Last posted
Total of 1000 posts
เบื่อเพื่อนในคณะ อะไรก็อ้างรุ่น อะไรก็อ้างส่วนรวมแม่ง พอกุมีปัญหาไม่ได้มาเหลียวแล แทบจะเขี่ยทิ้ง พอมีงานก็ใช้เอาๆ มาระเบิดใส่กุพอกุฟังนิ่งๆ พยายามบอกให้ใจเย็นๆ ก็หาว่ากุดูถูก สภาพแวดล้อมการทำงานแบบนั้นใครจะไปอยากทำวะ อย่ามายุ่งกะกูวววววว กุพอแล้วววววววว กุอยากอยู่เงียบๆ
>>627 เจอคล้ายๆมึง แต่ของกูเพื่อนในโต๊ะ นิสัยเข้ากันไม่ได้ ทัศนคติไม่ตรงกัน ทำงานด้วยกันทีไรแม่งมีเรื่องตลอด พอกูเงียบก็บอกงอมืองอเท้าไม่ยอมช่วย พอกูออกความเห็นก็ดูถูกว่าความเห็นมึงมันห่วย แล้วด่าๆๆๆ สุดท้ายยังไง ผลสรุปสุดท้ายก็เอาความเห็นกูไป ดอกกกกกส์ รุ่นพี่เห็นทะเลาะก็ทำได้แค่เรียกมาคุย โต๊ะเดียวกันต้องเป็นเพื่อนกัน ต้องรักกัน ถามจริงเถอะเพื่อนที่ได้มาจากการจับฉลากนี่มันดีงามขนาดนั้นเลยหรอ ตอนนี้กูถอยออกมาละ ทิ้งโต๊ะ พอออกจากโต๊ะก็โดนสายรหัสเท ก็ยังอยู่ได้ เพื่อนกูเองก็มีด้วย หาเองได้ ไม่ง้อ สวยๆ
>>627 >>628 ถ้ามึงคิดว่ามึงเจ๋ง ไม่ต้องพึ่งพาพวกมันก็ทิ้งได้เลย สมัยเรียนกูหาแนวร่วมคนไม่ทำกิจกรรม แล้วก็แยกตัวออกมาเลย
พวกนี้มันเหี้ย คือเสร่ออยากทำกิจกรรม เสร่ออยากไปเที่ยว แต่เสือกมาเก็บเงินทั้งคณะ บอกไม่ทำไม่ไปก็ต้องจ่าย เพื่อคณะ เพื่อภาควิชา บลาๆ
พวกรุ่นพี่บางคนก็ขยะ เรียนไม่จบโดนไทร์ไปก็เยอะ แถมสายที่กูเรียน กูไม่คิดจะทำตรงสายอยู่แล้วเลยทิ้งมันหมดเลย
สุดท้ายตอนสอบก็มาขอให้พวกกูช่วยติวให้ ทำงานกลุ่มก็มาเป็นปลิง ไหนบอกไม่ทำกิจกรรมก็ไม่นับรุ่น จะปล่อยทิ้ง ถถถถ
กุมีเพื่อนชอบทำตัวเป็นเจ้าของกุ ชอบเรียกกุว่าที่รักๆ เตงๆ บ่อยๆ บางครั้งมาเล่นกับกุแล้วกุไม่เล่นด้วยเท่าไหร่ (เพราะทำงาน ง่วงนอน รึขี้เกียจ) ก็จะงอนกุ บางครั้งกุหันไปมองหน้ามันเฉยๆ ก็เชิดหน้าหนีเหมือนงอนกุ ไม่ก็เดินมาผลักแขนกะ ทั้งๆ ที่กุยังไม่ได้ทำเหี้ยไรเลย แล้วตอนนี้มีคนมาจีบกุมันก็ยิ่งงอนกุบ่อยกว่าเดิม แล้วทุกครั้งที่มันงอน กุก็กังวลอ่ะ ไม่อยากให้รู้สึกไม่ดี เลยเป็นคนง้อตลอด (กุเป็นพวกขี้กังวล) แต่มันชักมากขึ้นเรื่อยๆ จนกุเริ่มเครียด กุอึดอัด มันไม่ได้เป็นไรกับกุทำไมทำเหมือนเป็นเจ้าของกุขนาดนี้ กุไม่ชอบให้ใครมาทำตัวแบบนี่กับกุ ทำไงดี
>>632 กุก้เคยโดนนะ แต่เป็น ช ช และไม่ได้มุ้งมิ้งขนาดมึง แค่แบบพยายามเกาะติดอะ ของกุตอนแรกกุก้ไม่รู้จะทำยังไง เพราะกุก็ค่อนข้างไม่อยากผูกติดกะใครอ่ะ ก็เลยห่างมันบ้าง ทำความรู้จักเพื่อนคนอื่นบ้าง มันจะมีจุดนึงที่มึงกะมันจะตึงๆ แต่พอมันหาเพื่อนคนอื่นได้ มันก้จะลดอาการเกาะติดมึงลงเองแหละ ไม่รุ้ว่า ญ ญ จะใช้ได้มั้ยนะ ปัจจุบันกุก็สนิทกับมันอยู่ แต่มันก็มีเพื่อนสนิทคนอื่น ไม่ใช่กุคนเดียว
ปล.พึ่งขึ้นมหาลัยป่ะ กุเดา
กูเหงาว่ะ ขึ้นมหาลัยมาจะปีที่3ละ ตอนปี1เพื่อนกู2คนซิ่วไปเหลือกันอยู่3คน แล้วไปๆมาๆ2คนนั้นก็สนิทกันอยู่แค่นั้น เหลือกูโดดเดี่ยวลอยแพ ที่ว่าโดนทิ้งอาจจะเป็นแค่กูคิดไปเองก็ได้ แต่พอกูชวนไปไหนมันไม่เคยไปด้วย ชวนไปกินอะไรก็ไม่ไป เวลามีงานมีสอบพวกมันก็มาอ้อนมาขอให้กูติวทั้งที่ตอนเรียนไม่เคยแม้แต่จะเก็บชีทไว้ให้ กูมีเรื่องหรือป่วยอะไรไม่เคยสนใจใยดี กูเลยเฟลเดินออกมาจากพวกแม่ง แล้วทีนี้ก็ไปอยู่กับเพื่อนกลุ่มใหม่ตอนช่วงขึ้นปี2 แต่กูก็รู้สึกว่ามันมีช่องว่างที่ยังไงก็ถมไม่เต็มว่ะ ไม่ใช่พวกมันแต่เป็นกูเอง กูชอบคิดมาก คิดว่าพวกมันสนิทกันมาก่อน ยังไงกูก็คงไม่มีค่าไม่สำคัญเท่าคนอื่นในกลุ่ม กูคิดว่าระยะเวลา1ปีนี่มันนานนะ มันไม่มีทางที่จะสนิทใจกันเหมือนคนอื่นอยู่แล้ว กูเลยพยายามทำใจกลางๆไว้ เพราะยังไงกูก็อยู่คนเดียวเป็นกิจวัตรซะมาก ทั้งที่ความจริงกูไม่เคยอยากอยู่คนเดียวเลย แต่ถ้ากูจะชวนเพื่อนไปมันเหมือนกูไปแยกเพื่อนเค้าอ่ะ คือกลุ่มกูปัจจุบันมี7-8คนแต่มีกูกับอีก2คนที่อยู่เอกเดียวกัน ที่เหลืออยู่คนละเอกคนละคณะงี้ เพื่อน2คนนั้นที่อยู่เอกเดียวกันมันก็ดูจะสนิทกันมาตั้งแต่ปี1แล้ว มีช่วงนึงเหมือน2คนนี้มันมีปัญหากันแล้วคนนึงมันก็วนเวียนมาระบายกับกู แต่กูก็ไม่อยากพูดอะไรมาก เดี๋ยวจะกลายเป็นทำให้แย่ไปใหญ่ พอมันคืนดีกัน กูก็กลับมาอยู่ตัวคนเดียวท่ามกลางเพื่อนๆเหมือนเดิม แย่ว่ะ กูร้องไห้มาเยอะเลยกับเรื่องเพื่อนตั้งแต่ม.ต้นจนมหาลัย เมื่อไหร่จะชินซะทีวะ เหนื่อย
มึง กูอยากเป็นคนคุยสนุก พูดแล้วมีคนเชื่อถือ แต่ก็เป็นคนพูดได้เรื่อยๆ มีคนชอบฟัง จะปรับปรุงยังไงดีวะ
>>636 คนชอบฟังเรื่องตัวเอง ต้องกล้ารู้จักขอบคุณ พูดถึงความดีงาม บุญคุณคนอื่น(แบบที่ไม่ตอแหลมากนะ เอาจริงใจๆ ไม่ใช่ไปอวยเกินงาม) จำคนเก่ง เก็บรายละเอียดคนได้ เค้าจะประทับใจมึง เวลาให้ความเห็นไม่ต้องพูดแบบทำร้ายใคร รับรอง คนฟังมันสบายใจไง เค้าก็อยากฟังมึง
มันจะมีอีกทางคือพวกด่าเก่ง หรือมีเรื่องฉาว นั่นก็สนุก คนฟังเยอะ แต่ก็นั่นแหละ เลือกเอา
กูหงุดหงิดว่ะ คนที่กูไม่ถูกด้วยหาว่ากูแกล้งมันนู่นี่แล้วลามให้เพื่อนมันเกลียดกููทั้งๆกูไม่ได้ทำกัดจิกกู กูแม่งอยากเดินไปชกแม่งแต่กลัวโดนไล่ออกว่ะอยู่คนเดียวด้วยโคตรกดดัน
เซ็ง ชีวิตมีแต่กระเทย กับ ไบ ตามติดเสียใจ
>>638 กูพึ่งรู้ตัวว่ากูเป็นคนแบบที่มึงพูดเลย (แบบแรก) ผลคือเพื่อนๆจะชอบคุยกับกูมาก ทั้งคนสนิทหรือไม่สนิท คือเพื่อนเยอะเลยอะ ถ้าเพื่อนไม่สนิทหน่อยก็จะเกรงใจเรา ถ้าสนิทหน่อยก็จะเห็นเราเป็นที่ปรึกษา (พูดถึงสังคมมัธยมนะ เอานิสัยงี้ไปใช้ตอนมหาลัยกูจะตายเอา เหี้ยเอ๊ย)
เวลามีงานกลุ่มกูเหมือนพูดคนเดียวเลยมึง ทั้งเสนองาน ทั้งวางแผน ถามความเห็นใคร ไม่เงียบก็ตอบแล้วแต่ พอกูทำแล้วออกมาไม่ดี ไม่ตรงใจมัน ก็มาด่า หาว่าเป็นความผิดกู หรือบางทีกูเสนอไอเดียมา แม่งก็บอกว่าไม่ดี ไม่เอา พอกูขอเหตุผล แม่งก็ไม่ตอบ คือแบบแย้งอย่างเดียว แต่ไม่เสนอ ไม่ทำเหี้ยอะไรเลยทั้งนั้น รำคาญสัส ช่วยกันหน่อยไม่ได้เหรอวะ ด่าแต่คนอื่นไม่เสนอ ตัวแม่งเองก็ไม่เสนอเหมือนกันนั่นแหละ เรื่องงานนะเงียบ แต่พอเรื่องของชาวบ้านนะแม่งมาเลยควย
กูไม่รู้ว่ากูเป็นคนจริงจังมากเกินไปหรือเปล่า แต่วันนี้เพื่อนสนิทกูไลน์มาบอกกูว่ามันมีเรื่องสำคัญจะบอกกู กูก็นึกว่ามันมีปัญหาเลยตกใจส่งข้อความไปยาวมากว่าเป็นไรอะไร แล้วมันบอกกูว่าเรื่องที่ว่าคืออยากกินชาบู คือปกติควรขำใช่มะแบบ อะไรของเมิ๊งงงง นี่เหรอเรื่องสำคัญ555 อะไรงี้ แต่กูขำไม่ออกว่ะ เหมือนโดนเอาความเป็นห่วงมาล้อเล่น
มึง ถ้ามึงต้องอยู่ต้องคุยกับคนที่ไม่สนิท/เพิ่งรู้จักกันมึงจะชวนเค้าคุยอะไรวะ แบบกูเวลาเดินกับคนที่ไม่สนิทจะเกร็งๆอ่ะ พูดไรไม่ออก แบบรู้สึกเขินๆแปลกๆอ่ะนะ55
กูมีเพื่อนในห้องแค่คนเดียวแล้วเสือกไม่ค่อยมารรเว้ย อีกพวกที่เหลือแม่งมีแต่จิกกัดกู เพราะอะไรหรอเพราะกูตรงๆไงกูไม่ชอบโดนด่าลับหลังเลยด่าแม่งต่อหน้าเอ้ะลืมพวกมันฝูงใหญ่กว่ากูตัวคนเดียวเรียนก็ไม่รู้เรื่องอีผี
ทำไมบางคนแม่งคุยกันแป๊บเดียวก็ได้เพื่อนใหม่ละวะ ไปออกงานโรงเรียนทีกลับมาเพื่อนใหม่แอดมาในเฟสกันเป็นโขยง หรือชีวิตกูเงียบเหงาเองวะ
มึงมีโมเม้นนี้ม่ะ ตอนมันด่าด่ากับเราแกล้งกับเราพอไปมาเพื่อนกูเสือกไปเซอไพร์กับอีคนที่ช่วยกันด่าเอ้างงมั้ย สรุปแม่งหักหลังจ้าเหี้ยมากแล้วเอาเรื่องที่กูเคยระบายให้ฟังไปนิทรากันจ้าเคยโวยไปทีนึงไม่รู้สะอึกมั้ย ปล.กูเกลียดแม่งงงง
เคยแต่เม้าท์ผชให้เพื่อนฟัง ว่ากูชอบคนนี้ๆ จากนั้นไม่นาน เอาเรื่องกูไปนินทากับอีกคน อีสัส แล้วก็รู้กันทั้งห้อง อายชิบหาย อีผชก็ห่างกูไปเลย ไม่คุยไม่อะไรอีก แต่กูก็ด้านอ่ะนะ ทำตัวปกติจนเรื่องมันเงียบไปเองจนกูเลิกชอบเขาแล้ว
บ่นหน่อย เชื่อว่าหลายคนในนี้คงเป็น introvert กูเองก็เป็น introvert คนนึงเหมือนกัน
ทีนี้กูมีเพื่อนผู้หญิงคนนึงซึ่งมันก็เป็น introvert (และคิดว่าน่าจะ) หนักกว่ากู
ครั้งนึงกูกับมันเคยสนิทกับมันมากเลยนะ แต่ก็ไม่รู้ว่าเป็นความรู้สึกของกูคนเดียวรึเปล่า
แต่หลังเรียนจบกู message ไปหามันก็ชอบอ่านแล้วไม่ตอบ คุยไปก็ถามคำตอบคำมั่ง
วันนึงกูชวนมันไปกินข้าวมันก็บอกไม่สะดวกแล้วกูถามไรไปมันก็ไม่ตอบอีกเลย
หลังจากนั้นก็เลยไม่ได้คุยกันอีก แต่มันก็ไม่ได้ unfriend หรือ block กูนะ
ไม่รู้มันเข้าใจผิดว่ากูชอบมัน หรือกูเผลอไปล้ำเส้นความเป็นส่วนตัวมันตอนไหนรึเปล่า
แต่ทุกวันนี้เวลาเห็นมันชอบบ่นๆเรื่องไม่มีเพื่อน ไม่มีใครอยากเป็นเพื่อนกับมันไรงี้ ทำกูรู้สึกแย่ทุกครั้ง
meme Sorry, I annoyed with my friendship. http://i.imgur.com/Ubzz6.png นี่ลอยขึ้นมาในหัวกูเลย
อยากจะเม้นใส่ว่าก็กูนี่ไงที่อยากเป็นเพื่อนกับมึง แต่มึงไม่อยากเป็นเพื่อนกับกูเองนี่หว่า
จบการบ่น
เคยพยามจะทำความรู้จัก ตีสนิทเพื่อนคนนึง แต่ไปๆมาๆรู้สึกว่ากำแพงเขามันสูงมาก จนกูต้องเฟดตัวเองออกมาเงียบๆ แต่กูก็ยังอยากเป็นเพื่อนกันเขาอยู่นะ ฮือ
กูชอบเข้าหาคนอินโทรเวิร์ทอะ รู้สึกมันท้าทายดีที่ได้ให้คนแบบนี้พูดกับเรา เหมือนเป็นชาเล้นจ์เล็กๆส่วนตัวของกู
กูเป็นคนintrovertกับโลกส่วนตัวสูงด้วย เวลามีคนเข้าหาให้คุยแปปเดียวได้ แต่ถ้ามาชวนคุยตลอด ยุ่งกับกูมากๆ กูโคตรรำคาญ คิดใจใน จะอะไรกับกูนักหนาวะ คนอื่นมีตั้งเยอะแยะ มาคุยกับกูทำไม กว่าจะสลัดได้ทีโคตรเหนื่อย
ขอขัดแปป โลกส่วนตัวสูงกับ introvert ต่างกันยังไง กูไม่ได้จะกวนตีนนะ อยากรู้จริงๆ
>>659 สำหรับกูมองว่าโลกส่วนตัวสูงคือสับเซตของintrovertว่ะ คนโลกส่วนตัวสูงทุกคนอาจไม่ใช่introvert เเต่คนintrovertมักโลกส่วนตัวสูง
งงมะ555 ยกตัวอย่างกูเอง โลกส่วนตัวสูงสัส ชอบความสันโดษวิเวก เข้าถึงง่ายเเต่สนิทยาก สเปชกว้างกำเเพงสูง
เเต่ก็มีมุมExtrovert เพื่อนเยอะเฮฮาปกติ เป็นคนมั่นใจ หน้าด้าน(กล้าเเสดงออก) กูสามารถตีสนิทกับคนเเปลกหน้าได้ไม่ยาก ไม่รู้สึกอึดอัด
ทำให้กูไม่ใช่introvertซะทีเดียว เป็นเเค่คนโลกส่วนตัวสูง
เพื่อนบลอคทวิตกูว่ะ.. แบบกูเคยเล่นทวิต แล้วไม่ได้เล่นมาปีกว่า กูก็ตามเค้าไปส่องบ้าง ทีนี้กูเห็นทวิตนึงมันเมนชั่นหาเพื่อนกูอ่ะ(เป็นทวิตของเพื่อนกูอีกคน) กูก็มือลั่นไปกดดูทวิตเค้า แล้วมันขึ้นว่าเค้าบล็อคกูอ่ะ เฟลเหี้ยๆ แบบในรรก็คุยกันปรกติ กูก็เป็นคนเงียบๆไม่ค่อยมีพิษมีภัยกับใคร ไม่เคยมีปัญหาอะไรกับเค้า นั่งอยู่ด้านหลังกูด้วยซ้ำอ่ะ กูก็พยายามเข้าใจอ่ะว่าเค้าอาจจะรำคาญที่กูรีอะไรสักอย่าง หรืออาจจะทัศนคติไม่ตรงกัน แต่ก็เฟลอยู่ดีอ่ะมึง เศร้าอ่ะ เฝ
บ่นหน่อย กูเรียนอ่อนเสือกออกจากกลุ่มฝูงมาเพราะกูทนไม่ได้ทำไงดีว่ะ
พวกมันแม่งคอยสมน้ำหน้ากู เป็นพวกมึงจะอยู่มั้ยอ่ะแข่งกันเพื่อนกันนะแต่ชิงดีชิงเด่นคืองง
พอออกกลุ่มมากูขาดเช็คขาดพอพวกมันขาด ลาลา สัส
พอกูขอกลับบ้านเช็คหนี พอพวกมันลาลา ป่วย ด้อก
กูแค่แวะผ่านมานะมึง....กูรู้สึกว่าเพื่อนสนิทเปลี่ยนไป กูเลยเหงาๆ มั้ง กูสนิทกับเขามากที่สุด ช่วงนี้เขาไปมีเพื่อน สนิทกับเพื่อนใหม่ๆ กูพยายามทำตัวไม่นอยแล้วนะมึง แต่มันก็อดรู้สึกเหงาไม่ได้ว่ะ จากที่เคยแคร์ความรู้สึกกู เดี๋ยวนี้ไม่ใส่เหมือนกูเป็นอะไรที่เขาเบื่อแล้วเลย
ไม่ใส่ใจ* พิมพ์ตกไปนะมึง
>>669 เรื่องหัวเราะกูไม่ออกความเห็นนะ เพราะสำหรับกูบางทีมันไม่ได้หมายความว่าโง่ แต่กูไม่ได้อยู่ในบริบทอะไรแบบมึง ส่วนเรื่องเช็คขาดอ่ะ งั้นวันหลังถ้ามึงป่วยมึงยื่นใบลาตามทีหลัง ส่วนเรื่องออกจากกลุ่ม ประเด็นคือถ้ามึงยังใช้เกรด มึงยังต้องมีเพื่อนไง หรือถ้าไม่มีเพื่อน มึงก็ต้องอยู่เองได้ ทำงานอะไรเองได้อ่ะ หรือถ้ามึงมต้น มปลายก็ย้ายรรไปรรดีๆแม่งเลย
>>670 กูอยู่ม.6แล้วกูพยายามอดทนอ่ะ กลัวอยู่วันไหนปี๊ดแตกเดินไปหัวโขกโหนกหีมันแม่งหมั่นไส้
ตัวหัวหน้าแก๊งร่านเอาผัวคนอื่นไปทั่วด่าคนอื่นโสเภณีเอาจริงสังคมพวกมึงยังน้อยไปสำหรับที่กูเจออ่ะมันเหี้ยมากเพื่อนมั่วเอากันอ่ะเงี้ย
บลาๆ โอ๊ยยยย อยากให้มาเจอ ฝูงใหญ่คืออวดเบ่ง คนจริงไม่มีที่ยืน โดนรุ่นพี่แบนเงี้ย
เวลามีงานกลุ่ม แล้วกูไม่เห็นด้วยกับอะไร กูชอบถามอะว่าทำไมทำแบบนี้ ทำไมไม่ทำแบบที่กูเสนอไป ขอเหตุผลหน่อย ถ้าเหตุผลมันดี กูก็โอเค ถ้าเหตุผลส้นตีน แต่คนส่วนมากในกลุ่มจะเอาแบบนี้ กูก็โอเค(แบบไม่เต็มใจ) แล้วเพื่อนสนิทกูที่มีปัญหาด้วย มันด่ากูว่ากูอะเอาแต่ใจ(คืองานเหี้ย แต่เก็บตังค์แพง กูเลยถามไง แล้วแม่งตอบไม่ตรงคำถาม กูก็ถามเรื่อยๆดิ แม่งเกี่ยวกับเงินกูเลยนะเว้ย) กูเป๊ะเกินไป (กูแค่เก็บรายละเอียดงาน กูก็ถามตลอดนะว่าพอใจแล้ว หรือจะเก็บให้มันเรียบร้อยกว่านี้ ไม่ได้บังคับซะหน่อย เอาที่สบายใจ) กูปากดี+บางเรื่องควรเก็บไว้ มันไม่ใช่เรื่องที่ต้องเอามาพูดกับเพื่อน(กูพูดเพราะกับมัน....+ กูพูดเรื่องการทำงานของมัน แล้วมันรับไม่ได้) มีคนฝากมันมาบอกกูว่าอยากตบกู คนอื่นเกลียดกูนะบลาๆๆ(wtf5555 เด็กเห่อหมอยสัส ถึงกับต้องลากคนอื่นมาทำให้กู ซึ่งเป็นเพื่อนมัน ไม่สบายใจเนี่ยนะ แต่กูก็หัวเราะใส่มันแหละ555) กูเลยตัดแม่งไปจากชีวิตล่ะ แล้วกูก็มานั่งคิดว่ากูผิดปกติปะว่ะ มันเกิดเรื่องแบบนี้2-3รอบ จนกูจะไม่มีกลุ่มอยู่ละ555 กูคิดว่ากูทำในสิ่งที่ถูกต้องอะ สิ่งที่กูทำ มันทำให้งานเสร็จ งานเรียบร้อย ตรงตามที่ครูกำหนด แล้วก็ไม่ได้เผด็จการอะไรคนในกลุ่มเลย ถามความเห็นตลอด หรืออีกฝ่ายเองที่แย่ ที่ผิดปกติวะ กับกลุ่มที่กูไม่สนิทงานก็เรียบร้อยนะ แต่กลุ่มเพื่อนนี่แบบ... งานมันก็ได้แหละ แต่เหนื่อยหน่อย แล้วก็มีปัญหาจนต้องเลิกคบอะ กูถามไรก็ไม่ตอบ เมินกู ฝากคนอื่นมาคุยกับกู ทำเหมือนกูเป็นตัวน่ารังเกียจ กูเลยช่างแม่ง นี่ก็เสียไปอีกคนละ กูต้องทำยังไงวะ ต้องนั่งนิ่งๆ ไม่พูดไม่อะไร ฟังแล้วทำอย่างเดียว รอให้ใครมาเริ่มในตอนใกล้ๆส่งงี้เหรอ กูทำไม่ได้อะ กูกำลังฝึกการเป็นผู้นำแล้วก็พวกการจัดการนะ แต่มันแย่มากเลย กูควรจะปรับปรุงตัวเองยังไงดีล่ะเพื่อนโม่ง?
