัยนี้ทำงานบ้านเท่ากัน https://en.m.wikipedia.org/wiki/Gender_pay_gap_in_the_United_States
%อัตราการนอกใจผู้หญิงก็มากกว่า ทั้งในไทยและต่างประเทศ
https://asiancorrespondent.com/2015/02/thailand-ranked-most-adulterous-country-in-the-world/
ผู้หญิงส่วนไหญ่ไม่ได้วางแผนอะไรทั้งนั้น ส่วนไหญ่ก็ขี้เกียจเรียน คบแว้น เสเพล พอจะแต่งงานอยากได้รวยๆอยากสบายบอกหนูวางแผนชีวิตเสียดิบดี ซึ่งมันเป็นความอยาก เอาจริงๆ คนได้แต่งกับคนรวยจริงๆมีน้อยนิด ไอ้คนท่ได้แต่งคือพวกที่หน้าตาสวยและก้มหน้าก้มตาเรียนหนังสือเพื่อยืนด้วยลำแข้งของตัวเองต่างหากที่คนรวยอยากแต่งด้วย ถ้าผู้ชายโง่กว่าผู้หญิงจริง ผู้หญิงก็ต้องมีรายได้เฉลี่ยมากกว่าผู้ชาย ไม่ไช่บอกเพศกูฉลาดแต่หวังพึ่งหวังเกาะผู้ชาย แถมทำตัวเสเพลอย่างงี้หรือวางแผนชีวิตดี
ไฮพาเธียที่อ้างมาก็เป็นครูจะมาเทียบกับนักคิดค้นได้ไงวะ แล้วที่ขัดผู้มีอำนาจแล้วโดนเชือดไม่ได้มีแค่ผู้หญิง ผู้ชายก็โดน อย่าง กาลิเลโอไง เอาสมัยนี้ที่สิทธิเท่าเทียมไปทั่วโลกแล้วแต่ผู้หญิงที่ประสบความสำเร็จจริงๆก็มีน้อยกว่าผู้ชายมาก

มึงดูสติปัญญาคนดูความสำเร็จจริงๆดีกว่า ไม่ไช่หนูวางแผนหวังจะเกาะผู้ชายรวยๆค่า แล้วก็อวยว่าโหแม่งฉลาดเหลือเกินอัจฉริยะ คิดได้เป็นเหตุเป็นผลมาก

>>140 >>142 5555555555555555555555555555

ส่วนเรื่องเลือกคู่กูว่าผู้ชายมันก็คิดมันก็เลือกนะ อย่างพวกรวยๆนี่ระวังตัวแจเหมือนกัน อย่างไฮโซบางคน คบกับดาราสวยระดับประเทศดังอันดับ 1 หลายปี แต่ประวัติฝ่ายหญิงโชกโชนพึ่งมาฟอกตัวเป็นคนดีตอนหลังผู้ชายยังระวังตัวไม่กล้าแต่งเลย พวกสก๊อยโง่ๆ มั่วๆ ผู้ชายที่ฉลาดมันก็ไม่แต่งไห้ได้พันธุกรรมไอคิวต่ำหรอก มันไม่อยาก ติดเอดส์ไม่อยากต้องโดนยัดลูกกาเหว่า มันก็เลือกนิสัยดีๆ ยังบริสุทธิ หรือไม่บริสุทธิก็ต้องไม่มั่วมาก ผู้หญิงก็ยัดข้อหาว่าผู้ชายเห็นแก่ตัวทำไมผู้ชายYes แต่ผู้ชายไม่เอาสาวมั่วกาม แล้วมันเป็นเหตุเป็นผลกันตรงไหน ไอ้ที่ Yes สก๊อยก็พวกแว้น แต่เวลาแต่งมันจะแต่งกับคนรวย ทำไมผู้ชายคนอื่นต้องมาเช็ดขี้เช็ดเยี่ยวไห้มัน ถ้ายอมก็ดีเป็นควายแล้ว ผู้ชายรวยๆที่เก่งๆมันเลือกคบมันดูนะไม่ไช่สวยอย่างเดียว ต้องประพฤติตัวดีไม่มั่ว การศึกษาต้องดี ทำงานเก่ง หรือไม่ก็ต้องรวยไกล้เคียงกัน ไม่ไช่มาเพื่อปอกลอกอย่างเดียว

ส่วนไอ้พวกคบแต่งงานกับสก๊อยส่วนไหญ่มันจำต้องทำเพราะเลือกไม่ได้ แต่จะไม่ยอมจดทะเบียน แน่นอนเพราะตามกฎหมายลูกออกมาจากภรรยาที่จดทะเบียน จะเป็นลูกของสามีโดยอัตโนมัติ ซึ่งถ้าฝ่ายชาย รับรองบุตรไปแล้วแม้ว่าพิสูจน์ภายหลังว่าไม่ไช่ลูกตนจริง ก็ฟ้องร้องเพื่อไห้หลุดจากความรับผิดชอบในตัวเด็กไม่ได้ ดังนั้นผู้ชายส่วนหหญ่จึงไม่อยากจดทะเบียนกับสก๊อย หรือหญิงที่ตนไม่รู้จักกันมาอย่างยาวนาน

จะเห็นว่าผู้ชายเลือกแต่งงานแบบมีเหตุผลแม้จะไม่คิดสูบเลือดสูบเนื้อฝ่ายหญิงแบบที่หญิงคิดกับผู้ชาย แต่ก็ระวังต้วไม่ไห้ตกเป็นเหยื่อมิจฉาชีพ เพราะอัตราการนอกใจในไทยนั้นสูงปรี๊ด

เอาล่ะ นอกเรื่องมามากแล้ว มาคุยเรื่องเพื่อนเหี้ยต่อกันเถอะ

กูขออีกนิดนะ ไหนๆต่างฝ่ายก็ถล่มกันมาถึงขนาดนี้แล้ว กูมีเรื่องวิชามารของผู้หญิงจะแฉ แต่เนื่องจากมันเป็นเพศแม่ กูเลยแฉส่งเดชไม่ได้เดี๋ยวโดนถล่ม แต่ในเมื่อกระทู้นี้มีการเปิด ดูถูกผู้ชายก่อนแล้ว กูขอแฉแบบไม่เกรงใจเลยแล้วกัน

1 วิชามารฟอกตัว คือผู้หญิงที่ไปเอากับพวกกุ๊ย มักจะทำเนียนว่าโดนหลอกทั้งที่จริงๆถ้าไม่ไช่ว่าฝ่ายหญิงต้องการด้วย ก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่ผู้หญิงต้องยอมYes ถ้าผู้หญิงต้องการรักษาความบริสุทธิ์ไว้ถึงตอนแต่ง ก๋แค่ไม่ยอมไห้ไครเอาก็จบ แต่ถ้าผู้หญิงไม่คิดรักษาความบริสุทธิอะไรอยู่แล้ว ก็ไม่มีอะไรจะเสีย เรื่องเอากันไม่มีไครหลอกไครทั้งนั้นเป็นความต้องการทั้ง 2ฝ่าย ถ้าไครบอกโดนหลอกอย่าไปเชื่อ ฝ่ายที่โดนหลอกคือฝ่ายที่ต้องจ่ายเงินปรนเปรออีกฝ่าย ซึ่งก็มักจะเป็นผู้ชายมากกว่า ยกเว้นผู้ชายหน้าตาเหียกมากแต่แฟนสวย อันนี้ผู้ชายต้องจ่ายเงินอยู่แล้วถือว่า วินๆ ถ้าผู้หญิงหน้าเหียกต้องจ่ายเงินเลี้ยงแมงดาก็ วินๆเช่นกัน

ผู้หญิงที่เก็บความบริสุทธิเอาไว้อยู่ในสถานะไกล้สูญพันธ์ ดังนั้น ถ้าไครไม่ยอมไห้เอา อย่าหลงเชื่อว่ามันรักษาความบริสุทธิ แต่เป็นวิชามารฟอกตัวมากกว่า ก่อนแต่งควรอยู่กินกันซัก 3-5 ปีก่อน เพราะปีเดียวเฟคได้ง่ายมาก เป็นช่วงข้าวไหม่ปลามัน ถ้าไครไม่ยอมก็อย่ายอมแต่งเด็ดขาด อย่าไปฝันหวานว่าจะเจอซิงๆเลย บางทีไม่ยอมไห้เหยื่อเอาจนแต่งเปิดมาเจอเห็ดหูหนูยังมี

ถ้าผู้หญิงมั่วมาก่อน เชื่อเถอะว่าหลังแต่งก็จะมั่วเหมือนกัน แก้นิสัยกันไม่ได้ง่ายๆหรอก อันนี้ผู้ชายก็ด้วย

อัตราการนอกใจของหญิงไทยสูงเกินกว่า 50% ดังนั้น ถ้าฐานะดีกว่าฝ่ายหญิงมากไม่ควรจดทะเบียนเด็ดขาด ลูกควรเอาไปตรวจ dna โดยไม่สนว่ามีพิรุธอะไรหรือไม่แต่ไห้อ้างว่ากลัวพยาบาลหยิบผิด ต่อไห้โอกาศ หนึ่งในล้านก็จะไม่ยอมไห้เกิด

2 วิชามารท้องลม อันนี้คือไม่ท้องจริง บางรายถีงกับไปฉีดซิลิโคนไห้ดูเหมือนท้องยังมี ดังนั้นไครบอกท้องพาไปไห้หมอตรวจอีกทีต่อหน้าอย่าถึงเชื่อ

3 วิชามารท้องแล้วรวย คือท้องกับเหยื่อจริงแต่ปล่อยท้องเพื่อจับ กรณีนี้ยอมดีเป็นควายดีกว่ายอมเหี้ย ไห้ตรวจ dna ถ้าลูกเราจริงไห้รับผิดชอบแค่เด็ก อย่าแต่งเด็ดขาดไม่งั้นจะรู้ว่านรกมีจริง เด็กไม่ผิด ไห้เรารับมาเลี้ยงเองเลย ถ้ามันไม่ยอมก็ปล่อยมันเลี้ยงไปไม่ต้องช่วย ไม่งั้นส่งเงินไปไห้เด็กเท่าไหร่ก็กลายเป็นค่าพราด้าค่าแมงดาหมด

4 วิชามารท้องสาธารณะ คือท้องกับคนนึง แต่บังคับไห้มันรับไม่ได้ก็มาหลอกคนอื่นต่อไห้เลี้ยงลูกกาเหว่า แน่นอนวิธีแก้คือตรวจ dna สำคัญ อย่าประมาทเด็ดขาด ดารานักร้องหลายคนโดนกล่าวหาว่าทำผู้หญิงท้อง แต่หลายรายตรวจแล้วไม่ไช่ หลายรายผู้หญิงไม่กล้าตรวจทั้งที่ไห้การปรักปรำฝ่ายชายมาตลอด โอกาศเจอลูกคนอื่นคือ 50 50

5 วิชามารสิทธิเท่าเทียม แต่ชั้นเป็นผู้หญิงนะ ชั้นต้องได้สิ สิทธิเท่าเทียมเป็นเรื่องที่ดีควรสนับสนุน แต่ควรทำไห้ท่าเทียมกันจริงๆผู้หญิงฝรั่งที่เรียกร้องสิทธิเท่าเทียม เวลาผู้ชายมาเทคแคร์จะไม่ยอมเด็ดขาด ต่างกับคนไทยที่ไม่เข้าใจสิทธิเท่าเทียม เวลากิน นอนไห้ผู้ชายออกหมด ฝรั่งเค้าแชร์เท่า เวลาไปไหนไห้ผู้ชายขับมารับ ด่าผู้ชายเหมาทั้งโลกได้ แต่ผู้ชายห้ามด่าเพศแม่ ทุบตีผู้ชายได้ ผู้ชายต้องหาเงินเลี้ยง มีเงินเท่าไหร่ผู้หญิงเก็บหมด หึงตรวจสอบผู้ชายได้ แต่โดนตรวจ dna เด็กนี่บ้านแตก

6 วิชามารพร่ำบ่น คอยบ่นและเน้นว่ามันเสียเปรียบผู้ชายเหลือเกิน บังคับไห้เราทำตามมันทุกอย่างแต่จะบอกว่าขอแค่อย่างเดียว ขนาดตามใจหมดมันก็จะบอกว่าไม่เคยตามใจมันเลย เรียกร้องได้ทุกอย่าง วิธีแก้คือ อย่าสนใจมันมาก ผู้ชายจะดีจะเลวยังไงไม่มีทางถูกใจผู้หญิงอยู่แล้ว จะเจ้าชู้หรือไม่เจ้าชู้ผู้หญิงมันก็ขุดโครตเหง้าศักราชมาด่าอยู่ดี ต่อไห้ไม่เคยเจอมันเลย พอมันโดนแมงดาทิ้งมันก็ด่าผู้ชายเลวทุกคนอยู่ดี ดังนั้นไม่ต้องไปสนใจมันมาก คิดว่าอะไรดีเหมาะสมก็ทำไป อย่าไห้สก๊อยมาเป็นคนตัดสินว่าอะไรถูกผิดอะไรดีไม่ดี

>>146 วุ่นวายสัสหาเมียเนี่ย โชคดีกุโสดแน่นอนแล้ว5555

เอาเป็นว่า มาลองเย็ดกันสักดอก แล้วค่อยว่ากันดีไหม?

>>146 มันมีจริงๆเหรอฉีดซิลิโคนให้ดูเหมือนท้องอะ ของแบบนี้ไม่ใช่จะเอาออกได้ง่ายๆนะ

>>148 เคยไปขึ้นครูที่อ่าง ไม่ได้เรื่องเลยเทียบหีเทียมที่ใช้ประจำไม่ติดฝุ่น เสียตังก็เยอะ

>>148 เคยไปขึ้นครูที่อ่าง ไม่ได้เรื่องเลยเทียบหีเทียมที่ใช้ประจำไม่ติดฝุ่น เสียตังก็เยอะ

>>149 http://www.priceza.com/s/ราคา/ท้องปลอมซิลิโคน?utm_source=adwords_search&utm_medium=adwords_CPC_dynamics&utm_campaign=adwords_dynamic&ad=no&popup=no&ads_referrer=adwords_search&gclid=CjwKEAiA79zDBRCgyf2FgeiY-CESJABzr0BM1wlm05jEPsBrf-zPGgaFzFEJ9-ekV55xITZPI_uNiBoCrbrw_wcB

>>142>>144 ไม่ได้แค่ฟังความข้างเดียวแต่เห็นมากับตา ไม่ลงรายละเอียดนะเอาเป็นว่าเพื่อนเล่าให้ฟังแค่ครั้งสองครั้งและทุกครั้งที่ไปบ้านมันกูก็เห็นสภาพมันเป็นงั้นจริง ที่บอกว่ามันไม่ใช่สก๊อยเป็นเด็กเรียนดีมันก็เป็นงั้นจริง หลายๆอย่างสัมผัสมาด้วยตัวเองไม่ได้แค่ฟังอย่างเดียวแล้วเอามาตัดสิน โอเคนะ

เรื่องรายได้
============
เรื่องงานบ้านเท่ากันนี่ไม่นะ ไอ้ที่เคยเจอผู้หญิงทำฝ่ายเดียวว่ะ น้อยมากที่ผู้ชายจะทำ พ่อกุยังคิดว่าการทำงานบ้านเป็นหน้าที่ของผู้หญิงอยู่เลย ไอการพูดว่าทำงานบ้านเท่ากันมันเพิ่งเริ่มมามีในยุคนี้ตะหาก รุ่นแม่กุคือผู้หญิงต้องทำงานบ้าน ต้องดูแลสามี สมัยนี้บางครอบครัวก็ยังมี แค่ว่าผู้หญิงมันสตรองขึ้นไม่ยอมทำฝ่ายเดียวอีกแล้ว จริงๆผู้หญิงเพิ่งมามีบทบาทอย่าง"เต็มตัว"ก็ยุคเราๆนี่เองมั้ง
และหลายๆบ้าน "ที่เจอมาเป็นส่วนใหญ่" ผู้หญิงหาเลี้ยงจ้า ถ้าไม่ผู็ชายติสแตกก็คือไม่เอาไหนเลย ส่วนใหญ่จะเป็นประเภทที่ช่วงหนุ่มๆผู้ชายหาเงินมากกว่า(แต่ทำงานทั้งคู่นะ) แต่พอซัก 40 ขึ้นไป ก็เริ่มจะเลิกทำงานจนตอนหลังเป็นนีทเกาะเมียกินอย่างเดียว(ในขณะที่ผู้หญิงก็ยังคงต้องทำงานอยู่) ดูระยะยาวด้วยมั้ยล่ะ กูสัมผัสชีวิตคนที่มีปัญหามาตั้งแต่เด็ก รู้ดีเลย
นี่ยังไม่รวมพวกขี้เหล้าเมายาจนหมดสภาพทำงานไม่ได้นะ อัตราการติดเหล้า ติดยา ผู้ชายมากกว่าตั้งกี่เท่า คิดว่ามันจะส่งผลกระทบต่อชีวิตข้างหน้ายังไงบ้างล่ะ พอสุขภาพเริ่มพัง เป็นโรคเมียก็ต้องดูแล เงินก็ต้องหาแต่ผู้ชายก็ทำงานไม่ได้แล้ว เป็นไง
ถ้าวัดกันทั้งหมดมึงจะฟันโช๊ะว่าผู้ชายหาได้มากกว่าหรอ ในเมื่อในช่วงๆนึงอาจหาเงินได้มากกว่า แต่เมื่อดูกันตั้งแต่ช่วงวัยทำงานจนถึงแก่ตาย หลายๆครอบครัวที่เจอพอผู้ชายเริ่มแก่ เริ่มเบื่อ ก็เลิกทำงานดื้อๆ หรือเมาจนหลอนเลยทำงานไม่ได้ แต่เมียยังต้องประคับประคองครอบครัวทั้งหมดให้ไปต่อได้ พอดูระยะยาวมันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่มึงพูดเสมอไปอ่ะ

เรื่องเกาะผู้ชายรวย
=============
ที่กูบอกว่าผู้หญิงมีความคิดวางแผนมากกว่าอันนี้กูวัดจากคอมเม้นที่เจอเป็็นส่วนใหญ่นะ หลายคนพูดจามีเหตุผลฟังขึ้นจริงๆไม่ใช่แค่หนูจะเกาะผู้ชายรวย(เออ แบบนั้นก็มีไง แต่เวลาดีเบทกันมันไม่ใช่แบบนั้นว่ะ) อย่างเช่น
ชอบมีผู้ชายลูซเซอร์มาบอกว่าผู้ชายจนๆคือผู้ชายดีแต่ผู้หญิงไม่เอาเพราะหน้าเงิน ถ้ามีความรักกันจริงจะลำบากยังไงก็ต้องกัดก้อนเกลือกินไปด้วยกันให้ได้สิ
ผู้หญิงมาตอบว่า ความรักแม่งไม่ใช่ทุกสิ่ง ถ้าจะเลือกคู่ซักคนก็อยากได้คนฐานะเท่าเทียมกัน ที่ต้องสนเรื่องเงินเพราะคิดไปถึงอนาคตเรื่องแต่งงาน มีลูก เจ็บป่วย ครอบครัวต้องใช้เงิน แต่ผู้ชายก็จะชอบตอบกลับมาว่า เพราะมึงอยากสบายล่ะสิ จะเอาแต่เกาะคนรวย ถ้ารักจริงต้องไม่คิดเรื่องเงิน
กูอ่านแล้วกุล่ะหมดคำพูด ไม่เห็นจะมีเหตุผลตรงไหนมีแต่รักๆๆๆ นี่ผู้ชายทั่วไปในโลกอินเทอร์เน็ตด้วยนะไม่ใช่ผู้ชายแถวบ้าน

ซึ่งการที่ผู้หญิงพูดแบบนี้แล้วมึงจะบอกว่าผู้หญิงที่พูดเรื่องเงินเป็นพวกเสเพลจ้องแต่จะจับคนรวย กูว่ามึงเข้าใจผิดไปไกล กุรู้สึกเหมือนมึงคิดว่าผู้หญิงที่พูดแบบนี้ต้องเป็นสก๊อยทุกคนรึไง

แล้วกูเคยอ่านเจอว่าผู้ชายไทยนอกใจเป็นอันดับ 1 ของโลกเลยไม่ใช่หรอวะ เลือกคู่กูก็เห็นเสี่ยๆเอาเด็กๆเป็นเมียน้อยมั่วๆเต็มไปหมดแค่ไม่ได้แต่งแต่ก็ปรนเปรอแบบไม่เห็นหัวเมียหลวง ได้อ่านข่าวเมียน้อยที่ดังๆช่วงก่อนหน้านี้มั้ยล่ะ(เชี่ย กุจะโดนฟ้องมั้ยเนี่ย)

ต่อจาก>>153 อีกนิด กูลืมพูดเรื่องไฮพาเทีย

ไม่ได้เอานางมาเปรียบเทียบใครแต่กูแค่อยากชี้แจงให้เห็นว่าที่สมัยก่อนผู้หญิงไม่ได้เป็นบุคคลสำคัญที่เป็นที่รู้จัก ไม่ใช่เพราะแค่ผู้ชายเก่งกว่าแต่เป็นเพราะผู้หญิงแม่งถูกกีดกันไม่มีสิทธิอะไรเลย ไม่ได้เรียนหนังสือ มีหน้าที่แค่เป็นแม่และเมีย จะให้เก่งเป็นผู้ยิ่งใหญ่ได้ไง ไม่เห็นแปลกที่จะไม่ค่อยมีคนอย่างเอลิซาเบธหรือไฮพาเธีย เพราะผู้หญิงมันไม่มีสิทธิมายุ่งการเมืองการปกครองหรือเรียนหนังสืออยู่แล้วเพราะงั้นจะวัดจากความสำเร็จของคนรุ่นหลังว่าชายเก่งกว่ากูว่าไม่ได้

จะแย้งที่มึงบอกว่าให้ไปดูบุคคลสำคัญในประวัติศาสตร์ไงว่าผู้ชายเก่งกว่าอ่ะ มันไม่เมกเซ้น

>>153 https://en.m.wikipedia.org/wiki/Gender_inequality_in_Thailand
มึงลองไปดูส่วน gender wage disparity จะเห็นว่าผู้ชายเป็นผู้หารายได้หลักในครอบครัว
สถิติทุกอย่างแม่งก็ยืนยันตรงกันว่าผู้ชายเป็นฝ่ายมีรายได้มากกว่า หาเลี้ยงครอบครัวมากกว่า
ถ้าทุกอย่างที่มึงพูดจริงกูละโครตจะสงสัยว่าทำไมผู้หญิงมันต้องบีบบังคับไห้ผู้ชายจดทะเบียนสมรสด้วยวะ ในเมื่อจดแล้วผู้หญิงต้องเลี้ยงผู้ชายอีก งั้นไม่ต้องจดเลยดีกว่ามั้ย แต่ละฝ่ายเลี้ยงตัวเองแฟร์กว่ามั้ย แต่ที่กูเห็นผู้ชายแม่งต้องเลี้ยงตั้งกะเป็นแฟนยันแต่งหลังแต่ง หรือหย่าเสร็จแม่งก็มาสูบเลือดสูบเนื้อค่าเลี้ยงดูอีก ถ้าผู้ชายกับผู้หญิงคิดว่าแต่งงานแล้วเสียเปรียบเหมือนกันก็ง่ายเลยไม่ต้องจด แล้วอย่าเสือกมาดราม่าอีกนะ

ไอ้การจับผู้ชายรวยๆกูว่าไม่ผิดนะ ยกเว้นมึงจะมาตามแพทเทิร์นรักผู้ชายเลวแต่งผู้ชายรวยอันนี้สก๊อยแน่ ซึ่งพวกรวยๆแม่งไม่แต่งด้วย ก็มาดราม่าว่าผู้ชายเลวทุกคน กูสังเกตุผู้หญิงเก่งๆดีๆก็ต้องดูฐานะเหมือนกัน แต่เค้าดูนิสัยเป็นหลักนะ เพราะพวกนี้หาเลี้ยงตัวเองได้สบายๆอยู่แล้ว ถ้าเอารวยเอาเลวเป็นหลักรับรองสก๊อยแน่ ผู้ชายชอบผู้หญิงสวย ผู้ชายอยากแต่งผู้หญิงบริสุทธิ ผู้หญิงอยากแต่งผู้ชายรวยไม่ผิดไม่ไช่อาชญากรรม แต่พวกนอกโซนเดือดร้อน

แล้วที่กูว่าพวกอยู่ในโลกที่ผู้ชายเลวทุกคนเป็นสก๊อย ทำไมมึงอ่านแล้วแปลว่า ผู้หญิงจับผู้ชายรวยเป็นสก๊อยได้วะ มึงทำความเข้าใจเรื่องง่ายๆไม่ได้ กูขอไม่เชื่อที่มึงว่าจบมหาลัยแล้วกัน แล้วไอ้ที่มึงพูดถึงแต่ละครอบครัวที่สุดแสนจะดราม่าของมึงเนี่ย ส่วนไหญ่มีแต่ครอบครัวสก๊อยนะที่เป็นแบบนั้น
กูเห็นครอบครัวส่วนไหญ่ที่กูรู้จัก ถ้าพวกการศึกษาดีๆพวกหัวแถวของประเทศโอกาศมีชู้มีเมียน้อยไม่เยอะนะ ส่วนครอบครัวที่ไม่ได้การศึกษาดีจะมั่วกันเยอะกว่า แล้วมีทั้งผู้หญิงผู้ชายเลยนะ ครอบครัวที่มีเมียน้อยทิ้งไป หรือ แดกเหล้าจนไม่ทำงานมันไม่ไช่พวกที่อยู่ในสังคมดีๆเด็กเรียนเลยนะ กูเคยอยู่ใน รร เด็กเส้น รร เด็กเรียน แล้วก็ ม เด็กเรียนมาหมดแล้ว คนประเภทที่มึงว่าเอาว่ากูแทบไม่เคยเจอในสังคมเด็กเรียนเลยจริงๆ ไอ้เรื่องหย่าอะไรมันก็มี แต่น้อยมาก เชื่อเหอะไอ้พวกที่เจอแต่ผู้ชายเลวๆก็มีแต่สก๊อยเท่านั้น ครอบครัวมันเลว ว้อนผู้ชายเลวๆเหลือเกิน คบเพื่อนเลว คบแฟนเลวแล้วก็เอามาดราม่า เพราะในสังคมเรามีทั้งคนดีคนเลว ถ้าผู้หญิงคนไหนอยู่ในโลกของคนเลวก็สก๊อยแน่นอน

มึงคิดว่ามึงวัดระดับการวางแผนได้จากคอมเม้นในเน็ตหรือวะ ทำไมไม่ดูความสำเร็จจริงๆของแต่ละเพศมาเทียบกันไห้เอายุคปัจจุบัน เอาประเทศที่สิทธิเท่าเทียมสูงสุดเลยก็ได้ แต่ผู้ชายก็ประสบความสำเร็จมากกว่าผู้หญิงลิบลับอยู่ดี แล้วผู้หญิงมันต้องการฐานะเท่ากันเหรอวะ กูมั่นใจว่าส่วนไหญ่ไม่ไช่ มึงอ่านผู้ชายไทยนอกใจอันดับ 1 แล้วมึงอ่านที่กูไห้ลิงค์รึเปล่าว่าผู้หญิงไทยแม่งยังอุส่านอกใจเป็น% มากกว่าชายไทยซะอีก มึงจะแต่งเรื่องดราม่ายังไงก็ได้แต่สถิติเป็นตัวชี้ชัดอยู่แล้วว่า ผู้ชายหาเงินไห้ครอบครัวมากกว่า แต่ผู้หญิงนอกใจมากกว่า ซึ่งความจริงมันตรงข้ามกับที่มึงพล่ามเลย ไอ้ที่บอกอยากแต่งผู้ชายรวยสบายๆนี่เป็นเหตุเป็นผลมาก แต่ผู้ชายอยากแต่งผู้หญิงรวยนี่เป็นเหตุเป็นผลรึเปล่าวะ แต่เห็นเค้าว่าปลิง แมงดานะ ซึ่งถ้าจะเอาแบบสิทธิเท่าเทียมอย่างที่พวกมึงต้องการก็ต้องบอกว่าผู้หญิงและผู้ชายที่จ้องเกาะพวกรวยๆแม่งก็ปลิงทั้งคู่

>>154 แล้วไฮพาเทียมันแสดงว่าผู้หญิงถูกกีดกันตรงไหนวะในเมื่อประเด็นที่มันโดนเชือดคือมีเรื่องกับผู้มีอำนาจซึ่งผู้ชายก็โดน กูก็ยกตัวอย่างมาแล้วทำไมมึงเข้าใจอะไรยากจังวะ แล้วผู้หญิงไม่มีสิทธิในทางการเมืองแต่กูเห็นผู้ปกครองหญิงก็มีนะ ส่วนไหญ่อำนาจมาจากการแต่งงาน ความเป็นบุตรี
เอายุคปัจจุบัน เอาประเทศที่สิทธิเท่าเทียมสูงสุดก็ได้ มีประเทศไหนที่ผู้หญิงประสบความสำเร็จมากกว่าผู้ชายมั่ง กูเห็นผู้ชายก็หาเลี้ยงผู้หญิงมากกว่าอยู่ดี ส่วนผู้หญิงนอกใจมีชู้เก่งกว่าดราม่าเก่งกว่า ทั้งๆที่ได้เปรียบสารพัดก็พูดเป็นว่ามันเสียเปรียบถูกเอาเปรียบเหลือเกินได้

ไอ้สถิติพวกนี้มันเก็บมายังไงวะ เชื่อได้แค่ไหน ควบคุมได้เหรอว่าจะตอบตามจริง เช่นรายได้เนี่ย มันไปวัดไอ้พวกไม่เสียภาษีรึยัง หรือพวกมีชู้แล้วตอบไม่มี มีเมียน้อยแต่ตอแหล มีเมียน้อยแล้วเลี่ยงบาลีว่าไม่ได้มีชู้ ก็ได้ปะ อีกอย่างกลุ่มตัวอย่างเท่าไหร่ แล้วก็กูเห็นมันยังเขียนว่าเป็นข้อมูลปี2011อยู่เลย

ที่กูยกมามันของฝรั่งเก็บนะมึงอ่านข้อมูลบ้างรึเปล่า มันสุ่มกลุ่มตัวอย่างจำนวนมากกระจายเลียนแบบประชากรจริง อย่างมึงไม่มีชู้จะบอกว่ามึงมีชู้มั้ย เป็นไปได้มั้ย ข้อมูลหญิงเล่นขู้อาจจะน้อยกว่าความเป็นจริงได้แต่ไม่มีทางมาก
กว่าความเป็นจริงเด็ดขาดเชื่อถือได้มากกว่าคำบอกเล่าจากปากสก๊อยแน่นอน

แล้วมันจะกลอกมึงทำหอยหลอดอะไาวะแล้วมึงไปเซิร์จดูทุกเว็ปข้อมูลก็ไปทางเเยวกันหมด มันจะรวมหัวกันหลอกเป็นโครงการไหญ่ขนาดนั้รเลย แล้วได้อะไร

แก้ แล้วมันจะหลอกมึงทำหอยหลอดอะไรวะไปเซิร์จดูทุกเว็ปก็ไปทางเดียวกันหมด มันจะรวมหัวกันหลอกมึงขนาดนั้นเลย แล้วได้อะไร

กูว่าผู้ชายกับผู้หญิงมีความเห็นตรงกันอย่างนึงแล้ว คือพอแต่งงานเสร็จจะมีฝ่ายนึงจ้องสูบเลือดสูบเนื้ออีกฝ่าย ผู้หญิงก็บอกผู้ชายสูบ ผู้ชายก็บอกผู้หญิงสูบ เพื่อแสดงความบริสุทธิใจกูว่าอยู่กินกันโดยไม่จดทะเบียนดีที่สุด ต่างฝ่ายต่างหาเลี้ยงตัวเอง ถ้าฝ่ายไหนเสี้ยนอยากแต่งแปลว่าจะสูบเลือดสูบเนื้อดีมะ มาช่วยกันรณรงค์ จะได้ไม่มีไครเป็นเหยื่อ แก้ปัญหาได้แน่นอนหมดเรื่องหมดราว อย่ามาดราม่าว่าถูกเอาเปรียบอีกนะ

>>161 มันจะมีปัญหาตอนฉุกเฉิน ต้องผ่าตัด ต้องใช้ลายเซ็นคู่สมรสอะดิ (กรณีที่ไม่มีพ่อแม่แล้ว)

ไม่รู้อันเดียวกันมั้ย แต่มีข่าวว่าดูเร็กเคยวิจัยอะไรทำนองนี้ กลุ่มตัวอย่างแค่3หมื่นกว่าจากทั่วโลก เท่ากับประเทศนึงๆมีพันเดียว ถ้านับรวมความตอแหลของกลุ่มตัวอย่างอีก เชื่อได้มั้ยก็คิดเอา pantip.com/topic/30665307

>>160 งานวิจัยมีมากดังฝูงลิง นศ.ป ตรีจะจบก็ต้องทำวิจัย พวกอาชีพที่ต้องทำวิจัยโดยเฉพาะมันทำประจำอยู่แล้ว เชื่อได้ไม่ได้ว่ากันอีกเรื่องนึง

>>162 ถ้าทำได้ให้การจดทะเบียนสมรสเลือกได้ว่าคู่สมรสมีสิทธิอะไรบ้างก็น่าจะดี

>>156 กุไม่รู้ว่ากุเขียนงงหรือว่ามึงอ่านไม่เข้าใจเองเหมือนกันแต่กูเริ่มขี้เกียจต่อแล้ว จะพยายามไม่ยาวนะ

เรื่องไฮพาเธียกูหมายถึงถ้านางไม่ได้เป็นลูกบรรณารักษ์ก็จะไม่ได้มีโอกาศศึกษาหาความรู้จนเก่งขนาดนั้น ถ้าเป็นคนทั่วไปก็จะมีหน้าที่เป็นเมียและแม่เท่านั้นแทบไม่มีโอกาสไปอยู่ในจุดสูงสุดแบบผู้ชายได้ถ้าไม่ได้มีพื้นทางครอบครัวจริงๆ ขนาดเป็นลูกขุนนางแต่สิทธิก็ไม่เท่าเทียมผู้ชายในระดับเดียวกันอยู่ดี แต่งงานก็ต้องแต่งเข้าตระกูลผู้ชาย เป็นแค่เครื่องมือทางการเมืองเท่านั้นแหละมีซักกี่คนที่มันจะยิ่งใหญ่ได้แบบเอลิซาเบธ ขนาดบูเชคเทียนยังถูกต่อต้านด้วยเรื่องเป็นผู้หญิงก่อนเลย มันยาก เปอร์เซนมันน้อย
อย่างผู้ชายธรรมดามึงมีโอกาสเข้าถึงการศึกษามากกว่าหรือตั้งต้นจากการเข้าเป็นทหารอะไรพวกนี้ได้ กูเลยบอกมึงว่าโอกาสผู้หญิงมันน้อยแล้วมึงจะให้กูไปดูจากคนในชื่อในประวัติศาสตร์ได้ไงในเมื่อมีผู้หญิงแค่หยิบมือที่สามารถสร้างชื่อได้ภายใต้ข้อจำกัดที่มากมาย แต่กับผู้ชายมันเปิดกว้างมากกว่ามันก็ต้องมีชื่อผู้ชายเป็นส่วนใหญ่มันก็ปกติแล้วไม่ใช่หรอวะ ไม่ได้วัดได้ว่าชายเก่งกว่าซะหน่อย
เหมือนมึงให้กูไปค้นหาในสิ่งที่มันแทบไม่มีอ่ะ แล้วเอาผลอันนั้นมาเป็นตัวชี้วัดงั้นงี้กูว่าไม่แฟร์ เก็ตมั้ย
กุก็ไม่ได้เถียงมึงเรื่องกาลิเลโอไปขัดขาใหญ่แล้วถูกฆ่าซะหน่อย มึงเอาแต่พูดเรื่องนี้อยู่ได้ แล้วก็ยอมรับเถอะว่าสมัยก่อนผู้หญิงสิทธิน้อยกว่าจริงๆนี่แม่งเป็นความจริงไม่เปลี่ยนแปลง มึงเคยคุยกะพ่อแม่เรื่องนี้บ้างมั้ยล่ะถึงได้มาบอกว่าสิทธิเท่าเทียมกันมาตั้งนานแล้วอ่ะ สมัยกุยังเด็กผู้ชายมีเมียน้อยนี่หลั่นล้ามาก เฟี้ยวมาก แต่ถ้าผู้หญิงมีบ้างนะโดนด่าเป็นอีโมรา กากี โอ้โห อย่าให้กูพูดเลยเหอะไอ้เรื่องสิทธิเนี่ยมันเพิ่งจะมาตื่นตัวกันหนักๆก็ตอนกุโตแล้วเนี่ยแหละ แต่ก็ใช่ว่าความคิดของคนในสังคมจะละความเชื่อเก่าได้ทั้งหมดนะ เรื่องที่ผู้ชายทำได้หญิงทำไม่ได้ก็ยังมีอีกเยอะแค่มันไม่ได้ถูกบังคับเหมือนเมื่อก่อนเท่านั้น

แล้วทำไมกูถึงแปลสารมึง ว่ามึงด่าผู้หญิงทุกคนเป็นสก๊อยน่ะหรอ
เพราะว่ามึงชอบพูดแบบนี้ไง อย่างบอกว่าผู้หญิงส่วนใหญ่ขี้เกียจเรียน เสเพลพอจะแต่งงานก็จะเอาผู้ชายรวยพวกนี้คือสก๊อยที่อ้างว่าวางแผนชีวิตหรือบอกว่าครอบครัวเพื่อนกูเป็นสก๊อย ทั้งๆที่บอกว่ามันไม่ใช่สก๊อย และก็พยายามอธิบายแล้วนะว่ามันพูดจามีเหตุผลไม่ใช่แค่จะจับคนรวยอย่างที่มึงบอก

พวกลูกคนรวย นักธุรกิจ กูก็บอกแล้วว่ามันจะมีปัญหาอีกระดับแต่เป็นปัญหาที่มาจากฝั่งพ่อเหมือนกัน และไม่ได้หมายความว่าพวกคนรวยมีการศึกษาจะไม่มีเมียน้อย ถึงได้บอกให้อ่านข่าวเมียน้อยที่ดังๆอันนั้นไง มึงก็จะฟันธงให้ได้อยู่นั่นว่าครอบครัวที่ว่าไม่มีปัญหาเมียน้อยทั้งๆที่โลกความจริงคนรวยแม่งมีเมียน้อยเยอะแยะไป หรือมึงจะบอกว่าพวกนั้นเป็นครอบครัวสก๊อยไร้การศึกษาอีกล่ะ

ปัญหาเมียน้อยแม่งก็มีทุกระดับชั้นอ่ะ เรื่องของโม่งที่พ่อมันเป็นหมอฟันมันก็เป็นปัญหามีเมียน้อยแล้วทิ้งไปเหมือนกันป่ะ มึงจะปฎิเสธว่าครอบครัวคนมีการศึกษาจะไม่มีเมียน้อยหรอ ทั้งๆที่ตัวอย่างแม่งก็มีให้เห็นตั้งเยอะนะ
แล้วเรื่องติดเหล้าแม่งก็เป็นได้ทุกระดับชั้นเหมือนกัน สิ่งเสพติดนะมึง กุเคยไปโรงพยาบาลจิตเวชที่รักษาคนที่ติดสิ่งเสพติดกูก็เจอคนตั้งแต่ระดับสก๊อยจนถึงชนชั้นกลางอ่ะ ใครๆก็ป่วยได้โดยเฉพาะเหล้าเนี่ย ถ้าคนติดเหล้าคือติดเหล้าจะเป็นดอกเตอร์ก็ติดได้

บูเชกเทียน ได้เป็นฮ่องเต้แล้วยังโดนนักปวศ.ชายเตะออกจากสารบบฮ่องเต้จีนเลย ทั้งที่นางก็มีดีเลวเหมือนฮ่องเต้ทั่วไป

>>146 ค้านข้อแรกหน่อยนะ เรื่องถูกหลอกกูว่ามึงเข้าใจผิด
ผู้หญิงที่บอกว่าถูกหลอกไม่ได้หมายความถูกหลอกไปเที่ยวแล้วเจอโดนข่มขืนอะไรงั้น แต่ถูกหลอกที่ผู้หญิงว่าคือ หลอกว่ารักเลยยอมให้ สุดท้ายแค่โดนหลอกฟัน(จริงๆไม่ได้รัก) ยกตัวอย่างอีดาวในฮอร์โมนก็ได้นะ จะมากบอกว่าผู้หญิงพูดงี้แปลว่าตอแหลมึงมองโลกได้ตื้นมาก

คือผู้หญิงโลกสวยอย่างงี้มีเยอะนะ เพราะมันมีความลึกซึ้งทางอารมณ์ ไว้ใจคิดว่าผู้ชายรักจริง คิดว่าจะได้แต่ง ใสซื่อจนดูโง่น่ะแหละ เลยยอม ผู้ชายบางคนยังเอาเรื่องเซ็กส์มาเป็นตัวพิสูจนความรักเวลาอยากจะหลอกฟันใครซักคนเลย แบบนี้ก็คือการหลอกนะเว้ย

>>168 รักแล้วต้องเย็ดด้วยเหรอวะ 555 ถ้างั้นแม่งคงเย็ดกันชิบหาย แม่งต้องการกันทั้งคู่นั่นแหละมึงอย่ามาดราม่าเลย ถ้าผู้หญิงำม่มีความต้องการมนุษย์คงสูญพันธ์ไปแล้ว รักแล้วต้องเย็ดแม่งไม่เห็นเป็นเหตุเป็นผลตรงไหน แล้วถ้ามึงไม่คิดจะเก็บความซิงเอาไว้มึงก็ไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้วมึงอย่ามาดราม่ามากเลย ถ้าผู้ ผู้ชายบอก กูโดนหลอกฟัน กูยอมเพราะรักบ้างมึงจะว่ายังไงวะ 555 แม่งก็ไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล่วไช่ปะ ผู้หญิงก็เหมือนกันแหละถ้าคิดแบบเป็นกลางไม่ลำเอียง

>>166 แล้วมึงคิดว่าสมัยก่อนผู้ชายมันหาหนังสืออ่านได้ง่ายๆเหรอ มันก็หาได้ยากเหมือนกันเพราะสมัยนั้นไม่มีโรงพิมพ์
อลิซาเบตบูเซ็กเทียนไม่ได้โดนเรื่องเป็นผู้หญิงเลยนะ อลิเข้ามาโดยกฎหมายอยู่แล่วเพราะเป็นลูกของกษัตริย์ ส่วนบูเซ็กเทียนเหมือนโจโฉ คือทางการไม่ได้เป็นกษัตริย์แต่กุมอำนาจอยู่หลังม่าน อลิซาเบตเก่งจริงแต่บูเซ็กเทียนมีความสามารถมากพอที่จะรักษาตนอยู่ในตำแกน่งเท่านั้นไม่สามารถขับเครื่อนประเทศไปข้างหน้าได้ การเข้าเป็นทหารเอา รร ปกติไม่ได้ไห้การศึกษามากมายนะ ก็เรียนเรื่องการรบอย่างเดียว แล้วต้องไปเสี่ยงตายด้วย ยกเว้น รร นายร้อย ซึ่งคนจบมาก็แค่หยิบมือ มึงไม่เอาคนจากสมัยโบราณก็ได้

กูก็บอกมึงเอาสมัยไหม่เลย ประเทศเปิดกว้างมึงก็หามาไห้ได้ดิ หรือจะอ้างอะไรอีก มึงก็แถลากไปประวัติศาสตร์สมัยก่อนอีกคือมึงบอกมึงจบ มหาลัยแต่มึงอ่านจับใจความไม่ได้เลยนะรู้ตัวรึเปล่า

ตอนสมัยกูเป็นเด็กผู้ชายต้องหาเลี้ยงผู้หญิง เวลารบต้องเสี่ยงตายผู้หญิงไม่ต้อง ตอนนี้ก็ต้องทำแบบเดิม แถมต้องเอาใจเทคแคร์มันสารพัดอีก

กูพูดมาก็จริงทั้งนั้นส่วนไหญ่เสเพลขี้เกียจจริงรึเปล่า แล้วคบเลวๆจริงรึเปล่า มึงดูคนเลวๆแบบโจ่งแจ้งรู้ทั้งบางทำไมมีผู้หญิงล้อมหน้าล้อมหลังผู้หญิงบอกชอบผู้ชายดีๆเพิ่อสร้างภาพ เรื่องจริงพฤติกรรมจริงมันเป็นอย่างนั้นมั้ย

ปัญหามีเมียน้อยมีทุกระดับแต่ไม่ไช่ทุกคน ถ้าทุกคนที่มึงรู้จักมีเมียน้อยปัญหามันอยู่ที่การเลืกคบของมึงแล้วละ มึงอ่านที่กูพิมพ์ไม่เข้าใจอีกแล้ว กูไม่ได้บอกว่าสังคมอื่นๆจะไม่มีคนเลว แต่ถ้าสังคมที่มึงอยู่เลวทุกคน แปลว่ามึงอยู่สังคมเลวๆแล้วละ โลกที่ผู้ชายเลวทุกคนก็คือโลกของสก๊อย

ปัญหาแดกเหล้าก็เช่นกันมีทุกระดับแต่ไม่ไช่ทุกคน ถ้าติดเหล้าจนเสียสติแบบในดราม่าของมึง ดร มันไม่โง่อย่างงั้นหรอก ถ้ามึงอยู่ในส้งคมที่คนรู้จักเลวหมดทุกคนมึงสก๊อยแน่นอน ถ้ามึงอยู่ที่มีคนดีเลวปนๆกันมีดีมากกว่าแปลว่าสังคมมึงค่อนข้างดี

>>169 เรื่องความต้องการกูไม่เถียงว่าต้องการทั้งคู่ แต่ผู้หญิงมันมีการยับยั้งอารมณ์มากกว่าเถอะแล้วด้วยบริบทของสังคมที่มองว่าผู้ชายผ่านผู้หญิงมาเยอะแปลว่าเท่ แต่ผู้หญิงที่ผ่านชายมาเยอะแปลว่าสำส่อน(ไม่เชื่อไปดูห้องเน็ทวอชได้ เคยด่าผู้หญฺงที่เย็ดกะแฟนคนเดียวว่าร่านมาแล้ว แต่ผู้ชายไม่โดนไรเลย) เพราะงั้นการที่ผู้หญิงจะเอากะใครมันถึงได้ต้องคิดมากกว่าไง เหมือนที่ผู้ชายบางคนคิดมากเรื่องแฟนจะซิงไม่ซิงน่ะแหละ
มันจะมีมั้ยล่ะที่ผู้ชายที่ผ่านผู้หญิงมาแล้วจะโดนด่าว่าร่านอ่ะ ถามหน่อย มีแต่คิดว่าเท่เท่าที่เห็นอ่ะนะและกูไม่เห็นผู้หญิงคนไหนคิดมากเรื่องความซิงของผู้ชาย

บริบทสังคมมันเป็นอย่างงี้เพราะงั้นจะเอากะใครผู้หญิงถึงต้องคิดมากในขณะที่ผู้ชายไม่ต้องคิดไรมากมาย ถ้าจะยอมจริงๆเหตุผลมันถึงต้องมีน้ำหนักมากกว่าแค่เงี่ยนไง ถ้าเป็นประเทศเสรีก็ว่าไปอย่าง

>>163 มันวิจัยจากกลุ่มตัวอย่างประเศละพันก็เชื่อถือได้มากกว่าสก๊อยเยอะละครัช

>>170 ใครวะทางการไม่ได้เป็นกษัตริย์ บูเชกเทียนเป็นฮ่องเต้เลยเว้ย ไม่ใช่แค่อ๋องแบบโจโฉ แล้วการนับว่าเป็นฮ่องเต้หรือไม่นับมันเกี่ยวกับการขับเคลื่อนประเทศไปข้างหน้าด้วยเหรอ มึงคิดว่า ปวศ จีนมีฮ่องเต้สวะที่ดีแต่มั่วกับนางสนมและขันทีกี่คน ขนาดไอ้เลนเต้ที่ทำให้เกิดโจรผ้าเหลือง ปวศ ก็นับเป็นฮ่องเต้ ไม่ได้พูดถึงการนับเป็นมหาราชเว้ย คนละอย่าง

>>172 เห็นด้วย แต่กูเห็นว่าน่าจะเยอะกว่าแบบ เชื่อได้ 0.1% กับ 0.01%ไรงี้ นี่ให้เยอะกว่า10เท่าละนะ สำหรับการเลือกกลุ่มตัวอย่างน้อยกว่าประชากรจริงร่วมหมื่นแสนเท่า กร๊าก

>>171 จริงๆด่าผู้หญิงแฟนคนเดียวว่าร่านก็เกินไป ถ้าผู้หญิงโดนด่าเรื่องนี้ได้ผู้ชายก็ควรโดนเหมือนกันประเด็นนี้มึงพูดถูกแต่มึงอย่าลืมเรื่องสิทธิเท่าเทียมว่ามันต้องเท่าเทียมกันจริงๆ มึงจะเอาการเย็ดกันมาอ้างว่ามึงเสียเปรียบขอชดเชยอย่างอื่นก็ไม่ได้นะ ผู้ชายก็ทำไม่ได้แฟร์ๆ ฝรั่งมันเอากันยังไม่โวยว่าผู้หญิงเสียเปรียบเลย สรุปคือต้องปรับทั้งคู่ ต่างฝ่ายต่างมีสิทธิฟรีเซ็กซ์เท่ากัน อย่าเอาเซ็กซ์มาอ้างว่าเสียเปรียบเอาประโยชน์ ส่วนไครจะชอบ บริสุทธิ์ไม่บริสุทธิเป็นความต้องการส่วนบุคคลไม่เกี่ยวกับสิทธิเท่าเทียมเช่นเดียวผู้หญิงอยากได้รวยๆ ผู้ชายอยากได้สวยๆ มันเรื่องส่วนบุคคล ไม่ไช่กูไม่ต้องการเลยแล้วมึงต้องการไม่เท่าเทียมอย่างงี้ไม่ได้

>>174 มึงไปศึกษาเรื่องสถิติก่อนเหอะ คิดว่ามันต้องมีกลุ่มตัวอย่างไกล้เคียงประชากรจริงหรือถึงจะเชื่อถือได้ แล้วค่าไช้จ่ายเท่าไหร่ การทำสถิติต้องสุ่มคนน้อยกว่าประชากรมากอยู่ที่มึงทำอยู่ไม่ต่างจากพวกโบราณที่ขำคนบอกว่าโลกกลม แสเงไห้เห็นถึงระดับสติปัญญาได้ดีทีเดียว 555666 มึงช่วยหาสถิติที่ไช้ประชากรทั้งประเทศหรือไกล้เคียงไห้กูดูหน่อยเหอะ

กูไม่ชอบอา แล้วก็เก็บเอาไปฝันหลายรอบแล้ว ฝันร้ายสัสๆ 555555

>>170 ก็ไม่ได้บอกว่าง่ายแต่บอกว่าโอกาสมันมีมากกว่า มีมากกว่าเข้าใจมั้ยเนี่ย กุยกตัวอย่างสมัยอยุธยาให้ดูเลยก็ได้ คนที่มีสิทธิเรียนมีแค่เด็กผู้ชายเท่านั้นนะ ผู้หญิงต้องเป็นแม่บ้านแม่เรือนเท่านั้น โอกาสจะได้รับราชการเป็นใหญ่เป็นโตไม่มีเลยนอกจากจะต้องเป็นเมียพวกมียศ แต่ถึงเป็นเมียพวกมียศมึงก็เป็นได้แค่รองอยู่ดี แล้วจะให้ผู้หญิงหาโอกาศไหนไปสร้างชื่อวะ มีแต่เป็นนางงามล่มเมืองอ่ะ มีแค่นั้นแหละ

บางทีกูก็รู้สึกว่ามึงชอบมองอะไรตื้นๆนะ อย่างที่บอกว่าผู้หญิงชอบคนดีเพื่อสร้างภาพทั้งหมดนี่ก็ตื้น คนดีแม่งก็ชอบจริงๆแต่คนเลวแม่งมีมีเลห์เหลี่ยม รู้ใจผู้หญิงมากกว่าเท่านั้นแหละคนมันเลยหลงรักกัน ไม่ใช่หลงเพราะว่าเลวได้ใจ ทุบตีกูทุกวันกูชอบ บ้าหรอ มาตัดสินว่าสร้างภาพมึงนี่ไม่เข้าใจอะไรเลย
ใครๆก็ชอบคนดีทั้งนั้นแหละไม่มีใครอยากให้ผัวซ้อมเช้าซ้อมเย็น มีเมียน้อยหรอก

แล้วกูไม่เถียงเรื่องถ้าสังคมกูมีแต่คนไม่ดีแปลว่าสังคมกูสก๊อย แต่ว่ากูบอกมึงแล้วว่ากูย้ายที่อยู่เรื่อยๆ เจอคนหลายระดับ ลูกแม่ค้า สาวโรงงานยันลูกนักธุรกิจ ก็ไม่ได้อยู่สังคมปิดป่ะวะเจอคนก็หลายประเภทแต่หลายคนกลับมีจุดร่วมปัญหาคล้ายๆกันทั้งๆที่คนละสังคมกัน มึงก็ไม่เห็นจะจับจุดตรงนี้ได้เลย เอาแต่พูดย้ำเรื่องถ้าเจอคนไม่ดีแปลว่าสังคมกูคือสก๊อยอยู่ได้ กูก็อยู่ในสังคมปกติเนี่ยแต่เจอปัญหาคล้ายๆกัน "เป็นส่วนมาก" กูหน่ายที่จะต้องพูดซ้ำๆแล้วนะ

>>162 กรณีฉุกเฉิน ทาง รพ มีหน้าที่ต้องไห้การช่วยเหลืออย่างเร่งด่วนอยู่แล้ว ไม่งั้นคนโสดก็ตายดิครัช

>>176 เรื่องอื่นกูถามไปละไง เช่นว่าคุมเรื่องตอแหลยังไง แล้วดูที่มึงตอบกูแม่งแสดงความโง่และอคติของมึงมาก อย่างเรื่องคนทำสถิติจะหลอกทำไม แม่งไม่ใช่คำตอบ เรื่องคนไม่มีชู้ไม่โกหกว่ามีชู้หรอกก็แถข้างๆคูๆ ไม่เห็นพูดเรื่องพวกมีชู้ที่โกหกละ ยิ่งเห็นมึงสำรอกความโง่ออกมาว่าไม่ต้องจดทะเบียนสมรสก็ได้โดยไม่ดูปัญหาอื่นก็ทำให้กูเลิกคิดจะคุยสาระกะมึงแล้ว หลังๆล่างๆตบหัวมึงเล่นเท่านั้นอะว่ะ5555

>>178 มันเอาคำว่าการศึกษามาแบ่งคนว่า "ครอบครัวมีการศึกษามีฐานะไม่นอกใจ" ก็แสดงความดักดานของแม่งแล้วล่ะ แม่งคงไม่เคยอ่านข่าว แค่เร็วๆนี้เจอเคสเมียน้อยไป2ละนะ เจ้าใหญ่นายโตทั้งน้าน คิดง่ายๆยิ่งใหญ่ยิ่งรวยสิยิ่งเลี้ยงชู้ได้ คนจนมันจะเอาเงินที่ไหนเปย์ เอาเวลาที่ไหนเดินทางสับรางหลายบ้าน

>>175 ก็นี่มันไม่ใช่ประเทศเสรีที่ทุกคนจะมองว่าเว็กส์คือเรื่องธรรมดาไง ผู้ชายบางคนยังออกมาบอกว่าจะเอาแต่ผู้หญิงซิง ผู้หญิงไม่ซิงคือสำส่อนรับไม่ได้ ก็คิดมากกันระดับนี้อ่ะ เอาไปเทียบฝรั่งได้หรอในเมื่อแค่สังคมก็ไม่เหมือนกันแล้ว ทัศนคติผู้ชายก็ไม่เหมือนกัน

แล้วกูก็ไม่ได้พูดเรื่องว่าโดนเย็ดแล้วจะมาเรียกร้อง กูพูดถึงว่าทำไมผู้หญิงถึงได้บอกว่าถูกหลอกฟัน ไม่เกี่ยวกับการเรียกร้องสิทธิอะไร ตามที่กูบอกไปไงเพราะบริบทสังคมมันเป็นงี้
เพราะงั้นการที่ผู้หญิงจะยอมนอนกับใครซักคนมันถึงต้องคิดมากกว่าผู้ชาย เปอร์เซ็นที่ว่าจะยอมเพราะเงี่ยนอย่างเดียวมันก็ไม่ใช่(เว้นแต่ผู้หญิงคนนนั้นจะฟรีมากและไม่แคร์ แต่ถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่แคร์มันก็จะไม่มาพูดว่าถูกหลอกหรอก) คนที่บอกว่าถูกหลอกฟันมันถึงมีจริงไงไม่ใช่แค่ว่าตอแหล

