ไปยกเวทที่ฟิตเนสมา เห็นพี่คนนึงกำลังเล่นท่าอะไรสักอย่าง ตอนแรกก็กล้าๆ กลัวๆ แต่ก็ตัดสินใจขอให้เขาสอน แล้วพี่เขาใจดีช่วยสอนทีละสเต็ปเลย
แถมยังบอกด้วยว่าท่าที่เราเล่นก่อนหน้านี้เล่นผิดหน่อยนึงก็ช่วยแก้ท่าให้ ดีใจมากที่ได้รับน้ำใจ
Last posted
Total of 1000 posts
ไปยกเวทที่ฟิตเนสมา เห็นพี่คนนึงกำลังเล่นท่าอะไรสักอย่าง ตอนแรกก็กล้าๆ กลัวๆ แต่ก็ตัดสินใจขอให้เขาสอน แล้วพี่เขาใจดีช่วยสอนทีละสเต็ปเลย
แถมยังบอกด้วยว่าท่าที่เราเล่นก่อนหน้านี้เล่นผิดหน่อยนึงก็ช่วยแก้ท่าให้ ดีใจมากที่ได้รับน้ำใจ
เกิดมาหล่อ
ไอ้คนสแปมกูถามจริงๆ มึงว่างมากเหรอ
เวลากูหงุดหงิด งุ่นง่าน งอนเงล หรือไม่พอใจอะไรสักอย่าง กูจะไปเก็บตัวอยู่ตรงมุมหนึ่งของบ้าน แล้วทำเสียงแบบ หงิง หงิง งื้องื้อ ฮึ่ยยฮึย(ถอนหายใจฟึดฟัด) ในลำคอแบบไม่พอใจอะ กูไม่ใช่ประเภทโวยวายนะ เลยทำแบบนี้แหละ ละทีนี้กูไม่เคยทำกับใครหรอก จะแสดงอาการตอนอยู่ในบ้านตัวเอง
ถ้าไม่มีใครสนใจเลยก็จะดีดดิ้น นอนกลิ้งไปมาอยู่แถวนั้นล่ะ พอไม่พอใจมากๆ ก็จะฉุนขาดแล้วเงียบไปเอง เก็บตัวแล้วหาอย่างอื่นแก้อารมณ์เอง
ละปกติแม่จะชอบเข้ามาถามว่าเป็นอะไร แล้วลองเดา ซึ่งกูก็ไม่พอใจอยู่แหละ ทำหน้าบึ้งตึง พอแม่เริ่มเดาแล้วตามใจตอนๆ นั้น กูจะเริ่มคลายอารมณ์หงุดหงิดละ ถ้าที่เดามาไม่ถูกกูก็จะบอกไปตามตรงดีๆ ทีหลัง ละแม่งรู้สึกฮีลลิ่งใจขึ้นชะมัด เลยติดเป็นนิสัยละว่ะ แต่ตอนนี้โตแล้วกูทำแค่บางทีนะ เฉพาะที่แค่น้อยใจหรือเคืองเฉยๆ ถ้ากับคนอื่นมันจะน่ารำคาญปะวะ 55
>>703 ถ้าเรื่องที่มึงโมโหเป็นเรื่องใครๆก็โมโหกูจะไม่หงุดหงิดนะ แต่ถ้าเป็นเพราะเอาแต่ใจเห็นเห็นแก่ตัวเห็นแก่ได้ ไม่คิดถึงในมุมคนอื่นบ้าง อันนี้กูถึงจะรำคาญ
ถ้าแค่น้อยใจหรือเคืองเฉยๆอย่าทำเลย มึงควรพูดไปตรงๆหรือบอกทีหลังด้วยซํ้า ถ้าเพื่อน/คนอื่นไม่รู้แล้วเดาไม่ถูกว่าทำยังไงมึงถึงจะหายเขาจะคิดว่ามึงไม่แคร์คสพ.เลย เหมือนมึงจะตัดเขาออกเมื่อไหร่ก็ได้เพราะมึงไม่แคร์ว่าเขาจะปรับตัวเข้าหามึงได้ไหม(หรือไม่เป็นฝ่ายเปิดใจฟังคนอื่นบ้าง ทั้งๆที่มึงไม่ใช่แบบนั้น) มึงไม่พอใจก็หาใหม่ส่วนคนเก่าก็งอนไปไรงี้
มึงอาจจะไม่ได้เป็นขนาดที่กูพูด แต่กูเคยเป็นเพื่อนสนิทกับคนคล้ายๆมึง ขี้น้อยใจแต่ไม่ชอบให้คนบอกว่ามันขี้น้อยใจ แล้วกูต้องเป็นคนกลางฮีลลิ่งไกล่เกลี่ยเวลามันงอนแล้วเงียบใส่คนอื่น(เพราะคนอื่นรำคาญและไม่เข้าใจมัน ถามยังไงก็ไม่พูด ) มันแอบเหนื่อยหน่อยๆ แบบ เยอะอะ(ไม่ได้รำคาญ แค่เหนื่อย เพราะมันก็ไม่ยอมปรับปรุงตัวด้วย) เคยมีเพื่อนทนไม่ไหวถึงกับด่าว่า เป็นเหี้ยอะไร เป็นห่าอะไรก็ไม่พูด คนอื่นจะไปเข้าใจไหม
มึงปรับเถอะด้วยความปราถนาดีจากเพื่อนโม่ง
วันนี้เจอลูกค้าสองพี่น้อง น่าจะยังเรียนประถมอยู่ สั่งอาหารเปิดเมนูก็คุยกันจุ๋งจิ๋ง เงินพอไหม อันนี้กินแล้วจะอิ่มไหม น้องสั่งอันนี้ เดี๋ยวพี่สั่งอันนี้ แล้วแบ่งกันนะ ตอนจ่ายเงินก็เอาเหรียญกับแบงค์ยี่สิบมากองๆรวมกัน ตอนจะเดินออกจากร้านก็หันมาไหว้ด้วย ฮุ น่ารักมาก เห็นแล้วมีความสุขดี
กุเกลียดเด็กมาก ส่วนนึงเพราะรู้สึกว่าน่ารำคาญ เอาแต่ใจ
วันก่อนกุเดินอยู่แล้วเจอเด็กอายุประมาณ6-7ขวบวิ่งไล่จับกัน น้องผู้ชายที่วิ่งมาไม่ทันเห็นกุมั้ง ชนกุเต็มๆ
น้องผช.ไม่สนใจแล้ววิ่งต่อ น้องผญ.อีกคนที่วิ่งตามมา เธอมาหยุดที่กุแล้วพูด “ขอโทษค่ะ” แทนน้องผช.
