Fanboi Channel

>>>/lounge/68/ วันศุกร์ที่หนึ่ง
>>>/lounge/216/ วันศุกร์ที่สอง
>>>/lounge/286/ วันศุกร์ที่สาม
>>>/lounge/408/ วันศุกร์ที่สี่
>>>/lounge/765/ วันศุกร์ที่ห้า
>>>/lounge/1530/ วันศุกร์ที่หก

https://fanboi.ch/lifestyle/1530/1000/ เฮือก กูเจอรับเป็นแฟนทางเฟสด้วยวะ ง่ายไปมั้ย เหอๆ

http://pantip.com/topic/34722548
อายุ 30 แล้ว เงินเดือนแค่ 30,000 บาท ชีวิตดูไร้อนาคตไหมครับ

เพื่อนสมาชิกว่ายังไงกันครับ

>>3 แล้วแต่สายงาน แต่กูอยากบอกว่ากูอายุยังไม่ถึง 30 และได้เงินเดือนเยอะกว่านั้นกูยังไร้อนาคตอยู่เลย

บางทีก็กุอ่านพันทิปแล้วก็สงสัยว่าต้องมีเงินเดือนเท่าไหร่ถึงจะเรียกว่ามีอนาคต...

>>5 Achievement Unlocked: คุณคือมิตรสหายท่านหนึ่ง

อายุ18 เงินเดือน9พัน มีห้องฟรีไม่ต้องจ่ายจ่ายแค่ค่าน้ำค่าไฟ มึงว่าควรมีเก็บซักเท่าไหร่ ถ้าพ้นไปสองปี โดยเงินเดือนไม่ขึ้น

>>7
2 หมื่นอัพ

>>5 สำหรับคนพันทิป สองแสนยังไม่พอกินเลยครับ

แต่อย่างน้อยถ้า 30 แล้วควรเงินเดือนซักแสนนึงนะ

ควรมีเงินเก็บประมาณ20-30% ของรายได้ตั้งแต่เริ่มทำงานหน่ะ อันนี้คิดว่ายากแน่บางคนมันจะมีเงินเก็บเป็นก่อนใหญ่ตอนปีหลังๆเพราะเงินเดือนขึ้น บางทีภาระเลี้ยงลูกผ่อนบ้านผ่อนรถก็หมดแล้วเลยเก็บได้เยอะ

กูเคยอ่านพันทิปแล้วก็ panic ว่าทำไมเงินเดือนกูน้อยจัง กูต้องซื้อกองทุน กูต้องออมนู่นออมนี่ กูเครียดจนกูไมเป็นอันทำไร จนตอนนี้กูช่างแม่งละ เลิกงาน หาบุฟเฟต๋กินดีกว่า

เหนื่อยกับเกมส์การเมืองในบริษัทและมนุษย์เสี้ยม ถ้ามันไม่มีผลกับงานกูจะไม่สนใจเลยเหอะ แต่นี่แม่ง เฮ้อ เหนื่อย

>>12 คยที่มีเยอะมันก็อวด

คนที่มีเยอะมันก็อวดคนมีน้อยก็เงียบไง เหมือนตอนห้องสินธรอ่ะ คนกำไร10%พูดเสียงดัง ส่วนคนขาดทุนมันเงียบกันหมด

มึงอย่าเอาตัวเองไปเทียบกับห้องพวกนี้พวกแม่งอีโก้แรงกัน,บางคนก็โม้เหม็นไปหยั่งงั้น

แต่อย่างสายงานกู สามหมื่นแม่งก็น้อยจริงๆนะอายุเท่านั้น

จะหาที่ซุกหัวนอนในกรุงก็สองล้านขึ้นแล้วทั้งนั้น สามหมื่นแม่งกู้ได้ไหมล่ะ

สามสิบแล้วยังไม่มีแผนเรื่องหาที่ซุกหัวนอนเป็นของตัวเองนี่ก็ไม่ไหวเหมือนกันหวะ นี่ล่ะไร้อนาคตของแท้

กูว่าสาย engineer เงินเดือนสูงเกินไปจนเฟ้อป่ะว่ะ ทั้งๆที่แทบไม่มีนวัตกรรมใหม่ๆจากเมืองไทยเลย
มีแต่ Labour ที่ Skill สูงๆเท่านั้น?

>>17 มันขึ้นกับ demand-supply คนตั้งเงินเดือนเขาต้องการสเปคแบบไหนเขาก็ต้องดูว่ายอมจ่ายเท่าไหร่ดี

มันไม่มีคำว่าเฟ้อหรอก ถ้าบ. จ่ายไหวก็จ่ายต่อไป

อย่าคิดว่าการไม่สร้างอะไรใหม่ๆแปลว่าเราไม่เก่งนะ มันแค่คนละแบบกัน

นวัตกรรมไม่ใช่ทุกอย่างของงาน
มึงจะให้ Engineer สร้างนวัตกรรมก็ผิด job description แล้ว นั่นมันงาน Scientist

อย่างสายกู กูมีหน้าที่ทำยังไงก็ได้ให้ธุรกิจของลูกค้าสะดวกขึ้น ไม่จำเป็นต้องมีนวัตกรรมเลย

นั่งรอเงินเดือนออกอย่างใจจดใจจ่อ
นอนตายแพพส์

>>17 กูว่าไม่สูงจนเฟ้อนะ แต่ค่าตอบแทนโดยทั่วๆไปของไทย (โดยเฉพาะเทียบกับค่าครองชีพ) มันต่ำน่าเกลียดต่างหาก

เค้าคงมองว่าบางแผนกไม่ได้ทำกำไรให้บริษัทในเชิงรุกด้วยแหละ

EngineerหรือพวกTechnician มันสร้างกำไรแบบทางตรงเลย เลยกล้าจ่ายกัน

แต่ HR หรืออื่นๆมันไม่ใช่

บ.ที่กุออกมาแล้วเดือนนึงยังคงไลน์มา เฟสมา ตอนกุอยุด่ากุสารพัด ฟักยูวว แก้ปัญหากันเองเถอะเมิง กุไม่เป็นคนดีถึงขนาดให้พวกมึงมาเหยียบซ้ำๆซากๆหรอกนะ ตลกดี ไหนว่ากุไม่ได้เรื่องแล้วจะโทรมาถามงานทำไม รึกุควรแมสเสจไปแบบ ได้งานใหม่แล้ว ไม่สะดวกกรุณาอย่าโทรมารบกวนอีกงี้เรอะะ ใบต่องานก็ทำให้แล้ว เอา โอโล่ไปกินปะมึงง olo

ตอนจบใหม่ เราเงินเดือนหมื่นห้า เห็นคนได้เงินเดือนสองหมื่นก็ว่าเยอะแล้ว
ตอนนี้เงินเก็บเราเหลือสองหมื่นห้า หักจากให้ที่บ้านเดือนละหมื่นสี่แล้ว ก็ยังไม่รู้สึกพอใจอยู่ดี รู้สึกว่ารายได้เราน้อยจัง TT

ได้ปรับเงินเดือนกันคนละกี่ % ครับ ผมได้ 5.5

ได้แค่นี้ก็พอใจแล้วล่ะ แต่เซ็งนิดนึง เรตการประเมินนี่ปีที่เศรษฐกิจดีมีปรับขึ้น 10% อ่ะ ปีนี้เศรษฐกิจไม่ดี หายไปหลายพัน

>>25 ปีที่แล้วได้ 6 เองนาย

>>25 4.8 + 150 บาท แต่จะปรับขึ้นตอนเมษานี้นะ
ส่วนโบนัสได้ตอน ธค ที่ผ่านมาได้ 2 เดือน

เป็นบริษัทเล็ก ตั้งแต่เศรษฐกิจเริ่มฝืดก็ไม่ได้ปรับเงินเดือนมาสามปีละ
อยากย้ายบริษัท แต่ปีนี้เข้า 33 รู้สึกแก่เกินกว่าจะไปเริ่มใหม่ที่อื่นแล้ว (วุฒิกับประสบการณ์ทำงานเป็นคนละสายกันอย่างสิ้นเชิงด้วย)

เฮ่อ แต่มองแง่ดี บริษัทไม่เจ๊งก็บุญหัวแล้วละนะ

เบื่อซองทำบุญของพวกเพื่อนร่วมงานว่ะ พอกูไม่ใส่แม่งมาถามว่านับถือศาสนาอะไร กูจะบอกไม่มีศาสนาก็กลัวโดนมองแปลกๆอีก ก็ตอบๆไปว่าพุทธ
สรุปแม่งก็มองกูเหมือนตัวประหลาดอู่ดี นับถือพุทธไม่ใสา่ซองไปร่วมทำบุญ

อีเหี้ย มึงจะงมงายมึงก็อย่ามาเดือดร้อนคนอื่นดิวะ

>>29 บอกว่าไม่มีเงิน หนี้เยอะ ให้พ่อแม่เยอะดีไหม

>>29 อ่านข้อความนี้เสร็จออกจากห้องน้ำมาเจอคนชวนใส่ซองทำบุญเลย

โม่งซาลารีแมนทำงานเสริมอะไรกันบ้างวะ กูอยากทำพวกเสิร์ฟร้านอาหาร เคยทำสมัยเรียนนอก ติดใจ สนุกดีได้เจอคนหลากหลาย ได้ใช้แรงออกกำลังกายดีด้วยเพราะงานประจำนั่งโต๊ะอยู่แต่หน้าคอม แต่กูติดปัญหาว่างานกูเลิกไม่เป็นเวลา บางทีก็ต้องอยู่โอดึก หยุด ส-อ ก็จริงแต่บางทีมีงานด่วนก็ต้องเข้าไปทำ แต่บทจะว่างก็เลิก 5 โมงทุกวัน เสาร์อาทิตย์ว๊างว่าง เรื่องเวลาเอาแน่เอานอนไม่ได้เลย

>>32 กูรับจ็อบแปลหนังสือ เงินดีไม่เลวเหมือนกัน แต่เวลายุ่งๆต้องจัดสรรตารางงานดีๆ หน่อย ไม่งั้นเละ

งานเสริมร้านอาหารไม่เหมาะกับคนที่เวลางานหลักไม่แน่นอนเอามากๆ เลยนะ เลิกคิดเหอะ

วันนี้รักแรกสมัยม.ต้นโทรมาหาผมครับ เธอบอกว่าเธอคิดถึงผมก็เลยโทรมาคุยด้วย เป็นอย่างไรบ้าง ทำงานอะไรอยู่ อยากมาทานข้าวด้วยกันไหม
หัวใจผมนี่แบบเริ่มเต้นอีกครั้งเลย เพราะเพิ่งเลิกกับแฟนเก่าไปไม่นานมานี่เอง ก็เลยรีบตกลงไปอย่างไม่ลังเล
พอไปเจอกันที่ห้างแห่งหนึ่งเธอยังดูสวยและน่ารักไม่เปลี่ยนไปเลย ยิ้มยังหวานมากเหมือนเมื่อวันวาน อดีตที่สวยงามมันย้อนกลับมาอีกครั้ง
ผมก็พาเธอไปร้านที่ดีที่สุด ในช่วงแรกๆผมชวนเธอคุยย้อนความหลังเยอะมาก มันมีความสุขสุดๆที่คนรักเก่ายังคิดถึงเราและจำเราได้
ตอนนั้นก็นึกไปไกลมากว่าอาจจะมีโอกาศได้กลับมาคบกันใหม่แน่เลยแบบนี้ แต่ผมก็คิดผิดเพราะตั้งแต่ที่มานั่งแล้วเธอคอยล้วงกระเป๋าผ้าที่เอามา
อีกใบตลอดเวลาเหมือนจะหยิบอะไรออกมา และแล้วพอเริ่มถึงจังหวะที่เธอพูดบ้าง เธอก็ควักยาสีฟันหลอดหนึ่งยื่นมาให้ผม พร้อมอธิบายสรรพคุณ
ต่างๆนาๆซึ่งแม่งดูเว่อร์เกินจริงมาก เธอยังบอกผมอีกว่าสนใจมาทำธุรกิจร่วมกันมั้ย หากสนใจวันจันทร์ให้มาอบรมด้วยกัน พร้อมบรรยายถึงเงินเดือน
และสวัสดิการต่างๆที่เว่อร์สัสๆ อา ผมรู้สึกเหมือนโดนล้างสมองแปลกๆ ผมทนไม่ไหวจึงขอเธอกลับก่อนให้เหตุผลว่าต้องไปรับแม่ ก่อนคิดในใจว่า
อย่าได้เจอกันอีกเลยดีออกกกกกกกกกกกกกกสัส

555 โดนขายตรงเแล้ว

>>34 ไอ้เหี้ย จากรักใสๆแม่งหักมุมตกเหวไปเลย 555555555

เวลาขอสินเชื่อบ้านหรือรถ เค้าคิดจากรายได้ส่วนไหนบ้างเหรอ? เช่น
1. คงที่ - เงินเดือน
2. คงที่ - ค่าครองชีพ ค่ากันดาร ค่าเกียรตินิยม ค่าภาษาที่2 ค่าภาษาที่3 ฯลฯ
3. ไม่คงที่ - โอที ค่าน้ำมันเบิกตามจริง ค่าโทรศัพท์ตามจริง
3 นี่เข้าใจว่าคงไม่คิดเพราะมันไม่แน่นอน แต่ที่สงสัยคือคิดแค่ 1 หรือว่า 1+2 อ่ะ?

>>37 คนละเรื่องเลยมันเอาข้อมูลที่มันถามเรานั่นแหล่ะไปกรอกคำนวณด้วยคอมพ์ว่าโอกาสที่มันจะได้กำไรจากการปล่อยกู้เท่าไหร่,เปอร์เซนต์ไม่จ่ายหนี้เท่าไหร่แล้วคนตัดสินใจจะเซ็นผ่านไม่ผ่านตามเกณฑ์ที่ธนาคารตั้งตอนนั้น
พวกอายุ,อาชีพ,เงินเก็บ,ทรัพย์สินอสังหาฯ,วงเงิน,หนี้ที่มีอยู่ในบูโรฯ, พวกนี้ต่างหากที่สำคัญ,ส่วนพวกกู้มาทำธุรกิจมันจะขอดูแผนธุรกิจด้วยการกู้ผ่านไม่ผ่านมันไม่ใช่อารมณ์เป็นตัวตัดสินนะเหตุผลทางสถิติล้วนๆ

ถ้าถามเรื่องแค่ช่องรายได้มันจะเอาแค่ที่ได้แน่ๆคือเงินเดือนอย่างเดียว

>>39 ข้อ 2 ที่กูบอกมันก็ได้แน่ๆ และได้เท่ากันทุกเดือนนะ แต่ที่บ.มันทำเป็นแยกออกมาจากเงินเดือนมันแค่ไม่อยากให้ไปคูณโบนัสเฉยๆ น่ะ ในสลิปมีแจกแจงไว้หมด ตัวเลขเท่ากันทุกเดือนแน่นอน

กูจำได้ว่าถ้ามึงล้มละลายจริงแล้วเจ้าหนี้เขามาเก็บเงินใช้หนี้ศาลจะสั่งให้เจ้าหนี้ชักเงินลูกหนี้ได้เลยคิดเป็น30%ของเงินเดือนหน่ะ เพราะฉะนั้นไอ้เรื่องที่รายงานเงินเดือนเท่าไหร่เขาเอามาคำนวณกรณีมาทวงหนี้ด้วยซึ่งข้อสองที่ว่าถึงจะการันตีว่าได้แน่ๆแต่เขาก็ไม่เอามาบวกใส่ในช่องเงินเดือนเวลาคำนวณวงเงินกู้

>>41 ขอบคุณมากเลย

ถ้าเข้านายใส่ความเราในห้องประชุมจะทำไงดี กูทำหน้าที่หาอัพเดทข้อมูลแต่ละวีค ทีนี้กูคุยกับอีกบ.ถึงตัวเลขว่าขออัพเดท เขาบอกกว่าขออัพเดทแค่เดือนละครั้ง สิ้นเดือนที่แล้วกูก็อัพเดทให้แล้ว

พอประชุมวันนี้เจ้านายเอาตัวเลขที่ไหนไม่รู้ไปบอกผจก.ในห้องประชุม กูก็โดนด่าว่าทำใมไม่อัพเดท ทั้งๆ ที่กูโทรไปยืนยันกับอีกฝ่ายแล้วในวันนั้นว่าเขาทำให้ไม่ได้

ตอนนั้นกูไม่อยู่ในห้องประชุมเลยเถียงไม่ได้ พอกูรู้ก็โทรไปถามอีกฝ่ายว่าเขาอัพเดทตัวเลขให้ใครป่าว เขาก็บอกว่ารอบล่าสุดที่อัพไปให้คือล่าสุดแล้ว เมื่อวานก็ยืนยันแล้วว่าให้ไม่ได้ ตัวเขาเองยังไม่อัพเดทด้วยซ้ำ

กูเฟลมากวะ ปกติหัวหน้ากับกูจะช่วยกันเช็คข้อมูลแล้วกูค่อยลงในรายงานประชุม แต่รอบนี้มันเอาตัวเลขมาจากไหนวะ แถมแม่งเป็นคนที่รับกูเข้ามาด้วย ที่แล้วมาก็ดีบ้างเหี้ยบ้าง แต่ครั้งนี้กูไม่อยากทนจริงๆ

>>43 ถ้ามึงมีทางเลือกเยอะ สามารถลาออกแล้วหางานใหม่ได้ไม่ยาก ก็ลาออก หรือแตกหักก่อนลาออกก็ได้แบบว่าหาหลักฐานยืนยันว่าเลขมันมั่ว
ถ้ามึงทางเลือกน้อยก็ทนๆไป ใครด่าก็เถียงเท่าที่จำเป็นแล้วก็ขอโทษไป

พวกคุณมีแนวตั้งนาฬิกาปลุกแบบของคุณเองมั้ย
อย่างผมตั้งให้ปลุกทีนึงก่อนเวลาตื่นจริง2ชม.
และอีกที15นาทีก่อนตื่นจริง แล้วsnoozeจนถึงเวลาตื่นจริง

ไม่เคยเพราะปกติ คนที่บ้านมีแต่มาก้มกราบ ให้กูตื่นสายกว่านี้
กูตื่น ตี 4 ทุกวัน

ไม่มีแนวอะไรเป็นพิเศษครับ ปกติตั้ง 6 โมง ถ้าตื่นไหวก็ตื่น ถ้าตื่นไม่ไหวก็กดปิดแล้วนอนต่อตื่นอีกที 6.30-7.00
แต่บางวันตื่นก่อนนาฬิกาปลุกก็มี แล้วแต่ว่าคืนก่อนหน้านั้นทำงานถึงกี่โมง

>>45 ฉลาดเหมือนเราเลย
ตั้งปลุกก่อนเวลาที่ควรตื่นจะได้รู้สึกเหมือนได้รับพรจากพระเจ้าให้สามารถนอนต่อได้อีกในทุกวันๆ

>>45 เราตั้งนาฬิกาปลุกไม่ได้ คืนไหนตั้งคืนนั้นจะนอนหลับไม่เต็มตา สะดุ้งตื่นทุก 1-2 ชั่วโมง สุดท้ายก็จะกดปิดนาฬิกาไปก่อนมันจะปลุก เพราะตื่นอยู่แล้ว รู้สึกเหมือนตัวเองประสาทหน่อยๆว่ะ แบบกลัวเสียงนาฬิกาปลุกอะไรงี้

>>45 กูตั้งก่อนเวลาตื่นเกือบๆ ชั่วโมงอะ ตั้งใว้สองอัน ห่างกัน 30นาที ให้มัน snooze ทุกๆ 12นาที
ถ้าลุกก่อนก็สโลวไลฟ์ได้นิดหน่อย ช่วงราวๆ 15นาที สุดท้ายก่อนเวลาที่กูต้องลุกจริงๆ แม่งจะดังรัวๆ เลย (ปกติลุกตอนนี้)

ปัญหากูคือ กูจะกด snooze แต่เสือกกลายเป็นปิดนาฬิกาปลุกไปเอง รู้ตัวอีกทีคือจะสายแล้ว
กูล่ะเกลียดแอพนาฬิกาตอนนี้จริงๆ ออกแบบมาใช้ง่ายเกิน

>>50 เออ ชิบหายเพราะกดปิดแทนกดsnoozeหลายทีเหมือนกัน 555

ใครได้หยุด 3 วันมาให้กูสาปแช่งซะดีๆ อิจโว้ยยยย

สวัสดีค่ะพี่โม่ง เราโม่งเด็กจะขึ้นปีสองเรียนบัญชี

อ่านเกี่ยวกับอาชีพออดิทมาแล้วรู้สึกสนใจมาก
ที่เข้าใจคือ ไปทำแล้วจะได้เห็นภาพรวมธุรกิจได้ความรู้หลายด้าน
งานหนัก กดดัน เจอคนเยอะ รายได้ช่วงแรกริบรี่
ถ้าไปทำแล้วจะโปรไฟล์ดีเพราะดูผ่านมาเยอะ

หลักๆคืออยากได้ความรู้กับประสบการณ์ อยากฝึกตัวเองด้วย

จากข้อมูลมีแต่ของปีเก่าๆอยากรู้ว่าตอนนี้ยังเป็นแบบนั้นอยู่ไหม
แล้วถ้าทำสัก1ปีละออกไปต่อโทจะเป็นอะไรไหม

ขอถามหน่อย พอดีพึ่งได้งานแล้วเขาขอหนังสือประวัติอาชญากรรม

ตอนที่คุยเขาบอกไปขอที่สถานีตำรวจ ไม่งั้นก็สำนักงานตำรวจแห่งชาติก็ได้ แต่เท่าที่หาเหมือนมีแต่ไปที่สำนักงานตำรวจแห่งชาติ มันมีไปขอที่โรงพักได้ด้วยหรอ เกิดมาพึงเคยได้ยินใบนี้แหละ เห็นมีแต่ขอไปทำวีซ่า แถมกว่าจะได้นานเป็นเดือน

ออดิทเมิงกว่าจะสอบได้ มันไม่ใช่ง่ายๆ รู้สึกเขาต้องฝึกงานก่อนด้วยล่ะมั้ง

>>54 บริษัทกูตอนสมัครงานก็ต้องใช้ใบนี้ แต่ต่างกันตรงที่บริษัทกูเค้าให้เซ็นยินยอมว่าจะขอดู แล้ว HR จะไปทำเรื่องกับทางตำรวจเอง
กว่าจะได้นานมากเหมือนกัน พอเค้าบอกรับแล้วกว่าจะได้เข้าทำงานนี่รอนานมากเพราะต้องรอไอ้ใบนี้แหละ

ได้เลื่อนตำแหน่ง เงินเดือนเพิ่มจาก 50,000 เป็น 60,000 หว่ะ 555

>>55 เคยได้ยินอยู่เหมือนกันค่ะ กลัวเรื่องฝึกงานมากว่าจะขอเข้าไปฝึกงานได้ไหม
เพราะ มหาลัยที่เรียนอยู่ไม่ใช่มหาลัยมีชื่อเสียงไม่รู้จะขอเข้าไปฝึกได้รึเปล่า

ลึกๆก็กลัวโดนแบ่งชนชั้นเหมือนกัน แต่ตั้งใจว่าจะพยายามหาข้อมูลไปเยอะๆ
เพื่อไม่เป็นภาระเขาเวลาไปฝึก TT_TT

ถามอะไรหน่อยสิคับเซมไปทาจิ ตอนเรียนกับทำงานนี่เหมือนกันไหม กูเรียนวิศวะไฟฟ้าอยู่เเต่โง่มากเลย คือเรียนเอาเพื่อสอบอย่างเดียวเลย ความรู้ก็ไม่ค่อยมี อยากรู้เวลาทำงานจัง ตอนสมัครเขาดูอะไรบ้าง เเล้วงานที่ทำใช้ความรู้อะไรไหม excel โปรเเกรมอะไรบลาๆ ตอนนี้โง่จริงๆความร้งความรู้อะไรไม่ค่อยมียังงงตัวเองว่าเรียนมาได้ยังไงใกล้จบละเเต่ก็เริ่มมองหาอนาคต รบกวนเเนะนำเล่าประสบการณ์ให้ที รึการเตรียมพร้อมต่างๆ อะริกะโต้โกไซมัส

ปีนี้ไม่ได้เงินขึ้น ไม่ได้โบนัส
เศร้านิดนึง

พี่ๆ ซาลารี่คะ หนูถามหน่อยนะ คือ หนูเพิ่งลาออกจากงานมา ตอนนี้มาอยู่บ้านได้ 2 เดือนแล้วละมั้ง แล้ 2 ที่ ที่ผ่านมา มันสังคมแย่มาก แย่ชนิดที่ว่า นอนฝันร้ายแล้วไม่อยากตืนไปทำงานเลย แม่บอกว่ามันเป็นธรรมดาของที่ทำงาน แต่หนูว่า มันไม่โอเคมาก ที่เจอคนแก่มาหาเรื่องแบบแปลกๆ แถม ถ้าไม่ไปกินข้าวด้วยกันมันด่าเรายันชาติหน้า ล่าสุดนี่ฮาร์ดคอมาก กัดเราทุกวัน จนเรายังงง ว่ามันตามกัดเราทำไม มารู้เอาจริงๆ ก็ตอนเพื่อนมาบอกว่า เราเอางานไปทำไม่บอกมัน มันเลยแขวะเรา คือ เรื่องนี้หัวหน้าต้องแจ้งมั้ย? หรือเราต้องบอกเพื่อนเอง งงมาก พอลาออกมาเลยรู้สึกโล่ง ปรากฏ กลัวที่ทำงานใหม่มากค่ะ

คือ พอเริ่มหางานใหม่ เรามีปัญหา เราระแวง คล้ายเป็นปัญหาทางใจ คือเราไม่เอาใคร ไม่อยากทำ ไม่อยากใกล้ ผลตามมา คือเราปฏิเสธงานมา 2 -3 ที่ (และแน่นอนว่าเขาไม่เอาหนูด้วย) จะบอกว่า ให้มาทำงานที่บ้านก็ได้นะ แต่มันก็ไม่ดี เสียดาายวุฒิมาก แต่หนูเหมือนเป็นโรคกลัวมาก ไม่รู้ว่าทำไม แต่มันฝังใจมากค่ะ

หนูฝังใจกับการเสียความรู้สึกที่เกิดในออฟฟิต ไม่รู้ว่ามีใครเหมือนเรามั้ย ที่ไม่อยากทำงานในออฟฟิตเลย นี่มันแย่กว่าเรียนอีก รู้สึกไม่ดีมากๆ หนูไม่รู้จะไปปรึกษาที่มู้ไหนดีอะ แก้อาการกลัวนี้ยังไงดี

>>61 ลองปรึกษาจิตแพทย์ดู เราเข้าใจนะ สังคมที่ทำงานปัจจุบันก็แย่มากเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้แย่ทุกทีหรอก ที่เก่าๆ เราก็ดี แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นประเด็นคือมันอยู่ที่ใจเราต่างหาก อย่าไปยึดติดกับสังคมที่ทำงาน เราแค่มาทำงานร่วมกัน เลิกงานเราก็ไปอยู่กับครอบครัวกับคนที่เรารักและไว้ใจได้ ที่ทำงานเราก็แค่ทำไปตามหน้าที่ อย่าไปไว้ใจมัน อย่าไปมอบความจริงใจให้ แต่ก็ไม่ต้องไปเหี้ยตอหลดตอแหลเป็นผีบ้าตามพวกมันไป จงอยู่อย่างหินผา อย่าอยู่อย่างสายน้ำ สายน้ำไปอยู่ในภาชนะอะไรก็เปลี่ยนรูปร่างตามเปรียบเหมือนคนที่หวั่นไหวตามสิ่งแวดล้อม เราต้องปรับตัวน่ะใช่ แต่จิตใจเราอย่าไปเปลี่ยนแปลงตามสังคม อย่าไปหวั่นไหวหรือยืดติด ทำหน้าที่ของเราไป เรื่องอื่นช่างแม่ง ฟังดูเหมือนทำยากนะ แต่ทำได้ เชื่อเรา เราผ่านจุดนั้นมาแล้ว จุดที่อยากลาออกเพราะสังคมเหี้ยๆ ที่ทำงาน มีแต่พวกผีบ้าประสาทแดกมารวมตัวกัน แต่มาคิดดูให้ดี เรื่องไรวะ เงินก็ดี งานก็โอเค ทำไมจะต้องให้คนเหี้ยๆ มามีอิทธิพลกับชีวิตเรา ทำให้เราเสียงานดีๆ เงินดีๆ ไปด้วย พอคิดได้แบบนั้นก็ชิวเลยทีนี้ ไม่สนใจแม่ง ปล่อยมันผีบ้าของมันไป เราก้มหน้าก้มตาทำงานของเราไปก็พอ

อ้อ แต่ถ้าเจ้านายเหี้ยนี่อีกเคสนะ เพราะถ้าไม่ถูกกับเจ้านายนี่มึงอยู่ยากละ โอกาสโตไม่มี ควรพิจารณาย้ายงาน แต่ถ้าแค่สังคมเพื่อนร่วมงานเหี้ยละก็ไม่ต้องไปสนใจหรอก มันไม่ได้มีอิทธิพลกับชีวิตเราขนาดนั้นถ้าเราไม่ไปสนใจมัน มันกัดมาก็ปล่อยมันกัดไป หมากัดอย่าไปกัดตอบ มีเจ้านายดี งานดี เงินดี แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว เพื่อนร่วมงานช่างแม่ง

>>61 ตกใจเราก็ออกจากงานมาสองเดือนเหมือนกัน โดนหาเรื่องเช่นกัน จิตตกเช่นกัน มีคนแบบเราเยอะเหรอเนี่ย 55555 จับมือ คุณไม่ได้เดียวดายนะ

งั้นถ้าเจอคนที่ทำงานหาเรื่อง เราจะมีบารมีไปต่อกรกับเขายังไงคะ ด่ามาด่ากลับไม่โกงได้ไหม รู้สึกพอเป็นเด็กใหม่ ใครๆก็จ้องเหยียบ เจอที่ทำงานใหม่นี่ไฟท์มาได้ไฟท์กลับแน่ๆ จะไม่ทนแบบเดิมแล้ว ทนไปมีแต่เหยียบหนักกว่าเดิม

>>61 อย่าาไปกลัว ปรับตัวตามสถานการ อย่าไปขวางผู้มีอำนาจหรือเจ้าพ่อเจ้าแม่ในองค์กร รวมกลุ่มไว้เยอะๆต่อรอง

อยากเก่งเรื่อง Office Politic ศึกษาจากที่ไหนดี

>>61 >>64 เจอเหมือนกันเพื่อนโม่ง ปัญหาเรื่องนินทาลับหลัง เพื่อนร่วมงานไม่พอใจและไม่ให้ความร่วมมือ เราพยายามปรับตัวแล้วแต่ดูเหมือนคนที่ไม่ชอบขี้หน้าเราเขาก็จะไม่ชอบเราวันยังค่ำ เราเครียดมาก งานก็หนักเพราะต้องทำร่วมกับคนต่างชาติ กลับบ้านไม่ตรงเวลาตลอด

เราออกจากงานมาซักพักนึงแล้ว เราทำงานมาก็หลายงานอยู่ วันพุธนี้โดนเรียกไปสัมภาษณ์งานอยู่เหมือนกัน ตอนนี้เราสติแตกมากเลย คือเรา "กลัวว่าเราจะได้งานทำ" แต่อีกใจหนึ่งเราก็อยากทำงานเพราะเราต้องมีเงินเลี้ยงปากท้อง บอกตรง ๆ ว่าเราปอดมาก เป็นถึงผู้ชาย ได้อยู่ตัวคนเดียว ลูกคนโตด้วย อายุก็จะ 30 แล้วเพิ่งจะรู้สึกว่าตัวเองโคตร loser ก็คราวนี้แหละ เราเริ่มกลัวการเข้าสังคม วิตกและคิดมาก

เราจะไปพบจิตแพทย์วันจันทร์ที่จะถึงนี้เหมือนกัน บอกตรง ๆ ว่าเราไม่กล้าเอาปัญหานี้ไปบอกเพื่อนแม้จะสนิทที่สุดกันก็ตาม เราไม่มีทางออก ใครหลายคนอาจจะมองว่าเราไม่เข้มแข็งแต่ตอนทำงานเราไม่เคยมีปัญหากับ "เนื้องาน" เลย เราคิดว่าเราเป็นคล้ายกระทู้นี้ http://pantip.com/topic/34839048 คือหลายครั้งที่เราทำงานเรากลัวกับสังคม มันก็อาจเป็นไปได้ทั้งสองอย่างคือเราเปชิญกับสังคมได้ไม่ดีพอหรือไม่ก็สมองเราทำงานผิดปกติ เลยจะไปปรึกษาแพทย์ดู

ถ้าเรียนจบแล้ว ชีวิตทำงานจะได้นอนมั้ยคะ... คือสภาพตอนนี้รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นศพที่อยู่ได้ด้วยกระทิงแดง นอนวันละ 4 ชั่วโมงก็เก่งแล้ว ตื่นเช้ามาก็คลื่นไส้ อาเจียนเป็นน้ำย่อยทุกวัน ชีวิตอยากจะนอนแบบปกติสุขบ้าง อยากรู้ว่าชีวิตทำงานถึงจะหนักจะเหนื่อยจะโดนโขกสับ สังคมจะเหี้ย แต่มันจะได้นอนมั้ยคะ

>>69 แล้วแต่บริษัท แล้วแต่โปรเจคที่ทำ อย่าลืมปัจจัยอย่างพวกเวลาเดินทางด้วย

ถ้าได้งานหยุดเสาร์อาทิตย์ชีวิตก็มีเวลาผักผ่อนมากขึ้นนะ
แต่ก่อนทำงาน6วัน วันอาทิตย์ตื่นมาทำเก็บห้องซักผ้ากว่าจะเสร็จก็ปาไปครึ่งวันละ หยุดเหมือนไม่ได้หยุด

โม่งไหนใครทำงานในหน่วยงานของรัฐมั่ง เจอปัญหากันมากน้อยแค่ไหน

จริงหยุดวันเดียวคือวันบิ๊กคลีนนิ่ง
ปล.กูหยุดวันเดียวเวลามีธุระก็ต้องไปทำในวันหยุด เหนื่อยจริ๊ง

กุโง่เอง ทำงานมาสี่เดือนแล้วออก เพิ่งทำงานครั้งแรก บอสถามว่า "จะทำประกันสังคมไหม" ก็บอกว่าแล้วแต่เขาเลย
สรุป เขาไม่ทำ เพิ่งมมารู้ทีหลังว่า ถ้าทำประกันสังคม กรณีออกจากงานจะได้ 7500 6 เดือนจริงเหรอวะ กุนิโกรธบอสฉิบหายเลย
กุเข้าใจผิดป้ะเรื่องประกันสังคม?

>>74 มึงก็ได้เงินเต็มๆจากเงินเดือนมาแล้วนี่นาถ้าทำประกันสังคมคือเขาจะหักเงินเดือนมึงเดือนละ10%กลหรือประมาณ1500บาทไปก่อนเลยมึ
ก็ๆม่ขสดทุนมากหรอก แต่อายุงานมึงสี่เดือนมึงก็ยังไม่ได้เงินชดเชยว่างงานหกเดือนอยู่ดีนั่นแหล่ะ. เอาเป็นว่าถ้าได้งานที่ใหม่ก็แจ้งทำประกันสังคมด้วยแล้วกัน

อืมๆ กุไปค้นมาละ ต้องส่งหกเดือนถึงจะได้ค่าชดเชย -_-; แต่ตามความเป็นจริงบ.กุควรทำประกันสังคมให้ป้ะ นอกจากนั้นยังเลี่ยงภาษีไม่แจ้งรัฐว่ากุทำงานในบ.ด้วยซ้ำ กุอยากเสียภาษีก็เสียไม่ได้เพราะเขาใช้วิธีโอนเงินเดือนผ่านบัญชี ไม่มีสลิปหลักฐาน บุว..... คนอื่นๆในบ.ก็น่าจะไม่ได้แจ้งเหมือนกันอ่ะ

>>74 ได้ 7500 ถ้าเงินเดือนเกิน 15000 ส่งเกิน 6 เดือน และต้องเป็นการถูกเลิกจ้าง ไม่ใช่ลาออกเอง ลาออกเองได้แค่ 30% มั้งไม่แน่ใจ

อ่ะ กูขี้เกียจตัดสินใจมาก แต่แม่งต้องตัดสินใจละเพราะเขาจะเรียกกูไปสัมภาษณ์ละ

1). จะอยู่ กทม. ต่อเพื่อทำงานที่ทำได้ ไม่ใช่แค่ได้ทำหรือทนทำ (แต่ไม่ตรงกับสายงาน จบมาแล้ว 3 ปีไม่เคยทำงานตรงกับสายที่จบมาเลย) งาน 6 วัน 9 ชม. ปกติ เข้าเที่ยงเลิกสามทุ่ม วันหยุดต้องไม่ใช่เสาร์อาทิตย์ เงินเดือนหมื่นสี่ เบ็ดเสร็จมีเงินเก็บเดือนละประมาณ 2000-3000 บาทหักค่าหอ ค่ากิน ค่าเดินทาง ค่าสาธารณูปโภคแล้ว เดินทางสะดวก ได้ขลุกกับสิ่งที่ตัวเองอยากขลุก แต่จะต้องทำงานคนเดียว ไม่มีใครคอยช่วยเหลือ (ตย. งานประเภทนี้เช่น ร้านหนังสือ ร้านหนัง)

2). จะกลับไปอยู่บ้านนอก (ที่ใช้คำว่า "บ้านนอก" เพราะมันโคตรห่างจากตัวเมือง ชนิดต้องเดินทาง 3 ชม.) ทำอาหารขาย อยู่บ้านไม่ต้องเสียค่าเช่า น้ำไฟฟรี อินเตอร์เน็ตเข้าถึง มีเงินอุดหนุนจากผู้ปกครองทุกเดือนเพราะเป็นข้าราชการเกษียณ แลกเปลี่ยนกับการต้องดูแลพวกท่านไปโน่นไปนี่ มีรถขับ แต่ไม่มีความซิวิไลซ์ ไม่มีโรงหนัง ไม่มีอะไรให้สามารถนำไปใช้จ่ายฟุ่มเฟือยได้เหมือนเวลาไปเดินสะพานเหล็ก ไม่มีโอกาสพบปะเพื่อนฝูงเว้นแต่จะเดินทางเข้า กทม. และที่นั่นก็กึ่ง ๆ จะไม่ใช่ถิ่นเรา (เพราะเติบโตมาใน กทม.)

