>>138 ก็ตอนแรกมันไม่เป็นแบบนี้ไง ตอนสักอายุ 25 กว่าๆ ยังทำกับข้าวบ้างบางทีผลัดกันกับกูตอนนั้นยังดีอยู่เลยตัดสินใจมีลูก แต่หลังๆพออายุสัก 30 มันเริ่มบ่นเหนื่อยทั้งๆที่งานก็ทำอยู่แค่ 2-3 วัน เออไม่เป็นไร กูก็ทนไป หลังๆมันตกงาน เลยมาปล่อยเงินกู้กับเพื่อนที่ดูกากๆของมันแทนทีนี้เหี้ยเลยมึง เลิกทำงานบ้าน เลิกทำกับข้าว หันไปเล่นไพ่ กับเพื่อนแม่งแทน แล้วก็มาบ่นให้กูฟังว่าผัวเพื่อนมันดีอย่างนั้นอย่างนี้ กูนี่ชอบใช้มันจัง เอ้า กูทำงานหาเงินมาให้ แค่ใช้ให้มึงดูลูกทำงานบ้านมันจะตายรึไงวะ ไม่ออกไปหางานทำกูก็ไม่เคยว่าเลยสักคำ แล้วมันคิดว่ากูกลัวมันมั้ง ผิดแล้วกูไม่อยากให้ลูกกลายเป็นแบบมันตังหาก กูเลยพูดเพราะๆแม่งทุกวัน โถ่ ถ้าลูกไม่อยู่นี่กูลากมันโยนคืนบ้านพอตาแล้วสัด
เมื่อกี้กูไปนั่งคิดมา ปีหน้าพอลูกขึ้นม.ต้นปุ๊ป กูจะฟ้องหย่าแม่งปั๊ป แล้วพาเมียใหม่มาอัดหน้าแม่งในเดือนต่อไปเลย กูกับแฟนเก่าสมัยม.ปลายนี่ก็คุยกันมาตลอด แล้วเขาก็ยังโสด สนิทกับลูกกูด้วย โชคดีที่กูปิดไว้มาตลอดว่าแค่เพื่อน เมื่อก่อนตอนคบกันก็โคตรเทคแคร์กูเลย ไม่เหมือนอีเมียคนนี้ที่คอยแต่ให้กูเทคแคร์แต่ไหนแต่ไรแล้ว คิดว่าตัวเองสวยไง โถ่ เดะพอแก่ตัวลงก็หมดคุณค่าแล้วมึง เมื่อกี้มันยังมาขอตังค์กูไปซื้อเบียร์มาแดกกับเพื่อนอยู่เลยสัด