กูว่าลอกเรื่องเล็กนะ แต่ควรจะขอก่อน
Last posted
Total of 1000 posts
กูว่าลอกเรื่องเล็กนะ แต่ควรจะขอก่อน
คนที่ทำไม่ดีกับเรา ด่าเรา ไม่พูดกับเรา เมินเรา แกล้งเราไรงี้อะ พอเวลาผ่านไปมึงว่าเขาจะมานั่งเสียใจปะวะว่าแบบเขาทำแบบนั้นไปทำไม กูเป็นนะ กูรู้สึกแย่กับคนที่เขาไม่ได้ทำอะไรไม่ดีขนาดนั้น แล้วกูไปทำตัวแย่ใส่เขา พอกูโดนบ้างกูเลยอยากรู้ว่าคนทำคนอื่นเขาจะรู้สึกยังไง
รู้สึกแย่กับเพื่อนหลายๆคนว่ะ อยากระบายแต่ไม่รู้จะระบายก่อน
เครียด เหนื่อย อยากให้มีคนทรีตกูดีๆบ้าง
ถ้ายังไม่หายเครียดเดี๋ยวมาระบานละเอียดๆ
>>806 เหมือนกันเลยโตมากูนิสัยดีสัสๆ ยิ้มง่าย หัวเราะเก่ง จิตใจงาม มาจากบุคลิกจริงๆของกูนะ
แต่ลึกๆแล้วกูนึกออกเสมอว่าเคยเหี้ยกับเพื่อนคนหนึ่งขนาดไหน 555555
เพื่อนคนนั้นมันก็ชอบตามตูดกูมาตั้งแต่สมัยกูเหี้ยแล้ว
ทุกวันนี้เจอมันแล้วกูอยากพูดคำว่าขอโทษ แต่กลัวแม่งงงอีก 55555
เคยทะเลาะกับเพื่อนในกลิในเกมมั่งมั้ยวะแบบว่าไม่เคยเจอตัวจริงกันนะ แล้วกูเป็นคนเงียบๆเล่นเกมเก็บเวลลงอีเว้นไปเรื่อยๆเวลารวมตี้รวมกิจกรรมก็ไป แต่ก็อยากสนิทด้วยจนอยากเจอตัวจริงแต่ทุกคนก็ก็ขอบ่ายเบียงกันตลอดทั้งแก็ง
แล้วทีนี้มเพื่อนคนนึงเป็นประมาณเล่นเกมเพื่อจีบผู้หญิงอะมึงเข้าใจป๊ะ คุยล้อเล่นสนุกกับทุกคนชอบแซวผู้หญิงจีบผู้หญิงทุกคน
แล้วทีนี้กูกับมันทะเลาะกันถึงขนาดด่าพ่อล่อแม่กู กูเลยใส่มันคืนไปมั่ง แต่พอเรื่องแดงมันเอาเรื่องไปบอกคนอื่น ทีนี้ทุกคนเชื่อมันหมดแล้วไม่มีใรฟังกู
อยากเจอตัวจริงบอกขอเครียก็บอกเด็กน้อยเสียเวลาไรพวกนี้ มึงเคยเจอกันมั่งมั้ยวะ
>>809 ร้อยพ่อพันแม่ว่ะ กูไม่อยากเจอคนในเน็ตเพราะไม่เห็นประโยชน์ที่จะเจอตัวจริงด้วย ถ้าเจอตัวจริงแล้วส่งเสริมหน้าที่การงานเหมือนตอนพากูเวลในเกมได้ก็ดีนะ 555555
หัวหน้ากิลกูอยู่ม.เดียวกันกับกู กูยังไม่รู้สึกอยากเจอเขาเลย
แต่กูกับแฟนก็รู้จักกันในเกม ยอมมาเจอตัวจริงกันเพราะอยากรู้จักกันมากขึ้น
มันแล้วแต่กรณีอะนะ
มึงกูรักเพื่อนที่มีแฟรแล้วอ่ะเขาคบกันมาก่อนกูอีกกูไปวันไนท์สแตนกับมันปล้วเสือกไปหลงรักเว้ยโคตรลำบากใจเลยเวลาเจอกันทุกวันๆแม่งเครียดกูชอบเพื่อนกูมากอ่ะ
โม่ง กูโม่งใหม่ กูระบายมู้นี้ได้ใช่มั้ย หวังว่าจะไม่มีเพื่อนกุในโม่งนะ ถ้ามีมึงทักหลังไมค์เอาละกัน (กุไม่ได้ตั้งใจเอามานินทา แต่กุทุกข์ใจ ต้องการระบายให้โม่ง ซึ่งคงไม่รู้จักมึง ได้ฟัง)
กุจะจบม.6แล้วมึง แต่เพื่อนกุคนนึงในกลุ่มกุไม่คุยกะกุว่ะ กุไม่รู้เพราะอะไร แบบจู่ๆก็เงียบไม่คุยกันเฉย กุก็สงสัยว่าเค้ามีไรกะกุมั้ย แบบก่อนหน้านี้ก็คุยกันดีอยู่ จู่ๆข้ามอาทิตย์ทำไมเป็นงี้ แต่กุตัดใจไปแล้ว กุเหนื่อย
ทีนี้มึง กุไม่รู้ว่ากุทำแบบนี้คนอื่นเลยไม่ค่อยชอบใจกุรึเปล่า คือคะแนน9วิชากุออกใช่มะ แล้วมันดีอ่ะ คะแนนกุถึงคณะที่อยากเข้าแล้ว กุดีใจก็โพสต์เฟสเยอะแยะ แต่กลุ่มเพื่อนกุคะแนนไม่ดีกันเท่าไหร่ มีเพื่อนกุคนนึงเหมือนจะแซวว่าวันนั้นกุข่มคนทั้งเฟส แบบมึงกุเหนื่อยมาเยอะมากเพื่อคะแนนนี่ พอมันดีกุก็ดีใจมั้ยล่ะ กุไม่ได้คิดจะอวดข่มนะเว้ย ทำไมเวลาคะแนนดีถึงดีใจดังๆไม่ได้อ่ะ กุผิดอะไร
อีกเรื่องนึง คือกุไปรีทวิตนึงเข้า เกี่ยวกับว่าเทสอบยังไงไม่ให้น่าเกลียดเกินไป(ม.6) แล้วกุก็เลยโพสต์เฟสว่า 'คิดอยู่ว่าจะเทfinal ยังไงไม่ให้ขี้เกียจเกินไป // มองเกรด6เทอม กลับไปอ่านต่อ'
แล้วพอกุเข้าทวิต กุก็เจอเพื่อนกุคนนึงทวีตประมาณว่า เอาแต่เรียนอย่างเดียวจะใช้ชีวิตไม่คุ้ม ทำนองนี้ กุไม่รู้ว่ามันหมายถึงใคร กุก็ไม่สนใจเว้ย แบบในทวิตก็ค่อนข้างพูดกันลอยๆอยู่แล้วถูกมะ แต่กูเห็นกูก็คิดถึงชีวิตกุเอง(ที่โคตรดราม่า) กุก็เลยทวิตว่า กุกำลังอดทนอยู่ อย่าทำให้กุหมดความอดทน แล้วก็ต่อว่า สภาพคนเราโตมาไม่เหมือนกัน เมื่อก่อนอาจจะไม่ค่อยแฮปปี้ แต่ตอนนี้ก็พอได้ แม้ไม่ 100% แล้วกูก็ทวิตต่อๆไปเรื่องที่กุหมดความรู้สึกสนุกแบบวัยรุ่นไปแล้ว เลยทำให้มีอิหลักอิเหลื่อกับเพื่อนบ้าง แต่จะให้ทำไงกุหมดความสนุกไปแล้ว ปล่อยกุเป็นป้าเพ้อๆบ้านิยายคนเดียวไม่ได้หรอ คือทั้งหมดกุคิดถึงตัวกุเองไม่ได้พาดพิงใครเลย กุเพ้อเพราะกุนึกถึงตัวกู แต่ไม่รู้มันคิดว่ากุด่ารึเปล่า หรือมันด่าคนอื่นแต่กุคิดไปเอง ประมาณว่า*มันอยู่เฉยๆเสือกเรื่องของมันทำไม มึงชอบหนีปัญหา (ตรงนี้พอดีกับตอนที่กุเพ้อซีรีย์จีนในเฟส) สมควรแล้วอยู่คนเดียวไปเถอะ กุรู้ว่ามึงรู้ อย่าทำให้มันเกลียด* กุไม่รู้มันด่าใคร เพราะเพื่อนในทวิตมันก็เพื่อนในรร.เหมือนกัน แล้วปกติคนในทวิตก็พูดกันลอยๆทั้งนั้น แต่กุไม่สบายใจว่ามันด่ากุมั้ย กุรู้สึกไม่อยากมองหน้ามันขึ้นมาเฉยๆเลย แต่กุไม่อยากทักไปถามมันว่ะ กุกลัว ถ้าเป็นกุขึ้นมาจริงๆกุกลัวเสียใจ ทำไมกุทำอะไรผิด แล้วกุก็สนิทกะมันดี ที่ผ่านมามันก็เห็นว่ากุก็เป็นของกุอย่างนี้
กุหมดความรู้สึกสนุกแบบวัยรุ่นไปแล้วจริงๆ แต่เพื่อนกุยังสนุกอยู่ กุชอบอ่านหนังสือ ชอบเรียน เรื่องที่กุชอบกุคุยกะใครไม่ได้เลย กุไม่ได้อวดเก่งไม่ได้ข่มใคร แต่มันคือเรื่องที่วันๆกุทำอ่ะ ให้กุทำตามคนอื่นกุก็รู้สึกปลอม ทำไม่ได้ไม่ใช่ตัวกุ บ้านกูก็ strict มาก กุไม่เคยได้ไปไหนมาไหนกับเพื่อนเลย ขอแต่ละทีคือทะเลาะกันตลอด กุเลยไม่ค่อยได้ใช้เวลากับเพื่อน เรียนม.ปลายทั้งกลุ่มเดิมก็เรียนกันคนละสาย พวกกุมากัน 3 คน มาจับกลุ่มในห้องใหม่ หลังๆมาก็เหมือนกุเป็นส่วนเกินเพื่อนกลุ่มเดิมที่มาด้วยกันอ่ะ ชอบคุยกันสองคน คือกุรู้ว่ากุคุยไม่เก่ง ไม่รู้เรื่องที่มันคุยกัน แต่อีกนิดเดียวกุก็จะเป็นอากาศแล้ว ถ้ากุไม่เดินไปด้วยก็คงไม่รู้ว่ากุหายไป ไม่มาเรียนก็บอกกุบ้างก็ได้ ถึงจะรู้ว่ายังไงกุก็ไปเรียน แต่ทิ้งให้กุหวังว่ามันจะมากุก็เฟลนะ เพื่อนที่กินข้าวด้วยก็ไม่มา กุเคว้งมากไม่รู้จะไปทางไหน กุบอกตัวเองให้อดทน อีกไม่กี่วันก็จบแล้ว แต่กุเสียใจอ่ะโม่ง กุจะไม่มีเพื่อนที่กุสามารถสนิทได้แบบมีความสุขในไทยเลยจริงๆหรอ กุได้แต่คุยกับเพื่อนที่มันไปเรียนนอก แต่มันก็ไกล ไม่ได้ใช้ชีวิตด้วยกัน กุเหงามาก กุอดทนแค่ไหนกุก็เหนื่อย
>>813 มึงตั้งใจเรียนก็ดีแล้วอย่ายอมแพ้ เรื่งที่มึงโพสภูมิใจเรื่องเกรดจริงๆตามหลักสาดลโลกไม่ผิด แต่วัฒนธรรมไทยต้องถ่อมตัว จรืงๆวัฒนธรรมต่างประเทศส่วนไหญ่ดีกว่ารานะ ประเทศเขาถึงพัฒนา แต่เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม คราวหลังจะโพสอะไรเห็นใจคนเรียนแย่บ้าง ยิ่งถ้าเพื่อนเราอยู่กลุ่มเรียนแย่ยิ่งต้องระวัง ตอนนี้เพื่อนเลิกคบ มองในแง่ดีเป็นโอกาสไห้เราบ้าเรียนได้เต็มที่ไม่ต้องไปเที่ยวกะไคร เหงาๆก็อ่นหน้งสือไปเข้าคณะ ม ที่เราต้องการไห้ได้ ถ้าเข้าไม่ได้ระวังถูกซ้ำเติมโดยอดีตเพื่อน
>>813 เพื่อนมึงที่อิจฉามึงน่าห่วงกว่ามึงเยอะ คนที่เห็นคนเรียนเก่งเป็นอาชญากรไม่มีทางเรียนเก่งได้ คนที่เห็นควมมร่ำรวยเป็นอาชญากรรมก็มีแต่จะทำไห้จนลง เพาาะจิตไต้สำนึกจะปฎิเสธความรวย ทำไห้ผู้นั้นจะทำทุกอย่างเพื่อไม่ไห้รวยโดยไม่รู้ตัว ความอิจฉามีแต่จะทำไห้ตัวเองตกต่ำ
แล้วนี่กุจะแก้ตัวแทนพวกมันทำไม -_-
เพื่อนกุเฮิร์ตเรื่องที่เรียน แต่กุไม่รู้จะปลอบมันยังไงดี กุไม่ใช่คนพูดเก่ง อต่จะให้อยู่เฉยๆ ก็รู้สึกไม่ดี ใครพิอมีวิธีปลอบหรือให้กลจ.บ้าง
เรียนสายครีเอทีฟ ทำยังไงกับเพื่อนที่ชอบขอให้คิดงานให้ดี บางทีดูแล้วมันก็ไม่ได้พยายามคิดเองก่อน แถมบางทีเราคิดงานมาแล้วมันชอบก็มาขออีก
พอคิดไว้หลายชิ้นมันก็จะเอาชิ้นที่กะจะไม่เอา บางทีเรายังไม่ทันจะทิ้งแค่คิดอันใหม่เพิ่มมันก็แฮบไปซะแล้ว ไม่รู้ว่ามันนึกว่าไม่เอาจริงหรือแกล้งไม่รู้
พอดีเป็นคนพูดน้อยแล้วมันชอบพูดใส่รัวๆแล้วเข้าใจผิดไปเองประจำ ทำยังไงกับมันดี เคยลองบอกมันว่าคิดไม่ออกตอนมันมาขอให้ช่วยแล้วมันก็ตื้อ
ลองถามคนใกล้ตัวแล้วเขาบอกว่าคิดมากจัง ส่วนตัวกูคิดว่าเรื่องแบบนี้มันพอๆกันพวกมาตื้อให้คนอื่นวาดรูปให้ฟรีแล้วสั่งละเอียดยิบอะ
เพราะสายนี้ไอเดียคือใจความสำคัญของงาน หรือกูจะคิดมากไปจริงๆวะ
>>820 กู >>819 นะ โอเค ขอบคุณมาก เดี๋ยวจะลองดู จริงๆหนักสุดที่เคยโดนคือโดนแฮบหัวข้อโปรเจคที่กูเก็บไว้เป็นช๊อยส์สำรองไป แล้วเหมือนมันจะไม่รู้ตัวด้วยว่าทำอะไรลงไป แม่งส่งหัวข้อก่อนกูอีก... กูเลยต้องกัดฟัดสู้กับหัวข้อที่เลือกตอนแบบไม่มีอะไรให้ถอยแล้วดันทะลึ่งเป็นหัวข้อยากโคตรๆจนอาจารย์ยังทักอีก.... แต่มันก็ผ่านไปแล้วแหละ กูแค่อยากบ่นจะพูดกับใครก็ไม่ได้ กูก็ไม่อยากเผามันให้ชาวบ้านฟังด้วย
มึงว่าถ้าวันนึงกูหายไป เพื่อนในเน็ตกับเพื่อนชีวิตจริงนี่เขาจะรู้กันไหมวะมึง...