ทั้งสองข้อมีความเหมือนกันอยู่คือ "เป็นลูกจ้างงานขาย" "ไม่ใช่อาชีพที่สามารถยึดทำเป็นหลักยันแก่เฒ่า" "ไม่มีโอกาสเติบโตในสายงาน"
คือ กูมีปัญหาชีวิตเบื้องหลังเยอะ แต่ตัวเลือกมันมีให้กูแค่นี้เองว่ะ ตอนนี้ไม่อยากคิดเลย คือไม่อยากตัดสินใจ อยากปล่อยไปตามเวรตามกรรมมาก แต่อายุก็ไม่ใช่น้อย ๆ แล้ว...คุยกับใครก็ไม่ได้อีก (เพราะพวกแม่งเกือบทุกคนเริ่มบินสูงกันแล้ว)...รู้สึกแย่ว่ะ

>>78 กูอยู่กรุงเทพ 9 ปี ออกกลับมาบ้านนอกมีความสุขดี เจอเพื่อนเก่าเป็นครูเป็นข้าราชการ ทำงานส่วนตัวรับช่วงที่บ้านเหมือนกันบ้าง ก็คุยกันปกติ ไม่มีใครสนอะไรว่าไปสูงแค่ไหน (ก่อนกลับมานี่กูระดับมีชื่อเป็นข่าวลง นสพ. บ้างละนะ) งี่เง่าหน่อยก็ญาติๆ

ตอนนี้กูทำงานส่วนตัวเงียบๆ พอแม่รีไทร์มีนามีไร่กูก็ช่วยทำ เดี๋ยวมันก็ตกเป็นของกู ตอนนี้ช่วยดูแลรักษาไว้ให้ดี

ดีไม่ดีมันอยู่ที่เราคิดแหละ

>>78 มันแล้วแต่คนชอบว่ะ เป็นกูกูกลับบ้านนอกแบบไม่ลังเลเลย
ขอชมนิด เงินเดือนหมื่นสี่เช่าหออยู่กทมได้มีเงินเหลือเก็บ มึงเก่งมาก เป็นกูถ้าได้ต่ำกว่า 30k กูไม่เข้า กทม.เด็ดขาด อยู่บ้านนอกดีกว่า แต่กูชอบทำงานคนเดียวมาก ทำงานกับคนอื่นปัญหาเยอะจะตายชัก ไม่มีอะไรน่าเบื่อในการทำงานเท่ากับเรื่องคนอีกแล้ว

>>78 ถ้าเป็นกูคงกลับบ้านนอกว่ะ ได้มีเงินเหลือเก็บเยอะ มีโน่นมีนี่ให้ใช้ มีบ้านเป็นของตัวเองแถมได้อยู่กะพ่อแม่ แล้วที่สำคัญอยู่ในพื้นที่บ้านตัวเองอยากทำไรก็ทำ อยากแตกไลน์ทำโน่นนี่เสริมก็ได้ ยังไงในอนาคตที่นี่ก็จะเป็นบ้านของตัวเองด้วย ทำความคุ้นเคยไว้ไม่เสียหาย กูเองก็ไม่ได้ชอบปาร์ตี้ไรอยู่แล้ว ถ้าอยากไปซื้อเกมส์สะพานเหล็กนานๆทีไปซื้อก็ได้ กูไม่ได้ชอบความศิวิไลด้วย ชอบต้นไม้ป่าเขาธรรมชาติ ถ้าจะมีเหตุผลให้กูยอมรับเงินเดือนน้อยอยู่ในเมืองจริงๆก็คงจะเป็นเรื่องที่ว่ากูได้ทำงานที่ชอบ ที่ใฝ่ฝันหรือมีแนวทางให้กูต่อยอดไปในงานที่ต้องการได้จริงๆน่ะแหละ ถ้าแค่ได้ทำเฉยๆกูไม่โอเคว่ะ

>>79 >>80 >>81 ขอบใจพวกมึงมาก ๆ นะ คือสำหรับกูซึ่งก่อนหน้านี้ทำงานมาตลอดหลายอย่าง ถีบตัวเองส่งเรียน พยายามฝึกฝนด้านภาษา แต่คือลุ่ม ๆ ดอน ๆ เหมือนเป็ดที่ทำได้ทุกอย่างแต่เสือกทำไม่ดีเท่านก เท่าปลา หรือเท่าสัตว์เดินสองเท้า
เคยเป็นมาทั้งลูกน้อง เจ้านาย และซุป ฯ ประสบการณ์มีแหละ แต่พอถึงจุดจุดหนึ่งในชีวิตกูที่เพิ่งผ่านมามันทำให้กูมองตัวเองเหมือนปลงตกว่ะ แถมช่วงนี้นอนไม่หลับ ปวดหัว อารมณ์ก็ไม่อยู่กับร่องกับรอยด้วย อาจจะเครียดจริง ๆ เลยตัดสินใจอะไรไม่ถูก

ขอบใจ ๆ

เป็นกู กูจะลองไปสัมภาษณ์ดูก่อน แล้วถ้าได้ก็ลองทำดูว่ามึงชอบจริงมั้ย ของพวกนี้มันต้องลอง กลับชช้ากลับเร็วไม่เสียหาย อย่างน้อยมึงก็มีตัวเลือกดีกว่าคนอื่น มีที่ให้ถอยกลับได้ พอทำดูแล้วมึงไม่ชอบจรืงๆ ก็ค่อยกลับก็ได้

ส่วนกรณีที่มึงกลับแล้ว ถึงมึงจะบอกว่าบ้านนอก แต่เน็ตเข้าถึง มีน้ำไฟ อยู่ไหนก็เหมือนๆกันแหละยุคนี้ ของสั่งผ่านเน็ตเอา แล้วก็เก็บเงินไว้เป็นทุนไว้ทำอะไรอย่างอื่น กรณีมึงกลัวว่างานที่มึงทำมันไม่มั่นคง มึงควรจะเริ่มหาวิธีออมให้มากขึ้นได้แล้ว เผื่ออีกหน่อยมึงคิดออกอยากจะทำอะไร แต่ไม่มีทุนแล้วจะเงิบเอา หรือเลวร้ายสุดคือมึงตกงาน อย่างน้อยก็ยังมีเงินเก็บไว้ดำรงชีพสักพัก

>>83 ขอบใจมาก จะเอาไปเก็บไว้คิดดูนะ

ถ้ากลับบ้านนอกแล้วรายรับหลักคือเงินบำนาญพ่อแม่ กูอยากให้มึงคิดถึงกรณีเลวร้ายที่สุดหลังพวกท่านไม่อยู่แล้วด้วยว่ามึงจะเอายังไงกับชีวิตต่อ เตรียมมองหาลู่ทางไว้บ้าง

ได้งานใหม่เงินเดือน +10K เย่ \(' ')/

มึง กุเป็น HR recruit มือใหม่
กุอยากหาจัดซื้อซักคนนี่ มีเว็บหรือวิธีไหนแนะนำมั้ย

เว็บแบบซาลารี่แพงมากไม่ไหวนะ บ.กุเป็นเอสเอ็มอี
รบกวนด้วยนะโม่ง

>>86 เจ๋ง

ถ้าต้องทำงานในนิคม พวกคุณมึงจะซื้อรึเช่าคอนโดวะ กับ ไม่ควรไกลที่ทำงานเกินกี่โล
คิดไม่ตกว่ะ

>>89 ถ้าทำงานเป็นกะมึงควรเอาใกล้ที่ทำงาน+มีระบบรักษาความปลอดภัยที่ดีว่ะ
ปล.กูมีหอพักอยู่ในนิคมอุตฯ. ถ้ามึงมีรถกรุณาคำนึงถึงที่จอดรถ,ค่าเช่าที่จอดรถด้วยนะ บางที่ค่าเช่าแพงกว่าห้าร้อยแต่จอดฟรีมันก็พอทดแทนกันได้ใช่ป่ะ

>>89 เช่า มีปัญหาจะได้ชิ่งหนีได้ง่ายๆ ตัวปลิว ถ้าอยู่แล้วสบายค่อยมองหาหนทางต่อไป

พวกมึงทั้งหลาย กึ๋น ความเก่าเกม เขี้ยวลากดิน การรู้หลบรู้หลีก ทักษะเหล่านี้กว่าจะเป็นกันได้มันฝึกกันนานมั้ยว่ะ แล้วฝึกอย่างไร หรือว่าอยู่ๆมันก็เป็นเองเลย กูทำงานแล้วกูรู้สึกว่ากูขาดเรื่องพวกนนี้เยอะมากเลยว่ะ

>>92 นายกูสอนว่ะ เพราะแผนกอื่นมีเรื่องกับแผนกกูบ่อยๆ ปีสองปีก็เริ่มจับหลักได้ มึงต้องหัดสังเกตว่าใครทำอะไรเพราะต้องการอะไรบ้าง

ปรึกษาหน่อยคือกูส่งของผิดสเปคให้ลูกค้า แล้วกูพึ่งรู้ตัวแจ้งหัวหน้าไปแล้ว และมีโอกาศที่ลูกคัาเจ้านี้จะยกเลิกซื้อสินค้ากับโรงานกูด้วย ตอนนี้หูแทบไม่กล้าสู้หน้าใครละทำไงกับชีวิตดีวะ ลาออกหรืออยู่ต่อชดใข้กรรม

>>94 ถ้าลาออกแล้วมาสมัคร บ.กุมั้ย

Recruit โม่ง

ถ้าทำงานเอกชนมาครึ่งปี ลาเรียนต่อป.โทปีนึงนี่ลาได้ป่าววะ หรือต้องลาออกไปเรียนอย่างเดียว (งานการโรงแรม)

ทำไมกรมสรรพากรยังให้หักค่าครองชีพแค่ 6 หมื่นบาทอยู่อีก WTF

ถามโม่งที่เคยสักหน่อยดิ มันเจ็บขนาดไหนอะ

กู30กว่าละ การงานก็ว่าจะปักหลักที่เดิมไปยาวๆ
ค่าสักก็มี ว่าจะสัก เอาแค่ไม่เลย้สื้อแขนสั้นก็พอ

กูจบมาสองสามปีละ สมัครงานตรงสายยังไม่เคยมีใครรับซะทีเลยทำงานอื่นประทังชีวิตไปก่อน แต่ก็ยังไม่อยากเลิกคิด แต่กูไม่แน่ใจว่าจะยังเหลือโอกาสอยู่ป่าววะ เพราะเรียนไม่เก่ง เกรดไม่ดี เลยไม่มีใครเอา พอไม่เอาก็ไม่มีประสบการณ์ซะที ครั้นตอนนี้จะไปสมัครก็กลัวจะสู้เด็กจบใหม่ไม่ไหว เค้าไม่มีประสบการณ์ก็จริงแต่ยังไฟแรง ความรู้เต็มที่อยู่ แต่เราดิ จบมาซักพักแล้ว ประสบการณ์ก็มีแต่สายอื่นไม่ค่อยใช่สายตรงเท่าไหร่ ไปสมัครที่ไหนก็แห้ว เฮ้อ

>>99 ขอให้มึงได้งานที่อยากทำ กูจบมาทำงานตรงสาย แต่กูเกลียดสายงานที่กูเรียนมา ตอนนี้กูจะถอนตัวก็ไม่ได้ ต้องทนทำต่อไปวันๆ

ตอนนี้กุทำงานกับครอบครัวว่ะ เป็นบริษัทของพี่
กุอยากลาออกมากแต่ไม่รู้จะพูดไงดี ไม่อยากให้เค้าถาม ไม่รู้จะพูดไงไรงี้
กุยังไม่มีที่ไปที่ดีกว่า แต่ก็ไม่อยากอยู่แล้วอะ เหนื่อย

Airport link ส้นตีนเอ้ย
จากคนโดนบังคับลาช่วงเช้า

>>99 กูเหมือนมึงเลย จบมาทำงานสายอื่นไม่เกี่ยวกับที่เรียน และตอนนี้อยากเบนเข็ม เกรดก็ไม่ดีด้วย ยื่นสมัครไปหลายที่แล้ว ดูไม่มีแววเลย

นอกจากงานหลักเป็นมนุษย์เงินเดือน ใครมีอาชีพรองหรืออาชีพเสริมกันมั่ง มีแล้วทำอะไรกัน

>>104 ทำสวน
กูได้งานอยู่ต่างจังหวัดบ้านเกิด มีที่พ่อที่แม่อยู่ ก็ปลูกผักปลูกพืชไร่ไปเรื่อยตอนเค้าไม่ทำนา
เสาร์อาทิตย์คอยเด็ดหญ้าฉีดยาสูบน้ำจากคลองชลประทานเข้า
ปีก่อนโน้นปลูกแตงโม ปีก่อนปลูกข้าวโพดกับถั่ว แต่ปีนี้ต้องงดเพราะน้ำแล้ง

ถามว่ากำไรไหม ก็กำไรนะ เพราะทำไม่เยอะ ไม่ต้องจ้างคนช่วยงาน แต่คุ้มที่ลงแรงไหมคิดหนักอยู่
เหมือนงานอดิเรกมากกว่าอาชีพเสริม

>>105 ไม่เหนื่อยหรือว่ะ แดดร้อน ผิวเสียหมด กลิ่นเหงื่อกลิ่นตัวเหม็นอีกตั้งหาก

กุอดีตมนุษย์เงินเดือนนะ อยากมาแชร์เรื่องหอพักหน่อย
ทีนี้ หอที่กุอยู่ จะมีคนดูแลหอคนนึง เป็นผช. ซึ่งพี่แกก็ทักกุทู้กวันตอนกุกลับมาจากทำงาน กุก็ยิ้มๆทักไปตามมารยาท
ตอนหลังๆพี่แกเริ่มเรียกกุคนสวยๆ กุก็เริ่มกลัวแต่ก็คิดว่า ถ้าแค่แซวก็โอเควะ แล้วก็เริ่มชวนกุคุยบ่อยๆ
มีบางวันกุต้องไปสแกนงานด่วนตอนดึกๆ พี่แกก็ขับมอไซต์ไปส่งกุให้นะ แล้วก็เก็บตังกุ 5555 (พี่ดีกับหนูมาก แต่หนูกลัว)
ตอนแรกกุอยู่กะเพื่อนสองคน เพื่อนได้งานใหม่ย้ายกลับตจว. ทีนี้กุพยายามปิดสุดฤทธิ์เลย แต่พี่แกก็ถามๆๆจนกุต้องบอก
กุก็เลยแบบ เออ จะย้ายหอแล้วค่ะ อะไรงี้ ขอบคุณมากนะคะ ก็ลาแก ตอนซ้อนมอไซต์เกาะพี่แกอยู่ แกขอยืมเงินกุร้อยนึงว่ะ
ด้วยอะไรหลายๆอย่าง ด้วยเซ้นส์กุมั้ง หลังจากนั้นกุไม่กล้าอยู่หอคนเดียวอีกเลย สุดท้ายก็กลับไปนอนบ้านอยู่เป็นอาทิตย์ จนย้ายหอเสร็จ

>>107 อีนี่จอมมโนจริงๆเลยค่ะ ถ้าผู้ชายอยากจะเย็ดจริงอะไรจริง ไม่ลีลาขนาดนั้นหรอกจ๊ะ สำคัญตัวเองผิดไปหรือป่าว

มึงแค่โดนคนจีบไม่เป็นตามจีบหรือเปล่าวะ

>>107 จากใจกูที่ทำงานเป็นผู้ดูแลอพาร์ทเม้นท์ กูว่าเขาทักมึงตามมารบาทเฉยๆว่ะ ส่วนที่ยืมเงินนี่ผิดนะ มึงโทรฟ้องเจ้าของเลยถ้าเจอ หรือไม่ก็มึงทำให้เขาคิดว่าสนิทกันจนยืมเงินได้ แหม ทักทุกวันคุยทุกวันเป็นใครๆก็คิดว่าสนิทว่ะ

กุไม่รู้ว่ะ จริงๆ เขาทักกุกุก็ตอบ มันก็แค่นั้น ไม่ได้คุยอะไรเจ๊าะแจ๊ะ ใจคอกุไม่ได้ชอบยุ่งกะมนุษย์โลกเท่าไหร่นะ กุเข้าหอก็ทัก เที่ยงคืนกุลงมาซักผ้าก็เจอเขาทักกุบ้างนั่งร้องเพลงบ้าง TOT บางวันกุไม่เห็นเขาลงมาซักเงียบๆ ตอนเช้าดันโดนถามว่าเมื่อวานลงมาซักผ้าเหรอไรงี้ ...กุก็สะดุ้งดิ
ไม่แน่ใจว่าเรียกว่าคนดูแลจะผิดหรือเปล่า เจ้าของหอกับผู้จัดการเป็นอีกคนนึง เหมือนคนนี้โดนจ้างมาเฝ้ายามดูแลหอตอนกลางคืนเฉยๆ จะไม่ค่อยเจอตอนกลางวัน ขยันทักกุฉิบหายกุก็คิดดิแม่งมีไรป่ะวะ ถ้าเขาเป็นคนสุภาพเรียบร้อยกุก็คงไม่กลัวหรอกมึ๊งงง
มึงแยกไม่ออกใช่ไหม กุก็แยกไม่ออก ว่าเขาทักตามมารยาท แซวเล่น แอ๊ว หรือจีบ พูดตามความเป็นจริงแล้วหอมันควรเป็นที่ๆกุทำงานกลับมาฟาดตัวนอนได้อย่างอุ่นใจไม่ใช่ระแวงแบบนี้อ่ะ

>>111 กูว่ายาม มึงเข้าใจผิดแล้วล่ะ 5555

กูเคยเจอแต่ยามทักแบบนี้เลย ทักทุกวัน ทุกครั้งที่เจอหน้า แถมให้ขนมมากินด้วย ไปๆมาๆกูกลัวชิบหายว่าเค้าจะคิดอะไรกะกูป่าววะ ดูยุ่งเรื่องส่วนตัวกูมากๆ ไม่รู้ว่าเฟรนลี่หรืออะไรแต่กูกลัวเฉย กูทั้งกลัวทั้งรู้สึกผิดที่กลัวเพราะถ้าเค้าแค่มนุษย์สัมพันธ์ดีกูก็ทำกิริยาแย่ๆลงไปด้วยอ่ะ

ทนกันได้ไงเนี่ย 555 เราเคยโดนทักแค่ วันนี้ไม่ไปเรียนเหรอ เพราะไม่ได้ใส่ชุดนิสิตไปข้างนอกยังแบบ เฮ้ยไรเนี่ย ถ้ามองตามตรงคือมันก็คำถามเบสิคที่สุดเวลาออกไปข้างนอก แต่เราก็ทำใจโอเคไม่ได้อะ เลยทำงงๆแบบ ทักเราเหรอ? ละพยักหน้าแล้วรีบเดิน
ส่วนนึงคงเหงาล่ะอาชีพแบบนี้ เราพยายามเข้าใจ แต่ไอ้พยายามยุ่งเรื่องส่วนตัวนี่ก็เกินไปนะเราว่า

กูว่าทักเยอะไปนะ แล้วพวกมึงเป็นผู้หญิงกันด้วย เป็นกูกูก็ระแวงว่ะ พวกอาชีพยามเนี่ยแม่งหลักหลอย
ในหัวคิดอะไรอยู่มั่งก็ไม่รู้ วันดีคืนดีสบช่องมันข่มขืนแล้วหนีไปเลยใครมันจะรู้วะ ก็ไม่ได้อยากเหมารวมนะ
แต่สภาพสังคมของอาชีพยามมันมีส่วนแบบนั้นอยู่เยอะ

จริง ถ้าเป็นยามกูก็ไม่แนะนำให้ไว้ใจหรอก
กูผู้ดูแลตึกก่อนหน้านี้อ่ะนะ ยามตึกกูอยู่ๆ มันจะหายมันก็หายไปเลยเฉ้ย
ยังดีที่มันไม่ได้เอาไรไป

>>106 กูผู้ชายไม่คิดอะไรมากอะนะ
ตอนเด็กก็วิ่งเล่นตากแดดโดดลงคลอง อยู่สวนรู้สึกสบายใจดี
ปีนี้ถ้าแล้งมากๆ กูจะหาเรื่องขอขุดสระสักไร่ไว้ลงปลาเล่นๆ อยู่เนี่ย

สมกับเป็นคนในประเทศกรุงเทพครับ เหยียดกันให้เต็มที่เลยครับชนชั้นล่างอย่างพวกยามมันสวะเกินกว่าจะมาจีบชนชั้นสูง

ยามแถวบ้านกูจบปริญญาโทเพราะไปเรียนกลางวันกลางคืนทำงานยามแล้วอ่านหนังสือเพราะที่บ้านไม่มีเงินส่งเรียนป.โทฮะ. ตอนนี้ไปทำงานต่างประเทศแล้ว

ยามแถวบ้านกุเป็นหมอเลยนะเว้ย ที่เป็นยามนิพาร์ทไทม์ งานหลักคือเขียนเสี้ยมให้คนตีกันลงเว็บ เย่ะ /กำโทดแมวพิมพ์...

กูว่าที่ผู้หญิงเค้ามาบ่นคือเค้ากลัวอย่างอื่นมากกว่าแค่จีบนะ 555

ปล.ยามที่เป็นหมอลาออกมาแล้วนี่ ได้ยินว่าปัจจุบันเอาเวลาว่างเฝ้ายามมาเขียนหนังสือ

>>121 ก็ใช่ไง กลัวข่มขืนเพราะอีกฝ่ายอาชีพยาม >>115-116 นี่เหยียดโคตรๆ

ขอความรู้หน่อย กูโม่งซาลารี่มือใหม่
- กูเงินเดือน 23k ในงานสายกราฟฟิกถือว่าเยอะยังวะ แล้วถ้ากูเก็บเงินเดือนละ 5k นี่ถือว่าดีแล้วหรือยังวะ หรือควรเก็บมากกว่านี้
- เงินเก็บกูยังน้อยๆ แค่หลักหมื่น เอาไปฝากสลากออมสินดีไหมวะ เพราะตอนนี้ธ.ไหนก็ดอกน้อยทั้งนั้น ซื้อสลากเผื่อได้ลุ้นรางวัลบ้าง
- แล้วถ้ากูอยู่หอพัก เดือน 5500 นี่มันเกินตัวไปไหม ที่เก่า 3500 แต่มีค่าเดินทาง ค่าส่วนกลาง รวมๆแล้วก็เกือบ 5000 กูเลยคิดว่าถ้าไปอยู่ที่ใหม่น่าจะดีกว่า เพราะคุณภาพดีกว่าด้วย เพิ่มเงินอีกแค่ไม่กี่ร้อย

>>123 จบใหม่ก็ถือว่าเยอะนะ เก็บ 5k ก็พอโอเคกลางๆ
เงินเดือนมึง 2300 อยู่ 5500 ก็พอโอเค

โม่งนี้ใครคิดจะรับราชการมั่งมั้นคะ เห็นช่วงนี้เปิดสอบ รับเยอะมากๆ

>>123 โห เยอะนะกูได้แค่หมื่นต้นเองสายงานเดียวกัน มึงทำเกี่ยวกับอะไรมั่งวะ

>>124 ขอบคุณเว้ย
>>126 กูเน้นทำ UI เว็บกับแอพ (ออกแบบอย่างเดียวไม่เขียนโค้ด) นอกนั้นก็ทำกราฟฟิกทุกอย่างในบ.อ่ะ อินโฟกราฟฟิกพรีเซน ui เกม ออกแบบนู่นนี่นั่น บ.ให้ตังค์เยอะแต่ไม่มีสวัสดิการกะประกันสังคมนะ กูคิดอยู่เนี่ยว่ามันคุ้มไหม มันดูไม่มั่นคงเท่าไร
กูมองว่าต่อไปอาจต้องไปทำงานที่เงินเดือนลดลงก็ได้ เพราะเท่าที่ลองหางานในเน็ตดูงานกราฟิกธรรมดาได้กันไม่เกิน 20k ป่าววะ กูอยากรู้เหมือนกันว่ากราฟฟิกธรรมดาๆเลยที่แค่ออกแบบนั่นนี่+วาดตัวการ์ตูนตามที่บ.สั่ง ไม่ใช่งานออกแบบเว็บเขาได้กันเต็มที่เท่าไร เพราะกูกำลังคิดอยู่ว่าจะกลับมาเป็นกราฟฟิกธรรมดาดี หรือมุ่งไปทางเว็บดีไซน์ดี (ต้องเรียน UI/UX เพิ่ม ต้องเขียนโค้ดเบื้องต้นเป็น) กูขอความเห็นเลยแล้วกัน เพราะกูก็ไม่ได้ชอบดีไซน์เว็บเท่าไร แต่มันก็ง่ายดี แต่ถ้าต้องเขียนโค้ดด้วยมันคงไม่ง่ายแล้วล่ะว่ะ

ดีไซน์เวป เวิร์คกว่าหาตังค์ง่ายกว่า

>>127 กับแอพเนี่ย กูว่าควรจะรู้อะไร code ข้างหลังมันนิดนึง เผื่อว่ามึงจะทำให้งานคนที่รับไปต่อมันทำง่ายขึ้น จะได้ win-win ทุกฝ่าย

>>127 ดีไซน์เว็บมันง่าย แต่มึงต้องเร็ว ต้องตามเทรนด์ตลอด ถ้ามึงเหนื่อยมึงหยุดเมื่อไหร่ งานมึงก็จะไม่ attractive ไปเรียน UI/UX เพิ่ม หาความรู้ด้าน Design Process ด้วย วิธี ideate กับ design evaluation อะไรพวกนี้ พอเก็บ exp ได้ระยะนึงจะได้ขยับไปสายงาน strategy อัพเงินอีก ไม่ต้องมานั่งเป็นกรรมกรทำตามสั่งตลอด

>>129 >>127 กุคนเดิมกับ >>130 กุอยากเตือนอย่างนึงเรื่องศึกษา coding กุเป็น UX designer แล้วไปสัมภาษณ์งานจะอัพเงิน กุนี่ขายของเต็มที่เลยว่า กุเคยเขียนแอพ เป็น dev มาก่อน เค้าให้ส่งงานออกแบบตามโจทย์ กุ pitch งานผ่านหมด แต่กุโดนติว่า เพราะกุรู้เรื่อง coding ทำให้งานกุมันไม่ groundbreaking มันไม่ได้โดดเด่นแตกต่างจากแอพอื่นๆที่มีตามตลาด

เพราะฉะนั้นถ้ามึงจะเรียน code มึงต้องอย่ากลัวว่า dev จะทำตามดีไซน์มึงไม่ได้ มึงออกแบบไปเหอะเลิศหรูอลังการณ์ เสร็จแล้วก็ค่อยไปตกลงกับ dev เอา ดีลกับ dev ทีหลัง และถ้าจุดนี้มึงรู้ code ก็จะได้เปรียบว่าจริงๆแล้ว dev แม่งทำไม่ได้ รึแม่งแค่กาก

>>131 กูเคยเจอ dev บอกที่ออกแบบมาทำให้ได้นะแต่ใช้เวลาเยอะ กับอีกเคสทำได้แต่เทคโนโลยีที่ลูกค้าใช้มันเก่าไปจนไม่รองรับ
สรุปโดน management สั่งเปลี่ยนเพราะจะเอาเร็วกับของพอใช้ได้ไว้ก่อน แต่ก็เข้าใจเค้าแหละ OTL

บริษัทกูหยุดแล้วว่ะ ทำงานวันนี้วันสุดท้าย
จู่ๆ กูก็มีความคิดขึ้นมาว่ากูอยากหยุดแล้วหยุดรวดไม่กลับไปทำงานที่นั่นอีกเลย...

>>133 คิดดีๆตอนนี้งานหายากอยู่นะ กุเคยคิดแบบมึงหนี้ไม่มี แต่กูมีสิ่งที่อยากได้อยู่ว่ะเลยหยุดยาวไม่ได้ ตอนนี้พยามพัฒนาทักษะเฉพาะตัวอยู่ว่าเช่นภาษาอังกฤษ mma การยิงปืน ช่างคอม ร้องเพลง นักวิ่ง เยอะเยอะไปหมด แบบฟรีและเสียตัง

>>134 ขอบใจนะ กูแค่เกลียดที่ทำงานกูเท่านั้นแหละเลยท้อๆ เบื่อๆ น่ะ จะหางานใหม่มันก็คงได้แหละ แต่ก็เหนื่อยกับการเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง คิดจะทนให้นานแต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะทนได้อีกนานแค่ไหน

กุออกมาจากงานสี่เดือน สภาพจิตดีขึ้นเยอะ แต่พอไปรู้อะไรบางอย่าง เช่นเขาจงใจกลั่นแกล้งกุอย่างไม่เท่าเทียม ทำให้อาการจิตตกกำเริบอีก ไม่อยากอ่อนแอแบบนี้เลย
-กุเคยฝันอยากเป็นล่ามรพ. วันนี้ฝ่ายบุคคลโทรมาหากุ ตอนที่กุคุยๆขอใบรับรองอาจารย์ต่อป.โทแล้ว จังหวะชีวิตแม่งงงงงง

>>136 ตอนทำงานอย่าไปอะไรมากมาย ไม่ต้องทุ่มกับมันเต็ม เพื่อนร่วมงานแค่เพื่อนร่วมงานควรมีระยะห่างอย่าไว้ใจมาก ตอนทำงานอย่าอย่าดีมากจนเกินไป อย่าเหี้ยมากจนเกินไป

ซาลารี่แมนคนไหนไม่มีรถขับ+ขับรถไม่เป็นบ้างวะ คือไม่รู้เป็นไร กูกลัวการขับรถมากๆ แค่คิดว่าตัวเองต้องขับรถก็มือสั่นแล้ว เคยลองขับรถจริงๆก็เมื่อนานมากแล้ว 5-6 ปีตอนเรียนแล้วไม่ได่กลับมาขับอีกเลย เพราะไม่ได้ซื้อรถเพราะไม่มีที่จอด

>>138 กูเดิน รถเมล์ 5555

>>138 กูแย่กว่าอีกนะ ซื้อรถมาตั้งแต่โครงการรถคันแรก ทุกวันนี้ยังขับไม่เป็น มีใบขับขี่นะ แต่ไม่กล้า โคตรรู้สึกแย่กับตัวเอง

>>138 กูขับได้แต่ใน กทม. ว่ะ ออกต่างจังหวัดนี่โคตรกลัวเลย
เคยชนท้ายคันหน้าหนนึงถึงไม่แรงเท่าไหร่แต่แม่งทำกูเหวอ
ทุกครั้งที่ขับเร็วๆเลย

>>138 หยอดเหรียญลงเกมตู้ไปก่อนให้หายประหม่า กูแนะนำ outrun 2
แต่ถึงจะหลบ จะมุดในเกมได้คล่องแล้ว ก็อย่าได้ใจ
ถนนเมืองไทย ระยำยิ่งนัก

กูขับเป็น แต่ไม่มีรถ และไม่คิดจะซื้อง่ายๆด้วย

ไว้มีแฟนก่อนค่อยคิดซื้อ

>>142 กูไถขอบรัวๆ เลยสัส ถ้าเป็น burnout ประตูกูคงหลุดจนรถคว่ำไปละ

กูมีรถแต่ขี้เกียจขับหว่ะ พึงทำใบขับขี่ปีก่อน กูขับเดือนละครั้ง เพราะเบื่อรถติด

ใครเรียนป.โทบ้าง พอรู้มาบ้างว่าตอนจบต้องได้เกรดเฉลี่ยไม่ต่ำกว่า 3 ปรากฎว่าโปรแกรมโทอินเตอร์ที่สนใจจะเรียน
บังคับว่าต้องได้ B ขึ้นไป(ทุกวิชา) ซึ่งค่าเรียนแพงมาก ถ้าวิชาไหนได้ต่ำกว่า B ต้องจ่ายเงินลงทะเบียนเรียนซ้ำ
อยากถามว่าที่อื่นเป็นแบบนี้ด้วยหรือเปล่า

ตอนกุทำงานบางทีก็รู้สึกว่างานกัดกินกุเหมือนกัน พื้นฐานกุเป็นคนซื่อตรง ไม่โกหก แต่งานบริษัทกุนี่แบบ หืมมม... โกหกทุกคนยกเว้นลูกค้า บางทีใช้กุไปหลอกเอเจนซี่เจ้าอื่น กุอายก็อาย มันผิดหลายอย่างจนกุเหนื่อยใจ บางเคสคือ มีของที่ราคาถูกสุด แต่ไม่ขายราคานั้นให้ลูกค้า เพราะว่าเอาของลูกค้าเก่าที่แพงกว่ามาขายให้ เก็บค่าต๋งไป ทุกวันนี้มัวแต่จะหาเงินหาลูกค้าใหม่ขยายฐานบริษัท แต่งานลูกค้าเก่าไม่เช็คไม่ดูแล ลูกค้าอาละวาดมาทีถึงได้รู้ว่าปล่อยหลุดแม่งอีกแล้ว งานเกินสเกลเพราะทั้งบ.มีพนง.อยู่ไม่ถึงสี่คน ก๊ากกกก ออกมาแล้ว แต่มองย้อนกลับไปนี่ค้านกับจิตวิญญาณตัวเองสุดๆ

>>141 แต่ตอนกุขับใหม่ๆ กุหัดที่ตจว. และคิดว่าต้องเอารถมาใช้ที่ กทม. นี่กุกลัวมากๆเลย เพราะกทม. ขับรถกันได้บัดซบมากๆ ถนนนิดเียวรถเบียดกัน กลัวขับไปชน เฉี่ยวคันอื่นชิบหาย

>>146 ที่กูเรียนก็เป็นนะ แต่กูว่าไม่อยากหรอก กูได้ B+ เกือบทุกวิชา ทั้งๆที่ตอนเรียนตรีเกรดเฉลี่ยกูน้อยกว่านั้นประมาณ 0.5 หน่วย

อยู่ๆจากที่กูทำงานตจว.แบบอยู่กับที่เจ้านายก็บอกให้กูไปมาระหว่างที่ตจว.กับกทม.อย่างน้อยอาทิตย์ละ 2 ครั้งแล้วบอกว่าไหวมั้ย กูจะบอกไม่ไหวก็ไม่ได้ป่ะว้ะ แม่ง คือกูเป็นคนเมารถ ไม่ค่อยอยากจะนั่งรถนานๆ เท่าไหร่เฮ้อ จะออกรถมอไซต์แถวตจว.ที่กูอยู่แม่งรถสิบล้อก็เยอะชิบหาย มาบ่นเฉยๆ เซ็ง

>>138 เฮ้ย มึงเหมือนกูเลยว่ะ กูไม่เรียนขับรถ ไม่กล้าขับด้วย แค่คิดว่าอาจมือเท้าลั่นไปชนใครเข้าก็เครียดแล้ว ไหนจะที่จอด หนี้รถ ค่าบำรุงรักษา เจอรถติดอีก กูเลยตัดสินใจว่าจะไม่มีรถเป็นของตัวเองเพราะสร้างความลำบากมากกว่า (พอไปอ่านในพันทิปห้องสีลม มีแต่คนบอกว่าไม่มีรถน่ะดีแล้ว เลยรู้สึกว่ากูคิดถูกละ) เคสที่กูว่าควรมีรถจริงๆคือที่บ้านมีคนแก่แล้วต้องพาเดินทางว่ะ ถ้าเขาหรือเราแก่มากแล้วจะไปขึ้นรถสาธารณะก็อันตรายเกิน บ้านเมืองเราไม่ได้เหมือนประเทศดีๆที่คนแก่ขึ้นรถได้สบายๆไม่ต้องรีบวิ่งให้ทันรถเมล์จอด...

>>123 เยอะวะเงินเดือนกุตํ่าเตี้ยกว่านี้อีก จบใหม่กุเคยเรียกสองหมื่นนะตอนสมัครที่แรกๆแต่เขาบอกเขาไม่ให้
เพราะเป็นเด็กจบใหม่ ยังไงก็ให้ 20k ไมไ่ด้เพราะไม่มีประสบการณ์อะไรเลย เกลียดตรงนี้จังวะแม่งแต่ก็เข้าใจ
แล้วแต่บริษัทด้วย (สายกราฟิกเหมือนกันแต่ของกุได้แค่หมื่นปลายๆ)
>>127 ส่วนใหญ่เว็บดีไซน์บางทีเขาจะรับคนที่ได้โค้ดด้วยไม่ได้ได้เฉพาะออกแบบอย่างเดียว ถ้าเป็นบริษัทเล็กๆคงเอาแบบนั้นจะได้ใช้คุ้มๆ
>>130 >>129 เห็นด้วย

ยูสเซอร์ผู้น่ารัก - คีย์ดาต้ายอดเงินเข้ามาผิดแต่ให้ระบบออโต้เป็นถูกได้ไม๊ค่ะ ~teehee

>>151 ดีละ กูมีรถยังคิดว่าไม่น่ามีเลย ค่าจุกจิกมันเปลืองกว่านั่งแทกซี่เยอะ

>>153 เหมือนกูเลยวันนี้คีย์ยอดผิด เศร้าว่ะ แม่งรุ้สึกสภาพจิตใจอ่อนไหว

ทำไมเจ้านายเขาพูดด้วยเสียงปกติไม่ได้ว้ะจะตะคอกทำไม กูปากสั่นคุยไม่ถูกนะว้อย เหี้ย บางทีความผิดก็ไม่ใช่ของกู ไม่ให้โอกาสกูพูดเลย ฮือ

กูควรจะทำเป็นโง่ๆ ตอนเข้าใช่มั้ยเวลาผิดพลาดจะได้ไม่โดนด่าไรมาก พอกูมาทำแรกกูไม่เคยผิดเลย แม่งผิดครั้งนึงนี่โดนหนัก ยิ่งอากาศร้อนยิ่งเครียด

โม่ง&โม่งเซมไปทั้งหลายมีใครเป็นครูมั้ย
ตอนนี้กูเป็นซาลารี่แมนสายบัญชีอยู่ เรียนเพราะเงินดี+ชอบเลขล้วนๆ แต่ตอนนี้เริ่มเบื่องานที่ทำ อยากไปเป็นครูสอนเลขว่ะ ยังมีหนทางให้กูเปลี่ยนสายอาชีพอีกมั้ย
ตอนนี้กู 20ปลายๆ ละ ว่าจะทำงานเมคมันนี่สายบัญชีไปอีกซัก 3-4 ปีแล้วเปลี่ยนสายงานเพราะแม่งเครียดมาก อีกอย่างคืออยากเป็นครูมาตั้งนานแล้วด้วย แต่ตอนนั้นเลือกคณะพลาด orz

>>157 ติวเตอร์ก็เงินดีนะมึง ยิ่งสอนแซทที่กูรู้จัก ช่วงใกล้ๆนี่เดือนนึงสามแสนเลยนะ

มนุษย์เงินเดือนเริ่มขายของทางเน็ตทำไงอ่ะคนับ

กูทำสายสินเชื่ออยู่ จริงๆกูทู่ซี้ทำ ทำมาราวๆ 3 ปี ยิ่งทำยิ่งจมลึก เครียด เจ้านายไม่ถูกใจ ลูกพี่ไม่ถูกใจ กูเองก็ 30กว่าๆแล้ว ถ้ากูออกมาเรียนภาษาสักครึ่งปี กูหวังอยากจะได้ N2 มานานแล้ว เรียนแล้วค่อยหางานทำใหม่ตอนปีใหม่ มันจะยังมีคนรับกูทำงานไหมวะ ขาดช่วงเป็นเวลานานเนี่ย

รู้สึกเบื่องาน แต่ก็เป็นที่ๆอยู่มานานสุดท้ายกูก็ไม่กล้าลาออกให้มันรู้แล้วรู้รอดซะที
จะหางานมันมันก็ตันๆไม่รู้จะเริ่มยังไงดี รู้สึกกลัวไปหมด รู้สึกแย่ว่ะ

ทำไมพวกข้าราชการชอบกู้จนเต็มวงเงินว่ะ กะกันไม่ให้ไล่ออกเพราะติดหนี้อยู่เรอะ?
ยิ่งพวกเป็นข้าราชการใหม่ๆนี้มือเติบชิบหายกู้ซื้อรถผ่อนคอนโดงี้

มันดาวน์ถูกก

มันโง่

เห็นแก่ดอกเบี้ยถูก พวกนี้มันจะมีมายด์เซ็ทแบบว่า ถึงไม่รู้จะใช้ทำเหี้ยอะไรก็กู้ๆ ไว้ก่อน

มีเพื่อนคนนึง อายุ 30 วันๆไม่ทำไร ติดเกมออนไลน์ ซื้อของเล่นราคาหลักพันมาถมที่โดยอ้างว่าเอาไว้ปล่อยต่อแต่ไม่เคยขายซักชิ้น แนะนำงานให้ก็ไม่สน ช่วงหลังนี่ขนาดชวนออกกำลังกายยังอิดออด คุยกับมันก็หงุดหงิดขึ้นทุกที วุฒิภาวะมันย่ำอยู่กับที่ขณะที่เราค่อย ๆ โตขึ้น พ่อแม่มันก็ห่วงแต่ก็ไม่กล้าลงดาบ จะทำไงกับมันได้บ้าง

>>166 ลองหักดิบเลยไหมว่าถ้าไม่ยอมอยู่กับความเป็นจริงสักทีจะเลิกคบ ดูสภาพไม่น่ามีเพื่อนเยอะเขาอาจจะเห็นความสำคัญของนายแล้วพยายามพัฒนาตัวเองก็ได้นะ

>>167 3 ปีก่อน เคยด่ามันไปหนัก ๆ ทีนึง ตอนนั้นไม่พูดกันหลายเดือน สุดท้ายก็ยอมเอง กลับมาคุยกันปกติและก็ตั้งใจไว้ว่าจะไม่พูดเรื่องทำงานอีก แต่ตอนนี้มันอาการหนักขึ้นกว่าเดิมมาก เริ่มจะไม่ไหวแล้ว

>>166 ไม่ได้กวนตีนนะ คือเพื่อนคนนั้นเค้าติดมึงเหรอ หรือมึงแคร์เพื่อนคนนั้นมาก หรืออยากช่วยเพื่อนคนนั้นเฉยๆ

>>166 >>168 กูเคยมีเคสคล้ายมึง
สุดท้ายแตกหักตอนที่กูรู้สึกว่ามันอายุสามสิบแล้ว จะมาอยู่แบบนี้ต่อไปไม่ได้ พ่อแม่มันก็เกษียณไม่มีรายได้แล้ว
เลยจับมานั่งคุยกันอย่างจริงจังเรื่องต้องทำงานทำการ จะมาอยู่แบบนี้ต่อไปไม่ได้
สุดท้ายกูโดนมันตราหน้าว่าเป็นคนทรยศ แล้วตอนนี้มันก็ไปอยู่กับเพื่อนโอตาคุมีเงินที่โอ๋มันสุดๆ
กูก็เลยเฟดตัวออกมาจากชีวิตมัน กะว่าวันไหนมันไม่มีจะแดกแล้วโดนเพื่อนโอตาคุทิ้ง กูจะไปหัวเราะเยาะเย้ยมัน