เออ มันทำให้กุตระหนักได้ว่าเด็กน่ารักๆนิสัยดียังมีอยู่บนโลกนี้ว่ะ
ปกติกูเป็นคนไม่ค่อยฝัน(ตามหลักการก็ฝันทุกคืนแต่จำไม่ได้) แต่เมื่อคืนฝันถึงแฟนแบบย้อนไปสมัยมัธยมช่วงจีบกันใหม่ๆเลย กำลังน่ารักใสๆ puppy love ยิ่งช่วงนี้ต้องมาทำงานต่างจังหวัดไม่ได้เจอแฟนมาพักใหญ่ๆแล้ว ฝันแบบนี้แม่งสร้างเช้าที่สดใสให้กูเลย แทบไม่อยากตื่นเลย
ของที่ซื้อมาขายออกหมดแล้วเว่ย 555
จริงๆ แค่ซื้อของมาขายแล้วขายออกก็ปกติ แต่กูเคยแบบ ซื้อของมาแล้ว ขายออกนิดเดียว
ว่างงานอยู่วันนี้มีนัดสัม กำลังรู้สึกเครียดๆดาวน์หน่อยๆ อยู่ๆก็มี นศ ใส่ทรงเอเดินผ่าน ไอ้เหี้ยอยู่ๆกูก็ฮึกเหิมขึ้นมาว่ะ พักอยู่ใกล้ ม.ดังนี่แม่งดีจริมๆ
กูไปกิน KFC ตอนจะนั่งหันไปเห็นเด็กนรคู่นึงประมาณป.2-3 น่ารักมาก ชายคนหญิงคน ผอมๆขาวๆ น้องผู้ชายใส่แว่นดูเป็นเด็กฉลาด นั่งตรงโต๊ะเคาเตอร์ที่สูงๆ แล้วหันไปมาเหมือนกำลังหาโต๊ะ เลยพยักหน้าให้น้องเค้ามานั่งโต๊ะนี่แทน แล้วก็ไปนั่งเคาเตอร์แทนน้อง น้องเค้าขอบคุณกูด้วย
เปิดร้านเกม แต่เด็กซื้อของกินมาฝาก 555 ไม่อร่อย แต่ก็ขอบคุณวะ
กลับมาบ้าน รื้อของเก่าที่ขนมาบ้านตอนย้ายหอ เจอของที่ไม่ได้เห็นมานานแล้ว ในคความทรงจำ ระลึกถึง ยิ้มเล็กๆหว่ะ
เจอพิกัดร้านก๋วยเตี๋ยวแถวบ้านใหม่ อร่อยชิบหายยยยยยยิ่งกว่าถูกหวย
สมัยยังเป็นเด็กม.ต้น อาจารย์ที่ปรึกษาโหดมากใครส่งการบ้านช้าเลยเวลา8โมงเกินไปกี่วันต้องมารรช่วงปิดเทอมช่วยงานอาจารย์ตามจำนวนนั้น แล้วนี่มาสายตลอด แต่เพื่อนสนิทก็บอกว่ามันจะไม่ส่งการบ้านของมันเพื่อจะได้มาวันปิดเทอมกับเรา ทั้งๆที่มันติดบ้านมาก ทำให้รู้สึกว่าการมารรตอนปิดเทอมก็ไม่แย่นะ
ได้รู้จักกับพี่คนนึงที่มีพลังบวกให้คำแนะนำดีๆเสมอ เรียกได้ว่าเป็น one of a kind เพราะตั้งแต่เกิดมาเจอคนนี่เป็นคนแรก เหมือนมีความเป็นแม่ หวังดีกับคนของนาง อยากให้คนอื่นมีคนแบบนางในชีวิตสักคน มันจะดีมาก ชั้นหวังว่านางจะได้เจอสิ่งดีๆตอบแทนนะ
ทำแกงกะหรี่อร่อยเป็นครั้งแรกตั้งแต่ที่ทำมา
ก่อนหน้านี้ตกงานมาหลายเดือน 5-6 เดือน ร่อนเรซูเม่ตลอดไม่หยุดเป็นหลายร้อยที่ ก็ไม่ค่อยมีที่ไหนเรียก ส่วนที่เรียกไปสัมก็ไม่ผ่าน ว่างนานจนเครียดฟุ้งซ่านเลยตัดสินใจไปปฏิบัติธรรม 7 วันเพราะเห็นคนในเน็ตแชร์ว่าอธิษฐานขอพรและถือศีลจะได้งาน ก่อนไปก็ทำความสะอาดบ้าน ขัดห้องน้ำให้พ่อ (อยู่คนละบ้าน) ระหว่างทางไปวัด ก็มีคนโทรมาเรียกสัมภาษณ์พอดี เลยนัดสัมหลังกลับจากปฏิบัติธรรมและได้จริงๆ ไม่รู้ว่าเพราะจังหวะมาพอดีมั้ย แต่ในใจลึกๆคิดว่ามีส่วนเกี่ยวกับที่ไปปฏิบัติอะ
พี่อิดาวไปแดกนมสดหน้ามอ อีดอก แก้วตั้ง150 กูที่เป็นเจ้าหนี้มึงแดกชาเย็นใส่ถุงหิ้ว
เคยเป็น introvert ต่อมาอยากเปลี่ยนตัวเองเป็น extrovert ตามประสาคนแตกหนุ่ม แต่ไม่นานกูก็เบื่อความ toxic ในสังคม ตรัสรู้ว่าเรื่องแบบนี้แม่งมีทุกที่โอกาสที่จะได้เพื่อนดีๆเสมอต้นเสมอปลายน้อยมาก หลายคนเวลาผ่านไปธาตุแท้ยิ่งออก ทุกวันนี้เลยปลีกตัวออกมาเป็น introvert คบกับเพื่อนดีๆไม่กี่คนนี่แหละ คิดไปคิดมาก็รู้สึกดีแล้วที่ไม่ต้องสนใจอะไรมาก จัดการตัวเองให้ไม่ toxic ตามคนอื่นๆพอ แค่นี้ชีวิตก็มีความสุข
เมื่อวานนี้เดินกลับบ้านมองฟ้า ฟ้าโล่งสีสวยมาก และค้นพบว่าน้ำอัดลมกลิ่นสัปปะรดยี่ห้อนึงที่ซื้อร้านทุกอย่าง 20 อร่อยสุด ๆ
เรื่องดีๆ คือวันนี้เป็นวันเสาร์ และเดือนนี้วันหยุดเยอะมาก สิ้นเดือนโบนัสออก แฮปปี้
4x100ขึ้นรถเมล์กำลังจะตกรถ คือกูวิ่งไล่ตามรถเลยเว้ย 5555555 รถจอดเยอะ ลุงคนขับเค้าไม่เห็นกู คนแถวนั้น-คนที่อยู่บนรถ ตะโกนให้รถจอด เอาใจช่วยกูปานฟีลวิ่งถือคบเพลิงโอลิมปิกเลยว่ะ ประหยัดเงินไปได้อีกวัน ดีๆ
ได้อ่านการ์ตูนเรื่องนึงซึ่งก็ไม่ได้ถึงกับดีอะไรมากมาย แต่อ่านแล้วรู้สึกสนุกอย่างที่ไม่ได้รู้สึกกับการอ่านการ์ตูนมานานแล้ว
เป็นวันเกิดที่ดีมากๆในรอยหลายปีของกุเลย
ทำงานเสร็จก่อนเวลานานๆได้ซักที ดีใจเว้ย
อ่านนิยายหนา 400 กว่าหน้าจบ ซึ่งกูไม่ได้แตะหนังสือมานานแล้ว
ไปสัมภาษณ์งานมาเป็นที่แรกที่เรียกกุ โอเคเลย พี่ๆเขาดูใส่ใจดี ถึงไม่ได้งานนี้ก็ถือเป็นปสก.ดีๆอะ
คนที่ชอบบอกให้หายป่วยไวๆ ตื่นเช้ามาก็หายเลยยย
เพื่อนเก่าร่านๆคนนึงส่งรูปนมของมันมาให้กูดู นมใหญ่และขาวมากแต่คำถามคือกูควรส่วนมกูไปให้มันดูบ้างมั้ย กูไม่เก็ท กูทักไปเพราะคิดถึงเพื่อนสมัยเรียนเลยสงสัยมันส่งมาทำไม
ลงเงินไปกับโปรเจคระดมทุนเพื่อหาเงินมาขายเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษของเกมๆนึง
ซึ่งเป็นเกมสุดท้ายของบริษัททำเกมที่เลิกทำเกมแล้ว อยู่ในช่วงไล่เก็บกวาดอะไรต่างๆรอวันปิดตัว