แล้วยิ่งถ้ากูไม่ตอบไลน์เพื่อนกูในชีวิตจริงเลยซักอาทิตย์กว่าด้วย แถมเพื่อนในเน็ตกูก็ไม่ค่อยแชท เม้นคุยแม่งอย่างเดียว
คือมันจะเหมือนกูทิ้งเพื่อนไหมวะมึง แต่กูไม่อยากตอบใคร... แล้วถ้ากูกลับมามีความรู้สึกแบบอยากอยู่กับเพื่อน จะเหลือเพื่อนคนไหนอยู่กับกูไหมวะ...
เพื่อนกูก็นิสัยดีๆกันนะมึง แต่กูแค่เป็นคนขี้รำคาญกับโลกส่วนตัวสูงอะ กูกลัวเหมือนแบบ เขาคิดว่ากูทิ้งเขากันแล้วเขาก็หายไปจากกู T T
>>822 เออ กูก็เป็น เวลาบางทีก็อยากอยู่คนเดียวไม่ยุ่งกับใครเหมือนกัน แต่กูมักจะไม่กล้ากลับไป กลัวว่าเขาไม่เห็นกูเป็นเพื่อนแล้ว ลืมกูแล้วไรงี้
มีอยู่ครั้งนึงกูเคยสิงแชทนึงแล้วหายไปเป็นปีๆ แต่หลังจากนั้นกูแอบกลับเข้าไปเงียบๆ เขาทักกูแล้วดีใจกันใหญ่ แล้วบอกว่าไม่ลืมกูหรอก
ตอนนั้นซึ้งใจโครตๆ เพื่อนบางคนไม่เจอหน้าหลายปี เจออีกทีก็กลายเป็นคุยกันปกติ แต่เอาจริงๆแล้วแต่นิสัยเพื่อนๆด้วยหวะ ถ้านิสัยดีคงไม่มีปัญหาแหละ
กูเบื่อการไม่ขวนขวายอะไรเลยแล้วอ้างว่าตัวเองไม่เก่งของเพื่อนกูหว่ะ
เพื่อนกูไม่เก่งภาษาอังกฤษ เข้าขั้นไม่รู้ศัพท์พื้นฐานเลย ทั้งที่มันดูพวกทวีต เว็บของชาวต่างชาติบ่อยมาก แต่ดูแต่รูป ทุกครั้งที่มันอยากรูปแคปชั่นมันจะส่งมาให้กูแล้วถามว่าแปลว่าอะไร ทั้งที่บางที มันเป็นคำที่เด็กป.4ยังแปลได้
และหลายๆครั้งที่มันชอบถามอะไรซ้ำๆ(ไม่ใช่แค่กับภาษาอังกฤษ แต่พวกความรู้พื้นฐาน ความรู้ทั่วไปด้วย) พอกูบอกว่าเคยบอก เคยสอนไปแล้วนะ ก็เอาแต่บอกจำไม่ได้อ่ะ แล้วหัวเราะ
นอกจากข้างบนลืมทุกอย่างบ่อยมากจนแม่งกลายเป็นเรื่องตลกประจำกลุ่ม แต่กูชักไม่ตลกแล้ว เรื่องแบบนี้ไม่ควรจะชินป่ะวะ
กูไม่เข้าใจว่ามันเอาสมองไปจำอะไรบ้าง ขนาดการ์ตูนที่มันชอบอ่าน เกมที่มันเล่น คนในทวีตที่มันตามมันยังจำผิดๆถูกๆเลย กูที่เคยฟังมันพล่ามกับเพื่อนคนอื่นผ่านๆยังจำได้ดีกว่าจนเคยแก้ข้อมูลที่มันพูดผิดถึงเกมที่มันเล่นมาแล้ว(กูไม่ได้เล่นด้วยแต่กูยังจำได้เลยไอ่สัส)
ครั้นกูจะเทมัน ไม่ตอบเรื่องซ้ำๆ มันก็ไปหาคนอื่นที่ใจดีจะตอบกว่ากูอยู่ดี กูควรจะทำไงเพื่อนกูมันถึงจะจำห่าอะไรบ้างวะ ปีหน้าก็จะทำงานแล้ว กลัวมันตายในสังคมทำงาน
กูขอเข้ามาบ่นหน่อย พวกมึง เพื่อนกูแม่งชอบดราม่าไร้สาระชิบหาย แม่งสามารถเก็บทุกอย่างรอบตัว ทุกคำพูด ทุกการกระทำของคนอื่นมาดราม่าได้ คือถ้าเรื่องที่ว่าเกี่ยวกับตัวมันเองกูจะไม่ว่าเลย แต่มันชอบมโนไปเองว่าคนอื่นว่ามัน คนอื่นอย่างงุ้นอย่างงี้ ทั้งที่เขาไม่ได้คิดอะไรเลยเว้ย ไม่ได้พูดถึงมันเลยด้วยซ้ำ ไม่รู้เป็นห่าอะไร เวลาคุยด้วยแม่งก็จะเหวี่ยงวีนเพราะมโนเพ้อเจ้อไปคนเดียวว่าโดนดูถูก โดนรังเกียจ อะไรเงี้ย ทักมาแล้วสร้างความดราม่าให้กูมาก กูก็แบบ โอ้ยย กูต้องมานั่งเครียดเรื่องมึงอีกเหรอเนี่ย บางทีกูก็ต้องแก้ตัวนานมากในเรื่องที่กูไม่ได้ทำ แต่มันคิดว่ากูทำ กูเหนื่อยยยยยยย สุขภาพจิตกูจะพังเพราะมีเพื่อนแบบนี้เนี่ย จะด่าก็ไม่ได้ดราม่าหนัก พอเข้าข้างก็หาว่าเฟค กูไม่รู้แล้วว่าควรจะทำยังไงอะพวกมึง กูเหนื่อยจริงๆนะ ฮืออออ
เพื่อนโม่งช่วยด้วย ช่วงนี้กุรู้สึกไม่มีความสุขกับเพื่อนเลยว่ะ เหมือนแบบเอออยากไปแฮงเอ้ากัน นัดเจอกัน คิดถึงหงึงๆไรงี้ก็ปกตินะ แต่พอไปกันจริงๆแม่งไม่สนุกอะ กุอยากกลับ ไม่ก็รู้สึกเหมือนอยากไปคนเดียวมากกว่า แบบนี้ตลอดเลยว่ะ ไม่รู้ทำไมT_T
กูเศร้ามึง กูไม่อยากอยู่ในโซนเพื่อนเลยคือแบบว่ากูอะเป็นคนที่เข้ามาทีหลังเขามีเพื่อนที่คบกันมานานแล้วมีแฟนที่คบกันมากลายปีเงี้ยกูโคตรอิจฉาโคตรหวงอ่ะเหมือนกูชอบเขาฮืออออไม่รู้เขาชอบกูมั้ยนะคงไม่แน่ๆกูอยากคบกับเขานานๆแต่กูจะชอบงอแงใส่เขาเรื่องเพื่อนอ่ะแม่งสนิทกว่าแฟนที่เขาคบอีกน้ำตาซึมเลยอ่ะกูควรทำไงว่ะถอยดีมั้ยหรือเดินหน้าต่อ
>>831 ถ้ากูเป็นแฟนเขากูจะตีมึง
โคตรเกลียดเลยผู้หญิงที่เอาสถานะเพื่อนมาอ้างแล้วมาง้องแง้งกับแฟนชาวบ้านเนี่ย ถ้ามึงคบกันมานานก็ยังพอดูท่าที ความสนิทอะไรว่าเกินไปรึเปล่าในเวลาแค่นี้ แต่นี่เขาคบกันมาเป็นปี ถ้ามึงสู้ต่อแล้วเขาเลิกกันเพราะมึงก็รู้ไว้ซะนะว่าแย่งของคนอื่นมา
>>832 ความรู้สึกห้ามกันไม่ได้เว้ยแต่มึงพูดถูกแหละกูไม่ได้จะแย่งหรอกกูไม่เคยไปอะไรกับแฟนเขากูแค่คุยๆกันพอกูออกมาเขาก็เหมือนยื้อกูไงกูเลยแบบเห้อด้วยความที่ชอบมากอ่ะมันลึกกว่านั้นไปแล้วคือ...ได้ครั้งเดียวเองสถานะเพื่อนนะแต่จึกๆกันเฉยๆแม่งเอ้ยไม่น่าหรอกกูอ่ะไม่หรอกจริงๆแม่งคิดว่าจะเอากันพอมันเฉยๆกุพลาดเผลอใจไปเอง
กูผิดเองด้วยแหละที่ไปยุ่งกับแฟนคนอื่น
แฟนเก่ากูมาขอคืนดีก็ปฏิเสธทิ้งไป
เพื่อรักษาคนๆเดียวกูควรเทพี่เขาได้แล้วแหละต่อให้ได้คบจริงๆพี่เขาคงไม่หยุดแค่กูหรอก
ถ้าเรื่องยาวมาเป็นเทอมแล้วขอโทษเพื่อนยังไงดีครับ เขียนไม่เก่ง
ทำงานกลุ่มกับเพื่อนที่ทำงานไม่เป็นแล้วหงุดหงิดว่ะ
ให้หนังสือไปก็ไม่อ่าน เอาไปดองไว้ พอเรียกมาคุยงานก็บอกยังอ่านหนังสือไม่จบเล่าให้ฟังหน่อย ใช่เรื่องของกูมั้ยเนี่ย แล้วตอนพรีเสือกอยากมีส่วนร่วม รู้มั้งว่าตัวเองไม่ทำงานเลยต้องเสนอหน้ามาพรีเซนต์ อ่านงานด้วยเสียงทื่อๆ ที่แสดงความกลวงของตัวเอง ถ้าไม่โดนบังคับจับกลุ่มจะไม่อยู่กับแม่งอีกแน่ๆ คนแบบนี้จะจัดการยังไงดีวะ ไม่ชอบให้ใครมาเกาะ มันน่ารำคาญ ด้วยเฉพาะพวกไม่ทำงานแต่ขอพรี ไม่รู้จะเสนอหน้าไปทำไม งานที่ชาวบ้านทำมาดีๆดูกลวงทั้งหมดเมื่อแม่งไป ขอบ่นที่หงุดหงิดมาก คนแบบนี้เราควรจะจัดการยังไงดีคะพี่ตา //ไม่เอาฟ้องครูนะ อยากดัดหลังแบบแสบๆ
มีเพื่อนคนนึงชอบพูดขวานผ่าซากจนบางครั้งดูเหมือนจงใจแขวะหาเรื่องคนทั้งที่ไม่ได้เจตนาไม่ดีนี่กูควรจะเตือนยังไงดี
เจ้าตัวยิ่งเป็นพวกอินดี้จัดๆอยู่ด้วย
รำคาญนิสัยพิมพ์อะไรไปแล้วไม่อ่านเอาแต่ถามซ้ำๆกับชอบเล่นมุกเกย์แป้กๆของเพื่อนมาก
สมัยเรียนก็ไม่เป็นกันนะ ไม่รู้ทำไมเรียนจบแม่งนิสัยเดียวกันแทบทุกคน
ชวนไปไหนหรือเจออะไรที่คิดว่ามันน่าจะสนใจส่งให้ดูก็เจอแต่แบบนี้ตลอด แม่งน่ารำคาญสัส
เหงาวะ
อยากระบาย เบื่อเพื่อนชอบเอาเรื่องที่ตัวเองเหนื่อยทำงานมาบ่น กูก็ทำงานอาจจะเหนื่อยกว่ารึไม่เหนื่อยไม่รู้ แต่กูเบื่อไม่อยากฟัง มันซ้ำซากบ่นเรื่องเดิมๆ วนไปวนมา ในเฟสก็ชอบอัพตัสว่าทำงานหนักงู้งี้ กูอันเฟรนด์ก็ไม่ได้ ซ่อนก็ไม่ได้ต้องแท็กกูเข้าไปตอบ เพื่อนสนิทไง แต่ก็ไม่ชอบนิสัยนี้จริงๆ บ่นแต่เรื่องเดิมๆ เนี่ย คือกูเป็นคนเก็บไงไม่ชอบบ่น แล้วเรื่องงานนี่กูมองว่าเป็นเรื่องส่วนตัวไม่ต้องโพทะนาความลำบากให้ใครรู้ ทำไมเพื่อนกูต้องมาบ่นวะ รำคาญมากกกกกกก
>>843 กูต้องแกล้งทำเป็นเห็นใจพวกนี้ทุกที ไม่งั้นจะมีโพสต์แบบ 'ใช่สิไม่มีใครสนใจกู ตายๆไปซะก็ดี' ซึ่งกูสมเพชและรำคาญมาก หน้าเฟซมันมีแต่ขยะอารมณ์บั่นทอนจิตใจคนอื่น ทักมาทีก็มีแต่เรื่องชีวิตติดลบ unfollow ไปค่อยดีขึ้นหน่อย แต่พวกที่คิดว่าตัวเองสนิทกะกุเนี่ยยังทักมาไม่เลิก จะไล่ก็ดูใจร้ายเกินไป น่ารำคาญน่าสมเพชสัสๆ
