ขอระบายหน่อยนะ มันเป็นเรื่องที่แบบเราลำบากใจมากอะพวกมึง คือกูว่าถ้าคนรู้จักกูมาอ่าน โม่งแตกแน่นอน5555
คือตอนนี้จะเรียกว่ากูเหี้ยก็ได้นะ ไม่สิ กูเหี้ยมากๆ คือกูคบพร้อมกันสองคนอะมึง ไม่เชิงว่าคบแบบจริงๆจังๆนะ แต่สถานะมันเหมือนแฟนไปแล้วอะ ถ้าถามว่ากูใช้ชีวิตได้ไง คือกูก็สับรางไปเรื่อยๆ ตอนนี้ทั้งคู่ก็ยังไม่รู้ว่ากูมีอีกคนนึงอยู่ ตอนนี้เหมือนกูใช้ชีวิตอยู่สองโลกจริงๆอะมึง คือกูไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้ต่อไป กูก็ปรึกษาเพื่อนสนิทมาบ้างนะเว้ย แต่มันก็ช่วยอะไรกูไม่ค่อยได้เลย กูเลยอยากมาระบายให้พวกมึงฟัง เริ่มแรกคือกูคุยกับคนนึงอยู่ กูรู้จักเขาผ่านพี่อีกคนนึง เขาเป็นคนดีในระดับหนึ่งเลย รวยมากๆด้วย (จะว่ากูเห็นแก่เงินก็ได้นะ555 กูล้อเล่นอิอิ) คือกูเพิ่งอกหักมา แล้วมาเจอเขาคนนี้ แต่ตอนนั้นเขามีแฟนแล้วนะ กูก็ไม่ได้คิดอะไรเกินเลย จนเขาเลิกกับแฟน แล้วกูเพิ่งมารู้ทีหลังว่าเขาชอบกู เขาเลยเลิกกับแฟน บวกกับแฟนเขาไม่สามารถออกมาเจอได้บ่อยๆ และแฟนเขาก็ไปบ่นกับเพื่อนว่าเขาไม่สนใจเลย อย่างนู้นอย่างนี้ ทนไม่ไหวแล้ว แล้วเขามารู้ทีหลังเลยเลิก (อันนี้ไม่เกี่ยวกับเรื่องหรอก แต่อยากเล่าให้ฟัง) หลังจากนั้นเขาก็มาคุยกับกู คุยกันดีมากๆ จนกูรู้สึกว่ากูรักเขามากๆ จนกูสามารถหยุดที่คนนี้ได้ทั้งชีวิตเลย แต่มันก็เป็นได้แค่ช่วงแรกๆ หลังจากนั้นช่วงนึง เขาติดเกมมากๆ คือกูก็ไม่ได้ว่านะเว้ย ถ้าจะติดเกมขนาดนั้น คือกูก็เล่นเกมไง กูเข้าใจนะเว้ย แต่นี้ไม่ไหวจริงๆ คือแม่งติดมากๆ เล่นตั้งแต่เย็นยันเช้า แล้วตื่นตอนบ่าย2-3 อันนี้ก็ไม่ว่า ไม่มีปัญหาอะไร แต่พอกูไปหาที่บ้าน แบบคิดถึงไง ก็อยากมีเวลาอยู่ด้วยกันบ้าง แม่งก้เอาแต่เล่นเกมๆๆ คอลกับเพื่อนๆ แล้วก็เล่นเกม ไม่สนใจกูเลย กูมาหาก็ทำเหมือนกูไม่ได้อยู่ตรงนั้น ตอนนั้นกูนอยด์มาก กูก็ได้แค่เก็บไว้ในใจ เพราะกูพูดไปแม่งก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา หนักๆเข้า กูชวนเขาออกมากินข้าวนอกบ้าน เพราะวันๆแม่งไม่ได้ออกจากบ้านเลย (คือช่วงปิดเทอมมหาลัยอะ) พอแม่งออกมา ก็มีเพื่อนโทรมาเป็นพักๆ คุยเรื่องเกมตลอด แล้วกูล่ะ? เห็นหัวกูบ้างไหม? คือกูก็โคตรนอยด์ นอยด์เหี้ยๆอะตอนนั้น จนกูเริ่มห่างๆ คุยกันน้อยลงมากๆ วันๆนึงเขาตอบกูไม่ถึง10คำ บวกกับช่วงนั้น เป็นช่วงเฉลยพี่รหัสอะมึง เขาก็ไม่ได้น่ารักอะไรมากนะเว้ย แต่ตอนเขาส่งของมาให้กู ก่อนจะเฉลยอะ ก็แบบมียิงมุกน่ารักๆมาให้ กูก็เขินดิสัส5555 พอเจอกัน ก็เทคแคร์ดีมาก วันเฉลยพี่รหัส กูได้เขียนหน้าพี่เขา เขาจ้องตากูนานมาก กูเขินแบบมือสั่นเลยอะมึง จนเพื่อนๆพี่ๆแซวกันใหญ่อะ หลังจากวันนั้นกูก็ไปเที่ยวหลังเลิกเรียนบ่อยมากๆ ตอนว่างๆ ตอนพัก เขาก็จะมาหา เอาขนมมาให้บ้าง มานั่งเล่นด้วยบ้าง จนกูหวั่นไหว แบบตอนนั้นคนที่คุยก่อนหน้านั้นไม่ได้อยู่ในหัวกูเลย แล้วเขาก็ไม่สนใจกู กูจะไปไหนกับใครก็ไม่เคยถาม ไม่เคยสนใจ จนกูสับรางได้โคตรง่าย โดยที่เขาไม่รู้ ไม่ระแวงเลย หลังจากนั้นกูมารู้ว่า พี่รหัสกูต้องไปเรียนต่อต่างประเทศ กูใจหายมากอะมึง แต่กูก็ใช้ชีวิตแบบเดิมนะเว้ย ยังคงไปไหนมาไหนด้วยกัน จนแบบเพื่อนๆกูคิดว่าคบกันแล้ว พอใกล้ถึงวันที่พี่แกจะไป เขาก็มีกินเลี้ยงกัน แดกเหล้าอะไรพวกนี้ แม่งเมากันมากเว้ย แต่กูไม่เมานะวันนั้น เขาเมาแล้วพูดกับกูว่า อยากแต่งงานกันกู อยากอยู่กับกูแบบนี้ตลอดไป ตอนนั้นกูเขินมากอะมึง ถึงแม้มันจะพูดตอนเมาก็เหอะ หลังจากนั้นกูก็ไปเที่ยวต่างจังหวัดกัน ไปเช้าเย็นกลับ อาทิตต่อมาเขาต้องบินแล้ว กูก็ไปส่งเขาที่สนามบิน คือกูเศร้ามากอะมึง กูร้องไห้หนักมาก เหมือนความรู้สึกตอนนั้นกูรักเขาไปแล้ว แต่กูก็ยังไม่เข้าใจตัวเองนะเว้ย