>>178 งั้นมึงก็ยกตัวอย่างปัจจุบันดูดิว่าผู้หญิงมันเก่งกว่าผู้ชายตรงไหนนอกจากว้อนผู้ชายรวยที่มึงว่ามีเหตุผลมากๆ แต่รายได้เฉลี่ยผู้ชายมากกว่า ประสบความสำเร็จอย่างอื่นผู้ชายก็มากกว่า มีงก็วกไปสมัยโบราณอยู่กูก็เห็นเป็นอย่างนี้ทุกยุคทุกสมัย

โหน่าสงสารโดนหลอก แต่กูเห็นไอ้พวกโดนหลอกแต่ละคนแม่งเที่ยวผับเที่ยวบาร์ เปลี่ยนแฟนรายเดือนมีกิ๊กอีก น่าสงสารมาก ไอ้พวกเลวๆไม่เห็นมันต้องปิดบังสาวๆก็ล้อมอยู่แล้ว มันหลอกกันตรงไหน มันก็ต้องการกันทั้งคู่ พอซั่มกันแล้วต้องดราม่าทำไม มึงไม่ต้องการมึงไม่ซั่มก็หมดเรื่องแล้วปะวะ ถ้ามึงไม่ยอมซักอย่าง มันก็หลอกมึงไม่ได้หรอกนอกจากข่มขืนซึ่งผิดอาญา ไหนจะประเภท หลอกเพื่อนหลอกน้องมันมาฟันมันต่อ มันก็ไม่รู้อีกเนี่ยถูกหลอกมาก กูว่าคนถูกหลอกจริงก็มีแต่ไม่เยอะหรอก ผู้หญิงมันไม่ได้โง่มันเอาทุกเม็ดแหละ แต่ชอบแกล้งโง่ ถ้ามึงไม่เชื่อไอ้พวกที่บอกโดนหลอกฟันซ้ำๆไม่จบสิ้น ลองไปหลอกเอาเงินมันซ้ำๆดูมันจะโง่ไห้มึงหลอกมั้ย ประมาณเรื่องเงินกูไม่ยอมโดนหลอก เรื่องเอากันถ้าหน้าตาถูกใจกูยอมโดนหลอกก็ได้ มึงบอกผู้หญิงฉลาดมีเหตุผลเท่าเทียมผู้ชายไม่ไช่เหรอ ทีงี้มาแกล้งโง่โดนหลอก

ถ้ามึงเจอแต่คนเหี้ยๆมึงก็อยู่สังคมสก๊อยแล้วละ ถ้ามึงอยู่สังคมดีๆมึงจะเจอคนดีเยอะกว่า แต่มึงพล่ามว่ามีแต่ผู้ชายเลวมีงก็สก๊อยแล้วละ

>>180 มึงนี่โง่ำม่บรรยะบรรยังไอ้เหี้ย มึงอ่านที่กูพืมพ์รึเปล่ากูบอกอยู่แล้วว่าไอ้คนไม่มีชู้มันไม่บอกว่ามีชู้หรอก แต่ไอ้คนที่มีอาจจะบอกว่าไม่มีก็ไเลด้ ดังนั้นข้อมูลที่ได้อาจจะน้อยกว่าความเป็นจริงไม่มีมากกว่า หมายถึงผู้หญิงมีชู้อาจจะมีมากกว่านี้แต่ไม่น้อยกว่านี้ แม่งเถียงกะควายเหนื่อยจริงๆเข้าใจอะไรยากเหลือเกิน

>>181 กูบอกว่าไม่นอกใจเหรอวะมึงอ่านภาษาคนรู้เรื่องรึเปล่า กูบอกโอกาศนอกใจน้อยกว่า ส่วนคนจนมึงคิดว่ามีเมียน้อยไม่ได้เหรอวะ แต่คนไช้บ้านกูแม่งบอกมั่วกันกระจายอะ

>>184 นั่นกูบอกไปแล้วในข้อความกูมึงอ่านภาษาคนรู้เรื่องรึเปล่าทำไมมึงเข้าใจอะไรยากจังวะกูถึงไม่อยากเถียงกะควายไง

>>182 มึงคิดมากก็ไม่ต้องเอาจบป่าววะ มึงเอาก็คือไม่คิดมากแล้วละ ส่วนไอ้พวกเอามาหลายสิบ ประเภทเที่ยวบาร์เปลี่ยนคู่นอนเป็นว่าเล่น กูยังเห็นมันบอกว่ามันถูกหลอกฟันเลย

ถ้าผู้หญิงไทยรักนวลสงวนตัว ไม่อยากเอาอย่างที่พูดจริง ไม่มีทางที่อัตราการนอกใจหญิงไทยจะติดอันดับโลก ไม่มีทางที่โสเภณีเรามากที่สุดในโลก ฝรั่งเค้ามองประเทศเราเป็นซ่องนะ

>>183 น่ะ ทั้งๆที่พูดไปไม่รู้กี่รอบแล้วว่าสังคมกูมันเปลี่ยนไปเรื่อยๆไม่ใช่สก๊อยมึงก็จะยัดกูเข้าสังคมสก๊อยให้ได้เพราะกูไม่เจอสังคมที่มึงบอก มึงยอมรับเรื่องที่กูพูดไม่ได้ว่างั้น กูขำว่ะ เพิ่งรู้ว่าพวกผู้มีการศึกษารอบๆตัวกูแม่งสก๊อยทั้งหมด อะเมซิ่งมาก สงสัยกูต้องจำกัดความคำว่าสก๊อยใหม่ละ

แล้วมึงก็เอาแต่เรื่องเงินมาวัดความสำเร็จ ความเก่ง แค่นี้มันก็รู้แล้วว่ามึงตื้นขนาดไหน คนจะเก่งมันก็ไม่ใช่แค่นี้ป่าววะ งี้ถ้ากุเป็นดาราดังรายได้เดือนละหลายร้อยล้านแปลว่ากุเก่งกว่าพวกนักวิจัยในไทยรึไง(รู้ใช่มั้ยว่านักวิจัยในไทยเงินน้อย) เรื่องแบบนี้ไม่ได้ดูแค่ที่อาชีพป่ะวะ
แล้วกุต้องไปขุดความสำเร็จของผู้หญิงคนไหนมายืนยันให้มึงดีล่ะ มาดามคูรี? กูไม่เข้าใจว่ามึงต้องการให้กูพิสูจน์ยังไงแต่กูแค่อยากอธิบายว่าการเอาบุคคลในประวัติศาสตร์มาพิสูจน์ความเทพของผู้ชายมันใช้ไม่ได้เท่านั้นเอง

แล้วกุบอกตรงไหนว่าพวกเลวๆปิดบังว่าตัวเองเลว กูบอกว่ามันรู้ใจหญิง หญิงเลยรักมัน ในขณะที่พวกดีๆแต่ทึ่มจะจีบหญิงยังไม่เป็นเลย
จะโดนหลอกคือการบอกว่า รักแต่จริงๆแล้วเปล่า เอาเซ็กส์มาพิสูจน์ว่ารักจริง โน้มน้าวให้ยอม ผู้หญิงซิงๆที่ผ่านโลกมาน้อยมันคงจะทันเหลี่ยมหรอกเนอะ เฮ้อ

แล้วถ้ามึงจะอ้างตรรกะ "มึงบอกผู้หญิงฉลาดมีเหตุผลเท่าเทียมผู้ชายไม่ไช่เหรอ ทีงี้มาแกล้งโง่โดนหลอก" กูก็พูดได้ป่ะวะว่าถ้ามึงบอกว่าผู้ชายเก่งนักทำไมโดนหลอกแดกได้ คนไม่ทันก็คือไม่ทันป่ะ
อันนี้ไม่เกี่ยวกะหญิงชายแล้วด้วยซ้ำ ยังไงก็โดนหลอกได้ทั้งคู่เพียงแต่ที่กูคิดว่าผู้หญิงมีเหตุผล เพราะผู้หญิงมันมีวิธีการวางแผนอนาคตที่ไกลและจับต้องได้ เท่านั้น เท่าที่เห็นอ่ะนะ

>>189 คือมึงหัดอ่านจับใจความไห้ได้ก่อนนะก่อนจะโม้ว่ามึงมีการศึกษา

กูไม่ได้พูดเรื่องเงินเรื่องเดียว กูพูดเรื่องผู้นำประเทศ นักคิดค้นนักวิทยาศาสตร์ด้วย ส่วนมึงบอกว่าผู้หญิงมีเหตุผลเพราะอยากแต่งกับผู้ชายรวยๆเนี่ยนะ มึงจะยกอะไรในยุคไหนมาก็ได้เทียบกัน

ถ้าผู้หญิงมันระวังตัวจริงมันไม่ไห้เอาก็จบแล้ว ไอ้พวกเลวโดยไม่ปิดบังผู้หญิงแม่งจะไม่รู้จริงๆเหรอว่าเลวมันจะโง่ได้ขนาดนั้นเลยเหรอวะ เอาเซ็กซ์มาพิสูจน์รักมึงก็เชื่ออย่างงั้นเหรอ แต่ไม่เชื่อพ่อแม่สินะ แล้วถ้ามันโง่ไห้โดนหลอกซ้ำๆจริงลองไปยืมเงินไม่คืนดูผลัดกันไปหลอกมันดูมันจะโง่จริงมั้ย มันำห้เอาก็คือฟรีเซ็กอยู่แล้วเดี๋ยวก็เปลี่ยนผัวไปเรื่อยๆมีกิ๊กไปทั่วนั่นแหละโดนหลอกมาก แต่กูเห็นพอกันเลย ไอ้ที่ว่าโดนหลอกแม่งก็มั่วเละเทะเที่ยวผับเที่ยวบาร์พอกันนั่นแหละ

อย่างที่กูบอก ถ้าเรื่องเงินไครจ่ายคนนั้นโดนหลอก ยกเว้นได้การแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียมเช่นหน้าเหียกต้องยอมจ่ายเพื่อเอาคนหน้าตาดีอยู่แล้ว การเกาะผู้ชายแดกคือวางแผนอนาคตไกลเหรอวะ กูยกตัวอย่างผู้หญิงที่ตั้งหน้าตั้งตาเรียนหนังสือ ตั้งหน้าตั้งตาทำงานดีๆ ยังจะบอกว่าคิดถึงอนาคตได้มากกว่า โอกาศได้คบแต่งกับคนรวยๆก็มากกว่าสก๊อยที่หวังหลอกสูบเงินอย่างเดียวเยอะ พวกสก๊อยแม่งคอยด่าดูถูกผู้ชายแต่หวังหลอกสูบเลือดสูบเนื้อผู้ชายอย่างเดียว การที่มึงยกตัวอย่างผู้หญิงหวังจับผู้ชายรวยๆว่าสมเหตุสมผล ดี ทำไห้กูยิ่งไม่เชื่อว่ามึงจบ มหาลัย เพราะคนจบมหาลัยมันหวังพึ่งตนเองเป็นหลักไม่งั้นมันจะเรียนทำไม

ผู้หญิงไทยแม่งมารยาที่สุดในโลกแล้ว ถ้ามึงไม่อยากเอาจริง แต่ทำเพื่อความรักทำไมอัตราการนอกใจแม่งสูงปรี๊ดติดอันดับโลก ทำไมขายตัวอันดับ 1 วะประเทศไทย อย่าคิดว่าคนเค้าโง่เลย เอาก็เอา อย่ามาดราม่ามากไม่ต้องมาอ้างว่าไครหลอกไคร แม่งก็ต้องการกันทั้งคู่นั่นแหละ ฝรั่งแม่งแต่งกับกุลสตรีไทย แม่งโดนสูบหมดตัวต้องไปพึ่งวัดบ้าง ฆ่าตัวตายบ้าง ออกข่าวไห้เห็นตลอด

เซ็งสัสๆ ชีวิตนี้มีแม่เหมือนมีสัสนรกในบ้าน อยากให้แม่งหุบๆปากไปสักทีหว่ะ ทุกวันนี้ประสาทจะแดก กวนตีนกูทุกๆเรื่องเพื่อยื้อให้กูไม่มีที่ไปแล้วเป็นทาสมัน ใครมีแม่จัญไรๆแบบนี้มั่งวะมาแชร์กัน

พวกมึงจะเถียงกันทำไมวะ แล้วไอเรื่องการศึกษา เชื่อชาติ อาชีพน่ะ ไม่ได้เป็นตัววัดว่าใครจะดีจะเลวหรอกนะ ที่กูเจอมาจบสูง ๆทำตัวสารเลวเยอะแยะไป แถวด้วยออฟชั่นเสริมหยิ่งจองหอง ใส่หน้ากากทุกราย แต่เขาแค่ไม่พูดสิ่งที่เขาคิดออกมา เพราะสกิลทางสังคมเขาสูง พวกนี้รู้จักพูด จึงง่ายที่จะหลอกชาวบ้าน และที่สำคัญมันไม่ได้จำกัดเพศ มันเป็นสันดานของคน พื้นฐานครอบครัวมีส่วนแต่น้อยมากหากคนๆนั้นจะเลือกเป็นคนแบบไหน ก็อยู่ที่ตัวเขาเลือกที่จะเป็น เพราะงั้นอย่าไปเหมารวมว่าเรียนมาน้อยจะต้องเป็นคนดีเรียนมาเยอะจะต้องเป็นคนดี อยู่ในสังคมแบบนั้นจะต้องเลวเสมอไป เพราะคนเลาเลือกที่จะเป็นได้ เพราะเขาเลือกที่จะเป็นเอง

ส่วนกูอาจเป็นผู้หญิงส่วนน้อยที่รักเดียวใจเดียว ไม่เคยนอกใจแฟน ไม่อยากเปรียบเทียบใครว่าดีเลวด้วยการเอาการศึกษาหรือฐานะมาพูด เพราะคนที่มีความรู้มีศีลธรรมก็มีจุดยืนของตัวเอง และคนพวกนี้เขาก็มักจะศีลเสมอกันถึงอยู่ด้วยกันได้ หรือไม่ก็สามารถยอมรับข้อดีข้อเสียของกันและกันได้ แล้วกูก็เคยเจอทั้งมารยาหญิงและชายกูรู้มองออก แต่กูหลอกให้เขาไม่รู้เพื่อเอาตัวรอดและหลรหนีความวุ่นวายในเรื่องพวกนี้เท่านั้นเอง

จริงไม่มีอะไรแน่นนอนกูเล่าอะไรให้ฟัง
มีเพื่อนคนนึง(เลิกคบแล้วนะ)ไปเยสกับผัวกูแบบไม่มีสถานนะแล้วบอกว่าสมน้ำหน้ากูอีนั่นอะหรอบ้านรวยใช้ของแบนหัวจรดตีนเรียนดีเกรด4ทุกวิชาแต่เหี้ยแต่แม่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันชั่วขนาดไหนอามันพาไปทำแท้งไม่มีใครบอกบ้านมันสักคนทุกวันนี้มีข่าวแย่งคนอื่นเยอะแยะจนเขาเอามาประจานก็ไม่เข็ด55555บอกเลยในโลกนี้เชื่อใครไม่ได้นอกจากตัวเองเยสไม่ใช่รักเยสแบบไม่มีสถานนะเยอะแยะ

ปล.ขนาดกูเยามุกวันอยู่ด้วยกันทุกวันยังเลิกกันเลย

มึง กูขอเล่าความหงุดหงิดของกูหน่อย

คือ แม่กูบอกกูมาหลายรอบละว่าพ่อจะซื้อคอมให้ พูดมาราวหนึ่งปีได้ คือ กูก็บอกไปแล้วว่าอย่าซื้อเลยซื้อมาก็คงไม่ได้เรื่อง แต่กูทำได้แค่บ่นผ่านแม่ไง เพราะกูไม่คุยกับพ่อมาหลายปีแล้ว กูไม่ชอบเขาไม่คุยกับเขา

ล่าสุดเขาซื้อให้กูสเปคโคตรกากเลยมึงแรม 1 gb วินโดวส์ 7 การ์ดจอ intel cpu 230 32 bit ราวๆนี้ มือถือที่กูใช้แรมยัง 3 gb แล้วนี่แรม 1 gb แล้ววินโดว 7 อะมึง แค่เข้าเว็บเฟซบุ๊คยังค้างคือไรวะ

เขาแกล้งกูเหรอ ตั้งใจให้กูรู้สึกยังไง คือเขาไม่ใช่คนโง่คอมนะ เขาฉลาดเรื่องคอมกว่ากูด้วยซ้ำ แค่เห็นกูก็รู้สึกเปลืองตังแล้ว เขาอยากให้กูรู้สึกผิดหรือไงว่าเขาซื้อของให้แล้วกูไม่ยอมใช้ หรือว่าที่เขาซื้อมาผิดเป็นึวามผิดของกูไรงี้ ที่เปลืองตังเพราะกู กูคงต้องผิดอีกใช่ไหม กูไม่เข้าใจ ทำไมวะ

>>196 แรม 1 Gb แม่งน้อยจริง แล้วทำไมมึงไม่คุยกะพ่อดีๆ ก่อนซื้อ? ส่วนตัวกุว่าวินโดวส์เจ็ดเสถียรดีออก แปดกะสิบแม่งโคตรกากเลย
แค่พ่อเมิงซื้อของให้มาทำบ่น อย่าขี้แยขี้แพ้ไปหน่อยได้ไหม อยากได้อันใหม่ก็ซื้อเองสิ ไม่ก็ถอดแรมมาเปลี่ยน อัพวินโดวเองหาร้านเป็นไหม
มือก็พิมพ์โม่งได้นิ ไม่ได้เป็นง่อย หาเงินให้เก่งเท่าปากที่บ่นก่อนเถอะ อ่อนเอ้ย

>>197 ก็เขาเพิ่งบอกไปว่า "อย่าซื้อมาเลย" ไง มันไม่ได้ตามตื๊อให้พ่อซื้อให้ซักหน่อย จะมาขี้แยขี้แพ้ได้ไงวะงง

กระทั่งสวมโม่งยังกระสันต์อยากด่าคนอื่นโชว์เหนือจนตัวสั่น แต่ดันอ่านที่เค้าพิมพ์ยังไม่ครบก็รีบด่าแล้วนะครัช แหม่...

>>196 พ่อมึงจะประกอบคอมประหยัดพลังงานหรอวะ ถ้ามึงไม่ใช้กูแนะนำให้มึงยกคอมไปต่อกับ HD TV
แล้วหาลำโพงดี ๆ สักอัน โหลดซีรี่มานั่งดูแทน สิ่งที่มันพอทำได้มีแค่เท่านี้ละ ไม่ก็ลง Xubuntu ใช้ อืมม......แต่คิดว่าไงมึงก็ไม่น่าจะใช้เป็น
ก็ไม่ได้ดูถูกนะ แต่ประเทศไทย Opensource คืออะไรยังไม่สนใจกับเลย

ว่าแต่พ่อมึงประกอบเองหรือไปซื้อต่อเขามา ไอ้เครื่องนี้ เกินพันหนึ่งนี้ก็แพงสัดหมาแล้ว CPU เกือบเก้าปีที่แล้ว พูดง่าย ๆ ก็คือ แท็บเลตจีนแดง
โง่ ๆ ที่ให้ windows 10 มายังแรงกว่าอะ ถ้าคิดเองนี้อาจจะไม่อยากให้มึงใช้คอมก็ได้นะ เพราะมันทำอะไรไม่ได้จริง ๆ วะ

กุอ่านครบละนะ อิ199 เมิงก็ไมไ่ด้ดีไปกว่ากุหรอก อยากด่ากุโชว์เหนือเหมือนกันนิ หุหุหุ ก็ของมันซื้อมาแล้วทำไงได้วะ มีคนซื้อมาให้ก็น่าดีใจออก คอม Ram 1 G คิดว่าเป็นไปได้เหรอ ดีไม่ดีแม่งก็แค่มาดักควายมากกว่า ไม่พอใจก็ขายซื้อใหม่ไม่ก็ปรับให้เมิงใช้ได้อ่ะ มาบ่นแล้วได้ไรวะ กุไม่เข้าใจว่าถ้าเมิงไม่มีคอมแล้วจะบอกพ่อว่าอย่าซื้อมาทำไมวะ เด็กวัยรุ่นก็ควรมีคอมใช้ไหม มีอะไรทำไมไม่คุยกะเขาดีๆ ซื้อมาแล้วไม่ถูกใจก็ด่า แทนที่จะด่าคนที่ซื้อมาให้ ทำไมไม่รู้จักคิดแก้ไขปัญหาบ้างวะ ไมคุยกะพ่อไม่รู้เรื่อง กุไม่เข้าใจตรรกะ ทั้งเมิงและของพ่อ / พิมยาวพอละไหม? ขอบใจที่อ่าน บั้ย

>>198 ขี้แยขี้แพ้ยังน้อยไป ขอเพิ่มว่าปัญญาอ่อนเพิ่มด้วย พ่อแม่ซื้อของให้กุจะดีจะเลวกุไม่เคยบ่น เคยมองเห็นน้ำใจคนให้บ้างไหม เขาไม่รู้ก็บอกเขาไปสิ พูดเหมือนพ่อตัวเองผิดทุกอย่างแบบนี้ใช้ได้ที่ไหน คอมแรม 1 กิ้ก มีจริงไหมไม่รู้ เป็นไปได้ว่าพ่อเมิงไม่มีตังแต่ก็พยายามหาของมาให้เมิงใช้ เมิงเคยคิดบ้างไหม จากที่พิมมาก็ดูไม่เคารพพ่อ ไม่ดีใจ ออกจะหงุดหงิดด้วยซ้ำ เมิงจะด่าพ่ออะไรก็ด่าไปโนแคร์ แต่ด่าหลังเขาให้ของนี่ก็แบบเกินไป๊ กุโมโห เข้าใจยัง

>>200 กูก็สงสัยว่าเขาซื้อมาเท่าไรแต่กูไม่ได้คุยกับเขาแม่กูก็ไม่กล้าถามเขา แต่ที่แน่ๆให้กูทำ word ในคอมเวรนี่กับมือถือกูเลือกทำในมือถือ แค่เปิดเข้าเฟสบุ๊ค"tabเดียว"ยังค้างอะมึง แล้วพอเปิดึอมมากูเข้าเฟสบุ๊คอันดับแรก ใช้ firefox เปิดด้วยซ้ำยังค้าง นอกจากเสียบหนังดู(ซึ่งในห้องกูมีทีวีที่จอใหญ่กว่า)กูยังนึกไม่ออกว่าจะเอาไปทำอะไร

และเอาจริงๆคอมแม่งโคตรไม่จำเป็นเลยปกติกูก็ใช้คอมที่ม.เอาอยู่แล้ว ตอนเห็นชื่อ CPU เอาไปเสิร์ชดูแล้วแทบจะเป็นลม เห็นแล้วเสียดาย ไม่รู้จะทำไง หงุดหงิด งง

แต่ที่งงเหี้ยๆคือเขาเก่งคอมนะ เขาน่าจะรู้ไงว่าสเปคแม่งค่อนข้างแย่ แต่ทำไมเขาถึงเลือกซื้อแบบนี้ให้กูวะ กูไม่เข้าใจเจตนาเขา กูไม่ได้ขออะไรเขาด้วยซ้ำ(ก็กูไม่คุยกับเขามาหลายปีแล้ว)ทำไมอยู่ๆนึกครึ้มซื้อให้กูแล้วทำไมเลือกสเปคแบบนี้ ตั้งใจจะบอกกรือสื่อสารเป็นสัญลักษณ์อะไรรึไง กูงงมาก กูไม่เข้าใจเลย

>>201 อีห่า คอม 1 gb มีเว้ย แต่ก่อนแม่งมียัน 512mb เลยอีห่าเกิดไม่ทันละสิมึงดักควายเหี้ยไร อีกอย่างกูอยู่มหาลัยบริหารเวลาใช้คอมที่ม.ทำงานได้ ไม่จำเป็นต้องมีคอมติดบ้านไว้ทำงานดึกๆเลย หรือเล่นเน็ตเล่นเกมเฟสห่าเหวไรกูใช้มือถือเอา

>>204 กุนึกว่าเขาเอาไปทำเครื่องชามสังคโลกหมดแล้ว...

ถ้าไม่ติดว่ากูเซ็ตตัวลงเตียงแล้วอยากจะคลิกขวาที่ my computer > propoties ถ่าย ram 1 gb มาให้มึงดูจริงๆ เห็นมะมึงยังคิดเลยว่าแม่งไม่น่าเหลือบนโลกแล้วทำไมเขาถึงเลือกมาให้กูวะ งงในงงไหม

กุว่าพ่อเมิงอาจจะอยากคุยกะเมิงป้ะ 55555 สมมตินะ แบบพ่อ!! เอาคอมไรมาให้เนี่ย หรือแบบทำไมช้า ทำไมมีปัญหา ฯลฯ หรือในอีกแง่นึง เพื่อนอาจจะหลอกขายพ่อมาถูกๆ ............. ถ้าเมิงกลับไปถามพ่อก็ได้คำตอบล่ะนะจ้ะ

อะ กันหาว่ากูตอแหล ชัดนะ
http://m.imgur.com/V3KXshu

ถ้ามึงอ่านหมดมึงน่าจะเห็นที่กูพิมสักสามรอบว่ากูไม่คุยกับเขานานแล้ว จะว่ากูเหี้ยตรงนี้กูก็ยอมรับปฏิเสธไม่ได้

แด่โมงทำไม ชู2นิ้วสิ 55555555 /เขากะให้เมิงไปใส่แรมเพิ่มเองป้ะวะ?

อ่านหมดดิ เลยคิดว่าเขาอยากคุยกะเมิงป่าว? ถ้าอยากรู้จริงถามแม่ให้ไปถามพ่อป้ะ โม่งตอบแทนพ่อไม่ได้หรอก จะให้เดาใจรึ???

>>210 เดี๋ยวมึงหาว่ากูเอารูปคนอื่นมาอีกไง พิมโม่งลงเพ้นชัดๆในเวลาไม่กี่นาทีมึงซุยว่ากูตัดต่อไม่ได้ด้วย

แม่กูไม่กล้าถามอะไรเขาหรอก กูก็ไม่ไ้ด้อยากหาคำตอบหรือให้ใครมาเดาใจเขาให้(แต่ถ้าได้ก็ดีเพราะกูสงสัย) เมนหลักกูแค่อยากระบายความสงสัยกับหงุดหงิดซึ่งตอนนี้หายแล้ว ช่างมันไป

กุขอโทษที่ด่าเมิงนะ 5555 อีคิวดีจุง อาจจะไม่มีสาเหตุไรเลยก็ได้ แบบวันนึงพ่อกุเอาผ้าเช็ดหน้าคิตตี้ให้กุ ซึ่งกุทำหน้ามึนแดกแบบร้อยวันพันปีไม่เคยซื้อของให้ แถมกุก็ไม่ได้ชอบคิตตี้ สรุปคือมีคนมาขายพ่ออุดหนุนเพราะอยากช่วยเฉยๆ เลยให้กุ ถ้าให้เดาก็คงประมาณนี้ อาจจะมีคนมาซ่อมคอม ขายซาก ฯลฯ พ่อเมิงได้มาเลยซ่อมเอามาให้ใช้ บอกพ่อเก่งคอมนิ รึอาจจะไปให้ช่างซ่อมเสร็จดูภายนอกโอเคแล้วเบลอๆเอามาให้เมิงแบบไม่ได้ตรวจอะไรก็ได้ บางทีผู้ใหญ่เขาก็ไม่ได้คิดอะไรมากมายนะ

>>214 นี่มึงชมหรือประชดวะ กูก็เตรียมใจไว้ละว่ายังไงก็โดนด่าเลยเบลอๆไปบ้าง เอาเป็นว่าช่่างเหอะ กูหายหงุดหงิดละ เดี๋ยวสักวันกูก็รู้เอง แต่กินที่ชิบเป๋งเลยปกติโต๊ะที่เอาคอมมาวาง กูไว้ทำงานกับกองของแท้ๆ

สัส กุชมคิดว่ากุประชดอีก - - ถอดซีพียูไปเลี้ยงปลาสิ...

>>216 กูล้อเล่นน่า CPU กูมันทึบวะเอาไปเป็นกระถางต้นไม้น่าจะดี

>>217 ซีพียูเมิงอาจจะเป็นโล่กันซอมบี้บุกก็ได้นะ แรมน้อยขนาดนั้นปลูกถั่วงอกยังไม่ขึ้นเลย

ทำไมกูคิดว่ามีโอกาสปลูกถั่วงอกขึ้น > ซอมบี้บุกโลกวะ

เพราะมึงมันไม่มีจินตนาการ - -

พ่อแม่กุไปตปท. วันแรกทักไลน์มา บอกมีไวไฟให้ใช้ในรถบัส จากนั้นก็อ่านแล้วไม่ตอบ > ไม่ตอบไลน์ใดๆ ทั้งสิ้นมา 3 วันถ้วนแล้ว
กุเป็นห่วงมาก ติดต่อหัวหน้าทัวร์ได้แล้ว บอกสบายดี ให้ตอบไลน์หน่อย กุรอตั้งแต่เที่ยงจนตีสี่ ตอนนี้เขายังไม่ตอบเลยว่ะ
1.เหนื่อยจนขี้เกียจตอบ 2.ไวไฟมีปัญหา 3. ทริปธรรมะเลยห้ามใช้เน็ตใช้มือถือตัดขาดโลกภายนอก แบบนี้ป้ะวะ?? นี่เป็นห่วงโคตรๆ

>>221 น่าเป็นห่วงจริงๆแหละ ติดต่อหัวหน้าทัวร์แล้วขอให้เรียกคุยตอนนั้นจะสะดวกมั้ย บอกเห็นติดต่อไม่ได้เป็นห่วงมาก

กูไม่อยากทำตัวให้พี่กับแม่ผิดหวังแล้วว่ะอยากทำตัวปกติกูเหนื่อยกูอยากได้ดีแต่เรียนโง่ชิบหายจะเข้ามหาลัยได้ไม่รู้สอบเกจเพตไม่มีเงินสอบชวดสองรอบเมื่อวานพี่กูมาตีกูรู้เลยว่าเขารักกูมากเขาให้ได้ทุกอย่างแต่กูเลวเองกูอยากทำตัวดีแล้วว่ะ

เวลาแตดนาฬิกา
🎵🎶🎼🎤
pratedkuymeetaereunghereๆhuakuyyy
penprachakuy hengsuyhuakuytuksuan
yudumrongkongwaidaiprauhuakuy
duykuyluanmoiiiiii. raksamakkheeee
kuyneeraksangop
taekhangkhoktaiharrrr
akekarathjamaihaikuykhomheeeee
salaluedubatpenchartuppreee
thaleungpratedjunraithaweemeechaikuyto🎼🎶🎤🎵

>>224 wtf

กุสังเกตุมาสักพักละพ่อกับแม่แม่งไม่ยอมคุยกันเลยดูไม่รู้ด้วยเพราะเรื่องอะไรด้วยเครียดสัส ต้องทำยังไงดี กูยิ่งเป็นพวกไม่กล้าเข้าคุยเรื่องพวกนี้อยู่ด้วย กลายเป็นบ้านกูตอนนี้เงียบมาก แต่บ้างครั้งพ่อแม่ก้ถามกูนั้นนี้บ้างไรบ้างแต่คุยกันแทบนำคำได้ เพราะกูออกไปเรียน กลับมาก้ไม่เจอใคร ดึกเจอเข้านอนเงี้ย

ขอระบายหน่อยกูไม่มีที่ระบายไม่มีทางออก
กูโคตรเบื่อพี่กับแม่เลยยึดรถมอไซค์กูทั้งๆกูได้หยุดยาวจะออกไปทำงานก็ทำไม่ได้ว่ากูนู้นนี้พอกูพูดถึงอีลูกใหม่ทำเป็นโมโหตัดกูไม่ให้เงินกูไปรรทั้งๆพูดเองนะว่าให้กูไปรร.กูจะไปอีท่าไหนรถไม่มีเงินไม่มีต้องมายืมเพื่อนกินข้าวกลางวันแล้วมาว่ากูพูดเข้าข้างตัวเองพอกูไปพูดหาด้วยหยิ่งใส่แม่งทั้งบ้านไร้สาระชิบหายแม่งงี่เง่าแค่เดินมาพูดๆกับกูอีโก้มึงจะลดลงหรอว่ะ พอแม่ทะเลาะกับพี่นี่ปรึกษาคุยกับกูพอดีกันถีบหัวกูเป็นหมาหัวเน่าเลยเนี้ยจะถึงวันเกิดกุแหละเดี๊ยวก็คงลากกูไปกราบตีนคนนู้นคนนี้สัสแม่งบ้าพอตอนจะใช้กูพูดโคตรดีนู่นนี่ขนาดกูรถชนแม่งต้องดูแลตัวเองอีลูกใหม่นิไม่สบายหวัดนิดหน่อยนอนรพ.เอกชนแม่งอยากฆ่าตัวตายชิบหายตอนมีเรื่องก็มีตีกูสอนๆกูกูไม่ว่าหรอกแต่แม่งพอกูเงียบใส่ว่ากูจองหองเอ้าอีเหี้ยพูดไปมีไรดีขึ้นว่ะสัส
ทุบหน้ากูซะปวดเคยมาดูกูมั้ยรอบก่อนทำกูหัวแตกต้องดูแลตัวเองอีกสัสรู้ว่ากูอารมณ์ร้อนแม่งยังมาปั่นๆพอโพสอะไรในเฟสเริ่มมาเม้นด่ากูแทนที่จะอ่านแล้วถมไม่มีหรอก ครอบครัวเหี้ยๆ

พ่อกูแต่งงานใหม่มาได้ปีนึงละ ต้องบอกว่าพ่อโชคดีสัสๆ แม่เลี้ยงกูอายุ 35 แต่อย่างแจ่มยังกะอายุ 22 แต่เหมือนเขาจะไม่ชอบกูตอนแรกๆ
แต่ไม่ใช่เลยกูเข้าใจผิด ความจริงแล้วเป็นสายซึนเดเระ ชอบมาด่ากูว่านอนดึกแต่เด็กระวังจะโง่ แต่ความจริงแล้วก็แอบทำกับข้าวมาให้กูกินตอนดึกๆ
พอถามว่าทำให้เหรอก็ตอบว่า ไม่ได้ทำให้ซะหน่อย มันแค่ของเหลือๆที่บังเอิญไปอุ่นไว้ ทั้งๆที่กูแอบเห็นว่านั่งทำอยู่ โมเอะแฟคเตอร์สัสๆ
เมื่อวานขับรถมารับกูเพราะฝนตก กูก็แกล้งถาม อ้าวทำไมมารับล่ะ ไม่ได้อยากมาซะหน่อย แต่ไม่อยากมานั่งดูแลคนป่วย แม่งกูนี่โชคดีจริงๆ
ถ้าเกิดเร็วกว่านี้กู ntr พ่อแม่งเลย

>>228 กูว่าผู้หญิงแบบนี้มีเยอะแยะออก

>>228 ฆ่าพ่อแล้วเอาแม่เลี้ยงมาทำเมียซะ

>>230 อย่าแนะนำโม่งไปทางผิดๆสิวะ

>>231 เรื่องแบบนี้ถือว่าถูกต้องในสังคมโม่ง

ฆ่าพ่อมันบาป เอาแค่แชร์ผู้หญิงกับพ่อก็พอ

ทั้งเพื่อนทั้งครอบครัว เหี้ยกับใจไปหมด เวลากูเสียสละให้เพื่อน เขาเสียให้กูไม่ได้แค่เล็กน้อย เวลาต้องคิดถึงอนาคต ครอบครัวอดทนไปด้วยกันไม่ได้ มีแต่พ่อกับกูที่ยังอยู่เข้าใจกัน กูไม่โกรธใครหรอกนะ กูแค่เศร้า

จะตรุษจีนแล้ว ไม่อยากรวมญาติเลย ไอชิบหาย

>>235 ถ้ามึงยังเรียนอยู่ "เรียนสายนี้จบมาจะหางานได้เหรอ ทำไมไม่ไปเรียน บลาๆๆ"
ถ้ามึงทำงานแล้ว "คิดว่างานที่ทำอยู่พอเลี้ยงตัวเองเหรอ ทำไมไม่ไปทำ บลาๆๆ"
ถ้างานมึงดีและยังโสด "ยังไม่แต่งงานอีกเหรอ เมื่อไหร่จะแต่งาน เดี๋ยวแนะนำให้เอามั้ย บลาๆๆ"
ถ้ามีแฟนอยู่แล้ว "คบคนนี้คิดดีแล้วเหรอ ทำไมไม่หาคนที่รวยกว่านี้หน่อย บลาๆๆ"
แต่งงานมีครอบครัวแล้ว+ยังไม่มีลูก "เมื่อไหร่จะมีลูก รีบมีหลานให้พ่อแม่อุ้มได้แล้ว บลาๆๆ"
มีลูกแล้ว "ทำไมให้ลูกเข้าโรงเรียนนั้น ทำไมไม่เข้าที่นี่ ที่นี่เค้าดีกว่านะ บลาๆๆ"

ไม่จบไม่สิ้น

>>236 เหอะๆ ใช่เลยมึง กูเรียนอยู่ แล้วแม่งชอบบอกว่า สายนี้เรียนไปแล้วตกงานนะ หางานยากนะ แบบที่มึงว่าเลย
แล้วทำให้พ่อแม่กูคิดมากอีกต่างหาก เห้อ กูก็บอกพ่อแม่กูไปนะว่า ไม่ยากหรอก เดี๋ยวนี้ช่องทางเยอะแยะ แต่ยังไงกูก็รู้ว่าเขายังห่วงกูวะ
ข้อดีอย่างเดียวของตรุษจีนคือ ได้เงินนี้แหละ แต่เดี๋ยวก็จบแล้วไม่ได้เงินแล้วนี้สิ...

ถ้าหนักกว่านี้ มึงจะโดนเอาไปเปรียบเทียบกับลูกบ้านอื่น

มาบ่นเฉยๆนะ....คือตอนนี้อยู่ม.สามจะขึ้นม.สี่
คือตอนนี้ไม่เข้าใจแม่อ่ะ เรื่องเรียนก็คิดตรงกันแล้วว่าจะไปวิทย์คณิตนะ มันจะกว้างกว่าอันนี้เราโอเค แต่คณะที่เราอยากเข้าอ่ะมันใช้แผนศิลป์ แม่เราดันมาเครียดตรงนี้ ซึ่งก็ไม่เข้าใจว่ามันมีอะไรให้เครียด หรือเราไม่เข้าใจความรู้สึกของแม่ก็ไม่รู้ หรือเราทำตัวสบายเกินไปหรอ แค่สงสัยว่าทำไมแม่ไม่มาเครียดว่าเหรดเราจะถึงแผนวิทย์คณิตรึเปล่า ไปสนใจไปเครียดเรื่องในอนาคตทำไม
แม่เครียดจนเราพูดอะไรไม่เข้าหูก็ด่า บอกเครียดอยู่ๆอย่าพูดแบบนี้ไหนๆก็วกมาเรื่องพูดขอบ่นอีกเรื่องเลยละกัน คือเราชอบคิดแบบะทำอะไรทีก็จะคิดหาอุปสรรคก่อน เราจะได้หาทางแก้ไว้แต่เนิ่นๆว่าถ้าทำแบบนี้ไม่ได้ก็ทำแบบนั้น อะไรเงี้ย มันแย่ใช่ป้ะ คือแบบก็เป็นงี้มาตั้งนานแล้ว ทำไมแม่พึ่งมาด่ามาบ่นตอนนี้อ่ะ เข้าใจว่าห่วงแต่มันรู้สึกแย่อ่ะ
ขอบคุณที่รับฟัง...

>>239 วิทย์ก็น่าจะเข้าได้นะ

>>239 พยายามเรียนให้ได้เกรดดีแล้วหรือยัง หรือเรียนๆ เล่นๆ จนเกรดไม่ถึงเข้าสายวิทย์? ถ้าแนใจว่าะเรียนต่อศิลป์ก็เอาเลยอย่าคิดเสียดายทีหลังละกัน
เพราะประเทศไทยมันเป็นแบบนี้ละ ยังแยกให้ไปสายิทย์ สายศิลป์ ทั้งๆ ที่มันควรเปิดกว้างสำหรับเด็กทุกๆ คน ให้เด็กทีสนใจจะเรียนอะไรก็ได้ที่เขาสน มันแต่กีดกันเพราะบอกว่าเด็กมันฉลาดไม่เท่ากัน จะทำให้สายใดสายหนึ่งดูแย่เพราะเด็กไม่ฉลาดเข้าไปฉุดก็เอาเถอะ ก็เป็นประเทศที่กำลังพัฒนาต่อไปเถอะ

>>241 มันแยกสายตามความถนัดก็ดีแล้ว เพราะคนเราถนัดไม่เหมือนกัน ถ้าถนัดด้านศิลป อยากเรียนต่อด้านศิลป ก็ควรมีทางเลือกไห้เค้าบ้าง ส่วนที่ว่าสายศิลปไม่เก่ง ก็ไม่จริงทั้งหมดนะ ลองไปดูเด็กเตรียมสายศิลปดูก่อน จุฬาบางคนก็สอบเข้ามาจากสายศิลป มันอยู่กับความถนัดความชอบส่วนนึง ความเก่งส่วนนึง จริงๆการศึกษาไทยโดนด่าเรื่องมีโอกาศไห้เด็กเลือกเรียนตามความถนัดน้อยซะด้วยซ้ำ

>>235 พอจบทำงาน ต้องให้เงินน้อง กูให้มากกว่าปีที่แล้ว แต่น้อยกว่าลุกพี่ลูกน้องที่เงินเดือนน้อยกว่า น้องกูเอาไปฟ้อง อาม่ากะพ่อกูนี่บ่นเลย แล้วกูจะไปรู้ได้ไงวะ แล้วไม่มองกันมั่ง ว่า กูต้องใช้เงินเยอะกว่าเเค่ไหน น้องทำงานใกล้บ้าน วันนึงกูว่า ใช้ไม่ถึงร้อย กูนี่ แค่ค่าเดินทางก็เป็นร้อยละมั้ง กูเลยบอกว่า ถ้าไม่พอใจก็ไม่เป็นไร ปีหน้า กูไม่ให้ละกูก็ไม่เอา กูไม่เดือดร้อน กูรำคาญ บางทีกูก็สงสัยว่า เขาเป็นอะไรกันมากมั้ย ชอบเอากูไปเทียบกับทุกคนในโลก...ไปเจอลูกแม่ค้าเรียนเอกเดียวกัน คนละมหาลัย เงินเดือนเยอะกว่า ก็พูดประมาณ เนี่ยเขาเงินตั้งห้าหมื่น...เป็นแบบนี้ตั้งแต่เด็ก ใครมีลูก อย่าทำกับลูกแบบนี้นะมึง มันทำให้ลูกมึงกลายเป็นคนต้องเทียยตัวเองกะทุกอย่างซึ่งกูเป็น แล้วจะต้องพยายามชนะ จนไม่มีเพื่อนอ่ะ ทุกวันนี้ กูอาศัยแต่ข้าวเช้ากะขนมที่บ้านบ้างแลกกับทำงานบ้านนิดหน่อย เพราะเขาบอกกูเงินเดือนเยอะเลยไม่ซื้ออะไรให้กู แต่ไปทุ่มให้น้องแทน บอกน้องกูไม่งก กูแบบกูควรงกไหมอ่ะ ในเมื่อที่บ้านแสดงออกว่า จะไม่ซัพพอร์ตอะไรกูทั้งนั้น

>>243 กับน้องไม่จำเป็นต้องไห้ก็ได้นะ ไห้ถ้าอยากไห้ แต่กับพ่อแม่ ถ้าเค้าไม่รวยล้นจริงๆ เราพอไห้ได้ก็ควรไห้ แทนบุญคุณ

>>244 กูให้ประจำทุกเดือนอยู่แล้วไม่ได้เน้นเทศกาลอ่ะ

ดีแล้วหละถือว่าทำหน้าที่แล้ว

กูเบื่อปัญหาครอบครัวว่ะแม่ง ใครวะว่าเรื่องเงินไม่สำคัญ ที่บ้านกูทะเลาะกันอยู่ตอนนี้ก็เรื่องเงินนี่แหละ กูเสือกต้องเป็นคนกลาง เหี้ย ทำไมไม่คุยกันเองวะ ควยออล

เมื่อวันเสาร์กุกับแฟนเอาอั่งเปาไปให้หลานแฟนกับป้าแฟนเว้ย เออ ป้าแม่งจะเอาด้วย ใส่ซองให้หลาน 500 ป้า 1000 นึง ป้าแม่งเปิดซองแล้วบ่นต่อหน้าเลยเว้ย ว่ามีให้แค่นี้หรอ ขนาดน้องชายแฟนยังไม่ได้งานยังให้เยอะกว่านี้เลย สัส บ้านกุคนไทยไม่เคยได้อั่งเปากุต้องมาจ่ายแล้วยังเสือกโดนค่อนขอดอีก จะเอากำไรอะไรกับกรู๊วววววว

ควยไอย่าเหี้ยมึงน่าจะรีบๆตายไปได้แล้วนะครอบครัวเกือบแตกก็เพราะมึงไอเหี้ยอยู่มาทำเหี้ยไร80ปีควยรกโลกชิบหาย

>>247 เงินไม่สำคัญเป็นความคิดของพวกบรรลุธรรมแล้ว หรือไม่ก็เป็นเด็กเห่อหมอยรวยๆ มีพ่อแม่เอาเงินมาไห้มันผลาญเล่นๆฟรีๆ มันก็เลยคิดว่าเงินไม่สำคัญ

>>247 กูเข้าใจมึง แม่งทุกเรื่องที่ทะเลาะสรุปสุดท้ายก็เข้าเรื่องเงิน

เบื่อวะ บ้านใครมีพ่อแม่แหกปากโวยวายเริ่มเหมือนเด็กอนุบาลสามมั่งมั้ยวะ กูนี่เจอประจำเลย ทำหอกไรไม่ได้แหกปากเรียกกูด่าสารพัด โวยวายดิ้นๆไม่เหมือนผู้ใหญ่เลยสัส อยากตบดิ้นชิบหายแต่เสียดายที่เป็นพ่อแม่กูหว่ะ เป็นอีแก่ที่อื่นถ้ามันเผลอกูเล่นงานคืนมั่งละสัส

ขอระบายในโม่งหน่อยละกัน
กูกับครอบครัวก็ไม่ค่อยถูกกันเท่าไรนะ แต่กูก็ทำตัวปกติใช้ชีวิตตามหน้าที่ของตัวเองแต่พ่อกับแม่กูเป็นอะไรก็ไม่รู้ชอบด่ากู ประโยคหยาบโคตรเยอะเลย
แล้วก็ชอบบอกว่าเป็นลูกก็อย่าพูดหยาบกับพ่อแม่ กูก็ไม่เคยพูดออกมานอกจากเก็บกดในใจเฮ้ออออออออ

กูเบื่อญาติกูคนนึงแม่งชอบอวด อิควายทำมามองครอบครัวกูเหยียดๆ ยี้ๆๆแค่ได้ผัวยศใหญ่แค่นั้นก็ไม่ได้รวยมากมายหน้าก็เหี่ยวๆอีแก่หน้าหนังหี พ่อกูช่วยเรื่องเงินครอบครัวมันออกจะเยอะแยะเพราะเห็นแม่มันเป็นพี่น้องแต่อิห่านี่แม่งไม่รู้เรื่องส้นตีนไรก็มามองบ้านกูเหยียดๆ สันดาน

น้องกูเคยเรียนม รัฐดัง คณะดีที่คนแย่งกันเข้า เรียนไปสามปีครึ่งโดนไทร์ ออกมาเข้า ม เอกชนที่สังคมค่อนข้างแย่ เลือกมาที่นี่เพราะคุยกับทางมหาลัยแล้ว้โดนเกรดมาน่าจะจบได้เร็วสุด ตอนนี้เรียนมาหกปีแล้วยังไม่จบแม่งเลย อ้างติดนู่นติดนี่ แถมเสือกไปคบเพื่อนเหี้ย ติดบุหรี่ ติดกัญชา เคยขโมยเงินที่บ้านไปซื้อด้วย แฟนที่คบแต่ละคนก็สก๊อยชิบหาย คนที่คบล่าสุดเล่นไอซ์ด้วย

กุว่าครอบครัวกุค่อนอบอุ่นนะ พ่อแม่สอนอะไรดีไม่มีอะไรมาตั้งแต่เด็ก ไม่รู้ทำไมน้องกุออกมาแนวนี้ ส่วนตัวกุกับพ่อคือปลงมากกกก ที่บ้านกุพยายามช่วยกันคุยช่วยกันหาทางแก้ปัญหา แต่ตัวน้องกุเองนี่สิที่บอกจะเลิกๆๆๆ เป็นล้านรอบ แต่สุดท้ายก็ยังทำตัวเหี้ยๆแบบเดิม แล้วทีนี้แม่กุเครียดมากเรื่องน้อง พยายามชวนมันไปนู่นไปนี่ด้วยกันจะได้ห่างๆกลุ่มเพื่อนเหี้ยๆบ้าง แม่กุก็เริ่มเหวี่ยงใส่กุกับพ่อหาว่าไม่สนใจน้องเลย ถ้าคนในครอบครัวไม่ช่วยแล้วใครจะช่วยมัน (คือพวกกุพยายามแล้ว แต่มันทำตัวเองปะวะ)

กุสงสารแม่มาก กลัวแม่จะเป็นอะไรไปเพราะเครียดเรื่องน้องเนี่ยแหละ เพราะเรื่องแม่จากที่เซ็งน้องกุอยู่แล้ว เลยกลายเป็นเซ็งโคตรอภิมหา เมื่อก่อนกุกับมันสนิทกันมากนะ แต่เดี๋ยวนี้กุกลับบ้านเจอหน้ามันที เหมือนอึนๆเข้าหน้ากันไม่ติดทั้งคู่อะ กุรู้ว่าถ้าเข้าไปคุย ตัวกุเองจะวีนใส่มันกลายเป็นทะเลาะกันอีก

กุควรทำยังไงดีกับชีวิตวะ

ไม่รู้จะบ่นในห้องการเรียนหรือห้องนี้ดี
กูเป็นแค่คนธรรมดาไง เป็นคนค่าเฉลี่ยอะ หน้าตา เพื่อนฝูง การเรียน ฐานะ นิสัย อยู่ระดับกลางๆหมด
กูเครียดที่แม่คาดหวังให้กูเรียนเก่งๆ มันก็ปกติของทุกบ้านแหละมั้ง แต่กูอยากเรียนๆเรื่อยๆชิวๆอะ
แม่คาดหวังว่ากูจะต้องอ่านหนังสือหนักมาก เพราะกูไม่ต้องดิ้นรนทำงานส่งตัวเองเรียน
หน้าที่อย่างเดียวของกูคือเรียน
แล้วกูเรียนสายภาษา แม่คิดว่ามันง่ายมาก บอกว่าไม่ได้เรียนหมอซะหน่อย เรื่องแค่นี้ทำไมทำไม่ได้

กูก็สนุกกับการเรียนนะ ไม่เคยโดดเรียนเลย แต่ก็ไม่ค่อยโอเคที่โดนคาดหวังจนเกินไปอะ 5555

>>256 มึงเหมือนกูเด๊ะ ต่างกับกูตรงพ่อกูคิดว่าเรียนหมอง่าย sus

>>256 ของกุบ่นเหนื่อย แม่กุบอกเหนื่อยอะไรไม่ได้สอบหมอซะหน่อย วาดรูปต้องผ่อนคลายสิ (กุจะสอบคณะสายอาร์ต)

แม่บ่นเก่งนี่เกือบทุดบ้านวะกูว่า กูก็โดนคนนึง ทนๆไป บางทีถึงกับพยายามเลี่ยงไม่ไห้เจอกันบ่อยๆเลยนะ

แม่กูอยากให้กูเรียนสิ่งที่กูไม่อยากเรียน เพราะว่าถ้าเรียนแล้วจะได้มาอยู่ใกล้บ้าน อยู่กับพ่อกับแม่ตอนทำงาน คือกูก็รักพ่อแม่นะ อยากอยู่กับพ่อแม่ แต่กูโตมากูก็อยากมีครอบครัว มีอิสระ ที่จะได้ทำอะไรเองไม่ใช่หรอวะ คือกูไม่ได้อยากเกิดมาเพื่อมาเลี้ยงดูใครอ่ะ มันควรเลี้ยงดูตัวเองไม่ใช่หรอ กูคิดว่ากูโตไปแก่ไปก็จะดูแลตัวเอง ไม่ได้อยากมีลูกหลานมาเพื่อมาใช้เค้าให้เลี้ยงซะหน่อย ดูเหี้ยมั้ย? แต่กูก็อยากมีชีวิตของกูอ่ะ

กูว่านะ มึงไม่จำเป็นต้องอยู่กับพ่อแม่ก็ได้ แต่เรื่องเลี้ยงดูนี่ควรจะเลี้ยงวะ เป็นคุณธรรมพื้นฐาน เค้าเลี้ยงมึงมากี่ปีเสียเวลาเสียเงินไห้มึงเท่าไหร่ มึงควรตอบแทนเค้าบ้าง อย่างน้อยไม่อยู่ด้วยกันก็ส่งเงินมาก็ยังดี อาจจะยกเว้นว่าฐานะมึงส่งเงินไห้ไม่ไหวจริงๆหรือพ่อแม่มึงรวยโครตๆอยู่แล้ว อันนี้เค้าคงไม่ต้องการไห้มึงเลี้ยง

>>261 กูส่งเงินอยู่แล้ว กูอยากดูแลนะ แต่ไม่ได้อยากให้เป็นไปตลอดอ่ะ กูก็อยากมีชีวิตของกู กูเห็นแม่กูเลี้ยงตาเลี้ยงยายตอนเป็นอัมพาต จะบอกว่าเป็นคนกตัญญูเลี้ยงตอบแทนได้มั้ย? ป้อนข้าวป้อนน้ำ แต่เวลาอยากไปเที่ยวไหน ก็ปล่อยคนป่วยนอนบนเตียงอยู่คนเดียวเฉย ตัวเองก็ไปเที่ยว

>>262 กุว่าส่งเงินไห้ก็โอเคในระดับนึงแล้วนะ ไห้อยู่ด้วยกันป้อนข้าวป้อนน้ำคงไม่ต้องขนาดนั้น บางคนติดหน้าที่การงาน มาดูแลตลอดไม่ได้

ไม่รู้จะถามในห้องปัญหาหัวใจหรือห้องนี้ดี แต่เหมือนปัญหาจะเอียงมาทางแม่กู
คือมุมมองการใช้ชีวิตคู่ของกูคือ ทดลองเย็ด ทดลองอยู่ ถ้าไม่โอก็ไม่เป็นไร ถือซะว่ายังดีที่ไม่ได้แต่งกับคนที่ไม่ใช่ ถ้าแบบนั้นก็ยุ่งยากมาหย่ากันอีก
ทีนี้กูเป็นผู้หญิงไง แม่กูต้องไม่โอเคกับเรื่องแบบนี้อยู่ละ ตามสไตล์ผู้ใหญ่หัวเก่าอะ ที่เคร่งครัดเรื่องประเพณีอันดีงาม กูจะเริ่มกล่อมแม่ยังไงให้เขาคิดว่าเรื่องแบบนี้มันควรศึกษาให้ละเอียดกว่าการรอให้กูเรียนจบ แล้วแต่งทันทีเลยวะ
แม่กูกลัวแฟนจะเย็ดแล้วทิ้งกู
แต่กูไม่เคยบอกแม่นะว่านี่เย็ดกันมาไม่รู้กี่ครั้ง
ทีแรกกูคิดว่าแค่มีงานทำเขาคงปล่อยกูไปค้างคืนบ้านแฟนได้บ้าง แต่ฟังจากความคิดเห็นเขา เหมือนจะต้องรอแต่งอย่างเดียวเลยว่ะ
แฟนกูก็เริ่มแก่แล้ว อายุห่างกับกูเป็นสิบปีเลยด้วย
ช่วยกูด้วย สหายโม่ง ฮรืออออ

>>264 ทเลองอยู่กันนี่เรื่งธรรมดาโครตๆ สมัยนี้ มึงไปเหอะ คุยกับแม่ไห้ดีๆแล้วกันเป็นผู้ไหญ่แล้วต้องตัดสินใจเอง เอากันแล้วก็ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว ต่อไห้อยู่กินกันมีลูกแล้วไม่แต่งก็ไม่เป็นไรเรื่องธรรมดามากสมัยนี้ ถ้าเลิกกันก็ไม่ตาย คิดว่าดีกว่าแตางแล้วหย่า ขายขี้หน้าประจานตัวเองอีก