กูก็เกือบเป็น NEET แล้วว่ะโชคดีที่บ้านมีกิจการส่วนตัวขายของชำ,ดูแลหอพัก กว่ากูจะตั้งต้นใหม่ได้นี่ใช้เวลาเป็นสิบปีเลย ประมาณกาทางออกให้ชีวิตไม่ได้ กูสกิลเข้าสังคมติดลบแต่ สกิลงานบ้านงานฝีมือมีพอหาเงินได้
กูดิ้นรนไปเรียนวิชาพวกซ่อมคอมพ์,เดินระบบเนต,ซ่อมมือถือ,ก๊อปกุญแจ,ซ่อมเครื่องซักผ้า ซ่อมแอร์,ซ่อมมอเตอร์ไซด์ซ่อมไฟฟ้า,ซ่อมประปา
และโชคดีได้พาสซีพอินคัมเพราะที่บ้านหนุนให้ทำเครื่องซักผ้า,ตู้น้ำ,ตู้เติมเงินมือถือ ,เอาเงินเดือน 25,000ไปซื้อหุ้น ก็กล้อมแกล้มอยู่ได้สบายแต่ไม่เท่นะ สกิลความรอบรู้เข้าสังคมก็ยังไม่ดี

แต่สองปีมานี้(อายุ32)กูเปลี่ยนนิสัยได้เพนาะอาจารย์ซ่อมมือถือแกนิสัยดีมาก เห็นเป็นคนนิ่งๆพูดไพเราะ,รับงานซ่อมมือถือได้ทุกวันเลย กูเลยเลียนแบบบ้าง พูดไพเราะแล้ว เรื่องทะเลาะกับคนในบ้านก็ลดลง อารมณ์ดีแล้วมีเวลาคิดเรื่องดีๆให้ชีวิตได้เยอะไม่งั้นทุกวัน ก็หาเรื่องทะเลาะกับคนในบ้าน

แล้วเรื่องอารมณ์กูว่ามันเกี่ยวกับสุขภาพจิต-สุขภาพกาย คือก่อนนี้กูเป็ยฮิคกี้เกมส์เลยมีความสุขกับชีวิตก็ตอนได้เล่นเกมหลังเลิกงานแล้วเล่นวันละ3-4ชม.น้ำหนักเกินมาตรฐาน แล้วอาการโรคอ้วนมันมาให้เห็นแล้ว
พอกูบ่นกับที่บ้าน แม่ก็ชวนว่ายน้ำ ลูกพี่ลูกน้องที่โตมาด้วยกันก็เลยชวนไปวิ่งมาราธอน กูเลยต้องไปฝึกวิ่งอีกเพราะกลัวตายกลางงานวิ่ง เดี๋ยวนี้กูวิ่งวันละสี่กม. น้ำหนักลดจากตอนปีใหม่ 6 กิโลกรัม อารมณ์ที่แกว่งขึ้นลงก็ดีขี้น

พอดีที่บ้านได้ดูช่องดาวเทียมด้วยแม่กูติดหนังอินเดียมากกูก็ดูด้วย บางเรื่องถ้าเอามาคิดทีหลังก็ได้ของดีใส่สมองเหมือนกัน ช่วยเรื่องทัศนคติ,การวางตัวในสังคมได้ดีมาก

ใครที่คนใกล้ชิดเป็นนีท,ฮิคกี้ กูว่าอย่างแรกที่ควรทำคือชวนมันไปออกกำลังกายว่ะ ออกกำลังกายถึงแล้วฮอร์โมนทำให้ตื่นตัวกล้าสู้อุปสรรคมันจะหลั่ง เชื่อกูสิ่อย่างกูนี่ดิ้นรนไปวิ่งเพราะรู้ว่าต้องเตรียมตัวแค่นั้นเองหลายๆเรื่องที่ดีจะตามมาเอง

>>170 เพื่อนมึงชายหรือหญิงวะ มีคนกล้าไปเป็นกาฝากเพื่อนโอตะคุด้วยหรือวะ

>>169 มันไม่ได้ติดกู กูก็ใช่ว่าจะแคร์มันมากมาย แต่ก็เพื่อนสนิทน่ะนะ ช่วยได้ก็อยากช่วย สงสารพ่อแม่มันด้วย
>>170 ของกูตอนทะเลาะกันไม่แรงขนาดนั้น แค่ตึงมึน ไม่คุยกัน ไม่ชวนเที่ยว คือตอนนั้นกูก็รู้สึกผิดด้วยที่เป็นสาเหตุนึงที่ชวนมันเหลวไหล คือกูก็โอตาคุอยู่น่ะ ชวนเที่ยวชวนเดินดูของเล่นกันตลอด
>>171 ของกูชวนตีแบตยังไม่ไปเลย บ่ายเบี่ยงตลอด
>>172 กูว่ามันหมายถึงหันไปคบกับเพื่อนพวกที่ใช้เงินเป็นเบี้ยเฉย ๆ พวกที่ไม่สนใจชีวิตการงานของกัน คุยกันแต่เรื่องเล่น แบบนั้น

ถึงคุณเพื่อน ถ้ามึงบังเอิญอ่านเจอแล้วสงสัยว่าใช่รึเปล่า มึงปรับปรุงตัวได้เมื่อไรกูจะบอก ไม่งั้นก็คบกันแบบนี้ต่อไปจนกูทนมึงไม่ไหวแล้วกันนะ

>>172 ผู้ชาย
ก็ตามที่ >>173 ว่าน่ะ ไม่ถึงกับกาฝากหรอก แค่ไปคบกับโอตาคุบ้านรวยทำตัวไม่เป็นโล้เป็นพาย แต่ตัวมันเองไม่ได้ร่ำรวยอยู่สบายยันแก่แบบเขาไง

กูก็สงสารพ่อแม่มันนะ ไปบ้านมันก็เจอกันบ่อย พ่อแม่มันก็ทำท่าเหมือนหวังว่ากูจะช่วยอะไรได้บ้าง
แต่กูไม่ไหวกับมันแล้ว เป็นเพื่อนกันมาสิบกว่าปีแต่ทำแบบนี้กับกู จากรักก็กลายเป็นเกลียดได้เหมือนกัน กูพอแค่นี้แหละ

ขอให้ >>173 จบเรื่องได้สวยๆ ไม่เหี้ยแบบกูละกัน

>>174 คือกูก็ไม่รู้จะทำไงเลยต้องมาหาคนช่วยแนะอยู่นี่ไงงงงงง

มึงไม่ต้องห่วงเพื่อนมึงหรอก เด๊วเกืดชาติหน้าเค้าก็เทพ

>>176 ไม่เก็ตมุขมึงอะ

สัสสเอ้ยยย ตั้งใจจะอ่านหนังสือเตรียบสอบหางานใหม่ แต่เสือกเจอวอลเลย์ทีมยุ่น กุเลยต้องหยุดอ่านหนังสือเลย แย่จังๆ

>>177 หมายถึงนิยายยุ่นไง พวกไม่เอาไหนเกิดต่างโลกแล้วเทพ

>>178 เรื่องไหนวะ กุไม่ค่อยดูเมะกับอ่านนิยาย

>>179 มีหลายเรื่องมากที่เขียนแนวนี้ ถ้าตัวอย่างคง mushoku tensei

>>176 มึง...และพวกมึง สรุปไม่มีใครช่วยเพื่อน NEET กูได้เลยสินะ

ถ้าเขาไม่ช่วยตัวเอง แล้วจะไปเป็นเดือดเป็นร้อนทำไม เหมือนเพื่อนเราทะเลาะกับแฟน สอดได้ที่ไหน รู้ทั้งรู้ว่าอีกฝ่ายแม่งเลวงี้
ความสุขแต่ละคนไม่เหมือนกัน เอาพระไปเทศน์ก็คงไม่ฟัง พ่อแม่ตัวเองยังไม่ฟังแล้วมันจะฟังเพื่อนเร้อออออ

>>181 ยากอ่ะมึงอย่างตอนกูเป็นก็ไม่มีใครสั่งกูได้ แล้วอย่างที่บอกอ่ะอาการโรคอ้วนมันมาเป็นชุดแล้วกูขอความช่วยเหลือจากครอบครัวเองถึงกระเตื้องขี้น

สเตปก็ไปออกกำลัง (ว่ายน้ำ,วิ่ง,เวท)

ไปเรียนอบรมวิชาชีพที่เขาสอนฟรี ตามที่กรมแรงงานเขาจัดสอน มีหลายวิชาชีพเลยมึง พวกสอนซ่อมคอมพ์,ซ่อมมือถือ ,ทำกับข้าว ยังมีเลย กูแนะนำช่างกุญแจอ่ะ อาชีพเหมาะกับพวกโอตาคุ สกิลเข้าสังคมต่ำ

เล่นเกมส์ให้น้อยลง,คุมอาหารไม่ให้อ้วน,ไปเรียนขับรถ พวกนี้สกิลเอาตัวรอดที่ควรมี

ทั้งนี้ทั้งนั้นมึงต้องหารายได้ให้พอกินด้วยซึ่งกูโชคดีที่ครอบครัวมีที่มีทาง แต่เพื่อนมึงมันมีรายได้แบบพาสซีพบ้างเปล่าหรือกินเงินเดือนพ่อแม่อย่างเดียว

กุว่าเรื่องแรกที่จะต้องทำคือหาจุดเริ่มต้นให้ได้ว่ะ ว่าจะทำยังไงให้เพื่อนมึงเริ่มที่จะมีการปรับเปลี่ยนตัวเอง เพื่อนโมงน่าจะช่วยแนะนำกันตรงนี้ก่อนนะ หลังจากนั้นค่อยว่ากัน

เพราะยากที่สุดในการเปลี่ยนแปลงคนจำประเภทนี้อยู่ที่จุดเริ่มต้นว่ะมึง

ชวนมันไปวิ่งมาราธอนแหล่ะแล้วลอปบี้คนที่บ้านให้ไล่มันไปวิ่งให้ได้ ถ้ามันกลัวตายเดี๋ยวมันจัไปฝึกวิ่งเอง

มันเป็น type ผอมน่ะ คงนึกภาพออกนะ โอตาคุผอมเหี่ยว มันไม่ใช่ว่าไม่มีปัญญาหางาน เรียนก็จบปริญญา แต่มันไม่คิดจะทำงาน ผลัดไปเรื่อย ๆ ที่บ้านแนะนำงานให้ก็ไปสัมภาษณ์แต่ก็หาเหตุบ่ายเบี่ยงไม่ทำ คือมันดื้อเงียบ พาสซีพอย่างเดียวคือที่บ้านให้ ชวนมาราธอนนี่ยาก บ้านมันอยู่ตจวตัวมันอยู่กทมตั้งแต่ตอนเรียนไม่มีคนบังคับ กูเคยตะล่อมให้มันซื้อไม้แบตจะได้ล่อมันตีด้วยกัน มันก็ซื้อ แต่ชวนไปเล่นไปไม่ ถ้ากูจ่ายเงินสมัครมาราธอนให้มันมันก็เอาเงินมาคืนแล้วก็ไม่ไปอยู่ดี
>>184 ใช่ นี่แหล่ะที่ไม่รู้จะกระตุ้นมันได้ยังไง
ลงดีเทลขนาดนี้ถ้ามันมาอ่านเจอคงรู้แน่ ๆ แล้วล่ะงานนี้ บ๊ะ เอาเห๊อะ

คือทำตัวน่าเป็นห่วงเองนี่ยากว่ะ เพราะคนชวนรู้จักนิสัยใจคอมากกว่า ยังหาช่องชวนมันไม่ได้เลย

กูนิ่อารมณ์กลัวตายไวมาเต็มเลยต้องไปออกกำลังกาย อย่างหมอนี่มันจะรู้ตัวไหมว่าสังคมเขาไม่ยอมรับคนไม่ทำงานไม่มีรายได้ ต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองเป็นเรื่องสำคัญมากๆนะ ไม่งั้นมันจะเหมือนจมอยู่กับความสบายที่ได้รับอยู่ แต่ใครจะรู้ว่าสถานการณ์เปลี่ยนแล้วตัวเองไม่เคยหางานทำวันนั้นก็สายไปแล้วด้วย

มึงก็แค่รู้สึกว่าตัวเองชีวิตเหนือกว่าแล้วไปตัดสินว่าชีวิตเพื่อนมึงน่าสมเพช
เพื่อนมึงอาจจะมีความสุขกับชีวิตแบบนั้นและมีความสุขมากกว่ามึงก็ได้
ไม่มีงานแล้วไงวะ เพื่อนไม่มีแล้วไงวะ ก็มีเงิน มีเวลาอ่ะไอสัส

จากเพื่อนมึง

กูเห็นด้วยนะ ว่ามีงานและได้อยู่ในสิ่งที่ตัวเองชอบแม่งก็พอแล้วไม่ใช่หรอกูยังอิจฉาเลย ทุกวันยี้ทำงานแม่งความสุขคืออะไรกูยังไม่รู้เลย

*มีเงินและได้อยู่ในสิ่งที่ตัวเองชอบ>>189

มีเพื่อนแก๊งเดียวกันนี่แหล่ะอีกคนนึง ซิ่วบ้างเที่ยวบ้าง เรียนนู่นนี่ค้นหาตัวเองไปเรื่อย เพิ่งจะเริ่มทำงานปีนี้ แต่ที่บ้านไม่ว่าอะไรไง กูก็อิจฉามันเหมือนที่มึงอิจฉาแหล่ะ แต่ไอ้คนนี้ที่บ้านมันก็ห่วง ถ้ามันมีความสุขแต่ทำชีวิตคนในครอบครัวมีปัญหามันไม่ใช่เรื่อง แล้วเกิดวันนึงพ่อแม่ตายใครจะซัพพอร์ตชีวิตมันต่อวะ ญาติพี่น้องรึไง เป็นมึงจะมีความสุขได้เหรอใช้ชีวิตเป็นกาฝากญาติเนี่ย

>>188 แล้วถ้าวันนึงมึงไม่มีเงินล่ะ?
>>189 ทำงานแล้วไม่รู้ความสึขคืออะไรนี่หลายคนก็เป็นแบบนั้นว่ะ เพราะถ้าไม่ทำไม่มีแดกแน่นอน
>>191 จะมีญาติมาช่วยเหรอวะ ทำตัวแบบนั้น

อรุณสวัสดิ์ ซาลารี่มังทั้งหลาย ขอให้ทำงานอย่างสดชื่นในเช้าวันจันทร์
ส่วนกุ ง่วงชิบหายยย กลับบ้านไปนอนต่อละกุ

คนไม่เข้าสังคมนิสัยมันจะแย่ลงเรื่อยๆว่ะ กูเคยเห็น NEETใกล้บ้านเป็นตัวอย่าง 4-5 คนแล้ว นิสัยห่วยสัด ถึงบ้านจะมีเงินแต่คนรอบข้างไม่เอานี่ก็ไม่ไหวนะ คนเรามันก็ต้องโตพัฒนาทักษะเข้าสังคมด้วยเพื่อความสุขพื้นฐานในชีวิต ไม่ใช่มีปัญหากับเพื่อนบ้านบ่อยๆเพราะนิสัยเรื้อนของตัวเอง แบบนี้ก็เรียกว่ามีความสุขไม่ได้หรอก

ไม่รู้ของแบบนี้มันแล้วแต่คนว่ะ กูว่ามึงไปถามเพื่อนมึงตรงๆเลยดีกว่าว่ามันอยากเปลี่ยนแปลงมั้ย มันไม่อยากก็ปล่อยมันไป อนาคตใครก็ของมันว่ะ ถ้ามันไม่อยากตื้อให้ตายมันก็ไม่ทำ

>>181 ปล่อยแม่ง แล้วมาคบกับพวกเราดีกว่า จุบุจุบุ เพื่อนเหี้ยมีให้น้อยหน่อยชีวิตจะได้โล่งขึ้นบ้าง

วิธีง่ายๆ ตัดเน็ต ยึดมือถือ รับรอง นี๊ด แค่ไหนก็ตาย

>>196 อาละวาดพังบ้านเป็นเด็กออทิสติคโดนยึดของเล่นเลยล่ะมึงเอ๊ย

นึกภาพตามกูนะ... ผู้ชายร่างท้วม วัยประมาณสามสิบ แผดเสียงร้องอ๊ากๆ ลั่นซอย พร้อมกับคว้าข้าวของในบ้านทุ่มบ้าง เอาเก้าอี้ฟาดโน่นฟาดนี่บ้าง โดยพ่อวัยหกสิบนั่งกุมหัวเลือดอาบตัวสั่นงั่กๆอยู่หน้าบ้าน ส่วนแม่วัยห้าสิบปลายๆกำลังพยายามห้ามเพื่อนบ้านที่โผล่เข้ามาบอกว่าจะโทรเรียกตำรวจเพราะทนดูไม่ได้

นั่นแหละคือเหตุการณ์นีทโดนตัดเน็ทครั้งล่าสุดที่กูเห็นมา

โดนตัดเน็ตยึดมือถือ ถ้าดูจากนิสัยมัน มันก็คงสมัครเนตเจ้าใหม่ เจียดเงินซื้อของเล่น(...)มาซื้อมือถือ ระหว่างนั้นก็บ่น ๆ ให้กูฟังว่าเพื่อนในกิลด์มันล้ำหน้าไปถึงไหนกันแล้ว
กูเริ่มปลงได้ละ ขอบคุณทุกคน ค่อย ๆ เฟดตัวออกห่างทุกครั้งที่มันทำพฤติกรรมเกินรับคงจะดีต่อสุขภาพจิตกูที่สุดละ

มีใครรับจ็อบเสริมงานกลางคืน ไซด์ลาย มั่งนะคะ

ไซด์ไลน์ สะกดแบบนี้มั้ง

>>201 ถ่ายรูปหน้าพจนานุกรมให้ดูหน่อยดิว่าสะกดยังไงถึงถูก

>>202 เชิร์จกูเกิ้ลก็รู้แล้วไอ้โง่

>>203 ไอ้โง่ ไอ้เบื๊อก มันใช้อ้างอิงได้ที่ไหน

BE CIVIL.

ตรวจในเว็บราชบัณฑิตฯได้เลยค่ะ

ถ้าหนูมาบ่นในนี้ หนูจะโดนพวกพี่ด่ามมั้ย
หนูรู้สึกว่า ตัวหนูแย่มาก พยายามทำงานแล้ว มันก็ยังพลาด แล้วที่เสียความรู้สึกคือ ที่พลาดเพราะเราไปช่วยคนอื่นจนไม่มีเวลามาทำงานตัวเอง .. คือ หนูแย่มากๆ

>>206 ค้นหาแล้วเป็นแบบนี้ทำยังไงต่อ
http://imgur.com/a/HLXfN

ฟังชั่นไหนห้ามกดห้ามทำ User ที่รักของกูก็จะกดจะทำตลอดแล้วหวังให้ข้อมูลมันถูกเนี้ยน่ะ
นี้กูกำลังทำงานกับพวกเด็กสองขวบในร่างคนอายุสี่สิบห้าสิบเรอะะะะ

แล้วแบบต่อให้ User ผิดเหี้ยมายังไงทางกูก็ขอโทษเขา แล้วต้องบอกเขาถูกตลอดเพื่อผลประโยชน์บริษัทอีก! แต่ดีหน่อยพรุ่งนี้กูทำงานที่เหี้ยนี้วันสุดท้ายแล้ว

>>209 >>210 ควรพิจารณาตัวเองว่าทำไมถึงทำงานแบบนี้ ทำงานไม่ได้เรื่องตรงไหน วิธีการปรับปรุง การแก้ไข มีอย่างไร จะต้องดำเนินการแบบไหน

>>207 เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เอ็นดูเขา เอ็นเราขาด เอาให้งานเราโอเคไว้ก่อน ของคนอื่นไม่ต้องใจดีไปช่วยมาก โดนเกลียดขี้หน้าก็เรื่องของมัน สตรองไว้ค่ะน้อง

เซ็งว่ะ แม่งที่ออฟฟิศมีกล้องแบบอัดเสียงได้ ไม่เป็นส่วนตัวเลยจริงๆ คือกล้องกูไม่ซีนะ แต่เสือกอัดเสียงนี่สิ กูจะฟังเพลงจะพูดไรก็ไม่ได้ เครียดชิบหาย ถึงแบบไม่ได้เรื่องไม่ดีแต่มัยเรื่องส่วนตัวอ่ะ ปกติก็กินข้าวที่นี่คุยเรื่องที่บ้านไรงี้ ระบายปัญหาส่วนตัวกับเพื่อนงี้ หลังจากนี้คงแบบทำได้ไม่นานต้องออกแหง เครียดเกิน

>>213 ขอข้อมูลหน่อย บริษัทใหญ่มั้ย สัญชาติอะไร แล้วเกิดไรขึ้นถึงได้ติด

>>214 บริษัทเล็กๆนี่แหละ ทำเรื่องอพาร์ทเม้นท์รวมหลายๆตึก สัญชาติไทย ติดเพราะมีคนยักยอกเงินประกัน กูมาทีหลังต้นปีนี่เอง เลยไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ กูต้องมาตามแก้พวกสัญญา คนเก่าๆมันทำไว้มั่วไปหมด

>>213 ถ้าเป็นกูกูจะแฮปปี้มาก กูเบื่อที่นายกูไม่ค่อยอยู่ออฟฟิศ แล้วคนอื่นก็ไม่ทำงานทำการ นั่งเล่นมือถือ เม้ามอย กินขนม เจ้านายไม่เคยรับรู้ พอมันทำงานไม่เสร็จซักทีจนต้องอยู่โอทีเพราะตอนกลางวันมัวแต่อู้เจ้านายก็คิดว่ามันยุ่ง งานมันเยอะ งานมันยากต้องใช้เวลานาน ส่วนกูไม่อู้ทำงานเสร็จเพราะไม่อยากอยู่โอทีดึกดื่น เจ้านายกลับมาตอนเย็นเห็นกูไม่อยู่แล้วเสือกคิดว่ากูว่าง คิดว่างานกูง่ายเลยเสร็จไว คิดว่ากูเอาเปรียบคนอื่นที่กลับห้าโมงตรงไม่ช่วยงานคนอื่นที่ทำงานไม่เสร็จ อีห่าราก โอ๊ย เกลียดมากๆๆๆ แต่ถ้าไม่นับเรื่องนี้กูก็แฮปปี้กับงานและเงินเดือน ถ้ามีกล้องแบบถ่ายชัดๆ ถ่ายตลอดเวลาคอยจับตามองก็คงจะดีสิ

แถมอัดเสียงได้ด้วยนี่ยิ่งประเสริฐ เพราะถ้าจับแต่ภาพเห็นมันโทรสับอาจจะคิดว่ามันคุยกับเรื่องงาน เพราะความจริงแม่งมีแต่คุยเล่นเรื่องส่วนตัว

ประเด็นว่าส่วนใหญ่มีแค่กูไงที่อยู่ในออฟฟิศ 55555 แม่งมีอยู่สามสี่คนเองออฟฟิศกู ส่วนใหญ่ไปอยู่ออฟฟิศหลักกันหมดในกทม. กูเลยเซ็ง กูจะตดจะเรอจากนี้คงต้องอัดอั้นไว้ แย่จริง

ขอบ่นเรื่องคนที่ทำงานหน่อยสิ
กูเบื่อสังคม เบื่อผู้คนสัสๆเลย เพื่อนเดะนี้กูก็ไม่อยากจะคบใครซักคนละ แม่งมีแต่พวกเห็นแก่ได้
พอกูไม่มีให้มัน ทำเป็นพูดว่ากูงกบ้างไรบ้าง ถุย เอาของกูไปกี่อย่างแล้วล่ะ มนุษย์นี่แม่งเป็นสิ่งมีชีวิตที่เห็นแก่ตัวสัสๆจริงๆ
แล้วกูก็ไม่เข้าใจอย่างนึง ว่าคนเราแกล้งกันแล้วมันได้เหี้ยอะไรบ้าง แค่ไม่ชอบกันนี่ต้องเอาให้มันหมดหน้าที่การงานเลยหรอวะ
กูโดนคนที่บ.แกล้งเปลี่ยนวันที่นัดลูกค้าทำโปรเจคใหญ่ที่ต้องไปให้เอเย่นอีกคนเว้ย โชคดีกูมาเชคอีกรอบ คือดูยังไงก็รู้ว่าโดนแกล้งเพราะกูไม่มีวันพลาดเรื่องใหญ่ๆถึงไม่รุ้ว่าใครแต่ก้พอเดาได้ นับวันกูยิ่งเบื่อ ยิ่งเกลียด กูก็ไม่เข้าใจว่าทำไมมันไม่ชอบกู แค่กูทำงานเก่งกว่าได้รับความไว้ใจมากกว่าแค่นี้หรอวะ ไอ้พวกสวะ กูว่าวันนึงกูคงได้ลั่นไกใส่หัวกบาลพวกมันแน่ๆ ถ้าทนไม่ไหว กูอยากฆ่าไอ้สิ่งมีชีวิตเหี้ยๆพวกนี้ให้หมดจริงๆเป็นเหี้ยไรชอบเห็นคนอื่นมีปัญหา มีความทุกข์

>>219 ใจร่มๆเพื่อนโม่ง มึงต้องพึ่งตัวเองเท่านั้นแล้วว่ะ มันไม่ได้แค่แกล้งล่ะ งานใหญ่ขนาดนั้น มันคงรอมึงพลาดแล้วเหยียบซ้ำ

>>219 กูนึกถึงคดีดร.วันชัยเลยว่ะ เรื่องแกล้งกันในที่ทำงานก็ยังมีอยู่อีกนะกูนึกว่าหลังจากผ่านวัยมัธยมมามันจะไม่มีเรื่องแบบนี้แล้วซะอีก
มึงไม่ต้องไปยิงหัวมันนะ แต่ถ้ามึงสามารถเก็บหลักฐานได้ หาข้อผิดพลาดในงานมันได้ มึงทำซะ เวลามันแกล้งมึงถ้ามึงสามารถหาเก็บหลักฐานอะไรไว้ได้บ้างหรือไม่ก็พวกหลักฐานยืนยันความบริสุทธิของตัวเอง มึงต้องเก็บให้หมด หาพรรคพวกในที่ทำงานไว้บ้างดูว่าใครคบได้คบไม่ได้ใครที่พอจะเป็นพยานยืนยันให้มึงได้บ้าง ตี้ซี้กับเพื่อนๆมันบ้าง และถ้าทำได้ลองสร้างสันติกับมันดู แต่ถ้าไม่ ก็แย่งพวกมันมาให้หมดเลย

สังคมผู้ใหญ่ใครมีพวกเยอะกว่าได้เปรียบว่ะ เพราะมันไม่ใช่เหมือนตอนมัธยมที่แค่โดนทั้งห้องแกล้งก็ยังทำชิวๆได้ เพราะเพื่อนไม่สามารถพอจะเอามึงออกจากโรงเรียนได้หรอก แต่สำหรับการทำงานแม่งคนละอย่างเลย

การกลั่นแกล้งในที่ทำงานบางครั้งมันเป็นการขัดแข้งขัดขาน่ะ อีกฝ่ายอยากมีตำแหน่งสูงกว่ามึง อยากเป็นลูกรักนายมากกว่ามึง แต่ไม่สามารถพัฒนาตัวเองให้ดีกว่ามึงได้ จะทำไงล่ะ ก็ใช้วิธีดึงมึงให้ต่ำลงมาแทนไง ทำทุกทางให้มีอะไรมาบั่นทอนมึง ให้มึงสู้มันไม่ได้ หรือดีที่สุดก็คือบีบให้มึงลาออกไปเองเลย กูโดนคนที่ทำงานทั้งกลั่นแกล้ง ทั้งโยนงาน ทั้งวางยาจนชินชา เดี๋ยวนี้กลายเป็นโรคไม่เชื่อใจใครเลย แต่คิดอีกทีก็ดีนะ มาเจออะไรแบบนี้ทำให้ strong ชิบหาย อยู่ที่ทำงานเก่ามีแต่คนดีๆ มีรุ่นพี่คอยซัพพอร์ต มีเจ้านายคอยดูแล กูเป็นเจ้าหญิงโลกสวยไม่ต้องต่อสู้กับอะไร มีหน้าที่ทำงานตามหน้าที่ของตัวเองให้ดีก็พอ แต่พอมาทำงานที่ใหม่กูต้องโคตร strong ทุกทางเพื่อให้อยู่รอดในสังคมที่นี่ให้ได้ อยากลาออกชิบหาย แต่ถ้ากูทนได้ซัก 3-4 ปีกูว่ากูคงกลายร่างจากเจ้าหญิงดิสนีย์เป็น x-men ถึงตอนนั้นคงไปอยู่ที่ไหนก็ได้แล้ว

>>222 เก่งมาก แชร์วิธีเอาตัวรอดในที่ทำงานหน่อย กูเองเคยโดนแกล้งเมื่อสมัยเด็กแต่ตอนนี้ทำงานแล้วยังไม่เจออะไร อยากเตรียมตัวเผื่อไว้บ้าง

ว่าแต่พวกคนที่ทำเลวกับคนอื่นแบบนั้นไม่รู้สึกอะไรมั่งหรอวะตอนที่ทำอ่ะ คือเวลากูจะแกล้งใครกูนี่คิดแล้วคิดอีกนะว่ามันจะส่งผลกระทบถึงตัวเองมั้ย เค้าจะเป็นไง มันจะทำให้เค้าเสียหายรึเปล่า ขนาดตอนเรียนกูมีศัตรูคนนึงมันทำของสำคัญหาย(เป็นของที่เกี่ยวกับการเรียนจบมั้ยเลยแหละ) กูเป็นคนบังเอิญไปเจอของๆมันกูก็ยังเอาไปใหเพื่อนมันให้เอาไปคืนมันเอง ทั้งๆที่กูเกลียดมันมากอยากให้ชีวิตมันบรรลัย แต่พอถึงเวลาจะได้เอาคืนกูก็รู้สึกสงสารขึ้นมาแวบนึงแล้วก็ไม่ทำ(แต่หลังจากนั้นแ่ม่งเล่นกูจ้า แม่งเอาสำเนาทีสิสที่อาจารย์บรีฟให้กูไปทิ้งจ้า อีดอกกกก เพื่อนอีกคนไปเจอแล้วเก็บมาให้) กูอยากรู้จริงๆว่าตอนคนพวกนั้นทำเหี้ยใส่คนอื่นแม่งไม่มีความรู้สึกอะไรเลยมั่งหรอวะ กูเชื่อว่าคนเราคงไม่เลวไปซะทั้งหมดแต่คนที่ทำลายคนอื่นได้หน้าตาเฉยด้วยเหตุผลทีไม่คอขาดบาดตายนี่ัสมองมันผิดปกติรึเปล่าวะ ยังไงมนุษย์ถ้าไม่จวนตัวก็ไม่น่าจะทำลายคนอื่นได้เฉยๆแบบนั้น

>>223 คงไม่ถึงขั้นแชร์ให้คนอื่นได้ว่ะ เพราะทุกวันนี้ก็ยังเป็นแค่ novice เก็บเลเวลไปวันๆ เอาตัวไม่ค่อยรอดอยู่เลย โดนอิทธิฤทธิ์แก๊งองค์แม่เก่าแก่ในที่ทำงานเล่นงานไปหลายดอก เรียนรู้ case by case และเก็บเป็นประสบการณ์กันไป บางเรื่องกูก็ยังหาวิธีแก้ไม่ตก อย่างเดียวที่เปลี่ยนไปคือจากแต่ก่อนโลกสวยคิดว่าเพื่อนร่วมงานก็คือพวกพ้อง เปลี่ยนความคิดเป็นมองว่าทุกคนในที่ทำงานคือศัตรูที่ต้องระวัง ที่ทำงานคือสนามรบหรือไม่ก็หนังซอมบี้ก็ได้ 5555
ส่วนเรื่องที่มึงสงสัย กูเคยสงสัยเหมือนมึงเป๊ะเลยค่ะ แต่กูว่ามันไม่คิดว่าตัวเองเหี้ยหรอก มนุษย์มีกลไกคิดเข้าข้างตัวเองเสมอแหละ ส่วนมากคนพวกนี้จะคิดว่าคนที่ถูกกลั่นแกล้งน่ะโง่เองช่วยไม่ได้ พวกมันสิฉลาดที่สามารถโบ้ยงานให้กูทำได้ โยนความผิดให้กูได้ เอางานกูไปเอาหน้าได้

โอ้ยยย เหี้ยเพื่อนโม่ง กูเจ้าเดิมพนง.ออฟฟิศดูแลเรื่องอพาร์ทเม้นท์ เจ้านายกูจ้างช่างซ่อมเน็ตตึกมาโดยคนนั้นเป็นลูกค้าเช่าอยู่ตึกนั้นอ่ะนะ แล้วแม่งเบิกเงินไปเกือบสองหมื่น ทำเรื่องอุปกรณ์บลาๆ นี่แหละ ทำมาสองวันกูเข้าไปดู แม่งก็ยังใช้ไม่ได้ ลูกค้าเช่าแต่ละคนก็โทรจิกกูไปดู ป่านนี้คงด่ากูกระจายล่ะว่าซ่อมเหี้ยไรไม่รู้พอบอกใช้ได้แล้วก็เสือกใช้ไม่ได้อีก กูไปดูหน้าช่างแม่งก็แบบไม่น่าเชื่อถือเท่าไหร่หรอกนะ เข้าไปดูระบบเน็ตที่มันทำแม่งก็มีสร้างยูสเซอร์ของตัวเองไว้ด้วย(แบบเข้าได้ตลอดไม่มีจำกัด) พน.มันจะมาซ่อมใหม่อีกทีบอกเข้าได้ชัวร์ๆ แต่ดูแล้วเหมือนจะต้องมาเบิกเงินค่าอุปกรณ์เร้าเตอร์อีกแหง กูจะบอกเจ้านายดีมั้ยว้ะ ว่าแม่งไม่น่าเชื่อถือสัสๆ

มาจ้างกูแทนป่ะชม.ละพันค่ารถ500 ถ้ากูทำไม่ได้กูขอแค่ค่ารถพอ

ลืมบอกว่ากูติดตั้งดูแลหอพักคนใช้สองร้อยกว่าคนอยู่

>>227 มึงอยู่แถวไหน 55555ถามไปงั้นแหละลูกน้องตัวน้อยๆ แบบกูจะมีสิทธิ์ออกเสียงแย้งเจ้านายได้เยี่ยงไร

ลาดกระบัง

เพื่อนโม่งกูเป็นเด็กจบใหม่ที่อยากทำงานกับดิสนี่ย์ แต่กูกาก เรียนมาก็ไม่ตรงสายอาศัยฝึเอาเองช่วงปีสุดท้ายที่เรียน เลยได้งานเป็นกราฟฟิกแต่ด้วยฝืมือที่กากทำให้หางานได้บริษัทเล็กๆเงินน้อย ใช้เดือนชนเดือน มีเก็บบ้างบางเดือนแต่ก็มีความสุขกับงานที่ทำ เข้ากับสังคมได้และที่ทำงานค่อนข้างยืดหยุ่นทำให้หาเวลาฝึกมือได้บ้าง ซึ่งมันดีหมดยกเว้นเงินเดือนที่น้อยและไม่ค่อยก้าวหน้า
แม่กูพยายามบอกให้หางานใหม่ที่เงินดีกว่านี้ รวมทั้งพวกรุ่นน้อง พวกเพื่อนรุ่นเดียวกันก็เปลี่ยนงานกันให้ว่อนภายในเวลา1ปีหลังจากจบ ทุกคนแม่งอัพเงินเดือนไปไกลแล้วแต่กุยังอยู่กับเงินเดือนเท่าเดิมอยู่เลย กูควรหางานที่ใหม่ทั้งๆที่กูชอบที่เก่าอยู่มั้ยวะ กูกลัวว่าที่ใหม่จะไม่ดีเท่านี้แต่ที่เก่าเงินเดือนน้อยอ่ะ คนอื่นเค้าไปกันไกลแล้วด้วย กูจะทำไงดี

>>230 อย่าติดอยู่ใน comfort zone

ห่าคำว่าออกจาก comfort zone มันแค่คำเชิญชวน เรียกพวกไม่รู้เรื่องไปตายฟะ

>>232 ถ้า comfort zone ของมึงคืออยู่สบายรายได้ดีมีแพลนไปถึงวันเกษียณ จะอยู่ไปยาวๆก็เรื่องของมึง แต่ของเม้นบนมันแค่มีเงินพอใช้ จะ comfort ได้อีกซักกี่ปีกันหืม?