>>675 สำหรับกูนะ ย้ำว่าสำหรับกู
ที่มึงทำไม่ผิดนะ คือมึงยึดจุดที่ให้งานมันออกมาดี มึงยึดเรื่องงาน มึงไม่ได้ยึดความสะดวกสบายของคนอื่น สมัยกูเรียน กูไม่ใช่คนเรียนเก่ง และไม่ได้เป็นคนขยันอะไร กูอาศัยแค่ส่งงานครบตลอด และปัญหาที่กูมักจะเจอคืองานกลุ่ม
มันเป็นปกติที่งานกลุ่มคนมักชอบจับกลุ่มกับเพื่อนสนิทตัวเองใช่ปะ ทีนี้แม่งมีวิชานึงให้งานล่วงหน้ามาเลยปึกใหญ่ ให้ทำส่งสัปดาห์ละงานล่วงหน้าหลายเดือนเลย ช่วงแรกก็โอเคดี ทุกคนมีไฟช่วยกันออกความเห็นช่วยกันทำ งานออกมาดีมาก ทุกอย่างยังโอเคในช่วง 3 สัปดาห์แรก แล้วต่อมาทุกคนก็เริ่มหมดไฟ ไม่อยากทำแล้ว เบื่อ ขี้เกียจ ฯลฯ กูก็โมโหดิ อยากเที่ยวอยากเล่นเกมทุกคนคิดเหมือนกันหมดปะวะ แต่จะมาพูดงี้แล้วโยนงานทิ้งดื้อๆหรอ ถ้าแม่งช่วยกันทำแปปเดียวก็เสร็จ กูเลยบอกถ้าไม่มาช่วยทำพร้อมกันงั้นกูจะแบ่งเป็นส่วนๆแยกให้ทำ สุดท้ายก็ทำแบบ....... เพื่อนกูพูดแบบขำๆติดตลกว่าไม่แคร์เรื่องคะแนน แต่บังเอิญกูแคร์ไง กูเลยมีปัญหากับเพื่อนแม่งทุกอาทิตย์ ทวงงานทุกวัน โดนเพื่อนเบื่อหน้า ตอนนี้กูจำไม่ได้ละว่าตอนนั้นพูดอะไร แต่ประมาณว่ากูขอออกจากกลุ่ม กูจะแยกไปทำคนเดียว คือกูรู้ว่าที่กูทำตอนนั้นมันทำให้บรรยากาศในกลุ่มมาคุเหี้ยมาก กูไปคุยกับอ.ขอกูทำเดี่ยว เขาก็อนุญาต ตอนแรกกูก็หวั่นใจนะว่าแม่งระดับงานกลุ่มแบ่งให้ทำ 5-6 คน กูจะทำได้มั้ย แต่สุดท้ายกูก็ส่งครบทุกงาน มีจุดที่พลาดบ้างอะไรบ้าง แต่กูรับได้เพราะเป็นผลงงานกูเอง สบายใจมาก
ซึ่งเอาจริงๆ มันเหมือนจะสบายสำหรับกูตอนนั้นนะ แต่มนอีกขณะนึงก็เป็นผลเสียสำหรับกูว่ะ กูว่ากูไม่ชินกับการทำงานแบบทีมเวิร์คยังไงไม่รู้
>>676 hello it's me >>675 เอง ถาม แล้วมึงก็ทิ้งงานเก่าที่อุตส่าห์ทำมาแล้วมาเริ่มใหม่คนเดียวอะนะ เห้ยไม่แฟร์ว่ะ แล้วเพื่อนมึงว่าไงมั่งอะ ตัดเพื่อนเลยป่ะ หรือยังไปด้วยกัน อยากรู้อะเล่าให้ฟังหน่อย5555555 กูเคยไปขอครูทำเดี่ยวนะ แต่โดนถามว่า"ทำไมเธอถึงเป็นคนเดียวที่มีปัญหา เพื่อนไม่คบรึไงอย่าทำให้มันวุ่นวายเลย ไปหากลุ่มอยู่ ถ้าไม่มีจริงๆเดี๋ยวครูหาให้" เงิบสัส แล้วกูก็ไม่ไปขอทำเดี่ยวอีกเลย แต่มึงสุดยอดว่ะ ทำคนเดียว โคตรเท่ มายไอดอล สรุปคือกูควรยึดแนวทางนี้ต่อไปใช่ป่ะ แต่ว่านะ กูรู้สึกเหมือนเป็นตัวประหลาดเลยว่ะ เข้ากับใครก็ไม่ได้ อยู่กะใครไม่ได้นาน ทะเลาะกันตลอด ทั้งๆที่กูก็ทำเพื่อกลุ่มแท้ๆ กูไประบายกับใครก็ไม่ได้ แม่งไม่มีใครฟังเลย ปลอบกูทีแงงงงงงง
>>677 มันเป็นงานที่เค้าให้มาล่วงหน้าน่ะ ยกตัวอย่างมี 10 งาน ก็ทำตามลำดับส่งอาทิตย์ละงาน กูจำไม่ได้ว่าเรื่องมันเกิดตอนงานที่เท่าไหร่ สมมุติว่างานที่ 5 กูก็ทำส่งไปอาทิตย์นี้ส่ง 5 อาทิตย์หน้าส่งงานที่ 6 จนครบอะ งานก่อนหน้านั้นส่งแล้วได้คะแนนแล้ว
โชคดีของกูด้วยแหละที่อาจารย์รับฟังปัญหาและเข้าใจ ตอนแรกเขาบอกให้ลองคุยกับเพื่อนก่อน แต่กูอธิบายแล้วว่ากูต้องตามทวงงานจนต้องมีปัญหา เลยอยากแยกมาทำเงียบๆมากกว่า
คือกูแค่ประกาศว่างานนี้กูจะแยกทำเดี่ยวอะ ในเมื่อกูมีปัญหากูจะออกจากงานกลุ่มเอง ตอนแรกๆพออยู่ด้วยกันมันก็แอบมาคุอะมึง แต่โชคดีว่าเพื่อนกูก็แยกแยะมั้ง? มันไม่เอาเรื่องนี้มาปนกับเรื่องอื่นเท่าไหร่ อีกอย่างมันเป็นตอนปีสุดท้ายด้วยที่เกิดเหตุการณ์นี้ ปัจจุบันกูก็ยังคบกับพวกมันอยู่นะ ไม่มีปัญหาอะไรคงเพราะเพื่อนกูแยกแยะได้บ้าง+มันเป็นเหตุการณ์ในปีสุดท้ายก่อนจบ การทำงานกลุ่มกับคนสนิทกูว่ามักเป็นปัญหาเพราะมันจะมองว่าทุกคนสนิทกัน จะทำตัวสบายๆง้องแง้ง บ่นขี้เกียจอะไรยังไงก็ได้ แต่มึงลองดูถ้าคนพวกนี้กระจายไปอยู่กับคนที่ไม่รู้จักหรือไม่สนิท มันจะวางตัวอีกแบบหนึ่งแทน คืออย่างน้อยๆก็รู้ได้ว่าถ้าไปทำตัวอิเหลื่อยเฉื่อยแฉะกับคนอื่น มันไม่ใช่เรื่องแน่
ถ้ามึงยังต้องทำงานกลุ่มอีกนานแล้วอ.ไม่ให้ทำเดี่ยวมึงคงต้องยอมเขาหน่อยอะ กูไม่ได้บอกว่าที่มึงทำมาตลอดผิดอะไร เคสกูคือกูโชคดีที่อ.เข้าใจส่วนเพื่อนก็ไม่เอาเรื่องอะไรกับกู แต่บางทีถ้ามึงดันทุรังทำแบบกูผลอาจจะไปทางลบก็ได้ ซึ่งอันนี้กูแอบกังวลแทน กอดๆนะมึง
บางทีกูก็เกลียดงานกลุ่มนะ. ตอนเรียนแม่งจะทำให้เสียเพื่อน. ตอนทำงานจะทำให้กูเสียพี่เสรยน้องกับคนในบ. ตอนเรียนว่าปรี๊ดแล้ว. เจอที่ทำงานมาดราม่าใส่กูนี่ไปต่อไม่ถูกเลย เฮ้อ
กูขอบ่นหน่อย กูรำคาญเพื่อนกูมาก แม่งเอาแต่จะได้ พอกูทำตามมันไม่ได้ก็งอน ห่า งอนแม่งยังกับเป็นแฟน งอนไปได้3วัน7วันจนกูหงุดหงิด พอกูไม่ง้อก็โกรธกูกว่าเดิมแถมโพสด่ากูลงเฟซรัวๆ สาเหตุแม่มก็ไร้สาระแค่พูดผิดหูหรือพูดห้วนๆเพราะยุ่งอยู่งี้ กูเซ็งมาก แล้วพอกูง้อติดกลับมาคุยเหมือนเดิม ก็ชอบมาบอกว่ามันเป็นคนดี มันยอมกู มันคิดถึงจิตใจกูถึงได้ยอมกลับมาดีกับกูไรงี้ แล้วพอดีกันได้ไม่ทันเดือน ก็ต้องหาเรื่องงอนกูเวลากูยุ่งอีกละ หาว่ากูไม่ใส่ใจความรู้สึกมัน กูไม่แคร์มัน กูเปลี่ยนไป กูแม่งง้อจนขี้เกียจง้อแล้ว หลังๆมานี่กูแทบไม่ได้ง้อมันเลย มันก็หายไปเลย กูก็รู้สึกผิดนะ แต่กูรู้สึกสบายใจมากกว่า กูอยากมีเพื่อนไม่ได้อยากมีแฟนสักหน่อย สัส
ทำไมเวลาไปเที่ยว เพื่อนกุชอบหนีบเพื่อนไปเที่ยวอีกคนด้วยวะ บางทีไปกัน3คนกก็ลำบากใจนะ แล้วเป็นเฉพาะบางคนด้วยนะ
กุชวนคนเดียวไม่ต้องชวนคนอื่นต่อได้ม้ายยยยยย ละเหี่ย
มีเพื่อนคนนึงที่ชอบแนวคิดของเขามากๆ แบบ เป็นคนกล้าออกความเห็นดีอะ ในสถานการณ์ที่คนอื่นเอาแต่ปล่อยเลยตามเลย หมอนี่กลับกล้าพูดดอกมาตรงๆ แล้วก็ไม่แคร์ว่าคนอื่นจะว่ายังไง รู้สึกชื่นชมคนแบบนี้มาก อยากจะสนับสนุนการที่เขาทำอย่างนี้แต่กูเองก็ไม่กล้าทำเพราะอยู่ห้องเดียวกันมาก็ตั้งนาน กูแทบบบไม่เคยคุยกับเขาเลย...+กูผู้หญิง เขาผู้ชาย อารมณ์แบบ อยากเป็นเพื่อนด้วย แล้วตอนนี้เขาอะ จะโดนเพื่อนนินทาตลอด จนเขาเองก็เคยออกมาพูดตรงๆแล้วประมาณถอดใจแล้ว จะไม่เป็นคนที่พูดอะไรออกมาตรงๆอีกแล้ว กูก็รู้แล้วกูก็ไม่คิดว่าสิ่งที่เขาทำมันผิด กูชื่นชมมากที่กล้าทำตัวต่างไปจากคนอื่นในทางที่ถูก กูอยากบอกเขาว่าไม่ต้องแก้อะไรหรอก อย่างที่เป็นน่ะถูกต้องดีแล้ว กูชื่นชมเขามาก แต่...ประการแรกคือไม่เคยคุยกันเลย กับประการสองคือกูไปพูดมันจะดูแปลกๆมั้ย...
>>682 กูก็มีเพื่อนชคนนึงที่กล้าพูดในสิ่งที่ตัวเองคิด กูก็ชอบความคิดมันเพราะกูก็คิดเหมือนกันแต่ไม่กล้าพูด เลยตามกดไลค์กับเม้นท์แสดงความเห็นด้วยบ้างในเรื่องที่กูคิดเหมือนกับมัน มึงลองส่งความคิดมึงหรืออะไรที่อยากบอกไปบ้างก็ได้ ไม่กล้าหน้าวอลล์ก็หลังไมค์
เออออ แต่ดูดีๆนะเผื่อเพื่อนมึงเป็นพวกหลงตัวเองแบบเพื่อนกู ประเภทคิดว่าสาวส่งข้อความมาหาคือสาวชอบเนี่ย ทำเอากูปวดขมับไปนานกว่าตะแก้ความเข้าใจมันได้
แต่กูคิดว่าผู้ชายส่วนใหญ่ไม่น่าจะหลงตัวเองแบบเพื่อนกูหรอก
>>682 ต่างกับกูง่ะ กูมีเพื่อนสนิทผู้ชายที่ทำอะไรสวนทางชาวบ้าน แต่กูไม่ค่อยอยากให้มันเป็นแบบนี้เลยว่ะ เพราะสนิทกันกูเลยห่วงว่าซักวันมันจะโดนตีน คือมันมีเหตุผลเป็นของตัวเองนะ และกูรู้เลยว่าถ้ามันอยู่เมืองนอกแล้วใช้ความกล้าแสดงออกนี้ มันจะไม่ผิดอะไร แต่นี่มันอยู่ประเทศเทยอะ บางอย่างมันไม่ควรกล้าขนาดนั้น คนในสังคมไม่ยอมรับความใจกล้าตรงไปตรงมาแบบมันหรอก กูกลัวเดี๋ยวแม่งโดนชาวบ้านเขม่นเอา (ส่วนกูก็คิดเหมือนมันนี่แหละ แต่เรียนรู้ที่จะเนียนไปกับกระแสสังคม เข้าเมืองตาหลิ่วสัสๆ สมเพชตัวเองจริมๆ)
>>683 แต๊งกิ้วมึง แต่กูว่ากูคงไม่โดนอะ เพราะคนนี้มันไม่ใช่พวกสนเรื่องอะไรแบบนี้ เผลอๆเป็นเกย์ด้วยซ้ำ55 ดูท่าทางจริตแล้วชวนให้คิดงั้นมาก แต่สุดท้ายแล้วเดี๋ยวกูดูไปก่อนละกัน ไว้กูกล้าเใมื่อไหร่ละจะไปให้กำลังใจมัน55
>>684 ของกูเหมือน>>685 อะ คือรู้กาละเทศะรู้จังหวะ จะไม่ได้อยู่ๆโพล่งๆออกไป อารมณ์เหมือนในสถานการณ์ที่ทุกคนก็ไม่โอเคหมด แต่ไม่มีใครกล้าออกความเห็น ก็จะได้คนนี้ช่วยพูดแทนให้+ละลายบรรยากาศให้หายตึงเครียดอะ แต่บางครั้งมันก็พูดตรงไปหน่อย อย่างบอกว่าวิธีที่กำลังทำๆกันอยู่ตอนนี้มันไร้ประโยชน์ ทำไปก็ไม่ได้อะไรหรอก เสียเวลาเปล่า ซึ่งถามว่ามันถูกมั้ย ก็ถูก แต่ไม่ใช่ทุกคนจะรับกันได้55
เพื่อนรักกูตอนนี้อดีตแหละนางจะความกูเว้ย 55555 แม่งยอมรับไม่ได้ฟ้องแม่กูด้วย
แต่ไม่มีใครทำอะไรกูได้ คนแบบนี้ควรลักพาตัวนั่งยางเผาแม่งเลยดีมั้ย
รู้สึกเหมือนเป็นที่รองรับอารมณ์ของเพื่อนเลยว่ะ ทั้งเพื่อนเฉยๆ แล้วก็เพื่อนสนิท ชอบมาดราม่าใส่กูทั้งๆ ที่กูยังไม่ได้ทำอะไรเลย แล้วก็หาเรื่องงอนกูด้วยเรื่องเล็กๆ จะร้องไห้ว่ะ 5555
ทำยังไงถึงจะเลิกนิสัยชอบดูถูกคนของตัวเองได้อ่ะ คือกูเป็นคนฉลาดมากพูดตรงๆ เรียนนี่ท๊อปตลอด แต่พอมีเพื่อนมาขอให้สอน พอสอนแล้วมันไม่เข้าใจซะที กูก็จะเผลอคิดว่าทำไมมันโง่อย่างงี้ตลอดเลย บางทีพอได้ยินคนพูดทำนองว่า "มันเป็นแค่ทฤษฏี จะเป็นจริงได้ไง" กูก็คิดไปว่าทำไมแม่งโง่อย่างงี้ โง่จนขัดใจ กูรู้สึกว่ามันไม่ดีเลยที่จะมีความคิดอะไรแบบนี้
>>689 กูก็เป็นเหมือนมึง กูไม่ได้เรียนเก่งฉลาดอะไรหรอกเเค่กลางๆ เเต่รอบข้างกูบางคนมันโง่เกินไป
เวลาพูดเป็นการเป็นงานกะคนพวกนี้ทีไร พวกมันต้องถามซ้ำตลอด ยังไงนะ อธิบายใหม่สิ ไม่เข้าใจ ต้องให้คอยบอกทุกเรื่องคิดเองไม่เป็น
ยิ่งพวกที่โง่ด้วยซุ่มซ่ามด้วยกูจะขัดใจเเละรำคาญมาก เเต่พวกมันชอบคิดว่านี่คือความโก๊ะกังเเบบนางเอกซีรี่ส์เกาหลี น่ารักมั้ยล่ะสัส
เเต่ถ้าใครขอให้สอนกูจะไม่รู้สึกว่าพวกนั้นโง่นะ ยินดีติวให้ ถึงจะอธิบายหลายรอบหน่อยก็ไม่เป็นไร กูคิดว่าคนที่มาขอให้สอนเค้าอยากเก่งขึ้น
ดูมีความพยามในระดับนึง เเต่อีพวกโง่ๆที่ไม่มีความพยาม พอใกล้สอบก็บ่นว่ายากจังไม่รู้เรื่องเลย เจอทีไรกูนึกทุกครั้งเลยว่ามันเป็นแค่อีโง่
ทางเดียวที่ทำให้กูไม่ต้องคิดว่ามันโง่คือ ตีตัวออกห่างซะ
กูนี่อยู่กับเพื่อนเก่งๆตลอด แบบ ในกลุ่มกูคือมันได้200+กันอะ แพท1,3 ส่วนกูเหรอ555555 แล้วบางทีกูก็กลัวนะ ว่าเวลาขอพวกมันลอกงาน(ที่กูลืมทำเพราะลืมจริงๆ ไม่ได้ขี้เกียจทำ)แล้วมันจะคิดว่ากูโง่รึเปล่า เวลากูได้คะแนนออกมาน้อยๆ(ถ้าเทียบกับพวกมัน ปกติกูเป็นคนเรียนกลางๆ วิชาที่ชอบจะได้ดี)แล้วพวกมันจะเห็นกูเป็นแกะดำรึเปล่า แต่กูโคตรงงตัวเองชิบหาย คือกูจะชอบได้สนิทกับพวกห้องคิงหรือพวกเรียนเก่งๆตลอดเลยว่ะ ทั้งๆที่หัวกูก็แค่กลางๆ แล้วพวกนี้ก็จะชอบมาบ่นมาระบายอะไรให้กูฟัง จนกูรู้สึกว่านอกจากสมองที่เหนือชั้นโอโซนไปแล้ว ไอ้พวกนี้ก็แค่เด็กม.ปลายธรรมดาๆคนนึงเท่านั้นแหละ ทำให้บางครั้งกูจะรู้สึกสนิทกับพวกมันได้ แต่บางครั้ง กูก็กังวลว่ามันจะมองว่ากูโง่เกินหรือเปล่า...
689 ลองไปเรียนที่มีคนเก่งเยอะๆดู เตรียม จุฬา หรือ ไอวี่ลีกไปเลย หาเพื่อนเก่งๆเหมือนก้น จะลากเราไปในทางที่ดี
>>689 พูดนิดนึงเรื่องทฤษฎี บางทีที่เราเรียนๆอยู่มันก็ยังไม่ชัวร์หมด อาจจะมีผิดพลาดบ้าง อย่างตอนเด็กๆรรกูสอนเรื่องแบบ ลิ้นตรงไหนรับรสอะไรได้ดี กูเอากลับไปลองทำกูก็รู้สึกมันเหมือนๆกันหมด ปรากฏอันนี้ไม่ใช่เรื่องจริงไรงี้ เมื่อไม่นานมานี้กูก็เห็นมีข่าว คนที่แย้งทฤษฎีเรื่องแรงโน้มถ่วงเหมือนกัน
>>679 "ถ้าเป็นผู้นำเก่งการจัดสรรจัดการ เเต่ไม่มีผู้ตามจะมีประโยชน์อะไร" มึงพูดงี้ มึงว่ากูควรจะไปทำงานไรที่ไม่ต้องข้องเกี่ยวกับใครมากมายดีปะวะ เอาจริงนะๆ ที่ฝึกความเป็นผู้นำก็เพราะกูต้องรับช่วงต่อบริษัทจากพ่อว่ะ พ่อเขาดูหวังๆกับกูไว้สูงอยู่นะ สำหรับกูยังไงก็ได้ ขอให้ครอบครัวสุขสบายก็พอ แต่พอกูมาเจอคนแบบนี้ กูก็เริ่มไม่อยากทำแล้วอะ กูว่ากูไม่เหมาะกับการทำงานกับคนอื่น ทำแล้วก็มีปัญหา เครียดสัส แต่มันก็ไม่มีใครทำต่ออะนะ5555 กูก็ต้องรับไป กูว่าจะไปหาเข้าคอร์สที่แม่งฝึกการพูด การเป็นผู้นำงี้อยู่ มันจะมีปะวะ5555 ขอบใจมึงมากเว้ย
>>695 คนเราปรับเปลี่ยนกันได้ งานทุกอย่างมันเกี่ยวข้องกับคนหมดมึงหนีไม่พ้นหรอก มีเรื่องให้ปวดหัวทุกงาน
ลองตึงบ้างหย่อนบ้าง ถ้ามึงต้องเป็นผู้นำมึงควรทำใจไว้ล่วงหน้าว่าต้องเจอลูกน้องนิสัยเเบบเพื่อนมึงอีกแน่ เผลอๆหนักกว่า
การทำงานโดยคิดถึงประสิทธิภาพอย่างเดียวมึงคงจะร้องWTF!!ตลอดเพราะลูกน้องทำงานไม่ได้ดั่งใจ สุดท้ายมึงจะอดทะเลาะกะลูกน้องไม่ได้
เว้นเเต่ลูกน้องมึงเเฟร์พอ ถึงจะโดนตำหนิเรื่องการทำงานมันคงไม่เกลียดมึง เเต่จะมีลูกน้องที่เเฟร์ๆสักกี่คนกัน คนเเบบนี้หายากจะตาย
ถ้าจะฝึกเพิ่มลองศึกษาพวกจิตวิทยา วิธีพูดเพื่อหว่านล้อม จูงใจ(หลอกใช้)คนอื่นเป็น น่าจะทำให้มึงปวดหัวน้อยลง
กูว่ามึงเป็นผู้นำที่ดีได้ ดูมึงรับฟังคนอื่นได้ดีมีเหตุผล รู้จักจัดสรรจัดการ ความรับผิดชอบก็มีครบเเล้ว ยังไงก็สู้ๆ กูเอาใจช่วย
ถามคนที่ซิ่วอยู่บ้านหน่อย กดดันกันมากมั้ย อ่านกันหนักหรือเปล่า
>>696 กูจะพยายามมึง ถ้ากูทำได้คงปวดหัวน้อยลงจริงนั่นแหละ แต่ว่านะ กูเป็นเจ้านาย กูเลือกได้ไม่ใช่เหรอ ขอแค่กูเมินตรงเรื่องความคิดของคนอื่นที่มีต่อกู(กูคิดว่านะ ถ้ามันจะเกลียดกูเพราะความผิดพลาดของมันเอง ก็เป็นปัญหาของมันแล้วล่ะ) แล้วทำงานต่อไป กูคิดว่ากูยังติดต่องานกับคนอื่นโดยไม่เอาอารมณ์มาปะปนได้นะ คนที่ทำงานกับกูได้อยู่ก็ทำ คนไหนทนไม่ได้ก็ลาออกไป คนไหนเกินเยียวยา ไม่ฟังหรือทำงานชุ่ยๆ ก็ไล่ออก คนต่อแถวเข้าคิวมาสมัครงานเยอะแยะ ไม่เห็นต้องง้อเลย แต่ใช่ว่ากูจะยอมแพ้เรื่องการพูดจาหว่านล้อมนะ ถ้าเลือกได้ก็อยากทำงานในบรรยากาศที่ไม่มาคุแหละ เรื่องลูกนงลูกน้องอะไรนี้กูจะค่อยๆคิดละกัน มันเป็นเรื่องของอนาคตอันยาวไกล แต่ตอนนี้ปวดหัวเรื่องหากลุ่มในอนาคตอันใกล้แทน ขอระบาย คนที่ทะเลาะไปก็คนสุดท้ายที่กูสนิทแล้ว เพื่อนกูก็ไม่ค่อยจะมี ที่เหลือก็พอคุยได้ แล้วเวลาจับกลุ่มกัน กูก็พยายามหลีกเลี่ยงกลุ่มที่มีคนที่ไม่ชอบกู(ซึ่งแม่งก็กระจายไปเกือบทั้งห้องแล้ว555) กูก็มี 2 ทางเลือก 1.วิ่งหา ถามคนนู่นคนนี่ว่าครบยังๆอยู่ด้วยๆ(ส่วนมากก็แป้กตลอด) มึงจะด่ากูก็ได้นะ แต่กูว่ามันดูน่าสมเพชอะ แบบไม่มีเพื่อนคบเหรอ(เออไม่มี)งี้ แต่ก็ไม่ถูกเพื่อนด่าอะนะว่าไม่มีกลุ่มทำไมไม่หา กูต้องง้อมึงเหรองี้ จริงๆก็ทิฐิกูด้วยแหละ555 แบบเหมือนกูต้องการกลุ่มมากๆ แต่กูก็ไม่ต้องการ มันแค่จำเป็นเฉยๆ บอกไม่ถูกว่ะ55 2.นั่งเฉยๆรอกลุ่มที่ขาดคน ข้อดีคือแม่งคูลๆอะ ไม่ได้แสดงออกไปว่ากูไม่มีกลุ่มนะ กูไม่กระเหี้ยนกระหือรือจะมีกลุ่มนะ กูยังไงก็ได้(จริงๆอยู่กลุ่มไหนกูก็ทำงานอยู่ดีแหละ แต่ถ้าอยู่กับคนแบบบอกไรไปก็ทำ ถามไรไปก็ไม่ตอบ กูก็อาจจะทำเองหมด แต่ก็ไม่ได้ลำบากอะไรนะ) ข้อเสียก็นั่นแหละ โดนด่า ตอนนี้กูนั่งทำสรุปความเป็นไปได้ว่า กลุ่ม...คน เพื่อนคนไหนจะจับกับคนไหน กลุ่มไหนเหลือ กูจะได้ไปแจมรอบเดียวติดเลย ถ้าไม่ติดก็มีแผนสำรอง บลาๆๆๆ เว่อร์วังอลังการชิบหาย55555 เครียด กูอยากจบ อยากทำงาน ไม่ต้องไปวิ่งตามขออยู่กับคนนู้นคนนี้ (เอ๊ะหรือต้องวะ? วิ่งตามลูกค้างี้ แต่กูเชื่อว่าถ้างานเราดี ลูกค้าก็จะเข้ามาหาเราเองนะ) เฮ้ออออ ปัญหาเยอะจริงๆเลยตัวกู
>>698
"แต่ว่านะ กูเป็นเจ้านาย กูเลือกได้ไม่ใช่เหรอ"
ใช่ ถ้ามึงคือ founder แต่ของมึงคือเข้าไปในฐานะผู้บริหารใหม่
culture ของบริษัทที่สร้างกันมาจากรุ่นพ่อมันไม่ได้เปลี่ยนกันง่ายๆใน 2-3 ปี ถ้ามึงจะดึงดันเปลี่ยนให้เป็นแบบที่มึงต้องการมึงต้องเจ๋งจริง ต้องเป็น mister perfect ถ้าพลาดแม้แต่ครั้งเดียวมึงจะกลายเป็นเด็กน้อยอีโก้จัดเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ และทุกคนจะไม่ศรัทธาในตัวมึง และมึงจะทำบริษัทล่ม
"คนต่อแถวเข้าคิวมาสมัครงานเยอะแยะ ไม่เห็นต้องง้อเลย"
ผิด โคตรผิด อภิมหาผิด
