795-797 กูยังไม่บินไปไหนโว้ย แต่ช่วงนี้แค่ไม่ค่อยว่าง พอกูได้ทำงาน กูก็อยากทำเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ตอนนี้เลยรับจ๊อบไปติววิทย์-คณิตย์-อังกฤษ ให้สาวๆม.ปลายอยู่ บังเอิญคุยกับลูกสาวเจ๊คีย์เอกสารแล้วเขาให้กูช่วยติวให้
ไปๆมาๆเจ๊แกเห็นกูสอนดีลูกเขาเข้าใจก็มาคุยกับกูอยากให้กูมาติวให้ลูกสาวกับพ้องเพื่อนทุกวันเสาร์-อาทิตย์ ได้ตั้ง 200/3 ชม. สำหรับครูกากๆแบบกู
แล้วคือสอนง่ายมากเหมือนเพื่อนติวให้กันมากกว่า ไม่เข้าใจตรงไหนก็มาถามกู กูก็เตรียมแบบฝึกหัดปริ้นเอาจากหนังสือตอนม.4 เป็นชีท
ไม่ก็สอนการบ้านเขา ทำมา 2 วันนี่คุ้มมาก สอนไปทำงานไปชิลชิบหาย มีแต่ได้กับได้ น้องๆน่ารักไม่ดื้อไม่พูดมาก โอ้ย ชีวิตกูดีมาก
แต่ก็เหนื่อยสัสไหนจะมีงานที่บาร์อีกเวลานอนก็น้อยชิบหาย แต่ก็คุ้มดีใช้เวลาเกิดประโยชน์ แล้วพอไปม.ก็หายเหนื่อยเว้ย ความสัมพันธ์ของกูไปเร็วมาก ผลจากการ Stalk นี่ล่ะมันทำให้กูรู้จักเขาก่อนจะมาคุยกัน เลยรู้ว่าควรทำตัวยังไงเช้าๆมาเจอกันเขาก็โบกมือทักกูก่อนด้วย วันเสาร์นี่แม่เขาฝากเอาขนมแปลกๆมาขอบคุณกูที่ซื้อของไปฝากตอนป่วยฝากให้กูถึงร้านที่กูทำงานเลย มันเป็นขนมปังก้อนเล็กๆแต่มีครีมอยู่ข้างในกูก็ไม่รู้เรียกอะไรเพราะไม่ได้ถามมัวแต่เขิน สรุปการจีบสาวที่ดูยากๆนี่เข้าทางครอบครัวดีที่สุดจริงๆ
เอ้อ แล้วกูมีเบอร์เขาแล้วด้วยวันนี้เพิ่งได้มา แต่กูยังไม่กล้าโทรว่ะ โทรไปก็คิดเรื่องคุยไม่ออกแล้วกูไม่เคยจีบสาวผ่านการคุยโทรศัพท์ตรงๆ
ปกติเวลาจีบใครจะแค่แชทๆกันก็ได้แล้ว เลยเอาไว้คิดอะไรออกค่อยโทรดีกว่ากลัวโดนมองว่าหน้าม่อจะซวยเอา
แต่มีเบอร์นี่ใช่ว่าจะจีบติดรึไปไกลนะมึง อยู่ในม. คลาสเดียวกัน ภาคเดียวกัน วันนี้ได้กลุ่มแลปเดียวกันยังไม่คุยกันเลย กูไปทักเขาพูดอื้อๆ โอเค ใช่
ประมาณว่าไม่มีเรื่องคุยรึกูไปรบกวนเวลาเรียนเขายังงั้นล่ะ เอ้อ ลืมเล่าไปตอนขอเบอร์นี่เหตุผลเหี้ยมาก กูคิดอะไรไม่ออกเลยบอกเราเก็บของเธอได้
วันหลังเก็บได้อีกจะได้โทรไปบอก แต่ก็เก็บได้จริงๆนะ วันนี้กูเห็นแฟรชไดค์เขาตกเลยเอาไปคืนก็นั่นละได้เบอร์มาแบบงงๆแต่ก็นับว่าดีแล้วล่ะ
ถ้านับเป็นกราฟเส้น ความสัมพันธ์จาก 0 อาทิตย์กว่าๆแม่งพุ่งไป 40 เลยละมั้ง จริงๆก็ไม่คิดว่าจะได้ด้วยมันดูเร็วไปแต่ได้นี่ก็โชคดีสัสๆ