ที่จริงคือกำลังยืนอยู่บนแผ่นน้ำแข็งหรือเปล่าวะนั่น

>>231 แต่ปัญหาคือฝีมือกากๆอย่างกูจะหางานแบบนี้ได้อีกมั้ยไม่รู้ เป็นงานที่ชอบมากเลยด้วยสิ กูเลยเสียดายมากๆถ้าจะต้องออก กลัวหาไม่ได้ กลัวที่อื่นไม่ดี ที่นี่ดีทุกอย่างติดแค่เรื่องเงินอย่างเดียว เห้อเครียด

>>235 ตอนนี้ก็ทำงานแล้วเก็บ แฟ้มผลงานตัวเองไปผลางๆเหอะเผื่อวันหน้าวันหลังชีวิตพลิกผันจะได้ลาออกไปสมัครงานที่อื่นได้ ส่วนเรื่องความทะเยอทะยานที่ต้องพัฒนาฝีมือเก่งขึ้นเรื่อยๆก็ต้องทำด้วยนะ

>>235 พูดเหมือนจะลาออกก่อนแล้วค่อยหางาน(ไปตายเอาดาบหน้า)เลย ก็หางานก่อนลาออกดิวะ อยู่ดีๆก็ลาป่วย วันต่อมามาทำงานได้ปกติเค้าก็รู้กันอยู่แล้วว่าไปสัมภาษณ์ ไม่ใช่เรื่องแปลกหรอกน่า สัมภาษณ์ไปเยอะๆไม่ได้ก็ไม่เห็นเป็นไร

>>237 มันก็ใช่แหละ แปลว่ากูควรหางานใหม่ใช่มะ ถึงจะชอบที่เก่าก็ตาม

>>238 คิดเองสิสัส มึงอยากอยู่กฌอยู่ อยากออกก็ออก แต่กูอยากให้มึงอยู่เก็บโปรไฟล์ตามที่ซักเม้นบอกนั่นแหละ แล้วค่อยออกดีกว่าว่ะ จริงๆ เรื่องเงินเดือนถ้ามึงไม่เดือดร้อนเท่าไหร่มึงก็อยู่ไปเถอะ ฝึกฝีมือมึงไปก่อน รู้ตัวว่ากากยังจะไปตายดาบหน้าอีกหรอว้ะ

>>239 กูคิดไม่ออกแล้วไง ใจนึงก็อยากอยู่แต่อีกใจเห็นเพื่อนเขาอัพเดือนกันสูงๆแล้วกูใจแป้ว รู้สึกว่าถ้าไม่เปลี่ยนงานจะไปได้ไม่ไกลกว่านี้ กูเพิ่งทำงานมาแค่ปีเดียวเองด้วยแต่พอมองคนอื่นแล้วก็ไม่รู้ว่าตัวเองใจเย็นไปรึเปล่าที่ยังอยู่ทำงานที่เดิม ไม่รู้ดิวะกูมืดแปดด้านไม่รู้จะเลือกทางไหนดีแต่ถ้าพวกมึงคิดว่าอยู่ที่เก่าเก็บพอร์ตไปจะดีกว่ากูก็โอเค กูกลัวแค่ปัญหาการเงินระยะยาว ตอนนี้ไม่มีหนี้ไม่มีภาระแต่เงินมันก็ไม่ค่อยได่เก็บ กูกังวลมากๆอ่ะ บางทีก็กลัวว่าจะตายไปก่อนที่จะได้ใช้ชีวิตด้วยเพราะมัวแต่ทำงานเงินไม่พอเที่ยว กลัวไปหมดเลยว่ะ

>>240 มึงใจเย็นนะ
อ่านดูเหมือนมึงรู้สึกว่าทุกอย่างดีหมดยกเว้นเรื่องเงิน มึงลองเข้าไปคุยกับคนจ้างมึงก่อนไหมว่ามึงอยากได้เงินเพิ่ม

>>241 คิดว่าไม่ควรว่ะอย่างที่บอกว่าฝีมือกูกาก กูคิดว่านายจ้างคงคิดว่าไม่คุ้มเท่าไหร่ถ้าจะจ่ายเพิ่ม มันไม่ได้มีเหตุผลอะไรด้วย คือเอาจริงๆตอนนี้กูไม่ได้มีปัญหาเรื่องค่าใช้จ่ายนะ แค่พออยู่พอกินอ่ะมึงมันก็อยู่ได้ แต่กูแค่กลัวเรื่องของอนาคตอ่ะ จะอยู่แบบนี้ไปตลอดก็ไม่ได้ถ้าไม่รีบเก็บเงินก็กลัวลำบากแต่จะเก็บมันก็เก็บลำบากเพราะเงินน้อยแต่ค่าใช้จ่ายเยอะ พยายามประหยัดก็แล้วนะ แล้วที่นี่มันเป็นบริษัทเล็กๆที่มองหาความก้าวหน้าทางสายอาชีพไม่ค่อยเจอ มันไม่มีตำแหน่งให้เลื่อนด้วยซ้ำไปเพราะตอนนี้ก็ทำหมดทุกอย่าง กูกลัวว่ากูจะรู้สึกตัวช้าไปว่าต้องถีบตัวเองแต่อีกใจนึงก็มีความสุขกับชีวิตนี้ดี งานก็ชอบ

คือเหมือนว่าเป้าหมายกูสูงแต่ไม่รู้ว่าต้องทำไงถึงจะไปได้ กูเลยเอาแต่ทำงานเก็บประสบการณ์ที่เดิมและหาเวลาฝึกเรื่อยๆ แต่กลัวว่าวันนึงพอลองมองดูรอบๆจะเจอแต่คนที่เงินเดือนสูงๆส่วนกูยังด๊อกแด๊กกับเงินน้อยๆอยู่ กลัวว่าพอถึงตอนนั้นจะขยับขยายทำไรก็ไม่ทันแล้วเลยกังวลว่าควรจะเปลี่ยนงานตั้งแต่ตอนนี้เลยดีมั้ย รีบหางานที่มันสตาร์ทเยอะๆไปเลยดีกว่ามั้ย แต่งานที่ทำอยู่ตอนนี้ก็ชอบซะจนรู้สึกเสียดายถ้าต้องออกเลยล่ะ

>>242 จะเวิ่นเว้อไปไหน รู้ว่าอะไรดีกับชีวิตแต่ไม่กล้าทำ เอาแต่บอกกลัวๆไม่กล้าๆ น่ามคานสัด แค่สมัครงานใหม่มันยากนักรึไงวะ มัวเรื่องเยอะอยู่แบบนี้ก็เน่าตายคาบริษัทไปเหอะ

>>243 +1 น่ารำคาญสัส บอกฝีมือกากๆ แล้วยังเสร่ออยากหวังได้เงินเดือนเยอะกว่านี้? มึงบอกคนอื่นเงินเดือนสูงๆเอยะกว่ามึงแล้วมึงฝีมือเท่าเขามั้ยล่ะ อย่าเอามาเทียบกันสิฟะ ถ้ามึงคิดว่าฝีมือกากๆอย่างมึงออกไปแล้วได้งานเงินเดือนเยอะกว่ามึงก็รีบๆไปเลย กลัวห่าไรเยอะแยะกลัวไปก็ไม่ได้เปลี่ยนให้ฝีมือมึงดีขึ้น นี่กูไม่ได้ประชดนะ มึงพูดเองอยู่ได้ ว่าฝีมือกาก

>>243 >>244 ไม่ใช่อย่างงั้น กูเคยบอกไปไงว่าเออ กูกาก แต่ที่นี่มีงานให้กูทำและมีเวลาให้กูฝึก กูเลยโอเคเพราะอยู่นี่มีโอกาสให้พัฒนาฝีมือ แต่ปัญหาคือเงินเดือนมันน้อยกูเลยไม่รู้ว่าควรออกไปหางานใหม่มั้ย กูต้องเลือกงานที่ชอบแต่เงินน้อยหรือลองหางานใหม่ที่เงินเยอะกว่าดี ปัญหาคือกูโอเคกับที่นี่แต่ไม่รู้ว่าถ้าทำงานที่ใหม่กูจะมีเวลา มีโอกาสฝึกแบบที่นี่มั้ย เลยคิดไม่ตกไงว่าจะอยู่ที่เก่ากินเงินน้อยๆไปแต่ค่อยๆทำงานเก็บพอร์ตแบบเม้นบนดี หรือออกไปหาใหม่แม่งเลยดี
กูไม่ได้เอาคนอื่นมาเทียบว่าเค้าได้เยอะทำไมกูไม่ได้ กูรู้ตัวไงว่าเก่งสู้เพื่อนไม่ได้ แต่ที่กูกัวลคือกูคนอื่นเค้าขยันหางานใหม่อัพเงินกันแล้วกูสมควรทำแบบเขามั้ย ช่วงทำงานใหม่ๆเป็นช่วงที่ควรเปลี่ยนงานจนเงินสูงหรือเปล่าเพราะเห็นคนเค้าทำกันเยอะ นั่นแหละประเด็นไง

>>242 กูอยู่บริษัทใหญ่ ไม่มีตำแหน่งให้เลื่อน และไม่มีความก้าวหน้าในสายงานเลย คนเดียวทำหมดทุกอย่างเหมือนกัน เร่งหางานใหม่อยู่เนี่ย เป็นกำลังใจให้เว้ย สู้ๆ

เงินเดือนออก 28 โว้ยยย 5555555

>>245 เมิงทำมากี่ปีแล้วล่ะ กูแนะนำ ถ้าเมิงจบใหม่เจองานที่ชอบๆ แบบนี้ลงทำๆ ซัก 3-5 ปีก่อน แล้วค่อยหางานใหม่ ประสบการณ์ 3 ปี ก็พอหาที่ใหม่ๆ ได้ดีเลยนะ

อีกอย่างกูเห็นหัวหน้ากูทำงาน แม่งฝีมือกากกว่ากูอีก ดังนั้น มึงคิดว่าเมิงกาก เมิงไม่คิดเหรอว่าคนอื่นๆ มันก็มีกากเหมือนกันล่ะฟะ คำว่าทำงานกาก มันเป้ฯแค่คำตัดพ้อของนายจ้างว่า เมิงทำงานตามความต้องการเขาไม่ได้ ซึ่งความต้องการของนายจ้างมันไม่เคยพอนะเมิง ดังนั้นอย่าไปคิดมาก

>>248 กูเพิ่งทำงานครบปีเมื่อเดือนมีนาอ่ะ เรื่องกาก ไม่มีใครบอกว่ากูกากหรอก แต่กูรู้สึกเองจากการวาดนั่นไม่ได้ วาดนี่ไม่ดี ทำงานไม่ถูกใจชาวบ้าน ตอนหางานใหม่ๆก็มีแค่บริษัทนี้ที่เดียวที่ติดต่อมา ที่อื่นเงียบ กูเลยคิดว่าสำหรับวงการนี้กูกากมากและยังต้องพัฒนาฝีมืออีกเยอะ กูเลยแฮปปี้กะที่นี่เพราะมันมีเวลาให้กูฝึก มีของใหม่ให้ลองทำอ่ะ

กูรู้ล่ะ ที่มึงขาดคือความเครียด ความเครียดที่ต้องเร่งงานให้เสร็จ ความเครียดที่ต้องคิดงานให้ออก อดรีนนารีน มึงสูบฉีด นี่แหละความสุขนะเมิง ถ้าเมิงไม่เจอความเครียดเลย เมิงจะคิดว่าเมิงฝีมือกากๆ ต่อไปนั่นแหละ แม่ง สำหรับกูแค่ทำงานไป ลูกค้า พอใจ รับได้ก็ แทบจะกราบแล้ว

>>251 กูก็มีโมเม้นนั้นนะ ทำงานไปคนก็ไม่ถูกใจ สั่งแก้โครตเยอะ นี่ก็เป็นหนึ่งในสาเหตุที่กูคิดว่าตัวเองกากด้วย คือทำงานแทบไม่เคยถูกใจหัวหน้าเลย กว่าจะผ่านแต่ละทีแทบกราบ

ผ่านนรกได้แบยนั้นเมิงไม่กากแล้วฟุะ

พวกมึงถ้าให้เลือกระหว่าง ส่งเมลแบบแยกหัวข้อให้เป็นเมลๆ อ่านง่ายๆ กับส่งรวมทีเดียวในเมลเดียว มึงว่าอันไหนดีกว่ากันว้ะ
คือตอนแรกกูก็ส่งรวมแล้วเจ้านายมาบอกว่า เยอะอ่านยากให้แยก แล้วพอกูแยกให้อ่านง่ายๆ เดือนต่อมาก็ว่ากูส่งมาเยอะเกินให้รวมมาเมลเดียวอีก
เวลากูส่งเมลไฟล์เอกสารเซ็นต์สัญญาพวกเนี่ย คือพอมันเซ็นต์ปุ๊บกูก็ส่งทันที เพราะมันเป็นเอกสารด่วนช้ะ แล้วแม่งก็เปิดตอนนั้นพอผ่านไปอีกเดือนก็ว่ากูอีกแล้วว่ากูไม่ได้ส่ง คือมันหาไม่เจอเอง หลังจากกูบอกว่าส่งแล้วบอกวันที่ส่งหัวข้อเรียบร้อยก็บอกว่าให้ส่งรวมมาเมลเดียวท้ายเดือนเลยงี้ กูล่ะเครียด สัสเอ้ย คราวนี้กูจะส่งแม่งรวมในไฟล์เดียวให้กระอักเลยสัส ห่าถ้าด่ากูอีกกูจะไม่ทนล่ะ ออกแม่ง เครียดด่าทุกเดือน

>>254 เรื่องด่วนส่งแยก เรื่องสรุปรายเดือนส่งรวมให้มัน เวลาเรื่องด่วนมันหาไม่เจอจะได้ส่งซ้ำง่ายๆ

มนุษย์เงินเดือนหมื่นห้าเช่าบ้านอยู่จะสามารถบริหารเงินยังไงให้มีเงินเที่ยวด้วยและเงินเก็บยามเกษียนด้วยวะ มันจะพอเป็นไปได้มั้ย กูจนแต่ก็อยากออกไปท่องโลกกว้างบ้าง

>>256 ยากว่ะมรึงต้องไม่มีหนี้ ประหยัดในเริ่องอาหารกินแบบประหยัดแต่ต้องครบ5หมู่ ค่าเดินทางเอาแบบประหยัดปันจักยานมาทำงานได้ยิ่งดี ต้องไม่จ่ายสนองนีดตัวเอง ไปเที่ยวแบบเบ็กเพคหาคนหาร ประหยัดนอนตามที่ถูกๆอย่าติดหรู

>>256 ถ้าในกรุงเทพนี่ต้องฝันเอาแล้วล่ะ ตจวยังพอว่า ค่าครองชีพต่ำกว่า ค่าเช่าก็ไม่แพง ของล่อตาล่อใจก็น้อย
ว่าแต่อายุเท่าไรแล้ววะคิดไปไกลถึงเกษียญเชียว ถ้าไม่ถึง 30 ก็อย่าเพิ่งโอเวอร์ ไม่ใช่หมายความว่าคิดเผื่ออนาคตไม่ดีนะ แต่เอาเวลาไปคิดหาทางอัพเลเวลเพิ่มเงินเดือนดีกว่า ถ้าเกิน 30 ก็ควรพิจารณาตัวเองได้แล้วว่าชีวิตที่ผ่านมาเอาเวลาไปทำอะไรหมด ต่อให้ความรู้น้อยถ้าเลือกคบคนซะหน่อยโอกาสจะเติบโตมันต้องมีมาบ้าง

>>258 อายุ 24 จ้า กูอัพเลเวลฝึกอยู่บ่อยๆแต่ไม่เคยได้ออกไปเที่ยวไหนเลยเพราะเงินเก็บลำบาก แต่ว่ากูก็อยากมีประสบการณ์เที่ยวรอบโลกแบบชาวบ้านเค้ามั่ง ถ้าแก่ไปกลัวจะเที่ยวไม่ไหวแล้วแต่ก็ชีวิตมันไม่แน่นอนอ่ะพวกมึง กูเลยอยากเก็บเงินสำหรับตอนแก่ไว้ตั้งแต่ตอนนี้เลย อนาคตจะได้พอจะหยิบจับอะไรได้บ้าง
กูไม่ได้คิดจะรับเงินหมื่นห้าไปตลอดหรอกแต่คงยังต้องมีแค่นี้ไปอีกนาน กูเลยอยากวางแผนเก็บเงินไปเที่ยวสำหรับตอนนี้ด้วย มีทริปอะไรถูกๆบ้างมั่ยวะเรื่องลำบากกูไม่มีปัญหา แค่ไม่โดนลากไปฆ่าข่มขืนกูก็โอเคละ

>>259 ชายหรือหญิงเนี้ย

>>260 หญิงอ่ะ

หางานที่รายได้ดีกว่านี้มันก็จะทำให้เก็บเงินง่ายขึ้นจริง. , ช่วงนี้ก็พัฒนาตัวเองแล้วหาทางอัฟรายได้ก่อนเฮอะ

ปล.ตอนแรกจะแซวว่าสนใจไปเที่ยวฟรีแค่ไปกับป๋า. เดี๋ยวป๋าเลี้ยงทุกรายการเอง

>>259 ยังน้อยอยู่เลย ทำงานมาอย่างมากก็ 2-3 ปี อย่าเพิ่งคิดเยอะ เรื่องแบ่งเงินเก็บไว้ระยะยาวนั่นดี้ว ทำต่อไป ต่อให้มันน้อยนิดกะจิ๊ดริดถ้าเทียบกับเงินที่จะได้ในอนาคตแต่นิสัยนี้จะติดตัวไปตลอดซึ่งเป็นเรื่องดี
ส่วนเรื่องเที่ยว มี 2 แนวทางให้เลือก 1.คืออย่าเพิ่งสน อัพเลเวลตัวเองให้ได้ซัก 3หมื่นภายใน3ปี(ไม่ถือว่าโอเวอร์ อยู่ในระดับที่เป็นไปได้ ถ้ามีความตั้งใจพอ) แล้วเงินเที่ยวจะมาเอง หรือ2.เซพเงินโดยตั้งเป้าไว้เลย งดกิจกรรมฟุ่มเฟือย กินข้าวตามห้างนานๆทีก็พอ ดูหนังรอวันพุธก็ไม่เห็นเป็นไร สตาบั๊คเลิกถาวร พวกนี้มันเล็กๆน้อยๆแต่สะสมเข้าแล้วมันเยอะอย่างไม่น่าเชื่อ ลองทำบัญชีดูจะอึ้ง ตอนเริ่มทำงานใหม่ๆก็ได้เงินเดือนเท่านี้ เคยเก็บได้เดือนละ 3-4000 ถ้าทำได้+หาโปรถูกๆได้ ปีนึงก็น่าจะเที่ยวได้ 2 ทริป

วิธีที่กูทำอยู่ (แต่อาจจะไม่เหมาะกับทุกคนหรือทุกสายอาชีพ) คือทำงานเป็น contact ที่เค้าให้วันลา
ถ้าโปรไฟล์ดีหน่อยกับต่อรองกับ HR ดีๆ จะขอเงินเดือนได้เยอะมากๆ ตอนกูเปลี่ยนงานประจำมาเป็น contact นี่เงินเดือน x2 จากที่เก่าเลย
ซึ่งสำหรับคนอายุน้อยยังไม่มีครอบครัวแล้วคิดเป็นเงินออกมามันคุ้มกว่าสวัสดิการที่ได้ใช้มั่งไม่ได้ใช้มั่งของพวก permanent เป็นไหนๆ
ปล. ตอนอายุเริ่มเยอะแล้วถ้าจะกลับไปเป็น permanent ทำใจเรื่องที่เงินเดือนมันจะลดไว้ด้วยนะ

>>261 รับจ็อบเสริมก็ได้นะคะ เช่นเป็นพริตตี้ หรืองานSL ตาม ออน. นกป. กศน. ได้เงินเยอะดี

>>265 อย่าไปแนะคนทำเลยเรื่องพวกนี้มันมีเบื้องหลังเยอะแยะ

>>266 ถ้าไม่คิดอะไรมากก็ได้เงินเยอะนะ

>>263 นอกจากฝึกภาษาเพิ่ม มีวิธีอัพเลเวลตัวเองยังไงบ้าง แนะนำหน่อย

>>264 เศรษฐกิจแบบนี้ถ้ารับงาน contact แล้วผลงานไม่ดีจริงมันเสี่ยงโดนไม่ต่อสัญญาง่ายๆเลยนะ

กูได้เลื่อนเป็นผู้จัดการ แล้วผู้จัดการใหญ่บอกว่าจะขึ้นเงินเดือนให้กู50-100% (จาก30k)

มาวันนี้บอกขึ้น5000 กูแทบทรุดลงไปร้องไห้กับพื้น TT

>>270 ผู้จัดการธุรกิจอะไรอ่ะ

ถ้าบริษัทที่มึงใฝ่ฝันเปิดรับตำแหน่งที่มึงใฝ่ฝันแต่ความสามารถมึงยังไม่พร้อมในทุกๆด้าน มึงจะส่งพอร์ตไปสมัครมะหรือจะปล่อยโอกาสนี้ไปแล้วอัพเกรดตัวเองก่อน
แล้วอย่างพวกเงื่อนไขอายุไม่เกินเท่านี้ๆหรือต้องมีประสบการณ์เท่านี้ๆแล้วมึงมีไม่ตรงตามที่เขาต้องการ แบบนี้ควรสมัครไปมั้ย

>>272 กูว่ามันไม่เสียหายที่จะลองนะ หลายครั้ง HR ชอบเขียนคุณสมบัติเวอร์ๆหรือใส่มาให้เยอะๆโดยไม่ได้ดูว่าคนที่จะทำงานต้องรู้ทุกอย่างที่ใส่มามั้ย
ลองส่งไปก่อน ถ้าคุณสมบัติไม่ครบแต่เค้ารับได้ก็เรียกสมัภาษณ์เอง

http://pantip.com/topic/35222002 ;_;

เครื่องเขียนเดี๋ยวนี้ขายดีไหมเอ่ย? คิดจะพรีของน่ารักๆมาขายตลาด

กุเด็กจบใหม่สุดๆยังไม่ได้ปริญญาเลย แต่ได้งานแล้ว (ไม่ตรงสาย แต่โปรไฟล์ดี)
วันนี้มีคนส่งมาให้ดูว่ายุคนี้ควรหางานหลายๆงาน
อยากถามโม่งเซมไปว่า นอกจากงานหลักแล้วมีงานรองเยอะไหม ทำอะไรกัน
กุได้ภาษาค่อนข้างดี มีสองทางที่เลือกคือ รับจ๊อบแปลกับเรียนญป.อัพเลเวล
และมีจุดมุ่งหมายจะเป็นล่ามฟรีแลนซ์อะ

>>276 มีเป้าหมายเป็นล่ามก็เรียนเสริมอัพเลเวลให้มากเข้าไว้เถอะ ล่ามน่ะยิ่งเก่งเร็วเริ่มต้นงานเร็วเท่าไหร่ยิ่งดีเท่านั้น

>>277 กุโม่ง>>276
ตอนเรียนรับจ๊อปล่ามมาแล้ว 3-4ครั้ง แต่เป็นภาษาจีนลืมบอก
แต่เห็นค่าตัวล่ามญป. แม่งเยอะชิบ อยากเรียนญป.อยู่แล้วแล้วพอจะเรียนไหว อัพสายญป.จะดีไหม หรือมาสเตอร์จีนไปเลย

>>278 ไปจีนให้สุดก่อนดีกว่าครึ่งๆกลางๆ
ญี่ปุ่นค่อยอัพสกิลเสริมที่หลัง ยังไงในไทยตอนนี้ก็คบค้าจีนพอสมควรแล้วช่วงนี้

ปัญหาคือไม่ใช่มึงคิดว่าไทย-จีน ติดต่อธุรกิจมากขึ้นหางานง่ายขึ้นว่ะ

ที่จริงมึงมองตรงค่าแรง/ชั่วโมงของล่าม ญี่ปุ่นเทียบกับล่ามจีนดีกว่า ถ้ามึงมองเรื่องค่าตอบแทนมึงจะตัดสินใจได้ง่ายขึ้นเยอะ

ปัญหาคือ เมิงจะไป ทำบริษัทญี่ปุ่นหรือบริษัทไทยที่ติดต่อกะจีน

>>279 อืม เอาจีนก่อนสินะ
แต๊งค์โม่ง
จริงๆมันก็มีทางที่ทำให้ค่าตัวเท่าล่ามจีนเท่าญป.นะ
แต่สำหรับผญ.เสี่ยงหน่อย เลยเอนเอียงไปญป.ตรงที่ทรีตผนง.ดีกว่า

>>282 ทำไมสำหรับหญิงเสี่ยงหน่อยวะ นี่กูคิดไปไกลแล้วนะเนี่ย...

>>283
กุโม่ง>>282
ผญ.เสี่ยงยังไงในสายงานล่ามจีน
1.คนที่ทำงานส่วนใหญ่ ยังคงเป็นผช. เป็นหลัก
2.เวลาเลี้ยงลูกค้า ถือเป็นเรื่องโคตรสำคัญ ใครไม่ไป คือหักหน้าเค้า
3.จากข้อ2. เลี้ยงเหล้าเท่านั้นนะเออ ข้าวต่อเหล้าต่อเกะประจำ
4.ถ้างานล่ามโรงงานก็ต้องไปอยู่หอในนิคม ซึ่งจากที่ฟังมาไม่มีผญ.ทำเลย
5.ฯลฯ ที่กุเล่ามานี่เป็นแค่ส่วนหนึ่งที่รุ่นพี่เค้าบอกต่อๆมาอะนะ เคยเจอประปรายเล็กน้อยตอนเรียนที่จีน
กุว่างานแรกของกุนี่โชคดีมากแล้วที่หัวหน้าเป็นผญ. อย่างน้อยเค้าคงไม่ลากกุไปเสี่ยง

>>284 คนจีนที่มาทำงานที่ไทยชอบลงอ่าง พอๆกับพวกญี่ปุ่นที่มาทำงานที่ไทย พอไทยคล่องด้วย

กุอ่าน >>284 แล้วงานเหมือนล่ามยุ่นเลยวะ
มีเพิ่มเข้าไปอีกคือ มวยไทย + นวดไทย ไม่รู้ทำไมหัวหน้าสาขาอื่นมาทีไรต้องเรียกให้พาไปดูมวยไทยทุกที่

สรุปได้ว่าคือปกติของสายล่ามสินะ ...แล้วกุจะอยู่ในสายงานนี้ยังไงเนีย

ถ้ามึงอยู่ส่วนรับรองด้วยอาจต้องเข้าอ่างกับลูกค้าอ่ะดิ่ ที่บอกเสี่ยงคือมึงเจอเมาๆเข้ามาจะเคลมGangbangมึงเพราะ ยังสาว,สวยอยู่ กูว่าเสี่ยญี่ปุ่นมันเสี่ยงน้อยกว่าเสี่ยจีน

เพื่อนโม่ง กูเสียใจมากๆเลยหว่ะคือผู้จัดการใหญ่เขาบอกว่าให้กูเป็นรองผู้จัดการ ช่วยงานเขาเพราะกูรู้เยอะที่สุดในบริษัท แล้วจะปรับเงินเดือนให้50-100% ตามผลงาน

แล้วทีนี้กูก้ตั้งใจทำงานมากๆ แต่อยู่ๆแม่งก้มีตัวละครลับโผล่มาทับตำแหน่งกูเฉยเลย กูก้งงเลย แล้วกูคืออะไร? แล้วยังมีหน้ามาบอกว่ากูสำคัญกับเขาเหมือนกันอีกนะ แล้วถามกูว่าโอเคมั้ยที่จะให้คนนี้มาเป็นรองผู้จัดการ แล้วอัพเงินให้กู1000บาท(ยังไม่ถึง5%ของเงินเดือนกูเลยสัด)

ด้วยEQอันสูงของกู กูก้เก็บอารมณ์เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ในใจกูร้องไห้ดังมาก

ประเด็นคือไอเหี้ยนั่นไม่รู้งานไรเลย แค่แก่กว่ากู

กูเสียใจมาก วันนี้กูว่าจะไปนั่งแดกเหล้าร้องไห้ใค้ขวดฟัง T T

>>289 เข้าใจไหม ว่า ตำแหน่งนี้คนข้างบนอาจจะสั่งมาก็ได้นา

>>290 ไม่ใช่แน่นอน เพราะผู้จัดการที่คุยกับกู คือผู้จัดการใหญ่ของบริษัทแล้ว และถือหุ้นด้วย

>>287 ต้องบอกว่าบริษัทส่วนใหญ่มันตีค่าการแปลภาษาไว้ต่ำ(ทั้งที่แมร่งยากสัดๆ)มันเลยเห็นว่าไอ้นี่แค่แปลอย่างเดียวเองว่างจะตายเอาไปทำอย่างอื่นด้วยหลายๆอย่างเอาให้คุ้มนะแหละ

>>291 งั้นอาจจะเผื่อเลือกก็ได้ บอกว่าเอาเมิงขึ้นแล้วดูกระแสก่อน คิดว่าไม่ดี เอาที่สองในใจขึ้นก็ได้อายุก็สำคัญนา

>>293 ที่กูเสียใจเพราะกูรู้สึกเหมือนโดนหลอกใช้ไง แม่งมาให้ความหวังแล้วทำแบบนี้ สู้ไม่บอกแต่แรก ให้กูทำงานของกูเหมือนเดิมดีกว่า

พวกน้องๆในทีมกูพอรู้ข่าวบปุ้บ แม่งจะออกกันทั้งทีมเลย คนห้ามก้กูอีก

กูก้เสนอนะว่ากูดูส่วนของไทย แล้วให้คนนั้นดูต่างประเทศเอามั้ย กูแบ่งเค้กแฟร์ๆเลย แม่งก้ยังยืนยันว่าจะเอามาทำแทนกู

>>294 ออกซะ มึงมีความสามารถนี่ไม่ใช่ไม่มี ถ้าไม่ออกก็.. มาดื่มเป็นเพื่อนกู5554 ทำใจแล้วทนซะ

>>295 กูมีแพลนจะออกแล้วตอนอายุ30 คือที่กูยังทำงานอยู่เหมือนใช้บุญคุณหว่ะ เพราะมีผู้ใหญ่ในบริษัทท่านนึงเขาปั้นกูมา ถ้ากูจะออกตอนนี้แม่งก้เนรคุณสัดๆ

>>296 บุญคุณแดกไม่ได้

เรื่องของมึงคล้ายกับกูมากเลย เฮ่อ โดนเถ้าแก่เอาสัญญาลมๆ แล้งๆ มาล่อ พอถึงเวลาจริงๆ ไม่ได้เหี้ยอะไรเลย แล้วไม่ใช่ว่าลืมด้วย เพราะอยู่ดีๆ กูโดนเมียเถ้าแก่เรียกไปคุย นึกว่าเรื่องอะไร ปรากฏมาพล่ามให้ฟังว่าติดขัดแบบโน้นแบบนี้ กลัวกูทำไม่ไหว เลยต้องเอาคนใหม่เข้ามาเพิ่ม (เออ งั้นก็เลื่อนกูขึ้นไปตามสัญญา จ้างคนใหม่มาทำแทนตำแหน่งเดิมกูสิวะ อยู่ดีๆ เอาใครไม่รู้แถมไม่เป็นงานมานั่งทับหัวกูเฉย) จบด้วยทวงบุญคุณว่ามีงานทำเพราะใคร

เจอคำนี้กูถึงกับปรี๊ด บริษัทอื่นมาทาบทามกู เสนอเงินเดือนเพิ่มให้สองเท่ากูยังไม่ไปเพราะเห็นแก่บุญคุณที่เขาเก็บกูมา พอเจอทวงบุญคุณแบบนี้จบกันเลยว่ะ บุญคุณสิ้นค่ายามโดนทวงจริงๆ ซึ้งเลย

>>298 เหมือนกูจริงๆ

กู >>289 นะ

เห้ออ วันนี้แม่งตกลงรับไอนั่นมาเป็นผู้จัดการละ ลาก่อนชีวิตทำงานอันสงบกู

ต่อไปนี้อย่ามาพูดเรื่อง KPI กับกูนะ กูจะตอกใส่หน้าแม่งสั้นๆ

"นั่นไม่ใช่เรื่องของผม"

อยู่ดีๆ ก็ได้ปรับเงินเดือน หรือเพราะกลัวกุหนีไปที่อื่นวะ
HRมีพลังจิตป่าววะเนีย รู้ได้ไงว่ากุกำลังวางแผนหางานใหม่

>>301 บางที HR ก็เสิร์ชไปเจอเรซูเม่ที่มึงวางทิ้งไว้ที่ JobDB...

>>301 หรือบางทีที่ใหม่ที่ยื่นรีซูเม่ไปก็โทรมาถามข้อมูลผู้สมัครกับ HR... เลวร้ายกว่านั้นคือโทรหาหัวหน้างานมึงเลย

>>303 เออกูเคยเจอกรณีแบบนี้ แม่งเหี้ยมากๆ

ที่ทำงานเก่า โดนป้าคนนึงนั่งด่าตั้งแต่ทุ่มถึงสามทุ่มข้าวไม่ได้กิน พอกลับมาบ้านพ่อบอก ลาออกเลย ตกงานพ่อเลี้ยงได้ ทำไมต้องให้เขารังแกขนาดนั้น
ออกมาแล้ว แต่รักพ่อจังเลย.... /แจ้งจข.บริษัทสิคะรออัลไลลล

เพื่อนโม่งทั้งหลาย พวกมึงจัดการกับความกลัวตอนจะพรีเซ้นท์งานกันยังไงวะ คือกูก็กังวลไปเรือยว่าแม่งจะไม่ดี แล้วเสือกต้องพรีเซ้นท์กับคนอื่น กุก็กลัวพาร์ทกุจะเหี้ยสุด ;_;

ลองไปพรีเซ้นท์ให้อากาศ พ่อแม่เพื่อนจนมั่นใจ แล้วเวลาไปออกงานจริงจะดีเอง ฝึกซ้อมเป็นเรื่องสำคัญ

>>302 >>303 เย็ดเขร้ โอเคกุกระจ่างแล้ว

>>306 เทคนิคกูคือ คิดว่าเล่าเรื่องให้เพื่อนฟัง ถ้าคนเยอะให้มองไปหลังห้องแล้วพูดเหมือนพูดคนเดียวอะ

จะไปสมัครงานพรุ่งนี้ ขอพลังโม่งให้กูด้วย//แบมือ

>>310 //ชูจั๊กกะแร้ส่งพลัง

เบื่อเวลาเจ้านายผิดพลาดแล้วมาโบ้ยจังเว้ย
ติก็ไม่ได้ เนียนเปลี่ยนเรื่อง เฮ้อ
>>310 กู้ดลั๊คเด้อ

>>310 ไปมาแล้วเป็นไงบ้าง
กูก็กำลังหางานใหม่เหมือนกัน เบื่อตัวเองวุ้ย ทำงานที่ไหนไม่เคยได้นานเลย
ปกติเคยแต่ลาออกออกเองมาตลอดด้วยเหตุผลต่างกันไป
พอกะว่าคราวนี้จะอดทนทำให้นานประวัติจะได้สวย จะไม่ลาออกแระ ดันโดนให้ออกซะงั้น 555

วันก่อนไปเขียนใบสมัครบริษัทนึงมา(พวกกราฟิก)
แล้วให้เค้าดูพอร์ทฯ เจ้าของร้านบอกพอร์ทโอเคเลยน้อง พี่ชอบ
แล้วเค้าบอกว่า ไม่เกินวันนึงเดี๋ยวติดต่อกลับ นี่สองสามวันละ
ถ้าโทรไปถามความคืบหน้านี่จะดูน่าเกลียดไปไหม?

>>314 คงไม่รับมึงแล้วล่ะ อยากโทรไปฟังแบบตรงๆก็ได้นะ

>>315 http://imgur.com/xYMGOGc

แต่ของกุเป็นประเภทถ้าบอกให้รอกุก็โทรไปถามนะ อย่างน้อยๆได้ฟีดแบ็คกลับมาก็ยังดี ว่าต้องปรับปรุงตรงไหน
สู้ๆ เพื่อนเกลอ

>>315 ไม่เสมอไป บางบ.ที่งานยุ่งเค้าลืมข้ามหลายวันก็มี มีทั้งเจ้านายลืมบอก HR หรือบอก HR แล้วแต่ HR ไม่ว่างโทรหา โทรไปถามเองชัวร์สุด

>>314 ถ้าตอนสัมภาษณ์เขาคุยดีมีแนวว่าจะได้จริงก็โทรไป ส่วนมากHRพูดดีแต่บางทีนายใหญ่ไม่รับนี่กุก็เคยเจอ สึสเสียเวลาไปรอสัมภาษณ์2วัน เจออีเจ๊มาถามสองสามคำไล่กลับ กรวย!!

แต่ทำกราฟฟิกนี่ต้องอดทนนะเงินเดือนอาจไม่แปรผันตรงกับงาน แต่ถ้าที่ทำงานดีนายดีเพื่อนร่วมงานดี แต่เงินไม่มากเท่าที่อื่นกุก็ทนได้นะ

พักร้อนกูจะหมดแล้ว ไม่อยากกลับสู่โลกความจริงเลยโว้ยยย กูเข้าใจเลยจริงๆว่าทำไมพวกอีลิธหลายๆคนพอเริ่มฝืดๆก็พากันลาออกไปเป็นครูมัธยมไม่ก็มหาลัยแทน ทำงานเป็นนักวิจัยนี่แม่งเหนื่อยจริงๆ ต้องมาใช้สมองกับเรื่องที่ไม่รู้แค่บ้ารึเป็นแฟค โปรเจคล่าสุดทีมกูพากันส่ายหัวถ้วนหน้าเลย ผอ.มันอนุมัติไปได้ไงวะโหวดโน 62% แต่สั่งลุย ปวดหัวพวกกูอีกสิ LIGO ก็ยังไม่เสร็จดีจัดงบไป 8 แสนยูโร ในระยะเวลา 3 ปี ให้กูไปหาหลักฐานของสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง มองไม่เห็น ตรวจจับไม่ได้ พูดตรงๆว่าตันสัสๆ แถมถ้าไม่คืบหน้ามีผลต่อตำแหน่งอีก เหี้ยจริงๆ เหมือนมันหาเรื่องลดงบประมาณชัดๆสัสเอ้ย อังกฤษมันก็จะออกอียูอีก เห้อ หุ้นจะเป็นไงบ้างหนอ

ปีนี้กุใช้ลาพักร้อนไป7วันกับการสมัครงานละ
ปีนี้ลาพักร้อนของกุมีเพื่อหางานใหม่เท่านั้นนนน

ขอกุบ่นหน่อย กุไปฝึกงานที่บ.ใหญ่ที่นึง แต่กุโดนดองไว้ไม่ให้เรียนงานเกี่ยวกับบ.เขาเลย ความสามารถกุก็ไม่ได้ใช้
แม่งก็ดีแต่โยนงานที่แม่งไม่ได้ช่วยให้กุได้เรียนรู้เกี่ยวกับทำงานให้กุทำฆ่าเวลาไปวันๆ แล้วถามหน่อยมันเสียเวลาชีวิตกุไหมเนี่ย งานแบบนี้กุไม่ต้องถ่อมาทำที่ออฟฟิศวันละ 8 ชม.หรอก กุตีพุงนอนดูอนิเมะอยู่บ้านก็ได้เรียนรู้แล้วเว้ย
แล้วแม่งจะรับเด็กฝึกงานทำไมวะ ในเมื่อบ.ก็ไม่ได้อะไรจากกุ กุก็ไม่ได้ไรจากบ.แม่งด้วย
กุอยากจะชิ่งชิบหายถ้าไม่มีภาระ แต่กุไปคุยกับทางนั้นดีๆเขาไม่ให้ออก ขู่เรื่องชื่อม.กุอีก แถมเสือกลงวิชาฝึกงานช่วงซัมเมอร์ไว้ เดี๋ยวอ.จะมาตรวจด้วยกุก็ต้องทนไป　แต่กุคงไม่สนใจทำงานที่เขาให้มาละ คงลาไปทำฟรีแลนซ์ หรือหอบงานแปลไปนั่งทำที่บ.แม่ง ได้เงินและประสบการณ์กว่าอีก

>>322 มึงฝึกงานบ.ประเภทไหนวะ คือกุก็ฝึกงานอยู่เหมือนกัน ไอ้งานเกี่ยวกับบ.เขากูก็ไม่ค่อยได้ทำหรอกเพราะแม่งเป็นความลับบริษัทซะส่วนใหญ่

>>323 กุอยู่บ.ทัวร์ ตรงที่กุอยู่ก็แถวๆคนคอยประสานงานลูกค้ากับบ.ผู้ให้บริการ บอกตรงๆตอนเห็นคนในออฟฟิศรับสายลูกค้า หรือตามเรื่องให้ เป็นกุก็ทำได้นะ แถมภาษากุดีกว่าบางคนในนั้นด้วยซ้ำ หลายครั้งแม่งอยากจะไปพูดให้แทนจริงๆ แต่ไปเสือกเขาจะมองเป็นหมาอวดเก่งก็เท่านั้น เอาเป็นว่าหลายอย่างกุคิดว่ากุช่วยเขาได้นะถ้าเขาคิดจะเทรนกุนิดนึง เพราะแผนกนี้ยิ่งคนขาดๆอยู่ แต่สุดท้ายกุก็ทำได้แค่งานโง่ๆ ที่รู้ว่าทำไปเขาก็ไม่ได้ตรวจ แค่ดูว่าส่งมาแล้ว จบ หมดเวลาไปวันๆ
คือกุเข้าใจนะว่ากุเป็นแค่เด็กฝึกงานต๊อกต๋อย ใครเขาอยากจะมาทุ่มให้ แต่ถ้าอย่างนั้นมึงไม่ต้องรับเด็กฝึกงานตั้งแต่แรกดีกว่าไหม จะได้วินๆทั้งสองฝ่าย

เออ เพื่อนโม่งมีวิธีจัดการยังไงกะเพื่อนที่ชอบขายตรงฟระ
ถึงตอนนี้มันจะไม่ค่อยชวนพวกกูละ หลังจากชวนไม่ได้ผลมาหลายปี
แต่กูว่าทรรศนคติด้านการเงินแม่งเอามาโยงได้ทุกเรื่อง มันเสียบรรยากาศกลุ่มอ่ะ

เลิกคบ เพราะมันไม่มองกูเป็นเพื่อนแล้ว

>>325 เป็นกูเลือกพูดตรงๆนะ(หรือจะเรียกว่าด่าตรงๆก็ได้55) บอกไปว่าไม่สนใจ ไม่อยากฟังเรื่องราวดีๆ
งานดีเเล้วไม่อยากมีรายได้เพิ่ม ไม่อยากเป็นดาวน์ไลน์หรือเป็นควายไรทั้งนั้น ถ้าอยากเป็นเพื่อนกันต่อหยุดทำร้ายมิตรภาพด้วยการขายตรง
ถ้ายังด้านขายตรงอีกกูเลิกคบนะ บาย ผลคือมันหายจากชีวิตกูไปเลยจ้ะ

พวกขายตรงไม่มีเพื่อนฟะ จำไว้เลย

>>324 ไม่รับไม่ได้ บ.ใหญ่ๆมันมี policy ต้องรับเด็กฝึกงาน แล้วถ้าหัวหน้าฝ่ายไม่ใช่คนคิดไกลมากก็จะคิดว่าเด็กฝึกงานอยู่ไม่กี่เดือน จะให้ทุ่มเทไปฝึกก็สิ้นเปลืองเวลา บางที่เลยรับแล้วเอาไปเสิร์ฟน้ำถ่ายเอกสารเฉยๆ เป็นเรื่องปกติ มึงต้องโทษตัวเองว่ะที่เสือกโง่ไม่หาข้อมูลก่อนเลือก

เงินเดือนออกแล้วโว้ยยย 5555555

ตอนนี้กูทำงานอยู่บริษัทฝรั่งที่เพื่อนร่วมงานเป็นคนไทยหมด คือวัฒนธรรมทีมมันออกสบายๆจนกูว่าแม่งเข้าขั้นเละ
อย่างพักกลางวันนี้ก็เนียนอู้ออกไป 2 ชั่วโมงกันเป็นว่าเล่น เข้าประชุมสาย 15 นาทีเป็นเรื่องปกติ ฯลฯ
ซึ่งมันก็ดีตรงที่ไม่ต้องเครียดมาก แต่กูก็เริ่มชินกับการทำตัวตามสบายมากเกินไปหน่อยๆแล้ว

งานใหม่ที่เล็งอยู่มันเป็นบริษัทฝรั่งเหมือนกันแต่ต้องไปอยู่ไซท์ลูกค้าญี่ปุ่น ซึ่งพวกกฏอะไรก็คงเข้มกว่าที่นี่เยอะ
กว่าจะปรับตัวได้คงค่อนข้างลำบาก กูค่อนข้างเสียวเรื่องจะเผลอเอานิสัยแบบที่เก่าไปใช้ด้วย

จบการบ่น มีใครมีอะไรแชร์มั้ย

กูถามหน่อย กูอยากทำงานสนพ.แต่เกรดไม่ดี จบมาก็หลายปีแล้ว เส้นสายก็ไม่ค่อยมี ปสก.สายนี้ยิ่งไม่มีใหญ่ (ก็ไม่มีใครเอาซักทีนี่หว่า) ถ้ากูจะไปสมัครแข่งกับเด็กจบใหม่ มันจะยังพอมีหวังมั้ยวะ หรือตัดๆใจไปเถอะ

333 ทำตอนนี้ีดีกว่ามาเสียดายทีหลังนะ ถ้าไม่ใช่สนพ.ดังมากก็ไม่นา่ายากนะ

>>329 เออ กูโง่เองที่ได้ยินว่ารุ่นก่อนหน้ากูฝึกกันดีมากได้ลงไปรับลูกค้า แถมออกนอกสถานที่ด้วย และกูก็ดันหวังมากกับการฝึกงานอีก เหี้ยจริงๆทำไมรุ่นกูเป็นงี้พอดีวะ ทำได้แค่ปลงแล้วก็หายใจทิ้งไปวันๆให้มันผ่านๆไป เวลาเดือนเดียวเปลี่ยนกูจากนศไฟแรงเป็นพนักงานตายซากแล้วเนี่ย

>>331 พยายามยั้งตัวเองไว้ กูก็เคย แล้วกูดันติดขี้เกียจจากที่เก่า ต้องพยายามฮึบๆตัวเอง

เพื่อนโม่งมีใครใช้คะแนน IELTS สมัครงานบ้างไหม คือกูอยากต่อโท business แต่ไม่มีประสบการณ์ทำงานเลยกูเลยต้องหางานทำก่อน แถมกูจบสายวิทย์มาจะสมัครงานแนวบัญชี/ไฟแนนส์ก็ไม่ได้เพราะเค้ากำหนดมาว่าต้องจบสาขาที่เกี่ยวข้องเท่านั้น กูเครียดมากเลย

>>321 มึงเริดข่าาา กูจะเอามึงเป็นไอดอล กูก็ว่าจะหางานใหม่เหมือนกัน
ใช้ลาพักร้อนเพื่ออนาคตที่ดีกว่า(รึเปล่าวะ) เฮ้อ หรือที่ใหม่แม่งจะเหี้ยกว่าเดิมก็ไม่รู้
ว่าจะอยู่ให้ถึงสิ้นปีเอาโบนัส แต่ความอดทนกูก็ใกล้หมดลงทุกวัน...