>>264 มึงยังเรียนไม่จบก็อย่าเพิ่งคิด ในมุมมองกูคิดจะอยู่ก่อนแต่งมึงต้องอยู่ในสถานะที่รับผิดชอบตัวเองได้ ไอ้แบบยังเรียนยังใช้เงินพ่อแม่แล้วอ้างอยู่ก่อนแต่งเนี่ยคือมึงแค่เงี่ยนจนทนไม่ไหว(ทั้งชายและหญิง)

แม่เกี่นบยยเหี่ยเหรยี้เ้หี้ยเหร้ยี้้ดดหะีีเานาวนนคกกหหัวตควยวาาาสัสัสสัสัหีหีหีหีกีห่ีกีีี่หัราาีรี่หีี่คา่วตข่วยยข่วยยข่า่่่่่าาาา่่่่่่่่่่่่่ควย

>>266 คิดจะเรียนจบก่อนนั่นแหละ เพราะนี่ก็คิดว่าตราบใดที่ยังแบมือขอตังแม่อยู่ ก็ไม่ควรมีสิทธิ์มีเสียงอะไรมาก 555555
แต่ต่อให้เรียนจบแล้ว แม่กูก็ไม่น่าปล่อยกูไปง่ายๆอยู่ดีง่ะ

ตอนแรกดี้ด้ามาขอให้ช่วยนู้นช่วยนี้
พอกูทำได้ไม่ดี หรืออยู่ในระดับไม่พอใจคุณเธอ แล้วกูสวนว่า งั้นรอบต่อไปทำเองละกัน
ก็มาติเตียน แสยะยิ้ม "อี้ ตอนแรกทำเป็นเก่ง"
เอ้าเมิงมาขอกูทำ กูก็ทำ
#แค่มาบ่นระบาย แม่บ้านผู้นึงในบ้านกู แล้วจากไป

กูขอปรึกษาเพื่อนโม่งหน่อย คือกูอยู่กับครอบครัวกูคือมีพ่อแม่แล้วก็น้องกูมาตั้งแต่เกิดอะ แล้วจู่ๆพ่อกูก็บอกว่าจะเอาย่ามาอยู่ด้วยกัน กูเครียดชิบหาย แล้วกูก็ไม่ค่อยถูกกับเขาว่ะ คือกูบอกไม่ถูก กูกับพ่อสนิทกันมาก ทีนี้แบบเวลาไปไหนมาไหนกับย่า พ่อกูก็จะไล่ให้กูไปคอยเดินกับย่าตลอดไปพูดกับเขา คือกูก็เข้าใจเว่ยว่าคนแก่ แต่แบบบางครั้งกูก็อยากอยู่กับพ่อกูบ้า ทุกครั้งที่กุจะปลีกตัวออกมาคือพ่อกูก็จะถามว่ากูไม่รักย่าหรอไม่ไปเดินข้างย่า คือกูทนเรื่องนี้มาตั้งแต่จำความได้เลยอะ แล้วทุกปิดเทอมกูคือกูก็ต้องไปอยู่กับย่าตลอดตั้งแต่สมัยมัธยมเลยอะ คือพ่อกูบอกกลัวย่าจะเหงา แล้วกูไปอยูาบ้านเขากูโคตรเหมือนคนใช้555555555555 คือกูงงมากเขาจะเหงาไงวะ บ้านเขาอยู่กันตั้งหลายคน แล้วกูก็ต้องนอนห้องเดียวกับเขาแต่ไม่ได้นอนเตียง คือเตียงเขากับลูกเขา(ป้ากู)นอนด้วยกัน คือความจริงเตียงแม่งใหญ่พอให้กูนอนด้วยได้อะมึง แต่เขาให้กูนอนพื้นว่ะ55555555555555555555 มีผ้าห่มปูชั้นนึง แล้วแอร์ก็ลง กูทำงานดึกเกิน4ทุ่มก็ไม่ได้ เขาจะนอนกัน แล้วช่วงจะแอดมิดชั่นคือโคตรลำบาก กูก็ยังต้องมาอยู่เป็นเพื่อนเขา พ่อให้ออกไปเรียนพิเศษได้แค่ระหว่างวัน แต่มึงเข้าใจป้ะว่ากูต้องอ่านหนังสือเยอะมาก เขาก็ไม่พอใจ นี่ล่าสุดย่ามานอนบ้านใหม่กูครั้งแรก(คือพ่อกูซื้อบ้านหลังใหม่) กูที่จะมีสอบวัดระดับเร็วๆนี้ปกติจะนอนห้องคนเดียวก็ต้องมีเขามานอนด้วยชั่วคราว กูก็ไม่ได้อะไร แต่แบบเขาก็นอนไม่หลับแล้วก็มาบอกว่ากูเปิดแสงไฟแล้วเขาก็นอนไม่หลับ แล้วเขาก้บ่นกูอยู่ได้ไม่ยอมนอนจนกูอ่านหนังสือไม่รู้เรื่อง สุดท้ายกูก็เลยต้องระเห็จออกจากห้องตัวเองมานั่งอ่านหนังสือข้างนอกว่ะ คือกูเปิดแค่โคมไฟอ่านหนังสือเองเว่ย แล้วตัวโต๊ะที่กูอ่านหนังสือแม่งอยู่ไกลจากเตียงนอนมากอ แล้วพอพรุ่งนี้เช้าเขาต้องไปตรวจร่างกายไง พอเขาตรวจเสร็จค่าตับสูง พ่อก็โทษว่าเป็นความผิดกูว่าไม่ยอมนอน กูเหนื่อยมากเลย คือแแม่งมีเรื่องราวหลายอย่างในหัวกูมาก แล้วพ่อกูก็พูดอยู่ได้ว่าจะเอาเขามาอยู่ด้วยกัน คือกูไม่อยากให้เขามาอยู่ กูควรทำไงดีวะ คือกูเคยทะเลาะกับพ่อครั้งนึงแล้วก็เปรยๆไปแล้วว่าครอบครัวกูมีแค่พวกกู4คน แต่แบบสุดท้ายกูก็บอกอยู่ดีว่ากูรักย่า แต่ความจริงกูไม่ได้ผูกพันอะไรกับเขาเลยอะมึง เหมือนกูโดนพ่อฝังหัวว่าต้องรักย่ามาตั้งแต่เด็กมันทำให้กูยิ่งรู้สึกแย่ คือพ่อกูสมัยกูเด็กๆกรอกใส่หูกูตลอดอะว่าต้องรักย่านะ แต่แบบโอ้ยมึงคือเครียดสัส เอาไงดีวะ พูดไปตรงๆเลยกูกลัวพ่อกูโกรธกูมากอะ เพราะแม่ใครใครก็รัก แม่กับน้องก็ดูไม่มีปัญหาถ้าย่าจะมาอยู่ด้วย ป.ล.แม่ของแม่กู(ยาย)เสียชีวิตไปแล้ว จึงไม่มีปัญหาอะไร

>>270 น่าเห็นใจนะ ลองบอกพ่อดูว่าต้องอ่านหนังสือหนัก ขออยู่คนเดียวเตรียมตัวสอบ เปิดอกคุยเลยดีมะว่าย่าทำอะไรบ้าง เราต้องทุกข์ขนาดไหน ส่วนเรื่องค่าตับมีหลายสาเหตุ ต้องกินน้ำเยอะๆ กินไห้ครบ 5 หมู่ โดยเฉพาะโปรตีนอย่ากินเกินหรือขาด กินผักผลไม้เยอะๆมันจะไล่ของเสีย อย่ากินอะไรที่มีเคมี น้ำตาลเทียม สารกันบูด เกลือ ชูรส เครื่องดื่มเกลือแร่ ไห้ลดเลี่ยง

เพื่อนโม่งกูมีเรื่องจะปรึกษา คืองี้ระยะนี้พ่อกูดูเหมือนจะกิ๊กๆ กับคนในที่ทำงานว่ะ กูไม่เคยเห็นเวลาเขาอยู่ด้วยกันหรอก เคยแต่ได้ยินเขาพูดถึงบางครั้งนานๆ ที ช่วยคิดหน่อยว่ากูควรทำไง คือเริ่มจากพ่อกูเขาได้คอร์สเรียนศิลปะฟรีวันส.-อาก็ชวนพี่คนนั้นเขาไปทำด้วยไรงี้ (เรื่องไม่ชวนแม่กูอันนี้ปกติเพราะแม่กูไม่ใช่สายประดิดประดอย) ทีแรกกูก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะพ่อบอกว่าคนนี้เขาสอนงานประดิษฐ์ เรียนไว้จะได้ใช้ประโยชน์เอาไปสอนเด็กนักเรียนได้ แต่ก็ไปเรียนได้แค่ครั้งเดียวแล้วมาไม่ได้อีก เขาบอกว่าติดธุระ พ่อกูก็ไม่ว่าอะไรก็ไปเรียนคนเดียว แต่เรียนเสร็จแล้วเขาชอบถ่ายรูปของพวกนั้นส่งไปให้แล้วถามว่าสวยไหม ไม่ยอมมาเรียนพลาดแล้ว ฯลฯ ชอบส่งอะไรที่มันมุ้งมิ้งดูใส่ใจๆ บางวันก็ไลน์ไปถามเรื่องทั่วๆไป เหมือนที่ผู้ชายทำกับหญิงที่จีบ ถึงจะ subtle แต่ถ้าอ่านแล้วก็รู้ว่าจีบอ่ะ อย่างแบบวันนี้เป็นไงบ้าง, ทำอะไรอยู่, ทำไมวันนี้โดดงาน, สุขสันวันวาเลนไทน์นะ อะไรทำนองนี้ จะบอกว่าเพราะเป็นเพื่อนร่วมงานก็ไม่ใช่ว่ะ กูไม่เห็นพ่อจะส่งงี้ให้ลูกน้องคนอื่นๆ เลย เพราะปกติพ่อกูจะแนวไม่ค่อยยุ่งกับคนที่ทำงาน ออกจะรังเกียจที่คนพวกนั้นไร้ประสิทธิภาพและขี้เกียจด้วยซ้ำ พี่คนนั้นเขาก็ตอบดีนะ ตอบเท่าที่ถามแต่ก็ไม่ได้มะนาวไม่มีน้ำจนรู้ว่าไม่พอใจ คิดได้สองแง่คือ 1. เขาเป็นคนมีมารยาทเลยไม่ตัดรอนพ่อกูทั้งที่รู้ว่าจีบ(เขาต้องรู้ กูอ่านยังรู้เลย) 2.เขาเล่นด้วย (ทฤษฎีนี้กูไม่ค่อยซื้อเท่าไหร่ เพราะเท่าที่อ่านไลน์เขาไม่เคยเริ่มก่อนและเขาหน้าตาดีเกินกว่าจะมาเอาพ่อกู 555555)
พูดซะยาวคำถามก็คือ มึงคิดว่ากูควรไปถามพี่เขาตรงๆ และบอกว่ารบกวนรักษาระยะห่างกับพ่อกูไหม ช่วยไม่ต้องตอบไลน์อะไรงี้ หรือควรเปิดอกพูดกับพ่อดีวะ คือกูลำบากใจเพราะพ่อกูก็ไม่ใช่ว่าจะไปมีชู้หรอก เหมือนแค่มีความสุขเล็กๆน้อยๆที่ได้คุยกับเขา กูก็ไม่อยากจะดับฝันผู้ชายวัยกลางคนหรอก ชีวิตแต่งงานมันคงน่าเบื่อแหละกูเข้าใจ ทุกวันนี้ต่างฝ่ายในบ้านกูไม่มีความโรแมนติกแล้วแค่อยู่ด้วยกันเพราะอยู่มานานเฉยๆ ไม่ได้เกลียดกัน แม่กูก็บ้าผู้ชายในซีรีส์ไป ส่วนพ่อกูก็นั่นแหละ กูเลยค่อยข้างสงสัยว่าควรทำไงดีหรือไม่ต้องทำ?

แม่เหีเยๆำตัใวกหรีีไๆๆดกทองหต้ากหีลัฃงัคับใผห้กูถูกระจุ๋ฝนขบ้านอีกแข้้เเเเเ้้้้ัััเััััััััััััะะะะะะะะะะะ้้จจจจจจจจจ้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้

>>272 กูว่าต้องดูนิสัยใจคอในครอบครัวมึงด้วยว่ะ กูเคยเจอปัญหานี้ แต่แม่กูไม่ได้อะไรกับพ่อมาก อารมณ์แบบมีหรือไม่มีฉันก็หาเลี้ยงลูกเองได้ พี่ชายกูเฉยๆ พี่สาวกูเกลียดพ่อไปเลย แต่ไม่ได้ด่าหรือหาเรื่องพ่อกับชู้ นางเงียบใส่พ่ออย่างเดียว พอมีคนเอาไปบอกย่ากับยายก็หัวร้อนมาก บังคับให้พ่อเลิกคุยกับคนๆนั้นแล้วไล่ออกจากบ้านด้วย แม่กูสงสารพ่อนะ คนเคยอยู่ด้วยกันมานานไง แต่สำหรับกูนะ กูคิดว่าถ้ามันไม่สร้างบาดแผลทำร้ายครอบครัวมากกูก็โอเคที่จะให้พ่อไป แม่รับได้และพ่อไม่เอาเงินของครอบครัวไปให้คนนั้นใช้เล่นกูก็เฉยๆ อ่ะ แต่จริงๆ ตอนนั้นกูแนะนำให้แม่กูฟ้องว่ะ หลักฐานก็มี แต่แม่กูสงสารพ่อไง นางเอ๊กนางเอก กูเลยปล่อยๆ ไป มึงก็ดูท่าทีพ่อมึงด้วย ถ้าอะไรๆ มันแย่ลงก็ค่อยปรึกษาแม่ เก็บหลักฐานต่างๆไว้ก็ดี

https://m.pantip.com/topic/36156357
อ่านแล้วสยอง โชคดีไม่มีญาติประเภทนี้

เป็นกูเอาไม้หน้าสามฟาดพ่อแม่งแล้ว
กูไม่ชอบเรื่องมือที่สามแล้วก็นอกใจ

ขอระบายแป๊บดิ อยู่กับญาติเห็นแก่ตัวต้องทำไงดี เบื่อทัศนคติต่ำๆของเขา เวลากูช่วยสัตว์(แถวบ้านหมาแมวจรจัดเยอะ เวลาหมาขาเจ็บกูก็ช่วย นกโดนแมวกัดกูก็ช่วย จับหมาแมวทำหมัน ฯลฯ พอมันหายดีก็ปล่อยมันไป)เขาก็จะค่อนขอดอยู่ทุกวันว่าตัวเองยังเอาไม่รอดยังจะไปหาภาระใส่ตัว ประมาณว่าถ้าต้องใช้เงินน่ะก็ปล่อยๆให้มันตายไปไม่เป็นไรหรอก ซึ่งกูไม่ได้เลือดเย็นขนาดนั้น อะไรไม่เกินกำลังกูกูก็ช่วย คืออยู่ด้วยกันทุกวันแล้วสุขภาพจิตไม่ดีเลยว่ะ แต่ยังเป็นนักเรียนอยู่ยังไงก็ต้องอยู่ที่บ้านต่อไป เห้อ

เมื่อคืนนอนๆอยู่แล้วนึกถึงเรื่องของตัวเองสมัยเด็กๆแล้วเกิดอยากมาแชร์ ไม่รู้จะลงที่ไหนดีเอากระทู้นี้ละกัน

สมัยกูเด็กๆพ่อแม่ไม่ยอมซื้อขนมให้กินเลยเพราะกลัวเรื่องมันไม่ดีต่อสุขภาพกับกลัวกูติด
จะได้กินคือต้องรอญาติซื้อมาให้ ซึ่งก็มีเรื่อยๆแต่ไม่ได้เยอะมาก สุดท้ายเลยได้ผลตรงกันข้ามคือกูเห็นขนมเป็นของวิเศษไปเลย
หนักกว่านั้นคือเวลาไปบ้านญาติที่รวยๆจะต้องแอบไปขโมยขนมในตู้เย็นเค้ากินตลอด พอโตขึ้นเริ่มหน้าบาง+กลัวเค้าจับได้เลยเลิกๆไป

มันทำให้กูคิดได้ว่าการเลี้ยงเด็กแบบไม่รู้จักความพอดีนี่แม่งน่ากลัวนะ
พ่อแม่คนอื่นถ้าเลี้ยงลูกแบบเข้มหรือบีบบังคับมากๆมันจะอาจจะไปทำให้ลูกนิสัยเสียในทางแปลกๆได้
ยิ่งถ้าเป็นเคสที่โตแล้วยังไม่หายอีกนี่ยิ่งแย่หนัก

>>278 เลี้ยงลูกแม่งยาก ตามใจแม่งก็เสียคน ยิ่งห้ามก็ยิ่งยุอีก

>>278 เห้ย เหมือนกันเลยอะ แต่กูไม่มีญาติคอยส่งขนมให้ แถวบ้านก็ไม่มีร้าน กูก็ไม่มีเงิน พอโตมาก็ชอบกินขนมอยู่ดี ถึงไม่กล้าซื้อเอง(ความรู้สึกผิดมันฝังใจไปแล้ว เวลาจะซื้อมันรู้สึกไม่ดี) แต่เวลากินกับใครเผลอกินเยอะเรื่อย ทุกคนก็บอกว่ากูตะกละเกินไป กูอยากโทษว่าเป็นเพราะตอนเด็กไม่ได้กิน แต่ทำไม่ได้ เรื่องนี้กูผิดเองจริงๆ orz... ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้ว

https://thematter.co/byte/older-sisters-dilemma-in-aging-society/19841

ตอนเด็กกูก็เคยขโมยของนะ ทั้งที่บ้านกูก็ไม่ได้เข้มงวดอะไร ออกจะตามใจด้วยซ้ำ
กูเคยขโมยขนมในห้าง พวกชอคโกแลตอะ
จริงๆพ่อแม่กูก็สอนมาดีนะ เขาบอกว่าถ้ามีครั้งแรก ก็จะต้องมีครั้งต่อๆไป
กูอยากพิสูจน์ข้อนี้ ก็เลยลองหยิบดู 555555
กูทำได้สามรอบก็คิดว่า ไม่ดีเลย กลัวเสพติดการขโมยของ เลยเลิกทำละ
แต่กูมีทักษะการขโมยที่เนียนมากเลยอะ
อย่างแกล้งๆเพื่อนกันเอาของไปซ่อนงี้ นั่งบนโต๊ะเดียวกัน กูก็สามารถเบี่ยงเบนความสนใจมันเพื่อจิ๊กของได้ เหมือนฝึกสกิลเลยว่ะ
กลัวว่าถ้าชำนาญแล้วสักวันกูจะเป็นมิจฉาชีพ

สาสนารกแม่เหรี้ยแม่นารกสาสสสสเหี้ย

>>281 กูละรำคาญกับอีพวกแก่ๆละเสือกเลี้ยงตัวเอง หารายได้เองไม่เป็นจริงๆ บ้านอื่นเค้าก็มีคนแก่รุ่นราวคราวเดียวกันทำไมเค้ามีเรี่ยวมีแรงปลูกผัก ขายของ หากินตามอัตภาพแบบไม่เบียดเบียนลูกหลานตัวเองวะ ถ้าเกิดกูต้องมาเจอพ่อแม่เห่ยๆที่แก่แล้วยังมีแรงอยู่แต่แอ๊พเป็นง่อยแบบนี้กูยอมฆ่าคนที่กูเกลียดเพื่อยิงสู้กับตะกวดจนตัวตายดีกว่าอีสัส

กูว่าเรื่องเลี้ยงดูผู้สูงอายุน่ควรออกกฎหมายมาเลยเวลาเลี้ยงลูกไห้เป็นลักษณะการกู้ยืมเงิน พอลูกโตก็ต้องไช้หนี้พร้อมดอกเบี้ย จะได้จบๆกันไปไม่มีอะไรติดค้าง ไครไม่เลี่ยงลูกก็ไม่จำเป็นต้องเลี้ยงกลับ แฟร์ๆ ไครเลี้ยงลูก แต่ลูกตีชิ่งหนีไม่ยอมเลี้ยงพ่อแม่ก็ไม่ได้

กูว่าเรื่องเลี้ยงพ่อแม่นี่สมควรกระทำมากๆทำไมไม่มีกฎหมายบังคับมาเลยวะ ว่าต้องเลี้ยงดูด้วยเงินขนาดไหน แต่กูต่อต้านกฎหมายเลี้ยงคู่สมรสวะ แบบดอกทองไม่ต้องทำงานเลยมาเกาะผู้ชายรวยๆอยู่ได้สบาย แต่ผู้ชายแม่งทำงานจะตายห่า ต้องเลี้ยงเสียรายได้ครึ่งนึงไห้พวกดอกทองอีก สมควรมั้ย หย่าเสร็จทำไมต้องจ่ายค่าเลี้ยงดูพวกดอกทองต่ออีก มันเคยทำอะไรไห้เราบ้าง หรือดอกทองบางตัวร้ายกว่านั้น คือไม่มีปัญญาเลี้ยงลูก แต่เสือกจับลูกเป็นตัวประกัน ผู้ชายแม่งต้องจ่ายค่าเลี้ยงดูลูก แต่ดอกทองแม่งยักเงินไปไช้ เป็นค่าปราดาค่าแมงดาของมันแทน แทนที่จะเป็นค่าไช้จ่ายไห้เด็กได้มีอนาคต กูว่าไครไม่มีปัญญาเลี้ยงก็อย่าเลี้ยงไห้คนมีปัญญาเลี้ยงแทนดีกว่า ทำไมกฎหมายมันเข้าข้างพวกดอกทองจังวะ ออกกฎหมายแบบนี้ คนในประเทศมันถึงได้จะสูญพันธ์กันไง คนมีฐานะแม่งก็ระวังตัวแจไม่อยากจดทะเบียน หลายคนไม่อยากมีลูกเพราะมีแต่ค่าไช้จ่าย ลูกก็ไม่คิดจะเลี้ยงพ่อแม่กลับอยู่แล้ว ส่วนไหญ่อะนะ แม่งก็เลยไม่ค่อยแต่งไม่ค่อยมีลูกกัน ประชากรแม่งก็ลดฮวบๆ

>>285 มึงนี่อคติมาเต็ม ได้อ่านกระทู้พันทิปที่ผู้หญิงควายๆมาตั้งสินะ บอกไว้ก่อนว่าอย่าเอากระทู้โง่ๆกระทู้เดียวมาตัดสินสภาพสังคม ผู้ชายอย่างผัวอีเจ้าของกระทู้หายากยิ่งกว่าเข็มในมหาสมุทรอีกสัส

เรื่องกฎหมายเลี้ยงคู่สมรสคนจ่ายคือคนที่ทำงานได้เงินมากกว่านะ ไม่ใช่ผู้ชายจ่าย อย่างกรณีบริทนี่ สเพียร์ ผัวมันเป็นแมงดาหากินไม่ได้ พอเลิกกันเหมือนว่าอีบริทจะต้องจ่ายเงินก้อนนึงให้ผู้ชายนะ ค่าเลี้ยงดูลูกอีบริทก็ต้องจ่ายแล้วก็เป็นคนเลี้ยงลูกเองด้วย
ถ้าไม่อยากจ่ายมันมีให้เซ็นเหี้ยไรซักอย่างก่อนสมรส แล้วแบ่งก้อนเดียวจบไม่ใช่เลี้ยงทั้งชีวิต

อีกอย่างถ้าฝ่ายหญิงเป็นฝ่ายผิดฝ่ายชายแม่งจะต้องจ่ายค่าไรล่ะ ฝ่ายที่ผิดตะหากที่ต้องจ่าย ถ้าฝ่ายชายฟ้องหย่าว่าฝ่ายหญิงมีชู้หรือเหี้ยไรก็ตามที่มีบทลงโทษเรื่องการจ่ายเงินแล้วศาลให้ฝ่ายหญิงผิด ฝ่ายหญิงต้องเป็นคนจ่ายว้อย

แล้วแบ่งครึ่งๆมันสินสมรส รายได้นับหลังจากที่สมรสแล้ว เค้าถือว่าหามาด้วยกันทั้งคู่ถึงฝ่ายหญิงจะไม่ได้ทำงานข้างนอกแต่ฝ่ายหญิงมันทำงานเป็นแม่บ้านไง ถ้าไม่ชอบแล้วจะแต่งทำเหี้ยไรตั้งแต่แรก
บ้านที่ผู้หญิงเป็นแม่บ้าน มึงก็จะไปตัดสินว่าฝ่ายหญิงไม่ทำเหี้ยไรเลยไม่ควรแบ่งเงินให้ไม่ได้ว่ะ การออกจากงานมันคือความเสี่ยงเหี้ยๆของฝ่ายหญิง เพราะไม่มีงานทำต้องพึ่งเงินฝ่ายชาย ถ้าโดนทิ้งคือชิบหาย นึกสภาพแม่บ้านอายุ 40 โดนผัวทิ้งนะสัส หลังจากนั้นจะใช้ชีวิตยังไง ถ้าไม่รวยสัสหมาจริงๆหรือโง่จริงๆไม่มีผู้หญิงที่ไหนอยากออกจากงานแล้วเอาชีวิตตัวเองไปแขวนกับผู้ชายหรอกว่ะ
การออกจากงานมาเป็นแม่บ้านแม่งเลยเหมือนเป็นงาน เป็นข้อตกลงระหว่างคู่สมรสด้วยซ้ำ แล้วมึงถามว่าพวกแม่บ้านทำไรให้บ้าง ก็ทำหน้าที่ภายในบ้านไงสัส ดูแลบ้าน งานบ้าน เลี้ยงลูก จัดการค่าใช้จ่ายแบบมิซาเอะอ่ะ คือมึงจะได้ตั้งแต่คนทำความสะอาดยันนักบัญชีอ่ะสัส แล้วยังต้องมาดูแลผัวอีก ทำโน่นทำนี่เยอะแยะแต่ถูกด่าว่าไม่ทำอะไร กูล่ะขำ แค่สิ่งที่ทำแม่งไม่ได้ผลตอบแทนเป็นเม็ดเงินก็มาดูถูก ควย แล้วจะให้มาเป็นแม่บ้านทำไมตั้งแต่แรก
กูว่ามึงอคตินะอันนี้ ถ้าฝ่ายหญิงทำงานเงินของฝ่ายหญิงแม่งก็โดนแบ่งเหมือนกัน ผู้ชายที่ไม่ทำงานบ้านที่ผู้หญิงทำงานคนเดียวก็มี เอาอะไรมาพูดว่าผู้ชายหาเงินคนเดียวผู้หญิงไม่ทำห่าไรเลย

เรื่องลูก เวลาหย่ากันศาลจะตัดสินว่าใครมีปัญญาเลี้ยงลูกมากกว่ากันไม่ใช่ว่าเด็กต้องอยู่กับแม่ตลอด ถ้าแม่ไม่มีปัญญาเลี้ยงศาลก็ให้อยู่กับพ่อเว้ย ไม่ใช่ละครนะที่แม่งจะเอาเด็กมาเป็นตัวประกันได้ง่ายดายขนาดนั้น ถ้าเรื่องถึงศาลแล้วเค้าก็พิจารณาจากประโยชน์ของเด็กเป็นที่ตั้งเถอะ

>>286 แต่ที่กูเห็นเกือบทุกคู่แม่งผู้ชายเลี้ยงผู้ชายหามากว่าทั้งนั้น แล้วทำงานบ้านมันลำบากห่าอะไร แม่งถึงเวลาลูกไปเรียนแม่งก็นั่งดูทีวีหรือออกไปแรดนอกบ้าน จริงๆไม่ต้องทำก็ได้ ต่างประเทศผัวเมียมันก็ช่วยกันทำมาหาแดกไม่ได้ทอดหุ่ยอยู่บ้าน

ฝ่ายผิดที่จ่าย ดอเหอะ ผิดที่แต่งกับดอกทองไง รายได้ครึ่งนึงต้องแบ่งไห้แม่งแล้ว กูเห็นด้วยว่าไม่ควรแต่งตั้งแต่แรก

แต่ปกติกูเห็นผู้หญิงได้สิทธเลี้ยงดูตลอดทั้งๆที่แม่งไม่มีปัญญาหาแดก แล้วแม่งก็เอาค่าเลี้ยงดูลูกไปผลาญ ถ้าแม่งตัดสินไห้คนมีปัญญาเลี้ยงได้เลี้ยงก็ดีดิวะ เด็กจะได้ไม่ต้องโดนสูบ

แต่จริงๆจะด่าผู้หญิงอย่างเดียวไม่ได้ ผู้ชายแม่งก็มีแมงดาผู้หญิงแม่งก็มีปลิงมาเกาะแดก เหี้ยพอกัน

>>285 ถ้ามีแบบนั้นจริงกูว่าได้พากันใส่ถุงก่อนเย็ดกันทั้งประเทศจริงๆแน่มึง ถ้าการทำลูก สร้างครอบครัวคือภาระผูกพันแบบต้องใช้หนี้อ่ะ บ้าไปแล้วสัส แบบนี้ไม่มีใครอยากเพิ่มประชากรในประเทศห่วยๆนี่แน่นอน

>>289 มึงมีสมองรึเปล่าวะ ลูกต้องไช้หนี้บุญคุณพ่อแม่ ไม่ไช่พ่อแม่ต้องไช้หนี้ลูก มึงอ่านหนังสือออกรึเปล่า กรรม 555

>>287 ถ้ามึงไม่เคยทำงานบ้านมึงก็พูดได้ว่าไม่ลำบาก มึงไม่ได้เป็นแม่บ้านฟูลไทม์จะเข้าใจอะไรล่ะเพื่อน ขนาดกูแค่ทำของตัวเองก็เหนื่อยชิบหายไม่ต้องคิดเผื่อพวกแม่บ้านที่ต้องดูแลทั้งของลูกของผัว งานหนักนะสัสงานบ้านอ่ะงานใช้แรงงานชัดๆ

แล้วที่บางครอบครัวแม่งทำงานทั้งคู่ก็เพราะเค้าตกลงกันยังงั้นไง แต่ถ้าบางครอบครัวตกลงให้ผู้หญิงเป็นแม่บ้าน งานของมันก็คือการเป็นแม่บ้านไงสัส แล้วแต่ว่าแต่ละครอบครัวเค้าแบ่งงานกันยังไงไม่ใช่แค่เห็นผู้หญิงเป็นแม่บ้านก็ไปชี้หน้าหาว่าเค้านอนเป็นดอกทองผลาญเงินอยู่ที่บ้าน ย้ำอีกทีว่างานบ้านแม่งหนักสัสถ้าเคยทำจริงๆจะไม่มาพูดงี้หรอก ถ้างานบ้านมันชิลๆเอาตีนเขี่ยก็สะอาดคงไม่มีอาชีพแม่บ้านหรอกสัส

จะเป็นแม่บ้านหรือทำงานนอกบ้านทั้งสองอย่างก็คือการช่วยกันทำมาหาแดกเหมือนกันน่ะแหละ งานแม่บ้านแม่งไม่ได้เพิ่มรายได้ให้ครอบครัวแต่แม่งเพิ่มความสบายให้คนในครอบครัว มองง่ายๆแม่งก็เหมือนมึงจ้างคนมาทำความสะอาดบ้าน ซักเสื้อผ้า รีดผ้า ทำกับข้าว ดูแลความเรียบร้อย ทำบัญชีรายรับรายจ่ายและดูแลมึงอีกสารพัด ครึ่งนึงของเงินมึงนั่นแหละคือค่าจ้างที่เค้าสมควรได้รับไม่ใช่จะเอาอยู่ฝ่ายเดียว ใช้คนอื่นเป็นขี้ข้าแต่เสือกมานั่งมโนเอาเองว่ากูทำงานหนักคนเดียวอีกฝ่ายไม่ทำไรเลย ถ้ามีปัญหามากนักก็ตกลงก่อนแต่งไปเลยว่าจะทำงานนอกบ้านทั้งคู่ ไม่ใช่ว่าตอนแรกโอเคกับการเป็นแม่บ้านแล้วก็มาดูถูกคนอื่น

พวกที่ไม่เคยทำหรือทำแต่แบบลวกๆแม่งก็จะชอบคิดว่ามันสบาย เหลือเวลาให้นั่งชิล กูล่ะขำ

>>287 เออ ลืมตอบอีกอย่าง เรื่องสิทธิเลี้ยงดูอ่ะมีสิทธิทั้งคู่เหอะ ที่ฝ่ายหญิงมักจะได้เด็กไปเพราะศาลไม่ได้พิจารณาแค่จากฐานะทางการเงินอย่างเดียวไง ถ้ามึงรวยแต่ไม่มีปัญญาเลี้ยง ไม่สามารถให้ความรัก อบรม มึงก็อาจแพ้ แต่ถ้าฝ่ายหญิงดอกทองมีชู้เอง ดูแล้วไม่น่าเลี้ยงเด็กได้ดีมึงก็อาจจะได้เด็กไป
ย้ำอีกทีว่าศาลพิจารณาจากประโยชน์ของเด็กหลายๆด้าน ไม่ใช่ว่าเป็นแม่แล้วแม่งจะได้ไปซะหมดเมื่อไหร่ล่ะวะ

จริงๆกูก็พูดแรงไปนะ โทดที มึงก็มีเหตุผลที่ว่าทำงานบ้านหนักสมควรได้รับการตอบแทน ซึ่งกูก็ว่าดี แต่ไม่ควรเป็นครึ่งนึงไง เพราะคนที่ทำหนักจริงๆ คือพวกแม่บ้านที่แต่งกับแรงงานทั่วไป ส่วนพวก แต่งกับชนชั้นกลางหรือคนรวยๆมันมีคนไช้อยู่แล้ว ไม่ต้องเหนื่อยแถมเงินเยอะชิปหาย ถ้าไห้ตามตกลงกันน่าจะดีที่สุด ไห้ครึ่งๆมึงลองคิดดู เมียมีชู้ ผัวมีเมียน้อยขึ้นมา มีงดูอัตราการนอกใจในไทยได้เลย เยอะชิบหาย เลิกกันก็ต้องแบ่งสินสมรสจ่ายค่าเลี้ยงดูอีกนะ สินสมรสมันก่อไห้เกิดอาชีพปลิง แมงดา ที่ไม่ไห้คุณค่าอะไรกับส้งคม ทำลายสถาบันครอบครัว ก่อไห้เกิดอาชญากรรมการฆาตกรรม ฝรั่งรวยๆโดนสาวไทยสูบหมดตัว หนีไปพึ่งวัดบ้าง ฆ่าตัวตายบ้าง ถูกสาวไทย ฆาตกรรมเอาเงินบ้าง เห็นอยู่ประจำ

ส่วนเรื่องสิทธิเลี้ยงดู ไอ้คนที่ไม่มีเงินกูว่าไม่ควรได้เลี้ยงอย่างยิ่ง เพราะหลายคนยักค่าเลี้ยงดูลูกไปไช้ส่วนตัว ควรไห้คนที่หาเงินได้เป็นคนเลี้ยง เพราะเป็นตัวอย่างที่ดีมากกว่า คนหาเงินไม่ได้ จะสอนอะไรลูก หาผัวหาเมียรวยๆนะลูก เด็กโตขึ้นมาก็แย่แน่อยู่แล้ว ถึงไม่มีเวลาจ้างคนมาช่วยก็ได้ เท่าที่เห็น ศาลตัดสินผู้หญิงได้เปรียบจริงๆเรื่องเลี้ยงดูเด็ก แล้วคนไม่ทำงานก็ต้องมีเวลาเยอะกว่าอยู่แล้ว แต่ไช่จะเลี้ยงลูกได้ดีกว่า

มันมีปัญหาขนาดที่ว่ามีผู้หญิงตั้งใจปล่อยท้องเพื่อจับผู้ชายรวยๆเยอะมาก ดาราหลายคนเอามาเป็นสิบไม่ท้อง ต้องมาท้องกับลูกเศรษฐี พอแต่งไปก็บรรลัย

>>290 >>293 โอเคกูขอโทษที่อ่านจับใจความผิด แต่ไม่จำเป็นต้องใช้หนี้บุญคุณเสมอไปหว่ะ มึงอย่าลืมนะว่าพ่อแม่บางคนเลี้ยงลูกมาได้ดีไม่เท่ากัน บางคนเลี้ยงอ่ะก็จริง แต่เลี้ยงแบบให้แดกข้าวมื้อเดียวเงี้ย เลี้ยงเหมือนหมูเหมือนหมา เลี้ยงแบบเลือกปฏิบัติ หรือเลี้ยงแบบแทบไม่ให้การดูแลที่ดีเท่าบ้านอื่นเลยหล่ะ ตอนลูกโตพอที่จะใช้หนี้บุญคุณพ่อแม่จะเอาอะไรมาวัดเรื่องคุณภาพในการเลี้ยงดูวะมึง? มึงต้องคิดตรงนี้ด้วยสิสัส ไหนจะรายละเอียดยิบย่อยไปอีก ถ้ามันทนไม่ไหวจะตีชิ่งหนีไม่ได้มึงจะให้มันฆ่าพ่อแม่มันเองรึไงวะ? แล้วถ้าลูกมันเจอพ่อแม่แบบอีลำยองที่ติดการพนัน เมาเหล้า ซ้อมลูกไปวันๆ สันดานเวรๆนี่มึงจะทำยังไง ทนให้มันเลี้ยงจนตายเรอะไอบ้า ถ้าแนวคิดมึงทำได้จริงป่านนี้กูว่ามันนำเสนอไปร่างเป็น พรบ. หรือกฎหมายบางตัวไปแล้ว ทุกวันนี้กูยังคิดเลยนะว่าเมืองไทยกฎหมายที่จะทำให้สิทธิ์ของเด็กกับผู้ใหญ่ในบ้านมันเท่ากันมีน้อยเหี้ยๆ ตั้งแต่ไอคดีอุทลุมละ ผ่านไปสิบปีไม่เอากฎหมายแบบปากีสถานที่เห็นควยดีกว่าหีมาใช้เลยมั้ยหละ เยาวชนที่เติบโตมาทุกวันนี้มันเลยด้อยคุณภาพทางสมองไงมึง

>>293 ประเด็นที่มันต้องแบ่งครึ่งมันเพื่อความยุติธรรมไง เวลาเราแต่งงานกันมันถือเป็นครอบครัวเดียวกันยกเอาประโยชน์ของครอบครัวเป็นที่ตั้ง ฝ่ายชายหาเงินเข้า ฝ่ายหญิงคอยหมุนเงิน มันคือการทำงานเป็นทีมผลเพื่อครอบครัว คุณค่าแม่งเท่ากันเหมือนเวลามึงทำงานประกวด เงินรางวัลมันก็ต้องแบ่งครึ่งป่ะหล่ะ มันพิสูจน์ไม่ได้ว่าใครทำงานหนักกว่าใคร
เพราะงั้นถ้าเชิดชูแต่ฝ่ายหาเงินแม่งก็เหลื่อมล้ำดิวะ มันมองในแง่ที่ผู้หญิงต้องเสียสละการงานชีวิตส่วนตัวของตัวเองเพื่อมารับใช้เป็นแม่บ้านด้วยนะ เสียรายได้ไป สินสมรสก็จะไม่ให้อีก แล้วแม่บ้านพวกนี้จะใช้ชีวิตต่อยังไง แม่งก็ไปไหนไม่ได้กลายเป็นทาสโดยสมบูรณ์ มันไม่แฟร์ไงมึง
เพราะงั้นไม่ว่าใครจะหาเงินมันไม่เกี่ยว ถ้าเป็นครอบครัวเงินมันจะเป็นเหมือนของกองกลาง สามีภรรยาเปรียบเป็นเหมือนเฟืองที่มีค่าเท่ากันทำให้ครอบครัวเดินต่อไปได้ มันเลยต้องแบ่งเท่ากันไง แฟร์สุดๆแล้วเพราะเราวัดไม่ได้ไงมึงว่าใครทำงานหนักกว่ากัน กฎหมายมันเท่าเทียมกันหมดไม่ใช่ว่าชนชั้นแรงงานลำบากกว่าใช้ฉบับนึง ชนชั้นกลางสบายกว่าใช้อีกฉบับนึง
คือมึงต้องมองกลางๆไม่ใช่ตีค่าว่าใครมีค่ากว่ากันตามจำนวนเงินแม่งวัดไรไม่ได้

แล้วถ้าฝ่ายไหนมีชู้ กฎหมายมันก็ให้ฝ่ายที่ไม่ผิดฟ้องเอาเงินได้ ถ้าหญิงมีชู้ผู้ชายฟ้องได้ว่ะ ไช่ว่าฝ่ายที่มีชู้จะได้หย่าเอาสินสมรสไปนอนกกได้ซะที่ไหน ค่าเลี้ยงดูนี่ไม่ต้องหวังจะโดนค่าปรับซะด้วยซ้ำ

แล้วสินสมรสมันคือสินทรัพย์ที่ได้มาหลังแต่งงานว่ะ ส่วนไอก่อนแต่งงานอ่ะไม่ได้แดก ฉะนั้นสินสมรสไม่ได้ทำให้เกิดปลิง มรดกตะหากที่ทำให้เกิดปลิง
สมมติกะแต่งเอาสินสมรสอย่างเดียว แต่งงานปีเดียวหย่าสินสมรสจะได้ซักกี่ตังวะ มรดกตะหากที่ปลิงมันจะเอาอ่ะเพราะได้ทั้งหมดเน้นๆตั้งแต่มรดกรุ่นทวดเลยด้วยซ้ำไป ที่ฆ่ากันก็เพราะจะเอามรดก พวกที่โดนหลอกแดกนั่นก็เอามรดก สินสมรสแม่งยุ่งยากจะตายห่าแบ่งได้แค่ครึ่งเดียวอีก น้อยปลิงจะมาหวังสินสมรสว่ะ

ซึ่งปัญหาเรื่องจะโดนหลอกแดกเอามรดกมั้ยนี่เป็นเรื่องสติปัญญาของพวกคนรวยโทษกฎหมายไม่ได้เพราะโง่เอง พูดจริง สรุปคือการมีสินสมรสไม่ได้ผิดไรเลย ไม่ได้เป็นปัญหา

สุดท้ายเรื่องปล่อยท้อง
ถ้าไม่อยากโดนเอาเด็กเป็นตัวประกันมึงก็อย่าเย็ดมั่ว เย็ดแค่กับคนที่มึงคิดว่าดีและไม่สร้างปัญหา ป้องกันทุกครั้งถ้าไม่อยากเจอแจคพอต ผู้หญิงมันจะปล่อยท้องได้มั้ยถ้ามึงไม่ไปเย็ดมันอ่ะ ซึ่งนี่มันเกี่ยวกับสติปัญญามึงในการเลือกผู้หญิงแล้ว ไม่เกี่ยวกะกฏหมายห่าไรเลยนะ

>>293 โอ่ย ลืมเรื่องสิทธิเลี้ยงดูอีกละกู
ศาลมันพิจารณารอบด้านไม่ได้พิจารณาแค่เงิน เด็กไม่ใช่หุ่นยนต์มึง เด็กต้องการความรักความเอาใจใส่ การอบรมสั่งสอนไม่ใช่โยนเงินให้แล้วไป สุดท้ายก็มีปัญหาป่ะ เค้าเลยเลือกพิจารณาจากความพร้อมหลายๆด้าน ถ้าคิดว่าฝ่ายหญิงไม่มีคุณสมบัติก็ฟ้องเอา

มึงควรจะรีบๆตายได้ละไอปู่เหี้ย กูทำดีมึงเคยชมมั้ยด่าเป็นอย่างเดียวหรอวะ คุยกับคนในบ้านเหมือนคุยกับหมาเก่งจริงๆไอเรื่องพูดชอบทำร้ายจิตใจคนอื่น คุยกับคนอื่นนี่ ครับๆ แทบจะไปเลียไข่แล้วได้มั้ง คนเหี้ยๆแบบมึงนี่ทำไมไม่ตายซักทีวะ

้้่่ีััั

มีวิธีบอกพ่อว่าความจริงแล้วป้าไม่ใช่คนดีอย่างที่พ่อคิดมั๊ย อีเหี้ยกูเบื่อมากเวลาป้ากูทำเป็นสงบต่อหน้าพ่อกู แต่พออยู่กับกูนะด่าเละทั้งกูทั้งพ่อทั้งแม่ เหมือนคนเป็นไบโพล่าร์ ไอสัสคนหาเงินเข้าบ้านก็พ่อกับแม่กู มาอาศัยบ้านกูอยู่ไม่ทำงานอะไรยังจะมาจิกหัวด่ากูอีก แต่บอกพ่อไปพ่อก็ไม่เชื่อ เพราะเค้าทำเป็นดีต่อหน้าพ่อกูมาตลอดไง พอเค้ารู้ว่ากูบอกพ่อเค้าก็ยิ่งด่ากู กูเหนื่อยแล้ว กูไม่ไหวแล้ว ไม่อยากอยู่บ้านนี้แล้ว

>>299 ปกติกูชอบใช้วิธีอัดเสียงเก็บไว้แม่งเลยนะ
แบบ เวลาเขาด่ามึง ก็กดอัดไว้แอบในซอกหลืบซอกนมมึงไรก็ว่าไป

>>300 พ่อกูก็ไม่รู้จะทำยังไงดีเหมือนกันว่ะมึง ตอนนี้ป้ากูด่ากูคนเดียวไม่พอเริ่มทำร้ายสัตว์เลี้ยงกูแล้ว กูเห็นเขาไล่เอาไม้แขวนเสื้อตีแมวกูต่อหน้าต่อตาเลยทั้งที่มันไม่ได้ทำอะไร กูว่ากูทนอยู่เฉยๆต่อไปไม่ได้แล้วว่ะ อย่างกูนี่พอจะตอบโต้อะไรได้บ้าง ไม่ได้หวังให้สันดานเขาดีขึ้นหรอก แค่ให้เกรงใจกูบ้าง ไม่ทำอะไรเหมือนคนโรคจิตก็พอ

>>301 ถ่ายคลิปไว้ตอนป้ามึงตีแมวหมาในบ้านแล้วแจ้ง ตร. ยัดเข้าคุกให้หายบ้าซะ

http://web.facebook.com/thematterco/photos/a.1735876059961122.1073741831.1721313428084052/1856665377882189/

แม่ชอบหลอกจะให้ความหวัง แล้วสุดท้ายก็ไม่ให้ เป็นแบบนี้ตลอดเลย

พ่อกับแม่เลิกกันนานแล้ว กว่ากูจะรู้ก็ผ่านมานานแล้ว ไม่ยอมบอกกันเลย แม่ชอบนินทาพ่อว่ามีแฟนใหม่แล้วละสิ ที่ไหนได้แม่ก็มีเหมือนกันแหละ สังเกตไว้นานแล้ว นอนด้วยกันขนาดนั้นเพื่อนที่ไหนกันวะ ถามแล้วบอกว่าไม่ใช่เรื่องของเด็ก จะไม่ยอมบอกกันเลยเหรอ

ถ้าเป็นเพื่อนกันจริงๆก็คงจะดีนะ เหมือนกับที่ผ่านมาไงกูคิดมากกับหลายๆเรื่องแต่สุดท้ายก็หน้าแตกเพราะมันไม่มีอะไรต้องห่วงเลย ฮะๆๆ

ปัญหาหนักสุดในตอนนี้ของพ่อแม่ก็ตอนมีอะไรกันแล้วคือกูรู้ไง! ห้องขนาด 33 ตารางวา คิดว่าตรูไม่รู้รึไงว่าทำอะไรกันน่ะ แล้วนิสัยที่น่ารำคาญคือการxเสร็จแล้วผลัดกันมาอาบน้ำ มีเปรยๆแกล้งทำเป็นไม่ให้กุรู้ด้วยนะว่าจะอาบน้ำหลังเสร็จ ถถถถถถถถ ไม่เนียนบอกเลย!

อยากรู้ว่าทำไมคนถึงชอบเข้าหากูจังอ่ะ คือกูไม่เคยแอดเพื่อนใคร ไม่ค่อยคุยกับใคร แถมยังมนุษย์สัมพันธ์แย่ด้วย
กูว่าถ้ากูเจอคนแบบกู กูจะไม่เข้าหามันเลยนะ กูไม่เข้าใจกูมีดีอะไร

>>307 :) me too m8
>> กูมีปัญหาเรื่องพ่อแม่ทะเลาะกันประจำเลย กูทำไงดี สมัยก่อนกูจะไปทั่อื่น แต่ตอนนี้นั่งล่นคอม กูควรรู้สึกเหี้นไหมวะที่เคยชินไปแล้ว (พิมเหี้ยหน่อยพอดีเพิ่งเกิดสดๆร้อนๆ อยากระบาย) กูควรเลือกข้าง ไหมวะ หรือเป็นกลางใส่แง่บวก เข้าไปทำให้เฮฮาเวลาเถียงกัน ไกล่เกลี่ย หรือเฉยๆดี ขอคำแนะนำหน่อย

ควย ตื่นมาด่ากันละ

รู้สึกรำคาญที่บ้านมากเลย
เมื่อเย็นป้าพูดถึงดาราคนนึง ที่เพิ่งเข้าวงการไม่นานมาก แล้วมีเงินเก็บเยอะ
แล้วกูก็วิจารณ์หน้าตาเค้าไปว่า ไม่หล่อ กับ หน้าดูเสี่ยวๆนะ
แล้วกูก็โดนว่ามาว่าแบบ กูชอบดูถูกคน ยังทำได้ไม่เท่าเค้าแล้วก็ไปดูถูกเค้า
คือกูสงสัยว่ากูดูถูกจริงๆเหรอ พูดไปกูไม่ได้คิดไรนะ กูแค่คิดว่าเค้าเป็นแบบนี้ แล้วเค้าก็มาว่ากูต่อหน้าคนอื่นอีกที กูก็แบบเอ้อ โอเค ไม่ได้เก็บมาคิดอะไร
แล้วผ่านไปซักพักนึง ป้าก็วิจารณ์คนอื่นต่อ แล้วกูรู้สึก wtf มาก งงสัส

เหี้ย กุเกลียดญาติตัวเองว่ะ แม่ง ไอ้สัส เขาเป็นผัวน้ากู เป็นผช.นะ พูดตรงๆเลย กูอึดอัด ตอนเด็กๆบ้านเขามีเกมบอย ส่วนบ้านกุอะไม่มี เขาก็มีลูกนะ ลูกชายกะลูกสาวนั่นแหละ แล้วพอกุกะน้องชายกุไปเล่นบ้านเขาอะ เขาก็จะจับตัวกู ลวนลามกุ เมียเขาไปทำงานไงตอนนั้น สะดวกเลย ล้วงแบบ ล้วงจริงจังจนกูร้องไห้คาที่ แล้วเขาก็มาหัวเราะกู กูแค้นมาก กูก็ไปฟ้องพี่สาวกู แต่พี่สาวกูเขาสนิทกะไอ้เหี้ยนี่ไง สรุปพี่สาวแท้ๆของกูที่กูคลอดตามมันมาเนี่ย ไม่เชื่อกู แต่เชื่อไอ้เหี้ยนั่น เพื่อนโม่งรู้มั้ยมันพูดว่าไง เหี้ย พวกแม่งบอกว่า จะไปเอาอะไรกับเด็ก5ขวบ มันพูดรู้เรื่องกันที่ไหนล่ะ กูนี่แบบ..มานั่งร้องไห้คนเดียวในห้องน้ำอะ กูก็ไม่ไปเล่นบ้านมันอีกเลย จนกระทั่งช่วงกูอายุ13มั้ง กูเอาเค้กวันเกิดกูไปให้พวกน้องๆ(ก็ลูกมันนั่นแหละ) มันก็บอกว่าน้องไม่อยู่ กูก็เลยวางเค้กไว้และก็จะเดินกลับบ้าน(บ้านใกล้ๆกันเลย) มันก็มาจับขาอ่อนกู นาทีนั้นกุร้องไห้แล้วก็ถีบแม่งเลย แล้วก็กลับมาบ้านเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะกูพูดไปเขาก็ไม่เชื่อกันแน่ๆ กูก็เงียบไว้ตลอด หลังจากนั้นไม่นาน น้าผู้หญิงเขาก็ลาออกจากงานมาดูลูกๆ ช่วงนั้นบ้านกูก็เริ่มมีฐานะขึ้นละ แล้วด้วยความที่ทั้งสองคนนั้นไม่ได้ทำงาน ใช้เงินเก็บระหว่างรอสัมภาษณ์งานใหม่ไง พอเห็นกูมีอะไรเขาก็พยายามจะมีตามอะ กูซื้อคีย์บอร์ดมาเล่นเพราะกูชอบเล่นดนตรีไง น้องๆสองคนมันก็อยากมาเล่น กูก็ให้เล่นนะ แล้วพอพ่อมันมาตามเนี่ย ก็บอกว่า อย่าไปเล่นของเขา เราก็มีปัญญาซื้อ แล้วตีน้องด้วยไง น้องก็ไม่มาเล่นอีกเลย ไอ้สัส พวกแม่งไม่รู้ลิมิตตัวเอง สุดท้ายก็ซื้อให้น้องไม่ได้ เหมือนกูมีอะไรเขาก็อยากได้อยากมีตาม โดยที่ไม่เล็งเห็นถึงสังขารตัวเอง พอช่วงน้องผู้หญิงเข้าม.1 น้องมันก็มาอยู่รร.เดียวกะกู ไปรร.ด้วยกัน คือกุต้องไปพร้อมน้องเพราะที่บ้านไม่สะดวกไปส่ง ตอนแรกก็ขึ้นรถประจำแหละ แล้วพอน้องเข้าม. 1 เขาก็บอกให้ไปพร้อมน้องเลยจะได้ไม่เปลือง กูก็ไม่มีปัญหาเพราะมันคงไม่ทำอะไรต่อหน้าลูก ลูกก็โตแล้วไง คือมันก็ไม่ทำอะไรจริงๆแหละ แล้วหลังจากนั้นกูก็กลับมาสนิทกะน้องเหมือนเดิม คุยกันตลอด กูก็เลยชวนน้องไปเที่ยว น้องบอกว่าไปขอพ่อให้หน่อย กูก็ไปขอให้นะ ตอนนั้นกุไม่กลัว แม่น้องก้อยู่ กูเลยหน้าด้านไปเลย น้องมันบอกว่าเดี๋ยวไปรอหน้าบ้าน กูก็เข้าไปพูดกะเขา บอกว่า พาน้อง....ไปเที่ยวได้ไหม ที่บิ๊กซี เขาก็บอกว่าไปบิ๊กซีหรือไปขายตัว ใจแตกแต่เด็ก วันๆก็บ้าผู้ชาย(กุติ่งเกาหลี) อย่ามาชวนให้คนอื่นเขาไปเป็นแบบมึง บลาๆ กูก็ไม่ได้ไร สรุปเขาก็ไม่ให้น้องไป แล้วประเด็นที่กูโมโหมากคือเขาลามมาหาแม่กู แม่กูอะแต่งงานใหม่กะฝรั่งประมาณปีที่แล้ว เขาพูดว่า บ้านกูถ้าแม่กูไม่จับผัวฝรั่งก็คงไม่มีเหี้ยอะไรหรอก อยู่ด้วยลำแข้งตัวเองไม่ได้ กูก็หน้าชาไปสิ คือกูเริ่มมีฐานะตั้งแต่ก่อนน้องจะเข้าม.1อีก ก็คือก่อนแม่กุจะแต่งงานใหม่ แล้วเวลากูมีอะไรใหม่ๆเนี่ยจะหาว่ากูไปขายตัวแลกตังมาตลอด แต่ก็ไปซื้อตามกูนะ พอกูจะชวนน้องไปไหนก็มาด่ากูจ้า จนวันนึงน้องมันมาร้องไห้ใส่กูเลย บอกว่าอึดอัด กูนี่จิตตก สงสารน้องมาก แม่ง เหี้ยจริงว่ะแบบนี้

คิดยังไงกับเรื่อง บุญคุณ
จะเล่าก่อนว่าผมมีพี่สาวคนนึงทำงานมีเงินมีทุกอย่างที่ตัวเองอยากได้ แต่ให้ผมแค่โทรศัพท์เก่าๆคอมเก่ามือสองที่นางใช้จนเน่า พอมาวันนี้ผมไปข้างนอกมาแล้วโดนนางด่าเรื่องบุญคุณทวงแม่งอยู่นั่นแหละทั้งๆงานอะไรก็ช่วยทุกอย่างนานๆทีถึงออกไปข้างนอกแล้วมาด่าลามไปถึงถ้าตายใครจัดงานศพด่าถึงเพื่อน แม่งอิจฉาบ้านอื่นชิบหายไม่ต้องทำห่าอะไรก็มีคนให้ๆของผมทำไปสิไม่ได้อะไรได้แค่ของเก่าใช้ต่อเงินไม่ใช่ไม่อยากหาเองพอไปทำจริงแม่งมาด่าไม่ช่วยงานที่บ้านเลือกเกิดได้คงจะดี