พอเกมขายจริงราคาถูกกว่าราคาที่ลงเงินไปพอสมควร ได้ของแถมเป็นแค่ wallpaper นิดหน่อย ก็แอบเซ็งๆ
วันนี้เพิ่งเห็นข่าวว่าเพราะโปรเจคนี้รับความสนใจเยอะมาก เค้าเลยตัดสินใจกลับมาทำเกมต่ออีกครั้ง
เปลี่ยนสายงานมาเป็น service engineer จาก งานสาย production บางทีจะได้เจอกับ supervisor แหล่มๆ ชีวิตดีขึ้นเยอะเลยสาด
วันนี้มีตรวจสุขภาพที่บริษัท หมอทักว่าหน้าใสจัง ถึงจริงๆจะลงคุชชั่นที่ลองซื้อมาจากเซเว่นก็เหอะ แต่อย่างน้อยก็ทำให้มีคนชมหนังหน้าได้ ประทับใจมาก 55555
วันนี้เรารวบรวมข้อความของคนที่บ่นอยากตายในโม่งส่งให้กรมสุขภาพจิตได้ 66 ข้อความ
สอบได้แร้ววววววววววง
เริ่มรักตัวเองมากขึ้น จากแต่ก่อนที่เป็นเด็กมีปมฝังใจ ถึงจะช้ากว่าชาวบ้านไปมาก การได้ออกกำลังกาย ซื้อเสื้อผ้าแต่งตัวให้เข้ากับลุคก็รู้สึกดีเหมือนกัน
ทุ่มเททุกอย่างให้กับการเรียนเทอมนี้มากเพราะไม่อยากทำผิดพลาดซ้ำอีกเป็นหนที่สอง
อดหลับอดนอนทำโปรเจ็คและอ่านหนังสืออยู่หลายวัน จนห้องนอนมีแต่กระป๋องกาแฟกับขวดเอ็มร้อยวางกองเต็มไปหมด
เทอมนี้เลยได้เกรดสี่มาอีกครั้ง ขอบคุณตัวเองที่อดทนและสู้มาตลอดทั้งเทอม ขอบคุณแฟนที่เป็นกำลังใจสำคัญ ขอบคุณอาจารย์ทุกท่านที่ยังเห็นความสามารถและคอยชี้นำเด็กคนนี้
รู้สึกว่าตัวเองเข้าใกล้ความฝันมากขึ้นมาอีกนิดแล้ว เทอมหน้าก็จะพยายามให้มากขึ้นไปอีก :)
ในเวลาแย่ๆ บอกพ่อแม่ไม่ได้เพราะไม่อยากให้สบายใจ ก็ยังมีเพื่อนดีๆให้กำลังใจนี่แหละที่ทำให้รู้ว่ามันก็ไม่แย่เสมอไปนะ
ในที่สุดพี่อิดาวก็คืนตังกูซักที ฮ้าา~ หมดเวรหมดกรรม มีเรื่องราวดีๆเกิดขึ้นตั้งแต่ต้นปีเลย
วันนี้คนที่กูแอบชอบมาเม้นต์ status เป็นครั้งแรก ก็ไม่คิดว่าจะพัฒนาอะไรได้หรอก แต่พอเห็นว่าเขาไม่ถึงกับ ignore ใจก็พองขึ้นมาเลย
เราเจอกระทู้ดีๆในบอร์ดที่พระเจ้าทอดทิ้ง เราขอบคุณมากนะทุกคน
งานกูเสร็จเเล้ว ยะฮู้ว
กุส่งวิจัยครึ่งแรกแล้ว ฮุ้ว
งานเสร็จเเล้ว วู้ฮู้
เมื่อวานกูได้กินKFC ชุด199 อร่อยมากเรย
สอบieltsครั้งแรกก็ผ่านเลยโว้ยย แถมคะแนนสูงกว่าที่คิดไปตั้งเยอะ5555
สอบไว้ทำไรกันวะ ielts
หนังที่กูเเปลได้ฉายเเล้ว
อาทิตย์นี้กูจะย้ายหอที่อยู่มาตั้งแต่เรียนปี 1 จนตอนนี้อยู่มา 5 ปีละ จะย้ายไปใกล้ที่ทำงานเพราะเหนื่อยจากการเดินทางวันละ 2 ชั่วโมง โคตรรู้สึกโหวงๆ เหงาๆ เลย
ถ้าไม่ติดเพราะเสียเวลาเดินทางกับนั่งรถหลายต่อกูก็อยากอยู่ต่ออะ เพราะแถวที่กูอยู่มันมีครบทั้งร้านข้าวแทบจะ 24 ชม. ร้านขายของ ร้าน ฯลฯ ที่แทบไม่ต้องเดินทางไปไหนไกลเลยก็ซื้อของได้ครบทุกอย่าง
ล่าสุดกูเพิ่งบอกลาป้าร้านซักรีดที่กูใช้บริการมา 5 ปีกว่า ห่า กูจะร้องไห้ ป้าเขาก็ดูเหงาๆ ที่กูต้องไปเหมือนกัน เชี่ย ปลอบกูที กูมูฟออนไม่ได้
กูจะออกจากประเทศนี้แล้ว
เล่าบ้าง วันนี้ไปร้านกาแฟที่ปั้มน้ำมัน ร้านธรรมดาไม่ใช่ร้านดัง พนักงานสาวมีอยู่คนเดียว คอยทำเครื่องดื่ม เปิดเพลงดังๆให้ไม่เหงา กูก็ไปสั่งกาแฟ เค้าก็มีรอยยิ้มดี อาจจะยิ้มตามหน้าที่ แต่มันก็ดีสำหรับคนที่ได้รับมัน พวกมึงก็ยิ้มให้คนแปลกหน้าบ้างก็ได้นะ รอยยิ้มของมึงอาจช่วยให้โลกของบางคนเปลี่ยนไปได้
เงินเดือนออกเเย้ว
วันนี้เฟลมาก เพราะทำข้อสอบไม่ได้ แต่ก็ได้รู้จักเพื่อนใหม่
กูขอกำลังใจจากโม่งได้มั้ย
เทอมก่อนไม่ค่อยกล้าพูดคุยกับอาจารย์ เทอมนี้เริ่มกล้าคุย กล้าที่จะพูดภาษาที่เรียนอยู่อย่างจริงจัง แง ภูมิใจ ตัวชั้นพัฒนาต่อไปนะ
https://www.youtube.com/watch?v=caP7VY5trw8
มันมีเมโลดี้เพลงๆนึงที่เคยได้ยินเป็นอินโทรรายการทีวีที่เคยดูตอนเด็กแล้วกูชอบมาก แต่กูไม่รู้จะเอาไป search หาชื่อเพลงยังไง
วันนี้เพิ่งรู้ว่ามันคือเพลงนี้
เทอมที่แล้วกูไม่กล้าปฎิเสธคน ไม่กล้าคุยกับใคร เทอมนี้กูทำได้แล้ว
กล้าที่จะโดนเกลียด เพราะถึงวัยทำงาน ทุกคนจะเกลียดเมิง
(แต่เข้ามาคุยยิ้มแย้มแจ่มใสเพราะผลประโยชน์)
กุเบื่อตัวเองมาก เบื่อที่เป็นคนเข้าสังคมยากไม่พอยังจะชอบแยกออกมา มีเพื่อน มีกลุ่มเพื่อนแต่ทันก็ไม่ทีใครที่สนิทจริงๆ มันมีคนนึงคือกุสนิทใจแต่สุดท้ายมันก็ยังมีกลุ่มที่สนิทกว่ากุงี้ จริงๆเลยแค่อยากจะเป็นที่1ของใครสักคนเพราะขนาดที่บ้านยังเป็นห่าอะไรไม่ได้เลย คือกุใช้ชีวิตคนเดียวได้ กุชินกับฟีลเหงาๆแต่ไม่ได้รู้สึกว่าขาดอ่ะ แต่บางครั้งแม่งก็แบบ เออ กุแม่งโคตรโดดเดี่ยวเลย ขอบคุณพื้นมี่โม่งตรงนี้ให้กุมาพิมพ์ระบายมากๆ
กระทู้เเบ่งปันเรื่องดีๆ not กระทู้ระบายอารมณ์
เจอครูสอนเต้นโคตรน่ารัก นางเป็นตุ๊ดที่แจกความสดใสพลังบวก บางทีก็ไม่ได้อยากเต้นเท่าไร แต่เข้าคลาสเพื่อจะได้รับพลังดีจากครูนี่แหละค่ะ