ท้้อใจจัง สมัครงานที่ไหนก็ไม่มีใครติดต่อกลับ
;_;

>>338 สู้ๆนะมึง
>>337 ถ้ามึงไม่สบายใจขนาดนั้น มึงก็ออกมาลุ้นที่ใหม่เหอะ แต่ถ้ามึงจะเอาโบนัสด้วยก็แล้วแต่ล่ะนะ ทนอยู่แล้วมันคุ้มก็ทนๆไปก่อน
ของกุยังต้องสอบอีกหลายด่านเลยอะมึง คงต้องเหนื่อยอีกหลายเดือน

ขอให้มึงๆ ได้งานที่ดีๆกันนะ

>>338 เมิงอย่าคิดมากนะ
กุเองก็สมัครไป 10 กว่าที่ ไม่มีที่ไหนติดต่อกลับมาเลย
จนตอนนี้ว่างงานจะเป็นปีแล้ว

>>340 มึงก็อย่าคิดมากกูก็เคยว่างงานปีกว่า สมัครแล้วเขาไม่ติดต่อกลับซักที่ 55555

กุนีท 32 ขวบอยากหางานมั่ง จะต้องไปทำงานแนวไหนว่ะ

>>342 มึงเก่งอะไรบ้างล่ะ
ตย.กูก็นีทมานานแต่ทำงานบ้าน,ขายของ,ซ่อมคอมพ์,ซ่อมมือถือ, ซ่อมไฟฟ้า,ประปาได้ ตอนนี้เรียนซ่อมแอร์์อยู่ กูแนะพวกอาชีพโซโล่คนเดียวได้จะดีสำหรับคนเข้าสังคมไม่เก่ง

กู >>338 เองได้งานแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

>>339 ขอบคุณมาก มึงก็สู้ๆ กับการสอบนะ ขอให้โชคดีเช่นกัน

>>345 ไปสอบมาแล้วว่ะมึง ไม่ผ่านแน่ๆเลยอะ ทำได้แย่มาก เครียดเลยะมึง
รอสอบของที่อื่นต่อไป

เพิ่งได้งานใหม่ ที่บ้านดีใจมาก เงินโอ เพื่อนร่วมงานโอ บอสโอ เนื้องานน่าเบื่อแต่ทำได้
ประเด็นคือไปกลับ ขาไปสองชม.ขากลับสองชม. ต้องตื่นตีห้ากว่า คือกุเริ่มปวดหัวจี๊ดๆ มึนๆ วูบๆละ แต่กุไม่อยากอยู่หอ
ไม่อยากออกจากงานเลย นี่นอนห้าทุ่มตื่นตีห้าละนะ.... ทำไงดีวะโฒ่ง

>>347 ไปอยู่หอ

>>348 เดี๋ยวจะหาว่าไม่อ่าน อ่านแล้วว่ามึงไม่อยากอยู่หอ
แต่มึงต้องเลือกนั่นแหละ ชีวิตคนเราไม่มีใครได้ทุกอย่างที่ต้องการหรอก
และถ้าเลือกแบบใช้สติและเหตุผล ไม่ใช่อารมณ์ มึงก็ควรไปอยู่หอ
เพราะงานดี เงินดี เพื่อนร่วมงานดี บอสดี แลกกับแค่การอยู่หอมันถือว่าคุ้มมาก
เสาร์อาทิตย์ก็ค่อยกลับบ้าน ที่ทำงานกูทำแบบนี้กันเยอะแยะ

กุก็ต้องเลือกระหว่างอยู่หอกับหางานใหม่สินะ เค้

>>350 ตัดหางานใหม่ไปได้เลย แหม ทุกอย่างดีขนาดนี้ไม่ใช่หาได้ง่ายๆนะโว้ย
แค่อยู่หอเอง มึงอยากกลับบ้านก็กลับได้นี่

มึงคิดว่าจะหางานแบบนี้ได้ง่ายๆอีกเหรอ เอแค่เจ้านายกับเพื่อนร่วมงานก็ยากแล้ว

ไปทำงานกันเถอะ อาจได้ทั้งงาน เงิน แล้วก็แฟนด้วยนะ

>>347 อยู่หอสิวะ เมื่อก่อนกูเคยเป็นแบบมึงนั่นล่ะ ตื่นตีห้า นั่งรถหลายต่อ ไปกลับสี่ห้าชั่วโมง กูหันมาอยู่หอใกล้บริษัท ชีวิตโครตสุขีสุโขเลย ตื่นเจ็ดโมงครึ่งไปทำงานก็ยังทัน ถ้ามึงเป็นผู้หญิงก็แนะให้หาหอพักสตรีหรือที่ที่มันล็อคแน่น ระบบความปลอดภัยดีหน่อย ลองเลือกเอาละกัน

>>352 คอนเฟิร์มตามนี้ หายากสัสๆ
>>354 กูเป็นผญนะ กูว่าหอหญิงอันตรายว่ะ เพราะโจรมันรู้เลยว่าหอนี้แม่งมีแต่ผู้หญิง เข้าได้ทุกห้องไม่ต้องกลัวโป๊ะ
กูว่าอยู่อพาร์ตเมนต์หรือคอนโดรวมๆ ดีกว่า แต่หาแบบที่ระบบความปลอดภัยโอเคอย่างที่มึงว่า แล้วก็สิ่งแวดล้อมโอเคๆ หน่อย ไม่เข้าซอยเปลี่ยวลึก

ทำงานพลาดแล้วรู้สึกแย่ชิบหายเลยว่ะ ;(

>>356 ดีจัง อยากให้ลูกค้ากูเป็นแบบมึงมั่งจัง วันก่อนไอ้สัสแม่งทำงานพลาด แล้วเสียเวลาให้กูวิ่งไปวิ่งมาฟรีๆ ขอโทษกูสักคำก็ไม่มี จะด่าก็ไม่ได้แม่งลูกค้า สัสเอ๊ย

>>357 post ลงพันทิพ 555+

กูเข้ากับคนยาก จะเงียบๆ กับคนไม่สนิท กูมีปัญหากับท่าทาง คือจะดูไม่ค่อยสมาร์ทเวลาปฏิบัติงาน ( มีคนบอกกูมา) ตอนนี้กูมีปัญหา คนร่วมงาน เมินกู หน้าไม่มอง พูดอะไรไม่มองหน้า จากวันแรกๆ กูก็คุยกับเขาดี
ก่อนหน้านั้น พี่ทีประมาณหัวหน้า เค้าบอกกูทำนองว่า เออถึงไม่อยากคบค้าสมาคมกับคนอื่น พี่หมายถึงพี่เองนะ ( ใจกูกำลังจะบอกเค้าไปว่าไม่ใช่กูไม่อยากคบค้าสมาคมนะ แต่เจอลงท้ายก่อน กูก็เลยแค่ตอบค่ะ) ก็ต้องมีปฏิสัมพันธ์กับลูกค้า ต้องมีมาด พูดกับกูต่อหน้าคนร่วมงานนั่นแหละ

คือปกติกูจะนิ่งๆ หน้าตาน่าจะดูเครียดๆ เวลาทำอะไรจะเงอะงะหน่อย กูไม่ค่อยมั่นใจ แต่คือกูก็พยายามยิ้มให้เขา นั่งก็พยายามนั่งรวมกับคนอื่น แต่เขาจะถอยห่างไปจากกู เวลาไปไหนกูก็มีเดินไปถามว่าเอาไรป่าวตลอด เวลามาเจอหน้าตอนเช้า กูก็ทักเขา แรกๆ ก็มีคุยกันเรื่อยๆ เว่ย
ทีนี้หลังวันที่พี่หัวหน้าพูด เค้าไม่มองหน้ากู พูดไม่มองหน้า เสียงคือห้วน หนักกว่าเดิม กูอึดอัดมากเลย

วนมาว่าการเข้ากับคนอื่นเป็นปัญหาของกูมานานมาก ตอนแรกกูพูดมากสมัยนู่นเลยประถม คนรำคาญกู กูก็เลยเริ่มเงียบ และท่าทีกูจะใส่อารมณ์ไม่รู้ตัวเวลาสนทนา เป็นคนเนกกาทีฟ เป็นคนเซนซิทีฟ ถูกตำหนิจะร้องไห้ อ่านเรื่องนิวเคลียร์ร้องไห้ เจอคนรักหมาร้องไห้ กูไม่รู้จะทำไงให้มันดีไปกว่านี้

และความรุ้สึกเวลากูทำแล้วพวกเขาจ้องมองกู พอกูรู้สึกว่ามองแบบคนมองไม่ชอบไม่เชื่อใจกู กูกดดันมาก กูทำพลาดมากขึ้น จากตอนแรกที่ทำอะไรก็สบายๆ เรียบร้อยดี

>>359 >>360 สู้ๆนะ เราแอบเฝ้ามองเธออยู่

by หนุ่มในออฟฟิศคนหนึ่ง

>>361 ถ้าเจอคนแบบใน >>359 >>360 ยิ้มให้ได้นะ ไม่กัด แต่ไม่รู้จะไปสนิทด้วยยังไง

เห็นบริษัทไทยจำกัดอายุคนสมัครงานกันหนักแล้วกูกลัวตอนแก่จะเปลี่ยนงานแล้วเค้าไม่รับเพราะอายุเกินจังว่ะ...

ขอกำลังใจจากโม่งรุ่นพี่หน่อย ตอนนี้กูอยู่ปีสองจะปีสามละ เพื่อนๆในรุ่นบางคนเริ่มรับงานนอกทำกันละ แม่กูก็บอกให้คิดถึงทางเลือกอื่นบ้างว่าถ้าไม่ทำงานสายอาชีพนี้จะทำอะไรอีก
ประเด็นคือกูกลัวว่ะ โดนกดดัน แล้วเหมือนตัวเองยังไม่พร้อมเลยว่ะอีกสองปีกูต้องเลิกเป็นนีทเกาะแม่กินแล้ว พอจบแล้วจะหางานได้รึเปล่า จะมีเงินพอกินพอใช้ไหม จะส่งเงินให้ครอบครัวได้รึเปล่า บลาๆ พวกโม่งรุ่นพี่เคยมีฟีลงี้บ้างไหม อยากรู้ประสบการณ์แต่ละคนหน่อย; ;

>>364 จับมือ สถานการณ์เดียวกัน

กูถามไรหน่อยดิโม่ง พวกที่เรียนรามฯอย่างเดียวแล้วรับงานทำไปด้วย มันรับงานประเภทไหนทำกันมั่งวะ? กูเห็นปีสามปีสี่มันมีงานทำกันแล้วทั้งๆที่เรียนไม่จบวุฒิ ป.ตรี สักตัวเลยนะ แต่มันกลายเป็นมนุษย์เงินเดือนละ มันทำไงวะ? วุฒิ ป.ตรี ก็ไม่มี มันเอาอะไรเข้าแลกจนเค้ารับเข้าทำงานอ่ะ?

>>366 ไปทำงานกับคนรู้จักไง

>>363 กูคิดเหมือนมึงเลยหว่ะ อีกไม่กี่ปีกูก็จะแตะ 30ละ กูคิดว่ากูคงต้องรีบเป็นสเปเชี่ยลลิสให้ได้ซักด้าน ถ้าไม่งั้นกูคงต้องเป็นไอแก่ลมทำงานที่เดิมไปจนตายแน่ๆ

>>368 สเปเชี่ยลลิสบางสายโดนเฉพาะ IT เวลาผ่านไปนานๆจะขยับตัวหางานใหม่ยากนะมึง เพราะมันจะกลายเป็นของที่คนไม่ค่อยใช้กัน

>>369 อย่าย้ำบ่อย นี่กูก็เครียดอยู่ ยิ่ง 4-5 ปีหลังนี่เทรนด์เปลี่ยนไวชิบหาย ฮิตไม่ถึงปีแม่งไปอีกแล้ว

>>364 มีเวลาก็คิดไปเรื่อยๆ ไม่รู้แนะนำยังไงดี พอถึงเวลามันก็ไปตามทางเองว่ะ หาเพิ่มทักษะที่ครอบคลุมสายงานหน่อย มึงร้อนใจเพราะเอาตัวเองไปเทียบกับเพื่อนที่เริ่มมีงานใช่ไหมล่ะ กดดันตัวเองตอนนี้ไปมันก็ไม่ช่วยอะไรหรอก
>>366 แหม่ มึงเนอะ เรียกเขาเป็นตัว ถามเอาอะไรเข้าแลก
ถามมึงดีกว่าคิดอะไรอยู่

>>369 กลายเป็นของที่คนไม่ค่อยใช้กันคือไรวะ

หวังจะเป็นสเปเชี่ยลลิส IT แต่มึงกลัวเทรนด์เปลี่ยนนี่มึงก็โตยากแล้วหวะ

Trend ของ Tools ของ Framework มันเปลี่ยนบ่อยก็จริง แต่ Basic Principle ก็ยังใช้ได้เสมอหวะ

N-Queen problem, Traveling Salesman, Hamiltonian Path ฯลฯ เป็นโคตรพ่อทฤษฏีคลาสสิก แต่ก็ยังได้ และคงใช้ได้ยันยุคควอนตัมเลย

หรือสาย DB โอเค ช่วงนี้แม่ง NoSQL กำลังมา Basic Principle อย่างการ Indexing หรือ Organize ก็ยังใช้ได้

มึงทำ Basic แน่นก่อนเถอะ ค่อยมานั่งกลัว

>>373 พวกที่เก่งเทคโนโลยีเก่าๆเฉพาะด้านถ้าที่ทำงานใหม่ไม่ใช้ มันก็เอาเป็นจุดขายเวลาสมัครงานไม่ได้ไงคุณ

>>373 basic คิดว่าได้พอตัวว่ะ แต่ทุกครั้งที่ต้องศึกษาตัวใหม่ๆรู้สึกตัวเองเรียนรู้ช้าลงทุกที เหมือนรู้ตัวช้าไปหลายปีว่าตัวเองไม่เหมาะกับสายนี้ นี่กูควรไปมู้สิ้นหวังแทนมั้ย ;-;

>>375 พออายุเริ่มมากขึ้นจะเรียนรู้อะไรใหม่ๆก็ยากขึ้นเองว่ะ

พักนี้แม่งรำคาญคนที่ออฟฟิศว่ะ โม้เหม็นเรื่องงหุ้นทั้งวัน งานการไม่ทำ

>>377 ช่วงนี้หุ้นมันขึ้นเยอะว่ะ เหมือนคนคุยว่าถูกหวยแหล่ะ

>>378 +1 ออฟฟิศกูคุยแต่หวย (กูไม่เล่นหวย) เบื่อมาก 5555

>>379 เห็นคนหวยแดกสนุกดีออก 555

ตื่นมาเก้าโมงวันนี้ ไอ้สาด บิดลืมนรกเลยกู

กุเป็นซารารี่มังมาครบเดือนแล้ว
ชีวิตกุเหมือนคนหลอดhpแดงตลอดอะ
เพิ่งเข้ามาช่วงออฟฟิศขาขึ้นพอดี ยอดสองเท่า
งานก็สองเท่า รุ่นพี่บอกตั้งแต่เปิดบ.มาเดือนนี้งานเยอะสุด
Orz มิน่าทำไมตอนตกลงเงินเดือน เพิ่มเงินให้อีก
กุดีใจนะที่ได้ฝึกเยอะ แต่ตอนนี้เริ่มโอเวอร์โหลดละ

>>382 ไอ้สัสแค่ เดือนเดียว อย่าอ่อนแอ มึงต้องแข็งแกร่งกว่านี้

หวัดดีโม่ง กุมีเรื่องหนักใจปรึกษา ได้งานใหม่แล้ว บอสก็ดูโอเคกะกูดี แต่ตอนกุไปบรีฟงานวันแรก เหมือนกุไปพูดไรให้เขาไม่ถูกใจเข้า เขาเหน็บกุแบบเจ็บๆ แล้วหลังจากนั้นก็เมินกุ เจอหน้าไม่ทัก ไม่สน ไม่ใช้งานงี้ ถามว่ากุทำไงดีกุไม่ชอบฟีลลิ่งอึดอัดแบบนี้เลยว่ะ ไปเคลียร์ตัวๆรึทำเรื่องย้ายแผนกดีวะ

>>384 มึงไปพูดอะไรเข้าล่ะ

ก็แค่บอกๆโน่นนี่นั่นแบบว่าชอบบ.นี้ยังไง แล้วก็ตบท้ายว่า ชอบที่บ.นี้มีให้ไปดูงานตปท.ด้วย -_-; เหมือนเขาจะไม่ชอบใจมากๆที่ยกเหตุผลข้อนี้ขึ้นมาน่ะ
รู้สึกได้ถึงอุณหภูมิที่ดับวูบในห้อง

>>386 ถ้ามึงอายุอยู่ในช่วง 2x กูพอจะเข้าใจมุมมองเค้านะ เค้าอาจจะเจอเด็กรุ่นใหม่เหยาะแหยะมาเยอะจนอคติ แนะนำให้ลองไปเคลียร์(แบบซอฟต์ๆทำนองว่ามึงผิดด้วย)ดูก่อน ถ้าขอย้ายเลยมันแสดงว่ามึงหนีปัญหา( ซึ่งการคิดว่าจะแก้ปัญหาด้วยการหนีก็แสดงว่ามึงไม่เป็นผู้ใหญ่พออยู่แล้ว ลองพิจารณาตัวเองดูด้วย) และเค้าเกลียดมึงไปตลอดแน่ อาจจะมีผลต่องานในอนาคตของมึงด้วย

มึงว่ากูเลวไหมวะ กูพยายามหาเงินมาเพื่อซื้อของนำเข้า คือกูชอบอ่านหนังสือ เล่มไหนมีแปลไทยกูไม่ซื้อ กูซื้อของฝรั่งที่ไม่ใช่ออริอ่ะ อย่างสามก๊กแปลไทยกูไม่อ่าน กูอ่านแปลอังกฤษอะไรแบบนั้น ภาษาอื่นๆ ด้วยเหมือนกัน

>>383
กุอยากสตรองอะนะ แต่ต้องปรับตัวอีก
ตอนนี้ดีกว่าอาทิตย์แรกละ จะบ้าตายปวดหลัง
ปวดท้อง เหมือนปัญหาร่างกายจะเยอะกว่า
กุเป็นพวกเครียดแล้วร่างกายอ่อนแอ
ตอนนี้ถึงงานหนักกุก็พยายามฝึกให้ไม่เครียดด้วย
ดีขึ้นเยอะ ต้องดูแลสุขภาพด้วย

>>388 มันรสนิยม เลวตรงไหน กูก็เป็น บางเรื่องแปลไทยไม่ชอบชอบแปลอิ้ง บางเรื่องแปลไทยสำนวนดีกว่าอิ้งก็ซื้อไทย

>>390 กูคิดว่าเหมือนทำงานเพื่อทำให้เงินไหลนอกประเทศว่ะ รู้สึกไม่ดี มีคนว่ากูว่าน่าจะเอาเงินมาหมุนเวียนเศรษฐกิจในประเทศ

>>386 กูนึกไม่ออกว่าทำไมต้องโกรธที่พูดแบบนี้วะ การเลือกที่ทำงานจากผลประโยชน์ที่บริษัทจะให้มันก็ปกติ
ยิ่งไปดูงานไม่ใช่ไปเที่ยวมันก็แสดงออกว่าเราสนใจในงานป่าววะ หรือเค้าจะมองว่ามึงอยากเที่ยวเมืองนอก?

>>391 อ้าว งั้นคนที่แห่ไปเที่ยวต่างประเทศตอนช่วงวันหยุดเทศกาลก็ผิดกันหมดสิมึง 5555555 อย่าคิดมาก คนว่ามึงนั่นมันประสาทแดกแล้ว

พวกโม่งทำไงดีวะ ชีวิตกูกำลังดิ่งลงเหวมาก กูมีเงินเก็บอยู่แต่ช่วงนี้ภาระค่าใช้จ่ายที่บ้านหนักมากจนทำให้กูมีเงินใช้ไม่พอต่อเดือน ตอนนี้เงินเก็บร่อยหรอลงทุกทีจากเมื่อก่อนเก็บเดือนละพันได้ตอนนี้ต้องควักเงินเก็บมาใช้เดือนละพันแทน กูอยากหางานนอกเวลาทำและวิธีประหยัดเงิน มันมีงานอะไรดีๆแนะนำบ้างมะ ถ้าทำงานที่บ้านได้ยิ่งดี

>>392
อืม เขาตอบมาว่า ถ้าเป็นคนที่ไม่ตั้งใจทำงาน ก็ไม่ส่งไปดูงานหรอกนะ เอิ่มมมมม นี่เพิ่งมาทำงานวันแรกนะ ทำไมตัดสินกันไวแบบนี้? ช็อกไปนิดนึง คุยต่อไม่ถูกเลย

>>395 มองในแง่ร้ายเค้าคงคิดว่ามึงเป็นพวกหวังอยากได้ไปเที่ยวเมืองนอกฟรีๆง่ายๆล่ะมั้ง
แต่กูก็รู้สึกว่าแค่นี้มองพนักงานใหม่แย่ปุ๊ปนี่ก็แอบเหี้ยไปนะ
หัวหน้ามึงแก่รึยังล่ะ ถ้าแก่ๆอาจจะเป็นพวกเอะอะอะไรก็ชอบคิดว่าเด็กรุ่นใหม่เหลาะแหละไปหมด

เมื่อปีที่แล้วกูไปสัมภาษณ์งานมา เกือบจะได้งานที่ดีกว่าที่เป็นอยู่ในหลายๆด้าน
แต่ปฏิเสธเค้าไปซะก่อนเพราะที่ออฟฟิซปัจจุบันจะส่งไปดูงานต่างประเทศแลกกับต้องอยู่ต่ออีกหลายเดือน
ไปๆมาๆกูไม่สบายบ้าง ติดปัญหาที่บ้านบ้าง กลายเป็นอยู่ที่เดิมมาจะครบปีหลังกลับมาแล้ว
ตอนนี้กำลังจะส่งเมลล์หา HR ดูว่าเค้ายังรับคนเพิ่มอยู่มั้ย
คิดๆดูแล้วกูไม่น่าโง่ยอมต้องมาทนอยู่ต่อมาอีกตั้งนานเพื่อแค่จะไปดูงานที่แทบจะไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย

>>391 ตอนซื้อมึงจ่ายด้วยอะไร? บัตรเครดิต? บัตรเดบิต?

ต้องเสียภาษีมั้ย? ฯลฯ แค่นี้มึงก็ทำให้เงินหมุนละ คิดมากน่ามึง

โม่งถามหน่อย กูรับราชการอยู่กรมนึง ถือเป็นซาลารี่แมนละเม้นเกี่ยวกะเรื่องงานกูมู้นี้ได้ใช่มั้ย

>>399 ได้ดิ ขรก. ก็ซาลารี่แมนเหมือนกัน
จริงๆมันก็กระทู้รวมๆของคนวัยทำงานอ่ะ แต่เน้นเรื่องเกี่ยวกับงาน จริงๆฟรีแลนซ์ก็คุยได้

>>400 ขอบใจมากเพื่อนโม่ง เผื่อไว้มีไรจะได้แวะมาปรึกษา

บอสมาที่ออฟฟิศกู(ออฟฟิศย่อย)
เครียดสัส กูทำเรื่องบัญชีแล้วเขาก็ถามกูว่า
ถ้าเกิดไฟดับให้ทำไง กูก็บอกไม่รู้ครับ
เขาบอกไม่รู้ไม่ได้กูต้องไปหาวิธีมา
น้ำไม่ไหลทำไง กูก็เงียบ
กล้องวงจรปิดเปิดดูในคอมไม่ได้ กูก็ผิดอีก
กูไม่ได้เป็นคนทำนี่หว่า เขาจ้างใครมาไม่รู้แล้วแม่งเป็นปัญหากูอี๊ก

แล้วให้กูทำไงว้ะ งงถามรุ่นพี่อีกคนเขาก็บอกไม่รู้ ปกติก็รอช่างมาไง ส่วนใหญ่หม้อแปลงระเบิดมันก็ไม่ได้ระเบิดที่ตึกกู แต่ไฟมันดับมาเป็นแถบๆ ต้องรอช่างแล้วไฟมันก็มาเอง กูต้องทำไรล่ะว้ะ เหี้ย หม้อแปลงระเบิดที่ปั้มงี้กูต้องขี่มอไซไปที่ปั้มแล้วซ่อมให้เลยป่ะ เบื่อว่ะ คือกูทำฝ่ายบช.นะว้อย ไม่ใช่ช่าง กูทำไม่เป็นด้วยสัส เอางบมาดิเดี๋ยวกูไปเรียนช่างซักสองปี แล้วกลับมาทำให้ใหม่นะ

>>402 มึงผิดที่ตอบว่าไม่รู้ คือมึงต้องรู้บ้างว่าในสถานการณ์นั้นจะรับมือยังไงไม่ใช่ทำหน้าที่ตัวเองอย่างเดียว มึงต้องบอกว่าไม่ได้รับผิดชอบส่วนนี้ ถามคุณxxxที่ดูแลน่าจะดีกว่า ถ้าบอกแล้วยังง้องแง้งกับมึงต่อแล้วค่อยด่า

>>402 ตาม >>403 ไปค่ะ
ไม่ใช่ว่ามึงต้องทำเรื่องพวกนั้นได้ แต่มึงอ่อนในการตอบคำถามเอง
เข้าใจว่าคงเป็นเด็กจบใหม่? เอาน่า ค่อยๆ เก็บเกี่ยวประสบการณ์ไปละกัน

>>403 ขอบใจมาก แต่ยังไงกูก็ทำไรไม่ได้อยู่ดีอ่ะ นอกจากรอช่างมา
>>404 กูทำมาสองปีกว่าล่ะ แต่พึ่งเปลี่ยนเจ้านาย

>>405 สองปีถือว่ายังน้อย ถ้าจบตรีทั่วไปก็แสดงว่าเพิ่ง 23-25 เอง สมัยนั้นกูมีแต่รุ่นพี่คอยโอ๋ มึงต้องต่อสู้กับบอสเองถือว่าเก่งกว่ากูเยอะ เก็บเกี่ยวประสบการณ์ต่อไป พอมึงแก่มึงจะกลายเป็นคนที่โบ้ยทุกอย่างออกจากตัวได้เก่งเหมือนไอ้พวกระดับสูงๆ ที่บริษัทกูเองแหละ ถถถถ

กุคือ 396.386 นะ ตอนนี้เข้าใจละ ว่าเกิดไรขึ้น คือแผนกกุอ่ะ คนเต็มอยู่แล้ว แต่กุโดนมาเพิ่มแบบไม่รู้อิโหน่อิเหน่
จริงๆ ที่บ.เปิดรับตำแหน่งนึง แต่ว่ากุดันเจาะจงอยากเข้าแผนกนี้เอง ปกติเขารีไควคนที่มีปสก.มากๆๆๆ แล้วกุแบบใหม่ถอดด้ามมาเลยไง
อย่างน้อยก็ดีที่ได้รู้ ว่ากุไม่ได้ทำไรผิด :)

>>407 แค่นี้ถึงกับต้องเขม่นกันเลยหรอวะ ถ้าไม่อยากรับเข้าแผนกก็น่าจะปฏิเสธหรือคุยกับ HR ให้มันรู้เรื่องเอง
ไม่ใช่จำใจรับเข้าแผนกมาแล้วมาทำแบบนี้

ทำงานมาได้ 2 ปี ยังไม่มีภาระครอบครัวหรือต้องผ่อนอะไรใหญ่ๆ พ่อแม่ยังไม่เกษียณ เงินได้มาไม่ได้ให้พ่อแม่ แต่ช่วยค่าน้ำ/ไฟ/เน็ตของที่บ้าน
เงินเดือนประมาณ 30k ใช้รวมทุกอย่างประมาณเดือนละ 20k ส่วนมากลงกับของกิน กินมื้อละ 150-300 เป็นปกติ
ที่เหลือก็เก็บ (แต่ก็มีเหตุให้ใช้เรื่อยๆเช่นไปเที่ยวหรือค่าประกัน) พวกมึงว่าการใช้เงินต่อเดือนของซารารี่แมนประมาณนี้ดูฟุ่มเฟือยไปมั้ย
กูรู้สึกว่าสมัยเรียนไม่ค่อยได้กินอะไรที่อยากกิน พอทำงานเลยใช้กินแบบบ้าไปเลย ควรจะเบรกตัวเองหน่อย แต่มาดูอีกทีก็ยังเหลือเก็บพอใช้ได้
พวกมึงคิดว่าไงมั่ง

>>409 มื้อละ 150-300 เลยเหรอ งั้น 3 มื้อต่อวันก็เกือบพันเลยนะนั่น

>>409 ปกติสำหรับกู
บางคนสมัยเรียนผลาญเงินพ่อแม่เต็มที่ พอมาทำงานเองได้เงินน้อยค่อยรู้ซึ้งค่อยประหยัด แต่พวกเรามันเป็นประเภทสมัยเรียนประหยัดแทบตายห่าเพราะเกรงใจเงินพ่อแม่ อยากได้อยากกินอะไรต้องอดต้องห้ามใจ จบมาหาเงินเองได้มันก็ต้องมีเติมเต็มตัวเองกันบ้าง พอถึงระยะนึงก็น่าจะเริ่มคิดเรื่องลงทุนเก็บออมเอง ถ้าไม่ได้ถึงขั้นเป็นคนเหลวแหลกอยู่ไปวันๆ ไม่คิดถึงอนาคตเลย ซึ่งเท่าที่อ่านกูว่ามึงคงไม่ได้เป็นคนแบบนั้น เพราะมึงก็ยังคิดอยู่แค่ตอนนี้อยากจะเติมเต็มตัวเองก่อน

สายงานกราฟิกนี่มีโอกาสโตมั่งไหมวะ ดูแล้วไร้อนาคตชิบหาย
แถมเงินเดือนต่ำเตี้ยเรี่ยดินอีก กูทำเดือนนี้เดือนแรกได้ไม่ถึง ไอ่ซัส

>>412 ไม่ถึงหมื่น พิมพ์ตก

อยากหารายได้เสริมเหมือน >>394 อะ ภาระเยอะว่ะ
ใครมีคำแนะนำดีๆบ้าง

เพื่อนๆโม่งซารารี่แมน กูขอปรึกษาหน่อยดิวะ

คือกูอยากรับงานนอกเสริมหว่ะ ปกติแล้วเขาไปหางานนอกจากที่ไหนกันวะ

กูอยากหาพวกงานรับทำเว็บ เขียนโปรแกรมอะไรแบบนี้

>>415 กูก็อยากได้เหมือนกันแหละ ถ้ามันหาได้ง่ายๆอ่ะนะ 5555

มีสกิลอะไรพิเศษป่าวล่ะ

>>417 ใช้เม้าส์ด้วยมือข้างเดียวได้

>>415 ทำเวบเขียนโปรแกรมก็ถามคนรู้จักในสายงานนี้ก็ได้ เค้าจะรู้จักคนที่เป็นนายหน้ารับงานอยู่แล้ว ถ้าสกิลมึงถึงก็จะจ่ายงานมาให้เรื่อยๆเอง

ที่ทำงานใครบ้าง เคยมีคนฆ่าตัวตายจากการทำงานมั่ง

>>410 ปกติกินมื้อเช้าถูกน่ะ ซื้อข้าวกล่องข้างทางกินเอาเพราะจะเอาเร็ว พวกร้านอาหารไม่เปิดตอนเช้าๆด้วย แล้วก็ไม่ได้ 300 ทุกมื้อ
แต่มื้อให้รางวัลตัวเองที่กินเดือนละ 3-4 ครั้งก็แพงกว่านั้นไปอีก ส่วนเสาร์อาทิตย์ส่วนมากอยู่บ้านไม่ได้ออกไปกิน
คิดว่าเฉลี่ยๆแล้วค่ากินก็ตกเดือนละ 13-15k ได้มั้ง
>>411 สมัยเรียนมันหลายปัจจัยน่ะ พ่อแม่ให้เงินน้อยอยู่แล้วด้วย แถมแถวมหาลัยไม่ค่อยมีอะไรล่อตาล่อใจ
กลุ่มเพื่อนก็คนฐานะใกล้ๆกัน แต่ก่อนนี่ใครในกลุ่มชวนกินข้าวจานละ 60 นี่โดนรุมด่าทันที
เดี๋ยวนี้พอทำงานมีเงินก็กินหรูกันหมด แต่กูใช้เงินไปกับเรื่องกินเยอะที่สุดในกลุ่มละ

กูสับสนมาก กูเพิ่งเรียนจบ มีอุดมการณ์ ไฟแรง คิดว่าตัวเองมีความสามารถ มีรางวัลห้อยท้ายอยู่หลายตัว อยากทำงานเก็บประสบการณ์แล้วไปเรียนต่อเพื่อเป็นอาจารย์มหาลัย แต่แม่กูมีร้านอาหารไทยอยู่ต่างประเทศ กูมาช่วยงานแม่หลังเรียนจบได้ 2 เดือนแล้ว

แม่พยายามชักจูงกูทุกอย่างให้มารับช่วงกิจการต่อ แต่กูเกลียดงานบริการมาก กูหน้าบึ้งตึง ขี้หงุดหงิดขี้วีน ไม่ค่อยเก็บอารมณ์ตัวเอง มีดีตรงที่เป็นงานเร็ว ทำงานไวกับมีหัวด้านภาษาหน่อยนึง ที่ร้านมันไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษ บอกครั้งสองครั้งก็ทำได้ จำได้หมดตั้งแต่ทำความสะอาด รับออเดอร์ ทำเครื่องดื่ม ทำค็อกเทล ทำขนม เอาไปเสิร์ฟ ล้างจานจนถึงคิดเงินลูกค้า แม่บอกไม่ต้องไปทำงานแล้ว ให้ทำวีซ่ามาเรียนภาษาแล้วช่วยงานแม่ไปด้วย จะเรียนภาษาอะไรจะส่งให้หมด ทั้งเยอรมัน ฝรั่งเศส อิตาเลียนแล้วค่อยต่อป.โท จะให้เงินใช้เดือนละ 1,000 ยูโร ไม่เสียค่าเช่า ค่าข้าว ค่ารถไม่ต้องไปทำงานให้เขาโขกสับได้เงินแค่ 15,000 บาท แต่ต้องจ่ายเองทุกอย่าง

กูกำลังจะกลับไทยและไม่รู้จะเอาไงกับชีวิตดี ระหว่างไปตามหาฝันทำสิ่งที่รักกับมาช่วยแม่ทำร้านไปดี คือกูก็อยากทำในสิ่งที่เรียนจบมา แต่การเรียนภาษากับเรียนต่อป.โทที่นี่แม่งก็เป็นลู่ทางที่ดีมาก และกูก็รู้ว่าถ้ากูมาเรียนต่อป.โทที่นี่กูไม่มีทางได้กลับไปเป็นอาจารย์ ได้กลับไปทำงานต่อแน่ๆ กูไม่รู้จะเอาไงกับชีวิตดี

กูไม่เข้าใจ ถ้าเมิงต่อโทดีๆ แล้ว กูว่าเมิงจะนยิ่งเหมาะเป้ฯอาจารย์อีกนะ

>>423 ถ้ากูมาอยู่นี่แม่ก็จะหาเหตุผลให้กูอยู่นี่ไม่ต้องกลับไทยไง เช่น ทำงานต่อที่นี่เลย

>>424 มึงก็เป็นอาจารย์ที่นอกก็ได้นี่หว่า

ถามพวกมึงหน่อย กูกำลังคิดว่าจะเล่นเน็ตด้วยมือถือโดยใช้ไวไฟออฟฟิศดีมั้ย โดยปัญหาคือกูชอบเข้าเว็บนอกดูการ์ตูนโป๊ ถ้าใช้เน็ตออฟฟิศเค้าจะเช็กประวัติการเข้าเว็บกูได้มะวะ

>>426 ได้สิ ไปซื้อเล่นเองไป 5555

>>427 กูลองเข้าด้วยเครื่องออฟฟิศละ ปรากฏเนตออฟฟิศแม่งบล้อกเวบโป๊ขาประจำกูหมดเลยสาสสส5555 ช่างแม่งละolo

>>426 >>428 olo พ่อมึงสิ เรื่องแบบนี้ต้องถามด้วยเหรอวะ เงี่ยนมากนักก็กลับไปเป็นนีทสาวหนอนที่บ้าน อย่าอยู่ให้เกะกะบริษัทเลย

ใจเย็น ๆ นะเพื่อนโม่ง

>>429 นีทหีแม่มึงสิ ไม่เห็น555ข้างหน้าเหรอวะ มึงไม่รู้จักคำสบถลอยๆเหรอหรือมึงอ่านภาษาไทยไม่ออก โถไอ้ควาย อยากโชว์พาวเสือกมาโม่งมันจะรู้มั้ยมึงเป็นใคร ทีหลังไปถ่อยโชว์แม่มึงไปไอ้หน้าส้นตีน

Be civil.