>>310 ถ้าพูดไม่คิด ก็ควรเริ่มคิดได้แล้ว

>>311 อันนี้โครตเหี้ยเลยว่ะ

>>310 มึงไม่รู้ตัวจริงๆเหรอวะว่ากำลังดูถูกคน หรือการด่าหน้าตาคนอื่นเป็นเรื่องปกติสำหรับสังคมของมึง? ไม่มีกาละเทศะอีกต่างหากป้ามึงพูดถึงเรื่องความสามารถหาเงินอยู่ดันไปด่าหน้าตา ถ้ามึงคิดว่ามึงสามารถวิจารณ์ใครก็ได้ก็ทำตัวแฟร์ๆให้ป้าวิจารณ์มึงหน่อยแล้วกัน

>>310 มึงชอบดูถูกคนไง

กูเบื่อมากกับปัญหาดูเว็บโป๊ของพ่อกู คือที่บ้านกูคอมมันเป็นคอมรวมไง แล้วตอนดึกๆพ่อกูชอบแอบลงมาดู แล้วเกือบทุกครั้งแม่งต้องติดมัลแวร์ ไวรัส ไม่ก็มีแท็บแปลกๆโผล่มาในโครม ซึ่งกูก็แย็บๆไว้แล้วประมาณว่าว่า อย่ากดตรงนี้ ดูดีๆอย่าให้มันโหลดอะไรเข้าเครื่อง ถ้ามีอะไรแปลกๆมากดปิดเลยนะ เพราะพ่อกูเป็นคนใช้คอมได้ไม่ค่อยเก่งไง แต่ถึงยังไง พ่อกูก็ทำบ้างไม่ทำบ้าง
บางครั้งกูลืม log out เฟส ทวิต แล้วมันก็แล้วติดไวรัส กูก็วีนแตกไปไง ซึ่งกูก็รู้ว่ากูก็ผิดที่ลืม log out แหละ กูต้องไปไล่ขอโทษคนในทวิตในเฟส เรื่องส่งลิงค์ไวรัสอีก เพื่อนมาแซวกูก็บอกความจริงไป เพื่อนกูก็ไม่เชื่ออีก บางคนแม่งบ่นแซะๆลอยๆด่ากูอีกประมาณว่าทำผิด ดูเองไม่ยอมรับไปโทษพ่อ ด่ากูแรงอีก กูโกรธํแม่งชิบหาย55555
ทุกวันนี้ก็เป็นเหมือนเดิม คอมติดอะไรแปลกๆจนกูปลง แสกนไวรัสมัลแวร์ก่อนเข้าพวกเว็บที่ต้องใช้รหัสทุกครั้ง อยากจะหาอะไรมาล็อกคอมก็คอมรวมนี่เนอะ ถึงกูใช้มากสุดก็เหอะ

แม่ง กุละเกลียดเวลาคนนินทากันชิบหาย อยู่กับครอบครัวก็เจอ อยู่กับเพื่อนก็เจอ คือกุไม่ชอบไง ไม่อยากยุ่ง ไม่อยากรับรู้ อยากอยู่เฉยๆ

กูเกลียดอีลูกพี่ลูกน้อง แม่ง เสือกทุกเรื่อง มึงเหี้ยแล้วยังมาทำเป็นสั่งสอนกู อยากให้มันตายๆไปซะที เกลียดโว้ย อีเวร อีเหี้ย มึงมันตัวชิบหาย อีญาติคนอื่นๆก็พอกัน เหี้ยพอกันทั้งตระกูล พ่อแม่ก็เสือกเข้าข้างพวกมันแล้วมาด่ากู สัส อีพวกญาติเวรๆไปตายให้หมดเหอะ

>>317 คอมรวมก็แยก user กันใช้ได้ไหมล่ะ ใครจะใช้ก็ใส่รหัสของตัวเองเอา จะได้ไม่ก้าวก่ายกัน

>>320 แต่ไวรัสติดร่วมกันนะนาย

เบื่อแม่ติดการพนันชิบหาย

>>317 ลองใช้ adblock

ตากุเป็นอัมพาตว่ะ นอนอย่างเดียว บ้านกูก็ไม่มีเงินมากมาจ้างคนมาทำกายภาพ แล้วก็ไม่มีเวลาทำ แต่แม่กูก็ป้อนข้าวตลอด แล้วหลังๆก็ดันมาเป็นแผลกดทับเพราะนอนอย่างเดียว จนต้องตื่นมาพลิกตอนดึกๆตลอด ต้องทำแผลทุกวัน พาไปรพ. ครึ่งชีวิตแทนที่จะเอาไปหาเงินไปทำอย่างอื่นก็ต้องดูแลตาเนี้ย กูอยากให้มี mercy killing ในไทยชห. คืออยู่ไปก็เป็นภาระ ตาแกก็คงหมดกำลังใจว่ะ นอนได้เฉยๆ นอนรอกิน นอนทำแผล น้ำก็ไม่ค่อยได้อาบ ช่วงหน้าร้อนก็ร้อนชห. แต่ไม่มีห้องแอร์ให้ อยู่ไปเฉยๆอ่ะ นอนเฉยๆ รอวันเวลาผ่านไป กูพูดจริงๆนะเนี้ย กูสงสารทั้งแม่ ทั้งตา ทั้งพ่อที่ต้องหยุดงานพาตาไปหาหมออีก

กุไม่เคยมาห้องนี้เลย ขอประเดิมประเด็นหนักละกัน แม่งกุให้เงินแม่ทุกเดือน เดือนละ 3 พัน ละปีใหม่กุให้ไปหมื่นนึงแบบอยากให้ไง สองเดือนที่แล้วก็โดนยืมไปหมื่นนึง ก็ให้ไปเพราะอยากช่วย จนเมื่อเดือนที่แล้ว จะมาขออีกหมื่นนึง แต่กุไม่มีละไง กุก้บอกไปตรงๆ ว่ากุไม่มีละจริงๆ รอบที่แล้วก้ยังไม่ได้คืนเลย (แต่กุคิดว่าไม่ได้คืนอยุ่ละเลยไม่ทวงถือว่าช่วยกัน) ละให้ไปแค่ 2000 สิ่งที่เค้าทำคือ เค้าไม่คุยกับกุอีกเลยเว่ย จนกุทักไปเมื่อวานว่าเป็นไงบ้าง ก็บอกกุ ร่างกายดีแต่หาเงินไม่ทัน ละตอนกลางคืนก็มาขอกุอีก 6000 กุแบบ.... หมดคำพูด เบ้ปาก ละบอกเลยว่าไม่มี กุดุอกตัญญูเนอะ ปล เค้าเป็นแม่ค้ามีรายได้ส่วนนึง ละได้เงินจากพ่ออยู่ละทุกเดือน

>>325 ใช้เยอะขนาดนี้มึงต้องลองสังเกตละนะ ว่าติดการพนันหรืออะไรรึเปล่า

>>324 เรื่องแผลกดทับมึงลองดูที่นอนลม ราคาไม่แพงมากนักก็มี มันจะเป็นลอน แล้วสูบลมเข้าออกสลับลอนตามระยะเวลา ทำให้ปัญหาเรื่องแผลกดทับน้อยลง กูเข้าใจความรู้สึกเหนื่อยและท้อแท้ของคนที่ดูแลคนป่วยลุกจากเตียงไม่ได้แบบนี้นะ แต่กูไม่อยากให้มึงคิดแบบนี้กับตามึงเองเลย

กูมีพี่ชายอายุห่างกัน 6 ปี ไม่สนิทกันเลย วันๆนึงแทบไม่คุยกัน เมื่อก่อนเกลียดกันด้วย ตอนนี้พี่กูมีแฟน คนนี้คือกูคิดว่าพี่กูจริงจังถึงขนาดจะแต่งงานด้วย แต่แบบเห็นหลังๆทะเลาะกันบ่อย(เห็นโพตส์ในเฟส) กูอยากคุยกับพี่ว่ะ อยากให้คำปรึกษาในฐานะกูเป็นผญ.กูก็เข้าใจ กูอยากสนิทกับพี่ด้วย กูจะทำยังไงดี อยากคุย

>>328 หาเวลาแล้วไปถามตรงๆเลย ช่วงนี้ในเฟสเป็นไร ดูไม่ค่อยโอเคเลย

สับสน อยากกู้ซื้อบ้านเพื่อพาพ่อแม่มาอยู่ด้วย แต่ก็รู้สึกไม่พร้อม เงินเดือนก็น้อย เงินเก็บก็น้อย ลองเก็บเงินเท่ายอดผ่อนไม่เคยเก็บได้จริงซักเดือน มีเรื่องเข้ามาให้เสียเงินตลอด (ก็เรื่องที่บ้านนั่นแหละ) แต่จะรอให้พร้อมก็ไม่รู้เมื่อไหร่จะพร้อม เห็นพ่อแม่แก่ตัวลงทุกวันก็วิตกกังวล กลัวจะมาเสียใจภายหลังที่จะทำอะไรไม่รีบทำ แต่ถ้าพลาดพลั้งตกงานเงินหมดผ่อนไม่ไหวคนที่เดือดร้อนก็คงหนี้ไม่พ้นพ่อแม่อยู่ดี หรือว่ากู้ๆ แม่งไปเลยดีวะ อนาคตจะเกิดอะไรค่อยว่ากัน ป.ล. พ่อแม่ไม่เคยเรียกร้องอะไรจากกูนะ แต่เห็นเค้าอยู่กันแก่ๆ สองคนแล้วกูปวดใจจริงๆ ทุกครั้งที่กลับบ้านวันหยุดยาวทีไรรู้สึกพ่อแม่แก่ลงมาก แต่จะให้กลับไปทำงานที่บ้านเกิดเงินเดือนหลักพันแม่งก็ไม่ไหว คงได้อดตายกันยกบ้าน

>>330 มึงถามเค้าก่อนว่าเค้าอยากย้ายบ้านมั้ย

>>331 ถามแล้วพ่อแม่โอเคอยากมาอยู่ด้วย ไม่อยากอยู่กันสองคนแก่ๆ สุขภาพไม่ค่อยดีทั้งคู่ ติดปัญหาตรงเรื่องเงินกับความมั่นคงในงาน เป็นกูเองที่สับสนด้วยแหละ รู้สึกตัวเองไม่พร้อม แต่ถ้าจะรอให้พร้อมก็ไม่รู้ชาติไหนจะพร้อม นิสัยกลัวความเสี่ยงกลัวการเป็นหนี้ เห็นอะไรมาเยอะน่ะ ชีวิตคนเรามันไม่แน่นอน แถมอีกอย่างที่กลัวคือกูตัวคนเดียวมากๆ โสด เป็นลูกคนเดียว เป็นเสาหลักของบ้าน ไม่มีญาติให้พึ่งพา ถ้ากูล้มมาแม่งไปหมดอ่ะ ทุกวันนี้มีเงินเก็บไม่มีหนี้มันก็ยังอุ่นใจ แต่ถ้าซื้อบ้านเงินเก็บหายวับแถมหนี้ก้อนโต

กูจะกล่อมแม่ยังไงดีวะว่ากูอยากอยู่ก่อนแต่งกับแฟน
คือกูโตมาแบบพ่อแม่มีปัญหากันแล้วเลิกกันในที่สุดเพราะดูกันไม่นานพอ (แค่4-5 ปีช่วงเรียนมหาลัย)
อย่างน้อยที่สุดก็อยากไปบ้านแฟนบ้าง
แต่บ้านเขาอยู่ไกล แม่กูไม่ให้ค้างคืนอีกนั่นแหละ
กูคิดว่าแม่คงกลัวกูเสียตัว ชิงสุกก่อนห่าม แต่ถ้าพูดได้ก็อยากบอกแม่ว่าไม่ทันการแล้วแม่ขา

ทำไงกะผู้ปกครองที่ใช้ fb เยอะๆ วะ
นึกสภาพมีคนมา like มึงทุกโพสแต่เป็นแม่มึงไรงี้
ควรทำไงดี

อยากระบาย กูนึกว่าแม่งจะมีแต่ในละคร กูได้ทุนเรียนต่อนอก แต่มีอิป้าผู้หวังดีผนึกกำลังร่วมกับย่าและอิป้าคนอื่นๆในตระกูลจะจับกูไปดูตัวแต่งงาน ให้แม่มาเป่าหูกูให้ไปตกลงไปเจอฝั่งนู้น แต่แม่กูอยากจะถีบส่งกูมาเรียนใจจะขาดเลยไม่หลงกลมาบอกกูก่อน กูเลยไปสืบทราบมาได้ว่าอิป้ากับย่ากู อยากให้กูแต่งงานจะได้เลิกคิดจะเรียนต่อ จะได้อยู่ไทยมีผัวรวยๆคอยเปย์ให้อิป้าและคนอื่นๆตราบนานเท่านาน

>>335 เหวอ เรื่องมึงละครมาก ขอให้มึงโชคดี แย็บๆถามหน่อยก็ดีนะว่าผู้หล่อหรือเปล่า มึงจะได้ไม่เสียดายทีหลัง ถ้าหล่อก็ลากผู้ไปเรียนเมืองนอกโลด

>>332 อ่านของมึงแล้วกูนึกถึงตัวเองเลยว่ะ เงินเดือนตอนนี้ก็มีพอแค่เลี้ยงตัวเองเงินเก็บก็มีแต่กูว่ามันยังไม่พอ ตัวกูก็ลูกคนเดียวหนี้สินไม่มี มีบ้าน มีรถแต่ก็เป็นของพ่อกับแม่กูอยากออกไปหางานทำที่มีเงินเยอะๆ อยากหาธุรกิจส่วนตัวทำก็กลัวไม่รอดเพราะถ้าลงทุนก็คงเงินเก็บตัวเองทุบหม้อข้าวกินกันเลยนะมึงกูกลัวไปหมดจริงๆ เหมือนทุกอย่างที่กูจะก้าวขาจะทำมันเสี่ยงแม่งทุกอย่าง

>>334 โพสแบบปิดแม่ไว้ และมีโพสที่เปิดให้แม่เห็นคนเดียว ให้แม่ไลค์คนเดียว
มึงยังดี แม่กูชอบมาเม้นท์ ไม่ได้อายที่มีแม่มาเม้นท์แซวในเฟสนะ แม่กูสายตาไม่ดีแล้วไม่ชอบใส่แว่น ชอบพิมพ์ผิด อ่านไม่ออก กูอายอันนี้ 55555555

เบื่อแม่ ขี้บ่นชิบหาย ชอบทะเลาะกับพ่อ หาเรื่องมาจับผิดมาว่าพ่อตลอด ไม่เห็นหัวลูกเลยรึไง

กูอยากไปต่างจังหวัดปกติกูหนีไปพ่อแม่กูแม่งไม่ให้ไปแล้วอ้างว่างานการไม่ทำทั้งๆงานที่บ้านก็ช่วยนี่กูโตแล้วไปไหนไม่ได้แบมือขอกูทำงานสัสกูอยากผ่อนคลายสมองอยากไปเล่นๆหัวๆ1-2วันกลับจะตายกันหรอว่ะสัสเอ้ย

>>340 ปล.อยากมีชีวิตอิสระชิบหายรำคานโตเป็นควายไปไหนก็ไม่ได้ทั้งกูดูตัวเองได้แทนที่กูตายน่าจะดีใจกว่านะแค่เผาจบห่วงทำควยไรรำคาญ

>>338 โพสแบบปิดแม่นี่ทำยังไงนะ 555 ตั้ง privacy เรอะ ดันรับแม่เป็นเพื่อนไปแล้วด้วยสิ...

>>341 อายุเท่าไหร่ละ น่าเบื่อชิบพ่อแม่ที่เลี้ยงลูกอย่างกับไข่ในหิน

>>343
X ไข่ในหิน
O นกในกรง

O ไม่มีวุฒิภาวะ

>>343 18เว้ยคืออยากไปเที่ยวไม่ก็เดินทางบ้างปิดกั้นหมดเพราะอีพี่พลาดท้องกลัวกูพลาดเดี๊ยวยาคุมก็มี

https://web.facebook.com/aizhongchina/photos/a.348173238647579.1073741826.348166825314887/991487980982765/?type=3&theater
; ;

น้องญาติข้างแม่สุดเลว 3 คน ผู้ชายหมด คนแรกโตสุดชอบพูดว่าถ้าได้เงินวันละร้อยแบบกูป่านนี้มีเงินซื้อเกมเป็นร้อยเกม คนที่สองชอบแร็ฟอิสนาวเห่อหมอยใส่กู คนที่สามชอบด่าถ้ากูไม่ให้เล่นเพลย์สองก็ไม่สนใจกู สัสเอ้ยเสียวโม่งแตกว่ะ น้องสองคนแม่งรู้จักเวบนี้ด้วย

>>327 กูสงสารตาหรอกเลยคิดแบบนี้ แม่กูเป็นโรคเครียด พอต้องมาดูแลตาอีก เศรษฐกิจก็ไม่ค่อยดี เครียดหลายทาง แม่กูพูดกับตาที่นอนบนเตียงทุกวัน ว่าเมื่อไหร่จะตายๆ ตายเถอะ ตายไปเลยดีมั้ย ... กูห้ามแล้ว ขัดขวางแล้วก็ยังทำ กูแม่งอยากออกไปจากบ้านนี้ชิบหาย

>>349 แล้วมึงได้ช่วยอะไรแม่บ้างล่ะ

>>350 ช่วยทุกอย่างแหลเ ทำกับข้าว ทำงาน ดูแลตา ดูแลแม่ ตั้งใจเรียน

ของกูหาย พอดีเจอวางไว้บนโต๊ะ ก็คิดว่าพ่อน่าจะช่วยหา ไปเคาะประตูห้องน้ำตอนพ่ออาบน้ำปึ้กๆ ถามบอกพ่อข่วยหาเหรอเจอที่ไหนไรงี้ พอออกมาสวดกุยาวและยับมาก หาว่ากุมาหาเรื่องเขา .......คือนี่แบบจะขอบคุณนะ อึ้งไปแป้บ กุสื่อสารไม่ดี หรือว่าไม่ควรมาเคาะตอนอาบน้ำวะ ช็อก

>>352 มึงรอพ่ออาบน้ำเสร็จก่อนก็ได้จ้า จะขอบคุณทั้งที หาจังหวะดีๆ หน่อย เอ้อ
เกิดพ่อมึงนั่งส้วมอยู่ทำไงวะ //ตบบ่า

ขอแทรกหน่อยนะ พ่อกูเป็นอะไรก็ไม่รู้ว่ะแบบยิ่งแก่แล้วแปลกๆ ขับรถเจอมอไซปุ๊ปก็จะโรคจิตไรไม่รู้จะเบียดอย่างเดียว ไม่ชอบให้มอไซขับนำ แม่กูซื้อคอมให้ก็ไม่ช่วยจ่าย(ทั้งที่กูเอามาใช้หาเงินหาคะแนนได้จริงๆนะเออ ทำโปรเจ็คล้วนๆ เกมกูเลิกเล่นไปสัปดาห์นึงละ แต่ตอนซื้อมาใหม่ๆยอมรับว่าเยอะจริง เปิดเทสให้เครื่องหมุนเยอะๆว่าตรงไหนเสียไหมจะได้เคลมแล้วกันติดลม) แต่พยายามจะมาขอใช้บ่อยมาก ว่าเร็วนู้นนี้มาพูดเกี่ยวกับ i7 processor กูทั้งที่จริงๆงานพี่แก i5 NB ก็สบายแล้ว ชอบบ่นเอานู่นเอานี่ ชอบเอาความรู้คอมมาทดสอบกูเพราะทำหน้าที่เกี่ยวกับคอม(ซึ่งกูก็ตอบได้หมด)แต่หลังๆกูก็ไม่ตอบ ชอบขับรถเร็วช่างบอกผ้ายางเบรคเสื่อมยังเหยียบมิด ตัวเมืองนะสัส หวาดเสียวชิบหาย โชคดีที่ไม่เมาเหล้า แต่เมาสมองตัวเองนี่แหล่ะ
แถมแม่งที่ทำงานก็ควยไรไม่รู้ ราชการ รพ. หรือกระทรวงไอสัสมีการเมืองภายในด้วย แต่ที่กูเครียดคือพูดเชี่ยไรไม่ฟังเลย อีโก้สูงชิบหาย แต่เวลาพวกที่ทำงานพูดฟังมาบ่นๆๆ กูรำคาญโคตรๆเลยว่ะ แต่ตอนนี้ก็ยังเป็นเด็กแบมือขอตังอยู่ ตั้งใจเรียนไปก็พอละกัน เป็นสาเหตุให้กูตั้งใจเรียนสัสๆเลยจะตบเกรียนแตกให้หมด
รอกูโตนะสัส...ตอนนี้เก็บกดระบายเยอะหน่อย..

กูเบื่อแม่ว่ะ กูรู้สึกเหมือนเค้าไม่ได้รักกู แต่เค้าก็บอกว่ารักกูนะ แต่กูว่าไม่อ่ะ กูรู้สึกเหมือนเค้าแค่คิดว่ากูเป็นของเค้า เพราะเค้าเบ่งกูออกมา กูเบื่อที่เค้าทวงบุญคุณเยอะแยะ เบื่อที่เค้าด่ากูว่าไม่เหมือนกับลูกคนอื่นที่ติดแม่แจ เค้าทำตัวให้กูไม่อยากเข้าใกล้เองหนิ กูเรียนกูก็เหนื่อย กลับบ้านกูก็เหนื่อย แล้วพอกูบอกเค้ากูก็โดนด่าว่าเค้าทำงานก็เหนื่อย เออกูไม่มีสิทธิ์เหนื่อยเลยหรอ ยังไม่นับเรื่องอื่นๆอีกที่ไม่ใช่เรื่องเรียนให้กูเหนื่อยอีกนะ แล้วเหมือนช่วงนี้เค้าวัยทอง กูทำเหี้ยอะไรก็โดนด่า ทั้งๆที่กูก็ทำปกติของกู เหมือนเค้าเก็บกดเพราะว่าด่าใครไม่ได้เลยมาลงที่กู ด่าเรื่องอะไรไม่รู้ไม่เกี่ยวกับกูก็เคย เค้าชอบว่ากูสร้างแต่ปัญหา กูไม่เคยไปกินเหล้าแล้วเมาอย่างหมา กูไม่เคยเที่ยวไหนไกลๆบ้าน กูไม่เคยแม้แต่จะไปผับ ถ้าเทียบกับคนอื่นกูเรียบร้อยเลยอ่ะ กูก็ไม่เข้าใจว่าปัญหาของเขาอ่ะมันเรื่องอะไร หรือว่าแค่กูเกิดมากูก็มีปัญหาแล้ววะ แต่กูไม่รู้ว่าเค้าหมายถึงเรื่องกูกินเหล้าหรือเปล่า แต่กูไม่ได้กินเยอะแบบขาดสติขนาดนั้นนะ กูเบื่อที่กูต้องโดนด่าเรื่องเหี้ยอะไรไม่รู้ตลอด ทำไมกูไม่เป็นบ้าไปเลยวะ กูจะได้อยากทำอะไรก็ทำ เหมือนที่เค้าไม่ด่าพี่กูเพราะพี่กูเป็นซึมเศร้า กูอยากกรี๊ดอัดหน้าเค้าแล้วบอกว่าหยุดซะที เลิกทำร้ายความรู้สึกกูได้แล้ว ก่อนที่กูจะเป็นบ้าไปอีกคน

กูเบื่อแม่ตัวเองว่ะ แม่งเอ้ย คือบ้านกูฐานะปานกลาง แล้วแม่กูแม่งเอาแต่บอกว่าอยากรวย อยากมีเงิน แต่ไม่ทำเหี้ยอะไรเลย นอนแม่งอยู่นั่นแหละ คอยแต่นั่งบอกว่าแม่ไม่อยากทำอะไรแล้ว แม่รอหนูกับพี่หนูหาเงินมาให้แม่ใช้นะ แม่รอพึ่งหนูอยู่ กูแบบเบื่อมากกกก แต่กูเป็นวัยรุ่นไงไฟแรง กูก็อยากทำนู่นทำนี่ ซื้อผักมาปลูก จะปลูกนั่นปลูกนี่ขาย แม่กูก็จะไม่ต้องเลยมึง อยู่เฉยๆ ไม่ทำต้องทำ จะหาเรื่องให้ตัวเองทำไม วุน่วาย ไม่ต้องๆๆๆ กูจะทำธุรกิจขายของในเน็ตแต่มันต้องซื้ออุปกรณ์ในกทม. แม่กูก็ด่าแล้ว จะหาเรื่องให้ตัวเองทำไม ออกจากโรงเรียนมาขายของเลยมั้ยมึง อีเหี้ย โคตรเบื่อ พอกูทำจริง แม่งขายได้เยอะกว่าพ่อแม่ขายของแต่ละวันอีก แต่กูไปซื้ออุปกรณ์อะไรก็ยังต้องเพิ่งพ่อแม่อยู่ แต่แม่งโดนแซะ โดนด่าบ่อยๆก็รำคาญว่ะ อิเหี้ย ไม่ช่วย ไม่ให้กำลังใจ ก็อย่ามาพูดขัดความตั้งใจคนอื่นได้มั้ย ขอร้อง

กูรู้สึกว่ากูนิสัยแย่ความคิดก็แย่ แต่ปรับปรุงห่าอะไรไม่ได้ กูว่ามีที่มาจากพ่อแม่ว่ะ ที่กูด่าไม่ใช่ว่าตัวกูดีเลิศเลอนะ กูด่าตัวเองทุกวันแหละ
พ่อกู เป็นคนเห็นแก่ตัว พฤติกรรมแย่มาก เช่น ขับรถอยู่ คิดจะขากเสลด อยู่ๆ ก็เปิดหน้าต่าง ถุยออกนอกรถ กูก็เห้ยอย่า แม่งก็ยังทำ กูบอกว่ารู้จักอายคนอื่นบ้าง คิดถึงคนอื่นในสังคม สกปรก รับไม่ได้ ก็ตอบกูว่าแล้วใครจะทำไม กูไม่รู้รถอื่นจะเห็นมั้ยแต่กูอยากมุดดินหนีมาก ถ้าแม่งจำทะเบียนได้ทำไง
แม่กู เข้าคิวรถไฟฟ้าอยู่ดีๆ คิวที่ 3ที่ 4 พอรถเปิดประตู แม่งวิ่งแซงเข้าไปเป็นคนแรก กูคว้ามือไว้ไม่ทันเลย กูก็กระซิบๆ บอกนางว่ารถว่างเยอะแยะไปแซงเค้าทำไม ก็บอกกุว่าอย่ายุ่งน่า
เมื่อถูกคนอื่นต่อว่าความผิดก็คือ ผิดอะไร โทษนั่นนู่นนี่ก่อนเลย ทั้งที่รู้เต็มอกว่าตัวเองผิด กูจะเถียง เรียกว่าอีโก้สูง แต่หลังๆ กูพยายามไม่เป็นกับใครแล้วกูจะพยายามตั้งสติ บอกว่ากูผิดตรงไหนยังไง แต่บอกตามตรงแว่บแรกมันก็ยังมี
พ่อกูก็เหมือนกันชอบด่าคนอื่นผิดนั่นผิดนี่ แต่พอกูย้อนไปว่านั่นน่ะ พ่อก็ทำ สิ่งที่ตอบคือ มึงหุบปากไปเลย มึงไม่รู้อะไร มึงมันโง่ไร้ความคิดบลาๆ หุบปากไปเลย มึงมันผิดหลง ไม่ว่ากูจะสรรหาคำอธิบายอ้างอิงเหี้ยอะไรก็ตาม แม่งไม่โต้แย้งกูซักประเด็น พูดคำเดียว มึงผิดหลงๆๆ มึงไม่รู้อะไร
อย่างบอกทาง ก็บอกว่า นั่นๆ เลี้ยวตรงนั้น ก็ไม่เชื่อกูแล้วขับเลยไปหลงไปก็ด่าว่าพวกกูไม่ช่วยดูทาง
ความจริงกูว่ากูค่อนข้างซึมเศร้า กูมักคิดว่ากูไร้ค่าทำอะไรก็ไม่สำเร็จสักอย่าง ทำพลาด ทำไม่ได้ ห่วย ไม่ได้เรื่อง แย่มาก ตั้งแต่เด็กมา สิ่งที่ฝังใจกูคือความล้มเหลว พอกูมาเล่าอะไรให้พ่อแม่ฟัง เช่น ไอ้นี่มันเรียนยากมากเลยนะ พ่อกูจะบอกว่าง่ายๆ หัดๆ ไปก็ทำได้เอง ซึ่งใจกูที่กูไม่ใช่ว่าไม่เคยลองทำ พอมาเจอพวกคนที่พูดว่าง่ายๆ ว่ะ ทั้งๆ ที่ตัวเองก็ทำไอเหี้ยนั่นไม่ได้ด้วยซ้ำ เฟล หมดแรง ว่าง่ายๆ พยายามไปเพื่อเหี้ยไร ขนาดง่ายๆ พยายามไปยังทำไม่ได้ขนาดนี้น่ะเหรอ และถ้ากูล้มเหลว พวกเขาก็จะบอกกูว่า มึงไม่พยายาม มึงไม่ตั้งใจไม่ขวนขวายต่างๆ นานา ทั้งๆ ที่พ่อก็ไม่ได้เป็นแบบอย่างความสำเร็จ้เป็นชิ้นเป็นอัน ให้กูเลยแม้แต่น้อย ซ้ำภาพที่เห็นมาตลอดคือ พ่อนอนและกินอยู่บ้านทั้งวี่ทั้งวัน ไม่แสดงถึงความเพียรและความยากลำบากแต่ประการใด นอกจากนั้นยังชอบยกตัวอย่างคนอื่นมาทับถมกู ว่าทำไมคนอื่นทำได้ มึงทำไม่ได้ กูเกลียดประโยคนี้ที่สุด
บางเรื่องก็ไม่ได้เหมาะสมกับทุกคน แต่มันก็ยังจะยัดเยียดให้กูไปในแนวนั้นทั้งที่รู้ว่าบุคลิกนิสัยส่วนตัวกูก็ไม่เหมาะ แต่ด้วยประโยคที่ว่าคนอื่นทำได้มึงทำไม่ได้ กูก็ยกตัวอย่างคนในสังคมเดียวกับกูแทบทั้งหมด พวกเขาอยู่ในเงื่อนไขเดียวกับกูทั้งหมด บอกว่า แล้วทำไมคนอื่นที่เป็นแบบนี้ เขาเป็นคนรุ่นเดียวกับกู สังคมเดียวกับกูทั้งหมด ทำไมเขายังเป็นแบบนั้นได้ แม่งก็เข้าอีหรอบเดิมคือ ประโยคที่ว่า มึงมันผิดหลง มึงคิดผิดทั้งหมด โดยที่ไม่มีประโยคเหตุผลห่าเหวใดๆ อธิบายกูเลย
กูปลอบใจใครไม่เป็น พูดจามองโลกแง่บวกไม่เป็น พ่อกูอะวันๆ อยู่บ้านดูทีวีทั้งวัน ปากก็ด่าวิจารณ์สังคม ไอนั่นมันเฮงซวย ไอนี่มันเหี้ย ห่วยแตก บลาๆ แบบนั้นแหละ
คือตอนนี้กูจิตตกสุดแสนต้องมาระบาย กูรู้สึกต้องการหลุดจากความไม่ได้เรื่อง ชีวิตกูคือส่วนมากก็ทำให้เขาผิดหวัง แล้วก็อ่อนแอเกินเผชิญหน้าความจริง ตอกย้ำตัวเองเมื่อเฟลผิดพลาด คือกูรู้สึกว่ากูทำได้นะ แต่กูชอบคิดไปก่อนว่าทำไม่ได้ แล้วก็ไม่มั่นใจ ถึงเวลาจริงคือมันก็ผิดพลาด
กูใช้อารมณ์เป็นหลัก อาจจะเพราะคิดว่าเหตุผลไม่ช่วยอะไรกูมาตลอด แต่กูรู้ว่าควรใช้เหตุผลไม่ใช่ใช้อารมณ์ แต่พออธิบายไปแล้วเจอคำว่า มึงมันผิดหลง มึงไม่รู้อะไร อย่างเดิมซ้ำไปซ้ำมา กูก็อารมณ์ขึ้นเพราะไอ้คนที่ชอบยกอ้างหลักเหตุและผล คำนึงก็ว่าคนอื่น สองคำก็ว่าคนอื่น ไม่ดูตัวเองและไม่เคยฟังเหตุผลของคนอื่น เปรียบเทียบนักหนา ชอบยกตัวเองมาอวด อย่างนั้นอย่างนี้ แต่ที่กูเห็นคือนั่งๆๆๆ พูดๆๆๆ ไม่มีทำอะไร แล้วยุคสมัยมันต่างกัน พอกูย้อนว่าทีสมัยนี้เค้าทำแบบนี้แล้วร้อยทั้งร้อย ก็แบบเดิม มึงผิดหลง
ทุกอย่างเขารู้อยู่แก่ใจว่าอะไรถูก แต่สิ่งที่ถูกมีเพียงหนึ่งเดียว คือเขาถูก อย่างไร้เหตุผล
บอกตามตรงกูอยากได้ทางออกง่ายที่สุดสำหรับคนอ่อนแออย่างกูมากๆ กูแพนิคง่ายมาก กูไร้อีคิว กูรู้สึกหลายครั้งว่าการอยู่ไม่สู้ตาย แต่ในกลุ่มเพื่อนๆ ก็ยังมีคนบอกว่ากูเก่ง กูก็ทำได้ ยังมีเพื่อนที่ลำบากกว่ากู เมื่อกูนึกถึงคำพูดนั้นขึ้นมากูก็คิดว่า กูต้องทำได้ๆๆๆๆ
นอกจากนั้นเรื่องอาหารการกินบ้านกูไม่ลำบากเลย พอไม่พูดถึงความสำเร็จ ล้มเหลว ผิดพลาด คิดแต่เรื่องกินก็แฮปปี้
(ต่อ)

>>357 นี่คือด้านมืดของกู มึงต้องคิดว่ากูเหี้ยจริงๆ กินเปล่า ทำอะไรก็ไม่สำเร็จ แล้วยังมาด่าพ่อแม่อีก มีอย่างนึงที่แม่งภูมิใจแน่ๆ คือจบมหาลัย เกรดดี พ่อแม่กูฉาบฉวยกดดันเกรดซีเรียสเกรด สนใจอันดับที่ในชั้นเรียนถามทุกเทอมว่าใครได้ที่เท่าไรมาตั้งแต่ประถม แน่นอนว่าข้อนี้พวกเขาภูมิใจแน่ แต่กูเปล่าเลยเพราะกูสงสัยว่ากูจะทำงานรอด ทำงานดีสมเกรดตัวเองไหม กูอายด้วยซ้ำที่จะบอกว่าจบที่ไหน กลัวที่นั่นเสียชื่อ
กูอยากจะบอกคนที่ด่ากูว่าทนไม่ได้ที่จี้ใจ ใช่สิกูทนไม่ได้ ก้กูคิดซ้ำไปซ้ำมาทุกวันขนาดนี้ รู้ดีขนาดนี้ แต่สิ่งที่ผ่านไปแล้ว ยังต้องให้เมิงมาตอกย้ำอีกหรอ มึงต้องให้กูโดดน้ำไปเลยมั้ยถึงพอใจ กูอ่อนแอ อย่าคิดใช้วิธีนี้กระตุ้นให้ฮึด เพราะหมุดที่ตอกย้ำทุกวันยิ่งจมลึกไปมากกว่า
ตอนเด็กๆ พ่อกูชอบดันหลังกูให้ไปทำอะไรเอง แต่กูไม่มั่นใจว่าผิดขั้นตอนอะไรรึเปล่า กูกลายเป็นคนไม่กล้า ขี้กลัว เป็นคนยอมคน ขนาดไปหาหมอ ยังให้กูเข้าไปในห้องคนเดียว หมอถามว่าแล้วผู้ปกครองล่ะ กูตอบว่าอยู่ข้างนอก... ถามกูตอนนี้ กูคิดว่าคุณควรสอนเด็กก่อนว่า ต้องรับมือสถานการณ์นี้อย่างไร แล้วครั้งต่อไป ค่อยให้กูไปทำเอง ไม่ใช่อยู่ๆ รุนหลังกูไปทำคนเดียว แล้วพอกูผิดพลาด กูรู้สึกว่าเฟลมาก กูฝังใจและคิดว่าไม่กล้าไปคนเดียวอีกแล้ว กลายเป็นคนไม่เข้าหาคน ไม่ค่อยกล้าพูดกับผู้ใหญ่เพราะกลัวพูดอะไรผิดไปแล้วถูกตำหนิ เพราะพูดทีจะไร้วาทศิลป์อย่างมาก และแสดงความคิดในแง่ลบออกมา
ระบายหน่อยช่วงเปลี่ยนผ่านชีวิต ไร้จุดยึดเกาะ ไร้ความหวัง ไร้ความสามารถ เฟลมาก เผื่อวันไหนที่กูจิตดีขึ้นกลับมาอ่าน
พ่อแม่อยู่อีกไม่นานหรอก แต่บอกตามตรงกูอยากให้เขาเปลี่ยนนิสัย มากกว่าให้เขาตายจากไป ไม่ได้อยากให้เขาตาย ถ้าจะตายกูนี่แหละที่อยากตายไปเองดีกว่าอยู่แบบนี้

กูเกลียดพ่อ เกลียดชิบหายเลยไอ้เหี้ย พอเมาแล้วชอบหาเรื่อง ชอบทำร้ายคนในครอบครัว กูออกมาทำงานที่กรุงเทพแม่งก็อยู่บ้านกะแม่ไง พอเมาก็ตามระรานแม่กูทุกวัน พอวันนี้แม่กูหนีออกจากบ้านแม่งเสือกโทรมาหากูบอกให้กูโทรบอกแม่ด้วยว่า เด๋วเจออุบัติเหตุถึงตายแน่ คือโทรมาขู่ฆ่าแม่ให้ลูกฟังเนี่ยนะ กูประสาทจะแดก ไอ้เหี้ยเอ้ย แล้วกูจะทำไงวะ ควยเอ้ยน

>>359 แจ้งตำรวจหรือเล่าให้คนนอกรู้บ้างยัง ต้องหยุดก่อนเรื่องจะบานปลาย

>>357 >>358 มึงแม่งเหมือนกูเลยว่ะ พ่อแม่มึงก็คล้ายกู กูว่านิสัยมึงส่วนนึงเป็นเพราะครอบครัว เช่น ที่กูไม่กล้าจะทำอะไรเพราะกูกลัวผิดพลาด ก็เพราะแม่กูชอบตำหนิ แล้วก็ตอกย้ำว่ากูทำผิดพลาด ไม่เคยให้กำลังใจเหี้ยอะไรทั้งนั้น หรือที่กูไม่กล้าพูดกับคนแปลกหน้าเพราะอยู่บ้านกูไม่เคยได้พูดสิ่งที่อยากพูดกับครอบครัวเลย ไม่เชิงคุยเล่นนะ แบบอะไรที่มันเกี่ยวกับเรื่องซีเรียสๆหน่อยอ่ะ กูพูดทีไรก็โดนด่า กูเลยกลายเป็นคนพูดน้อยเลย กูเคยบอกแม่ไปหลายรอบและว่าเออกูไม่ชอบเรื่องบางเรื่องที่เขาทำ อยากให้เขาปรับตัวเข้าหากูบ้าง เขาก็บอกว่าเขาแก่แล้วจะให้มาปรับตัวอะไรอีกล่ะ ว้อท?

ขอปรึกษาหน่อย พอดีพ่อเพิ่งตาย แล้วอยากไปเรียนตปท. แต่กลัวแม่เหงา ญาติๆก็อยู่คนละบ้าน กูควรเอาไงกับชีวิตดี

>>362 มึงต้องถามแม่มึง ไม่ใช่ถามพวกกู แม่บางคนอาจจะอยากให้ลูกไปเรียนเปิดหูเปิดตา บางคนก็คงเป็นห่วงไม่อยากให้ไปไหนไกล

บ่นห้องนี้ก็แล้วกัน ข้างบ้านเป็นบ้านเช่า อิคนบ้านเช่าผช.มายืนจ้องกุหลายรอบละ แม่กุโอเคให้เลี้ยงหมา จะได้รู้สึกปลอดภัยขึ้น
พ่อกุบอก ก็อย่าออกจากบ้านมาให้มันเห็นสิ และประชดกุบอกจะให้ไปซื้อปืนไหม หรือไม่งั้นก็ออกจากบ้านไปสิ
"กุเกลียดพ่อว่ะ"
โพสห้องสาวๆแล้วไม่แน่ใจว่าควรโพสห้องนี้แทนรึเปล่า

>>364 ซื้อปืนแล้วหัดใช้ก็โอเคอยู่นะ ถ้ามันบุกมาข่มขืน ฆ่ามันตายในบ้านตัวเองไม่ถือว่าผิด

>>365 เลี้ยงหมาง่ายกว่าไหม กุยังไม่อยากฆ่าคนตายยยย

>>364 แนะนำให้เลี้ยงหมาบ้านนะ หมาพันธุ์ไทยอ่ะ มันเห่าดีเลี้ยงง่ายด้วย ไม่ต้องดูแลเยอะ แต่ถ้าอยากเพิ่มความปลอดภัยอีกก็พกสเปรย์พริกไทยติดตัวไว้ดีกว่ามั้ย

>>364 หาของไรติดบ้านไว้เป็นจุดๆก็ได้ที่ไว้ป้องกันตัวได้ สัญญานกันขโมย
ไดโซะมีนะ 60 บาท ดังอยู่

>>364 ส่วนเรื่องพ่อนี่ลองเขียนเป็นโน๊ตบอกไปว่าเรารู้สึกยังไงก็ได้ แล้วก็ทำนิ่งๆไป แต่ต้องเชิงไม่บังคับให้เค้าต้องคิดเหมือนเรา ให้เค้าไปคิดเอง
ให้พื้นที่เค้าได้ทบทวน เพราะดูจากคำพูดพ่อคุณแล้ว ถ้าเข้าไปคุยตรงๆ น่าจะได้ทะเลาะกันแน่ๆ งัดกันมีแต่บานปลาย

ตอนนี้ดูแลตัวเอง เตรียมความพร้อมดีที่สุด วางซ่อนของไว้ที่สามารถหยิบจับใช้สะดวก
ถ้าสามารถถ่ายรูปหน้าผุ้ชายคนนั้นไว้ได้ก็ถ่ายไว้เลย เผื่อเกิดอะไร เราเอาข้อมูลตรงนี้ไว้ใช้ได้ เล่าให้คนรอบข้างและเพื่อนฟังด้วย
ดูแลตัวเองดีๆคุณ

>>364 พกอาวุธติดตัวไว้เผื่อมันมาทำอะไร ตายในบ้านเราก็ถือว่าป้องกันตัว พ่อมึงแย่นะ ขอโทษที่ว่าตรงๆ ไม่มีห่วงลูกเลย คดีข่มขืนหลายอันก็เกิดเพราะความไม่ใส่ใจของพวกbystandersพวกนี้แหละ

>>365-370 ขอบคุณมากๆ กุอยู่บ้านคนเดียว แม่เป็นห่วงมาก พ่อก็กลับดึกๆ ...
พ่อบอกให้คุยกับเพื่อนบ้านให้เขาคอยช่วยดูๆ แทน เพราะไม่อยากมีภาระเรื่องหมา พรุ่งนี้จะลองให้แม่คุยกับพ่อดู
เพื่อนบ้านบอกว่าลูกสาวเขาก็โดนยืนจ้องจนไม่ยอมกลับบ้านหลายเดือนแล้ว ..แต่อีกไม่นานเห็นว่าเขากำลังจะย้ายออกน่ะ
แต่ที่พ่อพูดแบบนั้น กุก็เสียใจนะ ถามคำแรกว่ากุคิดไปเองรึเปล่า เขาไม่ห่วงกุบ้างรึไง เห็นจิตใจกุเป็นอะไรก็ไม่รู้
สรุปแล้วคุยกับเพื่อนบ้าน + จะติดกล้องวงจรปิดเพิ่ม+อาจเลี้ยงหมาถ้าพ่อยอม

>>371 ขอให้ปลอดภัยไม่มีเรื่องอะไรคุณ ยังไงถ้ายังไม่สบายใจเรื่องพ่อ ถ้ามีโอกาสลองคุยดูนะ หรือโน๊ตให้เค้าอ่านก็ได้ จะได้เข้าใจกัน
ไม่งั้นจะเจอแบบนี้บ่อยๆ มันไม่ดีว่ะ มันฝังใจ

เบื่อที่บ้านจัง เซ้าซี้ให้กูรับปริญญาอยู่นั่นแหละ เงินที่เอาไว้หมุนขายของก็ไม่ค่อยจะมี กูไม่เข้าใจว่างานแบบนี้มันสำคัญต่อชีวิตตรงไหน

มึง กูโม่งหญิงนะ มีพี่ชายอายุห่างกัน 6 ปี กูกับพี่ชายเกลียดกันมากตอนเด็กๆ แต่พอโตขึ้นกูก็อยากสนิทกับพี่ว่ะ แต่ไม่รู้จะทำยังไงให้สนิทกัน ทั้งอายุที่ตอนนี้พี่กูเพิ่งจบมหาลัยหาที่ทำงานแต่กูอยู่ ม.ปลาย เหมือนใช้ชีวิตคนละแบบกันเลย อยู่คนละจังหวัดกันอีก คือกูอยากสนิทอ่ะ แ

>>374 กูอยากสนิทอ่ะแต่ไม่รู้จะทำยังไง

374 เริ่มจากหาเรื่องที่เขาชอบไปคุย หรือพยายามๆขอความช่วยเหลือเรื่องเรียน เรื่องไรก็ได้ ถ้าได้คุยกันบ้างเดี๋ยวคงสนิทเอง
หลังจากนั้นก็แชทไปบ้างประปราย ถ้าคนอยากคุยกันเดี๋ยวก็คงคุยเอง แต่ถ้าไม่ก็ทำใจนะ เพราะอายุก็ห่างแถมอยู่คนละที่อีก

>>374 อยากรุ้จัก อยากสนิทเราต้องเป็นคนเข้าหาเลย
แต่อย่าไปคาดหวังมากว่าจะต้องสนิทแบบคู่นั้นคู่นี้นะ ไม่งั้นมันจะไม่เป็นตัวเราเอง

คอยชวนคุย ถามไถ่ อาจหาโอกาสไปกินอะไรอร่อยๆกัน เที่ยวด้วยกัน
สุดท้ายให้เวลามันบอกถึงสถานะความสัมพันธ์นี้เอง

มึง กุรู้สึกว่าน้องกุขี้อิจฉาไงไม่รู้ คือเมื่อก่อนอ่ะแม่กุจะรักมันมาก ส่วนกุโดนด่าตลอด แต่พอกุป่วย กุกับน้องก็สลับกันเลย คือแม่จะดูแลเอาใจใส่กุมากกว่ามัน บางทีมันก็ชอบแขวะกุ แบบชอบพูดหักหน้าอะ เวลาเพื่อนมาบ้านกุก็โดนตลอด บางทีกุกับเพื่อนก็คุยกันอยู่ มันโพล่งขึ้นมาว่าทีกุอยู่กับมันไม่เห็นเป็นงี้เลย คือบางทีกุก็รำคาญอะ บางทีมันก็เอากุไปนินทานะ กุก็ไม่ได้ว่าไร เวลาดีมันก็ดี คือกุไม่ได้เกลียดน้องตัวเองหรอกนะ แต่เป็นพี่น้องกันจะมานินทากันเองทำไม มันก็โตแล้วนะ อยู่ป.6 ทำไมคิดเองไม่ได้ก็ไม่รู้ เซ็งว่ะ ทำไงดี

>>378 เริ่มจากเบาๆก่อนคือลองคุยดู ว่าไอแบบนี้อะมึงไม่ชอบ
ถ้าไม่เวิร์คก็ทำเฉยๆนิ่งๆไป เดี๋ยวมันก็เกรงใจ
อย่าไปดิ้นตาม น้องมันทำเพราะมันต้องการเรียกร้องความสนใจ

โม่ง พ่อกูชอบพูดว่าโง่กับคำพูดทำร้ายจิตใจใส่อะ มีครั้งสองครั้ง(นานละ)ที่พูดคำว่าภาระกับตัวถ่วงใส่กู แค่เพราะกูแต่งตัวช้า ว่ากูว่าที่กูทำเนี่ยมันโง่ เพราะกูซื้อขนมมาใส่ตู้เย็นไว้แล้วไม่ได้กินแต่แค่ครั้งนร้ครั้งเดียว เพราะกูไม่ค่อยกินขนม เขาบอกด้วยว่าแม่กูก็โง่ มีต่อ

ต่อจาก >>380 แล้วเขาแม่งจะเอาอะไรก็ต้องทำเดี๋ยวนั้น จะเอาให้ได้อะ ต่อให้คนอื่นยุ่งแค่ไหนแม่งก็จะให้ทำให้ตัวเอง แบบกูมีการบ้านต้องทำ เขาก็บอกให้กูเก็บกองของอะไรไม่รู้ แล้วกูขอว่าเก็บครึ่งนึงค่อยเก็บต่อพน.ก็ว่ากูแล้วบอกเก็บไม่เสร็จไม่ต้องนอน

ต่อจาก >>381 กูพิมพ์ทีเดียวไม่ได้ งงโคตร แล้วเขาชอบว่าเรื่องเวลาแต่เวลาไปไหนเขาก็ช้าอ่ะกูก็รอ ไม่มีใครว่าเขาเลยนะแต่กูช้าเขาก็ว่ากูรัวๆ กูไม่ชอบเลย กูโดนว่าบ่อยจนเบื่อและทำหูทวนลมไปแล้วแต่ใจจริงกูก็ยังเสียใจ กูควรทำไงวะ บางครั้งกูก็อยากตายๆแม่ง กูร้องไห้เพราะเขาเยอะแล้ว

เพิ่มเติมจากบนๆ เขาบอกว่าที่ทำเนี่ยไม่ได้ว่าแค่สอน แต่เขาใช้น้ำเสียงกับถ้อยคำที่แย่มากอะ เขาหาถ้อยคำที่ดีกว่านี้ไม่ได้เหรอวะ แล้วมาบอกที่สอนแบบนี้เพราะรักกู รักคือการบอกว่ากูโง่เป็นภาระเป็นตัวถ่วงเหรอ

แย่จังน่าสงสาร มึงคงสอบตกบ่อยสินะ
ลองลอกข้อสอบเพื่อนดูบ้างไม่เสียหายนะ

แม่กูดิ ถ้าพ่อมาช้าไม่ให้เล่นคอม กูเล่น god of war 2 มาสามเดือนยังไม่จบเลยเพราะพ่อกูมาช้าเนี่ยแหละ

ขอบ่นหน่อยนะเพื่อนโม่ง
กูโคตรรำคาญพ่อแม่กูเลยว่ะ คือกูมีทรศ.ใช่ปะแล้วพวกคุณบรรดาพ่อแม่ ชอบหยิบของกูไปแล้วก็ลืมไว้บ้านเก่าบ้าง ที่ทำงานบ้าง คือแบบสายชาร์ตกูนะเว้ย! จะหยิบไปก็เอามาคืนหน่อยดิวะ
วันนี้กูทนไม่ไหวละก็เลยไปบอกแม่ แล้วคุณแม่ก็ตอบมาว่า "แค่ยืมนิดหน่อยจะเป็นอะไรไป? ไร้สาระ" เหี้- เอ้ยแม่มกูควรทำไงดีวะ ปล่อยให้ยืมไปจนพังแล้วก็มาบ่นว่ากูทำพังเองงั้นหรอวะ /ขอโทษกูหัวร้อนมา

>>384 กูไม่เคยสอบตก กูเรียนดีอันดับต้นๆของสายชั้น เทอมล่าสุดเกรดกู3.96 กูสอบติดห้องวิทย์ลำดับที่5 ตอนดูเกรดเขาก็ชอบใจ แต่พอบ่นกูก็บอกการเรียนไม่ใช่ทุกอย่าง แต่ถ้าเกรดกูตกเขาก็ไม่พอใจ ย้อนแย้งสัส

>>385 ไร้สาระจริงๆนั่นแหละ มึงก็ซื้อไว้หลาย ๆ อันก็หมดเรื่องแล้ว บ้านกูนี่มีสายชาร์จทุกหัวระแหง มีประจำปลั๊กทุกจุด หมดปัญหา

>>387 กูว่าปัญหามันไม่ได้อยู่ที่สายชาร์จนะ มันอยู่ที่นิสัยทำตัวตามใจฉันของพ่อแม่
ซื้อสายชาร์จมากองเพิ่มนิสัยแบบนี้เดี๋ยวก็มีปัญหาอื่นตามมาอีก

>>386 มึงแหละย้อนแย้ง เค้าพูดถูกแล้วการเรียนไม่ใช่ทุกอย่าง เพราะการเรียนเป็นแค่หน้าที่อย่างนึงของลูก แปลว่ามึงต้องเรียนให้ดี แต่ไม่ใช่ว่าแค่เรียนดี=มึงเป็นเด็กที่เพอร์เฟค ยังมีอย่างอื่นอีกเยอะที่ต้องทำเพื่อที่จะเป็นคนดี เป็นลูกที่ดี ถ้าแค่นี้ยังตีความไม่แตกก็สมควรโดนบ่น

>>388 พอมีชีวิตอยู่ไปพักนึง มึงจะรู้เองแหละว่าการพยายามดัดคนให้ทำเรื่องที่ควรทำทุกอย่างเป็นเรื่องเสียเวลา เสียพลังงาน ถ้ามันไม่ใช่เรื่องเลวร้าย เรื่องเหลือบ่ากว่าแรง เรื่องใหญ่เรื่องโต ก็แก้ปัญหาด้วยวิธีอื่นไปซะ แล้วเอาเวลามาโฟกัสกับเรื่องที่ควรไปใช้พลังงานด้วยจะดีกว่า การซื้อสายชาร์จเพิ่ม ดีกว่าการทะเลาะกัน ดีกว่าการเสียเวลาหงุดหงิด มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย

>>390 กูพูดจากประสบการณ์ตัวเองอ่ะนะ
เคสกูคือถ้ายอมแล้วแก้ปัญหาเป็นเรื่องๆไปก็มีเรื่องอื่นมาแทนที่ใหม่ เหมือนกลายเป็นเรายอมจนเค้าเคยตัว
ถ้ากูไม่ยอมก็โวยวายอ้างบุญคุณไปเรื่อย

สรุปคือกูมีแต่เสียกับเสีย ตอนนี้แยกกันอยู่แล้วกูไม่กลับไปเกี่ยวข้องอะไรด้วยแล้ว ตัดปัญหาให้มันจบๆไปเลย
พี่น้องหรือญาติคนอื่นใครทนได้ก็เชิญ

เหมือนโดนแบนจากญาติๆเลยแฮะ ไม่รู้ดิเป็นเพราะเวลางานเทศการต่างๆกูเอาแต่อยู่บ้านมั้งไม่ได้ไปสังสรรกับใครเลย
เฟสแถมโดนญาติๆ บางคนอันเฟรดในเฟสไปด้วย(จัดว่าเด็ดอยู่) แถมเวลากูไปคุยกับเค้าก็มีท่าทางแปลกๆ
กูไม่ได้อะไรมากหรอนะ แต่ที่ไม่อยากให้แบนกูเลยคือตากับยายหวะ กูแคร์สองคนนี้โครตๆเพราะตอนกูยังกูมักจะไปบ้านเพื่อเล่นกับเค้าบ่อย
แต่ก็นะกูว่ากูคิดไปเองมากกว่าเรื่องญาติๆแบน เพราะแม่งคงไม่มีใครที่ไหนแบนญาติเพราะไม่ไปงานหรอกแต่ถ้าจะแบนจริงขออย่าให้เป็นเหตุผลนั้นเลยไอห่า แม่งปัญญาอ่อนเกินไปที่กูจะรับได้

>>393 ญาติให้ตังค์มึงรึไง ทำไมต้องแคร์

>>393 มึงก็ลองถามลองคุยดูเลย เข้าหาด้วยวิธีซอฟๆ ถ่อมตน ผู้ใหญ่เค้าชอบ
ไม่แน่มึงอาจจะคิดมากไปก็ได้

แต่ถ้าเป็นงั้นจริง มันก็ปัญญาอ่อนเกิน เออ อาจจะเคืองที่มึงไม่ออกมาเจอญาติ แต่ถ้าอันเฟรนด์นี่แม่ง ปัญญาอ่อนมากๆ

มึงไม่อยากให้เป็นแบบนี้ อยู่ที่มึงว่าจะเดินหน้าเพื่อแก้ไขปัญหา
หรือมึงไม่ได้มองว่าเป็นปัญหา แล้วไงใครแคร์ มึงก็อยู่ของมึงไป

>>394 กูก็เคยแคร์พวกแม่ง จนวันนึงพูดแดกกูซะ จนกูคิดได้ว่าบางคนมันก็ไม่ได้ให้เงินกูซักหน่อย. กูเลยบอกว่า ต่อไปกูไม่แคร์ญาติเหี้ยบ้างแล้วนะ

เดี่ยวนี้ชีวิตดี๊ดีย์.....