>>844 เพื่อนคนนี้มันสนิทกะกูจริงๆ มันก็ดีแหละ แต่มีเรื่องนี้แหละที่กูเหนื่อย เวลากูอารมณ์ดีๆ มาเห็นเรื่องพวกนี้แล้วมันบั่นทอนจิตใจ แล้วกูก็เคยปลอบเคยสอนมันแล้วแต่ปัญหาก็วนซ้ำที่เรื่องเดิมๆ อะ อย่าว่างู้นงี้เลย เป็นคนอื่นกูไล่ไปตายแล้ว กูก็เป็นคนใจร้ายงี้แหละ เห็นแก่ตัวด้วย เฮ้อ เบื่อ
พวกบ่นหนักๆ บ่นทุกเรื่อง บ่นไม่หยุดคนไกล้ตัวกูก็มี คุยกันแล้วแก้ไม่ได้แต่ก็ลดลงบ้าง หนีได้กูก็กนี หนีไม่ได้ก็ทนกันไป
>>843 ถ้ามันบ่นแค่เรื่องเดียว แปลว่าคงทุกข์ใจจริงๆน่ะแหละ มันไม่เหมือนพวกที่บ่นนกบ่นกาไปเรื่อย ลองตั้งใจฟังมันบ่นแล้วให้คำแนะนำอย่างจริงใจไปซักทีสิ ไหนๆก็เพื่อนกันว่ะมึง
ถ้ามันฟังไปแล้วยังมาบ่นอีก มึงก็ค่อยพูดไปเลยว่า 'ถ้าเธอไม่รู้จักแก้ปัญหามันก็อึดอัดไปเรื่อยๆ ไม่งั้นก็ปล่อยวางซะ ไม่งั้นก็ไม่มีความสุขซักที'
กูรำคาญเพื่อนคนนึงแต่ไม่รู้จะบอกมันยังไง เจ้าตัวหัวช้ามาก จะพูดอ้อมๆมันก็ไม่เก็ทอีก
กูรู้สึกว่าเพื่อนมหาลัยกูคนนึงเป็นคนแปลกๆหรือมีความคิดแปลกๆต่อตัวกูอ่ะ
คือมันเป็นคนบอกว่าตัวมันชอบพูดตรงๆแล้วแบบเจอหน้ากันทีก็จะชอบล้อกูเรื่องรูปลักษณ์ แบบเหมือนหาข้อเสียมาล้ออ่ะทั้งๆที่วันนั้นแต่งตัวดีมันก็จะไม่พูดถึงเรื่องที่กูแต่งตัวดีนะแต่จะมองหาข้อเสียแล้วเอาเรื่องนั้นมาล้อขำๆแทน
ตอนนแรกไม่ได้คิดไร แต่หลังๆเริ่มสังเกตว่ามันทำงี้กะกูคนเดียว กะคนอื่นก็เห็นชมว่าดูดียังงั้นยังงี้ทั้งๆที่คนอื่นดูมีอะไรให้ล้อมากกว่ากูอีก แต่ก็ไม่ว่ามีแต่บอกว่าสวย ดูดี แต่กูนี่ต่อให้แต่งจัดเต็มเป็นนางฟ้านางสวรรค์ คนที่เจอมีแต่ชม แต่ตัวมันถ้าไม่เงียบไปเลยก็จะหาข้อด้อยมาล้อกูในแง่ลบตลอด ตั้งแต่รู้จักกันมาไม่เคยชมกูเลยซักครั้งเดียว
กูเลยสงสัยว่านี่มันปกติป่ะวะ สนิทกันมากเลยพูดงี้ แต่กุว่ากุก็ไม่ได้วางตัวเล่นๆตบหัวได้อะไรแบบนั้นนะ แล้วกูก็รู้จักมันหลังสุดถ้าเทียบกับคนอื่นด้วย หรือจริงๆแล้วกูอาจถูกเกลียดขี้หน้าแต่เอาเรื่องการพูดตรงๆมาบังหน้าเพื่อด่ากูรึเปล่าวะ
มันเป็นพวกชอบเกทับปนๆอิจฉามึงหน่อย คนพวกนี้เห็นคนใกล้ตัวได้ดีกว่าไม่ได้ ต้องมีอะไรมาข่มตลอด ถ้าไม่เอาตัวมันเองข่ม ก้จะเอาเรื่องคนอื่นมาข่มเรา ถ้าไม่ซีก้ไม่เป็นไรหรอก อันนี้ขึ้นกับจิตใจมึงล้วนๆ ว่ารับข้อเสียคนแบบนี้ได้ไหม จะคบต่อหรือไม่ยังไง กุเคยเจออยุ่คนนึง ตลกดี วันนี้อวดว่ารวยเป็นสายเปย์แข่งกับเพื่อนอีกคน วันต่อมาอวดว่าจนต้องประหยัดตามกูซะงั้น555 ย้อนแย้งชิบ
ky กูมาปรึกษาพวกมึงหน่อยได้ไหม
เรื่องเพื่อนนี่แหละ เมื่อก่อนกูมีเพื่อนอยู่ 2 คนสนิทกันมาก ตอนนี้ไม่เหลือใครแล้วว่ะอีกคนนึงก็ทะเลาะกันไปเมื่อปีก่อน อีกคนนึงก็อุบัติเหตุ แถมตอนนี้ในห้องกูเหมือนแบบ เทกูอ่ะ มีงานกลุ่มกูก็อยู่กลุ่มเศษเหลืออ่ะ ทำไงดีอ่ะ...
กลุ่มกูมีประมาณสิบเอ็ดคน เพราะพวกกูเป็นพวกเศษๆจากคนในสาขาอะ 555555
คือไม่ใช่แก๊งเที่ยว แก๊งเรียน แก๊งเหล้า แก๊งรวย แก๊งสวย แก๊งหล่อ ก็เลยมารวมกันประมาณนี้ เป็นกลุ่มค่าเฉลี่ย ทำอะไรกลางๆ จืดๆไม่โดดเด่น
กูเบื่อเพื่อนที่พยายามเจาะใจกู ชอบใช้คำๆนี้กะกูอ่ะแบบ 'มึงเหมือนมีอะไรปิดบังอยู่ เหมือนไม่เปิดอะไรซักอย่าง' คือแบบเฮ้ย กูบอกเลยนะกูไม่มีอะไรปิดบุคลิกภายนอกกูแค่เงียบๆไม่ค่อยพูด แม่งเป็นเหี้ยไรชอบมาจี้กู กูก็บอกไม่มีๆ คุอวยยย
กูไม่เข้าใจทำไมต้องมีเพื่อนถึงจะมีความสุขวะ กูอยู่เงียบๆกูก็มีความสุขดี กูอยู่คนเดียวได้ทั้งวัน ทำไมต้องมีคนมาเสือกหาเรื่องนินทาว่ากูไม่มีคนคบ ทั้งๆที่กูก็อยู่เฉยๆไม่ได้ทำอะไรหนักหัวใคร
>>858 ถถถถถ กูก็มีเพื่อนแบบมึงอยู่ มันเงียบๆไม่ค่อยพูด มันก็เรื่องของมึงเนอะ เรื่องบางเรื่องก็ไม่ได้อยากป่าวประกาศให้ทุกคนรู้ซะหน่อย ฮา เอาเป็นว่าก็บอกไปเถอะว่าไม่มีอะไร แต่มึงก็ต้องเข้าใจนะว่าเพื่อนมันก็อยากรู้เรื่องส่วนตัวของมึงบ้างเล็กน้อย อยากให้เปิดใจให้มัน ส่วนตัวกูก็ชอบแซวพื่อนแบบนี้ว่า มีอะไรไม่บอกหรอว้า ไม่ได้จริงจังมาก แค่แซวเล่นเฉยๆน่ะ
ใครมีเพื่อนสนิทเลยจากที่อื่นบ้างที่ไม่ใช่รร มัธยม
อาจจะ 18+ นิดนึง
กูอยากถามว่า .. เพื่อนสนิทกันนี่ ต้องสนิทถึงขั้นไหนถึงจะแลกกันว่าว แลกกันเบ็ดได้ กูตกใจ.... พอดีมีคนมาถาม กูก็ไม่รู้จะตอบยังไงไม่ให้เขาเสียหน้า
กูว่ามันก็พอมีนะ แลกกันว่าวเนี่ย แต่คงต้องสนิทแบบโคตรพ่อโคตรแม่สนิทอะ
น่าจะแล้วแต่การวางตัวของพวกมึงด้วยล่ะมั้ง
อยู่มหาลัย กูเรียนธรรมดา ไม่ได้เก่งไรมาก ขี้เกียจอีกต่างหาก แต่ทำไมเพื่อนชอบมาถามการบ้านข้อที่ไม่ได้กับกูวะแม่ง คือส่งพรุ่งนี้กูทำคืนนี้มั้ย ไม่ไปถามคนเก่งๆ วะแม่ง ถามกูกูจะตรัสรู้มั้ยสัส เสียเวลาให้กูต้องมานั่งทำก่อนเวลาอันควรอีก
กูไม่รู้กูมาถูกบอร์ดไหมนะ แต่อยากระบายมาก
คือกูมาเรียนอยู่ตปท. เพิ่งอยู่มาได้4-5เดือน ก็มีเพื่อนเป็นคนชาติใกล้เคียง แล้วหลังๆเหมือนเขาเริ่มๆห่างกับเราไปมีเพื่อนใหม่ กูก็ไม่ซี เข้าใจเพราะเรากับเพื่อนๆไม่ได้เรียนตัวเดียวกันเลยไรเงี้ย แต่มันก็แอบเหงาไม่ได้อ่ะ
แล้วหลังๆมาห่างกันหนักเลย เดินผ่านก็ทักบ้างไม่ทักบ้าง อยู่ด้วยกันก็ไม่มีใครคุยกับกู ถ้ากูนั่งริมถูกคนยิ่งไม่สังเกตกู ถ้ากูนั่งกลางก็คัยกันข้ามหัวกู เขาจะไปเที่ยวกันก็คุยกันต่อหน้ากู ไม่สนใจไม่ชวนกู มันจิตตกมันเสียใจอ่ะ คือกุก็รู้ว่ากูเข้าสังคมไม่เก่ง แต่เมื่อก่อนเราเคยสนิทกันกว่านี้อ่ะ แล้วคือกูเข้ากับเพื่อนใหม่เขาไม่ค่อยได้ แบบไม่รู้จะคุยอะไรกัน ก็เลยกลายเป็นไม่คุยกัน คือบางทีกูก็เลี่ยงเพื่อนในกลุ่มเพราะอยู่แล้วไม่มีความสุข แล้วประเด็นคือไม่นานมานี้วันเกิดกู ไ่ม่มีอะไรเกิดขึ้น จริงๆแอบเสียใจเพราะก่อนหน้านี้วันเกิดเพื่อนคนใหม่ในกลุ่มทุกคนไปซื้อเค้กมาฉลองกันในรร. ไปเที่ยวกันหลังเลิกเรียน ไมาชวนกูทั้งๆทีกูก็ค่อนข้างสนิทกับเพื่อนคนนั้น ถึงจะไม่มาก แต่คนที่ไม่สนิทกับเขาได้ไป แต่วันต่อมาจากวันเกิดกูเพื่อนๆก็แบบ เดี๋ยวเราไปฉลองกันวีคเอ็นด์นี้นะ เราจะพาเธอไปร้านอร่อยๆ กุก็แบบ ดีใจ เขาไม่ลืมกูนะเว้ย เออว่ะ นี่แหละ เราจะต้องเริ่มเข้าสังคมแล้ว อยู่คนเดียวจนเหงาแล้ว แล้วพอถึงวัน เขาก็ลืมกูไปเลยแล้วไปเที่ยวกันทั้งกลุ่ม ไม่สนใจ ไม่ชวนกู รู้สึกสมเพชตัวเองว่ะ สักพักหลังๆนี่ก็จิตตก เศร้า ทำอะไรไมาค่อยออก ก็ได้แต่นอน นอนแม่งตลอดเวลาที่ว่าง นอนวันละไม่ต่ำกว่า12ชั่วโมง งานการไม่ทำ เริ่มเศร้า อยากกลับบ้านตลอดเวลา คือเริ่มไม่อยากอยู่แล้ว ไม่รู้มันจะเป็นตลอดไปไหม เป็นมาสักพักแล้ว แอบกลัวว่าจะเป็นโรคซึมเศร้ารึเปล่า แต่คิดว่าคงไม่มั้ง กูจิตตกแบบนี้จะปรึกษาใครก็ไมาได้ คุยกับพ่อแม่ก็กลัวเขาเป็นห่วง กูไม่อยากรู้สึกแบบนี้เลยอ่ะ ทำไงดีวะ จะให้ไปอยู่กลุ่มอื่นก็ไม่ได้หาง่ายๆอ่ะ จะให้อยึ่คนเดียวกูก็เหงา