อะไรทำให้มึงคิดว่าบริษัทมึงคือตัวเลือกชั้นเลิศที่ทุกคนต้องอยากเข้าแม้ว่าจะต้องเจองานมหาโหดเจ้านายมหาเฮี้ยบ ถ้าผลตอบแทนไม่สูงพอ คนที่จะทนอยู่กับบริษัทแบบนั้นจะมีแค่พวกไม่มีทางไป
>>699
ยากจังวะ แปลว่ากูต้องค่อยๆเปลี่ยน ค่อยๆเรียนรู้ๆไปใช่มั้ย ต้องทนกับระบบเก่าๆ กับคนเก่าๆ(บางคน)ที่กูคิดว่าไม่ดีเหรอ หึ้ยยย แล้วกว่าอะไรๆมันจะเปลี่ยน ไมเกรนแดกแน่ๆ (พิมพ์หา how to be Mr.Perfect แปป// กูล้อเล่น แม่งเจอแต่หนุ่มในฝันเหี้ยไรไม่รู้)
อย่างงี้กูควรเบนเข็มไปเรียนบริหารดีปะวะ? มันจะโอขึ้นปะวะ? จริงๆงานกูมีพนง.ประจำไม่กี่คน ก็โออยู่หรอก ส่วนมากปัญหาก็อยู่ที่พวกพาร์ทไทม์ที่จ้างมาชั่วคราวเนี่ยแหละ(หน้าเดิมบ้าง หน้าใหม่บ้าง) มันไม่ใช่งานที่ต้องมาทำถาวรน่ะ
หรือจริงๆกูไม่เหมาะกับอะไรแบบนี้วะ? กูฟังมึงพูดแล้ว อะไรๆที่กูต้องทำแม่งก็ผุดรายละเอียดยิบย่อยขึ้นมาในหัวเต็มไปหมด ยังไงก็ขอบคุณมึง กูได้มุมมองใหม่ๆเยอะเลย
ปล.กูว่ากูควรเปลี่ยนบอร์ด แม่งเริ่มไม่เกี่ยวกับเพื่อนละ กูขอโทษษษ
>>700 คือไรวะ? กูเข้าใจว่าพวกเปลี่ยนงานไปมา ถูกมั้ยเนี่ย ขอบคุณที่แสดงความคิดเห็น อย่างน้อยกูก็ได้ออกมาจากโลกของตัวเองแล้วหน่อยนึงนะ5555
เพื่อนที่ฟ้องเรื่องส่วนตัวกับพ่อแม่นี่ควรเอาไง
คือกูเรียนนะกินเหล้าบ้างเที่ยวบ้าง แต่มันไปฟ้องพ่อแม่กูแล้วพ่อแม่มาด่า
ขอความคิดเห็นของเพื่อนแต่ละคน ส่วนตัวคิดว่าไม่ควรมายุ่งอ่ะเหมือนทำให้คนอื่นแยกคอกัน
701 เรียนบริหารก็ดีนะ ทำไห้เราเข้าใจว่าคนต้องการอะไร ต้องทำอะไร้พื่อจูงใจ แต่หลายๆคนก็บริหารคนได้ดีโดยไม่ต้องเรียนบริหาร นั่นคือพวกอัฉริยะ กูก็เรียนบริหาร แต่ออกไปทำงานก็ทำพลาดโดนหัวหน้าซึ่งก็คือพ่อด่า ไห้ความรับผิดชอบกูแต่ไม่ไห้อำนาจอะไรเลย ลูกน้งมันจะทำอะไรกูก็แตะไม่ได้ แล้วสุกท้ายกูโดนด่า พอกูสั่งไม่ทำกูก็กดดันมันจนมีปัญหากับลูกน้องอีก พ่อกูก็ไห้ท้ายลูกน้อง สุดท้ายต้องออกมาเล่นหุ้นเป็นงานตัวเองถึงจะรุ่ง จริงๆกูแนะนำว่าไม่ควรรับงานบริหารต่อจากพ่อ ยังไงพ่อก็ไม่ไห้อำนาจมึงบริหารอยู่แล้ว ทำไปก็ไม่ได้ประสบการณ์ เป็นได้แค่ยามเฝ้า ถ้าอยากได้ประสบการณ์จริงๆต้องออกมาทำธุรกิจตัวเองจะดีที่สุด อย่างเจ้าของ cp กับทักษิณเค้าก็ไห้เงินลูกไปทำธุรกิจไหม่ของตัวเองนะ
>>702 ดูก่อนว่าฟ้องเเบบไหน ฟ้องเรื่องอะไร ถ้าเเค่เเกล้งๆ เรื่องเล็กน้อยเช่นกินเหล้า กูไม่โกรธ เพื่อนกูฟ้องบ่อยเวลาเจอเเม่กู
พอดีกูกับเเม่ไม่ค่อยมีความลับเท่าไหร่ เเม่กูได้ยินเพื่อนฟ้องก็บ่นกูเเต่นางรู้ว่ากูบ่นไปก็เท่านั้น เเค่อยากปรามบ้างถ้าเห็นว่ามากไป
แต่ถ้าเพื่อนฟ้องเเบบจริงจัง เพื่อให้เเม่เตือนให้กูปรับปรุงตัว หรือคอยบอกว่ากูต้องทำเเบบนั้นเเบบนี้ กูคงเลิกคบเเม่ง เสือกไรขนาดนั้น
ปล.เงินที่ใช้มาจากกูช่วยงานทำงาน
กุไม่แน่ใจว่ากุหรือเพื่อนกุที่เปลี่ยนไป แต่ตั้งแต่ที่มีผช.เข้ามาคุยกับกุเหมือนจะจีบกุ มันก็ทำตัวงี่เง่าขึ้น พูดว่ากุไม่สนใจมัน มันเป็นหมาหัวเน่า ทั้งๆที่กุก็เคยบอกแล้วว่ากุไม่ใช่คนมีแฟนแล้วทิ้งเพื่อน กุพยายามเอาใจใส่มัน เห็นมันนอยด์กุก็ถามตรงๆว่ามันเป็นอะไร (กุเป็นพวกมีปัญหาอะไรชอบพูดตรงๆจะได้เคลียร์กัน) สุดท้ายมันก็มาแซะกุเรื่องเกี่ยวกับผช. เห็นกุไปกับเพื่อนก็แซะกุเรื่องเพื่อน ปกติกุชอบเล่าเรื่องเพื่อนสัพเพเหระชีวิตปจว.ให้มันฟังในเเชท มันเคยคุยปกติ แต่เดี๋ยวนี้คุยได้แป๊บเดียวก็วกกลับมาแซะกุอีก จนกุเริ่มรู้สึกอึดอัด กุรู้สึกเหมือนกุทำอะไรกุก็ผิด แล้วกุก็โดนแซะบ่อยมาก กุไม่ค่อยอยากเล่าอะไรให้มันฟังแล้ว เพราะกุโคตรอึดอัดกับการโดนแซะ พอกุไม่ค่อยพูดกับมัน มันก็บอกกุว่ากุเปลี่ยนไป คสพ.เราไม่เหมือนเดิม ถ้ามันไม่ทักแชทมากุคงไม่คุยกับมัน (กุเป็นพวกไม่ชอบทักแชทใครก่อน ไม่มีความมั่นใจ ปกติกุก็ไม่ทักแชทมันก่อนถ้าไม่มีเรื่องจำเป็นอะไร แล้วกุก็โลกส่วนตัวสูงด้วย) อะไรทำนองนี้ แล้วก็พูดว่าชีวิตมันมีปัญหาเยอะแยะ คือกุก็เข้าใจนะว่ามันมีปัญหา กุให้คำปรึกษามันไปด้วย พยายามทำให้มันใจเย็นลง หายเครียด แล้วมันก็กลับมาดรามาเรื่องกุเหมือนเดิม จนกุรู้สึกแย่ อึดอัด ปัญหาชีวิตเรื่องอื่นกุก็มีเยอะแยะ นี่กุยังต้องมาเครียดเรื่องเพื่อนอีกเหรอ ค่าอารมณ์กุตกต่ำมาก กุไม่กล้าวีน ไม่กล้าเหวี่ยงใส่ใครเพราะกุกลัวทำเขาเครียดไปด้วย อีกอย่างคือมันเป็นเรื่องส่วนตัว กุไม่อยากเอาไปลงกับใคร พยายามเก็บอารมณ์สุดๆจะว่ากุเก็บกดก็ได้เพราะกุเก็บกดจริงๆ กุอยากระบาย กุเครียด กุอยากตาย แม่ง
>>708 เรื่องปกติ เด็กผู้หญิงที่หวงเพื่อน ไม่อยากให้เพื่อนเปลี่ยนไป หรือจัดลำดับตัวเองต่ำลงกว่าเดิมเพราะมีแฟนเข้ามาแทรกเป็นเรื่องธรรมดา และก็เป็นปกติของผู้หญิงอีกที่เห็นอีกฝ่ายเป็นหมา ถ้าตีเยอะ ๆ มันจะรัก พาลคิดไปว่าถ้าแซะมึงเยอะ ๆ มึงจะเลิกกับผู้ชายกลับไปโอ๋นางเหมือนเก่า อย่าสนใจเยอะ ไม่ก็หาผู้ให้นางซักคน
คุยไปตรงๆเลยว่ารับดราม่ามากๆไม่ไหว ถ้ายังไม่ลดไม่เลิก เราก็ต้องคอยหลบเลี่ยงแล้วละ
ช่วงนี้กูรู้สึกว่าตัวเอง insecure สัสๆเลยหว่ะคือกูมีเพื่อนสนิทอยู่คนนึง ช่วงที่ผ่านมาใกล้ชิดสนิทกันมากก โทรปลุกตอนเช้าแช็ทไลน์ทั้งวันกลางคืนก็คอลคุยกัน ทุกๆวันมันก็จะเล่าว่าวันๆทำอะไรบ้างๆแล้วกูก็ชอบฟัง แต่ช่วงที่ผ่านมากูต้องไปออกค่ายอาสาละก็ไปเที่ยวกับครอบครัวทำให้กูไม่ค่อยมีเวลาเท่าไหร่แต่กลางคืนกูก็ยังพยายามคอลอยู่นะ ตอนนี้แม่งเหมือนมันจะเจอเพื่อนอีกคนแล้วกูรู้สึกว่ามันเริ่มห่างๆออกไป ไม่ค่อยไลน์มากูก็เห็นมันออนเฟซแต่ว่ามันไม่อ่านไม่ตอบไลน์กู(เกี่ยวป่าววะ แต่กูรู้สึกว่าเกี่ยวอ่ะ) แถมช่วงนี้แม่งก็กำลังคุยกะผู้ชายอีกวันนี้แม่งก็ไปเดทกันน กูเสียใจจจจ กูกลัวว่าแม่งจะทิ้งกูจะลืมกู แต่กูก็ไม่อยากเยอะใส่มันเหมือนว่ากูหวงมันอ่ะ ไหนเคยบอกว่ากูสำคัญว่าคิดถึงว่าอยากเจอว่ามีเวลาให้กูเสมอ ทำไมมันกลายเป็นงี้อ่ะ หรือกูเยอะเอง กูไม่ชอบความรู้สึกแย่ๆนี้เลย กูแค่อยากจะมั่นใจว่ามันจะไม่ทิ้งกู กูไม่อยากเยอะใส่มัน เพื่อนโม่งมีอะไรแนะนำกูบ้างไหม
เมื่อวานกูแกล้งกับเพื่อนคือเพื่อนกูมันชอบคนนึงในเฟส แล้วกูบอกว่าแกล้งมันกันส่งเสียงกูไปแล้วกุพูดว่าเยหน่อยคือเล่นๆแกล้งๆปกติมันสองคนคุยกันก็สนิทเสือกมาหงุดหงิดใส่กูแม่งถ้าเล่นด้วยไม่ได้ก็จะไม่ยุ่งด้วยหรอก
แกล้งแบบนี้โดนกระทืบก็ไม่แปลกนะ แรงไป
ทีแม่งปั่นของกูไม่เป็นไรไง
รู้เล่นคือเล่นโมโหใส่จ้า เห็นผู้ชายดีกว่าเพื่อนไปเถอะเบื่อ
เพื่อนกูไปเป็นส่วนหนึ่งของธุรกิจเครือข่ายไปแล้ว คือกูรุ้สึกว่ามันมีน้อยคนที่จะไปถึงขั้นนั้น เกรดตกอีก กูอยากให้มันออกมาจากภาพฝันที่อัพไลน์วาดไว้ได้แล้วแต่เพื่อนกูนับถือคนนั้นมากจริงๆว่ะ กูควรปล่อยหรือเตือนอ้อมๆดี
เพื่อนหายเพราะขายตรง
ปีนี้กูอายุ 24 ละ ควรจะเริ่มเป็นผู้ใหญ่ได้แล้ว เลยรู้สึกอยากเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมอะไรหลายๆอย่าง
อย่างนึงคืออยากเปลี่ยนกลุ่มเพื่อน เพื่อนที่คบอยู่ทุกวันนี้ก็โอเคแหละ แต่เป็นพวกไม่ค่อยทะเยอทะยาน เรียนดี เล่นเกมไปวันๆ
กุอยากหากลุ่มเพื่อนที่สนใจในการพัฒนาตัวเอง ช่วยๆกันดึงกันให้สูงขึ้นเรื่อยๆ ทั้งเรื่องสุขภาพ ไลฟ์สไตล์ งาน เรียน ความรัก อะไรเงี้ย
มึงว่าไปหาที่ไหนดีวะ ในนี้จะมีมะ 555
กูอายุ 20 ละปีนี้ กูเป็นคนทะเยอทะยานนะ แต่โชคชะตาแม่งเล่นตลกกับกูจัง กูออกจากม.ปลายตอนปี 2 แล้วเลือกไปต่อตปท.ย้ายถิ่นฐานตามแม่เพราะคิดว่าไปตปท.น่าจะดีกว่า แต่กลับต้องมาเริ่มปูพื้นฐานภาษาใหม่ แล้วด้วยความที่ไม่ได้จบม.ปลายมาทำให้ไปต่อมหาลัยไม่ได้ ทำให้รัฐแม่งส่งกูไปเรียนภาษาของเขาใหม่เริ่มแต่ชั้นม.ต้นเลย แต่ยังดีเรียนแค่ 2 ปี แต่ก็ยังต้องต่อม.ปลายใหม่อีก 3 ปี อายุ 25 กูถึงจะได้ต่อมหาลัย กว่าจะจบก็ 28 พอดี เริ่มทำงานช้ากว่าชาวบ้านเขา ตั้ง 3 ปี แล้วกูเป็นคนฝันไกล กูอยากค้นพบความลับของจักรวาล กูอยากทำงานกับทีมวิจัยดังๆ ตลอดเวลา 8 ปี ต่อจากนี้กูเลยตั้งใจจะเรียนด้วยตัวเองนำหน้าแม่งเลย เพราะทำเหี้ยอะไรไม่ได้
เรื่องความรักก็เหี้ย ก่อนจบม.ปลายกูชอบพอกับเพื่อนคนนึงอยู่ แต่พอรู้ว่าจะต้องไปต่อตปท.เลยไม่ได้สานต่อ ตอนแรกก็เหมือนโชคจะเข้าข้างกูแล้ว แม่เขาแต่งงานใหม่ ย้ายถิ่นฐานไปประเทศติดๆกูพอดี คือนั่งเรือไปหาได้ง่ายๆเลยเหมือนไทยลาว แล้วมีกูเป็นเพื่อนแถบนี้แค่คนเดียวด้วยไงเลยได้คุยสไกด์กันทุกวัน กูก็พยายามช่วยเขาทุกอย่างให้ได้มา แล้วก็ได้อยู่ แต่ปรากฏว่าทำวีซ่าติดตามแม่ไม่ได้เพราะอายุ 17 ย่าง 18 แล้ว เลยต้องกลับไป กูก็เลยหมดหวังละ เพราะตอนนี้เขากลับไปต่อมหาลัยในไทยแล้ว สมัยก่อนก็เคยมีเรื่องแบบนี้เหมือนกัน ตอนประถมกับรักแรกกู ที่ดันสอบไม่ติดที่เดียวกัน เลยไม่ได้อยู่ที่เดียวกัน สุดท้ายคนอื่นที่รร.ใหม่เขาก็คาบไปแดก
เรื่องสุขภาพ กูแทบไม่ได้ออกจากบ้านเลยเพราะอากาศหนาวมาก -20 อ่ะมึงลมไซบีเรียมา เลยแทบไม่ได้ออกกำลังกาย ร่างกายกูเลยอ่อนแอกว่าคนอายุ 20 ทั่วๆไป ไลฟ์สไตล์ไม่มีเหี้ยไรเลย ใช้เวลาอยู่กับคอมอยู่กับบ้าน เล่นเกม พอมีดีบ้างก็อ่านเรื่องวิทย์ๆทั้งหลาย เออ นั่นล่ะ กูทำได้แค่เนี้ย เรื่องสังคมกูแทบเพื่อนเลย เพราะเข้ากับคนยากส่วนนึง เลือกคบคนด้วยส่วนนึง เลยมีแต่เพื่อนสมัยม.ปลายที่สนิทๆกันคุยกันเล่นเกมกันในเน็ตเท่านั้น คนไทยที่นี่ก็เป็นเด็กแว๊นเป็นสก๊อยโดดเรียนกันซะหมดไม่รู้ทำไม ปีใหม่นี้เลยไม่รู้จะเปลี่ยนอะไร เพราะกูเปลี่ยนอะไรไม่ได้ซักอย่าง
>>721 แต่มึงยังดีนะที่มีโอกาสเปลี่ยนอะไรหลายๆอย่าง ไม่จำเป็นต้องหาเพื่อนใหม่หรอกเว้ย เริ่มเปลี่ยนจากตัวมึง เดะพวกเพื่อนๆมึงก็จะทะเยอทะยานขึ้นมาเอง เพื่อนกูเรียนโปรแกรมเมอร์ แรกๆมันก็ไม่คิดเหี้ยอะไรหรอก เจอกูปลุกใจขึ้นมา อยากทำงานกับเป็นโปรแกรมเมอร์ให้ Valve เลยมึง อยากจะเปลี่ยนอะไรก็ควรเริ่มจากตัวเองก่อน แต่น่าตลกที่คนแนะนำเสือกเป็นคนอย่างกู - -
อยู่คนเดียวตอนเรียน นี่อยู่ยังไงวะ อจ.ให้งานกลุ่มมาจะทำไงวะ?? ตอนนี้กูออกมาอยู่คนเดียวซะส่วนมาก กูทำตัวไม่ค่อยถูก555
คืองี้ กูเข้ากันได้แต่กับพวกที่คบแค่ผิวเผิน ไม่ได้สนิทกันมาก คุยกัน ทำงานกันสนุกสนาน (ยังเกรงใจกัน+ไม่เผยธาตุแท้กัน)
ส่วนที่อยู่กลุ่มเดียวกัน ก็ทะเลาะกัน งานออกมาก็ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน ส่วนมากก็มีปัญหากับกูเองแหละ (กูheadหลักนะครับแหม่ เดี๋ยวจะหาว่ากูไม่ช่วย)
กูเลยคิดว่าอยู่คนเดียว คบเพื่อนแบบผิวเผิน สบายใจกว่า
ก็ลำบากนะ กูยังคงต้องการคนอื่นอยู่ แต่ก็ไม่อยากทะเลาะกับใครแล้ว อยู่คนเดียวแล้วก็วางตัวดีๆแหละ เพราะงั้น ชี้แนะกูด้วยยย!!
>>724 ต้องดูคนรอบข้างด้วยอ่ะ คือถ้าเขาไม่ใช่พวกอีโมจัดๆ คบเพื่อนต้องคบด้วยใจไม่หวังผลใดๆก็ยากนะ แต่ยังไงก็ตาม ถ้านายเป็นคนทำงานเก่งจริง มีคนมาทำงานด้วอยู่แล้วแหละ จากที่อ่าน นายเป็นคนวางตัวได้ระดับนึง หรือถ้าไม่ใช่ยังไงก็ขออภัย สิ่งสำคัญคือการวางตัวเนี่ยแหละ คิดจะเป็นปลาไหลไปเรื่อยต้องทำตัวไนซ์ให้มาก คุยสนุก ไม่ก้าวก่ายเรื่องคนอื่น ยอมเสียเปรียบเล็กๆน้อยๆ เดี๋ยวก็ผ่านมาได้ คนรู้จักเราก็เป็นแบบนาย เขาทำตัวงี้ (แบบที่พิมพ์ไป) มาตลอดจนตอนนี้ก็สุขสบายดีนะ
คิดยังไงกับคนแบบนี้วะ คือวันนี้กูบอกให้ทุกคนในกลุ่มเสนอหัวข้อแบบสอบถาม ต้องไปเสนอครูพรุ่งนี้ แค่เสนอหัวข้อนะมึง แล้วมีบักห่าหนึ่ง บอกว่าไม่ว่าง ว่างอีกทีวันที่ 10 ขอเวลาพักผ่อน ขอเวลาให้ครอบครัวได้ปะหล่ะ อีห่าาาาา มึงว่ามันเป็นไปได้ปะ ไม่ว่างแม้แต่จะตอบแชทเลย 5 วัน ควย พิมพ์ด่ากูก็ปาไปจะ 10 นาทีละดอก เอาเวลานี้ไปคิดหัวข้อดีมั้ยล่ะ เจียดเวลาเล็กๆน้อยให้กลุ่มมันจะตายมั้ยอะ เบื่อปลิงจริงโว้ยยยย
รำคาญเพื่อนในกลุ่มกินข้าวชิบหาย
แม่งเอาแต่โยนให้กูคิดร้านที่จะกินคนเดียว แล้วคิดห่าไรไปแม่งก็บ่นว่าแพงมั่ง ไกลมั่ง ไม่อร่อยมั่ง กินบ่อยแล้วมั่ง
คือถ้ามึงจะบ่นแม่งทุกร้านที่กูคิดให้ก็คิดเองบ้างเถอะว่ะ
กูมีเพื่อนคนนึงมีเฟซบุ๊คไอดีตัวหลักอันนึงกับตัวอวตารอีกหลายร่าง
แล้วเพื่อนกูเวลาชอบหรืออยากโพสเมนท์แสดงความรู้สึกหรืออยากแชร์ลิงค์เพลงมันจะไปใช้ไอดีร่างอวตารแทน(ซึ่งเพื่อนในไอดีร่างอวตารก็มีแต่ไอดีร่างอวตารอื่นของมันเองอีกนั่นแหละ)
วันดีคืนดีมันโพสสเตตัสหรืออะไรในตัวหลักมันก็จะเอาไอดีอวตารอื่นของมันมากดไลค์โพสร่างหลัก
...
อันนี้คือขาดความอบอุ่นหรืออะไรวะ
เพื่อนกูคนนึงที่ผิวคล้ำชอบแชร์วิธีทำผิวขาว วันต่อมาแชร์บทความที่บอกว่าผู้หญิงควรภูมิใจกับผิวสีน้ำผึ้งของตัวเอง
แล้วก็กลับมาแชร์วิธีทำผิวขาวอีก
คืออัลไล?
ใครมีเพื่อนขี้ประชดบ้าง เพื่อนกูเรื่องเล็กน้อยยังลากมาประชดกูได้ กูชักทนไม่ไหวแล้ว กูเครียด
น่ารำคาญมาก ลองบอกมันไปดีๆแบบไม่ชวนทะเลาะดูมะ แบบ เฮ้ยพอเหอะกุเครียดไรงี้
กูมีเพื่อน สมมติชื่อ A(ญ) กับ B(ช)
กูสนิทกับ A ส่วน B เป็นเพื่อนในกลุ่ม
กูกับ A ไม่ชอบ B (เพื่อนในกลุ่มก็ไม่ชอบ) และ ก็ไม่ชอบพวกกู แต่คนอื่นในกลุ่มก็ปกติ(ไม่แน่ใจว่ารู้มั้ยเหมือนกัน ว่าคนอื่นไม่ชอบ)
กูเป็นคนเงียบๆ ส่วน B เป็นคนแรงๆ(แต่กับผช.) ส่วนผญ. เวลาทะเลาะกัน กูก็เห็นมันหงอๆ (ยกเว้นกูไว้คนนึง เพราะสนิทกันปะวะ)
กู กับ A ก็แสดงออกชัดเจนว่าไม่ชอบ แต่คุยงานไรงี้กูได้อยู่ ปกติดี
กูไม่พูดหยาบกับ B ทั้งในชีวิตจริงและในโซเชี่ยล(กูไม่ค่อยโพสต์ ส่องอย่างเดียว) เพราะมันเป็นรุ่นพี่อยู่ปีนึง(แต่ทำตัวเหมือนคนไม่มีความคิด ไม่มีความรับผิดชอบ อ้างอะไรเหี้ยๆเพื่อปัดความรับผิดชอบ ขี้โม้ด้วย ฟวย) ตรงข้ามกับ A ที่ทั้งแซะทั้งด่าหยาบคาย ในโซเชียล แล้วก็ในชีวิตจริง
แต่ตอนไอ้ B แม่งด่า เสือกด่าแต่กูคนเดียว ไม่ได้ด่าต่อหน้าด้วย ด่าในเฟส แถมยังตั้งค่าไม่ให้กูกับเพื่อนในกลุ่มเห็นอีก วันต่อมาก็ทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น สงสัยคิดว่ากูไม่รู้มั้ง (กูรู้เพราะเพื่อนคนอื่นเอามาให้ดู)
อะไรวะ55 B แม่งอ้างเรื่องส้นตีนเพื่อไม่ช่วยงานเอง กูก็แค่บอกว่าข้ออ้างแม่งฟังไม่ขึ้น ส่วน A แม่งรอซ้ำอี B เลยจ้าา55 จัดหนักกว่ากูอีก( A อยู่คนกลุ่ม + ไม่ได้ช่วยงานกลุ่มตัวเองเหมือนกัน)
พอตอนนี้กูทะเลาะกับ A มันดันไปคุยกับ B ยังกับว่าเป็นเพื่อนรักเพื่อนรู้ใจกันมานาน คือกูงงมากมึง พวกมันคิดอะไรอยู่วะ ไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ ต่างคนต่างก็รู้ว่าอีกฝ่ายเกลียด ก่อนหน้านี้ A แม่งยังมาด่า B ให้กูฟังอยู่เลย55 แต่นี่มายิ้มเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น อะไร? เพื่อซ้ำกูเหรอ? ตลก555 ดีละที่เลิกคบ
คนอื่นในกลุ่มด้วย ตอน B ไม่อยู่แม่งก็ยังด่า ยังล้อเลียนมันอยู่เลย ต่อหน้าก็อออืม ครับๆพี่ ฮ่าๆๆ ตลกจังครับ อ๋อ ได้ครับ บลาๆๆ แล้วก็ยอมให้ B แม่งเอาเปรียบ คือถ้าไม่มีกูช่วยทำ ไม่มีกูช่วยพูด ยอมโดนด่า กับเหตุผลควายๆของ B มัน ก็คงต้องทนต่อไป
ทั้งๆที่เป็นแบบนี้ ทั้งๆที่พวกมันก็ไม่พอใจ แต่ก็พอกูเริ่มแล้ว ก็เงียบ ไม่มีใครออกมาช่วยพูดกับกูเลย
ถ้าโชคดี B มัน(จำใจ)ทำงาน ก็หลังไมค์มาบอกกูทำดี มันก็คิดแบบกู ดีแล้วที่กูพูด ไม่งั้นแย่แน่ แล้วก็ด่า B กันสนุกปากกันต่อไป
คือกูก็ไม่ได้อยากถูกเกลียด(คนเดียว)ปะวะ555 กูกลายเป็นคนเดียวที่มีปัญหา เพราะกูทนเงียบ แล้วถูกเอาเปรียบไม่ได้ เพราะกูทนเหตุผลที่ไร้สาระไม่ได้ เพราะกูปั้นหน้ายิ้ม แล้วพูดคุยอย่างร่าเริงกับคนที่กูเกลียดไม่ได้
พอกูคิดว่าในสังคมยังไงก็ต้องมีคนแบบนี้ และกูก็ไม่รู้ว่าจะวางตัวยังไง(ที่ดีต่อสุขภาพจิต)ดี กูรับมันไม่ได้ กูเปลี่ยนมันไม่ได้ กูควบคุมมันให้เป็นแบบที่กูอยากให้เป็นไม่ได้ กูคิดแล้วกูก็....