ได้ชุดใหม่
พรุ่งนี้วันหยุด
ไม่เชิงเรื่องดีๆ อะไรหรอกนะ แต่บังเอิญวันนี้ไปอ่าน#อันนึงเรื่องคู่จิ้น แล้วก็อมยิ้มนึกขึ้นมาได้ว่าสมัยเรียนมัธยมตัวเองก็มีคู่จิ้นกับเค้าเหมือนกันนี่หว่า ถถถ (ญญนะ) เหมือนคู่จิ้นสมัยนี้เลย คือโดนจับเอาชื่อของตัวเองกับเพื่อนมาผสมกันเป็นชื่อใหม่ แล้วเวลาเรากับเพื่อนทำอะไรบางทีก็ไม่คิดอะไร แต่คนอื่นคิด เห็นเป็นโมเมนต์เฉย ยุคนั้นมีวิชาคอม แล้วก็มีคนทำเว็บบอร์ดของห้องขึ้นมา มีใครไม่รู้เขียนฟิคกูกับเพื่อนด้วย ถถถ งานกีฬาสีโดนแอบถ่ายช็อตที่อยู่ด้วยกันเยอะมาก เอามาโพสต์กันใหญ่ ตอนเล่นบัดดี้เสือกจับได้กันเองอีก โอ๊ย กองอวยนี่กรี๊ดหนักเลยจ้า บอกพรหมลิขิตชัดๆ คิดถึงแล้วก็ตลกดี มันก็เป็นโมเมนต์ฮาๆ น่ารักๆ อะนะที่มีคนมาชื่นชอบเรา
ง่วง แต่ยังนอนไม่ได้ เพราะเพิ่งแดกอิ่มๆ
ดีใจ ในที่สุดวันนี้ก็หาซื้อหน้ากากอนามัยและเจลล้างมือในราคาที่ไม่โก่งไม่โขกสับเว่อร์ๆ ได้ จาก7-11
กูเจอสิ่งที่ดีๆในชีวิตจนลืมไปว่าตัวเองเคยเศร้าขนาดไหนเมื่อปีที่แล้วอ่ะเพื่อนโม่ง ขอบคุณไอ้นั่นจริงๆที่ทำให้เราติดมันจนมีความสุขขึ้นได้
วันนี้กูกินผักผลไม้ได้เยอะขึ้นละ จากใจสัตว์กินเนื้อคนนึง
เงินเดือนออกเเล้ว
กูไม่เข้าเซเว่นมาสองวันแล้ว
กูได้อุดหนุนกิจการครัวเรื่อน ร้านค้าเล็กๆ ทำให้เงินได้กระจายสู่คนอื่นบ้างแล้ว กูจะไม่เข้าเซเว่นแล้ว
ได้เจอกับเพื่อนสมัยมัธยมที่ไม่ได้เจอกันนาน
>>819 +1 แถวบ้านกูซื้อจากเซเว่นเวลาลด ยิ่งเซลล์1แถม1 ของลงปุ้บกวาดชั้นเลย เอาไปขายต่อกำไรเหนาะๆ
แต่มันเป็นแนวทางที่ดีนะ กระจายรายได้ให้รายย่อยบ้าง กูสนับสนุน
อีกทางที่ทำได้คือการซื้อของไม่มียี่ห้อ/ยี่ห้อเล็ก พวกของกินอ่ะทำง่ายๆเลย ไปกินของตามตลาด ตามบู้ท ตามข้างทาง
กูเห็นช่วงนี้มีกระแสอยากเอาร้านขายของข้างทางกลับมา มองในแง่กระจายเงินก็คงดีมั้ง ถ้าทำดีๆสะอาดๆไม่ระรานทางเท้า
วันนี้ไปเซเว่นแล้วเจอจักรยานล้มอยู่ ไอ้เราก็เป็นคนกล้า ๆ กลัว ๆ ยืนมองคิดว่าจะไปยกขึ้นดีไหมวะ สักพักก็ตัดสินใจเดินไปยกขึ้นมาตั้งให้ แต่พอมองแล้วมันไม่มีขาตั้งนี่หว่า 5555555 ไม่รู้จะทำไงต่อเลยวางไว้ที่เดิมนั่นแหละ ถึงจะไม่เป็นแบบที่ตั้งใจแต่ก็รู้สึกดีที่ได้ตัดสินใจทำอะไรสักอย่างด้วยตัวเอง
เคยเดินอยู่บนทางเดินตึก รร. มีรุ่นพี่หล่อๆ ที่รุ่นเดียวกันกรี๊ดเดินผ่านมา ก็ไม่ได้มีอะไรมากหรอก แต่เดินผ่านแล้วได้กลิ่นหอมมากกก จากตัวพี่เขา ลอยๆ ตามอากาศตอนเดินสวนทางกัน แล้วมันไม่เหมือนกลิ่นน้ำหอมฉุนๆ นะ มันหอมแบบอ่อนๆ คือโคตรใช่เลย กูก็หันไปมองหลังพี่เขาตอนกำลังเดินต่อไป อืมม กลิ่นหอมดี Good 555
ช่วงเวลาโปรโมชั่นกับคนคุยที่หมดภายในสามวัน แต่เป็นสามวันที่มีความสุขมาก
ได้ไปฟิตเนสทุกวันรู้สึกดีจัง เป็นการซื้อคุณภาพชีวิต วันไหนไม่ได้เล่นอะไร แค่อาบน้ำก็คุ้มละ
หาแอปแป้นโทรศัพขึ้นน้าจอทีผมลำบากหารับโทรศัพละโทรออกไม่ใดั
นิยายมือสอง 1 เล่มที่ลงช้อปปี้ตั้งแต่ปีแล้ว ขายออกละ 5555555 ดีใจที่ขายออกสตอคสักที
>>829 เห็นมึงพูดถึงคนคุยละนึกถึงตัวเองเลย
แต่ของกูคุยได้ครึ่งปีละ หยอดกันไปๆมาๆทุกวัน ทุกอย่างเป็นปกติหมด จนวันนึงเค้าก็หายไป โผล่มาอีกทีตั้งสถานะกับคนอื่น ก็โหวงเหวงมาก ที่อยู่ๆทุกอย่างมันก็กลายเป็นเรื่องของเมื่อวาน ไม่มีสัญญาณเตือน ไม่มีคำพูดที่ให้เอะใจ กู. เสียใจมาก ทุกวันนี้ก็ยังเสียใจอยู่ กูจะให้อภัยเค้าได้เสมอ จนวันที่เค้าฝากคนอื่นมาถาม ถ้าเค้าโสด จะกลับมาคุยกันได้มั้ย แน่นอนว่ากูตอบว่าใช่ และแล้ววันนึงก็มาถึง วันที่เค้าทักมา วันที่เค้าโสด กูที่อยากคุยกับเค้าจนตัวสั่นก็ได้ด่ามันไปยกใหญ่ อิหน้าฮี แม้กูจะชอบมึงมากแต่ทำเหมือนกูเป็นควายแบบนี้มันไม่ได้ แม่งเอ้ย ไอ้คนสารเลว
บ้านกูเลี้ยงสัตว์เลี้ยงไม่ได้ นานมากแล้วที่กูไม่ได้เล่นกับลูกหมาลูกแมว วันนี้กูเจอลูกหมาตัวเล็กๆหน้าเซเว่น กูได้เล่นกับมันเกือบครึ่งชั่วโมง เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีเลยที่ได้เล่นกับลูกหมา มีความสุขมาก:)
แถวบ้านมีแมวส้มอยู่ตัวนึง วิ่งหนีทุกครั้งที่กูเข้าใกล้ วันนึงคุยโทรศัพท์อยู่มันเดินมาไซร้ขาอ้อนเฉยสงสัยนึกว่าพูดกับมันมั้ง แถมยอมให้เกาพุงด้วย แต่วันต่อมาทันก็หนีกูอีกแล้วรึกูต้องชวนมันคุยก่อนจริงๆวะ
ไปบริจาคเลือดมาแล้ว เห็นเค้าบอกว่าช่วงนี้เลือดขาดแคลน
ทำประโยชน์อะไรมากไม่ได้ ช่วยได้แค่นี้ล่ะนะ : )
พอตื่นมาพานพบกับความหมาย ยังหายใจเนื้อตัวยังผ่าวร้อน ยังมีหวังเห็นดวงตะวันรอน จะมัวนอนนิ่งเฉยอยู่ทําไม
