ถามอะไรหน่อยเหอะว่ะ คนอายุ 19-20 ที่ไม่มีความฝัน มีหนี้สินครอบครัว และยังไปเรียนไม่ได้เพราะหนี้ข้างต้น ต้องออกมาทำงานก่อน ตอนทำงานอยู่ก็มีผู้ใหญ่ท่รู้จักถามตลอดว่าทำไมไม่เรียนต่อ กุก็ตอบไม่ได้(ไม่ได้ตอบเพราะไม่อยากบอกว่าพ่อแม่เป็นหนี้) เค้าเลยบอกประมาณว่าเป็นคนไร้ค่า เพราะกูไม่มีความฝันและไม่มีอะไรถนัดเป็นพิเศษ (ถนัดแค่ Eng กับ ฟังยุ่นออกนิดหน่อย) คือกุแค่อยากถามว่า สมัยนี้คนที่ไม่ได้เรียนต่อและไม่มีความฝันจะต้องโดนดูถูกขนาดนี้เลยเหรอ คือกุรู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกินของโลกมากๆ ถ้าไม่มีกูบางทีครอบครังฃวอาจจะมีค่าใช้จ่ายน้อยลงแล้วก็สบายกว่านี้ กูะทำยังไงดีวะ สับสนชิบหายเป้าหมายในชีวิตตอนนี้คือปลดหนี้ให้มันหมดๆไป แล้วต่อจากนั้นกูรู้สึกไม่อยากทำอะไรต่อเลย จะทำงานใช้ชีวิตเป็นพนักงานเงินเดือนไปวันๆเหรอวะ