.....ก็อยากตายว่ะ5555555 ขี้แพ้สัสๆ ห่ะๆ ล้อเล่นไอ้สัส ไม่ใช่ตอนนี้หรอก ไม่ต้องมาไล่กู(ฮั่นแหน่ กูดักไว้ก่อน555)
แค่นี้แหละ บ่นเฉยๆ ตอนนี้ไม่มีเพื่อนแล้ว
เออ ใช่ พอกูเล่าเรื่องนี้ให้คนที่บ้านฟัง เขาบอกว่า
"บางทีเราก็ต้องมองว่าตัวเองผิด แล้วก็ขอโทษ" คือบางทีก็เห็นชัดว่าแม่งผิด มันไม่ทำงาน มึงว่ามันถูกมั้ยหล่ะ กูบอกให้มันทำงาน(และกูก็ทำงานทั้งของกู ของมัน) มึงว่ากูผิดมั้ยหล่ะ
"มีปัญหาอีกละ...มีปัญหาทางจิตเหรอ ให้พาไปหาหมอมั้ย"
"อย่าคิดมาก ปล่อยมันไป ทำหน้าที่ของเราให้ดีก็พอ"
"มีเพื่อนคบบ้างมั้ยเนี่ย ไม่แปลกนะที่คนอื่นจะเกลียด เขา(คนที่บ้าน)ก็เกลียดกูเหมือนกัน(พูดแบบจริงจัง)" ไม่แปลกนะ ขนาดกูยังเกลียดตัวเองเลย5555 สงสัยกูเนี่ยแหละที่ผิดปกติ เข้ากับใครก็ไม่ได้ กูคงไม่เหมาะจริงๆนั่นหล่ะ
เฮ้ออ เงียบก็หาว่ามีไรทำไมไม่พูด พูดก็หาว่าบางอย่างก็ไม่ต้องพูดก็ได้ อยู่ยากชิบหาย
มีเพื่อนในที่ทำงานคนนึงที่กูเคยสนิทมาก แต่มีช่วงนึงที่ไปคุยด้วยทีไรนางชอบทำเหมือนกับไม่อยากคุยกับกู เหวี่ยงใส่บ้าง อะไรบ้าง
แต่กับคนอื่นก็ยังเห็นคุยเล่นตามปกติ กูก็เริ่มนอยด์เลยไม่ไปคุยกับนางอีกเลย แล้วเหมือนนางก็เสือกไม่รู้ตัวอีก แต่กูก็ไม่สนละถือว่าต่างคนต่างอยู่
จนถึงวันที่กูลาออกกูก็ไปเงียบๆโดยไม่บอกอะไรนางเลย ซึ่งนางก็รู้อยู่ดีเพราะมีคนอื่นไปบอก
ช่วงวันท้ายๆนี่เหมือนนางจะทนไม่ได้ที่กูยังเงียบๆ เลยไปสะกิดให้หัวหน้ามาพูดแทนว่าอยากคุยกับกู จะไปโดยไม่ลาอะไรเลยไม่กลัวเพื่อนน้อยใจหรอ
กูก็ทำเบลอรัวๆเลย คิดจะง้อกูแต่ไม่กล้าแม้แต่จะพูดเองต้องเอาหัวหน้ามาพูดแทนก็เชิญเลย
สุดท้ายกูก็ลาออกโดยไม่ได้คุยกับนางซักแอะมาได้สำเร็จ ใครจะว่าเป็นความเด็กงี่เง่าก็เถอะ
และถึงกูจะไม่รู้หรอกว่านางน้อยใจจริงๆรึเปล่า แต่ได้ทำแบบนี้ใส่นางคืนกูก็พอใจแล้ว
กูสนิทกับแฟนเพื่อนมากกว่าเพื่อนกูจนมันหึงอ่ะว่ะ คือกูยืนยันได้ว่ากูไม่เคยคิดกับแฟนมันเกินเพื่อน แต่แม่งก็ไม่ฟัง บอกแฟนมันให้เลิกยุ่งกับกูซะงั้น ซึ่งแฟนมันก็ไม่ทำ เพราะแฟนมันก็คิดกับกูแค่เพื่อน คือแค่เพื่อนอ่ะมึงไม่เข้าใจเหรอสัส คนละเพศกันสนิทกันมันต้องเป็นแฟนเหรอวะ พูดแล้วก็หงุดหงิดคนงี่เง่าสัสเดะ ntr เลื่อนขั้นเป็นเซ็กส์เฟรนแม่งเลยไอ้เหี้ย
เป็นเพื่อนกันแบบ ntr
>>736 กูผู้ชายเว้ย คือแฟนเพื่อนกู กูรู้จักกันมาตั้งแต่สมัยอ.1 ละ ตอนนี้อยู่ปี 2 คือ ถ้าจะคบกันกูคบตั้งแต่ม.ต้นแล้ว ไอ้เพื่อนกูนี่เพิ่งมารู้จักตอนม.ปลาย
กูว่ากูก็เว้นระยะห่างพอสมควรตอนมันคบกันแล้วนะ จากปกติกลับบ้านทางเดียวกันก็กลับด้วยกัน กูก็ให้มันไปส่งแทน แล้วกูแทบจะไม่เคยอยู่กับมัน 2 ต่อ 2 ตั้งแต่พวกมันคบกัน
กูก็ไม่เข้าใจกูผิดส้นตีนอะไร แค่กูคุยไลน์กับมันเยอะกว่านี่มาหึงอะไรปัญญาอ่อน แล้วก็ไปโพสดราม่าไม่ระบุชื่อกู แน่จริงมึงก็แท็กให้คนรู้ไปเลยสิวะ แล้วเรื่องที่คุยก็เป็นเรื่องเรียนซะส่วนมาก เพราะแฟนแม่งโง่สอนไม่เป็นเลยมาให้กูสอน มันหึงนี่ไม่เท่าไหร่ แต่แค่คิดแล้วก็หยุดหงิดสัสๆที่บอกให้เลิกยุ่งกับกู คือกูช่วยมันทุกอย่างตั้งแต่ตอนยังไม่คบ เป็นพ่อสื่อให้ตลอด มาตอนนี้ทำมาหน้าใหญ่วางก้าม
มีเพื่อนเรียนต่ออยู่ตปท. ชวนมันไปเที่ยวตปท.ด้วยกัน เพื่อนบอกไม่ไป เพิ่งไปมา ชวนคนอื่นสิ
อ่ะจบไป เสร็จแล้วปรึกษาโน่นนี่แล้วบอก เก็บเงินสักพักอาจจะไปเองไม่ก็ไปทัวร์
นางบอกโมโห ขึ้น แบบเราเงินไม่พร้อมแล้วมาชวนนางทำไม ห้ะ!??? WTFFUCK แล้วก็บ่นฉันยาวเหยียด
แบบ หืม อย่างนี้ก็มี? โอ้ย เหนื่อยใจ
กูอยากให้เพื่อนปรับปรุงการพูดให้รู้เรื่องมากขึ้นและรู้จักแก้ปัญหาให้ดีขึ้น กูจะพูดยังไงไม่ให้มันเสียเซลฟ์ดีวะ มันเป็นคนอ่อนไหวง่าย แต่เวลามีปัญหาไรแม่งไม่ชอบถามเพื่อนว่ะ เช่น นัดทำกิจกรรมกันที่จุดa ในสถานที่b พอวันนัดมันหาจุดaไม่เจอ ถามยามยามก็ไม่รู้ แม่งก็เดินไปเรื่อยๆจนถึงจุดa แต่มันก็ไม่เข้ามาทำกิจกรรมทั้งๆที่เห็นคนอื่นทำอยู่เพราะมันไม่รู้ จนกูไปเจอมันนั่งอยู่ข้างๆที่จัดกิจกรรม มันก็บอกว่าถามในแชทแล้วไม่มีคนตอบ(คนอื่นจะตอบมันได้ไงในเมื่อมือถือไม่ได้อยู่กับตัว) แล้วมันก็ร้องไห้เพราะดีใจที่เจอคนรู้จักสักที , มีวิชานึงที่มันไม่ได้เข้าสอบเพราะไปสายแล้วหาห้องสอบไม่เจอทั้งๆที่ถ้าเข้าระบบในเว็บมหาลัยมันก็ขึ้นตารางสอบให้ กูรู้สึกว่ามันเบลอๆว่ะ ไม่รู้ที่ผ่านมาใช้ชีวิตรอดมายังไง
>>739 เพื่อนมึงเป็นคนไม่รอบคอบ เหมือนกู โอยยยย กูยังเป็นห่วงตัวเองเลย เบลอๆมึนๆ บางทีก็ทำอะไรโง่ๆ แต่กูเรียนรู้ได้จากความผิดพลาดนะ ถ้าเคยพลาดแบบไหน แล้วมีคนมาแนะแนวทางที่ถูกต้องให้ก็จะไม่กลับไปพลาดซ้ำทางเดิมอีก แต่บางทีก็ไปพลาดทางอื่นจนได้
ประสบการณ์มีผลกับกูเยอะมาก ถ้าเคยพลาด ก็เจ็บแล้วจำว่ะ ถถถถ
ถ้าพวกมึวเจอแบบนี้ควรทำยังไง
คือกูเลิกคบเพื่อนสนิทคนนึงสนิทมากๆนะแบบเคยมาอยู่บ้านกูเป็นเดือนเกือบครึ่งปีเพราะบ้านมันลำบากบ้านกูออกเงินให้ทุกอย่างซื้อไอโฟนให้ใช้ มาวันนึงมันออกไปนี่แหละหนีไปอยู่กับผัวมันทีนี้เอาเรื่องในบ้านกูไปพูดให้ฝั่งคนที่กูเกลียดอ่ะแล้วแต่งเรื่องให้กูดูเหี้ยอ่ะคือตอนนี้กูอยู่กับเพื่อนแค่2คนเพราะสังคมเหี้ยสัสอ่ะเพื่อนกันในกลุ่มในแก๊งเอาเรื่องในไปพูดแต่งเรื่องบ้างเงี้ยกูพูดติดตลกตอนคบกันว่ากูเด๋อกูหลอนมันเสือกไปเล่าว่ากูกินยาระงับประสาทบลาๆแล้วยังฟ้องพ่อแม่กูอีกว่ากูไปเที่ยวทั้งๆกูไม่เคยระรานพวกมันอ่ะทำใฟ้กูทะเลาะกับครอบครัวหนักมากเป็นพวกมึงจะจัดการยังไงตอยนี้กูโพสในเฟสด่าไปแล้ว ปล.มันทำให้กูทะเลาะกับคนในบ้าน6รอบแล้ว
>>741 ถ้าเป็นกู กูจะพูดอธิบายยาวๆครั้งเดียว ใครจะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่ จะได้คัดพวกโง่ๆออกจากชีวิตด้วย อย่าไปสนปากหอยปากปู รู้ว่าตัวเองเป็นยังไงก็พอ ส่วนคนนั้นกูจะปล่อยไปถือว่าเป็นบทเรียน แต่ถ้าคนนั้นมีปัญหาชีวิตอีกกูก็จะไม่ให้ความช่วยเหลือพร้อมซ้ำเติม เกลียดคนประเภทนี้ชิบหายเติบโตมาในสภาพแวดล้อมแบบไหนถึงมีสันดานแบบนี้
>>742 คือตอนกูรู้ครั้งแรกเพราะมีคนเอามาให้อ่านตอนที่มันสร้างแชทกลุ่มไว้ด่ากูโดยเฉพาะ(ตอนนั้นยังอยู่บ้านกูนะ)หน้ากูสั่นเลยอ่ะแบบความที่กูอยู่ด้วยกันกินข้างหม้อเดียวกันตอนนั้นให้อภัยนะพอนางเหมือนมีผัวเพิ่งผัวคราวนี้แหละเทกูด่ากูนินทากูสารพัดแต่งเรื่องให้คนอื่นเกลียดจนทุกวันนี้กูมีคนที่คบแค่2คนซึ่งผลการเรียนกูก็ตกไปเรื่อยๆเพราะไปรร.พวกมันกลุ่มใหญ่จิกกัดกูรุมกูคนเดียวโคตรอึดอัดอยากจะเดินไปกระทืบๆแม่งเดี๊ยวเรียนไม่จบอีกพอกูไปถามไปคุยแม่งบอกไม่ได้ทำบ้างหนีบล็อคแชทกูนี่แบบอีดอกทองงง แม่พี่กูแม่งขี้สงสารอีกบอกมันน่าสงสารบลาๆด่ากุซ้ำอีกกูควรทำไงว่ะเงียบๆใจเย้นให้มันปั่นหรอหงุดหงิกมาก
วันนี้เพิ่งบวกกะเพื่อนในกลุ่มมา แบบมึงเอาแต่พูดเรื่องเดิมๆ ซ้ำๆ คนอื่นก็ไม่อยากคุยด้วย บรรยากาศกลุ่มก็เสีย
ไม่รู้ว่ากูพูดเกินไปมั้ย
>>746 เชื่อมั้ยกูเล่าแค่50% ถ้ากูเล่าหมดอ่ะยาว กูไม่อยากไว้ใจใครเลยอยากกระทืบมันนะแต่ตัวมันหยั่งกับควายนึกออกม่ะกูใส่เสื้อไซส์เอสมันตัวไซส์เอ้กเอลเงี้ยยืมของไปอ่ะยิกินี่กูใส่จนยืดพังแล้วพังอีกเกาะอกกูชุดกูเอาไปทำพับหมดขอคืนก็ไม่ให้ไอโฟนที่พี่กูซื้อให้ก็ให้ผัวมันใช้หมดคำพูดอ่ะ กูไม่รู้จะทำไง
>>748 คือตัวกูอ่ะเป็นคนลุยๆใครมีอะไีลุยเลยมันจะเป็นคนแบบน่าเชื่อถืออ่ะเป็นหัวหน้าห้องไงทำตัวน่าสงสารเรียนพอได้ซึ่งกูจะเป็นแบบห้าวๆแต่คือคนจริงอ่ะมีอะไรพูดไม่กักสรุปมันทำตัวตอแหลใสใสซื่อๆต่อหน้าแม่กูเลียแข้งเลียขาลับหลังว่าแม่กูเสียอ่ะทั้งๆเป็นคนจ่ายค่าเทอมจ่ายค่ากินอยู่ให้แย่ว่ะทำไมเหี้ยกูยังเคยหลงไว้ใจระบายทุกอย่างให้ฟังกุรู้ข้อเสียกูใจร้อนแต่กูก็ขอโทษตลอดมันไม่เคยง้อด้วยซ้ำทุกวันเนี้ยไปรรลำบากโดนกดดันอยู่ม.6โคตรเหนื่อยอ่ะมึงต้องมาเจออะไรแย่ๆกุไม่เคยเอาเรื่องมันไปพูดเลยอ่ะมันส่ำสอนขนาดไหนเป้นยังไงไม่เคยบอกใครมีแต่มันทั้งแฉทั้งแต่งเรื่องกูพอจะตีกันเขาจะว่ากูเลวอีก
ต่อ *** <<749 เหมือนการทำตัวโจ่งแจ้งตรงๆกลายเป็นไม่มีคนคบอ่ะคนตอแหลทำไมมีเพื่อนอ่ะแต่กูดีใจอย่างนึงนะตอนนี้มีเพื่อนที่จริงใจได้ถึงจะน้อยอ่ะแต่กูเชื่อใจมันได้
กูไม่เข้าใจว่าต้องไม่มีสามัญสำนึกขนาดไหนถึงทำแบบนี้กับคนที่ทั้งจ่ายค่าเรียนกินอยู่ ซื้อของใช้เแพงๆให้อย่างไอโฟนได้วะ
ตอนออกมาจากกลุ่มออกมาไม่พูดอะไรนะออกมาเฉยๆ ไปๆมา1อาทิตย์เริ่มมีเรื่องหลุดมาเรื่อยๆจนมารู้อีกว่าฟ้องแม่กูว่ากูนู่นนี่ทั้งๆกูไม่ยุ่งอะไรเลยเคยทวงของคืนไม่ให้เสือกพูดว่ามึงไม่ได้ซื้อให้กูอย่าสะเออะทวงกูนี่เอิ้บกูน้องคนที่ซื้อให้มึงนะเสื้อก็ไม่ให้คืนใส่กูของกูจนพังจนยืดจนพี่กูไม่อยากได้คืนเพราะให้ผัวมันใช้อวยผัวว่าผัวรวยไม่เห็นให้เงินมารรแถมมันเองต้องทำงานนั่งดิ้งที่คนอ้วนทำอะนะเลี้ยงผัวผัวทำงานแค่ฮุกตอนมันลำบากบ้านกูอ้าแขนรับพอไปแว้งกัดแถมให้คนอื่นมารุมจิกกูอีก
>>749 ม.6 แล้วสู้ๆนะมึง ตั้งใจอ่านหนังสือสอบ เข้ามหาลัยไปขอให้เจอสังคมใหม่ๆเพื่อนใหม่ๆที่ดี กูไม่อยากแนะนำเลยว่าถ้าเลือกไปที่ไกลๆได้แม่งอย่างกะชุบตัว(ประสบการณ์ตรง)ประวัติมึงเริ่มจาก0 ไม่มีใครรู้อดีตมึงที่โดนใส่ร้าย ไม่มีใครแบนมึงทั้งที่มึงไม่ผิด แต่ที่ไม่แนะนำเพราะมึงไม่ได้เป็นคนผิด ทำไมต้องเป็นฝ่ายหนี มันสิควรจะจมดินไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด อีดอก กูอินมาก
>>753 สังคมใหม่ไม่ได้ดีเสมอไปนะมึง อย่างกูสังคมเดิมดีมากๆ หวังจะเจอมีเพื่อนใหม่ต่างสังคมบ้างเพื่อเปิดโลกให้กว้างขึ้นถึงได้เลือกเรียนไกลๆ
คือกูมั่นใจมากว่ากูต้องมีเพื่อนดีๆเหมือนที่กูมีในสังคมเก่า เเต่สิ่งที่กูเจอคือโดนโยนงานมาให้ เเล้วพวกมันก็สบายนั่งคันหูไปวันๆ
พองานเสร็จพวกมันก็เอาหน้าบอกว่าพวกมันทำเอง ส่วนกูโดนคนอื่นด่าซ้ำว่าทำไมไม่ช่วยงานกลุ่ม มึงคิดภาพเวลามึงจะคุยกับใครเเล้วคนอื่นเมิน
เห็นมึงเป็นอากาศสิ พอกูจะอ้าปากบอกว่ากูเนี่ยเเหละที่ทำงาน คนอื่นต่างหากที่เป็นปลิง พวกมันก็เเบนกูออกจากกลุ่ม
พวกมันเป็นเพื่อนเก่ากันมาทั้งเเก๊งค์ กูแค่เพื่อนใหม่หมาหัวเน่า ยังไม่นับเรื่องโดนเอาเปรียบอื่นๆ เช่นเรื่องเงิน เรื่องที่ชอบยืมข้าวของกูไปเเล้วไม่คืน
พอทวงมันก็หงุดหงิด บางครั้งก็ทำของหายไม่ก็ทำพัง มีการแอบเข้ามารื้อห้องกู เอาของกูไปโดยพลการ กูกลับห้องเจอของกระจายกูนึกว่าโจรขึ้น
พอกูเล่าว่าห้องกูโดนรื้อ มันก็พูดหน้าตาเฉยว่ามันทำเอง จะหาของเเล้วหาไม่เจอเลยรื้อ เเต่รีบไม่มีเวลาเก็บของให้งี้ฯลฯ
ทั้งหมดนี่กูไม่เคยต่อว่าพวกมันสักครั้ง ได้เเต่อดทน
เเต่กูก็ยังโดนนินทาโดนใส่ร้ายในเรื่องที่ไม่ได้ทำ กูต้องเเกล้งทำเป็นไม่รู้สึกอะไร จริงเเล้วกูเเม่งร้องไห้อยากหนีกลับบ้านฉิบหาย
ชีวิตกูไม่เคยเจอกลุ่มเพื่อนระยำขนาดนี้มาก่อน กูตั้งคำถามว่ากูผิดตรงไหน กูมีอะไรต้องปรับปรุงตัวไหม กูมาที่นี่เพื่อเหี้ยอะไร เเล้วทำไมกูต้องยอม
จากนั้นกูก็เเยกตัวทำงานเดี่ยวจนสุดท้ายพวกมันก็มาง้อ ทำทีเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะพวกเเม่งไม่มีปัญญาทำงานส่ง กูก็ยอมดีด้วย
เพราะอ.บางคนไม่ค่อยส่งเสริมให้ทำงานเดี่ยว อีกข้อที่พวกมันต้องง้อกูคือตอนสอบ ด้วยความขี้ลอก ลอกทั้งฉบับ ไม่มีใครยอมให้ลอกได้เท่ากู
กูก็เเสร้งทำเป็นดีกับพวกมันจนกูเรียนจบ หลังจบเเล้วกูตัดเพื่อนถาวร เจอกันกูเเกล้งทำมองไม่เห็น
ทุกวันนี้กูระเเวงการคบเพื่อนใหม่ไปเลย กูไม่ใช่คนเดิมที่เฟรนด์ลี่เฮฮาอีกต่อไป เพราะสังคมใหม่ระยำนั่น กูอยากได้ตัวกูคนเดิมกลับมาจัง
ขอโทษสำหรับการระบายยาวเหยียด กูอัดอั้น
เศร้าเนอะกลายเป็นปัจจัยที่ไม่อยากไปรร.เลยไปแล้วอึดอัดอยู่บ้านดีกว่ากูเป็นคนหัวร้อนง่ายด้วย555แม่งเศร้าครูเสือกเข้าข้างมันอีก
ถ้าสมมุติเพื่อนมึงมีจะเเฟน เป็นมึงจะทำไงวะ จะทำตัวหวงเพื่อน แอบนอยด์, เข้าใจ หรือช่างแม่ง
>>757 เป็นหมาไง เพื่อนมีแฟน สุดท้ายก็มีแต่ตัวกูเนี่ยต้องมาคอยตามล้างตามเช็ด
ถ้าเป็นพวกรับผิดชอบไม่เป็นก็จะออกแนวไม่มาเรียน ติดหญิง หนักสุดก็ทะเลาะกันละโดนทำร้ายร่างกาย แม่งก็ต้องให้เพื่อนกันนี่แหละช่วย พอเตือนๆกันก็ไม่ฟังหรอก แต่ถ้าได้แฟนดีก็ดีไป เดี๋ยวก็รอดูไปก่อนละกัน ยิ่งอีประเภทอวดผัวนี่จะบ้าตายห่ามากๆ ไอลงโซเชียลกูว่าปกติ แต่จะมาหวานกันตลอดเวลาไม่เอาใครนี่ก็ไม่อยากยุ่งด้วยเหมือนกันว่ะ คนมีแฟนบางคนเค้าแบ่งเวลาได้ คุยรู้เรื่อง หวังว่าเพื่อนโม่งจะเจอแบบที่เคสดีๆมีมารยาทละกันนะ
มีเรื่องเล่า กูไม่อยากไปโรงเรียนเลยว่ะโดนแบนหนักมากเรียนก็ไม่รู้เรื่องเพื่อนที่มีก็ไม่ค่อยมาโรงเรียนเพราะป่วยบ่อย
ตอนนี้เกรดกูตก 2.00 จาก 3กว่าๆ ชีวิตกูพังมากตั้งแต่แฟนที่กูรักไปมีกิ๊กเลิกกันไปแม่ก็เชื่อแต่คนอื่นที่แต่งเรื่องมาใส่ร้ายกูพี่ก็เหมือนแม่อยู่ที่ไหนก็ลำบากเงินก็ให้ไม่พอแล้วยังมาด่าอีกไม่เก็บตังค์กูโคตรเหนื่อยอ่ะปัญหาเข้ามาตอนม.6พอดีเลยขนาด getpat กูยังไม่มีเงินไปสอบเลย2รอบต้องเข้ามหาลัยที่ไม่ยื่นเกรดไม่รู้จะได้มั้ยอีกแล้วไปโรงเรียนต้องไปเจอพวกรุมจิกกัดกูอีกกูเป็นคนอารมณ์ร้อนด้วย TT ให้กูระบายหน่อยเนอะกูไม่มีที่ให้ระบายว่ะไม่รู้จะเอายังไงต่อไปกับชีวิตที่เหลือ
>>757 ถ้าวันไหนมันเลิกกันมันจะนึกถึงมึง
มึงเรื่องปรึกษา กูทะเลาะกับเพื่อนมาเสร็จมันเราเรื่องด้านลบกูไปแฉพร้อมโพสว่าพวกรักกันดีบลาๆแล้วแท๊กหากันเว้ยคือกูอยู่เฉยๆเมื่อกี้ล่าสุดสแปมเฟสกูเลยเหมือนกดรีพอตเพราะกูตั้งภาพการ์ตูนแม่งโคตรรำคานไม่รู้จักจบจักสิ้นพวกกูอยู่นิ่งๆนะเว้ยแต่เหี้ยเนี้ยสึดจริงจามรังคานชิบหาย
>>762 มึงไม่ต้องการเพื่อนหรอก ปิดเฟสซะ เพื่อนไม่เคยให้เหี้ยอะไร แต่เงินตังหากที่ให้อะไรกับมึง เพราะงั้นก็โฟกัสแต่เรื่องเรียน ตั้งเป้าเรื่องงาน ฝึกหุ้นฝึกขุดบิทแบบกูซะ มีไปก็ไม่ช่วยส้นตีนไรหรอก พอเข้ามหาลัยมึงจะรู้ว่าไอ้ห้องเชียร์ปัญญาอ่อนแม่งเปลืองเวลาชีวิตอันมีค่าสัสๆ
กูเห็นด้วยว่ะ764 เรื่องกูไม่เกี่ยวกับโม่งข้างบนนะ กูอยู่ในเวลาที่เหนื่อยมาก ชีวิตอยู่ช่วงดิ้นรนอ่ะมึง แล้วเพื่อนแม่งทำตัวให้กูเสียกำลังใจเพราะไปเที่ยวด้วยไม่ได้ ตอนมันไม่ว่างกูเข้าใจมันแต่พอกูไม่ว่างให้เป็นงี้เหรอวะ กูไปฝึกหุ้นดีกว่าแม่งตลก
หุ้นไรว่ะพวกมึงเล่าหน่อย
คือกูจะตัดทุกอย่างแล้วใครคบได้ก็คบ
คบไม่ได้ก็ไม่คบว่ะเหนื่อยทำกูเดือดร้อน
กูทะเลาะกับคนในบ้านจนตบตีกันเจ็บตัวเนี้ยมากแต่ใจเจ็บกว่าเข้าใจที่แม่งเขาห่วงนะ
เพื่อนแม่งมาคิดดีๆแม่งหวังแต่ผลอยากอยู่เป็นอยากทำอะไรเองได้ควรเริ่มยังไงว่ะช่วยหน่อยขอได้ระบายกูเศร้ากับชีวิต
พวกมึง กูเข้ามหาลัยใช่ปะ ละแบบตอนแรกก็มีเพื่อนกลุ่มที่ไปไหนมาไหนด้วยกัน ตอนเข้าไปกูไม่รู้จักใครเลย แต่ไปๆมาๆ แม่งทะเลาะกับคนสองคนในกลุ่มบ่อยมาก แม่งโมโหกุไร้สาระมากอะ กุนี่เครียดมากเลยนะ เพราะกูก็ไม่รู้ว่าทำอะไรผิด คุยด้วยแล้วก็ไม่เข้าใจ บางครั้งก็ไม่คุย ทำเมินเหมือนกูไม่มีตัวตน แล้วคนอื่นๆในกลุ่มก็ไม่เห็นว่าเป็นเรื่องจริงจัง หัวเราะคิกคักในขณะที่กุเครียด อยากจะร้องไห้ เทอมสองมานี่มึงว่าถ้ากุจะค่อยๆหายไปหาเพื่อนใหม่เลย มันจะดูทิ้งเพื่อนไปปะวะ ทุกวันนี้เวลาเพื่อนออกไปนู่นนี่กัน กูไม่อยากไปเลยว่ะ แต่พอไม่ไปก็ว่ากูอีก.. เฮ้อ
>>767 ออกเหอะ มันเศร้า แต่ถ้าทนจนจบมหาลัยก็สบายไม่ต้องยื้อ กูเคยเป็น
ถ้าไม่หาเพื่อนกลุ่มอื่นอยู่ ก็ต้องหักเดี่ยวเลยถ้าอยู่ได้ ไม่งั้นอีกทางคือต้องแนวตอแหลพูดเยอะ
คนยิ่งมีพวกอะมีเพื่อนเยอะ มันจะโดนทิ้งยาก โดนเมินยาก แถมคนแก้ตัวให้เยอะ
ถ้าอยู่เดี่ยว คนเข้าใจมึงน้อย โดนเข้าใจผิดเยอะ โชคดีเพื่อน
ปล กูหาเพื่อนต่างมหาลัยหรือรุ่นพี่เลยช่วงนั้น แม่งได้คอนแทคทำงานอีก ลาก่อนพวกเพื่อนเหี้ย
มึง ถ้าเวลามึงพูดกับเพื่อนอยู่ แล้วอยู่ๆมันก็พูดแทรกเปลี่ยนเรื่องหรือหันไปพูดกับคนอื่น มันหมายความว่าเราพูดน่าเบื่อหรือเค้าไม่มีมารยาทวะ กูรู้สึกหมดความมั่นใจมากตอนนี้ เป็นทุกวันเลย เวลาคุยกัน แม่งไม่เคยได้พูดจบเลย
มึง ถ้ามึงมีเพื่อนในเน็ตที่สนิทกันมากประมาณสามสี่ปีได้อ่ะ แต่เมื่อก่อนเค้าเคยชอบกู เคยขอกูเป็นแฟนตั้งสามสี่ครั้งแต่กูก็ไม่เป็น เพราะกูรักมันมากอ่ะ กูเป็นคนเบื่อง่าย ขี้รำคาญ งี่เง่าในสไตล์ที่ไม่ใช่แบบผู้หญิงทั่วไป ถ้ากูคบกับมันรับรองแปบเดียวเลิกอ่ะ กูไม่อยากเสียมัน ตอนนี้ก็อยู่ห่างกันมันเรียนมหาลัยแต่แปลกมากว่ามันไม่เคยมาปรึกษากู ไม่เคยมาคุยกับกู ไม่แม้แต่กูทักไปก็ไม่ค่อยจะคุย ส่งสติ๊กเกอร์ ตอบสั้นๆ หรือไม่ตอบเลย ทั้งๆที่เมื่อก่อนคุยกันบ่อยมาก มีอะไรก็คุยกันตลอด ทักแบบงี่เง่าๆก็ยังทักมา แต่ตอนนี้ไม่เลย จะเป็นปีแล้ว มันไปชอบคนอื่นแต่อกหักกลับมา ก็ไม่เคยมาปรึกษากูเลย ทั้งที่เมื่อก่อนมันจะปรึกษากูเรื่องความรักตลอด คือมันยังไงวะ? มันลืมกูแล้วป่ะ? กูทักไปถามก็ส่งมาแต่สติ๊กเกอร์ คือกูไม่สำคัญกับมันแล้วหรือยังไงวะ
กูไม่รู้กูเข้าถูกบอร์ดไหม แต่อยากบ่นอ่ะ
คือแบบ กุอยู่หอ แล้วทีนี้เพื่อนจะชอบมาใช้หอทำงานตอนช่วงปั่นโปรเจคไรงี้อ่ะ แบบสิงหอกูเลยไรงี้
แล้วบางทีนางก็จะเผลอกวาดของกุไปด้วย ไม่ใช่ของสำคัญอะไรอ่ะ พวกเครื่องเขียน ไรทำนองนี้
พอกุหาใช้แล้วไม่เจอก็จะถามนาง เพราะเวลานางมา คือกุไม่ได้แตะโต๊ะตัวเองเลย นางยึดไปเลย (นี่ไม่ได้ว่าไร)
แล้วล่าสุดที่ใช้โพสอิทคือนางใช้เขียนข้อความถึงกูแปะไว้หน้าประตูไง
แต่พอกุถามนางว่าแบบ เห็นไหม แกเอาติดไปป่าว
นางก็แบบ ไม่อ่ะ ไม่มีทาง แล้วไม่หา แต่พอนางมาอีกรอบ ฉันก็เห็นของฉันอยู่ในเป๋านาง
กูมีปัญหากับเพื่อน ไม่ได้ทะเลาะกัน แต่กูเกลียดมันฝ่ายเดียว แม่งตอแหลปลิ้นปล้อน ติดว่าตัวเองเป็นลูกรักของอาจารย์ จะทำอะไรก็ได้งั้นหรอ
ล่าสุดคือกูกับเพื่อนวางแผนกันไปเที่ยววันหยุดยาว 4 วัน นางไม่มีเงินไปด้วยจ้า เสนอหน้าไปหาอาจารย์ อาจารย์ถึงกับโทรมาถามว่าว่างใช่มั้ย มาช่วงงานอาจารย์หน่อย วันตรงกลางของวันหยุดยาว อิสัด
แล้วนัดแต่กูกับเพื่อนที่จะไปเที่ยวกัน พอถามอาจารย์ว่าทำไมอีนั่นไม่มาด้วย อาจารย์ก็บอกว่านางต้องอยู่บ้านช่วยแม่ขายของ อิสัด อิสัด ตอแหล