รู้สึกโชคดีที่มีเพื่อนสนิทคนนี้เป็นเพื่อน จะหาแบบนึ้ได้อีกที่ไหน คนที่รู้จักตัวเราดีกว่าคนในครอบครัว หวังดี ช่วยเหลือตลอดมา ขาดมันคงไปไม่เป็น เหมือนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้ว
มู้นี้ก็น่ารักดีนะ
ได้เงินห้าพันน้ำตาจะไหล ต่อชีวิตระหว่างตกงานไปได้หน่อยละ
ได้คุยกับเพื่อนไม่ได้คุยกันมาสักพัก ดีใจ
พรุ่งนี้ได้กินของอร่อย
วันนี้ตอนเช้าจะสอบ แต่อ.บอกข้อสอบที่จะออกหมดแล้ว
กักตัวอยู่บ้านแล้วสิวเหมือนจะลดลง
วันนี้ขี้ออกมาก้อนใหญ่ยาวมากในครั้งเดียว ฟิน
SCAT ฉิบหาย
ของกูก็ตอนร.ด.เหมือนกัน กูไม่ยอมขี้เลย กลับมาบ้านขี้ออกมามันเป็นก้อนแข็งๆเล็กๆหลายก้อนเหมือนกรวดน่ะ แล้วที่สำคัญแม่งแข็งจนกดไม่ลง ส้วมตันเลย เดือดร้อนพ่อต้องมาทะลวงให้อีก
กระทู้เเบ่งปันเรื่องดีๆหรือกระทู้ขี้
กินชานมไข่มุกหลังทำความสะอาดบ้านแล้ว fullfill มาก
ได้ใช้เน็ตฟรีจากรัฐบาบ ดีจังเลยเย้ๆๆๆ
เออแล้ว เน็ต10gb 30วัน นี่ใช้หมด10 gb(อาจจะหมดใน5วัน) แล้วก็หมดเลยป้ะ แบบใช้ต่อไม่ได้
หรือ10gb ได้ทั้ง30วันเลย
เเล้วดวลาหมดจะมีข้อความเตือนป้ะวะ กูกลัวตังในซิมไหลตามไปด้วยเวลาเน็ตหมดแล้วเปิดทิ้งไว้
เจอความเห็นโม่งคนนึงดีมาก รู้สึกตกหลุมรัด
ชอบกลิ่นฝนตกจัง
วันนี้ยิ้มเยอะมาก
กูเป็นคนกลัวสังคมมาก ไม่ค่อยมีเพื่อนเท่าไหร่ วันนึงเจอกลุ่มวาดรูปในเฟส กลุ่มชาวต่างชาตินะ กูเลยไปลงรูปวาดดู
ได้ไลค์ 300 เป็นครั้งแรกที่มีคนสนใจงานของกูขนาดนี้ มีคนคอมเม้นท์ชมและให้กำลังใจมากๆ จากที่ลงในเฟสไม่มีคนมาเม้นต์มาไลค์อะไรเท่าไหร่ จนมีคนไซโคให้กูเปิดอาร์ตแอคเคาท์ในไอจีกูก็เลยเปิด ทุกวันนี้เลยมีเพื่อนออนไลน์เป็นชาวต่างชาติมากขึ้น สังคมอบอุ่นมากๆ ทุกคนซัพพอร์ตกูมากๆ
กูรู้สึกมีกำลังใจที่จะวาดรูปต่อไป กูยังนึกขอบคุณคนนั้นอยู่จนวันนี้ที่ไซโคให้กูเปิดไอจี เลยทำให้มีเพื่อนมากขึ้น มี motivation มากขึ้น
แถมทำให้กูเริ่มหาเงินจากการวาดได้ด้วย ขอบคุณนะ
วันพีซดังจากการสอนให้รู้จักว่าครอบครัวที่บิดเบี้ยวเเหลกเหลว พ่อแม่หัวควยเป็นยังไง
ลูฟี่ถูกพ่อแม่ทิ้งให้อยู่กับปู่ที่เป็นทหาร แต่กลับโตมากลายเป็นคนที่ไม่รู้จักความเดือดร้อนของคนอื่นที่โดนพังข้าวของเสียหาย มีความคิดนอกลู่นอกทางแทนที่จะเป็นทหาร กลับอยากเป็นโจร เนื่องจากลูฟี่ถูกทอดทิ้งไม่ได้รับการสั่งสอนจากพ่อแม่ จึงกลายเป็นสวะสังคมที่ต้องหาจุดเด่นให้ตัวเองเป็นที่ยอมรับ
ซันจิมีพ่อบ้ากาม มีเมียน้อยมากมาย โรคจิต พี่เป็นพวกตายด้าน ชอบบุลลี่ทำให้ซันจิกลายเป็นพวกเก็บกด ลักเพศ สับสนในเพศและชีวิตตัวเอง วิถีสุภาพบุรุษที่ไม่เตะผู้หญิงคือได้จากเชฟขาแดง แท้จริงแล้วตอนโดนพุดดิ้งเยาะเย้ย ซันจิอยากจะเตะพุดดิ้งให้หน้ายับ ต่อยหีบิ๊กมัมให้มดลูกแตก
ดอฟฟี่มีพ่อโง่ที่อยากออกจากการเป็นชาวมังกรฟ้า แต่เสือกง่อยทำไรไม่เป็นเนื่องจากพ่อดอฟฟี่เกิดมาบนปุยเมฆ มีพี่เลี้ยงคอยเช็ดตูด ก่อนกินข้าวก็มีคนบดอาหารให้ทำให้เมื่อเป็นคนธรรมดาแล้ว พ่อของดอฟฟี่ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองและครอบครัว จนดอฟฟี่โดนชาวบ้านกลั่นแกล้ง ทรมานกลายเป็นโดนด้านมืดครอบงำจิตใจ
ไอ้ราชาเก๊โรเจอร์ปั้มลูกเพื่อให้ลูกสานต่อความฝันวันพีซ รู้เต็มอกว่าสิ่งที่อยู่ที่ลาฟเทลมันยังไม่ถึงเวลาครอบครอง แต่เสือกทำตัวคลิกเบทโม้ประหนึ่งว่ากูได้เจอ กูได้ครอบครอง ทำให้ผลกรรมมาตกที่เมียต้องอั้นลูกอั้นขี้ไว้จนตาย ลูกชายเกิดมาก็มีปมพ่อจ๋า โดนชาวบ้านรังเกียจ เหยียดหยาม อายุก็สั้น เมียไม่มี สานฝันพ่อพินอคคิโอ้ขี้โม้ไม่ได้เลย
นี่คือตัวอย่างที่ทำให้วันพีซดังเพราะความสาระยำให้ไอ้พวกพ่อแม่กร๊วกเวรครับ
พ่อซันจิมีเมียเดียวนะ พี่ชายสามคนเป็นแฝดท้องเดียวกะซันจิด้วย แต่เหนือสิ่งอื่นใด กูว่ามึงมาผิดมู้
อ้าว โทรล์หรอกเรอะ ช่างแม่ง
โดนัทอร่อยมากเลย
(เเต่คนขายหลอกกูว่าไม่มีโปรโมชั่น อีสัส)
มีเพื่อนดีคือลาภอันประเสริฐของชีวิตมาก ขอบคุณจริงๆนะ
แม่ทำปูผัดผงกะหรี่ให้กิน อร่อยมาก เพิ่งรู้ว่าแม่ทำเป็น กูแทบจะเลียจาน แม่กูยิ้มหน้าบานแล้วบอกว่าถ้าอร่อยเดี๋ยวทำให้กินบ่อยๆ
เมื่อก่อนไม่เคยเข้าใจพวกมีแฟนละตั้งรูปแฟนหรือรูปคู่เป็นหน้าจอล็อกมือถือ พอกุเพิ่งมีแฟนเลยลองบ้าง เข้าใจความรู้สึกละ แฮปปี้ว่ะ เขิล
บ่นเฉยๆ เสาร์ที่แล้วอยู่ดีๆตู้เย็นบ้านกูก็เสีย แล้วของก็เต็มตู้ ทีนี้เลยวุ่นวายชิบหายว่าจะเอาไงกับของ
ต้องไปขุดเอากล่องเก็บความเย็นที่ไม่ได้เก็บดีเท่าไหร่มาใช้ แล้วคอยซื้อน้ำแข็งจากเซเว่นมาโปะเอา กับรีบๆเอาของมาทำอาหารกิน
ช่างที่เอาตู้ไปซ่อมก็บอกว่าปัญหามันใหญ่กว่าที่คิด แล้วไม่มีอะไหล่ที่ต้องใช้ แต่สุดท้ายเมื่อวานเค้าก็ได้อะไหล่