>>871 มึงเริ่มจากการถามเพื่อนก่อนเลยว่ามีปัญหาอะไรกับมึงรึเปล่า ถึงละเลยมึงไป ถ้ามี ก็ปรับปรุงตัวซะ ถ้าไม่มี เขาก็ระลึกได้เองว่าลืมมึงไป เรื่องแบบนี้มันไม่แปลก เจอเพื่อนที่ถูกใจมากกว่าบางทีก็ลืมเพื่อนคนเดิม เพราะไม่มีใครจำเป็นต้องแบกเพื่อนคนไหนไปด้วยตลอดเวลา มึงก็ต้องพยายามส่วนของตัวเองด้วย
เพื่อนโม่ง กูมาขอปรึกษา คือมึงเพื่อนชายที่อยู่กลุ่มเดียวกัน กู้พึ่งมารู้ว่ามันพยายามจีบกูมาหลายเดือนแล้ว = จีบตั้งแต่สองอาทิตย์แรกที่เข้ากลุ่มมา กูเป็นโม่งม.ปลายอ่ะ แต่กูไม่ได้ชอบมันในแบบนั้น
กูควรจะทำยังไงดีวะ ปล่อยให้มันจีบไปเรื่อยๆหรือตัดความหวังมันดี กูกลัวเสียเพื่อนอ่ะ
>>875 นี่แหละมึงที่กูกลัว คือแม่งมีประเด็นซับซ้อนที่เพื่อนกูนี่เคยคบเพื่อนอีกคนในห้อง (ขอแทนว่า ก ) แล้วคือ ก นี่โคตรขี้หึง โคตรหวงก้าง กูเป็นสาวทึ่ลุคไปทางแมนๆหน่อยแหละแต่มันยังตามมาแฮ่ใส่กูเลย
แล้วเพื่อนกูคนนี้แม่งงี่เง่าอ่ะ มันนอยไม่เข้าเรืีองอ่ะ มันไม่ชอบให้ใครทำอะไรขัดใจ กูจะพยายามบอกมันอ้อมๆนะเพื่อนโม่ง ขอบคุณมึงมากๆ
รำเพื่อนประเภทอิลูกช่างใช้ คือกุเป็นคนใจดีแหละ ที่ผ่านมาก็ชิลๆ ทำให้
อยู่มาวันนึง แม่งสั่งๆ บังคับให้กุเป็นคนใจดีซะงั้น
กุกลับมาใช้คืนแม่ง ทีนี้ขออะไรถ้ากุเบื่อก็บอกปัดๆละ
เป็นคนดี ที่ต้องปฎิเสธชาวบ้านให้เป็นสินะ
กุโดนเพื่อนชวนเล่นเกม กูก็บอกอยู่ว่างยังไม่ว่าง ไม่ใช่ตอนนี้ เดี๋ยวค่อยเล่น แม่งก็ย้ำๆๆๆๆ อยู่นั่นแหละ ละทีนี้แม่งก็โพสต์ตัสด่ากูว่านั่นนี่ แซะกู กูก็เอ้า อีเหี้ย กูยังไม่ว่างมั้ยล่ะ ควยเอ๊ย
กูทะเลาะหนักกับเพื่อนเพราะไปซื้อของแล้วมาสายห้าสิบนาที อันนี้กูผิดเต็มๆ กูรู้ และยอมรับ ขอโทษแล้วด้วย แต่ที่ทะเลาะกันหนักเพราะกูบังเอิญไปกับคนที่กูชอบ (ซึ่งเพื่อนสนิทกูไม่ชอบ) มันเข้าใจว่ากูทิ้งมันไปกับคนที่กฟุชอบอ่ะ กูพยายามอธิบายมันหลายรอบแล้วว่าแค่ไปซื้อของที่เดียวกันเฉยๆ
(ย้อนความไปก่อนหน้านั้นคือกูนัดกับเพื่อนกุไว้ แล้วเพื่อนกูบอกให้กูริอ กุกฟ้รอมัน หนึ่งชม.ก่นถึงเวลานัดกุเลยคิดว่ายังพอมีเวลาไปซื้อของ เลยออกไปซื้อก่อนละจะกลับมารอ แล้วคนที่กุชอบทักกุมาว่าจะไปร้านนั้นพอดี กุก็เออ ไม่ว่าอะไร ก็ไปด้วยกันได้ แล้วซื้อของเสร็จยังเหลือเวลา มันเลยบอกให้กุพาไปทำธุรัะ ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้กุเลท)
กุอธิบายให้เพื่อนกุเข้าใจแล้วว่าไม่ได้นัดกันไป แต่บังเอิญไปทางเดียวกันพอดีเลยติดรถไปได้ เป็นเหตุสุดวิสัยจริงๆ กุไม่ได้ทิ้งมันละไปกับคนอื่น แต่มันก็ยังพูดเหมือนกุทิ้งมันอยู่อะ มันร้องไห้ ละพูดวาาโดนทำแบบนี้อีกแล้ว (มันเคยบอกว่ามันโดนดพื่อนเทละไปกับแฟน) คือกูพยายามอธิบายแล้วอะ กุไม่ได้ทิ้ง กุขอโทษกุมาสาย แต่มันเป็นเหตุสุดวิสัยจริงๆ จัะให้กูทำยังไง มันเหมือนจะติดไผแลเวว่ากุทิ้งมัน
เพื่อนโม่ง คือกูโม่งใหม่ห้องนี้อะ กูอยากจะมาขอคำปรึกษา
ตัวกูเองเป็นคนที่มีนิสัยแก้ไม่ได้อย่างนึง คือ เอาความสุขเรา ไปอยู่ที่คนอื่นอะ
แล้วแบบ กูมีเพื่อนสนิทอยูู่คนเดียว เป็นเพื่อนสนิทในเน็ต เราเล่นด้วยกัน วาดรูปให้กัน ไรงี้
แล้ววันนึง เพื่อนกูก็ไปเจอกับเพื่อนกูอีกคน แล้วพวกนางก็สนิทกัน ทำให้กูไม่ชอบอีเพื่อนกูอีกคนไปเลย <<นานแล้วแหละ กูยอมรับว่ากูงี่เง่าจริง แต่อีนั่นเหมือนพยายามจะแย่งเพื่อนสนิทกู กูเลยไม่ชอบ
แล้วทีนี้ ผ่านไปปีนึง เหมือนเพื่อนสนิทเขาแคร์กูน้อยลง เขาไม่สนใจกู ไปอยู่กับคนอื่น แล้วบางทีหัวร้อนจากที่อื่นมาแล้วก็ลงที่กู เอาจริงๆกูเสียใจนะ มากด้วย แต่กูไม่พูดอะไร เหมือนกูเป็นของตายอะ กูทำไงดี แง เลิกแคร์มันก็กลัวว่ามันจะทิ้งกู
เพื่อนสนิทกูเอาจริงๆก็เอาแต่ใจด้วยแหละ สมมติว่ากูทักไปหามัน มันอ่านไม่ตอบ แต่พอกูอ่านไม่ตอบมันบ้างมันก็โกรธบล็อคแชทกู เหนื่อยใจว่ะเพื่อน
>>881 มึง กุเคยผ่านฟีลนี้มา กุไม่รู้ว่ามึงจะผ่านไปยังไงแต่สำหรับกุนะ มันไม่มีอะไรแน่นอนตลอดไปอะ สนิทไม่ได้หมายความว่าจะหนึบไปตลอดกาล มึงรู้ตัวแล้วว่ามึงเป็นคนเอาความสุขตัวเองไปไว้ที่คนอื่นก็ถือว่ามาเกินครึ่งทางละ พยายามมีความสุขให้ได้ด้วยตัวเองนะ กุรู้ว่ามันยาก แต่ถ้ามึงเชื่อว่าทำได้ มึงจะค่อยๆดีขึ้นและไม่ต้องมากังวลเรื่องแบบนี้
กุอาจจะเหี้ยไปหน่อย แต่คือกุไม่ชอบยื้อคนเท่าไหร่อะ ถ้ามันจะห่างก็ห่างเถอะ ยิ่งฝืนไปยิ่งจบไม่สวยนะ ไม่แน่ว่าห่างๆกัน สักวันอาจจะกลับมาชิดกันอีกรอบก็ได้
เคยมีคำกล่าวว่าความรักไม่ได้ทำให้เกิดทุกข์ แต่การคาดหวังว่าจะได้รับรักตอบนั่นแหละทำให้เกิดทุกข์
กูเป็นคนที่ดูหงิมๆอะ แล้วทีนี้เพื่อนเหี้ยๆเวลามีงานไรชอบโยนมาให้กุ คงคิดว่ากุไม่กล้า พอกุเถียงขึ้นมามันเสือกไปนินทาว่ากูแอ๊บใสร้ายเงียบบลาๆ..
>>884 ให้ตอบแล้วจะยาวว่ะ พร้อมโม่งแหกมั้ยล่ะ กุมีเมลสำหรับติดต่อโม่งโดยเฉพาะแต่ลืมรหัส ไว้งมก่อน 5555
คืออย่างกุ กุหากิจกรรมที่ต้องอยู่กะตัวเองเยอะๆทำอะ แบบตัดสังคมตัดเฟสตัดไรทิ้งไปเลย คิดซะว่าไม่มีใครให้ไปหาแล้ว/กุคิดงี้จริงๆนะตอนนั้น555 เช่นวาดรูป ดูหนัง อ่านฟิคอ่านสือ ไม่ก็ทำอาหาร ทำขนม ไม่อย่างนั้นก็ลองหาอะไรใหม่ๆทำ เบรคคอมฟอร์ตโซนออกมา ถ้ามึงเบรคได้สำเร็จมึงก็จะภูมิใจในตัวเองมากขึ้นด้วย (ถ้าไม่สำเร็จก็อย่าโทษตัวเองนะ ไม่มีใครทำอะไรสำเร็จในครั้งเดียวหรอก ถึงมีเขาก็สำเร็จซ้ำๆไม่ได้) มึงสนใจเรื่องความสวยความงามมะ กุเองก็มีแบบออกกำลังกายทุกวันเพื่อหุ่นที่สวยงาม-- มีแบบทาครงทาครีม ดูแลร่างกายตัวเอง รู้สึกว่ามันน่าถนอมแล้วเดี๋ยวมึงก็จะค่อยๆรู้สึกว่าตัวเองน่ะน่าดูแลที่สุดขึ้นมาทีละน้อยๆเอง
>>885 กูไม่มีเฉพาะโม่งโดยเฉพาะอะ แหกแน่ๆ ฮือ 55555555555555555555555
ตัดสังคมนี่คือไงอะ เลิกทักไปก่อนหรอ <<ถ้าเลิกทักก่อนนี่กูอยากทำมากๆ แต่ก็ทำไม่ได้สักที กูรู้สึกว่ายังอยากคุย ยังอยากอยู่ใกล้ๆอยู่อะ แต่ก็มีบางทีที่กูตัดการติดต่อแบบปิดเฟสหนีไปเลยแต่แปปๆ มันก็ช่วยกุนิดหน่อยแหละ
นี่กูเริ่มอ้วนแล้ว อยากเริ่มออกกำลังกายเหมือนกัน แต่ขี้เกียจ-- กูไม่ได้ทาครีมขนาดนั้นอะ มีทาบ้างไม่ทาบ้าง 555555555
>>886 เอาเป็นว่ามึงเลือกทำสิ่งที่ทำละสบายใจก่อน เช่น อยากคุย ก็คุย แต่ถ้ารู้สึกว่าไม่ไหว ก็ปลีกตัวออกมา แต่เรื่องสังคมในเน็ตเนี่ยมันจะทำให้มึงดิ่งง่ายเพราะว่าคนส่วนมากแม่งจะโพสแต่สิ่งดีๆลง ถ้าใจมึงไม่แข็งมึงก็จะเผลอเปรียบเทียบละจะเฟลเอง หรืออีกประเภทนึงคือพวกคนที่มาบ่นๆๆๆในเฟส จนกลายเป็นสเตตัสtoxic มึงอ่านละจะเหมือนรับพลังงานด้านลบไปด้วยไรงี้อะ คือเข้าเท่าที่จำเป็นแต่ตัดได้ก็ตัด /กุเนี่ยตัวติดโซเชียลเลยสมัยก่อน
กุเข้าใจฟีลอยากคุยแต่ไม่รู้จะคุยไรนะ แต่นั่นแหละ เดี๋ยวมันก็หายไปเอง ไม่ต้องบังคับตัวเองให้รีบหาย แค่รู้ตัวว่าอืมตอนนี้รู้สึกแบบนี้ก็พอและ
>>887 ไม่ไหวแล้วปลีกตัวนี่ยังไงอะ ถ้ารู้สึกไม่โอเคกับเขาหรอเพื่อน?