บ่นบ้างอิเหี้ย ้เพื่อนชอบนอนตอนเย็น นอน2ทุ่ม แล้วตื่นอีกทีห้าทุ่ม แล้วก็หลับตี4 ระบบชีวิตรวนหมดสิวะ งานก็ไม่ใช่เยอะอะไร กุเนี้ยเซง
สัสกุโคตรงง เวลาเพื่อนมายืมของๆกูแล้วมันดันบอกให้กูเตือนมันด้วยนะว่าให้คืน มันตรรกะห่าอะไรวะที่เจ้าของต้องเป็นคนเตือนคนยืมทั้งๆที่คนยืมมันมีหน้าที่จำใส่สมองว่ายืมอะไรมาแล้วต้องรับผิดชอบนำของมาคืนเจ้าของให้เรียบร้อย นั่นแหละคือสิ่งที่ควรจะเป็น เหมือนเวลากูยืมของคนอื่นกุยังจำได้แล้วเอาไปคืนเลยห่วงมากกว่าของตัวเองอีก แต่พอคนอื่นยืมของกูมันเสือกจำไม่ได้แล้วก็ลืม เพื่อนผู้หญิงยังไม่น่าห่วงส่วนใหญ่คืนอยู่แล้ว แต่เพื่อนผู้ชายก็...เอาเป็นว่าก็รู้ๆกันอยู่
บ่นเพื่อนบ้าง วันนี้เพื่อนกูเล่นไอแพดอยู่ กูอยากแกล้งมันเลยแย่งไปจากมือ มันเลยเดินมาขอคืน มันขอคืนซ้ำๆ แต่กูไม่ให้เพราะแค่อยากแกล้งเล่นๆ แต่เเม่งทำหน้าจริงจังใส่ พอกูถามว่าอยากได้ทำไม มันก็ตอบว่าเพราะมันเป็นไอแพดของมัน แบบเสียงนิ่งๆ หน้านิ่งๆ เหมือนไม่พอใจกู กูเลยเอาคืนมันไป แล้วมันก็เดินหนีกูไปเลย กูก็เเบบเอ๊า กูทำไรผิดวะ แค่อยากแกล้งเล่นเฉยๆ เอง กูเลยงอนแม่ง สักพักแม่งก็มาขอโทษกูที่พูดจาท่าทางไม่ดีใส่ แต่กูก็เมินมัน สมน้ำหน้า
เพิ่มกูเคยดึงการ์ตูนแล้วเล่มมันขาดกลางด้วยไง กูนี่โคตรเกลียดคนทำแบบนี้
พวกมึง ถามอะไรหน่อย คือเพื่อนห้องกูอ่ะจะเป็นพวกแบบเด็กเรียน ตั้งใจเรียนไรงี้ แต่กูจะเป็นพวกขี้เกียจสันหลังยาว แล้วกูมีนิสัยเสียๆคือ ถ้ากูรู้สึกเฟลหรือทำตัวไม่ถูกในวิชาไหน เช่น ลืมเอาของมา ไม่มีกลุ่ม หรือทำงานค้างไม่เสร็จ และครูแม่งดุๆหน่อย กูจะโดดเลย กูกลัวโดนเพื่อนเกลียดขี้หน้าจังมึง แบบ ไอ้เหี้ยนี่แม่ง loser ว่ะอย่าไปยุ่งกับมัน
>>784 เหมือนหนีปัญหาอะ ลืมเอาของมาก็ยอมโดนด่าไปดิ แล้วค่อยยืมเพื่อนเอา ทำงานค้างก็หน้าที่มึงมั้ยล่ะ ทำหน้าที่ให้สมกับบทบาทหน่อยดิ ครูดุเพราะเขาไม่อยากให้มึงทำตัวอย่างนี้ไง
เข้าสังคมบ้างนะมึงอะ เพื่อนอาจจะไม่เกลียดขี้หน้ามึงหรอก แต่จะไม่สบายใจเวลาจับกลุ่มแล้วสมมุติมึงเป็นเศษเหลือ อาจารย์เขาก็ต้องยัดมึงเข้ากลุ่มไหนให้ได้อยู่แล้วล่ะ มึงก็ช่วยทำตัวให้ชาวบ้านเขาไม่ลำบากใจหน่อยได้มั้ยล่ะวะ
กูมีเพื่อนในกลุ่มคนนึงชอบโดดเรียน แต่เพราะเป็นเพื่อนในกลุ่มไง เวลามีงานกลุ่มแม่งก็ต้องทำกับพวกกูตลอด มันไม่มีหน้าที่เหี้ยไรหรอก ใส่ชื่อมางั้นๆแหละ
งานคู่มันก็คู่กับกูตลอด เพราะกูพูดกับมันรู้เรื่องอยู่คนเดียวจากทั้งกลุ่ม แบบพวกเล่นเกมดูเมะเหมือนกันไรงี้ แต่ก็เหมือนกูทำงานเดี่ยวอะ
ขนาดกูขอให้ช่วยงานโง่ๆอย่างตรวจทานว่ากูพิมพ์ผิดไรมั้ยแม่งยังไม่ทำเลย อาจารย์แม่งก็รู้นะว่ามันไม่ทำงาน แต่ทำไงได้อะ พูดดีๆก็แล้ว อาจารย์ขู่ว่าจะเรียนไม่จบก็แล้ว แม่งก็ไม่เอาเหี้ยไรเลย
เสียดายสมองมาก กูมองออกนะว่ามันเป็นคนฉลาด มีไหวพริบดีเลยอะ เทียบกับพวกเพื่อนในห้องคนอื่น ที่บางคนเรียนทุกคาบ ตั้งใจอ่านหนังสือแค่ไหนก็จะได้คะแนนระดับนึง ไม่มากไปกว่านั้น
แต่กูรู้แหละว่าแม่งซุ่ม ไม่รู้ทำไมมันถึงต้องซุ่ม กูรู้สึกว่ามันอ่านหนังสือเองตอนโดดเรียน แม่งคิดว่าเท่นักหรือไงวะ แบบ "มึงดูกูสิ ขนาดไม่เข้าเรียนยังได้คะแนนตั้งเท่านี้เลย กูนี่เทพจริงๆ" งี้หรอ
เหนื่อยเปล่าๆ ไอ้ห่า ถ้ามันเอาเวลาอ่านเองมานั่งเรียนชิวๆในห้องกับกู มีอะไรสงสัยก็ถามอาจารย์จะง่ายกว่ามั้ยวะ เวลาเขามีประกาศ แจ้งอะไรจากทางโรงเรียนจะได้ไม่ต้องเดือดร้อนกูคอยบอกมัน
กูอ่านหนังสือ กูก็บอกตรงๆว่าอ่านหนังสือ จะซุ่มให้ได้ควยไรขึ้นมา เหนื่อยเปล่าๆ
จากคะแนนสอบของมันนะ ถ้าได้เกรดเท่ากูก็สามารถสอบติดม.ดีๆชื่อดังๆได้เลยอะ แต่นี่เกรดเหี้ยมาก ก็เรียนม.บ้านๆไป ไม่ได้ดูถูกหรอก แต่เสียดายโอกาสมัน
ทุกวันนี้กูหลุดพ้นจากมันแล้ว มองย้อนไปก็สงสัยตัวเองนะว่าที่ผ่านมาทำไมกูถึงเป็นแม่พระได้ขนาดนั้น ช่วยเหลือมันทุกอย่าง เป็นห่วงมันทุกอย่าง
ตอนนี้ก็โตๆกันแล้ว หวังว่ามันคงสำนึกได้แล้วล่ะมั้ง ไม่ใช่เรื่องของกูแล้วนี่นา
>>784 กูจะมองว่ามึงเป็นพวกหนีปัญหาอะ ลำบากคนอื่นเขานะ ต้องมาคอยเก็บงาน บอกงาน ลาครูให้มึง อยู่กลุ่มเดียวกันก็ไม่รู้จะฝากอะไรมึงได้มั้ย เกิดมีปัญหาเดี๋ยวมึงก็หนีไปอีก เป็นพวกที่น่ารำคาญนะสำหรับกู เกลียดเป็นพักๆ แต่ไม่ตลอดไปหรอก ถ้าไม่ได้ทะเลาะกันแรงๆ
>>788 เหี้ย555 เกลียดชิบหายพวกที่ซุ่มไปอ่านหนังสือแล้วทิ้งภาระไว้ให้คนอื่น ถ้าโดดแล้วกูไม่ต้องมาตามนู่นตามนี่ให้แม่งก็โอนะ เลือกจะโดดแล้วก็รับผิดชอบตัวเองให้ได้สิวะ อย่ามาทำให้คนอื่นเดือดร้อน แล้วก็มาอวดว่าได้คะแนนเยอะ ฟัคยู กูเจอแบบนี้ กูจะเอาคะแนนให้สูงกว่า กูจะเหยียบให้แม่งจมเลย5555 มีเวลาอ่านขนาดนี้ ยังได้คะแนนน้อยกว่าเรา แย่จังเนอะแก555555
ตากู อีดอก กูงงมาก เวลาทะเลาะกันหรือเถียงกันเราควรจะพูดหยาบหรือพูดสุภาพวะ? คือกูพูดแบบสุภาพไง ไม่กูมึงเหี้ยสัส พูดเธอเรา มีคะ/ค่ะไรงี้(อันนี้ก็ไม่ทุกประโยคหรอก แค่เฉพาะเวลาที่กูขอ/ถามอะไรเท่านั้นแหละ) พูดไปพูดมาแล้วกูจะหัวร้อนขึ้น หยาบขึ้น พอหยาบแล้วทุกอย่างจะหลุด อะไรที่ทำร้ายแม่งได้กูจะพูดออกไปให้หมด แต่กูไม่อยากทำแบบนั้นไง กูเคยโดน แล้วมันติดอยู่ในหัว แต่คนที่กูทะเลาะด้วยมันแซะกู แบบทำทีเป็นแนะนำเพื่อนอีกคนว่า "เวลาทะเลาะกันมึงต้องไม่พูดสุภาพ ไม่พูดเธอเรา ไม่พูดคะค่ะ เพราะมันจะเหมือนมึงประชด มึงต้องเก็บอารมณ์ อย่านักเลงคีย์บอร์ด บลาๆๆ" กูนั่งฟังอยู่ใกล้ๆ กูก็หัวเราะ ย้อนแย้งชิบหายอีห่า พูดหยาบคือการเก็บอารมณ์เหรอวะ เหมือนคนบ้าสิไม่ว่า5555 เหมือนรับไม่ได้ที่ตัวเองหยาบคายอะ กูโกรธมากเลยนะ มือสั่น หน้าสั่น แต่กูก็ยิ้มๆไป ไม่ได้ตอบโต้ไร ปัญญาอ่อนอีห่า แน่จริงหันมาพูดกับกูเลยสิ กูเรียกมาคุยตัวๆก็ไม่มา เพลียกับนางจริงๆค่ะ ดีแล้วที่ตัดเพื่อนไป เออแม่งเหมือนไอ้>>784 กับเพื่อนไอ้ >>788 เด้ะเลยว่ะ กูเก็บกดจากอีนี่เนี่ยแหละ555
>>789 ใช่ กูสะใจตรงที่คะแนนกูมากกว่ามันทุกครั้ง มันเลยมองกูเป็นคู่แข่งมั้ง แต่กูเป็นคนเดียวในห้องที่คะแนนชนะมันไง แล้วกูก็เป็นคนในกรอบอะ แบบเรียนทุกคาบ ส่งทุกงาน อาจารย์รัก แต่กูไม่พอใจที่มันเป็นพวกคะแนนต้นๆของห้องอะ กูเห็นใจเพื่อนคนอื่นที่พยายามหนักมากแต่มาได้ไม่เท่ามัน
เพื่อนสนิทกูชอบ like แต่รูปที่ไม่ค่อยจะสวยใน ig กู รูปสวยๆมีเยอะแยะมันไม่เคยจะ like
จนบางทีกูก็คิดนะว่ามันพยายามจะยุให้กูลงแต่รูปห่วยๆแล้วตัวเองจะได้นั่งดูด้วยความบังเทิงอยู่เงียบๆรึเปล่า
พวกมึงกูขอคำปรึกษาหน่อย พอดีน้องกูมีปัญหากับเพื่อนที่โรงเรียน ซึ่งไอ้เพื่อนน้องกูเนี่ยแม่งไม่ค่อยปกติ เข้ากับเพื่อนในห้องไม่ได้ แถมเวลาทำงานกลุ่มก็ไม่ค่อยช่วยงานจนเพื่อนทั้งห้องรวมทั้งน้องกูไม่อยากเอาเข้ากลุ่มด้วย ประเด็นคือไอ้เด็กเนี่ยเป็นเพื่อนเก่ากับน้องกูมาตั้งแต่อยู่ประถม พอย้ายโรงเรียนก็ตามมา และเสือกได้อยู่ห้องเดียวกับทั้งประถมและมอต้นด้วย พอไม่มีเพื่อนก็ตามมาติดกับน้องกู ซึ่งน้องกูไม่ชอบเพราะบอกแม่งโรคจิต ชอบมาหยิกแก้มมันบ้าง โดยเฉพาะมันชอบวาดรูปที่มีน้องกูอยู่กับมันทำนองว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดไปด้วย แม่กูก็เคยคุยกับแม่เด็กคนนี้ว่าเด็กคนนี้มีปัญหานะ แต่เหมือนที่บ้านเด็กนี้ไม่ใส่ใจ จนสุดท้ายน้องกูกับเพื่อนคนอื่นที่ทำงานกลุ่มด้วยกันทนไม่ไหวไล่มันออกจากกลุ่มและบอกครู แม่งก็สติแตกบอกว่าน้องกูไม่รักมันบ้าง ไม่เป็นเพื่อนกันแล้ว ที่หนักกว่าก็มันส่งจดหมายที่วาดรูปน้องกูกับตัวมันเองแล้วเขียนข้อความแบบโรคจิตสัสๆ เช่น เค้าอยากมีเธอนะ เราทำผิดอะไรนะเธอถึงได้ทิ้งเราไปเพื่อนรักของฉัน อยากเป็นเพื่อนรักเธอตลอดไป คนอื่นอะไม่เข้าใจความรู้สึกเราหรอก คือถ้ามึงอ่านจดหมายที่มันเขียนมาพร้อมรูปประกอบเนี่ยแม่งสยองมาก บางส่วนนี้ไม่ต่างจากจดหมายที่คนโรคจิตเขียนในหนังเลยสัส น้องกูกลัวเปิดเรียนมาแกยันแตกไม่เอามีดไล่แทงก็ปืนรัวยิงเพื่อนทั้งห้องว่ะ
มึงคนที่อยู่ในสังคมเป็น ปรับตัวเป็น นี่เป็นคนยังไงวะ
>>779 มึงผิดไรน่ะหรอ มึงผิดตั้งแต่ไปแกล้งชาวบ้านเค้าแล้วไง จริงๆมึงไม่มีสิทธิทำแบบนั้น การแกล้งกันมันคือการหยอกล้ออย่างนึงก็จริงแต่ฝ่ายที่โดนกระทำก็มีสิทธิไม่พอใจ
ไม่ใช่จะมาคิดว่ากูแค่แกล้งมึงเอง กูขำๆมึงจะมาไม่พอใจกูได้ไง กูไม่ผิด แบบนี้ตรรกะมึงป่วยมาก เวลาไปแกล้งใครมันก็ละเมิดเค้าน่ะแหละแค่เค้าไม่เอาความก็ไม่ได้หมายความว่ามึงจะทำไรก็ได้นะ ถ้าเค้าไม่เล่นด้วยมึงจะมาบอกว่ากูขำๆได้หรอ มึงขำอยู่คนเดียว
แล้ววิธีการแกล้งของมึงก็น่ารำคาญสุดๆ เค้ามาขอโทษนั่นก็บุญมึงแค่ไหนละที่เค้ายังแคร์ความรู้สึกมึงอยู่บ้าง จริงๆเค้าไม่ต้องขอโทษก็ได้ด้วยซ้ำไป คนโดนแกล้งต้องมาขอโทษคนแกล้งแล้วคนแกล้งทำหยิ่งราวกับไม่สำเหนียกเลยว่าตัวเองน่ะแหละผิด นี่มันตรรกะโลกไหนวะ
กูแอบเอาการบ้านเพื่อนมาลอก แล้วเพื่อนมาเห็นพอดีเลยว่ะ ไม่ค่อยสนิทแต่เวลาเดินผ่านก็คุยกันบ่อย
กูเป็นคนลอกเห็นเป็นเรื่องเล็ก พอเพื่อนมาเห็นเท่านั้นแหละ ดูจากสีหน้าแล้วคงไม่เล็ก
เดี๋ยวนี้เพื่อนไม่พูดอะไรเลย คงไม่คุยกะกูแล้ว
กูควรทำไงดีวะ? ขอโทษ?
กูว่าลอกเรื่องเล็กนะ แต่ควรจะขอก่อน
คนที่ทำไม่ดีกับเรา ด่าเรา ไม่พูดกับเรา เมินเรา แกล้งเราไรงี้อะ พอเวลาผ่านไปมึงว่าเขาจะมานั่งเสียใจปะวะว่าแบบเขาทำแบบนั้นไปทำไม กูเป็นนะ กูรู้สึกแย่กับคนที่เขาไม่ได้ทำอะไรไม่ดีขนาดนั้น แล้วกูไปทำตัวแย่ใส่เขา พอกูโดนบ้างกูเลยอยากรู้ว่าคนทำคนอื่นเขาจะรู้สึกยังไง
รู้สึกแย่กับเพื่อนหลายๆคนว่ะ อยากระบายแต่ไม่รู้จะระบายก่อน
เครียด เหนื่อย อยากให้มีคนทรีตกูดีๆบ้าง
ถ้ายังไม่หายเครียดเดี๋ยวมาระบานละเอียดๆ
>>806 เหมือนกันเลยโตมากูนิสัยดีสัสๆ ยิ้มง่าย หัวเราะเก่ง จิตใจงาม มาจากบุคลิกจริงๆของกูนะ
แต่ลึกๆแล้วกูนึกออกเสมอว่าเคยเหี้ยกับเพื่อนคนหนึ่งขนาดไหน 555555
เพื่อนคนนั้นมันก็ชอบตามตูดกูมาตั้งแต่สมัยกูเหี้ยแล้ว
ทุกวันนี้เจอมันแล้วกูอยากพูดคำว่าขอโทษ แต่กลัวแม่งงงอีก 55555
เคยทะเลาะกับเพื่อนในกลิในเกมมั่งมั้ยวะแบบว่าไม่เคยเจอตัวจริงกันนะ แล้วกูเป็นคนเงียบๆเล่นเกมเก็บเวลลงอีเว้นไปเรื่อยๆเวลารวมตี้รวมกิจกรรมก็ไป แต่ก็อยากสนิทด้วยจนอยากเจอตัวจริงแต่ทุกคนก็ก็ขอบ่ายเบียงกันตลอดทั้งแก็ง
แล้วทีนี้มเพื่อนคนนึงเป็นประมาณเล่นเกมเพื่อจีบผู้หญิงอะมึงเข้าใจป๊ะ คุยล้อเล่นสนุกกับทุกคนชอบแซวผู้หญิงจีบผู้หญิงทุกคน
แล้วทีนี้กูกับมันทะเลาะกันถึงขนาดด่าพ่อล่อแม่กู กูเลยใส่มันคืนไปมั่ง แต่พอเรื่องแดงมันเอาเรื่องไปบอกคนอื่น ทีนี้ทุกคนเชื่อมันหมดแล้วไม่มีใรฟังกู
อยากเจอตัวจริงบอกขอเครียก็บอกเด็กน้อยเสียเวลาไรพวกนี้ มึงเคยเจอกันมั่งมั้ยวะ
>>809 ร้อยพ่อพันแม่ว่ะ กูไม่อยากเจอคนในเน็ตเพราะไม่เห็นประโยชน์ที่จะเจอตัวจริงด้วย ถ้าเจอตัวจริงแล้วส่งเสริมหน้าที่การงานเหมือนตอนพากูเวลในเกมได้ก็ดีนะ 555555
หัวหน้ากิลกูอยู่ม.เดียวกันกับกู กูยังไม่รู้สึกอยากเจอเขาเลย
แต่กูกับแฟนก็รู้จักกันในเกม ยอมมาเจอตัวจริงกันเพราะอยากรู้จักกันมากขึ้น
มันแล้วแต่กรณีอะนะ
มึงกูรักเพื่อนที่มีแฟรแล้วอ่ะเขาคบกันมาก่อนกูอีกกูไปวันไนท์สแตนกับมันปล้วเสือกไปหลงรักเว้ยโคตรลำบากใจเลยเวลาเจอกันทุกวันๆแม่งเครียดกูชอบเพื่อนกูมากอ่ะ
โม่ง กูโม่งใหม่ กูระบายมู้นี้ได้ใช่มั้ย หวังว่าจะไม่มีเพื่อนกุในโม่งนะ ถ้ามีมึงทักหลังไมค์เอาละกัน (กุไม่ได้ตั้งใจเอามานินทา แต่กุทุกข์ใจ ต้องการระบายให้โม่ง ซึ่งคงไม่รู้จักมึง ได้ฟัง)
กุจะจบม.6แล้วมึง แต่เพื่อนกุคนนึงในกลุ่มกุไม่คุยกะกุว่ะ กุไม่รู้เพราะอะไร แบบจู่ๆก็เงียบไม่คุยกันเฉย กุก็สงสัยว่าเค้ามีไรกะกุมั้ย แบบก่อนหน้านี้ก็คุยกันดีอยู่ จู่ๆข้ามอาทิตย์ทำไมเป็นงี้ แต่กุตัดใจไปแล้ว กุเหนื่อย
ทีนี้มึง กุไม่รู้ว่ากุทำแบบนี้คนอื่นเลยไม่ค่อยชอบใจกุรึเปล่า คือคะแนน9วิชากุออกใช่มะ แล้วมันดีอ่ะ คะแนนกุถึงคณะที่อยากเข้าแล้ว กุดีใจก็โพสต์เฟสเยอะแยะ แต่กลุ่มเพื่อนกุคะแนนไม่ดีกันเท่าไหร่ มีเพื่อนกุคนนึงเหมือนจะแซวว่าวันนั้นกุข่มคนทั้งเฟส แบบมึงกุเหนื่อยมาเยอะมากเพื่อคะแนนนี่ พอมันดีกุก็ดีใจมั้ยล่ะ กุไม่ได้คิดจะอวดข่มนะเว้ย ทำไมเวลาคะแนนดีถึงดีใจดังๆไม่ได้อ่ะ กุผิดอะไร
อีกเรื่องนึง คือกุไปรีทวิตนึงเข้า เกี่ยวกับว่าเทสอบยังไงไม่ให้น่าเกลียดเกินไป(ม.6) แล้วกุก็เลยโพสต์เฟสว่า 'คิดอยู่ว่าจะเทfinal ยังไงไม่ให้ขี้เกียจเกินไป // มองเกรด6เทอม กลับไปอ่านต่อ'
แล้วพอกุเข้าทวิต กุก็เจอเพื่อนกุคนนึงทวีตประมาณว่า เอาแต่เรียนอย่างเดียวจะใช้ชีวิตไม่คุ้ม ทำนองนี้ กุไม่รู้ว่ามันหมายถึงใคร กุก็ไม่สนใจเว้ย แบบในทวิตก็ค่อนข้างพูดกันลอยๆอยู่แล้วถูกมะ แต่กูเห็นกูก็คิดถึงชีวิตกุเอง(ที่โคตรดราม่า) กุก็เลยทวิตว่า กุกำลังอดทนอยู่ อย่าทำให้กุหมดความอดทน แล้วก็ต่อว่า สภาพคนเราโตมาไม่เหมือนกัน เมื่อก่อนอาจจะไม่ค่อยแฮปปี้ แต่ตอนนี้ก็พอได้ แม้ไม่ 100% แล้วกูก็ทวิตต่อๆไปเรื่องที่กุหมดความรู้สึกสนุกแบบวัยรุ่นไปแล้ว เลยทำให้มีอิหลักอิเหลื่อกับเพื่อนบ้าง แต่จะให้ทำไงกุหมดความสนุกไปแล้ว ปล่อยกุเป็นป้าเพ้อๆบ้านิยายคนเดียวไม่ได้หรอ คือทั้งหมดกุคิดถึงตัวกุเองไม่ได้พาดพิงใครเลย กุเพ้อเพราะกุนึกถึงตัวกู แต่ไม่รู้มันคิดว่ากุด่ารึเปล่า หรือมันด่าคนอื่นแต่กุคิดไปเอง ประมาณว่า*มันอยู่เฉยๆเสือกเรื่องของมันทำไม มึงชอบหนีปัญหา (ตรงนี้พอดีกับตอนที่กุเพ้อซีรีย์จีนในเฟส) สมควรแล้วอยู่คนเดียวไปเถอะ กุรู้ว่ามึงรู้ อย่าทำให้มันเกลียด* กุไม่รู้มันด่าใคร เพราะเพื่อนในทวิตมันก็เพื่อนในรร.เหมือนกัน แล้วปกติคนในทวิตก็พูดกันลอยๆทั้งนั้น แต่กุไม่สบายใจว่ามันด่ากุมั้ย กุรู้สึกไม่อยากมองหน้ามันขึ้นมาเฉยๆเลย แต่กุไม่อยากทักไปถามมันว่ะ กุกลัว ถ้าเป็นกุขึ้นมาจริงๆกุกลัวเสียใจ ทำไมกุทำอะไรผิด แล้วกุก็สนิทกะมันดี ที่ผ่านมามันก็เห็นว่ากุก็เป็นของกุอย่างนี้
กุหมดความรู้สึกสนุกแบบวัยรุ่นไปแล้วจริงๆ แต่เพื่อนกุยังสนุกอยู่ กุชอบอ่านหนังสือ ชอบเรียน เรื่องที่กุชอบกุคุยกะใครไม่ได้เลย กุไม่ได้อวดเก่งไม่ได้ข่มใคร แต่มันคือเรื่องที่วันๆกุทำอ่ะ ให้กุทำตามคนอื่นกุก็รู้สึกปลอม ทำไม่ได้ไม่ใช่ตัวกุ บ้านกูก็ strict มาก กุไม่เคยได้ไปไหนมาไหนกับเพื่อนเลย ขอแต่ละทีคือทะเลาะกันตลอด กุเลยไม่ค่อยได้ใช้เวลากับเพื่อน เรียนม.ปลายทั้งกลุ่มเดิมก็เรียนกันคนละสาย พวกกุมากัน 3 คน มาจับกลุ่มในห้องใหม่ หลังๆมาก็เหมือนกุเป็นส่วนเกินเพื่อนกลุ่มเดิมที่มาด้วยกันอ่ะ ชอบคุยกันสองคน คือกุรู้ว่ากุคุยไม่เก่ง ไม่รู้เรื่องที่มันคุยกัน แต่อีกนิดเดียวกุก็จะเป็นอากาศแล้ว ถ้ากุไม่เดินไปด้วยก็คงไม่รู้ว่ากุหายไป ไม่มาเรียนก็บอกกุบ้างก็ได้ ถึงจะรู้ว่ายังไงกุก็ไปเรียน แต่ทิ้งให้กุหวังว่ามันจะมากุก็เฟลนะ เพื่อนที่กินข้าวด้วยก็ไม่มา กุเคว้งมากไม่รู้จะไปทางไหน กุบอกตัวเองให้อดทน อีกไม่กี่วันก็จบแล้ว แต่กุเสียใจอ่ะโม่ง กุจะไม่มีเพื่อนที่กุสามารถสนิทได้แบบมีความสุขในไทยเลยจริงๆหรอ กุได้แต่คุยกับเพื่อนที่มันไปเรียนนอก แต่มันก็ไกล ไม่ได้ใช้ชีวิตด้วยกัน กุเหงามาก กุอดทนแค่ไหนกุก็เหนื่อย
>>813 มึงตั้งใจเรียนก็ดีแล้วอย่ายอมแพ้ เรื่งที่มึงโพสภูมิใจเรื่องเกรดจริงๆตามหลักสาดลโลกไม่ผิด แต่วัฒนธรรมไทยต้องถ่อมตัว จรืงๆวัฒนธรรมต่างประเทศส่วนไหญ่ดีกว่ารานะ ประเทศเขาถึงพัฒนา แต่เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม คราวหลังจะโพสอะไรเห็นใจคนเรียนแย่บ้าง ยิ่งถ้าเพื่อนเราอยู่กลุ่มเรียนแย่ยิ่งต้องระวัง ตอนนี้เพื่อนเลิกคบ มองในแง่ดีเป็นโอกาสไห้เราบ้าเรียนได้เต็มที่ไม่ต้องไปเที่ยวกะไคร เหงาๆก็อ่นหน้งสือไปเข้าคณะ ม ที่เราต้องการไห้ได้ ถ้าเข้าไม่ได้ระวังถูกซ้ำเติมโดยอดีตเพื่อน
>>813 เพื่อนมึงที่อิจฉามึงน่าห่วงกว่ามึงเยอะ คนที่เห็นคนเรียนเก่งเป็นอาชญากรไม่มีทางเรียนเก่งได้ คนที่เห็นควมมร่ำรวยเป็นอาชญากรรมก็มีแต่จะทำไห้จนลง เพาาะจิตไต้สำนึกจะปฎิเสธความรวย ทำไห้ผู้นั้นจะทำทุกอย่างเพื่อไม่ไห้รวยโดยไม่รู้ตัว ความอิจฉามีแต่จะทำไห้ตัวเองตกต่ำ
แล้วนี่กุจะแก้ตัวแทนพวกมันทำไม -_-
เพื่อนกุเฮิร์ตเรื่องที่เรียน แต่กุไม่รู้จะปลอบมันยังไงดี กุไม่ใช่คนพูดเก่ง อต่จะให้อยู่เฉยๆ ก็รู้สึกไม่ดี ใครพิอมีวิธีปลอบหรือให้กลจ.บ้าง
เรียนสายครีเอทีฟ ทำยังไงกับเพื่อนที่ชอบขอให้คิดงานให้ดี บางทีดูแล้วมันก็ไม่ได้พยายามคิดเองก่อน แถมบางทีเราคิดงานมาแล้วมันชอบก็มาขออีก
พอคิดไว้หลายชิ้นมันก็จะเอาชิ้นที่กะจะไม่เอา บางทีเรายังไม่ทันจะทิ้งแค่คิดอันใหม่เพิ่มมันก็แฮบไปซะแล้ว ไม่รู้ว่ามันนึกว่าไม่เอาจริงหรือแกล้งไม่รู้
พอดีเป็นคนพูดน้อยแล้วมันชอบพูดใส่รัวๆแล้วเข้าใจผิดไปเองประจำ ทำยังไงกับมันดี เคยลองบอกมันว่าคิดไม่ออกตอนมันมาขอให้ช่วยแล้วมันก็ตื้อ
ลองถามคนใกล้ตัวแล้วเขาบอกว่าคิดมากจัง ส่วนตัวกูคิดว่าเรื่องแบบนี้มันพอๆกันพวกมาตื้อให้คนอื่นวาดรูปให้ฟรีแล้วสั่งละเอียดยิบอะ
เพราะสายนี้ไอเดียคือใจความสำคัญของงาน หรือกูจะคิดมากไปจริงๆวะ
>>820 กู >>819 นะ โอเค ขอบคุณมาก เดี๋ยวจะลองดู จริงๆหนักสุดที่เคยโดนคือโดนแฮบหัวข้อโปรเจคที่กูเก็บไว้เป็นช๊อยส์สำรองไป แล้วเหมือนมันจะไม่รู้ตัวด้วยว่าทำอะไรลงไป แม่งส่งหัวข้อก่อนกูอีก... กูเลยต้องกัดฟัดสู้กับหัวข้อที่เลือกตอนแบบไม่มีอะไรให้ถอยแล้วดันทะลึ่งเป็นหัวข้อยากโคตรๆจนอาจารย์ยังทักอีก.... แต่มันก็ผ่านไปแล้วแหละ กูแค่อยากบ่นจะพูดกับใครก็ไม่ได้ กูก็ไม่อยากเผามันให้ชาวบ้านฟังด้วย
มึงว่าถ้าวันนึงกูหายไป เพื่อนในเน็ตกับเพื่อนชีวิตจริงนี่เขาจะรู้กันไหมวะมึง...
แล้วยิ่งถ้ากูไม่ตอบไลน์เพื่อนกูในชีวิตจริงเลยซักอาทิตย์กว่าด้วย แถมเพื่อนในเน็ตกูก็ไม่ค่อยแชท เม้นคุยแม่งอย่างเดียว
คือมันจะเหมือนกูทิ้งเพื่อนไหมวะมึง แต่กูไม่อยากตอบใคร... แล้วถ้ากูกลับมามีความรู้สึกแบบอยากอยู่กับเพื่อน จะเหลือเพื่อนคนไหนอยู่กับกูไหมวะ...