แล้ววันนี้ก็ซ่อมเรียบร้อย ได้ตู้เย็นคืนใช้งานได้ จริงๆก็ไม่เชิงเรื่องดีๆอ่ะนะ แต่เป็นอารมณ์ว่าในที่สุดกูก็ผ่านมันมาได้
วันนี้ได้โดนัทโปรโมชั่นเเล้ววว ทำไมคราวนั้นบอกว่าไม่มีวะ
รักแม่จัง
ข้าววันนี้โคตรอร่อย
ตื่นเช้ากว่าที่คิด
อยู่ดีๆ ก็นึกขึ้นได้ว่าเคยเขียนจดหมายหาตัวเองเมื่อ 10 ปีที่แล้ว เขียนถึงตัวฉันในอีก 10 ปีข้างหน้า ปีนี้ครบปีที่ 10 พอดี แต่เสียดายจดหมายอยู่ที่บ้าน ตจว. ตอนนี้มาทำงาน กทม. ปีนี้ยังไม่ได้กลับบ้านและไม่รู้จะได้กลับอีกทีเมื่อไหร่ จำได้ว่าช่วงที่เขียนนั้นเป็นช่วงชีวิตที่ดิ่งมาก มืดมนไปทุกทาง ตอนนั้นไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองจะขึ้นมาจากหลุมดำนั้นได้มั้ย (ไม่ได้เป็นซึมเศร้า แต่มีปัญหาทางกายภาพบางอย่าง) แต่ตอนนี้ก็ออกมาจากหลุมดำได้นานแล้ว มีชีวิตที่ดีประมาณหนึ่ง ขอบคุณตัวเองที่ก้าวผ่านเรื่องยากลำบากนั้นมาได้ ขอบคุณครอบครัวที่คอยอยู่เคียงข้างและเป็นกำลังใจในช่วงเวลาแย่ๆ ตอนนี้ผ่านมาได้แล้วก็ได้ตอบแทนพ่อแม่อย่างเต็มที่ ดีใจที่วันนั้นไม่ได้คิดสั้น ดีใจที่บอกตัวเองว่าจะต้องผ่านมันไปให้ได้แล้วก็ผ่านมันมาได้จริงๆ
วันนี้ตื่น 6:35 ทำได้ไงวะ เวลาว่างเยอะมาก อิอิ
ตื่นเช้ามามองไปนอกหน้าต่างเห็นทะเลสวยมากเลยเดินออกไปเล่น ฟ้าที่คราม น้ำใส ในเดอะซิมส์
ไดเอต+ออกกำลังกายอ่อนๆมา 3 วันได้แล้ว ภูมิใจมากเลย ถึงจะไม่มีผลเปลี่ยนแปลงอะไรก็เถอะ แต่ทำให้ได้ตื่นเช้า แถมได้ให้ข้าวหมาด้วยตัวเอง อากาศตอนเช้ามันกำลังดีมากๆ
อาหารไดเอตกูกินขนมปังโฮลวีตปิ้งกับกาแฟดำเป็นมื้อเช้า ก็พึ่งค้นพบเหมือนกันว่าขนมปังโฮลวีตปิ้งมันอร่อย หนานุ่ม กรอบ กาแฟดำก็ได้หัดกินก็วันนี้
ภูมิใจในตัวเองนะ หวังว่าจะทำแบบนี้ได้ต่อไปจนกว่าร่างกายสภาพดูดีขึ้น
เศร้าๆ อยู่และได้โพสระบายไปหนึ่งบรรทัด ต่อมามีเพื่อนคนนึงมาเม้นให้กำลังใจข้อความยาวหนึ่งหน้ากระดาษ อ่านแล้วรู้สึกดีขึ้นมาก ขอบคุณนะ
ไม่ต้องอดอาหารหรอก กินปริมาณที่ร่างกายควรรับต่อวัน แต่เน้นออกกำลังกายแบบคาดิโออะลดเร็ม (บวกบอดี้เวทก็ดี) เฟิร์มๆ แล้วมันไม่โยโย่เหมือนคนที่ไดเอทอย่างเดียวด้วย นี่ออกกำลังกายแล้ว กินมากขึ้นกว่าเดิมยังไม่อ้วนขึ้นเลย เอ้อ หลังออกกำลังกายก็เสริมพวกสารอาหารพวกโปรตีนต่างๆ เนื้อนมไข่ว่าไปหรือพวกเวย์ สู้ๆนะ
>>890 >>892
อะ อ้าว ไม่ดีหรอกหรอเนี่ย
กู >>888 นะ พอดีได้สูตรมาจากสาวๆเกาหลีในยูทูปน่ะ แสดงว่าควรกินโปรตีน เวย์ แทนใช่มั้ย สงสัยต้องศึกษาใหม่แทน
กูเป็นพวกร่างกายไม่แข็งแรงน่ะโม่ง เลยออกกำลังกายหนักๆไม่ได้ แต่ก็พยายามฝืนอยู่ ทำมากขึ้นไปเรื่อยๆ เน้นวิ่งกับเต้นนิดๆหน่อยๆ
แต่ปกติกูเป็นคนตื่นบ่ายสอง พอได้มาจัดตารางชีวิตใหม่ก็ได้ทำอะไรมากขึ้นมากเลยล่ะโม่ง แถมบังเอิญเจอลูกแมวหน้าด้วยเลยเก็บมาเลี้ยง ตอนนี้ก็เลยมีหน้าที่มาป้อนนมแมวทุกเช้าเพิ่มอีกล่ะหนึ่ง แมวน่ารักจริงๆเลย สิ่งดีๆของวันนี้ล่ะ
>>898 https://www.img.in.th/image/Tx1lTY
นี่คือลูกแมวที่เลาเจอ มันน่ารักมาก ตัวกระจึ๊งเดียวแต่งับเจ็บมากเลยโม่ง
>>900 >>901 เตรียมขุนเต็มที่เลยล่ะ มันตัวเล็กมอมแมมมาก มาคลอเคลีย เดินตามตลอด ทั้งกัดทั้งงับ ทั้งข่วน
มันมาโผล่หน้าบ้านได้ยังไงไม่รู้ ตอนแรกมาตัวเดียว ลุงเลยให้ข้าวมัน วันต่อมาพาเพื่อนมาด้วยอีกสองตัว
เลามาเยี่ยมบ้านลุงวันหยุด เลยได้เจอพวกนี้พอดี ซื้อนมแพะมาชงให้กิน ซื้อทรายแมวให้ พอวางถาดทรายแมว พวกนี้ก็ลงไปถ่ายทันที ฉลาดจัง (เราไม่รู้ว่ามันเป็นสัญชาตญาณสัตว์น่ะ ไม่เคยเลี้ยงแมว)
เยียวยาจิตใจมากจริงๆ เลาลี้ภัยมาจากบ้าน มาพักผ่อนสองสัปดาห์ เดี๋ยวจะได้กลับคงอดเจอพวกนี้แล้ว
อะ แปะรูป ในรูปรอยแผลนั่นเจ้าพวกนี้ทำนั่นแหละ 55555
>>905 ใช่ๆ ตอนเล็กๆนี่ต้องระวัง แต่ถ้าโตเมื่อไหร่ก็เริ่มหายห่วงเพราะแมวมันรู้จักดูแลตัวเองได้ระดับนึง ที่น่ากลัวคือตอนยังจิ๋วๆไม่ประสีประสานี่แหละ มันไปอยู่ไหนก็มองหายาก ตอนเด็กๆกูมีลูก จู่ๆมันหายไปเรียกเท่าไหร่ไม่ตอบ ปรากฎว่าแม่งไปนอนกันอยู่ในเตาถ่าน ไอ้ตรงช่องล่างเขี่ยเถ้าอ่ะ นอนกันอุ่นสบายเลยดีที่แม่กุไม่ได้ใช้เตาไม่งั้นแม่งเอ๊ยกลายเป็นแมวปิ้งแน่ๆ คิดละใจหาย
เอาไอติมเเช่ช่องฟรีสไว้ พอจะไปกิน เเม่งละลายหมดเลย วดฟ
จากนั้นก็ปรับความเย็นของช่องฟรีส หวังว่ามันจะกลับมาเข้ารูปเหมือนเดิม
55555555555555
เรื่องดีคือกูกลับมาเล่นโม่ง ในรอบหลายปี
ได้ระบาย ทำให้โล่งขึ้น ดีว่ะมีเพื่อนโม่งคุยตอบ
และกูคิดว่าถ้ากูหาเรื่องดีๆมาเล่าได้ทุกวันจะดีมาก
.
วันนี้วันดี ฝนตก อากาศเลยไม่ร้อน ดีชิบอากาศวันนี้
.
