เมื่อคืนนอนๆอยู่แล้วนึกถึงเรื่องของตัวเองสมัยเด็กๆแล้วเกิดอยากมาแชร์ ไม่รู้จะลงที่ไหนดีเอากระทู้นี้ละกัน
สมัยกูเด็กๆพ่อแม่ไม่ยอมซื้อขนมให้กินเลยเพราะกลัวเรื่องมันไม่ดีต่อสุขภาพกับกลัวกูติด
จะได้กินคือต้องรอญาติซื้อมาให้ ซึ่งก็มีเรื่อยๆแต่ไม่ได้เยอะมาก สุดท้ายเลยได้ผลตรงกันข้ามคือกูเห็นขนมเป็นของวิเศษไปเลย
หนักกว่านั้นคือเวลาไปบ้านญาติที่รวยๆจะต้องแอบไปขโมยขนมในตู้เย็นเค้ากินตลอด พอโตขึ้นเริ่มหน้าบาง+กลัวเค้าจับได้เลยเลิกๆไป
มันทำให้กูคิดได้ว่าการเลี้ยงเด็กแบบไม่รู้จักความพอดีนี่แม่งน่ากลัวนะ
พ่อแม่คนอื่นถ้าเลี้ยงลูกแบบเข้มหรือบีบบังคับมากๆมันจะอาจจะไปทำให้ลูกนิสัยเสียในทางแปลกๆได้
ยิ่งถ้าเป็นเคสที่โตแล้วยังไม่หายอีกนี่ยิ่งแย่หนัก