เพื่อนกูก็นิสัยดีๆกันนะมึง แต่กูแค่เป็นคนขี้รำคาญกับโลกส่วนตัวสูงอะ กูกลัวเหมือนแบบ เขาคิดว่ากูทิ้งเขากันแล้วเขาก็หายไปจากกู T T
>>822 เออ กูก็เป็น เวลาบางทีก็อยากอยู่คนเดียวไม่ยุ่งกับใครเหมือนกัน แต่กูมักจะไม่กล้ากลับไป กลัวว่าเขาไม่เห็นกูเป็นเพื่อนแล้ว ลืมกูแล้วไรงี้
มีอยู่ครั้งนึงกูเคยสิงแชทนึงแล้วหายไปเป็นปีๆ แต่หลังจากนั้นกูแอบกลับเข้าไปเงียบๆ เขาทักกูแล้วดีใจกันใหญ่ แล้วบอกว่าไม่ลืมกูหรอก
ตอนนั้นซึ้งใจโครตๆ เพื่อนบางคนไม่เจอหน้าหลายปี เจออีกทีก็กลายเป็นคุยกันปกติ แต่เอาจริงๆแล้วแต่นิสัยเพื่อนๆด้วยหวะ ถ้านิสัยดีคงไม่มีปัญหาแหละ
กูเบื่อการไม่ขวนขวายอะไรเลยแล้วอ้างว่าตัวเองไม่เก่งของเพื่อนกูหว่ะ
เพื่อนกูไม่เก่งภาษาอังกฤษ เข้าขั้นไม่รู้ศัพท์พื้นฐานเลย ทั้งที่มันดูพวกทวีต เว็บของชาวต่างชาติบ่อยมาก แต่ดูแต่รูป ทุกครั้งที่มันอยากรูปแคปชั่นมันจะส่งมาให้กูแล้วถามว่าแปลว่าอะไร ทั้งที่บางที มันเป็นคำที่เด็กป.4ยังแปลได้
และหลายๆครั้งที่มันชอบถามอะไรซ้ำๆ(ไม่ใช่แค่กับภาษาอังกฤษ แต่พวกความรู้พื้นฐาน ความรู้ทั่วไปด้วย) พอกูบอกว่าเคยบอก เคยสอนไปแล้วนะ ก็เอาแต่บอกจำไม่ได้อ่ะ แล้วหัวเราะ
นอกจากข้างบนลืมทุกอย่างบ่อยมากจนแม่งกลายเป็นเรื่องตลกประจำกลุ่ม แต่กูชักไม่ตลกแล้ว เรื่องแบบนี้ไม่ควรจะชินป่ะวะ
กูไม่เข้าใจว่ามันเอาสมองไปจำอะไรบ้าง ขนาดการ์ตูนที่มันชอบอ่าน เกมที่มันเล่น คนในทวีตที่มันตามมันยังจำผิดๆถูกๆเลย กูที่เคยฟังมันพล่ามกับเพื่อนคนอื่นผ่านๆยังจำได้ดีกว่าจนเคยแก้ข้อมูลที่มันพูดผิดถึงเกมที่มันเล่นมาแล้ว(กูไม่ได้เล่นด้วยแต่กูยังจำได้เลยไอ่สัส)
ครั้นกูจะเทมัน ไม่ตอบเรื่องซ้ำๆ มันก็ไปหาคนอื่นที่ใจดีจะตอบกว่ากูอยู่ดี กูควรจะทำไงเพื่อนกูมันถึงจะจำห่าอะไรบ้างวะ ปีหน้าก็จะทำงานแล้ว กลัวมันตายในสังคมทำงาน
กูขอเข้ามาบ่นหน่อย พวกมึง เพื่อนกูแม่งชอบดราม่าไร้สาระชิบหาย แม่งสามารถเก็บทุกอย่างรอบตัว ทุกคำพูด ทุกการกระทำของคนอื่นมาดราม่าได้ คือถ้าเรื่องที่ว่าเกี่ยวกับตัวมันเองกูจะไม่ว่าเลย แต่มันชอบมโนไปเองว่าคนอื่นว่ามัน คนอื่นอย่างงุ้นอย่างงี้ ทั้งที่เขาไม่ได้คิดอะไรเลยเว้ย ไม่ได้พูดถึงมันเลยด้วยซ้ำ ไม่รู้เป็นห่าอะไร เวลาคุยด้วยแม่งก็จะเหวี่ยงวีนเพราะมโนเพ้อเจ้อไปคนเดียวว่าโดนดูถูก โดนรังเกียจ อะไรเงี้ย ทักมาแล้วสร้างความดราม่าให้กูมาก กูก็แบบ โอ้ยย กูต้องมานั่งเครียดเรื่องมึงอีกเหรอเนี่ย บางทีกูก็ต้องแก้ตัวนานมากในเรื่องที่กูไม่ได้ทำ แต่มันคิดว่ากูทำ กูเหนื่อยยยยยยย สุขภาพจิตกูจะพังเพราะมีเพื่อนแบบนี้เนี่ย จะด่าก็ไม่ได้ดราม่าหนัก พอเข้าข้างก็หาว่าเฟค กูไม่รู้แล้วว่าควรจะทำยังไงอะพวกมึง กูเหนื่อยจริงๆนะ ฮืออออ
เพื่อนโม่งช่วยด้วย ช่วงนี้กุรู้สึกไม่มีความสุขกับเพื่อนเลยว่ะ เหมือนแบบเอออยากไปแฮงเอ้ากัน นัดเจอกัน คิดถึงหงึงๆไรงี้ก็ปกตินะ แต่พอไปกันจริงๆแม่งไม่สนุกอะ กุอยากกลับ ไม่ก็รู้สึกเหมือนอยากไปคนเดียวมากกว่า แบบนี้ตลอดเลยว่ะ ไม่รู้ทำไมT_T
กูเศร้ามึง กูไม่อยากอยู่ในโซนเพื่อนเลยคือแบบว่ากูอะเป็นคนที่เข้ามาทีหลังเขามีเพื่อนที่คบกันมานานแล้วมีแฟนที่คบกันมากลายปีเงี้ยกูโคตรอิจฉาโคตรหวงอ่ะเหมือนกูชอบเขาฮืออออไม่รู้เขาชอบกูมั้ยนะคงไม่แน่ๆกูอยากคบกับเขานานๆแต่กูจะชอบงอแงใส่เขาเรื่องเพื่อนอ่ะแม่งสนิทกว่าแฟนที่เขาคบอีกน้ำตาซึมเลยอ่ะกูควรทำไงว่ะถอยดีมั้ยหรือเดินหน้าต่อ
>>831 ถ้ากูเป็นแฟนเขากูจะตีมึง
โคตรเกลียดเลยผู้หญิงที่เอาสถานะเพื่อนมาอ้างแล้วมาง้องแง้งกับแฟนชาวบ้านเนี่ย ถ้ามึงคบกันมานานก็ยังพอดูท่าที ความสนิทอะไรว่าเกินไปรึเปล่าในเวลาแค่นี้ แต่นี่เขาคบกันมาเป็นปี ถ้ามึงสู้ต่อแล้วเขาเลิกกันเพราะมึงก็รู้ไว้ซะนะว่าแย่งของคนอื่นมา
>>832 ความรู้สึกห้ามกันไม่ได้เว้ยแต่มึงพูดถูกแหละกูไม่ได้จะแย่งหรอกกูไม่เคยไปอะไรกับแฟนเขากูแค่คุยๆกันพอกูออกมาเขาก็เหมือนยื้อกูไงกูเลยแบบเห้อด้วยความที่ชอบมากอ่ะมันลึกกว่านั้นไปแล้วคือ...ได้ครั้งเดียวเองสถานะเพื่อนนะแต่จึกๆกันเฉยๆแม่งเอ้ยไม่น่าหรอกกูอ่ะไม่หรอกจริงๆแม่งคิดว่าจะเอากันพอมันเฉยๆกุพลาดเผลอใจไปเอง
กูผิดเองด้วยแหละที่ไปยุ่งกับแฟนคนอื่น
แฟนเก่ากูมาขอคืนดีก็ปฏิเสธทิ้งไป
เพื่อรักษาคนๆเดียวกูควรเทพี่เขาได้แล้วแหละต่อให้ได้คบจริงๆพี่เขาคงไม่หยุดแค่กูหรอก
ถ้าเรื่องยาวมาเป็นเทอมแล้วขอโทษเพื่อนยังไงดีครับ เขียนไม่เก่ง
ทำงานกลุ่มกับเพื่อนที่ทำงานไม่เป็นแล้วหงุดหงิดว่ะ
ให้หนังสือไปก็ไม่อ่าน เอาไปดองไว้ พอเรียกมาคุยงานก็บอกยังอ่านหนังสือไม่จบเล่าให้ฟังหน่อย ใช่เรื่องของกูมั้ยเนี่ย แล้วตอนพรีเสือกอยากมีส่วนร่วม รู้มั้งว่าตัวเองไม่ทำงานเลยต้องเสนอหน้ามาพรีเซนต์ อ่านงานด้วยเสียงทื่อๆ ที่แสดงความกลวงของตัวเอง ถ้าไม่โดนบังคับจับกลุ่มจะไม่อยู่กับแม่งอีกแน่ๆ คนแบบนี้จะจัดการยังไงดีวะ ไม่ชอบให้ใครมาเกาะ มันน่ารำคาญ ด้วยเฉพาะพวกไม่ทำงานแต่ขอพรี ไม่รู้จะเสนอหน้าไปทำไม งานที่ชาวบ้านทำมาดีๆดูกลวงทั้งหมดเมื่อแม่งไป ขอบ่นที่หงุดหงิดมาก คนแบบนี้เราควรจะจัดการยังไงดีคะพี่ตา //ไม่เอาฟ้องครูนะ อยากดัดหลังแบบแสบๆ
มีเพื่อนคนนึงชอบพูดขวานผ่าซากจนบางครั้งดูเหมือนจงใจแขวะหาเรื่องคนทั้งที่ไม่ได้เจตนาไม่ดีนี่กูควรจะเตือนยังไงดี
เจ้าตัวยิ่งเป็นพวกอินดี้จัดๆอยู่ด้วย
รำคาญนิสัยพิมพ์อะไรไปแล้วไม่อ่านเอาแต่ถามซ้ำๆกับชอบเล่นมุกเกย์แป้กๆของเพื่อนมาก
สมัยเรียนก็ไม่เป็นกันนะ ไม่รู้ทำไมเรียนจบแม่งนิสัยเดียวกันแทบทุกคน
ชวนไปไหนหรือเจออะไรที่คิดว่ามันน่าจะสนใจส่งให้ดูก็เจอแต่แบบนี้ตลอด แม่งน่ารำคาญสัส
เหงาวะ
อยากระบาย เบื่อเพื่อนชอบเอาเรื่องที่ตัวเองเหนื่อยทำงานมาบ่น กูก็ทำงานอาจจะเหนื่อยกว่ารึไม่เหนื่อยไม่รู้ แต่กูเบื่อไม่อยากฟัง มันซ้ำซากบ่นเรื่องเดิมๆ วนไปวนมา ในเฟสก็ชอบอัพตัสว่าทำงานหนักงู้งี้ กูอันเฟรนด์ก็ไม่ได้ ซ่อนก็ไม่ได้ต้องแท็กกูเข้าไปตอบ เพื่อนสนิทไง แต่ก็ไม่ชอบนิสัยนี้จริงๆ บ่นแต่เรื่องเดิมๆ เนี่ย คือกูเป็นคนเก็บไงไม่ชอบบ่น แล้วเรื่องงานนี่กูมองว่าเป็นเรื่องส่วนตัวไม่ต้องโพทะนาความลำบากให้ใครรู้ ทำไมเพื่อนกูต้องมาบ่นวะ รำคาญมากกกกกกก
>>843 กูต้องแกล้งทำเป็นเห็นใจพวกนี้ทุกที ไม่งั้นจะมีโพสต์แบบ 'ใช่สิไม่มีใครสนใจกู ตายๆไปซะก็ดี' ซึ่งกูสมเพชและรำคาญมาก หน้าเฟซมันมีแต่ขยะอารมณ์บั่นทอนจิตใจคนอื่น ทักมาทีก็มีแต่เรื่องชีวิตติดลบ unfollow ไปค่อยดีขึ้นหน่อย แต่พวกที่คิดว่าตัวเองสนิทกะกุเนี่ยยังทักมาไม่เลิก จะไล่ก็ดูใจร้ายเกินไป น่ารำคาญน่าสมเพชสัสๆ
>>844 เพื่อนคนนี้มันสนิทกะกูจริงๆ มันก็ดีแหละ แต่มีเรื่องนี้แหละที่กูเหนื่อย เวลากูอารมณ์ดีๆ มาเห็นเรื่องพวกนี้แล้วมันบั่นทอนจิตใจ แล้วกูก็เคยปลอบเคยสอนมันแล้วแต่ปัญหาก็วนซ้ำที่เรื่องเดิมๆ อะ อย่าว่างู้นงี้เลย เป็นคนอื่นกูไล่ไปตายแล้ว กูก็เป็นคนใจร้ายงี้แหละ เห็นแก่ตัวด้วย เฮ้อ เบื่อ
พวกบ่นหนักๆ บ่นทุกเรื่อง บ่นไม่หยุดคนไกล้ตัวกูก็มี คุยกันแล้วแก้ไม่ได้แต่ก็ลดลงบ้าง หนีได้กูก็กนี หนีไม่ได้ก็ทนกันไป
>>843 ถ้ามันบ่นแค่เรื่องเดียว แปลว่าคงทุกข์ใจจริงๆน่ะแหละ มันไม่เหมือนพวกที่บ่นนกบ่นกาไปเรื่อย ลองตั้งใจฟังมันบ่นแล้วให้คำแนะนำอย่างจริงใจไปซักทีสิ ไหนๆก็เพื่อนกันว่ะมึง
ถ้ามันฟังไปแล้วยังมาบ่นอีก มึงก็ค่อยพูดไปเลยว่า 'ถ้าเธอไม่รู้จักแก้ปัญหามันก็อึดอัดไปเรื่อยๆ ไม่งั้นก็ปล่อยวางซะ ไม่งั้นก็ไม่มีความสุขซักที'
กูรำคาญเพื่อนคนนึงแต่ไม่รู้จะบอกมันยังไง เจ้าตัวหัวช้ามาก จะพูดอ้อมๆมันก็ไม่เก็ทอีก
กูรู้สึกว่าเพื่อนมหาลัยกูคนนึงเป็นคนแปลกๆหรือมีความคิดแปลกๆต่อตัวกูอ่ะ
คือมันเป็นคนบอกว่าตัวมันชอบพูดตรงๆแล้วแบบเจอหน้ากันทีก็จะชอบล้อกูเรื่องรูปลักษณ์ แบบเหมือนหาข้อเสียมาล้ออ่ะทั้งๆที่วันนั้นแต่งตัวดีมันก็จะไม่พูดถึงเรื่องที่กูแต่งตัวดีนะแต่จะมองหาข้อเสียแล้วเอาเรื่องนั้นมาล้อขำๆแทน
ตอนนแรกไม่ได้คิดไร แต่หลังๆเริ่มสังเกตว่ามันทำงี้กะกูคนเดียว กะคนอื่นก็เห็นชมว่าดูดียังงั้นยังงี้ทั้งๆที่คนอื่นดูมีอะไรให้ล้อมากกว่ากูอีก แต่ก็ไม่ว่ามีแต่บอกว่าสวย ดูดี แต่กูนี่ต่อให้แต่งจัดเต็มเป็นนางฟ้านางสวรรค์ คนที่เจอมีแต่ชม แต่ตัวมันถ้าไม่เงียบไปเลยก็จะหาข้อด้อยมาล้อกูในแง่ลบตลอด ตั้งแต่รู้จักกันมาไม่เคยชมกูเลยซักครั้งเดียว
กูเลยสงสัยว่านี่มันปกติป่ะวะ สนิทกันมากเลยพูดงี้ แต่กุว่ากุก็ไม่ได้วางตัวเล่นๆตบหัวได้อะไรแบบนั้นนะ แล้วกูก็รู้จักมันหลังสุดถ้าเทียบกับคนอื่นด้วย หรือจริงๆแล้วกูอาจถูกเกลียดขี้หน้าแต่เอาเรื่องการพูดตรงๆมาบังหน้าเพื่อด่ากูรึเปล่าวะ
มันเป็นพวกชอบเกทับปนๆอิจฉามึงหน่อย คนพวกนี้เห็นคนใกล้ตัวได้ดีกว่าไม่ได้ ต้องมีอะไรมาข่มตลอด ถ้าไม่เอาตัวมันเองข่ม ก้จะเอาเรื่องคนอื่นมาข่มเรา ถ้าไม่ซีก้ไม่เป็นไรหรอก อันนี้ขึ้นกับจิตใจมึงล้วนๆ ว่ารับข้อเสียคนแบบนี้ได้ไหม จะคบต่อหรือไม่ยังไง กุเคยเจออยุ่คนนึง ตลกดี วันนี้อวดว่ารวยเป็นสายเปย์แข่งกับเพื่อนอีกคน วันต่อมาอวดว่าจนต้องประหยัดตามกูซะงั้น555 ย้อนแย้งชิบ
ky กูมาปรึกษาพวกมึงหน่อยได้ไหม
เรื่องเพื่อนนี่แหละ เมื่อก่อนกูมีเพื่อนอยู่ 2 คนสนิทกันมาก ตอนนี้ไม่เหลือใครแล้วว่ะอีกคนนึงก็ทะเลาะกันไปเมื่อปีก่อน อีกคนนึงก็อุบัติเหตุ แถมตอนนี้ในห้องกูเหมือนแบบ เทกูอ่ะ มีงานกลุ่มกูก็อยู่กลุ่มเศษเหลืออ่ะ ทำไงดีอ่ะ...
กลุ่มกูมีประมาณสิบเอ็ดคน เพราะพวกกูเป็นพวกเศษๆจากคนในสาขาอะ 555555
คือไม่ใช่แก๊งเที่ยว แก๊งเรียน แก๊งเหล้า แก๊งรวย แก๊งสวย แก๊งหล่อ ก็เลยมารวมกันประมาณนี้ เป็นกลุ่มค่าเฉลี่ย ทำอะไรกลางๆ จืดๆไม่โดดเด่น
กูเบื่อเพื่อนที่พยายามเจาะใจกู ชอบใช้คำๆนี้กะกูอ่ะแบบ 'มึงเหมือนมีอะไรปิดบังอยู่ เหมือนไม่เปิดอะไรซักอย่าง' คือแบบเฮ้ย กูบอกเลยนะกูไม่มีอะไรปิดบุคลิกภายนอกกูแค่เงียบๆไม่ค่อยพูด แม่งเป็นเหี้ยไรชอบมาจี้กู กูก็บอกไม่มีๆ คุอวยยย
กูไม่เข้าใจทำไมต้องมีเพื่อนถึงจะมีความสุขวะ กูอยู่เงียบๆกูก็มีความสุขดี กูอยู่คนเดียวได้ทั้งวัน ทำไมต้องมีคนมาเสือกหาเรื่องนินทาว่ากูไม่มีคนคบ ทั้งๆที่กูก็อยู่เฉยๆไม่ได้ทำอะไรหนักหัวใคร
>>858 ถถถถถ กูก็มีเพื่อนแบบมึงอยู่ มันเงียบๆไม่ค่อยพูด มันก็เรื่องของมึงเนอะ เรื่องบางเรื่องก็ไม่ได้อยากป่าวประกาศให้ทุกคนรู้ซะหน่อย ฮา เอาเป็นว่าก็บอกไปเถอะว่าไม่มีอะไร แต่มึงก็ต้องเข้าใจนะว่าเพื่อนมันก็อยากรู้เรื่องส่วนตัวของมึงบ้างเล็กน้อย อยากให้เปิดใจให้มัน ส่วนตัวกูก็ชอบแซวพื่อนแบบนี้ว่า มีอะไรไม่บอกหรอว้า ไม่ได้จริงจังมาก แค่แซวเล่นเฉยๆน่ะ
ใครมีเพื่อนสนิทเลยจากที่อื่นบ้างที่ไม่ใช่รร มัธยม
อาจจะ 18+ นิดนึง
กูอยากถามว่า .. เพื่อนสนิทกันนี่ ต้องสนิทถึงขั้นไหนถึงจะแลกกันว่าว แลกกันเบ็ดได้ กูตกใจ.... พอดีมีคนมาถาม กูก็ไม่รู้จะตอบยังไงไม่ให้เขาเสียหน้า
กูว่ามันก็พอมีนะ แลกกันว่าวเนี่ย แต่คงต้องสนิทแบบโคตรพ่อโคตรแม่สนิทอะ
น่าจะแล้วแต่การวางตัวของพวกมึงด้วยล่ะมั้ง
อยู่มหาลัย กูเรียนธรรมดา ไม่ได้เก่งไรมาก ขี้เกียจอีกต่างหาก แต่ทำไมเพื่อนชอบมาถามการบ้านข้อที่ไม่ได้กับกูวะแม่ง คือส่งพรุ่งนี้กูทำคืนนี้มั้ย ไม่ไปถามคนเก่งๆ วะแม่ง ถามกูกูจะตรัสรู้มั้ยสัส เสียเวลาให้กูต้องมานั่งทำก่อนเวลาอันควรอีก
กูไม่รู้กูมาถูกบอร์ดไหมนะ แต่อยากระบายมาก
คือกูมาเรียนอยู่ตปท. เพิ่งอยู่มาได้4-5เดือน ก็มีเพื่อนเป็นคนชาติใกล้เคียง แล้วหลังๆเหมือนเขาเริ่มๆห่างกับเราไปมีเพื่อนใหม่ กูก็ไม่ซี เข้าใจเพราะเรากับเพื่อนๆไม่ได้เรียนตัวเดียวกันเลยไรเงี้ย แต่มันก็แอบเหงาไม่ได้อ่ะ
แล้วหลังๆมาห่างกันหนักเลย เดินผ่านก็ทักบ้างไม่ทักบ้าง อยู่ด้วยกันก็ไม่มีใครคุยกับกู ถ้ากูนั่งริมถูกคนยิ่งไม่สังเกตกู ถ้ากูนั่งกลางก็คัยกันข้ามหัวกู เขาจะไปเที่ยวกันก็คุยกันต่อหน้ากู ไม่สนใจไม่ชวนกู มันจิตตกมันเสียใจอ่ะ คือกุก็รู้ว่ากูเข้าสังคมไม่เก่ง แต่เมื่อก่อนเราเคยสนิทกันกว่านี้อ่ะ แล้วคือกูเข้ากับเพื่อนใหม่เขาไม่ค่อยได้ แบบไม่รู้จะคุยอะไรกัน ก็เลยกลายเป็นไม่คุยกัน คือบางทีกูก็เลี่ยงเพื่อนในกลุ่มเพราะอยู่แล้วไม่มีความสุข แล้วประเด็นคือไม่นานมานี้วันเกิดกู ไ่ม่มีอะไรเกิดขึ้น จริงๆแอบเสียใจเพราะก่อนหน้านี้วันเกิดเพื่อนคนใหม่ในกลุ่มทุกคนไปซื้อเค้กมาฉลองกันในรร. ไปเที่ยวกันหลังเลิกเรียน ไมาชวนกูทั้งๆทีกูก็ค่อนข้างสนิทกับเพื่อนคนนั้น ถึงจะไม่มาก แต่คนที่ไม่สนิทกับเขาได้ไป แต่วันต่อมาจากวันเกิดกูเพื่อนๆก็แบบ เดี๋ยวเราไปฉลองกันวีคเอ็นด์นี้นะ เราจะพาเธอไปร้านอร่อยๆ กุก็แบบ ดีใจ เขาไม่ลืมกูนะเว้ย เออว่ะ นี่แหละ เราจะต้องเริ่มเข้าสังคมแล้ว อยู่คนเดียวจนเหงาแล้ว แล้วพอถึงวัน เขาก็ลืมกูไปเลยแล้วไปเที่ยวกันทั้งกลุ่ม ไม่สนใจ ไม่ชวนกู รู้สึกสมเพชตัวเองว่ะ สักพักหลังๆนี่ก็จิตตก เศร้า ทำอะไรไมาค่อยออก ก็ได้แต่นอน นอนแม่งตลอดเวลาที่ว่าง นอนวันละไม่ต่ำกว่า12ชั่วโมง งานการไม่ทำ เริ่มเศร้า อยากกลับบ้านตลอดเวลา คือเริ่มไม่อยากอยู่แล้ว ไม่รู้มันจะเป็นตลอดไปไหม เป็นมาสักพักแล้ว แอบกลัวว่าจะเป็นโรคซึมเศร้ารึเปล่า แต่คิดว่าคงไม่มั้ง กูจิตตกแบบนี้จะปรึกษาใครก็ไมาได้ คุยกับพ่อแม่ก็กลัวเขาเป็นห่วง กูไม่อยากรู้สึกแบบนี้เลยอ่ะ ทำไงดีวะ จะให้ไปอยู่กลุ่มอื่นก็ไม่ได้หาง่ายๆอ่ะ จะให้อยึ่คนเดียวกูก็เหงา
>>871 มึงเริ่มจากการถามเพื่อนก่อนเลยว่ามีปัญหาอะไรกับมึงรึเปล่า ถึงละเลยมึงไป ถ้ามี ก็ปรับปรุงตัวซะ ถ้าไม่มี เขาก็ระลึกได้เองว่าลืมมึงไป เรื่องแบบนี้มันไม่แปลก เจอเพื่อนที่ถูกใจมากกว่าบางทีก็ลืมเพื่อนคนเดิม เพราะไม่มีใครจำเป็นต้องแบกเพื่อนคนไหนไปด้วยตลอดเวลา มึงก็ต้องพยายามส่วนของตัวเองด้วย
เพื่อนโม่ง กูมาขอปรึกษา คือมึงเพื่อนชายที่อยู่กลุ่มเดียวกัน กู้พึ่งมารู้ว่ามันพยายามจีบกูมาหลายเดือนแล้ว = จีบตั้งแต่สองอาทิตย์แรกที่เข้ากลุ่มมา กูเป็นโม่งม.ปลายอ่ะ แต่กูไม่ได้ชอบมันในแบบนั้น
กูควรจะทำยังไงดีวะ ปล่อยให้มันจีบไปเรื่อยๆหรือตัดความหวังมันดี กูกลัวเสียเพื่อนอ่ะ
>>875 นี่แหละมึงที่กูกลัว คือแม่งมีประเด็นซับซ้อนที่เพื่อนกูนี่เคยคบเพื่อนอีกคนในห้อง (ขอแทนว่า ก ) แล้วคือ ก นี่โคตรขี้หึง โคตรหวงก้าง กูเป็นสาวทึ่ลุคไปทางแมนๆหน่อยแหละแต่มันยังตามมาแฮ่ใส่กูเลย
แล้วเพื่อนกูคนนี้แม่งงี่เง่าอ่ะ มันนอยไม่เข้าเรืีองอ่ะ มันไม่ชอบให้ใครทำอะไรขัดใจ กูจะพยายามบอกมันอ้อมๆนะเพื่อนโม่ง ขอบคุณมึงมากๆ
รำเพื่อนประเภทอิลูกช่างใช้ คือกุเป็นคนใจดีแหละ ที่ผ่านมาก็ชิลๆ ทำให้
อยู่มาวันนึง แม่งสั่งๆ บังคับให้กุเป็นคนใจดีซะงั้น
กุกลับมาใช้คืนแม่ง ทีนี้ขออะไรถ้ากุเบื่อก็บอกปัดๆละ
เป็นคนดี ที่ต้องปฎิเสธชาวบ้านให้เป็นสินะ
กุโดนเพื่อนชวนเล่นเกม กูก็บอกอยู่ว่างยังไม่ว่าง ไม่ใช่ตอนนี้ เดี๋ยวค่อยเล่น แม่งก็ย้ำๆๆๆๆ อยู่นั่นแหละ ละทีนี้แม่งก็โพสต์ตัสด่ากูว่านั่นนี่ แซะกู กูก็เอ้า อีเหี้ย กูยังไม่ว่างมั้ยล่ะ ควยเอ๊ย
กูทะเลาะหนักกับเพื่อนเพราะไปซื้อของแล้วมาสายห้าสิบนาที อันนี้กูผิดเต็มๆ กูรู้ และยอมรับ ขอโทษแล้วด้วย แต่ที่ทะเลาะกันหนักเพราะกูบังเอิญไปกับคนที่กูชอบ (ซึ่งเพื่อนสนิทกูไม่ชอบ) มันเข้าใจว่ากูทิ้งมันไปกับคนที่กฟุชอบอ่ะ กูพยายามอธิบายมันหลายรอบแล้วว่าแค่ไปซื้อของที่เดียวกันเฉยๆ
(ย้อนความไปก่อนหน้านั้นคือกูนัดกับเพื่อนกุไว้ แล้วเพื่อนกูบอกให้กูริอ กุกฟ้รอมัน หนึ่งชม.ก่นถึงเวลานัดกุเลยคิดว่ายังพอมีเวลาไปซื้อของ เลยออกไปซื้อก่อนละจะกลับมารอ แล้วคนที่กุชอบทักกุมาว่าจะไปร้านนั้นพอดี กุก็เออ ไม่ว่าอะไร ก็ไปด้วยกันได้ แล้วซื้อของเสร็จยังเหลือเวลา มันเลยบอกให้กุพาไปทำธุรัะ ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้กุเลท)
กุอธิบายให้เพื่อนกุเข้าใจแล้วว่าไม่ได้นัดกันไป แต่บังเอิญไปทางเดียวกันพอดีเลยติดรถไปได้ เป็นเหตุสุดวิสัยจริงๆ กุไม่ได้ทิ้งมันละไปกับคนอื่น แต่มันก็ยังพูดเหมือนกุทิ้งมันอยู่อะ มันร้องไห้ ละพูดวาาโดนทำแบบนี้อีกแล้ว (มันเคยบอกว่ามันโดนดพื่อนเทละไปกับแฟน) คือกูพยายามอธิบายแล้วอะ กุไม่ได้ทิ้ง กุขอโทษกุมาสาย แต่มันเป็นเหตุสุดวิสัยจริงๆ จัะให้กูทำยังไง มันเหมือนจะติดไผแลเวว่ากุทิ้งมัน
เพื่อนโม่ง คือกูโม่งใหม่ห้องนี้อะ กูอยากจะมาขอคำปรึกษา
ตัวกูเองเป็นคนที่มีนิสัยแก้ไม่ได้อย่างนึง คือ เอาความสุขเรา ไปอยู่ที่คนอื่นอะ
แล้วแบบ กูมีเพื่อนสนิทอยูู่คนเดียว เป็นเพื่อนสนิทในเน็ต เราเล่นด้วยกัน วาดรูปให้กัน ไรงี้
แล้ววันนึง เพื่อนกูก็ไปเจอกับเพื่อนกูอีกคน แล้วพวกนางก็สนิทกัน ทำให้กูไม่ชอบอีเพื่อนกูอีกคนไปเลย <<นานแล้วแหละ กูยอมรับว่ากูงี่เง่าจริง แต่อีนั่นเหมือนพยายามจะแย่งเพื่อนสนิทกู กูเลยไม่ชอบ
แล้วทีนี้ ผ่านไปปีนึง เหมือนเพื่อนสนิทเขาแคร์กูน้อยลง เขาไม่สนใจกู ไปอยู่กับคนอื่น แล้วบางทีหัวร้อนจากที่อื่นมาแล้วก็ลงที่กู เอาจริงๆกูเสียใจนะ มากด้วย แต่กูไม่พูดอะไร เหมือนกูเป็นของตายอะ กูทำไงดี แง เลิกแคร์มันก็กลัวว่ามันจะทิ้งกู
เพื่อนสนิทกูเอาจริงๆก็เอาแต่ใจด้วยแหละ สมมติว่ากูทักไปหามัน มันอ่านไม่ตอบ แต่พอกูอ่านไม่ตอบมันบ้างมันก็โกรธบล็อคแชทกู เหนื่อยใจว่ะเพื่อน
>>881 มึง กุเคยผ่านฟีลนี้มา กุไม่รู้ว่ามึงจะผ่านไปยังไงแต่สำหรับกุนะ มันไม่มีอะไรแน่นอนตลอดไปอะ สนิทไม่ได้หมายความว่าจะหนึบไปตลอดกาล มึงรู้ตัวแล้วว่ามึงเป็นคนเอาความสุขตัวเองไปไว้ที่คนอื่นก็ถือว่ามาเกินครึ่งทางละ พยายามมีความสุขให้ได้ด้วยตัวเองนะ กุรู้ว่ามันยาก แต่ถ้ามึงเชื่อว่าทำได้ มึงจะค่อยๆดีขึ้นและไม่ต้องมากังวลเรื่องแบบนี้
กุอาจจะเหี้ยไปหน่อย แต่คือกุไม่ชอบยื้อคนเท่าไหร่อะ ถ้ามันจะห่างก็ห่างเถอะ ยิ่งฝืนไปยิ่งจบไม่สวยนะ ไม่แน่ว่าห่างๆกัน สักวันอาจจะกลับมาชิดกันอีกรอบก็ได้
เคยมีคำกล่าวว่าความรักไม่ได้ทำให้เกิดทุกข์ แต่การคาดหวังว่าจะได้รับรักตอบนั่นแหละทำให้เกิดทุกข์
กูเป็นคนที่ดูหงิมๆอะ แล้วทีนี้เพื่อนเหี้ยๆเวลามีงานไรชอบโยนมาให้กุ คงคิดว่ากุไม่กล้า พอกุเถียงขึ้นมามันเสือกไปนินทาว่ากูแอ๊บใสร้ายเงียบบลาๆ..