ปกติกูเป็นคนไม่เปรียบเทียบอะ แบบเพื่อนได้ทุน อ๋อ ยินดีด้วยนะ แต่กูจะอิจฉาคนที่แบบ ไม่ต้องทำอะไรเพื่อนสนิทกูก็สนใจมากกว่าอะ นั่นแหละ กูจะดาวน์เฉพาะช่วงนั้น
/เพื่อนคนนึงในเฟสกูโพสดิ่งจนน่ารำคาญ กูเลยอันทิ้งแม่งเลย
>>888 อาจจะแบบรู้สึกว่าเขาแม่งตัดบทเราโง่ๆง่ายๆ เรายังอยากคุยแต่เขาไม่ต่อแล้ว ประมาณนี้มั้ง555
กุก็เคยเป็นคนนึงที่ชอบโพสดิ่งนะ พอเห็นอิพวกนี้ก็เลยไม่ได้คิดไรมาก กุก็แค่ไม่อ่าน //อันรัวเซม--
กุจะดาวน์ฟีลแบบเห็นคนที่กุชอบ/เคยสนิท/บลาๆ มีคนสนิทคนใหม่ละคุยกันหนุงหนิงไรงี้มากกว่า ไม่รู้ฟีลเดียวกันไหม แต่นั่นแหละ ไม่อยากเห็นโว้ย ไม่เข้าเฟส/ทวิตแม่ง
>>894 คนละคน 55555
>>895 โย่วโบร
คือเหตุการณ์กูเหมือนมึงเลยแต่สลับกัน กูว่ากูคือเพื่อนอีกคนนึงของมึงประมาณนั้น แต่จองกุจะห่างกับเพื่อนสนิทกุประมาณสองปี กุอยุ่มหาลัยแล้วเท่ากับเพื่อนกุอยู่มัธยม ทีนี้ก่อนกุเข้ามหาลัยกุก็สนิทกันมาก แต่พอกุเข้ามหาลัย กุก็ยุ่งๆแล้วเวลากุก็ไม่ตรงกับมัน ไม่ค่อยได้คุยกันเหมือนเดิม ไม่รุ้ว่ามันเหงาหรือยังไงมันก็ไปคอลกับคนอื่นบ้างไรบ้าง พอบางทีกุว่างแล้วมันไปคอลกับคนอื่นอยุ่กุก็เลยไปเล่นเกมแล้วกุก็เลยมีเพื่อนใหม่ในเกมบ้าง แค่แบบในอีกสังคมนึงอ่ะ แต่เพื่อนกุก็บ่นน้อยใจๆหาว่ากุไม่มีเวลาให้ แต่บางทีกุก็ไม่ว่างจริงๆป่ะวะ เด็กมหาลัยงานยุ่งจะตายห่าแถมพอกุว่างมันก็มีไปคอลกับคนอื่น กุก็เลยเล่นเกมไง
แถมมันเป็นสายวาดมันไปลงมูหาเพื่อนใหม่เอาๆ กุเนี่ยทำแบบนั้นไม่ได้เลยเพราะวาดรูปไม่เป็น กุเลยต้องไปติดเกมเพราะกุเองก็เหงา ละมันก็หาว่ากุไม่สนใจ ทั้งๆที่เวลากุคอลกันกุถามทำไรอยุ่มันก็บอกเปล่า แต่อีกสิบนาทีต่อมาลงรูปที่เพิ่งวาดเสร็จ คือไรอ่ะแค่บอกว่าวาดรูปอยู่ยังไม่ยอกเลย ละกุไม่มีสิทธิ์ไปมีเพื่อนคนอื่นเหรอ
>>895 งั้นพรุ่งนี้กูใช้เมลกูทักไปนะสหาย
>>896 อืมม.. ของกูถ้ากูคอลกับคนอื่นอยู่ กูจะวางคอลกับคนนั้นมาหามึงเลยแหละ อารมณ์ประมาณว่ากูแคร์มึงที่สุดอะ เพื่อนกูก็เล่นเกมนะ เวลาคอลสไกป์เงี้ย บางทีก็เป็นงี้
กู - ** คอลกันๆ
** - เล่นเกมอยู่อะ
กู - แชร์จอให้ดูหน่อยย
แล้วกูก็ซุกหมอนดูไปเงียบๆ อาจจะมีแดกหนมบ้าง พอสงสัยไรก็ถาม ก็ชิวๆดี
>>897 คือตอนกูไม่คอลกับมัน มันก็งอแง แต่พอกูไปคอลด้วยตอนเล่นเกม มันก็ไม่ได้คุยอะไรกันเลย ฟังเสียงลมหายใจเฉยๆ
แล้วพอบางทีกูหวังดี แนะนำเกมที่น่าจะเล่นด้วยกันได้มันก็ไม่เอางั้นงี้ แล้ววันดีคืนดีมันก็อยากเล่นอันนั้นเพราะเพื่อนคนอื่นไซโคมา มาถามกูว่าติดตั้งยังไง กูก็แบบอ้าว นี่ตกลงกูสนิทกับมันจริงเหรอ ทำไมกูชวนตั้งนานไม่เอา
กูทำงานมาเกือบปีแล้ว มีเพื่อนสนิทที่ทำงานแบบเป็นกลุ่มทั้งหมดก็สี่คน ทีนี้เวลารวมกลุ่มสังสรรค์แบบกินเหล้ายาปลาปิ้งไรเงี้ยกูชอบปฎิเสธเพราะกูกินพวกนี้ไม่เป็น พวกแม่งไม่ได้ว่าอะไรพวกมันดีกับกูมากเรื่องงานคุยปกติดี คราวนี้กูเริ่มรู้สึกกระอักกระอ่วนอะไรรู้ไหม
เรื่องที่พวกแม่งมีกิ๊กเป็นเรื่องปกติเวลาชวนก๊งไรงี้จะพาเด็กมา ซึ่งแต่ละนางก็มีตัวจริงอยู่แล้ว(*ย้ำว่ามีแฟนหมดแล้วทกคน) กูรู้ว่ากูไม่ควรไปเสือกเรื่องเพื่อนมีกิ๊กเพราะตัวกูเองกูก็มีแฟนแล้ว กูเคยถามพวกมันนะว่าภูมิใจที่ทำหรอ รู้สึกดีที่มีใช่ไหมวะคือกูก็ถามดีๆแหละพวกแม่งก็ตอบดีนะประมาณแบบอือมันอยากมีมันก็ไม่รู้เพราะอะไร มันบอกมันเหงา(*แต่กูฟังแล้วมันก็เพราะมึงเห็นแก่ตัวไม่ใช่ออวะเหงาะละหากิ๊กเนี้ยะ- -)
ตอนนี้ที่กูอยากทำคือกูจะทำตัวปกติดีมั้ย หรือค่อยๆตีตัวออกห่าง กูประหลาดหรือสังคมมันประหลาดที่คืดว่าการมีกิ๊กคือเรื่องปกติอ่ะ...กูไม่เข้าใจ
กูอยากได้คำปรึกษาจริงจังมากกูคิดเรื่องนี้จนปวดหัวอ่ะ
>>901 พยายามอย่าไปเที่ยวด้วยกันบ่อยไม่งั้นมึงจะโดนมองว่าเป็นคนแบบนั้นไปด้วย ไหนๆมึงไม่ได้ไปก๊งกับเขาก็ทำตัวเฉยๆดีกว่า ถ้ามึงตีตัวออกห่างมาเลยคนพวกนั้นอาจมองว่ามึงดัดจริต ถ้าเขาเข้าใจก็ไม่ว่าอะไรอ่ะนะแต่ยาก มึงควรวางตัวเฉยๆต้องยอมรับว่าคนที่ใจง่ายหักหลังคู่รักมันมีเยอะ มึงไม่เป็นแบบนั้นก็ดีแล้ว
>>903 ขอบคุณความเห็นมึงมากๆกูค่อยโล่งใจหน่อยอืมมม กูปรึกษาแฟนกูแฟนกูก็บอกเฉยๆทำปกติไป
แต่คือกูมีไลน์กลุ่มมีเรื่องเม้าท์มันก็ไม่พ้นเรื่องแบบเนี้ย เฟสก็มีหมดมันก็อัพเดทรูปโปรไฟล์กับกิ๊กคือโอโหดูใจพวกมัน... เวลาเจอก๊วนก็แอบคุยแซมๆเรื่องนี้กันออกมาซึ่งบางครั้งทำกูหงุดหงิดจริงๆนะ
กูเลยเลือกที่จะเงียบปิดเสียงเตือนไลน์กลุ่มไม่ก็กินข้าวแบบวิเวกไปเลยบอกปัดว่าเที่ยงกูมีธุระกินด้วยไม่ได้ กูเริ่มทำใจไม่ได้จริงๆว่ะ เรื่องงานกูก็พยายามโฟกัสตรงนั้นให้หนักๆแต่ก็แบบ เอออยู่ที่ใจกูด้วยล่ะมั้ง เฮ้อออ
ใครมีปัญหาโดนเหยียดบ้างไหม
เรียนประถมก็โดนล้อเรื่องหมู เรียนมหาลัยก็โดนเรื่องระเบิด
พักกลางวันไปละหมาดก็หาว่าไม่คบเพื่อนคบแต่พวกศาสนาตัวเอง เล่นดอทแม่งก็บังคับให้เล่นแต่ไอ้กอปลินวางระเบิด อยากตายว่ะ
ตรุษจีนที่ผ่านมามันก็เอาหัวหมูที่บ้านมันไหว้มาวางบนโต๊ะแลปกู
กูเลยเอาจานเพาะเชื้อดื้อยาไปเทใส่กระเป๋าแม่งเลย สะใจสัสๆ
https://www.youtube.com/watch?v=5-2nByd2cr4
butt hurt huh?