ต่อยดิไอสัดรอไร เป็นกุลุกขึ้นแล้วเนี่ย

>>433 อะไรลุก

>>431 กูไม่ได้อยากมีตัวตนอะไร กูก็แค่ด่ามึงตรงๆว่าแค่มีความคิดแบบนี้คือมึงเหี้ย มึงเด็กน้อย ยิ่งไปด่าออฟฟิสที่บล็อคยิ่งแล้วใหญ่ ไม่ว่ามึงจะด่าจริงจังหรือด่าเล่นๆแต่มึงก็ด่าไปแล้ว ไอ้เด็กน้อย

>>435 ใครด่าออฟฟิศที่บล็อกวะ มึงไม่รู้จักคำสบถลอยๆหรือไง กูพูดตั้งแต่ >>431 แล้ว หัดอ่านซะมั่ง กูถึงบอกว่ามึงแค่อยากมีตัวตนโชว์เหนือแค่นั้นเอง แค่อ่านให้ครบก่อนด่ามึงยังทำไม่ได้เลย หน้าอย่างมึงเป็นเด็กยังไม่ได้เพราะภาษาไทยง่ายๆมึงอ่านไม่รู้เรื่องด้วยซ้ำ

กูอ่านแล้วยังคิดว่า >>428 เหมือนพูดขำๆ ให้ฮาๆ ว่ะ รู้สึกว่า >>429 หัวร้อนไป

ขอตลกอีกที กูเพิ่งได้งานใหม่ คนที่ออฟฟิศกูแม่งใช้ไวไฟเปิดเล่นเน็ตกันเพียบ กูอยากเล่นเว็บโป้มั่งก็คิดละว่าบล็อกแหง สรุปบล็อกจริง เล่นไม่ได้ กูก็บ่นลอยๆละมาใช้เน็ตมือถือตัวเองเล่นแทน จบละ พอทำงานว่างๆแวบมาดูอีกทีเสือกมีควายมาเดือดร้อนแทนเจ้าของออฟฟิศกู กูนี่งงเลย แต่คิดอีกทีไอ้เหี้ยนี่คงแค่อยากระบายมากกว่า สงสัยข้างนอกเป็นแค่หมาขี้แพ้หรือไม่ก็ขยะใต้ส้นตีนใครซักคน

แปลกมั้ยที่กูอ่านพวก blog ของคนเก่งๆในวงการที่กูทำงานอยู่แล้วรู้สึกว่ามีแต่บทความโลกสวย พูดอะไรด้านเดียวไปหมด
ไม่ค่อยดุความเป็นจริง อะไรๆก็เฮละโลเชียร์ตามๆกันไปหมด

ผิดมั้ยวะ ที่ทำงานแล้วเอาเงินเก็บไปเที่ยวคนเดียวเงียบๆ จริงๆกูคิดหนักอยผุ่เพราะถ้ากูไปเที่ยวทีก็อยากไปนานๆ อย่างมากสุดก็ได้สี่วัน นานกว่านี้กูคงไม่กลับกลัวใจตัวเอง
แล้วไปทีงี้เงินเก็บกูแทบหมดก๊อกเลยว่ะ ใจนึงก็อยากไปแต่ใจนึงก็เสียดายเงิน เฮ้อ

ควรทำไงกับเจ้าแม่ของแรงลูกอิช่างแซะ? แซะกุมาหลายวันแล้วอัดซักทีดีไหม นี่เกรงใจตำแหน่งซีเนียร์เจ๊หรอก แต่วุฒิภาวะช่างไม่น่ากริ่งเกรงเลย

เกริ่นแปบ กูทำงานหน่วยงานรัฐแห่งหนึ่ง ด้านวิทยาศาสตร์การแพทย์ ในหน่วยงานจะแบ่งออกเป็นกลุ่มย่อยๆ ที่แต่ละกลุ่มจะมีงานที่ต้องทำต่อเนื่องกันไป แบบ 1 ไป 2 ไป 3 ไป 4 งี้ แต่กูไม่ไ
ด้สังกัดกลุ่มไหน ก็เป็นเลขาหนึ่งในหัวหน้า มีหน้าที่รับคำสั่ง แล้วไปสั่งงานกลุ่มอีกที ฉะนั้น หมายความว่า กูรู้processงานคร่าวๆ ของทุกกลุ่ม
ประเด็นคือ องค์กรนี่ใหญ่มากนะ แต่งานไม่มีให้ทำว่ะ เดินไปห้องไหนๆ ก็นั่งว่างๆกันทั้งนั้น แต่ปากก็พูดตลอดว่างานยุ่งๆๆๆ คือถ้ามึงหุบปาก ไม่เอาแต่บ่นว่างานยุ่ง มึงจะมีเวลาว่างวันละ7ชั่วโมงแล้ว หัวหน้ากลุ่มแต่กลุ่ม มาเกทับกัน โอ๊ยงานชั้นยุ่ง งานชั้นสำคัญสุดในองค์กร งานชั้นยากมากนะ กูเคยทำแล้ว ไม่มีอะไรยากเลยอิห่า ง่ายมาก ตรวจคุณภาพกันทุกเดือน แต่ไม่มีอะไรพัฒนา มีปัญหามากมายกับเรื่องหยุมหยิม เจ้าหน้าที่ไม่ถูพื้นห้อง รู้กันทั้งองค์กร แต่ปรับเปลี่ยนหน้าที่พนักงาน ไม่มีการแจ้งอะไร บางครั้งคนที่รู้ ต้องพูดอธิบายซ้ำซาก ว่ามันทำอันนี้ได้นะ มันทำได้ มันทำได้ อะโห้ ทำไมไม่ประกาศเป็นเรื่องราว เหมือนเรื่องไม่ถูพื้นวะ
มีปัญหามาก เรื่อง งานชั้นเยอะ งานเธอน้อย
ทั้งที่งานน้อยพอๆกัน และไม่ต้องใข้สกอลห่าไรเลย ใครๆก็ทำได้

กู >>442 นะ สกิล กูพิมพ์ผิด

>>442 กุไม่รู้จะช่วยไรเมิงนะ
แต่ 'หน่วยงานรัฐแห่งหนึ่ง' นี่อาจจะเป็นเหตุผลก็ได้

>>442 เข้าใจว่าคงอยู่ในส่วนกลาง ถ้าส่วนภูมิภาคมึงต้องรู้และทำได้เกือบทุกอย่าง ไม่มีใครมานั่งสอนมึงด้วย สอนก็สอนแบบกั๊กๆ ประมาณว่าถ้ามึงไม่มีกู มึงไม่สามารถทำงานได้แน่
1.ประเด็นของมึงคล้ายๆที่กูเจอ คือ ไม่มีใครยอมใครไง ถ้ายอมก็จบ มึงต้องใช้วิจารณญาณ เยอะๆ ทุกคนต่างพูดให้ตัวอีกดูดีหมด ซึ่งอาจจะเป็นเรื่องโกหกหรือเรื่องจริงแต่พูดให้เกินจริง เพื่อให้ตัวเองดูดีและน่าสงสาร
2.ประเด็นที่กูจะสื่อคือมึงต้องรู้และทำได้ทุกอย่างว่ะ เก็บเกี่ยวเยอะเพิ่มประสบการณ์เรื่องความเก๋าเกมส์ เขี้ยวลากดิน (โชคดีที่พี่ที่ทำงานกูสอนเรื่องชั้นเชิง ความเก๋าเกมส์ให้ว่ะ) หาพวกพ้องเยอะๆ มึงตั้งตัวเป็นเจ้าพ่อเจ้าแม่ในที่ทำงานได้เลย

>>442 หน่วยงานรัฐแม่งแหน่มแน้มไง ลองมาเจอเอกชนดิ แม่งโดนบีบออกไปแล้ว

>>446 ไม่ใช่หน่อมแหน่ม อยู่ว่าจะเป็นคนของใครมากกว่า ตัวอย่างเช่น ถ้าเป็นคนของผู้ว่าหรืออธิบดี ถ้าจะไล่ออกต้องให้ ผู้ว่าหรืออธิบดีเซ็น ถ้าเค้าไม่เซ็นจบ ไม่ตั้งคณะกรรมการสอบสวน จบ ไม่รับฟังหลักฐาน จบ

กู >>442
>>445 กูรู้process แต่กูไม่ได้เป็นคนทำเว่ยมึง และกูไม่มีสิทธิ์เข้าไปทำตรงนั้น มันคือแลปทางการแพทย์อ่ะมึง เข้าใจป่ะ แบบกูรู้ว่ามันต้องวางสไลด์และหยดน้ำยา3หยด แต่กูทำได้แค่ดูมันวางสไลด์ แล้วบ่นๆๆๆๆๆว่าตัวเองงานหนัก งานยาก โดยที่ยังไม่หยดอีน้ำยา3หยดนั่นซะที ทั้งที่กูอยากจะกระชากทุกอย่างมาจากมือมัน แล้วทำซะเองอ่ะ กูหงุดหงิดตรงเนี่ย
บ่นก็ไม่ได้นะ อายุกูน้อยกว่าอายุลูกป้าๆแกซะอีก กูเพิ่งย้ายมาได้ปีกว่า แต่ป้าๆทั้งหลายอยู่มา20ปี
กูคงอยู่แบบนี้ได้ไม่นาน กูชอบทำงาน กูชอบอยู่กับคนทำงาน แต่ถ้าจะให้กูอยู่กับคนไม่ทำงานแบบนี้ไปเรื่อย สักวันกูคงเป็นหนึ่งในนั้น กูไม่อยากให้ตัวเองดูน่าสมเพชแบบนั้นหรอก

>>448 กูเข้าใจมึงกูก็ทำส่วนกลางราชการแห่งหนึ่ง ถ้ามึงอยากทำต่อมึงก็ทำใจให้เอนจอยไปกะแม่งเลย ดีออกงานไม่ต้องทำเยอะ อยู่นานๆมีคอนเนกชั่นชิวๆ แบบกู กูนี่หนีงานยอดนิยมของคณะมาเพื่อชีวิตชิวๆโดยเฉพาะ แต่ถ้ามึงคิดว่าแบบนี้น่าสมเพชก็ออกไปที่อื่น มึงคนเดียวเส้นสายแบคก็ไม่มี ไม่มีวันเปลี่ยนทั้งองค์กรได้หรอก

>>449 ยุคใหม่ไม่ทำกันแบบนี้หรอกนะ

>>450 กูยังเจออยู่เพียบว่ะ หรือมึงจะหมายถึงค่านิยมคนยุคใหม่ไม่ชอบทำแบบนี้?

อยากทำงานพาร์ทไทม์วันเสาร์ มีงานอะไรให้ทำบ้างวะ

>>451 คิดว่าน่าจะใช่นะคะ อายุ 25-35 ตอนนี้เห็นเด็กใหม่ๆมาบรรจุกันเยอะมาก
>>452 ไซไลน์เลยนะคะ เลือกวันได้เงินดี

ทำไม ทำงานชิวๆ สบายๆ จิบกาแฟ รอแดกเงินเดือนผิดตรงไหน กูก็ทำอยู่หลังจากท่ทำงานใช้แรงมานานนี่มันสวรรค์ชัดๆ

ไปสมัครงาน Outsource มา ไซต์ลูกค้าบริษัทญี่ปุ่นที่อยากอยู่แม่งไม่รับคนเพิ่มซะงั้น ต้องไปอยู่ไซต์บริษัทคนไทยแทน OTL

>>453 เอางานปกติๆสิ ไซไลน์เมิงเก็บไว้ทำคนเดียวพอ เกรงใจ อิอิ

>>448 กุว่าเมิงควรออกมานะ
กุมีเพื่อนที่เคยมีไฟมีอุดมการณ์อยากเปลี่ยนแปลงประเทศ พอมันได้เข้ารับราชการตอนนี้แมร่งกลายเป็นลูกกระจ๊อกระบบไปเต็มตัวแล้ว กุมองไม่เห็นถึงตัวตนมันที่เคยมีไฟอีกเลยในตอนนี้

>>456 ถ่ายพอตเทรดก็ได้นะคะ

>>457 จริงว่ะ นี่กูอยู่มา3เดือนรู้สึกโคตรชิว ถ้าอยากเปลี่ยนจริงก็ได้แต่ตัวเองอะ พยายามขยันไรงี้ แต่ถ้าเด่นเกินโดนเขม่นอีก จะอยู่ให้สงบสุขคือทำตัวกลมกลืนเนียนไปเรื่อย

ง่ายๆ สมมติมาเป็นเด็กใหม่ไฟแรง แต่เอาแค่จะเปลี่ยนวัฒนธรรมการเซ็นชื่อตอนเช้าของ ขรก. กูก็ว่าไม่มีทาง มึงมาใหม่คนเดียวอยู่ๆมาจะเซ็นให้ต่างจากเค้า มึงโดนยำแน่ ทำในระเบียบไม่ได้ก็แอนตี้ ไม่สอนงานแค่นี้ก็ชิหายละ

วันจันทร์นี้กูมีนัดสัมภาษณ์งาน รู้สึกเกร็งๆว่ะ สัมภาษณ์งานบริษัทคนไทยครั้งแรกในชีวิตด้วย

ทำไมหน่วยงานของรัฐมากจะไม่ค่อยสอนงานกันว่ะ ถามอะไรก็บอกให้เรียนรู้เอง ศึกษาเอง พอพลาดอะไรก็บอกทำไมไม่ถาม พอถามก็บอกให้เรียนรู้เองดูจากของเก่า บางอย่างก็สอนแบบกั๊กๆ บางเรื่องก็ไม่ตัดสินใจว่าจะไปซ้ายหรือขวากั๊กๆอยู่นั้นแหละ พอตัดสินใจถูกเสมอตัว ถ้าผิดโดนด่าเหยียบจมดิน

>>461 เอกชนก็เป็น

>>462 กูผ่านหน่วยงานรัฐมา 3 ที่ เป็นเหมือนกันหมดเลยว่ะ ต้องคอยง้อ เอาใจ เป็นเบ๊ ไม่งั้นเดี๋ยวมันไม่สอนงานให้ หรือไม่เซ็นงานให้

>>463 เพราะมึงทำแต่งานรัฐมั้ง ไม่ได้ทำเอกชน เลยไม่รู้ว่าเอกชนก็เป็นและน่าเบื่อมว๊ากกก
การเมือง ดราม่า ลูกรักลูกชัง แบ่งพรรคแบ่งพวก เสี้ยม ใส่ร้าย วางยา เอาดีเข้าตัวเอาชั่วใส่คนอื่น เอกชนแม่งก็มีหมดแหละ

กูเอกชนแม่งก็ชอบกั๊ก แล้วมาบ่นว่าทำยากๆ
กูเลยนั่งทำเอง สรุปก็ทำเองได้ว่ะ ไม่ได้ยาก

ทำยังไงถึงจะได้เป็นลูกรักในองค์กรณ์บ้างวะ

>>466 แล้วแต่นายมึงเป็นคนยังไง
ถ้านายมึงเป็นเหมือนนายเก่ากู ไม่ต้องทำอะไรเลย ขยันตั้งใจทำงานให้ดีก็พอ นายจะเห็นเองและรักมึงเพราะรู้ว่ามึงทำประโยชน์ให้องค์กร
ถ้านายมึงเป็นเหมือนนายปัจจุบันกู งานการไม่ต้องทำจร้า เลีย ตอแหล ประจบแม่งเข้าไปสิ คนทำงานงกๆ เลียไม่เป็นก็จบเห่ *เบ้ปาก*
กูแม่งโง่เองแหละ แค่เลียเอง แค่ตอแหลเอง แค่ประจบเอง ทำไมทำไม่ลงวะ กระดาก จะอ้วก ถ้าทำได้ป่านนี้คงเจริญไปนานละ เฮ้อ

>>467 จำเป็นต้องเลียว่ะ กุเลียไม่เป็นก็พยามอยู่ เช่นคุยเรื่องที่นายชอบอย่าขัด ชมนายเก่งเทพ ไปไหนกับนายถือของให้นาย หาน้ำให้นาย พาไปกินอะไรหร่อย นายชวนไปที่อโคจรเช่น อ่าง ร้านเกะ ไปกับนาย เลี้ยงเหล้าบางโอกาส

พูดถึงเรื่องไม่ใช่ลูกรักแล้วกูเจ็บสัดๆ มีพี่คนนึงในทีมที่หัวหน้าประเคนให้ทุกอย่าง
คุยประเมินพนักงานนี่คุยหัวเราะกันดังออกมานอกห้อง คุยกันที 3-4 ชั่วโมงไม่เห็นรีบร้อนอะไร
พอตอนกูบอกให้ไปทำตัวพรีเซ้นมาเนื้อหาเยอะๆ พอตอนพรีเซ้นเสือกมาด่ากูว่าทำมาทำไมเยอะแยะ ไม่ได้มีเวลาว่างมาดูนะ
แถมให้เวลากูคุยแค่ 45 นาที คุยเสร็จไป 3-4 วันมีการมาด่ากูอีกว่ารู้มั้ยว่ากูคุยนาน ลูกน้องเค้าคนอื่นเสียเวลาทำงานเพราะต้องรอถามงานเค้า
กว่าจะรู้ตัวว่านี่สิ่งที่เรียกว่า "ไม่ใช่ลูกรัก" ก็เสียเวลาชีวิตไปนาน

เรื่องเลียหัวหน้านี่กูอยากมาก
หัวหน้ากูนี่เป็นเจ๊อายุประมาณ 35 แต่หน้าเหมือนเพิ่ง 27-28 แถมหุ่นโคตรแน่น มีโอกาสนี่กูจะเลียให้ล้มเลย สึส

กูกำลังไปสัมภาษณ์งานล่ะ

>>470 เดี๋ยวๆ คนละเลียแล้วสัด! / กูอยากมีเจ้านายแบบนี้บ้างจัง..

อ้าว

ส่งไวไปหน่อยโทดๆต่อ กูกลับไม่อยากทำงานกะพวกสวยๆว่ะ ทำไรก็เขินเกรงใจ อาจเผลอใจไปชอบแม่ง วุ่นวายอีก สู้ทำงานกะคนหน้าตาธรรมดาๆหรือแย่ยังดีกว่า สบายใจกว่า สำหรับกูนะ

กูเพิ่งไปสัมภาษณ์งานมาแล้วไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่แหะ ระบบงานที่ใหม่มันดูเละๆมากเลย
เงินเดือนก็โดนกด แถมยังต้องกลับดึกตี 1-2 เป็นครั้งคราวอีก แต่จะไม่เอากูก็โคตรเบื่องานเก่าแล้ว
เซ็งวุ้ย
>>471 มึงเป็น soulmate กูหรือไงวะ 555

>>475 เรื่องมาก เยอะแบบนี้ จะไปทำอะไรต่อไป

>>476 คนทำงานมันก็ต้องเรื่องมากเรื่องงานหน่อยดิ หรือมึงทำงานไม่เลือกเลย

>>475 ประเมินเอาละกันว่างานเก่าหรือที่ใหม่ดีกว่า อันไหนดีก็เลือกอันนั้น เอาตามเหตุผลเช่น เงิน ความก้าวหน้า นะมึงอย่าเอาความรู้สึก เช่น เบื่องาน หรือถ้ามึงโคตรเก่งก็หาที่อื่นที่ไม่ใช่2ที่เหี้ยนี่

>>475 กูก็เคยไปสัมภาษณ์ แล้วเจอแบบงานไม่เป็นระบบเหมือนกัน ซึ่งที่เก่ากูก็เละอยู่แล้ว เหมือนหนีเสือปะจระเข้เลย 5555

พวกมึงมีใครเป็นพวกชอบเก็บตัวแล้วมีคนมาพยายามให้พวกมึงเปลี่ยนตัวเองบ้างวะ พยายามจะให้เข้าสังคมไปคุยกับคนอื่นเยอะๆ นอกจากเรื่องงาน
มีวิธีรับมือกับพวกนี้ยังไงบ้าง คือกูมีความสุขกับชีวิตกูดีอยู่แล้วแต่มีคนพยายามจะให้กูเปลี่ยนว่ะ

>>480 ถ้าไม่ใช่เจ้านาย ก็ตัดมันทิ้งจากวงโคจรซะ ชีวิตเลือกด้วยตัวเอง

ถามผู้หญิงหน่อย ชุดไปสัมภาษณ์งานซื้อแบรนด์ไหน ร้านไหนกันบ้างอะ ที่ทำงานปัจจุบันกูใส่เสื้อยืดเกงยีนส์ ไม่เคยแต่งแนวๆสาวออฟฟิศเลยว่ะ 55555

>>480 เจ้านายเก่ากูก็เคยเป็นพวกแบบที่ว่านี่แหละ ที่สำคัญไม่ใช่อะไรหลายๆเรื่องแม่งก็มโนเอง
สังคมในออฟฟิซก็โคตรเฟค แกล้งทำเป็นสนิทกัน นึกแล้วอยากอ้วก
วันนึงอยู่ดีๆก็ชวนกันไปดูไฟที่ CTW ซึ่งกูมีนัดกับเพื่อนจะไปอยู่แล้วกูเลยบอกว่าไม่ไป หัวหน้าก็บอกกูว่าให้หัดหาความสุขใส่ตัวบ้างนะ
คือควยเถอะ ให้กูหาความสุขใส่ตัวด้วยการไปเที่ยวกับพวกมึงเนี่ยนะ
ในออฟฟิซกูเงียบๆเพราะไม่อยากคุยกับพวกแม่ง แม่งก็มโนกันเองแล้วว่ากูเป็นพวกไม่มีเพื่อน
คือกูต้องมาโฆษณาให้พวกมึงฟังว่ากูมีเพื่อนนะ ไรงี้หรอ?

กูอยากมีตังเยอะๆ งานประจำเงินพออยู่ พอกิน พอใช้ แต่ไม่พอเที่ยวกับใช้จ่ายฟุ่มเฟือยว่ะ ใครมีงานเสริมหรือรับจ็อบเสริมอะไรมั่งว่ะ

>>483 สังคมออฟฟิศเฟคจริง+1 ไม่ตอแหลไม่ประจบไม่ค่อยรอด

คนทำงานสอบบัญชีไม่รู้จักยื่นงบefilingเป็นไปได้ไหมวะพวกมึง

>>486 ถ้าพวกออดิทเด็กน้อยก็เป็นไปได้นะ กูว่า

>>487 มีรุ่นพี่ที่จบใหม่พอกูพูดเรื่องนี้แล้วเขาไม่รู้จักว่ะ บอกว่าทำงานสอบบัญชี กูเลยนึกว่าโกหกเพราะเดือนที่ผ่านมากูช่วยแม่ยื่นงบอยู่ บอกกรมพัฒนฯ ก็ไม่รู้จัก กูเลยงง สรุปว่าเป็นไปได้ถ้าไม่รู้จักเพราะเพิ่งทำงาน ขอบคุณมึงมาก

กุขึ้นปี4ละใกล้จะไปทำงาน เเต่กุอ่านกระทู้นี้เเล้วใจแป้วเลยงะ คือกุไม่ได้เฟรนลี่ คุยไม่เก่ง ทำตัวทะมึนๆ ไม่ค่อยมีใครอยากคุยด้วย เพื่อนมีไม่เยอะ อยู่เเบบเงียบๆ เเล้วเวลาไปทำงานเห็นข้างบนบอกทำงานออฟฟิศเลียไม่เป็นเข้าสังคมไม่ได้ก็มีปัญหาไม่สอนงานให้อีก ทำไงดีวะ

กุเกบตัวมากๆเลยนะ ขี้อายชีวิตนี้ยังไม่เคยจีบสาวซักครั้งไม่กล้า

>>489 มึงเรียน+ทำงานเก่งปะล่ะ ถ้าเด่นไปเลยก็ชิว ถ้าไม่ มึงก็ต้องวัดดวงเอาตั้งแต่หางานละ การสัมภาษณ์มันมีวัดอะไรทำนองนี้เยอะ พวกเงียบๆกิจกรรมไม่มีมักไม่รอด มึงอาจต้องเอาออฟฟิศเล็กหน่อยหรืองานราชการ

>>489 เท่าที่กูเจอนะ ของกูทำแต่เอกชนมาตลอด กูไม่เคยเจอใครไม่สอนงานให้เพราะไม่เลียว่ะ สอนรัวๆ เลย เพราะมันจะหาคนโบ้ยงานให้ทำอยู่แล้ว ส่วนตัวเองจะได้ว่างนั่งไถโปเกมอนโก ปัญหาที่กูเจอสำหรับคนเลียไม่เป็นคือทำงานหนักให้ตายห่าลงตรงนั้นมึงก็ไม่โต ในขณะที่คนเลียเป็น งานการไม่ต้องทำ โคตรว่าง นั่งไถโปเกมอน เดินเม้ามอยวนไปค่ะ ตำแหน่งและเงินเดือนกลับขึ้นเอาๆ ถ้ามึงไม่ซีเรียสเรื่องต้องก้มหน้าก้มตาทำงานหนัก มันก็อยู่ได้แหละ เพราะองค์กรขาดมึงไม่ได้ ขาดมึงใครจะทำงาน เพียงแต่มึงจะต้องทำงานหนักแต่เสือกตำแหน่งต่ำได้เงินน้อยน่ะ มึงทนได้มั้ยล่ะ แลกกับการไร้สกิลเลียเองช่วยไม่ได้ ถ้าทนไม่ได้ก็จงไปหัดเลียหัดประจ๋อประแจซะ

>>491 ข้างบนก็ฟังดูโหดร้ายไปหน่อย กูพูดถึงเฉพาะองค์กรห่วยๆ การเมืองแรง หัวหน้ากากๆ อ่ะนะ
ถ้ามึงเจอหัวหน้าดี องค์กรดี ก็ไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้น องค์กรและหัวหน้าที่ดูกันที่ผลงานมันก็มี
การเลือกองค์กรสำคัญมาก แนะนำให้มึงพยายามหาข้อมูลเยอะๆ ที่ไหนวัฒนธรรมองค์กรเป็นอย่างไร

ไม่ต้องเลียก็ได้ งั้นกูควรจะฝึกพัฒนาสกิลเข้าสังคมยังไงดี คือกูสื่อสารรับมุกหรือพูดยังไงให้มันต่อสนทนาได้ยาวๆเงี้ยไม่เก่ง
กูเลยคิดว่าสื่อสารได้ไม่เก่งไม่มีเรื่องจะคุย เเล้วก็เวลาพูดคุยกันยาวๆมักจะdead air ไปต่อไม่ถูก
กูเรียนไม่เก่งนะ เรียนวิศวะอยู่เนี่ยปีนี้ก็จบละ ไม่เก่งเเต่ก็ไม่ได้กากเหี้ยๆเเบบเกรด2.00เฉียดไทร์ ก็เกรดน้อยอยู่ดีเเหละ 2.6

กิจกรรมกูก็ไม่เข้า เพื่อนไม่เยอะมากซะด้วยสิ เพื่อนที่มีอยู่ก็สนิทๆไม่เยอะนะเเก๊งค์เดิมๆ 4-5คน คือกูพอเข้าใจสกิลสังคมกูเเหละอย่างที่บอกได้ข้างบนคือคุยยาวๆอะไรไม่เก่ง คุยไม่สนุก พอจะเข้าใจได้เลยว่าเวลากูไปคุยกับคนเเปลกหน้าหรือ เพื่อนในSecที่ไม่ได้สนิทกันมาก เขาก็ไม่มองหน้ากู คุยผ่านๆ

จริงๆมันอยู่ที่บุคลิกด้วยปะ คือกูอยากเตรียมพร้อมด้วยนะปี4ปีสุดท้ายเเล้ว
ไม่ใช่ว่ากูไม่อยากเปลี่ยนไลฟ์สไตล์ไม่เข้าสังคมนะ อยากพัฒนาเหมือนกันจะฝึกยังไงให้ได้ผลถ้ามีวิธีก็เเนะนำให้ทีเปลี่ยนเเปลงตัวเองออกกำลังกายเริ่มเล่นเวทอยู่ กูตัวเตี้ยๆผอมๆ ใส่เเว่น ดูเนิร์ดๆอะ กูเดาว่าเเบบที่กูเป็นคงไม่ค่อยมีใครอยากคุยด้วยเท่าไร
เรื่องการคุยให้สนุกนี่กูเข้าใจว่ามันน่าจะเป็นสกิลส่วนบุคคลที่ทำได้ยาก เเต่ก็อยากฝึกดู ทำยังไงดี เผื่ออนาคตเป็นเซลล์เอนจิเนียร์ หรือขายตรงไรพวกนี้ล่ะมึงเอ๊ย กูโน้มน้าวผู้คนไม่ได้เเน่

>>491 กูหน่วยงานรัฐว่ะ เจอไม่สอนงานแล้วโบ้ยให้ว่ะ พอทำไปผิดระเบียบวิธีการ โดนตั้งคณะกรรมการสอบสวน โชคดีหน่อยโดนว่ากล่าวตักเตือนเป็นหนังสือ

>>494 คงเพราะเป็นองค์กรรัฐไม่มีลูกค้าละมั้ง ไม่มีใครสอนทำงานพลาดคนเดียวก็ซวยคนเดียวไป แต่ของกูเป็นเอกชน ถ้าไม่มีใครสอนแล้วปล่อยกูทำพลาดไปถึงลูกค้ายังไงมันก็ซวยกันทั้งทีมอยู่ดี ถ้าเรื่องใหญ่ถึงขั้นประธานต้องไปก้มหัวขอโทษลูกค้าละมึงเอ๊ยย มันส์ ขอบอก
>>493 กูเห็นวิศวะแผนกกูอ้วน ใส่แว่น สะพายเป้ ใส่หูฟังอันโตๆ มาทำงานไม่คุยกับใครเลย เขาก็ทำงานได้ปกตินะ แต่แน่นอนว่าเข้าสังคมเป็นมันก็ดี มีคนรักคนเอ็นดูมันก็ย่อมดีกว่า แต่กูคงแนะนำอะไรไม่ได้ เพราะกูเองก็ทำไม่ได้ แต่กูอยากบอกอย่างนึงว่าขอให้มึงอย่าฝืนตัวเองเกินไป ทำให้เป็นธรรมชาติละกัน วอนนาบีเกินไปยังไงคนก็ดูออก ที่ทำงานกูมีวอนนาบีเฟรนด์ลี่อยู่นางนึง น่ารำคาญสัสๆ

ก็ไม่ต้องทำไรมาก มึงลองสังเกตคนที่มึงจะคุยอ่ะว่ามันชอบคุยเรื่องไรบ่อยๆ มึงก็ไปเปิดประเด็นถาม ให้มันเล่าๆ แล้วมึงก็ฟัง ทำเป็นตั้งใจฟังก็ได้ อีนี่สาวชอบเม้าเรื่องผัว มึงก็ถามแย๊บๆ อ้าววันนี้แฟนไม่โทรมาหรอ เดี๋ยวมันก็เม้ายาว คนนี้ชอบคุยเรื่องอาหาร มึงก็โหเก่งทำได้ไงมันทำยังไง เดี๋ยวันก็พูดๆเรื่องทำ คนโน้นชอบฟังเพลงแนวนั้นแนวนี้ก็บอกให้แนะนำหน่อยเห็นเพราะดี ไปเรื่อยอ่ะส่วนใหญ่กูก็คุยเฉพาะเวลาแดกข้าวร่วมกัน กูนั่งฟังอือๆออๆ ตามไป (ข้าวเยอะหารจ่ายแค่สามสิบเอง) เวลาทำงานเงี้ย เรื่องที่คุยกันได้เยอะสุดก็ เรื่องเจ้านายไง 5555

>>495 +1 พวกกระแดะแกล้งทำเป็นเฟรนลี่ไม่เนียนแล้วเสือกมโนว่าตัวเองสกิลการเข้าสังคมสูงเที่ยวมาสอนคนอื่นอีกแม่งทุเรศสัดๆ

ของเเบบนี้ต้องใช้ประสบการณ์ใช่ปะ คือ กูเเบบจะประหม่าๆ เงอะงะเวลาคุยกับคนไม่สนิทกัน เบือนหน้าหนีไรงี้บ้างไม่กล้าสู้หน้า รู้สึกอ่อนเเอชิบเป๋ง
จีบสาวก็ยังไม่กล้าเล้ย เออกูโดนอาจารย์โปรเจคบ่นด้วย เเกค่อนข้างใส่ใจ บอกคุณพบปะคนน้อยไปนะ ทำตัวเเปลกๆ คุยด้วยเเล้วไม่ประทับใจ โตเป็นควายเเล้วลองจีบหาเเฟนได้เเล้ว คุยกับหญิงเยอะๆจะได้พูดเก่งๆ จริงรึเปล่าก็ไม่รู้

>>498 อาจารย์ใส่ใจดีจริงว่ะ แต่กูก็เป็นคนประเภท"พบปะคนน้อย ทำตัวเเปลกๆ คุยด้วยเเล้วไม่ประทับใจ" เหมือนกัน
ประเด็นคือรู้ตัวทุกอย่างว่าบกพร่องชิบหาย แต่มันเปลี่ยนแบบธรรมชาติไม่ได้เลย
เวลาคุยเกร็งไปหมดเครียดไปหมด TT

กูมีคำถามว่ะ เวลาทำงานแบบต้องใช้สมองวิเคราะห์ ทำไงให้ได้ละเอียดรอบคอบวะ คือกูเป็นคนหยาบๆ มาแต่ไหนอะไร คิดไรก็ผ่านๆ ไม่สนใจไม่จับจุด กูก็พยายามแต่มันชอบนึกไม่ถึง คือมันไม่ได้เป็นแบบลักษณะตายตัวไงว่ามันจะมีจุดที่เหมือนเดิมเป๊ะ ขั้นตอนอะไรมันก็ต่างไปหมด
กูอยากฝึกตัวเองให้เป็นคนมองและคิดเชื่อมโยงอย่างละเอียด

>>498 อ.แม่งตรรกะเพี้ยนๆว่ะ ไอ้พบปะคนน้อยเลยเตือนเนี้ยเข้าใจ แต่เกี่ยวเหี้ยไรกะหาหญิงวะ คนคุยไม่เก่งแม่งไปจีบหญิงจะยิ่งชิบหายละไม่ว่า จีบไม่ติดไม่เท่าไหร่แต่ถ้าเสือกติดละคบกันนี่ชีวิตมึงวุ่นวายแน่ๆ ตรรกะแม่งพอๆกับเพื่อนกูคนนึงเลยชอบเสือกเรื่องกูอยากโสดจั๊ง

ไม่เเน่ใจอาจารย์เเกเหมือนกัน กูเดาๆคงอยากให้กูมีปฎิสัมพันกับคนเยอะๆ เเล้วการคุยหญิง หัดจีบมันต้องใช้ทักษะพูดคุยไรงี้มั้งเดานะ เเต่กูก็ไม่กล้าอยู่ดี กูอาศัยพยายามคุยกับคนแปลกหน้าเยอะๆอยู่ เเบบเวลาไปร้านอาหารก็มีถามพนักงานเสิร์ฟเเบบพี่มีเมนูอะไรเเนะนำมั้ย อะไรเงี้ย คงต้องคุยกับคนเยอะๆมั้ง กูมโนว่ามันจะดีขึ้น

ตรงกันข้ามเลยแฮะ กูอยากเป็นคนนิ่งๆ พูดน้อย กูเป็นคนพูดมากมากกกก พยายามจะพูดน้อยทีไรก็เผลอตัวพูดมากทุกที เจอใครก็คุยแจ้ตลอด กูว่าคนพูดมากมันน่าดูรำคาญและไม่สำรวม เป็นคนนิ่งๆ พูดน้อยดูเท่ดูคูลดี แต่เป็นคนนิ่งที่ดูไม่หยิ่งนี่ก็เป็นโจทย์ที่ยากอีกเช่นกัน

ร้านที่ทำงานอยู่มีแววเจ๊ง เหี้ยเอ๊ยขี้เกียจหางานใหม่โว้ยยยยยยยยยยยยย

>>503 ทำใจมึง เศรษฐกิจงี้ สู้ๆเว่ย

เบื่อเจ้านายว่ะ มีเจ้านายสองคน คนนึงแม่งจะแบบพูดไรก็ให้ทำเลยไม่สนห่าไร
ส่วนอีกคนจะเคร่งๆหน่อยเป็นทนายเก่า แล้วไอ้สองคนเนี้ยมักไม่ชอบคุยกันก่อนแล้วมาสั่งงานกู
กูก็ทำตามที่บอสคนที่ไม่สนห่าไร เสร็จหมดละ ไปคุยกับลูกค้างู้นงี้เรียบร้อยแล้วพอมีปัญหาอีคนเนี่ยให้กูไปปรึกษาอีกคน
กูก็โดนเละเลยบอกว่าเขาไม่รู้เรื่องทำไมทำกันแบบนี้ แล้วให้กูไปบอกลูกค้าใหม่อีกรอบว่าจะไม่มีโปรลดแล้ว
กูก็เลยถามเขาไปว่าแล้วคุยกับอีกคนยังครับ เขาบอกคุยแล้วตกลงแล้วสรุปตามนี้

...คือไอ้สัสมึงไม่สงสารคนคุยกับลูกค้าเลยหรอวะ แล้วคือเป็นฝ่ายไปเสนอเขาเอง พอเขาตกลง
ก็มาบอกใหม่ว่าไม่ได้แล้วให้อีกแบบแทน เฮ้อ เหนื่อยใจ ลูกค้าแต่ละคนแม่งก็ไม่ใช่ย่อย

>>505 มึงไม่สลับลำดับการคุยดูอะ แบบเปลี่ยนเป็นไปคุยกะบอสทนายก่อน ทำๆโอแล้วค่อยไปหาบอสที่ไม่สนห่าไรก็น่าจะโอละนา

กูสมัครงานที่ต้องไป support ลุกค้าที่ไซต์เค้า
ไปสัมภาษณ์งานกับลูกค้าแล้ว HR บอกว่าเค้ายังไม่ตอบ จะให้ลองไปคุยลูกค้าอีกเจ้าดูนี่แปลว่าเค้าไม่รับใช่ป่าววะ 555

>>507 ทำใจว่ะ

พรุ่งนี้กูมีนัดสัมภาษณ์งาน ถ้าปรากฏว่าเหี้ยนี่กูจะเซ็งมากเพราะอุตส่าห์วิ่งออกจากหอไปซื้อรองเท้าหนังกับเข็มขัดใหม่มาตะกี้

>>509 แค่คิดว่าสัมภาษณ์ครั้งเดียวต้องได้ที่ทำงานตรงใจ(ทั้งเค้าทั้งมึง)เลยมึงก็ผิดแล้ว แล้วคือยังไงมึงก็ต้องซื้ออยู่ดีปะวะเข็มขัดกะรองเท้าน่ะ ลงทุนหวังผลแบบโง่ๆพิกลนะมึงน่ะ

https://m.facebook.com/TheTrollFiles/photos/a.450019178348898.124121.450015925015890/1468120723205400/?type=3&source=48
XD

งานที่กูกำลังทำ ตอนนี้รอบรีฟแก้งาน ปรากฏวันต่อมามีคนอื่นเอาไปทำแทนโดยไม่บอกกูเนี่ย กูควรรู้สึกอย่างไรดี.....

>>512 รู้สึกเฟลสัส โกรธด้วย

>>512 >>513 ทำใจ ยอมรับ ว่าประสิทธิภาพในการทำงานเราไม่ได้เรื่องนะคะ

>>514 http://i.imgur.com/AbeOik6.jpg

>>512 ถ้าเป็นกูไม่แคร์เรื่องเฟลหรือเสียหน้านะ แต่กูจะเครียดว่า มันจะมีผลกะอนาคตการงานรึเปล่า คือไอ้ที่คนอื่นเอาไปทำแทนนี่คำสั่งหัวหน้ากูไหม ถ้าใช่ งี้แสดงว่าหัวหน้ามองกูกาก อนาคตต่อไปอาจไม่ค่อยรุ่งรึเปล่า แต่กูรับราชการอ่ะนะ คิดว่าถ้าเจอแบบนี้จริงคงไม่มีผลนักหรอกไงๆกูได้อายุราชการซีก็ขึ้นเอง

>>516 ระยะยาวมีผลว่ะ ถ้างานมึงกากนะคะ ไม่เป็นไปตามระเบียบโดยเฉพาะในเรื่องของการเบิกจ่ายเงินตามแผนงาน/โครงการ ระวังโดนเรียกเงินคืนนะ ว่าแต่มึงอยู่ระดับปฏิบัติการหรือระดับปฏิบัติงานว่ะ

>>517 ปฏิบัติการ เพิ่งบรรจุว่ะ ไอ้เบิกเงินโครงการอะไรนั่นมันน่าจะตอนตำแหน่งใหญ่ๆหน่อยละปะ ต๊อกต๋อยอย่างกูคงอีกนาน

>>518 อิอิ ปฏิบัติการโดนหลอกง่ายจะตายไปถ้าไม่เคยผ่านงานราชการมาก่อนเสร็จเกือบทุกราย ใครจะขอให้เซ้นอะไรคิดให้รอบครอบนะ ตำแหน่งใหญ่จะสั่งแบบ topdown ก็ต้องทำตามว่ะ กูจะสอนมวยมึงให้ ตัวอย่างพื้นฐานสุดๆอย่างจัดประชุมต้องเลี้ยงอาหารว่างและเครื่องดื่มเบิกได้รายหัวล่ะ 35 บาท เอาเข้าจริงไม่ถึง 35 บาทหรอก ประมาณ 20-25 บาท ส่วนต่างไปไหน ?? เข้ากระเป๋านายมึงแหละ มึงไม่ให้เค้า เค้าก็เรียกเอาส่วนต่างจากมึงอยู่ดีว่ะ

>>512 >>516 >>518 ทัศนคติ วิธีคิด ประสิทธิภาพการทำงานแบบนี้ แนะนำให้หางานใหม่นะคะ จะโตยากมากในสายงานราชการ ถ้าไม่อยากหางานใหม่ ก็เลียประจบเจ้านาย ซื้อใจเพื่อนร่วมงานเยอะ หลักที่เห็นบ่อยคือพาไปแดกเหล้าฟรี ลงอ่างฟรี หรือว่าก็หาจ็อบเสริมที่มันจะพอเลี้ยงเราได้ กับอีกอย่างหาแฟนรวยๆเกาะเอา ที่เหลือก็อย่าได้แคร์ทำไปตามหน้าที่แค่นั้น

>>519 ขอบคุณมาก ถามเพิ่มละกัน จากที่อ่านคือพวกส่วนต่าง10กว่าบาทงั้นให้ยอมๆไป? ละถ้าเป็นกรณีโดนขอให้เซ็นอะไรที่แย่ๆเสี่ยงๆต้องปฏิเสธใช่มะ แล้วควรใช้ข้ออ้างไงดีวะ

เพื่อนโม่ง กูมีเรื่องน้ำท่วมปากมากๆ อยากปรึกษาพวกมึง คือแผนกที่กูทำงานอยู่ตอนนี้เป็นแผนกตั้งใหม่ มีรุ่นพี่ที่เข้ามาก่อนกับกูอีกคนนึง ทั้งแผนกรวมกันแล้วมีสองคน ที่นั่งก็นั่งไกลผู้ไกลคนกันอยู่สองคนหัวโด่ แต่โดยเนื้องานแล้่วมันไม่มีอะไรต้องโคงานร่วมกันเท่าไหร่ ต่างคนต่างทำไป แรกๆ เจ๊รุ่นพี่ก็ดีๆ อยู่ หลังๆ แม่งแปลกขึ้น..แปลกขึ้น จนกูเริ่มปิดตัวไม่พูดไม่จากะเจ๊แกแล้ว กินข้าวก็ไปกินคนเดียว เหงากูทนได้ แต่ HR แม่งก็เรียกกูไปถามว่าทำงานกับเจ๊เป็นไงบ้าง เรื่องของเรื่องคือเจ๊แม่งเป็นโรคประสาทอ่อนๆ มีคนได้รับภัยจากเจ๊มาแจ้ง HR นางเลยเรียกกูไปถามว่าเจอไรมั่งป่าว ไอ้เหี้ยกูอึ้ง ตอนนี้กูอยู่ในภาวะคิดมากอย่างแรง สงสารเจ๊แกก็สงสารนะ แต่กูก็สงสารตัวเองด้วย เพราะ HR ก็ยังให้นางทำงานอยู่ แต่พฤติกรรมแปลกๆ ของนางก็ยังไม่เลิก กูต้องทำใจไปเรื่อยๆ อ๋อวะ หรือกูควรชิงลาออกก่อนดี...