ขอบ่นเหอะสัส
ทำไมยืมของไปไม่รู้จักดูแล? มีจิตสามัญสำนึกบ้างมั้ย เป็นพี่น้องกัน เออ สนิทกันจริง แต่ยิ่งสนิทก็ต้องยิ่งระวังยิ่งเกรงใจ พอหายก็ไม่มีทีท่ารีบหา กุนี่แหละวิ่งเต้นหาไปทั่ว พอพูดๆ ไปก็ทำหน้ามึนๆ บอกว่าเดี๋ยวหาให้ ไม่ติดเป็นพี่น้องกันกุไม่สนใจ เลิกยุ่งด้วยนานล่ะ จริงๆของที่หายแม่งแทบไม่มีค่าอะไร ไม่ได้หายากด้วย เป็นแค่ของสะสมทางใจ กูหาใหม่หาได้ แต่คือฉุนว่ะ หงุดหงิดชิบหาย เหนื่อยใจสัส เงินแม่งก็ไม่คืนสักที ชีวิตแม่งมีแต่เดี๋ยวๆๆๆ
กุควรทำไงดีวะ เรื่องเงินกุไม่อยากให้เป็นประเด็นใหญ่ พี่น้องกัน ถ้าขัดสนจริงให้ก็ให้ได้ แต่นี่แม่งยังมีเงินไปซื้อของไร้สาระ แต่พอขอเงินคืนบอกเดี๋ยว

เดี๋ยวพ่องงงงงงงงง

รำคานแม่พี่ว่ะจะทำอะไรทีไม่ได้คุมกูชิบหาย อยากทำอะไรไม่ได้เลยกูเลยพูดใส่ไปถ้าตายก็เผา

เซ็งพ่อแม่และญาติๆว่ะ คือกูกำลังจะเตรียมสอบเข้ามหาลัยไง แล้วกูก็มีลูกพี่ลูกน้องคนนึงที่อายุพอๆกับกูแล้วกูก็โดนเทียบกับน้องคนนั้นตลอด ทำไมไม่ตั้งใจเรียนเหมือนน้อง ทำไมไม่ทำคะแนนดีๆเหมือนน้อง เลือกคณะยังโดนบ่นเลยว่าเลือกอะไรไม่ได้ดูสายที่ตัวเองเรียนเลย ทำไมไม่เลือกแบบน้อง คือกูถนัดกูชอบคณะนั้นสาขานั้นมั๊ยล่ะ กูไม่ได้อยากอยู่สายนี้แต่พวกญาติๆพากันชักนำกูไปในสายที่เขาต้องการเอง แล้วกูเอากูไปเทียบกับน้อง คนเราแม่งก็มีความถนัดความสามารถต่างกันไหมล่ะ แม่ง

เซ็งครอบครัว พ่อแม่ทั้งๆที่ไม่ได้เคยทำงานสายนี้มาก่อนดันอยากทำขึ้นมา พอทำปุปก็ไปขอยืมคนนู้นคนนี้ แล้วเผอิญไอ้ก่อสร้างแม่งเหี้ยยืมตังค์ไปเรื่อยๆงานก็ไม่เสร็จสักทีจนเสียเงินไปเป็นล้าน แล้วพอทำเสร็จป้าแม่งก็มาขอตังค์คืนแล้วมาอ้างเรื่องทดแทนบุญคุณบลาๆ แล้วมาว่าแม่กูว่าไม่ดูแลย่าเลย(ตรงนี้กูหงุดหงิดแทนแม่เลย) แล้วก็มาทะเลาะกันในที่สาธารณะต่อหน้าพนักงาน กู กับน้อง กูกลัวอนาคตกูหวะถ้าธุรกิจนี้เจ๊งชีวิตกูดิ่งลงเหวเลย

บอกพี่ยังไงวะ ว่าไม่ให้ยืมรถกู อีห่า กูสุดทน เติมน้ำมันเต็มถัง แม่งก็เอาไปใช้จนน้ำมันหมด ไม่เติมคืน พอน้ำมันกูมันจะหมด พอเหลือแค่ขี่ไปปั้ม มันก็เอาไปใช้ ใช้จนถึงตี3ตี4 กลับมาน้ำมันแม่งเท่าเดิมคือเหลือแค่ขี่ไปปั้ม คือไม่อยากให้กูใช้น้ำมันที่แม่งเติมว่างั้น? ปลิงสัส งานการก็ไม่ทำ สกปรก มาแย่งห้องน้องกูอยู่ จะเข้าไปเอาของแม่งก็ยาก ต้องขนมาห้องกู(ซึ่งมีทั้งของกู ของยาย ของน้า) มันเคยขโมยตังค์(เกือบ 1000)กับขนม(แพงเหี้ย)กูด้วย คนอื่นฝากซื้อ พอไม่มีของให้เขา เขาก็ไม่ให้ตังค์ เหมือนกูซื้อให้แม่งแดกอะ แดกเหมือนซื้อมาเอง ไม่เหลือไว้สักชิ้น แล้วก็ตอแหลว่าไม่ได้ทำ ไม่ได้เอาไป พ่องสิ ตอนนั้นทั้งบ้านมีมึงอยู่คนเดียวเนี่ย เวลากูเคาะห้องแม่งทำเนียนหลับไม่ได้ยิน พอกูเรียกน้ามาเปิดแม่งคร้าบเลย เดี๋ยวต่อไปกูจะเคาะแม่งทั้งวันเลยสัส ทุกวันนั้กูหล่ะไม่อยากจะมองหน้า แค่เรียกแม่งว่าพี่กูก็แทบจะกระอักแล้ว รีบไสหัวออกไปทีเถอะ

กูไม่รู้ที่กูทำไปถูกไหมแต่กูรู้สึกว่ากูปิดกั้นตัวเองจากพ่อจนเหมือนเป็นคนรู้จักกันแล้ว
มันมีเรื่องหลายอย่างอ่ะที่ทำให้กำแพงในใจกูสูงขึ้นมา ตั้งแต่พ่อชอบเอาเรื่องกูไปคุยกับญาติคือพ่ออาจจะสนิทไงแต่กูไม่ สำหรับกูถึงจะเป็นญาติแต่ถ้าไม่คุ้นเคยกันก็เหมือนคนแปลกหน้า กูแชร์เรื่องต่างๆกับพ่อไม่ว่าจะเรื่องความฝันหรือเป้าหมายอะไร กูเล่าให้ฟังเพราะไว้ใจแล้วพ่อก็เอาไปบอกญาติคือแกอาจจะโม้ลูกสาวให้ญาติฟังแต่สำหรับกูมันเหมือนทำลายความเชื่อใจ กูเริ่มคุยเรื่องต่างๆให้พ่อฟังน้อยลง เรื่องสอบเรียนต่ออีกพ่ออยากให้กูเป็นหมอเพราะญาติกับเพื่อนที่ทำงานชอบพูดว่ากูไม่มีทางสอบติดหรอก
กูเคยเปิดใจคุยกับพ่อไปแล้วว่ากูไม่ชอบให้พ่อทำแบบนี้ พ่อก็เหมือนจะเข้าใจแต่พอเจอญาติก็ยังมาคาดหวังอีกเหมือนเดิม กูเลยสะเทือนใจว่าพ่อแคร์คำพูดคนอื่นมากกว่าความรู้สึกลูกสาวอีกเหรอ

ตอนเด็กๆกูสนิทกับพ่อมากจนกูไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างกูกับพ่อมาถึงจุดนี้ได้ไง จุดที่กูไม่อยากคุยกับพ่อเพราะกูกลัวเจ็บ กูไม่รู้ว่าที่กูหนีจากความเจ็บด้วยวิธีนี้มันถูกมั้ย แต่กูยังรักพ่ออยู่ กูไม่อยากให้พ่อรู้สึกว่ากูไม่ได้รักเค้า อีกอย่างกูสนิทกับน้องด้วย(คนละแม่ พ่อกูแต่งงานใหม่ กูเลี้ยงน้องมาตั้งแต่เกิด) กูยังอยากสนิทกับน้องไปเรื่อยๆ แต่พอกูไม่สามารถไปหาพ่อได้กูก็รู้สึกเหมือนน้องกับกูห่างกันไปเรื่อยๆ กูอึดอัดตลอดเวลาที่กูไปบ้านพ่อ ยิ่งตอนที่กูต้องอยู่บ้านกับแม่เลี้ยงยิ่งอึดอัด แต่ถ้ามีแค่พ่อกับน้องมันก็พอโอเค
น้องชอบพูดว่าถ้าปิดเทอมก็มาหาหน่อยนะกูฟังกูยิ่งสะเทือนใจไปอยู่นั้นแค่3วันกูยังรู้สึกว่านานเกินไปเลย

ถ้ากูพิมพ์ไม่รู้เรื่องก็ขอโทษนะ กูพิมพ์ไปร้องไห้ไป

เราจำเป็นต้องดูแลเลี้ยงพ่อแม่ตอนแก่มั้ย? แม่กูมาพูดกรอกหูกูทุกวันว่าไม่อยากให้ไปไกลบ้าน อยากให้มาทำงานที่บ้าน ตอนแม่แก่ไปก็มาดูแลแม่ ถ้าแม่ป่วยเหมือนตา(ตาเป็นอัมพาต) ก็ต้องมาดูแลแม่นะ ทั้งๆที่แม่กูมีลูกสองคนนะ กูเป็นคนขยันทั้งเรียน ทั้งพยายามทำงาน แต่พี่กูคือขี้เกียจ ติดแฟน แต่เค้าเอาแต่บอกว่าจะพึ่งกู อยากให้กูเลี้ยงดู แต่กูคิดว่ากูมีอนาคตอีกไกลอ่ะ ทั้งหาเงิน ทั้งเรียน ทั้งหาประสบการณ์ ไม่อยากต้องเอาชีวิตมาจมปรักกับใครว่ะ สิ่งที่กูคิดว่าจะตอบแทนครอบครัวคือ หาเงินให้ได้เยอะๆ ให้เค้าใช้ทำอะไรก็ได้ เอาไว้ดูแลรักษาตัวเอง ส่วนกูก็ไปเยี่ยมเยียนบ้าง ดูอกตัญญูมั้ย แต่กูไม่อยากมาดูแลคนป่วยอะไรแบบนี้ว่ะ ก็ต้องดูแลตัวเองป่าววะ จะมาหวังพึ่งคนอื่นได้ไง

>>403 เฮ้ย ที่มึงคิดไม่ผิดหรอก จริงๆพ่อแม่หรือครอบครัวไม่ควรมาตั้งความหวังอะไรแบบนี้ว่ะ แทนที่ว่าลูกจะได้ทำอะไรได้อย่างเต็มที่ แต่พอเป็นงี้ มันจะทำไรทีต้องพะวงหน้าพะวงหลัง ทำให้เสียโอกาสไปมาก

มึงทำตามที่มึงคิดแหละ ไม่ผิดหรอก ทำตามที่มึงวางแผนไว้เลย

>>403 โหถ้ากูมีลูกคิดเเบบมึงนี่กูคงเศร้าว่ะ มึงก็เลือกทำสิ่งที่มึงจะไม่เสียใจภายหลังเเล้วกัน ลองคิดว่าวันนึงที่เเม่มึงตายห่าไป
มึงจะมีอะไรค้างใจมั้ย ถ้าคิดว่าตัดสินใจไม่ผิดก็ทำอย่างที่มึงตั้งใจเถอะ

หรือถ้ามึงหาเงินได้ดีก็ส่งเเม่มึงไปอยู่บ้านพักคนชราเลยดีกว่า คนเเก่ไม่ได้ดูเเลตัวเองได้ดีอย่างที่มึงคิดทุกคน

>>403 กูเห็นด้วยกับที่ >>404 พูด

>>405 ไม่สิ มึงคิดว่ามีลูกเพื่ออะไร เพื่อคอยดูแลตัวเองยามแก่เหรอ ถ้างั้นเอาเงินค่าเลี้ยงลูกไปจ่ายบ้านพักคนชราดีกว่า หรือเพื่อให้มีใครซักคนให้ความสำคัญกับเราตลอดไป งั้นก็เลี้ยงหมาเถอะ
คนทุกคนมีชีวิตของตัวเอง การที่เราเลี้ยงดูเค้าขึ้นมาไม่ได้แปลว่าเรามีสิทธิ์กำหนดวิธีการใช้ชีวิตของเค้า ไม่คิดว่าตัวเองเห็นแก่ตัวเหรอวะ

>>407 เออ กูคิดเหมือนมึง ลูกไม่ใช่หมาแมว ที่มีไว้เพื่อเฝ้าบ้าน เพื่อนั่นเพื่อนี่
ถ้ามีควรให้เค้าได้มีชีวิตของตัวเอง ไอ 403 มันก็ไม่ใช่จะไม่ดูแล
กูว่ามันจะไม่อยากดูแลเพราะบรรยากาศบ้านมันด้วยแหละ พี่ก็ฝากอะไรไม่ได้ แม่ก็คงเห็นว่าพี่ไม่ได้เรื่อง เลยขอหวังพึ่ง 403 แต่แกคงวิตกมากไป จนกลายเป็นไปกดดันไอ 403 ว่ะ
แล้วดูจากที่มันเล่าคือมันคงอายุ ไม่มาก มีโอกาส สมควรใช้ชีวิตให้เต็มที หาประสบการณ์ มันมั่นใจเชื่อมั่นชีวิตตัวเองขนาดนั้นแสดงว่ามันมีดี กูเชื่อว่าครอบครัวมันจะไม่ลำบากแน่นอน

โม่ง มึงอย่าลืมกระทู้นี้นะ วันนึงเมื่อมึงอายุเท่าแม่มึงตอนนี้ มึงย้อนกลับมานึกถึงกระทู้นี้นะ แล้วมึงจะรู้ว่าสิ่งที่แม่มึงกำลังเผชิญอยู่คืออะไร และมึงในตอนนี้เป็นคนยังไง กูไม่พูดอะไรกับมึงมากกว่านี้หรอก กูรู้ว่าพูดไปมึงก็ไม่ฟัง

>>409 กูว่ามึงอ่านให้มันดีๆก่อนค่อยมาตัดพ้อว่าคนอื่นเค้าจะไม่ฟังมึงนะ มึงก็แค่อยากให้คนอื่นฟังและยอมรับมึง
มึงอ่านดีๆว่าไอ 403 มันก็ไม่ได้จะทิ้งแม่มัน ถ้าเป็นอย่างที่มันเล่าจริงๆ คนที่น่าจะต้องไปคิดคือพี่มัน ไม่ใช่ไอ 403

กู>>405 กูบอกเหรอว่ากูคิดจะมีลูก เพราะกูไม่เคยคิดคาดหวังให้ใครมาดูเเลกูนั่นเเหละ ไม่อยากเป็นภาระให้ลูกหลานตอนกูเเก่
เเล้วกูก็ไม่ได้เขียนบังคับ>>403 ทำหน้าที่ดูเเลเเม่มันนี่ คิดจะทำงานให้เงินส่งให้เเม่ เป็นเสาหลักบ้านก็ดีเเล้ว
ในเมื่อมีพี่เฮงซวยไม่ช่วยอะไรก็เเนะให้ไปอยู่บ้านพักคนชราจะได้มีพยาบาลคอยดูเเลเเม่แทนมันไม่ดีเรอะ อยากไปเยี่ยมตอนไหนก็ไป
ก็ดูตอบโจทย์มากกว่ารอใหพี่มันยอมเป็นคนมาดูเเลเเม่อีก

กูไม่ได้ตัดพ้อนะ กูพูดตามธรรมดาว่าพูดไปก็เหมือนตักน้ำรดหัวตอ น้ำเชี่ยวกูไม่เอาเรือขวาง กูแค่บอกให้จำไว้ ถึงอายุเท่าแม่เมื่อไหร่ มึงก็รู้เองแหละว่าแม่ต้องการอะไร ในจำนวนพวกมึงนี่ไม่มีใครมองจากมุมของแม่มึงเลย

>>412 ไม่ได้วางแผนจะมีลูกอะ ไม่ได้อยากมีลูกเพราะอยากมี เหมือนอยากเลี้ยงหมาเลี้ยงแมว
มาคอยเฝ้าบ้าน มาดูแลตัวเองตอนแก่ มันดูเห็นแก่ตัว
ตอนนี้ก็ดูแลสุขภาพ และเตรียมชีวิตให้มั่นคงที่สุดอยู่ ตอนนี้ก็ดูแลพ่ออยู่ที่บ้านด้วย

>>412 งั้นกูบอกให้ก็ได้ แม่ของ 403 มี 2 ประเด็น คือเหงา กับอยากได้คนซัพพอร์ตการใช้ชีวิต
เรื่องเหงาอะโอเค แต่มันต้องเวทกันระวังอนาคตของลูกกับความสุขของตัวเอง แล้วหาจุดที่พอดีของทั้ง 2 คน กูเห็นมาเยอะแล้วที่คนที่เสียโอกาสดีๆในชีวิตเพราะติดว่าต้องทำงานใกล้บ้าน หรือในไทย ตามคำขอร้องของพ่อแม่
ส่วนเรื่องต้องการคนซัพพอร์ตการใช้ชีวิต อันนี้พูดได้เต็มปากว่าแนวคิดแบบนี้คือแนวคิดคนรุ่นเก่า ซึ่งว่ากันตรงๆก็เห็นแก่ตัวน่ะแหล่ะ

>>413 กูพูดเรื่องมึงจะมีลูกเหรอ อ่านซิ

>>412 กูเห็นด้วยกับมึง แต่ก็เห็นด้วยกับอีกฝั่งด้วยที่ว่า >>403 มันควรจะเป็นเสาหลักของบ้านซักคนนึง ไม่งั้นแย่แน่ๆ ไว้ซักวันมันคงมีลูกหลานพาไปเยี่ยมแม่ให้หายเหงาได้น่ะแหละ

กู >>403 กูก็อยากใช้ชีวิตของกูว่ะในเมื่อกูเกิดมาแล้ว แต่กูไม่ได้เป็นลูกเหี้ยนะ กูรักครอบครัวที่สุดในชีวิตกูแล้ว กูไม่ได้บอกพอมีฐานะก็ถีบหัวส่งว่ะ กูก็ให้เงินเค้าไว้ใช้ จ้างคนมาดูแล ดีกว่ามาดูแลเองแล้วต้องเสียโอกาสอะไรอย่างอื่นไปเปล่าวะ แต่กูไม่ชอบที่ต้องถูกแม่มากดดันให้ต้องเลี้ยงดู เพราะตอบแทนจากการที่เค้าเลี้ยงดูกูตอนเด็ก(ซึ่งเค้ามีกูเพราะหวังว่าแก่ไปจะให้กูเลี้ยงดู ...กูไม่ใช่เครื่องมือนะ)

เค แต่ถ้ามองอีกมุมนึงแม่นายคงเหงาอ่ะ แม่นายกับครอบครัวไม่น่าขัดสนเงินทองใช่มะ เรื่องเงินอาจไม่ใช่ปห แต่ปหคือไม่มี"เพื่อน"มาอยุ่ใกล้ๆตอนปั้นปลายของชีวิตมากกว่า อาจเผนความรุ้สึกของคนแก่คนเจนนั้นก็ไม่รุ้ เราว่าตัวนายลองคุยกับแม่นายมั้ย ว่าอยากทำนุ่นนี่ แล้วนายก้มาหาแม่ แบบไม่ใช่แค่เทศกานอ่ะ ห่างเหินไป เพราะว่ากันตามตรงบางอย่างถ้ารอแม่นายเสียไปจะทำไม่ทันแก่พอดีอีก (ขอโทษด้วยที่พูดไม่ดี และขอโทษที่อ่านไม่รุ้เรื่อง เรามีปห เรื่องการสื่อสาร)

แต่ถ้าเรามาดุทางตะวันตก พ่อแม่ตอนแก่ก้อยุ่กันชิลๆนะ ลุกก็ทำงานๆไป พอเทศการก้มาเยี่ยม อันนี้คงเปนเรื่องความคิดปลุกฝังว่ะ

ใครมีตาเหมือนกุบ้าง จะฝากงานให้กุทั้งๆ ที่กุไม่ได้มีความชอบ กับงานเลย ตำแหน่ง Shipping ตรวจรับของที่ท่าเรือเนี่ย กุเป็นคนคุยไม่เก่ง ทักษะการเข้าสังคมไม่ดี งานที่กุทำอยู่ทุกวันนี้คือช่วยพี่ทำขนม เลยไม่ต้องพบปะผู้คนมากเท่าไหร่ แต่เหมือนเขาเห็นว่างานที่กุทำอยู่ไม่ได้มีก้าวหน้าในชีวิตเลย คิดแต่เรื่องทีฝากงานที่บริษัทให้ เจอกันทีไรก็ไซโคกุเรื่องนี้ตลอด บางครั้งงานบริษัทก็ไม่ได้ตอบโจทย์คนประเภทนี้ทุกคนป่าววะ เขาบอกว่าอยากให้กุมีชีวิตที่มั่นคงกว่าที่จะใช้ชีวิตใน Shithole แบบนี้ กุเลยสงสัยว่าความมั่นคงของชีวิตเนี่ยมันวัดกันที่อะไรวะ ต้องแต่งตัวดีๆ มีรถเก๋งสวยๆขับ มีบ้านหรู อะไรแบบนี้หรอ ถ้าไม่มีแบบนี้กุจะต้อง เป็น Loser ใช่ไหม กุรู้ตัวกุดีว่ากุไม่เก่งไรสักอย่าง เลยกะจะอยู่ช่วยกิจการไปก่อนจนกว่าจะหาลู่ทางของทำของตัวเองได้ กุไม่รู้หรอกว่าอนาคตจะเปนไง ก็ต้องทำไปก่อน แต่เพลียกับความคิดตาตัวเองจิงๆ

กูขอถามหน่อยถ้าพ่อแม่มึงไม่เคยเลี้ยงดูมึงเลย ไม่เคยให้อะไรมึงเลยในชีวิต นอกจากแค่ให้มึงเกิดมา แล้วส่งมึงให้ปู่ ย่า ตา ยายเลี้ยง มึงว่ากูสมควรจะต้องเลี้ยงดูพ่อ แม่กูตอนแก่ไหม

>>420 ส่วนตัวกูว่าไม่ควร ไม่งั้นแว้นสก๊อยก็สบายดิ ไข่ทิ้งไว้เยอะๆไม่ต้องเลี้ยง พอแก่มีคนมาเลี้ยงมันอีก ตอบแทนเฉพาะคนที่เลี้ยงดูและหาเงินมาจุนเจือมึงตอนเด็กก็พอ

เบื่อแม่ตัวเองชิบหาย คือถ้าไม่ได้คิดจะสนใจกู ก็หุบปากแล้วเลิกไถเงินจากกูสักที ให้ก็ให้ตลอด ปีใหม่ ตรุษจีน กูก็ให้เพิ่มเป็นหมื่น มาขอ ๆๆ ทั้งที่ตัวเองก็ขายของอยู่ ยืมฉุกเฉินไป สองสามหมื่นกูก็ให้ไปแล้ว ไม่เคยได้คืน และไม่คิดจะเอาคืนด้วย (กุก็มีฟีลแบบ เออกุก็ลูกว่ะ) แต่วันนี้สุดจะทนละว่ะ วันก่อน บอกป่วย แขนยกไม่ขึ้น กุก็กังวลชิบหาย หาเงินให้เค้า พอให้เค้าไปบอก ไป รพ นะ เป็นหนักแล้วเดี๋ยวมันจะจ่ายเยอะกว่าตอนนี้หลายเท่า ไปดูแต่เนิ่นๆ กุไม่เป็นไร กุมีแดก แต่หลังจากได้เงิน ก็เงียบบบบบบบบบบบบบบบบบบ หายยยย หายแบบ ไลน์ไม่ทัก โทรศัพท์ไม่โทร กุก็เออคงยุ่ง ไม่มีเงิน? ไม่มีเน็ต (แต่เล่นเฟสทุกวัน) แล้วพอโทรไปหาเอง ก็ทำเสียงอิดๆออดๆ ไม่อยากคุย ไม่ถามกุสักคำว่ากุเป็นไงบ้าง สบายดีป่าว พอถามว่าไปหาหมอยังก็บอก เอาเงินไปหมุนอย่างอื่น โอเคกุไม่โกรธ แต่ไม่คิดจะถามไรกุสักคำเลยหรอ สุดท้ายรีบตัดสายบอกมีสายเข้า แล้วมาวันนี้ แม่งมาขอกุอีกกะปิดกะปอย 500 มั่ง 1000 มั่ง โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย กุเกลียดแม่งว่ะ กุขอทีเถอะ บาปก็บาปเชี่ยไรแม่งก็ช่างว่ะ กุทำหน้าที่ลูกละ แต่โดนบั่นทอน เออดี สัส

เห้ย นี่สงสัย พวกที่มาโพสนี่ส่วนใหญ่อายุเท่าไหร่อ่ะ อันนี้ไม่ได้เหน็บ สงสัยจริงๆ

กูว่าเป็นลูกควรแทนคุณพ่อแม่นะ แทนคุณเท่าไหนคือเค้าเลี้ยงมึงจ่ายเท่าไหนอย่างน้อยมึงควรตอบแทนเค้าเท่านั้น จะมากกว่านั้นก็ได้แต่ไม่ควรน้อยกว่า

>>423 กุวัยทำงานแล้วแต่ไม่ได้ทำมานานมาก
>>424 ถ้าเค้าเลี้ยงดุกุมาดีๆ และไม่ไถกุตั้งแต่มัธยม กุจะไม่บ่น

ไม่ต้องไปว่าไอ 422 มันบาป อกตัญญูหรอก มันก็ทำที่มันต้องทำแล้ว พ่อแม่ เค้าก็คนว่ะ ก็มีนิสัยเสียเหมือนกันแหละ ถ้าเป็นอย่างที่มันพูดจริงๆน่ะนะ

เบื่อก่ะอีพวกคลั่งขงจื๊อจริงไอสัส มัวแต่บอกว่าต้องตอบแทนนู่นนั่นนี่แต่เสือกไม่ดูเลยว่าแม่งเป็นพ่อแม่ที่ดีให้ได้มั้ย ควยถอก

ควยเหอะ พวกสัตว์นรก พ่อแม่มึงดีไม่ดีเลี้ยงมึงมาป่าววะ แล้วมึงควรตอบแทนบุญคุณปะ กูเห็นเว็ปนี้มีแต่พวกสัตว์นรก พ่อแม่กูไม่เลี้ยงแต่ผัวต้องเลี้ยงกูดอกทองไปวันๆกูละเบื่อ

>>428 ถ้าการตอบแทนบุญคุณคือการรั้งให้ลูกมาคอยดูแลแต่พ่อแม่ก็เห็นแก่ตัวว่ะ ตอนอยากมีก็อยากมีกันเอง ไม่ได้เรียกร้องขอมาเกิด
กูคนหนึ่งละวะที่โตมาด้วยความรู้สึกว่าจะให้กูเกิดมาทำไม

>>428 พ่อแม่ที่เลี้ยงมาแบบเหี้ยๆนี่ควรสำนึกในบุญคุณเหรอวะถามหน่อยเหอะ เออแล้วลูกที่เกิดมานี่เลือกเกิดไม่ได้แบบไอ >>429 บอกมาหว่ะ ถ้าการเลี้ยงลูกเพื่อตอนแก่เอามาเฝ้าบ้านตามความสะดวกใจของตัวเองหรือเพื่อผลประโยชน์ตัวเองนี่แม่งก็สัตว์นรกไม่ต่างกัน ถ้าจะทำแบบนั้นเลี้ยงหมาเลี้ยงหุ่นยนต์ไปเถอะ มีลูกมันก็มีหัวจิตหัวใจ เรียนรู้เป็น สงสัยเป็น เหมือนพ่อแม่ ทุกวันนี้สังคมมีแต่ความเสื่อมโทรมเพราะสักแต่หลับหูหลับตาอุ้มชูกตัญญูคนเหี้ยๆที่เลี้ยงดูพร้อมปลูกฝังแต่ความคิดเห่ยๆห่วยๆแบบมึงนี่แหละ ข้อเสียของระบบขงจื๊อกูเข้าใจก็วันนี้เลย มันสอนให้รู้จักคุณคน แต่เสือกไม่สอนเรื่องของการเลือกตอบแทนบุญคุณคนนี่ไง

เด็กๆเกาะพ่อแม่ โตขึ้นมาเกาะผัว ปรสิตแท้ๆ ไม่ต้องแทนบุญคุณไครเพราะไห้มันเกาะเองไม่ได้ขอ

ชักงงๆว่า มีอคติอะไรกับอีเมียเกาะผัวนี่วะ กูงง เห็นมึงมาบ่นๆตั้งแต่โพสต์แรกๆยันมาตอนนี้ละ แถมเสือกเอาเรื่องพ่อแม่มาเชื่อมโยงกันอีก ความคิดมึงตอนนี้จะสื่ออะไร?

อยากรู้ว่ะ ว่าพ่อแม่ฝรั่งนี่เขาเลี้ยงลูกมาเพื่อให้ตอบแทนบุญคุณเหมือนสังคมเราหรือเปล่า? อันนี้ไม่ได้กวนนะแต่อยากรู้เฉยๆ ว่าเขาเลี้ยงดูแล้วปลูกฝังลูกตัวเองยังไง...

>>433 เค้าให้ลูกออกไปทำงานตั้งแต่วัยรุ่นแล้ว ออกไปอยู่หอ ออกไปใช้ชีวิตเอง

>>428 ด่าคนอื่นเค้าสัตว์นรกดูมึงพ่นมาแต่ละคำสัส อ่านที่มันเล่ามาไม่แตก ไม่รู้ครอบครัวมึงเลี้ยงดูมายังไง ถึงวุฒิภาวะต่ำขนาดนี้
พ่อแม่ก็คนว่ะ ซึ่งคนเรามันก็มีนิสัยต่างกันไป มีทั้งดีไม่ดี พ่อแม่นิสัยเสียก็มีเยอะแยะ
เลี้ยงลูก ไม่ใช่ว่ามึงโตมามึงต้องเอาเงินมาชดใช้กูนะ อย่างนี้มันจะมีลูกไปทำไมวะ? มีลูกแล้วลูกไมไ่ด้มีชีวิตเป็นของตัวเอง
แม่งเหมือนลงทุนจ้างคนไว้ดูแลตอนแก่ชัดๆ

แต่มึงเทียบบริบทไทยกับฝรั่งไม่ได้นะเรื่องพ่อแม่ ทางนู้นบางคนสิบแปดก็ออกมาอยู่เอง(คนที่กูรู้จักเคยเล่าว่าพ่อบอกว่าถ้าจะอยู่บ้านต่อก็ต้องจ่ายค่าเช่าไรงี้) ทำงานเลี้ยงตัวเอง จ่ายค่ามหาลัย(ซึ่งแพงมากๆ)เอง ค่าภาษีสังคมตอนเด็กๆไม่สูง ไม่มีค่าเรียนพิเศษไรเหมือนไทยนะ

พวกเนรคุณพ่อแม่จริงๆนะพวกมึงอ่ะ ขยะสิ้นดี ในอนาคตคงหาเมียแดกเกาะผัวแดกกันหมดแล้วปล่อยพ่อแม่มึงนอนเหี่ยวตายอยู่บ้านแน่เลย ขยะสังคมสัส ชิงสัตว์นรกส่งมาเกิดเหลือล้นหว่ะกระทู้แบบนี้ไม่ควรมีให้รกโลกออนไลน์หรอก

>>437 แม่ บอกแล้วอย่าแอบมาเล่นคอม ไปกลับบ้านเราไป

>>438 กลับบ้านไรมึง กูเล่นอยู่ในบ้านนี่แหละอีเด็กเวร

>>437 ทำการบ้านส่งพรุ่งนี้ยัง เดี๋ยวโดนครูสมหมายตีนะ

พ่อแม่เลี้ยงดูพวกปรสิตจนโต = พ่อแม่เหี้ย พวกปรสิตทิ้งพ่อแม่อดอยากไปไช้ชีวิตสำราญ = ดีประเสริฐ ตรรกะแอทิสติก

บางคนแม่งก็ไม่เคยเจออย่างที่คนอื่นเค้าเจอก็ยังคิดว่าถ้าขึ้นชื่อพ่อแม่ต้องดีเลิศนะแหละ ห้ามแตะห้ามวิจารณ์ ชอบโดนกดหัว คิดเองไม่เป็น
ทั้งที่พ่อแม่ก็เหมือนมนุษย์คนนึง ที่มีทั้งด้านดีและไม่ดี บางคนก็มีความเป็นพ่อแม่และบางคนก็ไม่มี
ในสังคมมันยังมีครอบครัวหลากหลายรูปแบบอีกมากนะหนู จริงๆดูข่าวก็มีเยอะแยะพวกเลี้ยงลูกมาเหี้ยๆ ไม่ใส่ใจ หรือตอนลูกอยู่ก็ตีไล่อย่างกับหมูกับหมา
พอลูกออกไปได้ดิบได้ดี ก็มาทวงบุญคุณ แบบนี้ยังไงดี เป็นมึงอยากกลับไปไหม?

คนบางคนอาจโชคดีที่พ่อแม่เลี้ยงดูมาดีแต่มึงคงไม่เคยอ่านข่าว แม่ปล่อยให้พ่อเลี้ยงข่มขืนลูกตัวเอง หรือพ่อแม่ที่ทำร้ายร่างกายลูก ถ้ามึงโตมาโดยมีพ่อแม่แบบนี้ มึงควรตอบแทนพระคุณสินะ

>>428 กูเพิ่งมาเช็คแล้วขำชิบหาย ครอบครัวมึงคงอบอุ่ลและดีมาก ถึงมานั่งคิดว่า ครอบครัวของทุกคนต้องเป็นแบบที่มึงคิดว่างั้น?? กุไม่ได้ถึงขั้นอยากจะด่าแบบ "ให้กุเกิดมาทำไม" มันไร้สาระ มีชีวิตได้ใช้ชีวิตก็ใช้ไป เถียงไม่ได้หรอกว่าพอเค้าให้กุเกิดมาเค้าก็ดูแลกุจนทำงานได้ (แค่พ่อกุนะ) แต่สาระคือ แม่ที่ไหน (กุไม่พุดถึงพ่อนะ แค่แม่คนเดียว) เค้าไม่เคยติดต่อลูกที่ออกไปทำงานหาเงิน (หรือติดต่อไปก็ทำอิดออด อ้างโน้นอ้างนี่แล้วรีบๆวางสาย) ทักมาเฉพาะจะเอาเงินๆ ตอนเด็กๆ ก็ล่ามโซ่กุ ขังกุในห้องน้ำ ปิดบ้านไม่ให้กุเข้าตอน 4 ทุ่ม ด่ากุเป็นตัวภาระ ตอนมหาลัยก็สั่งให้กุโกหกพ่อว่าขอค่าทำการบ้าน (กุต้องทำโปรเจ็คที่ไม่ใช่แค่นั่งปริ้น A4 เย็บเป็นเล่ม) เอาเงินมาให้นาง มัธยมก็ยืมเงิน (ทั้งที่ไม่เคยขอค่าขนมเพิ่ม และคนหาเงินให้บ้านคือพ่อกับอากุ ไม่ใช่แม่) เยอะแยะ บลาๆๆ กุไม่อยากเล่าเยอะ มันยืดเยื้อ และเป็นปัญหาบ้านกุ แต่เห็นเด็กน้อยโลกลาเลนเวนเดอร์เน่าๆ แบบมึงมา กูก็เซ็งว่ะ ถ้ามึงรับกับสัตว์นรกที่ทุกวันนี้ยังหาเงินเลี้ยงแม่แบบนี้อย่างกุไม่ได้ มึงปิดโม่งแล้วไปร่านที่อื่นไอสัส

เห็นก็รู้แล้วว่าโทรล มึงไม่ต้องหัวร้อนไปอธิบายจริงๆจังๆก็ได้

>>445 ถือว่ากุมาระบายด้วยละกันมึง กุยังเซ็งไม่หาย

>>444 พ่อแม่มึงมึงจะทำอะไรก็เรื่องของมึง จะเลี้ยงไม่เลี้ยงเรื่องของมึง ตอนมึงเป็นเด็กพ่อแม่จะทำอะไรกับมึงก็ได้แต่กฎหมายคุ้มครองเด็กมี ตอนมึงโตพ่อแม่มึงแก่มึงก็ทำอะไรกับพ่อแม่มึงก็ได้แต่กฎหมายคุ้มครองคนแก่มี แต่ศาลจะเข้าข้างเด็กกับคนแก่ ทีใครทีมันต่างกกรมต่างวาระ อยากทำอะไรอยู่ที่ใจมึงรับได้แค่ไหน สังคมรอบตัวมึงรับได้แค่ไหน กฎหมายรับได้แค่ไหน ไม่เกี่ยวกับความเห็นคนแปลกหน้า

คำถามว่าเหี้ยที่โกรธแม่รึป่าว
แม่พากูไปกู้เงินอะไรสักอย่าง ตอนอายุ 13 ขวบ ใบกู้เงินพึ่งมาถึงกูเมื่อกี้นี้ตอนนี้กู 17
ที่บ้านวุ่นกันใหญ่ แต่เคลียเรียบร้อยแล้ว ไม่มีปัญหาอะไร แต่กูโกรธแม่กูมากหัวร้อนสัสๆ
ไม่ได้เพราะเรื่องเงินแต่เพราะแม่พากูไปกู้เงินทั้งๆที่ตอนนั้นกูยังไม่รู้เรื่องแถมแม่กูเสือกลืมเรื่องที่กู้เงินไปทำอะไรแล้วด้วย
คือ ความรู้สึกมันแบบนี้แม่ที่กูรักทำกับกูแบบนี้หรอ แต่อีกใจนึงก็แบบ ก็นะให้อภัยไปเหอะเรื่องเล็กๆน้อย พวกมึงว่าไง

>>448 ไม่เหี้ยหรอก ใครๆก็มีอารมณ์โกรธ พ่อแม่ก็คน คนเราก็มีทั้งข้อดีข้อเสีย เราจะเผลอหงุดหงิด โกรธ ก็ไม่เป็นไร แค่ให้มันมีเหตุผลพอ
ถ้าเรื่องมันเครียเรียบร้อยแล้วก็ช่างมันเหอะ ไปงัดไปถือโทาโกรธ แม่งก็ไม่ได้ไรขึ้นมาทำให้บรรยากาศที่บ้าน ครอบครัวเสียอีก

เอาห้องนี้ล่ะ

แม่กู

คือน้องสาวกูทะเลาะกับแฟนเว่ย กรี้ดลั่นจากหน้าบ้านได้ยินถึงชั้นสอง

แม่บอก ทำไมต้องทำเสียงดัง อายเค้า

ห่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

ประเด็นเหรืออีดอกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ถ้าไอ้เวรนั่นทำอะไรน้องกูนี่ต้องมาอายเหรอ สู้ให้มีคนได้ยินเสียงแล้วออกมาดูดีหว่าไหม ถ้าน้องแม่งไม่กรี้ดมึงจะลงไปดูไหม
จะรู้บ้างมั้ยว่าไอ้เวรนั่นมันไม่โอเค
กูอึนไม่ไหวแล้ว

เพิ่มเติม น้องสาวทะเลาะกับแฟน จากที่ฟังคือนางไม่อยากคบแล้ว แต่ทางนั้นไม่ยอมเลิก
ทำงานที่เดียวกัน ทำงานด้วยกันอยู่ด้วย มีใครพอมีคำนะนำมั้ย orz กุก็จนปัญญา กุไม่เคยมีแฟนแบบสนิทกันจริงจัง ส่วนมากอยู่ไกลกันตลอดนานชาติเจอหน้ากันที บทจะเลิกก็เลิกมันไปยังงั้นๆไม่มีดราม่าอะไร

>>451 กูว่าต้องสุภาพ ตรงไปตรงมา คือคุยตรงเลยขอเลิกหมดใจแล้ว แต่ไม่ต้องไปด่ามาก แล้วเฟดตัวออกมาเลย มันชวนไปเคลียร์อย่าไปเด็ดขาด อันตราย

>>451 บอกเลิกแบบดีๆ ใจเย็นและเป็นผู้ใหญ่ พยายามอย่าหาเรื่องหรือประชดกัน อันตราย ผู้ชายสมัยนี้มีแต่พวกหัวรุนแรง

กุขอระบายหน่อย คือกุเบื่อความรักลูกไม่เท่ากันของบ้านกุอย่างเต็มทน บ้านกุเป็นคนจีนที่หวงลูกชายมากราวกะขรี้ทองคำ ลูกสาวแบบกุก็เป็นขี้สีธรรมดาก็ต้องสำเหนียกตัวเองทนฟังกะคำพูดของที่บ้านว่ารักลูกเท่ากันๆๆๆ คือเด็กๆกุคิดว่าคำนี้เค้าพูดไว้ปลอบกุแต่พอโตมาจน20+นี่กุได้เข้าใจซักทีว่ะว่าเค้าไม่ได้พูดกับกุแต่พูดไว้สะกดจิตตัวเองว่าพวกเรารักเท่ากันแล้วนาเหวยจริงๆนาจาาาา

>>454 อย่าคิดว่าแค่มึงเป็นลูก ผญ ก็เลยโดนนะ ผช. ก็โดน ถ้าเป็นพี่ใหญ่จะโดนหนักกว่าใครเลย ต่อให้น้องแท้ๆทำผิดนั่นนี่ก็ปัดเป็นความผิดกูนี่แหละ ถึงจะปากบอกรักลูกเท่าๆกันก็เพื่อให้ปรองดองอ่ะนะ แต่ดีที่มีน้องสันดานเหี้ย นานๆเข้าความเห่อลูกคนใหม่ของพ่อและแม่มันหายไป สุดท้ายก็เริ่มดูแลให้เท่าๆกันได้ แต่กูเริ่มเรียนใกล้จบละการลำเอียงแม่งจะกลับมาอีกรอบนี่แหละถ้ากูมีงานทำ

กุไม่ได้คิดว่าเพราะตัวเองเป็นผญ.อยู่แล้วเว้ย ปัญหามันอยู่ที่ตัวพ่อแม่ไม่ใช่พี่ชายกุเล้ยเค้าไม่ผิด

>>456 ไม่แปลกหรอกนะมึง บ้านคนจีนนี่ผญ.สตรองกันซะมากเลย ถือว่าโชคดีอย่างนะ บ้านไหนท่เลี้ยงดูแบบคนไทยหรือประคบประหงมมากๆแม่งไม่ค่อยจะอดทนต่อสิ่งต่างๆได้มากมาย

เข้าใจฟีลบ้านคนจีนเลย กูก็มีปัญหากับญาติๆมากกว่า ญาติกูจะโอ๋หลานชายมากๆ ส่วนผญ.เเบบกูเป็นเเค่อากาศธาตุ
ความเหี้ยคือกูเป็นผญ.คนเดียวในหมู่ญาติ ไม่เคยเห็นหัวกูเลย เจอหน้าก็เหน็บเเนมเหน็บ เหน็บยันเเม่กู
ส่วนกูกับพี่ชายไม่ลงรอยกัน เเล้วเวลาเเม่อยากด่าพี่ เเม่จะด่ากูเเทนนางอ้างว่าพี่กูดื้อ+จิตใจบอบบางรับคำตักเตือนตรงๆไม่ได้ ต้องด่ากูกระทบพี่
ไม่อยากให้พี่กูเก็บกดก้าวร้าวทำลายข้าวของ กูเลยโดนทุกเรื่องแทนพี่ คำถามคือทำไมกูต้องเป็นที่รองรับอารมณ์ด้วยวะ
เเม่กูโอ๋มันมาก ความทุกข์ในบ้านพี่ไม่เคยรับรู้ แต่กูรู้ทุกเรื่อง เช่นเรื่องปัญหาทางการเงินของที่บ้าน เคยถามเเม่ว่าทำไมไม่บอกพี่บ้าง
เพราะตอนพี่เรียนมันก็อยากเรียนอย่างที่มันอยากต้องใช้เงินมาก ให้มันได้รู้บ้างว่าที่บ้านกำลังเดือดร้อนเเค่ไหนเเต่มันก็ไม่เคยรู้
เวลาจะเอาอะไรเเค่เอ่ยปากก็ได้ทุกอย่าง ไม่ได้คิดเลยว่าพ่อต้องเป็นหนี้เพื่อมัน เเม่กูบอกเหตุผลว่ากลัวพี่กูรับความเครียดไม่ได้
ทุกคนทำเพื่อมันขนาดนี้เเต่มันกลับขี้อิจฉาตั้งเเต่กูเกิดมา มันอยากเป็นลูกคนเดียว เหมือนกูไปเเย่งความรักของมัน กูโคตรเบื่อพี่น้องเเบบนี้

ไอ้เหี้ยยย กูรำคาญกับความไร้สาระของญาติกูชิบหาย ล่าสุดแม่งจะใช้ให้พ่อกูซื้อซากุไรให้ทั้งๆที่พ่อกูอยู่ชลบุรี แล้วจะให้อากูที่อยู่คนละจังหวัดขับรถไปเอาให้ ควยเหอะ บอกให้ซื้อเองแม่งก็ไม่ทำ อ้างส้นตีนไรไม่รู้สารพัด อีหี

>>459 กูว่ามึงอยากจะพิมพ์ สกูรไดรเวอร์หรือเปล่าวะ

>>460 คนสมัยก่อนเขาเรียกซากุไร

>>461 แต่ถ้านักดาบญี่ปุ่นสมัยก่อนเรียก ซามูไร

>>462 ถ้าแบบมีหม้อบุฟเฟต์ๆหน่อยก็จะเรียก ชาบูไง

>>454 เหมือนกัน แต่ของกูเป็นผญ ทั้งคู่ แต่น้องตัวเล็ก อ้อนเก่งโดนเลี้ยงมาแบบลูกคนเล็ก สปอยหนักมาก ส่วนกูที่ไม่ชอบอ้อน นิ่งๆคือหลุมดำ มีอะไรโทษกูก่อน กูไม่ให้อะไรน้อง คืองก เลว

ม​ึง กูมีเรื่องจะปรึกษา... ปัญหามันใหญ่เกินกว่าตัวกูเหลือเกิน
คือเรื่องมันเริ่มจากเเม่กูเสียไปตั้งเเต่กูเด็กๆ ทิ้งเงินเอาไว้ให้ เเบ่งเงินเป็นสองก้อนให้พ่อ กับให้ตัวกูเอาไว้เรียนหนังสือ
พ่อกูก็ส่งกูเรียนนะ ส่งจนจบม.6 เเล้วเขาบอกส่งกูไม่ไหวเเล้ว กูจึงใช้เงินเเม่ส่งตัวเองเรียนต่อ
กูไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพ่อเลย พ่อไม่เคยเล่าอะไรให้กูฟังเลยว่าเขามีปัญหาะไร กูฟังความจากญาติคือเขามีหนี้เต็มไปหมด จนกระทั่งกูเรียนอยู่ปีสองเขาก็เริ่มยืมเงินกู สี่พันบ้าง ห้าพันบ้าง กูอดๆเอาเเล้วให้เงินไป
จนวันนึงกูทะเลาะกับพ่อ คือกูโมโหที่เขาไม่บอกอะไรกู เป็นหนี้อะไร เป็นอยู่เท่าไหร่ กูต้องการความกระจ่าง กูอยากคุยให้มันรู้เรื่อง มีอะไรก็ปรึกษากันดิ... พ่อก็โยนมาว่า เขาเป็นหนี้เพราะส่งกูเรียน
ตั้งเเต่วันนั้นมันทำให้กูคุยกับพ่อไม่สนิทใจเหมือนเดิม กูรู้สึกไม่ดีเวลาคุยกับเขา รวมไปถึงกูรู้สึกไม่ดีที่กูเกิดมา
พอกูเรียนจบ ทำงาน... กูเลยจะส่งให้พ่อเดือนละ5000 พ่อบอกไม่เอาถ้าจะเอาละเดี๋ยวบอกเอง
กูเลยยัดๆใส่บัญชีเเยกเอาไว้ให้ เวลาเขาขอจะได้เป็นก้อนๆ
ล่าสุดพ่อโทรมาขอเงินกูเเสนห้า เเล้วขอให้กูโอนเข้าบัญชีทุกๆเดือน เดือนละหมื่น.... โดยไม่บอกเชี่ยอะไรกูเหมือนเดิม ว่าเอาไปทำไม
/เพิ่งจบมาทำงานไม่ถึงปี กูไม่มีเงินให้ขนาดนั้น จะมีก็เเต่เงินที่เหลือของเเม่
ตอนนี้กูรู้สึกเเย่มากๆ นึกถึงเเล้วน้ำตากูไหล พอกูจะดีขึ้น กูเห็นเบอร์พ่อโทรมากูก็ดิ่งอีก ตอนนี้กูดึงซิมการ์ดออกเเล้ว เหี้ยมาก กูรู้ว่าหนีปัญหาได้เหี้ย เเต่ถ้ากูดิ่งเเล้วนั่งร้องไห้เเบบนี้ กูทำงานไม่ได้ ทำงานเเล้วพลาด...... เเต่มึง คือกูหนีปัญหาเเบบนี้ไม่ได้ กูไม่รู้จะทำยังไง รู้สึกเเย่ชิบหาย เเม่งนึกถึงเเต่เรื่องพ่อบอกว่าเป็นหนี้เพราะส่งกูเรียนเนี้ย

>>465 กูว่าไม่น่าใช่ เหมือนพ่อมึงติดหนี้พนันไรสักอย่างนะ แล้วพ่อมึงทำงานไรวะ?

>>465 มึงลองคำนวนดูว่าค่ากินค่าอยู่ ค่าเรียนมึงตกรวมๆเท่าไหร่ เงินเหลือแม่มึงเท่าไหร่มาหักกันดู ถ้าค่าไช้จ่ายมันเยอะเกินกว่ามรดกของแม่ก็แปลว่าพ่อมึงทำงานช่วยส่งด้วย มึงก็ควรช่วยเค้าบ้างแต่ไม่ต้องไปไห้เท่าที่เค้าเรียกก็หด้ ตายพอดี อย่าช่วยพ่อจนติดหนี้ เพราะจะทำไห้ตายกันหมด

ทำไงให้เจ็บตัวจนออกกำลังกายไม่ได้ แต่เจ็บน้อยสุด แผลเป็นน้อย

>>468 แกล้งป่วยไปเถอะ

>>469 อยากได้แบบ physically

เท้าแพลง วิ่งไม่ได้ฮัฟ

>>468 ทำแผลปลอมที่เท้า ไม่เจ็บเเค่ต้องเเต่งแผลให้เนียน

ใช้พวกกาวแต่งแผลอะ ในยูทูปมีสอน ทำแล้วก็พันเอาไว้ ใครให้แกะก็เห็นว่ามีแผล

ขอบ่นหน่อย กูอยู่กับน้องสาว2คน กูอายุเยอะกว่ามันมาก กูทำงานแล้วส่วนน้องยังเรียนมหาลัย กูเป็นคนส่งน้องเรียนแล้วก็ให้เงินมันใช้ทุกเดือน แทบไม่เคยดุด่าหรือดูถูกอะไรเลย แล้วไปเจอเพื่อนกลุ่มไหนมาไม่รู้เป็นซึมเศร้ากันทั้งกลุ่ม ไอ้น้องกูจู่ๆก็มาบอกว่าเป็นโรค กูก็งงๆนะเว้ย มันไม่เคยต้องเครียดเรื่องอะไรเลย ทำงานบ้านก็ไม่ได้ทำมาก ไม่ต้องรับความกดดันอะไรสักอย่างเหมือนกู จู่ๆมาบอกว่าเป็นโรคซึมเศร้าแล้วก็ด่าสังคม ด่าครอบครัวหาว่าไม่มีใครรัก ไม่มีใครเข้าใจ ทั้งที่กูก็คุยกับมันตลอด แล้วเดี๋ยวร้องไห้ เดี๋ยวอาละวาด ทำตัวเอาแต่ใจมากอะ แต่กูก็แตะต้องไม่ได้เพราะมันบอกเป็นซึมเศร้า กูทนกับนิสัยเอาแต่ใจของมันไม่ได้อะ พอพูดอะไรหน่อยก็ไปตัดพ้อลงเฟซให้เพื่อนสงสารมารุมแขวะกู กูก็เครียดเหมือนกันอะที่มันเป็นอย่างนี้ บอกให้ไปหาหมอก็มาหาว่ากูไปหาว่ามันบ้าทั้งที่กูก็ชวนมันดีๆบอกว่าเดี๋ยวไปเป็นเพื่อน มันเอาแต่คิดว่าโลกนี้มีมันกับเพื่อนมันเครียดอยู่กลุ่มเดียวไม่เคยเข้าใจความรู้สึกของคนรอบตัวเลยอะ กูเหนื่อยขนาดไหนกว่าจะทำงานหาเงินมาให้มันใช้ กูเบื่อชีวิตตอนนี้ชิบหาย อยากจะตัดหางปล่อยวัดแม่งไปให้พ้นๆเพราะกูก็จะประสาทแดกเพราะมันอยู่แล้วแต่มันไม่เคยเข้าใจไรเลยอะ

>>474 คือบอกว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้าแต่ไม่ยอมไปหาหมอเนี่ยนะ พาไปเลยมึง ด่าก็ไม่ต้องสนใจ ก็น้องมึงบอกเองอะว่าซึมเศร้า จริงหรือตามเพื่อนก็ค่อยดูอีกที

กูดูเป็นคนเหี้ยป่ะวะ ตั้งแต่มาอยู่หอ กูก็ชอบมาก ความเป็นส่วนตัว ไม่ต้องโดนใครว่าจะทำอะไรก็ได้ พ่อแม่แม่งชอบโทรมาทุกวันเลย แต่กูขี้เกียจคุย ก็เลยไม่พูดอะไเรเลยคุยกันไม่ถึงนาทีก็วางละ แบบขี้เกียจอ่ะ เหมือนถูกรบกวนความเป็นส่วนตัว รู้สึกว่ามันเหี้ยนะ แต่ก็ห้ามนิสัยนี้ไม่ได้เลย

>>476 เหี้ยไม่เหี้ยไม่รู้ มึงน่าะจรู้ตัวเองดี แต่ขอถามมึงละกันว่า เป็นแบบนี้ต่อไปสักวันนึงถ้าไม่มีเค้าอยู่ มึงไม่รู้สึกเสียดายเวลานะ? อะ อย่าพึ่งคิดว่ากูด่ามึงอะไรงี้นะ เพราะคนเรารักพ่อแม่ไม่เหมือนกัน เราเอามาตรวัดตัวเองไปใช้กับคนอื่นไม่ได้ แต่อยากให้มึงถามตัวเองดีๆว่า ถ้าสักวันนึงเค้าหายไป ไม่ได้อยู่ข้างๆแล้ว มึงไม่รู้สึกเสียใจหรือเสียดายช่วงเวลานี้นะ? คือคนเรามีครอบครัว มีสังคมมันต้องแบ่งเวลา แบ่งน้ำหนักให้ได้ โอเคว่าเราอยากมีโลกส่วนตัว แต่ก็ถ้าเรามีครอบครัวก็ต้องให้เวลาครอบครัวบ้าง อย่างน้อยอย่าให้เค้าเป็นห่วง ไม่งั้นมันก็จะเมหือนกับคนที่เห็นแก่ตัวนั่นแหละ

ใครเคยแบบโดนพวกญาติอคติใส่ทั้งบ้านมั้ย ล่าสุดโดนเต็มๆก็สงกรานต์ปีนี้(จริงๆโดนทุกปีแหละ) คือกูแบบมักจะโดนพวกป้าๆบ่นให้ตลอดอ่ะ ทำงานให้ก็บ่น ไม่ทำก็บ่น พยายามทำตัวดีแค่ไหนก็ต้องหาเรื่องมาบ่นกูจนได้แหละ คือกูอึดอัดอ่ะ จะขยับแต่ละทีแม่งต้องคิดส่วนได้ส่วนเสียอ่ะ ทำห่าไม่เคยถูกใจเลย พอไม่ทำแม่งก็บ่น กูทั้งเบื่อแล้วก็เซ็ง แต่สักพักแม่งก็ลามมาด่าแม่กูอ่ะ หาว่าแม่กูเลี้ยงลูกไม่ดีสอนลูกมายังไง แม่กูไปงานเลี้ยงรุ่นก็บ่นให้แม่กูบอกว่าไม่ยอมอยู่กับครอบครัว กูก็แบบ เอ้า ทีนี้มาเดือดร้อนแทนกู กูยังไม่ได้บ่นอะไรเกี่ยวกับแม่เลยแท้ๆ แต่วันนึงอยู่ดีแม่งก็พูดว่า "เป็นเวรเป็นกรรมของแม่เธอจริงๆที่ได้ลูกแบบนี้" "ขอให้เจอกันแค่ชาตินี้พอนะ" กูเจ็บปวดกับคำนี้มากอ่ะ แล้วพูดต่อหน้ากูและแม่อ่ะ คือกูเสียใจมากอ่ะ กูมันแย่ขนาดนั้นเลยหรอวะ กูทั้งกำมือและกัดฟันอยากตบหน้าแม่งชิบหายแต่ก็ทำไม่ได้ กูทำอะไรผิดวะ ทั้งๆที่กูก็ทำเต็มที่แล้วแท้ๆอ่ะ มีวิธีรับมือกับพวกนี้มั้ยวะ กูเครียดทุกครั้งเวลารวมญาติเลยว่ะ

>>478 กูแชร์เรื่องกูให้รับฟังก่อนแล้วกัน

กู เป็นนีททำงานนอกบ้านแล้วไม่เวิร์คเลยกลับมาทำให้ที่บ้าน เพราะมีห้องเช่าอยู่ และกูก็ทำอินเตอร์เนทด้วย แชร์ให้ลูกหอใช้ 300/เดือน

น้ากู มีห้องเช่าเหมือนกันเพราะพ่อกูชวนให้มาทำหอพัก เพราะเป็นสาวแก่สามคนทำราชการเลยบอกให้ทำหอพักจะได้มีรายได้ แล้วคนนึงลาออกมาเฝ้าหอ ก่อนหน้านี้แกยกโนตบุ้กไปใช้หน้าหอกู เนตกูได้ทุกวัน. กูเลยรอวันที่ที่น้ากูสามสาวมากินข้าวบ้านกูพร้อมกัน แล้วกูตะล่อมบอกไปว่าให้กูติดเนตให้หอน้าแล้วกัน กูเก็บเงินจ่ายค่าเนตเองแล้วน้าใช้เนตฟรีไปแล้วกัน.

