ยิ่งโม่งผ่านความสัมพันธ์มาหลายรูปแบบ หรือมีโอกาสได้พบเจอคุยกับคนที่ไม่ต้องทำงานก็มีตังใช้จนตาย จนไปถึงต้องขับแกร้ป หรือขายตัวจ่ายหนี้ให้ที่บ้านจ่ายค่าหอค่ากินเลี้ยงตัวเอง กุเจอมุมมองเรื่องเล่ามากมายทั้งเพื่อนแฟน คนแปลกหน้า คนที่กุเคยนัด หมอนวดได้มีโอกาสคุยแลกเปลี่ยนฟังความเห็น ก็นะตอนอยู่ในห้องทั้งสองต่างเป็นคนแปลกหน้า สามารถที่จะคุยระบายอะไรหลายๆอย่างได้
มนุษย์ทุกคนมีความคิดความเข้าใจไม่มีทางเหมือนกันหรอก คือโม่งที่รับไม่ได้กุก็ไม่ได้ว่ามันคิดผิดนะ และความคิดของกุก็ไม่ได้ถูก มันอยู่ที่มุมมองแต่ละคนว่ารับได้หรือไม่ได้ แล้วของพวกนี้ไม่ว่าเราจะให้น้ำหนักไปฝั่งไหนก็ไม่เปลี่ยนหรอก คนเราอยากฟังแต่เสียงที่สนับสนุนเราทั้งนั้นแหละ มีแค่ตัวเราเองที่เปลี่ยนความคิดเราเองได้ เราเติบโตมีหนทางไม่เหมือนกัน อย่างกุก็3xก็เติบโตได้มองเห็นหลายๆด้าน สุดท้ายแล้วผู้ชายอย่างเรานั้นเหงาอยู่เสมอ และความรักที่เราได้รับ มันมีราคาที่เราต้องจ่าย ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นสิ่งของ เงินตรา หรือความรู้สึกก็ตาม