>>522 แปลกๆนี่ยังไงวะ ถ้าไม่รบกวนอะไรมึงมากก็ทนๆไปเหอะ จากที่อ่านแค่มึงไม่พูดไม่คุยทนเหงาก็ไม่มีปัญหาไรนี่ hrมาถามก็ตอบสั้นๆว่าโอเคครับก็พอละ ไม่ก็เล่าไปตามจริงแต่ก็บอกทำงานได้ไม่มีปัญหา

>>521 คิดว่านะจะแล้วแต่ผู้บริหารนะคะ บางก็เรียก บางคนไม่เรียกแต่ก็ต้องแบ่งเพื่อนร่วมงานอยู่ดีเพราะไม่ได้ทำงานคนเดียว เรื่องเซ้นไม่มีใครมาคับให้ได้เซ็นนะคะ หาเหตุผลอ้้างดีๆ แต่มึงก็อาจจะโดนเล่นอย่างอื่นแทนก็ได้

>>514 เรื่องของเรื่องคือคนที่เอาไปทำนี่คนละแผนก ทำงานกันคนละส่วนอ่ะ ส่วนคนที่ให้ไปทำคือ CMO อะ ไม่ใช่หัวหน้าของฉันโดยตรง

>>523 ปัญหาคือแกจะชอบมาไซโคจนกว่ากูจะทำงานในวิธีที่แกต้องการ สมมุติว่ากูพิมพ์เอกสารด้วย font cordia แกก็จะมายืนค้ำหัวพูดๆๆๆ จนกว่ากูจะเปลี่ยนไปใช้ font angsana ในที่สุด ที่ผ่านมา ถ้าไม่หนักหนากูก็จะยอมๆ ไป แต่กูเริ่มไม่อยากทนแล้วว่ะ

ความฝันกุคือทำงานอะไรก็ได้ที่กุสบายใจ ได้เงินโอเค มีความสุข
ทำไมความฝันกุที่ดูง่ายๆ มันถึงยากจังวะ.....

>>527 ถ้าทำใจได้เป็นคนไม่คิดมากอยู่ที่ไหนก็มีความสุขได้นะ อย่างน้องที่แผนกกูเป็นต้น นางไม่คิดอะไรเลย ทำทันก็ช่าง ไม่ทันก็ช่าง โดนด่าก็ช่าง อะไรจะเกิดก็เกิด อะไรเสร็จไม่เสร็จไม่รู้ห้าโมงเป๊ะกลับบ้านปิดมือถือ ดอนทแคร์เอฟวรีติง ดูนางมีความสุขดีนะ อยากทำได้บ้างแต่ทำไม่ได้ เนเจอร์กูเป็นคนขี้เครียด มองโลกในแง่ร้าย จริงจังเกินเหตุ คิดมาก อยู่ไหนก็หาความสุขได้ยาก

>>528 อยู่ๆไปจะไม่โดนไล่ออกเอาเรอะ

พวกมึงว่าถ้าไม่ไปกินข้าวกับเพื่อนๆในออฟฟิซแต่แยกออกไปกินคนเดียวตลอดนี่มันน่าเกลียดป่าววะ คืออยากได้เวลาส่วนตัวบ้าง

กูว่าแยกได้ แต่ถ้าทุกครั้งก็ดูเหมือนจะจงใจไปป่ะวะ

>>530 กูกินข้าวคนเดียวตลอด แฟนทำงานที่เดียวกัน ยังไม่ไปกินด้วยกันเลย ไม่รู้อะ ถึงเวลาพักเที่ยงกูหิวก็กิน คนอื่นยังไม่กินก็ช่างมัน กระเพาะไม่ได้ติดกัน คนอื่นๆก็เห็นทำงี้นะ ปกติดี

กูเพิ่งแจ้งลาออกจากงานเพราะไม่พอใจหลายๆ อย่างในบริษัท แต่ยังไม่ได้หางานใหม่เลยว่ะ
กูคิดว่าไม่มีที่ไหนในไทยให้เงินเดือนเท่าที่ปัจจุบันด้วย (เลข 6 หลัก) ทำไงดีวะ

>>533 ทำไมกูรู้สึกว่ามึงขี้อวด
ถ้ามึงห่วงเงินมากกว่าความสบายใจของมึงก็อยู่ต่อ ถ้ามึงทนไม่ไหวก็ออกมา จบ

>>534 +1

>>534 กูไม่ได้ตั้งใจจะอวด กูอยู่ไม่ไหวจริงๆ แต่ถ้าหางานใหม่สบายขึ้นแต่รายได้หายไปครึ่งนึง กูกลัวจะบริหารรายจ่ายตัวเองไม่ได้
กูไม่รู้ว่าเวลานี้ควรจะทำยังไงดี เหลือเวลาอีก 3 เดือนกว่ากูจะออก คือกูออกแน่ๆ ละ แต่กูควรจะเริ่มจากตรงไหนดีวะ

- เงินเดือน 6 หลัก
- มาขอคำแนะนำเรื่องงานจากโม่ง
............เดี๋ยวนะ???

>>536 มึงควรไปปรึกษาพันทิป ที่นั่นคนรวยๆเยอะ

>>537 เป็นบริษัทฝรั่งที่อยู่ในไทยที่ฐานเงินเดือนสูงอยู่แล้ว
มันปรับเพิ่มเรื่อยๆ ตามนโยบายของสำนักงานใหญ่ที่จะบวกเงินเดือนพนักงานเพิ่ม 15% ทุกปี
แล้วกูก็อยู่นี่มา 6 ปี มันก็เป็นเท่านึงของเงินเดือนที่กูได้เมื่อตอนเข้าบริษัทพอดี
กูไม่ได้เก่งอะไรเลย แค่โชคดีที่เขาหาคนอยู่แล้วกูไปทักพอดี

>>538 กูมาโพสโม่งเพราะกูเล่นห้องหนังสือ กูผิดเองแหละที่พูดเรื่องเงินเดือนขึ้นมา ไม่นึกว่าที่นี่จะเซนซิทีฟเรื่องนี้กันขนาดนี้

ไม่ใช่เฉพาะที่นี่ มึงไปถามที่ไหนเขาก็หมั่นมึงทั้งนั้นแหละ

กูผิดไปแล้ว กูขอโทษ..

6 หลักก็เป็นแสนแต่แค่นี้ดูแลเงินไม่เป็นได้ไง

ก่อนคิดขะออก เมิง ทำบัญชีรับ จ่าย เมิงก่อนเลย แล้วดูว่ามึงมีหนี้ อะไรไหม ถ้าเมิงออกจากงานมึงต้องปลอดหนี้ ถ้ามีอยู่หักรายจ่ายมึงให้เยอะที่สุดไปโปะหนี้ให้หมด

หนี้หมดถึงออกจากงานได้เมิงจำไว้หนี้บัตรเครดิตต้องรีบเคลียร์ก่อนเลย แล้วผ่อนนี่โปะได้โปะ จบโอเค???

อาชีพอื่นกูไม่รู้นะ แต่อย่างล่ามญปเงินเดือนหลายหมื่น เฉียดแสน จนเกินแสนก็เยอะ แต่โง่เรื่องอื่นๆ เป็นเด็กน้อยก็ถมเถไป เพราะมันเป็นอาชีพที่เงินเดือนก้าวข้ามอายุและประสบการณ์ สนใจแต่ความสามารถทางภาษา รุ่นน้องที่กูรู้จักคนนึงเป็นลูกครึ่งญป-ไทย โทอิคอีก900+ ตอนจบใหม่เป็นล่ามสามภาษาเงินเดือนมันก็สตาร์ท 85k แล้ว ความคิดความอ่านมันยังเป็นเด็กน้อยอยู่เลย

ถ้ามีฐานลูกค้าเก่า มีคอนเนคชั่น ก็ลุยธุรกิจเลย ได้เยอะแน่ๆ หรืออีกทางเลือกคืออยู่ให้ได้ เพราะเลือกแล้ว ลดความหัวสูงลง

>>543 ขอบคุณ เดี๋ยวกูลองทำบัญชีรายรับรายจ่ายดู บัตรเครดิตกูจ่ายเต็มตลอดนะ แต่กูหนักค่าบ้านเนี่ยสิ

หลังมีลูกน้องมาได้ 1 เดือน เพิ่งรู้ว่าลูกน้องคนแรกและคนเดียวของกูที่มีอยู่เป็นหลาน CEO
เข่าทรุดเลยกู

>>546 เมิงก็ต้อง โปะ บ้านให้หมด หรือเหลือให้น้อยที่สุด เท่าที่เมิงทำได้ และทนได้ หางานใหม่ตอนนี้หาลำบากจะตายเมิงเงิน 6 หลักยิ่งหายากมากกกก เว้นแต่เมิงหางานใหม่ได้แล้ว

มึงต้องเข้าใจ ว่ามันมีคนเงินเดือน 4 หลักแบบกูอยู่บนโลกด้วย
ถ้าจมไม่ลง ใช้จ่ายเท่าเดิมมึงก็เจ๊งแน่ๆ ไอ้ที่ข้างบนแนะนำให้ทำบัญชีกูก็ว่าดีนะ
จะได้ดูว่าหมดไปกะอะไรเยอะ แต่ต้องไม่หลอกตัวเองนะมึง

>>547 อย่าไปกลัวสิวะ ลูกน้องมีไว้ใช้ จิกหัวใช้งานแม่งเช้าเย็นเลย ไม่ยอมก็ลากไปตบในห้องน้ำโลด

กูนี่แหละเงินเดือนสี่หลัก 9000 ขั้นต่ำ ยังอยู่ได้เลย

>>539 ถึงขนาดทนไม่ไหวแบบนี้น่าจะโดนบีบให้ออก อยู่นานไม่อยากจ่ายเยอะ ไปหาเด็กจบใหม่ดีกว่า

มีใครไม่ชอบพูดถึงเป้าหมายในอนาคตของตัวเองบ้างป่ะวะ ชอบมีคนมาถามกู กูตอบว่าไม่รู้ตลอด จนเขามองว่ากูเป็นคนลอยไปลอยมา แต่เอาจริงมันก็เรื่องของกูอ่ะ ทำไมต้องมีแต่คนอยากรู้เป้าหมายชีวิตของคนอื่น

บางทีมันก็เป็นชะตากรรมนะเหวย คนเงินเดือนเยอะก็มักมีภาระเยอะ แต่บางทีก็เป็นเพราะมีภาระเยอะนี่แหละมั้ง ถึงได้ดิ้นรนถีบตัวเองมาถึงจุดนี้

กูเพิ่งเรียนจบวารสาร คิดว่าตัวเองมีความสามารถด้านทำข่าวนะ รางวัลทำข่าวก็มี แต่กูก็ยังหางานทำไม่ได้ กูอยากทำสายข่าว ข่าวเว็บอะไรงี้ พวกอาจารย์บอกว่าให้กูไปลองทำข่าวทีวีดู มันจะได้ต่อยอดไปได้ กูไปสมัครงานข่าวทีวีเขาเรียกสัมภาษณ์ แต่ไม่รับเพราะกูออกเสียงอักขระไม่ชัด แล้วเขาก็อยากได้คนที่พร้อมออกหน้ากล้องเลยเพราะเขาขาดคน ไม่อยากต้องมาฝึกเด็กใหม่ บอกว่ากูเหมาะกับทำข่าวเว็บ ข่าวเขียน เขียนสคริปต์ เบื้องหลังอะไรแบบนี้มากกว่า กูชักท้อๆไงก็ไม่รู้ว่ะ ช่วงนี้พวกข่าวเขียนมันก็ไม่เปิดรับคน จะทำทีวีก็โดนติงเรื่องพูดไทยไม่ชัดจนชักจะเสียเซลฟ์ขึ้นทุกวันจนกูเริ่มกลัวที่จะไปสมัครข่าวทีวีแล้วว่ะ กูฟุ้งซ่านมาก เฮ้อ

มึงก็ ฝึกซิฟะ

>>553 กูก็เป็น เลยกลายเป็นคนที่ดูไม่มีความทะเยอทะยานสุดๆ บางทีหัวหน้ากูมาคุยกันเรื่องความคาดหวังในตัวกู ไม่ก็ประเมินผลงานที่ผ่านๆมา กูนี่น้ำตาปริ่มๆจะไหลตลอดเลย

>>555 กูก็เรียนวารสารอยู่ จบไปกลัวแม่งจะหางานไม่ได้ชิบหาย เงินเดือนน้อยอีก เรียนก็ยากชิบหาย หาแต่ประเด็นๆๆๆๆ โอ้ย ว้อย สู้ๆเขานะ โม่งเซมไป

ไปสัมภาษณ์งานมาหลายที่ผ่านเกือบหมด แต่แทบไม่มีเจ้าไหนให้เงินมากกว่าที่เดิมเลย
เจ้าที่ให้เยอะกว่าก็เป็นพวกสวัสดิการน้อยจนแทบไม่มี สงสัยปีนี้จะไม่ได้เปลี่ยนงานซะล่ะมั้ง OTL

กูก็เพิ่งไปสัมภาษณ์งานมาวันนี้ พี่ที่สัมภาษณ์กูเค้าใช้คำพูดแบบฟังดูดีนะ ประมาณว่า "งานที่นี่มีความหลากหลายและกว้างมันจะทำให้เราเติบโตขึ้น"
ฟังแล้วแบบโห โคตรเท่อ่ะ พอกูกลับมาบ้านนั่งคิด พี่เค้าจะสื่อว่า "งานหนักนะ มึงเตรียมตัวไว้" ไรงี้ป่าววะ 555

ย้ายที่นั่งใหม่ ฝั่งตรงข้ามเป็นผช.ต่างชาติ แบบว่าประมาณหัวหน้า นั่งทำงานไปก็เกร็งไป กุว่าเขาก็เกร็งกุก็เกร็ง อยากทำงานเข้าคอกเป็นอย่างยิ่ง
Y-Y ทำไงให้ความรู้สึกแบบนี้หายไปดี กุกลัวคนแปลกหน้า กุเกร็ง ยิ่งเปนผช.ด้วย ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆ ทุกวันนี้ได้แต่เอาหน้าจิ้มเข้าจอ

เพื่อนโม่ง กูชักท้อเรื่องหางานแล้ว ไม่อยากรู้สึกแบบนี้เลย แต่มันหดหู่จริงๆนะ รู้สึกแย่จนไม่อยากออกจากบ้านแล้ว แต่ถ้ากูเฟลตอนนี้ อนาคตกูก็คงไม่มีอะไรจะแดก ยังดีนะที่ตรงนี้ระบายความรู้สึกได้นิดหน่อย ไม่ถึงกับสบายใจ แต่ก็โล่งใจขึ้นมาบ้าง ^-^ อ่านแล้วคงงงๆเนอะ

>>560 ระวังไว้หน่อยก็ดี พวกชอบพูดเท่ๆนี่หลายคนคือพวกชอบพูดหลอกให้ลูกน้องทำงานหนักๆแต่ตัวเองจ่ายน้อยๆ

>>563 เรื่องจริง by Hr บริษัทแห่งหนึ่ง //ฮา

>>562 ถ้าได้งานที่ไม่โอเค ก็หดหู่เหมือนกัน สู้ๆ ขอให้ได้งานดีๆ

แถวนี้มีโม่งคนไหนทำงานเกี่ยวกับกฎหมายบ้างปะ คือกูอยากรู้ว่าถ้าเกรดไม่ดี แต่ก็ไม่แย่ แค่กลางๆอะ แล้วไม่ได้ทำกิจกรรมเลยเนี่ย ภาคเอกชนเค้าคิดมากไหมวะ คือกูเรียนนิติอยู่ปี 3 ละ กูเกลียดการเข้าสังคมอะ คืองานกลุ่มก็ทำได้แหละ แต่ถ้าเลือกได้ก็ไม่อยากทำ ที่ผ่านมาก็ทำเฉพาะที่มหาลัยบังคับอะ อยากรู้ว่าเค้ามองยังไง แต่ถ้าภาษาก็ได้อยู่นะ โทอิคกูก็อยู่ในเกณฑ์ดีอะ กำลังกังวลมากโดนไซโคว่าถ้าไม่มีผลงานกิจกรรม แถมเกรดยังไม่โดดเด่นอีกเค้าจะไม่รับ กูจะได้เบนเข็มไปสอบรับราชการไปเลย...

อันนี้ไม่ใช่เรื่องของกูนะ แต่เป็นคนใกล้ตัวกุมาถามในนี้เพราะเห็นเป็นเรื่องเกี่ยวกับการทำงานอะ
คือกูอยากรู้ว่าอาชีพอะไรที่พวกเก่งตรรกะ การวางแผนจะทำได้ดีวะ? เพราะคนที่กูรู้จักไม่ใช่พวกตัดสินใจเก่งแต่เป็นพงกวางแผน คำนวนไรงี้เก่งอะ กุจบทางศิลป์มาเลยไม่รู้จะให้ทำแนะนำมันยังไงดี

>>566 กูถามด้วย ไม่เข้ากิจกรรมเหมือนกัน ไม่เคยไปค่ายที่เขาชอบจัดเพราะไม่ชอบ กูชอบอยู่บ้าน เก็บตัว แต่กูอยู่บัญชีมีปัญหาป่าววะ

>>566 ทำแบบกูนี่ ไปแข่งขันประกวดโน่นนี่คนเดียวตลอด ประกาศนียบัตรเต็มพอร์ต อยากบอกว่ากูไม่เคยโผล่หัวไปกิจกรรมคณะเลยข่า รับน้องกูยังไม่เข้าเล้ย เป็นที่รู้จักกันในนามอินดี้ตัวแม่ของคณะ แต่พอร์ตดูดีมว๊าก บริษัทเค้าก็ถามถึงแต่ที่เห็นในพอร์ตนั่นแหละ ไม่มีเวลาไปถามเรื่องอื่นแล้ว สมัยเรียนกูชอบเดินไปดูบอร์ประกาศของคณะ มีอะไรพอประกวดได้แข่งได้กูสมัครแม่งหมด บางงานได้รางวัลก็ยิ่งดี บางงานแค่เข้าร่วมก็ได้ใบประกาศแล้ว เกร๋ๆ แต่เอาเข้าจริงเวลาทำงานยังไงมึงก็ต้องมีสังคมบ้างนะ แต่มันก็ไม่ได้มากมายจนถึงขั้นต้องกังวลหรอก คนอย่างกูยังทำงานบริษัทได้เลย อย่าคิดมากดิ อยากให้เด็กๆ เริ่มก้าวเข้าวัยทำงานจาก positive thinking ก่อนนะ เพราะเดี๋ยวทำๆ ไปมันมีเรื่องให้มึง negative อีกเยอะแน่นวล ไม่ต้องรีบ ถถถถ+

จบ ป.ตรีเงินเดือน4หลักทำงานไม่ตรงสายที่จบ พวกมึงว่าชีวิตกูจะยังไงต่อดีวะ

โดนส่งไปประจำที่ไซต์ลูกค้าแถวๆศูนย์ราชการ 2 เดือน แต่กูเช่าหออยู่แถวๆเพลินจิต แถมไม่มีรถด้วย ปกติใช้แต่ BTS/MRT อย่างเดียว
ไกลก็ไกล รถก็โคตรติด เอาไงกับชีวิตดีวะเนี่ย ;_;

>>571 ปกติไปประจำไซต์ลูกค้าบริษัทต้องเพิ่มเงินให้นี่ ก็อาจจะต้องยอมใช้เงินตรงส่วนนั้นทำอะไรซักอย่าง เช่น เช่าหออีกที่เป็นการชั่วคราว
ได้เพิ่มประมาณ 3-5 พันป่ะ? ถ้าใช่ก็น่าจะเช่าหอพอนะ อยู่หอห่วยๆ ไปก็ได้เอาแค่พอซุกหัวนอน เสาร์อาทิตย์ค่อยกลับมาอยู่เพลินจิต
โซนนั้นรถติดนรกสัสๆ เป็นกูกูยอมจ่ายทุกอย่างถือว่าแลกกับค่าสุขภาพจิต

>>571 เข้ ศูนย์ราชการเลยหรอวะ...

>>571 ทำใจว่ะ เมื่อก่อนสักประมาณ5-6ปี ผ่านมาแล้ว กุนั่งรถตู้จากรังสิต-ไปกลับศูนย์ราชการ ทำงานทุกวัน นรกสัดๆๆ ถ้าให้กุไปทำเหมือนเมื่อก่อนไม่เอาอีกแล้วว่ะ

>>571 ถ้าไม่อยากลาออกก็หาหออยู่ใกล้ๆที่ทำงานสิวะ กูเคยอยู่บ้านที่บางมด แต่ต้องไปทำงานแถวแจ้งวัฒนะ อยู่บนถนนไปกลับร่วมๆห้าหกชั่วโมง โครตบั่นทอนสุขภาพกายและสุขภาพใจ กูลาออกแม่ง หาที่ใกล้บ้านดีกว่าเยอะ

จากเพลินจิตไปศูนยราชการ ก็ต่อเพลินจิตลงสุขุมวิท สุขุมวิทไปบางซื่อ
บางซื่อลงเตาปูน เตาปูนลงศูนย์ราชการนน เฉลี่ยใช้เวลาเดินทางน่าจะ1.30-2.00กว่าๆ กุไม่ชัว แต่ดีกว่าขับรถ
ถ้าต้องทำงานกะคนที่เหี้ยใส่มึง มึงจะปรับแอททิจูดตัวเองไงให้ Positive+ได้วะ
ต้องคอมมูนิเคตกะคนที่ไม่ชอบหน้ามึง อยู่ก็โดนหาเรื่องงี้ กุอยากลาออกชิบหาย บั่นทอน

>>576 ต้องทนเอาว่ะกุก็เหมือนมรึงแหละ งานหนักเหนื่อย เจอเรื่องคนเหี้ย พยามทำใจปลงว่ะ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด
ที่เหลือเก็บตังไว้ซ่อมตัว รักษาตัวเอง เหลือก็เสพสุขนิดหน่อยๆ

ปรึกษา ทำไงกุถึงใส่ใจทุกขณะกับงานที่ทำวะ
สายงานกุมันค่อนข้างจะหลากหลาย มีรายละเอียด และพอมันมาหลายๆ หัวกุนี้หมุนจนพลาดไปหมดเลย เพื่อให้มันทัน พูดง่ายๆ ว่าพอเน้นปริมาณ คุณภาพนี่ไปหมด

กู >>571 นะ ลองไปสำรวจดูแล้วหาหอเช่าไม่ได้เลย เต็มหมด
กูคงลองพวกดูพวกรถตู้ก่อน ถ้านานเกินก็ค่อยว่ากัน อาจจะเอา e-book ที่มีแผนจะอ่านใส่ tablet ไปอ่านด้วยระหว่างรอรถติด

>>579 แจ้งวัฒนะซอย 14 อะ ข้างบิ๊กซี เดินเข้าไปดู มีหอหลายหออยู่นะ
ห่างจากศูนย์ราชการ 1-2 ป้ายรถเมล์

กูพักอยู่แถวๆ อินทามะระ ไปกลับ ศูนย์ราชการแจ้งวัฒนะ นั่งสาย52 รถแมร่งก็น้อย รถติดช้าอีก กว่าจะไปถึงกว่าจะกลับเบื่อนะคะ

มีงานพาร์ทไทม์อะไรที่ทำได้เฉพาะวันเสาร์มั้ย

ไซด์ไลน์ค่ะ

ขับอูเบอร์?

ไปสมัครงานแล้วเค้าทำท่าสนใจเรามาก เร่งๆอยากให้เริ่มงานใหม่ได้เร็วๆ
แต่พอใกล้ๆจะตกลงกันได้สุดท้ายบอกว่ามีการเปลี่ยนโครงสร้างภายใน
ขอเบรคเรื่องรับกูไว้ก่อน ยังไม่มีอะไรแน่นอน ถ้าชัวร์แล้วจะบอกอีกทีนี่คืออะไรวะ
กูโดนมา 3 รอบแล้วเนี่ย กูเดาว่าเจอคนอื่นที่อยากได้มากกว่ามาพอดีแล้วอีกฝ่ายยังไม่ตกลงกูเลยกลายเป็นตัวสำรองแทน

ของกูเคยเจอ รับเข้าทำงานแล้ว ชี้แจงรายละเอียดแล้ว ตกลงเวลาแล้ว...........แผนกที่กูจะไปทำโดนยุบพอดี จบ

ยิ่งวันยิ่งเกลียดหัวหน้าเข้ากระดูกดำ ทั้งเกลียด ทั้งรังเกียจ แต่ยิ่งเกลียดมันเท่าไหร่ก็ยิ่งไม่อยากลาออกเพราะรู้สึกว่าถ้าเราออกเพราะมันก็คือเราแพ้ อยากชนะด้วยการมองเห็นมันเป็นอากาศธาตุ ไม่รู้สึกอะไรกับมันทั้งสิ้น แต่ตราบใดที่ยังต้องเดือดร้อนเพราะมันทุกวันก็คงคิดแบบนั้นได้ยาก

>>585 เศรษฐกิจช่วงนี้ทรุดหนัก เค้าคงไม่ค่อยอยากจ้างคนเพิ่มเท่าไหร่
คิดในแง่ดีว่าดีกว่าเค้ารับมึงเข้าไปแป๊ปๆแล้วโดนให้ออกนะ

จริงป้ะที่เค้าบอกจบโทตปทยูทอปๆไรงี้หางานในเมืองไทยยาก ถ้าไม่มีประสบการณ์ กลัวเหมือนเคยอ่านผ่านๆในพันทิปอ่ะ นี่คือกูควรทำงานก่อนหรือว่าเรียนก่อนวะ(สายกฎหมาย)

>>589 จริง จากชีวิตคนใกล้ตัวกู
ทุกบ.บอกเองเลยว่าเก่งเกินไป ไม่รับเพราะกลัวเก่งเกินหัวหน้า ตอนแม่งเล่ากูนั่งฮาชิบหาย ตอนนี้แม่งไปทำงานสถานทูตละ ส่วนกูนั่งงมหาเป้าหมายไปวันๆ

แบบนี้สาย IT ยิ่งไม่ควรเรียนโทเข้าไปใหญ่สินะ

มันไม่ใช่เค้ากลัวมึงเก่งเกินไปหรือเก่งเกินหัวหน้าหรอก แต่บริษัทเค้าก็ไม่โง่ เค้ารู้ว่าพวกเรียนสูงจบนอกมันก็ย่อมหวังเงินเดือนเยอะๆ หวังอนาคตอันสดใส ส่วนมากถ้ายอมทำงานบริษัทเล็กคือหวังแค่หาประสบการณ์เท่านั้นแหละ ไม่คิดอยู่นานหรอก เค้าก็เลยขี้เกียจรับมาให้เสียเวลา หรือไม่บางประเภทก็เรียกเงินเดือนสูงเวอร์ทั้งที่ง่อยแดกไร้ประสบการณ์ทำอะไรก็ไม่เป็นมีแค่วุฒิกับเกรดสวยหรู คิดแต่ว่าตัวเองเสียเงินไปเท่าไหร่ แต่เสือกไม่คิดว่าจะทำเงินให้บริษัทเค้าเท่าไหร่ ถ้าเจ๋งจริงไปบ.ใหญ่ข้ามชาติหรือสถานทูตอะไรนั่นแหละถูกแล้ว เค้าจ่ายได้ แต่ก็ต้องเจ๋งจริงด้วยถึงจะเข้าได้ ส่วนพวกไม่เจ๋งจริงมีแค่วุฒิกับเกรดแต่เสือกประเมินตัวเองสูงลิ่ว ก็ลงเอยด้วยการตกงานและบ่นว่าบริษัทไม่รับ กดเงินเดือน บลาๆๆ

คนตกงานก็ไม่ต่างอะไรกับคนโสดอ่ะ (ไม่นับพวกโสดด้วยความตั้งใจของตัวเองนะ หมายถึงพวกชอบบ่นโสดเพราะผู้ชายดีๆ ตายห่ากันหมดแล้ว) คือส่วนมากมักประเมินตัวเองสูงเกิน ไม่ค่อยดูหนังหน้าตัวเอง จ้องจะหาแต่หนุ่มหล่อรวยเจ้าชายเพอร์เฟค พอคนระดับเดียวกับตัวเองเข้ามาก็รับไม่ได้ ยี้ ถ้าหาอะไรที่มันพอดีกับตัวเองได้ยังไงก็ไม่มีตกงานหรอกว่ะ แต่ก็ต้องไม่สูงไม่ต่ำจนเกินไปด้วย ไม่ใช่จบนอกพูดได้ 3 ภาษาเสือกโง่ไปสมัครบ.ไทยจ่ายเงินเดือนเท่าหีมด จบโทเสือกไปสมัครบ.ไก่กาตำแหน่งกากเดนที่เค้าไม่ได้ต้องการคนใช้ความรู้ความสามารถอะไรมากมาย แล้วเค้าจะจ่ายแพงๆ จ้างป.โททำหอกอะไร

ทำงานกับตอนเรียนค่างกันมากไหมเพื่อนโม่ง เห็นมีแต่คนบอกเรียนเก่งแต่ทำงานไม่เป็นก็มี

ทำงานต้องเล่นการเมืองเป็น ต้องดีลกับคน เมิงจะเก่งแค่ไหนมึงก็ต้องรับมือคนให้เป็น ไม่มีใครคอยให้เกรดมึงอีก และชีวิตจะติดลูบไปเรื่อยๆ ประมาณนี้....
คนเรียนเก่งแต่ทำงานไม่เป็น ---> เรียนมีคู่มือ มีหนังสือให้ งานมีแต่ต้องเรียนเอง หรือให้คนอื่นสอน แถมไม่มีคำตอบที่ตายตัว ผิดมึงซวย ถูกมึงก็ทำต่อไป
ก็เป็นชีวิตอีกแบบอะนะ สู้ๆ

>>594 กูคิดคล้ายๆ >>595 คือปัญหาการจัดการกับคนในที่ทำงานมันยุ่งกว่าการจัดการเพื่อนเวลาทำงานกลุ่มหรือคุยกับอาจารย์เยอะ
อีกอย่างคือโปรเจคเวลาเรียนมันเป็นอะไรที่ดูมีคำตอบหรือขอบเขตของงานค่อนข้างตายตัว ไม่ค่อยเหมือนกับงานจริงๆ

กู >>571 นะ มาอัพเดตว่าไปๆมาๆกูไม่ต้องไปแล้วเพราะโปรเจคล่ม น่าจะตกลงเรื่องเงินกันไม่ลงตัว ก็ดีใจที่ไม่ต้องไปนะ
แต่เริ่มหวั่นๆกับความมั่นคงของบริษัทแล้วสิ ลูกค้าเจ้านี้เป็นรายใหญ่ด้วย

http://skynews.sayhibeauty.com/รู้กันรึยัง-เงินประกัน/
เอาเรื่องการเอาเงินประกันสังคมคืนมาฝากจ้า

>>598 55 ปีเลยหรอวะเนี่ย.. จะอยู่ถึงเปล่าว้า สงสัยคงใช้แค่เวลาเกิดอุบัติเหตุ หรือโดนไล่ออก

>>599 มึงก็เบิกตอนตกงานสิวะ เพื่อนกูแม่งย้ายงานไปที่ใหม่แล้วมันมีช่องว่างระหว่างย้ายงาน มันก็เบิกจากประกันสังคมมากินเที่ยวสบายใจ
ซึ่งกูกำลังคิดจะทำบ้าง

เมื่อวานกูทำโอทีโต้รุ่งคนเดียว บ.นี้กูเข้ามาทำได้ปีนึงละ ละแม่งร้อนมาก แอดับกูเลยแก้ผ้านุ่งบ็อกเซอร์ทำงานแม่ง มันรู้สึกชิลเหมือนอยู่บ้านจริงๆ
วันนี้หัวหน้าเดินมาหา บอกสะดวกมานี่แปป เปิดกล้องให้กูดู ถถถถ+ ไม่นึกว่าจะมีกล้องแอบซ่อนอยู่ แกบอกวันหน้าก็เอาผ้าขาวม้ามาด้วย
ตอนแรกนึกว่าประชด สักพักแกหยิบออกมาจากลิ้นชักพาดบ่าให้กูดูเลยบอกถ้ามีคนมาตรวจกล้องจะได้ไม่น่าเกลียดนัก ไอ้เหี้ย ออฟฟิศห่าอะไรชิลชิบหาย

>>601 ดีนะที่ไม่สาวหนอนน้อยในที่ทำงานหรือคนอื่นมาซั่ม

>>601 มึงก็ถอดเสื้อแล้วเอาไปพาดบังกล้องไว้ก็จบละห่าราก

>>601 มึงอยู่ยังไงถึงรู้ว่าไม่มีกล้องวะ5555

ต้องถามว่าทำไมมึงคิดว่าจะไม่มีกล้องมากกว่า มันต้องมีอยู่แล้วเว้ยยยย

ถ้าไอเดียมึงไม่ได้ถูกโหวตโดยส่วนใหญ่แต่พอไปอยู่อีกที่นึงทำคล้ายกับที่มึงคิดแล้วเสือกปังมึงจะรู้สึกยังไงวะ แม่งแย่ว่ะ ถ้าคนอื่นเห็นด้วยกับกูป่านนี้คงปังก่อนแท้ๆ

ก็รู้สึกเฟลที่โน้มน้าวคนอื่นให้คิดแบบเราไม่ได้ ถือซะว่าความสามารถยังไม่พอ ยังไงมึงก็ต้องเคารพความเห็นคนส่วนใหญ่อ่ะนะ

>>606 จะโลกสวยไปมั้ยถ้ากูจะบอกว่าอย่าไปคิดมากเลย
ไอเดียเอามาทำแล้วจะปังไม่ปังเนี่ยปัจจัยมันเยอะนะ ไม่ใช่แค่ตัวไอเดียเพียวๆอย่างเดียว
อดีตผ่านไปแล้วถ้าตอนนั้นไม่ได้ทำ เราก็ไม่รู้หรอกว่าถ้าตอนนั้นทำแล้วจะปังจริงรึเปล่า

ปล. การโน้มน้าวคนเองก็เป็น soft skill สำคัญอย่างนึงในการทำงานที่ควรมีนะ

ถ้าได้งานใหม่แล้ว จะหาเหตุผลบอกหัวหน้าที่ทำงานปัจจุบันว่าออกเพราะอะไรดี
คือตอนนี้กูทำงานในตำแหน่งนี้คนเดียว หน้าที่รับผิดชอบมันล้นมาก
จริงๆกูออกเพราะเงินเดือนน้อย ไม่มีโอกาสก้าวหน้า และก็เบื่ออะไรหลายๆอย่างด้วยว่ะ
แต่จะให้พูดตามจริงก็ไม่ได้นี่หว่า

>>609 ทำไมจะไม่ได้ล่ะ แฟร์ๆตรงๆก็ดีแล้วนี่กว่า เข้าใจง่าย ไอ้การหาเหตุผลข้ออ้างนี่แหล่ะทำผิดใจกันมาเยอะแล้ว

>>610 กู 609 เอง คือตอนนี้หน่วยงานที่อยู่กำลังขยาย และหน้าที่มันเพิ่มขึ้น กูเลยกลัวเค้าคิดว่าแบบย้ายหนีงาน ไม่สู้งานอะไรแบบนี้
แต่กูอยากออกมานานแล้ว ชนิดที่ว่าต่อให้ที่เก่าขึ้นเงินเดือนให้ กูก็ไม่อยากอยู่อะ

>>611 แล้วบอกกูทำไม? กูรู้แล้วอะไรมันจะดีขึ้น? ไปบอกหัวหน้ามึงนู่น

>>612 ก็มันมาขอคำปรึกษาว่าจะพูดกับหัวหน้ายังไงดีไม่ใช่เรอะ ไอที่มึงบอกให้พูดตรงๆเอาความจริงมันพูดได้หรอวะ ไอที่บอกว่า งานเยอะ เงินน้อยไม่ก้าวหน้าเนี่ย มั่นแค่ไหนกูก็ไม่กล้าพูดนะ เหมือนไปด่าบริษัทเค้า

>>611 กูก็ไม่เก่งเรื่องนี้เหมือนกัน รอโม่งที่มีประสบการณ์มาแนะนำนะ

มึงตอบไปหล่อๆว่า พอดีงานที่ใหม่ น่าสนใจดีจะไปฝึกฝีมือด้วย. ส่วนเจ้านายเก่าก็บอกว่าไปว่าผมเก่งก่อนเผื่อวันหลังอาจจะได้มาร่วมงานกันใหม่

พวกที่ไม่ได้รู้อะไรมาทำเป็นโชว์ว่าตัวเองรู้เยอะแล้วแนะนำคนอื่นมั่วๆนี่ขอทีเถอะ

>>613 พูดได้ กูพูดมาแล้ว ตอนนี้ก็ยังติดต่อกับหัวหน้าคนนั้นเป็นปกติ ถ้าหัวหน้ามีวุฒิภาวะพอเรื่องแบบนี้ต้องคุยกันได้ ถ้าโครงสร้างบริษัทมีปัญหาทำให้ลูกน้องอยู่ไม่ยืดหัวหน้าก็มีหน้าที่ต้องเอาเรื่องไปคุยกับ head ถ้ามีการเปลี่ยนไปในทางที่ดี ลูกน้องอยู่ได้นานทุกฝ่ายก็แฮปปี้
แต่โอเค กูเข้าใจว่าแต่ละสายงานมันไม่เหมือนกัน สายงานกูโดยพื้นฐานคือยึดตามโลจิก เรื่องทั่วๆไปเลยคุยกันด้วยเหตุผลไปด้วย ถ้าสายงานของ >>609 เห็นการรักษาหน้าเป็นเรื่องสำคัญกว่าผลประโยชน์บริษัทก็เอาตาม >>614 ก็ได้ แล้วแต่

>>613 >>614 >>616 ขอบคุณทุกคนมากๆนะ จะเอาคำแนะนำไปคิดหาคำพูดที่ดีๆให้ได้ จาก 609

>>616 เป็นกูกูก็พูดว่ะ แต่ไม่ได้พูดในเชิง aggressive ถ้าเป็นกูคงจะพูดประมาณว่า "เนื่องจากลักษณะโครงสร้างขององค์กรมีข้อจำกัดที่ไม่สามารถตอบสนองกับความต้องการทั้งในด้านการทำงานเพื่อพัฒนาความรู้เฉพาะทางในเชิงลึก (เพราะมึงให้กูทำแม่งทุกอย่าง อีสัส) โอกาส ความก้าวหน้า (ไม่ใช่ลูกรักทำงานงกๆ ให้ตายก็อยู่ที่เดิม) รายได้ (ที่อื่นให้กูมากกว่าสองเท่า อีฟาย) ทำให้รู้สึกว่าปัจจุบันตนเองยังพัฒนาศักยภาพไม่ได้เต็มที่เท่าที่ควร จึงต้องการเปิดโอกาสให้ตนเองได้ทำงานในองค์กรที่มีแนวทางการบริหารทรัพยากรบุคคลสอดคล้องกับเป้าหมายของตนเองบลาๆๆ"

>>618 โอ๊ย พูดถูกใจมากเลย ทำงานทุกอย่างจริงๆ แต่ไม่ได้มีความสามารถอะไรพัฒนาขึ้นเลย (เป็นที่เนื้องานด้วย) เงินเดือนน้อยจริง เพราะบริษัทให้เรทเงินเดือนแค่นี้ กูเปลี่ยนงานดีกว่า 5555 จาก 609