>>905 ลองบอกเพื่อนไปยังว่ามึงไม่โอเคกับการเหยียดแบบนี้ ถ้าบอกไปแล้วเพื่อนมึงดูท่าจะไม่เลิก มึงก็สามารถเลือกได้ว่าจะอยู่ทนให้พวกมันเหยียดต่อ หรือไปหาเพื่อนกลุ่มใหม่ที่เคารพในตัวมึงมากกว่านี้ หรือไม่ก็หาปมด้อยมันไปล้อมันกลับซะ มันเล่นมึงมึงก็เล่นมันกลับจะได้ไม่ต้องคิดมาก
แต่กูอยากให้มึงพิจารณากลุ่มเพื่อนที่มึงคบกับสังคมที่มึงอยู่ให้ดีๆนะ เพื่อนในรุ่นกูก็มีคนที่เป็นอิสลามแต่ก็ไม่เคยโดนเล่นเรื่องพวกนี้เลย ก็ปฏิบัติต่อกันเหมือนคนทั่วไปเนี่ยแหละ
ถ้าพวกนั้นเล่นไม่คิดถึงจิตใจมึงขนาดนั้น กูว่านิสัยแม่งไม่โอเคแล้วล่ะ
มึงกูปรึกษาหน่อยเหอะ สองปีที่แล้ว กุกับเพื่อนสนิทอยุ่หอด้วยกันด้วยความที่นิสัยไม่เหมือนกัน เพื่อนกูเงียบๆที่บ้านหวงละบ้าเรียน ส่วนกุก็บ้าเรียนแต่เป็นคนมั่นใจมากๆชอบโชว์ จนทำให้หลายๆคนไม่ชอบละก็แบนพวกกุ ตลอดเวลาหนึ่งปีกูต้องทนคบกันสองคน ทะเลาะกันเพราะนิสัยสองแบบนี้แหละ จนกลายเป็นว่าเพืือนกูกลายเป็นคนถามคำตอบคำ ไม่คุยด้วย ทนๆคบกันเพราะไม่มีใครเอา ความสัมพันธ์ที่เคยมีให้กันมันแตกไปหมด ตอนนี้กูย้ายรร.ออกมาแล้ว เพื่อนกูมันได้คบกับเพื่อนในห้องมีกลุ่มมีแก๊งแล้ว ส่วนกูรู้สึกเสียความมั่นใจว่ะ เหมือนทั้งหมดที่เป็นมา โดนเพื่อนในห้องเกลียด ไม่มีคนคบ เหตุการณ์ต่างๆเป็นเพราะกูเอง พอกูออกมาทุกอย่างดูดีขึ้น พอมาอยู่อีกรร.กูเลยเสียความมั่นใจไปเลย เซ้นซิทีฟกับเรื่องเพื่อนมาก ร้องไห้ง่ายมาก ไม่มีคนสนใจก็น้ำตาคลอ ตอนนี้นิสัยกูก็ดีขึ้น แต่ที่บอกร้องไห้ง่ายมากกกกก กลัวการคบคนไปหมด ไม่กล้าพูด ไม่กล้าคุย กลัวว่าเข้ามหาลัยไปแล้วจะมีปัญหาอีก กูอยากพูดเก่ง แต่ไม่น่าหมั่นไส้อ่ะ ตอนนี้กูกลัวไปหมด แล้วก็ฝันร้ายเรื่องนี้ตลอด มันเป็นปมในใจที่ใหญ่มากของกู กูจะก้าวผ่านมันและขึ้นมายืนอย่างแข็งแรงยังไงได้วะ
>>913 กูไม่รู้จะช่วยมึงยังไง แต่ว่า บางทีอะ คนก็ไม่ีได้นิสัยเหมือนกันหมด กูอยากให้มึงเปิดใจยอมรับคนใหม่ๆเข้ามา กูเชื่อว่าถ้ามึงยอมเปิดใจมันก็ไม่ยากแหละ สู้ๆนะ
มีประโยคนึง 885 เคยบอกกูแล้วกูชอบมาก กูขอเอามาให้มึงลองฟังดูละกัน
"ถ้าไม่สำเร็จก็อย่าโทษตัวเองนะ ไม่มีใครทำอะไรสำเร็จในครั้งเดียวหรอก "
กูเบื่อว่ะ กูเป็นคนมีโปรเจคในหัวตลอดเวลา ว่าจะทำนู่นทำนี่ อย่างนี่ก็เพิ่งคุยกับรุ่นเพื่อนรุ่นพี่ว่าจะทำรายการ ชักชวนอย่างดี คนอื่นก็เสนอตัวอย่างดีว่าอยากทำ แต่พอจะได้ทำ คนถ่ายไม่ว่าง พิธีกรก็ไม่ค่อยสนใจ ทั้งๆที่ก่อนหน้าก็คุยปากต่อปากไปแล้ว ว่าอยากได้คนจริงจัง เพราะกูจริงจัง ตอนนี้เลยอยากยกเลิกไปก่อนดีนะยังไม่ได้ถ่าย แต่โปรเจคนี้กูคิดว่ามันเวิร์คแต่คนจะร่วมด้วยแม่งไม่เวิร์ค กูก็หาคนอื่นไม่ได้แล้ว กล้องก็ต้องใช้ของสมาชิกอีกแต่สมาชิกก็ดันไม่ว่างบ่อยๆที่จะถ่ายเหมือนที่ตัง้ใจไว้ คุยกับผู้ใหญ่ ปรึกษาคนนู้นคนนี้อย่างดี เฮ้อ ทำไงดีวะ จะเลิกก็เสียดาย แต่ก็รู้สึกเสียเวลาเพราะมันเป็นตามแผนไม่ได้อีก (หรืออาจจะเพราะกูประสานงานด้วยไม่ดีวะ สรุปคือเหมือนไม่มีใครพร้อมทั้งกองเลย)
เพื่อนกูทำยังไงดี กูคุยกับคนอื่นไม่ค่อยได้เลยทั้งที่อยากคุยมากๆ อยากเขาสังคมบ้าง พอกูเอาเขาจริงๆกูไม่รู้จะคุยอะไรกับเลย เหมือนก่อนพอแถได้บ้างอย่าง เดี่ยวนี้แถไม่ไหวแล้วอยากจะร้องไก้วะ
เหงาว่ะ แต่ก็ไม่อยากคุยกับเพื่อน อยากรู้จักคนใหม่ๆที่อยู่คนละสังคมกันไปเลย
กลัวการเข้าหาเพื่อนใหม่
.....
กลัวการเย็ดเพื่อน
>>913 มาให้กูเผือกหน่อย ที่ว่ามึงชอบโชว์นี่ชอบโชว์อะไร บางคนก็หมั่นไส้คนชอบโชว์ กูก็มีโชว์บ้างแต่เอาไว้ตบหน้าพวกขี้แขวะ แต่ถ้ามึงชอบโชว์ไปทั่วมันจะลำไยและน่ารำคาญ โดยเฉพาะถ้าเรื่องที่มึงทำเป็นเรื่องพื้นๆ แต่มึงมโนโซพราวด์อย่างแรง เปอเซนต์หมั่นไส้กูจะ +10 ทันที คราวนี้บอกมามึงชอบโชว์อะไร
ปรึกษาหน่อยดิ กุมีเพื่อนคนนึง รู้จักกันจะ5ปีละ สนิทอะแหละ ช่วงเรียนแต่ก่อนก็แชทกันตลอดเลยรู้สึกว่ามากกว่าเพื่อน แบบคนรู้ใจอะมั้ง แต่ รู้สึกไม่พอใจนิสัยเค้าอะ รู้สึกแบบ ไปยุ่งกับอีกเพศมากไป เฟรนลี่เกินเหตุ ชอบพูดอย่างทำอย่าง ขี้นินทา แต่เหมือนมันจะเป็นเรื่องธรรมดามากๆแต่กุเหมือนพยายามทำตัวให้ไม่ชอบเค้าอะ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้คุยกันเค้าทักมาก็โครตดีใจแต่ก็คิดในใจว่าจะไม่คุย ก่อนหน้านั้นก็คิดว่าจะไม่คุยอีก แต่เค้าทักมาก็อดดีใจไม่ได้ว่ะ ช่วงนี้ต่างคนต่างเรียนชีวิตกุกับเค้าก็โครตต่าง เรียกว่ามืดกับสว่าง กุเพื่อนน้อย เค้ามีแต่คนชอบ สังคมครอบครัวดีทุกอย่าง แต่ก็ยังสนคนแบบกุอยู่ ที่จะปรึกษาคือกุไม่รู้เป็นอะไร คิดไว้ว่าจะมุ่งเรียน ไม่แคร์เพื่อน ถึงกับเลิกติดแชทโซเชี่ยลแล้ว แต่พอเรื่องคนนี้มาก็คิดตลอด คิดนะว่าไม่มีกุเค้าก็ไม่เป็นไรแต่ก็ยังทักมาอะ เอาจริงๆก็ได้เค้าช่วยไว้หลายอย่าง ความรู้สึกดีๆที่ให้ไปเพียบ แต่ในใจที่ว่าไม่อยากคุยแล้วก็เรื่องจริง เพราะปกติเวลาเจอกันก็ไม่พอใจเค้าหลายเรื่องแล้ว แต่ไม่ได้บอกนะไม่เคยบอก เอาจริงไม่กล้าแสดงออกว่าไม่พอใจด้วยซ้ำ ไม่รู้จะมีใครเข้าใจหรือหัวอกเดียวกันมั้ย ถ้าไม่มีนี่คงต้องมองตัวเองใหม่แล้วว่าบ้ารึเปล่า แต่ไม่รู้ตะทำไงแล้วจริงๆว่ะ ไม่รู้ทำไมกุคิดงั้นและควรทำไง นี่กุเป็นอัลไล😔
>>925 กูคิดว่าเข้าใจ กูเคยผ่านมาคล้ายๆมึงอ่ะนะ โดยรวมเพื่อนกูคล้ายเพื่อนมึงด้วย ถ้าเล่าไปก็คงยาว
เอาเป็นว่าพอโตขึ้นมึงจะรู้สึกว่าเรื่องเพื่อนเป็นเรื่องเล็กจิ๋วไม่น่าเก็บมาคิดมากเลย ตอนเด็กคงเป็นฟีลหวงเพื่อน อยากให้เพื่อนเห็นความสำคัญเเหละมั้ง
อย่าจริงจังกับเพื่อนเกินไปจนบั่นทอนตัวเอง เจอเพื่อนดีก็คบเเลกเปลี่ยนเรื่องดีๆกัน เพื่อนที่ทำให้ทุกข์ก็ห่างมา อนาคตยังมีสังคมอีกมากมายรอมึงอยู่
>>923 ไม่ใช่โชว์พูดข่มคนอื่นนะ แต่กูเป็นคนทำอะไรเร็ว แล้วอยากทำให้มันดี ชอบทำให้มันแตกต่างจากคนอื่น เช่น สมมุติเสนองาน กูก็จะมีลูกเล่นไม่เหมือนคนอื่น แต่คนอื่นจะเป็นแบบเอาให้มันจบๆไป เวลาทำงานกลุ่มกันกูก็จะทำแนวนี้ ก็โดนชมตลอดนะ เวลาทำงานมันก็ให้กูเป็นหัวหน้ากลุ่มบ่อย แต่กูก็ไม่ชอบเป็นหรอกเพราะยิ่งไปสั่งมันให้ทำนู่นทำนี่แม่งก็ยิ่งไม่ชอบกู แต่พอคนอื่นทำก็พังตลอด เมื่อก่อนกูเป็นคนพูดไม่เก่งอ่ะมึงแล้วเป็นคนคาดหวังสูง พอเจอเมินกูเลยหมดความมั่นใจไปเลย
>>928 เออกูเริ่มเข้าใจละ มึงสถานการณ์คล้ายๆ กูนะ คาดหวังกะเพื่อนสูงละอยากให้พวกแม่งทำฃานดีๆ ตอนมันไม่ทำกูก็ด่าเพื่อนนะ ถ้าทำใาแต่ไม่ดีกูก็มานะ่งแก้ เพื่อนกูเคยขอโทษกูที่มำงานลวกๆ กูเลยบอกว่ารู้ว่าลวกยังจะกล้าส่งมาอรก กะงานกูก็ตรงๆ แรงๆ งี้แหละ งานจบกูก็จบนะ แต่เพื่อนกูไม่ค่อยจบเลย เหมือนแม่งแยกแยะงานกับความเป็นเพื่อนไม่ออกเซ็งฉิบ ตอนนี้กูย้ายมาอยู่กับกลุ่มคนเก่ง ทำงานสบายขึ้นเยอะ งานคุณภาพ พรีเซนต?ก็คุณภาพ ถ้ามึงมั่นใจว่าแน่พอก็เทเพื่อนมึงแล้วไปเกาะคนเก่งไปเลย
ตอนนี้กูไม่เชิงทะเลาะกับเพื่อนอะ พอดีสื่อสารกันไม่เข้าใจ แล้วเพื่อนกูเข้าใจว่าโดนทิ้ง ตอนแรกกูทั้งโทร ทั้งไลน์ไปง้อ แล้วข้อความก็บอกว่า ทั้งโกรธและเสียความรู้สึก กูควรจะง้อต่อไหม หรือว่าต้องปล่อยให้อีกคนใจเย็นลง แต่กูคิดว่าคราวนี้รู้สึกว่า เขาอาจจะไม่ต้องการเป็นเพื่อนกับกูแล้วก็ได้ (งงรึเปล่าวะ 5555)
กูรพคาญเพื่อนกูคนนึง นางเป็นผู้หญิงโคตรเนิร์ด ชอบบอกกับกูว่า เนี่ย ตอนเรียนอ่ะ มีแฟนไม่ได้หรอก เรียนไม่รู้เรื่อง ไม่อยากมีแฟนตอนเรียน รอเรียนจบค่อยว่ากัน