น้าคนที่อยู่ ปกติก็นิสัยแย่อยู่แล้ว ชอบว่าแดกกูตลอด แถมมากินข้าวบ้านกูทุกวันด้วยนะ แต่แม่กูบอกกูลับหลังว่า ต่อไปไม่ต้องให้กูต่อกับคนนี้เพราะมันมองเราไม่ดีอยู่แล้วพูดเหี้ยอะไรไปก็ขัดกัน แม่ฟังแล้วเครียด

กู ก็ทนมาหลายปีแล้วมี เหตุการณ์หลักที่เปลี่ยนทุกอย่างขึ้นคือ. น้ากูไปจ้างคนมาติดกล้องวงจรปิด แล้วพ่อกูไปดูช่างมันทำงานช่วงเช้า ตอนสิบโมงแกกลับมาแล้วสั่งให้กูไปดูช่างทำงาน(เพราะกูติดกล้องมาสามารถแล้ว,เก่งเรื่องพวกนี้). ไปถึงเจอลูกหอมาคุยกับน้ากูข้างหน้าตึกบอก เนตใช้ไม่ได้
กูก็เอะใจแล้ว บอกจะไปดูให้ พอเดินไปดูส่วนกลาง พบว่าเนตชั้น สอง,สาม ใช้ไม่ได้ อย่างแรกที่กูสงสัยคือ? (ช่างวงจรปิดมันต้องทำอะไรแน่ๆ)
กูเลยไล่ดูพบว่า ไอ้ช่างวงจรปิดมันเลือกใช้รางสายไฟที่กูทำไว้กับระบบเนต สายเนตกูใช้รางนิ้วเดียวเองเพราะสายไฟสายLAN มันเล็กเท่านิ้วก้อย แต่ไอ้เหี้ยนี่มามั่วนิ่มใส่สายสัญญาณกล้องเท่านิ้วโป้งยัดใส่รางเดิม.(นึกถึงคนตัวเล็กสี่คนอยู่ในห้องแคบๆ แล้วอยู่ดีดีมีคนไซส์ใหญ่สามเท่าเข้ามาเบียดหลายคนดูดิ่)

กูเลยลงไปข้างล่าง มีน้ากับช่างวงจรปิด อยู่
กูถามช่าง " พี่ตอนเดินสายไฟใหม่นี่ บอกใครหรือยังว่าจะใช้รางไฟเดิม"
น้า "อะไร ตัวเองมาอาศัยตึกเขาอยู่ จะมีปัญหาอะไรมั้ย"
กูเงึยบไปพักนึง "น้ารู้หรือเปล่าตอนนี้เนตใช้ไม่ได้ แล้วผมกำลังไล่เชคอยู่ว่าเสียตรงไหน"
แล้วกูก็เดินออกมาเลยไปเอาอุปกรณ์เชคสายLAN มาไล่เชคทั้งตึก.
กูเจอที่ชั้น สอง,สาม ,สายLAN แม่งเดินสว่านของไอ้ช่างวงจรปิด มันเจาะรูข้างๆแนวเดินสายไฟกูแล้วดอกสว่านพันสายLAN สองเส้นตีเกลียวจนหลอมติดกันเลย (สรุปคือกูได้คนผิดแล้วคือไอ้ช่างเหี้ย มั่วนิ่มใช้รางเดิมเล็กๆของกู แถมเจาะรูแล้วพลาดไปโดนสายLAN กูด้วย)

กูเลยลงไปข้างล่างอีกรอบบอกน้า " น้าช่วยหักเงินช่างวงจรปิดไว้ก่อน พันนึงนะ มันทำสายLAN ผมพังถ้าซ่อมให้แล้วค่อยให้เงินมันเต็ม"
น้า "แล้วจะไปแกล้งเขาทำไม"

จบบทแรก เดี๋ยวกูมาเล่าท่อนสอง

>>479 ต่อบทสอง
กูเดินมึนๆกลับมาบ้านบอกแม่
กู" แม่ ผมไม่ไหวแล้วนะ วันนี้เนตเสียที่ตึกน้า แล้วน้าว่าแบบ.......นี้"
แม่ " เดี๋ยวไว้พรุ่งนี้ แม่พูดให้"

วันต่อมากูตื่นลงมาเก้าโมง แม่คุยกับกู
แม่ " ให้น้ามันกินข้าวอิ้มก่อนค่อยว่ากัน มันกินข้าวบ้านเราแล้วมันจะได้เถียงได้ไม่ถนัด"

สักพักน้าก็มากินข้าวบ้านกูแล้ว ออกมาข้างหน้าบ้านแม่เลยเรียกว่าให้มานั่งคุยกันก่อน
แม่ "ฉันคิดมานานแล้วนะว่า แก(น้า) ไม่ถูกใจลูกฉันนะแต่ฉันจะถามแกหน่อยว่า ไอ้X(ชื่อกู) มันทำอะไรไม่ดีให้แกไม่พอใจไหม"
แม่ "แล้วมันเคยไปกินข้าวบ้านแกไหม" "แกเคยให้ค่าจ้างมันหรือเปล่า"
คำตอบคือไม่ทั้งหมด
แม่ "แต่แกมาทีไรนะ เห็นX มันเดินผ่่านหน้า แกก็ฮึดฮัดตลอด X มันพูดอะไรก็ต้องขอให้ได้ขัด ถ้าแกเกลียดขี้หน้ามันมาก แกก็ไม่ควรมาบ้านฉันทุกวันสิ่"
แม่ "เพราะบ้านนี้ไอ้X มันก็เป็นเจ้าของเหมือนกัน แกจะจะตั้งแง่ว่ามันไม่ทำงานนอกบ้านไม่ได้เพราะ งานในบ้านในหอพัก มันก็ช่วยหมด มีสองตึึึึกที่เจ้าของเป็นญาติกันเขาก็ให้ค่าจ้าง X มันดูแลได้เงินเดือน"
แม่"มีแต่ตึกแกนั่นแหล่ะที่ใช้งานมันฟรีๆ ฉันยังจำได้นะมีอยู่วันเรียกX ไปต่อเนตให้ลูกหอ แล้วสั่งให้มันไปขุดลอกท่อระบายน้ำด้วย"
แม่"แล้วแกมาบ่นให้ฟังว่า X มันโง่ลอกท่อไม่ได้ ฉํนถามแกหน่อยว่าวันต่อมาแกเรียกใช้ช่าง ช่างมันคิดเงินค่าลอกท่อเท่าไหร่. ถ้าไอ้X มันทำให้ก็ต้องฟรีใช่ไหม X มันบอกฉันเองว่าก็ต้องไปเข้าห้องคนอื่นทำเนตให้แล้ว ไปลอกท่อตัวก็เหม็นสิ่ มันไม่อยากทำฟรีมันเลยบอกว่าทำไม่ได้ไงล่ะ. หอที่มันกินเงินเดือนเวลามีปัญหาX. มันทำเองได้หมดแหล่ะ มันไม่ได้โง่หรอก แต่มันไม่อยากทำฟรีให้แก แล้วแกก็ดันมาฟ้องแม่มันประจารตัวเองว่าเอาเปรียบเด็ก"

แม่ "คนรอบข้างเขารู้กันหมดแล้วว่าแกร้าย แต่บางคนเขาทนกับแกได้เพราะเขาได้เงินแก ไอ้X มันไม่ได้ไง แล้วมันจะทนกับแกได้แค่ไหน? แลัวบางคนมันดีกับแกเพราะมันมีหวังได้มรดกแกไง. ไอ้ X มันเคยหวังของแกบ้างไหม?มันไม่หวังเพราะของบ้านมันก็มีเยอะอยู่แล้ว"
แม่ เอากุญแจหอพักอาออกมา "ฉันรู้นะว่าเดี๋ยวแกจะไปเที่ยวเมืองนอกอีกแล้ว ไปทีเป็นสิบวัน แล้วฉันขอบอกไว้ก่อนนะว่า ทุกครั้งที่ไปไม่ได้มีคนมาเฝ้าแทนให้หอแก"
แม่"เวลาลูกหอลืมกุญแจ แกคิดว่าใครทำธุระให้? X มันต้องถือพวงกุญแจไปไขให้ทุกครั้ง เจ้าของห้องมันก็ไม่รู้จักเกิดไปเปิดให้ขโมย แกก็ต้องว่ามันอีก มันต้องไขแล้วไปเชคขอหลักฐานในห้องยืนยันว่าคนที่มาเป็นเจ้าของห้อง.ไอ้ลูกหอบางคนมันก็ว่าXไปวุ่นวายกับมัน ทำช้้ามันก็โดนด่า ถ้าเกิดวันไหนลูกหอต่อยX แกคงไม่เข้าช้างมันหรอกเพราะในสายตาแกXผิดตลอด"
แม่" แล้วไปเมืองนอกเนี้ย เคยถามไหมว่าXอยากฝากซื้ออะไร เคยซื้อของฝากให้มันบ้างไหม? "
แม่" แกชอบไปเมืองนอก มันก็แหงละ งานตัวเองไม่ต้องทำ โยนงานมาให้ลูกฉันแถมใช้งานลูก)ฉันฟรีด้วย "
แม่ "ต่อไปก็เที่ยวให้สนุกนะ แต่งวดนี้ช่วยเอากุญแจกลับไปด้วย เพราะฉันจะไม่ให้Xไปเปิดให้ลูกหอแกฟรีแล้ว"

เดี๋ยวต่อบทสาม

>>480 เร็วๆกำลังมันส์

>>480 เร็วๆเผือกกุเต็มหัวแล้ว

>>482 ใจเย็ดๆนะครับ กูคนเล่าเรื่องเอง ตอนเช้ากูใช้แทปเลตพิมพ์ แล้วใช้เวลานานชิบหาย แถมมันชอบแก้คำทำให้ต้องอ่านไล่แก้คำ

กูเลยกะว่าจะมาพิมพ์ในคอมพ์ต่อเที่ยงคืนวันนี้ โปรดติดตาม

ขอบ่นบ้าง
แม่กุบ่นเรื่องน้าทุกวันเรื่องที่เขาขี้งกไม่ยอมซื้อข้าวมากินเองที่บ้านต้องรอให้แม่กูซื้อให้ บ่นตั้งแต่กูอยู่มอปลายจนตอนนี้กุปีสามละ
กุก้บอกว่าแม่ก้บอกเขาดิ(ช่วงต้นๆปิดเทอม) แม่ก้แบบด่ากุ นี่กุ(แม่)จะบ่นไม่ได้เลยใช่มั้ย นั่นนี่ กุก้ เออๆ อยากบ่นก้บ่น
ทีนี้วันนี้ก้บ่นอีก เชื่อมะช่วงนี้เป็นอะรไม่รุ้แม่กุบ่นหนักขึ้นๆเรื่องเดิมๆซ้ำๆ พูดอยู่นั่นแหละ กูก็ฟังๆไปให้เขาสบายใจอ่ะ
แล้วพอวันนี้(ปลายๆปิดเทอมละ กูฟังเรื่องเดิมทุกวันนับใหม่ตั้งแต่ปิดเทอมนะก็สองเดือนเต็มๆได้ละเนี่ย) กูเบื่อมากๆ เบื่อชิ้บหาย
กุก็ฟังเหมือนเดิมนั่นแหละกุเลยพูดอีกทีว่า จะให้ไปบอกน้าให้มั้ยละ
แม่กุก้ด่ากุ อีเด็กส้นตีนมึงจะไปบอกมันทำไม อยากให้เขาเกลียดมึงเหรอ
ด่าๆๆๆๆกูส้นตงส้นตีนอะไรไม่รุ้ กุเลยบอกว่าแม่บ่นงี้ห้ารอบต่อวันเลยนะ
เขาก็แบบ ก็กูจะบ่นไม่ได้เลยใช่มั้ยห้ะ กูพูดครั้งเดียว((ครั้งเดียวอะไรวะกูออกไปกินข้าวด้วยก็บ่นทุกครั้ง นั่งดูทีวีอยู่ก็บ่น ไปหาเขาที่ห้องก็บ่น????????? คือเหี้ยไร) มึงไปมีความสุขกับมือถือของมึงเลยไป เด็กส้นตีน! กูก็โมโหดิ ด่าอะไรไม่เข้าเรื่องเลยพับผ่าเถอะ
กูก็แบบ เอ้าอะไรวะ กุก้บอกธรรมดาอะ ทำไมต้องด่ากูขนาดนี้วะ งี่เง่าชิ้บโหง นั่นแหละ กูโมโหขี้เกียจฟังเดินหนีแม่ง เถียงไปก็เท่านั้น ด่าห่าอะไรก็ไม่รู้

>>479 บทหนึ่ง
>>480 บทสอง
บทสาม
แม่ " แล้วแกรู้ไหมว่า ฉันไม่ใช่คนหูหนวกตาบอดนะ หลานอีกคน A มันเรียนหมออยู่มันมาขอเงินแกเดือนละสองหมื่นแกก็ให้มันง่ายๆ "
แม่ "แกจะรัก ใครฉันก็ไม่ว่าหรอก แกมีความหวังกับมัน ก็ช่าง แต่แกจะไม่ให้ลูกฉันเลยแล้วมาบอกว่าลูกฉันไปพึ่งแก มันผิดไหม"
แม่ "แล้วว่าแดก X มันบ่อยๆถามใจตัวเองดูนะว่า ถ้าเด็กมันไม่เคยได้อะไรจากแกแล้วไปพูดกับมัน อย่างนั้น เด็กมันเกลียดแกฉันก็ช่วยไม่ได้นะ"
แม่ "หลานคนอื่นมันดีสิ่ เพราะมันได้เงินจากแก แล้วแกก็พูดถึงมัน แล้วเห็นลูกฉันเป็นตัวอะไร อยู่ดีๆไปว่าแดกมัน อย่างนี้ก็ผู้ใหญ่ลำเอียงสิ่"

เดี๋ยวต่อบทสี่ ขอเวลากูนึกก่อนเพราะ หลังจากนี้ได้เวลากูถอนหงอกผู้ใหญ่บ้างละ ต้องเรียบเรียงความจำแป๊บ

>>485 แม่มึงดีว่ะ กูอยากให้คนที่บ้านสายบวกงี้มั่ง

>>485 แม่โคตรดีอ่ะ ชอบๆ พูดจาดูมีเหตุผลอ่ะ ไม่มีคำหยาบด้วย ++++

>>485 แม่แกพูดดีมากเลยอะ นั่งรอฟังเลย

>>479 บทหนึ่ง
>>480 บทสอง
>>485 บทสาม
ต่อบทสี่
ตากูพูดบ้าง

กู "น้าเคยเห็นฝูงหมาหรือเปล่า หมามันมีลำดับชั้น จ่าฝูงกินก่อน หมาหัวเน่ากินตัวสุดท้าย เวลามันเครียดมันจะแกล้งหมาหัวเน่า แต่มันอยู่ในฝูงได้เพราะยังไงมันก็ได้กินอิ่ม เวลามีปัญหาจ่าฝูงมันรับหน้าก่อน"
กู " แต่ X ก็ไม่ได้กินของน้า เวลาX มีปัญหาจริง อย่างวันนี้มีคนทำ เนตพัง น้าก็ไม่ได้ช่วย"
กู "แบบนี้X ก็ไม่ได้อยู่ฝูงน้าแล้วสิ่ ในเมื่อตอนตอนได้X ไม่ได้กับเขา ตอนเสียนอกจากน้าไม่รับหน้าแล้ว ยังมากัดลับหลังอีก"

กู "X กำไรเละสิ่ งานนี้คนอื่นได้เงิน X ได้แต่คำด่า"
กู "แล้วที่เมื่อก่อนทนๆมาเนี้ยไม่ใช่คิดว่าน้าพูดถูกนะ แต่คิดว่าถึงเวลาอยากจะพึ่งจริงๆ น้าจะออกหน้ารับบ้าง"
กู "X รู้หรอกว่าอยากจะพูดเล่น แต่เวลามีคนนอกอยู่ มันไม่เหมือนที่ทนทุกครั้ง ถ้าบอกว่าX พึ่งน้าเนี่ย ต้องตามไปแก้ข่าวที่หลังหรือเปล่า"
กู " ถ้าคิดว่าทำเนตแล้วX ได้มาก อยากใช้ต่อจะทิ้งไว้ให้ แล้วคิดว่าหลานคนไหนดีก็ให้มันดูแลต่อก็ได้ แต่ถ้าเรียก X ไปซ่อมจะคิดตัง"
กู "หรือถ้าคิดจริงๆว่า สายLAN ระบบเนต ที่นี้เป็น X ได้คนเดียวแล้วน้าเสีย วันนี้จะได้ไปยกเลิกเนต"

น้า " อย่ายกเลิกเนตนะ " (แหงสิ่ก็ใช้เนตติดต่อเพื่อนทัวร์ แล้วกำลังจะไปเที่ยว ในสองวันนี้)

กูเลยเงียบเลยแล้วเดินออกมา (เกือบพูดไปแล้วว่า ยกเลิกเนตก็ไม่เป็นไรหรอก น้าก็เอาโน้ตบุ๊คมาเล่นบ้านกูก็ได้)

เดี๋ยวมีPrequel เหตุการณ์อ้างอิงอีก ว่าทำไมแม่กูถึงฉะเก่งขนาดนี้โปรดรออ่านพรุ่งนี้เที่ยงคืน

สรุป น้าไม่มากินข้าวกูทุกวันอีก แถมไม่พูดแดกกุแล้วด้วย ชีวิตกูดี๊ดีนับจากวันนั้น

>>489 รอตั้งนาน นึกว่าจะเลิกเขียนละ

เข้าใจแม่นะนะครับอยากให้ผมไปมหาลัยแต่ผมทำงานในตลาดก็เหนื่อย

ขอระบาย
รำคาญพี่ชายชิบหายเลยว่ะ รำคาญแบบแม่งเอ๊ย กูกลัวตัวเองสติแตกแล้วลุกมาด่าแม่งจัง นี่กูต้องทนอีกนานมั้ยวะ
ด่ากูจังอีเหี้ยเอ๊ย คิดว่าเกิดก่อนแล้วจะข่มจะแกล้งอะไรกูก็ได้งั้นไง้ พอเจอพ่อแม่ก็ทำเป็นลูกดีลูกประเสริฐ โถ่อีควาย มึงผลาญเงินพ่อแม่ไปเท่าไหร่เเล้ว เอาแต่แดกเหล้าเข้าผับ แล้วก็มาประจบ สร้างภาพ ตอแหล ขยะแขยงชิบหาย ก็เห็นๆสันดานกันอยู่ยังจะอวย
พ่อแม่ก็เอาแต่เข้าข้างมัน เออดิ เป็นลูกรักไง กูมันลูกอิจฉา ถ้าจะลำเอียงขนาดนี้จะให้กูเกิดมาทำไม ปล่อยให้มันแกล้งกูด่ากูปาวๆแล้วมาปลอบกูว่าพี่เขาแค่แหย่ขำๆ
กูสนุกด้วยมั้ยอะ ไม่เห็นมีใครเข้าข้างกูเลย
กูทนมาทั้งชีวิตแล้ว อุตส่าห์ทนจนแม่งเรียนจบทำงานก็ยังไม่เลิกรังควาญกูอีก พูดเหี้ยไรก็ไม่ได้มีเกราะลูกรักป้องกัน ถือหางกันเข้าไป
ทำมาเป็นสอน อวดภูมิคิดว่าตัวเองโตกว่าแล้วจะถูกทุกอย่าง รู้ทุกอย่าง กูไม่ใช่เด็กแล้วป่ะ คิดเองได้ ไม่เสือกไม่ยุ่งจะได้มั้ย
เลือกได้ก็ไม่อยากมีพี่แบบมึงหรอก เมื่อไหร่กูจะหลุดพ้นสักที
อยากตัดพี่ตัดน้องกับแม่งเต็มแก่ ก็กลัวพ่อแม่เสียใจ อยู่ไปกูก็อึดอัด ทีงี้ทำไมพวกเขาไม่ใส่ใจกูบ้าง กูก็น้อยใจเป็นนะโว้ย

>>492 มึงน่าจะมาเป็นน้องกูนะ เพราะกูเคยโดนประโยคว่า "มีลูกสาวดีกว่ามีลูกชาย" ด้วยว่ะ

จำไปตลอดชีวิตเลย

>>493 [ กู 492 นะ ] งั้นมึงมาเป็นพี่ให้กูดีกว่า บ้านกูผู้ชายเป็นใหญ่ (กูเป็นน้องสาวไง) ลำเอียงยังพอทน แต่อย่าเหี้ยใส่กูเลย กูอยากอยู่อย่างสงบๆ มีพี่น้องอบอุ่นคอยช่วยเหลือห่วงใยกันเหมือนบ้านอื่นบ้าง จะได้ไม่ต้องเสียสุขภาพจิตเป็นเด็กเก็บกดแบบนี้ TTTTT

อีสัส พูให้กูดีใจอีควายแล้วไม่ทำตามคำพูดบอกจะซื้อจะทำให้กูอีเหี้ยจนมาปี1แล้วทำเหี้ยอะไรให้มั้งอีเวร
อีดอกให้กูออกเงินเองแม่งทุกอย่างอีพี่เหี้ยไปตายซะ

อีเวรมาหลอกให้กูดีใจ หน้าหี ใช้ของต่อผัวมันตลอด

กูเบื่อพ่อแม่ตัวเอง ตอนแรกก็เบื่อแค่แม่ หลังๆพ่อด้วย
แม่กูนี่ทำตัวเอาแต่ใจ เอาตัวเองเป็นใหญ่ ตัวเองต้องถูกตลอด ไม่ใช่แบบเอาแต่ใจแบบที่พวกมึงคิดนะ กูบอกไม่ถูก แต่คือแม่กูเป็นคนสุดท้องแล้วโดนเลี้ยงมาตามใจ เรียกว่าผู้ใหญ่เสียคนอะ แล้วช่วงนี้เข้าวัยทองก็ชอบขึ้นเสียงกับกูด้วย นิดหน่อยก็ตวาดใส่กู วันนึงกูทำผักโขมอบชีส กะกินเล่นหลังข้าวเย็น เขาก็เริ่มเลย "ทีหลังจะไม่ทำแล้ว กับข้งกับข้าว ทำแล้วก็ไม่กินกัน"แล้วก็ทำเสียงฟึดฟัดตึงตัง เหมือนว่าแม่แค่งอนเฉยๆใช่ไหม แต่ระดับความรุณแรงมันต่างกันมากมึง แล้วเป็นแบบนี้บ่อยๆ กูโคตรเครียด จะขึ้นเสียงอีกคนก็ไม่ใช่ความคิดที่ดี แต่กูก็เครียดนะสัส เขาทำตัวเหมือนโลกหมุนรอบตัวเองอะ
พ่อกูก็ด้วย คงเบื่อแม่เลยไปหากิ๊ก กูเข้าใจ เป็นกูกูก็เบื่อ คนอะไรน่ารำคาญ กูไม่อะไร แต่กูเกลียดวิธีพูดของพ่อกู เวลาพ่อจะดุชอบพูดเสียงเรียบๆ แต่จิกกัด แล้วชอบตอกย้ำ พูดแซะ ทุกวิถีทางที่จะทำให้กูอับอาย เกลียดมาก กูอยากลุกขึ้นแล้วตวาดตรงนั้นว่า"พอได้รึยัง คิดว่าเป็นพ่อแล้วจะทำอะไรก็ได้เหรอ? บอกว่าไม่ก็ไม่ ทำไมต้องมีต่อ ทำไมต้องแซะ " เหมือนว่าที่ทำงานพ่อก็ชอบบวกกัคนที่ทำงานแบบนี้เหมือนกัน
ญาติกูฝั่งพ่อด้วย น้องสาวพ่อกูเลย ลูกเขาด้วย นิสัยเหมือนกันเหี้ยๆ โตเป็นควาย ทำงานแล้วแต่เสือกชอบขี้ฟ้อง ขี้นินทา ผู้ชายด้วยนะ แบบชอบขยี้สร้างความอับอายให้คนอื่นอะ แล้วเวลาดุด่าชอบลากยาวๆ โยงเรื่องนู้นเรื่องนี้เรื่องสมัยกูอนุบาลก็เคยขุดมาแล้วเอากับมันสิ ดูกถูกกูไปด้วยด่าไปด้วย เกลียดอีเหี้ย

อยากระบายความเกลียดเฉยๆไปมู้นี้ก็ได้มั้ง
https://fanboi.ch/lounge/1346/

ไปเล่นบ้านเพื่อนบ่อยๆ เคยค้างก็มี แต่ที่แปลกคือ ไม่เคยได้กินข้าวเย็นที่บ้านเพื่อนเลย พอถึงซักมื้อเย็น 6โมง+ เพื่อนจะไล่กลับบ้านอยู่เรื่อยๆ
อันนี้ก็เข้าใจได้ว่า คงอยากมีช่วงแฮปปี้ครอบครัวสุขสันต์กัน แต่แบบ ตอนจะกุกำลังเดินออกประตู ได้ยินแม่เขาคุยกับพ่อโทรศัพท์แล้วบอก "กลับแล้วๆ"
เอ้ะ.. หรือว่าเขารังเกียจกุป้ะนะ คือนานๆทีเจอ แต่กุก็ไม่อยากรบกวนเขา คิดมากไปรึเปล่านะ
ยิ่งเวลาพ่อเพื่อนกลับบ้านพอดี ยิ่งรีบไล่กุออกจากบ้าน ประมาณว่าพ่อมันชอบโม้ไม่อยากให้คุยด้วย รู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆ ชอบกล งืม.......

เบื่อแม่สัสๆ
ทำไมแม่ต้องมายุ่งวุ่นวายกับการแต่งตัวกูนัก กับอีแค่ออกไปซื้อซีอิ๊วขาวป๊อบๆแป๊บๆนี่ ปกติช่วงปิดเทอม2-3เดือนกลับมาบ้านกูจะใส่ชุดนอนอยู่บ้านไง มันสบาย พอจะออกไปข้างนอกนิดหน่อยกูก็เปลี่ยนกางเกงแล้วใส่เสื้อคลุมปิดชุดนอนไว้ ทำไมต้องไล่กูไปเปลี่ยนเสื้อผ้าดีๆด้วยวะ ทำไมต้องแคร์สายตาคนอื่นอะไรขนาดนั้น ข้าวก็ไม่ได้ขอใครกิน ล่าสุดจะไปแดกหมูกระทะ กูจะใส่เสื้อที่กูชอบแต่มันดูยาจกๆหน่อยก็ไล่กูไปเปลี่ยนแล้วพอกูจะไม่ยอมเปลี่ยนก็หาว่ากูทำตัวกากๆ โอเค พอเข้าใจว่าตัวเองเป็นข้าราชการจะทำอะไรทีต้องรักษาหน้าไว้ก่อน แต่ใจคอจะไม่ให้กูได้มีความสุขกับการตัดสินใจเรื่องง่ายๆด้วยตัวเองเลยหรือไง

แล้วพอยอมให้บงการทุกสิ่งอย่างก็จะด่าว่ากูไม่มีหัวคิด ทำอะไรเองไม่เป็น พอมีความคิดเป็นของตัวเองก็ด่าว่าเก่ง ไล่กูกลับมหาลัยไม่ต้องกลับมาบ้านอีก เอาไงแน่วะ แล้วไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตามพอกูเถียงกับเค้าไปเพราะกูรู้สึกว่ามันไม่ถูกต้องแม่ก็จะด่ากูแล้วก็ประชดกูแนวๆ ปีกกล้าขาแข็งแล้วสินะเดี๋ยวนี้อะ ไม่ต้องกลับบ้านมาอก็ได้นะปิดเทอมหน้า แล้วก็ไม่ต้องมาคุยกันอีกเลย จะส่งเสียให้เรียนจบไปไวๆจะได้พ้นทุกข์ ไม่ต้องมาใส่ใจพ่อแม่แก่ๆที่รอวันตายไปวันๆอีก ทั้งที่เรื่องที่ทะเลาะกันแม่งไม่เกี่ยวเหี้ยไรกับคำตัดพ้อเลย แต่ทุกครั้งที่ทะเลาะกันก็จะโยงปิดท้ายด้วยประโยคแบบนี้ตลอด ซึ่งกูรู้สึกตลกมาก การทำให้กูเป็นลูกอกตัญญูมันทำให้เขารู้สึกดีเหรอวะ แล้วกูแม่งก็อ่อนแออะ พอเค้าพูดแบบนั้นก็ทำให้กูรู้สึกว่าแม่งกูเป็นลูกที่เหี้ยมาก ทำอะไรก็ไม่ได้ดั่งใจพ่อแม่ ทั้งที่นี่มันก็ชีวิตกู กูควรได้มีอิสระทางการตัดสินใจในเรื่องโง่ๆบ้างมั้ยล่ะ หรือเพราะเป็นครูเลยทำให้อีโก้มันสูงจนยอมเข้าใจเด็กไม่เป็น จะต้องกดข่มไว้ตลอด เบื่อ เบื่อสัสๆ

อีกอย่างนึง สังเกตว่าแม่กูและผู้ใหญ่อีกหลายๆคนเป็นโรคอะไรที่จะต้องชอบเอาเรื่องโง่ๆของลูกไปเล่าประจานให้คนอื่นหัวเราะเยาะ คิดว่ากูตลกมากมั้ง เรื่องบางเรื่องแม่งเป็นแผลฝังใจกูด้วยซ้ำเสือกเอาไปเล่าให้คนอื่นฟังขำขัน บางทีไปตลาดนัดไปนู่นนี่ละเจอเพื่อนฝูงก็เม้าธ์เรื่องกูต่อหน้าทั้งที่กูยืนหัวโด่อยู่ตรงนั้น หน้ากูเสียขนาดไหนแล้วก็ไม่เคยสนใจ เอาแต่ความสนุกของตัวเอง พอกูเรียกปรามๆก็หันมาถลึงตาใส่กูเฉย เรื่องมันตั้งกี่สิบปีมาแล้วก็ไม่เคยหยุดพูด พอๆกับตอนทะเลาะกัน เรื่องสมัยพระเจ้าเหาก็ขุดมาแซะมาด่ากูอยู่นั่นแหละ บางทีว่าพ่อกูก็ยังจะแอบวกมาแซะกูอีก พอเจอกูกวนตีนกลับไปมั่งเพราะอดไม่ได้ก็หัวร้อน ด่ากราดสาดเสียเทเสียไปยาวๆ กับพี่ชายกูนี่ โอ้โห ทำตัวเวรตะไลขนาดไหนก็ไม่เคยด่าเคยว่า มีแต่บ่นๆแต่สุดท้ายก็คอยช่วยเหลือตลอด ในขณะที่ตอนเรียนแค่ชั้นประถมพอคะแนนตกเกรดร่วงหน่อยนี่โดนดุด่าบังคับชิบหายวายป่วง ความเป็นลูกคนกลางนี่แม่งบัดซบชิบหาย ทำดีแทบตายก็ไม่เคยอยู่ในสายตา มองเห็นแต่ความผิดพลาดอย่างเดียว พอพี่ชายกูพ้นฝั่งโดนถีบไปเป็นทหารได้ก็มาคาดหวังกับกูต่อ พอกูทำให้เค้าไม่ได้ก็พูดใส่หน้ากูตลอดว่าปลง จะทำอะไรก็ทำ ชีวิตจะไปทางไหนก็แล้วแต่บุญแต่กรรมแต่ละคนเถอะ แต่พอน้องกูเรียนเก่งเรียนดีหน่อยก็ทำท่าจะไล่ไปสอบเภสัชสอบหมออีกละ กูบอกว่าให้มันเลือกเองก็หาว่าเพ้อเจ้อ แถมยังเอามาเปรียบเทียบกับกูอีก จนรู้สึกแม่งเหมือนกูเป็นกระโถนของบ้าน โยนความเหี้ยความเลวร้ายทั้งหลายมาใส่กูได้เลยจ้า กูรองรับเอง เบื่อเหี้ยๆ ทีพี่ชายกูไปทำสาวท้องก่อนแต่งจนเป็นเรื่องเป็นราวก็ยังรักยังเอ็นดู มันมาขอเงินเรื่อยๆก็ยังให้มัน หัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่ก็เข้าใจนะว่าลูกยังไงก็เป็นลูก มันตัดไม่ขาด แต่ว่าทำไมลับหลังพี่กูทีไรจะต้องบ่นน้อยใจประมาณว่าจะตัดขาดออกจากชีวิต จะไม่สนใจมันแล้ว ตัดหางปล่อยวัด คนฟังมันกูไง พอมันมาบ้านทีกูก็เห็นแม่ดีใจยังกับอะไร คิดว่ากูควรรู้สึกยังไงดี? ปากก็บอกว่ารักลูกทุกคนเท่ากันแต่ดูการกระทำเถอะ เบื่อชิบหาย

คนเป็นพ่อเป็นแม่ก็เป็นคนธรรมดา ไม่ใช่เทวดา ไม่ใช่เจ้าชีวิต ผิดได้พลาดเป็น กูรู้ แต่ทำไมผู้ใหญ่หลายๆคนแม่งไม่ตระหนักถึงจุดนี้กันมั่งวะ ทำไมถึงคิดว่าตัวเองอยู่สูงกว่าลูกตลอด ไม่คิดเปิดใจมองโลกในมุมมองของลูกบ้าง
จะมีไหม พ่อแม่ที่อยู่บนพื้นดินเดียวกันกับลูก ไม่แบ่งแยก ยอมรับความผิดพลาดของตัวเอง ยอมรับฟังความเห็นของลูก คอยประคองกันไปเท่าที่ทำได้ ไม่ใช่พ่อแม่ที่อยู่บนหิ้ง แตะต้องไม่ได้ เอาแต่ชี้นิ้วบงการชีวิต

พ่อแม่กับน้องทะเลาะกันทุกเช้าเลยว่ะ เพราะน้องทำกิจวัตรตอนเช้าช้า+ต้องไปโรงเรียน พ่อแม่กูก็ต้องไปทำงาน ส่วนตอนกลางคืนก็ทะเลาะเรื่องน้องไม่ยอมนอนเพราะติดเกม เล่นถึงเที่ยงคืนทุกวัน กูปิดเทอมมาอยู่บ้านได้ยินทุกวัน กูก็เตือนน้องกูละนะ สุขภาพจิตกูเสื่อมชิบหายตอนอยู่บ้าน ไม่อยากกลับบ้านเลยว่ะ

พอกุหมดประโยชน์ก็เป็นได้แค่หมาหัวเน่าไอครอบครัวเหี้ย

กูอ่านข่าวเจนนิเฟอร์ แพนแล้วแบบ คือบางทีกูก็รู้สึกว่าครอบครัวบางทีแม่งโครตบั่นทอนเลยว่ะ เลี้ยงคนยังกะเลี้ยงหมาบังคับทุกอย่าง พอลูกตีตัวออกห่างก็จะกังวลจัดจนมาบังคับกะเกณฑ์ให้หนักกว่าเดิมโดยใช้คำว่าเป็นห่วง อารมณ์เหมือนเพราะลูกกลับบ้านดึกเลยจะจับขังจะตามไปรับไปส่งด้วยความเป็นห่วง คิดเอาเองว่านี่แหละดีที่สุดแต่ไม่ถงไม่ถามความเห็นซักคำ เอาแต่บังคับ พอไม่ทำก็บอกว่าลูกเปลี่ยนไปยังโง้นยังงี้ บางทีคนเราก็ไม่เคยมองดูตัวเองเลยว่าสาเหตุแม่งก็มาจากตัวเองนั่นแหละที่ทำให้แย่ลง อะไรที่แม่งมากเกินไปแม่งโครตทำลายสุขภาพจิตชิบหาย กลายเป็นคนเรามีชีวิตแต่เสือกไม่ได้ใช้ชีวิต งั้นก็ตายๆไปน่าจะดีกว่า

อยากให้ครอบครัวกูเลิกทะเลาะกันซักที

กุโชคดีหน่อยพ่อกับแม่รักกุ รักมาก โอเคกูชอบ กูอยากได้อะไรได้ แต่ญาติกูขี้เสือกขี้อิจฉา เอาแต่แบบว่าพ่อแม่กูทำไมตามใจลูกจังเพราะงี้เลยเสียคน (กูแค่ซิ่วหนึ่งปี ละหยุดตามหาตัวเองหนึ่งปีแค่นั้นเอง) ตอนนี้กูมาเข้ามหาลัยเอกชนก็เถอะ แต่ก็ได้เอ ได้ บี สลับกันไป ม.เอกชนที่กูเข้าเฮี้ยบชิบหาย คะแนนสอบ70%(ไม่มีแก้ตัวด้วยห่า ต้องเตรียมดีๆ) งาน 20% เข้าคาบ10% เขาก็หาว่าปล่อยเกรดล่ะสิถึงได้ กุไม่เคยมีแฟน หรือไปหลงผู้ชาย หรือแต่งตัวแรดไปมา กูดองตัวเองอยู่แต่ในห้องงี้ ยังมายุ่งกับกูอีก ล่าสุดกูกัดผม จนหัวบลอนด์ก็หัวกูอ่ะ ยังมาว่ากูอีกว่าพ่อแม่ตามใจเลยทำตัวเหลวแหลก แหลกห่าไรกูได้ดีกว่าลูกมันอีก ดอก

รำคานพี่กูอ่ะคือกูนอนในห้องมันเรียกให้เก็บผ้าแล้วกูไม่ขานรับมาทุบประตูกูดังป้าบๆคืนกูลุกไปแล้วปัญญาอ่อนชินก่อนหน้านี้ก็ขานรับนะแต่ด่ากูว่าไม่เพราะอีสัสกูขานว่าเอ้ออออ้าวววเอ้ออออย่างใช่กูจะเมินเฉยเหมือนมึงเป็นไบโพล่าอ่ะศัยหน้าจนบ้าอีเหี้ย

>>505 อันอื่นกูเห็นด้วย แต่ซิ่วตั้งสองปียังแต่เข้า ม เอกชนเหรอ
ถ้าเป็นความตั้งใจแต่แรกของมึงตั้งแต่ตัดสินใจซิ่วแล้วกูก็ขอโทษด้วย

กูไม่ใช่ 505 นะ กูเรียน ม.รัฐดังๆมาสองที่แต่สุดท้ายก็ซิ่วเรียนเอกชน รอบแรกกูเข้ามาแล้วรู้ว่าไม่ใช่เลยซิ่วตามปกติ ส่วนรอบสองเข้าถูกแต่ก็ซิ่วไม่ใช่เพราะเรียนไม่ไหวนะ แต่สภาพสังคมกับสิ่งแวดล้อมไม่อำนวย(กูป่วยง่าย แล้วเจอตารางเรียนพิลึกๆ แบบเรียนเจ็ดโมง เลิกสองทุ่ม ข้าวไม่ได้แดกไรเงี้ย กูเรียนได้สามเดือนเข้าโรงบาลเลยห่า) สุดท้ายเลยซิ่วมาเรียนเอกชนเพราะใกล้บ้าน+ม.ไม่ได้ชื่อเสียงขี้ริ้วขี้เหร่อะไร ชีวิตดีกว่ามาก สิ่งอำนวยความสะดวกกับอุปกรณ์ในแคมปัสดีกว่าจมเลยมึง เรียนแม่งก็ยากพอกัน
แต่ก็ต้องยอมรับแหละว่าการเรียนเอกชนในสายตาไดโนเสาร์มันก็เป็นเป้าโจมตีได้ง่ายๆอคติคนอ่ะนะ เขาไม่ได้มาเรียนกับเรา แล้วก็ต้องยอมรับว่าหลายๆคนที่เรียนม.เอกชนก็แหลกเหลวจริง เอกรุ่นกูนี่รุ่นพี่เรียนซ้ำมาสามปีล่ะยังไม่จบแล้วก็ไม่มีแววว่าจะจบพร้อมกูด้วยซ้ำ มีแบบนี้ทุกรุ่นไม่ต่ำกว่าสองสามคน
ทำตัวเองให้ดีๆก็พอ ไว้วันไหนได้ดีมันก็เงียบเองแหละ

กูเคยโดนครูว่าไม่มีเพื่อนเว้ย คือตอนนั้นครูให้แจกสมุดแต่กูแจกไม่ครบเพราะกูไม่รู้จักชื่อกับหน้าเลยเอาไปวางไว้ที่โต๊ะครู(ในห้องเรียน) แล้วก็ไปนั่งที่โต๊ะกับเพื่อนเหมือนเดิม ครูก็มาถามว่าทำไมแจกไม่ครบ
กู-ไม่รู้ว่าเป็นใคร
ครู-นี้เธอไม่มีเพื่อนเหรอ
กู-มีค่ะ
ครู-มีใครบ้าง
กู-บอกชื่อเพื่อนไปไม่กี่คน
ครู-//หันไปคุยกับเพื่อนกูแล้วก็หันกลับมา มีแค่นี้เองเหรอ
กู-//ก้มหน้าแล้วพูดว่า งั้นต้องมีกี่คนละคะ ตอนนั้นคือกูจะร้องไห้แล้วเพราะกูเป็นคนร้องไห้ง่ายด้วย
ครู-//บังคับให้กูเงยหน้าด้วยการจับหน้ากูเบาๆ แล้วก็พูดประมาณว่าเธอจะไม่มีเพื่อนไม่ได้นะแต่คือตอนนั้นมันเป็นวิชาแกไงแล้วก็ไม่พูดเสียงเบาด้วยพูดแบบให้คนในห้องได้ยินอีก
เหมือนจะมีต่อแต่กูจำไม่ได้แล้ว แล้วหลังจากนั้นกูก็เอาเรื่องนั้นไปคุยกับแม่กูแต่แม่กูดันเห็นด้วยเฉย
แม่บอกว่าทำไมไม่รู้จักกับเพื่อนในห้อง บอกว่ารู้จักไว้เผื่อมีอะไรจะได้ช่วยนู้นนี้แต่กูแค่อยากจะสื่อว่าพฤติกรรมแกไม่โอเคและกูมองว่ากูไม่ต้องรู้จักคนในห้องทุกคนก็ได้
ตอนที่พี่คนโตมากูก็เล่าให้ฟังพร้อมกับทุกคนในครอบครัวเชิงเล่นๆอีกพี่กูก็ไม่เห็นด้วยกับครู แถมบอกว่าพ่อก็เป็นนู้นนี้นั้นไปแต่ก็ไม่ได้อะไรอีก
แต่กูแบบทำไมแม่ถึงไม่เข้าใจกู ตอนกูไปสอบแล้วกลับบ้านแม่กูขับรถมาส่งก็ถามว่าทำได้ไหม กูก็บอกว่าทำได้ แม่กูก็แบบแหม่ ทำได้ด้วยเหรอไม่อ่านหนังสือนี้เรานะ พอกูไปตอบว่าไม่ได้ แม่กูก็ไม่อ่านหนังสือไงล่ะ
แถมยังมีเรื่องที่กูแบบแม่มาถามเรื่องเกี่ยวกับโรงเรียนแต่กูบอกไปว่าไม่รู้ เรื่องนี้จริงๆกูผิดครึ่งหนึ่งเลยแหละเพราะแม่ถามทีไรกูก็ไม่รู้ทุกที แล้วแม่กูก็เหมือนอารมณ์เสียว่า นี้รู้เรื่องอะไรบ้างไหมเนี่ย กูก็แบบ เอ้า...
แถมวันก่อนพ่อกับแม่ลากกูไปกินแชร์ตอนนั้นสามทุ่มครึ่งไปตั้งแต่ยังไม่ทุ่มดี ก่อนหน้านี้มีพ่อมาถามว่ากลับบ้านยัง กูก็บอกว่าตามใจ แต่คือแบบกูเพิ่งนึกขึ้นได้ว่างานกูมีเยอะชิบหายเลยไปบอกพ่อว่าไม่กลับเหรอ? พ่อกูก็หัวเราะแล้วก็ลากแต่ทีนี้คนอื่นเขาก็ขอตัวกลับกันด้วยเหมือนจะเล็งนานแล้วล่ะแล้วทีนี้พ่อกูก็หัวเราะอีกแล้วบอกว่า (ชื่อกู)นี้บอกกลับบ้านทีเดียวคนอื่นกลับไปหมดเลยเนอะ แต่กูไม่ตลกไงกูอยากกลับบ้านสามทุ่มครึ่งสำหรับกูคือดึกแล้วกูอยากกลับบ้านไปพักผ่อนด้วย ในใจกูแบบทำไมต้องหัวเราะวะ มันตลกตรงไหน และวันนั้นกูไม่โอเคจริงๆเช้ามาเลยขอลาไปเพราะปวดหัว แม่กูก็แบบป่วยหัวเพราะนอนดึกใช่ไหม? กูก็เงียบเพราะกูก็นอนดึกจริงๆแต่ไม่ถึงกับตีหนึ่งตีสามไรงี้ กูหลับไปสักพักก่อนจจะตื่นมาอาบน้ำแล้วก็ทำการบ้านแม่ก็เดินมา(กูนั่งในห้องนั่งเล่นที่มีประตูกระจกเปิดไว้)แม่กูก็พูดหน้าประตูบอกว่า ที่ลารร.เพราะนอนดึกนี้มันไม่สมเหตุสมผลเลยนะ กูก็ได้แต่ขานรับไปแต่ใจกูไม่โอเคจริงๆ แต่จริงๆแล้วพ่อกับแม่กูก็เลี้ยงดูกูดีมากให้ความรักกูดีแต่มีบางเรื่องที่กูไม่ค่อยโอเค จริงๆแล้วผิดที่กูคิดมากไปเองด้วยนั้นแหละ
กูไม่ได้ระบายนานแล้วโม่งกูจะแตกไหมวะ แค่มาบ่นเฉยๆนั้นแหละอยากบ่นกับเพื่อนแต่ก็เกรงใจ

>>509 เพิ่งขึ้นม.1เหรอวะ อ่านแล้วอยากพูดบางเรื่องจริงๆแต่เกรงใจวุฒิภาวะมึง เอาเป็นว่ารีบเก็บEXPแล้วกัน

>>509 ไม่รู้จักหน้า มึงก้แค่ส่งเสียงถามคนไหนชื่อ บลาๆๆ ไป เดี้ยวเจ้าของชื่อมันก้ขานรับเองแหละ ถ้ากูเป็นครูกูก้ต้องต้องเริ่มมองว่ามึงมีปัญหาด้านeq กับการเข้าสังคมแล้วล่ะว่ะ แค่นี้ยังคิดแก้ปัญหาไม่ได้

>>509 อะไรที่ไม่โอเคมึงก็ควรจะคุย อยู่กันด้วยความเข้าใจ กูดูว่าเขาก็พยายามเข้าใจมึง แต่มึงก็ค่ะๆอืมๆ ปัดเขาออก

ระวัง

เพื่อนโม่งอย่าเพิ่งบีบคั้นน้องมาก
ให้น้องตัดสินใจ เป็นไปตามวุฒิภาวะของน้อง
ตอนนี้น้องแค่อึดอัดเลยอยากมาระบาย เพราะงั้นเราก็รับไปก่อน ฟังไม่ใช่ชี้ๆทำไมไม่อย่างงั้นไม่อย่างงี้
จากที่อ่าน >>509 ไม่ได้มีsignความก้าวร้าวใดๆ + รู้ตัวด้วยว่าอะไรเป็นยังไง สำหรับกูน้องมีความเป็นผู้ใหญ่นะ แค่แสดงออกแบบยอมคน

ซึ่งอันนี้แนะนำว่าให้หนูลองพูดความคิดของหนู ไม่ใช้อารมณ์ ไม่ชักสีหน้า การแสดงออกอย่างเหมาะสมมันต้องฝึกฝนไป + ช่วยฝึกวุฒิภาวะทางอารมณ์ได้

>>509 มองว่าเฉยๆนะ เพื่อนในความเข้าใจในคนส่วนมากไม่เท่ากันเท่านั้นเอง และอะไรที่เราเข้าใจไม่ได้แปลว่าคนอื่นจะเข้าใจ และสิ่งที่ต่างไม่ได้แปลว่าผิดหรือเพี้ยนไปทั้งหมด มันเป็นนิสัยและบุคคลิกแบบนึงของเราหรืออาจเป็นความชอบของเรา
พี่ยังเป็นเลยน้องและอยู่มาได้นะออกจะรำคาญด้วยซ้ำเวลาคนมาวุ่นวายและตัดสินคนอื่น แต่อาจจะดีกว่าน้องคือเวลาเข้าสังคมพี่ใส่หน้ากากแบบเนียนมาก จนคนไม่เชื่อว่ามีอีกด้าน
บางทีการเข้าสังคมถ้าจะให้รอดไม่ต้องมีคนรบกวนความเป็นตัวตนเรามากก็ใส่หน้ากากซะ เข้าเมืองตาหลิ่วก็หลิ่วตาตาม แต่เราเองอย่าลืมพอว่าตัวตนจริงๆเราคืออะไร และทำได้ในอนาคตลองหาสายงานในชีวิตที่ไม่สุงสิ่งกับคนมากก็ดี เพราะคนประเภทนี้เข้าสังคมมากจะโดนดูดพลังงานจนหมดแรงเสียมาก ผิดกับคนทั่วไปส่วนมากที่ไม่เป็นอะไร

เบื้อ อารมณ์แบบไม่ขอมาเกิดนะเลือกเกิดได้คงไปเกิดประเทศดีๆรวยๆสบายๆ กูเลือกไม่ได้โว้ยยถ้ารู้กูเกิดมาเป็นเด็กนรกขนาดนี้ไม่แดกยาคุมไม่ทำแท้งกูไปละแสรดดดด~

>>507 กุเบื่อสังคมม.รัฐอ่ะมึง ที่กูอยู่ต้องประจบรุ่นพี่ต้องไปกับรุ่นพี่ แล้วคณะตอนกุอยู่มอรัฐมีแต่ผู้ชาย
เออไหนก็ไหนๆ ขอกุด่าอีแม่เลี้ยงหน่อย โมโหเหี้ยจากไหนไม่รู้ เจอหน้ากุก็หน้าบูด เจอไรก็หน้างอเป็นส้นตีน รถติดก็บ่น พ่อกุทำงานเลิกช้าก็บ่น ขับรถไม่เป็น รอแต่ผัวทำไรให้อีดอก กุรำคาญเลยว่าตรงๆ
มันเลยไม่กล้ามาเจอหน้ากูปีกว่าละ เวลากุมาเที่ยวบ้านพ่อมันก็ไปตายที่อื่น วันนี้เสือกมา มาทำเหี้ยอะไร กุถามพ่อว่ามันมาทำไม พ่อบอกให้กุเปิดใจหน่อย เปิดเหี้ยอะไรกุรำคาญ กุเลยบอกพ่อกุว่าพ่อกุเลือกมัน กุจะไม่มาเหยียบเชียงใหม่อีกต่อไปละ อ้อ พ่อกุโดนคดียาเสพติดเพราะตำรวจยัดข้อหามาให้พ่อกุกลัวลนลานเซ็นไปเรื่อยดันเสือกไปรับเป็นผู้ต้องหาตอนนีรอศาลตัดสิน ไปๆ มาๆ พ่อกุเข้าคุกไปกุก็ไม่แคร์ละ ให้อีดอกนั่นไปละกันรำคาญ กุเกลียดคือเกลียดไม่มานั่งเสแสร้งแบบ อุ๊ย ชอบจังเลย ไม่ใช่วิสัยกูอยากได้อีนั่นหรอก แม่แท้ๆ กุก็มีอยู่ บ้านพ่อกุจนกว่าแม่กุด้วย ไม่มีพ่อกูก็ไม่ได้ตายห่าอะไร รำคาญอีดอกนี่

พวกมึงกุขอปรึกษาเรื่องน้องกุหน่อย คือมันอ่ะชอบแขวะกุ ชอบพูดลับหลังกุ ตั้งแต่แม่หันมาสนใจกุมันก็หาว่าแม่รักกุมากกว่ามัน มีอะไรมันก็ชอบแข่งกับกู
คืออะไร พี่น้องกันจะมาแข่งกันทำไม แม่ง ชอบตบหัวแล้วลูบหลัง มันจะขึ้นม.หนึ่งละ ส่วนกุอยู่ม.5 คือมันแม่งก็ต้องคิดได้ละป่ะวะ กุกลัวว่าวันนึงกุจะไม่เห็นมันเป็นน้อง เพราะกุทนมานานมากแล้วจริงๆ ขนาดมันยังไม่เห็นกุเป็นพี่เลย คอยหักหน้ากุทำให้กุรู้สึกไม่ดีมาตลอด แต่พอแม่งมีอะไรที่มันทำไม่ได้ต้องมาขอให้กุช่วยอยู่เรื่อย กุเคยพูดตรงๆ กับมันแล้ว แต่แม่งทำหูทวนลม ล้อเลียนกุอีก ทำไงดี กุรู้สึกไม่ดีกับมันจริงๆ นะ ถึงจะเป็นน้องกุแท้ๆ ก็เถอะ

>>516 เพิ่มเติม อีนั้นมาทีไรพ่อกุอารมณ์เสียใส่กุแบบไม่มีเหตุผลทุกที พออีนั่นไม่อยู่พ่อกุอารมณ์ดีตลอดเลย เหมือนอีนี่เป็นสิ่งชั่วร้ายเชื้อโรคเลย

แม่กูมาเอาเงินจากกูไปอีกแล้ว รวมๆก็เกือบ 2 แสนแล้วอ่ะ กูยังเรียนไม่จบเลยนะ ยังไม่ได้ทำงาน เงินที่มีก็จากทำงานพิเศษ เงินเก็บจากค่าขนม แล้วก็แต๊ะเอีย กูเหนื่อยเหลือเกิน ทำยังไงถึงจะเก็บเงินแล้วไม่โดนแม่เอาไปวะ

>>519 เพิ่มเติมคือแม่กูเวลาดราม่าชอบทวงบุญคุณ แล้วบอกว่าทำงานแล้วต้องส่งเงินให้ทุกเดือน ห้ามเบี้ยว กูมีเจ้าหนี้ตั้งแต่เกิดเลยสินะ

>>520 กุเข้าใจว่าเมิงก็น่าจะคุยกะแม่แล้วว่าเมิงไม่โอเค
ตอนนี้เมิงก็ต้องช่างใจว่ามีแม่ไม่มีตัง กับ มีตังไม่มีแม่อันไหนเมิงโอเคกว่า
ถ้ายังไม่คุยก็ลองไปคุยดูของยังงี้จูนกันได้ก็จูนไปไม่ได้ก็ต้องตัดออกแล้วอย่าไปคิดมาก

>>520 เค้าเรียกหนี้บุญคุณ มึงต้องเลี้ยงเค้าบ้างแหละ เอาที่มึงคิดว่าพอดี เหมาะกับบุญคุณของเค้าแล้วกัน

อยากถามเรื่องพ่อมีลูกกับเมียน้อยหน่อยว่ะ ในอนาคตถ้าพ่อกูตาย มันจะมีสิทธิ์อะไรไหมวะ ทางกฏหมายอะ

