รู้สึกผิด ตอนโดนพ่อว่าเรื่องเล็กๆน้อยๆ แต่รู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องบ่นก็ได้ เช่น เรากลัวหนอน เลยขอร้องให้พ่อช่วยเอาขยะที่น่าจะมีหนอนไปทิ้งให้หน่อย
แม่หลับยุบนบ้าน พ่อก็ด่าๆ ว่าทำไมแค่นี้ทำไม่ได้ ทำไมต้องกลัวหนอน พ่อแม่ทำให้ตั้งเยอะแยะแล้ว (คิดในใจ อะไรหนักหนาวะ) สุดท้ายเลยต้องขึ้นไปปลุกแม่ที่หลับอยู่ไปช่วยทิ้ง ก็คนมันกลัวจริงๆนี่นา อยู่ๆก็คิดขึ้นมาว่า ถ้าเป็นเพื่อน หรือคนที่ชอบเรา เขายังใจดีกับเรามากกว่าพ่อเลย ถ้าเราขอร้องให้ทำเรื่องแค่นี้เขาคงไม่บ่นอะไรหรอก พ่อไม่ค่อยจะพูดดีๆกับเราเลย...... เรื่องเล็กๆก็ขอให้ได้ด่า