แต่นางชอบมาบ่นเรื่องผู้ชาย เรื่องความรักให้กูฟัง บ่นทีหลายชั่วโมง น่ารำคาญมาก ชอบไปไหว้พระที่ศักดิ์สิทธิ์เรื่องความรัก ซื้อเครื่องรางด้านความรัก โพสเฟสรูปตัวเอง ชอบแคปชั่นว่าตัวเองน่ารัก ตั้งใจเรียน แต่ไม่อยากมีแฟนนะ
ถ้านางอยู่เฉยๆกูจะไม่ว่าเลย แต่แม่งชอบมาบ่นเรื่องผู้ชายให้กูฟัง เป็นไรมากมั้ย ดูย้อนแย้งว่ะ
รู้ว่าไร้สาระ แต่เครียดว่ะ เพื่อนกูแม่งไปจุฬากันหมดเลย แถมไอ้ที่ๆกูติดและอยากเข้านี่คนอื่นเขามากันเป็นแพ็คหมด แม่งเครียดสัส กูยิ่งคุยไม่เก่งด้วย โอ๊ย
มึงโม่ง กุปรึกษาหน่อย
กุกำลังสงสัยว่าเพื่อนกุด่าใครวะ แบบกุไม่ได้ร้อนตัวนะ กุยังไม่ได้ทำอะไรผิดเลย แต่มีโอกาสไหมที่เพื่อนมึงจะเข้าใจผิดอ่ะ
กุสิงอยู่แอพนึง กุเห็นคนนึงโพสต์ว่าคนไม่อยากเรียนจริงอย่าไปสัมภาษณ์ ให้เห็นใจคนติดสำรองบ้าง แล้วกุไม่เห็นด้วย กุก็โพสต์ที่กุคิดไปเรื่อยๆนี่แหละ ว่าไม่เห็นด้วยงั้นงี้ แต่ถามว่ากุด่าใครมั้ย ไม่อ่ะ กุแค่โพสต์สิ่งที่กุคิดเฉยๆ
แล้วบังเอิญว่าเพื่อนกุติดสำรองอีกมหาลัยนึง กุลุ้นเพื่อนนะ กุยังไปเม้นวันนี้อยู่เลยว่าอย่าเพิ่งท้อ กุสงสัยว่าเพื่อนคนอื่นกุจะเข้าใจผิดรึเปล่าว่ากุแซะเพื่อนคนนี้ แบบไม่จริงใจไรงี้ เพราะตอนเย็นผลสัมกุออก กูติด แล้วกุเลยแคปลง ig แต่กุเอาลงเพราะตอนมีชื่อรอสัมกุไม่ได้เอาลงอ่ะ กุดีใจ กุก็อยากเอาลง อีกอย่างคือพี่ชายกุ(ญาติที่สนิทมาก) เค้าจะได้เห็น เพราะเค้าเข้าแต่ ig ไม่อ่านไลน์กุมาเป็นเดือน // เค้าไปเรียนเชียงใหม่
กุไม่สบายใจอ่ะ แต่กุก็ไม่อยากถาม เพราะกุก็ว่ากุยังไม่ได้ทำอะไรที่น่าจะให้คนอื่นเข้าใจผิด
เพื่อนโม่งกูขอถามหน่อยนะ มีใครแนะนำเว็บหรือแอพสำหรับหาเพื่อนคุยได้ม่ะอ่า ไม่ใช้หาคู่หาคนไปเด้าอ่ะ ใครรู้ช่วยแนะนำทีนะ
กูมีปัญหาเรื่องการคุยแชทกับคนอื่นวะ แบบถ้าปกติเจอหน้า คุยกันไรงี้กูก็ทำได้นะ มีเพื่อนคุย มีคนบอกว่ากูเฟรนลี่ไรงี้ แต่กูคุยกับคนอื่นทางเน็ตไม่ได้เลยวะ ไม่กล้าทักแชทไปคุย กลัวเค้าเบื่อไม่มีไรคุยกับกู เพื่อนบางคนรู้จักกันหลายปีละ กูยังไม่เคยคุยแชทกับมันเลย ไม่รู้วิธีเริ่มคุยวะ อย่างตอนไปค่ายอาสา กูก็เห็นคนอื่นคุยแชทกันได้เร็วมาก ส่วนกูก็คุยกับคนอื่นต่อหน้าได้แค่นั้น แล้วกลายเป็นกูดูหยิ่งเป็นคนนอกไปเลย
ควรจัดการเพื่อนสนิทที่คุยกับแฟนเรายังไงดี
คุณโม่ง ถ้าเพื่อนที่เป็นฝรั่งชอบพูดกับมึงเกี่ยวกับประเทศแถบเอเชียว่าจนบ้าง มีดีอย่างเดียวที่ค่าเงินถูกบ้าง มึงคิดว่าทรรศคติเค้าเป็นไงวะ มีปัญหาหรือแค่เป็นคนพูดตรงไปตรงมา
>>951 >>952 กูว่ากูใส่รายละเอียดเพิ่มดีกว่า กูอาจพิมพ์น้อยไปแต่มันไม่ได้ด่าอะไรรุนแรงนะ
กูสับสนตรงที่มันมาบอกว่าไม่ชอบประเทศแถบเอเชียกับคนเอเชียอย่างกูเนี่ยแหละ เลยคิดว่ามันแค่พูดตรงแสดงความเห้นว่าไม่ชอบตรงๆเพราะอะไร แบบนี้รึเปล่า
แบบบ้านมันอยู่นิวยอกมันก็ด่านิวยอกนะว่าห่วย แล้วบอกว่าปีหน้าเพื่อนชวนไปเวียดนาม ไม่อยากไปเลยเพราะว่าดูไม่มีอะไรมีดีแค่อย่างเดียวคือถูกดีซื้อของกินได้เยอะ กูเลยแบบงงว่าแม่งแค่ตรงมาก คิดอะไรก็พูดเลยยังงี้ป่าววะ
แต่ที่เราคิดว่ามันเหยียดเพราะเราเป็นคนเอเชียรึเปล่าวะเลยรู้สึกร่วม เพราะมันก็ไม่ได้แสดงทีท่ารังเกียจนะ มันก็รู้ว่ากูคนไทย แต่มันก็บอกว่าประเทศแถบเอเชียหลายประเทศจนมันเลยไม่ชอบ ซึ่งหลายประเทศในเอเชียก็จนจริงๆ อย่างเราก็คนจนเยอะชิบหายแถมเทียบกะเมกาก็ด้อยกว่ามาก ที่มันพูดก็จริง
กูเลยไม่รู้ว่ามันตรงเกิน หรือมันเหยียดว่าเอเชียแม่งกาก หรือนิสัยมันแย่มองเห็นแต่ด้านลบ กูงง
กูมีเพื่อนน้อยทีนี้กูขับรถได้คนเดียวในกลุ่มและมีรถคืองานอะไรเพื่อนชวนกูพาไปแต่กูอยากทำอะไรไม่มีใครไปเป็นเพื่อนกูโดนเข้าข่ายเพื่อนกินยัง แม่งสงกาน(ขอพิมพแบบนี้)กูอยากเดินแปะแป้งชิวเดินชิวปกติเหี้ยพวกนี้ให้กูขับรถอัด3ปวดแขนแทบหักจริงๆอีก2คนตัวหยั่งกับควายค่าน้ำมันไม่ออกให้นะงานหารหารรวมกูด้วยเติมลมก็กูแม่งเห็นแก่ตัวชิบหายพอไปเที่ยวเองนั่งแทคซี่เองแซะกูก็กูไม่อยากไป
กูมีเพื่อนคนนึงเป็นกะเทย คือนางก็ดูสาวๆแหละ แต่ชอบมาจับตัวกูไรงี้ ชอบบอกว่าจะตีฉิ่งกับกู นี่กูไม่ได้คิดไปเองใช่มั้ย....
เพื่อนติดแฟนจนไม่สนใจคนอื่นทำไงดีวะมึง
กูชักจะรำคาญรูมเมทกูว่ะ ดูแม่งยิบย่อย เห็นแก่ตัว ตัวเองจะเสียผลประโยชน์นิดหน่อยไม่ได้เลย
ตอนแรกพิมพ์เรื่องที่กูรำคาญเยอะมาก แต่สุดท้ายกูก็เชื่อมโยงความเกี่ยวข้องของแต่ละเรื่องได้เอง
คือเพื่อนกันใช่มะ บางเรื่องมันหยวนๆกันได้เว้ย อย่างไปซื้อของเซเว่น ยืมเศษเหรียญหน่อยไรงี้
บางทีกูก็คิดว่า ไม่กี่บาทเอง เสียเวลาควักตังค์ว่ะ ก็ช่างแม่งไป แต่ฝั่งนั้นไม่ใช่อะ บาทเดียวมันก็ทวง
ทุกเรื่องเลย ตั้งแต่ล้างจาน ขัดส้วม ฝากซื้อข้าว ฯลฯ
กูน้อยใจที่บางอย่างกูทำดีๆกับมัน แต่มันไม่ได้ดีกับมาเท่าที่กูทำไว้อะ
กูทำดีหวังผล พูดตรงๆเลย กูทำดีแล้วหวังให้คนทำดีกลับคืนมา
>>965 กูว่ามึงมองอีกมุมหน่อยก็ดีนะ อย่าเอาแต่หยวนๆ
อย่างเรื่องเงินบาทเดียวก็ทวง แทนที่มึงจะมาด่ามันว่าเขี้ยว มึงไม่มองตัวเองบ้างล่ะว่าแค่บาทเดียวก็ไม่ยอมคืนเพื่อน มึงเอาแต่คาดหวังให้คนอื่นทำในสิ่งที่มึงต้องการแต่ไม่คิดบ้างว่ามึงเองก็อาจไม่ได้ทำอะไรที่เพื่อนมึงต้องการก็ได้นะ ไอที่มึงคิดว่ามึงทำดีอ่ะ มึงแน่ใจหรอว่านั่นคือดีสำหรับเพื่อนจริงๆ
อย่างมึงมองว่าบาทนึงก็แค่เศษเงินไม่เห็นต้องคืน แต่บางคนก็คิดว่าเรื่องเงินทำให้แฟร์ๆไม่ดีกว่าหรอ มาคิดเองเออเองว่าเงินแค่นี้หยวนๆ มึงก็เอาตัวเองเป็นศูนย์กลางเกินไป มึงจะหยวนก็หยวนไป แต่มาบังคับให้คนอื่นต้องหยวนให้มึงเพราะมึงหยวนให้เค้ากูว่ามันไม่ถูก เพื่อนมึงอาจไม่ได้ขอให้มึงหยวนๆให้มันด้วยซ้ำ มึงจะเอาการที่มึงไม่รักษาสิทธิตัวเองมาบังคับคนอื่นให้ทำตามกูก็ว่าไม่ถูก
อย่างที่มึงบอกว่าทำดีหวังผลอ่ะ มึงคิดไปเองรึเปล่าว่ามึงทำดี ในขณะที่มึงมองว่ามึงทำดีต่อเพื่อน เพื่อนมึงอาจมองความหยวนๆของมึงเป็นการไร้ความรับผิดชอบก็ได้ไม่ได้มองว่ามันดี
>>967 จากเม้นท์ต้นทาง กูขี้เกียจพิมพ์หลายเรื่องเลยยกตัวอย่างมาเรื่องเดียว เรื่องเงินบาทสองบาทกูเห็นด้วยกับมึงนะ ว่ากูเลือกไม่ใช้สิทธิกูเอง ไม่ควรบังคับคนอื่นจริงๆนั่นแหละ
เรื่องที่ยังไม่ได้เล่าให้เข้าใจว่ากูรำคาญ หมดความอดทนมันมีอีก
ขอให้กูได้แก้ตัวและเล่าจากมุมของกูอีกบางส่วนหน่อย
เช่นล้างส้วมกับฝากซื้อข้าว
มันไม่เคยล้างส้วมเลยสักครั้ง ทั้งที่ใช้กันทุกวันกับกู
กูเคยปล่อยไว้อย่างนั้นเป็นอาทิตย์จนตะไคร่จะเกาะตูดเกาะตีน มันก็ทนใช้ไปได้ไงไม่รู้ มีกูคอยขัดให้เพราะทนไม่ไหว
แต่กูก็ไม่ได้ขยันล้างบ่อยนะ เห็นมันเริ่มสกปรกก็ล้างที
ไม่ชอบตรงที่ เคยมีเพื่อนมันแวะมาห้องแล้วบ่นว่าส้วมไม่สะอาด มันก็พูดกับเพื่อนมัน(เป็นเพื่อนกูด้วย) ว่าพวกกูทนกันได้ ทนไม่ได้ก็ไม่ต้องอยู่แบบขำๆอะ
เหี้ย คือกูทนไม่ได้ปะวะเลยต้องล้างเนี่ย
แล้วก็เรื่องฝากซื้อข้าวอะ อันนี้มึงคงมองว่าคล้ายๆเรื่องเศษตังค์
คือพวกกูไม่ได้กินข้าวด้วยกัน เวลากินไม่ตรงกัน
ตอนกูจะออกไปซื้อข้าวหน้าหอ กูก็ถามมันตามมารยาทว่าจะเอาอะไรมั้ยทุกครั้ง บางทีมันก็ฝากซื้อข้าว หรือไม่ฝาก
แต่ถ้าเป็นมันจะไม่ถามเหี้ยไรกูทั้งนั้น นึกหิวๆก็เดินลิ่วออกห้องไปเฉยเลย
เรื่องล้างจานก็คงเหมือนเรื่องเศษตังค์ในสายตามึงอีกแหละ
บางทีมันใช้จานแล้วทิ้งไว้ในอ่างนานมาก หลายวันอะ กูก็หยิบๆมาล้างให้ เห็นว่าเป็นจานไม่กี่ใบไง
แต่พอกูทำแบบนี้บ้าง จานใบที่กูค้างไว้ในอ่าง อาจอยู่ตรงนั้นตลอดกาลจนกว่ากูจะหยิบไปล้างเอง เพราะมันจะล้างแต่ส่วนของตัวเองเท่านั้น