>>884 ให้ตอบแล้วจะยาวว่ะ พร้อมโม่งแหกมั้ยล่ะ กุมีเมลสำหรับติดต่อโม่งโดยเฉพาะแต่ลืมรหัส ไว้งมก่อน 5555
คืออย่างกุ กุหากิจกรรมที่ต้องอยู่กะตัวเองเยอะๆทำอะ แบบตัดสังคมตัดเฟสตัดไรทิ้งไปเลย คิดซะว่าไม่มีใครให้ไปหาแล้ว/กุคิดงี้จริงๆนะตอนนั้น555 เช่นวาดรูป ดูหนัง อ่านฟิคอ่านสือ ไม่ก็ทำอาหาร ทำขนม ไม่อย่างนั้นก็ลองหาอะไรใหม่ๆทำ เบรคคอมฟอร์ตโซนออกมา ถ้ามึงเบรคได้สำเร็จมึงก็จะภูมิใจในตัวเองมากขึ้นด้วย (ถ้าไม่สำเร็จก็อย่าโทษตัวเองนะ ไม่มีใครทำอะไรสำเร็จในครั้งเดียวหรอก ถึงมีเขาก็สำเร็จซ้ำๆไม่ได้) มึงสนใจเรื่องความสวยความงามมะ กุเองก็มีแบบออกกำลังกายทุกวันเพื่อหุ่นที่สวยงาม-- มีแบบทาครงทาครีม ดูแลร่างกายตัวเอง รู้สึกว่ามันน่าถนอมแล้วเดี๋ยวมึงก็จะค่อยๆรู้สึกว่าตัวเองน่ะน่าดูแลที่สุดขึ้นมาทีละน้อยๆเอง
>>885 กูไม่มีเฉพาะโม่งโดยเฉพาะอะ แหกแน่ๆ ฮือ 55555555555555555555555
ตัดสังคมนี่คือไงอะ เลิกทักไปก่อนหรอ <<ถ้าเลิกทักก่อนนี่กูอยากทำมากๆ แต่ก็ทำไม่ได้สักที กูรู้สึกว่ายังอยากคุย ยังอยากอยู่ใกล้ๆอยู่อะ แต่ก็มีบางทีที่กูตัดการติดต่อแบบปิดเฟสหนีไปเลยแต่แปปๆ มันก็ช่วยกุนิดหน่อยแหละ
นี่กูเริ่มอ้วนแล้ว อยากเริ่มออกกำลังกายเหมือนกัน แต่ขี้เกียจ-- กูไม่ได้ทาครีมขนาดนั้นอะ มีทาบ้างไม่ทาบ้าง 555555555
>>886 เอาเป็นว่ามึงเลือกทำสิ่งที่ทำละสบายใจก่อน เช่น อยากคุย ก็คุย แต่ถ้ารู้สึกว่าไม่ไหว ก็ปลีกตัวออกมา แต่เรื่องสังคมในเน็ตเนี่ยมันจะทำให้มึงดิ่งง่ายเพราะว่าคนส่วนมากแม่งจะโพสแต่สิ่งดีๆลง ถ้าใจมึงไม่แข็งมึงก็จะเผลอเปรียบเทียบละจะเฟลเอง หรืออีกประเภทนึงคือพวกคนที่มาบ่นๆๆๆในเฟส จนกลายเป็นสเตตัสtoxic มึงอ่านละจะเหมือนรับพลังงานด้านลบไปด้วยไรงี้อะ คือเข้าเท่าที่จำเป็นแต่ตัดได้ก็ตัด /กุเนี่ยตัวติดโซเชียลเลยสมัยก่อน
กุเข้าใจฟีลอยากคุยแต่ไม่รู้จะคุยไรนะ แต่นั่นแหละ เดี๋ยวมันก็หายไปเอง ไม่ต้องบังคับตัวเองให้รีบหาย แค่รู้ตัวว่าอืมตอนนี้รู้สึกแบบนี้ก็พอและ
>>887 ไม่ไหวแล้วปลีกตัวนี่ยังไงอะ ถ้ารู้สึกไม่โอเคกับเขาหรอเพื่อน?
ปกติกูเป็นคนไม่เปรียบเทียบอะ แบบเพื่อนได้ทุน อ๋อ ยินดีด้วยนะ แต่กูจะอิจฉาคนที่แบบ ไม่ต้องทำอะไรเพื่อนสนิทกูก็สนใจมากกว่าอะ นั่นแหละ กูจะดาวน์เฉพาะช่วงนั้น
/เพื่อนคนนึงในเฟสกูโพสดิ่งจนน่ารำคาญ กูเลยอันทิ้งแม่งเลย
>>888 อาจจะแบบรู้สึกว่าเขาแม่งตัดบทเราโง่ๆง่ายๆ เรายังอยากคุยแต่เขาไม่ต่อแล้ว ประมาณนี้มั้ง555
กุก็เคยเป็นคนนึงที่ชอบโพสดิ่งนะ พอเห็นอิพวกนี้ก็เลยไม่ได้คิดไรมาก กุก็แค่ไม่อ่าน //อันรัวเซม--
กุจะดาวน์ฟีลแบบเห็นคนที่กุชอบ/เคยสนิท/บลาๆ มีคนสนิทคนใหม่ละคุยกันหนุงหนิงไรงี้มากกว่า ไม่รู้ฟีลเดียวกันไหม แต่นั่นแหละ ไม่อยากเห็นโว้ย ไม่เข้าเฟส/ทวิตแม่ง
>>894 คนละคน 55555
>>895 โย่วโบร
คือเหตุการณ์กูเหมือนมึงเลยแต่สลับกัน กูว่ากูคือเพื่อนอีกคนนึงของมึงประมาณนั้น แต่จองกุจะห่างกับเพื่อนสนิทกุประมาณสองปี กุอยุ่มหาลัยแล้วเท่ากับเพื่อนกุอยู่มัธยม ทีนี้ก่อนกุเข้ามหาลัยกุก็สนิทกันมาก แต่พอกุเข้ามหาลัย กุก็ยุ่งๆแล้วเวลากุก็ไม่ตรงกับมัน ไม่ค่อยได้คุยกันเหมือนเดิม ไม่รุ้ว่ามันเหงาหรือยังไงมันก็ไปคอลกับคนอื่นบ้างไรบ้าง พอบางทีกุว่างแล้วมันไปคอลกับคนอื่นอยุ่กุก็เลยไปเล่นเกมแล้วกุก็เลยมีเพื่อนใหม่ในเกมบ้าง แค่แบบในอีกสังคมนึงอ่ะ แต่เพื่อนกุก็บ่นน้อยใจๆหาว่ากุไม่มีเวลาให้ แต่บางทีกุก็ไม่ว่างจริงๆป่ะวะ เด็กมหาลัยงานยุ่งจะตายห่าแถมพอกุว่างมันก็มีไปคอลกับคนอื่น กุก็เลยเล่นเกมไง
แถมมันเป็นสายวาดมันไปลงมูหาเพื่อนใหม่เอาๆ กุเนี่ยทำแบบนั้นไม่ได้เลยเพราะวาดรูปไม่เป็น กุเลยต้องไปติดเกมเพราะกุเองก็เหงา ละมันก็หาว่ากุไม่สนใจ ทั้งๆที่เวลากุคอลกันกุถามทำไรอยุ่มันก็บอกเปล่า แต่อีกสิบนาทีต่อมาลงรูปที่เพิ่งวาดเสร็จ คือไรอ่ะแค่บอกว่าวาดรูปอยู่ยังไม่ยอกเลย ละกุไม่มีสิทธิ์ไปมีเพื่อนคนอื่นเหรอ
>>895 งั้นพรุ่งนี้กูใช้เมลกูทักไปนะสหาย
>>896 อืมม.. ของกูถ้ากูคอลกับคนอื่นอยู่ กูจะวางคอลกับคนนั้นมาหามึงเลยแหละ อารมณ์ประมาณว่ากูแคร์มึงที่สุดอะ เพื่อนกูก็เล่นเกมนะ เวลาคอลสไกป์เงี้ย บางทีก็เป็นงี้
กู - ** คอลกันๆ
** - เล่นเกมอยู่อะ
กู - แชร์จอให้ดูหน่อยย
แล้วกูก็ซุกหมอนดูไปเงียบๆ อาจจะมีแดกหนมบ้าง พอสงสัยไรก็ถาม ก็ชิวๆดี
>>897 คือตอนกูไม่คอลกับมัน มันก็งอแง แต่พอกูไปคอลด้วยตอนเล่นเกม มันก็ไม่ได้คุยอะไรกันเลย ฟังเสียงลมหายใจเฉยๆ
แล้วพอบางทีกูหวังดี แนะนำเกมที่น่าจะเล่นด้วยกันได้มันก็ไม่เอางั้นงี้ แล้ววันดีคืนดีมันก็อยากเล่นอันนั้นเพราะเพื่อนคนอื่นไซโคมา มาถามกูว่าติดตั้งยังไง กูก็แบบอ้าว นี่ตกลงกูสนิทกับมันจริงเหรอ ทำไมกูชวนตั้งนานไม่เอา
กูทำงานมาเกือบปีแล้ว มีเพื่อนสนิทที่ทำงานแบบเป็นกลุ่มทั้งหมดก็สี่คน ทีนี้เวลารวมกลุ่มสังสรรค์แบบกินเหล้ายาปลาปิ้งไรเงี้ยกูชอบปฎิเสธเพราะกูกินพวกนี้ไม่เป็น พวกแม่งไม่ได้ว่าอะไรพวกมันดีกับกูมากเรื่องงานคุยปกติดี คราวนี้กูเริ่มรู้สึกกระอักกระอ่วนอะไรรู้ไหม
เรื่องที่พวกแม่งมีกิ๊กเป็นเรื่องปกติเวลาชวนก๊งไรงี้จะพาเด็กมา ซึ่งแต่ละนางก็มีตัวจริงอยู่แล้ว(*ย้ำว่ามีแฟนหมดแล้วทกคน) กูรู้ว่ากูไม่ควรไปเสือกเรื่องเพื่อนมีกิ๊กเพราะตัวกูเองกูก็มีแฟนแล้ว กูเคยถามพวกมันนะว่าภูมิใจที่ทำหรอ รู้สึกดีที่มีใช่ไหมวะคือกูก็ถามดีๆแหละพวกแม่งก็ตอบดีนะประมาณแบบอือมันอยากมีมันก็ไม่รู้เพราะอะไร มันบอกมันเหงา(*แต่กูฟังแล้วมันก็เพราะมึงเห็นแก่ตัวไม่ใช่ออวะเหงาะละหากิ๊กเนี้ยะ- -)
ตอนนี้ที่กูอยากทำคือกูจะทำตัวปกติดีมั้ย หรือค่อยๆตีตัวออกห่าง กูประหลาดหรือสังคมมันประหลาดที่คืดว่าการมีกิ๊กคือเรื่องปกติอ่ะ...กูไม่เข้าใจ
กูอยากได้คำปรึกษาจริงจังมากกูคิดเรื่องนี้จนปวดหัวอ่ะ
>>901 พยายามอย่าไปเที่ยวด้วยกันบ่อยไม่งั้นมึงจะโดนมองว่าเป็นคนแบบนั้นไปด้วย ไหนๆมึงไม่ได้ไปก๊งกับเขาก็ทำตัวเฉยๆดีกว่า ถ้ามึงตีตัวออกห่างมาเลยคนพวกนั้นอาจมองว่ามึงดัดจริต ถ้าเขาเข้าใจก็ไม่ว่าอะไรอ่ะนะแต่ยาก มึงควรวางตัวเฉยๆต้องยอมรับว่าคนที่ใจง่ายหักหลังคู่รักมันมีเยอะ มึงไม่เป็นแบบนั้นก็ดีแล้ว
>>903 ขอบคุณความเห็นมึงมากๆกูค่อยโล่งใจหน่อยอืมมม กูปรึกษาแฟนกูแฟนกูก็บอกเฉยๆทำปกติไป
แต่คือกูมีไลน์กลุ่มมีเรื่องเม้าท์มันก็ไม่พ้นเรื่องแบบเนี้ย เฟสก็มีหมดมันก็อัพเดทรูปโปรไฟล์กับกิ๊กคือโอโหดูใจพวกมัน... เวลาเจอก๊วนก็แอบคุยแซมๆเรื่องนี้กันออกมาซึ่งบางครั้งทำกูหงุดหงิดจริงๆนะ
กูเลยเลือกที่จะเงียบปิดเสียงเตือนไลน์กลุ่มไม่ก็กินข้าวแบบวิเวกไปเลยบอกปัดว่าเที่ยงกูมีธุระกินด้วยไม่ได้ กูเริ่มทำใจไม่ได้จริงๆว่ะ เรื่องงานกูก็พยายามโฟกัสตรงนั้นให้หนักๆแต่ก็แบบ เอออยู่ที่ใจกูด้วยล่ะมั้ง เฮ้อออ
ใครมีปัญหาโดนเหยียดบ้างไหม
เรียนประถมก็โดนล้อเรื่องหมู เรียนมหาลัยก็โดนเรื่องระเบิด
พักกลางวันไปละหมาดก็หาว่าไม่คบเพื่อนคบแต่พวกศาสนาตัวเอง เล่นดอทแม่งก็บังคับให้เล่นแต่ไอ้กอปลินวางระเบิด อยากตายว่ะ
ตรุษจีนที่ผ่านมามันก็เอาหัวหมูที่บ้านมันไหว้มาวางบนโต๊ะแลปกู
กูเลยเอาจานเพาะเชื้อดื้อยาไปเทใส่กระเป๋าแม่งเลย สะใจสัสๆ
https://www.youtube.com/watch?v=5-2nByd2cr4
butt hurt huh?
>>905 ลองบอกเพื่อนไปยังว่ามึงไม่โอเคกับการเหยียดแบบนี้ ถ้าบอกไปแล้วเพื่อนมึงดูท่าจะไม่เลิก มึงก็สามารถเลือกได้ว่าจะอยู่ทนให้พวกมันเหยียดต่อ หรือไปหาเพื่อนกลุ่มใหม่ที่เคารพในตัวมึงมากกว่านี้ หรือไม่ก็หาปมด้อยมันไปล้อมันกลับซะ มันเล่นมึงมึงก็เล่นมันกลับจะได้ไม่ต้องคิดมาก
แต่กูอยากให้มึงพิจารณากลุ่มเพื่อนที่มึงคบกับสังคมที่มึงอยู่ให้ดีๆนะ เพื่อนในรุ่นกูก็มีคนที่เป็นอิสลามแต่ก็ไม่เคยโดนเล่นเรื่องพวกนี้เลย ก็ปฏิบัติต่อกันเหมือนคนทั่วไปเนี่ยแหละ
ถ้าพวกนั้นเล่นไม่คิดถึงจิตใจมึงขนาดนั้น กูว่านิสัยแม่งไม่โอเคแล้วล่ะ
มึงกูปรึกษาหน่อยเหอะ สองปีที่แล้ว กุกับเพื่อนสนิทอยุ่หอด้วยกันด้วยความที่นิสัยไม่เหมือนกัน เพื่อนกูเงียบๆที่บ้านหวงละบ้าเรียน ส่วนกุก็บ้าเรียนแต่เป็นคนมั่นใจมากๆชอบโชว์ จนทำให้หลายๆคนไม่ชอบละก็แบนพวกกุ ตลอดเวลาหนึ่งปีกูต้องทนคบกันสองคน ทะเลาะกันเพราะนิสัยสองแบบนี้แหละ จนกลายเป็นว่าเพืือนกูกลายเป็นคนถามคำตอบคำ ไม่คุยด้วย ทนๆคบกันเพราะไม่มีใครเอา ความสัมพันธ์ที่เคยมีให้กันมันแตกไปหมด ตอนนี้กูย้ายรร.ออกมาแล้ว เพื่อนกูมันได้คบกับเพื่อนในห้องมีกลุ่มมีแก๊งแล้ว ส่วนกูรู้สึกเสียความมั่นใจว่ะ เหมือนทั้งหมดที่เป็นมา โดนเพื่อนในห้องเกลียด ไม่มีคนคบ เหตุการณ์ต่างๆเป็นเพราะกูเอง พอกูออกมาทุกอย่างดูดีขึ้น พอมาอยู่อีกรร.กูเลยเสียความมั่นใจไปเลย เซ้นซิทีฟกับเรื่องเพื่อนมาก ร้องไห้ง่ายมาก ไม่มีคนสนใจก็น้ำตาคลอ ตอนนี้นิสัยกูก็ดีขึ้น แต่ที่บอกร้องไห้ง่ายมากกกกก กลัวการคบคนไปหมด ไม่กล้าพูด ไม่กล้าคุย กลัวว่าเข้ามหาลัยไปแล้วจะมีปัญหาอีก กูอยากพูดเก่ง แต่ไม่น่าหมั่นไส้อ่ะ ตอนนี้กูกลัวไปหมด แล้วก็ฝันร้ายเรื่องนี้ตลอด มันเป็นปมในใจที่ใหญ่มากของกู กูจะก้าวผ่านมันและขึ้นมายืนอย่างแข็งแรงยังไงได้วะ
>>913 กูไม่รู้จะช่วยมึงยังไง แต่ว่า บางทีอะ คนก็ไม่ีได้นิสัยเหมือนกันหมด กูอยากให้มึงเปิดใจยอมรับคนใหม่ๆเข้ามา กูเชื่อว่าถ้ามึงยอมเปิดใจมันก็ไม่ยากแหละ สู้ๆนะ
มีประโยคนึง 885 เคยบอกกูแล้วกูชอบมาก กูขอเอามาให้มึงลองฟังดูละกัน
"ถ้าไม่สำเร็จก็อย่าโทษตัวเองนะ ไม่มีใครทำอะไรสำเร็จในครั้งเดียวหรอก "
กูเบื่อว่ะ กูเป็นคนมีโปรเจคในหัวตลอดเวลา ว่าจะทำนู่นทำนี่ อย่างนี่ก็เพิ่งคุยกับรุ่นเพื่อนรุ่นพี่ว่าจะทำรายการ ชักชวนอย่างดี คนอื่นก็เสนอตัวอย่างดีว่าอยากทำ แต่พอจะได้ทำ คนถ่ายไม่ว่าง พิธีกรก็ไม่ค่อยสนใจ ทั้งๆที่ก่อนหน้าก็คุยปากต่อปากไปแล้ว ว่าอยากได้คนจริงจัง เพราะกูจริงจัง ตอนนี้เลยอยากยกเลิกไปก่อนดีนะยังไม่ได้ถ่าย แต่โปรเจคนี้กูคิดว่ามันเวิร์คแต่คนจะร่วมด้วยแม่งไม่เวิร์ค กูก็หาคนอื่นไม่ได้แล้ว กล้องก็ต้องใช้ของสมาชิกอีกแต่สมาชิกก็ดันไม่ว่างบ่อยๆที่จะถ่ายเหมือนที่ตัง้ใจไว้ คุยกับผู้ใหญ่ ปรึกษาคนนู้นคนนี้อย่างดี เฮ้อ ทำไงดีวะ จะเลิกก็เสียดาย แต่ก็รู้สึกเสียเวลาเพราะมันเป็นตามแผนไม่ได้อีก (หรืออาจจะเพราะกูประสานงานด้วยไม่ดีวะ สรุปคือเหมือนไม่มีใครพร้อมทั้งกองเลย)
เพื่อนกูทำยังไงดี กูคุยกับคนอื่นไม่ค่อยได้เลยทั้งที่อยากคุยมากๆ อยากเขาสังคมบ้าง พอกูเอาเขาจริงๆกูไม่รู้จะคุยอะไรกับเลย เหมือนก่อนพอแถได้บ้างอย่าง เดี่ยวนี้แถไม่ไหวแล้วอยากจะร้องไก้วะ
เหงาว่ะ แต่ก็ไม่อยากคุยกับเพื่อน อยากรู้จักคนใหม่ๆที่อยู่คนละสังคมกันไปเลย
กลัวการเข้าหาเพื่อนใหม่
.....