แต่ก็บอกยากว่าได้แต้มจริงมั้ยเพื่อนๆใหม่เขานี่มีเบอร์เขากันทุกคนแล้วล่ะ แต่มีตอนที่กูไปส่งรอบนั้นรอบเดียวที่ดูรู้ว่าเขาเขินหน่อยๆ แต่ตอนอื่นเหมือนเพื่อนเจอเพื่อนมากกว่า ส่วนเรื่องปัญหาความลึกลับของเขา กูว่าเขามีปัญหาจริงๆนั่นล่ะดูเหมือนคนอยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็พูดไม่ได้เลยทำตัวเงียบๆแทน จนกลายเป็นคนฟังมากกว่าพูด เอ้อ แต่พูดตรงๆชีวิตกูดีขึ้นมากจริงๆ จากปกติกูเป็นคนชอบเหม่อลอยในห้อง กลายเป็นคนตั้งใจเรียนแบบโคตรเด่น จากปกติกูไม่ค่อยสังเกตอะไรนักกลายเป็นคนช่างสังเกต จากขี้เกียจกลายเป็นขยันทำงาน จากไม่ค่อยมีเพื่อนมากนักเริ่มรู้จักคนมากขึ้น
ความรักนี่มันดีจริงๆ ถ้าตามที่กูวางแผนไว้ล่วงหน้า ทำตัวเหมือนเพื่อนกันทั่วๆไปแล้วค่อยๆอัพระดับไปทีละนิด ไม่เกินปีนี้น่าจะจีบติดแน่ๆ
ส่วนไอ้เรื่องความลึกลับรึปริศนาตอนเขาหายตัวไปไว้สนิทกันกว่านี้กูจะลองถามมาให้นะ เพราะขนาดกูฝากยัยเก๋ไปถามมันยังไม่ได้อะไรกลับมาเลย
แถมโดนตัดบทพูดใส่ด้วย ไม่ระวังความสัมพันธ์มีขาดได้ง่ายๆ ส่วนการ Stalk ถึงกูจะบอกว่าเลิกแล้ว แต่โดยนัยมันก็ไม่ - -
เพราะกูยังขับรถตามตอนไปทำงานอยู่ ยังคอยเดินตามตอนเลิก ตอนพัก ศุกร์ก่อนได้นั่งเพื่อนๆกูแล้วก็เขาด้วยซึ่งกูก็ยังแอบสังเกตพฤติกรรมเหมือนเดิม
เอ้อ เกือบลืม ถ้าให้นับบันทึกเหตุการลึกลับของเขา กูจดไว้นับได้ 4 ครั้งละ
ครั้งแรกตอนใส่สูทที่เจอกัน
ครั้งที่ 2 เบี้ยวนัดไปเที่ยว แต่พอตกเย็นใส่ชุดเดรสไปไหนไม่รู้
ครั้งที่ 3-4 วันเสาร์กับอาทิตย์ก่อนเลย เห็นแม่ใส่สูท เขาใส่ชุดเหมือนคนทำงานไปไหนไม่รู้
กูติดงานอยู่เลยไม่ได้ตามทั้ง 2 วัน อ้อ ปริศนาใหญ่ๆคือช่วงที่หายไป 3 เดือนตอนเขาอยู่ม.ปลายด้วย
แล้วก็เรื่องย้ายบ้านมา ณ ที่ปัจจุบันด้วย เขาหายไปก่อนจบ 3 เดือนก็แปลว่าหายไปตอนธันวาคม
จนยัยเก๋มาเจออีกครั้งตอนม.เปิดบังเอิญอยู่ที่เดียวกัน ก็ 7 เดือน หายไปเกินครึ่งปี
เจ๊คีย์เอกสารเล่าให้ฟังว่าบ้านเขาเพิ่งย้ายมา 4-5 เดือน แล้ว 2-3 เดือนช่วงที่หายไปเขาไปอยู่ที่ไหนละวะ
เพราะเพื่อนไปหาที่บ้านก็ไม่เจอใครเลย ก็แปลว่าเขาหมกตัวมา 4-5 เดือนสินะ คิดด้วยตรรกะกูต้องหนีอะไรบางอย่างแน่ๆ
เอาเป็นว่าไว้สนิทๆกันกว่านี้ก่อนกูจะถามเขาละกัน เพราะถ้าถามตอนนี้กลัวความสัมพันธ์จะปลิวไปซะก่อน ยังไงกูก็จะมาอัพเดทละกัน