กูไม่รู้อะ กูคงคาดหวังตัวเมทเกินไป พอผิดหวังกูเลยขี้บ่นแบบนี้อะ
>>968 เรื่องพวกนี้มึงพูดได้นะ พวกมึงยังเด็กๆกัน บางทีอาจไม่ทันได้คิดว่าการอยู่กับครอบครัวที่บ้านกับเพื่อนในหอพักมันไม่เหมือนกัน มันอาจจะไม่ได้คิดเอาเปรียบมึง แต่อาจจะไม่ทันคิดก็ได้ การอยู่ร่วมกันกับคนอื่นมันต้องมีกติกาอยู่แล้ว มึงก็ตั้งกติกาเลย ล้างห้องน้ำคนละอาทิตย์ จานกินแล้วห้ามแช่ ถ้ายังไม่อยากล้างเอาไปไว้บนที่นอนตัวเองอะไรก็ว่าไป ถ้ามันเถียงมึง หรือยังไม่ยอมทำอีกอันนี้มันเลวแล้ว กูอนุญาตให้มึงเอาน้ำล้างจานราดหน้ามันตอนหลับได้
>>968 กู>>967 เอง อ่านดูแล้วกูเข้าใจมึงกูก็เคยเจอแบบนี้ ทางแก้คือมึงต้องคุย กูก็คุยกะเพื่อนว่ามาตั้งกติกาทำเวร บอกไปว่าทนไม่ได้ที่ห้องเป็นแบบนี้ ถ้ามันไม่โอเค มันขี้เกียจชอบอยู่แบบสกปรกก็ถือว่าแนวคิดพวกมึงมันไปกันไม่ได้ควรแยกออกมาเลย
อย่างที่บอกอ่ะ สิ่งที่มึงทำมึงมองว่ามึงมีน้ำใจ แต่อีกฝ่ายมองอีกแบบไงคาดว่ามันคงจะมองแบบว่าเรื่องของใครก็จัดการเอง มันก็ไม่ได้ขอให้มึงล้างถ้วยให้หรือหวังจะให้ถามว่าอยากกินอะไรอยู่แล้วใช่มั้ยล่ะ มึงมีน้ำใจให้มันแต่มันไม่ได้มองว่าเป็นน้ำใจที่ต้องตอบแทน มันไม่มีทางไหนที่ถูกหรือผิดเพราะมึงก็สมัครใจทำให้มันเอง มึงไม่ควรเรียกร้อง คือแนวความคิดพวกมึงมันไปกันไม่ได้อยู่แล้วเพราะงั้นเลยต้องคุยกัน
ขอบคุณทุกคนนะ กูก็จะเปลี่ยนวิธีคิดไปคิดในมุมของมันให้มากขึ้น แล้วก็คงจะคุยกับเมทเพิ่มเติม
เรื่องย้ายออกคงไม่ได้อะ ที่มีเมทตั้งแต่แรกเพราะเรื่องค่าใช้จ่ายอะ กูไม่อยากให้ที่บ้านลำบากไปกว่านี้
พอย้ายมา ตจว ไม่มีเพื่อนด่าหรือคุยนีัเหงาๆ วะ จะเริ่มต้นใหม่ไงดีวะ
ระบายหน่อย มีเพื่อนสนิทที่ชอบตำหนิคนอื่นทั้งที่มันไม่ใช่เรื่องของตัวเองตลอด วิจารณ์คนอื่นในทางแย่ๆ ดูถูกงานที่คนอื่นทำ แล้วก็คิดว่าวิธีของตัวเองดีกว่า น่าชื่นชมกว่า ทั้งที่มันไม่ได้ดีอะไรเลย คนที่เขาหยิบมาตำหนิก็เพื่อนเก่ากูด้วย กูยังอยากสนิทกันต่อนะแต่รำคาญนิสัยนี้ว่ะ
เวลาเพื่อนสนิทมึงมาขอความคิดเห็นโดยปูทางความคิดตัวเองไว้อยู่แล้วเนี่ย เป็นเพื่องมึงมึงแย้งหรือแสร้งทำเออออกับมันวะ
>>978 ถ้าเห็นด้วยกูก็บอกเห็นด้วย ถ้าไม่เห็นด้วยกูก็บอกเหตุผลที่ไม่เห็นด้วย แล้วแนะนำว่ากูจะเห็นด้วยกับแบบไหนมากกว่า เพื่อนไม่ต้องเชื่อกูก็ได้ แต่มันมาขอให้กูออกความเห็น กูก็จะออกให้แบบนี้
ไม่จำเป็นต้องเอาใจเพื่อน ไม่จำเป็นต้องขัดใจมันตลอดเวลา ยากตรงไหนวะมึงงงงงง
>>979 กูมีเพื่อนคนแรกกูสังเกตนิสัยมันว่ามันชอบเออออเวลาเพื่อนคนอื่นเล่าอะไรให้ฟัง ก่ะเพื่อนอีกคนที่สองเป็นแบบมึงนี่แหละเห็นด้วยก็บอกไม่เห็นด้วยก็แย้ง ละไอ้คนที่สองมันทะเลาะกับกูละไปเล่าให้คนแนกฟัง คนแรกมันก็เออออห่อหมกละแม่งเอาจำนวนคนเห็นด้วยกัตัวเองมาตัดสินว่ากูเป็นงี้ๆๆๆงั้นๆๆ
เพื่อนโม่งทำไงดีว่ะที่จะเพิ่มความมั่นใจในการเข้าหาคนอื่นๆ กูมีเพื่อนสนิทอยู่เป็นกลุ่มนะแต่กูก็อยากจะรู้จักกับคนอื่นๆมั่งT_T
กูเป็นพวกไม่กล้าเข้าหาใครก่อนถ้าสถานการณ์ไม่บีบบังคับให้รู้จักกัน Orz กูไม่รู้จะเริ่มทำตัวยังไงเลยช่วยด้วยยยยย
กูเบื่อตัวเอง กูเบื่อเพื่อน กูเบื่อคนรอบข้างมาก กูทะเลาะกับเพื่อน ทั้งที่กูพยามหลีกเลี่ยงทุกอย่าง หลีกเลี่ยงการทะเลาะ การขึ้นเสียง การพูดไม่ดี แต่เพื่อนยังพยายามลากมาทะเลาะโดยมันบอกว่ามันไม่ได้ทะเลาะกับกู ไม่ได้หัวร้อนใส่กู ในขณะที่แม่งเอาแต่พูด"กูไม่ได้ทะเลาะกับมึง กูไม่ได้อารมณ์ไม่ดีใส่มึง" ทั้งที่กูบอก เออ กูรู้แล้ว เพราะกุก็ไม่ได้เป็นงั้น พอคุยๆกันเหมือนแม่งเริ่มร้อนอีกละ ก็บอก "กูไม่ได้ทะเลาะกับมึงเลยนะ มึงอย่าทะเลาะกูได้มะ" กูงงมาก งงในงง งงสุดๆ งงจนไม่รู้จะงงยังไง เพราะแม่ง กูแทบจะพูดน้อยแบบน้อยชิบหาย มีแต่มันของขึ้นใส่กู พอกูได้ตอบสักประโยค กุกลายเป็นคนหัวร้อนชวนเพื่อนทะเลาะไปเลย ละคนรอบข้างก็ดูจะเห็นเหมือนมันตรงกูไปหัวร้อนใส่มันทั้งที่กูพยายามเงียบมาตลอด แบบนี่กูผิดมากไหมวะ กูผิดมากใช่ไหมที่รับฟัง ที่เงียบมาตลอด พอถึงเวลาที่กูพูดกูเลยเหี้ยขึ้นมาทันที
กูขอมาระบายในโม่งหน่อยนะพวกมึง
กูเหมือนจะโดนถีบออกกลุ่มว่ะ แบบโดนทิ้งไปห่างๆเลย จะกลับมาหากูก็ตอนพวกมีงานกลุ่ม(บางงาน) บางงานแม่งก็ทิ้งกูไปเลย
เหมือนเพื่อนบางคนคบกูเพื่อนผลประโยชน์ว่ะ
เศร้าสัสมีเพื่อนแบบนี้ (;u;)
>>985 กูก็เป็น ถ้าจับกลุ่มแล้วเลขจำนวนคนไม่ลงตัว มันตัดกูทิ้งอย่างไม่ต้องสงสัยเลย กูน้อยใจมากๆ แต่พอโตๆมาก็เริ่มช่างแม่ง มึงต้องพยายามอยู่คนเดียวให้ได้นะ กูเป็นกำลังใจให้
จริงๆแล้วกูมีวิชาถนัดอยู่อันหนึ่ง กูจะเป็นที่ต้องการของตลาดแค่ตอนนั้น นอกนั้นแล้วก็ไม่อยู่ในสายตา ตอกย้ำความเหี้ยไปอีก
กูมาบ่นหน่อย คือกูย้ายโรงเรียนมา ละรร.้เก่ากู อ่ะเป็นรร.อันดับต้นๆ แถมกูเรียนห้องพิเศษอีก พอย้ายมาอีกรร.แม่งคนละทางกันเลย คือเด็กที่นี่แม่งชองเล่น ไม่ชอบเรียน เวลามีงานอะไรให้ก็ทำช้า ไม่ว่าจะงานที่ครูสั่ง งานรร. งานเหี้ยไรก็ตามอ่ะ ละบางคนคือเป็นสก๊อยเลยนะ ไม่สนใจการเรียน ทุกวิชาคือติดลบหมด แล้วกูเป็นไม่กี่คนที่ขยันอ่ะ เวลาว่างๆกูก็อ่านหนังสือบ้าง เพราะแม่งจะเข้ามหาลัยละ แต่พวกนี้คือตั้งแก๊งคุยกัน นั่งเล่นกัน พอเค้ามาติวให้ก็ไม่มาเรียนบ้าง เข้าเลทบ้าง แอบนั่งเล่นเกมทั้งวันบ้าง พอครูเห็นแม่งก็ไม่อยากมาสอนอ่ะ แล้วการจัดการรร.ก็ห่วยบรม ห่วยทุกอย่าง ครูหลายๆคนก็ห่วย สถานที่ก็ห่วย อิเหี้ยพูดทั้งวันก็ไม่หมดอ่ะ กูภาวนาอยากจบจาดที่รี่ไปเร็วๆชิบหาย
อยู่ม.ต้นแบบไม่คบเพื่อนนี่เป็นไปได้เหรอวะแบบเวลาจับกลุ่มทำงานกันจะทำไงวะ
งานกลุ่มมอปลายบางงานมันก็โซโล่ได้นะ ถ้าไม่ใช่เมกะโปรเจคแบบโครงงานวิทย์อะไรเทือกนั้นก็ไม่เกินแรงคนๆเดียวหรอกกูว่า กูแค่สงสัยว่าช่วงมอต้นไม่มีเพื่อนนี่ไม่เหงา/เบื่อบ้างหรอ555 ยังไงก็ขอให้มึงจบออกไปอยู่ในที่สังคมดีๆนะอิ
กูเบื่อรับน้องว่ะ อายุห่างกันไม่กี่ปี ทำเหมือนอยู่มานาน ไม่ชอบว่ะ ทั้งร้อนทั้งเสียงดัง กูเป็นรุ่นพี่เงียบๆ พอมีพวกสันทนาการกลุ่ม กูก็ได้แต่ยินนิ่งๆ ไม่รู้จะทำไร กูปวดเมนส์ด้วย เลยขอตัวออกมาก่อน แล้วจะกลับเข้ามาเก็บกวาดซากอารยธรรมของพวกแม่งหลังเลิก งานอื่นกูก็ช่วยนะเว้ย ทั้งเตรียมของซื้อของ ทั้งวันก่อนงานกับวันงาน กูแค่ไม่ชอบตอนสันทนาการเท่านั้นเอง มึงว่าเพื่อนจะโกรธกูปะวะ? แล้วกูควรกลับไปก่อนงานเลิกมั้ยอะ? อีเหี้ย รู้งี้โกหกว่าจะไปรับแม่ดีกว่าบอกว่าปวดเมนส์จะกลับบ้านอีกว่ะ
>>991 ควรกลับไหม อยู่ที่มึงอะ ถ้าไม่อยากไปก็ไม่ต้องไป ไม่ต้องทำ ทำเท่าที่ทำได้ ทำที่อยากทำ ไม่ชอบก็ไม่ต้องฝืนอยู่ เสียเวลามึง เสียสุขภาพจิต ไม่งั้นมึงก็จะยืนหัวโด่แล้วก็มัวแต่คิดว่ากูมาทำอะไรวะเนี่ย
แต่ก็บอกเพื่อนหน่อยก็ดีว่าไปไม่ไหว เหตุผลอะไรก็แล้วแต่มึง คนอื่นเค้าจะได้รู้
ทำธุรกิจส่วนตัวอยู่บ้าน มีเพื่อนเป้นหุ้นส่วน รอสินค้าโรงงานมา 7 เดือนแล้ว ระหว่างนี้ใช้เงินเก็บเก่า+ที่บ้านซัพพอร์ท
หุ้นส่วนก้ชอบถาม ว่าตอนนี้ใช้ชีวิตกินอยู่ยังไง ทำไมยังไปดูคอนซื้อของแพงๆไปตปทได้ ตอบไปแล้วก้ยังถามใหม่เรื่อยๆ รู้สึกอึดอัดใจ ตอบเลี่ยงๆไปว่าก้ไม่ได้ค่อยออกจากบ้านใช้เงินเก้บเก่านางก้ไม่ยอมหยุดอี้ก
* เจ้ดเดือนคือตั้งแต่เริ่มคิดวางแผนงาน ประมาณ 3-4 เดือน โรงงานเป็นโรคเลื่อนอีก 2 เดือน ประมาณนี้แหละ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.