กลัวการเย็ดเพื่อน
>>913 มาให้กูเผือกหน่อย ที่ว่ามึงชอบโชว์นี่ชอบโชว์อะไร บางคนก็หมั่นไส้คนชอบโชว์ กูก็มีโชว์บ้างแต่เอาไว้ตบหน้าพวกขี้แขวะ แต่ถ้ามึงชอบโชว์ไปทั่วมันจะลำไยและน่ารำคาญ โดยเฉพาะถ้าเรื่องที่มึงทำเป็นเรื่องพื้นๆ แต่มึงมโนโซพราวด์อย่างแรง เปอเซนต์หมั่นไส้กูจะ +10 ทันที คราวนี้บอกมามึงชอบโชว์อะไร
ปรึกษาหน่อยดิ กุมีเพื่อนคนนึง รู้จักกันจะ5ปีละ สนิทอะแหละ ช่วงเรียนแต่ก่อนก็แชทกันตลอดเลยรู้สึกว่ามากกว่าเพื่อน แบบคนรู้ใจอะมั้ง แต่ รู้สึกไม่พอใจนิสัยเค้าอะ รู้สึกแบบ ไปยุ่งกับอีกเพศมากไป เฟรนลี่เกินเหตุ ชอบพูดอย่างทำอย่าง ขี้นินทา แต่เหมือนมันจะเป็นเรื่องธรรมดามากๆแต่กุเหมือนพยายามทำตัวให้ไม่ชอบเค้าอะ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้คุยกันเค้าทักมาก็โครตดีใจแต่ก็คิดในใจว่าจะไม่คุย ก่อนหน้านั้นก็คิดว่าจะไม่คุยอีก แต่เค้าทักมาก็อดดีใจไม่ได้ว่ะ ช่วงนี้ต่างคนต่างเรียนชีวิตกุกับเค้าก็โครตต่าง เรียกว่ามืดกับสว่าง กุเพื่อนน้อย เค้ามีแต่คนชอบ สังคมครอบครัวดีทุกอย่าง แต่ก็ยังสนคนแบบกุอยู่ ที่จะปรึกษาคือกุไม่รู้เป็นอะไร คิดไว้ว่าจะมุ่งเรียน ไม่แคร์เพื่อน ถึงกับเลิกติดแชทโซเชี่ยลแล้ว แต่พอเรื่องคนนี้มาก็คิดตลอด คิดนะว่าไม่มีกุเค้าก็ไม่เป็นไรแต่ก็ยังทักมาอะ เอาจริงๆก็ได้เค้าช่วยไว้หลายอย่าง ความรู้สึกดีๆที่ให้ไปเพียบ แต่ในใจที่ว่าไม่อยากคุยแล้วก็เรื่องจริง เพราะปกติเวลาเจอกันก็ไม่พอใจเค้าหลายเรื่องแล้ว แต่ไม่ได้บอกนะไม่เคยบอก เอาจริงไม่กล้าแสดงออกว่าไม่พอใจด้วยซ้ำ ไม่รู้จะมีใครเข้าใจหรือหัวอกเดียวกันมั้ย ถ้าไม่มีนี่คงต้องมองตัวเองใหม่แล้วว่าบ้ารึเปล่า แต่ไม่รู้ตะทำไงแล้วจริงๆว่ะ ไม่รู้ทำไมกุคิดงั้นและควรทำไง นี่กุเป็นอัลไล😔
>>925 กูคิดว่าเข้าใจ กูเคยผ่านมาคล้ายๆมึงอ่ะนะ โดยรวมเพื่อนกูคล้ายเพื่อนมึงด้วย ถ้าเล่าไปก็คงยาว
เอาเป็นว่าพอโตขึ้นมึงจะรู้สึกว่าเรื่องเพื่อนเป็นเรื่องเล็กจิ๋วไม่น่าเก็บมาคิดมากเลย ตอนเด็กคงเป็นฟีลหวงเพื่อน อยากให้เพื่อนเห็นความสำคัญเเหละมั้ง
อย่าจริงจังกับเพื่อนเกินไปจนบั่นทอนตัวเอง เจอเพื่อนดีก็คบเเลกเปลี่ยนเรื่องดีๆกัน เพื่อนที่ทำให้ทุกข์ก็ห่างมา อนาคตยังมีสังคมอีกมากมายรอมึงอยู่
>>923 ไม่ใช่โชว์พูดข่มคนอื่นนะ แต่กูเป็นคนทำอะไรเร็ว แล้วอยากทำให้มันดี ชอบทำให้มันแตกต่างจากคนอื่น เช่น สมมุติเสนองาน กูก็จะมีลูกเล่นไม่เหมือนคนอื่น แต่คนอื่นจะเป็นแบบเอาให้มันจบๆไป เวลาทำงานกลุ่มกันกูก็จะทำแนวนี้ ก็โดนชมตลอดนะ เวลาทำงานมันก็ให้กูเป็นหัวหน้ากลุ่มบ่อย แต่กูก็ไม่ชอบเป็นหรอกเพราะยิ่งไปสั่งมันให้ทำนู่นทำนี่แม่งก็ยิ่งไม่ชอบกู แต่พอคนอื่นทำก็พังตลอด เมื่อก่อนกูเป็นคนพูดไม่เก่งอ่ะมึงแล้วเป็นคนคาดหวังสูง พอเจอเมินกูเลยหมดความมั่นใจไปเลย
>>928 เออกูเริ่มเข้าใจละ มึงสถานการณ์คล้ายๆ กูนะ คาดหวังกะเพื่อนสูงละอยากให้พวกแม่งทำฃานดีๆ ตอนมันไม่ทำกูก็ด่าเพื่อนนะ ถ้าทำใาแต่ไม่ดีกูก็มานะ่งแก้ เพื่อนกูเคยขอโทษกูที่มำงานลวกๆ กูเลยบอกว่ารู้ว่าลวกยังจะกล้าส่งมาอรก กะงานกูก็ตรงๆ แรงๆ งี้แหละ งานจบกูก็จบนะ แต่เพื่อนกูไม่ค่อยจบเลย เหมือนแม่งแยกแยะงานกับความเป็นเพื่อนไม่ออกเซ็งฉิบ ตอนนี้กูย้ายมาอยู่กับกลุ่มคนเก่ง ทำงานสบายขึ้นเยอะ งานคุณภาพ พรีเซนต?ก็คุณภาพ ถ้ามึงมั่นใจว่าแน่พอก็เทเพื่อนมึงแล้วไปเกาะคนเก่งไปเลย
ตอนนี้กูไม่เชิงทะเลาะกับเพื่อนอะ พอดีสื่อสารกันไม่เข้าใจ แล้วเพื่อนกูเข้าใจว่าโดนทิ้ง ตอนแรกกูทั้งโทร ทั้งไลน์ไปง้อ แล้วข้อความก็บอกว่า ทั้งโกรธและเสียความรู้สึก กูควรจะง้อต่อไหม หรือว่าต้องปล่อยให้อีกคนใจเย็นลง แต่กูคิดว่าคราวนี้รู้สึกว่า เขาอาจจะไม่ต้องการเป็นเพื่อนกับกูแล้วก็ได้ (งงรึเปล่าวะ 5555)
กูรพคาญเพื่อนกูคนนึง นางเป็นผู้หญิงโคตรเนิร์ด ชอบบอกกับกูว่า เนี่ย ตอนเรียนอ่ะ มีแฟนไม่ได้หรอก เรียนไม่รู้เรื่อง ไม่อยากมีแฟนตอนเรียน รอเรียนจบค่อยว่ากัน
แต่นางชอบมาบ่นเรื่องผู้ชาย เรื่องความรักให้กูฟัง บ่นทีหลายชั่วโมง น่ารำคาญมาก ชอบไปไหว้พระที่ศักดิ์สิทธิ์เรื่องความรัก ซื้อเครื่องรางด้านความรัก โพสเฟสรูปตัวเอง ชอบแคปชั่นว่าตัวเองน่ารัก ตั้งใจเรียน แต่ไม่อยากมีแฟนนะ
ถ้านางอยู่เฉยๆกูจะไม่ว่าเลย แต่แม่งชอบมาบ่นเรื่องผู้ชายให้กูฟัง เป็นไรมากมั้ย ดูย้อนแย้งว่ะ
รู้ว่าไร้สาระ แต่เครียดว่ะ เพื่อนกูแม่งไปจุฬากันหมดเลย แถมไอ้ที่ๆกูติดและอยากเข้านี่คนอื่นเขามากันเป็นแพ็คหมด แม่งเครียดสัส กูยิ่งคุยไม่เก่งด้วย โอ๊ย
มึงโม่ง กุปรึกษาหน่อย
กุกำลังสงสัยว่าเพื่อนกุด่าใครวะ แบบกุไม่ได้ร้อนตัวนะ กุยังไม่ได้ทำอะไรผิดเลย แต่มีโอกาสไหมที่เพื่อนมึงจะเข้าใจผิดอ่ะ
กุสิงอยู่แอพนึง กุเห็นคนนึงโพสต์ว่าคนไม่อยากเรียนจริงอย่าไปสัมภาษณ์ ให้เห็นใจคนติดสำรองบ้าง แล้วกุไม่เห็นด้วย กุก็โพสต์ที่กุคิดไปเรื่อยๆนี่แหละ ว่าไม่เห็นด้วยงั้นงี้ แต่ถามว่ากุด่าใครมั้ย ไม่อ่ะ กุแค่โพสต์สิ่งที่กุคิดเฉยๆ
แล้วบังเอิญว่าเพื่อนกุติดสำรองอีกมหาลัยนึง กุลุ้นเพื่อนนะ กุยังไปเม้นวันนี้อยู่เลยว่าอย่าเพิ่งท้อ กุสงสัยว่าเพื่อนคนอื่นกุจะเข้าใจผิดรึเปล่าว่ากุแซะเพื่อนคนนี้ แบบไม่จริงใจไรงี้ เพราะตอนเย็นผลสัมกุออก กูติด แล้วกุเลยแคปลง ig แต่กุเอาลงเพราะตอนมีชื่อรอสัมกุไม่ได้เอาลงอ่ะ กุดีใจ กุก็อยากเอาลง อีกอย่างคือพี่ชายกุ(ญาติที่สนิทมาก) เค้าจะได้เห็น เพราะเค้าเข้าแต่ ig ไม่อ่านไลน์กุมาเป็นเดือน // เค้าไปเรียนเชียงใหม่
กุไม่สบายใจอ่ะ แต่กุก็ไม่อยากถาม เพราะกุก็ว่ากุยังไม่ได้ทำอะไรที่น่าจะให้คนอื่นเข้าใจผิด
เพื่อนโม่งกูขอถามหน่อยนะ มีใครแนะนำเว็บหรือแอพสำหรับหาเพื่อนคุยได้ม่ะอ่า ไม่ใช้หาคู่หาคนไปเด้าอ่ะ ใครรู้ช่วยแนะนำทีนะ
กูมีปัญหาเรื่องการคุยแชทกับคนอื่นวะ แบบถ้าปกติเจอหน้า คุยกันไรงี้กูก็ทำได้นะ มีเพื่อนคุย มีคนบอกว่ากูเฟรนลี่ไรงี้ แต่กูคุยกับคนอื่นทางเน็ตไม่ได้เลยวะ ไม่กล้าทักแชทไปคุย กลัวเค้าเบื่อไม่มีไรคุยกับกู เพื่อนบางคนรู้จักกันหลายปีละ กูยังไม่เคยคุยแชทกับมันเลย ไม่รู้วิธีเริ่มคุยวะ อย่างตอนไปค่ายอาสา กูก็เห็นคนอื่นคุยแชทกันได้เร็วมาก ส่วนกูก็คุยกับคนอื่นต่อหน้าได้แค่นั้น แล้วกลายเป็นกูดูหยิ่งเป็นคนนอกไปเลย
ควรจัดการเพื่อนสนิทที่คุยกับแฟนเรายังไงดี
คุณโม่ง ถ้าเพื่อนที่เป็นฝรั่งชอบพูดกับมึงเกี่ยวกับประเทศแถบเอเชียว่าจนบ้าง มีดีอย่างเดียวที่ค่าเงินถูกบ้าง มึงคิดว่าทรรศคติเค้าเป็นไงวะ มีปัญหาหรือแค่เป็นคนพูดตรงไปตรงมา
>>951 >>952 กูว่ากูใส่รายละเอียดเพิ่มดีกว่า กูอาจพิมพ์น้อยไปแต่มันไม่ได้ด่าอะไรรุนแรงนะ
กูสับสนตรงที่มันมาบอกว่าไม่ชอบประเทศแถบเอเชียกับคนเอเชียอย่างกูเนี่ยแหละ เลยคิดว่ามันแค่พูดตรงแสดงความเห้นว่าไม่ชอบตรงๆเพราะอะไร แบบนี้รึเปล่า
แบบบ้านมันอยู่นิวยอกมันก็ด่านิวยอกนะว่าห่วย แล้วบอกว่าปีหน้าเพื่อนชวนไปเวียดนาม ไม่อยากไปเลยเพราะว่าดูไม่มีอะไรมีดีแค่อย่างเดียวคือถูกดีซื้อของกินได้เยอะ กูเลยแบบงงว่าแม่งแค่ตรงมาก คิดอะไรก็พูดเลยยังงี้ป่าววะ
แต่ที่เราคิดว่ามันเหยียดเพราะเราเป็นคนเอเชียรึเปล่าวะเลยรู้สึกร่วม เพราะมันก็ไม่ได้แสดงทีท่ารังเกียจนะ มันก็รู้ว่ากูคนไทย แต่มันก็บอกว่าประเทศแถบเอเชียหลายประเทศจนมันเลยไม่ชอบ ซึ่งหลายประเทศในเอเชียก็จนจริงๆ อย่างเราก็คนจนเยอะชิบหายแถมเทียบกะเมกาก็ด้อยกว่ามาก ที่มันพูดก็จริง
กูเลยไม่รู้ว่ามันตรงเกิน หรือมันเหยียดว่าเอเชียแม่งกาก หรือนิสัยมันแย่มองเห็นแต่ด้านลบ กูงง
กูมีเพื่อนน้อยทีนี้กูขับรถได้คนเดียวในกลุ่มและมีรถคืองานอะไรเพื่อนชวนกูพาไปแต่กูอยากทำอะไรไม่มีใครไปเป็นเพื่อนกูโดนเข้าข่ายเพื่อนกินยัง แม่งสงกาน(ขอพิมพแบบนี้)กูอยากเดินแปะแป้งชิวเดินชิวปกติเหี้ยพวกนี้ให้กูขับรถอัด3ปวดแขนแทบหักจริงๆอีก2คนตัวหยั่งกับควายค่าน้ำมันไม่ออกให้นะงานหารหารรวมกูด้วยเติมลมก็กูแม่งเห็นแก่ตัวชิบหายพอไปเที่ยวเองนั่งแทคซี่เองแซะกูก็กูไม่อยากไป
กูมีเพื่อนคนนึงเป็นกะเทย คือนางก็ดูสาวๆแหละ แต่ชอบมาจับตัวกูไรงี้ ชอบบอกว่าจะตีฉิ่งกับกู นี่กูไม่ได้คิดไปเองใช่มั้ย....
เพื่อนติดแฟนจนไม่สนใจคนอื่นทำไงดีวะมึง
กูชักจะรำคาญรูมเมทกูว่ะ ดูแม่งยิบย่อย เห็นแก่ตัว ตัวเองจะเสียผลประโยชน์นิดหน่อยไม่ได้เลย
ตอนแรกพิมพ์เรื่องที่กูรำคาญเยอะมาก แต่สุดท้ายกูก็เชื่อมโยงความเกี่ยวข้องของแต่ละเรื่องได้เอง
คือเพื่อนกันใช่มะ บางเรื่องมันหยวนๆกันได้เว้ย อย่างไปซื้อของเซเว่น ยืมเศษเหรียญหน่อยไรงี้
บางทีกูก็คิดว่า ไม่กี่บาทเอง เสียเวลาควักตังค์ว่ะ ก็ช่างแม่งไป แต่ฝั่งนั้นไม่ใช่อะ บาทเดียวมันก็ทวง
ทุกเรื่องเลย ตั้งแต่ล้างจาน ขัดส้วม ฝากซื้อข้าว ฯลฯ
กูน้อยใจที่บางอย่างกูทำดีๆกับมัน แต่มันไม่ได้ดีกับมาเท่าที่กูทำไว้อะ
กูทำดีหวังผล พูดตรงๆเลย กูทำดีแล้วหวังให้คนทำดีกลับคืนมา
>>965 กูว่ามึงมองอีกมุมหน่อยก็ดีนะ อย่าเอาแต่หยวนๆ
อย่างเรื่องเงินบาทเดียวก็ทวง แทนที่มึงจะมาด่ามันว่าเขี้ยว มึงไม่มองตัวเองบ้างล่ะว่าแค่บาทเดียวก็ไม่ยอมคืนเพื่อน มึงเอาแต่คาดหวังให้คนอื่นทำในสิ่งที่มึงต้องการแต่ไม่คิดบ้างว่ามึงเองก็อาจไม่ได้ทำอะไรที่เพื่อนมึงต้องการก็ได้นะ ไอที่มึงคิดว่ามึงทำดีอ่ะ มึงแน่ใจหรอว่านั่นคือดีสำหรับเพื่อนจริงๆ
อย่างมึงมองว่าบาทนึงก็แค่เศษเงินไม่เห็นต้องคืน แต่บางคนก็คิดว่าเรื่องเงินทำให้แฟร์ๆไม่ดีกว่าหรอ มาคิดเองเออเองว่าเงินแค่นี้หยวนๆ มึงก็เอาตัวเองเป็นศูนย์กลางเกินไป มึงจะหยวนก็หยวนไป แต่มาบังคับให้คนอื่นต้องหยวนให้มึงเพราะมึงหยวนให้เค้ากูว่ามันไม่ถูก เพื่อนมึงอาจไม่ได้ขอให้มึงหยวนๆให้มันด้วยซ้ำ มึงจะเอาการที่มึงไม่รักษาสิทธิตัวเองมาบังคับคนอื่นให้ทำตามกูก็ว่าไม่ถูก
อย่างที่มึงบอกว่าทำดีหวังผลอ่ะ มึงคิดไปเองรึเปล่าว่ามึงทำดี ในขณะที่มึงมองว่ามึงทำดีต่อเพื่อน เพื่อนมึงอาจมองความหยวนๆของมึงเป็นการไร้ความรับผิดชอบก็ได้ไม่ได้มองว่ามันดี
>>967 จากเม้นท์ต้นทาง กูขี้เกียจพิมพ์หลายเรื่องเลยยกตัวอย่างมาเรื่องเดียว เรื่องเงินบาทสองบาทกูเห็นด้วยกับมึงนะ ว่ากูเลือกไม่ใช้สิทธิกูเอง ไม่ควรบังคับคนอื่นจริงๆนั่นแหละ
เรื่องที่ยังไม่ได้เล่าให้เข้าใจว่ากูรำคาญ หมดความอดทนมันมีอีก
ขอให้กูได้แก้ตัวและเล่าจากมุมของกูอีกบางส่วนหน่อย
เช่นล้างส้วมกับฝากซื้อข้าว
มันไม่เคยล้างส้วมเลยสักครั้ง ทั้งที่ใช้กันทุกวันกับกู
กูเคยปล่อยไว้อย่างนั้นเป็นอาทิตย์จนตะไคร่จะเกาะตูดเกาะตีน มันก็ทนใช้ไปได้ไงไม่รู้ มีกูคอยขัดให้เพราะทนไม่ไหว
แต่กูก็ไม่ได้ขยันล้างบ่อยนะ เห็นมันเริ่มสกปรกก็ล้างที
ไม่ชอบตรงที่ เคยมีเพื่อนมันแวะมาห้องแล้วบ่นว่าส้วมไม่สะอาด มันก็พูดกับเพื่อนมัน(เป็นเพื่อนกูด้วย) ว่าพวกกูทนกันได้ ทนไม่ได้ก็ไม่ต้องอยู่แบบขำๆอะ
เหี้ย คือกูทนไม่ได้ปะวะเลยต้องล้างเนี่ย
แล้วก็เรื่องฝากซื้อข้าวอะ อันนี้มึงคงมองว่าคล้ายๆเรื่องเศษตังค์
คือพวกกูไม่ได้กินข้าวด้วยกัน เวลากินไม่ตรงกัน
ตอนกูจะออกไปซื้อข้าวหน้าหอ กูก็ถามมันตามมารยาทว่าจะเอาอะไรมั้ยทุกครั้ง บางทีมันก็ฝากซื้อข้าว หรือไม่ฝาก
แต่ถ้าเป็นมันจะไม่ถามเหี้ยไรกูทั้งนั้น นึกหิวๆก็เดินลิ่วออกห้องไปเฉยเลย
เรื่องล้างจานก็คงเหมือนเรื่องเศษตังค์ในสายตามึงอีกแหละ
บางทีมันใช้จานแล้วทิ้งไว้ในอ่างนานมาก หลายวันอะ กูก็หยิบๆมาล้างให้ เห็นว่าเป็นจานไม่กี่ใบไง
แต่พอกูทำแบบนี้บ้าง จานใบที่กูค้างไว้ในอ่าง อาจอยู่ตรงนั้นตลอดกาลจนกว่ากูจะหยิบไปล้างเอง เพราะมันจะล้างแต่ส่วนของตัวเองเท่านั้น
กูไม่รู้อะ กูคงคาดหวังตัวเมทเกินไป พอผิดหวังกูเลยขี้บ่นแบบนี้อะ
>>968 เรื่องพวกนี้มึงพูดได้นะ พวกมึงยังเด็กๆกัน บางทีอาจไม่ทันได้คิดว่าการอยู่กับครอบครัวที่บ้านกับเพื่อนในหอพักมันไม่เหมือนกัน มันอาจจะไม่ได้คิดเอาเปรียบมึง แต่อาจจะไม่ทันคิดก็ได้ การอยู่ร่วมกันกับคนอื่นมันต้องมีกติกาอยู่แล้ว มึงก็ตั้งกติกาเลย ล้างห้องน้ำคนละอาทิตย์ จานกินแล้วห้ามแช่ ถ้ายังไม่อยากล้างเอาไปไว้บนที่นอนตัวเองอะไรก็ว่าไป ถ้ามันเถียงมึง หรือยังไม่ยอมทำอีกอันนี้มันเลวแล้ว กูอนุญาตให้มึงเอาน้ำล้างจานราดหน้ามันตอนหลับได้
>>968 กู>>967 เอง อ่านดูแล้วกูเข้าใจมึงกูก็เคยเจอแบบนี้ ทางแก้คือมึงต้องคุย กูก็คุยกะเพื่อนว่ามาตั้งกติกาทำเวร บอกไปว่าทนไม่ได้ที่ห้องเป็นแบบนี้ ถ้ามันไม่โอเค มันขี้เกียจชอบอยู่แบบสกปรกก็ถือว่าแนวคิดพวกมึงมันไปกันไม่ได้ควรแยกออกมาเลย
อย่างที่บอกอ่ะ สิ่งที่มึงทำมึงมองว่ามึงมีน้ำใจ แต่อีกฝ่ายมองอีกแบบไงคาดว่ามันคงจะมองแบบว่าเรื่องของใครก็จัดการเอง มันก็ไม่ได้ขอให้มึงล้างถ้วยให้หรือหวังจะให้ถามว่าอยากกินอะไรอยู่แล้วใช่มั้ยล่ะ มึงมีน้ำใจให้มันแต่มันไม่ได้มองว่าเป็นน้ำใจที่ต้องตอบแทน มันไม่มีทางไหนที่ถูกหรือผิดเพราะมึงก็สมัครใจทำให้มันเอง มึงไม่ควรเรียกร้อง คือแนวความคิดพวกมึงมันไปกันไม่ได้อยู่แล้วเพราะงั้นเลยต้องคุยกัน
ขอบคุณทุกคนนะ กูก็จะเปลี่ยนวิธีคิดไปคิดในมุมของมันให้มากขึ้น แล้วก็คงจะคุยกับเมทเพิ่มเติม
เรื่องย้ายออกคงไม่ได้อะ ที่มีเมทตั้งแต่แรกเพราะเรื่องค่าใช้จ่ายอะ กูไม่อยากให้ที่บ้านลำบากไปกว่านี้
พอย้ายมา ตจว ไม่มีเพื่อนด่าหรือคุยนีัเหงาๆ วะ จะเริ่มต้นใหม่ไงดีวะ
ระบายหน่อย มีเพื่อนสนิทที่ชอบตำหนิคนอื่นทั้งที่มันไม่ใช่เรื่องของตัวเองตลอด วิจารณ์คนอื่นในทางแย่ๆ ดูถูกงานที่คนอื่นทำ แล้วก็คิดว่าวิธีของตัวเองดีกว่า น่าชื่นชมกว่า ทั้งที่มันไม่ได้ดีอะไรเลย คนที่เขาหยิบมาตำหนิก็เพื่อนเก่ากูด้วย กูยังอยากสนิทกันต่อนะแต่รำคาญนิสัยนี้ว่ะ
เวลาเพื่อนสนิทมึงมาขอความคิดเห็นโดยปูทางความคิดตัวเองไว้อยู่แล้วเนี่ย เป็นเพื่องมึงมึงแย้งหรือแสร้งทำเออออกับมันวะ
>>978 ถ้าเห็นด้วยกูก็บอกเห็นด้วย ถ้าไม่เห็นด้วยกูก็บอกเหตุผลที่ไม่เห็นด้วย แล้วแนะนำว่ากูจะเห็นด้วยกับแบบไหนมากกว่า เพื่อนไม่ต้องเชื่อกูก็ได้ แต่มันมาขอให้กูออกความเห็น กูก็จะออกให้แบบนี้
ไม่จำเป็นต้องเอาใจเพื่อน ไม่จำเป็นต้องขัดใจมันตลอดเวลา ยากตรงไหนวะมึงงงงงง
>>979 กูมีเพื่อนคนแรกกูสังเกตนิสัยมันว่ามันชอบเออออเวลาเพื่อนคนอื่นเล่าอะไรให้ฟัง ก่ะเพื่อนอีกคนที่สองเป็นแบบมึงนี่แหละเห็นด้วยก็บอกไม่เห็นด้วยก็แย้ง ละไอ้คนที่สองมันทะเลาะกับกูละไปเล่าให้คนแนกฟัง คนแรกมันก็เออออห่อหมกละแม่งเอาจำนวนคนเห็นด้วยกัตัวเองมาตัดสินว่ากูเป็นงี้ๆๆๆงั้นๆๆ
เพื่อนโม่งทำไงดีว่ะที่จะเพิ่มความมั่นใจในการเข้าหาคนอื่นๆ กูมีเพื่อนสนิทอยู่เป็นกลุ่มนะแต่กูก็อยากจะรู้จักกับคนอื่นๆมั่งT_T
กูเป็นพวกไม่กล้าเข้าหาใครก่อนถ้าสถานการณ์ไม่บีบบังคับให้รู้จักกัน Orz กูไม่รู้จะเริ่มทำตัวยังไงเลยช่วยด้วยยยยย
กูเบื่อตัวเอง กูเบื่อเพื่อน กูเบื่อคนรอบข้างมาก กูทะเลาะกับเพื่อน ทั้งที่กูพยามหลีกเลี่ยงทุกอย่าง หลีกเลี่ยงการทะเลาะ การขึ้นเสียง การพูดไม่ดี แต่เพื่อนยังพยายามลากมาทะเลาะโดยมันบอกว่ามันไม่ได้ทะเลาะกับกู ไม่ได้หัวร้อนใส่กู ในขณะที่แม่งเอาแต่พูด"กูไม่ได้ทะเลาะกับมึง กูไม่ได้อารมณ์ไม่ดีใส่มึง" ทั้งที่กูบอก เออ กูรู้แล้ว เพราะกุก็ไม่ได้เป็นงั้น พอคุยๆกันเหมือนแม่งเริ่มร้อนอีกละ ก็บอก "กูไม่ได้ทะเลาะกับมึงเลยนะ มึงอย่าทะเลาะกูได้มะ" กูงงมาก งงในงง งงสุดๆ งงจนไม่รู้จะงงยังไง เพราะแม่ง กูแทบจะพูดน้อยแบบน้อยชิบหาย มีแต่มันของขึ้นใส่กู พอกูได้ตอบสักประโยค กุกลายเป็นคนหัวร้อนชวนเพื่อนทะเลาะไปเลย ละคนรอบข้างก็ดูจะเห็นเหมือนมันตรงกูไปหัวร้อนใส่มันทั้งที่กูพยายามเงียบมาตลอด แบบนี่กูผิดมากไหมวะ กูผิดมากใช่ไหมที่รับฟัง ที่เงียบมาตลอด พอถึงเวลาที่กูพูดกูเลยเหี้ยขึ้นมาทันที
กูขอมาระบายในโม่งหน่อยนะพวกมึง
กูเหมือนจะโดนถีบออกกลุ่มว่ะ แบบโดนทิ้งไปห่างๆเลย จะกลับมาหากูก็ตอนพวกมีงานกลุ่ม(บางงาน) บางงานแม่งก็ทิ้งกูไปเลย
เหมือนเพื่อนบางคนคบกูเพื่อนผลประโยชน์ว่ะ
เศร้าสัสมีเพื่อนแบบนี้ (;u;)
>>985 กูก็เป็น ถ้าจับกลุ่มแล้วเลขจำนวนคนไม่ลงตัว มันตัดกูทิ้งอย่างไม่ต้องสงสัยเลย กูน้อยใจมากๆ แต่พอโตๆมาก็เริ่มช่างแม่ง มึงต้องพยายามอยู่คนเดียวให้ได้นะ กูเป็นกำลังใจให้
จริงๆแล้วกูมีวิชาถนัดอยู่อันหนึ่ง กูจะเป็นที่ต้องการของตลาดแค่ตอนนั้น นอกนั้นแล้วก็ไม่อยู่ในสายตา ตอกย้ำความเหี้ยไปอีก
กูมาบ่นหน่อย คือกูย้ายโรงเรียนมา ละรร.้เก่ากู อ่ะเป็นรร.อันดับต้นๆ แถมกูเรียนห้องพิเศษอีก พอย้ายมาอีกรร.แม่งคนละทางกันเลย คือเด็กที่นี่แม่งชองเล่น ไม่ชอบเรียน เวลามีงานอะไรให้ก็ทำช้า ไม่ว่าจะงานที่ครูสั่ง งานรร. งานเหี้ยไรก็ตามอ่ะ ละบางคนคือเป็นสก๊อยเลยนะ ไม่สนใจการเรียน ทุกวิชาคือติดลบหมด แล้วกูเป็นไม่กี่คนที่ขยันอ่ะ เวลาว่างๆกูก็อ่านหนังสือบ้าง เพราะแม่งจะเข้ามหาลัยละ แต่พวกนี้คือตั้งแก๊งคุยกัน นั่งเล่นกัน พอเค้ามาติวให้ก็ไม่มาเรียนบ้าง เข้าเลทบ้าง แอบนั่งเล่นเกมทั้งวันบ้าง พอครูเห็นแม่งก็ไม่อยากมาสอนอ่ะ แล้วการจัดการรร.ก็ห่วยบรม ห่วยทุกอย่าง ครูหลายๆคนก็ห่วย สถานที่ก็ห่วย อิเหี้ยพูดทั้งวันก็ไม่หมดอ่ะ กูภาวนาอยากจบจาดที่รี่ไปเร็วๆชิบหาย
อยู่ม.ต้นแบบไม่คบเพื่อนนี่เป็นไปได้เหรอวะแบบเวลาจับกลุ่มทำงานกันจะทำไงวะ
งานกลุ่มมอปลายบางงานมันก็โซโล่ได้นะ ถ้าไม่ใช่เมกะโปรเจคแบบโครงงานวิทย์อะไรเทือกนั้นก็ไม่เกินแรงคนๆเดียวหรอกกูว่า กูแค่สงสัยว่าช่วงมอต้นไม่มีเพื่อนนี่ไม่เหงา/เบื่อบ้างหรอ555 ยังไงก็ขอให้มึงจบออกไปอยู่ในที่สังคมดีๆนะอิ
กูเบื่อรับน้องว่ะ อายุห่างกันไม่กี่ปี ทำเหมือนอยู่มานาน ไม่ชอบว่ะ ทั้งร้อนทั้งเสียงดัง กูเป็นรุ่นพี่เงียบๆ พอมีพวกสันทนาการกลุ่ม กูก็ได้แต่ยินนิ่งๆ ไม่รู้จะทำไร กูปวดเมนส์ด้วย เลยขอตัวออกมาก่อน แล้วจะกลับเข้ามาเก็บกวาดซากอารยธรรมของพวกแม่งหลังเลิก งานอื่นกูก็ช่วยนะเว้ย ทั้งเตรียมของซื้อของ ทั้งวันก่อนงานกับวันงาน กูแค่ไม่ชอบตอนสันทนาการเท่านั้นเอง มึงว่าเพื่อนจะโกรธกูปะวะ? แล้วกูควรกลับไปก่อนงานเลิกมั้ยอะ? อีเหี้ย รู้งี้โกหกว่าจะไปรับแม่ดีกว่าบอกว่าปวดเมนส์จะกลับบ้านอีกว่ะ
>>991 ควรกลับไหม อยู่ที่มึงอะ ถ้าไม่อยากไปก็ไม่ต้องไป ไม่ต้องทำ ทำเท่าที่ทำได้ ทำที่อยากทำ ไม่ชอบก็ไม่ต้องฝืนอยู่ เสียเวลามึง เสียสุขภาพจิต ไม่งั้นมึงก็จะยืนหัวโด่แล้วก็มัวแต่คิดว่ากูมาทำอะไรวะเนี่ย
แต่ก็บอกเพื่อนหน่อยก็ดีว่าไปไม่ไหว เหตุผลอะไรก็แล้วแต่มึง คนอื่นเค้าจะได้รู้
ทำธุรกิจส่วนตัวอยู่บ้าน มีเพื่อนเป้นหุ้นส่วน รอสินค้าโรงงานมา 7 เดือนแล้ว ระหว่างนี้ใช้เงินเก็บเก่า+ที่บ้านซัพพอร์ท
หุ้นส่วนก้ชอบถาม ว่าตอนนี้ใช้ชีวิตกินอยู่ยังไง ทำไมยังไปดูคอนซื้อของแพงๆไปตปทได้ ตอบไปแล้วก้ยังถามใหม่เรื่อยๆ รู้สึกอึดอัดใจ ตอบเลี่ยงๆไปว่าก้ไม่ได้ค่อยออกจากบ้านใช้เงินเก้บเก่านางก้ไม่ยอมหยุดอี้ก
* เจ้ดเดือนคือตั้งแต่เริ่มคิดวางแผนงาน ประมาณ 3-4 เดือน โรงงานเป็นโรคเลื่อนอีก 2 เดือน ประมาณนี้แหละ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.