>>520 แม่มึงก็อีลำยองหลุดมาจากเรื่องทองเนื้อเก้าดีๆนี่แหละ ถ้าแม่มึงยังไม่เอามึงไปขายมึงก็ต้องรับใช้แม่มึงเยี่ยงทาสตลอดชีวิต จำไว้นะในประเทศหัวควยๆนี้มึงเป็นทาสของพ่อแม่มึงตั้งแต่เกิดมา

พ่อแม่บางคนก็ไม่มีความเป็นพ่อแม่หรือเป็นพ่อแม่ได้ไม่ดีว่ะ เหมือนใน guardians of the galaxy 2 ที่ยอนดูบอกว่า "เขาอาจจะเป็นพ่อนาย แต่ไม่มีความเป็นพ่อ นะไอหนู" แม่งโคตรจริง ถ้าจะเรียกร้องบุญคุณกับลูก แล้วให้ลูกเกิดมาทำไมวะ มันก็ไม่ต่างไรกับออกลูกมาเพื่อเป็นคนรับใช้ตอนแก่ โดยลงทุนช่วงต้น ตอนแก่ค่อยมาเอาทุนคืน กูก็ไม่อยากให้หักดิบตัดแม่หรอกถึงดูจากการพูดของแม่แล้ว ชอยท์นี้น่าจะเป็นไปได้ที่สุด ฉะนั้นมึงอาจต้องคุยกับแม่ถึงแผนการเงิน ชีวิตของมึง ว่าจะดูแลแม่หรือที่บ้านยังไงต่อ ถ้าดีลกันได้ก็โอเค

>>525 คำว่าดีลกันได้นี่บอกเลยว่าฝั่งลูกเสียเปรียบท่าเดียวอ่ะ พ่อแม่สมัยนี้ไม่ว่าจะรวยจะจนแม่งกลัวไม่มีลูกอยู่เป็นเพื่อนตอนแก่ทั้งนั้น ถ้าพ่อแม่อึดๆหน่อยลูกก็ต้องสำนึกบุญคุณจนหัวหงอกขึ้นตามด้วย แล้วสำนึกไปจนตายว่าอย่ามีลูกมีครอบครัวเถอะ แค่สิบปีผ่านไปคนงอกมาห้าล้านกว่าคนจากหกสิบล้านแถมเห่อมาแต่ กทม จนแน่นไปหมดละสัสแล้วภาครัฐปากอ้างอีกว่าต้องขยันเย็ดๆกันนะ ทั้งๆที่ทุกวันนี้สก๊อยเย็ดกันจนออกสวะทั่วสลัมนี่เคยมีคนไปตรวจสำมะโนครัวคนกลุ่มนี้มั่งมั้ยวะหรือยังไงไม่รู้ กลัวประชากรจะไม่ได้เท่าเจ๊กหรือยังไงวะไอห่าราก ควยall ไทยแลนด์แอนด์พระสยามเทวาทิราชย์

>>526 เออ กูถึงว่าหักดิบตัดเลย มันจะดูเข้าท่ากว่า ถ้าแม่เป็นอย่างที่มันเล่าจริงๆ
แต่ก็อยากให้ลองตัวเลือกที่ซอฟก่อนแล้วค่อยหาวิธีต่อไป
ก่อนจะดราม่า อันนี้คือต้องบอกคนที่จะมาด่ากูก่อนว่า พ่อแม่แต่ละคนไม่เหมือนกัน พ่อแม่บางคนก็ไม่มีความเป็นพ่อแม่จริงๆนะ การตอบแทนพ่อแม่เป็นสิ่งที่ดี แต่ควรมาจากใจ ไม่ใช่การขู่บังคับด้วยการเรียกร้องบุญคุณแบบนี้มันจะเรียกว่าครอบครัวได้เหรอ พ่อแม่หรือเจ้าหนี้

>>526 ประชากรวัยเด็กไทยต่ำแล้ว ถ้าปล่อยไว้ประชากรมันจะลด ซึ่งมีปัญหาแน่ ถ้าวัยสูงอายุมันเยอะเทียบกับวัยทำงาน วัยทำงานอ้วกแน่ มึงลองนึกดูถ้ามีลูกรรอบครัวละ 1 วัยทำงานต้องเลี้ยงพ่อแม่ ปู่ย่า ตายาย ลูกอีกเป็น 7 ชีวิต มันต้องมีครอบครัวละ 2 ถึงจะสมดุล และไอ้พวกฉลาดๆ การงานดีๆควรมีลูกเยอะๆเลยเพราะมีปัญญาเลี้ยง ไอ้พวกแว้น สก๊อย แพร่เชื้อโรค ศีลธรรมต่ำ ไอคิวต่ำไม่ต้องมีลูกก็ได้

>>524 หรือพ่อแม่เป็นทาสมึงตั้งแต่มึงเกิดวะ งอมืองอตีนเรียกร้องนู่นนี่ ต้องเลี้ยง ต้องส่งมึงเรียน

>>529 พอเค้าแก่เสือกไม่ยอมเลี้ยงตอบแทนคุณไช้ชีวิตเยี่ยงปรสิต

จะตอบแทนหรือไม่ ไม่ใช่ให้คนนอกมาตัดสิน

เอาตามสมควรน่ะ แต่ธรรมเนียมเก่าที่ ลูกหลานเลี้ยงคนแก่เพราะได้รับเขามาเยอะ แถม ผู้ใหญ่ไม่ได้วางแผนเก็บเงินเกษียณด้วยไง มันเป็นวิถีสังคม มึงจะเป็นเป็นคนหนุ่มสาวใช้ชีวิตดีดีด้วยรายได้ตัวเองแต่ไม่ไปมองคนแก่ ไม่มีจะกินได้เหรอ? ถ้าเป็นสังคมเกษตรกรรม คนอยู่ติดที่ทำกิน มึงทิ้งพ่อแม่ก็จบแล้วสังคมไม่ยอมรับ สังคมมันแคบ คนอื่นรู้กันหมดว่าไอ้นี่อกตัญญู

กูตอบแบบกลางๆให้แล้วนะ อย่างคนรุ่นกูหรือตามหลังกูคงจะวางแผนเก็บเงินเกษียณ กันมากขึ้นเพราะกลัวว่าลูกหลานมันจะไม่เลี้ยงเนี้ยแหล่ะ ถ้าเอาแบบฝรั่งอเมริกัน จบไฮสคูลปุ้บ พ่อแม่เรียกคุยเลยว่า เงินไม่พอส่งมหาวิทยาลัยนะ มึงเลือกเอาไปประจำทหาร แล้วใช้สิทธ์ กลับมาได้ทุนเรียนฟรี หรือจะทำงานเก็บเงินเอง เพราะพ่อแม่จะเก็บเกษียณเองละ แต่สังคมไทยมันเลือกแบบฝรั่งไม่ได้ไง เรียนให้ทันกับเพื่อนๆ ใช้ทุนพ่อแม่จนจบ ป. แล้วจะว่าพ่อแม่หวังจากลูกมากกว่าฝรั่งก็เป็นเรื่องที่ต้องยอมรับ

นิทานจีน เกิดภัยพิบัติปลูกข้าวไม่พอกิน พ่อเลยชวนลูกให้สานตะกร้าใหญ่พอให้คนนั่งและลอยน้ำได้ วันต่อมาพ่อพาก๋ง ไปลอยน้ำ บอกลูกว่าปากท้องจะได้หายไปหนึ่งลูกจะได้กินอิ่มขึ้น ลูกมันวิ่งตามลำน้ำไปตะโกนบอกก๋งว่า ให้เอาตระกร้าคืนมา เดี๋ยวพ่อแก่แล้วลูกจะเอาพ่อไปลอยน้ำบ้าง

สรุป มึงทำอะไรไว้ลูกหลานมันดูอยู่นะเว้ย จะทิ้งคนแก่มึงก็เตรียมตัวโดนทิ้งบ้างแล้วกัน

>>529-530 พ่อแม่บางคนไม่ทำแบบนั้นหว่ะ ให้ข้าวแดกนี่ไม่เท่าไหร่ แต่ส่งเรียนไม่มี เลี้ยงแบบเหี้ยๆแล้วเสือกทวงบุญคุณนี่ใครกันแน่วะหาแดกกับลูก มู้บนๆกูว่ามันอธิบายถูกละนะถ้าสมองแบบมึงรับข้อความเกิน7บรรทัดขึ้นไปได้

>>523 มีเหมือนมึงอะ เมียน้อยไม่ได้ ลูกได้อย่างเดียว

>>534 นี้ขอแจมนะ เพื่อนกูแม่งก็เอาเรื่องนี้มาคุยเหมือนกัน คือ เมียน้อยมันต้องมีลูกก่อนสินะ ไม่งัันมันแทบไม่ได้อะไรเลยใช่ไหม

>>535 ได้ส่วนของทายาท ก็แค่แอบเย็ดกันไม่ได้แต่งงานบอกให้สังคมรับรู้นี่หว่า. คนแต่งจดทะเบียนก็เหมือนตกลงกันว่าจะใช้ทรัพยากรร่วมกัน.

เมียน้อยมันจะได้แบบสินน้ำใจมากกว่า

ถ้าเมียน้อยไม่มีลูก เมียน้อยก็ไม่ได้อะไรเลย จะได้แต่ส่วนของลูกเมียน้อยที่พ่อรับรองว่าเป็นบุตรแล้ว

>>537 มรดก ไม่ต้องรับรองบุตรก็ได้อยุ่ดี

>>538 ไม่ได้ง่ายๆนะเว้ย ฝั่งเมียหลวงไม่ยอมก็ต้องฟ้องพิสูจน์DNA กันอีกโดนดึงเรื่องอีกค่าใช้จ่ายศาลหมดเยอะ มรดกต้องเยอะจริงถึงฟ้องแล้วคุ้ม

>>538 ที่กูเรียนมาอาจจะตอบคำถามของพวกมึงไม่ได้ทั้งหมดนะ แต่อาจารย์กูบอกว่า ลูกจะมีสิทธิคือ "ต้องมีการจดทะเบียนการรับรองบุตร"ถึงจะมีสิทธิเว้ย แต่มาจดทะเบียนรับรองภายหลัง(การแจกแจงมรดก)ก็ถือว่าไม่มีผลเหมือนกัน ส่วนทางแม่ก็ได้ชัวร์ๆอยู่แล้ว

>>521 >>522 >>524-533 กูเป็นคนต้นเรื่องเองนะ คือกูก็คิดถึงเรื่องบุญคุณอะไรนี่อยู่แล้ว คิดไว้อยู่แล้วว่าจะส่งเงินให้ทุกเดือน แต่ที่ทะเลาะกันเพราะเค้ารู้ว่ากูมีเงินเก็บ เค้าเก็บสมุดบัญชีของกูไว้เกือบหมด (ยกเว้นเล่มที่กูแอบเปิด) เมื่อตอนเด็กๆตอนที่บัญชียังเป็นแบบฝากเพื่อลูก กูมีเงินในนั้นแสนนึง เป็นเงินจากแต๊ะเอียทั้งหมด ไม่เกี่ยวกับแม่เลย แต่อยู่ๆเงินนั้นก็หายไป มารู้ว่าแม่กูเอาไป แต่ตอนนั้นยังเด็ก ทำอะไรไม่ได้มาก พอกูร้องไห้ทวงเงิน เค้าก็ทวงบุญคุณกู กูก็ไม่รู้จะทำยังไง

จนมาตอนนี้ กูยังเป็นนักศึกษา ยังเรียนไม่จบ มีเงินฝากประจำเกือบแสน เป็นเงินแต๊ะเอีย เงินเก็บ กับเงินจากงานพิเศษ บัญชีเป็นชื่อกู เค้าก็เอาบัญชีมาให้ บอกให้กูปิดบัญชีเอาเงินมาให้เค้า กูไม่ยอม เค้าก็ดราม่าเรียกร้องบุญคุณอีก จนลามไปเรื่องถ้ากูทำงานกูต้องส่งเงินให้เค้าทุกเดือน ถ้าไม่ส่งมาเค้าจะไม่ยอม เค้าดราม่า เค้าร้องไห้ กูก็ทำไงได้ ก็ต้องให้เค้าอีก เงินเก็บแทบไม่เหลือ เหลือแต่กองทุนไม่กี่หมื่น ความฝันของกูที่พอทำงานแล้วจะซื้อคอนโดอยู่ ออกจากบ้านนี้ไปซะก็แทบจะหายไปแล้ว เงินก้อนกูแทบไม่มีเลย

ความจริงกูรักเค้านะ กูจะส่งเงินให้เค้าทุกเดือนอยู่แล้ว กูจะเก็บเงินพาเค้าไปเที่ยวต่างประเทศ แต่พอเค้าทำกับกูแบบนี้แล้วกูก็ไม่อยากจะให้อะไรเค้าแล้วอ่ะ รู้สึกให้ไปเท่าไหร่เค้าก็ไม่พอ เค้าจะทวงบุญคุณอยู่เรื่อย ขนาดเงินที่กูเก็บหอมรอมริบมาอย่างยากลำบากเค้ายังเอาไปได้

>>541 โห มึง.. สู้ๆนะ กูเป็นกำลังใจให้ กอดๆ

มีใครที่พ่อชอบฝั่งญาติๆมากกว่าครอบครัวตัวเองบ้างวะ พ่อกุนี่อะไรๆยกให้ญาติหมดเลย รถ เงิน อย่างอากุมีปัญหาก้อมาให้พ่อกุจัดการให้ จนมันดูเกินอะๆ ให้รถหลานขับดีๆ แต่กุได้ขับยาริสรุ่นแรกๆอะ แล้วพอมีปัญหา กุกะแม่โดนด่าแรงๆจลอด กุรู้สึกแอบน้อยใจนิดๆวะ ที่พ่อเห็นฝั่งญาติดีกว่าครอบครัวอะ

>>541 มึงจะเลี้ยงพ่อแม่มึงทำไมวะไม่ไช่หน้าที่ พอมึงเรียนจบ พ่อแม่มึงก็หมดประโยชน์แล้ว ควรจะทิ้งไปเลย แล้วไปเกาะผัวต่อ เหมือนชาวโม่งคนอื่นๆ ส่วนลูกไม่ต้องมีนะเป็นภาระ มีไปมันก็จะทิ้งมึงเหมือนกัน เป็นแบบชาวโม่งสบายที่สุดแล้ว จะลำบากเลี้ยงพ่อแม่ทำไม

>>544 กูอยากเลี้ยงพ่อแม่นะ กูสำนึกในบุญคุณเค้าอยู่ตลอด แต่กูอยากเลี้ยงเมื่อพร้อม เมื่อกูทำงานหาเงินเองได้อย่างสม่ำเสมอ ไม่ใช่ตอนที่กูยังเรียนไม่จบ เงินไม่ค่อยมี แล้วเอาเงินเก็บของกูไปจนหมดจนกูไม่มีเงินเหลือเลย

เรื่องทวงบุญคุณก็เหมือนกัน มันทำให้กูรู้สึกว่าเค้าเห็นแก่เงิน ไม่ได้รักกู ไม่ได้คิดถึงกูเลยว่าถ้ากูทำงานแล้วเงินไม่พอใช้กูจะอยู่ได้มั้ย สนแต่ว่าไม่ว่ายังไงกูก็ต้องให้เงินเค้า แล้วก็ต้องให้เยอะตามที่เค้าต้องการด้วย เหมือนมีกูเพื่อแค่ทำหน้าที่เลี้ยงเค้าตอนแก่เท่านั้นอ่ะ ไม่ได้รักกู งงมะ

>>544 ทำไมมึงมันโง่ซ้ำโง่ซ้อนจังวะ พ่อแม่ที่ทำแต่เรื่องแย่ๆใส่ลูกแล้วด้านทวงบุญคุณนี่หมดประโยชน์ตั้งแต่แรกเริ่มละ เรื่องมีผัวมีเมียเหี้ยไรก็ไม่ใช่ที่โม่งทุกตัวจะอยากมีหรอกสัส มีแล้วชีวิตแย่แม่งก็ภาระพอๆกัน โง่ๆแบบมึงมันนี่เหมือนเกิดมาให้ขวางนรกขวางโลกจริงๆนะ

กูมีญาติเยอะแต่ไม่สนิทกับใครเลยง่ะ เมื่อก่อนกูไม่ค่อยคุยกับญาติอ่ะ พอเจอกันทีก็ใบ้เลย แต่พี่ชายกูสนิทกับทุกคนทั้งแฟนอา แฟนลุง ลูก รวมไปถึงญาติของฝ่ายป้าฝ่ายอาผู้หญิงไรงี้ เวลาไปเที่ยวไหนเค้าก็ต้อนรับอ่ะ พาไปกินนู่นกินนี่ กูจะทำยังไงให้สนิทกับญาติดีวะ กูโม่งหญิงนะจะเข้ามหาลัยละ ฮือ

>>546 เออนั่นดิหมดประโยชน์ไม่ต้องเลี้ยงทิ้งพ่อแม่เลย จะไดเฉลาดแบบไทยไง ส่วนผัวถ่าเกาะไม่ได้ไม่ต้องแต่ง ฉลาด ไทยสัสๆ

กูว่าเจนไหม่ไทยแม่งเน่าๆวะ ลูกๆก็คิดเกาะพ่อแม่แดกอย่างเดียวแล้วทิ้ง แต่พอแต่งงานก็คิดเกาะผัวเกาะเมียแดก หนังสือไม่เรียน การงานก็ขี้เกียจ พอจนขึ้นมาก็เรียกร้องไห้คนรวยมาช่วย ไห้รัฐบาลมาช่วย ช่องว่างระหว่างรายได้มันมีเหตุมาจากนิสัยของคนมากกว่าโอกาส ถ้าคนมันขยันเรียน จบสูงๆ ทำงานรู้จักปรับปรุงก็จะมีฐานะปานกลางถึงรวย ไอ้พวกขี้เกียจ เรียนไม่จบ ต่อไห้พ่อรวยแค่ไหนสุดท้ายก็ผลาญเงินหมดตัว ถ้าไอ้พวกนี้ไม่มีลูกก็ถือเป็นเรื่องที่ดี พันธ์เลวๆจะได้หมด กูกลัวประชากรประเทศลดนะ แต่พวกประชากรเลวๆนี่น่ากลัวกว่า แถมคนรุ่นไหม่ไม่มีศาสนา จะทำอะไรก็ได้ ถูกไปหมด กูว่า ไทยเป็นสังคมตัวไครตัวมันแล้ว แล้วไอ้พวกพญาธิปากขอก็จะขออย่างเดียวไม่รู้จักบุญคุณ สมัยนี้ไม่ควรไห้อะไรแล้ว เราช่วยแต่คนดีๆที่มีบุญคุณกับเราก็พอ ดีกว่าไปช่วยคนไม่รู้จัก มันก็คิดว่าเราโง่

กูจะทำไงดีวะแม่กูชอบเอาเรื่องของกูไปเม้าท์ทั่วเลย แล้วเม้าท์กับทุกคนด้วยนะ กูโครตอาย แบบกูเป็นลงขาวเงี้ยเลยเล่าให้แม่ฟัง แม่ก็เอาไปพูดต่อ ให้เพื่อนแม่ฟัง(มีผชด้วยลูกนาง)กูนี่ร้องเหี้ยในใจ พอปารมไปก็บอกกูว่าลูกอยังเด็กไม่เป็นไรหรอก (ม.5นี่เด็กเห
รอออออ)กูอายมากๆอยากตัวระเบีดตายตอนนั้นคือมันไม่ใช่เรื่องควรพูดเลย แม่กูเป็นผญกูเลยปรืกสาไม่คิดว่าแม่จะเอาเรื่องแบบนี้ไปพูดต่อหน้าคนอื่น เพื่อนแม่กูไม่ได้เป็นหมอหรืออะไรนะ เหมือนพูดเพราะอยากเมาท์ไม่ใช่เพราะอยากปรืกสา ขนาดเรื่องกูนินทาเพื่อนในห้องแม่กูยังเอาไปพูดเลย
กูตื่นสาย กูไปโรงเรียนไม่ทันบลาๆทุกเรื่องที่มันไม่ดีอะ ตอนนี้กูแทบไม่อยากออกจากห้องไปเจอแม่เลยกลัวแม่เอาไปพูดให้คนอื่นฟัง

เออ แล้วการแต่งงานนี่ไม่ควรจดทะเบียนอย่างยิ่ง มีหลายคู่ จดแล้วเมียเอาเงินผัวฝรั่งไปหมดจนฝรั่งฆ่าตัวตายมีไห้เห็นบ่อยๆ เกาะเป็นปรสิต ก็มี บางทีกู้หนี้มาไห้ช่วยไช้อีก กะพ่อแม่มันยังไม่สำนึกบุญคุณกันเลย อย่าหวังว่าเลี้ยงเมียเลี่ยงผัวแล้วมันจะสำนึก เลี้ยงมันมันก็คิดว่ามึงโง่ สูบมึงจนหมดตัวนั่นแหละ

สมัยนี้ต้งเก็บเงินไว้ยามเกษียณเป็นหลัก จะมาหวังไห้ลูกเลี้ยงไม่ได้แล้วไม่เหมือนสมัยก่อนแล้ว

กูว่าละมันต้องมีพวกอ่านแล้วไม่เข้าใจ ต่อมกตัญญูมันเดือดพล่าน แต่วุฒิภาวะไม่มี
ในนี้มันคุยกันชัดเจนนะว่าไม่ได้เหมารวมพ่อแม่ เช่นไอเม้นต้นเรื่องมันยังรักและต้องการตอบแทนแม่มัน เรากำลังพูดเป็นเคสไป ย้ำอีกทีว่าพ่อแม่แต่ละคนไม่เหมือนกัน กูไม่รู้นะว่าที่บ้านมึงจะอบอุ่นกันขนาดไหน แต่มันยังมีบางครอบครัวที่พ่อแม่ไม่มีความเป็นพ่อแม่ก็มี มันไม่ใช่ว่าพอพูดถึงพ่อแม่ต้องกราบรัวๆ ถ้าพ่ออัดตูดมึงตั้งแต่เด็กมึงยังอยากกตัญญูไหม หรือแม่เอาเงินไปเล่นพนัน แต่ไม่เคยถามหรือเป็นห่วงมึงเลยว่าเป็นยังไงบ้าง ยังอยากจะตอบแทนอยู่รึเปล่า ซึ่งในสังคมมันมีอย่างงี้จริงๆ ตั้งแต่ซอฟๆเหมือนไอเม้น >>541 มันบอก กับหนักข้ออย่างข่มขืนลูกสาวหรือเอาลูกตัวเองไปขาย

รู้ไหมทำไมกูถึงพูดว่ามึงไม่มีวุฒิภาวะ AQPw64wNT ตั้งแต่เม้น >>544
ถ้ามึงจะเข้ามาห้องนี้เพื่อให้คำปรึกษา มึงต้องฟังคนที่เค้าพูดให้จบ และพยายามเข้าใจ ไม่ใช่ว่าอะไรผิดหูผิดตาหน่อยมึงก็ประชดประชน
ซึ่งมันเป็นการถกเถียงที่ไม่ทำให้เกิดการต่อยอดใดๆเลย มันแค่การเถียงเพื่อจะเอาชนะเท่านั้นแหละ เหมือนมึงมาห้องนี้เพื่อจะให้คนอื่นเค้าฟังมึงเพราะชีวิตจริงไม่มีใครเค้าฟังมึงเลย แต่ละคนเจอปัญหาไม่เหมือนกัน สภาพแวดล้อมต่างกัน ถ้ามึงไม่เข้าใจ ต้องฟังที่เข้าพูดให้จบ ถ้าสงสัยให้ถาม และพูดคุยกัน และหาทางออกร่วมกัน

>>553 น่าจะไอที่แม่งเคยมาเถียงกระมู้นี่แหละ แล้วก็วิ่งแจ้นไปฟ้องแอดมินว่ากระทู้ คอมเม้น ส่งเสริมการทิ้งพ่อแม่ อกตัญญู กูล่ะขลำ อ่านหนังสือไม่แตกแล้วยังเป็นคาซาม่าอีก

>>555 กูอีานของมันแล้วกูนึกถึงไอตัวที่มาบอกว่าผู้หญิงเอาแต่เกาะแดกผัว เป็นแม่บ้านคือเปฌนปลิงเลยว่ะ ดูมันมีทรรศนคติที่ว่าผู้หญิงต้องเป็นปลิงอยู่แบบไม่ฟังใคร เห็นอันนึ้ก็เอาแต่พูดเรียนจบเกาะผัว หลอกแดก บลาๆ ไม่รู้จักจบ สงสัยแม่งโดนหลอกมา สงสารจัง

>>556 ก็ตัวเดียวกันนั่นแหละมึง บ้าบอด่าว่าคนในมู้นี้แบบไม่สนใคร หลับหูหลับตาคลั่งแนวคิดขงจื๊อแล้วก็มาแต่งเรื่องว่าโม่งในมู้บ้า ผช. แล้วไม่สนใจพ่อแม่ ปัญญาอ่อนสัส

>>553 556 ไม่เข้าใจตรงไหนวะ พอมีคนบอกต้องตอบแทนพ่อแม่บ้างก็ต้องมีพวกโม่งสัตว์นรกมาบอก พ่อแม่เลี้ยงมันไม่ควรทวงบุญคุณ ทำไมต้องเป็นทาสพ่อแม่ งี้ได้ แล้ว ถ้าพ่อแม่ พวกมึงไม่เลี้ยง มึงจะโตเป็นควายมาอกตัญญูได้มั้ย ไม่ต้องบอกเคสบายเคส เค้าไม่เลี้ยงมึงตายห่าอยู่แล้ว แล้วตอนแรกเถียงเรื่องควรกตัญญูตอบแทนพ่อแม่มั้ย ตอนหลังเสือกดริฟแหลไปเถียงเรื่องเคสสุดกู่ สาบานมั้ยว่าไอ้พวกปรสิตที่เถียงกับกูอยู่เนี่ย โดนพ่ออัดตูดมาจริงไม่ไช่มาตอแหลเพื่อเถียงเอาชนะ ปรสิตบอกพ่อแม่ไม่ต้องตอบแทน แต่เมียเกาะแดกผัวได้ ทุเรสวะ ถ้าสังคมมันเหี้ยขนาด อกตัญญูพ่อแม่ ก็อย่าหวังความดีอะไรเลย แม่งสูบหมดตัวอยู่แล้วถ้ามีโอกาส ควรจะดีเป็นควายไห้มันสูบมั้ย พ่อแม่มันยังเนรคุณ มึงมีเงินมันไม่กรอกพิษไห้มึงตายหรือวะคิดดีๆ แล้วไอ้ฝรั่งที่โดนเพศแม่สูบหมดตัวฆ่าตัวตายอยู่เรื่อยๆละ แล้วจะมาแหลว่าเพศแม่ไม่เกาะแดก เรื่องจริงทั้งนั้น พวกปรสิตรับไม่ได้ร้อนตัวเท่านั้นเอง กูว่าไครมีเงินไม่พอดูแลตัวเองหลังเกษียณอย่ามีลูกเลยวะ ยุคหลังๆแม่งไม่เลี้ยงหรอก ถ้ามีก็ต้องเก็บเงินไว้ยามแก่ด้วย ไม่ไช่ปรนเปรอมันจนหมด ไห้มันเรียน แล้วสุดท้ายก็เห็นพวกปรสิตมาบอกว่าทำไมไม่เก็บเงินไว้ตอนเกษียณ มาเอากับปรสิตทำไม ก็เค้าเลี้ยงมึงหมด สมัยนี้ต้องเลี้ยงแบบฝรั่งไห้รับผิดชอบแต่เด็ก อยากเรียนไห้ส่งตัวเองเรียน

ถ้าพวกปรสิตบอกพวกมึงไม่ได้จะเกาะผัวแดก ทั้งๆที่ไม่คิดเลี้ยงพ่อแม่ แล้วถ้าผู้ชายไม่จดทะเบียนกับมึงจะเดือดร้อนเหมือนพยาธิโดนน้ำร้อนทำไมวะ

กู่ไม่กลับ ปล่อยผ่านละกัน คนอื่นเข้าใจที่กูสื่อนะ? น่าจะมีคนเดียวนี่ล่ะเป็นเอามาก

เอาสักข่าวละกัน เผื่อจะได้เปิดโลก
พ่อข่มขืนลูกในไส้วัย15 ยาวนานนับปีจนท้อง4ด. https://www.dailynews.co.th/regional/554184
พ่อข่มขืนด้วยความรักนะคนับ ถ้าเด็กนี่จะทิ้งพ่อแม่แล้วไม่เลี้ยงตอนแก่ ต้องเป็นเด็กอกตัญญูแน่ๆเบย

คนเหี้ยไรพูดเป็นแต่แพทเทินเดิมๆ
ปรสิต เกาะแดก สัตว์นรก บลาๆๆๆๆ 5555555555555

>>562 ก็เพราะตัวมันคงมีสมองคิดได้แค่นั้นไงมึง ปล่อยให้แม่งต่ำตมไปกับความคิดแปลกๆเหอะ แม่งที่พล่ามมาก็มีแต่ฟอร์มที่ว่าอกตัญญูพ่อแม่แล้วไปเกาะผัวแดก สงสัยพ่อแม่มันคงทำแบบนี้กับปู่ย่าตายายมันมั้ง คงเก็บคำพวกนี้มาจากการกระทำของบุพการีมันเอง ถ้ามีคนมาขอคำปรึกษาแล้วเจอตรรกะประหลาดๆก็เตือนๆหน่อยว่าไอเหี้ยนี่แม่งโทรล จบ

ตอนเย็ดก็เย็ดกันสองคน พอมีลูกมามาทวงบุญคุณซะงั้น

แม่กูชอบบ่นใส่กู เรียนกลับมาเหนื่อยๆเพิ่งได้เจอหน้ากัน ก็ชอบเปิดการสนทนาด้วยการบ่นนู่นนี่นั่น กูมีหลายเรื่องอยากจะคุยกับแม่ พอเจองี้กูหุบปากเลย แล้วก็มาบ่นอีกว่ามีอะไรไม่ยอมบอก ก็พอกูบอกอะไรไปก็มีแต่คำบ่นกลับมา กูเป็นพวกเซ้นซีทีฟด้วย เจอคำพูดบ่นนิดเดียวกูก็ดาวน์แล้ว กับแม่ยังเป็นที่พึ่งให้กูไม่ได้เลย

ขอปรึกษาหน่อยสิโม่ง ตอนนี้กูอายุ 18 เงินเก็บมี 3 แสน รายได้ต่อเดือน 8,000-19,000 ถ้าไปเช่าห้องอยู่กับแฟนอายุ 18 เท่ากันที่ไม่มีรายได้อะไร คิดว่าจะไปรอดมั้ยวะ?

คือพ่อแม่ฝั่งกูกับฝั่งแฟนจะบังคับให้พวกกูเลิกกัน เพราะตอนพวกกูเอากัน ดันไปโดนกล้องวงจรในบ้านบันทึก พ่อแม่ฝั่งแฟนกูมาแอบติดไว้ตอนไหนไม่รู้ ทีนี้เลยมาบอกฝั่งกูต่อ แล้วตกลงว่าจะให้พวกกูเลิกกันเพราะกลัวเสียอนาคต เสียอนาคตเหี้ยไร กูก็ป้องกันตลอด เรียนก็ดี เงินก็หาเองได้ ทำไมต้องมาคิดอะไรแทนพวกกู ทำเหมือนกับว่าพวกกูเป็นสิ่งของ ของตัวเองวะ

คือพ่อแม่ฝั่งกูเป็นกัปตันเรือกับช่าง เดือนนึงถึงสามเดือนจะกลับบ้านที กลับมาทีก็อยู่แค่อาทิตย์กว่าๆ แล้วก็ไปเที่ยวกันสองคน ฝั่งแฟนกูเป็นเซลล์ตปท. บินเดือนละ 2 อาทิตย์ กลับมา 3-7 วันแล้วไปเที่ยวเหมือนกัน เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ตอนพวกกูขึ้นม.ต้น จนแฟนกูกลายเป็นพวกเข้าสังคมไม่เก่ง ส่วนกูก็เป็นพวกบ้าเพื่อน พอพวกกูคบกัน แล้วรู้ว่ามีปัญหาแบบเดียวกัน กูกับเขาก็เลยย้ายไปอยู่ด้วยกัน หวังว่าถ้าครอบครัวพ่อแม่พวกกูให้ไม่ได้ กูก็จะสร้างเอง ใครจะว่าเหี้ยไรก็ช่างหัวแม่ง พวกมันไม่เข้าใจอยู่ละ

กูกับเขาแอบไปๆมาๆอยู่ด้วยกัน 4 ปีแล้วล่ะ แต่เรื่องกล้องนี่เพิ่งจะมามี กูว่ามันต้องมีไอ้พวกขี้เสือกที่ไหนเอาไปบอกแน่ๆ ขอให้ครอบครัวพวกมันแตกแยกตลอดไปสัส ควย พ่อแม่กูไม่เคยมาอยู่กับกูแท้ๆ รู้จักกูสัสๆ จากขี้ปากคนอื่นน่ะเชื่อจัง แต่จากปากลูกตัวเองไม่เชื่อ ก็ดีถือซะว่าเป็นครอบครัวอื่นไป แล้วนี่ก็ครอบครัวกู กูไม่ใช่สิ่งของ จะเกิดเหี้ยไรต่อก็ช่างแม่งละ พรุ่งนี้กูจะไปกับเขาไกลๆเลยสัส เงินกูก็หาเองได้ Vi กับ forex แม่งของถนัดกู หางานประจำเพิ่มให้ได้ก็โอเคละ ลาก่อนโลกเหี้ยๆสังคมเหี้ยๆ อย่าได้หวังมาทำลายความสุขกูเลย แม่งต้องสะใจสัสๆแน่ๆเวลาเห็นหน้าอีป้าขี้เสือกแถวบ้าน ทำหน้าไม่พอใจตอนรู้ว่ากูหนีไปกับแฟนกู มึงทำให้พวกกูเลิกกันไม่ได้หรอก

กูรู้ว่าพวกมึงจะบอกว่าเด่วก็เลิกกันอายุแค่ 18 แต่กูอยู่กับแฟนกูมาตั้งแต่ 14 แทบจะ 24/7. มา 4 ปี กูไม่เคยทะเลาะกันเลย ใช่ คนเรามันอยได้ด้วยเงินและท้องที่อิ่ม กูรู้ดีละ เพราะตอนที่พ่อแม่พวกกูหมกมุ่นกับงานโง่ๆมากกว่าลูก พวกกูก็หาข้าวหาปลากิน ทำกินกันเองมาตลอด กูเข้าใจหมดละ มึงรู้มั้ย พวกกูมาถึงจุดที่ว่าช่างหัวสังคมแม่งเลย คนเขาไม่สนความเห็นควายหรอก กูระบายพอละ บาย

>>566 เมิงอยู่ กทม. ปะถ้าใช่ 19k ใช้สองคน (อาจจะสาม) ไม่มีทางพอเตรียมตัวทำงานเจ็ดวันได้เลยเมิง

>>566 เอาเลย เด๋วรู้ๆ เชื่อมั่นในหุ้นนี่เห็นตายมาเยอะละ นี่แค่คำนวณรายรับรายจ่ายตัวเองยังไม่เป็นเลย ห่า

>>566 เอาจริงมึงกูเคยโดนให้เลิกยื้อจนสุดสุดท้ายเลิกเพราะพ่อแม่

ทำไมกูอ่านแล้วไม่เอาใจช่วยมึงเลยวะ มึงรู้ตัวมึงไม่มีปัญหาแล้วพ่อแม่มึงรู้ป่าวล่ะว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ใจพ่อแม่ที่ไม่รู้เรื่องอะไรของลูกอ่ะก็ต้องกลัวจะเป็นจะตายอยู่แล้วป่าว เขาไม่ได้มองมึงว่าเป็นสิ่งของหรอก แค่เป็นของตายที่คิดว่ามึงจะไม่เปลี่ยนแปลง แต่สุดท้ายทั้งเขาและมึงก็ต้องรู้ว่าก็ต้องเติบโต ส่วนกูว่าที่มึงพยายามหนีไปกับแฟนเพราะอยากแหกพ่อแม่ตัวเอง พยายามขบถว่าชีวิตที่พ่อแม่มอบให้มันเฮงซวยแค่นั้นแหละ

กูว่ามันแต่งเรื่องว่ะ อายุน้อยอยู่คิดเรื่องเรียนก่อนเถอะ ก็เข้าใจนะอายุประมาณนี้ถ้าได้เย็ดแล้วติดใจแน่นอน ห้ามยากเขากลัวจะเสียการเรียนอ่ะดิ่ หมั้นไว้ก่อนแล้วเรียนจบแล้วหรือมีงานเป็นหลักแหล่งค่อยว่ากัน

ตอนนี้ฝั่งผู้หญิงเขาไม่ยอมหรอกมึงโดนล้วงของดีไปกินฟรีๆ ไม่ได้แต่งก็เย็ดกันแล้ว

พี่ก็เคยชักว่าวจนไม่เป็นอันเรียนเลย
ต้องดรอปไปเทอมเพื่อชักว่าวให้หายเงี่ยน หลังจากนั้นก็ได้เกียตินิยม
เชื่อพี่ พี่เรียนมา

มึง >>566 ใจเย็นนะ
รู้ว่าหัวร้อน
ทั้งรักทั้งหลงทั้งแคร์ กูเข้าใจ กูอายุเท่าๆมึง
กูเข้าใจว่ามึงก็พราวในตัวเองนั่นแหละ เป็นกูกูก็พราววะ55555555

แต่โลกนี้มันกว้างนะมึง
คิดดีๆ อย่าเอาอารมณ์คิด

>>572 คือกูก็รู้นะไอ้นี่มันเกรียน แต่กูชอบคำที่มันพูดวะ 555

วันก่อนกูไปกินข้าวกับเพื่อน กลับมาบ้านตี3 เห็นพ่อกูยังไม่นอน เลยถามว่าทำไมยังไม่นอน
แกบอกว่ารอกูอยู่ พรุ่งนี้(เมื่อวาน) ต้องไปซื้อของไหว้แต่เช้า
กูนี่งงมาก ทำไมไม่โทรบอกหรือไลน์บอกก็ได้ แกบอกว่าเกรงใจกู เห็นกูอยู่กับเพื่อน จะโทรไปบอกก็น่าเกลียด กูเลยบอกแกไปว่า ป๊าอะคิดมาก กูพยายามให้ที่บ้านมาก่อนเสมอ แต่ทำแบบนี้มันเหมือนกับกูเป็นคนนอกมากกว่าคนในบ้านหรือครอบครัวเดียวกันซะอีก

กูพยายามไม่คิดไรนะ เพระาเข้าใจว่าแกคงคิดมาก คิดเยอะเกินไป
แต่มาเจอแบบนี้เฟลสัส ทำกูรู้สึกผิดยังไงไม่รู้
(ปกติแกก็ขะยั้นขะยอให้กูออกไปเที่ยวนะ ปกติกูเป็นคนติดบ้านมากกว่า ออกไปกับเพื่อนแค่อาทิตย์ละครั้ง)

>>575 พ่อแม่ก้งี้แหละ ดูแกพยายามเข้าใจลูกนะ คงกลัวลูกอึดอัดมั้งถ้าโทรไปตอนอยู่กับเพื่อน

>>576 ขอบคุณมาก ดีที่ไม่ได้ไปพูดอะไรไม่ดี ไม่งั้นแกคงเสียน้ำใจ

เพื่อนโม่ง มีปัญหาเรื่องเงินมาปรึกษา

พ่อกูให้เงินกูวีคละ500 ตอนนี้เหลือ 400 เพราะอีกร้อยผ่อนค่ากล้อง
กูโอเค ประเด็นคือ

พ่อกูชอบหักเงินกูว่ะ
ลืมปิดสวิตช์ปลั๊กพ่วง หักห้าสิบ
ไม่ได้เอาแก้วน้ำแปรงฟันไปวางในชั้น หักห้าสิบ
ทำพรมย่น หักห้าสิบ
นอนดึก หักห้าสิบ
พ่อกูบ่นพ่อกูจะบอกว่าให้ทำตัวดีๆแล้วจะคืนเงินให้ ซึ่งไม่เคยคืน
กูจะเหลือเงินไปแดกข้าวประมาณ250-300บาท โดยปกติ
ซึ่งมันอยู่ประมาณวันละ60 กูเป็นคนกินเยอะ ตอนเย็นกูมีเรียนต่อ กูแวะซื้อของกินในเซเว่นก็หมดอีก

กูไม่ได้ซื้อข้าวแดกอย่างเดียว กูต้องซื้อเครื่องเขียนสารพัดอย่างไปเรียน

ตอนนี้กูรู้สึกแย่มากอ่ะ กูอยากมีเงินเก็บมากกว่านี้ ไม่ใช่เงินหมดทุกรอบแบบนี้

พ่อกูหักเงินกูแบบนี้มาจะสามปีแล้ว

>>578 ดูแล้วพ่อมึงก็ไม่ใช่แนวว่าไม่ร่ักลูก หักเงินเพื่อนทำลายชีวิตลูกนะ อาจจะเข้มงวดเรื่องระเบียบเกินไปหน่อย แต่เงินที่พ่อหักมึงไปก็ไม่ได้ไปไหนหรอก เค้าอาจจะเก็บไว้ซื้อของให้มึง หรือให้มึงในอนาคต ถ้าเงินไม่พอจริงๆก็คุยกันมั้ย ว่าเงินไม่พอค่าแดก ขอเพิ่มหน่อย

>>579 พ่อกูใจดีนะ แต่หักเงินกูเยอะมาก โฮ //ลูบหน้า

เดี๋ยวกูลองไปคุยกับพ่อดู

>>578 บอกพ่อไปตรงๆว่าเงินไม่พอกิน ให้หักจำนวนเงินน้อยลงหน่อย เหลือ 20 บาทไรงี้

>>580 ง่ายๆคือพ่อมึงเห็นแก่ตัวจากสันดานโดยแท้ ใจดีเพราะทุกวันนี้กับที่ผ่านมาพ่อมึงยังไม่คับขันไง ถ้าเกิดไม่มีแดกกระทันหันก็คงต้องให้มึงอดแดกไม่งั้นก็เอาเงินที่มึงเก็บหอมรอมริบไปหมดอ่ะนะ

กูรำคาญคนรอบตัวกับครอบครัวกูจัง ชอบเอากูไปเปรียบเทียบกับชาวบ้าน ว่ากูต้องเป็นแบบนู้นแบบนี้ ทำไมไม่หางานทำซักที กูก็สงสัยน่ะ ไม่คิดกันบ้างหรอวะว่าทำงานไปทำไม ยิ่งเป็นงานที่ไม่ชอบจะให้กูไปทำทำไม กูนี่เหมือนเป็นตัวน่าอับอายของบ้าน แต่รู้ไรมั้ย บ้านกูดีดตัวจากแม่ค้าตลาดโง่ๆ อยู่หลังคาสังกะสีผุๆมาเป็นคฤหาสน์ได้ก็เพราะกู ถ้าไม่มีคนขี้เกียจ แต่ฉลาดแบบกู หาวิธีได้เงินไวๆ ก็คงจมปลักไปทั้งชาติแหละ นี่อะไรวะได้ดีแล้วลืมตัว มาทวง พอกูบอกว่าจะยถ่งไรกับชีวิตกูนักก็ทวงบุญคุณให้เกิดมาอีก ไม่มีลูกไม่ทำงานที่เทพหุ้นแบบกูมาไม่ถึงวันนี้หรอก ทำไมไม่ภูมิใจในตัวกูบ้างวะ ว่ากูถึงไม่ทำงานก็พาบ้านรวยได้ ฟังแม่งแต่คนอื่น แต่เพื่อนโง่ๆ

แต่เอาเถอะ ใครจะอายเรื่องกูก็อายไป แต่กูถือคติ คนรวยไม่ต้องสนคำนินทาใดๆเพราะความรวยจะปัดเป่าความอับอายทุกๆอย่างออกไปให้เอง กูจะเป็นนีทต่อไป ใครจะทำไมกู

กูโตมากับย่า พ่อกูเอามาทิ้งไว้ให้ย่าเลี้ยง ก็รักและสนิทกับย่ามากแหล่ะ ตอนนี้กูทำงานแล้วก็ยังอยู่กับแกนะ ดูแลแก ประมาณปีที่แล้วแกเส้นเลือดในสมองแตกขยับตัวไม่ได้ละ แกก็บอกประจำนะว่าถ้าแกทรุดอีกไม่ต้องปั๊มหัวใจหรือทำอะไรให้แกฟื้นขึ้นมาอีกนะ ให้แกไปแบบสงบๆได้เลยไม่ต้องยื้อ แกจะไปอยู่กับปู่ พินัยกรรมอะไรก็แบ่งไว้หมดแล้ว บอกต่อหน้าลุงๆป้าๆลูกเขาทั้งหลายนั่นล่ะ แล้วทีนี้แกก็ทรุดจริงๆ แต่พวกลุงๆกูไปกดดันว่าหมอต้องทำให้แม่พวกผมฟื้นมาให้ได้นะ ไม่งั้นผมฟ้องหมอกับโรงบาลนี้ยับแน่ๆ กูก็ไม่เข้าใจว่ะ มันคือการแสดงความกตัญญูเหรอ ก่อนหน้านั้นไม่เห็นมีใครมาหาแกหรือมาเยี่ยมเลยนะ แต่พอแกเข้าโรงบาลรีบมาร้องห่มร้องไห้กันใหญ่

พอกูพูดเรื่องนี้ว่าถ้าแกอยากไปก็ให้แกไปสิ เพราะแกก็สั่งไว้แล้ว รั้งไว้มันก็ทรมานทั้งแกและคนที่ยังอยู่นั่นล่ะ โดนหาว่าเนรคุณ อกตัญญู คิดจะให้ย่าตายเอามรดกใช่มั้ย ลามไปถึงเรื่องพ่อแม่กูทิ้งไปอีก ฮุกควยจริงๆ รู้สึกพวกนี้แม่งตอแหลชิบหาย ย่ากูก็นอนพะงาบๆเหมือนตายทั้งเป็นอยู่บนเตียงโรงบาลมาเป็นเดือนละ จะยื้อแกไว้ให้ทรมานทำไมวะไม่เข้าใจจริงๆ

>>584 เหมือนญาติกุเลย แต่ญาติกุโทษกุว่ากุเป็นต้นเหตุให้ยายกุเป็นความดัน หัวใจ ไตวาย ไทรอยด์

ต้องมีความคิดต่ำๆกับกูขนาดไหนวะถึงพูดว่ากูท้องแค่เพราะกูกินก๋วยเตี๋ยวสองชาม แฟนยังไม่มีวันๆกูเรียนอย่างเดียวแต่กูหิวกูก็แดก แม่งชอบหาว่ากูเป็นชู้กับพ่อ พอกูเถียงแล้วเถียงสู้ไม่ได้ทำมาเป็นเปิดบทสวดไล่เปรตใส่กู ปากหมาสมองต่ำตมชิบหายคิดแต่เรื่องขยะๆหีๆควยๆ อย่าคิดว่าแก่แล้วกูจะเลี้ยง กูจะปล่อยให้แม่งนอนจมขี้จมเยี่ยวตัวเอง ถ้าวันไหนมึงขยับไม่ได้พูดไม่ได้แต่ยังมีสติอยู่กูจะด่ามันตั้งแต่เช้ายันเข้านอน

เหมือนกระทู้ระบายชอบกล แต่กูเอาใจช่วยพวกมึงโมงๆ นะ สู้นะ

>>587 ก็นินทาไง

>>587 ก็นินจาไง

เศร้าจัง ที่บ้านไม่ค่อยมีความสัมพันธ์กันเลย แม่เล่นแท็ปเล็ต พี่นั่งวาดรูปในคอม พ่อนั่งดูซีรีส์ ลงมานั่งที่ห้องนั่งเล่นทีไรเงียบเหงาวังเวงมาก พอขึ้นไปอยู่คนเดียวบนห้องก็โดนเรียกลงมา แต่พอลงมาก็เจอสภาพแบบที่ว่า อยู่คนเดียวยังดีกว่าเลย เห็นครอบครัวเพื่อนดูพ่อแม่ลูกสนิทกันดีก็อยากให้เป็นงั้นบ้าง แต่ไม่รู้จะทำยังไงดีเพราะทุกคนดูพอใจกับที่เป็นอยู่ยกเว้นกู

>>590 ใช่กูก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน เรียกญาติคนนู้นคนนี้มารวมตัวฉลองกันแต่ปรากฏว่าจ้องกันแต่โทรศัพท์เนี่ย

มีใครรู้สึกไม่อยากติดต่อกับครอบครัวอีกบ้างมั้ยวะ กูเบื่ออ่ะ เบื่อจนตอนนี้เหนื่อย เขาบอกจะตัดคสพ.พ่อแม่ลูก กูก็เฉยๆ จะทำไรก็ทำไป มีความรู้สึกว่ากูยอมไปมันก็วนกลับมาที่เรื่องเดิม คาดหวังกับกู->กูทำให้ไม่ได้->บอกผิดหวังด่าเสียๆหายๆ ทั้งๆที่กูไม่ได้เป็นคนตั้งความหวังนั้น->กูบอกให้เข้าใจและยอมรับตัวกูในแบบที่กูเป็น->บอกโอเคแต่ก็วนลูปเดิม ไม่มีไรเปลี่ยนเลย
แล้วปัญหาแม่งเยอะจนกูนับไม่ได้ว่าเรื่องอะไรบ้างที่ทับถมกันมาจนกูรู้สึกขนาดนี้
บ้านที่พออยู่แล้วควรจะสบายใจที่สุดดันกลายเป็นที่ๆกูอยู่แล้วอึดอัดใจมาก
กูเหนื่อยกับการที่อยากให้กูทำนั่นทำนี่ทั้งๆที่กูไม่อยาก พอกูจะไม่ทำก็ใช้กำลัง กูโตมาเป็นคนที่กลัวการใช้ความรุนแรงไปเลย เวลาอยู่กับคนอื่นแค่ขึ้นเสียงดังแบบโกรธๆกูก็กลัวแล้ว
กูอาจจะผิดด้วยก็ได้นะเรื่องมันเลยเป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ เพราะแค่เค้าขึ้นเสียงใส่กูก็กลัวและยอมทำตามที่เค้าต้องการเพราะกลัวโดนตี

กูอยากไม่คุยด้วยเลยแบบที่ไม่ต้องรับรู้ข่าวกันอีก แต่เค้าก็เลี้ยงกูมาตั้งแต่เด็กๆ กูทำไม่ลงหรอกว่ะถึงจะอยากทำมากก็เถอะ
แค่กูไม่ทำตามที่เค้าต้องการกูก็รู้สึกเหมือนกูเป็นลูกอกตัญญูแล้ว

>>591 งัเนมึงก็ต้องตั้งตัวหากิจกรรมทำด้วยกันอะ ทำอาหาร เล่นเกม ไรงี้ ไม่งั้นให้นั่งคุยก็ต้องหาหัวข้อเปิดปะ

ครอบครัวเญาติเป็นพวกเฉื่อยวั่งเหมือนคนไร้ความฝันไม่มีแรงกระตือรือร้นอะไร เอะอะธรรมมะ ปลง อดทนห่าไรไม่รู้ อุเบกขาห่าไร ไม่มีความพยายามอะไรเลย อยู่ไปวันๆ กุเลยเป็นพวกเจ้ากี้เจ้าการพ่อแม่บ้าง คนนอกมองอตัญญูอีก กุไม่สนใจละ เป้าหมายของกูคือเป็นเจ้าคนนายคนอยู่เหนือคนอื่นกุอยากเป็นผู้นำที่ดี มีพวกพ้องพาองค์กรของกุไปสู่จุดสูงสุดของห่วงโซ่อหาร ถ้าเป็นนั้นกุอยากเป็นผู้ล่ามากกว่าถูกล่าแบบครอบครัวกุ เป็นเหยื่อซ้ำซากอยู่นั่นแหละ ไม่รู้จักสู้กลับ กุเบื่อพวกยอมแพ้ต่อชะตากรรมจริง

ปัญหากูอาจจะเล็กๆ เทียบกะพวกมึง แต่พวกมึงมีวิธีทำยังไงมั่งกะคนแก่หัดเล่นไลน์วะ??
สวัสดีวันจันทร์วันอังคารนั่นช่างมัน ก็น่ารักดี
ที่ไม่ดีคือ ชอบแชร์ข่าว(โดยเฉพาะสุขภาพ)ไม่จริงโว้ย แล้วกลุ่มญาติผู้ใหญ่แม่งอยู่ด้วยกันหมดไม่มีใครคอยดึงสติเลย
วิธีกินโน่นนี่รักษาโน่นนี่ พวกมึงทำไงวะ กูเคยแก้ๆ นะ ว่า ข่าวไหน จริงไม่จริง แต่กูตามแก้หมดไม่ไหว
จะบอกว่าปล่อยไปสิ เดี๋ยวผู้เฒ่าผู้แก่เป็นไร คนดูแลก ก็ไม่ใช่คนอื่นอยู่ดี...

