กูนี่มีปัญหาเรื่องการพูดเลยวะ แบบกูไม่รู้ว่ากูจะพูดอะไร ยังไงกับคนๆนั้น คือบางทีคำถามที่เค้าถามมามันโคตรจะเป็นพื้นฐานในชีวิตประจำวันเลยมั้ง กูเสือกตอบไม่ได้ กูรู้ตัวเองด้วยนะว่ากูตอบไม่ได้ ในหัวมันว่างเปล่าตลอดเวลาเลยวะ จริงๆถ้าคุยด้วยกันสักพักก็มีอะไรจะคุยบ้างแหละ แต่กูตอบโต้คนอื่นในแบบปกติไม่ได้อะ ทุกวันนี้กูเรียนรู้จากคนอื่นๆอะ ว่าแม่งต้องควรตอบยังไง วันไหนอยู่บ้านนี่พูดน้อยจนถึงไม่พูดเลย แต่ถ้าไปเรียนนี่ยังมีพูดบ้าง แต่ชีวิตประจำวันกูไม่ปกติเลยวะ เอ้อใช่ เป็นคนไม่มีความมั่นใจในตนเอง ลังเล ย้ำคิดย้ำทำด้วย เหี้ยชิบหายกูหาคนมาระบายเหมือนกันนะ แต่คงไม่มีใครมานั่งฟังกูหรอกถถถถ กูเป็นพวกเข้าใจยากในเรื่องง่ายๆ ส่วนเรื่องยากๆกูเสือกเข้าใจได้เฉย จริงๆเมื่อก่อนกูเป็นคนปกติกว่านี้นะ พอโตมากูไม่รู้เป็นส้นตีนอะไรไปละ สับสนในตัวเองชิบหาย เออยังไม่หมด กูกลายเป็นพวกขี้รำคาญ หัวร้อนง่ายๆมาก เมื่อก่อนกูก็เป็นพวกใจเย็นสัสๆ โตมาก็เป็นเหี้ยไรไม่รู้อีก กูควรทำไงกับชีวิตดีวะ โตไปอีกหน่อยกูคิดว่ากูไม่สามารถอยู่ในสังคมได้เลยแน่ๆวะ ปล.ตอนนี้กู 20ละ