>>106 มึง พ่อแม่กูเลิกกันแต่ก็ยังมีเรื่องที่ต้องคุยกันอยู่ก็เรื่องลูกนี่แหละ แต่เขาไม่คุยกันเองหวะเขาคุยผ่านกู พอได้ยินคำพูดอีกฝ่ายละไม่พอใจระเบิดก็ลงใส่กู กูก็ต้องมานั่งแยกคำพูดอีกคนก่อนว่าส่วนไหนเป็นเนื้อหาส่วนไหนคำด่า ทั้งๆที่ใจจริงกูอยากบอกหมดเลย มาเกลาให้มันดีๆแล้วค่อยบอกอีกคน ต่อให้เลิกกันแล้วแต่ยังใช้ลูกเป็นคนกลางก็ประสาทแดกพอๆกันแหละมึง
แต่ปีที่แล้วกูเพิ่งวีนไปว่าที่กูเป็นคนกลางแบบนี้กูเครียด บลาๆ ก็ถอยกันบ้างละสงสัยเพราะกูอยู่ม.6ด้วย 555 กูก็ไม่รู้ว่ากูทนทำมาได้ไงตั้ง8ปี
ถ้ามึงจะวีนแบบกู กูขอยกตัวอย่างคำพูดที่มึงจะเจอ
-จะเก็บมาเครียดทำไม มันเป็นเรื่องผู้ใหญ่ (แล้วมาคุยกัน ด่ากันผ่านกูไมง่ะ...)
-บอกให้นั่งสมาธินี่ไม่นั่งเลยใช่มั้ย (ชั่ยๆ..) (ถ้าบ้านมึงเคร่งศาสนา)