เด็กจบใหม่เป็นhrได้ด้วยหรอมึง กูเข้าใจว่าhrคือตำแหน่งหัวหน้า

ว่าจะสอบโทอิคครับ ใช้สมัครงาน พี่ๆในนี้เตรียมตัวกันกี่วันครับ

>>621 ครั้งแรกกูลองไปสอบแบบไม่เตรียมตัว คะแนนเน่าเลย
ครั้งที่สองอ่านหนังสือบ้างไม่อ่านบ้างอยู่ครึ่งปีแล้วไปสอบ ผลคือคะแนนรวมเน่ากว่าเดิมอีก
//ปาดน้ำตา

>>621 เคยแต่ โทเฟลว่ะ อ่านเองอยู่ 2 สัปดาห์
คะแนนโอหมดยกเว้น speaking (ฮา ก็อ่านเองมันจะไปพูดได้ยังไงวะ)

ไมคนที่ยุมหาลัยมักมีแต่คนใจดี คนทำงานแล้วนิสัยไม่ค่อยโอเควะ มันเกิดการอีโวลูชั่น ทรานสฟอร์มร่างหรือไง
จากสาวใสกลายเป็นยัยป้าแร้งทึ้งขี้นินทาไปได้อย่างไร กุอยากรุกระบวนการ

บนโลกนี้จะมีพื้นที่ให้คนหัวดีแต่มนุษยสัมพันธ์เหี้ยแบบกุไหมนะ -*-

>>624 จากที่เห็นมา คนขี้นินทาก็คือขี้นินทามาตั้งแต่ไหนแต่ไรละ
สภาพสังคม ผุ้คนรอบข้างก็เป็นปัจจัยนึง

ฝนตกรองเท้าเหม็นชิบหาย ยิ่งฉีดสเปรย์ดับกลิ่น กลิ่นยิ่งเหี้ยทำไงดีเนี่ย T^T

>>625 ยาก มึงต้องปรับตัว ไม่งั้นก็ต้องมั่นใจที่จะสแตนด์อโลน

>>625 เหี้ยขนาดไหนล่ะ ถ้าประมาณเด่นชัยแล้วไม่คิดจะปรับปรุงตัวมึงก็ต้องเก่งมากๆเก่งสัดๆจนคนต้องง้อมึง ไม่งั้นมึงก็ไม่ก้าวหน้าแล้วได้แค่โทษคนอื่นไปวันๆ เพราะคนที่เก่งพอๆกับมึงแต่อยู่ด้วยง่ายกว่ามึงมีเยอะแยะ

พวกรับวาดภาพคอมมิชชั่นหรือฟรีแลนซ์ที่บ้านพวกนี้ต้องมีพื้นฐานฐานะที่บ้านพอตัวด้วยหรือเปล่าวะมึง

ถ้าผิดมู้ขออภัยพอดีกูอ่านพวกมึงคุยกันมีเรื่องทำงานด้วยกูเลยแวะมาถาม

>>624 พออยู่ในสังคมที่มีแต่ตัวเหี้ย มันก็ยากว่ะที่มึงจะยังคงความโลกสวยเป็นสาวใสในทุ่งลาเวนเดอร์ได้ กูเองยังตกใจตัวเองเลยที่เดี๋ยวนี้อีโวมาได้ถึงขั้นนี้ อ้อ แต่กูไม่ได้ขี้นินทานะ แค่เปลี่ยนจากสาวน้อยโลกสวยใสๆ คิดกับทุกคนในแง่ดีไว้ก่อน สุภาพ อ่อนหวาน เรียบร้อย กลายเป็นมนุษย์ป้าหวาดระแวง ไม่จริงใจกับใครเลยซักคนในที่ทำงาน ปากร้าย แข็งกร้าว เสียดายตอแหลไม่เป็นไม่งั้นกูคงเพอร์เฟคเลย ถถถถถ อ้อ กูยังไม่ถึงขั้นเหี้ยกับใคร เอาดีเข้าตัวเอาชั่วใส่คนอื่นแบบที่หลายคนทำกับกูหรอกนะ แต่จากเคยทำแต่สิ่งที่คิดว่าดี ควรทำ ทำเพื่องาน เดี๋ยวนี้ทำอะไรกูเน้น protect ตัวเองเป็น priority แรกเสมอ

>>630 same to me ค่ะ สมัยนี้ไม่ว่าที่ไหนก็เป็นแบบนี้เปี๊ยบเลย กูเพิ่งโดนมาสดๆค่ะเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดเลย ภาพลักษณ์นางเอกมากแต่กูนี่ดูเหมือนเด็กกร้านโลก แต่อีนางเอกนี่ปาดหน้าเค้กเนียนๆประจำ แรกๆที่เจอกูนี่คิดทุกเม็ด แบบไม่เชื่อว่านางเห็นแก่ตัวมากขนาดนี้ หลังๆกูเริ่มคิดได้ว่าคิดไปก็เครียดเปล่าๆ นางทำเหมือนไม่รู้ตัวเลย กูเลยคิดแค่ว่าทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีก็พอละ กูไม่ยุ่งกะนางอีกต่อไป คนอื่นจะคิดยังไงกูไม่สนละค่ะ อนาคตกูลำบากแน่ๆถ้าต้องข้องแวะกะนาง กูสแตนด์อโลนได้ค่ะ กูคิดว่าตัวเองมีดีพอไม่ต้องคอยปาดหน้าเค้กชาวบ้านเค้ากูก็อยู่รอดได้ค่ะ

>>630 >>631 กูจะดีใจดีมั้ยที่กูเจอเรื่องพวกนี้มาตั้งแต่สมัยมัธยม ขึ้นมหาลัยยาวมายันทำงานกูก็ไม่เคยไว้ใจใครเลย เพื่อนที่คบอยู่มีแต่ที่รู้จักกันสมัยประถม

>>632 ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะมึง มัธยมกูไม่ค่อย แต่มหาลัยมีเหมือนเป็นแหล่งเพาะพันธุ์เลยมึง กูก็คุยกะทุกคนอะนะแต่ไม่ได้ให้ใจหมด เน้นไม่สร้างศัตรู แรกๆกูประสาทเสียเลยมึงไม่เคยเจออะไรแบบนี้โทสับร้องไห้กะแม่เกือบทุกวันถึงขั้นต้องหาหมอเลย ลูกพี่ลูกน้องกูบอกว่าบ้านกูเลี้ยงลูกให้ใจดีเกินไปเลยโดนเอาเปรียบ แต่กูก็เลยลองทำแบบที่คนอื่นทำกะกูนะ แต่มันไม่สบายใจว่ะเหมือนรู้อยู่เต็มอกว่าเอาเปรียบเค้า อะไรที่มันไม่หนักหนานักกูเลยยอมๆไปเพื่อความสบายใจของกูเอง สังคมสมัยนี้แม่งอยู่ยาก ต้องอยู่ให้เป็น อนาคตกูคงไม่คิดมีลูกว่ะสงสารเด็กมัน

>>633 จริง สังคมสมัยนี้สิ่งที่ยากที่สุดคืออยู่ให้เป็น ดีมากใสซื่อบอกเลยอยู่ไม่รอด จะโดนพวกตัวเหี้ยหลอกใช้แล้วงาบไปแดกนะจ๊ะ แต่ก็ไม่ต้องไปชั่วตามคนอื่นเค้าให้เราละอายใจตัวเอง "อยู่ให้เป็น protect ตัวเองให้ได้" สำคัญมาก กูยังทำไม่ได้เลย ขาดตรงสกิลตอแหลนี่แหละ ทำยังไงก็ทำไม่ลง เผลอพูดความจริงตามที่คิดทุกที :P ส่วนเรื่องโดนคนเอาเปรียบถ้าเป็นเรื่องงานกูโดนตลอดเวลาจนชินชา ทำงานหนักที่สุดเพราะตอแหลไม่เป็น อีพวกตอแหลก็เลียแผล็บๆ อย่างเดียวพอนายร้ากกกกกงานการไม่ต้องทำ แต่กูไม่สนว่ะ กูถือว่าทำมากก็ได้มากกับตัวกูเอง กูยอมรับว่าตอแหลถือเป็นสกิลอย่างนึง ในเมื่อกูตอแหลไม่เก่งกูก็ต้องทำงานให้เก่งแทน

>>634 +1

ได้งานใหม่ เงินเดือนอัพ3เคแน่ะ
อิ__อิ

ได้งานใหม่อยู่กทม.เงินเดือน 15,000 บาท ค่าหอพักใกล้ที่ทำงาน 5,000 บาท ฮ้อๆชีวิตจะไหวมั้ยเนี่ย

กูได้งานใหม่แล้ว ตกลงเงินเดือนอะไรเรียบร้อยแต่ยังไม่เซ็นสัญญา บอกหัวหน้าที่เก่าแล้วว่าจะออก แต่ยังไม่ถึงขั้นตอนการเซ็นเอกสาร
แม่งเสือกโดนหักหลังเค้าบอกเรื่องรับกูขอ hold ไว้ก่อน แล้วก็เงียบหายไปเลย
ซวยชิบหาย กลายเป็นงานใหม่ก็ไม่ได้ ยังดีที่ยังไม่เซ็นเอกสารแค่บอกปากเปล่าเลยรอด เรื่องออกจากที่เก่ายังไม่มีผล
แต่ยังไงก็บอกหัวหน้าไปแล้ว เค้ารู้ว่าเราจะออกเร็วๆนี้คือโดนขึ้นเงินเดือนน้อยชัวร์ๆ (แผนกกูใช้ระบบนี้ เพราะจะเอางบไปโปะของคนที่จะอยู่)

กูได้งานใหม่แล้ว ตกลงเงินเดือนอะไรเรียบร้อยแต่ยังไม่เซ็นสัญญา บอกหัวหน้าที่เก่าแล้วว่าจะออก แต่ยังไม่ถึงขั้นตอนการเซ็นเอกสาร
แม่งเสือกโดนหักหลังเค้าบอกเรื่องรับกูขอ hold ไว้ก่อน แล้วก็เงียบหายไปเลย
ซวยชิบหาย กลายเป็นงานใหม่ก็ไม่ได้ ยังดีที่ยังไม่เซ็นเอกสารแค่บอกปากเปล่าเลยรอด เรื่องออกจากที่เก่ายังไม่มีผล
แต่ยังไงก็บอกหัวหน้าไปแล้ว เค้ารู้ว่าเราจะออกเร็วๆนี้คือโดนขึ้นเงินเดือนน้อยชัวร์ๆ (แผนกกูใช้ระบบนี้ เพราะจะเอางบไปโปะของคนที่จะอยู่)

>>639 ยินดีด้วย เพราะบริษัทที่ไม่มีระบบ พูดจาไม่เป็นคำพูดแบบนั้น ขืนไปอยู่มึงจะมีเรื่องให้ปวดกบาลตามมาอีกเพียบ
แล้วก็อย่าไปคิดมากเรื่องขึ้นเงินเดือนน้อย มันก็ไม่แปลกเพราะบริษัทเค้ารู้ว่ามึงไม่มีใจจะอยู่ต่อแล้ว มึงก็เดินหน้าหางานใหม่ต่อไปแค่นั้น

>>639 กูก็เพิ่งได้งานใหม่ แต่ยังไม่ได้เซ็นสัญญาเหมือนกันว่ะ
จะต้องรีบบอกหัวหน้าที่เก่าด้วย เพราะต้องหาคนมาแทน
กลัวโดนทิ้งกลางทางแบบมึงว่ะ

>>639 ทีหลังเซ็นสัญญาให้ได้ก่อน ค่อยไปบอกว่าจะออก

เพื่อนโม่ง สินเชื่อ กับ บัตรกดเงินสด ดอกต่างกันไหน

>>620 ขุดนิด แสดงว่าไม่เข้าใจการทำงานของ HR ก็แค่แผนกนึงในบ.มีเด็กจบใหม่เป็นปกติ แต่เด็กจบใหม่ก็ทำงานเบ๊ก่อน คัดคนคัดใบสมัครตามเงื่อนไขเบื้องต้น ใครๆก็ทำได้ แล้วค่อยให้เข้าไปแจมฟังตอนสัมภาษณ์พนักงานระดับล่าง ประสบการณ์มากขึ้นก็ค่อยฉายเดี่ยว เลื่อนระดับไปร่วมในสัมภาษณ์ระดับสูงขึ้นมาอีกนิด บลาๆ ก็เหมือนแผนกอื่นๆนั่นแล

เรื่องเงินประกันสังคมชดชเยระหว่างว่างงานจ้า
http://pantip.com/topic/30643721

กูไม่โอมากๆ กับการ take credit กูจะทำยังไงดีวะ งานเป็นธีม ให้โหวตตอนแรกว่าจะทำแบบไหน มีกูกับเพื่อน 2 คนไม่เห็นด้วยเลยจะทำเอามาเปรียบเทียบกับที่เหลืออีก 4 คน งานกูเสร็จก่อน ส่งไปก่อน แล้วงานของอีก 4 คนก็ส่งมา กูคอมเม้นไปว่าทำไมไม่มีอันนี้ๆ มันไม่ตอบ แต่ทำตามงานกู แล้วเอางานมันส่งว่ะ คือที่กูทำไม่ใช่ให้พวกมันมาลอกกู ที่กูรู้เพราะมันส่งงานตอนแก้แล้วมาให้ดูในกลุ่ม พวกมึงพอเข้าใจอารมณ์กูมะ ถึงจะอยู่กลุ่มเดียวกันแต่กูเกลียดเรื่องแบบนี้ว่ะ เหี้ยเอ้ย

ขอถามมู้นี้นะ ตอนทำงานมีอะไรแบบนี่อีกป่ะวะกูอยู่มหาลัย

อยู่ดีๆหัวหน้าก็ลาออก อ๊าก กูช๊อคมากๆ

>>646 พูดไม่รู้เรื่องครับน้อง เรียบเรียงใหม่ แล้วรู้ตัวว่าเด็กจะถามความเห็นผู้ใหญ่ใช้คำให้สุภาพด้วย มาถึงพ่นๆเรื่องตัวเอง ขึ้นมึงขึ้นกู ใครอยากจะให้คำแนะนำเมิง

>>648 grammar nazi detected

>>646 พูดกูมึงก็ได้นะ กูไม่ถือ
แต่ว่าควรเรียบเรียงให้อ่านเข้าใจง่ายจริงๆ นั่นแหละ
ถ้าที่กูเข้าใจ คือ คนอื่นในกลุ่ม อาศัยไอเดียมึง โดยเอาไปดื้อๆ ไรงี้รึ

>>648 เมิงอย่าคิดว่ามีแต่ผู้ใหญ่ที่ออกความเห็นให้คำปรึกษาได้ดิ
ความเห็นง่อยๆของเด็กบางอย่างมันก็ให้มุมมองใหม่ที่เมิงไม่เคยเห็นได้นะ

>>650 แนวนั้นแหละ กูไม่ได้เสนอไอเดียนี้เพื่อให้พวกมันทำไง กูทำกับเพื่อนกู เหมือนเอางานมาวัดกันว่าฝ่ายไหนดีกว่า เพราะตอนแรกกูจะทำแล้วมีแต่คนบอกมันไม่ดีงั้นงี้ สุดท้าย พอมันเห็นงานกู มันก็มาทำตามแล้วเอางานมันส่ง แพ้แล้วไม่ยอมรับ เอาความคิดกูไปใช้เลย ไม่ขอ แต่คราวนี้กูคงไม่ระวังเองแหละ ถือเป็นค่าโง่
>>649 เมื่อคืนพิมพ์ตอนขึ้นเลยดูงงๆ ขอโทษด้วย

>>649 try harder. Oh, and your understanding of the meme called "grammar nazi" is completely wrong.
>>652 เคร get แบบนี้ไม่ได้เรียกว่า take credit เรียกว่าลอก แต่อืม แล้วจริงๆอะไรที่มึงเสียในเหตุการณ์นี้ล่ะ? งานของกลุ่มคะแนนก็ได้ทั้งกลุ่มเท่ากันไม่ใช่เหรอ ตอนทำงานถึงจะเป็น individual credit

>>653 กูว่าคงจะเป็นเสียความรู้สึกมั้ง เหมือนเพื่อนในกลุ่มไม่เห็นหัว ถึงขนาดรู้ว่างานตัวเองแย่กว่าก็ยังแก้ตามแล้วส่งแทนที่จะส่งอันของ>>652 ไปเลย

รถติดชิบหาย หน้าหีเอ้ยยยย

>>655 ทำใจ ศุกร์สิ้นเดือน+ฝนตก+สิ้นปีงบประมาณข้าราชการ

ปรึกษาหน่อยจ้า คือกูเพิ่งเปลี่ยนงาน ตอนสัมภาษณ์กูก็ไม่ได้บอกว่ากูทำอาชีพเสริมด้วย กลัวมีผลกับการตัดสินใจว่าเค้าจะมองว่ากูทำสองจ๊อบแล้วจะไม่ทุ่มเทให้งานประจำไรงี้ ทีงี้บริษัทกูทำงานบางเสาร์ตามปฏิทินบริษัทประมาณเดือนละเสาร์บางเดือนก็ไม่มี แต่กูดันมีงานวิทยากรเสาร์นึงที่รับไว้ก่อนหน้าจะเข้ามาทำงานที่นี่ตรงกับเสาร์ทำงานของบริษัทพอดี ยังไม่ผ่านโปรไม่มีพักร้อน จะลาป่วยก็เกรงว่าจะมีคนไปเจอเพราะงานที่ไปพูดมันก็เป็นงานค่อนข้าง open (ปกติวันเสาร์คน A/L เยอะ โอกาสที่คนในบริษัทจะไปเดินเที่ยวงานนั้นก็มีสูง) จะแคนเซิลงานก็ไม่โอเคทำทางนั้นเดือดร้อนแน่ กูควรทำไงดีวะ ส่วนตัวกูยินดีจะ leave without pay นะ แต่ประเด็นคือไม่อยากให้คนที่บ.รู้ว่าทำงานเสริม เพราะคนที่นี่ attitude แปลกๆ กูสัมผัสได้ กลัวจะไม่ผ่านโปรด้วยเหตุผลนี้ แต่ถ้าจำเป็นก็คงต้องบอกรึเปล่า?

>>657 นึกภาพไม่ค่อยออกว่า culture บริษัทมึงเป็นประมาณไหน แต่ฟังดูแล้วรู้สึกว่าไม่ค่อยดี
พอมีทางบอกแค่ว่าติดธุระส่วนตัว ไม่สะดวกทำจริงๆโดยไม่ต้องบอกว่าธุระอะไร
แล้วขอลาแบบโดนหักตังไปหรือมาทำชดเชยทีหลังไปนี่พอจะได้มั้ย

>>658 ขอบคุณมากเลยนะจะลองดู แต่ถ้าบอกว่ามีธุระคงต้องโดนคาดคั้นแน่นอนว่าธุระอะไร กำลังหาทางบอกยังไงไม่ให้เป็นการโกหกแต่ก็ไม่บอกความจริง เผื่อซวยยังไงมีคนที่บริษัทไปเจอในงานก็ยังไม่โดนข้อหาโกหก(แค่บอกไม่หมดเท่านั้นเอง...)

ปกติผู้หญิงใส่ชุดแบบไหนไปทำงานกันบ้าง คือที่ทำงานปัจจุบันกู สาวๆเขาแต่งกันชิวๆ เสื้อยืดเกงยีนส์ กูก็ด้วย
ทีนี้กูกำลังจะเปลี่ยนงานใหม่ ทำตัวไม่ถูกว่ะ ว่าต้องแต่งตัวระดับไหน งานในออฟฟิศนะไม่ได้เจอผู้คนอะไรมาก
แต่งแบบสาวออฟฟิศจ๋า ใส่กระโปรง ส้นสูงงี้ก็ไม่ได้ว่ะ กูต้องนั่งมอไซค์มาทำงานอีก -*-

>>660 เลือกใส่กระโปรงแบบที่บานหน่อยให้พอซ้อนมอไซค์ได้ พวกกระโปรงพลีทกระโปรงจีบรอบจีบทวิสไรงี้ อย่าเพิ่งใส่กางเกงลองดูเชิงไปสักอาทิตสองอาทิตก่อน เพราะบางที่กางเกงถือว่าไม่สุภาพ รองเท้าเลือกหุ้มส้นแบนๆหน่อยก็ได้แต่ใส่เดินนานๆแล้วโคตรเมื่อยเลย อีกทางเลือกคือหาแบบพอมีส้นนิดๆ ไม่ก็พวกโลฟเฟอร์ หรือรองเท้าแบบผูกเชือกที่ทำจากหนังไรงี้ เสื้อก็แรกๆใส่แบบมีปกไปก่อนแขนสั้นหรือยาวก็ได้ แต่ถ้าแขนกุดหาเสื้อคลุมเผื่อหน่อยก็ดี ตอนหลังๆกูนี่เสื้อโปโลกระโปรงพลีทเลยจ้า ใส่ง่ายไม่ต้องรีด

>>661 พวกเดียวกะกูเลย ไม่ชอบใส่ชุดที่ต้องรีดเนี้ยบๆเกินอะ
ถ้าซื้อกระโปรงเอาแบบที่นั่งคร่อมมอไซค์ได้ไว้ก่อน ตามที่มึงบอกดีกว่า
รองเท้านี่ก็ปัญหาใหญ่เลย กูเท้าบาน ใส่รองเท้าเรียวๆละเจ็บมาก
เออ มีพวกร้านเสื้อผ้าในเฟซบุ้คแนะนำบ้างปะ กูดูตลาดนัดแล้วมันไม่โอ
จาก 660 เอง

>>662 กู 661เอง กูไม่ค่อยซื้อของจากเฟสหวะ ส่วนมากไปเดินเลือกเองเลย ไปดูเองเลยเชื่อกู มึงจะได้ดูเนื้อผ้าด้วยยับง่ายมั้ยใส้แล้วร้อนมั้ยไรงี้ ดูแค่รูปบางทีมันก็พลาดง่าย ขนาดกูไปเดินเลือกเองแบบไม่ได้ลองก่อนยังพลาดเลย ปกติกูชอบดูเสื้อผ้ามือสองแบบมันเก๋ดีไม่โหลด้วยแต่ต้องเลือกนานๆหน่อย

แนะนำเก้าอี้สำนักงานแข็งแรงๆ ราคาสัก 5000-10000 หน่อยสิ
เห็น Ikea ตัวละ 5900 ไม่รู้จะดีมั้ย

>>664 ไม่ใช่สำนักงานแต่เป็นเกาอี้ gaming ถ้าเมิงตัวไม่ใหญ่ลอง search dxracer ดูมีหลายรุ่น รุ่นตัวเล็ก ราคาก็อยู่ใน range มึง

พวกมึงว่าเมื่อวานที่รถติดสัดๆ หลายชม. บางทีาสี่ชม. ยังไม่ไปไหน จะมีคนที่ปวดขี้ทนไม่ไหวจนต้องขี้ในรถบ้างปะวะ?

>>666 ถ้าเป็นกูคงดับเครื่อง เปิดไฟฉุกเฉิน วิ่งไปขี้เซ็นทรัลค่อยกลับออกมา

>>667 แล้วถ้าติดบนทางด่วนล่ะมึง?

>>667 โชคดีรอบนั้นปวดตอนยังเรียน วิ่งลงรถเมล์เข้าไปขี้ในเซ็นทรัลลาดพร้าว
เคยอ่านกระทู้ที่คนเล่าประสบการณ์นั่งรถตู้ติดบนทางด่วน คนข้างๆนั่งหน้าเขียวอยู่นานจนในที่สุดก็มีกลิ่นไม่พึงประสงค์กระจายทั่วรถ
ทุกคนรู้แต่ไม่มีใครกล้าพูดอะไร เพราะแม่งเห็นใจคนขี้แตก

น้องที่ทำงานอยู่ดีๆก็ลาออก มันบอกว่าออกไปทำตามความฝัน นั่นคือการเที่ยวรอบโลก (ด้วยเงินพ่อแม่)
อิจฉาพวกเด็กบ้านรวยจริงว้อย ฮือ

เบื่อลูกรักเจ้านายมากๆ ดุด่าก็ไม่ได้ อู้งานนั่งแชท์ไลน์ทำงานขอไปทีจนผิดพลาดเป็นประจำก็แตะไม่ได้ ทำหน้าไม่พอใจไปฟ้องเมเนเจอร์ โทษทุกอย่างยกเว้นตัวเอง (เป็นคนประเภทเดียวกับเจ้านายกูเลยเลยเข้ากันได้ดี๊ดีย์) ทำเป็นบ่นไม่พอใจจะลาออก โอ๊ยย กูรออยู่เนี่ยเมื่อไหร่จะออกจริงๆ ซะที มีมันอยู่หรือไม่มีก็แทบไม่ต่างอะไรเลย กูก็ยังต้องทำงานหนักเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือคอยตามเช็ดตามล้างงานผิดๆ ของมัน

โม่ง กูถามหน่อยดิว่า บ. เจ้าไหนมั่งที่ HR แม่งเลือกรับแต่เด็กจาก ม. ของตัวเองวะ? แล้วที่ๆกูเจอมานี่มีแบบฝากงานด้วยนะมึง ล่าสุดพ่อกูเพิ่งเกษียณมาเพราะว่าเจอmanagerแม่งเอาคนบ้านเดียวกันมาทำงานพร้อมกับกดดันพ่อกู กูสงสัยจริงๆนะว่ามีแบบนี้ในพวกบริษัทข้ามชาติป่ะวะ? เบื่อกับที่ทำงานสัญชาติไทยทั้งเอกชนทั้งรัฐบาลเลยหล่ะ ระบบอุปถัมภ์ เลียตีนกันชิบหาย

>>672 ยังมีอยู่วะตราบใดที่ hr มันก็เป็นคน.
ของ บ. กุป็นข้ามชาติเหมือนกัน hr คนแรกสุดเป็นคนไทยแต่เทพมากคือทุกคนเคารพและรักเลยทำอะไรก็ดูแฟร์ วางตัวก็ดี เป็นแนวที่ไม่น่าจะมีใครเกลียดได้คนนี้ เขาเคยไปอยู่ ตปท หลายที่อยู่
แต่พอเปลี่ยนคนเป็นไทยแท้ แนวทะเล้นเท่านั้นแหละ แต่ละคนที่มาสัมพาสแมร่งกากสลัด คุณภาพคนใหม่ดรอบลงอย่างเห็นได้ชัดเลยเมิง
คนสามนี่ เป็น ต่างชาติแนวเที่ยวหน้าม่อ ก็หาแต่ผุ้หญิงวะจริงจังมากนานๆทีจะมีผู้ชายมาสัมพาสซักคน

>>673 กูจะบ้าตายหว่ะโม่ง มันมีแต่ระบบพรรคพวกในที่ทำงานอ่ะ ไอพวกรับ ผญ เข้ามาทำงานนี่ไม่เท่าไหร่หรอกนะ แต่แบบว่าแม่งเลือกที่รักมักที่ชังนี่กูโคตรเห็นบ่อยมากๆอ่ะ ขนาดแม่กูยังเจอเลย

กูไปไล่สัมภาษณ์งานมาหลายที่เจอเค้าไม่รับมั่ง รับแต่ให้เงินน้อยกว่าที่เก่ามั่ง
หนักกว่านั้นรับแถมให้เงินเยอะแต่คุยกันจนเกือบเรียบร้อยแล้วมาเปลี่ยนใจไม่รับมั่ง
ชักเริ่มท้อแล้วว่ะ สงสัยคงต้องอยู่ที่เก่าไปอีกปี OTL

>>675 ยุคนี้มีงานทำก็ถือว่าดีแล้ว ส่วนกูช่วงนี้งดเปิดหางาน รอโบนัส โบนัสออกค่อยว่ากันอีกที

กูไม่อยากไปทำงาน อยากนอนอยู่บ้านไม่ก็กลับไปเรียนมหาลัย กูจะทำไงดี กูเป็นอะไร

>>677 มึงต้องโตเป็นผู้ใหญ่ ยอมรับความจริง ถ้าอยากทำงานสบายก็สอบราชการให้ได้แต่ต้องทำใจว่าเงินจะน้อยแปรผันตามงานที่ทำ หรือไม่ก็หาวิธีหาตังทางเน็ตไรก็ว่าไป แต่มึงจะทำแบบสมัยมหาลัยไม่ได้อีกถ้าจบไปแล้ว

>>678 ทำไงให้โตเป็นผู้ใหญ่วะ กูก็อยากเป็นเวิกกิ้งวูแมนสุดคูลนะ แต่ก็ยังอยากทำอะไรตามใจตัวเองอย่างอยู่บ้านปั้นโมเดล วาดรูป อยากมีเวลาว่างแต่ไม่อยากเป็นฟรีแลนซ์เพราะกลัวอดตาย กูเอาแต่คิดถึงชีวิตมหาลัยที่ไม่ต้องมารับผิดชอบเรื่องเงิน ทำไงดีอ่ะ กูจะปรับตัวยังไงดี

>>679 ไม่จำเป็นต้องสุดคูลอะไรหรอกแค่ยอมรับความจริงว่าต่อนี้ไปมึงต้องทำงานจะทำเหมือนสมัยมหาลัยไม่ได้เพราะโตแล้ว กูเองก็ไม่ใช่คนดีเด่อะไรเป็นแค่ ขรก ใหม่ทำงานไปวันๆ ส่วนเรื่องบริหารเงินมึงก็ทำบัญชีเอา เดือนนี้รับเท่าไหร่จ่ายเท่าไหร่ ใช้เอกเซลหรือแอพช่วยก็พอมี ถ้าไม่ถึงกับต้องบริหารเงินของบ้านทั้งหมดแทนพ่อแม่ในทันทีกูว่าก็ค่อยๆพัฒนาตัวพอไหวแหละมั้ง

พูดได้แค่ทำใจว่ะ คือตามนั้นอะมึงโตแล้ว เวลาความเป็นเด็กมันผ่านมาแล้ว เพราะกูก็เคยขี้เกียจตัวเป็นขน กูจบมาเกรดงั้นๆไปสัมภาษเอกชนที่ไหนก็ไม่ได้กูกลับชิว เพราะคิดว่าไม่ผ่านก็ดีจะได้นอนบ้านเล่นคอมทั้งวันต่อไป แต่เห็นพ่อแม่กูเครียดกูก็เริ่มเครียด จนสอบราชการได้กูก็ไม่อยากไปทำหรอกแต่ก็ไปเพราะพ่อแม่กูเขาดีใจมาก แล้วเขาดีกับกูแค่ไหนแล้วที่ไม่บังคับกดดันให้กูไปสมัครไอ้งานที่มันหนักโคตรๆแต่เงินเยอะของคณะที่กูจบ พอก้าวเดินมาอยู่นี่ ก็พอถูไถไปได้เรื่อยๆล่ะนะ ตอนนี้กูทำงานจ-ศ เลิกงาน5โมง ก็ไม่แย่ ส,อ ก็ได้พัก ไม่ชิวขนาดมหาลัยแต่กูก็โอเคของกูละ

>>680 งานราชการกูว่านี้สบายสุดละ 8.00-16.30 เอาจริงๆเริ่ม 9.00
กูก็อยากมีเพื่อนบ้างวะ เพราะกูพึ่ง 20 เอง แต่กลับต้องมาทำงานเฮ้อเหนื่อยใจ อยากมีเพื่อนคุย อยากมีแฟนบ้าง อยากใช้ชีวิตมหาลัยแบบเพื่อนๆ
แต่แบบว่าไม่ได้เรียนมหาลัยทั้วไปแล้วจะหาเพื่อนยังไงดีวะ กูเรียนรามกิจกรรมก็ไม่ได้ทำกับเขา

กูเคยเป็นคนขี้เกียจมากสมัยเรียน ไม่สิ ตอนนี้ก็ขี้เกียจอยู่ แต่บังเอิญชีวิตมันบังคับให้ต้องทำงาน 7 วัน บางวันก็เลิกดึกดื่นถึงห้องเกือบสี่ทุ่ม เอาจริงๆ ทำงานเยอะมันก็ดีนะมึง มันไม่มีเวลาแม้กระทั่งจะให้มาคิดว่า "ขี้เกียจจัง" สมัยกูขี้เกียจ ว่าง สบาย กูว่ากูฟุ้งซ่านอ่ะ ชอบคิดโน่นคิดนี่ พอมาทำงานหนักจนไม่มีเวลาให้คิดอะไรกลับรู้สึกว่าตัวเองสุขภาพจิตดีขึ้น ที่สำคัญพอรายได้ดีจะใช้จ่ายอะไรมันก็สบายใจ ไม่ต้องคิดมาก ไม่ต้องนั่งกระเบียดกระเสียน อยากได้อะไรซื้อ อยากแดกอะไรแดก

>>682 อย่างมึงแม่งไม่เรียกขี้เกียจละ5555 มันเหมือนพวกขยันมานานจนชินมากกว่า แบบพวกแก่ๆที่ทั้งด้วยวัยและด้วยเงินที่มีก็น่าจะเลิกทำงานได้แล้วแต่ก็บอกว่าเลิกไปชีวิตก็ไม่มีอะไรทำน่าเบื่อ

>>681 สบายน่ะใช่ แต่ขั้นตอนเยอะรอนานมากตั้งแต่ภาค ก สอบก็ไม่ง่าย ไม่มีหลักประกันว่าจะได้ และเงินน้อยถ้าเทียบกะเอกชนดีๆ

>>683 บางทีอาจจะเป็นแบบมึงว่าก็ได้แฮะแต่กูไม่รู้ตัว แต่เรื่องสมัยเรียนขี้เกียจนี่เรื่องจริงเพราะเป็นที่รู้กันหมดทั้งห้องยันคุณครู ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะกูชอบทำงานมากกว่าเรียนด้วยมั้ง สำหรับกูการทำงานคือการเรียนรู้ที่ได้เงิน

>>676 ปกติบริษัทกูให้โบนัสน้อยอยู่แล้วกูเลยไม่ค่อยหวังมาก ปีก่อนๆผลประเมินพนักงานกูคะแนนดียังได้น้อยเลย
ปีนี้เห็นแววแล้วว่าผลประเมินไม่ดีแถมบริษัทกำไรลดลงจากปีก่อนๆ โบนัสโดนเลื่อนจ่าย เพราะฉะนั้นได้น้อยแน่ๆ
ตอนนี้กูไม่อยากเอาโบนัสมาเป็นปัจจัยน่ะ แต่ถ้าจะปีใหม่แล้วยังไม่ได้งานอีกคงต้องปลง

>>682 ยุ่งจนไม่มีเวลาคิดอะไรกูว่ามันน่ากลัวนะ กูเคยเป็นมาก่อน ตอนยุ่งอยู่มันอาจจะโฟกัสกับงานดี ไม่คิดอะไรมาก
แต่พอกูหายยุ่งปุ๊ปแล้วรู้ตัวอีกทีเวลาผ่านมาแล้ว กูถึงได้รู้ตัวว่ายังไม่ได้ทำอะไรที่ควรทำตั้งหลายอย่าง
สุขภาพก็ละเลยไม่ได้สนใจ พวกแผนชีวิตระยะยาวอะไรที่แต่ก่อนวางไว้คร่าวๆนี่พังเป็นโดมิโน่เลย

>>686 กูบอกแล้วกูเป็นคนขี้เกียจ เพราะงั้นถึงกูว่างกูก็ไม่ลุกไปทำไรอยู่ดีอะ นอนอืดเล่นเน็ตฟุ้งซ่านปล่อยเวลาให้ผ่านไป เพราะงั้น(จำเป็น)ต้องทำงานเยอะแบบนี้ดีกว่า ได้เงินเยอะดีจับจ่ายสบายใจไม่มีเวลาฟุ้งซ่าน แต่ถ้าว่างแล้วขยันหาอะไรทำ ไปฟิตเนส ทำกิจกรรมอาสา มันก็ดีแหละ

พูดถึงโบของกูก็ไม่เยอะว่ะ ปีนี้น่าจะไม่ถึงแสน ประเมินออกมาคงบ๊วยสุดเพราะปีนี้ไปกวนตีนผู้จัดการไว้หลายเรื่อง ถถถถ (ปีก่อนยังหงิมๆติ๋มๆ) แต่ก็มีผลกับกูอยู่เลยจะขอรอต่อไป ปีหน้าฟ้าใหม่ค่อยว่ากัน

กูไปสัมภาษณ์งานมาเค้าตกลงรับแล้ว แต่ยังไม่ได้คุยเรื่องเงินเรียบร้อย
เค้าอยากให้รีบเริ่มงานให้ทันวันที่ 1 เดือนหน้า ซึ่งมันยังไงก็ไม่ทัน อย่างเร็วก็วันได้วันที่ 10
ซึ่งกูก็คงต้องขอลาออกอย่างช้าพรุ่งนี้เลย กูกะว่าจะเซฟๆรอคุยเรื่องเงินกันให้ชัวร์ๆก่อนแล้วยอมเริ่มงานวันที่ 15 น่าจะดีกว่า

>>689 อย่าลืมเซ็นสัญญาก่อนนะครับ

>>690 ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะทันขอเค้าเซ็นสัญญาก่อนยื่นเรื่องลาออกไหวรึเปล่านี่สิ

>>688 บริษัทกูโบนัสแค่หมื่นห้า......

>>691 มึงอ่าน >>639 อ่านทวนหลายๆรอบ ตอนกูย้ายงานคราวก่อนที่ใหม่ก็บอกขาดคน ขอเร็วที่สุดเหมือนกัน เรื่องปกติ แต่กูก็ยืนยันว่าจะเริ่มหลังจากวันเซ็นประมาณเดือนนึง คือเซ็นก่อนแล้วค่อยบอกที่เก่า มึงต้องคิดเผื่อกรณีเลวร้ายที่สุดของตัวเองว่ะ เจอแบบ >>639 มึงขำไม่ออกนะ

>>693 กูคนละคนกับ >>689 นะ แต่กำลังจะเริ่มงานใหม่เหมือนกัน
กูขอบริาัทใหม่เซ็นสัญญาก่อนแล้ว เค้าบอกไม่ต้อง ค่อยไปเซ็นวันเริ่มงานวันแรกเลย กูก็กลัวโดนทิ้งกลางทางเหมือนกันแหละ

กูทำบริษัทนี้มาเป็นปีละไม่เคยมีเซ็นสัญญาห่าไรเลย แปลว่าถ้าบริษัทจะปลดกูออก เค้าก็ทำได้โดยไม่ต้องจ่ายอะไรกูเลยใช่มั้ย กูจะทำไงดี

การเปลี่ยนงานแล้วไปเริ่มทำงานที่ใหม่ในช่วงเวลาที่ในเอกสารบริษัทเก่ายังนับเราเป็นพนักงานอยู่ (ว่าง่ายๆคือเอาวันลาที่เหลือมาถมช่องว่าง)
ถ้า manager ที่เก่าเค้าโอเคแล้ว มันจะมีปัญหาอะไรมั้ย
พอดีที่เก่ากูเค้าไม่อยากจ่ายเงินชดเชยวันลาพนักงานที่เหลือเลยอยากให้ใช้ให้หมด แต่กูไม่ได้มีแผนอะไรเลยไม่รู้จะหยุดไปทำไม
manager เค้าอยากช่วยก็เลยบอกว่าให้ไปเริ่มที่ใหม่ในช่วงนั้นไปเลยก็ได้

>>696 ถ้าหัวหน้าเก่าเค้าโอเคมันก็ไม่น่ามีปัญหาอะไรหนิ

>>695 จะบอกให้ไปขอให้เค้าทำให้ถูกกฎหมายคงไม่ไหว ก็น่าจะเหลือทางเดียวคือเอาตัวเองออกมาอะมึง...

กูทำงานบ.ได้แบบรายวันแต่จ่ายรายเดือนคราวนี้กูอยากรู้ว่าลากิจเนี่ยโดนหักเงินเป็นเรื่องปกติอ่อวะ คือกูจะพาญาติไปหาหมอมีใบนัดด้วย

>>699 1. ใช่ รายวันไม่ทำงาน = ไม่ได้เงิน ถึงจะรวบยอดมาจ่ายละครั้งแต่สถานะมึงไม่ใช่พนักงานรายเดือนนี่นา
2. พาญาติไปหาหมอ <<<--- ไม่ใช่ลากิจ ลากิจคือ"ตัวมึงชื่อมึง"ไปติดต่อ"ราชการ"เท่านั้น ไม่ใช่ลาปวยด้วย ลาป่วยก็ต้อง"ชื่อมึง"เป็น"คนป่วย" แบบของมึงนี่เรียกลาพักร้อน(หรือขาดงาน เพราะปกติรายวันไม่มีโควต้าวันลาอยู่แล้ว)
3. มึงมึความรู้ด้านนี้น้อยมาก มึงควรไปหากฎหมายแรงงาน(ฉบับย่อ)อ่าน จะได้เข้าใจสิทธิ์ให้ถูกต้อง เผื่อจะพิจารณาเปลี่ยนงานที่มัน stable กว่านี้