กูเบียวแบบในแชทว่ะ เบียวว่ากูมี2บุคลิกในตัว ซึ่งจริงๆที่กูเงียบที่รรเพราะว่ากูย้ายทั้งบ้านทั้งรรเลยตอนนั้นตอนจบป6 เสียทุกอย่าง เลยเก็บตัวมั้ง ถึงจะมารู้ทีหลังว่ากับผชกูก็คุยได้ เป็นแค่เฉพาะผญแล้วเหตุผลก็คือกูแค่เขินก็เถอะ ม1กูเลยดูเงียบไปโดยปริยาย แต่ในโซเชี่ยลเฟสงี้กูมีเพื่อนนะ แล้วกูคุยเก่งมาก วันนึงมีเหตุให้กูต้องทักผญคนนึงในห้อง กูคิดว่าคงเหมือนผญในโซเชี่ยลที่เคยเจอ คนนี้เลยเป็นผญคนแรกในรรตอนนั้นที่กูคุยด้วยแบบกูทักจนเค้ารำคาญแต่กูก็ไม่เลิก เห็นเค้าชอบอนิเมะเหมือนกันมั้ง มีวันนึงตัดสินใจ ซื้อของขวัญให้เค้า ตอนนั้นก่อนเข้าแถวตอนทุกคนไม่อยู่ กูแอบเอาของที่ซื้อมาไปยัดใต้โต๊ะ เออกูติดโคนันมากตอนนั้น แล้วมันจะมีจอมโจรคิดที่ชอบทำตัวเป็นความลับเวลาขโมยไรจะทิ้งการ์ดไว้ให้รู้ว่ามันขโมยใช่มะ กูก็ซื้อนิยาย2เล่มให้เค้าที่เค้าชอบ ทำตัวแบบมีเงินแต่เก็บตังแทบตายตอนนั้น ยังไม่เลิกคิดว่าตัวเองฉลาดที่สุด อยู่สูงที่สุดคือกุยัดแล้วใส่การ์ดลงไปด้วยที่มีสัญลักษณ์จอมโจรคิด ตอนแรกกูคิดงั้นนะแต่กูปริ้นไม่เป็นว่ะ ไม่ก็เวลาไม่พอ กูเลยรอส่งการ์ด.jpgในเฟสแทน... ใช้paintทำ แต่จำได้ว่าดูดีใช้ได้เลยนะตั้งใจทำมาก คิดละฮา กูก็รอเค้าออนใช่มั้ย พอเค้าออนกูก็ส่งการ์ดไป การ์ดประมาณเขียนว่า ได้รับแล้วใช่มั้ยขอให้มีความสุข พร้อมรูปจอมโจรคิดเล็กๆขวาล่าง ส่งแล้วเงียบเลยไม่พิม จะเก๊กแบบเท่ๆให้เราดูอยู่สูง แต่เค้าดันงงกลับมา เค้าบอกไม่รู้เรื่อง... กุนี่แบบ.... เงียบเลยอะ เค้าก็ขำมา เป็นครั้งแรกที่เค้ายอมคุยกะกูดีๆ เค้าบอกเดี๋ยวพนลองไปดูให้ วันรุ่งขึ้นเค้ามาสายมั้งก่อนเข้าแถวไม่เห็น แต่พอคาบแรกได้ยินเสียงเค้ายกเก้าอี้ กูเด็กหลังห้อง เค้าเด็กหน้าห้องเลย กูก็แอบมองว่าเค้าพูดจริงรึเปล่า สรุปแล้วที่เค้าไม่เห็นของขวัญ .. กูยัดลึกไป คือมันจะมีช่องระหว่างนสสองกอง นิยายเป็นเล่มเล็กๆ ตอนนั้นตื่นเต้นเลยยัดไปสุดเลย พอเค้าหยิบออกมา เค้ายิ้มอะ ดูตกใจ เอาให้เพื่อนข้างๆดู ละพูดไรซักอย่างพยักหน้า จนวันนี้กูยังไม่ลืม คนนั้นนั่งกลางละแบบดูมีความสุขมาก กูนี่แบบโครตแฮปปี้ งงเหมือนกันแฮปปี้ไร แต่เป็นครั้งแรกเลยที่กูตัดสินใจที่จะทำอะไรซักอย่างที่จริงใจนอกจอ