วันนี้วันดี แม่กูสั่งสลัดผักมากิน ต้องอร่อยมากแน่ๆ แต่เก็บกินตอนค่ำ
ฝนตกโล่ง+เย็นปอดขึ้นเยอะ ได้กินน้ำเต้าหู้ชาเขียวอุ่นๆ อย่างฟิน :P
มีใครรู้จัก เว้บโม่ง kami47 ปะ ละต้องหาลิ้งเชิญจากไหนวะ
>>916 ไม่รู้จักแต่เสิชในเน็ตมามันคล้ายๆโม่งช้ะ https://kami47.ch/ เปิดไม่ได้ง่ะ
ซ่อมตู้เย็นเสร็จเเว้ว
บังเอิญพบว่าคนที่เราเเอบส่องเฟซบ่อย ๆ เค้าเล่นโม่ง ดูจากการเว้นวรรค การใช้ไม้ยมก การใช้คำเเทนตัวเอง กิจกรรมที่ Related กับที่เค้าเเชร์ในเฟซ คำที่เค้าพิมพ์ผิดบ่อย ๆ คำที่เค้าชอบใช้ การเว้นบรรทัด อ๊าาาาา จะทักยังไงดี กลัวเขารู้ว่าเป็นเรา
พวกมึงมีช่วงเวลาดีๆในชีวิตด้วยหรอ
ดีออก ได้เจอเค้าในโม่ง จะได้เห็นอีกด้านนึงของเค้า หุหุ
มั่ยมีคัฟ
เพิ่งดูคอนเสิร์ตแบบสตรีมจบ ดีมากความรู้สึกแบบจุกอก ขอบคุณเทคโนยี streaming whatever ที่ทำให้มีวันนี้ข่ะ ไหว้ย่อ
https://fanboi.ch/lounge/1417/1-79/
ฮาชิบหาย5555555กูรักพวกโม่ง 2010 ต้นๆ
ก๋วยจั๊บอร่อยมาก อยากกินอีก เเผล็บ ๆ
ได้ดูสารคดีเรื่อง บุกให้แหลก แหกตาดูโลก
แล้วพบว่า คุกที่นอเวมีไว้เพื่อพัฒนาคนให้สามารถใช้ชีวิตร่วมกับผู้อื่นได้ มีเน็ตให้เล่น มีห้องสมุดให้ใช้ มีห้องอัดเพลงด้วย สามารถใช้มีดทำครัวได้ ผู้คุมไม่ต้องพกอาวุธ ไม่มีการทะเลาะวิวาท ไม่มีโทษประหารชีวิต สิ่งที่โดนลงโทษคือกักบริเวณอย่างเดียว 80เปอร์เซ็นกลับสู่สังคมแล้วไม่ก่อเหตุซ้ำ
มันยืนยันได้ว่า คนเราไม่ใช่วัวไม่ใช่ควาย ไม่ต้องเฆี่ยนตี ใช้ความรุนแรงเพื่อให้เป็นคนที่ดีขึ้น
การทำดีแก่กันกลับทำให้สังคมดีขึ้นได้จริงๆ
>>943 ไม่รู้ตื่นลึกหนาบางมากนะ เห็นว่าคนที่นั่นเชิดชูนักกีฬามาก สังคมที่นั่นคำว่าดูดีหล่อสวยกว้างมาก รักสัตว์ ให้ความสำคัญกับเด็กมาก ความเหลื่อมล้ำต่ำ แต่หางานยาก เคยเห็นบทสนทนาเด็กวัยรุ่นในหนังนอร์เวย์ สิ่งที่เค้านินทากันไม่ใช่ใครได้กับใครบ้าง แต่นินว่าใครมันติดโรคจากกามแล้วไปแพร่เชื้อบ้าง ระวังกันด้วย555
ล่าสุดเห็นข่าวผ่านตาคือนิยมเอาเด็กมาทิ้งตากอากาศไว้นอกบ้าน เด็กไม่หาย ความปลอดภัย99%
ไปส่องแมปกูเกิ้ลดูบ้านช่องเค้าดูเรียบๆสงบๆดี ความอากาศหนาว เลยมาเดินเล่นตากแดดชิลๆกัน
>>946 ลองเสิร์ชๆดูในกูเกิ้ล ลองศึกษาดีๆก่อน นักกีฬาที่ว่าคือสกีหรือเปล่า555
ถ้าหัวไม่ดี อยากให้ลองค้นหาตัวเองดูนะว่าอยากทำอะไร พอชอบแล้วมันน่าจะมีแรงฮึดพากเพียรพยายาม
ทำงานที่นอร์เวย์ก็ดีนะ เค้าว่าพนักงานเสิร์ฟ พนักงานโรงแรมรายได้พอๆกับพนักงานออฟฟิศ แต่อย่างว่าแหละ งานมันหายากอยู่
>>948 เห็นเค้าว่า แบ่งกันทำงาน ตำแหน่งเดียวกันใน 1อาทิตย์ 2คนผลัดกัน เงินมันก็ต้องหารอะ
ที่กูพิมๆมาเนี่ย อ่านมาจากแหล่งอื่นอีกที 555
ส่วนเรื่องปัญหาคนไร้บ้านกูไม่รู้ตื้นลึกหนาบาง คิดว่าทุกประเทศน่าจะมีแหละ แต่เยอะน้อยต่างกันไป
>>949 คนเรากว่าจะรู้ว่าชอบหรือไม่ชอบมันก็ต้องลงมือทำก่อน มีโอกาสลองอะไรได้ก็ลองไปดีแล้ว
กูเริ่มวางแผนตอบโต้คนที่บุลลี่กูจนจะหลุดพ้นจากการโดนบูลลี่แล้วว่ะ
หายำยำช้างน้อยรสข้าวโพดเจอเเล้วววววววว อ่าาาาาาาาาาาาาาาาาห์ C O N S U M E
อารมณ์ดิ่งมาสักพัก วันนี้พอเป็นเมนส์ก็โล่งละ นึกว่าตัวเองปสด.
กลับมาอ่านนิยายเรื่องเก่าที่เคยอ่านแล้วโคตรสนุก กรี๊ดอัดหมอนเหมือนครั้งแรกที่อ่าน พวกนักเขียนนี่ก็เก่งจริงนะเขียนอะไรอิมแพคคนอ่านได้ขนาดนี้
ได้ซื้อเตาอบมาทำขนมเล่นแล้ว
มีทั้งเรื่องดีและไม่ดีในเวลาเดียวกัน
เรื่องดีคือในที่สุดกูก็ขุดตัวเองให้ลุกขึ้นมาทำความสะอาดห้องได้สักที ปัดกวาดเช็ดถูเรียบร้อย แต่เรื่องร้ายคือตอนที่กูกำลังทำความสะอาดทางเดินหน้าห้อง กูเหยียบไข่จิ้งจกแตกไม่รู้ตัว ที่รู้คือตอนหันไปมองพื้นตรงที่ยังไม่ได้ดูดฝุ่น เห็นซากเปลือกไข่กับตัวอ่อนอยู่ที่พื้นยกตีนขึ้นมาดูแม่งมีเศษเปลือกไข่ติดตีนด้วย กูเลยเดินไปล้างตีน ใช้เครื่องดูดฝุ่นดูดซากเหนียวๆติดพื้นแล้วถูเสร็จสรรพ
ช่วงนี้ต้นไม้ในห้องโตกันดีมาก ส้มกระถางที่ปลูกไว้ก็ได้กินเเล้ว เด็ดจากต้น ปอกกินเองในห้อง โคตรราชา ฝนก็ตก อากาศก็เย็น ต้นไม้ก็โต ตำลึงก็เลื้อยราวเเขวนผ้าม่าน ชีวิตดี๊ดี อยู่กับต้นไม้ก็มีความสุข
ตะบองเพชรก็น่าปลูกนะ
>>966 กลายเป็นมู้สวนครัวไปแล้ว555กูเอาด้วย
ฟักทองมันต้องการที่เลื้อยลงดิน ต้องการปุ๋ยเยอะเผื่อดอกที่ไม่ติดลูกด้วย ถ้าชอบฟักทองมึงลองปลูกแบบเก็บยอดเก็บดอกกินมั้ย เลี้ยงง่ายกว่า+ได้กินไว ยิ่งเด็ดยิ่งแตกใบ
ถ้ามึงเน้นปลูกกินกูอยากแนะนำที่เป็นผักใบจีนอ่ะ มันง่าย อย่างกระเทียมนี่กูก็ยอมแพ้55 มันเรื่องมาก ลองเป็นพวกฮ่องเต้,กาดขาว,สลัด หย่อนกระถางละ4-5เม็ดพอมันงอกก็ถอนเหลือสองต้นพอ อย่าไปเพาะหว่านเดี๋ยวต้องมานั่งแยกอีกไม่งั้นมันเน่า
>>966 อุ่ย ไม่ได้ดูว่าใช้สรรพนามกันยังไง เราก็มากู-มึงเฉยเลย โทษๆ
อยากเสริมว่าถ้าชอบผักแปลกๆลองปลูกพืชหัว แรชดิช,บีทรูท สองอย่างนี้ลองทำแล้วได้กิน หย่อนกระถางละ1เมล็ดพอ เลี้ยงง่ายมากคือลงหัวได้โดยไม่ต้องใส่ปุ๋ยช่วย แต่ดินต้องซุยแล้วก็มีนํ้าชื้นตลอด (ห้ามนํ้าขังนะ) ปลูก1เดือนก็มาคุ้ยกระถางได้ หัวไม่ใหญ่หรอกนะก็ได้กลมๆเล็กๆน่ารักดี55 เรารวมหลายๆลูกเอามาทำซุปได้หม้อนึง
https://www.facebook.com/groups/337996746291863/?ref=share แนะนำกลุ่มเฟซบุ๊ก
ทำซับไตเติลให้คลิปในยูทูปมาตั้งนาน พอช่องใหญ่ ๆ Published ซับไตเติลกู แทบฟินน้ำแตก
เเอร๊ยยยย!
