กูโม่งหญิงมาขอบ่นหน่อยนะ คือกุไม่เคยมีแฟน แต่ก็มีคนมาชอบบ้างประปราย ทีนี้หลายปีก่อนมีเพื่อนผช.โอตาคุสายนิยมในห้องสมมุติชื่อ A มาไล่จีบเพื่อนสนิทกู ซึ่งเพื่อนกูนี่คือนางดีเกือบทุกอย่างยกเว้นนิสัยไม่ถนอมน้ำใจคน นางปฎิเสธ A แบบตรงๆ แรงๆ บางทีก็เมินด้วย แล้ว A นี่ก็มักจะโดนเพื่อนผช.ในห้องแกล้งนิดๆ หน่อยๆ ส่วนกูเป็นคนขี้สงสาร เวลา A พูดอะไรแล้วโดนเมินกูก็จะตอบรับ (คือกุเคยโดนเมินแล้วมันทำให้รู้สึกแย่มากเลยไม่อยากให้ใครต้องเจอฟีลแบบนี้) ก็แค่ตอบรับอะ ไม่ได้ทำอะไรมากกว่านี้ อยู่ๆ วันนึงแม่งมาโทร.บอกว่าชอบกู (ซึ่งกูสวนกลับทันทีว่าบ้ารึเปล่า...) พอวันต่อมากุรีบไปปฎิเสธให้ชัดๆ เลย แต่หลังจากนั้น A แม่งตามกูทุกฝีก้าว มองกูตลอดจนกูอึดอัด กูเลยเผลอทำตัวเย็นชาใส่ไป สุดท้ายก็เลยห่างๆ กัน
ทีนี้ปัจจุบันนี้มีเพื่อนในห้องกุอีกคนชื่อ B ที่ท่าทางจะมีปัญหาทางจิตโดนแกล้งบ่อยๆ แล้วหัวโจกที่แกล้งคือเพื่อนสมัยเด็กกู กูเลยออกปากด่าได้ แล้ว B นิสัยชอบม่อสาวๆ สวยๆ (แบบที่กุไม่ติดโผ ทั้งเตี้ยทั้งอ้วนทั้งหน้าจืด และด้วยนิสัยนี้ทำให้ผู้หญิงในห้องไม่ชอบ B) อยู่ดีๆ ก็มาตามกูซะงั้น คือกูจะไม่คิดมากเลยถ้าเพื่อนไม่ล้อ พอเพื่อนล้อทั้งที่กูไม่โอเคมันทำให้จากที่กูรำคาญนิดๆ ก็กลายเป็นเกลียด B มากขึ้นไปอีก แต่กูก็ไม่ได้เย็นชาขนาดตั้งป้อมเต็มที่นะ ไม่รู้ว่าใช่รึเปล่าแต่จากการที่กูเริ่มเมินมันทำให้อยู่มันอาละวาดว่ะ ทั้งคำรามทั้งทุบโต๊ะ ประมาณว่าทำไมไม่ฟัง แต่หลังๆ ก็บอกว่าอึดอัดที่โดนพวกผช.แกล้งเลยมาระบายใส่กลุ่มผญ.ที่นั่งอยู่ ทั้งๆ ที่ถึงแม้จะแทบไม่มีผญ.ยอมคุยด้วย แต่นอกจากกูก็มีอีกคนที่คุยดีกับมันนะ ทำไมแม่งมายุ่งกับกูจัง
กูควรจะทำไงดี หรือจะเลิกนิสัยชอบช่วยคนอื่นดีวะ ทำแล้วดูสร้างปัญหาให้ตัวเองสัสๆ แต่กูก็มักจะเผลอช่วยทุกที แล้วกูจะปลีกตัวยังไงให้รอดจากอิโรคจิตนี่ดีเนี่ย