>>595 ของกุใช้วิธีไปบอกว่าข่าวไม่ต้องไปแชร์เลยถ้ามั่วๆไปจะเกิดแต่เรื่องไม่ดี
ถ้าพูดธรรมดาก็ยังไม่ฟังกุแนะนำว่าใช้วิธเขย่าหิ้ง อย่างพ่อแม่กุคลั่งเจ้าแม่กวนอิม
กุก็บอกไปว่าเนี่ยถ้ามีข่าวเจ้าแม่กวนอิมจริงๆแล้วเป้นเกย์แต่งหญิงแล้วมีแต่คนแชร์ให้อ่านจะรู้สึกไง

>>595 ของแม่กูก็เป็น เชื่อพวกข่าสตามเพจนั่นนี่ทั้งๆที่แม่งหาสาระอะไรไม่ได้ เป็นคนหัวเก่าที่คนอายุน้อยพูดอะไรต้องเชื่อเท่านั้น ใครเถียงมาคือผิด ซึ่งกูก็มีแม้แต่ปัญหาประเภทนี้ แล้วแค่เล่นไลน์นี่มึงยังน้อยไปเดี๋ยวพอไปเล่นเฟสเล่นทวิตเตอร์ละแม่งก็จะใช้งานฟงัก์ชันนู่นนี่ไม่เป็นเดี๋ยวก็โวยวายเรียกมึงอีก นี่กูคิดอยู่เลยนะถ้าเกิดแม่งเล่นทวิตละโวยวายอยากพิมพ์ได้ยาวๆเกิน140คำละทำให้ไม่ได้นี่แม่งจะด่ากูป่ะวะ 55555555+

>>595 มึงลองส่งลิงก์หรือภาพจากเพจหยุดโกหกบนอินเตอร์เน็ตให้เขาดูสิ
แชร์มาแชร์กลับ ไม่โกง

หงุดหงิดพ่ออ่ะ ทำไงดีวะ คือขอคำปรึกษาแล้วเขาชอบบอกให้กุทำอย่างนึง แต่พอทำเข้าจริงๆดันว่าว่าทำไมกุทำแบบนั้น ฟีลลิ่งbetrayedสัดๆ
แต่หลายครั้งก็ไม่มีใครผิดนะ เขาแค่ชอบพูดซ้ำๆแล้วกุหงุดหงิดรำคาญเอง รู้ตัวแต่ก็หวุดหงิดใส่เขาว่ะ ตอนนี้กุจบใหม่หางานไม่ได้เลยรู้สึกเป็นภาระมั้ง พยายามคิดว่าหาได้แล้วคงดีขึ้น แต่ก็ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลยอ่ะ มีใครเคยเป็นหรือแนะนำอะไรได้มั้ยเพื่อนโม่ง ปกติกุก็ไม่ค่อยมีกิจกรรมที่ทำร่วมกับครอบครัวด้วย ไม่รู้จะเข้าหาหรือเปลี่ยนทัศนคติยังไง

มึงกระต่ายที่เลี้ยงไว้ตาย แล้วแมวมันหงอยๆซึมๆอะ ทำไงดี มันแบบนอนแบบซึมๆไม่ค่อยเล่นเหมือนเมื่อก่อน มันเดินวนๆตรงสวนที่อยู่กระต่ายแล้วล้มนอนแถวนั้นบ่อยๆ กูคิดว่ามันเหงากับคิดถึงกระต่ายอะเพราะอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เล็ก กูควรทำไงดี

>>600 ไปกอดมันบ่อยๆ มึง
โอยกูสงสารกุจะร้องไห้ตาม

บ้านจะแตกอะ ทำไงดี พ่อจะกลับไปอยู่บ้านเกิด พี่เรียนจบแล้วจะไปหาหออยู่ กูยังเรียนไม่จบ แม่ยังไม่รู้ตัวแต่ชอบหาเรื่องทะเลาะกับคนในบ้านตลอด เศร้าจังอยากให้คนในบ้านอยู่ด้วยกันดีๆ

>>602 ฝึกไปก็เท่านั้น อก้วที่แตกไปแล้วมันเอามาต่อเหมือนเดิมไม่ได้ ทำใจ

แม่งกูโครตเดือด คนอื่นแม่งเอาแต่ว่ากูไม่ยอมฟังความคิดคนอื่นที่กูไม่ยอมเลือกงานที่มั่นคงจะเอาแต่ทำงานที่รัก แล้วกูแบบ อะไรวะ คนทำงานคือกู กูควรตัดสินใจเองมั้ย แนะนำมากูก็ฟังแต่พอกูไม่ทำตามก็คือกูดื้อไม่ฟังใคร คือไรวะ กูต้องทำตามทุกอย่าง ใช้ชีวิตตามแบบที่คนอื่นต้องการกูถึงจะเป็นคนดี มีเหตุผล รู้จักรับฟังคนอื่นหรอวะ ใครกันแน่วะที่ไม่เคยรับฟังความคิดคนอื่นเลย เอาแต่พูดๆนั่นนนี่ พอกูแย้งก็หาว่ากูเถียงไม่ยอมฟัง แล้วถามจริงเถอะมีใครฟังเหตุผลกูแล้วคิดตามมั่งมั้ยล่ะว่ามันจริงแค่ไหน ก็เอาแต่ความคิดตัวเองเป็นใหญ่มาบงการชีวิตกูแล้วมาหาว่ากูไม่เคยฟังใครเนี่ยนะ นี่ชีวิตกูนะเว้ย ทางเลือกของกู คนที่จะต้องเผชิญกับสิ่งที่ตามมาคือกู กูต้องรับมือเอง แล้วคนอื่นถือสิทธิเหี้ยไรวะ ใครกันแน่วะที่เอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ กูโดนยัดว่าเป็นคนยังงั้นยังงี้เพราะกูไม่ทำตามที่คนอื่นต้องการอ่ะนะ กูเป็นคนเหี้ยเพราะกูอยากใช้ชีวิตของตัวเองด้วยสิ่งที่ตัวเองเลือกเนี่ยนะ ทั้งๆที่กูก็ไม่เคยไปรบกวนใครแท้ๆ ไม่เคยมีใครต้องมาเดือดร้อนกะทางเลือกกูซักคนมีแต่เอาปัญหามาให้กูแก้ สัสเอ้ย กูยิงตัวตายไปเลยดีมั้ยเหี้ยเอ้ย

มันหลายทีแล้วนะที่พอกูไม่เห็นด้วยอะไรขึ้นมาก็กลายเป็นคนเหี้ยไม่รับฟังคนอื่น ทั้งๆที่คนอื่นไม่เห็นจะรับฟังข้อโต้แย้งของกู เอาแต่ตัดบทแล้วก็บอกว่ากูไม่มีประสบการณ์มากพอ ทั้งๆที่ไม่มีซักคนที่จะตอบข้อโต้แย้งของกูได้ก็ตัดบทแล้วก็เอาความอาวุโสมาข่มตลอด แม่ง

>>600 แมวมันจะกินกระต่าย เอาศพไปให้มันกินจิ มันรอมานานแล้วนะ

แม่กูแม่ง ชอบพูดเพ้อเจ้อ พูดเหี้ยไรไม่ดูสถานการณ์ กะให้ตลกแต่คนรอบข้างคือเงียบ หลายทีละ แต่ไม่รู้สึกตัวซักที
กูเงียบก็ด่าว่ากูเป็นอะไร กูยิ้มกูร่าเริงก็ด่า อยู่เงียบๆได้ไหม จะเอายังไง
บางทีแม่กูพูดอะไรให้กูไม่พอใจ กูเงียบเขาก็ด่ากู เงียบทำไม พอกูจะเปลี่ยนเรื่อง พูดหยอกๆเล่นๆ เสือกด่ากูอีกว่าไปพูดเล่นคนเดียวเลย ละหาว่ากูพูดเพ้อเจ้อ เอ้อ อะไรก็ผิดอะกูอะ ละกูทำอะไรก็ฟ้องพ่อ ใส่สีตีใข่ให้ดูเป็นเด็กเลว กูได้ยินนะ บ้านก็ไม่ได้กว้างขนาดนั้น
ชอบคิดว่าตัวเองถูกตลอด ทำอะไรตัวเองต้องถูก พูดอะไรต้องถูก กูเป็นลูก กูเอาเหตุผลเอาเหี้ยไรมาคือกูผิด
แบบ "ไม่รู้ล่ะ แต่กูจะเอาแบบนี้" กูโคตรเกลียด ทำตัวเหมือนเด็กอนุบาล พอใครจะพูดอะไรแย้งก็ปิดหูปิดตา ไม่รู้ไม่ชี้ กูจะเอาแบบนี้
แถมเรียกร้องความสนใจด้วย วันดีคืนดี นั่งกินข้าวอยู่เขาก็ทำตัวตึงตัง กระทืบเท้า ปิดประตูเสียงดัง เพราะหาว่ากูกับพ่อไม่ให้เขาร่วมวง/ไม่ชวนกิน
ซึ่งปกติเวลาชวนกินอะไรแม่ก็บอกตลอดว่ากินไปเลย ไม่ต้องรอ บางทีก็ไม่กิน หรือแค่กูซื้อขนมมาเนี่ย นั่งกินในรถ กูให้พ่อกิน แม่กูก็แซะขึ้นมาลอยๆว่า (ชื่อกู)นี่มีแต่พ่อเนาะ ไม่มีแม่ กูก็ เอ้า เอาไงวะ ช่วงนั้นแม่กูหัวใจเต้นผิดจังหวะ ขนมมันเป็นเม็ดกาแฟ แดกได้ยังไงล่ะ อีกอย่าง เวลากูซื้ออะไรมา ซื้อมาเผื่อพ่อเผื่อแม่ แต่แม่กูปฏิเสธตลอด(ทุกครั้งจริงๆ) ไม่รู้เพราะไดเอทอยู่หรืออยากเสียสละให้ลูกหรืออะไร แต่บางทีกูก็นอยด์นะ ขนมบางอย่างกูรู้ว่าแม่ชอบ กูตั้งใจทำเองกับมือ แต่แม่บอกไม่กิน ไม่เอา ละหันหน้าหนี ส่ายหน้า ตอนนั้นคือกูหน้าเสียมาก หลังจากนั้นมีอะไรกูก็รู้ว่าเรียกแม่แม่ก็ไม่กิน
บางทีพูดเรื่องITเรื่องคอม (แม่กูอ่อนวิทยาการสมัยใหม่มาก) กับพ่อ แล้วแม่กูก็ฮึดฮัด
คือไรวะ แค่อยากเรียกร้องความสนใจเหรอ แค่กูสนใจพ่อมากกว่าไม่ลองดูบ้างล่ะว่าตัวเองทำอะไรไว้บ้าง กูคุยอะไรกับแม่มันจะชอบจบด้วยการทะเลาะทุกครั้งไป

แม่ง มีแม่แต่เหมือนรับมือกับเด็กอนุบาล

บ้านกูสอนให้ใช้เงินประหยัด รู้ค่าของเงิน แต่เหมือนว่ากูยังอยากใช้เงินซื้อของฟุ่มเฟือยอยู่เลยอะ
คือกูอยู่หอ แล้วแม่ก็คำนวณค่ากินอยู่มาให้กู
มันพอดีเป๊ะมากๆจนกูไม่ได้ทำไรฟุ่มเฟือยเลย แดกข้าววันละร้อยนิดๆก็แทบไม่เหลือไรละ
ไม่รวมค่าซักผ้า เครื่องเขียน เอกสาร แบบเล็กๆน้อยๆแต่จ่ายบ่อยนะ นี่กูไม่แดกบุฟเฟด้วยซ้ำ
แม่บอกว่าขอเพิ่มได้ แต่กูกลับรู้สึกผิดทุกครั้งที่ขอเพิ่ม เกรงใจด้วย เพราะคำสอนมันฝังหัวมาตั้งแต่เด็กๆเลยไม่ค่อยได้ขอ อยู่หอมาสามปี กูขอเงินเพิ่ม 3 ครั้งเอง
และที่เดือดร้อนกูมากๆคือไม่มีตังค์เก็บเลย ทั้งที่กูไม่ซื้อเสื้อผ้า ไม่ซื้อเครื่องสำอางค์ ใช้เงินประหยัดมากๆ นานๆทีกูจะกินข้าวมื้อละ 40-50 (แล้วก็ทำกูรู้สึกผิดมากๆกับข้าวจานนั้น)
กูรู้สึกไม่มีความสุขกับการใช้ชีวิตแบบนี้อะ แก้ไขที่ตรงไหนก่อนดีอะเพื่อนโม่ง

>>607 กูว่ามึงคุยกับแม่ไหมว่าอยากได้เงินเพิ่มเป็นค่าจิปาถะ ไว้ใช้ยามฉุกเฉินแบบเดือนไหนต้องใช้เงินด่วนไรงี้ แต่ถ้ามึงไม่อยากขอแม่ เกรงใจจริงๆ กูแนะนำให้มึงทำงานหาเงินพิเศษเอา อาจจะเป็นพาร์ทไทม์

โม่ง กูเครียดมากเลยคือกูโอนเงินให้ต่างชาติโดยใช้บัตรเครดิตพ่ออะแล้วอยู่ๆพ่อก็บกเลิกบัตรแบบไม่บอกอะไรกู แล้วpaypalมันก็เอาเงินที่จ่ายไปแล้วคืยเฉยเลย แล้วตอนนี้พ่อกูเปลี่ยนบัตรใหม่ กูบอกพ่อแล้ว พ่อก็โทรไปให้แบงค์จัดการให้ นี้ก็จะเดือนนึงแล้วไม่มีอะไรคืบหน้าเลย คนต่างชาติพิมพ์กลับมาค่อนข้างแรง กูเลยไม่ค่อยอยากอ่านหรือตอบอะไรเขา ตอนนี้ก็โดนประจานลงบอร์ดฝรั่งอีก กูไม่รุ้ต้องทำยังไง กูทำในส่วนที่กูทำได้หมดแล้ว กูเครียด จิตตกตั้งแต่วันแรกจนวันนี้เลย

>>609 ก็บอกฝรั่งไปตามตรงดิวะ เครียดทำแมวอะไร แล้วอย่ามาบอกว่าทำส่วนที่ทำได้ไปหมดแล้ว วิธีโอนเงินที่ไม่ใช่ paypal มีเยอะแยะ

>>609 paypal ก็ refund เงินให้แล้วนิ ก็เอาบัตรใหม่ไป charge เอาดิ

>>610 บอกแล้วโว้ย คนขายเขาให้โอนทางpaypalทางเดียวว้อย
>>611 ลองให้พ่อติดต่อทางธนาคารไปแล้ว ไม่รู้เดินเรื่องไปถึงไหน แต่ถ้าไปเปลี่ยนเลยไม่ได้อะ เหมือนระบบมันให้ยืนยันบัตรเก่าท่าเดียว

>>612 ถ้าระบบอัตโนมัติมันไม่ให้เปลี่ยนบัตรก็เมลไปหา Support ตรงๆเลยว่าขอเปลี่ยนบัตร บอกว่าเพราะอะไรก็น่าจะเปลี่ยนให้นะ

>>612 คนรู้จักมึงไม่มีใครมี paypal เลยเรอะ -.- ทำไมต้องของพ่อ ญาติผู้ใหญ่ ลูกพี่ลูกน้อง เพื่อนในเนตที่อายุมากกว่า บลาๆๆ ถ้ามึงจะ alone ขนาดนั้น...

มึง กูเครียดมากเลยคือพ่อกับพี่กูชอบทะเลาะกันอะ แล้วทะเลาะทีทะเลาะแรงๆ มีครั้งนึงพ่อตบหน้าพี่สาวด้วย กูกับแม่ก็กลัวๆ เรื่องเล็กๆน้อยๆพี่สาวก็คอยจับผิดแล้วแซะพ่อตลอด พ่อกูก็ปากไม่ดี พูดตอกหน้าคนอื่น กูควรทำยังไงดี ไม่อยากให้พ่อกับพี่ทะเลาะกันเลย แต่ล่วงหลังๆมานี้พี่กูไปเรียนอยู่ กทมเลยไม่ค่อยได้เจอพ่อให้ได้มาทะเลาะกันแล้ว แต่ช่วงหยุดที่พี่สาวกลับบ้าน พอเห็นหน้ากันก็ขเม่นพ่ออีก (บางเรื่องพี่กูก็อคติพ่อมากเกินไป ทั้งๆที่ในสายตากูกับแม่มันเป็นเรื่องที่ไม่ควรทะเลาะกันเลย)

เมื่อไหร่ไอเหี้ยย่ามันจะรีบตายๆไปซักทีวะ คนเหี้ยๆแบบนี้ทำไมมันอยู่นานจังวะสัส

กูรู้สึกเพชตัวเองมาก คนที่พ่อแม่กูรับเลี้ยงดู แม่งได้เงินเยอะกว่ากูอีก เขาหลอกขออะไรมาก็ให้ มาจุกจิกกับกู หาว่าใช้เงินเยอะ ทั้งที่จะใช้เงินทำอะไรกูก็ไม่เคยแอบ เป็นครอบครัวน้องพ่อกู ยังมีชีวิตอยู่ได้เพราะพ่อกู จ่ายค่าบ้าน ผ่อนที่ ผ่อนรถ ลูกแม่ง หลานแม่งพ่อกูก็ส่ง แล้วมาลูกตัวเอง กูไร้ประโยชน์ขนาดเขาไม่อยากจะให้กูมีกินมีใช้เหรอวะ ให้กูประหยัด เพราะกลัวไปช่วยคนอื่นไม่ได้ ครอบครัวกูมีหนี้เพราะคนพวกนี้ทั้งนั้น ถ้าพ่อแม่กูตาย กูคงคุมทั้งหมดได้ แต่เขายังอยู่ ยอมให้คนพวกนั้นผลาญเงินบ้านกูอยู่ กูไม่รู้จะทำอะไรแล้วอะเหี้ยแม่ง กูอยากสมน้ำหน้าพ่อแม่กูนะ แต่มันก็เดือนร้อนกูไปด้วย

>>617 กุรู้สึกเหมือนกุโดนมึงนินทา อาจจะคนละครอบครัวก็ได้ แต่ทางกูนะ
กูไม่ได้ขอเค้าดูแลกูนะ เขาเต็มใจเอง แล้วเขาไม่เคยบอกสถานะบ้านของเขาให้กูด้วย หลายๆคนญาติกูป้าน้าอาเต็มใจส่งเสียเลี้ยงดูตั้งแต่เด็กจนมหาลัยไม่รุ่ทำไมเหมือนกัน หรือเพราะกูดีกว่าลูกแท้ๆ ? หืม? กูอยู่ในสภาวะแบบกูอยากได้อะไรกูได้หมด และกูเอาไปใช้ประโยชน์สูงสุดด้วย ตอนนี้กูเป็นโปรแกรมเมอร์ได้เงินเป็นกอบเป็นกำกูก็ไปช่วยเคยที่เคยช่วยกูนะ

เลิกเสือกไม่เข้าเรื่องด้วยความหวังดีโง่ๆของมึงได้แล้ว ควยเอ้ย กุเข้าใจว่าหวังดี
แต่สุดท้ายสิ่งที่มึงทำไปแม่งไม่ได้เข้าใจกุสักนิด คิดเองเออเองว่ากุต้องการแบบมึง บัดซบเอ้ย

ญาติมาอยู่บ้านจะ2ปีแล้วว่ะ ไม่ช่วยทำอะไรค่าน้ำ ไฟ ไวไฟหรือของใช้ไม่เคยอออกอยู่ฟรีเลยก็ว่าได้ อึดอัดชิบหายเลย
ปัญหาอยู่ตรงที่ย่าของกูเขาให้อยู่ต่อ ทั้งญาติทางพ่อและครอบครัวกูพยายามพูดกล่อมให้เขาไปอยู่อีกบ้าน(บ้านเก่าไม่มีคนอยู่แล้ว)
นั้นแหละโดยย่าตอกกลับมาว่าเนรคุณ ไม่เห็นแกเป็นพี่น้อง(เขาเป็นน้องพ่อกู)แถมชวนทะเลาะ มึงเข้าใจใช่ไหมว่ามันอึดอัด
ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว จะให้ไปพูดยังไงก็คงเหมือนเดิมขอวิธีพูดหรือเถียงให้ย่าคิดหน่อย T_T

>>620 ปิดประตูไม่ให้เข้าบ้าน

>>618 กูแทบจะสวดมนให้เขาได้ดี แต่เขาไม่ได้ไงมึง มึงดีที่รู้คุณคน รู้ที่ว่าพอได้โอกาศมึงจะทำตัวเองยังไงบ้าง แต่บ้านที่กูรับดูแลค่าใช้จ่ายเขาไม่คิดแบบนี้ไง เขาเป็นกันทั้งบ้าน ไม่ใช่แค่ตัวแม่ แต่ ลูก 3 หลาน 2 อะแค่ตัวแม่ก็ห้าหมื่นแล้ว ค่าเรียนลูกๆหลานๆเขา เดือนนึงพ่อกูจ่ายเกินแสน ไม่ใช่คนรวยพอจะเอาครอบครัวอื่นมาเลี้ยงว่ะ กูไม่เข้าใจพ่อกูจริงๆ

>>622 คุยกับพ่อตรงๆ ดิมึง หรือมันมีเรื่องลับหลังมากกว่านั้น
แบบนิยายเคยอ่านป่ะที่สัญญาว่าจะตอบแทนบุญคุณชั่วรุ่นลูกหลานเหลนโหลน
ไม่ใช่ไรหรอก เมียเลี้ยงกูเป็น นี่ส่งเสียเลี้ยงดูผ่อนรถให้หลาน(ลูกของพี่สาว)อยู่เนี่ย ไปสัญญาไรกับเขาไว้เนี่ยแหละ

มีใครที่ทั้งบ้านโอ๋น้องมากๆไหม ล่าสุดกูเจอประมาณว่า ต้องเลี้ยงน้องเพราะมีน้องคนเดียว กูเลยแบบอ้าว น้องก็ต้องทำงานปะ (น้องเพิ่งจบตรีมา ละที่บ้านไมาอยากให้ทำงานอยากให้ต่อโท ส่วนกูทำงานมาสามปี ค่อยมาต่อโท) พ่อกูบอก ก็มีน้องคนเดียว ยังไงก็ต้องเลี้ยง กูเกิดความงงว่า อ้าว ละทำไมกูต้องเลี้ยงวะ

>>624 ไม่เกี่ยวกับที่มึงถามนะ แต่กูเป็นน้องและพี่กูจะต้องออกไปทำงานแทนแม่วันที่แม่ไม่ว่างตลอด ในขณะที่กูนอนอยู่บ้านเฉยๆ กูนับถือพี่มากที่ไม่เกลียดกูและกลับจากทำงานก็จะพากูไปหาอะไรกินตลอด แต่กูว่าโอ๋น้องน่าจะเป็นกันเยอะว่ะเพราะตอนพี่อายุเท่ากูพี่กูทำงานหนักกว่ากูเยอะ

ตาม >>619 เป๊ะๆ

>>625 กู624นะ ในฐานะที่กูเป็นพี่ ถึงพ่อแม่จะเข้าข้างน้อง อย่างมากก็โกรธหรือน้อยใจ เหวี่ยงน้องแปปเดียว คือกูกะน้องทะเลาะกันบ่อยมาก แต่ไม่ได้เกลียดกัน คือพี่น้องมันตัดไม่ขาด แต่ที่แย่คือกูเฟลกับพ่อแม่มากกว่า

>>624 มันอยู่ที่การปลูกฝังละว่ะ ว่าปลูกให้ช่วยเหลือกัน หรือดูแลประคบประหงมอย่างเดียว อย่างบ้านกู แม่กูก็พูดบ่อยๆ มีกันอยู่สองคนพี่น้อง แต่แม่กูจะเน้นว่าให้ช่วยเหลือกัน ไม่ใช่รับให้มันมาเป็นภาระว่ะ คือมันก็ต้องดิ้นรนไปด้วย ไม่ใช่ให้กูดูแลอย่างเดียว ในทางกลับกัน ภ้ากูแย่กูเฟลมันก็ต้องช่วยเหลือ ดูแลกูเหมือนกัน ประมาณนั้น

คือวันรับปริญญาที่ผ่านมาอ่ะ กุจบพร้อมกับญาติอีกคนซึ่งมันได้เกียรตินิยมอับดับสอง ทีนี้พอญาติผู้ใหญ่กุมาก็ถ่ายรูปอะไรไปตามปกติ สักพักป้ากุก็ดึงใบปริญญาไปจากมือกุแล้วถามว่า ”อ่าว ไม่ได้เกียรตินิยมหรอ" แล้วก็หัวเราะขำ ๆ ว่าลูกตัวเองไม่น่าได้เกียรติยังได้เกียรติสองเลย คือจี้ใจดำกุมากอ่ะ การไม่ได้เกียรติก็เป็นปมในใจกุอยู่แล้ว ป้าแกมาพูดขำ ๆ ใส่งี้กุนี่ขำไม่ออก รู้สึกไร้ค่าด้วยที่เรียนไม่ได้เกียรติถึงมันจะไม่ใช่โลกทั้งใบก็เถอะ ป้าแกพูดเสียงดังด้วยอ่ะ ญาติกุรู้กันหมดแล้ว แทบอยากจะร้องไห้ตรงนั้น

>>629 เอาใบปริญญาตบหน้าป้าซักที

มึง คือ กูไม่รู้ว่าถามถูกห้องไหมนะ แต่ถามเอาไว้ก่อนแล้วกัน...

คือ พี่กูไซโคแบบให้กูไปทำอาชีพนู้นนี่นั่น กูชอบวาดรูป พี่กูก็บอกไปเป็นสถาปนิกสิ แค่วาดบ้านออกแบบ กูก็บอกไม่เอา (กูชอบวาดรูปแต่กูไม่ได้อยากวาดบ้าน...) ไม่นาน พี่กูก็บอกอีก ไปเป็นแอร์ แค่ยืนโง่ๆ ต้อนรับเขา เสิรฟ์กาแฟเขาก็พอ กูก็ไม่เอา กูรู้ว่าแม่งมีอะไรมากกว่านั้น กูบอกไม่เอา บอกค้าน พี่แม่งก็จะให้กูเป็นจนกูเบื่อ

จากตอนแรกอยากเจอพี่นะ ตอนนี้พี่มาแม่งกูแทบจะหนีขึ้นห้องตัวเองไม่อยากเจอละสัส พวกมึงเจองี้จะบอกพี่ไปไงวะ กูบอกค้านไม่เอาตลอดก็ไม่ฟัง แม่ก็รักพี่มากกว่ากูอีก เอ้า เจริญ (พี่ไม่แท้ อยู่คนละบ้าน นานๆ ทีจะมาหา)

กูว่าไม่ใช่ถามละ แม่งระบาย 55555

>>631 เอาจริงๆเขาเป็นห่วงมึง กลัวมึงทำงานไส้แห้งไม่มีจะแดกในอนาคต ไอ้สายงานพวกวาดรูปอ่ะ มันเป็นแบบนั้นแหละในสายตาคน คือเลี้ยงตัวเองไม่ได้ ไส้แห้ง ไม่มีอนาคต กูจะแนะนำว่าถ้ามึงชอบจริงๆ ให้มึงลองหาวิธีหารายได้เสริมจากสิ่งที่มึงชอบ ทำให้เขาพอจะไว้ใจได้ว่ามึงจะดิ้นรนได้ในอนาคต ไม่งั้นก็ลองทำแบบอื่น อย่างกราฟฟิก มัลติ อะนิเมชั่น ฝึกไว้บ้าง ถ้าทำไม่ได้ แต่อยากจะเอาทางนี้ต่อ มึงก็ต้องทน จนมึงจบ จนมึงหางานทำ จนมึงเลี้ยงตัวเองได้ ถ้ามึงยังทำไม่ได้อีกก็ต้องทนไปตลอด ไม่ก็หางานอื่นอย่างที่พี่มึงบอก แค่นั้นแหละ

>>632 ประเด็นคืองานอื่นแต่ละอันที่พี่แม่งแนะนำแม่งมีแต่อันที่กูทำไม่ได้เลยสักอย่าง...(กูไม่ชอบไปพบปะผู้คนมาก) ตอนนี้กูก็กำลังหารายได้เสริมจากการวาดรูปอยู่

ส่วนพวกกราฟฟิกกับอะนิเมชั่นกูเล็งเอาไว้อยู่ว่าจะไปสายนี้ ขอบใจมาก บางทีพี่กูอาจจะใช้คำพูดผิดไปแหละ แต่พี่กูก็เป็นสายเดียวกันกับกูนะ แค่พี่กูไปทางดนตรี...

>>633 วาดรูปถ้าไม่เทพไปเลย (ซึ่งตอนนี้ไทยเทพเยอะชิบหาย แข่งกันสูงมาก บางคนเข้าปีหนึ่งมาแม่งเทพเลยก็มี) มันก็น่าจะไส้แห้งจริงๆ ขอโทษว่ะ โลกนี้มันงี้แหละ กูที่ชอบวาดรูปเลย ตอนแรกเข้าสายดิจิอาร์ต ต่อมาตัดสินใจย้ายคณะมาสายไอทีซึ่งคิดถูกชิบหาย หางานง่ายกว่าเยอะมาก โลกนี้มันโหดร้าย บางทีสิ่งที่เราชอบไม่ได้ทำให้เราอิ่มท้องว่ะ

>>634 สายไอทีนี่เรียนเกี่ยวกับไรมั่งวะ โปรแกรมเมอร์ป่ะ

>>635 จิ้มในนี้ https://th.wikipedia.org/wiki/รายชื่อคณะเทคโนโลยีสารสนเทศในประเทศไทย สาขาเยอะ ชอบสาขาไหน

>>635 ไม่ได้มีแต่โปรแกรมเมอร์ว่ะ มีกว้างมาก มากมาก แอนิเมชั่นก็อยู่หมวดไอทีนะ (บางมอ)

>>633 มึงต้องเข้าใจว่างานที่ชอบไม่ได้หมายความว่าจะเลี้ยงตัวได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่กินเลย เข้าใจป่ะ คืออีกพวกที่ทำอะไรที่ชอบมาเป็นงานที่เลี้ยงตัวเองได้แบบสบายๆอ่ะ เขาต้องผ่านอะไรมาเยอะไง ทั้งความกดดันครอบครัว สังคม ไหนจะพวกที่ไม่เข้าใจอีกเยอะแยะ เพราะงั้น ถ้าคิดว่าจะเอาสายนี้แบบไม่เปลี่ยนตามกระแสนิยม มึงก็ต้องอดทนมากกว่าคนอื่นเขา แรงกดดันมันจะมากกว่า แถมบอกไม่ได้ด้วยว่ามันจะโอเคมั้ย
มึงลองเอางานไปทำเป็นเพจดู แล้วก็เปิดวาดขายมั่งไปเรื่อยๆ ฝึกมือ ทำให้คนรู้จัก จะให้ดีก็ลองเอาไปแปะเพจนอกไปเลย คนไทยไม่ค่อยให้ค่ากับงานศิลป์ไม่เหมือนเมืองนอก อาจจะทำอะไรได้มากขึ้น

>>638 ไม่ก็ไปคอมมูนักวาดในเฟสก็ได้ แลกกันวาดอะไรไม่รู้ของมัน๕๕๕(เห็นเด็กแถวบ้านมันทำกันงั้น) แต่ถ้าผลงานเราดีคนก็เห็๋นเยอะ ดังขึ้นเรื่อยๆ เดี๋ยวก็มีคนจ้าง
ส่วนฝรั่ง กุแนะนำลองวาดติดแท็คลงtumblr วาดดีๆ พอคนรู้จักเยอะหน่อยก็เปิดรับcommission กุเคยลงอยู่ มีคนจ้างบ้าง สมัยดึกดำบรรพ์ละตอนนี้วางมือถาวร(ขี้เกียจ)

อยากมาสายวาด ฝากไว้อย่างละกัน
วาดเยอะๆ ไม่ได้แปลว่าเก่งเร็ว
วาดฉลาดๆ เรียนรู้เยอะๆ
มึงจะไปได้ไกลมาก
มีคอนเนคชั่นไว้ มันจะเปิดโลกของมึง
สู้ๆนะ

กูคือ >>631 ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นมากๆ นะมึง กูจะลองไปศึกษาหาเพิ่มดูละ แต่ที่แน่ๆ กูก็อยากทำงานวาดรูปด้วยอะ(อาจเปลี่ยนไปเป็นอาชีพเสริมแทน) ขาดไปนี่เหมือนชีวิตขาดหายอะไรบางอย่าง 555555

>>641 ตอนนี้ทำพาร์ทไทม์ไปก่อน ถ้ามันทำให้มึงชักหน้าถึงหลังได้ ค่อยฟูลไทม์ แต่ชีวิตฟรีแลนซ์มันลำบากยิ่งนัก

กุโคตรรำคาญพี่กู ตอนนี้เริ่มเกลียดแล้วกูห่างกับพี่สิบกว่าปี พี่กูนะแม่งทำผู้หญิงท้องตอนม.4 ตอนกุยังอยู่ประถมต้น ทิ้งพ่อทิ้งแม่หนีไปอยู่บ้านผู้หญิงจนพ่อแม่ตามสืบจนรู้ว่าอยู่ที่ไหนเพราะแม่งเป็นต่างจังหวัดแถวชายแดนบ้านไหนเป็นไรรู้กันไปหมดอีเหี้ยแม่งก็ยังหนีไปอีก สุดท้ายแม่งไม่มีที่ไปเมียก็ท้องใกล้คลอดต้องระหกระเหินมาหาพ่อกู แล้วบ้านกูใช่จะรวยขนาดเลี้ยงได้แบบสบายๆนะ อีเหี้ยต้องเอาพี่กับเมียและลูกมันไปฝากบ้านยายก่อน ยายกูเขาก็รับเพราะเห็นเป็นหลานพอฝากอะไรเสร็จ พ่อกูก็ไปสร้างบ้านให้พร้อมที่ดินยกให้แม่งฟรีๆ แถมหางานให้ด้วยแล้วงานสุจริตเสือกไม่ทำเสือกไปทำบอลใช้เส้นสายพ่อเพราะพ่อกูเป็นตำรวจมียศพอควรแต่พ่อไม่เคยรับเงินมืดอะไรแบบนี้เลยบ้านถึงได้อยู่แบบพอกินพอใช้ แม่งกุอุส่าภาวนาให้ไปอยู่บ้านมันอย่ากลับมาเหยียบบ้านนี้อีก มึงคิดดูนะบ้านกุมีชื่อเสียงดีงามแต่พี่ไปทำแบบนี้ กุเห็นแม่กุนอนร้องไห้กับพ่แล้วโคตรเกลียดพี่เลย

>>643 ต่ออีก พออีกไม่กี่เดือนแม่งท้องอีกคนคลอดอีก คราวนี้เหมือนบ้านกุจะได้ตัดขาดแบบดีๆแล้วนะเพราะถือว่ารับผิดชอบสร้างบ้านให้เอาอาชีพ(ที่เสือกไปทำแบบทุจริต)ให้ ปัญหาแม่งเกิดอีกคือพี่กับเมียมันเลิกกัน แม่งบ้านแตกสาแหนกขาดเมียมันก็เอาลูกไปเพราะไม่จดทะเบียนสิทธิ์ก็เป็ของแม่อยู่แล้วใช่ป่ะ แถมสาเหตุที่เลิกกันก็เพราะพี่เลวๆของกุนี่แหละแม่งแอบไปมีกิ๊กแล้วตบหน้าเค้าตอนทะเลาะกันด้วยเค้าคงคิดได้ถึงได้ขอเลิกสักที แต่พี่กุแม่งโคตร..เมียขอเลิกออกจากบ้านแม่งเสือกร้องไห้งอแง ตอนนั้นเที่ยงคืนมั้งวันที่เลิกกันแหละมาเคาะกระจกเขย่ากะทุบประตูบ้านกุ อีห่ามาขอนอนด้วยบอกแม่งอยู่คนเดียวไม่ได้" ..ไม่ไหวแล้ว..ทิ้ง..ไปแล้ว" อีเหี้ยยย พี่กุแม่งเหี้ยแค่เค้าทิ้งมันและสาเหตุก็เพราะม้นแม่งต้องมาเบียดเบียนชีวิครอบครัวกุ แม่กุรีบเปิดประตูให้ ให้มันมาอาศัยพอมันมาอยู่ก็แม่งก็มัวแต่หาวิธีง้อเมียมัน ไปเอาลูกมันมาอยู่ด้วยบ้าง

>>644 ต่ออีกยาวๆ จนพ่อกุที่เป็นตำรวจอยู่กทม.กลับบ้าน คุยกันไปคุยกันมา ทางพ่อแม่กุอยากให้พี่กลับไปอยู่บ้านมันดีๆพยายามให้กำลังใจว่าอยูาคนเดียวให้ได้ เหี้ยเอ้ยพี่กุแม่งพูดแต่อยู่ไม่ได้ๆ เค้าทิ้ง..ไปแล้ว ไม่ชอบอยู่คนเดียว เหี้ยๆๆๆๆเหมือนแม่งเป็นเด็กปญอ.ทำอะไรไม่เป็นเลย พออยู่ได้ประมานเดือน ค่าไปจากเดินแค่พันกว่าๆพุ่งไปสองพันอีสัสเอ้ย แม่งเปิดไฟนอนแถมคลุกตัวอยู่แต่ในห้องเอาแต่ง้อเมียมันบางวันก็เอาลูกมันมาแล้วเงินที่มันทำบอลที่ใช้ในครอบครัวอ่ะแม่งส่งให้เขาหมด!! เดือนละหลายหมื่นเลยส่งให้เค้าไปบอกเป็นค่าเลี้ยงดูลูก สาสกุอยากจะขำแต่บ้านที่มึงอาศัยข้าวที่มึงแดกจากเดิมที่กุอยู่กับแม่สองคน มีเสนียดคือมันเพิ่มาาอีกคนแล้วเสนียดตัวนี้ไม่คิดจะทำอะไรเลยดีแต่ล้างผลาญ แม่กุเข้าไปคุยทั้งด่าทั้งตะคอกไล่มันไปจากบ้านยังไม่ไปพอแม่ด่ามันก็ปิดประตูห้แงเสียงดังลงกลอน กุกลับมาจากโรงเรียนทีไรแม่งก็เห็นแต่แบบนี้

>>645 บ้านกุพยายามแทบตายพยายามให้มันอยู่คนเดียวให้ได้ ครั้งหนึ่งแม่งเคยพาไปบวช หรือทีาไล่จริงๆจังๆแม่งไปขออยู่บ้านยาย ยายกุก็ใยดีให้อยู่ได้ แต่ครอบครัวกุเกรงใจ สงสารยายด้วยอายุเกือบเจ็ดสิบแล้วยังต้องมาหาข้าวหาน้ำให้มันญาติๆกุก็มาบ่นเพราะเป็นห่วงยายจนแม่ทนไม่ไหวไปลากมันกลับมาจากบ้านยาย คือผ่านมาเกือบปีแล้วที่พี่กุมาอยู่จนถึงปัจจุบันนี่ ทั้งเคยพาไปอยู่กทม.กับพ่อ พ่อก็บอกไม่ไหวเกาะพ่อแดกอย่างเดียว มาอยู่กับแม่ก็เกาะแม่แดก กับยายก็เกาะยายแดก ชีวิตโคตรล้มเหลวกับลูกกับเมียเค้าก็ไม่เอามันแล้ว คือแบบอยู่ที่ไหนก็เป็นภาะบ้านมีไม่ยอมอยู่ตอนนี้แม่งอยู่กับแม่อยู่กับกุ กุกลับจากโรงเรียนก็เห็นห้องแม่งเปิดไฟมันก็อยู่มันนั้นตลอด กุเกลียดๆๆๆๆๆๆ มันจะอยู่ทำไมวะแม่งจะมีชีวิตไปทำไม

>>646 กุขอภาวนาให้มันตายไปไวๆ ให้มันเกิดอุบัติเหตุให้ตายๆไปอย่ามาเป็นภาระกับครอบครัวกุ ครั้งหนึ่งแม่ใช้ให้ไปทิ้งขยะมันเอาถึงขยะมาจ่อหน้ากุฝห้เอาไปทิ้ง ใกล้จนถุงขยะแม่งโดนหน้ากุอ่ะกุอยากจะกรี๊ดลั่นบ้านฟ้องแม่แม่ก็ด่ามันแต่มันก็ทำไม่พอใจประมาณว่าเป็นพี่น้องกันทำไมทำให้ไม่ได้ คือมันไม่คิดจะมองตัวเองเลยว่าตั้งแต่อยู่บ้านนนี้มาเคยทำอะไรบ้าง ค่าน้ำค่าไฟไม่เคยจ่ายงานบ้านไม่เคยทำ ข้าวก็ขอแดก ไม่ทำอะไรดีๆให้บ้างเลย

กูไล่อ่านแต่ชีวิตแต่ละคนนี่ กูรู้สึกสิ้นหวังกับสังคม อยากหิ้วปืนออกไปกราดยิงที่สาธารณะเลยสัส

>>648 ไปกราดยิงในคุกพวกทำผิดร้ายแรงดีกว่า ไม่ก้ไปนิงโจรใต้ ไปยิงคนบริสุทธิ์มันไม่ต่างจากพวกโง่หรอก ไหนๆก็ยิง ยิงพวกเลวๆดีกว่าไม่มีใครด่าทีหลังดีไม่ดีเป็นฮีโร่สังคม

>>648 ถ้าโดนจับก็บอกด้วยนะว่า มึงติดเกม GTA ข่าวจะได้มีเหตุผลไปลง

ไม่ชอบพ่อเท่าไหร่เลยจะพูดว่าเกลียดก็แรงไปแค่คิดว่าไม่เจอกันคงดีกว่า พูดอะไรแต่ละอย่างทำร้ายจิตใจคนฟังชิบหาย แม่กูเหนื่อยกับเขาโคตร เคยหนีไปแล้วแต่ก็ต้องกลับมาเพราะมีกูกับพี่ๆต้องดูแล กูก็เหนื่อย แม่งเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง เอาแต่ใจ ทุกวันนี้กูแทบไม่พูดกับเขาแล้ว กูไม่อยากคุย คุยแล้วเหนื่อยเสียสุขภาพจิต

กูอยากให้พ่อกับแม่เลิกกัน ฟังดูเหี้ยดีเนอะ

>>649 กูก็อยากทำแบบไอ >>648 นะ แต่มึงหาวิธีที่กูจะเเาอาวุธปืนกลหนัก+กระสุนเข้าไปในแดนนักโทษชั้นเลวได้มั้ยหล่ะ

>>653 ถามก่อนมีงจะไปหา.ื้อจากไหน

>>652 ไม่เลวหรอก

>>652 กูก็เคย รำคาญทะเลาะกันทุกวัน เลิกๆไปเถอะ
แล้วตอนนั้นกูนอนห้องแม่ อห ต้องนั่งฟังคนบ่นทุกคืนๆ วนไปเรื่องเดิมพอจบก็วนใหม่เหมือนเทปกรอซ้ำ พอกูพูดบ้างให้ใจเย็นๆแม่งก็ด่า ทำได้อย่างเดียวคือนั่งฟัง กูนี่นอนร้องไห้น้ำตานองทุกคืน
จนตอนหลังกูทนไม่ไหวปี้ดแตกด่าไปเลยเค้าก็เหมือนจะดีขึ้น ส่งกูไปอยู่หอเลย 555 แต่เออมันดีจริงๆ บางเรื่องแก้ไม่ได้ก็ถอยๆอย่าไปยุ่ง ยิ่งเรื่องผัวๆเมียๆ ถึงจะเป็นพ่อแม่เมิงเองก็ตาม
สุดท้ายแม่งก็ดีกันนะ กูก็ได้แต่ด่าในใจ

กูรู้สึกว่ากูอยากตายไปซะให้มันจบๆชิบหาย กูเหมือนว่าที่ใช้ชีวิตอยู่ทุกวันนี้คือคือความผิดพลาดมหันต์และกูสมควรไปตายแล้วเกิดใหม่ซะ เพื่อไปเรียนเป็นหมอ เป็นวิศวะหรือเป็นเหี้ยอะไรก็ตามที่มัน "มั่นคง ก้าวหน้า" ในสายตาแม่
กูอยากทำงานที่กูสนใจ อยากทำสิ่งที่ชอบ กูไม่มีจะแดกแต่กูก็ไม่เคยรบกวนใครเลยจัดสรรชีวิตตัวเองหากิจกรรมให้มีความสุข ออกกำลังกสยเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ พัฒนาความสามารถตัวเอง แต่แค่สายงานกราฟฟิกของกูมันไม่มั่นคง มันไม่ก้าวหน้าชาตินี้ไม่มีวันได้เป็นผู้บริหารเงินเดือนหลักแสน แม่กดดันกูทุกวันว่าให้หางานที่มันมั่นคงก้าวหน้า กูไม่อยากรับราชการก็กดดันให้กูทำ งานการไฟฟ้ากูไม่อยากทำก็จะมาบังคับให้กูทำ เรื่องความต้องการกูก็ช่างหัวแม่งไปเหอะ พูดราวกับชีวิตกูมันล้มเหลวไม่มีไรดีเลย ความพยายามของกูแม่งไร้ค่าไร้ความหมาย ชิวิตกูชาตินี้ทั้งชาติจะอับจนไร้ความสำเร็จเพราะเงินกูไม่เยอะเหมือนคนอื่น กูไม่มีหน้ามีตา่เป็นที่นับถือ กูไม่มีสวัสดิการหลังเกษียณ กูควรตายๆไปซะจริงๆ กูแม่งไร้ค่าชิบหายถึงกูจะพยายามคิดว่ากูเป็นคนมีความสามารถแต่แม่งก็เหี้ยยยวยน กูแม่งไม่ควรเกิดมาจริงๆเลยแม่ง กูควรตายไปเลย แม่ง ไอ้เหีันบยดก ฟ

>>657 ไปเอาเงินทั้งหมดมึงมาซะนะ ขอใบ สด.3 ซื้อปืนที่วังหลัง เอารุ่นถูกๆก็1911มาละยิงคนทั้งบ้านให้ตายให้หมดพร้อมกับตัวมึงด้วย

>>658 ทำแบบนี้แล้วจะได้ประโยชน์​อะไรล่ะ สุดท้ายก็ตายกันหมดไม่มีใครมารับรู้หรือคิดทบทวนกับเรื่องแย่ๆที่กระทำต่อคนอื่นเลย
ตายไปคนเดียวนอกจากจะพ้นทุกข์​แล้ว ยังเหมือนเป็นตราบาปให้คนในครอบครัวได้คิดด้วย จะสำนึกหรือไม่แต่ก็ได้กระตุกให้คิดบ้าง

>>659 แล้วพวกสมองหีสัตว์นรกกระแดะคลั่งคุณธรรมจริยธรรมแบบมึงช่วยหาทางออกให้ได้มั้ยล่ะสัส หรือว่าเก่งแต่ติอย่างเดียว

>>660 กูก็บอกไปแล้วว่าตายคนเดียวดีกว่าตายหมู่ อ่านหนังสือไม่ออกหรอหรือต้องให้ช่วยตีความ กูไปแก้ปัญหาอะไรให้ใครไม่ได้หรอกนะ แล้ววิธีไล่กราดยิงคนทั้งบ้านช่วยไรใครได้มั่ง

>>661 กูว่าไล่กราดยิงชาวบ้านมีส่วนช่วยนะมึง อย่างน้อยถ้ามีคนออกมากราดยิงคนไปทั่วเยอะๆเข้าจนผู้บริสุทธิ์ตายห่าแบบปริมาณมากๆมึงก็ไม่ต้องห่วงอีกไงว่ามึงจะต้องไปแข่งขันกับใครในยามที่มึงคือผู้รอดชีวิตจากการยิงกราดครั้งนั้น มึงไม่ต้องกังวลว่าสอบครั้งนี้ ครั้งนั้นจะมีคนมาดึงค่ามีนให้สูงขึ้นเรื่อยๆเพราะมีคนคอยลากไปลงอเวจีแล้ว สมัครกับทำงานก็ไม่ต้องกลัวว่าจะมีคนไปแย่ง แถมยิ่งคนน้อยจำนวนการบริโภคทรัพยากรนั่นนี่ก็น้อยตาม มันก็จะหาง่ายขึ้น ราคาถูกลงจนไม่ต้องไปดิ้นรนแข่งหานั่นนี่กับใครๆ ค่าครองชีพถูกลง คนน้อยอะไรๆแม่งก็สะดวกขึ้น

กูว่าถ้าไหนๆ มึงไม่อยากอยู่แล้ว ไปยิงพวกเลวๆมาเฟีย ค้ายา ก็ยังดีกว่าไปยิงคนบริสุทธิละวะ

>>662 มันให้ไปยิงพ่อแม่ไม่ได้ให้ไปยิงฝูงชน ยิงพ่อแม่แล้วฆ่าตัวตายตามไม่เห็นจะมีประโยชน์ต่อสังคม ​พ่อแม่ก็ไม่ได้ต้องรู้สึกสำนึกเพราะตายไปแล้ว

>>663 เออใช่ ไหนๆ ก็ยิงละ เลือกยิงหน่อย ยิงนักการเมืองโกงประเทศงี้
//กุโดนmetaสอยร่วงก่อน

เพ้อเจ้อ แดกวีต้าแล้วไปตายซะ

>>666 เหมือนแม่มึงที่คันหีแล้วหาคนเกาให้ไม่ได้เลยต้องไปวานให้แกงค์มาเฟียคลองเตยเอาแป๊บเหล็กยัดหีจนติดเชื้อบาดทะยักตายห่า ศพบวมอืดลอยไปตามคลองตันไง

กูเป็นพวกชอบหนีว่ะ พอกูมีปัญหากับคนในบ้าน กูรู้สึกเหนื่อย กูอยากหนีออกจากบ้านไปที่อื่น กูเคยทะเลาะกับพี่ตอนกูอายุ12-13แล้วหนีไปบ้านยายกลับมาก็โดนแม่ตี กูรู้ว่าเขาเป็นห่วงนะ แต่พอเวลาพ่อทะเลาะกับกูไรงี้ความคิดอยากหนีไปมันก็กลับมาอีกว่ะ กูไม่มีที่ให้ไปเงินก็ไม่มีแต่ความรู้สึกูก็แค่อยากไปให้ไกลๆ กูควรทำไงดีวะ

>>668 อายุเท่าไรละ

อีดอกกกก ทำไมมต้องเป็นหมอ คร๊วยย อะไรมันจะวิเศษมหัศจรรย์บันลือโลกขนาดนั้น
มาบอกกูว่าบางทีคนเราก็ต้องฝืนทำบางสิ่งบ้าง กูก็คิดนะ แต่ก็ไม่ได้พูดออกไปหรอก ว่าอะไรที่ทำแล้วฝืน คนเรามันจะทนไปได้สักกี่น้ำวะ
กูเกลียดฟิสิกข์เคมีชีวะ 2 แม่งทุกเทอม แล้วให้กูไปสอบหมอ ถถถถถถถถถ
ไม่น่าบอกเลย ว่ากูอยากเรียนอะไร จากที่คุยกันดีๆ แม่งมาคุซะงั้น
กูรู้หรอกว่าที่อยากให้เป็นหมอ เป็นทนพ. เพราะจะได้เอากูมาทำงาน แล้วตัวเองจะได้ไม่ต้องเปลืองเงินจ้างหมอ
แต่ส่วนมากเขาก็ไม่ค่อยได้เลี้ยงกู ทำไมถึงมาคาดหวังกับกูมากกว่าคนที่เขาเลี้ยงกูวะ

>>670 ก็ทำให้สอบไม่ติดซะสิ

ทะเลาะกับน้องสาวรุนแรงมาก เป็นปัญหาเรื้อรัง กุเหมือนเป็นพี่ที่ไม่ดีมาตั้งแต่เด็ก
โมโห อารมณ์ร้ายหลังๆกุพยายามปรับตัวเอง ไม่วี้ดก่อนไม่โวยวายก่อน จนหลังๆกุรู้สึกกุยอมมากไป
กุพึ่งเรียนจบแล้วโดนน้องถามเรื่องหางานมั่นคงทำบ่อยๆ กุเครียดแหละนะ ตัวกุไม่อยากเป็นภาระให้ใคร
พ่อกุเสียตอนกุอยู่ปีสอง เหลือแม่กับน้องสาว กุก็ค่อนข้างรู้สึกแย่นะที่มาทะเลาะกันด้วยเรื่องที่พยายามแก้แล้ว
แต่แก้ไม่ได้สักที เป็นพี่น้องกันแต่ไม่เคยรู้เรื่องส่วนตัวกันและกันเลย วันนี้กุถามแฟนกุนะ ว่าทำไมน้องถึงไม่อยากปรึกษาอะไรกับกุ
แฟนก็พูดประมานว่า มันก็แล้วแต่คนแหละ ว่าจะอยากปรึกษากับใคร เขาสบายใจจะพูดกับใคร กุก็ยิ่งรู้สึกแย่เข้าไปใหญ่ กุพยายามเป็นพี่
ที่ดีที่สุดเท่าที่ทำได้ กุพยายามถามไถ่มันให้กำลังใจมัน แต่มันเหมือนบางทีความหวังดี ความห่วงกุก็คงไปยุ่มย่ามมากไป
ความห่วงของมันกับคำพูดแข็งๆก็กระทบกุเกินไป มันกลายเป็นว่ากุกับน้องแก้ไขปัญหาไม่ได้สักทีจนระเบิด รู้สึกแย่มากๆเลยว่ะ
รู้สึกถึงความสูญเสียอะกุก็ห่วงมันนะ ห่วงแหละแต่ไม่กล้าพูดไรแล้วเพราะมันทะเลาะกันจนมองหน้าแทบไม่ติดแล้วอะ
ตอนนี้ฟีลดาวมากๆ จนรู้สึกแย่จริงๆ กุมาหาที่ระบายเฉยๆแหละ ไม่อยากพูดกับแม่กลัวทำแม่เครียด
กับแฟนกุก็พูดหมดแล้วแต่อยากระบายยาวๆทิ้งไว้ที่ไหนสักที่
ขอบคุณนะ Y_Y

ไม่เป็นไรนะมึง คำปรึกษาอ่ะ ไม่ใช่อะไรที่อยู่ดีๆ เราจะเอาไปยื่นให้คนอื่นได้ มันเป็นสิ่งที่คนอื่นต้องขอจากเรา หลังจากนี้มึงก็ทำตัวตามปกติก็พอ ไม่ใช่ให้เมินนะ แต่ทำตัวตามปกติแสดงความห่วงใยออกมาบ้าง แต่ไม่ต้องพูด เข้าหาจังหวะที่ถูกที่ควรว่ะ พยายามเข้าล่ะ

กู มีปัญหา triggered ง่ายๆ กะคนในครอบครัวว่ะ
คือ กะคนนอก คนไม่รู้จัก ปกติ กูก็ปล่อยไป ไม่โกรธอะไร
แต่พอเป็นเพื่อนสนิทหรือ คนใกล้ตัวแล้วบางทีกู irritate ง่ายไป ถึงจะเป็นเรื่องไม่ค่อยมีสาระก็เหอะ
ควรทำยังไงวะ

>>674 กุเป็นเหมือนมึงเลย.... ยังหาวิธีแก้ที่ถูกจุดไม่ได้นอกจาก พยายามไม่เก็บมาคิด

พวกมึง กุรู้สึกว่าตาเมินกุแปลกๆ ปกติกุจะสนิทกับยาย แต่ไม่ค่อยสนิทกับตามาตั้งแต่เด็ก แกชอบเล่นชอบหยอกชอบแซวหลาน มีหลานประมาณ 5-6คน แน่นอนว่ากับกุแกไม่ค่อยจะพูดจะคุยด้วยเท่าไหร่ หรือเป็นเพราะนิสัยกุที่นิ่งๆ เงียบๆ ไม่ถนัดพูดคุยเข้าหาใครด้วยก็ไม่รู้ กุรู้สึกผิดนะ ที่แบบ กุพยายามทักนู่นนี่นั่นแต่ก็เหมือนโดนเมินอยู่ดี มีครั้งนึงแกน้อยใจกุ ที่ไม่ได้ไปหาแกเลย กุควรทำไงดี กุพูดไม่เก่ง แสดงออกว่ารักไม่เก่ง กุควรทำไงให้แกไม่น้อยใจกุ (ที่กุอยากทำให้แกรู้สึกดีเพราะตอนกุป่วยแกออกค่ารักษาให้กุเยอะ กุอยากตอบแทนนะ แต่ไม่รู้จะทำไง TT)

>>676 มึงก็ดูจะรู้ตัวว่าไม่ค่อยได้พูด ได้แสดงออกความรักกับตาเลยนี่ ก็แก้ซะสิวะ

กูเคยก่อปัญหาไว้ ปัจจุบันปรึกษาจิตแพทย์แล้ว กำลังตามแก้ จะหมดละ แต่ช่วงที่เฟดตัวจากปัญหาเพื่อพักร่างกาย เจอตามรังควานว่ะ... คิดไว้ว่าหลังเคลียร์ทุกอย่างจบ จะลบตัวเองทิ้งออกจากสังคมที่เคยมีปัญหา รู้ว่ายากนะ แต่ก็มีความหวังอยู่ริบหรี่ กูเหนื่อย แต่กูไม่หนี ชื่อเสียงป่นปี้แต่กูยังหวังที่จะเฟดตัวออกมาเริ่มต้นใหม่ว่ะ เคยฆ่าตัวตายแล้วแต่ไม่ตาย กูเป็นคนนึงที่ทำผิดพลาดแหละ กูอยากมาทิ้งข้อความตัวเองไว้หวังว่าจะให้ความหวังตัวเองกับคนที่ทำพลาดละเจอปัญหาทางสังคมพร้อมกับคนที่เคยไว้ใจได้ด่าประนามแบบกูอยู่ กูก็ซุ่มๆแถวนี้แหละนะ

กูขอปรึกษาหน่อยโม่ง อาจจะไม่ใช่เรื่องดี แต่กูไม่รู้จะทำไงแล้วจริงๆ

คือกูเลี้ยงหมา แล้วญาติกูมันมาอยู่บ้าน คือมันเด็กหอ แล้วกลับบ้านกูเสาร์อาทิตย์ มันอายุเท่ากู 14
วันนั้นกูเล่นคอมแล้วกูจะลุกไปเยี่ยว คือคอมกูอยู่ติดฝา แล้วมันนั่งหน้าทีวีข้างหลังกู เวลากูกับพี่เล่นคอมเลยไม่เห็นมัน
แล้วกูก็เห็นมันดันหมากูออก กูรู้สึกแปลกๆ เลยรีบเยี่ยวรีบมา กูทำเป็นมาเล่นกับหมากู แล้วกูก็เห็นว่ากระดุมกับซิบมันไม่ได้รูด
กูเลยบอกแม่ แม่บอกมันยังเด็ก อย่าไปคิดอะไรมาก รอหลายๆครั้งถึงค่อยเตือน (ซึ่งกูสงสัยว่าทำไมต้องรอด้วยวะ คนเราต้องทำผิดซ้ำๆจนชินก่อนหรอ)
กูเลยโทรไปปรึกษาญาติอีกคน เขาบอก อย่าไปกลัว ดูแลตัวเองไว้ ซึ่งช่วยไรกูไม่ได้เหมือนกัน

วันนี้กูเห็นอีกแล้วว่ะ กูลุกไปเอาน้ำขวดใหม่ แล้วแม่งดันหมากูออก กระดุมกับซิบก็ไม่ติด เห้อ กูทำไงดีวะ (แต่ของวันนี้คือกูทำเป็นป้อนขนมหมาแล้วอุ้มหมาไปหาแม่ มันถึงเลิกทำ)

>>679 คืออะไรวะ มันเยหมามึงเหรอ

>>680 ให้หมาเลียหำง่ะ ครั้งแรกกูเห็นกดหัวหมากูด้วย ยังไม่น่ากล้าถึงขั้นเย

>>681 หมาเนย

>>681 ก็ถ้าญาติมึงมาก็อาจจะทำเป็นแวะไปเล่นกับหมาบ่อยๆ ไม่ก็ทำให้หมามึงไม่ได้นั่งในที่ลับตาตลอดเวลาอะมึง อาจจะทำเป็นลุกเข้าห้องน้ำบ่อยๆ สักพักมันอาจจะไม่กล้า เพราะไม่รู้มึงจะลุกมาเมื่อไหร่บ้าง

>>683 จะว่าลับตามันก็ไม่ใช่อ่ะ คือคอมกูกับพี่หันหลังให้มันเลยไม่เห็นอะ แต่นั่นกลางห้องรับแขก