ซื้อหูฟังมาใหม่ ปริ่มกับคุณภาพเสียงมากสุนทรียะแห่งการฟังที่แท้ เพลงที่ชอบเสียงเพราะและเร้าอารมณ์กว่าเดิม เหนื่อยๆ มาเสียบหูฟังแล้วเยียวจิตใจ คุณภาพชีวิตว่ะ
ในที่สุดกูก็มีโมเมนต์แมวเดินมาเฝ้าในห้องน้ำเหมือนคนอื่นสักที เราสนิทกันมากขึ้นแล้วสินะ! เชี่ย น้ำตาจะไหลว่ะ แต่น้องแม่งโดดขึ้นมานั่งนอนกู แล้วกูก็กำลังขี้อยู่ ทำไรไม่ได้เลยว่ะ เห็นมันหลับสบาย กูจะนั่งขาชาสิงห้องน้ำต่อไปอย่างแฮปปี้ละกัน
แมวกูขี้เหงาขี้กลัว ไม่ค่อยมีใครในบ้านเล่นด้วยและมันชอบมาไถคลอเคลียกู พร้อมพุ่งเข้าห้องทุกครั้งที่กูเปิดประตู กูก็ไม่ค่อยมีเวลาอยู่ด้วยแต่ก็คอยเล่นด้วยตลอด ประทับใจสุดคือมันนอนเลียขนบนตักกู กูก็ลูบหัวมัน แล้วมันก็หันมาเลียมือให้กูด้วยแต่แม่งไม่ได้มาแค่ลิ้น แถมเขี้ยวด้วยสัส ซึ้งใจนะแต่กูเจ็บ เวร
>>985 สำหรับกูอยู่ที่ความใสของเสียงอ่ะ เมื่อก่อนกูใช้หูฟังโซนี่มาตลอดนะ เพราะติดแบรนด์และได้มันมากับโทรศัพท์แล้วก็วอร์คแมน 55555555 แต่สำหรับกูหูฟังโซนี่ตัวราคาถูกถึงกลางเสียงเบสบวมมาก ฟังนานๆแล้วปวดหู ไปเล่นหูฟังญี่ปุ่นค่ายอื่นอย่าง final audio, audio technica หรือฝั่งจีนอย่าง fiio ดีกว่า เผลอๆราคาถูกกว่า ได้คุณภาพเสียงดีกว่า
แต่คุณภาพเสียงที่ได้ก็ขึ้นกับคุณภาพไฟล์เพลง และเครื่องที่ใช้เล่นเพลงด้วย มือถือแต่ละยี่ห้อเสียงที่ได้ก็ต่างกัน ยิ่งถ้าฟังกับเครื่องเล่นเพลงก็ยิ่งได้ยินความต่าง ราคาแพงไม่ใช่ว่าดีกว่าเสมอไป
แต่ว่าเรื่องนี้มันก็แล้วแต่หูกับรสนิยมคนอ่ะ อย่างกูตอนนี้ชอบ b&o อยู่ ดีไซน์สวย และเสียงดี เวลาหยิบขึ้นมาทีไรรู้สึกมีความสุขเพราะหูฟังกูสวย 555555555555
กู >>987 เอง จริงๆเรื่องแมวของกูมีเยอะมากแต่กูกลัวรก ไม่ตรงมู้ เหมือนกูมาอวดแมว กูจะเล่าให้ฟังยาวๆเลยละกัน
คือปกติกูเป็นคนไม่ชอบแมว ตอนมาอยู่บ้านหลังนี้(บ้านสวนอยู่ในสวนรอบบ้านมีแต่ป่า ธรรมชาติสัสๆ) มีแมวอยู่4ตัว 3ตัวแรกเป็นลายสลิด(แมวที่กูเล่าตอนแรกคือหนึ่งในสามตัวนี้) อีกตัวเป็นแมวดำ แมวกูไม่มีชื่อเรียกเป็นหลักแหล่ง เรียกกันเหมียวๆทั้งบ้านและเลี้ยงแบบเปิด แมวสลิดสามตัวชอบมาอ้อนกูมากแต่ตอนนั้นกูไม่ชอบแมวไง ทาสหมาไอ้สัส กูก็จะเลี่ยงๆตลอดเพราะรำคาญ จนหลังๆแมวเริ่มไม่มาคลอเคลียกูแล้ว อยู่มาวันนึงกูก็ปิ๊งไอเดียอยากดูแลแมวขึ้นมาเลยหาข้อมูลทั้งอาหารเปียกและขนมแมวเลีย เลือกยี่ห้อที่กูคิดว่าดีไม่เค็มเกิน ให้แมวกินประสบความสำเร็จ(แม้จะถึงจุดที่เปย์ขนมและอาหารเปียกแล้ว กูก็ยังปฏิเสธว่าไม่ได้เป็นทาสแมวอยู่ดี ทุกวันนี้ก็ยังปฏิเสธอยู่) แมวดำบ้านกูสายผจญภัย ไม่ค่อยสนิทไม่ค่อยอ้อนและเป็นตัวแรกที่เข้าป่าแล้วหายไปเลย แมวสลิดสองตัว ตัวนึงอ้วนตัวนึงปกติ(ไม่ใช่แมวที่กูพูดถึงก่อนหน้า) สองตัวนี้ชอบมานั่งเฝ้ากูบนรถมอไซค์เวลากูไปตากผ้าดึกๆ ตากเสร็จก็เดินขึ้นบ้านด้วยกัน ลูบหัวเกาคางแล้วแยกย้ายเข้านอน สองตัวนี้ดูติดกูมากและหวงกูมากเหมือนกัน(มันชอบจ้องเหมือนจะตีกันเวลาอยู่กับกู เวร) เป็นแบบนี้ทุกครั้งเวลากูตากผ้าแล้วหนึ่งในสองตัวก็หายไป อีกตัวก็หายตาม เหลือแค่ตัวแรกที่กูพูดถึงที่อยู่ยันวันนี้ เวลาเข้ามาในห้องกูได้แล้วกูนั่งเมื่อไหร่มันก็จะรีบมานอนตักกู บางทีก็นอนเอาคางเกยมือเกยแขนซตัวกู บางทีก็นั่งตักแล้วเอาตัวมาแนบมาซบตัวกู ที่กูยอมเล่นยอมให้มันมานอนตักเพราะกูสงสารมัน เข้าใจว่าคงเหงาเพราะเพื่อนหายไปหมดเลย แถมไม่ค่อยมีคนมานั่งเล่นแบบนี้ด้วยอีก(กูไม่ได้นั่งนานส่วนมากก็แค่ประมาณครึ่งชม.ไม่เคยถึงชม.) กูไม่ได้ซื้อขนมแมวให้มันมาหลายปีแล้ว กะว่าถ้าได้ออกจากบ้านจะแวะซื้อให้ด้วย ถึงเรื่องที่กูเล่ามันจะดูเศร้าที่แมวหายแต่กูก็ดีใจที่มีโมเม้นต์แบบนี้นะ รอกูพร้อมกูจะบุกป่าไปตามล่าหาแมวกูคืน
ปล. ตั้งแต่อยู่กับแมวมากูยังไม่เคยได้แผลจากแมวนะ(สองตัวอ้วน-ปกติก็ไม่เคยกัดหรือข่วนกู)
ปล.2 กูเข้าใจภาษาแมวมากขึ้น เวลาเดินอยู่แล้วแมวมาเดินแซงตัดหน้ามึง(ให้มึงสะดุดหน้าแหก)คือมันต้องการให้มึงสนใจ จงรีบไปเล่นกับมันซะ
ตั้งกระทู้ 2 เลย
บ๊ะ
โบ๊ะ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.
