น้องกูเคยเรียนม รัฐดัง คณะดีที่คนแย่งกันเข้า เรียนไปสามปีครึ่งโดนไทร์ ออกมาเข้า ม เอกชนที่สังคมค่อนข้างแย่ เลือกมาที่นี่เพราะคุยกับทางมหาลัยแล้ว้โดนเกรดมาน่าจะจบได้เร็วสุด ตอนนี้เรียนมาหกปีแล้วยังไม่จบแม่งเลย อ้างติดนู่นติดนี่ แถมเสือกไปคบเพื่อนเหี้ย ติดบุหรี่ ติดกัญชา เคยขโมยเงินที่บ้านไปซื้อด้วย แฟนที่คบแต่ละคนก็สก๊อยชิบหาย คนที่คบล่าสุดเล่นไอซ์ด้วย
กุว่าครอบครัวกุค่อนอบอุ่นนะ พ่อแม่สอนอะไรดีไม่มีอะไรมาตั้งแต่เด็ก ไม่รู้ทำไมน้องกุออกมาแนวนี้ ส่วนตัวกุกับพ่อคือปลงมากกกก ที่บ้านกุพยายามช่วยกันคุยช่วยกันหาทางแก้ปัญหา แต่ตัวน้องกุเองนี่สิที่บอกจะเลิกๆๆๆ เป็นล้านรอบ แต่สุดท้ายก็ยังทำตัวเหี้ยๆแบบเดิม แล้วทีนี้แม่กุเครียดมากเรื่องน้อง พยายามชวนมันไปนู่นไปนี่ด้วยกันจะได้ห่างๆกลุ่มเพื่อนเหี้ยๆบ้าง แม่กุก็เริ่มเหวี่ยงใส่กุกับพ่อหาว่าไม่สนใจน้องเลย ถ้าคนในครอบครัวไม่ช่วยแล้วใครจะช่วยมัน (คือพวกกุพยายามแล้ว แต่มันทำตัวเองปะวะ)
กุสงสารแม่มาก กลัวแม่จะเป็นอะไรไปเพราะเครียดเรื่องน้องเนี่ยแหละ เพราะเรื่องแม่จากที่เซ็งน้องกุอยู่แล้ว เลยกลายเป็นเซ็งโคตรอภิมหา เมื่อก่อนกุกับมันสนิทกันมากนะ แต่เดี๋ยวนี้กุกลับบ้านเจอหน้ามันที เหมือนอึนๆเข้าหน้ากันไม่ติดทั้งคู่อะ กุรู้ว่าถ้าเข้าไปคุย ตัวกุเองจะวีนใส่มันกลายเป็นทะเลาะกันอีก
กุควรทำยังไงดีกับชีวิตวะ